Ύπνος - προβλήματα με τον υπνο!!!!!

[z-maria]

Ένα πρωινό που κοιμόταν με τον μπαμπά της, εγώ είχα φύγει για δουλειά, είχε ξυπνήσει, ο άντρας μου κοιμόταν, και είχε σηκωθεί όρθια πάνω στα μαξιλάρια για να παίξει. Ευτυχώς είχε έρθει στο σπίτι η πεθερά μου και την είδε...

[Nina-Nana]

Πράγμα το οποίο είναι και λίγο θέμα, γιατί από τη μία, δε λέω, μου αρέσει να την έχω στο κρεβάτι, από την άλλη δε θέλω να γίνει και σύστημα, άσε που φοβάμαι μην τυχόν την πλακώσω καμιά φορά ή μου ξυπνήσει και μου πέσει από το κρεβατι.

 

Ο κοινός υπνος αντεδεικνυται μόνο αν παίρνει η μαμα ναρκωτικά ή έχει πιει πάρα πολυ! Τότε μόνο δεν είναι σε επίπεδο συνείδησης να προστατέψει το παιδι της.

Γι αυτο δεν θα την πλακωσεις!

Αν ήταν οι μαμάδες να πλακωνουν τα παιδια τους η UNICEF και η Αμερικανικη Ακαδημία Παιδιατρικης δεν θα ενθάρρυνε τον κοινό ύπνο!

[z-maria]

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι άλλο. Για να καταφέρω τη μικρή να κοιμάται πιο νωρίς θα πρέπει να της μειώσω τον απογευματινό της ύπνο. Εκεί δηλαδή που κοιμάται 3 ώρες να την αφήνω να κοιμάται μόνο μία. Αλλά το ερώτημά μου είναι το εξής. Αφού το παιδί προφανώς το έχει ανάγκη, για να κοιμάται συστηματικά 3 ώρες το απόγευμα, είναι σωστό εγω να μην την αφήσω να κοιμηθεί όσο έχει ανάγκη ο οργανισμός της για να ξεκουραστεί;

[z-maria]

για κάποιο λόγο δε μου εμφανίζεταη 27η σελίδα.

[Kiki Karag]

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι άλλο. Για να καταφέρω τη μικρή να κοιμάται πιο νωρίς θα πρέπει να της μειώσω τον απογευματινό της ύπνο. Εκεί δηλαδή που κοιμάται 3 ώρες να την αφήνω να κοιμάται μόνο μία. Αλλά το ερώτημά μου είναι το εξής. Αφού το παιδί προφανώς το έχει ανάγκη, για να κοιμάται συστηματικά 3 ώρες το απόγευμα, είναι σωστό εγω να μην την αφήσω να κοιμηθεί όσο έχει ανάγκη ο οργανισμός της για να ξεκουραστεί;

 

Γεια σου και από μένα.

Τα ίδια ακριβώς κάνει και ο δικός μου που σήμερα έγινε 1 έτους! Ναι χρονιάσαμε, χρονιάσαμε!!!!!

Τον βάζω κατά τις 10.30, μέχρι να κοιμηθεί πάει 11. Ξυπνάει στις 6 για γάλα (ίσως και ενδιάμεσα για νερό) και κοιμάται μέχρι τις 9.00-9.30. Το μεσημέρι κοιμάται 2,5 - 3 ώρες.

Δεν ξέρω σχετικά με το βιολογικό τους ρολόι τι γίνεται, μάλλον οι απαντήσεις πριν από εμένα ήταν πιο κατατοπιστικές. Επειδή όμως έχω μεγαλύτερο παιδί και ο μπαμπας μας σχολάει πολύ αργά, το προγραμμά έχει γίνει έτσι αναγκαστικά. Επιπλέον, και εγω και ο αντρας μου, ακολουθεί και ο μεγάλος είμαστε νυχτοπούλια. Προσωπικά προτιμώ να κοιμηθώ το πρωϊ ή το μεσημερι και να ξενυχτήσω - έτσι διάβαζα και στο σχολείο. Ισως να είναι και κληρονομικό.

 

Τώρα για το θέμα της αγκαλιάς και του κοινού ύπνου. Προσωπικά διαφωνώ. Είδα και έπαθα να τον ανεξαρτητοποιήσω στον ύπνο του, δηλ. να ξυπνάει και να κοιμάται χωρίς να με μυρίζει για να κόψει τα ξυπνήματα κάθε μία ώρα. Οσο για κοινό ύπνο, διαφωνώ καθέτως. Και όχι για λόγους ασφαλείας. Ο καθένας στο κρεβάτι του από μικρός. Ισως άλλοι πολιτισμοι να το εφαρμόζουν και άλλες γενιές να μεγάλωσαν έτσι, αλλά νομίζω ότι στον δικό μας πολιτισμό που η μαμά και ο μπαμπάς δουλεύουν και τρέχουν όλη μέρα, δικαιούνται την ώρα του ύπνου να μείνουν λίγο μόνοι. Το κακό ειναι ότι όσο είναι μικρά αντέχεται. Ομως οι συνήθειες αυτές κόβονται δύσκολα. Οχι , εγώ δεν θα άντεχα να κοιμόμαστε και οι 4 μαζί. Οπότε θεωρώ ότι είναι στην ευχέρεια του καθενός να κάνει ότι θέλει.

[Kiki Karag]

Βασικά, τώρα είδα ότι δεν σου απάντησα.

Δεν ξέρω αν θα σε βολέψει με το πρόγραμμα σου, αλλά μπορείς να μεταβάλλεις λόγο τον μεσημεριανό ύπνο, χωρίς να τον μειώσεις. Δηλ. για μερικές μέρες να βάζεις το παιδί κανά τέταρτο νωρίτερα. Λογικά θα ξυπνάει πιο νωρίς. Αυτό το τέταρτο θα το "παρει" το βράδυ. Μετά από 3-4 μέρες, άλλο ένα τέταρτο ή 10λεπτο. πότε θα κοιμάται πιο νωρίς, θα ξυπνάει πιο νωρίς και θα ξανακοιμάται πιο νωρίς.

Απλά δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει στη δουλειά σου.

Πάντως τα πιτσιρίκια αλλάζουν. Ο δικός μου το έχει μειώσει από 3ωρο σε 2.5 ώρες το μεσημέρι. Σημερα, μάλιστα κοιμήθηκε 1.5 ώρα παρόλο που ήταν πτωμα. Μάλλον είχε υπερένταση που του τη μετέφερα εγώ, γιατί ετοίμαζα το αυριανό του πάρτι γενεθλίων και τριγύριζα σα σβούρα. Οπότε λογικά κάποια στιγμή θα ξυπνάει από μόνη της πιο νωρίς και θα την πέφτει το βράδυ πιο νωρίς. Πιστεύω ότι θα το ζητήσει μόνη της.

[z-maria]

Κορίτσια, σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Βασικά το να κοιμηθεί νωρίτερα το μεσημέρι δεν παίζει, γιατί εγώ εκείνη την ώρα, γύρω στις 3 με 4 γυρίζω από τη δουλειά, οπότε θηλάζει και κοιμάται. Δεν κοιμάται με καμία κυβέρνηση αν δεν γυρίσω (οκ, ας μην είμαι υπερβολική, πολύ σπάνια), περιμένει να γυρίσω για να θηλάσει και να κοιμηθεί, έχει μάθει να κοιμάται στο στήθος. Αλλά και το Σάββατο που ξύπνησε το πρωί 9 και ξανακοιμήθηκε από τις 12 μέχρι τις 3 το μέσημέρι (χάρηκα κι εγώ, είπα τι καλά θα μου κοιμηθεί κατά τις 9 ή 10 το βράδυ), γύρω στις 8 παρά ήταν πτώμα και κοιμήθηκε κανένα μισάωρο και μετά το βράδυ κοιμήθηκε στις 1:30 .

[Kiki Karag]

Κορίτσια, σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Βασικά το να κοιμηθεί νωρίτερα το μεσημέρι δεν παίζει, γιατί εγώ εκείνη την ώρα, γύρω στις 3 με 4 γυρίζω από τη δουλειά, οπότε θηλάζει και κοιμάται. Δεν κοιμάται με καμία κυβέρνηση αν δεν γυρίσω (οκ, ας μην είμαι υπερβολική, πολύ σπάνια), περιμένει να γυρίσω για να θηλάσει και να κοιμηθεί, έχει μάθει να κοιμάται στο στήθος. Αλλά και το Σάββατο που ξύπνησε το πρωί 9 και ξανακοιμήθηκε από τις 12 μέχρι τις 3 το μέσημέρι (χάρηκα κι εγώ, είπα τι καλά θα μου κοιμηθεί κατά τις 9 ή 10 το βράδυ), γύρω στις 8 παρά ήταν πτώμα και κοιμήθηκε κανένα μισάωρο και μετά το βράδυ κοιμήθηκε στις 1:30 .

 

Κοίτα θέλει λίγες μέρες για να δουλέψει το κάθε πράγμα του κάνεις και αν σταθεροποιηθεί. Επειδή δεν έγινε μια ημέρα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει. Ισως αν την ξυπνούσες κάθε πρωϊ στις 9, να κοιμάται πριν επιστρεψεις στο σπίτι, το βράδυ για μια δυο μέρες θα κάνει το δικό της, μετά πιστεύω ότι δεν θα αντάχει και θα κοιμάται.

Τώρα αν εσυ θέλεις να ξεκουράζεσαι, κοίμιζέ την μετά τις 3, ξύπνα την κατα τις 5, αλλά προσπάθησε σταδιακά να μειώσεις τον βραδινο ύπνο, τέταρτο-τέταρτο, όπως σου έχω γράψει, ίσως να πιάσει. Αν ανησυχείς ότι δεν θα χορταίνει τον μεσημεριανό ύπνο, μόλις στρώσει δεν θα την ξυπνάς. Αλλα, πιστεύω ότι όσες ώρες έχει ανάγκη θα κοιμάται, σιγά μην χαριστεί.

Επίσης μάθε την να μην κοιμάται στο στηθος. Δεν καταλαβάινω, αφού τρώει το μεσημεριανό τι θέλει τον θηλασμό? Μπορείς να της δίνεις λίγο νερό. Εγώ αυτό έκανα για πολύ καιρό, μετά που έκοψα το θηλασμό. Τώρα πια δεν θέλει ουτε αυτό. Γνώμμη μου: προσπάθησε να διαχωρίσεις τον ύπνο από το φαγητό. Εννοώ να μην εξαρτάται ο ύπνος απ΄ αυτό. Να μην κοιμάται με στήθος ή μπιμπερό. Μεγάλη είναι πια. Δίνε της μόνο όταν ξυπναει στη μέση της νύχτας, προφανώς θα πεινάει.

Επίσης θα σε βοηθούσε αν την μάθαινες να κοιμάται στο κρεβάτι της ΜΟΝΗ της. Δηλ, να την βάζεις κατά τις 10 - 10,30, να την αφήνεις να παίζει και να κουτρουβαλιέται μέχρι να κοιμηθεί. Αρχικά θα κάνει πολύ ώρα να την πάρει ο ύπνος, αλλά με τον καιρό ο χρόνος αυτός θα μειώνεται, ειδικά αν την ξυπνάς τα απογεύματα. Αν κλαίει και δεν αντέχεις να είναι μόνη της, κάνε αυτό που κάνω και εγώ (και αράζω κιολας). Ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι δίπλα της και κάνε την κοιμισμένη, θα κλαίει αρχικά αλλά προσπάθησε να την αγνοήσεις ή να της λες ηρεμιστικά πράγματα και τραγουδάκια.

 

Εχεις σκεφτεί μήπως το παιδί νυστάζει νωρίτερα και δεν στο δείχνει αρκετά ή δεν το καταλαβαίνεις και τελικά παθάινει υπερενταση και δεν κοιμάται?

Πάντως προσωπικά αντιτίθεμαι στον κοινό ύπνο, αφού δεν το είχατε συνηθίσει μέχρι τώρα, μην το αρχίσετε. Το βρίσκω πολύ καταπιεστικο. Τώρα είναι γλυκά και τρυφερά. Αλλά αργότερα όταν μεγαλώσουν τι θα κάνετε, θα πάρετε μεγαλύτερο κρεβάτι ή θα την πέφτετε στο πάτωμα? Και αν κάνετε άλλο ένα παιδί? Σκέψου τα λίγο, γιατί οι συνήθειες αυτές κόβονται δύσκολα ειδικά αν ξεκινήσουν σε "μεγάλη" ηλικία.

Βέβαια μπορεί να είμαι λάθος. Ακολούθησε το ένστικτό σου! Καλή τύχη!

[Marirena]

Κορίτσια σος! Με τη μικρή μου κοιμόμαστε μαζί από 1 μήνα που ήταν περίπου εως τώρα. Μας βόλεψε, θηλάζουμε κιόλας όποτε θέλουμε, όλα καλά κι όλα όμορφα. ΈΩΣ ΤΩΡΑ. Βασικά, αυτό που συμβαίνει, είναι ότι τις νεοαποκτηθείσες δεξιότητές της, δηλαδή, να κρατηθώ από ο,τιδήποτε και να στέκομαι και να κουνιέμαι με τις ώρες... θέλει να τις θέσει σε εφαρμογή την ώρα που παλιότερα κοιμόταν. Νομίζω πως είναι κάνα μήνα πριν περπατήσει. Τώρα λοιπόν, εκεί που ξυπνάει και θηλάζει, αντί να ξανακοιμηθεί, σηκώνεται και για να κρατηθεί από το κάγκελο και να πηγαίνει πάνω κάτω. Αυτό της δίνει ΤΕΡΑΣΤΙΑ χαρά....και θέλει να το κάνει ό,τι ώρα να 'ναι. Χθες π.χ το βράδυ της κόλασης, της ήρθε 1.30 να το κάνει, και απέτυχα παταγωδώς να την ξαναβάλω για ύπνο, πήγε 4.... Ζω αυτό για το οποίο είχα διαβάσει κάποτε, ότι τα πιάνει μια αναστάτωση πριν κάνουνε σημαντικά πράγματα. Όπως τη βλέπω είναι κάνα μήνα πριν περπατήσει ( και κανένα τρίμηνο πριν κατέβει στο Σύνταγμα να διαδηλώσει) .Γιατί στο καπάκι μας έχει χτυπήσει και 'άγχος αποχωρισμού' δηλαδή κλάμα όταν βγαίνω απ το δωμάτιο. Help! Τί να κάνω???? Δεν αντέχω την αγρύπνια....Θέλω γνώμες από μανούλες που το περασαν, γιατί φαντάζομαι δεν το περνάνε όλα τα παιδάκια.

[Marirena]

Τίποτα????

[Kiki Karag]

Αστη να κουνιέται πάνω κάτω, να κουραστεί να κοιμηθεί, που θα πάει θα το κόψει. Σε ενοχλεί εσένα? Αν δεν κλαίει κάνε την κοιμισμένη, ίσως να πειστεί και να τα παρατήσει. Εμένα έκανε πάρτι σε τετοιες περιπτώσεις, βοηθούσε όμως να προσποιούμαι την κοιμισμένη.

Να σου πω σκέφτεσαι να την πας σε δικό της δωμάτιο? Εγώ τον πήγα τώρα που χρόνιασε, αλλά δεν ήθελα να ενοχλεί τον μεγάλο. Το έχω μετανιώσει που δεν τον πήγα νωρίτερα. Πάντως από τότε κοιμάται καλύτερα. Ασε που αν σκεφτείς να την αφήσεις να κλαίει για να ξανακοιμηθεί, θα είναι πιο "υποφερτό" για σένα. Το έχω ξαναπεί, δεν είμαι υπέρ του κοινού ύπνου. Καλός είναι όσο είναι μικρά, αλλά όταν γίνουν γαϊδουράκια τι γίνεται? Θα βαλεις στρώμα στο πάτωμα? (Καπου το διάβασα και αυτό, θεε μου)

Αυτό με το αγχος αποχωρισμού το είχα και εγώ τελευταία, και είναι μαρτύριο. Βελτιώθηκε κάπως όταν τον μετακόμισα. Βασικά όλα λύθηκαν μόλις πήγε με τον αδερφό του - μετά από λίγες μέρες προσαρμογής φυσικά.

Τι να σου πω καλή τύχη!

[Marirena]

Ευτυχώς δεν γίνεται κάθε βράδυ, και ναι, καμιά φορά πιάνει αυτό που λες, να το παίζω ψόφιος κοριός δηλαδή, αλλά όχι πάντα. Έχει μία γενικότερη αναστάτωση όμως, υποθέτω επειδή μέρα τη μέρα μεγαλώνει (στην κυριολεξία). Επίσης αυτά που μαθαίνει θέλει να τα θέσει σε εφαρμογή. Σήμερα π.χ ξύπνησε από τις 7 περίπου (ενώ το κανονικό της είναι στις 9) κι έκανε παλαμάκια (επειδή το έμαθε προχθές). Δεν σκέφτομαι δικό της δωμάτιο ακόμα, αλλά πραγματικά είναι ένα ζήτημα αν αύριο θα θέλει να σηκωθεί όποτε να'ναι να κάνει πάρτυ, μπορεί να πέσει από το κρεβάτι, μπορεί ν' αρχίσει να σουλατσάρει μόνη στο σπίτι, και να μην την πάρουμε χαμπάρι....δεν ξέρω βοήθειά μας...

[Kiki Karag]

Ευτυχώς δεν γίνεται κάθε βράδυ, και ναι, καμιά φορά πιάνει αυτό που λες, να το παίζω ψόφιος κοριός δηλαδή, αλλά όχι πάντα. Έχει μία γενικότερη αναστάτωση όμως, υποθέτω επειδή μέρα τη μέρα μεγαλώνει (στην κυριολεξία). Επίσης αυτά που μαθαίνει θέλει να τα θέσει σε εφαρμογή. Σήμερα π.χ ξύπνησε από τις 7 περίπου (ενώ το κανονικό της είναι στις 9) κι έκανε παλαμάκια (επειδή το έμαθε προχθές). Δεν σκέφτομαι δικό της δωμάτιο ακόμα, αλλά πραγματικά είναι ένα ζήτημα αν αύριο θα θέλει να σηκωθεί όποτε να'ναι να κάνει πάρτυ, μπορεί να πέσει από το κρεβάτι, μπορεί ν' αρχίσει να σουλατσάρει μόνη στο σπίτι, και να μην την πάρουμε χαμπάρι....δεν ξέρω βοήθειά μας...

 

Κοιτα τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά. Εντάξει σίγουρα η αναστάτωση θα περάσει και είναι λογικό αυτ'α που μαθαίνει να θέλει να τα εφαρμόσει. Πάντως και τα 2 παιδιά μου έπεσαν από το κρεβάτι. Είχα χαλί και δεν έπαθαν τίποτα. Καλά εννοείται ότι είχα φρικάρει. Δεν νομίζω να κάνει βόλτες. Αν το δεις και αυτό βάλε στην πόρτα της ή σε κάποιο άλλο σημείο που βολεύει αυτές τις προστατευτικές πόρτες.

Τι να σου πω, έχω ήδη γράψει τι έχω κάνει με τον δικό μου μέχρι τώρα.

Προσπάθησα να τον μάθω να κοιμάται χωρις κλάμματα αλλά τζίφος. Μετά προσπάθησα να τον αφήσω να κλαίει, αλλά δεν το αντεξαμε.

Σε εμένα έπιασε να ξαπλώνω δίπλα μέχρι να αποκοιμηθεί. Ετσι έκοψε τα περιττά ξυπνήματα και ξυπνουσε μία φορά. Μετά είδα ότι δεν πεινούσε, του έδινα χαμομήλι, οπότε έκοψε σιγά σιγά και αυτό το ξύπνημα. Μόλις πήγε με τον αδερφό του, μια εβδομάδα τώρα έστρωσε. Μου ξύπνησε 2 πρωϊνα κατά τις 6, έκτοτε τον ξυπνάω εγώ κατά τις 7.30 και του δίνω γάλα. Μετά κοιμάται μέχρι τις 9-9.30.

Με βοήθησε και το ότι είχα απελπιστεί πια γιατί μόλις με έβλεπε να ξαπλώνω με τον μεγάλο για να κοιμηθούν, έσκουζε...ζηλεύει το καμάρι μου. Οπότε τα πήρα και ένα βράδυ του είπα "βαρέθηκα να σε ακούω κάτσε κλαίγε" και έφυγα. Ε, έκλαψε κανά 10λεπτο, κοιμήθηκε και δεν ξαναξύπνησε. Ψιλογκρίνιαζε κανά δυο μέρες και τέλος.

Αυτά έγιναν μέσα στην τελευταία εβδομάδα, αλλά δεν νιώθω ότι θα πισωγυρίσει πλέον.

Εξάλλου δεν μας παίρνει, είμαι έγκυος στο τρίτο. Ισως και γι αυτο να το πήρα απόφαση.

Πάντως η παιδίατρος μου είπε, ότι κοιμάται επειδή ΕΓΩ το αποφάσισα. Τελικά λίγο κλάμμα δεν κάνει κακό...

[ultraviolet]

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.. εγινα μια μανα που 4 χρονια στον μεγαλο μου δεν ηξερα οτι υπαρχει μεσα μου.. υστερικη και κακια.. κι ολα αυτα εξαιτιας του υπνου της μικρης.. χρονισε κι ακομη οχι μονο ξυπναει μια φορα για να φαει (ισως κ δυο) αλλα απο τις 4 και μετα ξυπνει ανα μισαωρο ψευτοκλαψουριζοντας και την ξανακοιμιζω ως τις 7 .. κοιμομαστε δηλαδη ενα τριωρο κ μετα ξεκινουν οι ολονυχτιες.. κοριτσια μου βοηθεια δεν αντεχω αλλο, ειμαι τοσο εξαντλημενη που καθε βραδυ που γινεται αυτο τις τελευταιες μερες την κοιμιζω και κλαιω απο τα νευρα μου κ απο την κουραση, φοβαμαι οτι οπως την ταιζω θα αποκοιμηθω κ θα μου πεσει στο πατωμα.. το πρωι δεν μπορω να συνελθω απο τον πονοκεφαλο και μολις σηκωνομαι παιρνω αμεσως ντεπον.. ελεος..

[LINA BATSIVARI]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΟΥ,ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ 6ο ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΞΥΠΝΑΕΙ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 8.30 ΞΥΠΝΑΕΙ ΣΤΙΣ 24.00 ΜΕ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΙ ΑΣ ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 24.00 ΜΙΞΟΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΤΙ.ΔΟΚΙΜΑΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΖΕΣΤΗ,ΚΡΥΟ,ΛΙΓΟ ΦΩΣ,ΠΟΛΥ ΦΩΣ,ΣΤΡΩΜΑ,ΡΟΥΧΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΟΣ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟΦΟΒΙΚΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ ΤΟΥ?ΕΧΩ ΤΟ ΜΙΚΡΟ 120 Χ 60.ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ,ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ.ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΘΕΛΩ!!!!

[aasimak]

Αλλη μια απελπισμένη μανούλα με τον ύπνο. Το μωράκι μου συνήθως ξυπνούσε ανά τρίωρο πριν 40ήσει το οποίο έγινε τετράωρο στη συνέχεια. Έτσι το πρόγραμμα μας ήταν 10.30 ύπνος -3.30 φαγητό -6.30 φαγητο και δεν ξανακοιμόταν. Ενίοτε κοιμόταν 7ωρο (αλλά σπάνια) Είχα προσαρμοστεί στο πρόγραμμα και δε με πειραζε. Ενα βράδυ κοιμήθηκε στη μαμα μου (στο λικνάκι της) και απο τότε για 4 μέρες μου ξυπνάει στις 4.30 και μετά δεν ξανακοιμάται και σήμερα ήταν το αποκορύφωμα, ξυπνούσε ανα 2ωρο στο οποίο και έτρωγε 120ml. Ούτε νεογέννητο δεν το έκανε. Ρώτησα τη μαμα μου αν της άλλαξε πρόγραμμα μου είπε όχι 3.30 και 7 όπως το κάνει. Ειλικρινά δε ξέρω το φταίει απλά είμαι στα όρια της αυτοκτονίας. Ζορίζομαι πάρα πολύ και δεν ευχαριστιέμαι καθόλου τη μέρα μου, κάνω λάθη στη δουλεια μου και είμαι μέσα στα νεύρα.

[Kiki Karag]

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.. εγινα μια μανα που 4 χρονια στον μεγαλο μου δεν ηξερα οτι υπαρχει μεσα μου.. υστερικη και κακια.. κι ολα αυτα εξαιτιας του υπνου της μικρης.. χρονισε κι ακομη οχι μονο ξυπναει μια φορα για να φαει (ισως κ δυο) αλλα απο τις 4 και μετα ξυπνει ανα μισαωρο ψευτοκλαψουριζοντας και την ξανακοιμιζω ως τις 7 .. κοιμομαστε δηλαδη ενα τριωρο κ μετα ξεκινουν οι ολονυχτιες.. κοριτσια μου βοηθεια δεν αντεχω αλλο, ειμαι τοσο εξαντλημενη που καθε βραδυ που γινεται αυτο τις τελευταιες μερες την κοιμιζω και κλαιω απο τα νευρα μου κ απο την κουραση, φοβαμαι οτι οπως την ταιζω θα αποκοιμηθω κ θα μου πεσει στο πατωμα.. το πρωι δεν μπορω να συνελθω απο τον πονοκεφαλο και μολις σηκωνομαι παιρνω αμεσως ντεπον.. ελεος..

 

Αμάν κοπέλα μου, κόψτα όλα αυτά.

Να σου πω πως την κοιμίζεις το βράδυ? Αν την κοιμίζεις με αγκαλιά κόψτο όσο είναι καιρός. Ξάπλωνε δίπλα, κάτσε σε καρέκλα, άστη να κλαίει, ότι να ναι, βασικά σε όλες τις περιπτώσεις θα κλαίει, αλλά σταμάτα το. Ειδα θεαματικά αποτελέσματα όταν σταμάτησα τις αγκαλιές, περίπου στην ηλικία αυτή.

Τωρα για τα υπόλοιπα ξυπνήματα, άστη να φωνάζει. Φυσικά αν είσαι σίγουρη ότι είναι καπρίτσιο. Εμένα με βοήθησε η μεταφορά του στο παιδικό, οπότε δεν με έβλεπε, αλλά και το ότι, νισάφι πια, είχαν σπάσει τα νέυρα μου. Καθε φορά ξυπνούσε τον μεγάλο, τον σήκωνα, τον μετέφερα στο δικό μου κρεβάτι και ξάπλωνα δίπλα στον μικρό. Ε, δεν άντεχα άλλο δούλεμα. Κανα δυο μέρες τον άφηνα να τσιρίζει, ειδικά τα πρωινα, μετά που φεύγανε όλοι, φώναζε κανά 10λεπτο και κοιμόταν. Οπότε όταν ξυπνούσε κατα τη διάρκεια του ύπνου, αποκοιμόνταν αμέσως μόνος του.

 

Βασικά είναι αυτό που είπε η παιδίατρος μου: το πήρα απόφαση και τον έμαθα να κοιμάται. Εμαθα ότι είμαι εγκυος στο τρίτο, ε, δεν πήγαινε άλλο...

 

Οχι τίποτ΄άλλο αλλά η εταιρεία με τα Depon, θα πλούτιζε...

[ultraviolet]

Αμάν κοπέλα μου, κόψτα όλα αυτά.

Να σου πω πως την κοιμίζεις το βράδυ? Αν την κοιμίζεις με αγκαλιά κόψτο όσο είναι καιρός. Ξάπλωνε δίπλα, κάτσε σε καρέκλα, άστη να κλαίει, ότι να ναι, βασικά σε όλες τις περιπτώσεις θα κλαίει, αλλά σταμάτα το. Ειδα θεαματικά αποτελέσματα όταν σταμάτησα τις αγκαλιές, περίπου στην ηλικία αυτή.

Τωρα για τα υπόλοιπα ξυπνήματα, άστη να φωνάζει. Φυσικά αν είσαι σίγουρη ότι είναι καπρίτσιο. Εμένα με βοήθησε η μεταφορά του στο παιδικό, οπότε δεν με έβλεπε, αλλά και το ότι, νισάφι πια, είχαν σπάσει τα νέυρα μου. Καθε φορά ξυπνούσε τον μεγάλο, τον σήκωνα, τον μετέφερα στο δικό μου κρεβάτι και ξάπλωνα δίπλα στον μικρό. Ε, δεν άντεχα άλλο δούλεμα. Κανα δυο μέρες τον άφηνα να τσιρίζει, ειδικά τα πρωινα, μετά που φεύγανε όλοι, φώναζε κανά 10λεπτο και κοιμόταν. Οπότε όταν ξυπνούσε κατα τη διάρκεια του ύπνου, αποκοιμόνταν αμέσως μόνος του.

 

Βασικά είναι αυτό που είπε η παιδίατρος μου: το πήρα απόφαση και τον έμαθα να κοιμάται. Εμαθα ότι είμαι εγκυος στο τρίτο, ε, δεν πήγαινε άλλο...

 

Οχι τίποτ΄άλλο αλλά η εταιρεία με τα Depon, θα πλούτιζε...

 

κικι μου σε ευχαριστω.. το ξερω, 90% αυτα που κανει ειναι καπριτσια κ λεθος συνηθειες.. πρεπει να το κανω αυτο με το κλαμα, αλλα λυπαμαι τον μεγαλο μου.. του χει σπασει κι εκεινου τα νευρα..

[Poupe&Nikolas]

Κορίτσια καλημέρα κ χρόνια ΠΟΛΛΆ!!!!!Πως σας νιώθω δεν φαντάζεστε!!!!!Ο Νικόλας μου κοντεύει να κλείσει τα 3(Τον Απρίλιο ) και ακόμη να κοιμηθεί μόνος του σερί στο κρεβάτι του σε αντίθεση με την κορούλα μου φτου φτου μην την ματιασω που είναι 6 μηνών και η αγαπουλα μου ασαραντηστη ακόμη και κοιμόταν 5ωρα σερί......απο την εμπειρία έβγαλα τα εξής συμπεράσματα :

1)αρχικά φταίω εγώ γιατί όταν ο Νικολακης πήγε στην κούνια του και μπορεί να εβηχε λίγο η να γυρνουσε πλευρό η κλαψουριζε έτρεχαν σαν την τρελή και τον έπαιρνα αγκαλιά(Η άγνοια της πρωταρας).

2)είναι και στο ΠΑιδι του αρέσει ο ύπνος μόνο όταν γίνεται όπως θέλει εκείνος δηλ μόνο με εμένα......πιστέψτε δοκίμασα τα Πάντα κ όταν λέω τα Πάντα το εννοώ απο το να τον αφήνω να κλαίει με τις ώρες μέχρι να του διαβάζω 2-3 ώρες παραμύθια κ στο τέλος να κοιμάμαι εγώ και ο Νικ τιποτα!!!!!

Η σημερινή μας κατάσταση εγω να έχω χωρίσει με τον άντρα μου( στον ύπνο εννοώ έτσι) κοιμάμαι στο διπλό με τον Νικόλα και ο μπαμπάς του στο κρεβάτι του......η κατάσταση είναι τραγική αλλα τι να κάνω είχα γίνει υστερικη απο τις αγριπνοιες κ τα πέρα δώθε γιατί αρχικά τον έβαζα στο κρεβάτι του κ ταχα οτι κοιμομασταν μαζί κ στην πορεία Κατά τις 3-4 ξυπμουσε κ ερχόταν στο δικό

μας......ΠΆΝΤΩΣ είμαι ανοιχτή στις προτάσεις εαν κάποια μανούλα έχει να μου προτείνει κάτι όχι τίποτα άλλο αλλα όταν μεεγαλωσει το κορίτσι μου θα λέει γιατί μαμά να μην ΈΡΧΟΜΑΙ κ εγω στο κρεβάτι σας?μέχρι και σε παιδοψυχολογο σκέφτηκα να πάω.......αυτά σας ευχαριστω κ sorry για το μεγάλο post!!!!!

[Χρυσάννα]

Καλησπέρα στις άυπνες μανούλες! Ο μικρός μου κοιμάται το βράδυ κατά τις 10.30 πίνοντας το γάλα του στην αγκαλιά μου αλλά μετά ξυπνάει περίπου κάθε μία ώρα , σηκώνεται όρθιος στην κούνια του και κλαίει.Τον σηκώνω, τον κοιμίζω και τον ξαναβάζω και αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να μην έχω πια κουράγιο και τον παίρνω στο κρεβάτι μας οπότε και ησυχάζει. Αυτό ξεκίνησε όταν ήταν 6 μηνών και τώρα μόλις χρόνισε. Έλεγα ότι είναι από τα δοντάκια του, μετά μήπως έβλεπε εφιάλτες, τώρα μόλις περπάτησε και αναστατώθηκε... γιατί ξυπνάει; Σίγουρα δεν πεινάει γιατί το σπρώχνει το μπιμπερό... έχω κουραστεί να ξυπνάω κάθε τρεις και λίγο, εντωμεταξύ δεν κάθεται και με άλλον, αν τον πάρει ο άντρας μου αγκαλιά κλαίει και τον σπρώχνει, το ίδιο και με τη μαμά μου, μόνο σε μένα ηρεμεί... σε δυο μήνες που θα γυρίσω στη δουλειά τι θα κάνω

[MayMeye]

Καλησπέρα στις άυπνες μανούλες! Ο μικρός μου κοιμάται το βράδυ κατά τις 10.30 πίνοντας το γάλα του στην αγκαλιά μου αλλά μετά ξυπνάει περίπου κάθε μία ώρα , σηκώνεται όρθιος στην κούνια του και κλαίει.Τον σηκώνω, τον κοιμίζω και τον ξαναβάζω και αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να μην έχω πια κουράγιο και τον παίρνω στο κρεβάτι μας οπότε και ησυχάζει. Αυτό ξεκίνησε όταν ήταν 6 μηνών και τώρα μόλις χρόνισε. Έλεγα ότι είναι από τα δοντάκια του, μετά μήπως έβλεπε εφιάλτες, τώρα μόλις περπάτησε και αναστατώθηκε... γιατί ξυπνάει; Σίγουρα δεν πεινάει γιατί το σπρώχνει το μπιμπερό... έχω κουραστεί να ξυπνάω κάθε τρεις και λίγο, εντωμεταξύ δεν κάθεται και με άλλον, αν τον πάρει ο άντρας μου αγκαλιά κλαίει και τον σπρώχνει, το ίδιο και με τη μαμά μου, μόνο σε μένα ηρεμεί... σε δυο μήνες που θα γυρίσω στη δουλειά τι θα κάνω

 

Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι άγχος αποχωρισμού. Το βιώνουν από τους 6 μήνες και μπορεί να φτάσει έως τους 18 συνεχόμενα! Το βιώνουν επίσης κυρίως με τη μαμά. Και επίσης, το βιώνουν όταν για κάποιο λόγο δεν σε χορταίνουν μέσα στην ημέρα. Δεν εννοώ το να είσαι μαζί του απλά και να τον φροντίζεις, αλλά να κάνεις την "υπέρβαση" και να δαπανάς ποιοτικό χρόνο μαζί του, έστω και για 15 λεπτά πριν τον βάλεις για ύπνο. Και εμείς είχαμε κάτι παρόμοιο με εσένα, αλλά για λιγότερο διάστημα. Ξυπνούσε ανά 1 ώρα με κλάμα και ο μόνος τρόπος ήταν να την παρουμε αγκαλιά, να τη νανουρίσουμε για κανένα 20λεπτο και μετά να την ξανακουμπήσουμε κοιμησμένη στο κρεβατάκι της (~8 μηνών έγινε σε εμάς αυτό). Αλλά έτσι και κάτι γινόταν και ξυπνούσε όταν την ακουμπούσαμε, φτου και από την αρχή. Είχε συμβεί να μου πάρει 1 ώρα και 45 λεπτά να την ξαναβάλω στο κρεβάτι της... Κάποια στιγμή αυτό βελτιώθηκε. Και πριν λίγο καιρό, πήγε να το ξαναρχίσει. Και αυτό που κάναμε, ήταν να την αφήσουμε να κλάψει λίγο αντί να ξαναμπούμε στο δωμάτιο και να την πάρουμε αγκαλιά. Όταν λέω να την αφήσουμε να κλάψει, όχι πάνω από 1 λεπτό (δεν αντέχουμε παραπάνω). Αλλά τελικά, το παιδί κοιμήθηκε μόνο του. Αυτό το έκανε 1-2 εβδομάδες και τώρα, εδώ και 1 εβδομάδα δεν κλαίει ούτε αυτό το 1 λεπτό, ούτε καν 10 δευτερόλεπτα. Λες να σας βοηθούσε και εσάς κάτι τέτοιο?

[MayMeye]

Κορίτσια καλημέρα κ χρόνια ΠΟΛΛΆ!!!!!Πως σας νιώθω δεν φαντάζεστε!!!!!Ο Νικόλας μου κοντεύει να κλείσει τα 3(Τον Απρίλιο ) και ακόμη να κοιμηθεί μόνος του σερί στο κρεβάτι του σε αντίθεση με την κορούλα μου φτου φτου μην την ματιασω που είναι 6 μηνών και η αγαπουλα μου ασαραντηστη ακόμη και κοιμόταν 5ωρα σερί......απο την εμπειρία έβγαλα τα εξής συμπεράσματα :

1)αρχικά φταίω εγώ γιατί όταν ο Νικολακης πήγε στην κούνια του και μπορεί να εβηχε λίγο η να γυρνουσε πλευρό η κλαψουριζε έτρεχαν σαν την τρελή και τον έπαιρνα αγκαλιά(Η άγνοια της πρωταρας).

2)είναι και στο ΠΑιδι του αρέσει ο ύπνος μόνο όταν γίνεται όπως θέλει εκείνος δηλ μόνο με εμένα......πιστέψτε δοκίμασα τα Πάντα κ όταν λέω τα Πάντα το εννοώ απο το να τον αφήνω να κλαίει με τις ώρες μέχρι να του διαβάζω 2-3 ώρες παραμύθια κ στο τέλος να κοιμάμαι εγώ και ο Νικ τιποτα!!!!!

Η σημερινή μας κατάσταση εγω να έχω χωρίσει με τον άντρα μου( στον ύπνο εννοώ έτσι) κοιμάμαι στο διπλό με τον Νικόλα και ο μπαμπάς του στο κρεβάτι του......η κατάσταση είναι τραγική αλλα τι να κάνω είχα γίνει υστερικη απο τις αγριπνοιες κ τα πέρα δώθε γιατί αρχικά τον έβαζα στο κρεβάτι του κ ταχα οτι κοιμομασταν μαζί κ στην πορεία Κατά τις 3-4 ξυπμουσε κ ερχόταν στο δικό

μας......ΠΆΝΤΩΣ είμαι ανοιχτή στις προτάσεις εαν κάποια μανούλα έχει να μου προτείνει κάτι όχι τίποτα άλλο αλλα όταν μεεγαλωσει το κορίτσι μου θα λέει γιατί μαμά να μην ΈΡΧΟΜΑΙ κ εγω στο κρεβάτι σας?μέχρι και σε παιδοψυχολογο σκέφτηκα να πάω.......αυτά σας ευχαριστω κ sorry για το μεγάλο post!!!!!

 

 

Ο γιός σου είναι αρκετά μεγάλος και το καλό είναι ότι μπορείς να του εξηγήσεις κάποια πράγματα. Στην αρχή σίγουρα δεν θα του αρέσει, αλλά το πιο σημαντικό νομίζω πως είναι να είσαι εσύ σταθερή, να νιώθεις σίγουρη για την επιλογή σου και να έχεις πυγμή στη φωνή σου. Συζήτα με τον σύζυγό σου και συμφωνήστε από κοινού στην τακτική που θα ακολουθήσετε, συζητήστε την με το αγοράκι σας και απλά, εφαρμόστε την. Μια-δύο εβδομάδες θα περάσετε δύσκολα, θα σας κλαίει μάλλον, ή ίσως βγάλει και κάποια επιθετικότητα. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος του για να διεκδικήσει το παλιό καθεστώς, δηλαδή το ήδη υπάρχον. Βοηθάει απίστευτα να εφαρμόσετε μια ρουτίνα ύπνου. Διαλέξτε με τον σύζυγό σου τα βήματα που θα ακολουθήσετε (π.χ. έντονο παιχνίδι με τον μικρό, μετά μπανάκι, μετά κατέβασμα των τόνων, ψιθυριστοί διάλογοι, μετά γαλατάκι, μετά ένα μικρό παραμύθι αγκαλίτσα, ίσως στο δωμάτιό του κιόλας, γλυκό φιλάκι, γλυκό λογάκι, και κρεβατάκι). Κάθε βράδυ, η ίδια ρουτίνα ύπνου, ακριβώς, χωρίς καμία παρέκλιση, την ίδια ακριβώς ώρα, για τουλάχιστον 2 εβδομάδες (σαν συνταγή για αντιβίωση ακούγεται...χμ...!). Όταν το παιδί αισθανθεί ότι υπάρχει σταθερότητα και συνέπεια, θα αισθανθεί και σιγουριά με τον ύπνο του και δεν θα σε διεκδικεί δίπλα του. Αυτή είναι η γνώμη μου, ελπίζω να σε βοήθησα...

[Kiki Karag]

κικι μου σε ευχαριστω.. το ξερω, 90% αυτα που κανει ειναι καπριτσια κ λεθος συνηθειες.. πρεπει να το κανω αυτο με το κλαμα, αλλα λυπαμαι τον μεγαλο μου.. του χει σπασει κι εκεινου τα νευρα..

 

Ακριβώς έτσι ένιωθα και εγώ και ήταν ένα κίνητρο για να τα κόψουμε όλα αυτά μαχαίρι. Η MayMeye, λέει γενικά πολύ σωστα πράγματα που με βρίσκουν σύμφωνη. Δες αν μπορείς να βρεις κατι να σου ταιριάζει αλλιώς...κλάμμα. Ο μεγάλος πόσο είναι? Εξήγησε του και ζήτα του να κάνει λίγο υπομονή, αν αποφασισεις να το αφήσεις να κλαίει, είναι θέμα κανά δυο ημερών πιστεύω. Αλλιως βαλε τον μεγάλο να κοιμάται σε άλλο δωμάτιο, πχ στο δικό σου και ξάπλωσε εσύ με τη μικρή (αν κοιμούνται μαζί), ή κάνε ότι κάνεις κανά ΣΚ και πήγαινε τον μεγάλο να κοιμηθεί σε καμιά γιαγιά ή φίλο του.

 

Ο δικός μου κοιμάται μια χαρά εδώ και 2 εβδομάδες. Μαλιστα όταν ξυπνάει και εγώ, λόγω εγκυμοσύνης δεν μπορώ να τον σηκωθώ από το κρεββάτι και χουζουρεύω, δεν κλαιει αλλά κάθεται και παίζει. Νομίζω ότι μας χαρίσανε τον παράδεισο.

 

Κοιτα δεν θα συνιστουσα το κλαμμα, σε περιπτώσεις, όπως όταν το παιδί είναι αρρωστούλι, όντως βγάζει δοντια, είναι μικρό και θηλάζει, οπότε μπορεί όντως να πεινάει, ή είναι κάτω των 6 μηνών και δεν έχει αρχίσει τις στερεες ακόμα. Ο δικός μου εξακριβωμένα χόρταινε, το έλεγε η παιδίατρος, φαινόταν στα κιλα. Επίσης, δεν μπορεί να πονούσαν τα δόντια του 4 και 5 μήνες διαρκώς. Τώρα, σχετικά με το αγχος αποχωρισμού, εντάξει προσωπικά δεν τα πολυπιστεύω αυτά. Προφανώς έχουν βάση, αλλά προτιμώ να τα παραβλέπω - αν έδινα βάση σε όλα θα τρελαινόμουν. Ειχα βαρεθεί να τον δικαιολογώ.

 

Επίσης κατι άλλο σημαντικό είναι ότι ήταν σαν να με καλούσε να τον βοηθήσω. Ολη μέρα ήταν "μαχμουρλής", δεν είχε όρεξη για παιχνίδι, εγώ ήμουν ψόφια, ε, δεν είναι φυσιολογικά όλα αυτά.

Θυμήθηκα, ότι όταν ήταν έτοιμος για στέρεες κάπου τον 4ο μήνα, ξυπνούσε όλη την ώρα και είχε πυκνώσει τους θηλασμούς - θήλαζε ανά μια ώρα περίπου, σαν να μου έλεγε "βαρέθηκα θέλω αλλαγή" Ετσι το εξέλαβα και τώρα, και μάλλον είχα δίκιο.

 

Αν λοιπόν νομίζεις ότι είναι έτοιμο το παιδι για να κοιμηθεί και δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι για να ξυπνάει, μάλλον πρέπει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Και αν είναι έτοιμο, πίστεψε με θα δεις αποτελέσματα γρήγορα και πολύ πιο εύκολα απ΄ ότι φαίνεται.

[Kiki Karag]

Βασικά να εξηγήσω ότι σε καμία περίπτωση δεν ήθελα κλάμματα, και ήμουν φανατική του ότι "μόνος του θα κοιμηθεί όταν έρθει η ώρα...". Τελικά είδα ότι δεν είναι ετσι ακριβώς.

 

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει αυτό: εστω ότι είμαστε μέγαιρες και αφήνουμε τα μωρά να κλαίνε. Πως, μα πως γίνεται, μέσα σε 2 μέρες να αλλάζουν και να κοιμούνται? Ο δικός μου μέχρι πριν 18 μέρες, έκλαιγε κάθε λίγο, είτε για άγχος αποχωρισμού, είτε για δόντια, είτε για εφιάλτη μπλα μπλα μπλα....και ξαφνικά μέσα σε 2 μέρες, τα ξεπέρασε όλα. Μήπως τελικά δεν είναι δόντια , εφιάλτες κλπ. αλλά κακή συνήθεια? Μήπως εμείς υτα κακομαθαίνουμε? Εννοώ ότι δεν μπορεί επί 6 μήνες να είχε πόνους στα ούλα και τώρα να μην έχει.

 

Τελικά, όσο περνάει ο καιρός επιβεβαιώνω, ότι από μια ηλικία και μετά θέλουν ώθηση, που αυτό σε κάποιες περιπτώσεις μεταφράζεται σε "το αφήνω μόνο του λίγο να κλάψει".

[Χρυσάννα]

Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι άγχος αποχωρισμού. Το βιώνουν από τους 6 μήνες και μπορεί να φτάσει έως τους 18 συνεχόμενα! Το βιώνουν επίσης κυρίως με τη μαμά. Και επίσης, το βιώνουν όταν για κάποιο λόγο δεν σε χορταίνουν μέσα στην ημέρα. Δεν εννοώ το να είσαι μαζί του απλά και να τον φροντίζεις, αλλά να κάνεις την "υπέρβαση" και να δαπανάς ποιοτικό χρόνο μαζί του, έστω και για 15 λεπτά πριν τον βάλεις για ύπνο. Και εμείς είχαμε κάτι παρόμοιο με εσένα, αλλά για λιγότερο διάστημα. Ξυπνούσε ανά 1 ώρα με κλάμα και ο μόνος τρόπος ήταν να την παρουμε αγκαλιά, να τη νανουρίσουμε για κανένα 20λεπτο και μετά να την ξανακουμπήσουμε κοιμησμένη στο κρεβατάκι της (~8 μηνών έγινε σε εμάς αυτό). Αλλά έτσι και κάτι γινόταν και ξυπνούσε όταν την ακουμπούσαμε, φτου και από την αρχή. Είχε συμβεί να μου πάρει 1 ώρα και 45 λεπτά να την ξαναβάλω στο κρεβάτι της... Κάποια στιγμή αυτό βελτιώθηκε. Και πριν λίγο καιρό, πήγε να το ξαναρχίσει. Και αυτό που κάναμε, ήταν να την αφήσουμε να κλάψει λίγο αντί να ξαναμπούμε στο δωμάτιο και να την πάρουμε αγκαλιά. Όταν λέω να την αφήσουμε να κλάψει, όχι πάνω από 1 λεπτό (δεν αντέχουμε παραπάνω). Αλλά τελικά, το παιδί κοιμήθηκε μόνο του. Αυτό το έκανε 1-2 εβδομάδες και τώρα, εδώ και 1 εβδομάδα δεν κλαίει ούτε αυτό το 1 λεπτό, ούτε καν 10 δευτερόλεπτα. Λες να σας βοηθούσε και εσάς κάτι τέτοιο?

 

Λες ε; κι εγώ δεν μπορώ να τον αφήσω να κλαίει, το βρίσκω απάνθρωπο... τι να πω,όλη μέρα μαζί είμαστε, τώρα για ποιοτικό χρόνο έχεις ένα δίκιο, δεν μπορώ να πω ότι παίζουμε κι όλη μέρα, κάτι οι δουλειές, κάτι διάφορα θέματα μες τη μέρα... θα κάνω υπομονή και θα δοκιμάσω αυτό που λες... ίσως τον αφήσω και λίγο να κλάψει,αν αντέξω... σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου!