Προβλημα με τον πατέρα μου

[anemoni1989]

Καλημέρα και καλή χρονιά.

Κατά καιρούς, σε ασχετα θέματα έχει τύχει να αναφερθώ στην ιδιαζουσα σχέση με τον πατέρα μου. Πρόκειται για έναν άνθρωπο επίμονο, που του αρέσει να επιβάλλεται και γενικά να κάνει κουμάντο στους άλλους... Όντας κι εγώ πολύ δυναμική σαν χαρακτήρας, πολλές φορές ερχόμαστε σε ρήξη, από την εφηβεία μου κιόλας, με τους καυγάδες μας να χαρακτηρίζονται ως ομηρικοί. Το προβλημα είναι ότι τώρα έχω κάνει οικογένεια και δεν ανέχομαι από κανέναν να μου κάνει κουμάντο (όχι ότι πριν το ανεχομουν). Δεν εξαρτωμαστε από τους γονείς μου οικονομικά, έχουμε και εγώ και ο άντρας μου δόξα τω θεώ πολύ καλές δουλειές, με πολύ καλές για την εποχή απολαβές και μάλιστα έχουμε αρνηθεί προτάσεις για δουλειά ακόμα και μέσα σε αυτή την κρίση. Επιπλέον, καταφέραμε και κάναμε πραγματικότητα το όνειρο μας να φυγουμε από την Αθήνα, ενώ παράλληλα μεγαλώνουμε ένα υπέροχο κοριτσάκι... Το προβλημα μου, λοιπόν, είναι ότι ο πατέρας μου έχει σκυλιασει που "πήρα το παιδί και έφυγα". Τους επισκέφτηκα μέσα στις γιορτές για να δουν τη μικρή γιατί λόγω ΛΟΚ νταουν είχαν αρκετούς μήνες να τη δουν και αντί να εκτιμήσει αυτή την κίνηση από μεριάς μου, με προσέβαλλε ασταμάτητα μπροστά στο παιδί μου. Έλεγε ανυπόστατα πράγματα, ότι έχω αποτύχει, να μην γίνει σαν εμένα, ότι ΤΟΝ πούλησα ενώ μου έφτιαξε σπίτι και πήγα αλλού που δεν μου πρόσφεραν τα αντίστοιχα και άλλα τέτοια, τα οποία αφενός θεωρώ πως δεν ισχύουν, αφετέρου τα θεωρώ απαράδεκτα ακόμα κι αν είχα όντως κάνει λάθος επιλογές στη ζωή μου. Να μην τα πολυλογω, φτάσαμε στο σημείο να μας διώξει από το σπίτι και εγώ πλέον να μην θέλω να πατήσω το πόδι μου ξανά εκεί πέρα. Δήλωσα ήδη στη μητέρα μου πως άμα θέλει να βλέπει τη μικρή, μπορεί να έρχεται η ίδια όποτε θέλει και πως εγώ δεν ξαναπαταω εκεί πέρα.

Το θέμα μου είναι ότι εγω αισθάνομαι πολύ μεγάλο θυμό. Θεωρώ πως σαν παιδί τους έχω φερθεί καλά και με το παραπάνω. Ότι έχουμε καταφέρει με τον άντρα μου το έχουμε επιτύχει μόνοι μας και με ελάχιστη έως μηδαμινή βοήθεια και δεν ανέχομαι να με προσβάλλουν έτσι, ειδικά μπροστά στο παιδί μου. Δηλαδή, οκ, είναι 2,5 χρόνων και δεν καταλαβαίνει πολλά, αλλά αυτό δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να προσβάλλει τη μητέρα του μπροστά του και μάλιστα με πραγματα τα οποία είναι ανυπόστατα (δεν είμαι και καμία ναρκομανής, ούτε εγκληματίας)..  Υπαρχουν άλλοι εδώ μέσα που να έχουν έρθει σε ρήξη με τους γονείς τους? Πως το αντιμετωπίσατε??? Η κατάληξη ποια ήταν??? Προσωπικά έχω επηρεαστεί πάρα πολύ... Έχει ήδη σχεδόν 1 βδομάδα που έγινε το σκηνικό και ακόμα κλαίω όταν τα σκεφτομαι και είμαι μονη

[ΑΡΓΚ]

@anemoni1989 λυπάμαι πραγματικά. Ο πατέρας μου ήταν (και είναι φαντάζομαι) βίαιος. Όχι επίμονος απλά και ισχυρός χαρακτήρας, αλλά τρομακτικός, αν και σπάνια κατέφευγε σε κάτι παραπάνω από λεκτική βία και απειλές. Η μητέρα μου πήρε διαζύγιο όταν ήμουν περίπου 20 ετών, αλλά ήδη απλά απέφευγα τον πατέρα μου, ήμουν ελάχιστες ώρες σπίτι και αυτές έμενα στο δωμάτιό μου. Έκτοτε έχουμε συναντηθεί ελάχιστες φορές, μέσα σε πάνω από 20 χρόνια.

Διατηρώ κάποιες καλές αναμνήσεις από όταν ήμουν πολύ μικρή, νηπιακή ηλικία, να με παίρνει αγκαλιά, να με πηγαίνει βόλτα κλπ, αλλά προφανώς δεν αρκούν για να αναιρέσουν όλα τα υπόλοιπα χρόνια, ούτε ότι στο ίδιο διάστημα στη μητέρα μου συμπεριφέροταν απαίσια. Προφανώς πλέον δε με απασχολεί το θέμα, καιουσιαστικά τον έχω ξεγράψει. Δεν θα υπήρχε αυτή η κατάληξη αν μιλάγαμε για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά είναι ένας άνθρωπος προσβλητικός και επιθετικός με όλους, δεν είναι δηλαδή ότι με κάποιον έχει καλές σχέσεις ή ότι υπάρχουν καλές περίοδοι.

 

Τώρα και με το θέμα της μητέρας μου δεν είναι απλά τα πράγματα: η μητέρα μου έχει αναλάβει το ρόλο φροντιστή - αποκλειστικής νοσοκόμας στον αδερφό μου, ο οποίος πάσχει από βαρειά ανίατη ψυχική ασθένεια, που το κάνει πολύ δύσκολο να είσαι μαζί του, και προφανώς έχει επηρεαστεί και η δική της ψυχική υγεία. Οπότε έχουμε μία περίεργη σχέση, περισσότερο τηλεφωνική και με μερικές συναντήσεις, άλλοτε πιο συχνές άλλοτε πολύ αραιές. Έχουμε έρθει αρκετές φορές σε ρήξη γιατί διαφωνώ εντελώς με τον τρόπο που έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μεν , αλλά είναι μία αντικειμενικά πολύ δύσκολη κατάσταση και δεν υπάρχει κακή πρόθεση, οπότε προσπαθώ να βρω μια ισορροπία, και απομακρύνομαι στις πολύ κακές περιόδους που βλέπω ότι απλά θα τσακωθούμε, και προσεγγίζω περισσότερο όταν βλέπω πιο ήρεμα (αν και όχι απαραίτητα πιο καλά) τα πράγματα. 

 

Από όσα λες, δεν μου είναι σαφής η στάση της μητέρας σου. Συμφωνεί μαζί του και τον αφήνει να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ή τον φοβάται; Δεν μπορώ να φανταστώ να βλέπω τον άντρα μου να πετά έξω την κόρη μας και να κάθομαι χωρίς να αντιδράσω, ή να συζητώ μετά για κοινή συμβίωση σαν να μην τρέχει τίποτα.

[anemoni1989]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

@anemoni1989 λυπάμαι πραγματικά. Ο πατέρας μου ήταν (και είναι φαντάζομαι) βίαιος. Όχι επίμονος απλά και ισχυρός χαρακτήρας, αλλά τρομακτικός, αν και σπάνια κατέφευγε σε κάτι παραπάνω από λεκτική βία και απειλές. Η μητέρα μου πήρε διαζύγιο όταν ήμουν περίπου 20 ετών, αλλά ήδη απλά απέφευγα τον πατέρα μου, ήμουν ελάχιστες ώρες σπίτι και αυτές έμενα στο δωμάτιό μου. Έκτοτε έχουμε συναντηθεί ελάχιστες φορές, μέσα σε πάνω από 20 χρόνια.

Διατηρώ κάποιες καλές αναμνήσεις από όταν ήμουν πολύ μικρή, νηπιακή ηλικία, να με παίρνει αγκαλιά, να με πηγαίνει βόλτα κλπ, αλλά προφανώς δεν αρκούν για να αναιρέσουν όλα τα υπόλοιπα χρόνια, ούτε ότι στο ίδιο διάστημα στη μητέρα μου συμπεριφέροταν απαίσια. Προφανώς πλέον δε με απασχολεί το θέμα, καιουσιαστικά τον έχω ξεγράψει. Δεν θα υπήρχε αυτή η κατάληξη αν μιλάγαμε για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά είναι ένας άνθρωπος προσβλητικός και επιθετικός με όλους, δεν είναι δηλαδή ότι με κάποιον έχει καλές σχέσεις ή ότι υπάρχουν καλές περίοδοι.

 

Τώρα και με το θέμα της μητέρας μου δεν είναι απλά τα πράγματα: η μητέρα μου έχει αναλάβει το ρόλο φροντιστή - αποκλειστικής νοσοκόμας στον αδερφό μου, ο οποίος πάσχει από βαρειά ανίατη ψυχική ασθένεια, που το κάνει πολύ δύσκολο να είσαι μαζί του, και προφανώς έχει επηρεαστεί και η δική της ψυχική υγεία. Οπότε έχουμε μία περίεργη σχέση, περισσότερο τηλεφωνική και με μερικές συναντήσεις, άλλοτε πιο συχνές άλλοτε πολύ αραιές. Έχουμε έρθει αρκετές φορές σε ρήξη γιατί διαφωνώ εντελώς με τον τρόπο που έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μεν , αλλά είναι μία αντικειμενικά πολύ δύσκολη κατάσταση και δεν υπάρχει κακή πρόθεση, οπότε προσπαθώ να βρω μια ισορροπία, και απομακρύνομαι στις πολύ κακές περιόδους που βλέπω ότι απλά θα τσακωθούμε, και προσεγγίζω περισσότερο όταν βλέπω πιο ήρεμα (αν και όχι απαραίτητα πιο καλά) τα πράγματα. 

 

Από όσα λες, δεν μου είναι σαφής η στάση της μητέρας σου. Συμφωνεί μαζί του και τον αφήνει να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ή τον φοβάται; Δεν μπορώ να φανταστώ να βλέπω τον άντρα μου να πετά έξω την κόρη μας και να κάθομαι χωρίς να αντιδράσω, ή να συζητώ μετά για κοινή συμβίωση σαν να μην τρέχει τίποτα.

Λυπάμαι πολύ για όσα έχεις ζήσει....

Η μάνα μου είναι το κλασικό θύμα, που κάθεται και υπομένει τα πάντα, μέχρι να ηρεμήσει ο άλλος και απλά μέχρι να έχει το επόμενο ξέσπασμα... Από όσο γνωρίζω ο πατέρας μου δεν έχει σηκώσει χέρι και αν το μάθω ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνω... Την έχω προτρέψει πολλές φορές να χωρίσει, αλλά και μόνο στην ιδέα είναι έτοιμη να πάθει εγκεφαλικό. Σίγουρα ασκεί λεκτική βία. Και δεν θεωρεί πως έχει άδικο ποτέ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως σε έναν καυγά μας πριν πολλά χρόνια είχε αυτοχαρακτηριστει ως "Βασίλης (έστω το όνομα του) ο δίκαιος" (ένα πράγμα σαν τον πάπα).

Δεν ήταν έτσι στο παρελθόν... Στο πολύ παρελθόν τουλάχιστον... Αλλά πλέον, σκεφτομενη και διαφορα σκηνικά από την εφηβεία μου και μετά, βλέπω μια ανταγωνιστική στάση απέναντι μου και μια προσπάθεια να με υποτιμήσει και να με υποβιβάσει. Όλα εγώ τα κάνω λάθος. Σε όλα έχω αποτύχει με βάση τα λεγόμενα του. Βέβαια η ζωή τα έχει αποδείξει αλλιώς... Αυτός όμως δεν το βλέπει.

Καμάρι του είναι η αδερφή μου, η οποία βέβαια πάντα ήταν "υποδεέστερη". Πιο κακή μαθήτρια, καθόλου τολμηρή, με μετρια δουλειά (καμία σχέση με το αντικείμενο των σπουδών της, στο βασικό μισθό και με μηδενικές προοπτικές εξέλιξης) και η οποία κατέληξε να παντρευτεί έναν τύπο μ@λ@κ@ ο οποίος ξεκάθαρα τους εκμεταλλεύεται. Είναι όμως και οι 2 γλυφτες, του δείχνουν μόνιμα ότι τον έχουν ανάγκη, ενώ είναι ξεκάθαρα εκμεταλλευτές και προσπαθούν ξεκάθαρα να καρπώνονται από την όποια σχέση έχουν με κάθε άνθρωπο. Επιπλέον, έκαναν τον πολυπόθητο εγγονό για τον πατέρα μου (είχε καημό για αγόρι), ενώ εγώ απλά ένα κορίτσι. Προς Θεού δεν εννοώ ότι δεν αγαπάει την εγγονή του, αλλά έχει ξεκάθαρα αδυναμία στον ανηψιο μου.

Με τους περισσότερους συγγενείς ο πατέρας μου έχει απομακρυνθεί γιατί έχει άποψη για όλα, την οποία προσπαθεί σε όλους να επιβάλλει. Όλοι είναι ηλίθιοι. Όλοι είναι βλάκες. Όλοι τα έχουν κάνει σκ@τα, αλλά τη δική του καμπούρα δεν τη βλέπει.

[mama16]

Λυπάμαι πολύ για τον τρόπο που σου φέρθηκε ο πατέρας σου, μου είναι αδιανόητο να πετάει ο γονιός έξω από το σπίτι τα παιδιά του κ όχι μόνο αυτά αλλά κ το εγγόνι του. Καταλαβαίνω ότι έχει θυμό που φύγατε από εκεί γιατί μάλλον αλλιώς σκεφτόταν την ζωή του αλλά αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να επεμβαίνει στην ζωή σου. Έχεις κάνει την δική οικογένεια κ στηρίζεσαι στα πόδια σου. Αν είναι λογικός άνθρωπος κάποια στιγμή θα το μετανιώσει, μακάρι να μην είναι πολύ αργά κ "χάσει" το ίδιο του το παιδί.

[anemoni1989]

Just now, mama16 είπε:

Λυπάμαι πολύ για τον τρόπο που σου φέρθηκε ο πατέρας σου, μου είναι αδιανόητο να πετάει ο γονιός έξω από το σπίτι τα παιδιά του κ όχι μόνο αυτά αλλά κ το εγγόνι του. Καταλαβαίνω ότι έχει θυμό που φύγατε από εκεί γιατί μάλλον αλλιώς σκεφτόταν την ζωή του αλλά αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να επεμβαίνει στην ζωή σου. Έχεις κάνει την δική οικογένεια κ στηρίζεσαι στα πόδια σου. Αν είναι λογικός άνθρωπος κάποια στιγμή θα το μετανιώσει, μακάρι να μην είναι πολύ αργά κ "χάσει" το ίδιο του το παιδί.

Περισσότερο αυτό δεν κάνω καλά, ότι μίλαγε έτσι μπροστά στο παιδί μου. Δεν το σεβάστηκε. Και δεν σκέφτηκε καν ότι με τον τρόπο αυτό θα τη στερηθεί ίσως και στο μέλλον... Φαντάσου έφυγε από το σπίτι και δεν τη χαιρέτησε καν, "γιατί δεν ήθελε να με βλέπει μέχρι να φύγουμε"...

Δε νομίζω να το μετανιώσει... Είναι πολύ κακοτροπος άνθρωπος καταλήγω... Για να ξαναμιλήσει με τον αδερφό του, έπρεπε να φοβηθεί πως θα πεθάνει ο θείος μου, αν και πάλι σε εκτίμηση δεν τον έχει... Όπως αναφέρω και πιο πάνω, πιστεύει πως για όλα έχει δίκιο... Εμένα με έχει χάσει πια εδώ και πολύ καιρό, πλέον οριστικά.... Δεν θα ήθελα να χάσει την εγγονή του, αλλά με αυτή τη συμπεριφορά του μάλλον τη χάνει αφού εγώ δεν σκοπεύω να ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί και αυτός δεν πιστεύω πως θα ρίξει τα μούτρα του για να μας επισκεφτεί....

[mama16]

Just now, anemoni1989 είπε:

Περισσότερο αυτό δεν κάνω καλά, ότι μίλαγε έτσι μπροστά στο παιδί μου. Δεν το σεβάστηκε. Και δεν σκέφτηκε καν ότι με τον τρόπο αυτό θα τη στερηθεί ίσως και στο μέλλον... Φαντάσου έφυγε από το σπίτι και δεν τη χαιρέτησε καν, "γιατί δεν ήθελε να με βλέπει μέχρι να φύγουμε"...

Δε νομίζω να το μετανιώσει... Είναι πολύ κακοτροπος άνθρωπος καταλήγω... Για να ξαναμιλήσει με τον αδερφό του, έπρεπε να φοβηθεί πως θα πεθάνει ο θείος μου, αν και πάλι σε εκτίμηση δεν τον έχει... Όπως αναφέρω και πιο πάνω, πιστεύει πως για όλα έχει δίκιο... Εμένα με έχει χάσει πια εδώ και πολύ καιρό, πλέον οριστικά.... Δεν θα ήθελα να χάσει την εγγονή του, αλλά με αυτή τη συμπεριφορά του μάλλον τη χάνει αφού εγώ δεν σκοπεύω να ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί και αυτός δεν πιστεύω πως θα ρίξει τα μούτρα του για να μας επισκεφτεί....

Φαντάζομαι πως θα νιώθεις αλλά αφού αυτός επέλεξε να συμπεριφερθεί έτσι όπως έστρωσε να κοιμηθεί.. Μακάρι να τον φωτίσει ο Θεός κ να αλλάξει στάση. Η κορούλα σου δεν θα πάθει κάτι αν δεν βλέπει τον παππού της, για αυτόν θα είναι πιο ψυχοφθόρο κ μακάρι να το αντιληφθεί.

[chocolate_eater]

Λυπάμαι πάρα πολύ γι'αυτό που ακούω.....έχω την αίσθηση οτι αρκετοί έχουν παρόμοια θέματα, ενδεχομένως οχι ακριβώς με τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά με την ίδια βάση.....π.χ. σε κάποιες άλλες περιπτώσεις - ομολογώ πολύ πιο δύσκολες στη διαχείριση - δε μιλάμε για εξόφθαλμα κακότροπους, προσβλητικούς γονείς, αλλά ίσως για εκβιαστικούς, "θύματα" κλπ.

 

Προφανώς δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία και εξήγηση....έτσι είναι και δε θα αλλάξει, είναι άσκοπο να περιμένει κανείς κάτι τέτοιο. Μπορεί βέβαια να κάνει, θεωρητικά πάντα, μια προσπάθεια να αλλάξει τουλάχιστον την επιφάνεια ώστε να μπορείτε έστω μια βρίσκεστε Πάσχα, Χριστούγεννα και καμιά Κυριακή.....Αν φυσικά θα ήθελες κάτι τέτοιο. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι μια ειλικρινής κουβέντα και ξεκάθαρη. Αν δε σ'ενδιαφέρει ούτε αυτό, εννοείται οτι δεν έχεις καμία υποχρέωση να γίνεσαι θύμα, εσύ και η οικογένειά σου, μια τέτοιας κατάστασης ποτέ και για κανένα λόγο. Απ'οσα γράφεις μου φαίνεται οτι το έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου και χαίρομαι πολύ γι'αυτό....σε πολλές άλλες περιπτώσεις έχω ακούσει αυτομαστιγώματα του τύπου "μήπως φταίω κι εγώ" ή "τι μπορώ να κάνω".

 

Τίποτα δε μπορείς να κάνεις για τον άλλον, μόνο για το πως εσύ διαχειρίζεσαι τη σχέση αυτή με τον εαυτό σου και κατά πόσο σε επηρεάζει. Προφανώς δεν είναι εύκολο, δεν είναι απλά φίλος που θα ξεκόψεις....αλλά με τον καιρό, όποια απόφαση κι αν πάρεις, θα τη συνηθίσεις. Αν όχι, μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια....νομίζω οτι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων λόγω της σχέσης με τους γονείς τους καταλήγουν στη συμβουλευτική/θεραπεία.

 

Κουράγιο και πάνω απ'όλα η οικογένειά σου!

[Chrysoum]

Λυπάμαι πολύ που το ακούω. Έχω και εγω μια προβληματική σχέση με τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου με απογοήτευει χρόνια τώρα με την συμπεριφορά του, γενικά είναι εγωιστής, μυθομανης και πολλά ακόμη που κατά καιρούς έχουν προκαλέσει πολύ πόνο και στεναχωρια σε όλους όσους είναι κοντά του. Ίσως να μην ακούγονται τόσο τραγικά τώρα, αλλά γενικά έχουμε περάσει δύσκολα όλη η οικογένεια εξαιτίας του. Για πολλά χρόνια στεναχωριομουν πολύ από την συμπεριφορά του και προσπαθουσα να τον συγχωρήσω, αλλά από τότε που έκανα την δική μου οικογένεια, το πήρα πια απόφαση ότι έτσι ήταν, είναι και θα είναι και πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να απομακρυνθώ τελείως. Βασικά πλέον μου βγαίνει τόση πίκρα, που μιλάμε μόνο όταν με παίρνει αυτός τηλ και ακόμα και τοτε είμαι πολύ ψυχρή, δεν μου βγαίνει κάτι άλλο. Ο άντρας μου, μου έχει πει ότι στην θέση μου δεν θα είχε καμία απολύτως επαφή μαζί του μετά από όσα έχει κάνει. Επίσης επειδή σε έναν από τα διάφορα καμώματα του, τον έχει συμπεριλάβει κι αυτόν, μου έχει ξεκαθαρίσει ότι ο ίδιος δεν θέλει να τον δει ποτέ. Ο αδερφός μου όμως, παιδευεται ακόμη. Παρά πολύ συχνά μου κάνει παράπονα για τον πατέρα μας, και δείχνει βαθιά απογοητευμένος, όμως δεν ξεκοβει. Βλέπω ότι όλο αυτό τον "τρώει" πολύ, από την μία στεναχωριεται και θυμώνει, την επόμενη προσπαθεί να βρει ελαφρυντικά για την συμπεριφορά του. Εν κατακλείδι θα σου πω ότι λέω και στον αδερφό μου, αυτός είναι και δεν θα αλλάξει. Αφού δεν μπορείς να φτιάξεις μια προβληματική σχέση, τότε για μένα το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να απομακρυνθείς και να αφοσιωθείς στην δική σου οικογένεια. Δεν είναι πάντα εύκολο και είναι επίπονο, και εμένα πολλές φορές με πιάνει το παράπονο, αλλά με τα χρόνια το ξεπερνάω όλο και πιο γρήγορα. 

[Annitamik]

3 ώρες πρίν, anemoni1989 είπε:

Καμάρι του είναι η αδερφή μου, η οποία βέβαια πάντα ήταν "υποδεέστερη". Πιο κακή μαθήτρια, καθόλου τολμηρή, με μετρια δουλειά (καμία σχέση με το αντικείμενο των σπουδών της, στο βασικό μισθό και με μηδενικές προοπτικές εξέλιξης) και η οποία κατέληξε να παντρευτεί έναν τύπο μ@λ@κ@ ο οποίος ξεκάθαρα τους εκμεταλλεύεται. Είναι όμως και οι 2 γλυφτες, του δείχνουν μόνιμα ότι τον έχουν ανάγκη, ενώ είναι ξεκάθαρα εκμεταλλευτές και προσπαθούν ξεκάθαρα να καρπώνονται από την όποια σχέση έχουν με κάθε άνθρωπο. Επιπλέον, έκαναν τον πολυπόθητο εγγονό για τον πατέρα μου (είχε καημό για αγόρι), ενώ εγώ απλά ένα κορίτσι. Προς Θεού δεν εννοώ ότι δεν αγαπάει την εγγονή του, αλλά έχει ξεκάθαρα αδυναμία στον ανηψιο μου.

Με τους περισσότερους συγγενείς ο πατέρας μου έχει απομακρυνθεί γιατί έχει άποψη για όλα, την οποία προσπαθεί σε όλους να επιβάλλει. Όλοι είναι ηλίθιοι. Όλοι είναι βλάκες. Όλοι τα έχουν κάνει σκ@τα, αλλά τη δική του καμπούρα δεν τη βλέπει

Η αδερφή σου  είναι κοντά του κ λειτουργεί με τρόπο που εγκρίνει ο πατέρας σου,για αυτό στα μάτια του είναι πιο επιτυχημένη. Εσύ έκανες τις δικές σου επιλογές κ είσαι εκτός του άμεσου ελέγχου του,για αυτό στοχοποιεισαι. Από όσα λες, φαίνεται σαν να είναι σαν ένας άνθρωπος που θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο των πάντων, ανθρώπων κ αντικειμένων.Αν μπορείς, να δουλέψεις με τον εαυτό σου ότι δεν είσαι υπεύθυνη για το ξέσπασμα του, είναι τελείως δικό του πρόβλημα κ ο θυμός του προκύπτει από την απουσία ελέγχου. Αυτό κ μόνο θα σε ηρεμήσει.Απο την εμπειρία μου οι άνθρωποι που ψάχνουν τον απόλυτο έλεγχο στις ζωές των άλλων δεν αλλάζουν, το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι ο δικος μας τρόπος για το πώς τους αντιμετωπίζουμε.Αν σε ξαναπροσβαλει μπροστά στο παιδί σου να απαντάς, έτσι του μαθαίνεις να υπερασπίζεται κ αυτό τον εαυτό του. Μην πέφτεις στην παγίδα του πατέρα σου και συγκρίνεσαι με την αδερφή σου. Κ αυτή έχει κάνει τις επιλογές της κ ας είναι διαφορετικές από τις δικές σου ( κακή μαθήτρια, χαμηλόμισθη εργασία, σύζυγος). Κ αυτή θύμα της συμπεριφοράς του είναι, απλώς λειτουργεί με άλλον τρόπο, ψάχνει για επιβεβαίωση. Θα έπρεπε να είστε σύμμαχοι γιατί κ οι δύο είστε "θύματα"με διαφορετικό τρόπο

[anemoni1989]

Πραγματικά σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας... Είμαι σίγουροι πως η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν θέμα με τους γονείς τους και μάλιστα πιστεύω πως οι περισσότεροι καταλήγουν στο ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή λόγω συμπεριφορών των γονιών τους...

Αυτό που με έχει στεναχωρήσει περισσότερο, δεν πιστεύω πως είναι ο τρόπος του πατέρα μου. Σίγουρα με πλήγωσαν τα λεγόμενα του, αλλά ξέρω πως είναι κακοτροπος και έχει άσχημο τρόπο. Είναι άλλο όμως να χτυπάει εμένα και άλλο μπροστά στο παιδί μου. Εκεί έγινα έξαλλη. Δεν γίνεται να με υποβαθμίζει έτσι μπροστά στην κόρη μου και μάλιστα χωρίς λόγο. Γιατί δύσκολη σε όλα είναι η 1η φορά. Μετα όλα λέγονται και γίνονται πιο εύκολα, άρα αυτό θα ήταν κάτι που θα επαναλαμβανόταν και στο μέλλον σιγουρα.

Το 2ο που με πλήγωσε και που δεν έχω αναφέρει στο αρχικό μου σχόλιο, είναι πως παρούσα σε όλα ήταν η αδερφή μου. Η οποία όχι μόνο δεν μίλησε καθόλου και δεν πήρε θέση (ούτε καν για να πει "σκαστε και οι 2 και προσπαθήστε να ηρεμήσετε"), αλλά αντίθετα προέτρεψε τον πατέρα μου να φύγει από το σπίτι μέχρι να φύγω εγώ και μάλιστα, επειδή μάλλον κατάλαβε πως εγώ σκεφτομουν να κάτσω μέχρι να επιστρέψει η μητέρα μου από τη δουλειά της και να ηρεμήσουν έστω τα πράγματα (γιατί ούτε σε θέση να οδηγήσω ήμουν με το παιδί μάλιστα στο αυτοκίνητο) μου είπε ξεκάθαρα πως "πήγα και τους αναστάτωσα, εγώ φταίω για όλα και πως καλό θα ήταν να τα μαζέψω και να φύγω γιατί τους προκαλώ ταραχη" .

Πραγματικά, αισθάνομαι τόσο μεγάλη απογοήτευση από την παλιά οικογένεια μου. Αισθάνομαι πως δεν έχω κανένα στήριγμα και νιώθω ορφανή. Άραγε σε τι διαφέρω από ένα ορφανό??? Δεν έχω στήριγμα, δεν με αγαπάνε και αν συμβεί κάτι δεν θα με βοηθήσουν, αφού ξεκάθαρα με θεωρούν βάρος. Και αναρωτιέμαι συνεχώς από τότε: γίνονται οι άνθρωποι κακοτροποι ή πάντα έτσι ήταν και δεν το έβλεπα εγώ???

 

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Πραγματικά σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας... Είμαι σίγουροι πως η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν θέμα με τους γονείς τους και μάλιστα πιστεύω πως οι περισσότεροι καταλήγουν στο ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή λόγω συμπεριφορών των γονιών τους...

Αυτό που με έχει στεναχωρήσει περισσότερο, δεν πιστεύω πως είναι ο τρόπος του πατέρα μου. Σίγουρα με πλήγωσαν τα λεγόμενα του, αλλά ξέρω πως είναι κακοτροπος και έχει άσχημο τρόπο. Είναι άλλο όμως να χτυπάει εμένα και άλλο μπροστά στο παιδί μου. Εκεί έγινα έξαλλη. Δεν γίνεται να με υποβαθμίζει έτσι μπροστά στην κόρη μου και μάλιστα χωρίς λόγο. Γιατί δύσκολη σε όλα είναι η 1η φορά. Μετα όλα λέγονται και γίνονται πιο εύκολα, άρα αυτό θα ήταν κάτι που θα επαναλαμβανόταν και στο μέλλον σιγουρα.

Το 2ο που με πλήγωσε και που δεν έχω αναφέρει στο αρχικό μου σχόλιο, είναι πως παρούσα σε όλα ήταν η αδερφή μου. Η οποία όχι μόνο δεν μίλησε καθόλου και δεν πήρε θέση (ούτε καν για να πει "σκαστε και οι 2 και προσπαθήστε να ηρεμήσετε"), αλλά αντίθετα προέτρεψε τον πατέρα μου να φύγει από το σπίτι μέχρι να φύγω εγώ και μάλιστα, επειδή μάλλον κατάλαβε πως εγώ σκεφτομουν να κάτσω μέχρι να επιστρέψει η μητέρα μου από τη δουλειά της και να ηρεμήσουν έστω τα πράγματα (γιατί ούτε σε θέση να οδηγήσω ήμουν με το παιδί μάλιστα στο αυτοκίνητο) μου είπε ξεκάθαρα πως "πήγα και τους αναστάτωσα, εγώ φταίω για όλα και πως καλό θα ήταν να τα μαζέψω και να φύγω γιατί τους προκαλώ ταραχη" .

Πραγματικά, αισθάνομαι τόσο μεγάλη απογοήτευση από την παλιά οικογένεια μου. Αισθάνομαι πως δεν έχω κανένα στήριγμα και νιώθω ορφανή. Άραγε σε τι διαφέρω από ένα ορφανό??? Δεν έχω στήριγμα, δεν με αγαπάνε και αν συμβεί κάτι δεν θα με βοηθήσουν, αφού ξεκάθαρα με θεωρούν βάρος. Και αναρωτιέμαι συνεχώς από τότε: γίνονται οι άνθρωποι κακοτροποι ή πάντα έτσι ήταν και δεν το έβλεπα εγώ???

 

γενικα καπου υπαρχει μια υπερβολη στα λεγομενα σου... ισως ειναι κ απο τον καυγα..... γενικα ολες οι οικογενειες εχουν προβληματα κ καυγαδες αλλα προσεχε μην μεινεις μονη στο τελος κ δεν μιλας ουτε στα αδερφια σου ουτε στα πεθερικα σου ουτε στους γονεις σου... 

γενικα βλεπω κ μια ανασφαλεια γιαυτα που εχεις καταφερει γιατι αν ησουν τοσο σιγουρη δεν θα σε πειραζε μια κουβεντα σε ενα διχρονο που δεν καταλαβαινει τι σημαινει Γεια σου καλα καλα... νομιζω απο εκει ξεκινανε ολα αν εισαι ευτυχισμενη κ.σιγουρη πρεπει να γελας με αυτα που ακους ... 

φιλικα στο λεω προσεχε γιατι βλεπω εχεις ανοιξει πολλα μετωπα αδερφη πεθερικα φιλες ... 

[Yovanna]

Just now, ninaki80 said:

γενικα καπου υπαρχει μια υπερβολη στα λεγομενα σου... ισως ειναι κ απο τον καυγα..... γενικα ολες οι οικογενειες εχουν προβληματα κ καυγαδες αλλα προσεχε μην μεινεις μονη στο τελος κ δεν μιλας ουτε στα αδερφια σου ουτε στα πεθερικα σου ουτε στους γονεις σου... 

γενικα βλεπω κ μια ανασφαλεια γιαυτα που εχεις καταφερει γιατι αν ησουν τοσο σιγουρη δεν θα σε πειραζε μια κουβεντα σε ενα διχρονο που δεν καταλαβαινει τι σημαινει Γεια σου καλα καλα... νομιζω απο εκει ξεκινανε ολα αν εισαι ευτυχισμενη κ.σιγουρη πρεπει να γελας με αυτα που ακους ... 

φιλικα στο λεω προσεχε γιατι βλεπω εχεις ανοιξει πολλα μετωπα αδερφη πεθερικα φιλες ... 

Δεν θα συμφωνήσω με αυτά, αν και γενικά συμφωνώ μαζί σου . Όταν ο γονιός σου σε διώχνει από το σπίτι του, όσο σίγουρη και να είσαι για τον εαυτό σου, δεν γελάς, αλλά πληγώνεσαι. Επίσης 2,5 χρονών μια χαρά καταλαβαίνει ότι κάνουν επίθεση στη μαμά του. Η Ανεμώνη, νιώθει ουσιαστικά προδομένη από όλη της την οικογένεια. ο πατέρας πέταξε κόρη και εγγονή έξω από το σπίτι (αφού την προσέβαλε) , η μητέρα δεν ήταν μεν, αλλά με το να το ανέχεται, είναι σαν να το επιδοκιμάζει και η αδερφή, αντί να βάλει πλάτη ως τρίτη και πιο ψύχραιμη , της λέει ουσιαστικά να μην ξανάρθει. Και θεωρείς ότι έχει ανοίξει μέτωπο η Ανεμώνη? Όσο βαριές κουβέντες και αν είπε η Ανεμώνη, που για να φτάσουν εκεί φαντάζομαι θα είπε , δεν θα ξαναπάταγα προσωπικά. Ανεμώνη πραγματικά λυπάμαι για όσα έγιναν. Σίγουρα θα μετανιώσει ο πατέρας σου. Ελπίζω να μην είναι αργά για σας τότε.

[ninaki80]

Just now, Yovanna είπε:

Δεν θα συμφωνήσω με αυτά, αν και γενικά συμφωνώ μαζί σου . Όταν ο γονιός σου σε διώχνει από το σπίτι του, όσο σίγουρη και να είσαι για τον εαυτό σου, δεν γελάς, αλλά πληγώνεσαι. Επίσης 2,5 χρονών μια χαρά καταλαβαίνει ότι κάνουν επίθεση στη μαμά του. Η Ανεμώνη, νιώθει ουσιαστικά προδομένη από όλη της την οικογένεια. ο πατέρας πέταξε κόρη και εγγονή έξω από το σπίτι (αφού την προσέβαλε) , η μητέρα δεν ήταν μεν, αλλά με το να το ανέχεται, είναι σαν να το επιδοκιμάζει και η αδερφή, αντί να βάλει πλάτη ως τρίτη και πιο ψύχραιμη , της λέει ουσιαστικά να μην ξανάρθει. Και θεωρείς ότι έχει ανοίξει μέτωπο η Ανεμώνη? Όσο βαριές κουβέντες και αν είπε η Ανεμώνη, που για να φτάσουν εκεί φαντάζομαι θα είπε , δεν θα ξαναπάταγα προσωπικά. Ανεμώνη πραγματικά λυπάμαι για όσα έγιναν. Σίγουρα θα μετανιώσει ο πατέρας σου. Ελπίζω να μην είναι αργά για σας τότε.

θα σου πω υπαρχουν τροποι να αποφυγεις καυγαδες κ.εξαρταται κ το ατομο που κανει τους καυγαδες... δεν ξερω αν μου ελεγε καποιος αλλος οτι συνεβει αυτο θα ελεγα εχεις δικιο απομακρινσου... νομιζω οτι ισως ειμαι επιρεασμενη κ απτα υπολοιπα post της κοπελας κ.δεν ξερω αν τα γραφει ολα αντικειμενικα .... γιατι καποιοι ανθρωποι πραγματικα βρισκουν παρεξηγησεις σε ολους περνουν φωτια απτο πουθενα...

[vicky86]

Just now, ninaki80 είπε:

γενικα καπου υπαρχει μια υπερβολη στα λεγομενα σου... ισως ειναι κ απο τον καυγα..... γενικα ολες οι οικογενειες εχουν προβληματα κ καυγαδες αλλα προσεχε μην μεινεις μονη στο τελος κ δεν μιλας ουτε στα αδερφια σου ουτε στα πεθερικα σου ουτε στους γονεις σου... 

γενικα βλεπω κ μια ανασφαλεια γιαυτα που εχεις καταφερει γιατι αν ησουν τοσο σιγουρη δεν θα σε πειραζε μια κουβεντα σε ενα διχρονο που δεν καταλαβαινει τι σημαινει Γεια σου καλα καλα... νομιζω απο εκει ξεκινανε ολα αν εισαι ευτυχισμενη κ.σιγουρη πρεπει να γελας με αυτα που ακους ... 

φιλικα στο λεω προσεχε γιατι βλεπω εχεις ανοιξει πολλα μετωπα αδερφη πεθερικα φιλες ... 

2,5χρ καταλαβαινουν τα παντα,ποσο μαλλον οταν καποιος μιλαει ασχημα στην μαμα τους κ τους διωχνουν απο ενα σπιτι

ανεμωνη,δ εχω προσωπικη εμπειρια με τοσο εντονες καταστασεις,θα συμφωνησω με οσα σου εχουν πει τα αλλα κοριτσια.ο θυμος θα καταλαγιασει.αλλα για μενα ειναι απολυτα λογικο να νιωθεις πληγωμενη κ να μην θες αλλες επαφες μαζι τους

δ συμφωνω απολυτα με τον τροποπου εκφραζεσαι,αλλα θεωρω οτι εχεις δικιο

στην τελικη τι θα χασει η κορη σου απο εναν τετοιο παππου;

 

[Yovanna]

Just now, ninaki80 said:

θα σου πω υπαρχουν τροποι να αποφυγεις καυγαδες κ.εξαρταται κ το ατομο που κανει τους καυγαδες... δεν ξερω αν μου ελεγε καποιος αλλος οτι συνεβει αυτο θα ελεγα εχεις δικιο απομακρινσου... νομιζω οτι ισως ειμαι επιρεασμενη κ απτα υπολοιπα post της κοπελας κ.δεν ξερω αν τα γραφει ολα αντικειμενικα .... γιατι καποιοι ανθρωποι πραγματικα βρισκουν παρεξηγησεις σε ολους περνουν φωτια απτο πουθενα...

Ναι, αλλά εδώ είμαστε για να "ακούσουμε" και να συζητήσουμε με την θεματοθέτρια , χωρίς προκατάληψη και ανεπηρέαστοι από την όποια εικόνα μπορεί να έχουμε σχηματίσει . (προσωπικά δεν συμμερίζομαι την αποψη αυτή για την Ανεμώνη ). Προσωπικά σε ποστ μελών από των οποίων τη συμπεριφορά έχω επηρεαστεί πολύ και έχω σχηματίσει αρνητική εικόνα, προτιμώ να μην σχολιάζω.

[ninaki80]

Just now, vicky86 είπε:

2,5χρ καταλαβαινουν τα παντα,ποσο μαλλον οταν καποιος μιλαει ασχημα στην μαμα τους κ τους διωχνουν απο ενα σπιτι

ανεμωνη,δ εχω προσωπικη εμπειρια με τοσο εντονες καταστασεις,θα συμφωνησω με οσα σου εχουν πει τα αλλα κοριτσια.ο θυμος θα καταλαγιασει.αλλα για μενα ειναι απολυτα λογικο να νιωθεις πληγωμενη κ να μην θες αλλες επαφες μαζι τους

δ συμφωνω απολυτα με τον τροποπου εκφραζεσαι,αλλα θεωρω οτι εχεις δικιο

στην τελικη τι θα χασει η κορη σου απο εναν τετοιο παππου;

 

τον τονο της φωνης καταλαβαινουν οχι τα παντα ... αν πεις σε ενα διχρονο ηρεμα η μαμα σου εχει δεν σπουδασε σωστα παιδι μου κ εχει φυγει με τον πατερα σου κ οικονομικα δεν τα παει καλα λες να προσβληθει? αν φωναξεις απεναντι στην μητερα του θα καταλαβει οτι τσακωνεστε αυτο ναι

Just now, Yovanna είπε:

Ναι, αλλά εδώ είμαστε για να "ακούσουμε" και να συζητήσουμε με την θεματοθέτρια , χωρίς προκατάληψη και ανεπηρέαστοι από την όποια εικόνα μπορεί να έχουμε σχηματίσει . (προσωπικά δεν συμμερίζομαι την αποψη αυτή για την Ανεμώνη ). Προσωπικά σε ποστ μελών από των οποίων τη συμπεριφορά έχω επηρεαστεί πολύ και έχω σχηματίσει αρνητική εικόνα, προτιμώ να μην σχολιάζω.

δεν εχω σχηματισει ασχημη αποψη για την ανεμωνη απλα εχω σχηματισει την αποψη οτι γενικα παρεξηγιεται ευκολα κ απομακρινει τους δικους της για διαφορα πραγματα που της λενε .... οποτε δεν μπορω να πιστεψω οτι ενας ανθρωπος που εχει τσακωθει με πεθερα αντρα που παραλιγο να χωρισει πατερα κ αδερφη ειναι ενας ανθρωπος που δειχνει αντικειμενικα εναν καυγα σε ενα φορουμ.. απλα βλεπω εναν ανθρωπο που υπερβαλει λιγο κ ισως αυτος προκαλει αυτες τις συμπεριφορες ... ειναι καποιοι ανθρωποι που νομιζουν οτι ολοι θελουν να τους κανουν κακο για καποιο λογο κ υπαρχει κ η φραση οποιος εχει την μυγα μυγιαζετε ...

[vicky86]

Just now, ninaki80 είπε:

τον τονο της φωνης καταλαβαινουν οχι τα παντα ... αν πεις σε ενα διχρονο ηρεμα η μαμα σου εχει δεν σπουδασε σωστα παιδι μου κ εχει φυγει με τον πατερα σου κ οικονομικα δεν τα παει καλα λες να προσβληθει? αν φωναξεις απεναντι στην μητερα του θα καταλαβει οτι τσακωνεστε αυτο ναι

σιγουρα ομως δ εγιναν ολα ετσι ηρεμα,οποτε κτ αντιληφθηκε κ το παιδι

Just now, Yovanna είπε:

Ναι, αλλά εδώ είμαστε για να "ακούσουμε" και να συζητήσουμε με την θεματοθέτρια , χωρίς προκατάληψη και ανεπηρέαστοι από την όποια εικόνα μπορεί να έχουμε σχηματίσει . (προσωπικά δεν συμμερίζομαι την αποψη αυτή για την Ανεμώνη ). Προσωπικά σε ποστ μελών από των οποίων τη συμπεριφορά έχω επηρεαστεί πολύ και έχω σχηματίσει αρνητική εικόνα, προτιμώ να μην σχολιάζω.

γενικα δ μπορουμε να ειμαστε κ τελειως αντικειμενικοι.γτ ξερουμε μονο οσα μας λεει η ανεμωνη

οτι κ η ανεμωνη θα ειπε σκληρα λογια,μπορουμε να το φανταστουμε.οπως εγραψε οτι νιωθει κ σαν ορφανη.αλλα ειναι αναμενομενο,εγινε μολις πριν μια εβδομαδα

[ninaki80]

Just now, vicky86 είπε:

σιγουρα ομως δ εγιναν ολα ετσι ηρεμα,οποτε κτ αντιληφθηκε κ το παιδι

γενικα δ μπορουμε να ειμαστε κ τελειως αντικειμενικοι.γτ ξερουμε μονο οσα μας λεει η ανεμωνη

οτι κ η ανεμωνη θα ειπε σκληρα λογια,μπορουμε να το φανταστουμε.οπως εγραψε οτι νιωθει κ σαν ορφανη.αλλα ειναι αναμενομενο,εγινε μολις πριν μια εβδομαδα

απο οτι καταλαβα κατι ελεγε ο παππους στο μικρο κ η ανεμωνη πηρε φωτια ... δεν τσακωνοντουσαν απο πριν ... 

[chocolate_eater]

Just now, ninaki80 said:

γενικα καπου υπαρχει μια υπερβολη στα λεγομενα σου... ισως ειναι κ απο τον καυγα..... γενικα ολες οι οικογενειες εχουν προβληματα κ καυγαδες αλλα προσεχε μην μεινεις μονη στο τελος κ δεν μιλας ουτε στα αδερφια σου ουτε στα πεθερικα σου ουτε στους γονεις σου... 

γενικα βλεπω κ μια ανασφαλεια γιαυτα που εχεις καταφερει γιατι αν ησουν τοσο σιγουρη δεν θα σε πειραζε μια κουβεντα σε ενα διχρονο που δεν καταλαβαινει τι σημαινει Γεια σου καλα καλα... νομιζω απο εκει ξεκινανε ολα αν εισαι ευτυχισμενη κ.σιγουρη πρεπει να γελας με αυτα που ακους ... 

φιλικα στο λεω προσεχε γιατι βλεπω εχεις ανοιξει πολλα μετωπα αδερφη πεθερικα φιλες ... 

 

 

Δεν θα συμφωνήσω ουτε εγώ με όλα αυτά.....η κοπέλα δεν περιγράφει μια παρεξήγηση ή ένα περιστασιακό τσακωμό, αλλά μια κατάσταση δεκαετιών ίσως με έναν πατέρα απερίγραπτο. Και μάλιστα το κάνει με πλήρη συνειδητοποίηση, εγώ τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω απ'οσα λέει....δεν είναι λόγια της στιγμής.

 

Δεν καταλαβαίνω επίσης τι εννοεις "θα μεινει μόνη" και "να αποφύγει τον καυγά". Δεν είναι καυγάς, είναι ένας ακατάλληλος άνθρωπος. Που απλά τυχαίνει να ειναι πατέρας της, αυτό δε σημαινει ομως οτι θα κάτσει να φάει στη μούρη όλα αυτά που είναι αυτός ο άνθρωπος, εφ'όσον πλέον της δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα στη ζωή της.

[vicky86]

Just now, ninaki80 είπε:

απο οτι καταλαβα κατι ελεγε ο παππους στο μικρο κ η ανεμωνη πηρε φωτια ... δεν τσακωνοντουσαν απο πριν ... 

πιστευεις οτι παρομοια σχολια δ θα εκανε ο πατερας της ανεμωνης στην μικρη,κ σε 2κ χρονια που πλεον θα τα καταλαβαινε ολα;

η οτι ειναι κτ απλο να ακουει ενα παιδι 2,5χρ μην μοιασεις στην μαμα σου,κ να εχετε φυγει μεχρι να γυρισω;ακομη κ αν το πεις ηρεμα

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

σιγουρα ομως δ εγιναν ολα ετσι ηρεμα,οποτε κτ αντιληφθηκε κ το παιδι

γενικα δ μπορουμε να ειμαστε κ τελειως αντικειμενικοι.γτ ξερουμε μονο οσα μας λεει η ανεμωνη

οτι κ η ανεμωνη θα ειπε σκληρα λογια,μπορουμε να το φανταστουμε.οπως εγραψε οτι νιωθει κ σαν ορφανη.αλλα ειναι αναμενομενο,εγινε μολις πριν μια εβδομαδα

Εννοείται, καλούμαστε όμως να ακούσουμε χωρίς να αμφισβητήσουμε. Άλλωστε είναι η δική της αλήθεια. Προφανώς και ύψωσε ανάστημα . Ίσως είπε και εκείνη τί σκέφτεται. Το παιδί σου και το εγγόνι σου όμως δεν τα διώχνεις. Για κανένα λόγο. Και ξέρω από οικογενειακούς καβγάδες. Καθότι και εμείς είμαστε μια αγαπημένη αλλά άκρως δυσλειτουργική οικογένεια.

[ninaki80]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

 

Δεν θα συμφωνήσω ουτε εγώ με όλα αυτά.....η κοπέλα δεν περιγράφει μια παρεξήγηση ή ένα περιστασιακό τσακωμό, αλλά μια κατάσταση δεκαετιών ίσως με έναν πατέρα απερίγραπτο. Και μάλιστα το κάνει με πλήρη συνειδητοποίηση, εγώ τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω απ'οσα λέει....δεν είναι λόγια της στιγμής.

 

Δεν καταλαβαίνω επίσης τι εννοεις "θα μεινει μόνη" και "να αποφύγει τον καυγά". Δεν είναι καυγάς, είναι ένας ακατάλληλος άνθρωπος. Που απλά τυχαίνει να ειναι πατέρας της, αυτό δε σημαινει ομως οτι θα κάτσει να φάει στη μούρη όλα αυτά που είναι αυτός ο άνθρωπος, εφ'όσον πλέον της δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα στη ζωή της.

δεν ειπα οτι θα κατσει να φαει στην μουρη οτι της ειπε κ δεν ξερουμε κ τι ειπε κ εκεινη ή τι συμπεριφορες εχει εκεινη απεναντι στους γονεις της. 

ειπα οτι για κατι που λεγετε μπορεις να αποφυγεις τον καυγα με τους γονεις σου .

αν ηταν ενας ανθρωπος ακαταλληλος θα μπορουσε να αποφευγει επαφες απο πολυ νωρις... δεν νομιζω οτι περιγραφει εναν ακαταλληλο ανθρωπο απλα περιγραφει εναν ανθρωπο που ειναι κολλημενος σε καποιες αποψεις...

δεν ειπα οτι πρεπει να ακολουθει τα λεγομενα του ουτε απλα αφου ξερει τον χαρακτηρα του μπορει να αποφευγει καποια θεματα που εχουν 

[Yovanna]

Just now, ninaki80 said:

τον τονο της φωνης καταλαβαινουν οχι τα παντα ... αν πεις σε ενα διχρονο ηρεμα η μαμα σου εχει δεν σπουδασε σωστα παιδι μου κ εχει φυγει με τον πατερα σου κ οικονομικα δεν τα παει καλα λες να προσβληθει? αν φωναξεις απεναντι στην μητερα του θα καταλαβει οτι τσακωνεστε αυτο ναι

Πιστεύεις ότι εξηγούσε στο δίχρονο με γλυκιά φωνή τα "λάθη" της μαμάς του και βρέθηκαν μαμά και νήπιο άρον άρον με βαλίτσες στο αυτοκίνητο?

[ninaki80]

Just now, Yovanna είπε:

Εννοείται, καλούμαστε όμως να ακούσουμε χωρίς να αμφισβητήσουμε. Άλλωστε είναι η δική της αλήθεια. Προφανώς και ύψωσε ανάστημα . Ίσως είπε και εκείνη τί σκέφτεται. Το παιδί σου και το εγγόνι σου όμως δεν τα διώχνεις. Για κανένα λόγο. Και ξέρω από οικογενειακούς καβγάδες. Καθότι και εμείς είμαστε μια αγαπημένη αλλά άκρως δυσλειτουργική οικογένεια.

σε αυτο θα συμφωνησω οτι δεν το διωχνεις αλλα αυτα γιναν μετα τον καυγα οποτε δεν ξερω τι ειπωθηκε κ γιατι φτασαν σε αυτο το.σημειο.. 

απλα δεν μπορω να το δω αντικειμενικα κ μου φαινετε περιεργο κ η συμπεριφορα της αδερφης που σημαινει εχει κ εκει ανοικτο μετωπο

Just now, Yovanna είπε:

Πιστεύεις ότι εξηγούσε στο δίχρονο με γλυκιά φωνή τα "λάθη" της μαμάς του και βρέθηκαν μαμά και νήπιο άρον άρον με βαλίτσες στο αυτοκίνητο?

μπορει βρε παιδι μου ο αλλος να πει σαν αστειο στο παιδι πχ παιδι μου μην μοιασεις στην μαμα σου που δεν διαβαζε εσυ να σπουδασεις... ε δεν θα παρεξηθεις 

ή πχ εμενα η μαμα μου λεει οταν βλεπει το μικρο να σκουπιζει μπραβο εισαι νοικοκυρης κ μετα σε μενα τα βλεπεις το παιδι δεν.σου εμοιασε ειναι κανει δουλειες 

ε αυτα ειναι προσβλητικα αμα τα δεις με αλλο ματι

[anemoni1989]

Just now, ninaki80 είπε:

σε αυτο θα συμφωνησω οτι δεν το διωχνεις αλλα αυτα γιναν μετα τον καυγα οποτε δεν ξερω τι ειπωθηκε κ γιατι φτασαν σε αυτο το.σημειο.. 

απλα δεν μπορω να το δω αντικειμενικα κ μου φαινετε περιεργο κ η συμπεριφορα της αδερφης που σημαινει εχει κ εκει ανοικτο μετωπο

μπορει βρε παιδι μου ο αλλος να πει σαν αστειο στο παιδι πχ παιδι μου μην μοιασεις στην μαμα σου που δεν διαβαζε εσυ να σπουδασεις... ε δεν θα παρεξηθεις 

ή πχ εμενα η μαμα μου λεει οταν βλεπει το μικρο να σκουπιζει μπραβο εισαι νοικοκυρης κ μετα σε μενα τα βλεπεις το παιδι δεν.σου εμοιασε ειναι κανει δουλειες 

ε αυτα ειναι προσβλητικα αμα τα δεις με αλλο ματι

Κοιμομουν και τώρα που ξύπνησα έχετε γράψει ένα σωρό... Έχεις δίκιο στο ότι γενικά στους καυγάδες είμαι από τα άτομα που δύσκολα θα κάνουν πίσω. Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά δεν ανέχομαι να με υποτιμούν και δεν είμαι από τα άτομα που εύκολα "από το ένα αυτί θα μπει και από το άλλο θα βγει". Για αυτό και στο παρελθόν έχω αρπαχτει με πεθερικά και έχω έρθει και σε ρήξη με το σύζυγο κλπ κλπ.... Και πίστεψέ με, αν ήμουν τόσο μη λογική και έπαιρνα της μετρητοίς κάθε καυγά και κουβέντα, θα είχα πάρει διαζύγιο 50 φορές και θα είχα χωρίσει και άλλες 100 μέχρι να παντρευτώ. Και ναι, μπορεί κατά καιρούς να έχω εκφραστεί στο φόρουμ, αλλά για εμένα λειτουργεί σαν τον 3ο ανθρωπο που θα μου πει κάποια πράγματα απ''εξω και θα μπορέσω στο μυαλό μου να τα δουλέψω για να μην φτάσω "στο αμήν" στην πραγματική ζωή, που για εμένα αυτό έχει αξία.

Με τα πεθερικά μου, είχε γίνει ένα σοβαρό σκηνικό πριν 2 χρόνια. Έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά. Συζητήσαμε το θέμα, παραδέχθηκε η πεθερά μου το λάθος της, τα βρήκαμε και μάλιστα έχω δώσει και το όνομα της στο παιδί μου. Με τον άντρα μου περάσαμε κάποια θέματα με την έλευση του παιδιού, από ότι κατάλαβα τα περισσότερα ζευγάρια περνάνε με την έλευση παιδιών και πλέον είμαστε καλά. Θα τσακωθούμε σιγουρα, αλλά όχι να πάρουμε και διαζύγιο.

Όσον αφορά το παιδί και τι καταλαβαίνει, θα διαφωνήσω κάθετα. Η μικρή μου καταλαβαίνει τα πάντα και επαναλαμβάνει τα πάντα. Και ακόμα και αν δεν ξέρει τη σημασία όλων των λέξεων (προφανώς δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει το "τα έχεις κανει σκ@τ@) δεν θα ήθελα ούτε να μάθει να το επαναλάβει ούτε να είναι μπροστά σε σκηνικά που δημιουργουνε τρίτοι. Στην τελική, εμείς και προσπαθούμε να μην τσακωνόμαστε μπροστά της και είμαστε γονείς της. Με ποιο δικαίωμα θα μου μιλήσει άσχημα μπροστά της ο παππούς της??? Ακόμα κι αν είναι πατέρας μου???? Δεν έχει κανένα δικαίωμα...  Συμφωνώ πως δε θα το θυμάται, αλλά σίγουρα καταλαβαινει πως κάτι άσχημο συμβαίνει. Για αυτό άλλωστε και κάναμε άσχημο ταξίδι, με.πολυ γκρίνια και πολύ κλάμα στο ενδιάμεσο των υπνων.

Με την αδερφή μου, νομίζω έχω αναφερθεί και στο παρελθόν πως έχουμε κάκιστες σχετικά σχέσεις. Θεωρεί τον εαυτό της αδικημένο από τη μέρα που γεννήθηκε, συνηθίζει να κλαίγεται και να παραπονιέται και γενικά έχει μια εύνοια από τον πατέρα μου γιατί δεν θα του πάει κόντρα, αντίθετα είναι αυτό που θα λέγαμε "πάει με τα νερά τους" και επιπλέον σαν παιδί ήταν και το συνεχίζει "γουτσου γουτσου", επομένως είναι "η αγαπημένη". Έχω προσπαθησει να κρατήσω τα τυπικά, αλλά μετά και το τελευταίο σκηνικό νομίζω δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος.

Ξέχασα να απαντήσω σε κάτι?

Just now, ninaki80 είπε:

σε αυτο θα συμφωνησω οτι δεν το διωχνεις αλλα αυτα γιναν μετα τον καυγα οποτε δεν ξερω τι ειπωθηκε κ γιατι φτασαν σε αυτο το.σημειο.. 

απλα δεν μπορω να το δω αντικειμενικα κ μου φαινετε περιεργο κ η συμπεριφορα της αδερφης που σημαινει εχει κ εκει ανοικτο μετωπο

μπορει βρε παιδι μου ο αλλος να πει σαν αστειο στο παιδι πχ παιδι μου μην μοιασεις στην μαμα σου που δεν διαβαζε εσυ να σπουδασεις... ε δεν θα παρεξηθεις 

ή πχ εμενα η μαμα μου λεει οταν βλεπει το μικρο να σκουπιζει μπραβο εισαι νοικοκυρης κ μετα σε μενα τα βλεπεις το παιδι δεν.σου εμοιασε ειναι κανει δουλειες 

ε αυτα ειναι προσβλητικα αμα τα δεις με αλλο ματι

Προφανώς δεν είναι κάτι σαν αυτό που περιγράφεις, αλλιώς θα το έβλεπα και εγώ χιουμοριστικά, όπως και κάνω σε αντίστοιχα σκηνικά. Για την ιστορία, έχω σπουδάσει με το πτυχίο μου να είναι σχεδόν άριστα, είχα πάντα επαίνους και διακρίσεις, έχω 2 ξένες γλώσσες με άριστη γνώση, έχω υπάρξει πρωταθλήτρια πολλές φορές, δουλεύω από τα 22 μου, έχω φτάσει στο επίπεδο επαγγελματικα να επιλέγω τις δουλειές μου και να απορρίπτω όσες προτάσεις δεν μου κάνουν, ετοιμάζομαι να ξεκινήσω διδακτορικό, έχω φτιάξει ήδη 1 σπίτι το οποίο οι δικοί μου μου παραδωσανε με τους σοβάδες και τα τούβλα, έχω πάρει δικό μου αυτοκίνητο, έχω πάει και εξωτερικό στα πλαίσια των σπουδών μου, έχω κάνει οικογένεια και ετοιμάζομαι να φτιάξω δεύτερο σπίτι από το μηδέν με τον άντρα μου. Όλα αυτά με δικά μου χρήματα και με καμία οικονομική βοήθεια από όταν πήρα το πτυχίο και έπειτα. Καμία. Ούτε ευρώ για το τίποτα. Αρνούμαι λοιπόν να λένε στο παιδί μου πως η μάνα του απέτυχε. Δεν λέω, άλλοι έχουν επιτύχει περισσότερα και με λιγότερα από εμένα. Οι περισσότεροι όμως έχουν μεγαλύτερη βοήθεια και δεν κάνουν ούτε τα μισά. 

Just now, vicky86 είπε:

2,5χρ καταλαβαινουν τα παντα,ποσο μαλλον οταν καποιος μιλαει ασχημα στην μαμα τους κ τους διωχνουν απο ενα σπιτι

ανεμωνη,δ εχω προσωπικη εμπειρια με τοσο εντονες καταστασεις,θα συμφωνησω με οσα σου εχουν πει τα αλλα κοριτσια.ο θυμος θα καταλαγιασει.αλλα για μενα ειναι απολυτα λογικο να νιωθεις πληγωμενη κ να μην θες αλλες επαφες μαζι τους

δ συμφωνω απολυτα με τον τροποπου εκφραζεσαι,αλλα θεωρω οτι εχεις δικιο

στην τελικη τι θα χασει η κορη σου απο εναν τετοιο παππου;

 

Απλά είναι παππούς της. Ξέρω ότι την αγαπάει και δεν θα ήθελα να τον στερηθεί. Για αυτό άλλωστε εν μέσω ΛΟΚ ντάουν, μπήκα στη διαδικασία να κάνουμε τεστ και να κάνουμε ταξίδι για να τους δούμε, ενώ κάλλιστα θα μπορούσα να πω "ααα δε ρισκάρω να πάρω πρόστιμο και δεν έρχομαι" και να κάνουν κάνα 6μηνο και παραπάνω να τη δουνε