Βοήθεια από γονείς

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

Και τέλος , ναι, θεωρώ πως 1-2 ώρες 4 -5 φορές την εβδομάδα δεν είναι βοηθεια. Βοήθεια είναι να το πάρεις όλη τη μέρα ή έστω κάποιες ώρες. Δηλαδή εσείς μέσα σε 1-2 ώρες, προλαβαίνετε να κάνετε δουλειές, ένα μπάνιο με την ησυχία σας, να μιλήσετε με μια φίλη και πίνετε καφέ και κάνετε και ένα τσιγάρο και ξεκουράζεστε κιόλας??? Γιατί εγώ μέσα σε μια ώρα, ούτε καφέ δεν προλαβαίνω να πιω και να πω πως ξεκουράστηκα έστω και λίγο...

Δηλαδή όσοι δεν έχουμε ούτε αυτή τη 1-2 ώρες τι πρέπει να κάνουμε; να αυτοκτονήσουμε ή να σκοτώσουμε τα παιδιά μας; 

Just now, Yovanna είπε:

Νομίζω ότι ζώ σε ένα παράλληλο σύμπαν. Παντού γύρω μου βλέπω παππούδες να σκίζονται (καλώς ή κακώς), αλλά σε όλες εσάς, εκτός από μένα(και την Ανεμώνη), σας φαίνεται λογικό οι παππούδες να κάνουν βδομάδες να δούν τα εγγόνια τους, να μην βοηθάνε (γιατί αυτοί μεγάλωσαν τα παιδιά τους), να γκρινιάζουν ,γιατί είναι αλλιώς μαθημένοι οι παππούδες, κτλ. Δηλαδή οι παππούδες να καμαρώνουν ότι έχουν εγγόνια, να δείχνουν φωτογραφίες στους φίλους τους, να απαιτούνε το όνομα τους.. Δηλαδή μόνο δικαιώματα οι παππούδες . Καμία "υποχρέωση". Και είσαι και μουλάρα αν δεν το σέβεσαι και θέλεις περισσότερα. Και ζούμε και στην Ελλάδα που υποτίθεται οι οικογένειες είναι πολύ δεμένες, ενώ και στο εξωτερικό ακόμη, οι παππούδες εμπλέκονται ενεργά στο μεγάλωμα των παιδιών. Η ξαδέρφη μου έλεγε ότι στην Ιρλανδία, δεν υπάρχουν νταντάδες (Ελληνίδα βρήκε). Τα παιδιά σε όλη τη χώρα, τα κρατάνε οι παππούδες.

 

Απ όλα υπάρχουν. Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν τα ίδια. 

Η μαμά μου τρελαίνεται για τα εγγόνια της. Στην πράξη όμως, ήταν πράγματα που δεν τα άντεχε. Πχ ξύπνημα νύχτα. Ήμουν στην Αθήνα στο πατρικό μου, αντλούσα κ το μωρό σπάραζε στο κλάμα (ο άντρας μου στο νησί γιατί δούλευε) κ η μαμά μ σηκωνόταν σαν υπνοβάτης κ κοιτούσε με απλανές βλέμμα. Τελικά βοηθούσε ο μπαμπας μου παρόλο που το πρωί δούλευε. Ε τι να κάνουμε, δεν αντέοχυν όλοι. Απλώς το αποδέχτηκα ότι άλλου είδους βοήθεια μπορεί να προσφέρει, πχ να σιδερώσει, ν α καθαρίσει. Τι σημαίνει αυτό, ότι δεν αγαπάει το εγγόνι της; 

[anemoni1989]

Just now, Έσπερος είπε:

Δηλαδή όσοι δεν έχουμε ούτε αυτή τη 1-2 ώρες τι πρέπει να κάνουμε; να αυτοκτονήσουμε ή να σκοτώσουμε τα παιδιά μας; 

Δεν είπα αυτό. Αλλά επειδή κάποιοι στερούνται κάποια πράγματα, δεν θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση να τα στερούνται όλοι ή να είναι παράλογο να έχει κάποιος κάποιες προσδοκίες, δεδομένου ότι δεν είναι ανέφικτες.

[vicky86]

Just now, Έσπερος είπε:

Δηλαδή όσοι δεν έχουμε ούτε αυτή τη 1-2 ώρες τι πρέπει να κάνουμε; να αυτοκτονήσουμε ή να σκοτώσουμε τα παιδιά μας; 

Αν το δούμε από την πλευρά της ανεμώνης πχ εσεις είστε μακριά. Λογικό είναι να μην έχεις αυτήν την δυνατοτητα

Αν έμενες αθηνα όμως,δ θα σε ενοχλούσε αν εφόσον μένετε κοντά δ θέλανε να πάρουν το παιδι μέρα παρά μέρα ένα δίωρο; ένα σ/κ τον μηνα; 

Λεω αν θα σε ενοχλούσε, οχι αν θα το απαιτούσε, η αν δ γινόταν αν θα μαλώνεις με τους γονεις σου

Η αν ήταν αυτή η κατάσταση που περιγράφεις με την πεθερά σου, κ σε εσάς ερχοταν μια φορα την εβδομάδα απλα επίσκεψη, η μονο απαιτούσε να πηγαίνετε εσεις, δ θα είχες παράπονο; δ λέμε αν θα εκοβες τα πάρε δώσε, αλλα το παράπονο. Κ αν θα το εξεφραζες

Η αν σου προσφερόταν η βοήθεια αλλα με όρους που δ ήθελες εσυ

(σορρυ που παίρνω σαν παράδειγμα εσένα, απλα μου δόθηκε η αφορμή να πω κάποια πράγματα) 

[Lenia16]

Just now, Έσπερος είπε:

Δηλαδή όσοι δεν έχουμε ούτε αυτή τη 1-2 ώρες τι πρέπει να κάνουμε; να αυτοκτονήσουμε ή να σκοτώσουμε τα παιδιά μας;

Πες τα ρε συ Έσπερος. Ειδικά όταν με ρωτάνε μερικοί που μένουν σε σπίτι αγορασμενο από τους γονείς, παίρνουν φαγητό σε ταπερακια, μηδέν άγχος ποιος θα πάρει το παιδι η ποιος θα το κρατήσει στις γιορτές ή στις αρρώστιες, πότε θα κάνω δεύτερο, μου ερχεται να τους απαντήσω να σας στείλω το πρώτο για να το κάνω γιατί αλλιώς δε βγαίνει.

[anemoni1989]

Just now, vicky86 είπε:

Αν το δούμε από την πλευρά της ανεμώνης πχ εσεις είστε μακριά. Λογικό είναι να μην έχεις αυτήν την δυνατοτητα

Αν έμενες αθηνα όμως,δ θα σε ενοχλούσε αν εφόσον μένετε κοντά δ θέλανε να πάρουν το παιδι μέρα παρά μέρα ένα δίωρο; ένα σ/κ τον μηνα; 

Λεω αν θα σε ενοχλούσε, οχι αν θα το απαιτούσε, η αν δ γινόταν αν θα μαλώνεις με τους γονεις σου

Η αν ήταν αυτή η κατάσταση που περιγράφεις με την πεθερά σου, κ σε εσάς ερχοταν μια φορα την εβδομάδα απλα επίσκεψη, η μονο απαιτούσε να πηγαίνετε εσεις, δ θα είχες παράπονο; δ λέμε αν θα εκοβες τα πάρε δώσε, αλλα το παράπονο. Κ αν θα το εξεφραζες

Η αν σου προσφερόταν η βοήθεια αλλα με όρους που δ ήθελες εσυ

(σορρυ που παίρνω σαν παράδειγμα εσένα, απλα μου δόθηκε η αφορμή να πω κάποια πράγματα) 

Αυτό ακριβώς!!! 

[Lenia16]

Just now, vicky86 είπε:

Αν το δούμε από την πλευρά της ανεμώνης πχ εσεις είστε μακριά. Λογικό είναι να μην έχεις αυτήν την δυνατοτητα

Αν έμενες αθηνα όμως,δ θα σε ενοχλούσε αν εφόσον μένετε κοντά δ θέλανε να πάρουν το παιδι μέρα παρά μέρα ένα δίωρο; ένα σ/κ τον μηνα; 

Λεω αν θα σε ενοχλούσε, οχι αν θα το απαιτούσε, η αν δ γινόταν αν θα μαλώνεις με τους γονεις σου

Η αν ήταν αυτή η κατάσταση που περιγράφεις με την πεθερά σου, κ σε εσάς ερχοταν μια φορα την εβδομάδα απλα επίσκεψη, η μονο απαιτούσε να πηγαίνετε εσεις, δ θα είχες παράπονο; δ λέμε αν θα εκοβες τα πάρε δώσε, αλλα το παράπονο. Κ αν θα το εξεφραζες

Η αν σου προσφερόταν η βοήθεια αλλα με όρους που δ ήθελες εσυ

(σορρυ που παίρνω σαν παράδειγμα εσένα, απλα μου δόθηκε η αφορμή να πω κάποια πράγματα) 

Ναι εννοείται πως θα με ενοχλούσε η απροθυμία να διευκολύνουν λίγο το παιδι τους αν ήμασταν κοντά, δεν το συζητώ. Δε θα το έκανα θέμα αλλά θα με ενοχλουσε. Η μαμά της ανεμώνης βοηθάει όμως οπότε μπορεί, δεν είναι ότι της ζητάει κ της λέει δεν μπορώ.

[anemoni1989]

Just now, Lenia16 είπε:

Πες τα ρε συ Έσπερος. Ειδικά όταν με ρωτάνε μερικοί που μένουν σε σπίτι αγορασμενο από τους γονείς, παίρνουν φαγητό σε ταπερακια, μηδέν άγχος ποιος θα πάρει το παιδι η ποιος θα το κρατήσει στις γιορτές ή στις αρρώστιες, πότε θα κάνω δεύτερο, μου ερχεται να τους απαντήσω να σας στείλω το πρώτο για να το κάνω γιατί αλλιώς δε βγαίνει.

Από όσα αναφέρεις μόνο το ότι έχω κάποιον να μου κρατάει το παιδί όταν είναι αρρωστο έχω. Το σπίτι μου (γιατί κατάλαβα πως σε εμένα πάει), στα μπετά το παρέλαβα και σαν λύση ήταν πιο οικονομικο το να νοικιασω, αλλά αποφάσισα να κάνω μια επένδυση που θα μου μείνει, δεδομένου ότι ήταν κάτι δικό μου. Άσχετο βέβαια με τα υπόλοιπα.

Προφανώς όταν βλέπεις ότι δεν αντέχεις, μένεις με ένα παιδί. Όπως εγώ έχω αποφασίσει ότι οι αντοχές μου μέχρι εκεί φτάνουν. Δεν το θεωρώ κακό.

Just now, Lenia16 είπε:

Δε θα το έκανα θέμα αλλά θα με ενοχλουσε.

Μα δεν έκανα κανένα θέμα στους γονείς μου. Εδώ το συζηταω

[vicky86]

Για αυτό λέω ότι το θέμα της ανεμώνης είναι με τον μπαμπα της 

Πάντως μην αποκλείεις ανεμώνη να παει 4-5-6η μικρή, κ αν μένετε κοντά να την πηγαινοφερνει, η να την παίρνουν καλοκαίρι μια βδομαδα

Καταλαβαίνω ότι σκεφτεσαι τότε τι να το κάνω, θα έχουν περάσει τα δύσκολα αλλά είναι τι μπορεί να κάνει ο καθένας. Κ οχι τι έλεγε πριν βρεθεί μέσα στο θεμα

[Lenia16]

Just now, anemoni1989 είπε:

Από όσα αναφέρεις μόνο το ότι έχω κάποιον να μου κρατάει το παιδί όταν είναι αρρωστο έχω. Το σπίτι μου (γιατί κατάλαβα πως σε εμένα πάει), στα μπετά το παρέλαβα και σαν λύση ήταν πιο οικονομικο το να νοικιασω, αλλά αποφάσισα να κάνω μια επένδυση που θα μου μείνει, δεδομένου ότι ήταν κάτι δικό μου. Άσχετο βέβαια με τα υπόλοιπα.

Προφανώς όταν βλέπεις ότι δεν αντέχεις, μένεις με ένα παιδί. Όπως εγώ έχω αποφασίσει ότι οι αντοχές μου μέχρι εκεί φτάνουν. Δεν το θεωρώ κακό.

Μα δεν έκανα κανένα θέμα στους γονείς μου. Εδώ το συζηταω

Από πού κατάλαβες ότι πήγαινε για σένα; Ούτε καν. Με έχεις ρωτήσει ποτέ γιατί δεν κάνω δεύτερο;

Σε άλλο θέμα θυμάμαι μια κοπέλα είχε σοβαρό πρόβλημα με την πεθερά της που ήθελε να της αφήνουν συνέχεια το μωρό για να βγαίνουν. Τελικά δεν είμαστε με τπτ ευχαριστημένοι. Κ οι άλλοι άνθρωποι είναι, όχι ρομπότ. Δεν μπορούν να ακολουθούν πάντα τις δικές μας επιθυμίες.

 

 

[Έσπερος]

Αν ήμασταν κοντά θα με ενοχλούσε να μη θέλουν να βλέπουν το εγγόνι τους, φυσικά. άλλο αυτό ομως, άλλο το να λες ότι 1-2 ώρες κάποιες μέρες χωρίς το παιδί δεν σου φτάνουν. αντικεενικα φυςικα κ δεν φτάνουν για να ηρεμήσεις, κ εμένα το δίωρο που κοιμάται τη μετά δεν μ φτάνει κ αναρωτιέμαι πώς αντέχετε εσείς που τα παιδιά σας δεν κοιμούνται, αλλά τι να κάνουμε, αυτό πάει πακέτο με το να έχεις παιδιά, αν δεν αντέχεις παραπάνω δεν κανείς (ούτε εγώ αντέχω παραπάνω αςχετως βοηθειας). Νομιζω οτι η κοπελα εχει φρικαρει χωρις δουλεια κ με κλειστο το σταθμο, το οποιο ειναι απολυτα λογικο, κ εχει κ ενα παραπονο απο τον πατερα της κ του εχεο δωσει διαστασεις. 

[anemoni1989]

Just now, Lenia16 είπε:

Από πού κατάλαβες ότι πήγαινε για σένα; Ούτε καν. Με έχεις ρωτήσει ποτέ γιατί δεν κάνω δεύτερο;

Σε άλλο θέμα θυμάμαι μια κοπέλα είχε σοβαρό πρόβλημα με την πεθερά της που ήθελε να της αφήνουν συνέχεια το μωρό για να βγαίνουν. Τελικά δεν είμαστε με τπτ ευχαριστημένοι. Κ οι άλλοι άνθρωποι είναι, όχι ρομπότ. Δεν μπορούν να ακολουθούν πάντα τις δικές μας επιθυμίες.

 

 

1 hour ago, Lenia16 είπε:

Εσένα σου δώσανε ολόκληρο σπίτι να μένεις τσάμπα, άλλοι δε δώσανε τπτ, τα παιδιά τους μένουν στο ενοίκιο

Έγραψες και αυτό νωρίτερα, οπότε μου φάνηκε σαν μπηχτη. Αλλά μπορεί να παρανοησα.

Προφανώς και δεν μπορούν οι άλλοι να ακολουθούν τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας και για αυτό για ακόμη μια φορά θα επαναλάβω πως δεν απαίτησαν ποτέ τίποτα και σε αντίθεση με πολλές μαμάδες, έστειλα από μόνη μου το παιδί στον βρεφικό από 10 μηνών, χωρίς καν να μπω στη διαδικασία να συζητήσω εάν υπήρχε διάθεση για βοήθεια. Και κατηγορήθηκα και για αυτό όταν το παιδί αρρώσταινε, αλλά μια χαρά τους τακτοποίησα λέγοντας πως αφού κανείς δεν είχε διάθεση να βοηθήσει, άλλη λύση δεν υπήρχε.

Ξαναλέω, απόψεις ψάχνω, όχι τρόπους να περάσει το δικό μου

[Yovanna]

Just now, anemoni1989 said:

Έγραψες και αυτό νωρίτερα, οπότε μου φάνηκε σαν μπηχτη. Αλλά μπορεί να παρανοησα.

Προφανώς και δεν μπορούν οι άλλοι να ακολουθούν τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας και για αυτό για ακόμη μια φορά θα επαναλάβω πως δεν απαίτησαν ποτέ τίποτα και σε αντίθεση με πολλές μαμάδες, έστειλα από μόνη μου το παιδί στον βρεφικό από 10 μηνών, χωρίς καν να μπω στη διαδικασία να συζητήσω εάν υπήρχε διάθεση για βοήθεια. Και κατηγορήθηκα και για αυτό όταν το παιδί αρρώσταινε, αλλά μια χαρά τους τακτοποίησα λέγοντας πως αφού κανείς δεν είχε διάθεση να βοηθήσει, άλλη λύση δεν υπήρχε.

Ξαναλέω, απόψεις ψάχνω, όχι τρόπους να περάσει το δικό μου

Σου την είπαν κιόλας που έστειλες το παιδί παιδικό?  

[anemoni1989]

Just now, Yovanna είπε:

Σου την είπαν κιόλας που έστειλες το παιδί παιδικό?  

Αααα άστο... Αυτό είναι άλλη ιστορία!!! Ναι ναι και τα πεθερικά μου και οι γονείς μου. Φυσικά η πεθερά μου όταν της είπε ο άντρας μου πως η εναλλακτική είναι να ανέβει Αθήνα και να βοηθήσει, έκανε την πάπια και αμέσως θεώρησε καλή ιδέα για την κοινωνικοποίηση της μικρής τον παιδικό. Ο δε πατέρας μου, θεωρούσε κακή ιδέα τον παιδικό, αλλά όταν του ζήτησα μια λύση, δεν μίλαγε. Και αυτός να κρατήσει τη μικρή δεν μπορούσε γιατί κουράζεται και να μου βρει έμπιστο άτομο να την κρατάει δεν ήξερε... Αλλά κατά τα άλλα, ο παιδικός ήταν κακή ιδέα και έφταιγα εγώ που αρρωστησε. Η μόνη νορμάλ η μάνα μου, η οποία η κακομοιρα μου απολογουνταν κιόλας επειδή δουλεύει... Τι να πεις??

[vicky86]

Φυσικα κ το ξέρεις ότι θα ακούσεις τέτοια σχολια. Απλα να περιμένεις ότι άνθρωποι που έχουν τέτοια συμπεριφορά, αν ασχοληθούν παραπάνω συνηθως παρεμβαίνουν κ πολυ η κάνουν πολλά σχόλια. Οποτε μπορει κ να μην ήθελες την βοήθεια τους

(δ λεω να βοηθανε κ να μην τους αφήνεις να πουν μια κουβέντα, αλλα οταν υπάρχουν τελειως διαφορετικές απόψεις κ οχι σεβασμός) 

[Super.mum]

Just now, Έσπερος είπε:

Δηλαδή όσοι δεν έχουμε ούτε αυτή τη 1-2 ώρες τι πρέπει να κάνουμε; να αυτοκτονήσουμε ή να σκοτώσουμε τα παιδιά μας; 

Απ όλα υπάρχουν. Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν τα ίδια. 

Η μαμά μου τρελαίνεται για τα εγγόνια της. Στην πράξη όμως, ήταν πράγματα που δεν τα άντεχε. Πχ ξύπνημα νύχτα. Ήμουν στην Αθήνα στο πατρικό μου, αντλούσα κ το μωρό σπάραζε στο κλάμα (ο άντρας μου στο νησί γιατί δούλευε) κ η μαμά μ σηκωνόταν σαν υπνοβάτης κ κοιτούσε με απλανές βλέμμα. Τελικά βοηθούσε ο μπαμπας μου παρόλο που το πρωί δούλευε. Ε τι να κάνουμε, δεν αντέοχυν όλοι. Απλώς το αποδέχτηκα ότι άλλου είδους βοήθεια μπορεί να προσφέρει, πχ να σιδερώσει, ν α καθαρίσει. Τι σημαίνει αυτό, ότι δεν αγαπάει το εγγόνι της; 

Και εγώ ακριβώς αυτό θα έγραφα τώρα για τις 1 με 2 ώρες ελεύθερες. Για το χαλαρό το μπάνιο , για το τσιγαράκι , για το καφεδάκι και για το να μιλήσεις με φίλη και λέω εδώ εμένα το θέμα μου είναι να προλάβω να φτιάξω ένα φαΐ και να καθαρίσω. Τον καφέ θα τον πίνω ταυτόχρονα όσο μαγειρέβω η το μπάνιο θα το κάνω την νύχτα που θα κοιμάται και ας είμαι κομμάτια. Αλλά αυτό μάλλον που δεν καταλαβαίνουμε κιόλας είναι ότι η επιλογή ήταν δίκη μας. Τα παιδιά είναι δικά μας. Εδώ μιλάμε για μια βοήθεια μια στο τόσο , όχι 5 φορές την εβδομάδα όπως ειδα πιο πάνω. Αν μπορούσαν και θελαν θα το κάνανε και όχι δεν είναι αυτονόητο αυτό να μας κρατάνε τόσο συχνά τα παιδιά. Δικά μας τα παιδιά δικά μας και τα ζόρια. Νταξει μην ζητάμε και πολλά. 

[xaroumenh mama]

Just now, anemoni1989 είπε:

Μαγείρεψα ένα φαγητό και έχετε γράψει ένα σωρό μυνήματα!!! Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλα όσα θυμάμαι γιατί αλλιώς το κινητό κολλάει όταν κάνω πολλές παραθέσεις!!!

Ναι, αυτή την περίοδο δεν εργάζομαι (2 μήνες τώρα), αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι αυτό βασικό κριτήριο... Δηλαδή είναι παράλογο μια μη εργαζόμενη μητέρα να θέλει λίγες ώρες για τον εαυτό της?? Δηλαδή επειδή κάναμε παιδί είμαστε ταγμενες σε αυτό και τελείωσε η ζωή μας?? Εργάζομαι από τα 18 μου και έχω να δηλώσω πως κουράζομαι πολύ περισσότερο τώρα στο σπίτι, παρά όταν πήγαινα για δουλειά.

Η μεταξύ μας σχέση με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου δεν έχει αλλάξει καθόλου ούτε έχει να κάνει... Το όλο μου παραπονο είναι πως θεωρώ ότι θα έπρεπε να συμμετέχουν περισσότερο και δεν το κάνουν. Δε ζητάω ούτε συμβουλές για να τους πείσω , ούτε τίποτα... Συζήτηση κάνω. Άλλωστε το έχω πει σε όλα τα μηνύματα μέχρι τώρα, δεν θεωρώ υποχρέωση τη βοήθεια... Αλλά στο μυαλό μου το είχα ως αυτονόητο... Δεν είπα να μου μεγαλώσουν το παιδί (δεν θα το έγραφα σε βρεφικό από 10 μηνών διαφορετικα), αλλά νομίζω ότι υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο ανάμεσα στα 2 άκρα.

Επιπλέον, αν είναι να περιμένω να πάει το παιδί 6 χρόνων για να το κρατήσουν 2 ώρες άστο καλύτερα... Τότε δε θα θέλω βοήθεια, αφού δε θα τρέχει πίσω από τον κ#λο μου οοοολη την ώρα και δε θα μπορώ να συνεννοηθω, ενώ επιπλέον θα έχει δραστηριότητες και θα έχω έστω 1-2 ώρες μέσα στη μέρα "ησυχίας"....

Εκτός αν θεωρείτε πως επειδή κάναμε παιδιά η παλιά μας ζωή παπαλα και μόνη ασχολία τα παιδιά και οοοοταν μεγαλώσουν ξανά θα προσπαθήσουμε να ξανακοινωνικοποιηθουμε. Γιατί το έχω ακούσει και αυτό, αλλά πραγματικά διαφωνώ κάθετα και δεν το θεωρώ και υγιές. 

Και τέλος , ναι, θεωρώ πως 1-2 ώρες 4 -5 φορές την εβδομάδα δεν είναι βοηθεια. Βοήθεια είναι να το πάρεις όλη τη μέρα ή έστω κάποιες ώρες. Δηλαδή εσείς μέσα σε 1-2 ώρες, προλαβαίνετε να κάνετε δουλειές, ένα μπάνιο με την ησυχία σας, να μιλήσετε με μια φίλη και πίνετε καφέ και κάνετε και ένα τσιγάρο και ξεκουράζεστε κιόλας??? Γιατί εγώ μέσα σε μια ώρα, ούτε καφέ δεν προλαβαίνω να πιω και να πω πως ξεκουράστηκα έστω και λίγο...

Και πραγματικά, θα συμφωνήσω με τη @Yovanna, εγώ παντού τριγύρω βλέπω παππούδες και γιαγιάδες να μεγαλώνουν ουσιαστικά τα εγγόνια. Τα πηγαινοφερνουν σχολείο, σε δραστηριότητες, στο σπίτι μέχρι να σχολιάσουν οι γονείς, τα παίρνουν το καλοκαίρι στο χωριό ή το εξοχικό που δεν έχουν σχολείο... Μόνο ένα ζευγάρι ξέρω σε αντίστοιχη κατάσταση με εμένα και πάλι η κοπέλα εκφράζει παραπονα... Μου κάνει εντύπωση που όλες είστε τόσο ανεξάρτητες και δεν έχετε παράπονο κανένα και ούτε απαιτησεις. Εντυπωσιακό πραγματικά!!! 

 

 

Εντάξει πιάνεις το άλλο άκρο αυτή τη στιγμή. Προφανώς και πρόκειται για γαϊδούρια (γιος και νυφη), αλλά και πάλι με αφορμή αυτό το παράδειγμα που δείχνεις, αισθάνομαι εξαιρετικά αδικημένη!!! Δηλαδή, υπάρχουν αυτοί που εκμεταλλεύονται με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο γονείς και μια χαρά ζάχαρη την περνάνε και όταν έχεις λίγη τσίπα και δεν απαιτείς, φτάνεις σε ένα σημείο και λες " ρε λες να ναι κορόιδο τελικά??"... Τουλάχιστον εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι...

 

Έχει τύχει κ έχει μείνει κάποιο από τα παιδιά μου δύο ώρες κάτω στους παππούδες του κ εγώ ένιωθα τύψεις μετά πως το παραμελεισα... 

Όπως έγραψα κ ποιο πάνω εγώ έχω βοήθεια αν θέλω αλλά προσπαθώ κάπως να την περιορίσω ναι δε θέλω να μένουν τα παιδιά μου κάθε μέρα 6 ώρες με τους παππούδες γιατί πιστεύω πως δε κάνει καλό στα παιδιά μου αν κ πλέον ο μεγάλος δε θέλει να πήγενει περνάει τις φάσεις του κ εκείνος κ δε θέλω να παρεμβαίνουν στο πως θα μεγαλώσω τα παιδιά μου...κ δε θέλω να επιβαρύνω κ τους ανθρώπους γιατί ξέρω πως έχουν ανάγκη κ εκείνοι την ξεκούραση τους... Είναι όμως επιλογή μου αυτό... 

Τώρα εγώ με δύο παιδιά στο σπίτι τουαλέτα πάω πάντα με παρέα μπάνιο έχει τύχει να κάνω κ μαζί με τα παιδιά μια φορά που ήταν ο άντρας μου στο σπίτι κ ήταν μαζί τους πήγα για μπάνιο κ μετά από λίγο μπήκαν κ οι τρεις μέσα  πλέον κάνω τα βράδια που κοιμούνται αλλά ξέρω πως εκείνη την ώρα δε θα ξυπνήσει ο μικρός εσένα νομίζω σε δυσκολεύει αυτό γιατί η κόρη σου ξυπνάει συνέχεια τα βράδια κ σίγουρα είναι ποιο δύσκολο τώρα για δουλειές μεγάλη πονεμένη ιστορία μπορεί να περάσουν κ δύο εβδομάδες για να σφουγκαρισω σκούπα πες πως ξεκλευβω κ βάζω όταν είναι ο άντρας μου με τα παιδιά.... 

Κ ναι κ εμένα με πιανει κάποιες φορές το παράπονο που δεν έχω ένα φαγητό αλλά εγω το επέλεξα όταν μου έλεγε η πεθερά μου να μου μαγειρέψει προλάβαινα κ δεν ήθελα να την κουράσω, τώρα όμως ζορίζομαι κ έχει τύχει κ μου έχει πει πως προλαβαίνεις κ μαγειρεύεις που ο μικρός είναι απαιτητικός..έχεις τσαγανό εσύ... Κ σκέφτομαι από μέσα μου αφού το βλέπεις πως ζορίζομαι γιατί δε μου φέρνεις κανένα πιάτο, αλλά για αυτές τις δυσκολίες πιστεύω πως τις περνάνε όλες οι γυναίκες που έχουν είτε ένα παιδί είτε δύο ή τρία 

Όσο για το σχολείο επέλεξα να στείλω τον μεγάλο σε ολοήμερο γιατί όταν  η πεθερά μου πηγενε κ επερνε τα παιδιά της κόρης της που δεν πηγεναν ολοήμερο είχε δείξει πως την κουράζει κ την περιορίζει να πρέπει στις 1 ηωρα να είναι στο σχολείο κ έτσι δεν ήθελα να την κουράσω κ εγώ αλλά κ για άλλους λόγους.. 

Γιαυτό πιστεύω ο καθένας κάνει τις επιλογές του κ εγώ επέλεξα να κάνω δύο παιδιά σε μικρή διαφορά ηλικίας κ να τα μεγαλώσω όσο γίνεται όπως θέλω εγώ.. Είναι τι προταιρεωτητες βάζει στις ζωή σου ζυγίζεις τα υπέρ κ τα κατά κ διαλέγεις...! 

[Yovanna]

Just now, anemoni1989 said:

Αααα άστο... Αυτό είναι άλλη ιστορία!!! Ναι ναι και τα πεθερικά μου και οι γονείς μου. Φυσικά η πεθερά μου όταν της είπε ο άντρας μου πως η εναλλακτική είναι να ανέβει Αθήνα και να βοηθήσει, έκανε την πάπια και αμέσως θεώρησε καλή ιδέα για την κοινωνικοποίηση της μικρής τον παιδικό. Ο δε πατέρας μου, θεωρούσε κακή ιδέα τον παιδικό, αλλά όταν του ζήτησα μια λύση, δεν μίλαγε. Και αυτός να κρατήσει τη μικρή δεν μπορούσε γιατί κουράζεται και να μου βρει έμπιστο άτομο να την κρατάει δεν ήξερε... Αλλά κατά τα άλλα, ο παιδικός ήταν κακή ιδέα και έφταιγα εγώ που αρρωστησε. Η μόνη νορμάλ η μάνα μου, η οποία η κακομοιρα μου απολογουνταν κιόλας επειδή δουλεύει... Τι να πεις??

Όταν αρρώσταινε την κρατούσαν εκείνοι? Μήπως γι αυτό η γκρίνια.. Και γω θέλω να τις δώ του χρόνου που θα πάει παιδικό και λογικά τις μισές μέρες θα είναι άρρωστος..

[Melia13]

Just now, Έσπερος είπε:

Και τέλος , ναι, θεωρώ πως 1-2 ώρες 4 -5 φορές την εβδομάδα δεν είναι βοηθεια. Βοήθεια είναι να το πάρεις όλη τη μέρα ή έστω κάποιες ώρες

Αυτο ειναι κατι που θα μπορουσες να το συζητησεις με την μητερα σου. Δηλαδη αντι για λιγες ωρες πολλες φορες, να στο κρατουν 1 φορα τη βδομαδα ολο τ απογευμα ισως και βραδυ. Με ηρεμια κι επιχειρηματα, χωρις γκρινια και ψυχολογικο εκβιασμο. Τον πατερα σου αστον απεξω. Ενα μονο θα με απασχολουσε εμενα. Μετα την κουραση απο την δουλεια της και με δεδομενη την κουραση του νοικοκυριου της, θα μπορουσε ν αναλαβει την ευθυνη ενος νηπιου και αν κατι συνεβαινε εσυ πως θα το αντιμετωπιζες?

[anemoni1989]

Just now, Yovanna είπε:

Όταν αρρώσταινε την κρατούσαν εκείνοι? Μήπως γι αυτό η γκρίνια.. Και γω θέλω να τις δώ του χρόνου που θα πάει παιδικό και λογικά τις μισές μέρες θα είναι άρρωστος..

Ευτυχώς είχα προνοησει και την έγραψα παιδικό 1μιση μήνα πριν ξεκινήσω δουλεια, οπότε σε όλες τις αρρώστιες της ήμουν εγώ εκεί συνεχεια. Όχι, το έλεγαν επειδή στεναχωριουνταν. Και το πιστεύω. Αλλά αυτό που με τσαντιζε είναι πως ναι μεν λες ότι σε στεναχωρεί και ρίχνεις ευθύνες, αλλά τη βολή σου δεν θες να τη χάσεις!!! Δεν πάει έτσι φιλαράκι!!!

Just now, xaroumenh mama είπε:

Έχει τύχει κ έχει μείνει κάποιο από τα παιδιά μου δύο ώρες κάτω στους παππούδες του κ εγώ ένιωθα τύψεις μετά πως το παραμελεισα... 

Όπως έγραψα κ ποιο πάνω εγώ έχω βοήθεια αν θέλω αλλά προσπαθώ κάπως να την περιορίσω ναι δε θέλω να μένουν τα παιδιά μου κάθε μέρα 6 ώρες με τους παππούδες γιατί πιστεύω πως δε κάνει καλό στα παιδιά μου αν κ πλέον ο μεγάλος δε θέλει να πήγενει περνάει τις φάσεις του κ εκείνος κ δε θέλω να παρεμβαίνουν στο πως θα μεγαλώσω τα παιδιά μου...κ δε θέλω να επιβαρύνω κ τους ανθρώπους γιατί ξέρω πως έχουν ανάγκη κ εκείνοι την ξεκούραση τους... Είναι όμως επιλογή μου αυτό... 

Τώρα εγώ με δύο παιδιά στο σπίτι τουαλέτα πάω πάντα με παρέα μπάνιο έχει τύχει να κάνω κ μαζί με τα παιδιά μια φορά που ήταν ο άντρας μου στο σπίτι κ ήταν μαζί τους πήγα για μπάνιο κ μετά από λίγο μπήκαν κ οι τρεις μέσα  πλέον κάνω τα βράδια που κοιμούνται αλλά ξέρω πως εκείνη την ώρα δε θα ξυπνήσει ο μικρός εσένα νομίζω σε δυσκολεύει αυτό γιατί η κόρη σου ξυπνάει συνέχεια τα βράδια κ σίγουρα είναι ποιο δύσκολο τώρα για δουλειές μεγάλη πονεμένη ιστορία μπορεί να περάσουν κ δύο εβδομάδες για να σφουγκαρισω σκούπα πες πως ξεκλευβω κ βάζω όταν είναι ο άντρας μου με τα παιδιά.... 

Κ ναι κ εμένα με πιανει κάποιες φορές το παράπονο που δεν έχω ένα φαγητό αλλά εγω το επέλεξα όταν μου έλεγε η πεθερά μου να μου μαγειρέψει προλάβαινα κ δεν ήθελα να την κουράσω, τώρα όμως ζορίζομαι κ έχει τύχει κ μου έχει πει πως προλαβαίνεις κ μαγειρεύεις που ο μικρός είναι απαιτητικός..έχεις τσαγανό εσύ... Κ σκέφτομαι από μέσα μου αφού το βλέπεις πως ζορίζομαι γιατί δε μου φέρνεις κανένα πιάτο, αλλά για αυτές τις δυσκολίες πιστεύω πως τις περνάνε όλες οι γυναίκες που έχουν είτε ένα παιδί είτε δύο ή τρία 

Όσο για το σχολείο επέλεξα να στείλω τον μεγάλο σε ολοήμερο γιατί όταν  η πεθερά μου πηγενε κ επερνε τα παιδιά της κόρης της που δεν πηγεναν ολοήμερο είχε δείξει πως την κουράζει κ την περιορίζει να πρέπει στις 1 ηωρα να είναι στο σχολείο κ έτσι δεν ήθελα να την κουράσω κ εγώ αλλά κ για άλλους λόγους.. 

Μα δεν νομίζω να ανέφερα πουθενά πως θέλω να διώχνω το παιδί καθημερινά κάνα 8ωρο από το σπίτι!! Αντίθετα, πολλές φορές όπως λες έχω αισθανθεί και εγώ τύψεις και την έπαιρνα και απ'το σχολείο νωρίτερα κλπ!! Και πάλι, όμως, διαβάζοντας το μνμ σου, μου δημιουργείται η εξής εντύπωση που ανέφερα και προηγουμένως: εμείς που έχουμε τσίπα ταλαιπωρουμαστε και μας τη λένε κιόλας (όπως η πεθερά σου που σου πε ότι παιδευεσαι αλλά αντέχεις... Αντίστοιχα διαμαντακια έχω ακούσει και εγώ), ενώ η κουνιάδα σου που δεν πολυασχολειται, μια χαρά τρέχει η μάνα της και περνάει ζάχαρη!!! Και εν τέλει, προβληματίζομαι: ποιος από τους 2 ζει καλύτερα και με λιγότερες έγνοιες??? Όεο???

[Yovanna]

Just now, Irina095 said:

Και εγώ ακριβώς αυτό θα έγραφα τώρα για τις 1 με 2 ώρες ελεύθερες. Για το χαλαρό το μπάνιο , για το τσιγαράκι , για το καφεδάκι και για το να μιλήσεις με φίλη και λέω εδώ εμένα το θέμα μου είναι να προλάβω να φτιάξω ένα φαΐ και να καθαρίσω. Τον καφέ θα τον πίνω ταυτόχρονα όσο μαγειρέβω η το μπάνιο θα το κάνω την νύχτα που θα κοιμάται και ας είμαι κομμάτια. Αλλά αυτό μάλλον που δεν καταλαβαίνουμε κιόλας είναι ότι η επιλογή ήταν δίκη μας. Τα παιδιά είναι δικά μας. Εδώ μιλάμε για μια βοήθεια μια στο τόσο , όχι 5 φορές την εβδομάδα όπως ειδα πιο πάνω. Αν μπορούσαν και θελαν θα το κάνανε και όχι δεν είναι αυτονόητο αυτό να μας κρατάνε τόσο συχνά τα παιδιά. Δικά μας τα παιδιά δικά μας και τα ζόρια. Νταξει μην ζητάμε και πολλά. 

Κοίτα όπως λες, επιλογές είναι. εσύ επέλεξες να κάνεις 2 παιδιά ενώ ουσιαστικά είσαι ολομόναχη και χωρίς καμία βοήθεια, και το ήξερες αυτό από το πρώτο. Άρα σου άρεσε όλο αυτό και ήταν επιλογή σου. Μπορεί εσένα να μην σε ενδιαφέρει να μιλήσεις με μια φίλη, να κάνεις μπάνιο σαν νορμάλ άνθρωπος και ΄όχι σαν κλέφτης, ή να έχεις ζωή εκτός σπιτιού και μωρών. Το να μας βοηθάνε οι γονείς μας, όχι μόνο σε περίπτωση ανάγκης, αλλά και για να ζούμε και λίγο, διότι ζωή δεν είναι μόνο η φροντίδα των παιδιών μας, δεν είναι παράλογο. Και το ότι δεν το έχουμε εμείς, δεν σημαίνει ότι το λογικό είναι να μην το έχει κανείς.

[anemoni1989]

Just now, Melia13 είπε:

Αυτο ειναι κατι που θα μπορουσες να το συζητησεις με την μητερα σου. Δηλαδη αντι για λιγες ωρες πολλες φορες, να στο κρατουν 1 φορα τη βδομαδα ολο τ απογευμα ισως και βραδυ. Με ηρεμια κι επιχειρηματα, χωρις γκρινια και ψυχολογικο εκβιασμο. Τον πατερα σου αστον απεξω. Ενα μονο θα με απασχολουσε εμενα. Μετα την κουραση απο την δουλεια της και με δεδομενη την κουραση του νοικοκυριου της, θα μπορουσε ν αναλαβει την ευθυνη ενος νηπιου και αν κατι συνεβαινε εσυ πως θα το αντιμετωπιζες?

Γενικά είμαι πολύ χαλαρή... Σε φάση ότι με έχουν πάρει τηλέφωνο να μου πουν ότι έπεσε από το τραπεζακι και έκανε καρούμπαλο, μέσα σ άγχος κλπ και δεν είπα τίποτα εννοείται, αντίθετα προσπαθούσα να τους χαλαρώσω και να τους πείσω πως δε συμβαίνει τίποτα. Και εμένα μου έχει πέσει το παιδί, δε χάλασε ο κόσμος... Το αναφέρω και πιο πάνω, είμαι χαλαρή πολύ. Δεν με νοιάζει να την κακομαθουν, δεν με απασχολεί να της δώσουν σοκολάτα ή μπισκότο, ενώ εγώ την μαλώνω όταν κάνει χαζομάρες, κόντρα σ δικούς μου που Μ λένε "μη μαλώνεις το παιδί"...

Αυτό που προτείνεις δεν παιζει, γιατί καταρχάς θα είμαι η Κάκια που θα στερεί το παιδί από τους παππούδες και γιατί δεν έχει και νόημα. Η βοήθεια, όπως την έχω εγώ στο μυαλό μου είναι κάτι που προσφέρεται όταν ο άλλος την έχει ανάγκη, όχι όταν ο άλλος θέλει να τη δώσει. Είναι θέμα αγάπης και νοιαξιμο. Δεν είναι συμβόλαιο με όρους...

[vicky86]

Ο καθένας ζει όπως επιλέγει. Το τι είναι καλύτερο για τον καθένα είναι διαφορετικο

@Yovannaδ λεει η κοπέλα ότι δ την ενδιαφέρει, αλλα δ θα περιμένει, κ κυριως δ θα απαιτήσει, βοήθεια από γονείς για να κάνει πράγματα γι αυτην

Εννοείται πως η ζωή μας δ ειναι μονο η φροντίδα των παιδιων, αλλα αυτο δ σημαινει οτι πρεπει να μοιραστούμε τα "βαρη" της φροντίδας των παιδιων με τους παππούδες για να συνεχίζουμε να ζούμε 

(ασε που γενικώς συνεχίζεις να ζεις απλα με άλλα δεδομένα) 

Οταν ένα ζευγάρι αποφασίζει να κάνει παιδί ξέρει ότι θα αλλάξει η ζωή του, γτ πρέπει να αλλάξει κ η ζωή των παππουδων; 

Αρχικά φτιάχνουν ένα πρόγραμμα οι γονεις, εναλλαξ, κ οταν θέλουν χρόνο σαν ζευγάρι κ δ υπαρχει η δυνατότητα για βοηθεια(είτε πρακτικά είτε γτ δ θελει κάποιος) υπάρχουν κ οι ντανταδες

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

Ο καθένας ζει όπως επιλέγει. Το τι είναι καλύτερο για τον καθένα είναι διαφορετικο

@Yovannaδ λεει η κοπέλα ότι δ την ενδιαφέρει, αλλα δ θα περιμένει, κ κυριως δ θα απαιτήσει, βοήθεια από γονείς για να κάνει πράγματα γι αυτην

Εννοείται πως η ζωή μας δ ειναι μονο η φροντίδα των παιδιων, αλλα αυτο δ σημαινει οτι πρεπει να μοιραστούμε τα "βαρη" της φροντίδας των παιδιων με τους παππούδες για να συνεχίζουμε να ζούμε 

(ασε που γενικώς συνεχίζεις να ζεις απλα με άλλα δεδομένα) 

Οταν ένα ζευγάρι αποφασίζει να κάνει παιδί ξέρει ότι θα αλλάξει η ζωή του, γτ πρέπει να αλλάξει κ η ζωή των παππουδων; 

Αρχικά φτιάχνουν ένα πρόγραμμα οι γονεις, εναλλαξ, κ οταν θέλουν χρόνο σαν ζευγάρι κ δ υπαρχει η δυνατότητα για βοηθεια(είτε πρακτικά είτε γτ δ θελει κάποιος) υπάρχουν κ οι ντανταδες

Μα ούτως ή άλλως αλλάζει ριζικά η ζωή των γονιών! Η βοήθεια από τους παππούδες δεν το αλλάζει αυτό, απλά το διευκολύνει κάπως.

Κατάλαβα ακριβώς τι έγραψε η κοπέλα. Της έκανε εντύπωση που μπορεί κάποια να θέλει κάποια πράγματα τα οποία για εκείνη προφανώς είναι μεγάλη πολυτέλεια. Πάνω σε αυτό απάντησα.

[xaroumenh mama]

Just now, anemoni1989 είπε:

Ευτυχώς είχα προνοησει και την έγραψα παιδικό 1μιση μήνα πριν ξεκινήσω δουλεια, οπότε σε όλες τις αρρώστιες της ήμουν εγώ εκεί συνεχεια. Όχι, το έλεγαν επειδή στεναχωριουνταν. Και το πιστεύω. Αλλά αυτό που με τσαντιζε είναι πως ναι μεν λες ότι σε στεναχωρεί και ρίχνεις ευθύνες, αλλά τη βολή σου δεν θες να τη χάσεις!!! Δεν πάει έτσι φιλαράκι!!!

Μα δεν νομίζω να ανέφερα πουθενά πως θέλω να διώχνω το παιδί καθημερινά κάνα 8ωρο από το σπίτι!! Αντίθετα, πολλές φορές όπως λες έχω αισθανθεί και εγώ τύψεις και την έπαιρνα και απ'το σχολείο νωρίτερα κλπ!! Και πάλι, όμως, διαβάζοντας το μνμ σου, μου δημιουργείται η εξής εντύπωση που ανέφερα και προηγουμένως: εμείς που έχουμε τσίπα ταλαιπωρουμαστε και μας τη λένε κιόλας (όπως η πεθερά σου που σου πε ότι παιδευεσαι αλλά αντέχεις... Αντίστοιχα διαμαντακια έχω ακούσει και εγώ), ενώ η κουνιάδα σου που δεν πολυασχολειται, μια χαρά τρέχει η μάνα της και περνάει ζάχαρη!!! Και εν τέλει, προβληματίζομαι: ποιος από τους 2 ζει καλύτερα και με λιγότερες έγνοιες??? Όεο???

Η κουνιαδα μου δουλεύει πολλές ώρες λείπει πάνω από δέκα ώρες την ημέρα. Στη δουλειά της... Κ εγώ επέλεξα να μην έχω βοήθεια τόσο πολύ, έτσι κ αλλιώς έχω δει πως παρεμβαίνουν στα άλλα εγγόνια που τα είχαν συνέχεια κ κάθε μέρα... Κ γιαυτό πιστεύω πως εγώ περνάω καλύτερα γιατί περνάω τις ώρες μου μαζί με τα παιδιά μου κ βλέπω πως μεγαλώνουν κ ζω τι κάθε τους στιγμή μαζί τους μπορεί προσωπικό χρόνο να μην έχω αλλα έχω τον άντρα μου...!!!!! Όταν κουράζομαι κ εκνευρίζομαι κ απογοητευομαι αυτά σκέφτομαι κ ήρεμω..!!!!! 

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Γενικά είμαι πολύ χαλαρή... Σε φάση ότι με έχουν πάρει τηλέφωνο να μου πουν ότι έπεσε από το τραπεζακι και έκανε καρούμπαλο, μέσα σ άγχος κλπ και δεν είπα τίποτα εννοείται, αντίθετα προσπαθούσα να τους χαλαρώσω και να τους πείσω πως δε συμβαίνει τίποτα. Και εμένα μου έχει πέσει το παιδί, δε χάλασε ο κόσμος... Το αναφέρω και πιο πάνω, είμαι χαλαρή πολύ. Δεν με νοιάζει να την κακομαθουν, δεν με απασχολεί να της δώσουν σοκολάτα ή μπισκότο, ενώ εγώ την μαλώνω όταν κάνει χαζομάρες, κόντρα σ δικούς μου που Μ λένε "μη μαλώνεις το παιδί"...

Αυτό που προτείνεις δεν παιζει, γιατί καταρχάς θα είμαι η Κάκια που θα στερεί το παιδί από τους παππούδες και γιατί δεν έχει και νόημα. Η βοήθεια, όπως την έχω εγώ στο μυαλό μου είναι κάτι που προσφέρεται όταν ο άλλος την έχει ανάγκη, όχι όταν ο άλλος θέλει να τη δώσει. Είναι θέμα αγάπης και νοιαξιμο. Δεν είναι συμβόλαιο με όρους...

κοιτα γεvικα οι γοvεις χωριζοvται σε διαφορες κατηγοριες ειvαι αυτοι που βοηθαvε χωρις vα ζητησεις κ χωρις αvταλαγματα ειvαι αυτοι που δεv βοηθαvε ειvαι αυτοι που βοηθαvε με προυποθεσεις κ ειvαι κ αυτοι που βοηθαvε με αvταλαγματα. Τους γοvεις σου τους ξερεις γεvικα ποιοι ειvαι γεvικα απο τηv υπολοιπη ζωη σου οποτε ετσι πορευεσε. Κ εμεvα θα με πειραζε αv βαριοvτουσαv vα κρατησουv το μωρο αλλα θα ηταv ετσι γεvικα φαvταζομαι οποτε μαλλοv θα το ειχα παρει χαμπαρι απο πριv οτι δεv. οποτε μαλλοv δεv θα με πειραζε κ πολυ γιατι θα τους ηξερα.