βαριέται γρήγορα τα παιχνίδια - είναι υπερκινητική

[my1stbaby]

Γεια σε όλες τις μαμάδες και πιθανόν σε όλους τους μπαμπάδες .  Η μικρή μου τον Μάρτη κλείνει τα 3 και όσες έχουν παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρουν τη φάση. Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ότι δυστυχώς εδώ και πολλούς μήνες χρησιμοποιώ Η/Υ με παιδικά για να φάει και αυτό πιθανότατα να έχει επηρεάσει λίγο τη συμπεριφορά της. Κατά τη δική μου γνώμη και από ότι παρατηρώ τη βλέπω αρκετα υπερκινητική και βλέπω ότι βαριέται γρήγορα τα παιχνίδια που παίζουμε. Πχ. πλαστελίνες στην αρχή που ήταν καινούργιο παιχνίδι παίζαμε κάμποση ώρα, τώρα πια μπορεί να παίξουμε με το ζόρι 10 λεπτά γιατί βαριέται και δεν το βρίσκω φυσιολογικό αυτό. Επίσης, τουβλάκια, αντί να χτίζει με υπομονή σπιτάκια της αρέσει περισσότερο να τα γκρεμίζει. Δεν τη βλέπω να κάθετε με προσοχή να κάνει κάτι και να επικεντρώνεται σε αυτό έστω και για 10-15 λεπτα.  Για αυτό θέλω τη γνώμη σας. Θεωρείτε ότι είναι κάτι που κάνει και το δικό σας παιδί , μήπως φταίνε τα μίκυ μάους, μήπως φταίω εγώ που δεν της τραβάω όσο πρέπει τη προσοχή;   

Επίσης, για τιμωρία τι κάνετε;  Βλεπω στη δική μου ότι το να την απειλήσω ότι αν δεν κάνει κάτι θα τη κλείσω στο δωμάτιο για λίγο πιάνει αλλά δεν θέλω να της δημιουργήσω ψυχολογικά προβλήματα .  Να το πάω κάπως αλλιώς; π.χ. αν δεν κάνεις αυτό δεν θα πάμε το σάββατο στον παιδότοπο να παίξεις; Δεν είναι όμως άμεση τιμωρία και δεν ξέρω κατά πόσο θα πιάσει.

[belleblue]

είναι πολύ λάθος να χρησιμοποιείς στο φαγητό Η/Υ.

κόψε το εντελώς και ξεχάστε το!!    ( τα Η.Υ ταμπλετ κλπ βίντεάκια, ας τα εχετε για έκτακτες καταστάσεις, όταν εχετε αρρωστειες, ή μια δυο φορές ανά εβδομάδα...όχι παραπάνω..και μια ωρα ανά ημέρα που λένε ως όριο σε αυτή την ηλικία, είναι πάλι μια εκμάθηση κακής συνήθειας... )

είναι σαν να μαθαίνεις στο παιδί σου να εστιάζει σε ένα ερέθισμα που είναι πιο έντονο πιο γρήγορο από κάθε άλλη δραστηριότητα που από τη φύση της θα μπορούσε να κάνει, αλλά και να μην εστιάζει στις αισθήσεις, στην πεινα την δίψα την γεύση, την χόρταση. 

Αφού το βλέπεις όταν ένα παιδί βλέπει παιδικά, χάνεται. δεν το βλέπεις? σαν να είναι σε trance. 

ΟΤΙ χειρότερο, το εχει κανει και μια φίλη μου και ειναι τραγικο, είναι τώρα 6 ετών και δεν τρώει εάν δεν της βάλεις ταινία! ήμαρτον!!!!είναι σαν να μαθαίνεις στο παιδί μια εξάρτηση... άγχος!

φυσικά και βλεπει όλα τα άλλα ως βαρετά! έχεις ευκαιρία τώρα να το αλλάξεις! όσο πιο αργα τοσο πιο δυσκολα να ξεσυνηθίσει ένα παιδί. 

η ηλικία αυτή 10-15 λεπτά είναι μια χαρά που λες. μην εχεις υπερβολικές απαιτήσεις, αλλά πραγματικά μην τσεκουρεύεις την ικανότητα του παιδιού να συγκεντρωθεί με το να του προσφέρεις κάτι στο οποιο ο εγκέφαλος βρίσκεται σε αδράνεια.

για να συγκεντρωθεί ένα παιδί σε κάτι πρεπει να κανει focus   και αυτό θέλει προσπάθεια, όπως ένας αθλητής που πάει να πηδήξει επι κοντώ. 

Εάν εσυ μαθαίνεις στον αθλητή σου, ότι όντας ξαπλωμένος θα περάσει καλύτερα, σιγά μη θέλει να συγκεντρωθεί να πηδήξει επι κοντώ. δεν θα εχει την θεληση, ούτε και την εκγύμναση. 

η τιμωρία δεν λειτουργεί ποτέ σε τόσο μικρές ηλικίες. είναι ίσως για παιδιά 5-6-7 ετών που κάνουν πιο συνηδειτά αταξίες..

να χρησιμοποιείς την θετική επιβράβευση αν κανει αυτο που θες. 

"αν θέλεις να πας στην παιδική χαρά / αν θέλεις να σου διαβάσω βιβλίο το βράδυ/ αν θέλεις να έρθει ξανά η φίλη σου σπίτι  

θα ... πρέπει να .... τάδε.

για την ηλικία σας όμως δεν εχει νοημα πολύ μπλαμπλα. θέλει κινήσεις. 

Δώσε ένα παράδειγμα του προβλήματος για το οποίο θέλεις να την οριοθετήσεις.

Επεξεργάστηκαν 1 Φεβρουαρίου,2019 by belleblue

[ΑΡΓΚ]

1 ώρα πρίν, my1stbaby είπε:

Γεια σε όλες τις μαμάδες και πιθανόν σε όλους τους μπαμπάδες .  Η μικρή μου τον Μάρτη κλείνει τα 3 και όσες έχουν παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρουν τη φάση. Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ότι δυστυχώς εδώ και πολλούς μήνες χρησιμοποιώ Η/Υ με παιδικά για να φάει και αυτό πιθανότατα να έχει επηρεάσει λίγο τη συμπεριφορά της. Κατά τη δική μου γνώμη και από ότι παρατηρώ τη βλέπω αρκετα υπερκινητική και βλέπω ότι βαριέται γρήγορα τα παιχνίδια που παίζουμε. Πχ. πλαστελίνες στην αρχή που ήταν καινούργιο παιχνίδι παίζαμε κάμποση ώρα, τώρα πια μπορεί να παίξουμε με το ζόρι 10 λεπτά γιατί βαριέται και δεν το βρίσκω φυσιολογικό αυτό. Επίσης, τουβλάκια, αντί να χτίζει με υπομονή σπιτάκια της αρέσει περισσότερο να τα γκρεμίζει. Δεν τη βλέπω να κάθετε με προσοχή να κάνει κάτι και να επικεντρώνεται σε αυτό έστω και για 10-15 λεπτα.  Για αυτό θέλω τη γνώμη σας. Θεωρείτε ότι είναι κάτι που κάνει και το δικό σας παιδί , μήπως φταίνε τα μίκυ μάους, μήπως φταίω εγώ που δεν της τραβάω όσο πρέπει τη προσοχή;   

Επίσης, για τιμωρία τι κάνετε;  Βλεπω στη δική μου ότι το να την απειλήσω ότι αν δεν κάνει κάτι θα τη κλείσω στο δωμάτιο για λίγο πιάνει αλλά δεν θέλω να της δημιουργήσω ψυχολογικά προβλήματα .  Να το πάω κάπως αλλιώς; π.χ. αν δεν κάνεις αυτό δεν θα πάμε το σάββατο στον παιδότοπο να παίξεις; Δεν είναι όμως άμεση τιμωρία και δεν ξέρω κατά πόσο θα πιάσει.

 

Θα έλεγα ότι οι προσδοκίες σου δεν ταιριάζουν με την ηλικία.

Είστε σε φάση όπου τα παιχνίδια πρέπει να έχουν εξερεύνηση και κίνηση κυρίως, και είναι λογικό κάτι στατικό να μην ενδιαφέρει για πάνω από ένα δεκάλεπτο και να ενδιαφέρεται για "καταστροφικές" ασχολίες. Το 15 λεπτά για να χτίσει κάτι, να μπογιατίσει κλπ είναι και πολύ για την ηλικία της, μια χαρά ακούγεται.

Η τιμωρία δεν έχει νόημα αν δεν είναι άμεση συνέπεια, του τύπου "αν δε βάλεις το παιχνίδι σου πισω στο ράφι του θα το πάρω" ή "αφού με χτύπησες δε θέλω πια να παίξω μαζί σου τώρα".

Από εκεί και πέρα, 3 χρονών δεν είναι παράλογο να έχει επαφή με τα ηλεκτρονικά, αρκεί να είναι λίγο, π.χ. 1,2 άντε 3 δεκαπεντάλεπτα τη μέρα, και σίγουρα όχι την ώρα του φαγητού (γιατί θα καταλήξεις τελικά με ένα παιδί που δεν θα σέβεται το σώμα του και την αίσθηση του κορεσμού, με αποτέλεσμα να μην ξέρει αργότερα πότε χόρτασε, ακόμη κι αν τώρα σου φαίνεται αδύνατο).

 

[kotsifikos]

Εμένα ο γιος μου είναι λίγο πριν τα 3 1/2 και και είναι και εκείνος κάπως έτσι, με το μόνο που μπορεί να ασχοληθεί περισσότερο είναι να φτιάξει παζλ, ή να κάνει πως παίζει μουσικά όργανα. Βαριέται  εύκολα, και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν οφείλεται στην ηλικία ή στο παιδί.

Εγώ αυτό που έχω προσέξει είναι πως όταν κάθομαι να παίξω μαζί του θα ασχοληθεί περισσότερο με ένα παιχνίδι από ότι όταν παίζει μόνος του.

Είναι και αυτή η ζόρικη η ηλικία που δεν ξέρουμε και εμείς πως να διαχειριστούμε πολλά πράγματα. (εγώ τουλάχιστον τα χάνω πολλές φορές).

Εγώ σχετικά με τιμωρία δεν χρησιμοποιώ ποτέ την λέξη ''τιμωρία'', περισσότερο προσπαθώ να του περάσω το μήνυμα πως οι πράξεις έχουν συνέπειες. Η κάθε συνέπεια πρέπει να είναι άμεση, δηλαδή δεν μπορεί να μην την πας παιδότοπο το Σάββατο γιατί την Τετάρτη δεν έκανε κάτι που της ζήτησες, γιατί το παιδί το σάββατο δεν θα έχει την δυνατότητα να επεξεργαστεί το περιστατικό της τετάρτης οπότε να καταλάβει πως αυτό είναι συνέπεια της πράξης της. Επίσης πρέπει η κάθε συνέπεια να είναι ανάλογη της πράξης,πχ δεν μάζεψε τα παιχνίδια της  από το δωμάτιο, και τα μάζεψες εσύ , δυστυχώς μετά δεν θα έχετε χρόνο να παίξετε κάτι μαζί-να διαβάσετε κάτι μαζί γιατί τον χρόνο που θα περνούσατε μαζί εσύ μάζευες τα παιχνίδια της .

Τα παιδιά αυτό που εγώ έχω καταλάβει είναι πως θέλουν πολλές προειδοποιήσεις για να κάνουν το οτιδήποτε, εγώ μπορεί να πω 10 φορές την φράση ''μάζεψε τα παιχνίδια σου'' και να μην γίνει, όμως όταν θα πω ''μάζεψε τα παιχνίδια σου σε παρακαλώ, είναι η τελευταία προειδοποίηση, γιατί αν τα μαζέψω εγώ μετά δεν θα μπορούμε να φτιάξουμε παζλ΄΄ θα τα μαζέψει γιατί ξέρει πως μετά δεν θα φτιάξουμε παζλ, χωρίς φωνή και χωρίς εκβιασμό για τιμωρία, απλά αυτό θα είναι η συνέπεια.

Επίσης όταν πεις σε ένα παιδί πως θα γίνει ή δεν θα γίνει κάτι πρέπει οπωσδήποτε να κρατήσεις τον λόγο σου όσο και αν σε πονάει όσο και αν σε στεναχωρεί, μόνο έτσι θα έχεις αποτελέσματα.  Πριν λιγο καιρό ο γιος μου ήθελε να βγούμε να κάνουμε ποδήλατο, και εγώ γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό φυσικά είπα να βγούμε, όταν πήγα να του βάλω το κράνος άρχισε να χτυπιέται και να λέει πως δεν το θέλει, του είπα πως αυτό δεν γίνεται, λοιπόν για να μην μακρηγορώ μετά από πολυ συζήτηση και πολλές πολλές επεξεγήσεις του λέω ''λοιπόν αν θες να κάνεις ποδήλατο θα βάλεις το κράνος, αν δεν το βάλεις δεν θα πάμε βγούμε για ποδήλατο, δεν θα το διαπραγματευτώ περισσότερο, και αν τώρα πεις όχι μετά δεν θα μπορείς να αλλάξεις γνώμη δεν θα πάμε πουθενά''..τι ήθελα και το είπα, αρχικά είπε όχι όμως μετά φυσικά και άλλαξε γνώμη και ήθελε να βάλει το κράνος για να πάμε βόλτα όμως του είχα πει πως δεν θα μπορεί μετά να αλλάξει γνώμη και έπρεπε να κρατήσω τον λόγο μου... περάσαμε ένα απόγευμα μέσα στην γκρίνια και το κλάμα, επειδή απλά εγώ του είπα πως μετά δεν θα μπορεί να αλλάξει και έπρεπε να παραμείνω σταθερή. Κακώς το είπα γιατί ήξερα πως στο τέλος το παιδί θα άλλαζε γνώμη, όμως το είπα.  Με τον καιρό οι επαναλήψεις λιγοστεύουν, γιατί ξέρει πως αυτό που λεμέ μετά δεν αλλάζει, βέβαια έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

6 minutes ago, belleblue said:

να χρησιμοποιείς την θετική επιβράβευση αν κανει αυτο που θες.

Έχω προσέξει και στον γιο μου πως αυτό είναι κάτι επίσης πολύ αποτελεσματικό, η θετική επιβράβευση!

 

[Macgyver]

1 ώρα πρίν, my1stbaby είπε:

Γεια σε όλες τις μαμάδες και πιθανόν σε όλους τους μπαμπάδες .  Η μικρή μου τον Μάρτη κλείνει τα 3 και όσες έχουν παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρουν τη φάση. Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ότι δυστυχώς εδώ και πολλούς μήνες χρησιμοποιώ Η/Υ με παιδικά για να φάει και αυτό πιθανότατα να έχει επηρεάσει λίγο τη συμπεριφορά της. Κατά τη δική μου γνώμη και από ότι παρατηρώ τη βλέπω αρκετα υπερκινητική και βλέπω ότι βαριέται γρήγορα τα παιχνίδια που παίζουμε. Πχ. πλαστελίνες στην αρχή που ήταν καινούργιο παιχνίδι παίζαμε κάμποση ώρα, τώρα πια μπορεί να παίξουμε με το ζόρι 10 λεπτά γιατί βαριέται και δεν το βρίσκω φυσιολογικό αυτό. Επίσης, τουβλάκια, αντί να χτίζει με υπομονή σπιτάκια της αρέσει περισσότερο να τα γκρεμίζει. Δεν τη βλέπω να κάθετε με προσοχή να κάνει κάτι και να επικεντρώνεται σε αυτό έστω και για 10-15 λεπτα.  Για αυτό θέλω τη γνώμη σας. Θεωρείτε ότι είναι κάτι που κάνει και το δικό σας παιδί , μήπως φταίνε τα μίκυ μάους, μήπως φταίω εγώ που δεν της τραβάω όσο πρέπει τη προσοχή;   

Επίσης, για τιμωρία τι κάνετε;  Βλεπω στη δική μου ότι το να την απειλήσω ότι αν δεν κάνει κάτι θα τη κλείσω στο δωμάτιο για λίγο πιάνει αλλά δεν θέλω να της δημιουργήσω ψυχολογικά προβλήματα .  Να το πάω κάπως αλλιώς; π.χ. αν δεν κάνεις αυτό δεν θα πάμε το σάββατο στον παιδότοπο να παίξεις; Δεν είναι όμως άμεση τιμωρία και δεν ξέρω κατά πόσο θα πιάσει.

Το 10-15 λεπτά είναι σε κάθε δραστηριότητα ;  Ούτε μία δραστηριότητα δεν υπάρχει που να απασχολείται παραπάνω ;

Εγώ δεν συμφωνώ με τα κορίτσια στη χρήση οθόνης . Θεωρώ ότι έχει πράγματα να προσφέρει αν τη χρησιμοποιήσεις σωστά. Για μένα ο τρόπος χρήσης είναι λάθος και όχι το μέσο. 

Η ηλικία είναι μεν ακόμα πολύ μικρή για να έχει μεγάλη συγκέντρωση, αλλά αν δεν υπάρχει ούτε μία δραστηριότητα που να απασχολείται πάνω από 10 λεπτά, τότε πρέπει να το κοιτάξεις. 

Εμένα ο δικός μου πχ θα ασχοληθεί 10 - 15 λεπτά με πλαστελίνες, 4-5 λεπτά με ζωγραφική, 15 λεπτά με βιβλία, 30 λεπτά με τουβλάκια , χτίζοντας/γκρεμίζοντας , 30 λεπτά με αυτοκινητάκια, 1 ώρα (!) με κουζινικά κλπ . 

Βλέπει κάθε μέρα τηλεόραση ( 30 λεπτά , το αγαπημένο του show ) αλλά μαζί μου . Με κοιτάει, με ρωτάει, μου δείχνει και τον ρωτάω κι εγω πχ πράγματα ( κριτικοί κινηματογράφου το παίζουμε χαχα ) 

Δεν το θεωρώ "καταστροφικό". 

Όσον αφορά την τιμωρία, σε μένα υπάρχει ...¨"συνέπεια πράξης" . 

Παράδειγμα: πετάει κάτω τα παιχνίδια του γιατί νευρίασε, ενώ αυτό ΔΕΝ επιτρέπεται. Του εξηγώ ήρεμα ότι ΠΡΕΠΕΙ να τα βάλει στη θέση τους αλλιώς δεν θα παίξει με τίποτε άλλο, ούτε καν θα κάνει κάτι άλλο. Την πρώτη φορά το έλεγα για 1 ώρα, τη δεύτερη φορά το είπα για 10 λεπτά, από την τρίτη φορά και μετά, αμέσως τα μαζεύει και με κάνει αγκαλίτσα για να δείξει τη συγνώμη του. 

Παράδειγμα 2: ενώ του έχουμε εξηγήσει , επιμένει να μην κρατάει το χέρι στη βόλτα. Κατεβαίνω στο ύψος του και του λέω : εμείς θα πάμε βόλτα. Εσύ ή θα περπατάς και θα μας κρατάς από το χέρι ή θα μπεις στο καρότσι σου .  Μπορεί να δεις μία τρελή ( εμένα δηλαδή ) να προσπαθεί να βάλει ένα χταπόδι που χτυπιέται με μανία ( το παιδί μου δηλαδή ) σε ένα καρότσι.

Τι δεν κάνω ποτέ: 

Αν κάτι του είχα απαγορεύσει πχ να πηδήσει από τον καναπέ και το κάνει και πέσει και χτυπήσει : δεν θα βάλω φωνές ούτε θα του πω "σου τα έλεγα" - είναι μία έκφραση που με εκνευρίζει πολύ. 

Δεν τον απειλώ με κάτι που θέλω εγώ να κάνω ( πχ αφού δεν δίνεις χέρι, ΔΕΝ πάμε βόλτα . Αφού εγώ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ, γιατί να τιμωρήσω και τον εαυτό μου;;; ) 

Δεν τον απειλώ με συναισθήματα ( στενοχωρείς τη μαμά πχ , ή δεν είσαι καλό παιδί κλπ ) 

Φροντίζω να είμαι συνεπής σε ό,τι πω βέβαια, ακόμα κι αν στενοχωριέμαι. 

 

 

 

[vtgian]

πρίν από 8 λεπτά , Macgyver είπε:

 

Εγώ δεν συμφωνώ με τα κορίτσια στη χρήση οθόνης . Θεωρώ ότι έχει πράγματα να προσφέρει αν τη χρησιμοποιήσεις σωστά. Για μένα ο τρόπος χρήσης είναι λάθος και όχι το μέσο. 

 

Επιτέλους το λέει κάποιος! Εργαλείο είναι και προσφέρει σε οποιαδήποτε ηλικία, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. Αλλά πάντα ως απασχόληση, όχι σε συνδυασμό με φαγητό, όχι ως επιβράβευση.

 

Αυτά που περιγράφεις @my1stbaby είναι τυπικά για αυτή την ηλικία, το attention span είναι μικρό. Και η δική μου κάπως έτσι είναι, και ας κοντεύει τα 4. Αναλόγως με το αν της αρέσει πολύ κάτι ή όχι. Αν είμαι εγώ σπίτι θα τρέχει από πίσω μου αφήνοντας στη μέση κάθε παιχνίδι που πιάνει. Αν είναι μόνο με τον μπαμπά, μπορεί και για μια ώρα να παίζει με Playmobil ή κάτι άλλο συγκεντρωμένη. Και φυσικά, η απόλυτη συγκέντρωση όταν πρόκειται να κάνει κάτι που κατα βάθος ξέρει ότι δεν είναι σωστό.

Όσο για επαφή με υπολογιστές, έχει από βρέφος λόγω ότι μιλάμε μεσω skype με συγγενείς και κυρίως για εκπαιδευτικά βίντεο ή παιχνίδια. Πχ καταλαβαίνει πως λειτουργεί το αποχετευτικό σύστημα γιατί έχουμε δει ανάλογο βίντεο, έμαθε μόνη της  (κυριολεκτικά) να λέει και να αναγνωρίζει χρώματα σε ελληνικά και αγγλικά, τωρα μαθαίνει τα γράμματα (έχει μια υπέροχη σειρά βίντεο για αυτό, το "ένα γράμμα μια ιστορία"). 

 

Οι τιμωρίες που περιγράφεις είναι εντελώς αναποτελεσματικές και πιάνουν ίσως για λίγο. Δεν μαθαίνουν όμως τίποτα απολύτως στο παιδί, πέρα από το να σε φοβάται. Αυτό που θέλεις να μάθει σε αυτή την ηλικία είναι αυτό που είπαν πιο πάνω, οι συνέπειες. Οι οποίες πρέπει να είναι απόλυτα σχετικές με την πράξη του παιδιού. Τα παραδείγματα που έγραψαν οι @kotsifikos & @Macgyver είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσεις.

 

 

[Αννα 35]

Εμπειρία από τη συμπεριφορά των παιδιών σε σχέση με οθόνες, είτε τηλεόρασης, είτε άλλων ηλεκτρονικών συσκευών δεν έχω, καθώς εμείς πολύ σπάνια τη χρησιμοποιούμε και υπολογιστές ή τάμπλετ χρησιμοποιούμε μόνο για τη δουλειά μας ή για επικοινωνία με συγγενείς. Φαντάζομαι πως μπορεί να αξιοποιηθεί ως εργαλείο, αλλά όλα αυτά που περιγράφει η vtgian εύκολα κατακτωνται και μέσα από εκπαιδευτικά παιχνίδια, είτε έτοιμα, είτε κάποια που μπορείς να φτιάξεις η ίδια.

Ομοίως δε μου αρέσει καθόλου η χρήση της τηλεόρασης κατά τη διάρκεια του φαγητού. Γενικά στη ζωή μου η ώρα του γεύματος ή του δείπνου ήταν ανέκαθεν η ώρα εκείνη που η οικογένεια καθόταν όλη μαζί και απερίσπαστα συζητούσε. Ήταν και είναι ιερή στιγμή, στιγμή bonding. Ακόμα και αν ένας από τους γονείς να μην μπορεί να βρίσκεται τη συγκεκριμένη ώρα στο σπίτι, ο άλλος κάθεται και τρώει μαζί με τα παιδιά.

 

Δεν είναι ασυνήθιστο στις ηλικίες που αναφέρεις ένα παιδί να εναλλάσσει γρήγορα παιχνίδι. Όμως προσωπικά και εμένα με ξένισε το ότι δεν υπάρχει έστω και μια δραστηριότητα, η οποία να κεντρίζει για περισσότερη ώρα το ενδιαφέρον του παιδιού.

Αρχικά, προσπάθησε να του "μάθεις" πως να παίζει. Καθίστε μαζί και χτίσε μια κατασκευή με τούβλα ζητώντας του να σου δίνει κομμάτια.

Διάλεξε ένα παζλ και δείξε του πως το φτιάχνουμε, ζητώντας τις γωνίες, το κομμάτι με το κόκκινο χρώμα, κλπ.

Παίξτε παιχνίδια ρόλων. Διαβάστε ένα παραμύθι και στη συνέχεια παίξτε το.

 

Εάν και μετά από αυτό, προφανώς μιλάμε για ορισμένους μήνες που ίσως χρειαστούν, δε βελτιωθεί η κατάσταση, ίσως αναζητήσεις περαιτέρω γνώμη.

Και τέλος, προσπάθησε για λίγες ημέρες να περιορίσεις σημαντικά ή και να αποκλείσεις την τηλεόραση. Ίσως προκαλεί στο παιδί υπερένταση.

 

Για την τιμωρία, δεν ξέρω, κι εμένα η λέξη δε μου αρέσει. Συνέπειες τις ονομάζουμε κι εμείς. Αυτό που σε εμάς βοηθά είναι να δίνουμε επιλογές, οι οποίες όμως θα καταλήξουν σε αυτό που θέλουμε. Π.χ. θέλεις να βάλουμε το κράνος να πάμε βόλτα με το ποδήλατο ή να το αφήσουμε και να πάμε βόλτα με τα πόδια;

Επεξεργάστηκαν 1 Φεβρουαρίου,2019 by Αννα 35

[Sentir...natureza]

Ειμαστε κι εμεις στην ιδια ηλικια. Κι εγω δεν θεωρω την απασχοληση σε οθονη κατι τραγικο μετα τα δυο, αλλα προτιμω τον υπολογιστη (κυριως βιντεο στο youtube, ανα καιρους αλλαζουν τα γουστα του) απο την τηλεοραση. Η τηλεοραση ειναι σχεδον παντα κλειστη και αποφευγω να βλεπει παιδικα εκει λογω των διαφημισεων, αν και εχουμε συζητησει και για αυτες και καταλαβαινει περιπου ποιος ειναι ο σκοπος τους. Με το φαγητο φυσικα κλεινουν ολες οι οθονες, εκτος καποιων εξαιρεσεων πχ 1 φορα το διμηνο που θα παραγγειλουμε απ'εξω και θα φαμε στο σαλονι ή στους παππουδες που συνηθως η τηλεοραση δεν κλεινει. Πιστευω οτι η ολοκληρωτικη αποχη απο την τεχνολογια δημιουργει παιδια που μολις δουν κινητο ή οθονη στα χερια αλλου παιδιου εξιταρονται πολυ. Οπως και να το κανουμε, η εποχη που μεγαλωνουν τα παιδια μας ειναι ψηφιακη, αυτη ειναι η εξελιξη, δεν χρειαζεται να τους το στερησουμε αλλα να κανουμε σωστη χρηση και να την χρησιμοποιουμε υπερ τους για την αναπτυξη δεξιοτητων, γνωσεων ή απλα ψυχαγωγιας.

 

Ο δικος μου επισης δεν απασχολειται σε κατι παραπανω απο 10 λεπτα. Αν παιζω μαζι του σιγουρα θα ασχοληθει παραπανω, πχ πλαστελινες, ζωγραφικη. Με τα αυτοκινητα μπορει να παιζει στην κυριολεξια για ωρες, ειδικα αν συνδυαζονται με τουβλακια (φτιαχνει γκαραζ, πολεις, δρομους, πιστες). Εννοειται οτι στην ηλικια του εχει περισσοτερη πλακα να καταστρεφεις εναν πυργο απο το να τον χτιζεις, εχει κι αυτο τον σκοπο του. Πρεπει πρωτα να περασουν απο το σταδιο του "καταστρεφω" για να φτασουν στο σταδιο του "δημιουργω". Συνηθως με αυτο ασχολουμαστε αρκετη ωρα με τα τουβλακια, εγω χτιζω πυργο και αυτος τον γκρεμιζει. Αλλα εξασκειται στην υπομονη γιατι περιμενει καποια ωρα μεχρι να χτισω τον ουρανοξυστη μου  και εν τω μεταξυ οσο περιμενει μπορει να χτισει και κανεναν δικο του.

 

Οσον αφορα την τιμωρια θα συμφωνησω με τα παραπανω σχολια. Η τιμωρια ειναι κατι καθαρα εξουσιαστικο και το παιδι το αντιλαμβανεται και αντιδραει, νιωθει οτι το μειωνουν, οτι δεν το καταλαβαινουν, οτι δεν το υπολογιζουν. Ειναι αλλο να υπαρξει καποια φυσικη συνεπεια που εχει καποια λογικη εξηγηση απο το να απαγορευσεις κατι επειδη δεν εκανε αυτο που ηθελες να κανει. Ειναι αλλο να λες "πρεπει πρωτα να μαζεψεις τα τουβλακια αν θελεις να παιξεις με τα κουζινικα" απο το να λες "αν δεν μαζεψεις τα τουβλακια δεν θα παμε στον παιδοτοπο". Το δευτερο δειχνει οτι το κανεις επειδη μπορεις, δειχνει εξουσια και δεν εχει καμια σχεση το ενα (το μαζεμα των παιχνιδιων) με το αλλο (παιδοτοπος).  Στο πρωτο μπορει να ακολουθησει και εξηγηση του τυπου "αν τα βγαλουμε ολα θα μπερδευτουνε και μετα θα δυσκολευτουμε ακομη περισσοτερο να τα μαζεψουμε" ή "αν βγαλουμε τοοοοσα πολλα παιχνιδια δεν θα εχουμε χωρο να παιξουμε ουτε με τα λιγα". Εχω να σου προτεινω ενα πολυ καλο βιβλιο που εχει πολλα παραδειγματα, πρακτικες συμβουλες και τεχνικες συνεργασιας, καλλιεργειας αυτονομιας,  αντιμετωπισης κρισεων και διαχειριση συναισθηματων, φυσικων συνεπειων αντι τιμωριας κλπ. Ειναι το "Πως να μιλατε στα παιδια ωστε να σας ακουν και πως να τα ακουτε ωστε να σας μιλουν", διαβασε το και δεν θα το μετανιωσεις 

[Mama_Anesti_]

Επειδη αναφέρθηκε εδώ θέλω να ρωτησω σχετικά με την τηλεόραση. Στον μικρό, 25 μηνών,  αρέσει να βλέπει τηλεόραση κ πλέον παρακολουθεί κανονικά έστω ένα τέταρτο την μερα. Συνηθως βλέπει παιδικα με την γιαγιά του που του εξηγεί τι γινεται  και ο μικρός ρωτά διάφορα. Εγώ απ την άλλη τρωγομαι απ το φόβο μου πως ή τηλεόραση του κάνει κακό. Μήπως αγχωνομαι υπερβολικά ή είναι μικρός για τέτοια?

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Επειδη αναφέρθηκε εδώ θέλω να ρωτησω σχετικά με την τηλεόραση. Στον μικρό, 25 μηνών,  αρέσει να βλέπει τηλεόραση κ πλέον παρακολουθεί κανονικά έστω ένα τέταρτο την μερα. Συνηθως βλέπει παιδικα με την γιαγιά του που του εξηγεί τι γινεται  και ο μικρός ρωτά διάφορα. Εγώ απ την άλλη τρωγομαι απ το φόβο μου πως ή τηλεόραση του κάνει κακό. Μήπως αγχωνομαι υπερβολικά ή είναι μικρός για τέτοια?

 

Οι επίσημες ιατρικές οδηγίες είναι καθόλου τηλεόραση και άλλα ηλεκτρονικά πριν τα 3. Τώρα ρεαλιστικά να πάθει κάτι το παιδί με το ένα τέταρτο τη μέρα δεν το πιστεύω, αλλά το τέταρτο εύκολα γίνεται ώρα.

[Sentir...natureza]

7 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Επειδη αναφέρθηκε εδώ θέλω να ρωτησω σχετικά με την τηλεόραση. Στον μικρό, 25 μηνών,  αρέσει να βλέπει τηλεόραση κ πλέον παρακολουθεί κανονικά έστω ένα τέταρτο την μερα. Συνηθως βλέπει παιδικα με την γιαγιά του που του εξηγεί τι γινεται  και ο μικρός ρωτά διάφορα. Εγώ απ την άλλη τρωγομαι απ το φόβο μου πως ή τηλεόραση του κάνει κακό. Μήπως αγχωνομαι υπερβολικά ή είναι μικρός για τέτοια?

Νομιζω οτι δεν υπαρχει λογος να τρωγεσαι. Εφ'οσον καθεται μαζι του, του εξηγει και δεν τον "παρκαρει" για ωρες δεν υπαρχει προβλημα. Επισης, 15' ειναι πολυ λιγο για να γινει το "κακο". Καποιοι ειδικοι συστηνουν μεχρι 1 ωρα την ημερα, οχι παραπανω (σε παιδια μικροτερα των 2 ετων καθολου). Τα προβληματα στην αναπτυξη δεξιοτητων και αντιληψης σχετιζονται με παιδια που μενουν σε σπιτια οπου η τηλεοραση ειναι σχεδον μονιμως ανοιχτη, οποτε καταλαβαινεις σε τι μεγαλη εκθεση βρισκονται καθημερινα και τι ελλειψη αλλων δραστηριοτητων εχουν. Για ολα χρειαζεται μετρο και ισορροπια, οχι δαιμονοποιηση. 

Eμεις ξεκινησαμε με 15' και σταδιακα μεσα σε ενα χρονο εγινε 30' και πλεον βλεπει καθε πρωι για 45' λεπτα με 1 ωρα, εκτος αν ειναι να παμε στους παππουδες (που σιγουρα θα δει κι εκει κατι) που του βαζω λιγοτερο και εξηγω τον λογο. Η αληθεια ειναι οτι βρισκομαι σε διλλημα με το καθημερινο, αλλα νομιζω πως δεν χρειαζεται να ανησυχω. Εξαλλου, οταν ξεκινησει παιδικο ή σχολειο θα βλεπει μονο τα Σ/Κ, δεν εγινε και τιποτα.

[Αννα 35]

Γενικά να αναφέρω, ότι υπάρχουν μελέτες, η οποίες όμως δεν έχουν το στοιχείο της απόδειξης και που συσχετίζουν τη χρήση της οθόνης με τα ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα μαθησιακών δυσκολιών.

Ουσιαστικά αναφέρεται, ότι η γρήγορη εναλλαγή ήχου και εικόνας "μπλοκάρει" το ανώριμο νευρικό σύστημα των παιδιών.

[Sentir...natureza]

1 ώρα πρίν, Αννα 35 είπε:

Γενικά να αναφέρω, ότι υπάρχουν μελέτες, η οποίες όμως δεν έχουν το στοιχείο της απόδειξης και που συσχετίζουν τη χρήση της οθόνης με τα ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα μαθησιακών δυσκολιών.

Ουσιαστικά αναφέρεται, ότι η γρήγορη εναλλαγή ήχου και εικόνας "μπλοκάρει" το ανώριμο νευρικό σύστημα των παιδιών.

Eγω γνωριζω μελετη με συγκεκριμενα ειδη κινουμενων σχεδιων που επιδρουν προσωρινα στην συγκεντρωση και στην επιλυση πχ παζλ. Το συγκεκριμενο πειραμα χωριζε τα παιδια σε 3 ομαδες, 1: που παρακολουθησε παιδικα με γρηγορη εναλλαγη σκηνων (ανα το πολυ 10 δευτερα), 2: που παρακολουθησε παιδικα με αργη εναλλαγη σκηνων και 3: που απασχοληθηκαν με μια δραστηριοτητα εκτος οθονης. Βρεθηκε οτι η πρωτη ομαδα ειχε προβληματα συγκεντρωσης, η 2η και 3η δεν ειχαν μεγαλη διαφορα, αλλα και παλι υπερτερουσε η τριτη ομαδα οσον αφορα την ταχυτητα επιλυσης του παζλ. Οποτε συμπερασματικα, το ειδος των κινουμενων σχεδιων εχει σημασια και οχι το παρακολουθεις μια οθονη. Ο χρονος παρακολουθησης παιζει επισης ρολο, με καποιες μελετες να εχουν βρει οτι παιδια που παρακολουθουσαν περισσοτερο απο 4 ωρες την ημερα τηλεοραση (δηλαδη συνηθως το σπιτι που ειχε μονιμως την τηλεοραση ανοιχτη) ειχε προβληματα αντιληψης και αποτυπωσης πχ του ανθρωπινου σωματος, αλλα αυτο το συμπερασμα ισως εχει να κανει και με την ελλειψη αλλων δραστηριοτητων εκτος της τηλεορασης που βοηθουν στην αναπτυξη του εγκεφαλου και αρα στην αντιληψη του περιβαλλοντος.

[Αννα 35]

Έχει όμως τεράστια σημασία το επίπεδο ανάπτυξης του νευρικού συστήματος. Δεν έχω υπόψη μου τη μελέτη στην οποία αναφέρεσαι, όμως προκειμένου να υποβληθούν τα παιδιά αυτά σε ένα πείραμα, προφανώς θα ήταν ανεπτυγμένο το νευρικό τους σύστημα.

Οι εναλλαγές της οθόνης, όσο αργές κι αν είναι σε ήχο και εικόνα, παραμένουν πολύ πιο γοργες σε σχέση με τη φυσική εναλλαγή ήχου και εικόνας.

[xaroumenh mama]

Ως επί το πλείστον συμφωνώ με τα κορίτσια ... Κ ο γιος μου 3 χρόνων είναι δε κάθεται να παίξει με τα παιχνίδια του πάνω από ένα με δύο λεπτά του αρέσει να κινείται σε όλο το σπίτι τον τελευταίο μήνα έχω δει ότι μπορεί να κάτσει δέκα λεπτά να ασχοληθεί με κάτι ..! Κ εγώ τη τιμωρία δε τι χρησιμοποιώ καθόλου προτιμώ τις συνέπειες η την εναλλακτική λύση πχ μια μέρα που ήθελε να βγει έξω στην αυλή να παίξει επειδή τις προηγούμενες μέρες ήταν άρρωστος ήθελα να βάλει το μπουφάν του εκείνος το αρνιόταν κ εγώ του πρότεινα ως εναλλακτική να βάλει κάτι άλλο κ να διαλέξει το δέχτηκε με χαρά κ έτσι δεν υπήρξαν εντάσεις ..!!!!

Στα παιχνίδια του δε θα του πω πηγενε να μαζέψεις τα παιχνίδια σου θα του πω έλα να σε βοηθήσω να μαζέψουμε τα παιχνίδια σου είμαστε το πρότυπο τους κ πρέπει να περνούν το σωστό παράδειγμα από εμάς ..!! Στις αρχές του έλεγα έλα να μαζέψουμε τα παιχνίδια σου εσύ θέλω να φυλάξεις δύο μέσα στο κουτάκι όταν το αρνιόταν του έλεγα όταν θα φυλάξεις αυτά τα δύο παιχνίδια τότε πχ θα παμε κάτω στη γιαγιά εκνευρίζοταν τσατιζοταν τα πέταγε δεξιά αριστερά εγώ ειμουν διπλα του μετά ηρεμούσε τα φύλαγε κ πηγεναμε στη γιαγιά ..!!

Για τους υπολογιστές κ εγώ από 2,5 χρόνων τον αφήνω κ βλέπει διάφορα βιντεάκια δε του είχα βάλει χρονικό περιθώριο ποτέ η αλήθεια είναι αλλά πλέον κ αυτό το έχει βαρεθεί κ δε βλέπει πάνω από μισή ώρα την ημέρα .. τηλεωραση δε βλέπει καθόλου δε την ανοίγω βέβαια κ εγώ αλλά δε του αρέσει 

[Sentir...natureza]

1 ώρα πρίν, Αννα 35 είπε:

Έχει όμως τεράστια σημασία το επίπεδο ανάπτυξης του νευρικού συστήματος. Δεν έχω υπόψη μου τη μελέτη στην οποία αναφέρεσαι, όμως προκειμένου να υποβληθούν τα παιδιά αυτά σε ένα πείραμα, προφανώς θα ήταν ανεπτυγμένο το νευρικό τους σύστημα.

Οι εναλλαγές της οθόνης, όσο αργές κι αν είναι σε ήχο και εικόνα, παραμένουν πολύ πιο γοργες σε σχέση με τη φυσική εναλλαγή ήχου και εικόνας.

Το συγκεκριμενο πειραμα περιελαμβανε 4χρονα και αφορουσε 9 λεπτη παρακολουθηση ενος συγκεκριμενου παιδικου (Μπομπ Σφουγγαρακη για την ακριβεια). Σιγουρα δεν συγκρινεται η οθονη απο το "καθολου οθονη" αλλα το εγραψα για να δειξω ποση σημασια εχει να προσεχουμε πως κανουμε χρηση της τεχνολογιας, και οχι αν κανουμε χρηση.

[Αννα 35]

Και τη γνώμη μου και το πότε και το τι έχουν τεράστια σημασία.

[Sentir...natureza]

πρίν από 55 λεπτά , Αννα 35 είπε:

Και τη γνώμη μου και το πότε και το τι έχουν τεράστια σημασία.

Aυτα τα περιλαμβανω στο πως 

[Macgyver]

Ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει το παιδί του όπως πιστεύει καλύτερα αλλά νομίζω είναι καλό να μην δαιμονοποιουμε καταστάσεις και ... συσκευές και να μην γεμίζουμε τύψεις ανθρώπους που ψάχνουν απαντήσεις σε αλλά ερωτήματα. 

Οι έρευνες που κατά καιρούς διεξάγονται είναι ακριβώς αυτό : έρευνες . Δεν είναι ο Νόμος του Σύμπαντος . Οι συστάσεις για σωστή απασχόληση επίσης είναι : συστάσεις . 

Ενα παιδί σε αυτήν την ηλικία που δεν απασχολείται σε απολύτως καμία δραστηριότητα άνω των 10-15 λεπτών , χρήζει μιας παρακολούθησης παραπάνω μήπως κρύβει κάτι άλλο από πίσω . Μπορεί να είναι απλά φάση / λάθος εκπαίδευση/ χαρακτήρας . Μπορεί όμως να κρύβει διάσπαση προσοχής η κάτι άλλο . 

 

ΥΓ από περιέργεια δηλαδή : μόνο εγώ έβαζα τα Ζουζούνια στο YouTube για να θυμηθώ τους στίχους από παιδικά τραγούδια ώστε να του τα λέω του δικού μου ;  Χαχαχα

 

[Sentir...natureza]

πρίν από 3 λεπτά , Macgyver είπε:

ΥΓ από περιέργεια δηλαδή : μόνο εγώ έβαζα τα Ζουζούνια στο YouTube για να θυμηθώ τους στίχους από παιδικά τραγούδια ώστε να του τα λέω του δικού μου ;  Χαχαχα

Προσωπικα τα σιχαινομαι    και τα εχει δει μονο 1-2 φορες σε φιλικο σπιτι. Εχει και αλλες διασκευες αν θελεις να μαθεις τα "παλια" παιδικα τραγουδια. Επισης, εχει και αλλα πολυ ωραια παιδικα τραγουδια περα απο αυτα που μας μαθαινανε που τα περισσοτερα περιεχουν αρκετα στερετυπα και περνανε λαθος μηνυματα κατα τη γνωμη μου. Προσωπικα, του βαζω πολλη ορχηστρικη μουσικη (οχι ντε και καλα κλασσικη), μουσικες του κοσμου και απο παιδικα προτιμω τις πιο ποιοτικες (κατα τη γνωμη μου) μουσικες οπως ειναι "Ο τεμπελης δρακος", "Η επιστροφη του τεμπελη δρακου", "Αρες μαρες κουκουναρες", "Λιλιπουπολη", "Τραγουδακια γαλακτος" κα. Επισης, περα απο παιδικα του βαζω να παρακολουθει συναυλιες ή βιντεο κλιπ πχ με οργανα ή στο στουντιο. Ετσι, εχει μαθει σχεδον ολα τα μουσικα οργανα..το αγαπημενο του αυτη την εποχη ειναι το κοντρα μπασο . Ελα ομως που πηγαινουμε σε μαγαζια με μουσικα οργανα και δεν βρισκω πουθενα να του δειξω απο κοντα . Κλασικη αξια απο την πρωτη στιγμη που το ειδε το σαξοφωνο. Τα γραφω γιατι θελω να δειξω οπως ειπε και η @vtgian παραπανω οτι μπορουν να μαθουν πολλα απο την τεχνολογια, που δεν θα μπορουσαν να τα μαθουν διαφορετικα.

 

[Αννα 35]

Προφανώς και καθένας μεγαλώνει τα παιδιά του κατά το δοκούν, δεν αμφισβητήθηκε αυτό. Ούτε και σχολιάστηκε κάτι δίχως αφορμή. Ετέθησαν ερωτήματα, τα οποία η καθεμία απάντησε με βάση τη δική της οπτική.

Το να υπάρχουν διαφορετικές γνώμες μόνο υγιές είναι και προσφέρεται για ανάπτυξη συζήτησης.

Στη συνέχεια ο καθένας φιλτράρει όσα διαβάζει, απορρίπτει όσα δεν του ταιριάζουν και υιοθετεί κάποια τα οποία θεωρεί χρήσιμα.

Διαφωνώ στο ότι δεν μπορούν να μάθουν πράγματα εκτός η/υ, χωρίς βέβαια να αμφισβητώ τη χρησιμότητα του.

Π.χ. η ζωντανή παρακολούθηση συναυλιών μπορεί να αντικαταστήσει την παρακολούθηση μιας κονσερβοποιημενης συναυλίας. Και άλλα πολλά.

[Sentir...natureza]

πρίν από 21 λεπτά , Αννα 35 είπε:

 

Διαφωνώ στο ότι δεν μπορούν να μάθουν πράγματα εκτός η/υ, χωρίς βέβαια να αμφισβητώ τη χρησιμότητα του.

Π.χ. η ζωντανή παρακολούθηση συναυλιών μπορεί να αντικαταστήσει την παρακολούθηση μιας κονσερβοποιημενης συναυλίας. Και άλλα πολλά.

Φυσικα εχουμε παρακολοθησει και συναυλιες (3 μηνων πηγε στην πρωτη του ) αλλα συνηθως μονο το καλοκαιρι. Οταν η επαρχια (ή αλλες συνθηκες) δεν βοηθουν στο να μαθεις κατι (αξιολογο με πολλα μουσικα οργανα) πηγαινοντας στην "πηγη" τοτε ο η/υ σου το μαθαινει, διαφορετικα δεν θα το ηξερες.  Το διαδικτυο εχει πολλα να σου δειξει, τα μισα (μην πω το 1 χιλιοστο) απο τα οποια καποιοι απο μας δεν προκειται να τα δουν στην πραγματικη τους ζωη...αρα κατα τη γνωμη μου, ναι, ο υπολογιστης μπορει να σου μαθει πραγματα (ή να σου ανοιξει νεους οριζοντες στις υπαρχουσες γνωσεις σου) που δεν θα τα μαθαινες διαφορετικα.

[Macgyver]

πρίν από 53 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Προσωπικα τα σιχαινομαι    και τα εχει δει μονο 1-2 φορες σε φιλικο σπιτι. Εχει και αλλες διασκευες αν θελεις να μαθεις τα "παλια" παιδικα τραγουδια. Επισης, εχει και αλλα πολυ ωραια παιδικα τραγουδια περα απο αυτα που μας μαθαινανε που τα περισσοτερα περιεχουν αρκετα στερετυπα και περνανε λαθος μηνυματα κατα τη γνωμη μου. Προσωπικα, του βαζω πολλη ορχηστρικη μουσικη (οχι ντε και καλα κλασσικη), μουσικες του κοσμου και απο παιδικα προτιμω τις πιο ποιοτικες (κατα τη γνωμη μου) μουσικες οπως ειναι "Ο τεμπελης δρακος", "Η επιστροφη του τεμπελη δρακου", "Αρες μαρες κουκουναρες", "Λιλιπουπολη", "Τραγουδακια γαλακτος" κα. Επισης, περα απο παιδικα του βαζω να παρακολουθει συναυλιες ή βιντεο κλιπ πχ με οργανα ή στο στουντιο. Ετσι, εχει μαθει σχεδον ολα τα μουσικα οργανα..το αγαπημενο του αυτη την εποχη ειναι το κοντρα μπασο . Ελα ομως που πηγαινουμε σε μαγαζια με μουσικα οργανα και δεν βρισκω πουθενα να του δειξω απο κοντα . Κλασικη αξια απο την πρωτη στιγμη που το ειδε το σαξοφωνο. Τα γραφω γιατι θελω να δειξω οπως ειπε και η @vtgian παραπανω οτι μπορουν να μαθουν πολλα απο την τεχνολογια, που δεν θα μπορουσαν να τα μαθουν διαφορετικα.

 

Θα γελάσεις , αλλά εμένα με βοήθησαν τα ζουζούνια κι ας μην τα χωνεύω ούτε εγώ επειδή έχουν τους στίχους καραοκε στυλ , διότι δεν μπορώ να μάθω στίχους χωρίς να τους διαβάσω :) χαχαχα όποτε μπάρμπα Μπριλιος , κοκοράκι , βαρκούλα βγαίνει μπαίνει, πάει όπου θέλει και .... τα μυαλά στα κάγκελα ! Άστο ! Και μισώ τα παιδικά τραγούδια κιολας ! Βασανίζομαι σου λέω - υπόψιν εγώ τα έβλεπα μόνη μου για να μάθω τα λόγια :) ο μικρός βλέπει στην τηλεόραση Pink Floyd :) είπαμε ο καθένας γονέας όπως τη βρίσκει ...... 

Επεξεργάστηκαν 2 Φεβρουαρίου,2019 by Macgyver

[Αννα 35]

Αν και έχουμε αποκλίνει λίγο από το θέμα, εξαρχής είπα ότι δεν αμφισβητώ τη χρησιμότητα γενικά των νέων τεχνολογιών. Τα πάντα κερδίζουν ή χάνουν αξία αναλόγως το πως χρησιμοποιούνται.

 

Διαφωνώ, ωστόσο, στο ότι το διαδίκτυο μπορεί να προσφέρει γνώσεις, τις οποίες κάποιος δεν μπορεί να αντλήσει από αλλού. Σε αυτό που το διαδίκτυο - γιατί ουσιαστικά για αυτό μιλάμε πλέον - κατέχει το προβάδισμα είναι η ταχύτητα πρόσβασης στη γνώση. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.

Λ.χ. ένα σπάνιο ζώο πιθανόν να μην το δει κάποιος ποτέ από κοντά ή να αναγκαστεί να ταξιδέψει για να το δει. Υπάρχει το διαδίκτυο προκειμένου να το γνωρίσει, υπάρχει όμως και το βιβλίο.

 

Και για να είμαι ειλικρινής, επειδή πραγματικά το διαδίκτυο σε κάποια χρόνια αναπόφευκτα θα μπει στη ζωή των παιδιών μου, είτε ως εργαλείο αναζήτησης πληροφοριών, είτε ως μέσω διασκέδασης, θα ήθελα να τους έχω παρουσιάσει και εναλλακτικούς τρόπους, οι οποίοι γενικά μιλώντας έχουν αρχίσει να ξεχνιούνται.