Απλοί καβγάδες ή χασμα;

[HOPE77]

Κορίτσια καλημέρα.Δεν ειμαι σιγουρη αν γράφω στο σωστό θέμα αλλα δεν βρηκα άλλο καταλληλο.Ο τιτλος του μηνυματος έχει να κανει με τους καβγαδες που κανουμε με τον άνδρα μου.Σιγα το πράγμα θα μου πειτε όλοι κανουμε.Το θεμα με μας ειναι οτι ΠΑΝΤΑ τον καβγα τον ξεκιναει ο άνδρας μου κ παντα για κατι ασημαντο.Για να τα παρω απο την αρχή ο άνδρας μου ειναι ενα άτομο με πολλα θετικα χαρακτηριστικα,καλος οικογενειαρχης,συζυγος,πατερας.Απο την αρχη της σχεσης μας εντοπισα αυτο το αρνητικο του,οταν ηθελε να πει κατι δεν μπορουσε να το πει ηρεμα,θα έκανε φασαρια κ συχνα οχι εκεινη τη στιγμη αλλα ετεροχρονισμενα.Του εξηγησα οτι μπορει να μ λεει οτι θελει αλλα ηρεμα σε στυλ συζήτησης.Εδειχνε να το καταλαβαινει αλλα παλι τα ίδια.Οι καβγαδες μας εχουν να κανουν με ασημαντα θέματα του στυλ ξεχασες να κατεβασεις τα σκουπιδια,ή στο πατωμα ειδα τριχες.Αρχικα έκανα υπομονη,μου ελεγαν κ οι φιλες μ αυτα δεν ειναι θεματα αλλοι εχουν σοβαρα προβληματα οπως ζηλιες,τσιγγουνιες,αδιαφορια.Τωρα ομως δεν αντεχω αλλο γιατι αρχιζει αυτος κ συνεχιζω εγω μετα κ γινεται χαμος πραγματικα.Συχνα ακουω στον καβγα πραγματα που τον πειραζουν σε μενα τα οποια ποτε δεν μου τα εχει πει.Όταν ηρεμουμε τον ρωταω να μ εξηγησει αλλα δεν το κανει.Φοβαμαι οτι αυτος ειναι ο τροπος του για να επικοινωνει αλλα εμενα με κουρασε.Δεν ξερω τι να κανω..

[zaxaroulini]

Κορίτσια καλημέρα.Δεν ειμαι σιγουρη αν γράφω στο σωστό θέμα αλλα δεν βρηκα άλλο καταλληλο.Ο τιτλος του μηνυματος έχει να κανει με τους καβγαδες που κανουμε με τον άνδρα μου.Σιγα το πράγμα θα μου πειτε όλοι κανουμε.Το θεμα με μας ειναι οτι ΠΑΝΤΑ τον καβγα τον ξεκιναει ο άνδρας μου κ παντα για κατι ασημαντο.Για να τα παρω απο την αρχή ο άνδρας μου ειναι ενα άτομο με πολλα θετικα χαρακτηριστικα,καλος οικογενειαρχης,συζυγος,πατερας.Απο την αρχη της σχεσης μας εντοπισα αυτο το αρνητικο του,οταν ηθελε να πει κατι δεν μπορουσε να το πει ηρεμα,θα έκανε φασαρια κ συχνα οχι εκεινη τη στιγμη αλλα ετεροχρονισμενα.Του εξηγησα οτι μπορει να μ λεει οτι θελει αλλα ηρεμα σε στυλ συζήτησης.Εδειχνε να το καταλαβαινει αλλα παλι τα ίδια.Οι καβγαδες μας εχουν να κανουν με ασημαντα θέματα του στυλ ξεχασες να κατεβασεις τα σκουπιδια,ή στο πατωμα ειδα τριχες.Αρχικα έκανα υπομονη,μου ελεγαν κ οι φιλες μ αυτα δεν ειναι θεματα αλλοι εχουν σοβαρα προβληματα οπως ζηλιες,τσιγγουνιες,αδιαφορια.Τωρα ομως δεν αντεχω αλλο γιατι αρχιζει αυτος κ συνεχιζω εγω μετα κ γινεται χαμος πραγματικα.Συχνα ακουω στον καβγα πραγματα που τον πειραζουν σε μενα τα οποια ποτε δεν μου τα εχει πει.Όταν ηρεμουμε τον ρωταω να μ εξηγησει αλλα δεν το κανει.Φοβαμαι οτι αυτος ειναι ο τροπος του για να επικοινωνει αλλα εμενα με κουρασε.Δεν ξερω τι να κανω..

 

Αχ μωρέ μην στενοχωριέσαι, από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι έχετε πολύ καλή σχέση με τον σύζυγό σου άρα μάλλον πιο πολύ τα λες για να τα βγάλεις από μέσα σου παρά να κάνεις παράπονα. Το ιδανικό είναι αυτό που λες, να τα συζητάτε όλα μεταξύ σας, εκείνη τη στιγμή που συμβαίνουν, όχι μετά. Βέβαια έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα του καθενός. Δηλαδή κάποιος μπορεί να μαζεύει μαζεύει μέσα του και μετά να τα λέει όλα μαζί και με θυμό.

Για τα 2 παραδείγματα που φέρνεις είναι πολύ εύκολα να λυθούν χωρίς να υπάρχουν εντάσεις. Π.χ. για τα σκουπίδια, εγώ επειδή δεν δουλεύω ακόμη, θα ξεκινήσω τον άλλο μήνα προς το παρόν τα κατεβάζει ο σύζυγος που φεύγει για δουλειά το πρωί. Εσείς δουλεύετε και οι 2? μπορεί να τα κατεβάζει αυτός που φεύγει πρώτος ή ο τελευταίος μεταξύ σας το κανονίζετε. Τώρα άμα κάποιος το ξεχάσει καλό είναι ο άλλος να του το θυμίζει ή να τα παίρνει ο ίδιος, δεν έγινε και κάτι.

Πιστεύω όμως ότι οι εντάσεις και οι καυγάδες γίνονται σε φάσεις που κάποιος είναι κουρασμένος. Εγώ θα σου πρότεινα την επόμενη φορά που ο σύζυγός σου θα φωνάξει για κάτι να μην έρθεις σε αντιπαράθεση μαζί του γιατί όπως λες και εσύ θα καταλήξει σε καυγά χωρίς ουσία και αποτέλεσμα. Θα σου πρότεινα να του δείξεις την αγάπη σου, να του μιλήσεις γλυκά και να του εξηγησεις ότι το συγκεκριμένο θέμα θα το συζητήσετε πολύ ευχαρίστως λίγο αργότερα, όταν δεν θα είναι θυμωμένος.

Είσαι πολύ τυχερή που "τσακώνεστε" για τέτοια μικροπραγματάκια, δείχνει ότι είσαστε πολύ αγαπημένοι.

[summer wine]

Είσαι πολύ τυχερή που "τσακώνεστε" για τέτοια μικροπραγματάκια, δείχνει ότι είσαστε πολύ αγαπημένοι.

 

Βρε Ζαχαρουλινι, δεν το καταλαβαινω το τελευταιο.

 

hope εχω το χαρακτηρα του αντρα σου. Ξεσπαω συνα σε λαθος στιγμη, αφου εχω μαζεψει.

[HOPE77]

Βρε Ζαχαρουλινι, δεν το καταλαβαινω το τελευταιο.

 

hope εχω το χαρακτηρα του αντρα σου. Ξεσπαω συνα σε λαθος στιγμη, αφου εχω μαζεψει.

 

Συμφωνω μαζι σου αναφορικα με τα μικρα πράγματα.Αυτα ειναι που διαμορφώνουν την καθημερινοτητα μας.Αν ειχαμε μεγαλες διαφορες εξαρχης μαλλον δεν θα ειμασταν μαζι.

Όσο για το χαρακτηρα του,δεν ξερω τι να κανω.Δεν τολμαω να κανω καμια παρατηρηση-σχολιο γιατι τα παιρνει κ γινεται χαμος.Βασικα πιστευω πως ολο αυτο ξεκινα απο το θεμα οτι ο ανδρας μου ειναι πολυ ενεργος στα θεματα σπιτιου κ γιάυτο δεν δεχεται κ παρατηρησεις θεωρει εαυτον αλανθαστο.Αλλα λαθη κανουμε ολοι κπρεπει να τα παραδεχομαστε.Εφτασα σε σημειο να σκεφτομαι οτι καλυτερα να ηταν τσιγγουνης-ζηλιαρης θα ηξερα τι να προσεχω .Τωρα δεν ξερω απο που θα μ έρθει.Δεν ξερω πως ακουγεται αλλα δεν ειναι καθολου ευκολο να μην μπορει να επικοινωνησεις,Του μιλαω ,του εξηγω "εχεις δικιο μου λεει αλλα εσυ φταις γιατι το παρατραβας.Ε δεν θα το παρατραβηξω οταν μ λες βλακειες;Σκοτωνομαι όλη τη μερα για όλους αλλα αν δει κατι που δεν του αρέσει δεν θα το πει ηρεμα αλλα τσαντισμενα κ με ειρωνεια.Δεν συμβαινει αυτο συχνα αλλα ειναι πολυ κουραστικο.Δεν μπορει να ελεγξει το θυμο,την αντιρρηση του κ συχνα λεει κα υπερβολες που με κανουν θηριο.Για να κανω οικονομια στο στεγνωτηριο μπορει να μη πλυνω καμια βδομαδα πχ μαυρα περιμενοντας να ανοιξει ο καιρος."Καλα μου λεει μαυρα εχεις να βαλεις κανα μηνα"

[vtgian]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί όταν μαλώνω με τον σύζυγο γίνεται για γελοίους λόγους αλλά προσωπικά δεν αντέχω ούτε λίγο ύψωμα φωνής. Επίσης ο σύζυγος μου έχει αυτό το καταπληκτικό "αλάνθαστο". Από την άλλη, ίσως μοιάζω με τον σύζυγό σου γιατί πολλές φορές δυσκολεύομαι να πω αυτό που με ενοχλεί τη στιγμή που με ενοχλεί. Απλά έχω βρει τον τρόπο να αποσυμπιέζω τα νεύρα μου προσπαθώντας να δω γιατί συμπεριφέρεται ο άλλος έτσι.

 

Έχεις προσπαθήσει να καταλάβεις τι τον κάνει να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο; Π.χ. ένας άνθρωπος τελειομανής που η τάξη είναι το προαπαιτούμενό του για να νιώθει ήρεμος, το να μην βρίσκονται τα πράγματά του στην θέση τους τον αποσυντονίζει πλήρως. Δε μιλάμε να είναι χύμα, τακτοποιημένα να είναι αλλά όχι στη θέση που θέλει.

 

Είχατε μήπως πρόσφατα αλλαγές στη ζωή σας; Νέο μέλος, αλλαγή περιβάλλοντος, πίεση στη δουλειά; Όλα αυτά μπορεί να τον κάνουν να αντιδρά πιο εύκολα από ότι πριν.

 

Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι δεν μιλάν όταν πρέπει, με αποτέλεσμα να μαζεύουν, μαζεύουν και ξεσπάνε σε άσχετη χρονική στιγμή με άσχημο τρόπο. Γι'αυτό λέμε ότι η υπομονή δεν είναι πάντα καλή συμβουλή για όλους. Γιατί κάποιοι φουσκώνουν σα μπαλόνι και κάνουν μπαμ εκεί που δε το περιμένεις.

 

Σε κάποια καλή στιγμή ζήτα του να συζητήσετε ήρεμα, εξήγησέ του πόσο σε ταράζουν αυτοί οι μικροκαυγάδες και ρώτα τον πως μπορείς να τον βοηθήσεις εσύ ώστε να μη φτάνετε σε αυτό το σημείο. Επίσης μη παίρνεις όλα τα σχόλια κατάκαρδα π.χ. στο παράδειγμα με τα μαύρα, θα απαντούσα ήρεμα, αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται άμεσα γιατί είναι λίγα τα ρούχα για να μπει πλυντήριο. Στο κομμάτι του "αλάνθαστου" εγώ έχω βρει ότι αν του πω πχ. ρε αγάπη έτσι όπως το βάζεις το μπωλ στο πλυντήριο, θα μαζέψει νερό βάλ'το ανάποδα, θα μου πει βάλε εσύ πλυντήριο αφού τα ξέρεις όλα. Αν του πω σε άσχετο χρόνο, ρε συ τι έπαθα χθες, έβαλα ανάποδα το μπωλ και δε πλύθηκε, την επόμενη φορά θα το προσέξει.

[kotsifikos]

Από ότι καταλαβαίνω όλο αυτό είναι στοιχείο του χαρακτήρα του, αυτό δυστυχώς σημαίνει πως το ποιο πιθανό είναι να μην μπορεί να το κόψει τελείως, όμως με πολυ δουλεία ίσως να μπορέσει να το μετριάσει λίγο.

Λογικό είναι να σε πειράζει αυτό, όταν τρέχεις όλη μέρα για να τους ικανοποιήσεις όλους και στο τέλος αντί να ακούσεις μια καλή κουβέντα ακούς τι δεν έκανες καλά (ή για να το πω πιο σωστά ακούς τι δεν έκανες όπως εκείνος ήθελε να κάνεις).

Δεν είναι λύση όμως και εσύ να τεντώνεις το σκοινί, προσπάθησε όσο μπορείς να του εξηγήσεις πως δεν είσαι μηχανή...αφού έχει τρίχα στο πάτωμα γιατί δεν την μαζεύει μόνος του?αφού θέλει να πλύνετε τα μαύρα ρούχα γιατί δεν βάζει μόνος του πλυντήριο? Πρέπει και ο σύζυγος κατά την άποψη μου να συμμετέχει σε αυτά-κυρίως όταν δουλεύει και η γυναίκα. Εφόσον βλέπεις πως και εσένα αυτό σε κούρασε ζήτησε του όταν κάτι δεν του αρέσει σε αυτά που κάνεις μπορεί να το κάνει μόνος του, έτσι ούτε εσύ θα νευριάζεις ούτε εκείνος οπότε δεν θα χαλάτε και τις καρδιές σας.

[zaxaroulini]

Από ότι καταλαβαίνω όλο αυτό είναι στοιχείο του χαρακτήρα του, αυτό δυστυχώς σημαίνει πως το ποιο πιθανό είναι να μην μπορεί να το κόψει τελείως, όμως με πολυ δουλεία ίσως να μπορέσει να το μετριάσει λίγο.

Λογικό είναι να σε πειράζει αυτό, όταν τρέχεις όλη μέρα για να τους ικανοποιήσεις όλους και στο τέλος αντί να ακούσεις μια καλή κουβέντα ακούς τι δεν έκανες καλά (ή για να το πω πιο σωστά ακούς τι δεν έκανες όπως εκείνος ήθελε να κάνεις).

Δεν είναι λύση όμως και εσύ να τεντώνεις το σκοινί, προσπάθησε όσο μπορείς να του εξηγήσεις πως δεν είσαι μηχανή...αφού έχει τρίχα στο πάτωμα γιατί δεν την μαζεύει μόνος του?αφού θέλει να πλύνετε τα μαύρα ρούχα γιατί δεν βάζει μόνος του πλυντήριο? Πρέπει και ο σύζυγος κατά την άποψη μου να συμμετέχει σε αυτά-κυρίως όταν δουλεύει και η γυναίκα. Εφόσον βλέπεις πως και εσένα αυτό σε κούρασε ζήτησε του όταν κάτι δεν του αρέσει σε αυτά που κάνεις μπορεί να το κάνει μόνος του, έτσι ούτε εσύ θα νευριάζεις ούτε εκείνος οπότε δεν θα χαλάτε και τις καρδιές σας.

 

Αχ ωραία τα λες, αλλά εδώ καλέ πρέπει να την βοηθήσουμε την κοπέλα, όχι να βάλουμε φυτιλιές!

Δυστυχώς έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα με την οικονομική κρίση, πολλοί άντρες αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι αργά το βράδυ, με τις γυναίκες νομίζω είναι πιο ελαστικοί στις δουλειές ειδικά όταν είναι μανούλες. Οπότε και να δουλεύει η γυναίκα συνήθως είναι πιο πολλές ώρες στο σπίτι με τα παιδά από ότι ο άντρας.

Εμένα δεν μου αρέσει να έρχεται ο άλλος κουρασμένος να θέλει να περάσει λίγη ώρα με τα παιδιά του και την γυναίκα του και να "πρεπει" να κάνει δουλειές.

Νομίζω ότι αυτό που προτείνεις θα φέρει περισσότερες γκρίνιες. Για παράδειγμα αμα γυρίσει ο σύζυγος και δει κάτι και τον ενοχλεί και το πει, αν η απάντηση της κοπέλας είναι κάντο εσύ, τότε είναι σίγουρο ότι μόνο καυγάς θα έρθει.

Εγώ προτείνω στην κοπέλα να εστιάσει στα πολλά θετικά του συζύγου της και να μην δίνει σημασία σε τέτοια πραγματάκια.

[HOPE77]

Έχω ξοδεψει ώρες επι ωρών σε συζήτηση όπως "τι σε ενοχλει σε μενα,τι θελεις να αλλάξω"όταν ειμαστε ήρεμοι τοτε λοιπον δε μου λεει τιποτα.Εχω αντιληφτει οτι γενικα δεν μπορει να κανει ηρεμη κουβεντα σχετικα με κατι που τον ενοχλει,μονο να μαλωσει μπορει,ειμαι πλεον σιγουρη.Ειμαστε πανω απο 10χρονια μαζι κ τον παρατηρω.Ειναι τροσευτυχισμενος κ χαρουμενος οταν γινονται ολα οπως θελει αυτος.Οταν κατι τον ζοριζει κατεβαζει τα μουτρα του,θυμωνει,,δεν ξερει πως να χειριστει το απροοπτο.Κ φυσικα για διαλογο ουτε κουβεντα.Γενικα ειναι κλειστος ανθρωπος δεν ειχε αδερφια, ουτε καλη-επικοινωνιακη σχεση με τους γονεις του κ απ΄οτι καταλαβα κ με τους φιλους τους εκτιμα τους αγαπα αλλα δεν μιλανε εκ βαθεων.

Αυτην την ξερολιαση δεν την αντεχω με τιποτα.Μακαρι να μην εκανε τιποτα στο σπιτι κ να μην ειχε αποψη για κατι.Κ το χειροτερο ειναι πως ολοι με θεωρουν κ τυχερη γιατι εχω ανδρα που βοηθαει....

Εγω απ΄την αλλη δεν ειμαι ουτε τελειομανης η τελεια νοικοκυρα-μαγειρισσα αλλα προσπαθω .Και στο κατω-κατω σε μια σχεση δεν απαιτουμε ο αλλος να ειναι οπως θελουμε εμεις.Οφειλουμε να συζηταμε.Κ στο κατω-κατω αυτη που θα επρεπε να εχει νευρα ειμαι εγω:εχω χασει τη δουλεια μου,ειμαι εδω μονη μου χωρις δικη μ οικογενεια,μεγαλωνω μονη μ το παιδι μ ενα ζωηρο παιδι χωρις βοηθεια(που τωρα παει σχολειο αλλα μεχρι τα τρια τον ειχα εγω αποκλειστικα).Ο κυριος φευγει το πρωι για μια χαλαρη σχετικη δουλεια,γυρναει σπιτι,το παιδι ταισμενο,κοιμισμενο, το απογευμα αυτος κανει τις δραστηριοτητες του εγω παω το παιδι στις δικες του....και ολα καλα .Δηλαδη τρελαινομαι.....κ οταν τολμω ποτε να διαμαρτυηθω μ λεει ποσο αχαριστη ειμαι..Απορω που ειδε η φιλη την καλη σχεση.Αν ειχαμε δηλ κακη σχεση τι επρεπε να κανουμε να σφαζομαστε;

[kotsifikos]

Αχ ωραία τα λες, αλλά εδώ καλέ πρέπει να

εσύ από όλα αυτά που έγραψα αυτό κατάλαβες ?πως βάζω φυτιλιές???

Αυτό που είπα στην κοπέλα -και νομίζω πως φαίνεται ξεκάθαρα σε αυτό που γράφω- είναι πως όταν δεν του αρέσει κάτι με τον τρόπο που το κάνει η κοπέλα μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και το αλλάξει μόνος του, εγώ το λέω εναλλακτική αυτό αν εσύ το λες φυτιλιά είναι άλλο θέμα.

Καταλαβαίνω πως ο γραπτός λόγος μπερδεύει όμως σε καμία περίπτωση δεν έβαλα φυτιλιές σε κάνεναν, με προσβάλει αυτό που λες.

[demi1981]

Μπορείς να το διακομωδόσεις κιόλας. Όταν έρχεται φορτσάτος λοιπόν και σου λεει για την τρίχα πχ πες του ότι είναι η εποχή τους μάλλον και ότι όλη μέρα τρίχες μαζεύεις, δώσε του και ένα φιλί και ρώτησέ τον πως πήγε η δουλειά? Αυτό το κάνω και στα παιδιά μου και στον άντρα μου (ως αποφυγή τσακωμού) μετατόπιση συζήτησης

 

Διαφωνώ ότι κάτι τέτοια είναι ψιλοπράγματα, είναι πράγματα καθημερινά που φέρνουν εντάσεις οι οποίες φθείρουν την σχέση.

Δεν μου αρέσει γενικά να λέω πόσο καλά είμαστε με τον άντρα μου συγκρίνοντας τον με τον διπλανό άντρα που δέρνει την γυναίκα του.

[elemaxi]

Αγαπητή HOPPE77 επειδή έχω παρόμοιο χαρακτήρα με τον άντρα σου, είμαι σχετικά κλειστός άνθρωπος, δεν ανοίγομαι εύκολα και μιλάω όταν πια έχω μαζέψει πολλά και φυσικά κάπου εκεί χάνω και το δίκιο μου γιατι θα συμπεριφερθώ ως παρανοικη συζυγος την οποία έχει ενοχλήσει μια τρίχα στο πάτωμα. Θα σου πω τι κάνει ο άντρας μου σε αυτές τις περιπτώσεις (οταν δηλ.βλέπει οτι τρώγομαι για καβγά): ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ. Πολλές φορές εκέινη την ώρα φεύγει απο το δωμάτιο ή απλά είναι ικανός να παει για ύπνο!!!

Έτσι έχουμε αποφύγει πολλούς ανούσιους και επικίνδυνους καβγάδες στο σπίτι, είναι γενικά ένας ανθρωπος που του αρέσει η ηρεμία. Μετά φυσικά αφου δεν έχω με κάποιον να τσακωθώ, ηρεμώ και σε ήρεμη πια κατάσταση τα συζητάμε όλα.

Αυτά, ίσως να το πάρεις αλλιώς το πράγμα και να δοκιμάσεις μια διαφορετική μέθοδο με τα νευράκια του αντρούλη σου.:D

[zaxaroulini]

Έχω ξοδεψει ώρες επι ωρών σε συζήτηση όπως "τι σε ενοχλει σε μενα,τι θελεις να αλλάξω"όταν ειμαστε ήρεμοι τοτε λοιπον δε μου λεει τιποτα.Εχω αντιληφτει οτι γενικα δεν μπορει να κανει ηρεμη κουβεντα σχετικα με κατι που τον ενοχλει,μονο να μαλωσει μπορει,ειμαι πλεον σιγουρη.Ειμαστε πανω απο 10χρονια μαζι κ τον παρατηρω.Ειναι τροσευτυχισμενος κ χαρουμενος οταν γινονται ολα οπως θελει αυτος.Οταν κατι τον ζοριζει κατεβαζει τα μουτρα του,θυμωνει,,δεν ξερει πως να χειριστει το απροοπτο.Κ φυσικα για διαλογο ουτε κουβεντα.Γενικα ειναι κλειστος ανθρωπος δεν ειχε αδερφια, ουτε καλη-επικοινωνιακη σχεση με τους γονεις του κ απ΄οτι καταλαβα κ με τους φιλους τους εκτιμα τους αγαπα αλλα δεν μιλανε εκ βαθεων.

Αυτην την ξερολιαση δεν την αντεχω με τιποτα.Μακαρι να μην εκανε τιποτα στο σπιτι κ να μην ειχε αποψη για κατι.Κ το χειροτερο ειναι πως ολοι με θεωρουν κ τυχερη γιατι εχω ανδρα που βοηθαει....

Εγω απ΄την αλλη δεν ειμαι ουτε τελειομανης η τελεια νοικοκυρα-μαγειρισσα αλλα προσπαθω .Και στο κατω-κατω σε μια σχεση δεν απαιτουμε ο αλλος να ειναι οπως θελουμε εμεις.Οφειλουμε να συζηταμε.Κ στο κατω-κατω αυτη που θα επρεπε να εχει νευρα ειμαι εγω:εχω χασει τη δουλεια μου,ειμαι εδω μονη μου χωρις δικη μ οικογενεια,μεγαλωνω μονη μ το παιδι μ ενα ζωηρο παιδι χωρις βοηθεια(που τωρα παει σχολειο αλλα μεχρι τα τρια τον ειχα εγω αποκλειστικα).Ο κυριος φευγει το πρωι για μια χαλαρη σχετικη δουλεια,γυρναει σπιτι,το παιδι ταισμενο,κοιμισμενο, το απογευμα αυτος κανει τις δραστηριοτητες του εγω παω το παιδι στις δικες του....και ολα καλα .Δηλαδη τρελαινομαι.....κ οταν τολμω ποτε να διαμαρτυηθω μ λεει ποσο αχαριστη ειμαι..Απορω που ειδε η φιλη την καλη σχεση.Αν ειχαμε δηλ κακη σχεση τι επρεπε να κανουμε να σφαζομαστε;

 

Κοίταξε να δεις εγώ απάντησα στο πρώτο μήνυμά σου που εκθείαζες τα θετικά του συζύγου σου οπότε θεώρησα ότι είσαστε πολύ καλά μαζί.

Θα σου μιλήσω ως μανούλα 2 παιδιών το ένα μάλιστα είναι 6 μηνών οπότε καταλαβαίνεις ότι έχει περισσότερες πρακτικές ανάγκες (θηλασμό, συχνά άλλαγμα κλπ) που δεν αφήνει τον σύζυγο να κάνει δουλειές αν και προσφέρεται ο κακομοίρης.

Πιστεύω πως όταν ένας άνθρωπος (είτε είναι γυναίκα είτε άντρας) δουλεύει όλη μέρα πρέπει να γυρίζει σπίτι του και πως να το πω, να τα βρίσκει όλα έτοιμα. Ξαναλέω είτε είναι η γυναίκα αυτή είτε ο άντρας. Μία φίλη μου δουλεύει και ο άντρας της είναι άνεργος και τα έχει αναλάβει όλα αυτός εκτός από το μαγείρεμα που ο καημένος προσπαθεί αλλά δεν το έχει οπότε μαγειρεύει η φίλη μου το βράδυ.

Από την στιγμή που είσαι στο σπίτι, θα σου πρότεινα να προσπαθείς να μην δίνεις αφορμές για καυγά. Αν το παιδί πάει σχολείο, τις ώρες αυτές δεν μπορείς να κάνεις πράγματα για τον ευατό σου? εγώ πηγαίνω γυμναστήριο το πρωί που είναι χίλιες φορές καλύτερα από το απόγευμα που γίνεται χαμός.

Από ότι λες είστε 10 χρόνια μαζί, θεωρώ πως ο καθένας έχει μάθει τις "παραξενιές" και τις "ιδιοτροπίες" του άλλου.

Οπότε μήπως να εστίαζες στους λόγους που επέλεξες αυτόν τον άνθρωπο να γίνει ο πατέρας του παιδιού σου και να προσπαθήσεις να εξομαλυνθούν οι καταστάσεις που σε κουράζουν?

Αν ο σύζυγός σου από χαρακτήρα δεν θέλει να συζητά κάποια πράγματα νομίζω ότι δεν θα ξεκινήσει να το κάνει τώρα.

Πιστεύω όμως πως όταν 2 άνθρωποι έχουν ένα παιδί και είναι 10 χρόνια μαζί είναι πολύ περισσότερα τα πράγματα που τους ενώνουν παρά αυτά που τους χωρίζουν.

Συμβουλή μου, να ικανοποιείς τις δικές σου ανάγκες (π.χ. βόλτα, δραστηριότητες κλπ) το οποίο για εμένα τουλάχιστον δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πρέπει να διακριθούν από των παιδιών. Παράδειγμα: τον μεγάλο τον πηγαίνω δραστηριότητα 2 απογεύματα την εβδομάδα, παίρνω το μωρό με το καροτσάκι και καθόμαστε σε μία καφετέρια δίπλα και πίνω το καφεδάκι μου μέχρι να τελειώσει το αντράκι μου. Αυτό μου δίνει μεγάλη ευτυχία.

[zaxaroulini]

εσύ από όλα αυτά που έγραψα αυτό κατάλαβες ?πως βάζω φυτιλιές???

Αυτό που είπα στην κοπέλα -και νομίζω πως φαίνεται ξεκάθαρα σε αυτό που γράφω- είναι πως όταν δεν του αρέσει κάτι με τον τρόπο που το κάνει η κοπέλα μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και το αλλάξει μόνος του, εγώ το λέω εναλλακτική αυτό αν εσύ το λες φυτιλιά είναι άλλο θέμα.

Καταλαβαίνω πως ο γραπτός λόγος μπερδεύει όμως σε καμία περίπτωση δεν έβαλα φυτιλιές σε κάνεναν, με προσβάλει αυτό που λες.

 

Προς Θεού καλέ δεν ήθελα να σε προσβάλλω, με παρεξήγησες, απλώς θεωρώ πως αυτό που εσυ λες ενναλακτική όσο και να βρίσκει σύμφωνους πολλους μπορεί να παρεξηγηθεί, δηλαδή ο άλλος μπορεί να το πάρει στραβά την ώρα που θα του πεις για παράδειγμα κάντο εσύ και πόσο μάλλον όταν είναι ήδη θυμωμένος (δικαίως αδίκως δεν έχει σημασία) με κάτι.

[demi1981]

Διακωμωδήσεις ήθελα να πω! Το σκότωσα

[kotsifikos]

HOPPE μου με όλο το θάρος να σε ρωτήσω κάτι?

Υπάρχει περίπτωση να περνάς μία περίοδος πίεσης και απλά να σε ενοχλούν πράγματα περισσότερο από όσο πρέπει ή περισσότερο απο πρίν?

Εγώ πχ αυτό παθαίνω σε περιόδους έντονου άγχους.

[Dragonfly]

Ο κυριος φευγει το πρωι για μια χαλαρη σχετικη δουλεια,γυρναει σπιτι,το παιδι ταισμενο,κοιμισμενο, το απογευμα αυτος κανει τις δραστηριοτητες του εγω παω το παιδι στις δικες του....και ολα καλα .Δηλαδη τρελαινομαι.....κ οταν τολμω ποτε να διαμαρτυηθω μ λεει ποσο αχαριστη ειμαι..Απορω που ειδε η φιλη την καλη σχεση.Αν ειχαμε δηλ κακη σχεση τι επρεπε να κανουμε να σφαζομαστε;

 

Για ποιον λόγο διαμαρτύρεσαι;

 

Όταν λες ότι ξεκινάει τους καυγάδες, πως ακριβώς τους ξεκινάει; πχ πετάει μια ειρωνεία (έχεις 1 μήνα να βάλεις πλυντήριο) και εσύ αρπάζεσαι και του απαντάς απότομα, ή σου κάνει πχ παρατηρήσεις με έντονο ύφος (πχ να σου πει με φωνές ότι έχεις ένα μήνα να βάλεις πλυντήριο; )

[demi1981]

Πάντως Hope και έμενα θα με ενοχλούσε τρομέρα. Μήπως γενικά αυτό που κατ' ουσίαν σε πειράζει είναι ότι επείδη έμεινες ανέργη είτε κατ' επιλογή είτε έτσι τα έφερε η ζωή πιστεύεις ότι ο άντρα σου δεν εκτιμάει αυτά που έχεις κάνει και συνεχίζεις και κάνεις και σε κρίνει αν κάτι δεν είναι "τέλειο"? Εγώ προσωπικά συμφωνώ με kotsifikos όχι βέβαια να γυρίσει από δουλειά και το σπίτι να είναι άνω κάτω αλλά εάν κάτι δεν του αρέσει μπορεί να το τελειοποιήσει ο ίδιος

[vtgian]

Έχω ξοδεψει ώρες επι ωρών σε συζήτηση όπως "τι σε ενοχλει σε μενα,τι θελεις να αλλάξω"όταν ειμαστε ήρεμοι τοτε λοιπον δε μου λεει τιποτα.Εχω αντιληφτει οτι γενικα δεν μπορει να κανει ηρεμη κουβεντα σχετικα με κατι που τον ενοχλει,μονο να μαλωσει μπορει,ειμαι πλεον σιγουρη.

 

Ίσως τότε η προσέγγιση της elemaxi να είναι προτιμότερη στο να τον βοηθήσει να διαχειριστεί τα νεύρα του. Όπως λέει και η έκφραση "μονός καυγάς δε γίνεται".

 

Μη τον ρωτάς να σου πει τι τον ενοχλεί, αυτό δίνει το μήνυμα ότι δεν τον καταλαβαίνεις και περιμένεις να σου εξηγήσει. Ρώτα τον καλύτερα πως μπορείς να τον βοηθήσεις να μην εκνευρίζεται, να το θέσεις δηλαδή ως δεδομένο ότι αναγνωρίζεις το θυμό του. Ξέρω ότι ακούγεται σαν παιχνίδι λέξεων αλλά για πολλούς ανθρώπους έχει τεράστια σημασία η διατύπωση μιας ερώτησης.

 

Επίσης αυτό που λέει η demi σε εμάς έχει αποδειχθεί σωτήριο. Χιούμορ και ξεμπλοκάρουμε αμέσως.

 

Η αλήθεια είναι πως είναι εξοντωτικό να τα δίνεις όλα και ο άλλος να είναι με απλωμένο το λουρί. Και είναι κρίμα να αναλώνεσαι σε τέτοιους χαζοκαυγάδες. Δυστυχώς όμως δεν ξέρουμε όλοι να επικοινωνούμε τις ανάγκες μας και να κοντρολάρουμε τα συναισθήματα μας. Σε κάποιο σχόλιο είδα να προτείνεται το βιβλίο "τα μυστικα του αποτελεσματικού γονέα", για εμένα είναι ένα πολύ σοβαρό εργαλείο επικοινωνίας και ενηλίκες. Ίσως σου δώσει τα εργαλεία που χρειάζεσαι για μια αποτελεσματικότερη επικοινωνία με τον σύζυγο.

[HOPE77]

Αγαπητή HOPPE77 επειδή έχω παρόμοιο χαρακτήρα με τον άντρα σου, είμαι σχετικά κλειστός άνθρωπος, δεν ανοίγομαι εύκολα και μιλάω όταν πια έχω μαζέψει πολλά και φυσικά κάπου εκεί χάνω και το δίκιο μου γιατι θα συμπεριφερθώ ως παρανοικη συζυγος την οποία έχει ενοχλήσει μια τρίχα στο πάτωμα. Θα σου πω τι κάνει ο άντρας μου σε αυτές τις περιπτώσεις (οταν δηλ.βλέπει οτι τρώγομαι για καβγά): ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ. Πολλές φορές εκέινη την ώρα φεύγει απο το δωμάτιο ή απλά είναι ικανός να παει για ύπνο!!!

Έτσι έχουμε αποφύγει πολλούς ανούσιους και επικίνδυνους καβγάδες στο σπίτι, είναι γενικά ένας ανθρωπος που του αρέσει η ηρεμία. Μετά φυσικά αφου δεν έχω με κάποιον να τσακωθώ, ηρεμώ και σε ήρεμη πια κατάσταση τα συζητάμε όλα.

Αυτά, ίσως να το πάρεις αλλιώς το πράγμα και να δοκιμάσεις μια διαφορετική μέθοδο με τα νευράκια του αντρούλη σου.:D

 

To εχω σκεφτει αυτό που λες αλλά επειδη ειμαι άνθρωπος που δεν ανοιγω ποτέ καβγα,ουτε θα ειρωνευτω,ουτε θα κανω σαν τρελή ακομη κ οταν κανει σοβαρά λαθη, αισθανομαι ακατασχετη αδικια οταν συμβαινει κατι μικρο-αναξιο λογου να μου κανει θεμα.Σημειωτεον εχει κανει καβγα για κατι που οταν το εκανε αυτος το θεωρησε φυσιολογικο ενω εγω κατηγορηθηκα πολυ.Συν το οτι οπως ειπα κ παραπανω εγω ειμαι αυτη που χρειαζομαι στηριξη-συμπαρασταση κ θα έπρεπε ως καθε συζυγος που αγαπαει τη γυναικα του να μου την παρεχει κ οχι να με συγχυζει με ανουσια.Εγω απ΄την αλλη αν παω να διαμαρτυρηθω για κατι πάλι καβγα υφισταμαι.Ακομη κ δικιο να εχω δεν θελει να νευριαζω,ουτε να φωνάζω,ουτε το αναγνωριζει,επειδη γυρισε κουρασμενος ή επειδη θελει να κοιμηθει κλπ.Δηλαδή εγώ μονο να ακουω κ να μην λεω ποτε αυτο που με πειραζει.Αισθανομαι πως θα σκασω καμια ώρα.Στην αρ'χη την ολη κατασταση την έκανα κ λιγο γαργαρα.Τώρα δεν ξερω περασαν τα χρονια κουραστηκα,μαζευτηκαν πολλά δεν αντεχω.

ΥΓ Κανει το κομματι του κ μετα θέλει να ειμαστε κ ενταξει.Δεν θελει να εχω κ μουτρα γιατι δεν μπορει να γυριζει απο τη δουλεια κ να με βλεπει μουτρωμενη.Σας ακουγονται λογικα όλα αυτα;

[zaxaroulini]

Πάντως Hope και έμενα θα με ενοχλούσε τρομέρα. Μήπως γενικά αυτό που κατ' ουσίαν σε πειράζει είναι ότι επείδη έμεινες ανέργη είτε κατ' επιλογή είτε έτσι τα έφερε η ζωή πιστεύεις ότι ο άντρα σου δεν εκτιμάει αυτά που έχεις κάνει και συνεχίζεις και κάνεις και σε κρίνει αν κάτι δεν είναι "τέλειο"? Εγώ προσωπικά συμφωνώ με kotsifikos όχι βέβαια να γυρίσει από δουλειά και το σπίτι να είναι άνω κάτω αλλά εάν κάτι δεν του αρέσει μπορεί να το τελειοποιήσει ο ίδιος

 

Αχ βρε μανούλες, ότι κάνουμε για τον σύζυγο, το σπίτι, τα παιδιά μας, τα κάνουμε με την αγάπη μας, εγώ δεν περιμένω να τα "εκτιμήσει" κάποιος και ούτε φυσικά το κάνουμε γι' αυτό. Εγώ πιστεύω ότι η φίλη μας έχει κουραστεί με την ρουτίνα και την καθημερινότητα, εκεί πιστεύω ότι πρέπει να το ψάξει. Ο σύζυγος από ότι λέει έτσι ήταν 10 χρόνια, δεν άλλαξε τώρα σε κάτι. Οπότε κάτι την ενοχλεί και παρόλο που ο χαρακτήρας του συζύγου δεν άλλαξε, η ίδια ενοχλείται πολύ τώρα πια. Οπότε νομίζω ότι κάτι θα πρέπει να αλλάξει στην καθημερινότητά της για να μην δίνει και η ίδια σημασία σε τέτοια καυγαδάκια.

[HOPE77]

HOPPE μου με όλο το θάρος να σε ρωτήσω κάτι?

Υπάρχει περίπτωση να περνάς μία περίοδος πίεσης και απλά να σε ενοχλούν πράγματα περισσότερο από όσο πρέπει ή περισσότερο απο πρίν?

Εγώ πχ αυτό παθαίνω σε περιόδους έντονου άγχους.

 

Όχι δεν περνάω τέτοια περιοδο,τα πέρασα και αυτά αλλα΄επειδη ειμαι άνθρωπος που δεν το βαζω κατω τα καταφερα,και κοινωνικο κυκλο έκανα και περνάω καλά,και ασχολιες έχω βρει,και με την ελλειψη δουλειας έχω συμβιβαστει κ γενικα ο,τι εμποδια βρηκα(και σοβαρα θα έλεγα) τα ξεπέρασα χωρις υστεριες-νευρα κλπ.

Επειδη λοιπον προερχομαι απο μια οικογενεια με καβγαδες κ μεγαλωσα έτσι εγώ εχω ακολουθησει το αλλο ακρο:δεν αρχιζω ποτε καβγα,προσπαθω να ειμαι συγκαταβατικη,βοηθητικη,οχι γκρινιαρα,οχι ευθυνοφοβη αλλά οταν δεν τα εκτιμαει αυτα ο ανδρας μ κ μενει στην τριχα κ την κανει τριχια ,ναι τοτε αισθανομε καταφορη αδικια

[elemaxi]

Αχ βρε μανούλες, ότι κάνουμε για τον σύζυγο, το σπίτι, τα παιδιά μας, τα κάνουμε με την αγάπη μας, εγώ δεν περιμένω να τα "εκτιμήσει" κάποιος και ούτε φυσικά το κάνουμε γι' αυτό. Εγώ πιστεύω ότι η φίλη μας έχει κουραστεί με την ρουτίνα και την καθημερινότητα, εκεί πιστεύω ότι πρέπει να το ψάξει. Ο σύζυγος από ότι λέει έτσι ήταν 10 χρόνια, δεν άλλαξε τώρα σε κάτι. Οπότε κάτι την ενοχλεί και παρόλο που ο χαρακτήρας του συζύγου δεν άλλαξε, η ίδια ενοχλείται πολύ τώρα πια. Οπότε νομίζω ότι κάτι θα πρέπει να αλλάξει στην καθημερινότητά της για να μην δίνει και η ίδια σημασία σε τέτοια καυγαδάκια.

 

 

Εγώ πάλι zaxaroulini θέλω αυτά που κάνω και προσφέρω στο σπιτι μου ή στη σχέση μου να τα εκτιμάει ο άλλος, όπως εκτιμώ και εγω με την σειρά μου την προσφορά και την αγάπη που μου δείχνει ο άλλος. Για μένα είναι η κινητήριος δύναμη για να συνεχίζω, να σέβομαι τον αλλόν, να τον αγαπώ και να τον εκτιμώ.

[elemaxi]

To εχω σκεφτει αυτό που λες αλλά επειδη ειμαι άνθρωπος που δεν ανοιγω ποτέ καβγα,ουτε θα ειρωνευτω,ουτε θα κανω σαν τρελή ακομη κ οταν κανει σοβαρά λαθη, αισθανομαι ακατασχετη αδικια οταν συμβαινει κατι μικρο-αναξιο λογου να μου κανει θεμα.Σημειωτεον εχει κανει καβγα για κατι που οταν το εκανε αυτος το θεωρησε φυσιολογικο ενω εγω κατηγορηθηκα πολυ.Συν το οτι οπως ειπα κ παραπανω εγω ειμαι αυτη που χρειαζομαι στηριξη-συμπαρασταση κ θα έπρεπε ως καθε συζυγος που αγαπαει τη γυναικα του να μου την παρεχει κ οχι να με συγχυζει με ανουσια.Εγω απ΄την αλλη αν παω να διαμαρτυρηθω για κατι πάλι καβγα υφισταμαι.Ακομη κ δικιο να εχω δεν θελει να νευριαζω,ουτε να φωνάζω,ουτε το αναγνωριζει,επειδη γυρισε κουρασμενος ή επειδη θελει να κοιμηθει κλπ.Δηλαδή εγώ μονο να ακουω κ να μην λεω ποτε αυτο που με πειραζει.Αισθανομαι πως θα σκασω καμια ώρα.Στην αρ'χη την ολη κατασταση την έκανα κ λιγο γαργαρα.Τώρα δεν ξερω περασαν τα χρονια κουραστηκα,μαζευτηκαν πολλά δεν αντεχω.

ΥΓ Κανει το κομματι του κ μετα θέλει να ειμαστε κ ενταξει.Δεν θελει να εχω κ μουτρα γιατι δεν μπορει να γυριζει απο τη δουλεια κ να με βλεπει μουτρωμενη.Σας ακουγονται λογικα όλα αυτα;

 

Γι' αυτο σου λέω μήπως να προσπαθήσεις να έχεις διαφορετική αντίδραση στα δικά του ξεσπάσματα, στην δική του γκρινια κλπ. Να δει κι αυτός πως είναι να μην έχει ανταπόκριση όλο αυτό.

[zaxaroulini]

Εγώ πάλι zaxaroulini θέλω αυτά που κάνω και προσφέρω στο σπιτι μου ή στη σχέση μου να τα εκτιμάει ο άλλος, όπως εκτιμώ και εγω με την σειρά μου την προσφορά και την αγάπη που μου δείχνει ο άλλος. Για μένα είναι η κινητήριος δύναμη για να συνεχίζω, να σέβομαι τον αλλόν, να τον αγαπώ και να τον εκτιμώ.

 

Συμφωνώ μαζί σου αλλά νομίζω ότι από την φύση μας ούτως ή άλλως θα το κάναμε, δεν θα σταματούσαμε να κάνουμε κάτι επειδή δεν το εκτιμάει ο άλλος. Ο σεβασμός και η αγάπη εννοείται ότι πρεπει να υπάρχουν για να λειτουργήσει η σχέση όχι μόνο στο γάμο αλλά και στην φιλία.

Αλλά στις περιπτώσεις που για παράδειγμα ο ένας δουλεύει και ο άλλος όχι (όπως είπα είτε πρόκειται για άντρα είτε για γυναίκα) εγώ θεωρώ κάποια πράγματα αυτονόητα ότι πρέπει να γίνονται.

[ravT]

Αρχικό μήνυμα απο zaxaroulini

Αχ βρε μανούλες, ότι κάνουμε για τον σύζυγο, το σπίτι, τα παιδιά μας, τα κάνουμε με την αγάπη μας, εγώ δεν περιμένω να τα "εκτιμήσει" κάποιος και ούτε φυσικά το κάνουμε γι' αυτό. Εγώ πιστεύω ότι η φίλη μας έχει κουραστεί με την ρουτίνα και την καθημερινότητα, εκεί πιστεύω ότι πρέπει να το ψάξει. Ο σύζυγος από ότι λέει έτσι ήταν 10 χρόνια, δεν άλλαξε τώρα σε κάτι. Οπότε κάτι την ενοχλεί και παρόλο που ο χαρακτήρας του συζύγου δεν άλλαξε, η ίδια ενοχλείται πολύ τώρα πια. Οπότε νομίζω ότι κάτι θα πρέπει να αλλάξει στην καθημερινότητά της για να μην δίνει και η ίδια σημασία σε τέτοια καυγαδάκια.

 

Αυτό μπορείς να το πεις αν έχεις δει τι σημαίνει να μην εκτιμώνται τα όσα προσφέρεις...

Διότι προφανώς ο δικός σου σύζυγος, εκτιμάει την προσφορά σου στην οικογένεια αλλά και τη σχέση σας.

 

Της θεματοθέτριας δεν το εκτιμάει και όταν δίνεις τα πάντα στους άλλους (πολλές φορές παραγκωνίζοντας τον εαυτό σου) επιθυμείς έστω σιωπηλή εκτίμηση. Πόσο μάλλον φωνές και υποδείξεις.

 

Εγώ ευτυχώς ΔΕΝ έχω σύζυγο με απαιτήσεις αλλά με κατανόηση υπέρ του δέοντος. Δεδομένου όμως του χαρακτήρα μου και των αρκετών κοινών μαζί σου HOPE (μακριά η πατρική οικογένεια, καμία βοήθεια εκτός του συζύγου, απώλεια εργασίας, αποκλειστικό μεγάλωμα παιδιών), ΑΝ είχα τον σύζυγό σου, θα προσπαθούσα να τον συνεφέρω. Αν δεν έπιανε με το καλό, θα του απαντούσα πως ότι δεν του αρέσει, μπορεί να το κάνει εκείνος αφού μπορεί καλύτερα. Αν συνέχιζε, συγνώμη αλλά δεν θα αρρώσταινα. Στον επόμενο απαράδεκτο καυγά θα του έδινα τα παπουτσάκια του αγκαλιά.