Σχολικές επιδόσεις, αποστήθηση, αντιγραφή και κατανόηση

[ΑΡΓΚ]

Φέτος η κόρη μου είναι πρωτάκι στο Γυμνάσιο. Ηταν πάντα καλή μαθήτρια, αλλά φέτος αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα. Θέλουμε να μάθει ή να έχει καλούς βαθμούς;

Για να εξηγήσω τι εννοώ: σε ένα δυστυχώς μεγάλο αριθμό μαθημάτων φιλολογικής κατεύθυνσης, μας έτυχαν καθηγητές οπαδοί της αποστήθισης και της "τυποποιημένης" απάντησης. Το πρόβλημα λύνεται αγοράζοντας τα αντίστοιχα λυσάρια, μιας και είναι σαφές ότι η παράδοση γίενται ουσιαστικά από εκεί, το ίδιο και η εξέταση. Δεδομένου ότι είμαι εντελώς εναντίον μίας τέτοιας λύσης, είναι κατι που έχω απαγορεύσει στην κόρη μου. Προτιμώ να την αξιολογήση ο καθηγητής με ένα 16 και να έχει σκεφτεί μπόνη της, παρά να αποστηθίζει ένα λυσάρι. Μιλάω για μαθήματα όπως να γραφτεί μία ανάλυση κειμένου, οχι αποστήθιση κανόνων γραμματικής. Να πω και την αλήθεια, δεν εκτιμω και τη γνώμη ενός καθηγητή του οποίου οι σημειώσεις είναι ουσιαστικά λέξη προς λέξη από γνωστό λυσάρι.

Το θέμα είναι ότι η κόρη μου βλέπει ότι και η ίδια και άλλα 2-3 παιδιά, ενώ αριστεύουν σε κάποια μαθήματα, στα συγκεκριμένα είναι του 15-16 αφού ποτέ δεν πρόκειται να πετύχουν κατά τύχη την απαντηση από το λυσάρι. Από την άλλη, 2-3 πολλοί μέτριοι μαθητές, στα μαθήματα αυτά αριστεύουν. Εχω μιλήσει με τους άλλους γονείς. Κάποιοι είναι της άποψης, όπως εγώ, ότι το παιδί παει για να μάθει και όχι για να αντιγράφει το λυσάρι, άλλοι του "δε βαριέσαι, αφού το ξέρουμε ότι αυτό θέλει ο καθηγητής, πάρε το λυσάρι να έχει το παιδί 20αρια, τι το βασανίζεις;"

Με δεδομένο το ότι έτσι είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, και δεν ελπίζω να το αλλάξω, να επιμείνω σε αυτό που θεωρώ σωστό; Βλέπω ότι η κόρη μου έχει αρχίσει και να εκνευρίζεται, με τη λογική ότι πράγματι βλέπει ότι υπάρχουν 2-3 μαθητές που έρχονται με πανομοιότυπες απαντήσεις και χωρίς κόπο παίρνουν ένα καλό βαθμό, ενώ η ίδια δεν βλέπει την "ανταμοιβή" για το διάβασμά της.

Από τη μία, έχω επανειλημμένα εξηγήσει ότι σχολείο πάμε για να μάθουμε, να καταλάβουμε, και αυτό θα φανεί χρόνια μετά, και όχι τώρα. Από την άλλη, αναρρωτιέμαι μήπως καταλήξει να τα "βροντήξει" στα συγκεκριμένα μαθήματα.

[Moonflower]

Φέτος η κόρη μου είναι πρωτάκι στο Γυμνάσιο. Ηταν πάντα καλή μαθήτρια, αλλά φέτος αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα. Θέλουμε να μάθει ή να έχει καλούς βαθμούς;

Για να εξηγήσω τι εννοώ: σε ένα δυστυχώς μεγάλο αριθμό μαθημάτων φιλολογικής κατεύθυνσης, μας έτυχαν καθηγητές οπαδοί της αποστήθισης και της "τυποποιημένης" απάντησης. Το πρόβλημα λύνεται αγοράζοντας τα αντίστοιχα λυσάρια, μιας και είναι σαφές ότι η παράδοση γίενται ουσιαστικά από εκεί, το ίδιο και η εξέταση. Δεδομένου ότι είμαι εντελώς εναντίον μίας τέτοιας λύσης, είναι κατι που έχω απαγορεύσει στην κόρη μου. Προτιμώ να την αξιολογήση ο καθηγητής με ένα 16 και να έχει σκεφτεί μπόνη της, παρά να αποστηθίζει ένα λυσάρι. Μιλάω για μαθήματα όπως να γραφτεί μία ανάλυση κειμένου, οχι αποστήθιση κανόνων γραμματικής. Να πω και την αλήθεια, δεν εκτιμω και τη γνώμη ενός καθηγητή του οποίου οι σημειώσεις είναι ουσιαστικά λέξη προς λέξη από γνωστό λυσάρι.

Το θέμα είναι ότι η κόρη μου βλέπει ότι και η ίδια και άλλα 2-3 παιδιά, ενώ αριστεύουν σε κάποια μαθήματα, στα συγκεκριμένα είναι του 15-16 αφού ποτέ δεν πρόκειται να πετύχουν κατά τύχη την απαντηση από το λυσάρι. Από την άλλη, 2-3 πολλοί μέτριοι μαθητές, στα μαθήματα αυτά αριστεύουν. Εχω μιλήσει με τους άλλους γονείς. Κάποιοι είναι της άποψης, όπως εγώ, ότι το παιδί παει για να μάθει και όχι για να αντιγράφει το λυσάρι, άλλοι του "δε βαριέσαι, αφού το ξέρουμε ότι αυτό θέλει ο καθηγητής, πάρε το λυσάρι να έχει το παιδί 20αρια, τι το βασανίζεις;"

Με δεδομένο το ότι έτσι είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, και δεν ελπίζω να το αλλάξω, να επιμείνω σε αυτό που θεωρώ σωστό; Βλέπω ότι η κόρη μου έχει αρχίσει και να εκνευρίζεται, με τη λογική ότι πράγματι βλέπει ότι υπάρχουν 2-3 μαθητές που έρχονται με πανομοιότυπες απαντήσεις και χωρίς κόπο παίρνουν ένα καλό βαθμό, ενώ η ίδια δεν βλέπει την "ανταμοιβή" για το διάβασμά της.

Από τη μία, έχω επανειλημμένα εξηγήσει ότι σχολείο πάμε για να μάθουμε, να καταλάβουμε, και αυτό θα φανεί χρόνια μετά, και όχι τώρα. Από την άλλη, αναρρωτιέμαι μήπως καταλήξει να τα "βροντήξει" στα συγκεκριμένα μαθήματα.

 

Καλησπέρα! Τι εννοείς ότι πάνε κάποιοι μαθητές με απαντήσεις από το λυσάρι; Αντιγράφουν την απάντηση από εκεί και δεν σκέφτονται να απαντήσουν μόνοι τους στις ασκήσεις;

[livinath]

Το εκπαιδευτικο συστημα ειναι φτιαγμενο ετσι που για να επιτυχεις σε καποια σχολη στο μελλον πρεπει να εισαι καλος στην αποστηθιση. Καλως ή κακως, ετσι ειναι. Συμφωνω με την αποψη σου αλλα ισως θα πρεπει να αρχισετε να μπαινετε στο πνευμα. Μηπως να μιλουσες με καποιον καθηγητη φροντιστηριου? Πιστευω πως θα ξερει να σε καθοδηγησει πολυ καλα σ'αυτο το κομματι και να σε συμβουλεψει πως να το χειριστεις σωστα.

[lydiap]

Θα σου απαντήσω με βάση την προσωπική μου πείρα -ήμουν θεωρητική - και με βάση αυτά που βλέπω από την αδερφή μου, που είναι 1η λυκείου. Νομίζω ότι το βοήθημα πρέπει να το πάρεις.... όχι για να αντιγράφει το παιδί τις ασκήσεις. Τα βοηθήματα έχουν συνήθως σε ξεχωριστό τεύχος τις απαντήσεις των σχολικών βιβλίων, αν είναι να μπαίνει σε πειρασμό το παιδί, πάρε το τεύχος με τις λύσεις εσύ. Απλά στο γυμνάσιο αλλάζει άρδην η μεθοδολογία απάντησης στις ασκήσεις λογοτεχνίας, ανάπτυξης κλπ. Το παιδί σίγουρα θα βοηθηθεί. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό από τις ασκήσεις να μη λείπουν στοιχεία...με άλλα λόγια, σε μία ερώτηση ανάπτυξης, για να είναι άριστη πρέπει να υπάρχουν 5 στοιχεία. Ας προσπαθεί το παιδί να τα αποδώσει με δικά του λόγια, χωρίς να αντιγράφει, φυσικά, αυτολεξεί το βοήθημα. Από κει και πέρα, αν παρ' όλα αυτά οι βαθμοί της είναι δυσανάλογοι της προσπάθειάς της, να μη στεναχωριέστε καθόλου, ούτε εσύ ούτε αυτή!! Δεν έχει καμία αξία η στεγνή παπαγαλία!

[ΑΡΓΚ]

Καλησπέρα! Τι εννοείς ότι πάνε κάποιοι μαθητές με απαντήσεις από το λυσάρι; Αντιγράφουν την απάντηση από εκεί και δεν σκέφτονται να απαντήσουν μόνοι τους στις ασκήσεις;

 

Προφανώς. Επί λέξει. Και από το ίδιο λυσάρι προφανώς βαθμολογούν και κάποιοι καθηγητές, μιας και η παράδοση υπάρχει σχεδόν αυτολεξεί στο συγκεκριμένο βοήθημα.

[Moonflower]

Προφανώς. Επί λέξει. Και από το ίδιο λυσάρι προφανώς βαθμολογούν και κάποιοι καθηγητές, μιας και η παράδοση υπάρχει σχεδόν αυτολεξεί στο συγκεκριμένο βοήθημα.

 

Απαράδεκτο. Και απαράδεκτο που το δέχεται ο καθηγητής! Ήμουν κι εγώ θεωρητική και όντως χωρίς παπαγαλία δεν πετυχαίνεις στις πανελλήνιες αργότερα, αλλά παπαγαλίζαμε το βιβλίο του σχολείου πχ την Ιστορία, τη μετάφραση στα Λατινικά κτλ. Τις απαντήσεις σε ερωτήσεις ανάπτυξης τις σκεφτόμασταν εμείς... Βέβαια, το βοήθημα θα το χρειαστεί το παιδί για να βοηθηθεί στον τρόπο που θα απαντάει, όχι όμως για να μάθει να μην σκέφτεται!

[Maya]

Να διευκρινίσω ότι δεν παίρνω το μέρος ενός καθηγητή που 'δουλεύει' κοπιάροντας ένα σχολικό βοήθημα.

Όπως, όμως, λέει πολύ σωστά και η lydiap, μία απάντηση πρέπει να περιέχει κάποια σημεία. Ας πούμε 5. Αν τα περιέχει αυτά, είναι σωστή, αν όχι είναι κατ' αναλογία, λάθος. Δεν νομίζω ότι είναι 'κατά τύχη'. Υποθέτω ότι θα έχει πει ο καθηγητής κάποια πράγματα στην τάξη ή αναφέρονται στο σχολικό βιβλίο. Φυσικά τα παιδιά που έχουν τις 'λύσεις' βρίσκουν αμέσως και τα πέντε, τα άλλα δουλεύουν περισσότερο και μπορεί να τους ξεφύγει και κάτι. Εκεί πρέπει να αποφασίσεις εσύ τι θα κάνεις.

Αν θεωρείς ότι το παιδί έχει γράψει αυτά που πρέπει και έχει αδικηθεί μίλα με τον καθηγητή. Δεν είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα να αριστεύουν τα παιδιά αντιγράφοντας από λυσάρια. Έπεσες στην περίπτωση. Άλλωστε όπως λες κι εσύ, 2-3 παιδιά είναι μόνο που δουλεύουν έτσι. Επομένως βλέπεις ότι οι περισσότεροι γονείς έχουν ήδη απορρίψει αυτή τη λύση.

 

Επειδή δεν έχω παιδί στην α' γυμνασίου δεν μπορώ να το καταλάβω καλά, αν δεν σου κάνει κόπο, δώσε μας ένα παράδειγμα.

 

Βασικά δεν ξέρω πόσο ασχολείσαι με τη μελέτη του παιδιού (αν έχεις εποπτεία δηλαδή). Όταν απαντά τις ερωτήσεις του καθηγητή πχ. ποια είναι τα σημεία αναφοράς της? Οι σημειώσεις της στην τάξη? Το σχολικό βιβλίο? Αυτά που θα σκεφτεί? Πώς δουλεύει? Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, 'να το σκεφτεί μόνη της'. Δεν πρέπει να διαβάσει τις σημειώσεις του καθηγητή και να αναζητήσει την απάντηση εκεί και σε αυτά που συζητήθηκαν στην τάξη, εμπλουτίζοντάς τα ενδεχομένως και με τη δική της άποψη?

 

Γιατί το 15 είναι πολύ χαμηλός βαθμός για ένα παιδί που δίνει τη σωστή απάντηση, αλλά απλά αυτή δεν είναι αντιγραμμένη από ένα λυσάρι.

[ΑΡΓΚ]

Να διευκρινίσω ότι δεν παίρνω το μέρος ενός καθηγητή που 'δουλεύει' κοπιάροντας ένα σχολικό βοήθημα.

Όπως, όμως, λέει πολύ σωστά και η lydiap, μία απάντηση πρέπει να περιέχει κάποια σημεία. Ας πούμε 5. Αν τα περιέχει αυτά, είναι σωστή, αν όχι είναι κατ' αναλογία, λάθος. Δεν νομίζω ότι είναι 'κατά τύχη'. Υποθέτω ότι θα έχει πει ο καθηγητής κάποια πράγματα στην τάξη ή αναφέρονται στο σχολικό βιβλίο. Φυσικά τα παιδιά που έχουν τις 'λύσεις' βρίσκουν αμέσως και τα πέντε, τα άλλα δουλεύουν περισσότερο και μπορεί να τους ξεφύγει και κάτι. Εκεί πρέπει να αποφασίσεις εσύ τι θα κάνεις.

Αν θεωρείς ότι το παιδί έχει γράψει αυτά που πρέπει και έχει αδικηθεί μίλα με τον καθηγητή. Δεν είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα να αριστεύουν τα παιδιά αντιγράφοντας από λυσάρια. Έπεσες στην περίπτωση. Άλλωστε όπως λες κι εσύ, 2-3 παιδιά είναι μόνο που δουλεύουν έτσι. Επομένως βλέπεις ότι οι περισσότεροι γονείς έχουν ήδη απορρίψει αυτή τη λύση.

 

 

Επειδή δεν έχω παιδί στην α' γυμνασίου δεν μπορώ να το καταλάβω καλά, αν δεν σου κάνει κόπο, δώσε μας ένα παράδειγμα.

 

Βασικά δεν ξέρω πόσο ασχολείσαι με τη μελέτη του παιδιού (αν έχεις εποπτεία δηλαδή). Όταν απαντά τις ερωτήσεις του καθηγητή πχ. ποια είναι τα σημεία αναφοράς της? Οι σημειώσεις της στην τάξη? Το σχολικό βιβλίο? Αυτά που θα σκεφτεί? Πώς δουλεύει? Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, 'να το σκεφτεί μόνη της'. Δεν πρέπει να διαβάσει τις σημειώσεις του καθηγητή και να αναζητήσει την απάντηση εκεί και σε αυτά που συζητήθηκαν στην τάξη, εμπλουτίζοντάς τα ενδεχομένως και με τη δική της άποψη?

 

Γιατί το 15 είναι πολύ χαμηλός βαθμός για ένα παιδί που δίνει τη σωστή απάντηση, αλλά απλά αυτή δεν είναι αντιγραμμένη από ένα λυσάρι.

 

Δυστυχώς θυμάμαι και εγώ να είχα μία τέτοιας νοοτροπίας φιλόλογο (ευτυχώς μόνο μία), όπου κυριολεκτικά άνοιγε το λυσάρι μέσα από το βιβλίο (και καλά το έκρυβε) και παρέδιδε από εκεί, οπότε καταλαβαίνω ότι βαριεστημένοι καθηγητές πάντα υπάρχουν, και υπήρχαν.

Αυτό που βλέπω είναι το εξής, και το έχω συζητήσει και με άλλους γονείς.

Υπάρχουν στα λυσάρια κάποιες εκφράσεις που παιδί, και φυσιολογικός άνθρωπος γενικότερα, δε θα χρησιμοποιούσε μάλλον ποτέ, του τύπου "σε αυτό το σημείο, διερμηνεύει ο ποιητής στο ακροατήριο τις σκέψεις του". Εμφανίζονται λοιπόν στην τάξη τα 2-3 παιδιά που εχουν δώσει μία απάντηση που περιέχει αυτή την πρόταση. Τα άλλα διαβασμένα παιδιά που έχουν γράψει το ίδιο νόημα σε φυσιολογικά ελληνικά, παίρνουν χαμηλότερο βαθμό. Κι ας έχουν απαντήσει επί της ουσίας το ίδιο πράγμα, κι ας είναι προφανές ότι οι άλλοι απλά αντέγραφαν από βοήθημα.

Ασφαλώς δεν είναι όλοι οι φιλόλογοι έτσι! Εχω και αντιπαράδειγμα, όπου σηκώνεται μαθήτρια και αρχίζει να διαβάζει μία τέτοιου τύπου απάντηση, τη διακόπτει η καθηγήτρια και τη ρωτάει να της εξηγήσει με άλλα λόγια. Όπου το παιδί δεν μπορεί και αρχίζει η καθηγήτρια να εξηγεί "δεν είπαμε να γράφετε μόνοι σας τις εργασίες και να μην αντιγραφετε χωρίς να καταλαβαίνετε;"

Αλλά υπάρχει και η πρώτη περίπτωση δυσυχώς.

Και ο άντρας μου πάντως που το συζητούσαμε χτές, ήταν πλέον της άποψης, "αν είναι για 2 μαθήματα, να σκάσει το παιδί, άσε την να πάρει να αντιγράφει στις εργασίες όπως οι άλλοι, να χαιρεται και η καθηγήτρια, να ησυχάσουμε, να αφιερώσει και περισσότερο χρόνο στα ουσιαστικά". Ισως είναι μία λύση, αντί να κάτσει να σκάσει.

[mariab]

Νομίζω ότι θίγεις 2 κάπως διαφορετικά θέματα.

 

Το ένα θέμα είναι τα παιδιά που αντιγράφουν. Για αυτό δεν μπορείς να κάνεις τιποτα. Θα μπορούσες βέβαια να το συζητήσεις με τον καθηγητή, για να τους βάλει αυτός πάγο. Προσπάθησε να το περάσεις στην κόρη σου ως εξής: "Δεν έχει σημασία ότι αυτά τα παιδιά παίρνουν τώρα 20, γιατί στην πορεία θα φανεί η ανεπάρκειά τους". Αυτό παρεπιπτόντως σίγουρα ισχύει.

 

Οι βαθμοί που παίρνει η κόρη σου είναι άλλο θέμα. Θα πρότεινα και εγώ να αγοράσεις ένα λυσάρι και να συγκρίνεις τις απαντήσεις της με αυτές του λυσαριού. Μπορεί (α) να μην αναφέρεται σε όλα τα ζητούμενα σημεία (β) να μην έχει αρκετά καλό συντακτικό και ορθογραφία. Προφανώς ένα παιδί 12 χρονών δεν μπορεί να καλύπτει στο 100% όλα όσα έγραψαν οι συγγραφείς του λυσαριού ή όλα όσα έχει θέσει ο καθηγητής στο μυαλό του σαν άριστο. Μπορεί ο βαθμός της να είναι όντως το 15-16. Το ότι δουλεύει μόνη της δεν σημαίνει και ότι είναι άψογη. Το 15-16 δεν είναι κακός βαθμός εκκίνησης για αρχές πρώτης γυμνασίου. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά του καθηγητή να την βελτιώσει. Μην ασχοληθείς με το τι παίρνουν οι άλλοι. Πίεσέ τον να σου αξιολογήσει το γραπτό της κόρης σου. Πού υστερεί και τι πρέπει να βελτιώσει;

 

Για να μην φαίνομαι τόσο υπεράνω καταλαβαίνω γιατί αντιδρά το παιδί. Κι εγώ στην ηλικία της έτσι θα αντιδρούσα. Τώρα, με τα μυαλά που έχω σήμερα, λέω ότι δεν έχει σημασία τι κάνουν οι άλλοι, αλλά τι κάνουμε εμείς.

[mkcm]

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι πρέπει να βγουν τα 2 - 3 παιδιά από το πλαίσιο. Αδικία ή μη, το πιο αποτελεσματικό είναι να εστιάσετε στις επιδόσεις της κόρης σου και μόνο.

Δεύτερον, επίσης, κάνε μια αντιπαραβολή, προκειμένου να σιγουρευτείς ότι η απάντησή της περιλαμβάνει όλα τα δεδομένα που ζητά η ερώτηση.

Τρίτον, κι εφόσον έχεις κάνει το πρώτο κι έχεις σιγουρευτεί ότι όντως το παιδί απαντά επί της ουσίας σωστά, κάνε μια συζήτηση με τον καθηγητή. Εξήγησέ του ότι το παιδί καταβάλλει προσπάθειες, ότι δεν είναι αδιάφορο και ζήτα του να σου δικαιολογήσει το βαθμό. Θα βοηθούσε να μην το κάνει τύπου "σου κάνω παρατήρηση τώρα", αλλά τύπου "βοήθησέ με να βοηθήσω το παιδί μου". Έτσι θα καταλάβεις κι εσύ τι ζητάει ο καθηγητής.

Τέλος, κι εγώ είμαι τελείως ενάντια στη φιλοσοφία της αποστήθισης. Όμως, πρέπει να συζητήσεις με την κόρη σου κατά πόσο είναι διατεθειμένη, εφόσον ο καθηγητής είναι της φιλοσοφίας της αποστήθισης να επιμείνει στη δική της φιλοσοφία εισπράττοντας έστω και 15αρια ή 16άρια. Πιθανά, για εκείνη να έχει σημασία ο βαθμός... Και δεν είναι κακό, εφόσον έχει πριν κατανοήσει ότι δεν είναι το παν και ότι πέραν της αποστήθισης το σημαντικότερο είναι η κατανόηση. Ίσως μια σύνθεση των δυο αυτών θα φέρει στην κόρη σου το επιθυμητό.

[Dragonfly]

Έχει ρωτήσει τον καθηγητή της γιατί της βάζει 15-16; Της έχει πει τι πρέπει "κατά τη γνώμη του" να βελτιώσει; Θα πρέπει σίγουρα να γίνει συζήτηση με τον καθηγητή και να δικαιολογήσει τον βαθμό που της βάζει.

 

Το θέμα πράγματι δεν είναι να πάρει 20 επειδή θα αντιγράψει από το λυσσάρι. Του χρόνου μπορεί να έχει άλλον καθηγητή και του παραχρόνου μπορεί να έχει αφήσει κενά πίσω της και να μην μπορεί να τα συμμαζέψει. Το θέμα είναι βελτιωθεί όπου μπορεί και να καταλάβει τι "ζητάει το σύστημα", γιατί με αυτό το σύστημα θα δώσει εξετάσεις αργότερα.

 

Εάν πάρετε λυσσάρι, αυτό θα έχει βοηθητικό και μόνο ρόλο (ίσως για να εντοπίσει τις αδυναμίες της). Εφόσον πρόκειται για μαθήματα φιλολογικής κατεύθυνσης, ίσως να έχει κάποια αδυναμία στην έκφραση ή στην σύνταξη κτλ. Ακόμα και σε μια έκθεση μπορεί κάποιος να πει ολόσωστα πράγματα αλλά να μην είναι σωστή πχ η δομή της έκθεσης ή το συντακτικό.

[ZWH]

Ο γιος μου πηγαινει δευτερα γυμνασιου φετος. Απο περσι που του εχω δασκαλο στο σπιτι (εχει δυσλεξια) δουλευουν πολυ μεσα απο τα βοηθηματα. Προσεχε.. δεν αντιγραφει τις λυσεις, αλλα διαβαζει και μεσα απο εκει σε συνδυασμο με τα βιβλια του και οτι αλλο του λεει ο δασκαλος του. Εγω ειμαι υπερ της μαθησης και οχι του βαθμου αν και ο βαθμος θα πρεπει να ειναι συνέπεια του διαβάσματος ενος μαθητη.

Κατι αλλο που μου κανει εντυπωση ολα τα χρονια που πηγαινουν τα παιδια μου σχολειο. Γιατι συγκρινετε τους βαθμους του δικου σας παιδιου με τα αλλα? Που ξερετε πως διαβαζει ενα παιδι και τι βαθμος ανταποκρινεται στην προσπαθεια του? Ειλικρινα ποτε δεν το καταλαβα αυτο. Ας μεινει ο καθενας στο δικο του παιδι και πως θα μαθει παραπανω πραγματα για το ιδιο το παιδι.

Τωρα οσον αφορα την παπαγαλια. Φετος η κορη μου που θα δωσει πανελληνιες αντιμετωπισε μεγαλο προβλημα στην αρχη γιατι ηταν απο τα παιδια που εμενε στην ουσια του μαθηματος (μαθητρια του 18-19) και οχι στο να μαθει μεχρι και την τελεια και να το ξεχασει την επομενη μερα. Νομιζω οτι χρειαζεται ενας συνδυασμος αφου το εκπαιδευτικο μας συστημα επιβραβευει τελικα στις πανελληνιες μαθητες που αποστηθιζουν καλυτερα. Πρεπει πρωτα να μαθαινουν ουσιαστικα το μαθημα και μετα παπαγαλια, ακομη και αν αυτο παίρνει διπλασιο χρονο.

[ΑΡΓΚ]

Έχει ρωτήσει τον καθηγητή της γιατί της βάζει 15-16; Της έχει πει τι πρέπει "κατά τη γνώμη του" να βελτιώσει; Θα πρέπει σίγουρα να γίνει συζήτηση με τον καθηγητή και να δικαιολογήσει τον βαθμό που της βάζει.

 

Το θέμα πράγματι δεν είναι να πάρει 20 επειδή θα αντιγράψει από το λυσσάρι. Του χρόνου μπορεί να έχει άλλον καθηγητή και του παραχρόνου μπορεί να έχει αφήσει κενά πίσω της και να μην μπορεί να τα συμμαζέψει. Το θέμα είναι βελτιωθεί όπου μπορεί και να καταλάβει τι "ζητάει το σύστημα", γιατί με αυτό το σύστημα θα δώσει εξετάσεις αργότερα.

 

Εάν πάρετε λυσσάρι, αυτό θα έχει βοηθητικό και μόνο ρόλο (ίσως για να εντοπίσει τις αδυναμίες της). Εφόσον πρόκειται για μαθήματα φιλολογικής κατεύθυνσης, ίσως να έχει κάποια αδυναμία στην έκφραση ή στην σύνταξη κτλ. Ακόμα και σε μια έκθεση μπορεί κάποιος να πει ολόσωστα πράγματα αλλά να μην είναι σωστή πχ η δομή της έκθεσης ή το συντακτικό.

 

Aυτό που την εκνευρίζει είναι ότι στην έκθεση είναι στο 18-19...

[Dragonfly]

Aυτό που την εκνευρίζει είναι ότι στην έκθεση είναι στο 18-19...

 

Σκοπεύει να ακολουθήσει φιλολογική κατεύθυνση αργότερα;

[ΑΡΓΚ]

Ο γιος μου πηγαινει δευτερα γυμνασιου φετος. Απο περσι που του εχω δασκαλο στο σπιτι (εχει δυσλεξια) δουλευουν πολυ μεσα απο τα βοηθηματα. Προσεχε.. δεν αντιγραφει τις λυσεις, αλλα διαβαζει και μεσα απο εκει σε συνδυασμο με τα βιβλια του και οτι αλλο του λεει ο δασκαλος του. Εγω ειμαι υπερ της μαθησης και οχι του βαθμου αν και ο βαθμος θα πρεπει να ειναι συνέπεια του διαβάσματος ενος μαθητη.

Κατι αλλο που μου κανει εντυπωση ολα τα χρονια που πηγαινουν τα παιδια μου σχολειο. Γιατι συγκρινετε τους βαθμους του δικου σας παιδιου με τα αλλα? Που ξερετε πως διαβαζει ενα παιδι και τι βαθμος ανταποκρινεται στην προσπαθεια του? Ειλικρινα ποτε δεν το καταλαβα αυτο. Ας μεινει ο καθενας στο δικο του παιδι και πως θα μαθει παραπανω πραγματα για το ιδιο το παιδι.

Τωρα οσον αφορα την παπαγαλια. Φετος η κορη μου που θα δωσει πανελληνιες αντιμετωπισε μεγαλο προβλημα στην αρχη γιατι ηταν απο τα παιδια που εμενε στην ουσια του μαθηματος (μαθητρια του 18-19) και οχι στο να μαθει μεχρι και την τελεια και να το ξεχασει την επομενη μερα. Νομιζω οτι χρειαζεται ενας συνδυασμος αφου το εκπαιδευτικο μας συστημα επιβραβευει τελικα στις πανελληνιες μαθητες που αποστηθιζουν καλυτερα. Πρεπει πρωτα να μαθαινουν ουσιαστικα το μαθημα και μετα παπαγαλια, ακομη και αν αυτο παίρνει διπλασιο χρονο.

 

H αλήθεια είναι ότι η δική μου φιλοσοφία είναι ότι πρέπει το παιδί να μάθει, να μην έχει κενά, και ότι δεν συγκρίνουμε βαθμούς. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα που της είχα αναφέρει είναι ότι το βρίσκω πολύ πιο καλό να είναι σε μία τάξη όπου π.χ. τα περισσότερα παιδιά έχουν κάνει προσπάθεια, έχει βοηθήσει ο καθηγητής να καταλάβουν και όλοι τελικά πάρουν 17, παρά να υπάρχει μία τάξη όπου καταλήγει στο να περηφανεύεται ο ένας για το 20, να κλαίει ο άλλος για το 13, και να χάνεται η ουσία.

Αλλά βλέπω ότι είναι μία κουβέντα που γίνεται μεταξύ των παιδιών καταρχήν και των γονιών κατά δεύτερο. Καταλαβαίνω δηλαδή ότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός μεταξύ των καλών μαθητών (και είναι για μένα μεγάλο λάθος όσων καθηγητών το καλλιεργούν) αλλά και ακούω από γονείς μεταξύ καφέ και βόλτας για το πόσο κόστισε το τάδε ή το δείνα λυσάρι, και πως είναι αδύνατο να τα πας καλά στο μάθημα της Χ ή της Υ καθηγήτριας χωρίς αυτό.

Θα ένιωθα προσωπικά χίλιες φορές πιο καλά να ήξερα ότι το παιδί επικεντρώνει εκεί που του αρέσει, δεν αφήνει κενά, και αν έχει και ένα 15 σε ένα και δύο μαθήματα, να μην το ξανασκεφτεί καν, αρκεί να ξέρει ότι ήταν ευσυνείδητη η ίδια. Αλλά πώς το περνάς αυτό σε ένα παιδί στην εφηβεία; Μέχρι και το "γιατί δεν είσαι σαν τις άλλες μανάδες και δε σε νοιάζουν οι βαθμοί!" έχω ακούσει...

[ΑΡΓΚ]

Σκοπεύει να ακολουθήσει φιλολογική κατεύθυνση αργότερα;

 

Λέει ότι θα γίνει γιατρός. Αλλά τώρα στα 12 και εγώ έλεγα τελείως άσχετα με ό,τι αποφάσισα στο Λύκειο. Πριν κανένα χρόνο έλεγε ότι θα γίνει συγγραφέας. Μπορεί σε 5 χρόνια να αποφασίσει να γίνει από αρχαιολόγος μέχρι τραγουδίστρια τελικά φαντάζομαι...

[Dragonfly]

Προτείνω να μιλήσει με τον ίδιο τον καθηγητή να του ζητήσει και καλά να της πει ποιες θεωρεί ότι είναι οι αδυναμίες της. Να δείτε τι θα σας πει και μετά το συζητάμε πάλι.

 

Καλύτερα να μην συζητάς με τις άλλες μανάδες τους βαθμούς του παιδιού σου και το κατά πόσο σας νοιάζουν ή όχι, το κατά πόσο τους θεωρείτε δίκαιους ή άδικους.

 

Το "λυσσάρι" θα μπορούσε να το πάρει όπως είπα βοηθητικά και μόνο. Εγώ είμαι αντίθετη που πάνε και παίρνουν λυσσάρια σε παιδιά δημοτικού... Στο γυμνάσιο όμως θα μπορούσε το παιδί να μπει στο πνεύμα του "συστήματος" όσον αφορά στη δομή των απαντήσεων.

[ZWH]

H αλήθεια είναι ότι η δική μου φιλοσοφία είναι ότι πρέπει το παιδί να μάθει, να μην έχει κενά, και ότι δεν συγκρίνουμε βαθμούς. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα που της είχα αναφέρει είναι ότι το βρίσκω πολύ πιο καλό να είναι σε μία τάξη όπου π.χ. τα περισσότερα παιδιά έχουν κάνει προσπάθεια, έχει βοηθήσει ο καθηγητής να καταλάβουν και όλοι τελικά πάρουν 17, παρά να υπάρχει μία τάξη όπου καταλήγει στο να περηφανεύεται ο ένας για το 20, να κλαίει ο άλλος για το 13, και να χάνεται η ουσία.

Αλλά βλέπω ότι είναι μία κουβέντα που γίνεται μεταξύ των παιδιών καταρχήν και των γονιών κατά δεύτερο. Καταλαβαίνω δηλαδή ότι υπάρχει ένας ανταγωνισμός μεταξύ των καλών μαθητών (και είναι για μένα μεγάλο λάθος όσων καθηγητών το καλλιεργούν) αλλά και ακούω από γονείς μεταξύ καφέ και βόλτας για το πόσο κόστισε το τάδε ή το δείνα λυσάρι, και πως είναι αδύνατο να τα πας καλά στο μάθημα της Χ ή της Υ καθηγήτριας χωρίς αυτό.

Θα ένιωθα προσωπικά χίλιες φορές πιο καλά να ήξερα ότι το παιδί επικεντρώνει εκεί που του αρέσει, δεν αφήνει κενά, και αν έχει και ένα 15 σε ένα και δύο μαθήματα, να μην το ξανασκεφτεί καν, αρκεί να ξέρει ότι ήταν ευσυνείδητη η ίδια. Αλλά πώς το περνάς αυτό σε ένα παιδί στην εφηβεία; Μέχρι και το "γιατί δεν είσαι σαν τις άλλες μανάδες και δε σε νοιάζουν οι βαθμοί!" έχω ακούσει...

Αγγελικη και εμενα δεν με νοιαζουν και το εχω περασει στα παιδια μου απο μικρα. Εχουν υπαρξει πολλα περιστατικα στην σχολικη ζωη των παιδιων μου που πραγματικα με θυμωσαν. Ενα περιστατικο ηταν τεταρτη δημοτικου οταν γυρισαμε απο το εξωτερικο που μαμα μου αρπαξε μεσα απο τα χερια την βαθμολογια της κορης μου. Δευτερο περιστατικο μαμα που πηγε σε δασκαλο και του ελεγε γιατι εβαλε στη κορη μου 10 αφου δεν διαβαζει (αληθεια ήταν στο σπιτι μου?) και κατεληξη να λεει μπροστα σε οοοολες τις μαμαδες οτι την συμπαθουν την κορη μου για αυτο παιρνει καλους βαθμους, και οτι θα φανουν ποιοι αξιζουν στο γυμνασιο και στο λυκειο (προφανως την συμπαθουν και στο λυκειο για να ειναι σχεδον αριστη ). Αντιστοιχα ειχε ο γιος μου πριν λιγες μερες παραπονο απο συμμαθητη του γιατι εκεινος πηρε δυο και ο δικος μου 19 (ε αφου ειναι δυσλεκτικος πως ειναι δυνατον να παιρνει καλο βαθμο ? ). Στο δημοτικο βεβαια ειχαμε ξεγυρισμενα 4αρια και 6αρια ... Εκει βεβαια κοροιδευαν τα αλλα παιδια. Γενικα με την βαθμολογια δεν θα βρεις ακρη. Εγω ειμαι ευχαριστημενη που τα παιδια μου προσπαθουν και μαθαινουν. Ευτυχως δεν κανω πηγαδακια με αλλους γονεις. Εαν δω κατι περιεργο στο παιδι μου, να ειναι στεναχωρημενο, θυμωμενο ή να νιωθει αδικημενο, αφου δω οτι πραγματικα ειναι αδικημενο, τοτε θα παω στον καθηγητη του να συζητησω το προβλημα. Οχι ομως αναφεροντας αλλα παιδια (που μεταξυ μας στο τμημα του γιου μου μονο ξερω ποια ειναι η αριστη μαθητρια και αυτο επειδη εχουμε σχεσεις με τους γονεις της , δεν γνωριζω καθολου τις βαθμολογιες των αλλων και ουτε θελω να τις μαθω).

[ZWH]

Προτείνω να μιλήσει με τον ίδιο τον καθηγητή να του ζητήσει και καλά να της πει ποιες θεωρεί ότι είναι οι αδυναμίες της. Να δείτε τι θα σας πει και μετά το συζητάμε πάλι.

 

Καλύτερα να μην συζητάς με τις άλλες μανάδες τους βαθμούς του παιδιού σου και το κατά πόσο σας νοιάζουν ή όχι, το κατά πόσο τους θεωρείτε δίκαιους ή άδικους.

 

Το "λυσσάρι" θα μπορούσε να το πάρει όπως είπα βοηθητικά και μόνο. Εγώ είμαι αντίθετη που πάνε και παίρνουν λυσσάρια σε παιδιά δημοτικού... Στο γυμνάσιο όμως θα μπορούσε το παιδί να μπει στο πνεύμα του "συστήματος" όσον αφορά στη δομή των απαντήσεων.

Συμφωνω μαζι σου.

Επισης επειδη τωρα ειναι η εποχη που οι γονεις συνηθως πηγαινουν και ρωτανε για την προοδο του παιδιου τους, μπορει να μιλησει με τον καθηγητη η ιδια . Μπορει να δει και τα τεστακια που εχει γραψει το παιδι και γενικοτερα να δει τι παραπανω μπορει να κανει για να εχει καλυτερη βαθμολογια.

[Dragonfly]

πω πω αυτό με τις μαμάδες-κουτσομπόλες με ξεπερνάει...

[ZWH]

πω πω αυτό με τις μαμάδες-κουτσομπόλες με ξεπερνάει...

Δημιουργουν προβληματα εκει που δεν υπαρχουν..

[ΑΡΓΚ]

πω πω αυτό με τις μαμάδες-κουτσομπόλες με ξεπερνάει...

 

Πήγα να ενημερωθώ χτες από καθηγητές, και υπήρχαν 4 μαμάδες ακόμη, με τη μία κάνουμε μία σχετικη παρέα, τις άλλες τις ξέρω μόνο οπτικα, δε θυμάμαι καν ονοματα. Ημουν τελευταία στη σειρά, και όταν τελείωσα, οι 2 (απο αυτές που δεν γνωρίζω καλά καλα) περίμεναν να συγκρίνουμε τι μας είπαν

Είπα ένα "με συγχωρείτε, έχω μόνο 2 ώρες άδεια, τρέχω να γυρίσω στη δουλεια" και το σκασα! Μου το ανέφερε και μία καθηγήτρια αυτό, ότι με τα χρόνια χειροτερεύει η βαθμοθηρία σε βαθμό που την σοκάρει και την ίδια.

[Βερενίκη]

... "σε αυτό το σημείο, διερμηνεύει ο ποιητής στο ακροατήριο τις σκέψεις του".

 

Υπάρχει αυτό το εντελώς ασύντακτο και ασυνάρτητο πράγμα σε σχολικό βοήθημα. Πες μας ΤΩΡΑ σε ποιο είναι....:rolleyes:

[Dragonfly]

Πήγα να ενημερωθώ χτες από καθηγητές, και υπήρχαν 4 μαμάδες ακόμη, με τη μία κάνουμε μία σχετικη παρέα, τις άλλες τις ξέρω μόνο οπτικα, δε θυμάμαι καν ονοματα. Ημουν τελευταία στη σειρά, και όταν τελείωσα, οι 2 (απο αυτές που δεν γνωρίζω καλά καλα) περίμεναν να συγκρίνουμε τι μας είπαν

Είπα ένα "με συγχωρείτε, έχω μόνο 2 ώρες άδεια, τρέχω να γυρίσω στη δουλεια" και το σκασα! Μου το ανέφερε και μία καθηγήτρια αυτό, ότι με τα χρόνια χειροτερεύει η βαθμοθηρία σε βαθμό που την σοκάρει και την ίδια.

 

Εγώ θα έλεγα ευθέως (εάν με πίεζε) ότι δεν συζητάω με άλλους το τι είπε η δασκάλα για το παιδί μου (και ας σκεφτεί ότι θέλει η άλλη...) Έλεος...

Και εμένα μου λέει μία "χαμογελαστή σε βλέπω":roll: Ε χαμογέλασα ακόμα πιο πολύ και χαιρέτησα (όπως και εσύ)