Μητέρα δηλώνει έτοιμη να θηλάζει τον γιο της μέχρι να γίνει οκτώ ετών

[ΑΝΝΑ24]

Μιας και η συζήτηση αφορά την εν λόγω κυρία, φαντάζομαι δεν έχει αντίρρηση η διαχείριση να δούν οι αναγνώστες και το παρακάτω video (ανεβασμένο στο youtube, ελεύθερης πρόσβασης video), ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της καθημερινότητας αυτής της μανούλας...:

 

 

Συγνώμη, αυτό δεν το είχα δει.

Γιακ γιακ γιακ, δεν κατάφερα να το δω όλο.....

Αυτό εσάς σας φαίνεται φυσιολογικό??? και να το συνεχίσει αυτή μέχρι που θα είναι ο μικρός οχτώ??? και θα έχει και στύση????

[tzatzikaki]

Συγνώμη, αυτό δεν το είχα δει.

Γιακ γιακ γιακ, δεν κατάφερα να το δω όλο.....

Αυτό εσάς σας φαίνεται φυσιολογικό??? και να το συνεχίσει αυτή μέχρι που θα είναι ο μικρός οχτώ??? και θα έχει και στύση????

Ναι κι εγώ αυτό έπαθα, αλλά τελικά το είδα όλο (όπως και άλλα της ιδίας). Να σημειωθεί για όσες τώρα άνοιξαν την τηλεόραση , ότι ο μικρός στο βίντεο είναι 4 ετών, 4 και όχι 8, και πάλι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με την εικόνα...

[vtgian]

Θες να το συνεχίσουμε...? Γιατί έχω βλέπω μερικά quotes ολίγον αμφιλεγόμενα...

Βιγκανισμός και εμβόλια πάντως για πολλούς δε συμβαδίζουν, επειδή τα εμβόλια έχουν δοκιμαστεί σε ζώα. Κάποιοι είναι πιο ελαστικοί αλλά οι hard core τα απορρίπτουν.

 

 

Δε θέλω να συνεχίσουμε τίποτα, γιατί δεν έχω να χωρίσω κάτι, ούτε βλέπω την όλη συζήτηση ως αγώνα σε εξέλιξη. Προσωπικά ουδέποτε υπερασπίστηκα τον θηλασμό επ'απειρο. Για την ακρίβεια θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να συνεχίζει να θηλάζει ένα παιδί μετά τα 3-4 και αυτό το νούμερο μόνο αν συντρέχουν λόγοι όπως μικρότερο αδελφάκι που ήρθε στην οικογένεια πριν απογαλακτιστεί το πρώτο.

 

Ουδόλως με απασχολεί τι κάνει η συγκεκριμένη κυρία, είτε αφορά τον θηλασμό, είτε τα εμβόλια, χιουμοριστικά το έγραψα (όπως αντιλήφθηκαν και οι υπόλοιπες σχολιάστριες).

 

 

Ναι κι εγώ αυτό έπαθα, αλλά τελικά το είδα όλο (όπως και άλλα της ιδίας). Να σημειωθεί για όσες τώρα άνοιξαν την τηλεόραση , ότι ο μικρός στο βίντεο είναι 4 ετών, 4 και όχι 8, και πάλι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με την εικόνα...

 

Άντε να το γράψω άλλη μια φορά, η τύπισσα δεν πάει καλά. Συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Το πρόβλημα της δεν είναι ότι θηλάζει το τετράχρονο παιδί της αλλά ότι συνολικά έχει μια τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα για τη γονεϊκότητα, πράγμα που προφανώς ίσχυε και όταν το παιδί ήταν 6 μηνών και θα συνεχιστεί (αν δεν την μπουζουριάσει κανείς) και μέχρι τα 8 και τα 18. Το ότι κρίνουμε το θηλασμό μετά το έτος γενικότερα, υπό το πρίσμα ενός βίντεο μιας τρελής, τι ακριβώς μας προσφέρει;

[ΑΝΝΑ24]

Βρε vtgian μου, το θέμα γι αυτό ανοίχτηκε, για να μιλήσουμε για τη συγκεκριμένη. Δεν είναι τόπικ συμφωνούμε - δε συμφωνούμε με το θηλασμό, αυτό είναι λυμένο.

Τώρα το τι μας προσφέρει, είναι φιλοσοφικό ερώτημα

 

Πάντως, έστω και εξτρίμ, μας δίνει λίγο μια εικόνα του πολύ μακροχρόνιου θηλασμού. Γιατί μπορεί όταν έχουμε ένα μωράκι στην αγκαλιά να λέμε "τι ωραία που είναι και τι καλό που του κάνει θα το κάνω για πάντα" κι άλλο να βλέπεις το πραγματικό τετράχρονο στην πράξη.

[vivien9]

Το ότι κρίνουμε το θηλασμό μετά το έτος γενικότερα, υπό το πρίσμα ενός βίντεο μιας τρελής, τι ακριβώς μας προσφέρει;

Ακριβώς! Να σου πω τι εξυπηρετεί.. ή μάλλον ευνοεί.. ευνοεί την ευρύτερη κατακραυγή γυναικών που ακόμα θηλάζουν δίχρονα από άσχετους με το θέμα. Έχω βρεθεί σε συζητήσεις όπου το επιχείρημα είναι βεβαίως "θα το θηλάζεις μέχρι να πάει φαντάρος", έχω δει ζευγάρια όπου οι άντρες αναφέρονται με μεγάλη απόστροφή στον θηλασμό μετά το έτος, έχω αρπαχτεί με τον άντρα μου για το θέμα και ακόμα και τώρα μετά από 2 παιδιά δεν νιώθω άνετα να αναφέρω ότι θηλάζω την δίχρονη κόρη μου, όπως έκανα και με τον γιο μου άλλωστε που αποθήλασε φυσικά στα 2. Γιατί κατά κανόνα θα με στραβοκοιτάξουν.

 

 

 

• 
  

 

 

 

• 
  

[tzatzikaki]

Δε θέλω να συνεχίσουμε τίποτα, γιατί δεν έχω να χωρίσω κάτι, ούτε βλέπω την όλη συζήτηση ως αγώνα σε εξέλιξη. Προσωπικά ουδέποτε υπερασπίστηκα τον θηλασμό επ'απειρο. Για την ακρίβεια θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να συνεχίζει να θηλάζει ένα παιδί μετά τα 3-4 και αυτό το νούμερο μόνο αν συντρέχουν λόγοι όπως μικρότερο αδελφάκι που ήρθε στην οικογένεια πριν απογαλακτιστεί το πρώτο.

 

Ουδόλως με απασχολεί τι κάνει η συγκεκριμένη κυρία, είτε αφορά τον θηλασμό, είτε τα εμβόλια, χιουμοριστικά το έγραψα (όπως αντιλήφθηκαν και οι υπόλοιπες σχολιάστριες).

Και το χιούμορ έπιασα (για τα εμβόλια), και τη δήλωση για το κατά πόσο ΟΛΕΣ δήλωσαν με απόλυτη σαφήνεια ότι το άτομο έχει θέματα.

 

Άντε να το γράψω άλλη μια φορά, η τύπισσα δεν πάει καλά. Συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Το πρόβλημα της δεν είναι ότι θηλάζει το τετράχρονο παιδί της αλλά ότι συνολικά έχει μια τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα για τη γονεϊκότητα, πράγμα που προφανώς ίσχυε και όταν το παιδί ήταν 6 μηνών και θα συνεχιστεί (αν δεν την μπουζουριάσει κανείς) και μέχρι τα 8 και τα 18. Το ότι κρίνουμε το θηλασμό μετά το έτος γενικότερα, υπό το πρίσμα ενός βίντεο μιας τρελής, τι ακριβώς μας προσφέρει;

Βρε πουλάκι μου, εγώ πόσταρα άλλο ένα βίντεο της τύπισσας με αφορμή την οποία άνοιξε η livinath το τόπικ. Όχι ως απάντηση σε σένα ή στην kine. Τι με λες τώρα πάλι? Με το ζόρι να μας βγάλεις ότι κρίνουμε συλλήβδην το θηλασμό πέραν του έτους?

[tzatzikaki]

 

Πάντως, έστω και εξτρίμ, μας δίνει λίγο μια εικόνα του πολύ μακροχρόνιου θηλασμού. Γιατί μπορεί όταν έχουμε ένα μωράκι στην αγκαλιά να λέμε "τι ωραία που είναι και τι καλό που του κάνει θα το κάνω για πάντα" κι άλλο να βλέπεις το πραγματικό τετράχρονο στην πράξη.

Εμ αυτό...

[vtgian]

Βρε vtgian μου, το θέμα γι αυτό ανοίχτηκε, για να μιλήσουμε για τη συγκεκριμένη. Δεν είναι τόπικ συμφωνούμε - δε συμφωνούμε με το θηλασμό, αυτό είναι λυμένο.

Τώρα το τι μας προσφέρει, είναι φιλοσοφικό ερώτημα

 

Πάντως, έστω και εξτρίμ, μας δίνει λίγο μια εικόνα του πολύ μακροχρόνιου θηλασμού. Γιατί μπορεί όταν έχουμε ένα μωράκι στην αγκαλιά να λέμε "τι ωραία που είναι και τι καλό που του κάνει θα το κάνω για πάντα" κι άλλο να βλέπεις το πραγματικό τετράχρονο στην πράξη.

 

Αν ένα θέμα (που όπως είδες έχει ζουμί) συνδέεται με τα βίντεο μιας ανισσόροπης γυναίκας, τι μήνυμα ακριβώς περνάει; Μόνη σου το λές, μας δίνει μια εικόνα. Κρατάμε από την εικόνα την τρελή και το 4χρονο και βγάζουμε αμέσως το συμπέρασμα ότι αυτές οι δύο έννοιες (θηλασμός και παιδί 4 ετών = παθογένεια). Θες να σου πω κάτι ακόμα πιο εξτρίμ; Παρατηρήθηκε φυλή εσκιμώων όπου θηλάζαν ως τα 17!!! Απίστευτο; Άλλη κουλτούρα, άλλη φυλή, άλλο κοινωνικό πλαίσιο, άλλες περιβαλλοντολογικές συνθήκες. Για αυτό και το εύρος 2,5 - 7. Γιατί δεν είναι όλες οι κοινωνίες ίδιες. Αλλά εμείς τρέξαμε να βγάλουμε το συμπέρασμα, άπαξ και θηλάζεις μετά τα 1, 2, 3 (ανάλογα με το μυαλό της καθεμιάς) θα κάνεις το παιδί μαμάκια.

 

Και άσε εμένα και σε εσένα που έχουμε κάποιες εδραιωμένες θέσεις, αλλά σε μια νέα μαμά; Ένα γρήγορο πέρασμα να κάνει και θα βγάλει το συμπέρασμα ότι αν θηλάζει μετά το έτος, μάλλον το παιδί της θα βγει ανώμαλο, αν δεν είναι και η ίδια εμμονική.

 

Τώρα εντάξει, αν το θέμα μας είναι να κάνουμε κουτσομπολιό για την εν λόγω κυρία, πάω πάσο.

 

Ακριβώς! Να σου πω τι εξυπηρετεί.. ή μάλλον ευνοεί.. ευνοεί την ευρύτερη κατακραυγή γυναικών που ακόμα θηλάζουν δίχρονα από άσχετους με το θέμα. Έχω βρεθεί σε συζητήσεις όπου το επιχείρημα είναι βεβαίως "θα το θηλάζεις μέχρι να πάει φαντάρος", έχω δει ζευγάρια όπου οι άντρες αναφέρονται με μεγάλη απόστροφή στον θηλασμό μετά το έτος, έχω αρπαχτεί με τον άντρα μου για το θέμα και ακόμα και τώρα μετά από 2 παιδιά δεν νιώθω άνετα να αναφέρω ότι θηλάζω την δίχρονη κόρη μου, όπως έκανα και με τον γιο μου άλλωστε που αποθήλασε φυσικά στα 2. Γιατί κατά κανόνα θα με στραβοκοιτάξουν.

 

Αυτό ακριβώς φοβάμαι ότι καταφέρνει η αναδημοσίευση τέτοιων βίντεο.

[vtgian]

Τι με λες τώρα πάλι? Με το ζόρι να μας βγάλεις ότι κρίνουμε συλλήβδην το θηλασμό πέραν του έτους?

 

Ε καλά τώρα, δεν είσαι και υποστηρικτική, μη τρελαθούμε

[tzatzikaki]

Ε καλά τώρα, δεν είσαι και υποστηρικτική, μη τρελαθούμε

 

Θα σε παρακαλούσα όταν βρεις λίγο χρόνο να βρεις μία ανάρτησή μου που να δικαιολογεί αυτό που μόλις έγραψες.

[vtgian]

Συγνώμη κιόλας, αλλά με το να υποστηρίζεις ότι μετά το έτος πρέπει να ξεκινά ο αποθηλασμός, βρήκες και την Πατσούρου ως πηγή, το λες στήριξη;

[tzatzikaki]

Συγνώμη κιόλας, αλλά με το να υποστηρίζεις ότι μετά το έτος πρέπει να ξεκινά ο αποθηλασμός, βρήκες και την Πατσούρου ως πηγή, το λες στήριξη;

Ο φυσικοοοοοοοός αποθηλασμός, στον οποίο αναφέρθηκα επανειλημμένως. Ξέρεις, αυτός που διαρκεί 1-2-2,5 χρόνια? Αυτός που ξεκινά με την έναρξη των στερεών περί τους 6 μήνες (μιας και σταδιακά αντικαθίστανται γεύματα θηλασμού από γεύματα στερεάς) και ολοκληρώνεται όταν το παιδί δε θηλάζει πια καθόλου? Υοu know?

[vtgian]

Ο φυσικοοοοοοοός αποθηλασμός, στον οποίο αναφέρθηκα επανειλημμένως. Ξέρεις, αυτός που διαρκεί 1-2-2,5 χρόνια? Αυτός που ξεκινά με την έναρξη των στερεών περί τους 6 μήνες (μιας και σταδιακά αντικαθίστανται γεύματα θηλασμού από γεύματα στερεάς) και ολοκληρώνεται όταν το παιδί δε θηλάζει πια καθόλου? Υοu know?

 

Δε χρειάζεται να ειρωνεύεσαι. I know. Ίσως εσύ πρέπει να ξαναδιαβάσεις κάποια πράγματα. O αποθηλασμός δεν ξεκινά με την έναρξη των τροφών περί τους 6 μήνες. Ότι αντικαθιστάς γεύματα (αν είναι έτοιμο το παιδί), δε σημαίνει ότι αποθηλάζεις κιόλας. Επίσης οι τροφές είναι συμπληρωματικές του θηλασμού το πρώτο έτος. Κάλλιστα ένα μωρό μπορεί και να τρώει και να θηλάζει. Για την ακρίβεια αν θέλει να διατηρήσει τη γαλουχία η μητέρα, εξακολουθεί και προσφέρει στήθος πριν και μετά το φαγητό το πρώτο έτος. Για τον ΠΟΥ, μέχρι το 2ο έτος. Επίσης το 1-2-2,5 χρόνια το λέει ποιος; Αυτό λέμε από την αρχή; Ποιος το κρίνει ότι πχ δεν είναι αποδεκτό να θηλάζει ένα παιδί μετά τα 2,5 χρόνια; Εσύ, εγώ; Με τι κριτήρια;

 

Εξακολουθώ ωστόσο να μην καταλαβαίνω ποια είναι η θέση σου. Αν μάλιστα σύμφωνα με το σκεπτικό σου τα βάλεις κάτω, 1 έτος το παιδί, ξεκινάς το "δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι" + 2,5 χρόνια που έθεσες εσύ ως το ανώτατο όριο, μας κάνει παιδάκι ετών 3,5. Λίγο μετά να πάει, έγινε 4. Εγώ πάλι λέω ότι αυτό το νούμερο λίγα παιδάκια θα το πιάσουν, και αυτό θα συμβεί αν συντρέχουν άλλοι λόγοι. Τα πιο πολλά γύρω στα 2-3 θα έχουν αποθηλάσει φυσικά. Άρα τι συζητάμε;

[ΑΝΝΑ24]

Αν ένα θέμα (που όπως είδες έχει ζουμί) συνδέεται με τα βίντεο μιας ανισσόροπης γυναίκας, τι μήνυμα ακριβώς περνάει; Μόνη σου το λές, μας δίνει μια εικόνα. Κρατάμε από την εικόνα την τρελή και το 4χρονο και βγάζουμε αμέσως το συμπέρασμα ότι αυτές οι δύο έννοιες (θηλασμός και παιδί 4 ετών = παθογένεια). Θες να σου πω κάτι ακόμα πιο εξτρίμ; Παρατηρήθηκε φυλή εσκιμώων όπου θηλάζαν ως τα 17!!! Απίστευτο; Άλλη κουλτούρα, άλλη φυλή, άλλο κοινωνικό πλαίσιο, άλλες περιβαλλοντολογικές συνθήκες. Για αυτό και το εύρος 2,5 - 7. Γιατί δεν είναι όλες οι κοινωνίες ίδιες. Αλλά εμείς τρέξαμε να βγάλουμε το συμπέρασμα, άπαξ και θηλάζεις μετά τα 1, 2, 3 (ανάλογα με το μυαλό της καθεμιάς) θα κάνεις το παιδί μαμάκια.

 

Και άσε εμένα και σε εσένα που έχουμε κάποιες εδραιωμένες θέσεις, αλλά σε μια νέα μαμά; Ένα γρήγορο πέρασμα να κάνει και θα βγάλει το συμπέρασμα ότι αν θηλάζει μετά το έτος, μάλλον το παιδί της θα βγει ανώμαλο, αν δεν είναι και η ίδια εμμονική.

 

Τώρα εντάξει, αν το θέμα μας είναι να κάνουμε κουτσομπολιό για την εν λόγω κυρία, πάω πάσο.

 

 

 

Αυτό ακριβώς φοβάμαι ότι καταφέρνει η αναδημοσίευση τέτοιων βίντεο.

 

Το ότι οι Εσκιμώοι είναι ΜΙΑ φυλή (υποδιαίρεση και των Εσκιμώων) ανάμεσα στα δισεκατομμύρια του πληθυσμού, κάτι λέει.

 

Στο βίντεο, εγώ δεν κοιτάω την τρελή. Κοιτάω το παιδί. Και αν φανταστώ το ίδιο παιδί με ένα άλλο στήθος (μη τρελής) πάλι λάθος μου φαίνεται η εικόνα.

 

* Ας δώσουμε και διαπιστευτήρια. Εσύ έχεις μωρό δυο χρονών, αν θυμάμαι καλά? Εγώ έχω κόρη 7 χρονών. Άρα καταλαβαίνεις από πιο πρίσμα μιλάει η καθεμιά μας.

Εσύ δεν μπορείς να φανταστείς ότι θα πει κάποιος ότι είναι στρεβλό να το θηλάζεις. Εγώ...καλά, ας μην το κάνουμε εικόνα.

[vtgian]

Το ότι οι Εσκιμώοι είναι ΜΙΑ φυλή (υποδιαίρεση και των Εσκιμώων) ανάμεσα στα δισεκατομμύρια του πληθυσμού, κάτι λέει.

 

Στο βίντεο, εγώ δεν κοιτάω την τρελή. Κοιτάω το παιδί. Και αν φανταστώ το ίδιο παιδί με ένα άλλο στήθος (μη τρελής) πάλι λάθος μου φαίνεται η εικόνα.

 

* Ας δώσουμε και διαπιστευτήρια. Εσύ έχεις μωρό δυο χρονών, αν θυμάμαι καλά? Εγώ έχω κόρη 7 χρονών. Άρα καταλαβαίνεις από πιο πρίσμα μιλάει η καθεμιά μας.

Εσύ δεν μπορείς να φανταστείς ότι θα πει κάποιος ότι είναι στρεβλό να το θηλάζεις. Εγώ...καλά, ας μην το κάνουμε εικόνα.

 

Φυσικά και λέει κάτι. Λέει ότι υπάρχει και αυτό. Πρόσεξε λίγο όμως. Σε κανένα από τα μηνύματα μου δεν έγραψα ότι εγώ ειδικά είμαι άνετη με την εικόνα του 4χρονου να θηλάζει. Για την ακρίβεια, η πιθανότητα να θηλάζει στα 4 η κόρη μου με ψιλο έως χοντρό φρικάρει. Αυτό όμως είναι προσωπική άποψη. Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι όσο εξωφρενική και αν μου φαίνεται εμένα η εικόνα, υπάρχουν απόλυτα φυσιολογικές και ισορροπημένες δυάδες μάνας - 4χρονου παιδιού. Άρα, δεν έχω το δικαίωμα να αφορίζω συνολικά τον μακροχρόνιο θηλασμό, επειδή εμένα μου φαίνεται λάθος.

[tzatzikaki]

Δε χρειάζεται να ειρωνεύεσαι. I know.

Ίσως εσύ πρέπει να ξαναδιαβάσεις κάποια πράγματα. O αποθηλασμός δεν ξεκινά με την έναρξη των τροφών περί τους 6 μήνες. Ότι αντικαθιστάς γεύματα (αν είναι έτοιμο το παιδί), δε σημαίνει ότι αποθηλάζεις κιόλας.

 

Ο απογαλακτισμός ξεκινάει (ξεκινάει, το τονίζω) άπαξ και από εκεί που θήλαζες αποκλειστικά, προσθέτεις και μία ακόμα τροφή και το παιδί δε βασίζεται πια εξ'ολοκλήρου από το γάλα. Στα παιδιά των ανθρώπων είναι διαδικασία ο απογαλακτισμός, δεν είναι ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε.

Επίσης οι τροφές είναι συμπληρωματικές του θηλασμού το πρώτο έτος.

Προφανώς.

 

Κάλλιστα ένα μωρό μπορεί και να τρώει και να θηλάζει.

Επίσης προφανώς.

 

Για την ακρίβεια αν θέλει να διατηρήσει τη γαλουχία η μητέρα, εξακολουθεί και προσφέρει στήθος πριν και μετά το φαγητό το πρώτο έτος. Για τον ΠΟΥ, μέχρι το 2ο έτος.

 

Ο ΠΟΥ συνιστά μέχρι το 2ο έτος να προσφέρεις στήθος πριν και μετά το φαγητό? Για να διατηρήσει πια γαλουχία, αυτή που θα καλύψει το παιδί που τρώει και στερεές 4-6 φορές την ημέρα? Θα ήθελα μια παραπομπή, αν τη βρεις να μην έχεις καμία αμφιβολία ότι αμέσως θα σου πω ότι έχεις δίκιο. Σοβαρά, αυτό 1η φορά το ακούω, γι'αυτό και επέμεινα νωρίτερα.

Επίσης το 1-2-2,5 χρόνια το λέει ποιος; Αυτό λέμε από την αρχή; Ποιος το κρίνει ότι πχ δεν είναι αποδεκτό να θηλάζει ένα παιδί μετά τα 2,5 χρόνια; Εσύ, εγώ; Με τι κριτήρια;

 

Ενδεικτικά ήταν τα νούμερα βρε vtgian...ήδη από το 1 στα 2,5 χρόνια υπάρχει τεράστια απόκλιση. Έλεος δηλαδή.

Το θέμα είναι, προχωράς ποτέ σε βήματα που θα το βοηθήσουν κάποια στιγμή να απογαλακτιστεί πλήρως ή αφήνεις την κατάσταση στο έλεος, ό,τι πει το παιδί, εγώ καλύπτω τις "ανάγκες" του? Εσύ δε μίλησες κάποια στιγμή για οριοθέτηση και ισορροπίες? Ε αυτό λέω κι εγώ. Και μέτρο, να συμπληρώσω.

 

Εξακολουθώ ωστόσο να μην καταλαβαίνω ποια είναι η θέση σου. Αν μάλιστα σύμφωνα με το σκεπτικό σου τα βάλεις κάτω, 1 έτος το παιδί, ξεκινάς το "δεν προσφέρω, δεν αρνούμαι" + 2,5 χρόνια που έθεσες εσύ ως το ανώτατο όριο, μας κάνει παιδάκι ετών 3,5.

 

Δεν έθεσα ανώτερο όριο, ούτε τώρα ούτε νωρίτερα. Δε θα βρεις τέτοιο ποστ, πώς να το κάνουμε. Δε θα βρεις γιατί ούτε κι εγώ έχω ορίσει το ακριβές όριο. Ξέρω όμως ότι για κάποιες ο απογαλακτισμός έχει εντελώς αρνητική χροιά, σα να μη συγκαταλέγεται στα στάδια της ανάπτυξης του παιδιού, σα να είναι κάτι κακό. Η θέση μου είναι ότι μεγαλώνοντας το παιδί, και αν του του επιτρέψεις, δε θα χρειάζεται τόσο το στήθος ούτε για να παρηγορηθεί ούτε για να ηρεμίσει. Έγραψα και νωρίτερα ότι αυτά είναι πράγματα που τα δουλεύεις σταδιακά και μαζί με το παιδί. Χωρίς κλάματα, χωρίς δράματα. Ό,τι πιο φυσικό.

 

Λίγο μετά να πάει, έγινε 4. Εγώ πάλι λέω ότι αυτό το νούμερο λίγα παιδάκια θα το πιάσουν, και αυτό θα συμβεί αν συντρέχουν άλλοι λόγοι.

 

Μάλλον κι εγώ πιστεύω ότι αν κάποια παιδάκια πιάσουν αυτό το νούμερο, λογικά θα συντρέχουν άλλοι λόγοι. Αυτό δηλαδή που λέμε και οι υπόλοιπες. Πάντως μόνη σου τώρα δα έθεσες ένα άτυπο όριο του τι θεωρείς φυσιολογικό.

 

Τα πιο πολλά γύρω στα 2-3 θα έχουν αποθηλάσει φυσικά. Άρα τι συζητάμε;

 

Δεν ξέρω, ξεκινήσαμε να κράζουμε τη χίπισσα και κάπου στην πορεία τέθηκαν παράμετροι που δε θεωρώ πως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και επειδή το μέλος που τις έθεσε έχει αποχωρήσει από τη συζήτηση, δεν είναι σωστό να συνεχίσω να επιχειρηματολογώ.

[kine]

Δεν ξέρω, ξεκινήσαμε να κράζουμε τη χίπισσα και κάπου στην πορεία τέθηκαν παράμετροι που δε θεωρώ πως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και επειδή το μέλος που τις έθεσε έχει αποχωρήσει από τη συζήτηση, δεν είναι σωστό να συνεχίσω να επιχειρηματολογώ.

 

Καλησπέρα.

Να με συγχωρείς αλλά δεν αρχίσαμε να κράζουμε τη χίπισσα (που είναι για κράξιμο σαφώς). Η θεματοθέτρια έδωσε την παραπομπή και με αφορμή αυτή την γυναίκα, έθεσε τους προβληματισμούς της πάνω στις ψυχολογικές και όχι μόνο συνέπειες (αρνητικές; ) που μπορεί να έχει ο μακροχρόνιος θηλασμός και πως αισθάνονται/μαστε οι υπόλοιπες μητέρες γι' αυτό.

 

Στο πλαίσιο αυτό και με επόμενη απάντηση της, έκανε σαφές πως οι ανησυχίες της στρέφονται προς τη σύνδεση ή το μπέρδεμα του στήθους, ως σεξουαλικό όργανο και πάνω σε αυτό έγιναν οι όποιες συζητήσεις. Σε περίπτωση που θέλεις να συνεχίσεις να επιχειρηματολογείς

 

Κάπου εδώ γύρω θα είμαι. Αν αξίζει να συμμετέχω , θα συμμετέχω.

 

Αυτά.

[livinath]

Στο πρώτο ερώτημα: Ξέχνα ότι ξέρεις και όσα σκέφτεσαι και προσπάθησε να το δεις από την θέση ενός παιδιού. Δηλαδή ΚΑΘΑΡΑ. Το βρέφος συναναστρέφεται με τη μητέρα του και το στήθος αυτής, μεγαλώνει και συνεχίζει να την συναναστρέφεται ελεύθερα, σιγά σιγά, δεν έχει ενδιαφέρον για τη μαμά του τόσο πολύ. Ούτε για το γάλα της, ούτε για το στήθος της, ούτε και για τις αγκαλιές της. Εϊναι όλα αυτά πολύ σημαντικά αλλά το παιδί είναι χορτάτο από αυτά (κι όχι στερημένο) και επενδύει μόνο του σε άλλα ενδιαφέροντα. Τα παιχνίδια, τα παιδιά, καινούριες τροφές, χρώματα, αρώματα, εμπειρίες, σχέσεις συνομηλίκων "κολλητός/η στο σχολείο" κ.α. Οταν με τον καιρό αρχίσει σταδιακά η εφηβεία θα αναζητήσει τις δικές του ερωτογενείς ζώνες και εκ των πραγμάτων θα ξαναγνωρίσει και το σώμα της μητέρας του και του πατέρα του, ως πρότυπα.

 

Αυτό δεν χρειάζεται να είναι περίεργο. Είναι το φυσιολογικό. Κι όσο πιο φυσικά το βιώσει, τόσο πιο άμεσος/η θα είναι με την μητέρα/πατέρα στο να ανοιχτεί όταν θα ξεπεράσει το στάδιο της γνωριμίας με το σώμα και θα θέλει να έρθει σε επαφή με άλλο σώμα.

 

Στο δευτερο ερώτημα: το χάος των σκέψεων ; Μη τα μπερδεύεις όλα. Ουτε είναι απογοήτευση για το παιδί, ούτε θα διδαχτεί ότι η ζωή είναι δύσκολη μέσα από την εμπειρία αυτή! Αστο... χαώθηκες :wink:

 

Δεν τα μπερδευω καθολου γλυκια μου! Εξ αρχης μιλω και εκφραζω προβληματισμους που συνδεονται με την ψυχολογια του παιδιου. Τα ορια, σε καθε επιπεδο εχουν σκοπο να διδαξουν σε ενα παιδι, μεταξυ αλλων, οχι μια στειρα πειθαρχια αλλα οτι σ'αυτον τον κοσμο υπαρχουν κι αλλοι και εχουν κι εκεινοι αναγκες. Το να μπει ενα οριο στον θηλασμο ενος τετραχρονου γιατι σου φαινεται τοσο περιεργο; Το να μαθει οτι το στηθος της μαμας του δεν μπορει να ειναι εσαει διαθεσιμο για παρηγορια πχ το εκπαιδευει στο να βρει αλλον τροπο να παρηγορειται. Και ω, τι θαυμα, αυτο κανουμε και οι ενηλικες, δεν τρεχουμε στη μαμα μας σε καθε δυσκολια. Ποτε πιστευεις οτι τα διδασκονται αυτα τα παιδια; Στο δημοτικο ή στο γυμνασιο; Επειδη λοιπον στο δικο μου μυαλο να εισαι σιγουρη οτι δεν επικρατει κανενα χαος καλο ειναι περα απο τυχον βιβλια θηλασμου ή sites να διαβασεις και κανενα βιβλιο σχετικο με ψυχοκινητικα σταδια αναπτυξης των παιδιων και ισως και λιγη ψυχολογια. Θα σου ανοιχτουν νεοι οριζοντες και θα βοηθηθεις παρα πολυ, πιστεψε με. Στα λεω αυτα με ολη μου την αγαπη καθως εχω περασει απο το σταδιο που εσυ βρισκεσαι τωρα και μπορω να καταλαβω μια μικρομανα οπως εισαι εσυ.

[marakiz]

Πάνω σε μια συζητηση ομάδας θηλαζοντων μαμάδων στο fb που θα συμμετέχουν στο δημόσιο θηλασμό, εντόπισα 3 μαμάδες που γράφανε για τα 7 χρόνων παιδια τους.. Ω, ναι, υπάρχουν και στην Ελλάδα. Όσο υπέρ του θηλασμού και να είμαι, αυτό μου φαντάζει φοβερά υπερβολικο, για να το πω μόνο ευγενικά.

 

Απ ην άλλη, οι μαμάδες αυτές που συμμετέχουν σε τέτοιες εκδηλώσεις δημόσιου θηλασμού και που επί το πλείστον θηλαζουν τουλάχιστον μέχρι 3-4χρ που και παλι για τις περισσοτερες απο εμας παραειναι απο οτι καταλαβαινω, είναι κι η αφορμή να πάρει διαστάσεις και να προβαλλεται ο θηλασμός και τα οφελη του, αρα να υπάρχει και περισσότερη ενημέρωση.

 

Αυτό ως ένα έξτρα σχετικό/άσχετο σχόλιο.

 

Γιατί γενικά σωστή ενημέρωση περί θηλασμού δεν υπάρχει. Η υποψήφια μαμά πρέπει να ενημερωθεί πάρα πολύ καλά από πριν γεννήσει αλλιώς κινδυνεύει να χάσει το παιχνίδι σε τυχόν δυσκολίες, οι οποίες δεν είναι και τοσο σπάνιες όπως σπάνιες δεν είναι και οι κακές επιρροές των κοντινών ανθρώπων της. Αν δεν έχει μελετήσει η θέληση μόνη της δεν φτάνει, θελει βοήθεια κι αν δεν λάβει σωστή βοήθεια, ένας σύμβουλος θηλασμού μπορεί να είναι σωτήριος. Το αναφέρω γιατί απαξιωθηκε ο ρολος του κάποια στιγμή στην συζήτηση.

 

Κατα τα άλλα εμένα με ενοχλεί ο φανατισμός είτε θηλάζεις είτε όχι κ αντιπαθώ το μαμαδομετρο, πάρα πολύ.

[ΑΝΝΑ24]

[quote name=marakiz;2910491

Γιατί γενικά σωστή ενημέρωση περί θηλασμού δεν υπάρχει. Η υποψήφια μαμά πρέπει να ενημερωθεί πάρα πολύ καλά από πριν γεννήσει αλλιώς κινδυνεύει να χάσει το παιχνίδι σε τυχόν δυσκολίες' date=' οι οποίες δεν είναι και τοσο σπάνιες όπως σπάνιες δεν είναι και οι κακές επιρροές των κοντινών ανθρώπων της. Αν δεν έχει μελετήσει η θέληση μόνη της δεν φτάνει, θελει βοήθεια κι αν δεν λάβει σωστή βοήθεια, ένας σύμβουλος θηλασμού μπορεί να είναι σωτήριος. Το αναφέρω γιατί απαξιωθηκε ο ρολος του κάποια στιγμή στην συζήτηση.[/quote]

 

Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό και το προσυπογράφω γιατί συνέβη σε εμένα.

 

Για τα 7χρονα έχω πολύ συγκεκριμένη άποψη και είναι πάρα πολύ κακή!

[mkcm]

Κορίτσια, κι εγώ δε διαφωνώ στο να υπάρχει ενημέρωση. Αυτό που λέω είναι ότι στο όνομα του κέρδους έχει εμπορευματοποιηθεί το θέμα του θηλασμού σε τέτοιο βαθμό που έχει αρχίσει να επικρατεί μια φρενίτιδα που δε βοηθάει.

[kine]

Δεν τα μπερδευω καθολου γλυκια μου! Εξ αρχης μιλω και εκφραζω προβληματισμους που συνδεονται με την ψυχολογια του παιδιου. Τα ορια, σε καθε επιπεδο εχουν σκοπο να διδαξουν σε ενα παιδι, μεταξυ αλλων, οχι μια στειρα πειθαρχια αλλα οτι σ'αυτον τον κοσμο υπαρχουν κι αλλοι και εχουν κι εκεινοι αναγκες. Το να μπει ενα οριο στον θηλασμο ενος τετραχρονου γιατι σου φαινεται τοσο περιεργο; Το να μαθει οτι το στηθος της μαμας του δεν μπορει να ειναι εσαει διαθεσιμο για παρηγορια πχ το εκπαιδευει στο να βρει αλλον τροπο να παρηγορειται. Και ω, τι θαυμα, αυτο κανουμε και οι ενηλικες, δεν τρεχουμε στη μαμα μας σε καθε δυσκολια. Ποτε πιστευεις οτι τα διδασκονται αυτα τα παιδια; Στο δημοτικο ή στο γυμνασιο; Επειδη λοιπον στο δικο μου μυαλο να εισαι σιγουρη οτι δεν επικρατει κανενα χαος καλο ειναι περα απο τυχον βιβλια θηλασμου ή sites να διαβασεις και κανενα βιβλιο σχετικο με ψυχοκινητικα σταδια αναπτυξης των παιδιων και ισως και λιγη ψυχολογια. Θα σου ανοιχτουν νεοι οριζοντες και θα βοηθηθεις παρα πολυ, πιστεψε με. Στα λεω αυτα με ολη μου την αγαπη καθως εχω περασει απο το σταδιο που εσυ βρισκεσαι τωρα και μπορω να καταλαβω μια μικρομανα οπως εισαι εσυ.

 

Πρόσφατα μαμά ναι, αλλά ψυχολογία, παιδοψυχολογία, κοινωνιολογία, ανθρωπολογία και μερικές ακόμη συναφείς ανθρωπιστικές επιστήμες, είναι το αντικείμενό μου, οπότε δεν μιλάω απλώς εκ πεποιθήσεως. Με ενδιαφέρει και με απασχολεί πολύ η ψυχολογική και συμπεριφορική ανάπτυξη των παιδιών, πολύ πριν κάνω ένα.

 

Αυτό που σου παραθέτω είναι ουσιαστικά, πως μια υγιής σχέση μητέρας-βρέφους, θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων σε απογαλακτισμό, μια υγιής σχέση μητέρας-παιδιού θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων σε ωρίμανση του παιδιού, αυτονόμηση και αναζήτηση νέων τρόπων επαφής και επικοινωνίας όπως και παρηγοριάς, μακριά από τη μωρουδιακή του συνήθεια. Δεν χρειάζονται ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ όλα αυτά. Τα όρια έρχονται επίσης εκ των πραγμάτων, βάση των αναγκών της μητέρας κυρίως αλλά και της υπόλοιπης οικογένειας. Αρνείται η μητέρα να θηλάσει ας πούμε, γιατί είναι σε δημόσιο χώρο, είναι ντυμένη φροντισμένη, έχει κρύο και δεν θέλει να κάνει ολόκληρη ιστορία για να βγάλει το στήθος έξω. Απλό και φυσικό. Ούτε να το τραυματίσει πρόκειται το παιδί, ούτε χρειάζεται να το εκπαιδεύσει να είναι έτοιμο γι' αυτή τη στιγμή (μιλάμε για παιδί πχ 2 ετών που συνεννοείται). Το παιδί μπορεί να καταλάβει και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της μαμάς του. ΑΝ είναι υγιής η σχέση.

 

Στο κομμάτι σεξουαλικότητα κτλ. Αν ξεκινά ένα παιδί με δεδομένο το ρόλο του στήθους ως μέρος της μητρότητας και των όσων αυτή προσφέρει, στο μέλον θα δει και μια νέα οπτική που θα είναι η σεξουαλική. Αυτύ έρχεται να προστεθεί στα όσα ήδη ξέρει και νιώθει φυσικά και καθόλου πονηρά ή αμήχανα. Αν όμως δεν έχει καμία προσλαμβάνουσα για το στήθος εν γένει, η πρώτη ισχυρή, θα είναι αυτή του σεξουαλικού οργάνου και θα αργήσει πάρα πολύ (αν τα καταφέρει ποτέ) ως μητέρα ή πατέρας αργότερα, να συνειδητοποιήσει τον ρόλο του στήθους για τη μητέρα και το βρέφος και πολύ δυσκολότερα, να απεμπλακεί από τις συνδέσεις που τόσα χρόνια κάνει με σεξουαλικές αποκλειστικά εικόνες.

 

Η ψυχολογία του παιδιού, όπως και του ενήλικα είναι κάτι που χρειάζεται φροντίδα ΟΤΑΝ με κάποιο τρόπο νοσεί το σώμα της οικογένειας και το ίδιο το άτομο λόγω αυτού. Δεν είναι προκαταβολικά προδιαγεγραμμένο πως θα δει νοσηρά το στήθος (είτε επειδή θηλάζει πολύ, είτε επειδή δεν θήλασε καθόλου) για να προτρέχεις να το εκπαιδεύσεις και να το οριοθετήσεις συμπεριφορικά.

 

Και για να συνοψίσω, τα παιδιά δεν χρειάζονται ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και ΕΚΜΑΘΗΣΗ ορίων και κανόνων. Αυτό συμβαίνει αυτόματα μέσα από την τριβή τους με την μητέρα, τον πατέρα, τα αδέλφια και την ευρύτερη οικογένεια. ΟΤΑΝ αυτό δεν συμβαίνει, σημαίνει πως η ίδια η οικογένεια έχει μια νοσηρότητα στην χ,ψ, συμπεριφορά και φυσικά το παιδί την αναπαράγει. Εμείς κολλάμε στο να διορθώσουμε-οριοθετήσουμε το παιδί, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πως οι ίδιοι συνεχίζουμε να αναπαράγουμε αυτό που αρνούμαστε στο παιδί.

 

Η ίδια η καθημερινότητα και η ζωή με άλλους ανθρώπους, μαθαίνουν στα παιδιά πού βρίσκονται τα όρια στις σχέσεις και τις απαιτήσεις. Προσπαθώντας να εκπαιδεύσουμε κάνουμε ακριβώς το αντίθετο απ' όσα επιδιώκουμε. Στρεβλώνουμε την φυσιολογική και εκ των πραγμάτων αυθεντική, διαδικασία κοινωνικοποίησης, που διδάσκει βιωματικά και απλά, τα όρια.

 

ΑΝ φυσικά έχουμε ένα ξεστρατιμένο παιδί και δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την όποια συμπεριφορά, εκεί ναι, να ψάξεις να βρεις πως θα εκπαιδεύσεις και θα εκπαιδευτείς σε έναν άλλο τρόπο.

 

Αυτά συνοπρικά για την οριοθέτηση και την εκμάθηση των όσων κάθε οικογένεια θεωρεί σωστά να διδάξει στο παιδί της.

[ΑΝΝΑ24]

Στο κομμάτι σεξουαλικότητα κτλ. Αν ξεκινά ένα παιδί με δεδομένο το ρόλο του στήθους ως μέρος της μητρότητας και των όσων αυτή προσφέρει, στο μέλον θα δει και μια νέα οπτική που θα είναι η σεξουαλική. Αυτύ έρχεται να προστεθεί στα όσα ήδη ξέρει και νιώθει φυσικά και καθόλου πονηρά ή αμήχανα. Αν όμως δεν έχει καμία προσλαμβάνουσα για το στήθος εν γένει, η πρώτη ισχυρή, θα είναι αυτή του σεξουαλικού οργάνου και θα αργήσει πάρα πολύ (αν τα καταφέρει ποτέ) ως μητέρα ή πατέρας αργότερα, να συνειδητοποιήσει τον ρόλο του στήθους για τη μητέρα και το βρέφος και πολύ δυσκολότερα, να απεμπλακεί από τις συνδέσεις που τόσα χρόνια κάνει με σεξουαλικές αποκλειστικά εικόνες.

........

 

Και για να συνοψίσω, τα παιδιά δεν χρειάζονται ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και ΕΚΜΑΘΗΣΗ ορίων και κανόνων. Αυτό συμβαίνει αυτόματα μέσα από την τριβή τους με την μητέρα, τον πατέρα, τα αδέλφια και την ευρύτερη οικογένεια. ΟΤΑΝ αυτό δεν συμβαίνει, σημαίνει πως η ίδια η οικογένεια έχει μια νοσηρότητα στην χ,ψ, συμπεριφορά και φυσικά το παιδί την αναπαράγει. Εμείς κολλάμε στο να διορθώσουμε-οριοθετήσουμε το παιδί, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πως οι ίδιοι συνεχίζουμε να αναπαράγουμε αυτό που αρνούμαστε στο παιδί.

 

Η ίδια η καθημερινότητα και η ζωή με άλλους ανθρώπους, μαθαίνουν στα παιδιά πού βρίσκονται τα όρια στις σχέσεις και τις απαιτήσεις. Προσπαθώντας να εκπαιδεύσουμε κάνουμε ακριβώς το αντίθετο απ' όσα επιδιώκουμε. Στρεβλώνουμε την φυσιολογική και εκ των πραγμάτων αυθεντική, διαδικασία κοινωνικοποίησης, που διδάσκει βιωματικά και απλά, τα όρια.

 

ΑΝ φυσικά έχουμε ένα ξεστρατιμένο παιδί και δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την όποια συμπεριφορά, εκεί ναι, να ψάξεις να βρεις πως θα εκπαιδεύσεις και θα εκπαιδευτείς σε έναν άλλο τρόπο.

 

Αυτά συνοπρικά για την οριοθέτηση και την εκμάθηση των όσων κάθε οικογένεια θεωρεί σωστά να διδάξει στο παιδί της.

 

Ενδιαφέρουσα η τοποθέτησή σου, είναι ωραίο να μπορεί να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση. Έχω απομονώσει κάποια στοιχεία για να τα βλέπω και να θυμάμαι να απαντήσω.

 

Όσον αφορά το στήθος, ένα μωρό που θηλάζει ως τα δύο, δεν πρόκειται να θυμάται (συνειδητά τουλάχιστον) τίποτα στην ενήλικη ζωή του. Πριν τα τρία δεν υπάρχει μόνιμη μνήμη. Την προσλαμβάνουσα θα την πάρει από το αδερφάκι, από τον κόσμο γύρω του εν γένει.

 

Για την οριοθέτηση, διαφωνώ κάθετα. Αν γινόταν αυτόματα και φυσικά, θα ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου ο ένας θα σεβόταν τον άλλο.

[Dragonfly]

Για την οριοθέτηση, διαφωνώ κάθετα. Αν γινόταν αυτόματα και φυσικά, θα ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου ο ένας θα σεβόταν τον άλλο.

 

Συμφωνώ απόλυτα!

[livinath]

Πρόσφατα μαμά ναι, αλλά ψυχολογία, παιδοψυχολογία, κοινωνιολογία, ανθρωπολογία και μερικές ακόμη συναφείς ανθρωπιστικές επιστήμες, είναι το αντικείμενό μου, οπότε δεν μιλάω απλώς εκ πεποιθήσεως. Με ενδιαφέρει και με απασχολεί πολύ η ψυχολογική και συμπεριφορική ανάπτυξη των παιδιών, πολύ πριν κάνω ένα.

 

Μας απαντάς ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας δηλαδή? Γιατί στο πρώτο σου post μας λες τα παρακάτω που δεν συνάδουν με άνθρωπο που έχει κάνει τις σπουδές που ισχυρίζεσαι, το καταλαβαίνεις αυτό φαντάζομαι?

 

Θηλάζω εδώ και 6 μήνες το πρώτο μου παιδί. Πριν την γέννηση της είχα στο μυαλό μου όλα όσα μπορεί να ειπώθηκαν από σένα ως προβληματικές παραπάνω αλλά και δεν με απασχολούσε και πολύ γιατί θεωρούσα ότι είναι ένα θέμα των μαμάδων κι όχι των γυναικών ή της κοινωνίας. Μάλιστα όσες φορές είχε τύχει να δω μητέρα να θηλάζει δημόσια, δεν με ενοχλούσε, αλλά με προκαλούσε να κοιτάω το θέαμα. Είναι προφανές λοιπόν πως ο θηλασμός, κάθε άλλο από φυσικός είναι, σύμφωνα με τα νέα ήθη. Εχει μάλιστα καταντήσει τόσο ξένος, που να αμφισβητούμε "εμείς οι μαμάδες", την αναγκαιότητα του. "Είναι μια επιλογή" όπως λες.

 

Από τότε που έγινα μητέρα όμως, συνειδητοποιώ πόσο διαστρεβλωμένες είναι οι συνήθειες και οι πρακτικές της κοινωνίας μας, σε σχέση με τα μωρά και τα παιδιά, παρόλο που ούτε ένα χρόνο πριν ήμουν απόλυτα εξοικειωμένη με αυτές.

 

Για την οριοθέτηση, διαφωνώ κάθετα. Αν γινόταν αυτόματα και φυσικά, θα ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου ο ένας θα σεβόταν τον άλλο.

Συμφωνώ απόλυτα!

 

Συμφωνώ επίσης!

 

Γιατί και σε ένα απλό σεμινάριο με θέμα τα όρια στην νηπιακή και σχολική ηλικία να πας, από αυτά που διοργανώνουν ορισμένοι δήμοι, τόσο απλό, τέτοιο πράγμα δεν θα το ακούσεις. Φυσικά και διδάσκονται τα όρια. Από τους γονείς προς τα παιδιά τους. Και για να μην σε μπερδεύω, όταν λέμε ότι διδάσκουμε τα παιδιά μας δεν εννοούμε "να Λόλα, να ένα μήλο", ούτε σε καμία τάξη μέσα.