Δεν μπορώ να καλεσω κοσμο σπιτι!Λόγω μικρών παιδιών

[santoulini]

Καλησπέρα σας!Επειδή μετά τον ερχομό του 2 μωρού πλέον 11 μηνών...και ο πρώτος 3 χρόνων ,μου είναι δύσκολο να καλεσω κοσμο σπιτι (φίλους,κουμπαρους,ξαδερφια)ο λόγος είναι ότι μου έχει τύχει να ρθουνε λίγες φορές απροσκλητοι κάποιοι φίλοι και γω να μην μπορώ να κάτσω στον καναπέ σαν άνθρωπος να μιλήσουμε και όλο έτρεχα πίσω από τα παιδιά μου ,και τώρα άρχισα να τους αποφεύγω και εσφανομαι άσχημα!πριν τα παιδιά είχα συναιχεια φίλους κτλ στο σπίτι και τώρα όταν έχω καλεσμένους γίνεται ένας χαμός!!!!Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν ότι δεν μπορώ δεν γίνεται να τους καλέσω..Είναι και τα δύο μου παιδιά πολύ ζωηρά!και να πω να τους αφήσω για λίγες ώρες κάπου δεν γίνεται!θα σας πω ένα περιστατικό που μου συμβαίνει:ένα απόγευμα μου έρχονται απροσκλητοι κάτι φίλοι....χάρηκα πολύ που τους είδα!Ήμουν με τον σύζυγό και τα παιδιά...οι φίλοι μου ήρθαν να δουν τα παιδιά έλα μου που τα παιδιά δεν σταμάτησαν να γκρινιάζουν,να κάνουν ζημιές,να τραβάνε να χτυπάνε μέχρι και την σουντοκρεμ αδειάσαν στο δωμάτιο τους πάνω στα παιχνίδι!και όπως πάντα άρχισαν και οι παρατηρήσεις από τους φίλους!τυπου:τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν τιμωρία η τα παραχαιδευετε....και το δικό μου νεύρο να χτυπάει κόκκινο.

[vicky86]

Καλησπέρα σας!Επειδή μετά τον ερχομό του 2 μωρού πλέον 11 μηνών...και ο πρώτος 3 χρόνων ,μου είναι δύσκολο να καλεσω κοσμο σπιτι (φίλους,κουμπαρους,ξαδερφια)ο λόγος είναι ότι μου έχει τύχει να ρθουνε λίγες φορές απροσκλητοι κάποιοι φίλοι και γω να μην μπορώ να κάτσω στον καναπέ σαν άνθρωπος να μιλήσουμε και όλο έτρεχα πίσω από τα παιδιά μου ,και τώρα άρχισα να τους αποφεύγω και εσφανομαι άσχημα!πριν τα παιδιά είχα συναιχεια φίλους κτλ στο σπίτι και τώρα όταν έχω καλεσμένους γίνεται ένας χαμός!!!!Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν ότι δεν μπορώ δεν γίνεται να τους καλέσω..Είναι και τα δύο μου παιδιά πολύ ζωηρά!και να πω να τους αφήσω για λίγες ώρες κάπου δεν γίνεται!θα σας πω ένα περιστατικό που μου συμβαίνει:ένα απόγευμα μου έρχονται απροσκλητοι κάτι φίλοι....χάρηκα πολύ που τους είδα!Ήμουν με τον σύζυγό και τα παιδιά...οι φίλοι μου ήρθαν να δουν τα παιδιά έλα μου που τα παιδιά δεν σταμάτησαν να γκρινιάζουν,να κάνουν ζημιές,να τραβάνε να χτυπάνε μέχρι και την σουντοκρεμ αδειάσαν στο δωμάτιο τους πάνω στα παιχνίδι!και όπως πάντα άρχισαν και οι παρατηρήσεις από τους φίλους!τυπου:τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν τιμωρία η τα παραχαιδευετε....και το δικό μου νεύρο να χτυπάει κόκκινο.

 

Αλλο να σου ρθει ο αλλος ακαλεστος κ αλλο να το ξερεις.

Επισης παρατηρησεις ας κανουν στα δικα τους παιδια

Σε ενα σπιτι με δυο μικρα αγορακια φανταζομαι ετσι θα γινεται παντου

Εμενα η κορη μου οταν εχουμε κοσμο καθεται μαζι μας στο σαλονι.δ παει στο παιδικο.ακομη κ αν ερθουν κ τα ξαδερφια της.ειναι μικρα για να παιζουν χωρις επιβλεψη.αλλα γενικα το σπιτι ειναι baby friendly.δ εχει να καβει ζημιες η πολλα μερη να χτυπησει.

Σου εχει εκφρασει καποιος παραπονο;

Εγω προτιμω να ρθει κοσμος οταν ειναι κ ο αντρας μου για να ασχολουμαστε εναλλαξ

Να τους αφησεις λιγες ωρες καπου,που;κ γτ;να καλεσεις κοσμο;

Φανταζομαι θα παρεις καλυτερες απαντησεις απο μαμαδες που εχουν ηδη 2παιδακια.σε κανενα χρονο θα μαι στη θεση σου

Επισης η κορη μου ειναι μεν ζωηρη-αεικινητη αλλα φρονιμη κ υπακουη

[Rea_1971]

Να καλείς μονο οταν νιωθεις έτοιμη. Μη νιωθεις ενοχές για τπτ. Και μην ακους κανενα.

[HOPE77]

Aυτο που περιγράφεις το έχουμε όλες λιγο-πολύ οι μαμαδες. Εμας στην παρέα μας όλες εχουν παιδακια αλλά εχω κ φιλες χωρις παιδια,κοιταω να τις βλέπω έξω αλλά οταν δεν μπορω κ ειναι να ρθουνε σπιτι τις προειδοποιω οτι εχει αρκετη φασαρια και εχω μονο έναν αλλά ζωηρούλη.

Ουτε με τα παιδια μας βρισκομαστε πολυ στα σπιτια,ειναι δεδομενο οτι θα γινει χαμος κ καποιος-η σπιτονοικοκυρα δεν θα περασει καλα γιατι πρεπεινα τα προσεχει.Το καλοκαιρι βγαινουμε έξω ,το χειμωνα κανα παιδιτοπο αλλίως ο χαμος ειναι δεδομενος ειμαστε μια παρεα με 7 παιδακια τι να κανουμε;

Μην σε απασχολει καθολου ισα-ισα σε σπιτι με μικρα παιδια δεν πας απροσκλητος.

[Βερενίκη]

Καταρχάς καλά σου λέει η Rea. να καλέσεις όταν θα είσαι έτοιμη.

Γενικά όταν έχουμε μικρά παιδιά η κοινωνικότητα του σπιτιού μας περιορίζεται.

 

Τώρα, αν εσύ αισθάνεσαι ενοχλημένη γιατί θέλεις να καλέσεις δύο φίλους σας για καφέ μία στο τόσο και δεν μπορείς, εκεί μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα και να εκπαιδεύσεις τα παιδιά. Το τρίχρονο δεν είναι μικρό. Μπορεί να μάθει να συμπεριφέρεται σαν παιδάκια όταν έχεις κάποιους στο σπίτι. Πχ. να είναι μαζί σας, να παίζει με τα παιχνίδια του και με τους καλεσμένους, φυσικά, να 'τσιμπήσει' και καμία λιχουδιά, πέρασε η ώρα. Πόσο να μείνει κάποιος σε ένα σπίτι με μωρά? Σίγουρα θα κάνει φασαρία και θα θέλει προσοχή αλλά δεν θα πετάει πράγματα και δεν θα τρέχει σαν τρελό στους διαδρόμους. Αυτή η εκπαίδευση σιγά σιγά μπορεί να ξεκινήσει.

 

Δηλαδή, για να σου πω την προσωπική μου άποψη, το μην μπορείς να δεχτείς έναν άνθρωπο στο σπίτι, ακόμα και φίλους, με δύο παιδιά αυτης της ηλικίας, το θεωρό λίγο ακραίο.

 

Επίσης εμείς, όταν είχαμε τα παιδιά στην ηλικία αυτή, καλούσαμε μετά τις 10.00, οπόταν και τα παιδιά είχαν κοιμηθεί.

[santoulini]

Καλησπέρα !ο μεγάλος δεν μπορεί να κάτσει λεπτό στον κολο του όταν βλέπει κόσμο τρελαίνεται......ο μικρός θέλει χέρια,και να μπούσουλΑΕΙ!Λες και το κάνουν επειτιδες (τα παιδιά μου)σαν δουν κόσμο ιδιος ο μεγάλος τρελενεται!Έχω ακούσει από φίλους ότι τα κακομαθαινω .αλλά μαζί μου δεν κάνουν τέτοιες τρελές!😐Έχω επισκέψεις από φίλους με μικρά παιδιά αλλά γίνεται χαμός..γιατί δεν είναι ένα δύο γίνονται 4-5 παιδάκια και γίνεται χαμός.και το χειρότερο που πάντα στο τέλος κάποιο θα χτυπήσει!Να βάλω όρους στον μεγάλο.....βάζω αλλά πάλι τα ίδια!Εγώ θυμάμαι από τον εαυτό μου και από αυτά που μου λένε και η γονείς μου και όσα παιδάκια θυμάμαι έρχονταν στο σπίτι μας ντρέπομασταν και καθόμαστε να ήσυχα!Ελπίζω να ναι τα πρώτα χρόνια......αν μήπως μεγαλώσουν ηρεμισουν...του στιλ με κόσμο κάθομαι και παίζω ήσυχα δεν υπάρχει..δεν το έχω ζήσει.

[HOPE77]

Καλησπέρα !ο μεγάλος δεν μπορεί να κάτσει λεπτό στον κολο του όταν βλέπει κόσμο τρελαίνεται......ο μικρός θέλει χέρια,και να μπούσουλΑΕΙ!Λες και το κάνουν επειτιδες (τα παιδιά μου)σαν δουν κόσμο ιδιος ο μεγάλος τρελενεται!Έχω ακούσει από φίλους ότι τα κακομαθαινω .αλλά μαζί μου δεν κάνουν τέτοιες τρελές!😐Έχω επισκέψεις από φίλους με μικρά παιδιά αλλά γίνεται χαμός..γιατί δεν είναι ένα δύο γίνονται 4-5 παιδάκια και γίνεται χαμός.και το χειρότερο που πάντα στο τέλος κάποιο θα χτυπήσει!Να βάλω όρους στον μεγάλο.....βάζω αλλά πάλι τα ίδια!Εγώ θυμάμαι από τον εαυτό μου και από αυτά που μου λένε και η γονείς μου και όσα παιδάκια θυμάμαι έρχονταν στο σπίτι μας ντρέπομασταν και καθόμαστε να ήσυχα!Ελπίζω να ναι τα πρώτα χρόνια......αν μήπως μεγαλώσουν ηρεμισουν...του στιλ με κόσμο κάθομαι και παίζω ήσυχα δεν υπάρχει..δεν το έχω ζήσει.

 

Στο ξαναλέω μη χαλιέσαι,λιγο-πολύ όλα έτσι ειναι.Ειδικα όταν ερχεται ξενος κάποια τρελαινονται.Ο δικος μου τρελαινεται με τους παππουδες του που ερχονται σπάνια γιατι μενουν σε αλλη πολη κ δεν μπορώ να τον μαζέψω.Με παιδακια αν έρθουν παιζει μεχρι να μαλώσουνε ,να μη τους δινει τα παιχνιδια του,να χτυπηθούν.Στα αλλα σπιτια ειναι καλυτερος.Τα δικα σου πως ειναι οταν πατε αλλού;Παντως με παιδια στο σπιτι ειναι δυσκολο να χαλαρωσεις με φιλους,θελουν καποιον να τους επιβλεπει ποσο να παιξουν μονα;Λιγα ειναι αυτα που ειναι πολυ ησυχα κ θα παιξουν χωρις να ενοχλουν ή θα βλεπουν καμια ταινια.Απ΄οσα ξερω1-2 ειναι ετσι κ γι΄αυτο ολοι αποφευγουμε να καλουμε-καλουμαστε στα σπιτια.

Εκτος αν εχουμε κ οι δυο οικογενεις απο ενα παιδι ή ειναι κ τα δυο ήσυχα. Κ το καλοκαιρι οκ βγαινουμε έξω το χειμωνα ειναι δύσκολα,με το κρυο.

[vicky86]

Καλησπέρα !ο μεγάλος δεν μπορεί να κάτσει λεπτό στον κολο του όταν βλέπει κόσμο τρελαίνεται......ο μικρός θέλει χέρια,και να μπούσουλΑΕΙ!Λες και το κάνουν επειτιδες (τα παιδιά μου)σαν δουν κόσμο ιδιος ο μεγάλος τρελενεται!Έχω ακούσει από φίλους ότι τα κακομαθαινω .αλλά μαζί μου δεν κάνουν τέτοιες τρελές!😐Έχω επισκέψεις από φίλους με μικρά παιδιά αλλά γίνεται χαμός..γιατί δεν είναι ένα δύο γίνονται 4-5 παιδάκια και γίνεται χαμός.και το χειρότερο που πάντα στο τέλος κάποιο θα χτυπήσει!Να βάλω όρους στον μεγάλο.....βάζω αλλά πάλι τα ίδια!Εγώ θυμάμαι από τον εαυτό μου και από αυτά που μου λένε και η γονείς μου και όσα παιδάκια θυμάμαι έρχονταν στο σπίτι μας ντρέπομασταν και καθόμαστε να ήσυχα!Ελπίζω να ναι τα πρώτα χρόνια......αν μήπως μεγαλώσουν ηρεμισουν...του στιλ με κόσμο κάθομαι και παίζω ήσυχα δεν υπάρχει..δεν το έχω ζήσει.

 

Μολις εφυγε κοσμος απο το σπιτι.ηταν η μαμα μου κ η αδερφη μου.ο ανηψιος μου ειναι 17μηνων.πριν ερθουν εφερα στο σαλονι κ αλλα παιχνιδια(εχουμε παντα).τα παιδια κατσανε μαζι μας στο σαλονι κ παιζανε.ενταξει ο μικρος πηγαινε κ σε αλλους χωρους αλλα καποιος τον επεστρεφε.το αμαξακι που εκανε θορυβο το μαζεψα λογω μεσημεριου.κ η κορη μου πραγματικα δ καθεται καθολου.τον μικρο αφησε τον να μπουσουλαει.εγω δ προτιμω να καθονται φρονιμα λογω οτι ντρεπονται.κ μπορει ο μεγαλος να τρελαινεται ακριβως επειδη δ εχει συνηθισει με κοσμο.να κανουν επιτηδες τι;να τρεχουν κ να μπουσουλανε;η να φωναζουν;ολα τα παιδια το κανουν.μην το παιρνεις τοσο βαρια.

[AthinaP]

Εσύ θα δεις στην πορεία τι "σηκώνει" η παρέα σας. Με κάποιες παρέες καταλήξαμε να συναντιόμαστε σε εξωτερικούς χώρους, χρόοονια μετά έως και τώρα, που τα πιο μεγάλα παιδιά έχουν τις παρέες τους και δεν έρχονται μαζί μας.

 

Με άλλες συναντιόμαστε σε σπίτια και εναλλάξ μια μαμά προσέχει τα παιδιά όσο η άλλη ασχολείται με σερβιρίσματα. Η παραδοχή είναι ότι οι άντρες έχουν τον παραδοσιακό τους ρόλο σταυροπόδι στον καναπέ την ώρα της επίσκεψης, αν και βοηθάνε στην καθημερινότητα. Δεν είναι τόσο δύσκολο αν έχει την πλήρη επίβλεψη ένας ενήλικας κάθε φορά, αν το καλοσκεφτείς. Αυτό προϋποθέτει ότι μέσες άκρες αποδέχεται η μια μαμά τον τρόπο ανατροφής της άλλης, ακόμα και αν δεν ταυτίζονται. Ακόμα τα παιδιά μας χαίρονται όσο τίποτα τη συνύπαρξη αυτή και πιστεύω θα έχαναν πράγματα αν δεν το είχαμε θες από τύχη, θες από λίγη καλή θέληση, επιδιώξει να έχουμε τέτοιες παρέες.

 

Εννοείται η έννοια επίβλεψη έχει άλλη έννοια ανάλογα την ηλικία. Τα παιδιά μας πχ 4 ετών ήθελαν πού και πού κάποιος να βάζει το κεφάλι του στο δωμάτιο όπου έπαιζαν ανεξάρτητα, γιατί ξέραμε πλέον όλοι ότι μπορούσαν να παίξουν χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

 

Με τους φίλους που δεν έχουν παιδιά χαθήκαμε απλώς και ήταν από δική τους επιλογή. Να χαίρεσαι που οι φίλοι σου χωρίς παιδιά θέλουν να έρχονται ΑΚΟΜΑ. Μην το θεωρείς δεδομένο αυτό και σκέψου καλά ποιο θα είναι το αύριο της φιλίας σας. Εμείς δεν είχαμε την επιλογή ότι κάποιος θα μας κρατούσε τα παιδιά. Ειναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό όσον αφορά το τι είδους κοινωνική ζωή θα έχει ένα ζευγάρι μετά τα παιδιά.

 

Αφού τα παιδιά έγιναν 8 ετών περίπου ήθελα εγώ πλέον να δίνω χρόνο σε φίλους χωρίς παιδιά, γενικά να κάνω κάτι χωρίς άντρα και παιδιά γύρω για αρκετή ώρα και συχνά. Αλλά εφόσον δεν είχαμε κρατήσει τις γέφυρες με φίλους χωρίς παιδιά, αυτές οι φιλίες ψιλοέσβησαν και κινούμαι τώρα σε νέους κύκλους, είναι πιο ευχάριστο, παρά να προσπαθείς να αναθερμάνεις μια φιλία που δεν άντεξε. Για αυτό το γράφω, αν δεν έχεις σκοπό να βλέπεις τους φίλους σου, θα είναι φίλοι σου τελικά;

[magdoulini]

Καλησπέρα σας!Επειδή μετά τον ερχομό του 2 μωρού πλέον 11 μηνών...και ο πρώτος 3 χρόνων ,μου είναι δύσκολο να καλεσω κοσμο σπιτι (φίλους,κουμπαρους,ξαδερφια)ο λόγος είναι ότι μου έχει τύχει να ρθουνε λίγες φορές απροσκλητοι κάποιοι φίλοι και γω να μην μπορώ να κάτσω στον καναπέ σαν άνθρωπος να μιλήσουμε και όλο έτρεχα πίσω από τα παιδιά μου ,και τώρα άρχισα να τους αποφεύγω και εσφανομαι άσχημα!πριν τα παιδιά είχα συναιχεια φίλους κτλ στο σπίτι και τώρα όταν έχω καλεσμένους γίνεται ένας χαμός!!!!Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν ότι δεν μπορώ δεν γίνεται να τους καλέσω..Είναι και τα δύο μου παιδιά πολύ ζωηρά!και να πω να τους αφήσω για λίγες ώρες κάπου δεν γίνεται!θα σας πω ένα περιστατικό που μου συμβαίνει:ένα απόγευμα μου έρχονται απροσκλητοι κάτι φίλοι....χάρηκα πολύ που τους είδα!Ήμουν με τον σύζυγό και τα παιδιά...οι φίλοι μου ήρθαν να δουν τα παιδιά έλα μου που τα παιδιά δεν σταμάτησαν να γκρινιάζουν,να κάνουν ζημιές,να τραβάνε να χτυπάνε μέχρι και την σουντοκρεμ αδειάσαν στο δωμάτιο τους πάνω στα παιχνίδι!και όπως πάντα άρχισαν και οι παρατηρήσεις από τους φίλους!τυπου:τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν τιμωρία η τα παραχαιδευετε....και το δικό μου νεύρο να χτυπάει κόκκινο.

 

καταλαβαινω οτι δεν θα μπορουσες να καλεσεις καμμια δεκαρια μαζεμενους...αλλα να αποκλειστεις απο ολους επειδη τα παιδακια σου ειναι ζωηρα?? δηλαδη αν υποθεσουμε οτι εχεις μια αδερφικη φιλη με αλλα δυο παιδακια,δεν βρισκεστε??με τα κουμπαρια σου πχ δεν βρισκεστε??με αδερφια δεν βρισκεστε??δεν εννοω ολοι μαζι,αλλα γινεται να μην κανετε παρεα με ανθρωπο επειδη εχεις ζωηρα παιδακια??σιγουρα θα επιλεξεις τους ανθρωπους που μπορεις να συννενοηθεις,αλλα η σκεψη οτι δεν θελω κοσμο στο σπιτι μου λογω των παιδιων,πραγματικα δεν μου φαινεται λογικη...οσοι εχουν παιδια,λιγο πολυ τα ιδια θεματα εχουν...αρα σε καταλαβαινουν και τους καταλαβαινεις...τα σπιτια λιγο πολυ γινονται χαλια,τα επαναφερουμε μετα...αλλα να αποκλειστουμε απο τον κοσμο επειδη εχουμε παιδια,θελει σκεψη...

 

ουτε πηγαινετε σε αλλων φιλων σας τα σπιτια??

[annoulen]

γεια σου santoulini.

 

όλα αυτά που λες μου φαίνονται φυσιολογικά, εκτός από την σκέψη σου να αποκλειστείς από κάποιος φίλους ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

 

Κ εμείς με 2 αγόρια κάπως έτσι είμαστε κ έχουμε κ σχετικά μικρό σπίτι - ευτυχώς που οι κοντινές μου φίλες/συγγενείς έχουν συνομήλικα παιδάκια οπότε υπάρχει αλληλοκατανόηση. Επίσης αλλάζουμε κάθε φορά "σπίτι συγκέντρωσης" κ προσπαθούμε να είναι το πολύ 4 - 5 παιδάκια. Κ εννοείται ότι όποιο σπίτι μετά είναι άνω κάτω. Πάμε κ σε παιδότοπους που κ που.

 

Πρέπει να το "αφομοιώσεις" ότι για μερικά χρόνια οι κοινωνικές συναναστροφές θα είναι τέτοιου τύπου, αλλιώς θα απομονωθείτε. Εννοείται ότι "αραιώνεις" αναγκαστικά από φίλους χωρίς παιδιά ή φίλους με μεγαλύτερα παιδιά αλλά δεν "κόβεις".

[kotsifikos]

Μήπως επειδή τα παιδιά θέλουν παρέα όταν βλέπουν επισκέπτες στο σπίτι (επειδή συμβαίνει σπάνια) ξεσηκώνονται από χαρά και ενθουσιασμό?(Μία υπόθεση κάνω)

Επίσης νομίζω πως σε αυτή την ηλικία που είναι τα παιδιά σου είναι λογικό να μην κάθεσαι λεπτό.

[mkcm]

Ούσα μαμά 2 παιδιών που δεν τα χαρακτηρίζεις ούτε ήρεμα, ούτε ντοπαλά, έχω να σου πω, ότι οι επισκέψεις για μας προσωπικά είναι μια ανάσα. Δηλαδή, ξεφεύγουμε από την τετράδα και τη δυάδα και λέμε και καμιά κουβέντα με έναν άνθρωπο πέραν της στενής οικογένειας. Ναι, τα παιδιά δεν κάθονται ήσυχα, όπως άλλωστε δεν κάθονται ποτέ, αλλά εμείς περνάμε πολύ όμορφα.

Ειδικά, όταν ήταν πολύ μωρά και δεν είχαμε πολλές ευκαιρίες να βγαίνουμε οι επισκέψεις ειδικά από φίλους, με ή χωρίς παιδιά ήταν δώρο!!!!!!!!!

Μην ξεκινάς με άγχος όταν περιμένεις επισκέψεις για το πως θα συμπεριφερθούν τα παιδιά, κλπ., αλλά δες το σαν μια ευκαιρία να ξεφύγεις εσύ προτίστως από τη ρουτίνα!!!!!!! Τα παιδιά είναι παιδιά...

Κλείνεις τα αυτιά σε κριτικές που δε σε αγγίζουν και ενδεχομένως δε σε βοηθούν, και επιλέγεις φυσικά ποιους θα καλέσεις... αν και εφόσον είσαι σε μούντ!!!!!!!!!!!!

[Dragonfly]

Καλησπέρα σας!Επειδή μετά τον ερχομό του 2 μωρού πλέον 11 μηνών...και ο πρώτος 3 χρόνων ,μου είναι δύσκολο να καλεσω κοσμο σπιτι (φίλους,κουμπαρους,ξαδερφια)ο λόγος είναι ότι μου έχει τύχει να ρθουνε λίγες φορές απροσκλητοι κάποιοι φίλοι και γω να μην μπορώ να κάτσω στον καναπέ σαν άνθρωπος να μιλήσουμε και όλο έτρεχα πίσω από τα παιδιά μου ,και τώρα άρχισα να τους αποφεύγω και εσφανομαι άσχημα!πριν τα παιδιά είχα συναιχεια φίλους κτλ στο σπίτι και τώρα όταν έχω καλεσμένους γίνεται ένας χαμός!!!!Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν ότι δεν μπορώ δεν γίνεται να τους καλέσω..Είναι και τα δύο μου παιδιά πολύ ζωηρά!και να πω να τους αφήσω για λίγες ώρες κάπου δεν γίνεται!θα σας πω ένα περιστατικό που μου συμβαίνει:ένα απόγευμα μου έρχονται απροσκλητοι κάτι φίλοι....χάρηκα πολύ που τους είδα!Ήμουν με τον σύζυγό και τα παιδιά...οι φίλοι μου ήρθαν να δουν τα παιδιά έλα μου που τα παιδιά δεν σταμάτησαν να γκρινιάζουν,να κάνουν ζημιές,να τραβάνε να χτυπάνε μέχρι και την σουντοκρεμ αδειάσαν στο δωμάτιο τους πάνω στα παιχνίδι!και όπως πάντα άρχισαν και οι παρατηρήσεις από τους φίλους!τυπου:τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν τιμωρία η τα παραχαιδευετε....και το δικό μου νεύρο να χτυπάει κόκκινο.

 

Η λέξη κλειδί είναι το "απρόσκλητοι"... Φυσικά και άμα κάποιος πάει απρόσκλητος σε σπίτι με παιδιά, τι περιμένει ακριβώς; να τον υποδεχτούν με ροδοπέταλα; Βγάζει τα παιδιά από το πρόγραμμά τους, είσαι και εσύ απροετοίμαστη και γίνεται ένας χαμός...

Επισκέψεις μόνο κατόπιν συννενόησης, σε ώρες και μέρες που βολεύουν και που τα παιδιά είναι πιο ήρεμα, δεν είναι κουρασμένα, έχουν βγει νωρίτερα έξω και δεν είναι όλη μέρα κλεισμένα στο σπίτι κτλ κτλ...

[santoulini]

Ευχαριστώ για της απαντήσεις σας!!!!