Βλεμματική επαφή

[Neraidoula88]

20 ώρες πρίν, maripoz είπε:

Καλή χρονιά, ειλικρινά όλα όσα λες είναι φυσιολογικα είναι πολύ μικρό το μωράκι σου για να ανησυχείς αν δεν σε αναζηταει τακτικά. Το ότι σε αναζηταει όταν σε χρειάζεται είναι πάρα πολύ σημαντικό και αυτο που πρέπει να κάνει στην ηλικία της. Τώρα σχετικά με το μπαμπά της, μην μου πεις πως εσύ κάθε μέρα έχεις τα ίδια κέφια και χοροπηδας όταν γυρνάει ο άντρας σου από την δουλειά πχ? Ε έτσι και το μωρό μια έχει τα κέφια του και εκδηλώνεται περισσότερο και την άλλη δεν έχει τόσα κέφια ή έχει εστιασει σε κάτι άλλο και και δεν είναι για πολλά πολλά βρε παιδί μου. Άνθρωπος είναι κι αυτό έχει τις ώρες του. Για το χαχανητο σου είπα, το δικό μου, πλην μερικών περιστασιακων χαχανων νωρίτερα, άρχισε πραγματικά να χαχανιζει στους 7 μήνες και δεν έχει σταματήσει από τότε να ξεκαρδιζεται. 

Ευαχριστω βρε κοριτσι μου....σε ευχαριστω!! οταν ειναι πολυ ηρεμη ανχωνομαι, οταν παλι πολυ ζωηρη τα ιδια!!! πρεπει να συνελθω!! ειναι και το πρωτο μου....μου φαινονται λογικα αυτα που μου λες!! ισως ειναι οντως μικρο ακομα και εγω περιμενω πολλα απο αυτο.  Να εισαι καλα ... καλο βραδυ!!  <3  

 

Υ.Γ μια λεπτομερεια...τα χειλακια του μωρου εχουν σκασει, λογω της πολυ  ξηρης ατμοσφαιρας στο σπιτι μου μαλλον,  τι μπορω να βαζω πανω να μαλακωνει? (λαδι καρυδας ας πουμε?) εβγαλε λιγο αιματακι σημερα, μια κουκιδιτσα πανω στο μανικακι της ειδα,  εχετε αντιστοιχη εμπειρια? 

[Antwnia81]

Γεια σας, ειμαι νεο μελος και νεα μαμα ενος αγοριου 3 μηνών.

Το θεμα μου ειναι το εξης:Η παιδίατρός μας προβληματιστηκε με το γεγονός ότι δεν παρακολουθεί με το βλεμμα κινούμενα αντικείμενα. Πρότεινε να του δίνουμε περισσότερα ερεθίσματα και ισως τον επόμενο μήνα να δούμε νευρολογο ή οφθαλμίατρο. Κατά τα άλλα μας επισήμανε ότι έχεις εξαιρετική ανάπτυξη, καλό μυϊκό τόνο, κάνει κοινωνικά χαμόγελα. Επισης φαινεται ότι αναγνωρίζει το πρόσωπο μου και μου χαμογελάει εύκολα και γρήγορα σε σχέση με άλλα άτομα. Ομως δε γυρνάει το κεφάλι στο άκουσμα ενός ήχου ( η ακοη του έχει ελεγχθεί). Το βλέμμα παραμένει σαν κολλημένο σε κάποια σημεία και φαίνεται σα να μην παρατηρεί καν αντικειμενα που κουνάμε, με εξαίρεση ένα κουκλάκι φωτεινό (και όχι παντα) και εμας που μας ακολουθει με το βλεμμα όταν του μιλάμε από πάνω.
Ανησυχώ πολύ όπως καταλαβαίνετε καθώς διαβάζω ότι είναι ορόσημο που πρέπει να έχει κατακτηθεί στον 3ο μήνα ή και νωρίτερα. Θα εκτιμούσα πολύ μια γνώμη από τις πιο εμπειρες. Ισχυει αυτο ή στην πραγματικοτητα ειναι πιο ελαστικα τα ορια και μπορει ενα παιδακι να φτασει εκει στον 4ο μηνα π.χ? Πιστεύετε ότι μπορεί να βελτιωθεί μέσα στο επόμενο διάστημα με τα κατάλληλα ερεθισματα?ξέρω ότι κάθε παιδί αναπτύσσεται με τους ρυθμούς του αλλά φοβάμαι μήπως είναι κάτι σοβαρό. Έχει καμία αντίστοιχη εμπειρία? 
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας

[maripoz]

Από το δικό μου μωρό θυμάμαι ότι σπάνια γυριζε το κεφάλι του στον ήχο σε αυτή την ηλικία. Δεν ξέρω αν το ότι το μωράκι σου δεν ακολουθεί με το βλέμμα του αντικειμενα μπορεί να σημαίνει κάτι αλλά γενικότερα τα ορόσημα είναι ενδεικτικά. Κι εγώ ανησυχουσα για τα ορόσημα όταν το παιδί μου ήταν μικρότερο και σταδιακά κατάλαβα αυτό ακριβώς που λες, ότι το κάθε παιδί αναπτύσσεται με το δικό του ρυθμό. Ελπίζω όλα να είναι καλά με το μωράκι σου.

[Antwnia81]

On 20/3/2020 at 4:49 ΠΜ, maripoz είπε:

Από το δικό μου μωρό θυμάμαι ότι σπάνια γυριζε το κεφάλι του στον ήχο σε αυτή την ηλικία. Δεν ξέρω αν το ότι το μωράκι σου δεν ακολουθεί με το βλέμμα του αντικειμενα μπορεί να σημαίνει κάτι αλλά γενικότερα τα ορόσημα είναι ενδεικτικά. Κι εγώ ανησυχουσα για τα ορόσημα όταν το παιδί μου ήταν μικρότερο και σταδιακά κατάλαβα αυτό ακριβώς που λες, ότι το κάθε παιδί αναπτύσσεται με το δικό του ρυθμό. Ελπίζω όλα να είναι καλά με το μωράκι σου.

Δυστυχώς οσο τον πατατηρω πιστεύω πως σίγουρα κάτι σημαίνει το ότι δεν ακολουθεί τα αντικειμενα,  ούτε κάν τα παρατηρεί. Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση

[Neraidoula88]

On 19/3/2020 at 8:26 ΠΜ, Antwnia81 είπε:

Γεια σας, ειμαι νεο μελος και νεα μαμα ενος αγοριου 3 μηνών.

Το θεμα μου ειναι το εξης:Η παιδίατρός μας προβληματιστηκε με το γεγονός ότι δεν παρακολουθεί με το βλεμμα κινούμενα αντικείμενα. Πρότεινε να του δίνουμε περισσότερα ερεθίσματα και ισως τον επόμενο μήνα να δούμε νευρολογο ή οφθαλμίατρο. Κατά τα άλλα μας επισήμανε ότι έχεις εξαιρετική ανάπτυξη, καλό μυϊκό τόνο, κάνει κοινωνικά χαμόγελα. Επισης φαινεται ότι αναγνωρίζει το πρόσωπο μου και μου χαμογελάει εύκολα και γρήγορα σε σχέση με άλλα άτομα. Ομως δε γυρνάει το κεφάλι στο άκουσμα ενός ήχου ( η ακοη του έχει ελεγχθεί). Το βλέμμα παραμένει σαν κολλημένο σε κάποια σημεία και φαίνεται σα να μην παρατηρεί καν αντικειμενα που κουνάμε, με εξαίρεση ένα κουκλάκι φωτεινό (και όχι παντα) και εμας που μας ακολουθει με το βλεμμα όταν του μιλάμε από πάνω.
Ανησυχώ πολύ όπως καταλαβαίνετε καθώς διαβάζω ότι είναι ορόσημο που πρέπει να έχει κατακτηθεί στον 3ο μήνα ή και νωρίτερα. Θα εκτιμούσα πολύ μια γνώμη από τις πιο εμπειρες. Ισχυει αυτο ή στην πραγματικοτητα ειναι πιο ελαστικα τα ορια και μπορει ενα παιδακι να φτασει εκει στον 4ο μηνα π.χ? Πιστεύετε ότι μπορεί να βελτιωθεί μέσα στο επόμενο διάστημα με τα κατάλληλα ερεθισματα?ξέρω ότι κάθε παιδί αναπτύσσεται με τους ρυθμούς του αλλά φοβάμαι μήπως είναι κάτι σοβαρό. Έχει καμία αντίστοιχη εμπειρία? 
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας

Γεια σου @Antwnia81 Εγω πιστευω οτι ολα πανε καλα, χαμογελαει στους γυρω του, πολυ σημαντικό, νιωθεις οτι σε αναγνωριζει και σου χαμογελαει, πολυ σημαντικό,  εγω αυτο που εκανα θυμαμαι να φερνω μπροστα απο το προσωπο του, ενα κοκκινο αντικειμενο και πολυ πολυ αργα το μετακινουσα να δω αν θα γυρισει το βλεμμα του. καποιες φορες το κοιτουσε, καποιες οχι. Μα οπως λες εσας σας ακολουθει με το βλεμμα του. ειναι πολυ σημαντικο κ αυτο. 

ξερεις ποσες φορες εχω κλαψει οταν την φωναζα και δεν γυρνουσε? πολλες! τωρα πια, καρφιτσα  πεφτει κατω και γυρναει αμεσως. κανε υπομονη καποια μωρακια το πανε πιο αργα, άλλα πιο συντομα. δεν θα σου πω να μην ανχωνεσαι γιατι σε καταλαβαινω, ετσι ειμαι και εγω...απλα κανε λιγο υπομονη μεχρι το επομενο ραντεβου με τον παιδιατρο και το ξανασυζητατε, αν και πιστευω κ ευχομαι δεν θα χρειαστει καν.  

 

[Antwnia81]

14 ώρες πρίν, Neraidoula88 είπε:

Γεια σου @Antwnia81 Εγω πιστευω οτι ολα πανε καλα, χαμογελαει στους γυρω του, πολυ σημαντικό, νιωθεις οτι σε αναγνωριζει και σου χαμογελαει, πολυ σημαντικό,  εγω αυτο που εκανα θυμαμαι να φερνω μπροστα απο το προσωπο του, ενα κοκκινο αντικειμενο και πολυ πολυ αργα το μετακινουσα να δω αν θα γυρισει το βλεμμα του. καποιες φορες το κοιτουσε, καποιες οχι. Μα οπως λες εσας σας ακολουθει με το βλεμμα του. ειναι πολυ σημαντικο κ αυτο. 

ξερεις ποσες φορες εχω κλαψει οταν την φωναζα και δεν γυρνουσε? πολλες! τωρα πια, καρφιτσα  πεφτει κατω και γυρναει αμεσως. κανε υπομονη καποια μωρακια το πανε πιο αργα, άλλα πιο συντομα. δεν θα σου πω να μην ανχωνεσαι γιατι σε καταλαβαινω, ετσι ειμαι και εγω...απλα κανε λιγο υπομονη μεχρι το επομενο ραντεβου με τον παιδιατρο και το ξανασυζητατε, αν και πιστευω κ ευχομαι δεν θα χρειαστει καν.  

 

Σε ευχαριστώ πολύ! Μου δίνεις κουράγιο, προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά γιατί βλέπω ότι έχει κάποια πολύ καλά σημάδια στην ανάπτυξη του, κάθε μέρα είναι διαφορετικός, αλλάζει συνεχώς, οπότε περιμένω να δω πότε θα μας δείξει και τα πρώτα σημάδια σε σχέση με τα αντικειμενα. Ευχαριστώ πολύ και πάλι!!

[Neraidoula88]

On 25/3/2020 at 4:54 ΜΜ, Antwnia81 είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ! Μου δίνεις κουράγιο, προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά γιατί βλέπω ότι έχει κάποια πολύ καλά σημάδια στην ανάπτυξη του, κάθε μέρα είναι διαφορετικός, αλλάζει συνεχώς, οπότε περιμένω να δω πότε θα μας δείξει και τα πρώτα σημάδια σε σχέση με τα αντικειμενα. Ευχαριστώ πολύ και πάλι!!

Μην με ευχαριστεις!! Σε καταλαβαινω!!! Εισαι μητερα τωρα και ειναι λογικο να ανχωνεσαι, αυτο δεν θα αλλαξει ποτε. εγω συνεχεια ζηταω υποστηριξη απο δω, για διαφορα που εχω στο μυαλο μου!!  φυσικα και απο τον παιδιατρο μας!! οτιδηποτε μας απασχολει καλο ειναι να ρωταμε αρχικα εκεινον! 

ολα καλα θα πανε. Να μας ενημερωνεις!!

 

[Lilaki15]

Γειά σας, έχω έναν μπέμπη 9 εβδομαδων κ ενω χαμογελάει, λέει αγκου φωνούλες, είναι φαγανος, δεν κανει βλεμματικη επαφή, πολλές φορές νομίζουμε ότι μας κοιτάει αλλά όταν φεύγουμε από μπροστά του καταλαβαίνουμε ότι το βλέμμα του ήταν αλλού κάπου στο κενό. Εστίαζει μόνο για πολύ λίγο και λίγες φορές. Όταν του φωνάζω δε γυρίζει. Θα ήθελα τις απόψεις σας!!! 

[maripoz]

On 12/11/2021 at 3:29 PM, Lilaki15 said:

Γειά σας, έχω έναν μπέμπη 9 εβδομαδων κ ενω χαμογελάει, λέει αγκου φωνούλες, είναι φαγανος, δεν κανει βλεμματικη επαφή, πολλές φορές νομίζουμε ότι μας κοιτάει αλλά όταν φεύγουμε από μπροστά του καταλαβαίνουμε ότι το βλέμμα του ήταν αλλού κάπου στο κενό. Εστίαζει μόνο για πολύ λίγο και λίγες φορές. Όταν του φωνάζω δε γυρίζει. Θα ήθελα τις απόψεις σας!!! 

Να σου ζησει!  Δεν ειναι απαραιτητα στο κενο το βλεμμα του, πιθανον να κοιταει εσας και απλως μετα να «μενει» σε εκεινο το σημειο. Αν του δειξεις ενα φανταχτερο παιχνιδι, θα το κοιταξει ή οχι;

ουτε το δικο μου γυριζε οταν του φωναζα, δεν θα με προβληματιζε αυτο μαλλον. 

[ninaki80]

On 11/12/2021 at 3:29 ΜΜ, Lilaki15 είπε:

Γειά σας, έχω έναν μπέμπη 9 εβδομαδων κ ενω χαμογελάει, λέει αγκου φωνούλες, είναι φαγανος, δεν κανει βλεμματικη επαφή, πολλές φορές νομίζουμε ότι μας κοιτάει αλλά όταν φεύγουμε από μπροστά του καταλαβαίνουμε ότι το βλέμμα του ήταν αλλού κάπου στο κενό. Εστίαζει μόνο για πολύ λίγο και λίγες φορές. Όταν του φωνάζω δε γυρίζει. Θα ήθελα τις απόψεις σας!!! 

Είναι πολύ μικρό για να κάνεις τέτοιες παρατηρήσεις. Το κενό βλέμμα συνήθως στα μωρά είναι εστιάζω σε κάτι άλλο πιο ενδιαφέρον. 

[kotsifikos]

On 12/11/2021 at 3:29 PM, Lilaki15 said:

Γειά σας, έχω έναν μπέμπη 9 εβδομαδων κ ενω χαμογελάει, λέει αγκου φωνούλες, είναι φαγανος, δεν κανει βλεμματικη επαφή, πολλές φορές νομίζουμε ότι μας κοιτάει αλλά όταν φεύγουμε από μπροστά του καταλαβαίνουμε ότι το βλέμμα του ήταν αλλού κάπου στο κενό. Εστίαζει μόνο για πολύ λίγο και λίγες φορές. Όταν του φωνάζω δε γυρίζει. Θα ήθελα τις απόψεις σας!!! 

Να σας ζήσει το μωράκι.

Είναι μόνο 9 εβδομάδων...πολυ νωρίς για το οτιδήποτε, ωστόσο όμως καταλαβαίνω τα άγχη σας, ο παιδίατρος σας τι σας είπα. Αν δεν του έχεις μιλήσει για τις ανησυχίες σου καλό είναι να το κάνεις, πρέπει να αναπτύξετε σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σας.

[Stefuleeni]

Γειά σας!
Είμαι σίγουρη ότι το θέμα έχει χιλιουπωθει αλλά κάθε μέρα βασανιζομαι και νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη!
Έχω ένα αγοράκι δύο ετών τώρα,γεννήθηκε με πρόκληση τοκετού,υγιέστατος χωρίς καμία επιπλοκη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και στον τοκετό!
Όλα έδειχναν φυσιολογικά αν εξαιρεσω μόνο ότι δεν τον θηλασα παρα μόνο 20 ημέρες γιατί έπρεπε να πάρω κάποια χάπια για μια θεραπεία. Μέχρι το πρώτο έτος έδειχνε ένα ζωντανό μωρό,περπατήσε 11 μηνών, έδειχνε,χαμογελουσε,μας κοιτούσε,ακολουθούσε εντολές, έλεγε κάποιες λεξουλες όπως μαμά μπαμπά γιαγια παππού,βαου βαου,γάλα κλπ. Να σημειώσω ότι βλέπαμε και παιδικά στην τηλεόραση, ζουζουνια,μαθησιακα προγράμματα κλπ, επειδή ζούμε στο εξωτερικό του έβαζα και κάποια τραγουδάκια τέτοιου είδους στη γλώσσα αυτήν. Φτάνοντας κοντά στο δεύτερο έτος φέρνω στον κόσμο το δεύτερο μας παιδάκι και μπορώ να πω ότι δεν είχα παρατηρήσει κάτι το ιδιαίτερο με το πρώτο μας παιδί,είχαμε και την μετακόμιση,ήμουν έτοιμη να γεννησω και δεν πρόσεξα κάποια "σημάδια".
Λόγο κορονοιου δεν έχουμε πολλές επαφές με άλλα παιδιά αλλά και δύο κορίτσια από διαφορετικές φίλες μου που συναντήσαμε,που ηλικιακά τα παιδιά τους είναι περίπου μισό χρόνο πιο μικρά από τον γιο μου,παρατήρησα κάποιες διάφορες που με τρόμαξαν. Τα κορίτσια αυτά πέρα από του ότι μιλάνε,πλησιάζουν την μαμά,ανταποκρινονται σε εντολές,τις κοιτάζουν,τις πηγαίνουν παιχνίδια, ήθελαν να παίξουν μαζί του και αυτός τίποτα,ναι μεν χαίρεται όταν έρχεται κάποιος στο σπίτι δηλαδή χαμογελάει αλλά μέχρι εκεί.

Ο γιος μου δεν μας κοιτάει ή μας κοιτάει πολύ σπάνια! Αποφεύγει την βλεμματικη επαφή! Δεν το είχα προσέξει καν....άρχισα να τον παρατηρώ πιο σχολαστικα...περπατουσε και ένα διάστημα σαν να χορεύει για λίγο στις μυτες των ποδιών του,κάνει περιστροφηκες κινήσεις γύρω από τον εαυτό του και γύρω από αντικείμενα,δεν μιλάει ακόμη ή μάλλον όσα έλεγε δεν τα λέει άλλο, τριζει δοντακια,τρέχει πέρα δοθε,παθαίνει κάτι σαν ταντρουμ όταν δεν καταφέρνει πχ να βάλει όρθιο ένα αμάξι,παρατηρείται τα παιχνίδια του ( κυρίως οχήματα) από όλες τις οπτικές γωνίες,δεν γυρνάει στο ονομα του,ηχολαλλει από κάποια παιδικά τραγουδάκια όταν θυμάται και φοβάται τους θορυβους της ηλεκτρικής σκούπας και το πιστολάκι μαλλιών. Ξέρω πως όλα οδηγούν σε ένα πράγμα,χωρίς να έχω διάγνωση νιώθω ότι το παιδί μου ανήκει στο φάσμα του αυτισμου. Εννοείται ότι μου έδωσε παραπεμτικο η παιδίατρος να εξεταστεί το παιδι από ειδικό όμως αυτό θα γίνει σε κανένα τετράμηνο μέχρι τότε όμως κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,χωρίς διάγνωση δεν μπορώ να ξεκινήσω λόγοθεραπεία και εργοθεραπεια!

Ωστόσο είναι πολύ καλός στην τοποθέτηση παζλ,ζωάκια,σχήματα αριθμούς,σε μερικά βιβλία που του έχουμε ανταπικρινεται συνήθως σωστά σε αυτά που τον ρωτάμε,καταλαβαίνει ότι θέλει να καταλάβει,πχ αν του πω έλα να σου δώσει η μαμά μπισκοτακι σηκώνει το βλέμμα του και έρχεται ή αν του πω Φώτη κοίτα τι έχω εδώ συνήθως σηκώνει το κεφαλακι του να δει,αν του πω πάμε να κάνουμε μπάνιο,μαμ ή νανι τα καταλαβαίνει...απλώς νιώθουμε ότι δεν υπάρχει επαφή,δεν μας αγκαλιάζει πάντα,δεν μας φιλαει ποτέ....γενικά νιώθουμε ότι είναι σε έναν δικό του κόσμο,παίζει μόνος του και δεν μοιράζεται μαζί μας κάτι....

Θέλω πραγματικά τις απόψεις σας τις συμβουλές σας μέχρι να εξεταστεί το παιδι...υπάρχει περίπτωση να είναι όλα της φαντασίας μας? Α επίσης να σημειώσω ότι το βρεφακι ούτε που το κοιτάζει...σαν να μην υπάρχει καν μέσα στο σπίτι.

[maripoz]

On 12/21/2021 at 10:06 PM, Stefuleeni said:

Γειά σας!
Είμαι σίγουρη ότι το θέμα έχει χιλιουπωθει αλλά κάθε μέρα βασανιζομαι και νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη!
Έχω ένα αγοράκι δύο ετών τώρα,γεννήθηκε με πρόκληση τοκετού,υγιέστατος χωρίς καμία επιπλοκη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και στον τοκετό!
Όλα έδειχναν φυσιολογικά αν εξαιρεσω μόνο ότι δεν τον θηλασα παρα μόνο 20 ημέρες γιατί έπρεπε να πάρω κάποια χάπια για μια θεραπεία. Μέχρι το πρώτο έτος έδειχνε ένα ζωντανό μωρό,περπατήσε 11 μηνών, έδειχνε,χαμογελουσε,μας κοιτούσε,ακολουθούσε εντολές, έλεγε κάποιες λεξουλες όπως μαμά μπαμπά γιαγια παππού,βαου βαου,γάλα κλπ. Να σημειώσω ότι βλέπαμε και παιδικά στην τηλεόραση, ζουζουνια,μαθησιακα προγράμματα κλπ, επειδή ζούμε στο εξωτερικό του έβαζα και κάποια τραγουδάκια τέτοιου είδους στη γλώσσα αυτήν. Φτάνοντας κοντά στο δεύτερο έτος φέρνω στον κόσμο το δεύτερο μας παιδάκι και μπορώ να πω ότι δεν είχα παρατηρήσει κάτι το ιδιαίτερο με το πρώτο μας παιδί,είχαμε και την μετακόμιση,ήμουν έτοιμη να γεννησω και δεν πρόσεξα κάποια "σημάδια".
Λόγο κορονοιου δεν έχουμε πολλές επαφές με άλλα παιδιά αλλά και δύο κορίτσια από διαφορετικές φίλες μου που συναντήσαμε,που ηλικιακά τα παιδιά τους είναι περίπου μισό χρόνο πιο μικρά από τον γιο μου,παρατήρησα κάποιες διάφορες που με τρόμαξαν. Τα κορίτσια αυτά πέρα από του ότι μιλάνε,πλησιάζουν την μαμά,ανταποκρινονται σε εντολές,τις κοιτάζουν,τις πηγαίνουν παιχνίδια, ήθελαν να παίξουν μαζί του και αυτός τίποτα,ναι μεν χαίρεται όταν έρχεται κάποιος στο σπίτι δηλαδή χαμογελάει αλλά μέχρι εκεί.

Ο γιος μου δεν μας κοιτάει ή μας κοιτάει πολύ σπάνια! Αποφεύγει την βλεμματικη επαφή! Δεν το είχα προσέξει καν....άρχισα να τον παρατηρώ πιο σχολαστικα...περπατουσε και ένα διάστημα σαν να χορεύει για λίγο στις μυτες των ποδιών του,κάνει περιστροφηκες κινήσεις γύρω από τον εαυτό του και γύρω από αντικείμενα,δεν μιλάει ακόμη ή μάλλον όσα έλεγε δεν τα λέει άλλο, τριζει δοντακια,τρέχει πέρα δοθε,παθαίνει κάτι σαν ταντρουμ όταν δεν καταφέρνει πχ να βάλει όρθιο ένα αμάξι,παρατηρείται τα παιχνίδια του ( κυρίως οχήματα) από όλες τις οπτικές γωνίες,δεν γυρνάει στο ονομα του,ηχολαλλει από κάποια παιδικά τραγουδάκια όταν θυμάται και φοβάται τους θορυβους της ηλεκτρικής σκούπας και το πιστολάκι μαλλιών. Ξέρω πως όλα οδηγούν σε ένα πράγμα,χωρίς να έχω διάγνωση νιώθω ότι το παιδί μου ανήκει στο φάσμα του αυτισμου. Εννοείται ότι μου έδωσε παραπεμτικο η παιδίατρος να εξεταστεί το παιδι από ειδικό όμως αυτό θα γίνει σε κανένα τετράμηνο μέχρι τότε όμως κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,χωρίς διάγνωση δεν μπορώ να ξεκινήσω λόγοθεραπεία και εργοθεραπεια!

Ωστόσο είναι πολύ καλός στην τοποθέτηση παζλ,ζωάκια,σχήματα αριθμούς,σε μερικά βιβλία που του έχουμε ανταπικρινεται συνήθως σωστά σε αυτά που τον ρωτάμε,καταλαβαίνει ότι θέλει να καταλάβει,πχ αν του πω έλα να σου δώσει η μαμά μπισκοτακι σηκώνει το βλέμμα του και έρχεται ή αν του πω Φώτη κοίτα τι έχω εδώ συνήθως σηκώνει το κεφαλακι του να δει,αν του πω πάμε να κάνουμε μπάνιο,μαμ ή νανι τα καταλαβαίνει...απλώς νιώθουμε ότι δεν υπάρχει επαφή,δεν μας αγκαλιάζει πάντα,δεν μας φιλαει ποτέ....γενικά νιώθουμε ότι είναι σε έναν δικό του κόσμο,παίζει μόνος του και δεν μοιράζεται μαζί μας κάτι....

Θέλω πραγματικά τις απόψεις σας τις συμβουλές σας μέχρι να εξεταστεί το παιδι...υπάρχει περίπτωση να είναι όλα της φαντασίας μας? Α επίσης να σημειώσω ότι το βρεφακι ούτε που το κοιτάζει...σαν να μην υπάρχει καν μέσα στο σπίτι.

Υπάρχει πιθανότητα να ανήκει στο φάσμα το παιδί σου, η αλήθεια είναι ότι έχει πολλά συμπτώματα αλλά να ξέρεις ότι η πρώιμη παρέμβαση (που ετπιμαζεστε να κάνετε) βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ τα παιδιά με αυτισμό να έχουν μια πολύ φυσιολογική ζωη. Και πάλι δεν μπορουμε να ξέρουμε αν έχει κάτι το παιδί προτού πάρεις διάγνωση αλλά να είσαι θετική γιατί το παιδί μπορεί να ξεπεράσει πολλά θεματακια που τώρα έχει με την βοήθεια ειδικού. Κουράγιο ψυχραιμία και πολλή αγάπη στον μικρό σου 

[Stefuleeni]

@maripoz να είστε καλά,εύχομαι να βρούμε σύντομα,ραντεβού και να ξεκινήσουμε ότι απαιτείτα!

[Συντονιστής Περιεχομένου]

 Γειά σας

 δείτε και εδώ

εάν επιθυμείτε πληροφορίες για θέματα σχετικά με το φάσμα του αυτισμού

 

 

[comet]

On 21/12/2021 at 10:06 ΜΜ, Stefuleeni είπε:

Γειά σας!
Είμαι σίγουρη ότι το θέμα έχει χιλιουπωθει αλλά κάθε μέρα βασανιζομαι και νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη!
Έχω ένα αγοράκι δύο ετών τώρα,γεννήθηκε με πρόκληση τοκετού,υγιέστατος χωρίς καμία επιπλοκη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και στον τοκετό!
Όλα έδειχναν φυσιολογικά αν εξαιρεσω μόνο ότι δεν τον θηλασα παρα μόνο 20 ημέρες γιατί έπρεπε να πάρω κάποια χάπια για μια θεραπεία. Μέχρι το πρώτο έτος έδειχνε ένα ζωντανό μωρό,περπατήσε 11 μηνών, έδειχνε,χαμογελουσε,μας κοιτούσε,ακολουθούσε εντολές, έλεγε κάποιες λεξουλες όπως μαμά μπαμπά γιαγια παππού,βαου βαου,γάλα κλπ. Να σημειώσω ότι βλέπαμε και παιδικά στην τηλεόραση, ζουζουνια,μαθησιακα προγράμματα κλπ, επειδή ζούμε στο εξωτερικό του έβαζα και κάποια τραγουδάκια τέτοιου είδους στη γλώσσα αυτήν. Φτάνοντας κοντά στο δεύτερο έτος φέρνω στον κόσμο το δεύτερο μας παιδάκι και μπορώ να πω ότι δεν είχα παρατηρήσει κάτι το ιδιαίτερο με το πρώτο μας παιδί,είχαμε και την μετακόμιση,ήμουν έτοιμη να γεννησω και δεν πρόσεξα κάποια "σημάδια".
Λόγο κορονοιου δεν έχουμε πολλές επαφές με άλλα παιδιά αλλά και δύο κορίτσια από διαφορετικές φίλες μου που συναντήσαμε,που ηλικιακά τα παιδιά τους είναι περίπου μισό χρόνο πιο μικρά από τον γιο μου,παρατήρησα κάποιες διάφορες που με τρόμαξαν. Τα κορίτσια αυτά πέρα από του ότι μιλάνε,πλησιάζουν την μαμά,ανταποκρινονται σε εντολές,τις κοιτάζουν,τις πηγαίνουν παιχνίδια, ήθελαν να παίξουν μαζί του και αυτός τίποτα,ναι μεν χαίρεται όταν έρχεται κάποιος στο σπίτι δηλαδή χαμογελάει αλλά μέχρι εκεί.

Ο γιος μου δεν μας κοιτάει ή μας κοιτάει πολύ σπάνια! Αποφεύγει την βλεμματικη επαφή! Δεν το είχα προσέξει καν....άρχισα να τον παρατηρώ πιο σχολαστικα...περπατουσε και ένα διάστημα σαν να χορεύει για λίγο στις μυτες των ποδιών του,κάνει περιστροφηκες κινήσεις γύρω από τον εαυτό του και γύρω από αντικείμενα,δεν μιλάει ακόμη ή μάλλον όσα έλεγε δεν τα λέει άλλο, τριζει δοντακια,τρέχει πέρα δοθε,παθαίνει κάτι σαν ταντρουμ όταν δεν καταφέρνει πχ να βάλει όρθιο ένα αμάξι,παρατηρείται τα παιχνίδια του ( κυρίως οχήματα) από όλες τις οπτικές γωνίες,δεν γυρνάει στο ονομα του,ηχολαλλει από κάποια παιδικά τραγουδάκια όταν θυμάται και φοβάται τους θορυβους της ηλεκτρικής σκούπας και το πιστολάκι μαλλιών. Ξέρω πως όλα οδηγούν σε ένα πράγμα,χωρίς να έχω διάγνωση νιώθω ότι το παιδί μου ανήκει στο φάσμα του αυτισμου. Εννοείται ότι μου έδωσε παραπεμτικο η παιδίατρος να εξεταστεί το παιδι από ειδικό όμως αυτό θα γίνει σε κανένα τετράμηνο μέχρι τότε όμως κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,χωρίς διάγνωση δεν μπορώ να ξεκινήσω λόγοθεραπεία και εργοθεραπεια!

Ωστόσο είναι πολύ καλός στην τοποθέτηση παζλ,ζωάκια,σχήματα αριθμούς,σε μερικά βιβλία που του έχουμε ανταπικρινεται συνήθως σωστά σε αυτά που τον ρωτάμε,καταλαβαίνει ότι θέλει να καταλάβει,πχ αν του πω έλα να σου δώσει η μαμά μπισκοτακι σηκώνει το βλέμμα του και έρχεται ή αν του πω Φώτη κοίτα τι έχω εδώ συνήθως σηκώνει το κεφαλακι του να δει,αν του πω πάμε να κάνουμε μπάνιο,μαμ ή νανι τα καταλαβαίνει...απλώς νιώθουμε ότι δεν υπάρχει επαφή,δεν μας αγκαλιάζει πάντα,δεν μας φιλαει ποτέ....γενικά νιώθουμε ότι είναι σε έναν δικό του κόσμο,παίζει μόνος του και δεν μοιράζεται μαζί μας κάτι....

Θέλω πραγματικά τις απόψεις σας τις συμβουλές σας μέχρι να εξεταστεί το παιδι...υπάρχει περίπτωση να είναι όλα της φαντασίας μας? Α επίσης να σημειώσω ότι το βρεφακι ούτε που το κοιτάζει...σαν να μην υπάρχει καν μέσα στο σπίτι.

Καλημερα.Ξερω οτι αγχωνεσαι πολυ και σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο να περιμενεις τοσο.Εγω θα σου πω οτι ισως να εχει κατι αλλα ισως και οχι.Πολλα απο οσα λες ειναι φυσιολογικα για 2χρονο.Λιγα ειναι αυτα που ισως υποδεικνυουν κατι.Επισης ποτε εκανε πισωγυρισμα στη γλωσσα;Αφου ηρθε το μωρο;Ο δικος μου ελεγε τα πολυ βασικα στα 2 μιλησε λιγο μετα τα 2,5 και τωρα κοντευει 4 και κοντευει να τελειοποιηθει στο λογο,θελει ακομη χρονο.Οσο για τη βλεμματικη επαφη δεν ειναι οτι δεν εχει καθολου αφου καποιες φορες γυριζει οταν τον φωναζεις.Επισης οτι δεν σας φιλαει δεν ειναι ολα τα μωρα χαδιαρικα.Και για το βρεφακι και ο δικος που ηταν 2 οταν γεννηθηκε το μωρο το πρωτο τριμηνο κυριως το αγνοουσε.

Θα περιμενεις την διαγνωση,δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο και ευχομαι να ειναι απλα ενα κλειστο παιδακι.(λογω και του κορονοιου κι ο δικος μου απο πολυ κοινωνικος εγινε μαζεμενος).Κι οπως ειπε η κοπελα αν χρειαστει η πρωιμη παρεμβαση θα τον βοηθησει πολυ,εξαλλου αν εχει κατι σιγουρα θα ειναι πολυ ελαφρυ.Αν δεν εχει ενας παιδικος σταθμος απο Σεπτεμβρη θα τον βοηθουσε πιστευω πολυ.

[tzenaki1982]

On 21/12/2021 at 10:06 ΜΜ, Stefuleeni είπε:

Γειά σας!
Είμαι σίγουρη ότι το θέμα έχει χιλιουπωθει αλλά κάθε μέρα βασανιζομαι και νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη!
Έχω ένα αγοράκι δύο ετών τώρα,γεννήθηκε με πρόκληση τοκετού,υγιέστατος χωρίς καμία επιπλοκη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και στον τοκετό!
Όλα έδειχναν φυσιολογικά αν εξαιρεσω μόνο ότι δεν τον θηλασα παρα μόνο 20 ημέρες γιατί έπρεπε να πάρω κάποια χάπια για μια θεραπεία. Μέχρι το πρώτο έτος έδειχνε ένα ζωντανό μωρό,περπατήσε 11 μηνών, έδειχνε,χαμογελουσε,μας κοιτούσε,ακολουθούσε εντολές, έλεγε κάποιες λεξουλες όπως μαμά μπαμπά γιαγια παππού,βαου βαου,γάλα κλπ. Να σημειώσω ότι βλέπαμε και παιδικά στην τηλεόραση, ζουζουνια,μαθησιακα προγράμματα κλπ, επειδή ζούμε στο εξωτερικό του έβαζα και κάποια τραγουδάκια τέτοιου είδους στη γλώσσα αυτήν. Φτάνοντας κοντά στο δεύτερο έτος φέρνω στον κόσμο το δεύτερο μας παιδάκι και μπορώ να πω ότι δεν είχα παρατηρήσει κάτι το ιδιαίτερο με το πρώτο μας παιδί,είχαμε και την μετακόμιση,ήμουν έτοιμη να γεννησω και δεν πρόσεξα κάποια "σημάδια".
Λόγο κορονοιου δεν έχουμε πολλές επαφές με άλλα παιδιά αλλά και δύο κορίτσια από διαφορετικές φίλες μου που συναντήσαμε,που ηλικιακά τα παιδιά τους είναι περίπου μισό χρόνο πιο μικρά από τον γιο μου,παρατήρησα κάποιες διάφορες που με τρόμαξαν. Τα κορίτσια αυτά πέρα από του ότι μιλάνε,πλησιάζουν την μαμά,ανταποκρινονται σε εντολές,τις κοιτάζουν,τις πηγαίνουν παιχνίδια, ήθελαν να παίξουν μαζί του και αυτός τίποτα,ναι μεν χαίρεται όταν έρχεται κάποιος στο σπίτι δηλαδή χαμογελάει αλλά μέχρι εκεί.

Ο γιος μου δεν μας κοιτάει ή μας κοιτάει πολύ σπάνια! Αποφεύγει την βλεμματικη επαφή! Δεν το είχα προσέξει καν....άρχισα να τον παρατηρώ πιο σχολαστικα...περπατουσε και ένα διάστημα σαν να χορεύει για λίγο στις μυτες των ποδιών του,κάνει περιστροφηκες κινήσεις γύρω από τον εαυτό του και γύρω από αντικείμενα,δεν μιλάει ακόμη ή μάλλον όσα έλεγε δεν τα λέει άλλο, τριζει δοντακια,τρέχει πέρα δοθε,παθαίνει κάτι σαν ταντρουμ όταν δεν καταφέρνει πχ να βάλει όρθιο ένα αμάξι,παρατηρείται τα παιχνίδια του ( κυρίως οχήματα) από όλες τις οπτικές γωνίες,δεν γυρνάει στο ονομα του,ηχολαλλει από κάποια παιδικά τραγουδάκια όταν θυμάται και φοβάται τους θορυβους της ηλεκτρικής σκούπας και το πιστολάκι μαλλιών. Ξέρω πως όλα οδηγούν σε ένα πράγμα,χωρίς να έχω διάγνωση νιώθω ότι το παιδί μου ανήκει στο φάσμα του αυτισμου. Εννοείται ότι μου έδωσε παραπεμτικο η παιδίατρος να εξεταστεί το παιδι από ειδικό όμως αυτό θα γίνει σε κανένα τετράμηνο μέχρι τότε όμως κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,χωρίς διάγνωση δεν μπορώ να ξεκινήσω λόγοθεραπεία και εργοθεραπεια!

Ωστόσο είναι πολύ καλός στην τοποθέτηση παζλ,ζωάκια,σχήματα αριθμούς,σε μερικά βιβλία που του έχουμε ανταπικρινεται συνήθως σωστά σε αυτά που τον ρωτάμε,καταλαβαίνει ότι θέλει να καταλάβει,πχ αν του πω έλα να σου δώσει η μαμά μπισκοτακι σηκώνει το βλέμμα του και έρχεται ή αν του πω Φώτη κοίτα τι έχω εδώ συνήθως σηκώνει το κεφαλακι του να δει,αν του πω πάμε να κάνουμε μπάνιο,μαμ ή νανι τα καταλαβαίνει...απλώς νιώθουμε ότι δεν υπάρχει επαφή,δεν μας αγκαλιάζει πάντα,δεν μας φιλαει ποτέ....γενικά νιώθουμε ότι είναι σε έναν δικό του κόσμο,παίζει μόνος του και δεν μοιράζεται μαζί μας κάτι....

Θέλω πραγματικά τις απόψεις σας τις συμβουλές σας μέχρι να εξεταστεί το παιδι...υπάρχει περίπτωση να είναι όλα της φαντασίας μας? Α επίσης να σημειώσω ότι το βρεφακι ούτε που το κοιτάζει...σαν να μην υπάρχει καν μέσα στο σπίτι.

Η μικρή μου κόρη ειναι 26 μηνών..κάποια στοιχεία από αυτά που περιγράφεις τα έχει κ εκείνη..οπωσ κ πολλά δίχρονα...πχ αν κ έχει μεγαλύτερη αδερφή προτιμά να παίζει μόνη τησ...κ όταν λέω παίζει δεν εννοώ με παιχνίδια...προτιμάει να σκορπίζει ότι βρει..ούτε μαζί μου παίζει ούτε με άλλα παιδάκι..είναι.λιγακι μοναχική κ ανεξάρτητη θα έλεγα εγώ...

 

κ εμασ δεν μασ κοιτάει πάντα

..πολλές φορεσ τη φωνάζω αλλά αν τησ έχει τραβήξει κάτι άλλο το ενδιαφέρον δεν θα γυρίσει ποτέ...αυτό ομωσ δεν σημαινει.πωσ δεν καταλαβαίνει.απλα θέλει να κάνει αυτό που θέλει εκείνη..για αγκαλιές.κ.φιλια δεν τρελαίνεται..μασ κάνει ομωσ όταν εκείνη θέλει.

 

Καλά κανεισ.κ το ψαχνεισ αλλά κάθε παιδί ειναιι διαφορετικό..Εδω τα κορίτσια μου που εγώ τα μεγάλωσα κ τα 2 έχουν τεράστιες διαφορές..καθεμία μίλησε κ.περπατησε σε διαφορετική ηλικία.αυτο δεν σημαινει κάτι αρνητικό..απλά.καθε.παιδι θέλει το δικό του χρόνο...γι αυτό μην συγκρίνεις με τα παιδιά των φίλων σου...

 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Stefuleeni]

On 25/12/2021 at 10:43 ΜΜ, tzenaki1982 είπε:

Η μικρή μου κόρη ειναι 26 μηνών..κάποια στοιχεία από αυτά που περιγράφεις τα έχει κ εκείνη..οπωσ κ πολλά δίχρονα...πχ αν κ έχει μεγαλύτερη αδερφή προτιμά να παίζει μόνη τησ...κ όταν λέω παίζει δεν εννοώ με παιχνίδια...προτιμάει να σκορπίζει ότι βρει..ούτε μαζί μου παίζει ούτε με άλλα παιδάκι..είναι.λιγακι μοναχική κ ανεξάρτητη θα έλεγα εγώ...

 

κ εμασ δεν μασ κοιτάει πάντα

..πολλές φορεσ τη φωνάζω αλλά αν τησ έχει τραβήξει κάτι άλλο το ενδιαφέρον δεν θα γυρίσει ποτέ...αυτό ομωσ δεν σημαινει.πωσ δεν καταλαβαίνει.απλα θέλει να κάνει αυτό που θέλει εκείνη..για αγκαλιές.κ.φιλια δεν τρελαίνεται..μασ κάνει ομωσ όταν εκείνη θέλει.

 

Καλά κανεισ.κ το ψαχνεισ αλλά κάθε παιδί ειναιι διαφορετικό..Εδω τα κορίτσια μου που εγώ τα μεγάλωσα κ τα 2 έχουν τεράστιες διαφορές..καθεμία μίλησε κ.περπατησε σε διαφορετική ηλικία.αυτο δεν σημαινει κάτι αρνητικό..απλά.καθε.παιδι θέλει το δικό του χρόνο...γι αυτό μην συγκρίνεις με τα παιδιά των φίλων σου...

 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σε ευχαριστώ πολύ μου έδωσες κουράγιο! Καλές γιορτές σου εύχομαι!

[Stefuleeni]

On 23/12/2021 at 9:48 ΠΜ, Συντονιστής Περιεχομένου είπε:

 Γειά σας

 δείτε και εδώ

εάν επιθυμείτε πληροφορίες για θέματα σχετικά με το φάσμα του αυτισμού

 

 

Ευχαριστώ πολύ θα τα κοιτάξω αμέσως!

[Stefuleeni]

On 25/12/2021 at 5:09 ΠΜ, comet είπε:

Καλημερα.Ξερω οτι αγχωνεσαι πολυ και σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο να περιμενεις τοσο.Εγω θα σου πω οτι ισως να εχει κατι αλλα ισως και οχι.Πολλα απο οσα λες ειναι φυσιολογικα για 2χρονο.Λιγα ειναι αυτα που ισως υποδεικνυουν κατι.Επισης ποτε εκανε πισωγυρισμα στη γλωσσα;Αφου ηρθε το μωρο;Ο δικος μου ελεγε τα πολυ βασικα στα 2 μιλησε λιγο μετα τα 2,5 και τωρα κοντευει 4 και κοντευει να τελειοποιηθει στο λογο,θελει ακομη χρονο.Οσο για τη βλεμματικη επαφη δεν ειναι οτι δεν εχει καθολου αφου καποιες φορες γυριζει οταν τον φωναζεις.Επισης οτι δεν σας φιλαει δεν ειναι ολα τα μωρα χαδιαρικα.Και για το βρεφακι και ο δικος που ηταν 2 οταν γεννηθηκε το μωρο το πρωτο τριμηνο κυριως το αγνοουσε.

Θα περιμενεις την διαγνωση,δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο και ευχομαι να ειναι απλα ενα κλειστο παιδακι.(λογω και του κορονοιου κι ο δικος μου απο πολυ κοινωνικος εγινε μαζεμενος).Κι οπως ειπε η κοπελα αν χρειαστει η πρωιμη παρεμβαση θα τον βοηθησει πολυ,εξαλλου αν εχει κατι σιγουρα θα ειναι πολυ ελαφρυ.Αν δεν εχει ενας παιδικος σταθμος απο Σεπτεμβρη θα τον βοηθουσε πιστευω πολυ.

Προσεξαμε ότι κατά βάση σταμάτησε να μας λέει αρκετές λέξεις απλώς όταν ήρθε το μωρό σταμάτησε γενικώς να λέει οτιδήποτε. Τώρα λέει κάτι δικά του κάτι σαν λέξεις αλλά χωρίς να βγάζω νόημα...η βλεμματικη επαφή και κυρίως η επιτηδευμενη από εμάς αποφεύγετε πάντα...μας κοιτάει μόνο αν θέλει για λίγο και ίσως αν τραγουδάμε κρατάει και περισσότερο επαφή. Πάντως ναι όπως και να έχει δεν μας μένει άλλη επιλογή πάρα να περιμένουμε. Ευχαριστώ πάντως και καλές γιορτές!