ΚΕΔΔΥ ,ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ?

[teacher40]

Είμαι εκπαιδευτικός και δουλεύω καθημερινά με παιδάκια. Έχω έναν δικό μου χώρο όπου τα προετοιμάζω καθημερινά για τα μαθήματα της επόμενης μέρας στο σχολείο. αυτό που διαπιστώνω λοιπόν είναι ότι όλο και περισσότερα παιδάκια σήμερα έχουν κάποια μαθησιακή δυσκολία. Σίγουρα ο δάσκαλος μπορεί να αναγνωρίσει καποια απόκλιση σε σύγκριση με άλλα παιδάκια της ίδιας ηλικίας. Εγώ συνήθως παραπέμπω τους γονείς σε ειδικούς όταν αυτή η απόκλιση είναι σημαντική. Ωστόσο μου έχει τύχει μητέρα να πάει παιδάκι σε λογοθεραπευτή, επειδή δεν έλεγε τις λέξεις σωστά, ενώ εγώ δεν είχα αναγνωρίσει ακόμα κάποια ιδιαίτερη δυσκολία και τελικά να αποδειχθεί στην πορεία ότι όντως είχε ένα μικρό πρόβλημα. Πιστεύω ότι οι μαθησιακές δυσκολίες χρειάζονται εξειδικευμένη παρέμβαση και καλό είναι να συνεργάζονται εκπαιδευτικός - λογοθεραπευτής - γονείς. Εγώ αποδίδω το φαινόμενο στο ότι σήμερα τα παιδιά βομβαρδίζονται με πληροφορίες και ίσως δεν προλαβαίνουν να τις επεξεργαστούν. Επίσης όλο και νωρίτερα διδάσκονται τα παιδάκια σήμερα ύλη μεγαλύτερων τάξεων(προπαίδεια από την πρώτη!). Νομίζω ότι όλα αυτά συντελούν στην εμφάνιση τέτοιων προβλημάτων.

[emmaki]

Μάλλον εκεί έγκειται το θέμα. Ότι ο δάσκαλος δεν θα έπρεπε να είναι αρμόδιος. Δεν θα έπρεπε να είναι εκείνος που κινεί τη διαδικασία.

 

Κοίτα αποκλίνουσα συμπεριφορά μπορεί όντως να υφίσταται. Αλλά δεν είναι όλες οι αποκλίνουσες συμπεριφορές φαντάζομαι υποψήφιες για αξιολόγηση από διεπιστημονική όμαδα... Μου φαίνεται υπερβολή.

 

Θα το ξαναπώ!

Ο δάσκαλος δεν είναι αρμόδιος να κρίνει αν υπάρχει μαθησιακή δυσκολία.

Είναι αρμόδιος, όμως, και έχει υποχρέωση από το ρόλο του να ενημερώσει τους γονείς, αν κάτι δεν πάει καλά στο παιδί (είτε μαθησιακά, είτε σε επίπεδο συμπεροφοράς). Βλέπει κάθε μέρα τόσα παιδιά, και μπορεί να κρίνει αν κάποιο αποκλίνει.

Από εκεί και πέρα, στα πλαίσια της ενημέρωσης οφείλει να δώσει και στο γονιό κάποιες πληροφορίες για το πώς θα το ψάξει περισσότερο.

Δεν μπορεί να παραπέμπψει σε ιδιώτη.

Άρα μπορεί να πει στους γονείς πάτε στο ΚΕΔΔΥ να το δείτε.

 

Είναι λεπτή η γραμμή και εδώ.

 

Πάντως και εγώ όταν ήμουν σε τάξη, προτιμούσα να μιλ΄'αω στους γονείς και να τους συμβουλέυω να πάνε στο ΚΕΔΔΥ, παρά να μου ξεφύγουν πράγματα.

[ekavi_]

Γίνεται δεκτή η διάγνωση από δημόσιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο που είναι αναγνωρισμένο από το υπουργείο παιδείας.

Υπάρχουν όμως κάποια "αλλά".

1) Αν το παιδί χρήζει παράλληλης στήριξης, πρέπει να υπάρχει γνωμάτευση από ΚΕΔΔΥ που θα την εισηγείται

2) Τα ΙΠ δεν δίνουν εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο περιέχει στόχους και δραστηριότητες για την επιτευξη τους, βγαλμένους από την εικόνα του συγκεκριμένου παιδιού

 

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

[LA LATINA]

Η ατάκα "ΚΑΝΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ" δεν παίζει να λέγεται σαν προσπάθεια να έρθουν στο φιλότιμο;;;

 

---στα εφτάχρονα??? αστειεύεσαι τώρα??? την ίδια ατάκα λέει και η δασκάλα της έκτης, και εκείνη συμπληρώνει κιόλας "εγώ θα πληρωθώ είτε με ακούτε είτε όχι""

 

Νομίζω ότι, αν ήμουν παιδί, θα ντρεπόμουν να έλεγε η δασκάλα ότι ΕΓΩ δεν περιλαμβάνομαι στους μαθητές με τους οποίους δουλεύει...

 

----αν όμως την ώρα που εκείνη ασχολείται με 5 παιδιά, τα άλλα 25 κάνουν πάρτυ, η δική της τάξη έχει πρόβλημα.......

 

Αυτό το "δεν έχω εγώ την ευθύνη" δεν μου αρέσει καθόλου σαν ιδέα. Αν αποδεχόμαστε τόσο εύκολα το ότι παιδιά 7 χρονών "παρασύρονται"... Και μέχρι ποιο σημείο παρασύρονται; Και για πόση ώρα παρασύρονται;

 

---αν έχεις διαβάσει τα θέματά μου και πώς τα αντιμετωπίζω και τι πράττω δε θα έχεις τέτοιες υπόνοιες για το τι εννοώ.....εννοούσα απλά οτι αν τους δίνουν τέτοιες ελευθερίες, εγώ απ το σπίτι εκείνη τη χρονική στιγμή δεν μπορώ να έχω ευθύνη......

 

Σου απάντησα και μέσα στο ποστ.......εμένα προσωπικά το παιδί μου και το χτύπησαν, και δε χτύπησε πίσω, (ήταν και σοβαρά τα πράγματα)......και όταν είδε το θύτη του να είναι στο πάτωμα χτυπημένος από άλλον, έτρεξε και τον βοήθησε, μια μόνο βδομάδα μετά το δικό μας περιστατικό.

 

Παρ' όλα αυτά αν το παιδί μου μέσα σε 24 άλλα σηκωθεί ενώ είναι σηκωμένα τα 20.....εξακολουθώ να πιστεύω ότι κάποιος δεν κάνει καλά, ή καθόλου, τη δουλειά του. Κι εγώ την έχω κάνει αυτή τη δουλειά.

 

Δε θα με πείσει κανείς οτι δεν υπάρχουν ΚΑΙ ακατάλληλοι.

[Λαΐδα]

Latina αν ειναι σηκωμενα τα 20 εχεις δικιο...αν ομως ειναι τα 4, που συνηθως ετσι συμβαινει, θα εθελοτυφλεις αν νομιζεις οτι ηταν σηκωμενα τα 20 .... Εννοειται δεν το προσωποποιω απλα χρησιμοποιω το ονομα ως παραδειγμα.

[Μπεμπούλα10]

Ήθελα να πω τα εξής

 

1)Καλύτερα να πει ένας δάσκαλος στο γονιό να πάει το παιδί σε ειδικό κι ας πει ο ειδικός ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, παρά να μην πει τίποτα ο δάσκαλος από το φόβο του "πως θα το παρουν οι γονείς;" και τελικά να αργήσει πολύ να γίνει η διάγνωση και να χαθεί πολύτιμος χρόνος για το παιδί.

 

2)Σήμερα πολλοί γονείς έχουν πια πολλές απαιτήσεις από το σχολείο και λίγες από τα παιδιά τους. Παλιότερα ίσχυε το αντίθετο.

http://lolsheaven.com/wp-content/uploads/2012/06/Whats-Up-With-these-Grades.jpg

 

 

3) Οι δάσκαλοι/καθηγητές σήμερα δεν έχουν χάσει απαραίτητα την μπάλα, όπως ειπώθηκε παραπάνω. Αυτό που έχουν χάσει είναι το δικαίωμα να χρησιμοποιούν στην τάξη κάποια μέσα που σήμερα θεωρούνται ανεπίτρεπτα (χαστούκια, τιμωρίες, φωνές, κτλ). Αυτά παλιότερα χρησιμοποιούνταν και είχαν αποτέλεσμα. Δηλ. οι μαθητές φοβόντουσαν το δάσκαλο και έκαναν ησυχία/ συνεργάζονταν. Έστω κι από φόβο. Το μάθημα όμως γινόταν. Κανείς δεν τολμούσε να παίξει μπάλα στην τάξη ή να σηκωθεί να κάνει βόλτες πάνω κάτω την ώρα του μαθήματος. Τα παιδιά συνεργάζονταν από φόβο και όσα δεν προχωρούσαν κανονικά βαφτίζονταν απλά "χαζά", "δύσκολα" ή ότι "δεν παίρνουν από γράμματα". Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δεν το ψάχνανε περισσότερο.

 

Τώρα, που ο δάσκαλος είναι πιο χαλαρός στο θέμα της πειθαρχίας, αυτές οι περιπτώσεις

α) βγαίνουν στην επιφάνεια πιο εύκολα(δεν ισοπεδώνονται όλα τα παιδιά κάτω από την απελή της βίας)

β)όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά, το σχολείο και οι γονείς το ψάχνουν

γ)πλέον αντι για το "χαζός" ή "δύσκολος" υπάρχουν οι μαθησιακές δυσκολίες, η δυσλεξία, το φάσμα του αυτισμού, η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ψυχολογικά προβλήματα, κα. Δεν αυξήθηκαν απαραίτητα τα κρούσματα αλλά η δυνατότητα διάγνωσης και βοήθειας για τα παδιά που κάποτε θα τρώγανε ένα γερό χέρι ξύλο και θα αναγκάζονταν να συμβαδίζουν με την υπόλοιπη τάξη.

[ekavi_]

 

 

3) Οι δάσκαλοι/καθηγητές σήμερα δεν έχουν χάσει απαραίτητα την μπάλα, όπως ειπώθηκε παραπάνω. Αυτό που έχουν χάσει είναι το δικαίωμα να χρησιμοποιούν στην τάξη κάποια μέσα που σήμερα θεωρούνται ανεπίτρεπτα (χαστούκια, τιμωρίες, φωνές, κτλ). Αυτά παλιότερα χρησιμοποιούνταν και είχαν αποτέλεσμα. Δηλ. οι μαθητές φοβόντουσαν το δάσκαλο και έκαναν ησυχία/ συνεργάζονταν. Έστω κι από φόβο. Το μάθημα όμως γινόταν. Κανείς δεν τολμούσε να παίξει μπάλα στην τάξη ή να σηκωθεί να κάνει βόλτες πάνω κάτω την ώρα του μαθήματος. Τα παιδιά συνεργάζονταν από φόβο και όσα δεν προχωρούσαν κανονικά βαφτίζονταν απλά "χαζά", "δύσκολα" ή ότι "δεν παίρνουν από γράμματα". Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δεν το ψάχνανε περισσότερο.

 

 

Για να καταλάβω, εσύ συμφωνείς με αυτές τις μεθόδους ή προσπαθείς να εξηγήσεις για ποιο λόγο καταγράφονται πολλά περιστατικά διαταραχών σε σχέση με το παρελθόν που δεν υπήρχαν σαν έννοια και που ο δάσκαλος ήθελε απλά να τον φοβούνται για να κάθονται ήσυχα;

[Μπεμπούλα10]

Για να καταλάβω, εσύ συμφωνείς με αυτές τις μεθόδους ή προσπαθείς να εξηγήσεις για ποιο λόγο καταγράφονται πολλά περιστατικά διαταραχών σε σχέση με το παρελθόν που δεν υπήρχαν σαν έννοια και που ο δάσκαλος ήθελε απλά να τον φοβούνται για να κάθονται ήσυχα;

 

Σαφώς δεν συμφωνώ με τη βία. Ξέρουμε όλοι ότι έχει αποδειχτεί ότι ή βία έχει καταστροφικά αποτελέσματα σε πολλαπλά επίπεδα για το κάθε παιδί ξεχωριστά και για τις κοινωνίες συνολικά. Ακόμα και η ψυχολογική ή συναισθηματική βία-φώνές, απειλές,κτλ.

 

Απλά ήθελα να υπενθυμίσω ότι δεν αυξήθηκαν ξαφνικά τα κρούσματα παιδιών που έχουν κάποιο πρόβλημα επειδή κάποιοι δάσκαλοι είναι υπερβολικοί και στέλνουν τους γονείς σε ειδικούς χωρίς να υπάρχει λόγις. Αντιθέτως, η παιδαγωγική που σήμερα διδάσκεται στα πανεπιστήμια και εφαρμόζεται στις τάξεις(αν και όχι τέλεια) είναι πολύ καλύτερη από ότι μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες, που από τη μια η βία ήταν καθιερωμένο μέσο πειθαρχίας/διδασκαλίας και από την άλλη δεν υπήρχε διάγνωση και βοήθεια για τα παιδιά που δυσκολεύονται για τον α ή β λόγο.

[LA LATINA]

Latina αν ειναι σηκωμενα τα 20 εχεις δικιο...αν ομως ειναι τα 4, που συνηθως ετσι συμβαινει, θα εθελοτυφλεις αν νομιζεις οτι ηταν σηκωμενα τα 20 .... Εννοειται δεν το προσωποποιω απλα χρησιμοποιω το ονομα ως παραδειγμα.

 

Λαΐδα, τα 20 είναι κοπέλα μου, δεν το είπα εγώ, η δασκάλα το λέει......αλλιώς πίστεψέ με θα ήξερα τι να κάνω αν ήταν τα 4....δλδ θα αναλάμβανα την ευθύνη για το δικό μου. Στα αγγλικά ειδικά η δασκάλα κάνει μάθημα με 2 θρανία, και η ίδια μου το έχει πει αλλά και η βασική μας δασκάλα. η οποία σας λέω αναγκάζεται να μένει μέσα στην αίθουσα και να παρακολουθεί τα μαθήματα των άλλων για να συνδράμει. Μάλιστα τα παιδιά, επειδή τους άλλαξαν την αγγλικό τον Γενάρη, της φωνάζουν οτι δεν τη θέλουν και θέλουν την παλιά δασκάλα τους και είναι όλα μες την αντίδραση.

[Catori]

Αρχικά να "πω" το σύστημα έχει πλέον αλλάξει-βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο- και τα ΚΕΔΥΥ δεν θα δέχονται παιδιά με τον τρόπο που γινότανε μέχρι σήμερα.Αρχικά θα πρέπει να συγκαλείται ΣΔΕΥ[Σχολικό Δίκτυο Εκπαίδευσης και Υποστήριξης]στο χώρο του σχολείου και μετά από τρίμηνη αξιόληση το σχολείο θα παραπέμπει στα ΚΕΔΥΥ που ο χρόνος αναμονής από εκεί και πέρα μπορεί να είναι μέχρι ένα χρόνο- λίγο πολύ όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η μεγάλη αργοπορία είναι σε βάρος των παιδιών και υπέρ ιδιωτικών κέντρων που έτσι κι αλλιώς δεν αναγνωρίζονται αλλά είναι ο μόνος τρόπος να βοηθηθούν οι γονείς που έχουν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.Επίσης η διάγνωση απόιατροπαιδαγωγικά κέντρα παρότι αναγνωρίζονται από το κράτος είναι σε 2η μοίρα από των ΚΕΔΥΥ και σε κάποια προγράμματα βοήθειας δεν αναγνωρίζονται.

 

Αυτά ως τα τυπικά που είμαι σίγουρη ότι η emmaki θα μπορέσει αν θέλει να τα διευκρινίσει λίγο παραπάνω για όσους χρειάζονται τις επιπλέον πληροφορίες ως προς το πως δουλεύει το σύστημα.

 

Κατά την προσωπική μου άποψη ο εκπαιδευτικός- πρέπει να ζητάει από τους γονείς την η αξιολόγηση-διερεύνηση- παιδιών που είτε έχουν επιθετική συμπεριφορά είτε έλλειψη κοινωνικότητας ή οτιδήποτε άλλο που προβληματίζει το δάσκαλο/α καθώς δεν είναι ειδικός και δεν μπορεί -και φυσικά δεν επιτρέπεται-να κάνει διάγνωση αλλά φυσικά μπορεί να αντιληφθεί και ζει το παιδί σ ένα χώρο που όπως και να το κάνουμε οι γονείς δεν είναι παρόντες.

 

Επίσης ένα παιδί μπορεί να έχει μία μη επιθυμητή συμπεριφορά κι από κάτω να υπάρχουν άλλου είδους προβλήματα πχ ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες που δεν έχει γίνει η εκτίμηση μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ίσως παρουσιάσει έλλειψη αυτοεκτίμησης-αυτοπεποίθησης- ίσως γίνει στόχος κοροιδίας και μπορεί περιθωριοποιηθεί/απομονωθεί από τους συμμαθητές συμμαθήτριες του.Το παιδί αυτό βιώνει την "σχολική αποτυχία" δεν γνωρίζει τι του συμβαίνει-δεν ξέρει πως να το χειριστεί και να εκδηλώσει κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά και αντίδρασης.

 

Από εκεί και πέρα αν αναλογιστούμε το ώφελος του παιδιού και μόνο αυτού καλό θα ήταν να υπάρχει στενή συνεργασία γονιών-εκπαιδευτικών-ειδικών

με όσο το δυνατόν πιο θετική διάθεση από όλες τις πλευρές προς την άλλη η έλλειψη επικοινωνίας και τα "κατηγορώ"από όποια μεριά και να προέρχονται καταλήγουν συνήθως σε αδιέξοδο και εις βάρος των παιδιών.

[emmaki]

Οντως σε λίγο ( καιρό θα ;αρχίσουν να λειτουργούν τα ΣΔΕΥ, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν θυα υπάρχουν τα ΚΕΔΔΥ.

Στα ειδικά σχολεία θα γίνουν οι έδρες διαγνωστικών ομάδων, που θα αποτελούνται από ειδικό παιδαγωγό, ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό. Τα ΣΔΕΥ θα εξυπηρετούν όμορα, δηλαδή γειτονικά, των ειδικών σχολεία. Προτεραιότητα δίνεται στα σχολεία που θα έχουν τμήμα ένταξης. Επίσης, ΤΑΣ ΣΔΕΥ μπορούν να εξυπηρετούν μαθητικό πληθυσμο μέχρι 1000-1200 παιδιά. Τα υπόλοιπα θα παραπέμπονται κανονικά στα ΚΕΔΔΥ. Στα ΚΕΔΔΥ θα παραπέμπονται και παιδιά στα οποία δεν 'έπιασε' η παρέμβαση των ΣΔΕΥ.

Παράδειγμα. Στο δικό μου νομό έχουμε ενα μαθητικό πληθυσμό γύρω στις 8000. Μιλάω για μαθητές από νήπια μέχρι 3η λυκείου. Υπάρχει ένα ειδικό δημοτικό και ένα ΕΕΕΕΚ. Το ειδικό νηπιαγωγείο συνλειτουργει με το ειδικό δημοτικό, δεν είναι αυτόνομη σχολική μονάδα και έτσι δεν έχει 'δικό του' ΣΔΕΥ. Άρα μιλάμε γηια 2 ΣΔΕΥ και περιπου 2400 παιδιά στην ευθύνη τους. Υπάρχουν 5 τμήματα ένταξης σε δημοτικά στην πόλη και άλλα 2 σε χωριά, και 3 τμήματα ενταξης σε γυμνάσια της πολης και ένα σε χωριό. Ειπαμε προηγούνται τα σχολεία με ΤΕ. Αυτά τα σχολεία έχουν μαθητικό πληθυσμό 5500 παιδιά....... Ήδη οι ομάδες των ΣΔΕΥ υπερκαλυπτονται! Αναγκαστικά κάποια από αυτά τα σχολεία μένουν εκτός, και οι μαθητές τους, όπως και όλοι οι υπόλοιποι μαθητές, απευθύνονται κατευθείαν στα ΚΕΔΔΥ.

Αλλού μπορεί να είναι αλλιώς τα πράγματα.....

[AthinaP]

Πωπω, γράψατε πολλά δεν σας προλαβαίνω.

 

Κατα πρώτον, ναι εμμάκι, εντυπωσιάζομαι, πράγματι δεν ηξερα ότι θέματα διαχείρισης της τάξης θεωρούνται μαθήματα επιλογής και δεν έχει αρμοδιότητα ο εκπαιδευτικός. Δηλαδη στο κουτάκι προς το ΚΕΔΔΥ εκεί που λέει τι έκανε το σχολειο μπορεί να γράψει "δεν πηρα το μάθημα επιλογής στη σχολή, δεν ξέρω δεν απαντώ"... Με δεδομένο ότι ο χρόνος απόκρισης των ΚΕΔΔΥ είναι πολύ μεγάλος, το πρόβλημα, όποτε υπάρχει γιγαντώνεται και είναι άδικο και για το παιδί που το έχει και για την τάξη...

 

Τέλος πάντων...

 

Πώς είστε τόσο σίγουρες οι μαμάδες των καλών παιδιών ότι όταν παίζει μπάλα στο μάθημα οι γονείς των εν λόγω παιδιών το ξέρουν και το επικροτούν κιόλας, θα ήθελα να ήξερα... Ειδικά όταν πρόκειται για μάθημα ειδικοτητας, που μπορεί να είναι η ώρα του παιδιού, μπορεί και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός να μην το παραδέχεται σε κανέναν... Επίσης, χλωμό να σου πει το ίδιο το παιδί, στο γονιό, σήμερα έβαλα ένα γκολ στην ώρα των καλλιτεχνικών. Υπάρχουν παιδιά που τα λένε χαρτί και καλαμάρι, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Ιδίως όταν είναι ζωηρά.

 

Για τα δικά μας, θα πω ότι είχαμε ενδείξεις ζωηράδας, από το προνήπιο. Το παιδί αξιολογήθηκε από ιδιωτικό φορέα, για τον πολύ απλό λόγο οτι δεν ήταν προς όφελος κανενός να περιμένουμε. Βγήκε πολύ ευφυές. Επειδή στη λεπτή κινητικότητα ήταν περίπου στην ηλικία του, δεν έδειχνε την ευφυϊα του. Δηλαδή δεν έκανε ωραίες ζωγραφιές και δεν είχε κανείς κανέναν λόγο να τον ρωτήσει στο σχολείο για τα πραγματικά του ενδιαφέροντα, που ήταν η ιστορία, η τεχνολογία, η μυθολογια και ένα σωρό άλλα.

 

Παρόλα αυτά, δεν δημιουργούσε ιδιαίτερα προβλήματα, απλά είχαμε ένα κάποιο καμπανάκι. Και ξαναλέω, στο σπίτι δεν είχαμε ιδιαίτερες ενδείξεις, γιατί στο σπίτι, στον ελεύθερο χρόνο μας δεν υπηρχε και λόγος να κάθεται σε μια καρέκλα για ώρα! Αυτό το έκανε και με το παραπάνω στο ολοήμερο που αναγκαστικά λόγω εργασίας των γονέων τον στέλναμε.

 

Στο σχολείο ερχόμενος σε επαφή με άλλα παιδιά που είχαν ουσιαστικά προβλήματα και παράλληλη στήριξη, αντέγραφε κακές συμπεριφορές και σου λέει, εδώ περνάνε αυτά, τα έκανε και αυτός. Ήταν καθαρά όμως θέμα συμπεριφοράς, όχι ευφυϊας, ούτε μαθησιακό. Επίσης έπαιξε ρόλο το ότι για να μη στοχοποιηθούν και καλά τα συγκεκριμένα παιδιά, δεν έτρεχε τίποτα και καλά για τα υπόλοιπα, αυτός είναι λίγο περιεργος γιατί (εδώ δίνονταν διάφορες ψευτιές ως εξηγήσεις). Και δεν δίνονταν πειστικός λόγος στο κανονικό παιδί γιατί υπάρχουν άλλες απαιτήσεις από αυτό. Και το κανονικό ζωηρό παιδί μπερδεύεται και δεν καταλαβαίνει ποιοι είναι οι κανόνες.

 

Στην Α Δημοτικού μια απο τα ίδια, μόνο που ξέφυγε και αυτός τώρα και κάναμε δεύτερη αξιολόγηση, σε δημοσιο νοσοκομείο αυτή τη φορά, όπου το αποτέλεσμα το έγραψα. Πήρε απαλλαγή από οποιαδήποτε προβληματική διάγνωση και τέθηκε θέμα μιας κάποιας συναισθηματικής ανωριμότητας, που ήταν εντελώς νορμάλ για την ηλικία του. Οι ειδικοί του σχολείου μου είχαν πει απέξω απέξω να επαναλάβει την τάξη γιατί λέει δεν ήταν ώριμος! Άσχετα που θα κάνει χρόνια ακόμα στα μαθηματικά για να μάθει ουσιαστικά κάτι στο σχολείο που δεν το ξέρει ήδη από χρόνια... Τα είχε μάθει μόνος του, στο αυτοκίνητο, προφορικά, ίσα ίσα για να περνάει η ώρα, σε σύντομες διαδρομές που κάναμε. Όμως η λεπτή του κινητικότητα που δεν ήταν τρομερά καλή μπέρδευε την εικόνα. Όπου δεν υπάρχει λόγος να κάνει το παιδί επίδειξη του τι πραγματικά μπορεί να αποδώσει; Τι να πει λοιπόν ο "ειδικός" μέσα στην τάξη; Έχει τελείως λάθος εικονα για τις δυνατότητες του παιδιού.

 

Και τέλος πάντων, οι συμμετέχουσες στο τόπικ έχουν πει την ιδιότητά τους μέσες άκρες, αλλά τόση σιγουριά για το αποτέλεσμα, δεν ξέρω από πού προκύπτει, η δική μου εμπειρία ως παρατηρητές είναι ότι τα αποτελέσματα της παρέμβασης, όταν είναι διαθέσιμη δεν είναι και πολύ εντυπωσιακά και υπάρχουν απλές δασκάλες, όχι στήριξης (και ειδικοτήτων και κανονικές), άσχετα με εκπαίδευση και χαρτιά κλπ που τα παιδιά τα έχουν "σούζα" με τον τρόπο τους.

 

Επίσης, ήθελα να πω ότι στις ειδικοτητες πρώτοι οι γονείς τις απαξιώνουν, στο σχολείο μας ελάχιστοι ενημερώνονται στους βαθμούς.

 

Επίσης, βαθμοί δίνονται από την τρίτη τάξη και μετά και κάποιοι εκπαιδευτικοί τους χρησιμοποιούν ως το μόνο μέσο να επιβάλλουν κάποια ποινή και οι γονείς που (λίγοι πιστεύω) λένε δε βαριέσαι, είναι λιγο ζωηρούτσικο, αλλά δεν το φοβάμαι, μπορεί να το βρουν μπροστά τους και να επηρεαστεί η πορεία του παιδιού γενικά. Δηλαδή έχουν να φάνε μια ήττα στους βαθμούς του 1ου τριμήνου που θα είναι όλη δική τους... Ανάλογα και με τον βαθμολογούντα πάντα και το πώς βαθμολογεί. Δεν βαθμολογείται μόνο η ικανότητα, αλλά και η πραγματική απόδοση και η συμπεριφορά. Δεν ξέρω τι προβλέπεται επίσημα, αλλά στην πράξη αυτά ακούω από γονεις μεγαλύτερων παιδιών.

[LA LATINA]

Πώς είστε τόσο σίγουρες οι μαμάδες των καλών παιδιών ότι όταν παίζει μπάλα στο μάθημα οι γονείς των εν λόγω παιδιών το ξέρουν και το επικροτούν κιόλας, θα ήθελα να ήξερα... Ειδικά όταν πρόκειται για μάθημα ειδικοτητας, που μπορεί να είναι η ώρα του παιδιού, μπορεί και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός να μην το παραδέχεται σε κανέναν... Επίσης, χλωμό να σου πει το ίδιο το παιδί, στο γονιό, σήμερα έβαλα ένα γκολ στην ώρα των καλλιτεχνικών. Υπάρχουν παιδιά που τα λένε χαρτί και καλαμάρι, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Ιδίως όταν είναι ζωηρά.

 

 

 

Δεν είπαμε πως οι γονείς το ξέρουν, ή το επικροτούν. Είπαμε οτι συμβαίνει, και τα παιδιά που τα λένε στους γονείς μας τα είπανε, η δασκάλα σε ερώτημα το επιβεβαίωσε και η δασκάλα της ειδικότητας που και βέβαια τη σεβόμαστε και τη ρωτήσαμε για την πρόοδό μας, το είπε κι εκείνη με τα μαλλιά όρθια, ότι δεν αντέχει!!!!!!!

 

ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΥΦΥΙΑΣ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΚΡΙΝΑΝ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΝΟΡΜΑΛ ΑΠΟ ΜΕΡΙΑΣ ΤΟΥΣ? ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΜΙΑ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙ ΗΔΗ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΑΡΟΥΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ? ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.......

[Aimee]

Σου απάντησα και μέσα στο ποστ.......εμένα προσωπικά το παιδί μου και το χτύπησαν, και δε χτύπησε πίσω, (ήταν και σοβαρά τα πράγματα)......και όταν είδε το θύτη του να είναι στο πάτωμα χτυπημένος από άλλον, έτρεξε και τον βοήθησε, μια μόνο βδομάδα μετά το δικό μας περιστατικό.

 

Παρ' όλα αυτά αν το παιδί μου μέσα σε 24 άλλα σηκωθεί ενώ είναι σηκωμένα τα 20.....εξακολουθώ να πιστεύω ότι κάποιος δεν κάνει καλά, ή καθόλου, τη δουλειά του. Κι εγώ την έχω κάνει αυτή τη δουλειά.

 

Δε θα με πείσει κανείς οτι δεν υπάρχουν ΚΑΙ ακατάλληλοι.

 

Σε παρακαλώ La Latina μην εκλαμβάνεις όσα λέγονται ως αναφορά σε σένα και στο παιδί σου... Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για το τι κάνετε ως οικογένεια- νομίζω ότι αυτό είναι δεδομένο αφού είμαστε άγνωστοι... Καταστάσεις σχολιάζουμε....

 

Και φυσικά δεν επιχειρώ να σε πείσω για κάτι... Έχω αντιληφθεί ότι έχουμε μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων.

[AthinaP]

Δεν είπαμε πως οι γονείς το ξέρουν, ή το επικροτούν. Είπαμε οτι συμβαίνει, και τα παιδιά που τα λένε στους γονείς μας τα είπανε, η δασκάλα σε ερώτημα το επιβεβαίωσε και η δασκάλα της ειδικότητας που και βέβαια τη σεβόμαστε και τη ρωτήσαμε για την πρόοδό μας, το είπε κι εκείνη με τα μαλλιά όρθια, ότι δεν αντέχει!!!!!!!

 

ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΥΦΥΙΑΣ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΚΡΙΝΑΝ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΝΟΡΜΑΛ ΑΠΟ ΜΕΡΙΑΣ ΤΟΥΣ? ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΜΙΑ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙ ΗΔΗ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΑΡΟΥΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ? ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.......

 

Δεν είπα ότι το έγραψες έτσι ακριβώς, αλλά σαν παράδειγμα για αυτούς που είναι απόλυτοι ότι το σπίτι κάνει τη διαφορά! Πώς είναι τόσο σίγουροι ότι οι γονείς είναι καταρχήν ενήμεροι για όλη την έκταση των συμβάντων;

 

Για το άλλο που λες με τα κεφαλαία, έχουν δει πολλά τα μάτια μου... Το χαρτί που τους πήγα καταρχήν τους προβλημάτισε, θεώρησαν ότι κάτι κακό μπορεί να τους κρύβω. Και ζήτησαν διάγνωση από δημόσιο φορέα, γιατί η πρώτη ήταν από ιδιωτικό. Όταν τους την πήγα, περίπου την αγνόησαν και αυτή! Και λένε και αυτοί ότι δεν έχουν εκπαίδευση, περιμένουν οδηγίες κλπ. Και όταν τους δίνονται, επιλέγουν να τις αγνοήσουν.

 

Δεν θέλω ειδική μεταχείριση, εγώ πρωτη θέλω το παιδι να αποκτήσει κανονική συμπεριφορά! Από την πρώτη στιγμή δεν ήθελα να βλέπει το σχολείο ως παιδική χαρά. Το περιβάλλον όμως δεν ήταν και το πλέον ευνοϊκό. Με το χρόνο, το παιδί κατάλαβε, τέλος πάντων είμαστε καλά τώρα.

 

Για εμένα είναι το πιο σημαντικό φέτος να αγαπήσει το σχολείο γιατί μου δήλωσε ότι δεν έμαθε τίποτα φέτος. Και να μην εμποδίζει με κανέναν τρόπο το ήρεμο περιβάλλον και τη μάθηση των άλλων. Έχει και δίδυμο αδερφάκι εκεί, στο κάτω κάτω. Που δεν είναι ακριβές ότι δεν έμαθε, υπερβάλλει, έχει να μάθει γράψιμο, δεν ειναι ο σούπερ μαθητής, αλλά τέλος πάντων και εδώ. Είπε κανείς τίποτα για εκπαίδευση χαρισματικών;

[Λαΐδα]

AthinaP

 

Πώς είστε τόσο σίγουρες οι μαμάδες των καλών παιδιών ότι όταν παίζει μπάλα στο μάθημα οι γονείς των εν λόγω παιδιών το ξέρουν και το επικροτούν κιόλας, θα ήθελα να ήξερα..

Καταρχην δεν χαρακτηριστηκε καποιο παιδι κακο .

Και ξαναλέω, στο σπίτι δεν είχαμε ιδιαίτερες ενδείξεις, γιατί στο σπίτι, στον ελεύθερο χρόνο μας δεν υπηρχε και λόγος να κάθεται σε μια καρέκλα για ώρα! Αυτό το έκανε και με το παραπάνω στο ολοήμερο που αναγκαστικά λόγω εργασίας των γονέων τον στέλναμε.

Ισως επρεπε απο το σπιτι να ΄εξασκηθει ΄ απο το σπιτι λοιπον..σιγα σιγα...λιγο λιγο... Να μενει στην καρεκλα πιο πολυ ωρα. στα προνηπια και στα νηπια δε νομιζω να καθονται στην καρκλα για μια ωρα παντως...ορθια ειναι πολλες φορες...

 

Στο σχολείο ερχόμενος σε επαφή με άλλα παιδιά που είχαν ουσιαστικά προβλήματα και παράλληλη στήριξη, αντέγραφε κακές συμπεριφορές και σου λέει, εδώ περνάνε αυτά, τα έκανε και αυτός. Ήταν καθαρά όμως θέμα συμπεριφοράς, όχι ευφυϊας, ούτε μαθησιακό.

 

Καλα καταλαβα λοιπον οτι θεωρεις πως επηρρεαστηκε αρνητικα απο τη στηριξη αλλου παιδιου. Γιατι δεν επηρρεαστηκαν αλλα παιδια??

 

 

Επίσης έπαιξε ρόλο το ότι για να μη στοχοποιηθούν και καλά τα συγκεκριμένα παιδιά, δεν έτρεχε τίποτα και καλά για τα υπόλοιπα, αυτός είναι λίγο περιεργος γιατί (εδώ δίνονταν διάφορες ψευτιές ως εξηγήσεις). Και δεν δίνονταν πειστικός λόγος στο κανονικό παιδί γιατί υπάρχουν άλλες απαιτήσεις από αυτό. Και το κανονικό ζωηρό παιδί μπερδεύεται και δεν καταλαβαίνει ποιοι είναι οι κανόνες.

 

Θα επρεπε ομως να καταλαβει εφοσον του εξηγησεις πιστευω.

 

τέθηκε θέμα μιας κάποιας συναισθηματικής ανωριμότητας, που ήταν εντελώς νορμάλ για την ηλικία του. Οι ειδικοί του σχολείου μου είχαν πει απέξω απέξω να επαναλάβει την τάξη γιατί λέει δεν ήταν ώριμος!

Θα το πω....ο τροπος που το γραφεις ειναι σαν ΄δικαιολογητικος ΄.... Συναισθηματικη ανωριμοτητα = ανωριμοτητα. αρα πιςω απο την ηλικια του και οχι ΄νορμαλ ΄....το οτι ειναι ολα αυτα απλα θεματακια που λυνονται. , το καταλαβαινω. Αλλα να! Υπηρχε μια αδυναμια που επρεπε να δουλευτει

Τι να πει λοιπόν ο "ειδικός" μέσα στην τάξη; Έχει τελείως λάθος εικονα για τις δυνατότητες του παιδιού.

Μα δεν αξιολογει δυνατοτητες...

υπάρχουν απλές δασκάλες, όχι στήριξης (και ειδικοτήτων και κανονικές), άσχετα με εκπαίδευση και χαρτιά κλπ που τα παιδιά τα έχουν "σούζα" με τον τρόπο τους.

 

Συμφωνω....

 

 

Δεν βαθμολογείται μόνο η ικανότητα, αλλά και η πραγματική απόδοση και η συμπεριφορά. Δεν ξέρω τι προβλέπεται επίσημα, αλλά στην πράξη αυτά ακούω από γονεις μεγαλύτερων παιδιών.

Για εμενα καλα κανουν....η αποδοση ειναι αποτελεσμα πολλων παραγοντων

[emmaki]

AthinaP

Δεν καταλαβαίνω από πού εβγαλες το συμπέρασμα οτι ο δάσκαλος της τάξης στο ερωτηματολόγιο που πρέπει να συμπληρώσει τι έκανε για το παιδί πρι το κεδδυ δεν μπορεί να βάλει τίποτα. Το ότι δεν μπορεί να κανει διάγνωση, το οτι δεν έχει την κατασλληλη εκπαίδευση, δεν σημαίνει οτι δεν μπορεί η δεν πρέπει να προσπαθήσει να βοηθήσει το παιδί κανοντας κάποιες παρεμβάσεις. Υπάρχει μια διαδικασία που την περιέγραψαν. Μην με βάζεις να την ξηαναγρεαφω!

 

Όσο για το σχολείο σας, άριστα έκανε και δεν δέχτηκε γνωμάτευση από ιδιώτη. Δεν επιτρέπεται με την δεχτεί!

Αναφορικά με το παιδί σου, δεν θα επεκταθω γιατί δεν ξέρω τα πράγματα άμεσα.

 

Θα πω μόνο μιλώντας γενικα, πως ενα παιδί σε αυτή τη χρονική στιγμή στην α δημοτικού πρέπει να διαβάζει λέξεις και συλλαβές, να αναγνωρίζει, να γράφει και να αντιγραφει όλα τα γράμματα, να αντιγράφει όλες τις λέξεις και προτάσεις που του δίνονται κρατώντας αποστάσεις αναμεσα στα γράμματα και τις λέξεις και ακολουθώντας τα σημεία στίξης και τον τονισμό. Πρέπει στα μαθηματικά να κανει πρόσθεση και αφαίρεση στην πρωτη δεκάδα, να μετρά μέχρι το 50 τουλάχιστον, ανά 1, ανά 2, ανά 5 και ανά 10, να αναγνωρίζει αριθμούς μέχρι το 100.

Επίσης πρέπει να μπορεί να καθίσει στην καρέκλα και να δουλέψει συνεχόμενα 30 λεπτά και να μπορεί να ακολουθεί τις οδηγίες μιας δραστηριότητας που μπορεί να περιλαμβάνει πανω από ενα βημα (κάνε αυτό και μετά εκείνο).

Ο,τι από αυτα δεν κάνει, μας χτυπαει καμπανάκι και μιλάμε στο γονιό.

 

Συναισθηματική ανωριμότητα και ελλείψεις στη λεπτή κινητικότητα, για την ιστορία του πράγματος, γενικά θέλουν μια παρέμβαση από ειδικό παιδαγωγό η/και εργοθεραπευτη....

[AthinaP]

AthinaP

Δεν καταλαβαίνω από πού εβγαλες το συμπέρασμα οτι ο δάσκαλος της τάξης στο ερωτηματολόγιο που πρέπει να συμπληρώσει τι έκανε για το παιδί πρι το κεδδυ δεν μπορεί να βάλει τίποτα. Το ότι δεν μπορεί να κανει διάγνωση, το οτι δεν έχει την κατασλληλη εκπαίδευση, δεν σημαίνει οτι δεν μπορεί η δεν πρέπει να προσπαθήσει να βοηθήσει το παιδί κανοντας κάποιες παρεμβάσεις. Υπάρχει μια διαδικασία που την περιέγραψαν. Μην με βάζεις να την ξηαναγρεαφω!

 

Όσο για το σχολείο σας, άριστα έκανε και δεν δέχτηκε γνωμάτευση από ιδιώτη. Δεν επιτρέπεται με την δεχτεί!

Αναφορικά με το παιδί σου, δεν θα επεκταθω γιατί δεν ξέρω τα πράγματα άμεσα.

 

Θα πω μόνο μιλώντας γενικα, πως ενα παιδί σε αυτή τη χρονική στιγμή στην α δημοτικού πρέπει να διαβάζει λέξεις και συλλαβές, να αναγνωρίζει, να γράφει και να αντιγραφει όλα τα γράμματα, να αντιγράφει όλες τις λέξεις και προτάσεις που του δίνονται κρατώντας αποστάσεις αναμεσα στα γράμματα και τις λέξεις και ακολουθώντας τα σημεία στίξης και τον τονισμό. Πρέπει στα μαθηματικά να κανει πρόσθεση και αφαίρεση στην πρωτη δεκάδα, να μετρά μέχρι το 50 τουλάχιστον, ανά 1, ανά 2, ανά 5 και ανά 10, να αναγνωρίζει αριθμούς μέχρι το 100.

Επίσης πρέπει να μπορεί να καθίσει στην καρέκλα και να δουλέψει συνεχόμενα 30 λεπτά και να μπορεί να ακολουθεί τις οδηγίες μιας δραστηριότητας που μπορεί να περιλαμβάνει πανω από ενα βημα (κάνε αυτό και μετά εκείνο).

Ο,τι από αυτα δεν κάνει, μας χτυπαει καμπανάκι και μιλάμε στο γονιό.

 

Συναισθηματική ανωριμότητα και ελλείψεις στη λεπτή κινητικότητα, για την ιστορία του πράγματος, γενικά θέλουν μια παρέμβαση από ειδικό παιδαγωγό η/και εργοθεραπευτη....

 

 

Αυτά τα γράφω ως απάντηση στο ότι οι γονείς εθελοτυφλούν, κρύβουν πράγματα, έχουν ευθύνη για ό,τι γίνεται στο σχολείο και τα συναφή...

Δεν νομίζω ότι ήταν κάτι που δεν έκανα... Κινητοποιήθηκα άμεσα, από την αρχή. Πρόβλημα στο νήπιο ουσιαστικά δεν είχαμε, μόνο ενδείξεις, για αυτό που έγινε εμφανές στο δημοτικό, λόγω περιβάλλοντος. Οπότε δεν είχα τη μαγική σφαίρα για να κάνω δουλειά με το παιδί στο σπίτι, δεν υπήρχε λόγος, με τις πρώτες ενδείξεις, δεν μας το υπέδειξε και κανείς. Κάλλιστα, αν είχαμε πέσει στην πρώτη τάξη σε μια άλλη τάξη με ήσυχα παιδιά και ο δικος μου θα ήταν υπόδειγμα. Παρέμβαση σχεδιάστηκε για το παιδί, τελικά στην πρώτη τάξη, εφόσον το "πρόβλημά" του εμφανιζόταν ΜΟΝΟ στο σχολείο και- μαντέψτε - το σχολείο ΔΕΝ συνεργάστηκε! Δεν έβλεπε λέει πρόβλημα! Αφού με είχαν βάλει να τρέχω δεξιά και αριστερά. Άλλη δουλειά δεν είχα.

 

Στην πραγματικότητα δεν ήταν και πίσω στη λεπτή κινητικότητα, ήταν πίσω σχετικά με τις νοητικές του ικανότητες, στις οποίες ήταν χρόνια μπροστά. Μια χαρά έμαθε να γράφει, ήθελα να έχει και κάτι να μάθει στην πρώτη!

 

Πώς αλλιώς να το πω πιά; Είναι εύκολη καραμέλα από δήθεν ειδικούς (αυτούς που παρουσιάζονται έτσι μέσα στα σχολεία) για τους γονείς. Το γιατί άλλο παιδί δεν αντέγραφε αυτή την συμπεριφορά; Το είπα ήδη. Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια. Το ότι έτυχε να γεννήσει κάποιος ήσυχα παιδιά, είναι θέμα τύχης, αυτό δεν καταλαβαίνουν οι γονείς που δεν το έζησαν μέσα στο σπίτι τους.

[AthinaP]

Α, ναι και σχετικά με τα παρακάτω:

 

AthinaP

 

 

 

Επίσης έπαιξε ρόλο το ότι για να μη στοχοποιηθούν και καλά τα συγκεκριμένα παιδιά, δεν έτρεχε τίποτα και καλά για τα υπόλοιπα, αυτός είναι λίγο περιεργος γιατί (εδώ δίνονταν διάφορες ψευτιές ως εξηγήσεις). Και δεν δίνονταν πειστικός λόγος στο κανονικό παιδί γιατί υπάρχουν άλλες απαιτήσεις από αυτό. Και το κανονικό ζωηρό παιδί μπερδεύεται και δεν καταλαβαίνει ποιοι είναι οι κανόνες.

 

Θα επρεπε ομως να καταλαβει εφοσον του εξηγησεις πιστευω.

 

τέθηκε θέμα μιας κάποιας συναισθηματικής ανωριμότητας, που ήταν εντελώς νορμάλ για την ηλικία του. Οι ειδικοί του σχολείου μου είχαν πει απέξω απέξω να επαναλάβει την τάξη γιατί λέει δεν ήταν ώριμος!

Θα το πω....ο τροπος που το γραφεις ειναι σαν ΄δικαιολογητικος ΄.... Συναισθηματικη ανωριμοτητα = ανωριμοτητα. αρα πιςω απο την ηλικια του και οχι ΄νορμαλ ΄....το οτι ειναι ολα αυτα απλα θεματακια που λυνονται. , το καταλαβαινω. Αλλα να! Υπηρχε μια αδυναμια που επρεπε να δουλευτει

Τι να πει λοιπόν ο "ειδικός" μέσα στην τάξη; Έχει τελείως λάθος εικονα για τις δυνατότητες του παιδιού.

Μα δεν αξιολογει δυνατοτητες...

 

Τι να του εξηγήσω του παιδιού, κατά τα Χριστούγεννα που πήρα χαμπάρι τι γίνεται, το πρόβλημα είχε εγκατασταθεί. Νομίζεις οτι ενημερώνονται οι γονείς για το τι παίζει ακριβώς; Ήξερα ότι ήταν ειδικο τμήμα, αλλά το βάθος των προβλημάτων έγιναν αντιληπτά στην πορεία. Και δεν ηθελα να στοχοποιήσω το άλλο παιδί. Οι γονείς του ζούσαν και αυτοί την περιπέτειά τους. Άλλα περίμεναν και άλλα είδαν... Τέλος πάντων, είπα ότι στο νήπιο δεν είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα, απλά ήμασταν από τα παιδιά που απασχολούσαν κάπως, αλλά όχι κάτι το φοβερό. Ένα περιστατικό είχαμε μόνο και αυτό είναι μεγάλη ιστορία τώρα. Στην ουσία για πρώτη και μόνη φορά το δικό μου παιδί αμύνθηκε απέναντι στο παιδί με το πρόβλημα και επειδή υπήρξε τραυματισμός, οι γονείς του άλλου παιδιού έκαναν φασαρία, από όσο κατάλαβα! Δεν γνώριζαν όμως ότι το δικό τους παιδί ενοχλούσε για εβδομάδες το δικό μου, γιατί το δικό τους δεν είχε την ικανότητα να αρθρώσει λέξη! Από την αρχή μέχρι το τέλος της χρονιάς!

 

Δεν αξιολογεί δυνατότητες... Όμως το να πέσει τόσο έξω στην εικόνα που έχει για το παιδί μου δίνει εμένα το δικαίωμα να συνεννοούμαι με βαριά καρδιά και να παίρνω οτιδήποτε μου λέει όχι απαραίτητα τοις μετρητοίς.

[Λαΐδα]

Εγω Athina συμφωνω οτι δεν γεννιουνται ολα τα παιδια με ιδιο χαρακτηρα και δεν εχουν φυσικα ολα την ιδια συμπεριφορα....και να την εχουν στο μελλον δηλαδη, σιγουρα δεν θα κατακτησουν τα οποια οροσημα καλης συμπεριφορας στον ιδιο χρονο....

Απο εκει και περα, θεωρω οτι το 90·/. τουλαχιστον στο φορουμ ενδιαφερονται εμπρακτως για τα παιδια τους και σιγουρα θα εκαναν το καλυτερο.

Απλα θεωρω οπως ειπαν και αλλες κοπελες οτι καλυτερα να υπαρχει η υπερβολη απο την δασκαλα παρα η αμελεια....προς οφελος του παιδιου παντα.

Τα οποια αρνητικα απο τη ΄λαθος ΄ παραπομπη νομιζω ειναι ελαχιστα σε σχεση κε το θετικο της ολης διαδικασιας.

[AthinaP]

Λαϊδα, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε νομίζω... Γράφω ότι έχουμε εμπειρία δύο χρονιές σε τμήματα με στήριξη, όπου όχι μόνο δεν έγινε κάτι το συνταρακτικό για τα παιδάκια ΜΕ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ, σε διαφορετικά σχολεία, αλλά χάλασε και το κλίμα για κάποια άλλα παιδάκια που σε ένα άλλο περιβάλλον ήταν νορμάλ! Άρα πού είναι αυτό το ότι βοηθιούνται παιδιά; Δεν το είδα και πολύ... Θα μου πεις, θα ήταν χειρότερα ακόμα και χωρίς τη στήριξη; Δεν ξέρω! Καλά, για το παιδί στο νηπιαγωγείο που δεν μιλούσε καθόλου, δεν το συζητώ, δεν θα μπορούσε να συνυπάρξει καν. Για αυτό και ρωτάω, πού είναι το αποτέλεσμα; Εσύ έχεις άποψη γιατί έχεις δει κάπου αποτέλεσμα;

[Λαΐδα]

Μπορει να ηταν και χειροτερα...μπορει να ετυχε σε εσενα.. ...συνενοουμαστε νταξ!

Εμας ναι, ειχε αποτελεσμα...ενα κοριτσακι ηταν στην ταξη του γιου μου... Αλλα ειλικρινα το παιδι δεν ειχε καμια βοηθεια απο το σπιτι....δεν θα μπορουσε να μην εχει καλυτερευση

[epang]

Πρέπει να παραδεχθούμε ότι έχουν γίνει πολύ θετικά βήματα και σημαντικές βελτιώσεις σε θέματα αντιμετώπισης προβλημάτων σε παιδιά. Αν ένας δάσκαλος παραπέμψει σε ΚΕΔΥΥ κάποιο λόγο έχει και στην τελική αν έχει και άδικο, στο ΚΕΔΥΥ θα γίνει η αξιολόγηση και θα φανεί αν το παιδί χρειάζεται βοήθεια ή όχι, και τότε θα έχει την ευκαιρία να λάβει βοήθεια, ενώ αν δεν τον είχε στείλει η δασκάλα στο ΚΕΔΥΥ θα την έχανε και ποιος ξέρει αν και πότε θα φαινόταν το πρόβλημα. Και δεν πιστεύω ότι είναι το ίδιο σημαντικό για ένα παιδί να χάσει την Α δημοτικού και να λάβει βοήθεια για να προχωρήσει στις υπόλοιπες τάξης, όσο το να χάσει την Α Γυμνασίου ή να είναι πάντα ένας μέτριος μαθήτης.

Παλιά που δεν υπήρχαν αυτές οι δομές, ούτε ΚΕΔΥΥ, ούτε παράλληλη στήριξη, ούτε ενισχυτική διδασκαλία, ούτε τμήματα ένταξης, ούτε κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία, τότε παραπονιόμασταν όλοι ότι είμαστε απολίτιστοι και το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την παιδεία. Σήμερα τουλάχιστον υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες για να βοηθήσουν τα παιδιά που το χρειάζονται.

Τώρα αν τύχει να μας ταλαιπωρήσουν επειδή θέλουν να είναι σίγουροι ότι δεν θα μείνει πίσω κάποιο παιδί και το ΚΕΔΥΥ αποφασίσει ότι είναι όλα ΟΚ, τόσο καλύτερα για τους γονείς και για τα παιδιά αυτά που πιά θα έχουν και τη βούλα ότι το παιδί είναι ΟΚ και οι δάσκαλοι δεν θα έχουν δικαιολογία αν δεν καταφέρουν να διδάξουν σωστά αυτό το παιδί. Τίποτα δεν χάνουμε λοιπόν, ίσα ίσα που κερδίζουμε σε περίπτωση που κάποιο πρόβλημα έχει το παιδί μας και δεν το έχουμε καταλάβει.

Καλά να γκρινιάζουμε όταν δεν μας παρέχονται κάποιες δυνατότητες, αλλά δεν πρέπει να γκρινιάζουμε και όταν γίνεται κάτι θετικό για την σωστή αξιόλογηση και τη βοήθεια των παιδιών μας. Μην περιμένουμε θαύματα, και τα σταδιακά θετικά βήματα καλά είναι!!

[LA LATINA]

Σε παρακαλώ La Latina μην εκλαμβάνεις όσα λέγονται ως αναφορά σε σένα και στο παιδί σου... Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για το τι κάνετε ως οικογένεια- νομίζω ότι αυτό είναι δεδομένο αφού είμαστε άγνωστοι... Καταστάσεις σχολιάζουμε....

 

Και φυσικά δεν επιχειρώ να σε πείσω για κάτι... Έχω αντιληφθεί ότι έχουμε μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων.

 

Απλά για τις καταστάσεις που σχολιάζουμε, κάποιοι έχουμε πει τα παραδείγματα πάνω στα οποία μετά γίνεται ο σχολιασμός......δε είναι κακό λοιπόν να το επαναπροσδιορίσουμε....δεν παίρνω τίποτα προσωπικά, διάλογο κάνουμε εξάλλου και κάθε γνώμη είναι σεβαστή.

[LA LATINA]

Μα το παιδάκι σου είναι χαρισματικό, γιατί πρέπει να τονίζουμε μόνο τα άσχημα? Η ιδιαίτερη ευφυΐα δεν είναι συνηθισμένο, αυτό εννοώ. Απ το να μην το καταλάβουν, μέχρι να προτείνουν να επαναλάβει και τάξη, είναι ένα χάσμα, δεν είναι?