ΚΕΔΔΥ ,ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ?

[LA LATINA]

Υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας, Λατίνα. Για το παιδί μας πηγαίνουμε εκεί που εμπιστευόμαστε: δημόσιο ή ιδιωτικό... Δεν υπάρχουν μονόδρομοι...

 

Αν όμως κάποιος δάσκαλος παραπέμψει παιδί σε ιδιώτη αναπτυξιολόγο-παιδοψυχίατρο-λογοθεραπευτή κλπ., θα μιλήσουμε όλοι για συμφέροντα...

 

Αν πάλι ο ιδιώτης αναπτυξιολόγος-παιδοψυχίατρος-λογοθεραπευτής διαγνώσει κάποια διαταραχή, θα πούμε και πάλι όλοι ότι το κάνει για ιδιοτελείς σκοπούς, για να εξασφαλίσει πελατεία.

 

Σωστά και δίκαια όσα λες. Επειδή βρήκα μια μητέρα που έχει πάει σε ιατροπαιδαγωγικό κέντρο την κόρη της, αποφάσισα ότι μια τέτοια εμπειρία δε θέλω να τη ζήσει το παιδί μου. (και κάποια άλλη κοπέλα τις προάλλες έγραφε ότι δε βρήκε άκρη με τα κέντρα αυτά, δε θυμάμαι το νικ της αυτή τη στιγμή). Τα περιστατικά που βλέπουν δεν είναι τόσο εύκολο να τα εξηγήσεις σε ένα παιδάκι, της φίλης μου ήταν 8 χρονών και έκανε καιρό να ξεκολλήσει απ τις εικόνες της αίθουσας αναμονής. Αυτό ομολογώ δεν το είχα σκεφτεί καθόλου. Συν το γεγονός ότι εκεί που έκλεισα ραντεβού σε μένα προσωπικά ομολόγησε οτι κάνει την τηλεφωνήτρια η ίδια η γιατρός ενώ μέσα εξέταζε, και μου πήρε ιστορικό 15 λεπτου ενώ προφανώς κρινόταν κάποιου παιδιού η διάγνωση εκείνη τη στιγμή......δεν κατηγορώ την κοπέλα, τι έφταιγε εξάλλου, αλλά είμαι και καμένη από διαγνώσεις και δημόσιο και δωρεάν....θα προτιμήσω τον ιδιωτικό δρόμο. Μιλάω πάντα για ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, έτσι? Για ΚΕΔΔΥ δεν ξέρω.

[DESPOINA.GER]

"Μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανά*γκες θεωρούνται όσοι για ολόκληρη ή ορισμένη περί*οδο της σχολικής τους ζωής εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης εξαιτίας αισθητηριακών, νοητικών, γνωστικών, αναπτυξιακών προβλημάτων, ψυχικών και νευροψυχικών διαταραχών οι οποίες, σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση, επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης. [....] Στην κα*τηγορία μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν εμπίπτουν οι μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση που συνδέεται αιτιωδώς με εξωγενείς παράγο*ντες, όπως γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες."

 

Κατά λέξη τι λέει ο νόμος της ειδικής αγωγής 3699/2008, στο άρθρο Άρθρο 1.

 

Από αυτό προκύπτει ότι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι ΟΛΟΙ οι μαθητές που παρουσιάζουν κάτι το οποίο εμποδίζει τη σχολική τους προσαρμογή, άρα ΚΑΙ αυτοί που παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς.

 

Από εκεί και πέρα, το γιατί ένα παιδί εμφανίζει μια συμπεριφορά στο σχολείο και μια άλλη στο σπίτι.... αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω. Θέλει πολλή δουλειά με το ίδιο το παιδί, με το γονιό και με το σχολείο. Δουλειά που δεν μπορώ να την κάνω εγώ που είμαι νηπιαγωγός, αλλά ένας ψυχολόγος. Καθώς επίσης, και δεν υπάρχει μια "μαγική" συνταγή που πιάνει σε όλα τα παιδιά. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, οι οποίοι δοκιμάζονται, μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος για την κάθε περίσταση. Γι' αυτό άλλωστε το ΚΕΔΔΥ έχει στον τίτλο του τον όρο "διαφοροδιάγνωση" που σημαίνει απλά δοκιμάζω, απορρίπτω, μέχρι να βρω αυτό που "δουλεύει". Μιλάμε για χαρακτήρες, για συμπεριφορές, πράγματα που σε καμία περίπτωση δεν είναι μετρήσιμα και υπολογίσιμα.

Πάντως, όατν έχεις μια τάξη με 20 παιδιά, από τα οποία τα 19 ακολουθούν κανόνες και όρια και το 1 δεν τα ακολουθεί, πρέπει να μπει και αυτό το ένα στα όρια. Ο δάσκαλος θα δοκιμάσει 1-2-3 τεχνικές, μετά, αν αυτές δεν πιάσουν, θα απευθυνθεί σε πιο ειδικούς για να ετοιμάσουν μια παρέμβαση. Όσο καλός ή κακός και να είναι ο δάσκαλος, όταν τα 19 παιδιά είναι ΟΚ, δεν είναι ο δάσκαλος αυτός που θα αλλάξει, αλλά πρέπει να αλλάξει το παιδί. Νομίζω ότι είναι κατανοητό το τι λέω!

 

Για μένα, μακάρι όλα τα παιδιά να μπορούσαν να περνάνε από το ΚΕΔΔΥ για να βρίσκεται το μαθησιακό τους στυλ, ο τρόπος δηλαδή που μαθαίνουν πιο αποτελεσματικά. Τα πράγαμτα θα ήταν πολύ πιο εύκολα για όλους και κυρίως για τα ίδια τα παιδιά.

 

Τέλος αν ο γονιός δεν θέλει, δεν μπορεί κανένας να το υποχρεώσει και πάει στο ΚΕΔΔΥ, ούτε να δεχτεί την οποιαδήποτε παρέμβαση.

 

 

Και κλείνοντας, πιστέψτε με, με τόση δουλειά που έχουμε και ΄τοσο λίγο προσωπικό, από μία άποψη, μακάρι να μας έστελναν μόνο μαθησιακά πρόβλήματα! Και οι λίστες θα ήταν μικρότερες και εμείς πιο χαλαροί. Αλλά, έλα που τα θέματα συμπεριφοράς επηρεάζουν τη μάθηση των άλλων παιδιών, αλλά και τελικά τη μάθηση του ίδιου παιδιού που τα παρουσιάζει........(μπορεί στις μικ΄ρες τάξεις να μην επηρεάζεται στα μαθήματα με το να είναι ζωηρός ή/και να κάνει φασαρία μέσα στην τάξη, όσο περνάει ο καιρός και τα μαθήματα δυσκολεύουν, θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικός, να κάθεται πιο πολλή ώρα στην καρέκλα, να κάθεται να λύνει τις ασκήσεςι χωρίς κάπιον πάνω από το κεφάλι του...και αν δεν τα κάνει θα μείνει πίσω στα μαθήματα με άλλα πολύ κακά αποτελέσματα)

εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης εξαιτίας αισθητηριακών, νοητικών, γνωστικών, αναπτυξιακών προβλημάτων, ψυχικών και νευροψυχικών.

οταν η συμπεριφορα εχει επιπτωσεις στη μαθηση του ειναι αρμοδιο το κεδδυ.Αν στη μαθηση δεν νεχουμε καποιο προβλημα τοτε δεν ειναι υπευθυνο το κεδυυ. Ειχα βρει καποιο εγραφο της προισταμενης των κεδυυ η οποια ελεγε πρωτα δινουν οδηγιες η συμβουλος γενικης αγωγης αν δεν πιασει η συμβουλος ειδικης αγωγης και αν δεν λυθει το θεμα τοτε παμε στο κεδυυ.

Γιατι ενα παιδι ειναι καποιες ημερες καλο και καποιες αλλες οχι?Με εργοθεραπευτρια ειχα μιλησει και μου ειχε πει πως κατι τον πυρωδοτει και δεν μπορει να το διαχειριστει.

[DESPOINA.GER]

Νιωθω ότι είναι δυσκολο για έναν γονιο να δεχτει ότι το παιδι του θελει βοηθεια...οποιασδηποτε φυσεως. Και πιστευω ότι πολλοι είναι αρνητικοι στο να λαβει αυτή την πρωτοβουλια η δασκαλα επειδή οι ιδιοι εθελοτυφλουν!

Αθηνα μου, ναι...μιλαω με την κοινη λογικη και μονο μια που δεν εχω ιδια εμπειρια....Αν μου τυχαινε όμως και ημουν στη θεση μητερας που το παιδι της παραπεμφθηκε στο παιδι, θα αναλωνόμουν στο τι καλυτερο μπορω να κανω για αυτό παρα στο αν επρεπε...θα επικεντρωνόμουν στα οποια, ακομη και μικρα, προβλήματα του.

Αν υπαρχει ελεγχος στην αποτελεσματικοτητα είναι ένα εντελως διαφορετικο θεμα από το αν πρεπει να παραπεμφθεί ...να υπαρχξει ελεγχος σαφως! Ολοι το θελουμε...

Επισης να πω ότι αν ένα παιδι βγαινει με τους γονεις του και εχει μια 'νορμαλ ' συμπεριφορα ενώ στο σχολειο δεν εχει, πρεπει να εστιάσουμε στο αν το 'νορμαλ ' των γονιων είναι αυτό που υιοθετει και η κοινη λογικη..Γιατι στο σχολειο αυτό το 'νορμαλ ' ακολουθούμε...όχι αυτό που ακολουθει ο καθενας σπιτι του.

Εχω και εγω μια ερωτηση...Πως επηρεάζεται αρνητικα ένα παιδι από την υπολοιπη ταξη αν υπαρχει καποιο άλλο στο οποιο παρεχεται στηριξη?

εγω θα μιλησω για εμενα παλι,εφοσον τους ειπα οτι πηγα σε παιδοψυχιατρο σε εργοθεραπευτη /λογοθεραπευτη και δε βρηκαν κατι στο παιδι μου.Αυτη η δασκαλα γιατι φωναξε τους συμβουλους?εφ οσον ειχαμε ξεκινησει λογοθεραπεια για να ενησχυσουμε το λογο του,να εκφραζει τα συναισθηματα του.Γιατι δεν ειχαν κκατι αλλο να προτεινουν οι ειδικοι. Σε εμας ειχαμε πεσει και σε μια δασκαλα με πολλες θεωριες.

[Λαΐδα]

Δεν ξερω δεσποινα....δεν μπορω να ειμαι απολυτη. Γιατι δενε κανες χρηση του δικαιωματος σου να αρνηθεις??

[DESPOINA.GER]

Χτες βράδυ έκανε μια ομιλία ο κ. Παυλίδης, που έχει στη Θεσσαλονίκη μεγάλο κέντρο δυσλεξίας και λοιπών διαταραχών. Πήγε μια φίλη μου και το βρήκε εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το μόνο που θα σας πω γιατί μας αφορά όλους, είναι πως ο ίδιος παραδέχτηκε ότι τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει μόδα με το παραμικρό να στέλνουν παιδιά για διάγνωση, και είπε μάλιστα στους γονείς να μην ανησυχούν, γιατί οι περισσότερες παραπομπές γίνονται άνευ πραγματικού λόγου.... το καταθέτω χωρίς σχόλια.

Αυτο ειπαν και σε εμενα! ειδικα τα κεδδυ εχουν να κανουν με μαθησιακες δυσκολιες. ειχα παρει τηλ στα κεδυυ θεσσαλονικης και τα δυο και μου ειχαν πει για θεματα ΜΟΝΟ συμπεριφορας δεν ειναι αρμοδιο το κεδυυ.Περισσοτερο αρμοδιο ειναι το κεντρο ψυχικης υγειας. Απλα δεν εχουν κατι αλλο να προτεινουν για αυτο στειλε το εκει.... Ενα παιδι που διαβαζει γραφει και γενικα ειναι προχωρημενο θα το στειλεις στο τμημα ενταξης?αλλωστε αφορα γλωσσα και μαθηματικα τις αλλες ωρες θα ειναι στο τμημα.οποτε παλι θα δημιουργει θεματα ειτε στα διαλλειματα ειτε μεσα στην ωρα του μαθηματος.θα το στειλεις σε ειδικο σχολειο?για παραλληλη στηριξη θα δωσουν?σε εμας ηταν μια ταξη με 15 παιδακια.και αλλα δεν υπακουαν,και ο δικος μου δε δαγκωσε καποιο παιδι τον δαγκωσανε του πεταξανε τη τσαντα τον ειπαν μπουλι.αυτα τα παιδια δενε χουν θεμα συμπεριφορας?κ

[Ελισα24]

Προκειται για μοδα, εισαγομενη απο Αμερικη...με το παραμικρο, ψυχολογος...εχει γινει κατι σαν συμβουλος επι παντος επιστητου...ημουν στην Πρωτοβαθμια δ/ση τις προαλλες και συζητουσαν οτι εκει τους δινουν και φαρμακα, αν τα θεωρησουν "υπερκινητικα¨"....

 

Εγω θα προτεινα σε καθε γονιο να δει μονος το παιδι του, αν οντως χρειαζεται βοηθεια. Ειναι δυσκολο να δεχτεις το γεγονος οτι η απαντηση ειναι θετικη...οχι δεν ειναι δυσκολο, φαινεται αν δεν παει καλα το παιδι στο σχολειο! Αν λοιπον εχει μαθησιακα προβληματα, ή ψυχολογικα, ναι. Αν η προταση της δασκαλας ειναι οτι απλα ειναι ζωηρο το παιδι, εγω απλα θα αλλαζα δασκαλα.

[DESPOINA.GER]

Δεν ξερω δεσποινα....δεν μπορω να ειμαι απολυτη. Γιατι δενε κανες χρηση του δικαιωματος σου να αρνηθεις??

Μα δεν τον ειχα παει στο κεδυυ.ειχα αρνηθει και σκεψου ηρθαν οι συμβουλοι για να με πεισουν να παει στο κεδυυ.Η δασκαλα να λεει θα παιρναμε παραλληλη στηριξη και της ελεγα ποιος ειπε πως θα δωσουν?Και τους ελεγα πως δεν το παω γιατι δεν ειναι αρμοδιο.Και η δασκαλα ας του βαλει ορια.Εκανα μονο λογοθεραπειες περασε ο καιρος ειχε μεγαλωσει οποτε τη δευτερη χρονια δεν ειχαμε θεμα.

[DESPOINA.GER]

Προκειται για μοδα, εισαγομενη απο Αμερικη...με το παραμικρο, ψυχολογος...εχει γινει κατι σαν συμβουλος επι παντος επιστητου...ημουν στην Πρωτοβαθμια δ/ση τις προαλλες και συζητουσαν οτι εκει τους δινουν και φαρμακα, αν τα θεωρησουν "υπερκινητικα¨"....

 

Εγω θα προτεινα σε καθε γονιο να δει μονος το παιδι του, αν οντως χρειαζεται βοηθεια. Ειναι δυσκολο να δεχτεις το γεγονος οτι η απαντηση ειναι θετικη...οχι δεν ειναι δυσκολο, φαινεται αν δεν παει καλα το παιδι στο σχολειο! Αν λοιπον εχει μαθησιακα προβληματα, ή ψυχολογικα, ναι. Αν η προταση της δασκαλας ειναι οτι απλα ειναι ζωηρο το παιδι, εγω απλα θα αλλαζα δασκαλα.

Το ειχα ζητησει ομως δεν μου το εκαναν. Μα να πηγαινεις σε παιδοψυχιατρους και να λενε οτι το παιδι δεν εχει θεμα τι θα λεγατε?εμενα με εβλεπαν τρελαμενει.Μα εκανα λογοθεραπεια γιατι δεν ειχα κατι αλλο να κανω. Μα εγω δεχθηκα οτι εχουμε θεμα και το ετρεχα το παιδι μα δεν εβρισκα λυση

[DESPOINA.GER]

Ας δεχθούμε ότι οι περισσότερες παραπομπές γίνονται άνευ πραγματικού λόγου (--> "φταίει" η δασκάλα που είναι ανεπαρκής).

 

Οι διαγνώσεις όμως από επίσημους φορείς (όπως τα ΚΕΔΔΥ ή τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα) είναι κάτι διαφορετικό. Και, νομίζω, ότι αν αυτοί οι φορείς κάνουν διάγνωση, τότε υφίσταται πραγματικότατος λόγος και οφείλουν να ανησυχήσουν οι γονείς...

Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για δωρεάν υπηρεσία, που δεν παρέχεται μία και έξω, που συνεπάγεται δημόσιους πόρους και που οι πάροχοί της (προσωπικό) είναι πνιγμένοι στη δουλειά...

Ειναι υπηρεσια η οποια απαρτιζεται απο παιδοψυχιατρο,αναπτυξιολογο,κοινωνικο λειτουργο,ψυχολογο και δασκαλο ειδικης αγωγης. Αν απαρτιζεται ομως απο κοινωνικο λειτουργο,ψυχολογο και νηπιαγωγο οπως εδω στις Σερρες και δεν μπορει να πας σε αλλη περιοχη τι να αξιολογησει?Αλλωστε διαγνωση δεν περιμενω απο εκει.Αλλα απο ειδικο π.χ. δυσλεξια απο λογοθεραπευτη. Επειδη ειναι δωρεαν δεν θα παω καπου. Αν δεν ειναι αρμοδιοι γιατι σκεφτομαι μη με κανουν να τρεχω αδικα.

[DESPOINA.GER]

εκαβη και εγω είμαι επιφυλακτικη για την περιπτωση λαθους από την δασκαλα....Φανταζομαι όμως δεν είναι τοσο απλο...Αντε καλεσε η δασκαλα, αντε ηρθε ο ειδικος.... Υποθετω ότι το παιδι θα αξιολογηθεί....

Στο δικο μου παιδι, ηρθε η συμβουλος το ειδε μια ωρα οπου δε δημιουργησε προβληματα και οταν ρωτησα γιατι δημιουργει στη δασκαλα μου ειπε πως καταλαβε πως τον παρακολουθουν και εδειξε καλο χαρακτηρα.Οταν ηρθε ο συμβουλος ειδικης αγωγης τον ειδε μια φορα εκατσε 10 λεπτα στην ταξη(παλι ηταν μια χαρα το παιδι) και ηρθε κατω να μας πεισει να παμε στο κεδυυ οπως προτεινε η δασκαλα. Τους ειχα πει πηγα σε παιδοψυχιατρο,δεν βρηκε κατι.Εχω το νομο στα χερια μου πειτε μου με ποια αιτια με παραπεμπετε? Τους ειπα για τις οδηγιες που επρεπε να δωσουν και αυτο εκαναν.

[emmaki]

Ο δρόμος της διαδικασίας είναι ο εξης: ο δάσκαλος διαπιστώνει οτι το Χ παιδί έχει κάποιο θέμα ειτε μαθησιακό είτε συμπεριφορικο (όπως εξηγησα ενα συμπεριφορικο μπορεί να επηρεάσει τόσο τη λειτουργία της τάξης και τη μάθηση των αλλκων παιδιών όσο κσι τη μάθηση του Χ). Ο δάσκαλος στη συνέχεια καταρτίζει ενα βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης. Αν δεν έχει αποτέλεσμα κασλειται ο σύμβουλος γενικής αγωγής και κασταρτιζεται δεύτερο βραχυχρόνιο πρόγραμμα. Αν και αυτό δεν έχει αποτέλεσμα καλείται ο σύμβουλος ειδικής αγωγής. Καταρτίζεται τρίτο πρόγραμμα. Αν και αυτό δεν πιάσει, τότε το παιδι παραπέμπεται στο ΚΕΔΔΥ.

Αυτά τη θεωρία και στις εγκυκλίους. Στην πράξη, 1)αν γίνουν όλα αυτά, θα κρατήσουν κανένα 6μηνο, που είναι πολύτιμος χρόνος στη διάγνωση, 2) οι σύμβουλοι γενικής αγωγής δυστυχώς τις περισσότερες φορές έχουν ελλαχιστες γνώσεις στην ειδική αγωγή, οπότε δεν μπορούν να κανουν κάτι επιπλέον απο το δάσκαλο, και 3) οι σύμβουλοι ειδικής αγωγής έχουν τεράστιες περιφέρειες (π.χ. ολα τα σχολεια ολων των βασθμιδων σε Σέρρες-Αν. Μακεδονία και Θράκη ή όλα τα σχολεία βορείου και νοτίου Αιγαίου) που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να πανε σε ολά τα σχολειά που μπορεί να τους χρειάζονται.

Άρα, μετά τις πρώτες προσπάθειες του δασκάλου, άντε το πολύ να έρθει και ο σύμβουλος γενικής αγωγής για να επιβεβαιώσει την κατάσταση, και γίνεται η παραπομπή στο ΚΕΔΔΥ.

 

Το ΚΕΔΔΥ έχει δικαίωμα (και υποχρέωση) να παει σε κάθε σχολείο που το καλουν. Μπαίνει στις τάξεις και δίνει συμβουλές στο δάσκαλο για το πώς να χειριστεί κάποιες καταστάσεις συνολικά στην τάξη. Δεν έχει δικαίωμα να δει συγκεκριμένο παιδί, αν δεν εχερι κανει αιτησδη ο γονιός. Η διαφορά είναι μικρή, αλλά σημαντική και υπαρκτή.

 

Όσο για το πώς θα φανεί σε κάποιο παιδί η αξιολόγηση, εξαρτάται από το πώς θα του το περάσει ο γονιός και το πώς θα το προετοιμάσει για τη διαδικασία. Αν δεν του πει τίποτα, ή του πει θπαμε νβα σε εξετάσουν, ή δειξει ο ίδιος ο γονιός τη δυσαρέσκεια του για την όλη διαδικασία, το παιδί δεν πρόκειται να το δεχτεί. Αν όμως του εξηγηθεί τι θα γίνει εκεί που θα πάει, του πουν ότι δεν είναι γιατροί αλλά έχει παιχνίδια και παζλ και μαρκαδόρους, του πουν οτι θα παίξουμε...το παιδι σας διαεβαιωνω οτι θα το δεχτεί, θα παει με χαρά στην αξιολόγηση (οκ ένας δισταγμος είναι λογικός λόγω του νέου περιβάλλοντος), θα συνεργαστεί και θα χαρεί την όλη διαδιακασία!

[emmaki]

Ειναι υπηρεσια η οποια απαρτιζεται απο παιδοψυχιατρο,αναπτυξιολογο,κοινωνικο λειτουργο,ψυχολογο και δασκαλο ειδικης αγωγης. Αν απαρτιζεται ομως απο κοινωνικο λειτουργο,ψυχολογο και νηπιαγωγο οπως εδω στις Σερρες και δεν μπορει να πας σε αλλη περιοχη τι να αξιολογησει?Αλλωστε διαγνωση δεν περιμενω απο εκει.Αλλα απο ειδικο π.χ. δυσλεξια απο λογοθεραπευτη. Επειδη ειναι δωρεαν δεν θα παω καπου. Αν δεν ειναι αρμοδιοι γιατι σκεφτομαι μη με κανουν να τρεχω αδικα.

 

Πάμε παλι.

Ο λγηοθεραπευτης δεν θα διΑγνωσει μαθησιακές δυσκολίες. Θα διαγνώσει προβλήματα στον προφορικό λογο.

Ο παιδοψυχιατρος θα διαγνώσει αυτισμό, ΔΕΠΥ και άλλες σοβαρές διαταραχές.

Ο ψυχολόγος θα βρει το νοητικό δυναμικό και ο ειδικός παιδαγωγός (ανάλογα με τη βαθμίδα νηπιαγωγός μέχρι τη β δημοτικού, δάσκαλος για τις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού και την πρωτη γυμνασίου και φιλόλογος με μαθηματικό για τις αλλες τάξεις) θα διαγνώσει μαθησιακές δυσκολίες.

 

Αυτό για να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους θεση.

Από εκεί και πέρα, εσύ ως γονιός μπορείς να εμπιστευτείς όποιον επιθυμείς για διάγνωση του παιδιού σου (έχω ακούσει μάνα αυτιστικου που δεν ήθελε να πάει σε παιδοψυχιατρο γιατί ο φαρμακοποιός της γειτονιάς της είπε οτι το παιδί είναι μια χαρά).

Αλλά αυτό είναι τελείως άλλο, από το να βγαζεις άχρηστους ανθρώπους που έχουν εξειδικεύει και έχουν εμπειρία πανω στο αντικείμενο.

[jannis]

Το ΚΕΔΔΥ έχει δικαίωμα (και υποχρέωση) να παει σε κάθε σχολείο που το καλουν. Μπαίνει στις τάξεις και δίνει συμβουλές στο δάσκαλο για το πώς να χειριστεί κάποιες καταστάσεις συνολικά στην τάξη. Δεν έχει δικαίωμα να δει συγκεκριμένο παιδί, αν δεν εχερι κανει αιτησδη ο γονιός. Η διαφορά είναι μικρή, αλλά σημαντική και υπαρκτή.

 

 

Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τι καταλαμβαίνω όμως δεν είναι προαπαιτούμενο για να δούν ένα παιδί, σωστά;

Δηλαδή πριν να στείλει ο εκπαιδευτικός παιδί /α στο ΚΕΔΔΥ, δεν θα ήταν καλύτερο να ερχόταν το ΚΕΔΔΥ να δει την δυναμική της τάξης οπου υπάρχουν προβλήματα;

 

Σε αυτή την περίπτωση αν είναι θέμα δασκάλου ή ομάδας θα δώσει άλλες συμβουλές. (Δηλαδή σε περιπτώσεις όπως αυτές που λέει η AthinaP αυτό θα βοηθούσε).

 

Αν κατάλαβα καλά εξαρτάται από τον δάκαλο αν θα στείλει τα παιδιά ή αν θα καλέσει το ΚΕΔΔΥ;

 

Aimee το να παραπεμψει 3-4 πρωτάκια δεν μου φαίνεται παράξενο - δεδομένου ότι δεν υπάρχει αλλος μηχανισμός να υποστηρίξει εναλλακτική δράση. Στο κάποιες χώρες εξωτερικού /ιδιωτικά γίνονται κάποιες προληπτικές αντιμετωπίσεις στην Α' τάξη.

Πολλά παιδιά και ναι σε πολλές περιπτώσεις παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες/δυνατότητες δεν έχουν την ωριμότητα και τον αυτοέλεγχο που δυστυχώς απαιτεί το Δημοτικό. Μπορούν να γίνουν πράγματα να τους βοηθήσουν να ''προσαρμοστούν'' σε αυτό το νέο και ίσως ανιαρό για αυτά περιβάλλον (με απώτερο στόχο να γίνει η δική τους ζωή πιο εύκολη). Γιατί να πεις όχι στην βοήθεια;

 

Φυσικά τα παιδια θα συμπεριφερθούν αλιώς στο σπίτι και στο σχολείο. Μπορεί το παιδί που θεωρείται ''προβληματικό'' στο Δημοτικό μας να του ταίριαζε καλύτερα το Μοντεσσόρι ή κάποιο άλλο σχολείο. Αλλά δεν υπάρχει αυτή η επιλογή, ας το βοηθήσουμε λοιπόν να επίβιώσει στην πραγματικότητα του χωρίς να σημαίνει ότι θα το ''ισοπεδώσουμε'' ή θα σκοτώσουμε την αγάπη του για ελευθερία, δημιουργία (που συχνά έχουν τα ζωηρά παιδιά) απλά θα το βοηθήσουμε να διαχειρίζεται καταστάσεις.

Το νηπιαγωγείο είναι πολύ πιο δημιουργικό και ενδιαφέρον για τα παιδιά γιαυτό τα προβλήματα παρουσιάζονται στο Δημοτικό όπου δυστυχώς τα παιδιά έχουν πολλούς περιορισμούς και η μάθηση είναι υπερβολικά δομημένη - αυτό δεν ταιριάζει σε όλα τα παιδιά.

[emmaki]

Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τι καταλαμβαίνω όμως δεν είναι προαπαιτούμενο για να δούν ένα παιδί, σωστά;

Δηλαδή πριν να στείλει ο εκπαιδευτικός παιδί /α στο ΚΕΔΔΥ, δεν θα ήταν καλύτερο να ερχόταν το ΚΕΔΔΥ να δει την δυναμική της τάξης οπου υπάρχουν προβλήματα;

 

Σε αυτή την περίπτωση αν είναι θέμα δασκάλου ή ομάδας θα δώσει άλλες συμβουλές. (Δηλαδή σε περιπτώσεις όπως αυτές που λέει η AthinaP αυτό θα βοηθούσε).

 

Αν κατάλαβα καλά εξαρτάται από τον δάκαλο αν θα στείλει τα παιδιά ή αν θα καλέσει το ΚΕΔΔΥ;

 

 

Το καλύτερο θα ήταν να μπορούμε να πάμε σε όλα τα σχολεία.

Δυστυχώς, δεν έχουμε το προσωπικό για να γίνει αυτό. Όταν εγώ έχω π.χ. κάθε μέρα αξιολόγηση και η ψυχολόγος μπορεί να βλέπει και 2 παιδιά τη μέρα, δυστυχώς δεν γίνεται να πάμε σε Οσα σχολεία θέλουμε. Θα βάλουμε προτεραιότητες αναγκαστικά και θα πάμε εκεί όπου κατά την υποκειμενική μας γνώμη υπάρχουν τα σοβαρότερα θέματα.

 

Ο δάσκαλος τυπικά πρέπει να ακολουθήσει τη διαδικασία που περιεγραψα νωρίτερα. Με κατάληξη να μιλήσει στη μαμά, έχοντας και τα αποτελέσματα ων παρεμβάσεων, και να κανει η μαμά αίτηση στο ΚΕΔΔΥ.

Τώρα, αν ο γονιός δεν θέλει το ΚΕΔΔΥ, αν μετά την αξιολόγηση και το πρόγραμμα που προτείνεται, αν δεν υλοποιηθεί η πρόταση του ΚΕΔΔΥ (π.χ. δεν έρθει παράλληλη στήριξη για εναν αυτιστικο μαθητή ή το σχολειό δεν έχει τμήμα ένταξης), αν δεν δεχτούν οι γονείς το αποτέλεσμα της αξιολόγησης, ο δάσκαλος μπορεί να μας καλέσει και να του πούμε τρόπους χειρισμού του συγκεκριμένου παιδιού αν συμφωνούν οι γονεις του να γίνει αυτό ή γενικούς τρόπους χειρισμού της τάξης χωρίς να μιλήσουμε για το Χ παιδί.

[emmaki]

Επίσης, να πωοτι αν κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης κρίνουμε οτι η διαδιακασία στο γραφείο δεν ηταν αρκετή για κάποιο λόγο, μπορούμε να πάμε στο σχολείο και να δούμε το παιδί και εκεί. Αν π.χ. η εικόνα που δίνει ο δάσκαλος είναι τελείως διαφορετική από την εικόνα που δίνει ο γονιός στο κοινωνικό ιστορικό και από την εικόνα που έχω εγώ ως εκπαιδευτικός, θα πάω και στο σχολείο. Επίσης, προσωπικά πριν λίγο καιρό είδα 2 φορές παιδί (στο σχολείο και στο γραφείο) γιατί υπήρχε διάσταση με την εικόνα που έδωσε στην ψυχολόγο. Τελικά, για την ιστορία, τα πήγε καλά στα τεστ του νοητικού δυναμικού αλλά πολύ άσχημα στη μαθησιακή του εικόνα, που ηταν παιδιού με χαμηλή νοημοσύνη.

[emmaki]

Τέλος (ένα ένα τα θυμάμαι) αν ο γονιός διαφωνεί με τη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ, μπορεί να παει σε ιατρπαιδαγωγικο, απο τα αναγνωρισμένα του υπουργειου. Αν βγει διαφορετικη γνώμη ο νόμος λέει οτι υπερισχύει η γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ, αλλά ταυτόχρονα δίνει και στο γονιό το δικαίωμα να προσφύγει σε δευτερβαθμιθα επιτροπή, που συνέρχεται στην έδρα της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης, ξανακάνει αξιολόγηση του παιδιού και η αποιφαση της είναι οριστική.

Παράδειγμα. Λέει το κεδδυ οτι η Μ δεν έχει δυσλεξία. Οι γονείς διαφωνούν. Πηγαίνουν στο ιατρό παιδαγωγικό του ιπποκρατειου (νομιθζω οτι είναι στη λίστα, αλλιώς Βαλτε κάποιο άλλο απο τη λίστα) οπού βγαίνει γνωμάτευση οτι έχει δυσλεξία. Ετσδι, όμως, δεν μπορεί νασ κανει χρηση των ρυθμίσεων για προφορικές εξετάσεις γιατί υπερισχύει η γνωμάτευση του κεδδυ οτι δεν έχει. Πάνε, λοιπον, στη δευτεροβάθμια η οποία βγάζει νέο πόρισμα και ισχυει οτι πει αυτή. Σε οσες επιτροπές και να πάνε μετά, οσες γνωματεύσεις και να φέρουν οι γονείς, δεν αλλάζει η δφιαγνωση

[DESPOINA.GER]

αλλο να εχω δυσλεξια και μαθησιακες οπου εκει ειπαμε ειναι αρμοδιο το κεδυυ και ενοειται πως εχω παει και σε λογοθεραπευτη για να δω τι τρεχει.

Σε εμενα ήταν καθαρα θεμα συμπεριφορας και η δασκαλα προτεινε το κεδυυ και φωναξε τους συμβουλους για να με πεισουν.Θυμαμαι τη συμβουλο να επαινει τη δασκαλα και τις διαφορες μεθοδους που εφαρμοσε. Οπως οτι δουλεψε δυο χρονια σαν δασκαλα στο εξωτερικο αυτα που φευγουν οι δασκαλοι για ομογενεις,και την εχει ως υποδειγμα.

Και ερχομαι εγω και λεω ποιος εχει εκπαιδευσει τη δασκαλα στον τροπο εφαρμογης των διαφορων μεθοδων?και γιατι καποιες ημερες ήταν καλος(τις περισσοτερες) και καποιες αλλες οχι?

Το δικο μου τον ειδαν και δυο δασκαλο ειδικης σγωγης η μια μου ειπε και ξεροντας τι εχω τραβηξει μου ειπει πως δεν εχω λογο να τρελαινομαι.Και στη θεση μου δε θα ξαναπηγαινε να συζητησει μαζι τους

[ChristinaESL]

δεν αποκλείω και το ενδεχόμενο κάποιοι ανίκανοι εκπαιδευτικοί που δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν μια κατάσταση, να βγάζουν διαγνώσεις ή να παραπέμπουν σε ειδικούς χωρίς να υπάρχει λόγος.

 

Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διάγνωση, μιας που δεν έχουν τις γνώσεις, γιατί πολύ απλά δεν είναι μέρος των σπουδών τους. Το μόνο που ισχύει στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας, είναι ένα υποχρεωτικό μάθημα στα πλαίσια της νομικής και κοινωνικής ενημέρωσης και διάφορα μαθήματα επιλογής σχετικά με παιδιά με ιδιαιτερότητες. Γι αυτό ακριβώς και παραπέμπουν σε ειδικούς την οικογένεια, αν υποπέσει κάτι στη συνείδησή τους.

Προσωπικά, θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά να γίνεται κάποιος έλεγχος στην προσχολική ηλικία, από εξειδικευμένο προσωπικό. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να έχουν τα ίδια τα παιδιά την κατάλληλη υποστήριξη. Πολλές φορές, ένα παιδί με κάποια ιδιαιτερότητα, σταμπάρεται ως "επιθετικό" ή "κακός μαθητής" και είναι πολύ κρίμα, να περιθωριοποιείται, επειδή κανένας δεν "είδε" αυτό το κάτι που έπρεπε να δει, ή επειδή οι γονείς φοβούνται να αντιμετωπίσουν πιθανό πρόβλημα, προσπαθώντας να το κουκουλώσουν, με την ελπίδα ότι θα εξαφανιστεί από μόνο του.

Οι δάσκαλοι προτείνουν στους γονείς να επισκεφτούν κάποιους ειδικούς. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παραπάνω. Αν μία δασκάλα είναι εξειδικευμένη στην ειδική αγωγή, έχει νόημα να ακουστεί και η δική της πρόταση, σχετικά με τη διάγνωση. Αν όχι, δυστυχώς δεν έχει κανένα νόημα. Αφού στην Ελλάδα δεν είναι υποχρεωτικά τα ειδικά σχολεία σε κάθε περιοχή και ανοιχτά για κάθε παιδί που χρήζει ένταξής του σε ένα τέτοιο σχολείο, τότε η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών θα έπρεπε να εστιάζει λίγο περισσότερο στην ειδική αγωγή. Ωστόσο, αυτή η κατηγορία εκπαίδευσης είναι πολύ φρέσκια στην Ελλάδα (μόλις το '81 ασχοληθήκαμε με αυτό και μόλις το 2000 πέρασε από το υπουργείο υγείας στο υπουργείο παιδείας και την ίδια χρονιά ιδρύθηκε τμήμα ειδικής αγωγής στο παιδαγωγικό ινστιτούτο) και γι αυτό και είναι "πειραματική" η κατάσταση.

 

Το να αντιμετωπίζουμε κάτι τόσο σοβαρό σαν "τσάμπα κόπο" είναι τραγικό. Επίσης, αν αντιμετωπιστεί λογικά από τους γονείς, το παιδί δε θα νιώσει κανένα άγχος. Το "πρέπει να πάμε στο γιατρό" δε δείχνει κάτι που δεν το κάνουν τα άλλα παιδιά. Επίσης στα κέντρα αυτά, τα τεστ γίνονται πολύ προσεχτικά, μιας που το προσωπικό είναι απόλυτα καταρτισμένο και όσον αφορά το αντικείμενο, αλλά και όσον αφορά το υποκείμενο (παιδιά).

Για το δάσκαλο είναι τιμή να μιλήσει ανοιχτά στους γονείς των παιδιών και να πει τι παρατήρησε. Πολλοί δάσκαλοι λένε το κλασικό "πού να μπλέξεις τώρα", γιατί πολύ απλά, πολλοί γονείς με παιδιά που όντως έχουν διάφορα θέματα, αντί να τα βοηθήσουν, είναι δύσπιστοι, γιατί πολύ απλά το δικό τους το παιδί δεν μπορεί να είναι... "προβληματικό" και ναι, συμφωνώ με την ekavi_ σε αυτό.

 

Aimee δεν είναι "άσχημο σχόλιο" αυτό για το οποίο μιλάμε. Σίγουρα η στεναχώρια είναι δεδομένη γιατί δεν είμαστε ενημερωμένοι για όλα αυτά στη χώρα μας, αλλά δε θεωρώ ότι κάποιος δάσκαλος θα πρέπει να σκεφτεί να μη στεναχωρηθεί η μαμά, αντί του να αντιμετωπιστεί όπως πρέπει το παιδί για να βοηθηθεί.

 

Επειδή λοιπόν μιλήσατε για ζωηρά παιδιά, ναι, υπάρχουν πολλά πράγματα (νευρολογικής φύσεως και ψυχολογικής φύσεως) που κάνουν ένα παιδί να είναι ζωηρό. Βέβαια, ένα παιδί μπορεί να είναι ΑΠΛΑ υπερκινητικό. Η διαφορά λοιπόν των παραπάνω είναι πολύ μικρή (π.χ. σε χαλαρές περιπτώσεις ΔΕΠΠΥ) και καλό θα ήταν η οποιαδήποτε διάγνωση να γίνει από ειδικό προσωπικό και όχι από μία μαμά ή μία δασκάλα.

 

Επίσης, για το γεγονός με τη δασκάλα που μίλησε για παράλληλη στήριξη. Αν σε μία τάξη υπάρξουν τρία παιδιά με διάγνωση, το υπουργείο υποχρεούται να στείλει ειδική εκπαιδευτικό για παράλληλη στήριξη. Ίσως λοιπόν η δασκάλα να είχε ήδη δύο παιδιά με διάγνωση και γι αυτό να επέμενε. Ένας άνθρωπος που δεν έχει την κατάλληλη εκπαίδευση, είναι δύσκολο να διαχειριστεί μία τάξη με δύο παιδιά με βαριές διαγνώσεις (βλέπε αυτισμός), οπότε ίσως η ίδια να ένιωθε ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και ότι δεν είναι αρκετή η εμπειρία της για το τμήμα. Σκεφτόμενη τα παιδιά και μόνο, κι εγώ θα ήθελα μία ενταξιακή εκπαιδευτικό στη θέση της.

 

Επίσης, μέχρι το καλοκαίρι περιμένουμε καινούριο νομοσχέδιο ειδικής αγωγής... Για να δούμε...

[emmaki]

αλλο να εχω δυσλεξια και μαθησιακες οπου εκει ειπαμε ειναι αρμοδιο το κεδυυ και ενοειται πως εχω παει και σε λογοθεραπευτη για να δω τι τρεχει.

Σε εμενα ήταν καθαρα θεμα συμπεριφορας και η δασκαλα προτεινε το κεδυυ και φωναξε τους συμβουλους για να με πεισουν.Θυμαμαι τη συμβουλο να επαινει τη δασκαλα και τις διαφορες μεθοδους που εφαρμοσε. Οπως οτι δουλεψε δυο χρονια σαν δασκαλα στο εξωτερικο αυτα που φευγουν οι δασκαλοι για ομογενεις,και την εχει ως υποδειγμα.

Και ερχομαι εγω και λεω ποιος εχει εκπαιδευσει τη δασκαλα στον τροπο εφαρμογης των διαφορων μεθοδων?και γιατι καποιες ημερες ήταν καλος(τις περισσοτερες) και καποιες αλλες οχι?

Το δικο μου τον ειδαν και δυο δασκαλο ειδικης σγωγης η μια μου ειπε και ξεροντας τι εχω τραβηξει μου ειπει πως δεν εχω λογο να τρελαινομαι.Και στη θεση μου δε θα ξαναπηγαινε να συζητησει μαζι τους

 

 

Καλή μου εσύ ειπες οτι για δυσλεξία θα πας στο λογοθεραπευτη..... Δικο σου Λιστ παρεθεσα......

 

Από εκεί και πέρα, δεν είσαι έτοιμη και απορριπτεις τους πάντες. Οκ! Επιλογή σου, και οφείλει να γίνει σεβαστή.

[miriki]

Φέτος στην τάξη μου έχω ένα παιδί με επαναφοίτηση (έπρεπε να πάει δημοτικό ηλικιακά), ένα με μικτή εξελικτική διαταραχή, ένα που υποψιάζομαι ΔΕΠΥ, ένα με ανωριμότητα, δυο με προβλήματα λόγου και παντελή έλλειψη ορίων, ένα με αυτό που θα ονόμαζα "λειτουργική καθυστέρηση" (οι γονείς του δεν ήξεραν πώς να το μεγαλώσουν με αποτέλεσμα να είναι λες και βγήκε από τη ζούγκλα). Έστειλα σε ΚΕΔΔΥ και ιατροπαιδαγωγικά κέντρα 7 από τα 17 παιδιά και έχω υπόνοιες για άλλο ένα ότι βρίσκεται σε κάποιο σημείο του φάσματος, αλλά δεν μπορώ να πείσω τη μητέρα να δει έστω ψυχολόγο(μιλάμε για καραμπάμ συμπτώματα, αλλά επειδή το παιδί μιλάει και έχει βλεμματική επαφή δεν το συζητάμε καν να αξιολογηθούνμε).

 

Δεν είμαι ανίκανη, ούτε ανίδεη. Προτιμώ όμως να κατηγορηθώ για κάτι τέτοιο παρά να μείνει ένα παιδί αδιάγνωστο και να χαντακωθεί. Οι γνώσεις μου στην ειδική αγωγή είναι εξαιρετικά περιορισμένες και προέρχονται κυρίως από το προσωπικό μου ψάξιμο εξαιτίας των περιπτώσεων που έχω συναντήσει, παρά από σπουδές (δεν γίνεται να τα ξέρουμε όλα). Επίσης σε συζήτηση με σύμβουλο προσχολικής αγωγής και με σύμβουλο ειδικής αγωγής, μου εξέφρασαν και οι δυο την ανησυχία τους για τη ραγδαία αύξηση κρουσμάτων αυτισμού, αλλά και άλλων διαταραχών.

 

Επομένως δε φταίει η κακιά δασκάλα, αλλά η δυσκολία που υπάρχει. Κι επίσης αφού υπάρχει παράλληλη στήριξη να κάνουν το σταυρό τους και να δουν πώς θα συνεργαστούν. Γιατί στην τάξη που προανέφερα παίζω μπάλα μόνη μου....

[LA LATINA]

Προσωπικά, θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά να γίνεται κάποιος έλεγχος στην προσχολική ηλικία, από εξειδικευμένο προσωπικό. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να έχουν τα ίδια τα παιδιά την κατάλληλη υποστήριξη.

 

Θα ήταν το καλύτερο νομίζω. Να αξιολογούν ειδικοί όλα τα παιδιά. Και στο δημοτικό ακόμα. Με αυτό τον τρόπο και οι γονείς δε θα το απέτρεπαν, και δε θα έβλεπε κανείς κανέναν να ταμπελοποιείται. Σε ποια χώρα να γίνει κάτι τέτοιο, άλλο θέμα.....

[DESPOINA.GER]

Καλή μου εσύ ειπες οτι για δυσλεξία θα πας στο λογοθεραπευτη..... Δικο σου Λιστ παρεθεσα......

 

Από εκεί και πέρα, δεν είσαι έτοιμη και απορριπτεις τους πάντες. Οκ! Επιλογή σου, και οφείλει να γίνει σεβαστή.

εγω δεν ημουν ετοιμη?Τοτε γιατι το ετρεχα δεξια και αριστερα σε ειδικους μηπους βρουν κατι? Απο που πηγαζει η συμπεριφορα του. Και γιατι στα δυο κεδυυ της θεσσαλονικης που ειχα καλεσει μου ειπαν πως αρμοδιοι δεν ειναι για θεματα συμπεριφορας?Τις απαντησεις που ηθελα δε μου τις εδωσε ουτε η δασκαλα ουτε η συμβουλος,

α) γιατι εχουμε αυτα τα ξεσπασματα καποιες φορες?

β)αναρωτηθηκαμε τι εχει προηγηθει πιο μπροστα?

γ)καποιες φορες ειναι πιο οριμος απο τα αλλα παιδια...

δ)τα παιδια που κοροιδευουν δεν ειναι θεμα συμπεριφορας?

και μιλαμε για παιδια 6 χρονων

Το σωστο ειναι να επισημανουν κατι οι εκπαιδευτικοι ενημερωνουν τους γονεις αν αδιαφορησουν τοτε παμεκεδδυ και ατο κεδυυ δε βοηθαει στο να ξεπεραστει κατι.Απλα εκτιμησεις κανει και δυστυχως εχοντας υποψειν τις εκτιμησεις της δασκαλας. θα δωσει βαση σε αυτα που λεει το παιδι ή η δασκαλα?

Μην το κοιταμε σαν δημοσιοι υπαλληλη ας το κοιταξουμε το θεμα σαν γονεις που ψαχνουν να βρουν την αιτια του προβληματος τΟυλαχιστον ετσι το αντιμετωπισα εγω

[DESPOINA.GER]

Σα γονιος που το αντιμετωπισα αυτο που θα πω σε καθε γονεα ας αφησει το ΚΕΔΔΥ και να το ψαξει για θεμα συμπεριφορας Χωρις μαθησιακες δυσκολιες

εκτιμηση απο

1.παιδοψυχιατροι(ειτε ιδιωτη,ειτε κεντρα ψυχικης υγειας ή νοσοκομειο)

2.εργοθεραπευτη

3.Λογοθεραπευτη

στους δυο τελευταιους οι αξιολογησεις ειναι Δωρεαν στους ιδιωτες οταν ειχα παει δεν μου πηραν χρηματα.

και αν βρεθει κατι τοτε παμε κεδδυ

[ekavi_]

Μπορούμε όμως να μιλήσουμε για υπερβάλλοντα ζήλο (ή αδυναμία / ανεπάρκεια) του δασκάλου, όταν παραπέμπει για αξιολόγηση 3-4 παιδιά στα 25;

 

Όχι, δεν νομίζω. Από την άλλη, κάποιες πιο δύσκολες περιπτώσεις που δεν θα μπορούσε ίσως να χειριστεί, μπορεί να τις παρέπεμπε με μεγαλύτερη ευκολία.

 

Όπως και να΄χει γενικά μιλάω. Δηλαδή, αρχικά πρέπει να βλέπουμε λίγο το προφίλ του δασκάλου. Δεν σημαίνει ότι όλοι οι δάσκαλοι είναι ενημερωμένοι, έμπειροι και με καλές προθέσεις.

 

Φανταζομαι ουτε καν τοσο!!! 3-4 στα 50, ισως.....

 

Εκαβη θεωρω αυτονοητο ότι η δασκαλα πρωτα θα μιλησει στους γονεις....και επισης θεωρω σιγουρο ότι υπαρχουν ΚΑΙ γονεις που δεν θα το ψαξουν παραπανω

 

Ναι, δεν είπα ότι θα παραπέμψει το παιδί με το ζόρι.

 

Και εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν γονείς που δεν το ψάχνουν (το είπα και πριν). Απλώς μην θεωρούμε δεδομένο ότι ο κάθε δάσκαλος έχει δίκιο. Μπορεί και να μην έχει.

 

 

Το να αντιμετωπίζουμε κάτι τόσο σοβαρό σαν "τσάμπα κόπο" είναι τραγικό.

 

Χριστίνα, συμφωνώ με όσα λες. Αλλά εγώ δεν μίλησα για τσάμπα κόπο.

Οπότε μην παραποιείς τα λόγια μου.

 

Εγώ αυτά έγραψα:

 

"Πολλοί -μα πάρα πολλοί - γονείς εθελοτυφλούν, αλλά δεν αποκλείω και το ενδεχόμενο κάποιοι ανίκανοι εκπαιδευτικοί που δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν μια κατάσταση, να βγάζουν διαγνώσεις ή να παραπέμπουν σε ειδικούς χωρίς να υπάρχει λόγος."

"Απλώς πιστεύω ότι σε περίπτωση υπερβάλλοντα ζήλου της δασκάλας, κάποιοι γονείς μπορείνα μπουν σε περιπέτειες χωρίς λόγο (εννοώ αξιολογήσεις χωρίς λόγο, μετά δυσπιστία ως προς το αποτέλεσμα της αξιολόγησης, να πάρουν δεύτερη-τρίτη γνώμη, ίσως δημιουργία άγχους στο παιδί κτλ)."

 

Δηλαδή όσοι είστε εδώ εκπαιδευτικοί, αποκλείεται εντελώς το ενδεχόμενο κάποιοι δάσκαλοι να ανησυχήσουν κάποιους γονείς άδικα; Και αν το κάνουν, θεωρείται ότι δεν έγινε και τίποτα; Πήγε σε έναν γιατρό παραπάνω το παιδί;

[LA LATINA]

Kαι βέβαια υπάρχει περίπτωση να σε ανησυχήσουν άδικα.....ξεχνάμε κάτι βασικό εδώ.....στα παιδιά μας διδάσκουν κάθε μέρα 5-6 άτομα, δεν είναι ένας ο δάσκαλος! Αποτέλεσμα? Η νεοδιοριζόμενη, φοβισμένη ακόμα, και χωρίς καθόλου πείρα, εύκολα θα "τα παίξει" και θα αρχίσει να κάνει παραπομπές......Σε εμάς τουλάχιστον αυτό συμβαίνει......στη βασική δασκάλα κάθονται παναγίτσες, έχει όμως 27 χρόνια πείρα......στις νέες, και δη αυτές των συμπληρωματικών μαθημάτων, παίζουν μέσα μέχρι και ποδόσφαιρο.....!!!!!!

 

Τα ίδια παιδιά, την ίδια μέρα!!!!!

 

Αυτό εμένα μου λέει πολλά......και ναι, είναι και στο χέρι τους να βάλουν λίγο τάξη στην τάξη!!!!! Απλά πολλοί έχουν περάσει στο φοβερό "δουλέυω με τα δυο μπροστινά θρανία που τα παιδιά ενδιαφέρονται" και τους άλλους τους αφήνουν να κάνουν οτι θέλουν.....despoina ger θα συμφωνήσω για τον παιδοψυχίατρο, οι άλλοι δυο κλάδοι που παραπέμπεις όμως φοβάμαι οτι δεν έχουν σχέση με συμπεριφορά, δλδ ο λογοθεραπευτής είναι για προβλήματα στο λόγο και ο εργαθεραπευτής για τη λεπτή κινητικότητα.

Με ανησυχεί που όσες έχετε πάει σε ΚΕΔΔΥ είστε τόσο κάθετες στο ότι δεν έγινε τίποτα, δεν το κρύβω....