Περί κοινωνικότητας γονέων και παιδιών...

[Little Monkey]

Τι κάνετε όταν το παιδί σας θέλει να κάνει παρέα (εκτός σχολείου) με παιδάκια που όμως δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να ταιριάξετε με τους γονείς τους; και προφανώς ούτε εκείνοι θέλουν να ταιριάξουν μαζί σας; Πως το χειρίζεστε;

Σε ποιο πράγμα δεν ταιριάζετε; Δεν μπορείτε να πείτε δυο κουβέντες; Δεν θέλεις να βγαίνετε μαζί έξω; Δεν αντέχεις ούτε να τους βλέπεις; Δεν θέλεις το παιδί σου να πηγαίνει στο σπίτι τους επειδή πιστεύεις πως το επηρεάζουν αρνητικά;

 

Ο γιος μου είναι λίγο μικρός ακόμα αλλά γενικά δεν σκοπεύω να πιάσω παρέες με τους γονείς των φίλων του πέρα από τα τυπικά. Ακόμα και να το ήθελα, δεν έχω χρόνο για πολλές κοινωνικές επαφές.

 

Τώρα που το σκέφτομαι, η μητέρα μου δεν είχε πιει ούτε καφέ με τις μαμάδες των φιλενάδων μου από το σχολείο. Κι εγώ το ίδιο με βλέπω να κάνω.

[AthinaP]

Είναι αλλιώς στην εποχή μας. Καμιά φορά είναι και στο παιδί, αν ζητάει τέτοιες επαφές.

 

Στην εποχή που ήμουν μικρή, είχε η μαμά μου κάποιες επαφές με τη γειτονιά, αλλά έτσι και αλλιώς ήταν πιο απλά τα πράγματα. Κυκλοφορούσαμε αρκετά πιο ελεύθερα. Τώρα, για τις αρχές του δημοτικού τουλάχιστον, που μπαίνουν βάσεις για κάποιες κολλητές φιλιες τουλάχιστον, το αν θα συναντηθούν τα παιδιά εκτός σχολειου περνάει και μέσα από τους γονείς.

 

Για τα δικά μου βλέπω ότι τα κάνει ιδιαίτερα χαρούμενα, να έχουν τέτοιες παρέες, αν και έχουν παρέες δικές μας με συνομηλίκους και έχουν το ένα το άλλο έτσι και αλλιώς. Οπότε βλέπω το λόγο να τους το προσφέρω αυτό. Και γενικά παρατηρώ ότι σχηματίζονται παρεϊτσες, 2-3 παιδιών και μερικοί είναι πιο αποστασιοποιημένοι.

 

Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι, τι του ταιριάζει του καθενός, απλά όταν περναει μέσα απο άλλους, δεν μπορούμε πάντα να ελέγχουμε τα πράγματα.

 

Πάντως σταδιακά βρήκαμε γονείς που πάνω κάτω έχουμε κάποια κοινά... Δεν είναι κάτι που γίνεται αμέσως. Είναι και λίγο τύχη. Επειδή ειμαι εργαζόμενη, χρειαστηκε να το επιδιώξω κάπως, αλλιώς φαντάζομαι γίνεται αβίαστα στην πόρτα του σχολείου...

[ekavi_]

Σε ποιο πράγμα δεν ταιριάζετε; Δεν μπορείτε να πείτε δυο κουβέντες; Δεν θέλεις να βγαίνετε μαζί έξω; Δεν αντέχεις ούτε να τους βλέπεις; Δεν θέλεις το παιδί σου να πηγαίνει στο σπίτι τους επειδή πιστεύεις πως το επηρεάζουν αρνητικά;

 

Ο γιος μου είναι λίγο μικρός ακόμα αλλά γενικά δεν σκοπεύω να πιάσω παρέες με τους γονείς των φίλων του πέρα από τα τυπικά. Ακόμα και να το ήθελα, δεν έχω χρόνο για πολλές κοινωνικές επαφές.

 

Τώρα που το σκέφτομαι, η μητέρα μου δεν είχε πιει ούτε καφέ με τις μαμάδες των φιλενάδων μου από το σχολείο. Κι εγώ το ίδιο με βλέπω να κάνω.

 

Δυο κουβέντες τυπικές μπορούμε να πούμε και τις έχουμε πει. Για παραπάνω όμως όχι. Απλώς νιώθω ότι είμαστε σε τελείως άλλη διάσταση... και λόγω του ότι δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μου (όπως και εσύ από ό,τι βλέπω), θα προτιμούσα να τον αξιοποιώ αλλιώς... Είναι άτομα που εκτιμώ πολύ και έχω πολύ καιρό να τα δω. Δεν θέλω λοιπόν να αναλώνομαι σε συναντήσεις με κόσμο που δεν ταιριάζω, ενώ παράλληλα έχω χαθεί με άλλους που τους θέλω στη ζωή μου...

 

Βέβαια για χάρη του παιδιού έχω κάνει υποχωρήσεις, αλλά δεν μπορώ να κάνουμε πιο στενή παρέα. Βλέπω όμως ότι ο πρώτος ενθουσιασμός του παιδιού (που ήθελε να κάνουμε παρέα μαζί τους εκτός σχολείου) έχει φύγει, οπότε μάλλον δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Πιστεύω ότι και εκείνες το ίδιο νιώθουν για εμένα. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο πρέπει να τα πω όλα αυτά στο παιδί ευθέως. Προς το παρόν προσπαθώ με πλάγιο τρόπο.

[Λαΐδα]

Επαναφέρω το θέμα για να ρωτήσω:

 

Τι κάνετε όταν το παιδί σας θέλει να κάνει παρέα (εκτός σχολείου) με παιδάκια που όμως δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να ταιριάξετε με τους γονείς τους; και προφανώς ούτε εκείνοι θέλουν να ταιριάξουν μαζί σας;

Πως το χειρίζεστε;

μια φορα την εβδομαδα να πιω ένα καφε, δεν με νοιαζει ....τον πινω και με τον πιο ηλιθιο!!

[ekavi_]

μια φορα την εβδομαδα να πιω ένα καφε, δεν με νοιαζει ....τον πινω και με τον πιο ηλιθιο!!

 

Τι μια φορά την εβδομάδα καλέ; Νομίζεις ότι βγαίνω τόσο συχνά;:lol:

[AMD080911]

μια φορα την εβδομαδα να πιω ένα καφε, δεν με νοιαζει ....τον πινω και με τον πιο ηλιθιο!!

 

 

Ηρωιδα! Εγω παλι δεν αντεχω καθολου ανθρωπους που μας χωριζει η αβυσσος. Ακους κατι συζητησεις που σε ξεπερνανε (του τυπου τι καθαριστικο χρησιμοποιεις στους καμπινεδες, το νεο σουξε του Παντελιδη κλπ)Και σε κατι παιδικα παρτι με το ζορι παω αλλα ας οψεται η κοινωνικοποιηση των παιδιων μας!

[Little Monkey]

Δεν ξέρω όμως κατά πόσο πρέπει να τα πω όλα αυτά στο παιδί ευθέως. Προς το παρόν προσπαθώ με πλάγιο τρόπο.

Τι να πεις στο παιδί; Ότι δεν θα πας να παίξεις με τον Αντωνάκη επειδή δεν συμπαθώ τη μαμά του; Εννοείται ότι αυτό δεν το λες με την καμία για να μην έχεις έχεις τίποτα άσχημες συνέπειες στο μέλλον.

 

Να διευκρινίσω ότι παρότι είπα ότι δεν βλέπω το λόγο να πιω καφέ με τους γονείς των φίλων του γιου μου, δεν εννοούσα ότι δεν θα πιω καφέ εις βάρος της κοινωνικοποίησής του. Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να παίξει με τους φίλους του, θα πιω και καφέ και απ' όλα. Αν βρω τη συζήτηση τελείως χαζή, το πολύ-πολύ να λέω μόνο ναι, ναι

 

Ο Παντελίδης δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά το καθαριστικό είναι ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Εγώ χρησιμοποιώ Klinex WC Gel.

[Λαΐδα]

Τι μια φορά την εβδομάδα καλέ; Νομίζεις ότι βγαίνω τόσο συχνά;:lol:

 

Ηρωιδα! Εγω παλι δεν αντεχω καθολου ανθρωπους που μας χωριζει η αβυσσος. Ακους κατι συζητησεις που σε ξεπερνανε (του τυπου τι καθαριστικο χρησιμοποιεις στους καμπινεδες, το νεο σουξε του Παντελιδη κλπ)Και σε κατι παιδικα παρτι με το ζορι παω αλλα ας οψεται η κοινωνικοποιηση των παιδιων μας!

 

Χαχαχαχα.... Σας βλεπω με πολλα νευρα, φιλες!! Ο κοσμος εχει γεμισει ηλιθιους, πως νομιζετε οτι θα ξενπερδεψετε τοσο ευκολα;; Να γινετε πιο ευπροσαρμοστες

[Daphne-]

 

Πάντως σταδιακά βρήκαμε γονείς που πάνω κάτω έχουμε κάποια κοινά... Δεν είναι κάτι που γίνεται αμέσως. Είναι και λίγο τύχη.

 

Συμφωνώ ότι ειναι τύχη. Εμεις μέχρι και διακοπές μαζι κάναμε.

 

Οσο για τις συζητήσεις... εάν βαριεμαι το θέμα μπορω να μενω σιωπηλη. Καλη θέληση να υπάρχει...

 

 

Ο Παντελίδης δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά το καθαριστικό είναι ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Εγώ χρησιμοποιώ Klinex WC Gel.

Ουτε και κι εγω τον ξέρω. Οσο για το καθαριστικο: χλωρινη.

[ekavi_]

Τι να πεις στο παιδί; Ότι δεν θα πας να παίξεις με τον Αντωνάκη επειδή δεν συμπαθώ τη μαμά του; Εννοείται ότι αυτό δεν το λες με την καμία για να μην έχεις έχεις τίποτα άσχημες συνέπειες στο μέλλον.

 

Να διευκρινίσω ότι παρότι είπα ότι δεν βλέπω το λόγο να πιω καφέ με τους γονείς των φίλων του γιου μου, δεν εννοούσα ότι δεν θα πιω καφέ εις βάρος της κοινωνικοποίησής του. Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να παίξει με τους φίλους του, θα πιω και καφέ και απ' όλα. Αν βρω τη συζήτηση τελείως χαζή, το πολύ-πολύ να λέω μόνο ναι, ναι

 

Ναι, το ξέρω ότι δεν λέγεται, γι΄αυτό ακολουθώ πλάγια οδό... Βρε και καφέ έχω πιει και απ΄όλα, αλλά δεν θέλω να το κάνω και σύστημα με την έννοια ότι θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε εκείνη την ώρα κάπως καλύτερα...

[ekavi_]

Χαχαχαχα.... Σας βλεπω με πολλα νευρα, φιλες!! Ο κοσμος εχει γεμισει ηλιθιους, πως νομιζετε οτι θα ξενπερδεψετε τοσο ευκολα;; Να γινετε πιο ευπροσαρμοστες

 

Είμαι ευπροσάρμοστη, αλλά δεν σημαίνει ότι το διασκεδάζω κιόλας. Προσπαθώ...

[pax]

Τι κάνετε όταν το παιδί σας θέλει να κάνει παρέα (εκτός σχολείου) με παιδάκια που όμως δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση να ταιριάξετε με τους γονείς τους; και προφανώς ούτε εκείνοι θέλουν να ταιριάξουν μαζί σας;

Πως το χειρίζεστε;

 

Προσωπικά είμαι από χαρακτήρα εσωστρεφής αλλά χαλαρή με τα παιδιά, οπότε βρίσκουμε τρόπους να κάνουν παρέα τα παιδιά χωρίς να είμαστε όλοι οι γονείς παρόντες. Εντάξει, φροντίζω να τους γνωρίζω, και με μερικούς κάνουμε όντως καλή παρέα. Τα παιδιά όμως θέλουν να παίζουν τόσες ώρες, που νομίζω πως όσο κοινωνική και να ήμουν, δεν θα το άντεχα να είμαι όλη την ώρα με τους γονείς τους.

 

Πρακτικά λοιπόν: τα πηγαίνω στα πάρτυ και φεύγω, τα φέρνω από το σχολείο μαζί με συμμαθητές τους και έρχονται αργότερα οι γονείς να τα πάρουν, ή αντίστροφα, καλώ παιδιά να διανυκτερεύσουν στο σπίτι μας και αντίστροφα, τα αφήνουμε στην αυλή να παίζουν με γειτονόπουλα κτλ.

[BabyCute]

Ναι, το ξέρω ότι δεν λέγεται, γι΄αυτό ακολουθώ πλάγια οδό... Βρε και καφέ έχω πιει και απ΄όλα, αλλά δεν θέλω να το κάνω και σύστημα με την έννοια ότι θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε εκείνη την ώρα κάπως καλύτερα...

 

Δεν νομίζω να μπορείς να αξιοποιήσεις την ώρα καλύτερα απο το να βλέπεις να ειναι χαρούμενο το μικρο που παίζει με τον φίλο του!

 

Και εγω βλέπω κόσμο που δεν θα έβλεπα απλα για το καλο του μικρού αρκεί να μην εχω τεράστιο πρόβλημα μαζι τους (απο αυτές που πανε να σε κάνουν νοιώσεις άσχημα if you know what I mean ) αλλα αν ειναι εντελώς σε άλλο πλανήτη, αλλη δουλειά, αλλα καθαριστικά και σουξέ οσο το παιδί τους δεν χτυπάει το δικό μου και αντιθέτως το κανει ευτυχισμένο no problemo!

[AMD080911]

Δεν νομίζω να μπορείς να αξιοποιήσεις την ώρα καλύτερα απο το να βλέπεις να ειναι χαρούμενο το μικρο που παίζει με τον φίλο του!

 

Και εγω βλέπω κόσμο που δεν θα έβλεπα απλα για το καλο του μικρού αρκεί να μην εχω τεράστιο πρόβλημα μαζι τους (απο αυτές που πανε να σε κάνουν νοιώσεις άσχημα if you know what I mean ) αλλα αν ειναι εντελώς σε άλλο πλανήτη, αλλη δουλειά, αλλα καθαριστικά και σουξέ οσο το παιδί τους δεν χτυπάει το δικό μου και αντιθέτως το κανει ευτυχισμένο no problemo!

 

 

Αμαρτησα για το παιδι μου! Οντως εχουμε ολες φαει στη μαπα ενα καρο περιεργες (ακομα και αυτες που καμια φορα μας κανουν να νιωθουμε ασχημα) για να παιξουν τα μικρα... Ευτυχως υπαρχουν και νορμαλ μαμαδες που ομως κατα εναν περιεργο τροπο βγαινουν πολυ λιγοτερο απο τις "αστα να πανε"!

[BabyCute]

Αμαρτησα για το παιδι μου! Οντως εχουμε ολες φαει στη μαπα ενα καρο περιεργες (ακομα και αυτες που καμια φορα μας κανουν να νιωθουμε ασχημα) για να παιξουν τα μικρα... Ευτυχως υπαρχουν και νορμαλ μαμαδες που ομως κατα εναν περιεργο τροπο βγαινουν πολυ λιγοτερο απο τις "αστα να πανε"!

 

Εγω να δεις πως εχω αμαρτήσει!!

Αν ειναι να κάνουμε σύγκριση η μαμα φίλης του παιδιού μου ειναι παντρεμένη με αλλη μαμα!!

Περα απο το γεγονός οτι οι επιλογές της μου την δίνουν εντελώς (ειναι του Cry it out σε μεγάλο βαθμό... Οταν η μικρή ήταν ενος την άφησε να κλαψει τοςο πολυ την νυχτα που δεν κατάλαβε οτι το παιδί κρυωνε και πταν την ξύπνησε τα χείλια της ήταν μπλε!!), παει να μας πασάρει τις πράξεις της σαν να είμαστε τρελές που δεν κάνουμε το ίδιο!! Βαρέθηκα να ακούω οτι θελει να βγει εξω να πιει (οταν το 2ο μωρο της ήταν 2 βδομαδων!!)

Περα απο αυτο δεν ξέρω πως νοιωθω οταν το παιδί μου βλέπει δυο μαμάδες.. Προσωπικά δεν εχω κανενα πρόβλημα ισα ίσα αλλα δεν νομίζω να ειναι η ηλικία για αυτά!!

Τα ακραία παραδείγματα όπως αυτο θέλουν προσοχή με τα παιδιά!

[Daphne-]

Ενα από τα βασικότερα συστατικα για να πετύχει η παρέα με άλλους γονεις, τουλάχιστον όσο τα παιδια ειναι μικρα, ειναι να υπάρχουν περίπου οι ιδιες απόψεις διαπαιδαγωγησης.

Παραπάνω έγραψα οτι δεν "κολλουσαμε" και κυρίως ενοουσα αυτο.

 

Δηλαδη η αλλη μαμα πχ δεν αφηνε το παιδι να παιξει με τα χωματα.

Εγω ελεγα "ναι".

Δεν το αφηνε να σκαλφαλωσει για να μην πεσει. Εγω αφηνα.

Οσπου τελικα καταντησε να λεει "οχι" συνεχεια κι εγω "ναι"...

Αυτο εγινε και στο σπιτι μου πολλες φορες .

 

Ωσπου καποια φορα τα μικρα - 3 ετων τοτε- ξεκινησαν χαρουμενα να ανεβουν τη σκαλα για να πανε στο δωματιο της μικρης να παιξουν.

Η αλλη μαμα τοτε ειπε αυστηρα και στις δυο "Δεν παμε πουθενα κοριτσια χωρις να ρωταμε" (γενικα εκανε συστασεις και στο δικο μου παιδι) κι εγω απαντησα "το δικο μου παιδι παει οπου θελει στο σπιτι του".

Εεεεεεεεεεε τα πηρε κι αυτη κι εφυγε βροντωντας μου την πορτα....

Απο τοτε προσεχω...

[Little Monkey]

αλλά δεν θέλω να το κάνω και σύστημα με την έννοια ότι θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε εκείνη την ώρα κάπως καλύτερα...

Καλύτερα για εσένα ή καλύτερα για τα παιδιά;

 

Δηλαδη η αλλη μαμα πχ δεν αφηνε το παιδι να παιξει με τα χωματα.

Εγω ελεγα "ναι".

Δεν το αφηνε να σκαλφαλωσει για να μην πεσει. Εγω αφηνα.

Οσπου τελικα καταντησε να λεει "οχι" συνεχεια κι εγω "ναι"...

Αυτο εγινε και στο σπιτι μου πολλες φορες.

Αυτές είναι ουσιαστικές διαφορές, όχι τα καθαριστικά και ο Παντελίδης...

[katerinag]

Ναι συμφωνώ αυτές είναι σημαντικές διαφορές και δεν γίνεται να συνυπάρξεις… εγώ έχω αυτό το πρόβλημα με μια από τις καλύτερες μου φίλες. Είμαστε εντελώς αντίθετες στο τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών, αυτή πολύ αυταρχική και αυστηρή (δέρνει κιόλας..) και εγώ πολύ χαλαρή… εμένα δεν με νοιάζει να κυλήσει στα πατώματα, να λερωθεί, να παίξει με τα χώματα… και πολλά άλλα… αυτή δεν τα αφήνει και φρικάρει με εμένα… οπότε παρόλο που είμαστε φίλες από παιδιά και βγαίνουμε παρέα χωρίς τα παιδιά 1 φορά την εβδομάδα, προτιμώ να συναντιέμαι με πιο άγνωστες μαμάδες για παιχνίδι που έχουμε τις ίδιες αντιλήψεις στα παιδιά παρά με αυτήν… δυστυχώς…

Οπότε όλα είναι σχετικά…

[ekavi_]

Πρακτικά λοιπόν: τα πηγαίνω στα πάρτυ και φεύγω, τα φέρνω από το σχολείο μαζί με συμμαθητές τους και έρχονται αργότερα οι γονείς να τα πάρουν, ή αντίστροφα, καλώ παιδιά να διανυκτερεύσουν στο σπίτι μας και αντίστροφα, τα αφήνουμε στην αυλή να παίζουν με γειτονόπουλα κτλ.

 

Εγώ καμία σχέση.Είμαι σε άλλο μήκος κύματος. Δεν υπάρχει περίπτωση να τα αφήσω να διανυκτερεύσουν αλλού.

 

"Δεν παμε πουθενα κοριτσια χωρις να ρωταμε" (γενικα εκανε συστασεις και στο δικο μου παιδι) κι εγω απαντησα "το δικο μου παιδι παει οπου θελει στο σπιτι του".

Εεεεεεεεεεε τα πηρε κι αυτη κι εφυγε βροντωντας μου την πορτα....

Απο τοτε προσεχω...

 

αχαχαχχα! Καλά της είπες.

 

Καλύτερα για εσένα ή καλύτερα για τα παιδιά;

 

Για εμένα προφανώς. Αλλά αν καταλήξουμε σε σκηνικά σαν της Δάφνης, μήπως θα ήταν καλύτερα να αποφεύγεις τέτοια άτομα (που βλέπεις ότι είστε σε διαφορετική διάσταση) εξαρχής; ώστε ούτε τα παιδιά να στενοχωρηθούν αργότερα.

[Daphne-]

Για εμένα προφανώς. Αλλά αν καταλήξουμε σε σκηνικά σαν της Δάφνης, μήπως θα ήταν καλύτερα να αποφεύγεις τέτοια άτομα (που βλέπεις ότι είστε σε διαφορετική διάσταση) εξαρχής; ώστε ούτε τα παιδιά να στενοχωρηθούν αργότερα.

Κοιτα εγω την "πάτησα" γιατί ημουν νέα μαμα και δεν υπήρχαν στον κύκλο μας συνομήλικα παιδάκια (μα ουτε ξαδέλφια!).

Οπότε σκέφτηκα οτι ειναι καλο να κάνω παραχωρήσεις και υποχωρήσεις για να συνυπάρξουμε. Μοναχοπαιδια και τα δυο, κοριτσακια, μεναμε κοντα, αρα...μια χαρα!

Βεβαια η μικρη μου τοτε δεν ειχε προτιμησεις. Ουσιαστικα εγω επελεξα παρεα γι αυτην.

Οφειλω να ομολογησω οτι απογοητευτηκα πολυ περισσοτερο απο εκεινη.

 

 

Τωρα συνηθως συμβαινει το αντιθετο. Εκεινη διαλεγει φιλους και μετα εμεις γνωριζουμε τους γονεις. Παραδοξως διαλεγει φιλους που οι γονεις τους ταιριαζουν μαζι μας. Τυχαιο? (Δε νομιζω...)

 

Και κατι σχετικο: Τα παιδια μας αλλαζουν πολυ. Μας μαθαινουν πολλα. Πριν 5 χρονια ημουν διαφορετικη. Τυχερος ο μπεμπης απο αυτη την αποψη!

[christina77]

 

Τωρα συνηθως συμβαινει το αντιθετο. Εκεινη διαλεγει φιλους και μετα εμεις γνωριζουμε τους γονεις. Παραδοξως διαλεγει φιλους που οι γονεις τους ταιριαζουν μαζι μας. Τυχαιο? (Δε νομιζω...)

 

Και σε εμάς το ίδιο συμβαίνει, οι παρέες που κάνουν δηλαδή και κυρίως οι κολλητοί τους, έχουν γονείς με τους οποίους ταιριάζουμε ιδεολογικά και έχουμε παρόμοιο σύστημα αξιών.

 

Στην αρχή μου έκανε εντύπωση, αλλά κι εγώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είναι τυχαίο. Ίσως και ως παιδιά έχουν το ίδιο σύστημα αξιών με τους φίλους τους που αντίστοιχα το έχουν υιοθετήσει από τους δικούς τους γονείς.

 

Τώρα αν θα είχαν κατ' εξαίρεση και κάποιον φίλο/φίλη που θα ένιωθα ότι δεν κολλάω με τίποτε με τους γονείς του, απλά θα έμενα στα τυπικά μαζί τους, επιτρέποντας φυσικά στα παιδιά να παίξουν στο σπίτι μας.

[Λαΐδα]

Και σε εμάς το ίδιο συμβαίνει, οι παρέες που κάνουν δηλαδή και κυρίως οι κολλητοί τους, έχουν γονείς με τους οποίους ταιριάζουμε ιδεολογικά και έχουμε παρόμοιο σύστημα αξιών.

 

Στην αρχή μου έκανε εντύπωση, αλλά κι εγώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είναι τυχαίο. Ίσως και ως παιδιά έχουν το ίδιο σύστημα αξιών με τους φίλους τους που αντίστοιχα το έχουν υιοθετήσει από τους δικούς τους γονείς.

Τώρα αν θα είχαν κατ' εξαίρεση και κάποιον φίλο/φίλη που θα ένιωθα ότι δεν κολλάω με τίποτε με τους γονείς του, απλά θα έμενα στα τυπικά μαζί τους, επιτρέποντας φυσικά στα παιδιά να παίξουν στο σπίτι μας.

συμφωνω 100%....και με εμας αυτό συμβαινει.

[tzoutzouka]

Εμένα μου έχει συμβεί να κάτσω στην ίδια παρέα με μητέρα φίλης της κόρης μου και η συγκεκριμένη μητέρα, όχι απλά να είναι σε διαφορετικό μήκος κύματος (που ήταν) αλλά να προσπαθώ να πιάσω έστω και μια τυπική κουβέντα(άντε και για τα καθαριστικά βρε αδερφέ) και απάνταγε με ένα ναι ή ένα όχι, οπότε στο τέλος παράτησα την προσπάθεια. Ήταν μια γυναίκα που απλά δεν είχε να πει τίποτα γενικά όμως. Μου έδινε την αίσθηση ότι βαριόταν που βρισκόταν εκεί και το όλο στυλ της ήταν παράταιρο. Ξανθό μαλλί με τρέσες, δερμάτινο παντελόνι, δωδεκάποντες γόβες, μπλούζα με στρας...όλα αυτά σε παιδικό απογευματινό πάρτυ. Η κόρη της πάλι ένα παιδάκι, το οποίο προσωπικά θεώρησα κακομαθημένο απο την γενική συμπεριφορά της - και ήξερα και κάποια σκηνικά που είχαν γίνει στο σχολείο. Οπότε και δεν επεδίωξα περαιτέρω σχέσεις αν και το ζήταγε η κόρη μου κάποιες φορές. Κι ο λόγος είναι πως δεν θεώρησα κατάλληλη την συγκεκριμένη οικογένεια.

 

Μια άλλη μαμά, που το παιδάκι της είναι η καλύτερη φίλη της κόρης μου, δεν είχε πρόβλημα να μου αφήνει την κόρη της και να φεύγει απο την πρώτη μέρα που την καλέσαμε. Αυτό μου έκανε φοβερη εντύπωση γιατί δεν ήξερε που αφήνει το παιδί της. Πώς μου είχε εμπιστοσύνη βρε παιδιά? Το έχω γράψει αυτό πρόσφατα και σε άλλο θέμα. Απο την άλλη, με το συγκεκριμένο παιδάκι δεν έχω πρόβλημα να έρχεται σπίτι και να παίζουν με την κόρη μου. Ίσα ίσα που περνάμε όλοι πολύ ωραία. Κρατάω όμως μια επιφύλαξη για να πηγαίνει στο δικό τους σπίτι μιας και θέλω ακόμα να βεβαιωθώ για την μαμά της τι στυλ άνθρωπος είναι - αφού δεν της πέρασε καν απο το μυαλό να δει που αφήνει το παιδί της.

[Little Monkey]

Μια άλλη μαμά, που το παιδάκι της είναι η καλύτερη φίλη της κόρης μου, δεν είχε πρόβλημα να μου αφήνει την κόρη της και να φεύγει απο την πρώτη μέρα που την καλέσαμε. Αυτό μου έκανε φοβερη εντύπωση γιατί δεν ήξερε που αφήνει το παιδί της. Πώς μου είχε εμπιστοσύνη βρε παιδιά?

Σκέψου το αλλιώς: τι λόγο είχε να μην σου έχει εμπιστοσύνη; Της ήσουν τελείως άγνωστη; Δεν ήξερε το όνομά σου, πού μένεις; Είχε ενδείξεις ότι είσαι απρόσεκτη ή ότι κακοποιείς το παιδί σου ή ότι δεν το φροντίζεις όπως πρέπει; Το παιδί της ήταν κάτω από 5 χρονών;

 

Άσχετα με το πόσο φοβικές μπορεί να είμαστε με τα παιδιά μας, αντικειμενικά, οι πιθανότητες να πάθει κάτι ένα παιδί 5+ χρονών αν το αφήσουμε μόνο του με τη μαμά συμμαθητή του που φαίνεται να είναι ένα φυσιολογικό και χαρούμενο παιδί, και η μαμά εξίσου νορμάλ, είναι μηδαμινές.

[AMD080911]

Σκέψου το αλλιώς: τι λόγο είχε να μην σου έχει εμπιστοσύνη; Της ήσουν τελείως άγνωστη; Δεν ήξερε το όνομά σου, πού μένεις; Είχε ενδείξεις ότι είσαι απρόσεκτη ή ότι κακοποιείς το παιδί σου ή ότι δεν το φροντίζεις όπως πρέπει; Το παιδί της ήταν κάτω από 5 χρονών;

 

Άσχετα με το πόσο φοβικές μπορεί να είμαστε με τα παιδιά μας, αντικειμενικά, οι πιθανότητες να πάθει κάτι ένα παιδί 5+ χρονών αν το αφήσουμε μόνο του με τη μαμά συμμαθητή του που φαίνεται να είναι ένα φυσιολογικό και χαρούμενο παιδί, και η μαμά εξίσου νορμάλ, είναι μηδαμινές.

 

 

Αν η μαμα ειναι "βαρεμενη" το γραφει στο κουτελο? Αρκει να ξερεις το ονομα καποιου και το που μενει για να του εμπιστευτεις το παιδι σου?

Προσωπικα αν μας καλεσουν σε αλλο σπιτι μπαστακωνομαι κι εγω για καφε με τη μαμα. Εννοειται πως δεχομαι το ιδιο στο δικο μου σπιτι.