Πειραζει που δε θελω να κανω παιδι υπο αυτες τις συνθηκες;

[gogobaby]

Το θεμα μου ειναι το εξης: εχω ενα γιο δυο ετων περιπου και με τον αντρα μου συζηταμε για δευτερο παιδακι που το θελουμε πολυ. Η κατασταση ομως στο σπιτι μας εχει εχει αλλαξει το τελευταιο διαστημα καθως ο συζυγος απο καθαρα οικονομικη αναγκη ξεκινησε δευτερη δουλεια με αποτελεσμα να φευγει απο τις 8 το πρωι και να γυρναει στο σπιτι 11 το βραδυ. Εγω εργαζομαι, το παιδι ειναι στον παιδικο σταθμο και μεχρι το βραδυ ειμαστε τα δυο μας. Βλεπουμε τον μπαμπα ελαχιστα εως καθολου παρα μονο το σαβ/κο. Δεν εχω βοηθεια απο μητερα η' πεθερα ολα του σπιτιου τα κανω μονη μου και βεβαια την απασχοληση του μικρου. Σκεφτομαι λοιπον πως θα μπορεσω να ανταπεξελθω με ενα νεο μωρο κρεμασμενο απο το στηθος μου με ξενυχτια, κολικους,δουλεια και ενα μεγαλυτερπ παιδι που θα εχει κι εκεινο αναγκη τη μαμα του;οταν το συζητησα με το συζυγο η απαντηση ηταν " γιατι οι αλλες γυναικες πως τα καταφερνουν, δεν ειναι και τοσο δυσκολο!" , κατι που με εξοργησε....!!! Εχω λοιπον ξενερωσει ( σορυ για την εκφραση) με την ιδεα του δευτερου παιδιου αν δεν αλλαξει κατι στο ωραριο του η' αν δεν μπορεσει καποια γιαγια να με βοηθαει τουλαχιστον με μαγειρεμα , σιδερο κτλ . Αχ δεν ξερω εχω μπερδευτει πολυ γιατι πιστευω θα καταρρευσω....

[Λαΐδα]

Αν το θελεις πολυ, θα εχεις και την διαθεση για ολο αυτο....αν δεν την εχεις την διαθεση να τα κανεις ολα αυτα, μην προχωρας στο δευτερο παιδακι. Εξηγησε του οτι δεν θες να επιβαρυνεις περισσοτερο την καθημερινοτητα σου. Οι αλλες γυναικες μπορουν επειδη το ΄λαχταρανε ΄ το παιδακι. Μπορει στο μελον και εσυ να νιωσεις ετσι.

[MINNI]

Θεωρώ οτι δεν είσαι έτοιμη να κάνεις δεύτερο παιδάκι...

Οι συνθήκες που περιγράφεις δεν είναι τόσο τραγικές... Όλοι λίγο πολύ τα βιώνουμε καθημερινά αυτά με διάφορες δυσκολίες, είτε οικονομικές είτε οικογενειακές!

Και εγώ άνεργη είμαι με 2 παιδάκια που δε πάνε σχολείο και καμία βοήθεια... Παρόλα αυτά ήθελα και ένα δεύτερο παιδάκι, παρόλο που γνώριζα οτι θα κουραστώ πολύ!

Ίσως αργότερα αναθεωρήσεις και θελήσεις να μεγαλώσεις την οικογένειά σου! Τώρα όσο και να σε πιέζει ο σύζυγος ή το οικογενειακό περιβάλλον, μόνο γκρίνια θα φέρνουν και τίποτα περισσότερο. Σημασία έχει να νιώσεις εσύ έτοιμη για ένα ακόμη παιδάκι...

[love4]

θα συμφωνησω και γω με τις κοπελες παραπανω...εννοειεαι οτι δεν ειναι καλο να κανεις 2ο παιδακι μονο και μονο επειδη σου το λενε τριτοι...πραγματι αν νιωσεις εσυ την αναγκη ολα τα αλλα τα προσπερνας..,αν παλι δεν το θελεις ολα σου φαινονται βουνο...οποτε αστο για την ωρα γιατι μετα θα τα βαζεις με ολους γυρω σου και θα τρελλαθεις!

[gogobaby]

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας. Νομιζω αυτο που με πειραζει περισσοτερο ειναι η αντιμετωπιση του συζυγου που το μεγαλωμα δυο παιδιων απο εναν ανθρωπο το θεωρει πανευκολο!! Δε ξερω εχω μια δυσκολη εμπειρια απο το πρωτο τριμηνο του παιδιου μου και δεν το χαρηκα αυτο το διαστημα οςο θα ηθελα και δε θελω να ξαναπερασω τα ιδια και μονη μου αυτη τη φορα. Θα προτιμουσα να μου πει οκ αφου δε γινεται διαφορετικα κ πρεπει να κανω δυο δουλειες θα βοηθησουν οι γιαγιαδες οσο μπορουν και ειδικα στην αρχη μεχρι να ξεπεταχτει το μωρο. Πιστευω ολα τα πραγματα θελουν εναν πιο λεπτο χειρισμο και οχι κανω δυο παιδια σου τα αφηνω πανω σου και αν γινει και τιποτα για ολα φταις εσυ....

[Αγγελίνα_2]

Εγώ πάντως σε καταλαβαίνω και δεν θα προχωρούσα, στη θέση σου. Δε μπορεί κάποιος να παραβλέπει ότι εσύ επωμίζεσαι όλο το βάρος, ούτε μπορεί να σου επιβάλλει να φορτωθείς περισσότερα από όσα αντέχεις. Κάθε ανθρωπος είναι διαφορετικός και τα όρια της αντοχής του καθενός δεν είναι θέμα κριτικής από κανέναν. Η δική σου στάση είναι πολύ πιο υπεύθυνη και τίμια από πολλών άλλων μαμάδων, που κάνουν δεύτερο γιατί ακούνε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτο τους και καταλήγουν με κατάθλιψη ή νευρικό κλονισμό.

[mariamaragk]

Όλα εξαρτώνται από το πόσο πολύ το θες! Όντως οι συνθήκες φαντάζουν πολύ δύσκολες αλλά αν η προθυμία είναι μεγάλη δεν σε σταματάει τίποτα!

[gogobaby]

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας. Δυστυχως οι σημερινες συνθηκες για να μεγαλωνεις παιδια ειναι παρα πολυ δυσκολες για ολους. Μακαρι να εχουμε τη σωματικη και ψυχικη υγεια να ανταπεξελθουμε στις αναγκες της εποχης και να κανουμε τα παντα για τα αγγελουδια μας....

[alcyon]

Μισό λεπτό...

Έχουμε δύο γονείς, τρεις δουλειές (δύο ο σύζυγος + μία η σύζυγος) και ένα παιδί + σκέψεις για δεύτερο.

 

Αν μιλούσαμε για έναν μπαμπά που κάνει δύο δουλειές αλλά η μαμά είναι στο σπίτι... οκ κάπως βγαίνει η εξίσωση.

Ας μην ξεχνάμε πως το σπίτι είναι μία δουλειά μόνο του. Επίσης το παιδί είναι μια δουλειά από μόνο του. Άρα η μαμά θα έχει τη δουλειά της, το σπίτι, το παιδί ... ΚΑΙ ένα μωρό; Νομίζω πως είναι πολύ.

 

Μια οικογένεια βασίζεται στη συνεργασία. Αν λοιπόν το ένα μέλος λέει πως μετράει τις δικές του δυνάμεις και βλέπει πως δεν του βγαίνει το μέτρημα... πώς θα έρθει ο άλλος να του υποβιβάσει τη δήλωσή του;

 

Η καθημερινότητα του μπαμπά δε θα αλλάξει. Δύο δουλειές έκανε, δύο θα κάνει. Με αυτή τη βάση μιλά ελαφρά τη καρδία... (Χωρίς να το κάνει από κακία). Νομίζω πως δε θέλει να σε υποτιμήσει... απλά δεν το έχει νιώσει. Άρα μη θυμώνεις μαζί του. Είναι συχνό να μην κατανοούμε πλήρως αυτά που δεν έχουμε βιώσει.

 

 

Αν θέλετε όμως δεύτερο παιδάκι, όπως πολύ σωστά είπες θα πρέπει να επαναπροσδιορίσετε την καθημερινότητά σας σε χρόνο και δυνάμεις. Η οικογένεια θέλει χρόνο. Έχεις απόλυτο δίκιο να ανησυχείς!

 

Μίλα ξανά με το σύζυγο, αλλά γίνε πιο επεξηγηματική. Μην του θυμώνεις... δεν το κάνει ούτε για να σε υποτιμήσει, ούτε για να σε μειώσει. Υπομονή!

[κλάρα]

αν πραγματικα θελεις ενα παιδακι ακομα απλα το κανεις και δεν καθεσε να αναλυεις το πως και το γιατι...... με αυτα ομως που διαβασα στο μνμ σου μαλλων δεν εισαι ετοιμη και δεν θελεις να το παραδεχτεις....δεν ειναι κακο να πεις απλα οτι ακομα δεν ειστε ετοιμοι σαν οικογενεια......και οσο για την καθημερηνοτητα και την εγρασια πιστεψε με υπαρχουν πολλες οικογενειες διπλα μας τα καταφερνουν και βρισκουν τον τροπο τους.....και με περισσοτερα παιδια και με τρελλα ωραρια.....

νομιζω πως οταν ερθει η καταλληλη στιγμη θα ερθει και το δευτερο μωρακι σου.......

[alcyon]

Είναι διαφορετικό το "δεν είμαι έτοιμος/-η", από το "δεν είναι οι συνθήκες κατάλληλες".

 

Πολλοί κάνουν παιδιά. Αλλά τα παιδιά δε μεγαλώνουν μόνα τους. Για την ανατροφή τους και χρόνος χρειάζεται και δυνάμεις. Είναι ώριμο να αξιολογεί κάποιος τις δυνάμεις του για ένα καλό αποτέλεσμα.

 

Πόσα προβλήματα δεν έρχονται στα θέματα συμπεριφοράς, ανατροφής, οριοθέτησης κτλ που έχουν ως αφετηρία τους, όχι την έλλειψη δεξιοτήτων, αλλά την έλλειψη χρόνου;

[gavramid]

Είναι διαφορετικό το "δεν είμαι έτοιμος/-η", από το "δεν είναι οι συνθήκες κατάλληλες".

 

Πολλοί κάνουν παιδιά. Αλλά τα παιδιά δε μεγαλώνουν μόνα τους. Για την ανατροφή τους και χρόνος χρειάζεται και δυνάμεις. Είναι ώριμο να αξιολογεί κάποιος τις δυνάμεις του για ένα καλό αποτέλεσμα.

 

Πόσα προβλήματα δεν έρχονται στα θέματα συμπεριφοράς, ανατροφής, οριοθέτησης κτλ που έχουν ως αφετηρία τους, όχι την έλλειψη δεξιοτήτων, αλλά την έλλειψη χρόνου;

 

θα συμφωνησω μαζι σου

κι εγω με τον συζηγο εχουμε αναλογα ωραρια με τη θεματοθετρια και περσι που γεννηθηκε το δευτερο μωρακι μας μειωσα κατα 80% το ωραριο εργασιας μου.Οκ ζοριστικαμε οικονομικα παααρα πολυ και τωρα που η μικρη εγινε μηνων αρχισα σιγασιγα να επιστρεφω στη δουλεια και να ανακαμπουμε οικονομικα αλλα τα παιδια ειχαν τη μανουλα τους!!!

Δεν γινοταν εκ των πραγματων να προσπαθω να θηλασω,να φρντισω την τοτε τετραχρονη κορη μου και να αντιμεωπισω τυχων ζηλειες και να δουλευω και να κοιταω και το σπιτι και ολα αυτα μονη μου.

Η κοπελα εχει δικιο .Στην περιπτωση την δικη μου καποιος μειωσε ωραριο και εκατσε σπιτι -εγω δηλαδη.

Αν δεν αλλαξουν τα πραγματα θα ειναι πολυ δυσκολο οχι για εκεινη αλλα για τα παιδια της...Αυτο που ηδη εχει και αλλο ενα που θα ερθει στον κοσμο.

[stella261011]

πιστευω πως η δεν εχει να κανει σε σενα το αν εισαι ετοιμη η οχι οπως προαναφερθηκε,αλλα το ποσο μα ποσο βαρος πια να σηκωσεις κατι το οποιο το γνωριζεις πολυ καλα γ αυτο και δεν θελεις τωρα το δευτερο παιδακι.ο ανθρωπος δεν ειναι ουτε ρομποτ ουτε μηχανη...αν τα κανεις οοολα εσυ κουκλα μου και στο τελος της ημερας εισαι μια τρελη απο την κουραση ειναι απολυτα λογικο το να μη θελεις.εγω το εκανα το δευτερο παιδακι και λειπει κ εμενα παρα πολλες ωρες ο συζυγος και καποιες φορες και μερες...κ πραγματικα ζοριζομαι πολυ εχουν και 2 χρονια διαφορα...να δεις εσυ κουραση...και ειμαι και εργαζομενη.ας περασει καποιος χρονος να μεγαλωσει λιγακι ακομη το παιδακι σου κ οταν χτυπησει το καμπανακι τοτε το βλεπεις!προς το παρον δωσε στον αντρα σου να καταλαβει οτι στην προκειμενη φαση ειναι δυσκολα τα πραγματα και να περιμενετε λιγο.

[ekavi_]

Αν μιλούσαμε για έναν μπαμπά που κάνει δύο δουλειές αλλά η μαμά είναι στο σπίτι... οκ κάπως βγαίνει η εξίσωση.

 

 

Η καθημερινότητα του μπαμπά δε θα αλλάξει. Δύο δουλειές έκανε, δύο θα κάνει.

 

Συμφωνώ.

 

Αν η μαμά δεν εργαζόταν θα έλεγα ότι είναι υπερβολική και μπορεί να τα βγάλει πέρα.

 

Όμως, η μαμά εργάζεται και δεν έχει καμία βοήθεια. Σίγουρα θα επιβαρυνθεί πολύ η καθημερινότητά της, ενώ του συζύγου θα παραμείνει η ίδια. Εϊναι λογικό αυτό;

Εγώ πάντως θα του θύμωνα αν δεν μπορούσε να κατανοήσει το αυτονόητο. Για να προχωρούσα σε δεύτερο παιδί, θα έπρεπε να βρίσκαμε από κοινού μια λύση να μου εξασφαλίσει κάποια βοήθεια, έστω μια γυναίκα κάποιες φορές το μήνα και σίγουρα θα έπρεπε να βοηθήσει και ο ίδιος με κάποιο τρόπο (πχ Σαββατοκύριακα ή νύχτες ή σε ρεπό ή ενδιάμεσα από τις 2 δουλειές του). Καμιά φορά σκέφτομαι ότι μακάρι να έκανα και εγώ 2 δουλειές και να γύρναγα το βράδυ σπίτι και να μην έκανα τίποτα. Να τα έβρισκα όλα έτοιμα, τα παιδιά τακτοποιημένα κτλ...

[Ekabn]

Να ρωτήσω λίγο: αυτά που λες εδώ του τα έχεις πει; Του είπες ότι αυτό που λέει σε ξενερώνει; Επίσης, όταν λέει ότι το ίδιο κάνουν πολλές γυναίκες, ποιές είναι αυτές; Ξέρετε προσωπικά τέτοιες; Γιατί αν δεις τις λεπτομέρειες της κάθε περίπτωσης, δεν είναι τόσο ρόδινα τα πράγματα.

Επίσης, από τις γιαγιάδες έχετε ζητήσει βοήθεια; Σας την αρνήθηκαν;

 

Εγώ θα μείνει σε αυτό που λες στην αρχή του μυνήματος: ότι το θέλετε και οι δύο πολλοί. Εφόσον είναι έτσι, τότε κι εσύ το θέλεις έ;

[marouliw]

gogobaby,δυστυχως σε αυτη τη ζωη τιποτα δεν ειναι τελειο και σαφως δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα.Ψαξε βαθια μεσα σου και κοιτα ποσο θες ή οχι ενα δευτερο παιδακι.Μονο αυτο εχει σημασια και τιποτε αλλο,γιατι τα υπολοιπα τα βρισκεις σιγα σιγα....Μην τα βαζεις με τον αντρα σου γιατι οι αντρες συνηθως δεν μπορουν να καταλαβουν ή να δουν καποια πραγματα με τον τροπο που εμεις τα βλεπουμε,αλλωστε κι αυτος αναγκαστικε να πιασει μια δευτερη δουλεια για το καλο της οικογενειας σας,νομιζω.

Για αυτο το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να δεις μεσα σου τι πραγματικα θες και μετα να του το συζυτησεις.Και να ξερεις οτι τα πραγματα δεν ειναι παντα ασπρο ή μαυρο,Αν το θες θα τα καταφερεις!Και για να μη νομζεις οτι κανω την εξυπνη,θα σου πω μονο οτι ειμαι εγκυος σε διδυμα,με ενα αγορακι 3,5ετων και χωρις καμια μα καμια βοηθεια!Ολα ειναι θελημα ψυχης!

[alcyon]

marouliw, με το καλό τα μωράκια σου... Έχεις ακόμα την ιδεατή άποψη των διδύμων. Σε λίγο καιρό που θα γεννηθούν θα δεις από πρώτο χέρι τους περιορισμούς και τις δυσκολίες. Στο μεταξύ, εργάζεσαι;

 

Γιατί με εργασία δική σου, χωρίς βοήθεια από σύζυγο (λόγω φόρτου), χωρίς βοήθεια από μαμα-πεθερά, χωρίς γυναίκα... μάλλον δε βγαίνει. Αν βγει, τότε πραγματικά θέλω τη συνταγή!

 

Έχει διαφορά η μη εργαζόμενη μητέρα, από την εργαζόμενη. Ειδικά στους πρώτους μήνες.

 

Χωρίς εργασία... νομίζω η θεματοθέτρια μπορεί να μεγαλώσει και 3 και 4 παιδιά! Ο χρόνος και οι δυνάμεις που απαιτούνται από την εργασία των γονιών, στερώντας τον από τα παιδιά, είναι αυτό που την προβληματίζει.

[marouliw]

marouliw, με το καλό τα μωράκια σου... Έχεις ακόμα την ιδεατή άποψη των διδύμων. Σε λίγο καιρό που θα γεννηθούν θα δεις από πρώτο χέρι τους περιορισμούς και τις δυσκολίες. Στο μεταξύ, εργάζεσαι;

 

Γιατί με εργασία δική σου, χωρίς βοήθεια από σύζυγο (λόγω φόρτου), χωρίς βοήθεια από μαμα-πεθερά, χωρίς γυναίκα... μάλλον δε βγαίνει. Αν βγει, τότε πραγματικά θέλω τη συνταγή!

 

Έχει διαφορά η μη εργαζόμενη μητέρα, από την εργαζόμενη. Ειδικά στους πρώτους μήνες.

 

Χωρίς εργασία... νομίζω η θεματοθέτρια μπορεί να μεγαλώσει και 3 και 4 παιδιά! Ο χρόνος και οι δυνάμεις που απαιτούνται από την εργασία των γονιών, στερώντας τον από τα παιδιά, είναι αυτό που την προβληματίζει.

 

 

 

Οχι δεν εργαζομαι και για να σε προλαβω,θα σου πω οτι κι αν εργαζομουν θα αναγκαζομουν να σταματησω απο την αρχη της εγκυμοσυνης μου,ειτε με παραιτηση,ειτε με συνεχωμενες αδειες απο το ταμειο μου,και σιγουρα δεν θα μπορουσα να γυρισω μετα στην δουλεια,γιατι αλλο ενα μωρο κι αλλο δυο.Οπως αλλο δυο παιδια κι αλλο τρια.Γιατι αν καποια γυναικα δεν το εχει ζησει,με τιποτα δεν μπορει να φανταστει ποσες δυσκολιες εχει μια διδυμη εγκυμοσυνη.Και δυστηχως απο πολυ γρηγορα χρειαζεσαι βοηθεια απο τριτα ατομα,ειδικα αν δεν εχεις να φροντισεις μονο τον εαυτο σου αλλα κι ενα αλλο παιδι.Για αυτο και ειπα και ξανα λεω πως πρεπει πρωτα καθε γυναικα να δει τι αυτη θελει βαθια μεσα της....Γιατι πολλες γυναικες θα παρακαλαγαν να μπορουν να εχουν το πλεονεκτημα της μητροτητας κι ας ειχαν τετοιες δυσκολιες.Αυτο δεν σημαινει οτι κρινω ή κατακρινω τους προβληματισμους της.Ο καθε ανθρωπος ειναι μοναδικος και μοναδικες και σεβαστες ειναι οι αποφασεις του.

[Λαΐδα]

Κι εγω πιστευω οτι ειναι αναλογα του ποσο θες κατι. Για ολα υπαρχει τροπος. Το ΄θες ΄ δεν σημαινει μονο επιθυμεις αλλα και τι εισαι διατεθιμενη να θυσιασεις, να αλλαξεις,....

[alcyon]

Όταν για τις ανάγκες της οικογένειας ο πατέρας έχει δύο δουλειές και η μητέρα άλλη μία, δε νομίζω πως το κάνουν από πολυτέλεια. Η ίδια λέει πως πρέπει να αλλάξει κάτι. Πως με αυτές τις συνθήκες δε γίνεται.

 

Σε αυτό, συμφωνώ. Με αυτές τις συνθήκες δίκιο έχει. Λογικό να το αναβάλει.

Λέει χαρακτηριστικά:

Εχω λοιπον ξενερωσει ( σορυ για την εκφραση) με την ιδεα του δευτερου παιδιου αν δεν αλλαξει κατι στο ωραριο του η' αν δεν μπορεσει καποια γιαγια να με βοηθαει τουλαχιστον με μαγειρεμα , σιδερο κτλ

Οπότε... κατά βάση... συμφωνούμε όλες!

 

 

 

Υ.Γ. marouliw Αν δεν εργάζεσαι... με μερική συμμετοχή ενός ακόμα ανθρώπου -κατά προτίμηση του συζύγου- ... ξεπερνιούνται οι δυσκολίες των διδύμων παρόλο που υπάρχουν άλλα παιδιά στην οικογένεια. Με το καλό τα μωρά σου... Καλώς όρισες στο κλαμπ των διδυμομαμάδων!

[maria ampelokipi]

καλή μου gogobaby, και εγώ θα σου συστήσω να μην κάνεις δεύτερο παιδί εφόσον δεν νιώθεις πως μπορείς να αντεπεξέλθεις με τις παρούσες συνθήκες. Δεν έχει καμία σχέση το ένα παιδί με τα δύο (δεν είναι διπλάσιος ο κόπος, είναι δεκαπλάσιος, γιατί πρέπει να τηρούνται και οι ισορροπίες με το πρώτο παιδί) και βρίσκει απροετοίμαστη ακόμα και την πιο αποφασισμένη μανούλα, πόσο περισσότερο όταν δεν είναι κάποιος συνειδητοποιημένος ότι θέλει τρελλά ένα ακόμα παιδί.

Το μόνο που μπορώ να σου προτείνω, εφόσον έχεις ΕΣΥ το όνειρο (όχι ο άντρας σου μόνο) κάποια στιγμή να δώσεις ένα αδερφάκι στο παιδί σου και επίσης να ξαναζήσεις τη χαρά της μητρότητας, είναι να περιμένεις ίσως κανα δυο χρονάκια, ώστε τουλάχιστον το μεγάλο σου παιδί να ξεπεταχτεί. Μετά τα τρία-τέσσερα χρόνια τα παιδιά είναι τελείως διαφορετικά από ό,τι στα δύο τους χρόνια, υπάρχει μια συνεννόηση σε τελείως διαφορετική βάση με το παιδί, οπότε ίσως τότε να νιώσεις ότι μπορείς να φέρεις εις πέρας ένα καινούριο μωρό. Αν έχεις δηλαδή το περιθώριο (από άποψη ηλικίας), θα σου έλεγα να περιμένεις, να ξεπεταχτεί το παιδάκι σου και να ξαναρωτήσεις ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ σου σε ένα δυο χρόνια αν θέλει άλλο παιδάκι. Αλλιώς το σοκ από το ένα στα δυο παιδιά είναι πολύ μεγάλο (και στο λέω εγώ που το δεύτερο το ήθελα σαν τρελλή) και αν προχωρήσεις σε δεύτερη εγκυμοσύνη με μισή καρδιά θα τρελλαθείς εντελώς. Φαντάζομαι πως αυτά που λέω σε μεγαλύτερο βαθμό θα έχουν εφαρμογή και στο τρίτο, τέταρτο κλπ παιδάκι. Εγώ τουλάχιστον υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα προχωρήσω σε τρίτο παιδάκι, γιατί έφτασα πολύ κοντά στα όριά μου. Αν εσύ έφτασες στα όριά σου με το πρώτο, μην πας για δεύτερο, έστω όχι τώρα, μιας και δεν νιώθεις να το θέλεις πάρα πολύ.

Καλή τύχη ό,τι και αν αποφασίσεις!

[elenip]

Το θεμα μου ειναι το εξης: εχω ενα γιο δυο ετων περιπου και με τον αντρα μου συζηταμε για δευτερο παιδακι που το θελουμε πολυ. Η κατασταση ομως στο σπιτι μας εχει εχει αλλαξει το τελευταιο διαστημα καθως ο συζυγος απο καθαρα οικονομικη αναγκη ξεκινησε δευτερη δουλεια με αποτελεσμα να φευγει απο τις 8 το πρωι και να γυρναει στο σπιτι 11 το βραδυ. Εγω εργαζομαι, το παιδι ειναι στον παιδικο σταθμο και μεχρι το βραδυ ειμαστε τα δυο μας. Βλεπουμε τον μπαμπα ελαχιστα εως καθολου παρα μονο το σαβ/κο. Δεν εχω βοηθεια απο μητερα η' πεθερα ολα του σπιτιου τα κανω μονη μου και βεβαια την απασχοληση του μικρου. Σκεφτομαι λοιπον πως θα μπορεσω να ανταπεξελθω με ενα νεο μωρο κρεμασμενο απο το στηθος μου με ξενυχτια, κολικους,δουλεια και ενα μεγαλυτερπ παιδι που θα εχει κι εκεινο αναγκη τη μαμα του;οταν το συζητησα με το συζυγο η απαντηση ηταν " γιατι οι αλλες γυναικες πως τα καταφερνουν, δεν ειναι και τοσο δυσκολο!" , κατι που με εξοργησε....!!! Εχω λοιπον ξενερωσει ( σορυ για την εκφραση) με την ιδεα του δευτερου παιδιου αν δεν αλλαξει κατι στο ωραριο του η' αν δεν μπορεσει καποια γιαγια να με βοηθαει τουλαχιστον με μαγειρεμα , σιδερο κτλ . Αχ δεν ξερω εχω μπερδευτει πολυ γιατι πιστευω θα καταρρευσω....

 

έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο θέμα με τον σύζυγο... εγω δουλεύω, αυτός δουλεύει περισσότερο από εμένα και όταν λείπω για δουλειά ο μικρός πηγαίνει παιδικό μέχρι την 1 και νταντά μέχρι τις 5,30 που γυρνάω.... από εκεί και πέρα όλα είναι πάνω μου.. σπίτι / δουλειές / μαγειρέματα / φροντίδα μικρού - απασχόληση κλπ κλπ.. βοήθεια από ΠΟΥΘΕΝΑ.. η μητερα μου είναι επαρχία/ τα πεθερικά δεν τον έχουν κρατήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο (και καλά δεν μπορούν είναι μακριά το σπίτι τους 10 λεπτά με το αυτοκίνητο φαντάσου).. έχω άπειρες φορές τσακωθεί με τον σύζυγο γιατί στον δικό μας κύκλο δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ μητέρα που να μην έχει έστω την παραμικρή βοήθεια από κάπου.... του φέρνω ως παραδείγματα όλες τις μητέρες που ξέρω στον κύκλο / περίγυρο κλπ κα όντως βρε κορίτσια δεν υπάρχει ούτε μία που να μην έχει μία μικρή βοήθεια από κάπου (μαμά / πεθερά / αδελφή κλπ).... μιλάμε για μικρή βοήθεια (να αφήσω καπου το παιδί για να πάω σε γιατρό μέχρι μεγάλη βοήθεια - το κρατάω για να πας κάπου κλπ κλπ)... εγώ προσωπικά θεωρώ ότι δεν έχω τα κουράγια να κάνω και δεύτερο παιδί με αυτές τις συνθήκες.. και επειδή τα χρόνια περνάνε ήδη έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα κάνουμε δεύτερο παιδί... δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι (λατρεύω τα παιδιά αλλά προσωπικά θεωρώ τον ευατό μου ανίκανο να τα βγάλει πέρα με 2, υπό αυτές τις συνθήκες,) θα σε συμβούλευα εάν θέλεις να κάνεις δεύτερο παιδί να αλλάξετε τις συνθήκες που υπάρχουν αλλιώς δεν βλέπω φως..... παραδείγματα της ζωής μου:

- με 40 πυρετό στο νοσοκομείο στα εξωτερικά ιατρεία με τις ωρες - χειμώνας και ο συζυγος με το βρεφος να κανει βολτες με το αυτοκίνητο απέξω μέχρι να τελειώσω.. τελικά έφυγαν και ξημερώματα να ψάχνω άρρωστη ταξί να γυρίσω σπίτι

- ο σύζυγος με κρίση σκωληκοειδιτης και εγώ με τον μικρό να γυρίζω στους κήπους του νοσοκομείου για να περάσει η ώρα να ξεμπερδέψει ο συζυγος

- σε μνημόσυνα - κηδείες πηγαίνει πάντα ο ένας

- σε όλα ο μικρός από κοντά......

τώρα είμαι σχεδόν ένα μήνα άρρωστη συνάχι συνέχεια το οποιο δεν περνάει με τίποτε καθώς δεν ξεκουράζομαι ποτέ.. βαρέθηκα να πίνω αντιβίωση και η πεθερά να σχολιάζει ότι "εφόσον δεν εχεις πυρετό, τι να κάτσεις σπίτι, καλύτερα στη δουλειά" ...

[κλάρα]

έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο θέμα με τον σύζυγο... εγω δουλεύω, αυτός δουλεύει περισσότερο από εμένα και όταν λείπω για δουλειά ο μικρός πηγαίνει παιδικό μέχρι την 1 και νταντά μέχρι τις 5,30 που γυρνάω.... από εκεί και πέρα όλα είναι πάνω μου.. σπίτι / δουλειές / μαγειρέματα / φροντίδα μικρού - απασχόληση κλπ κλπ.. βοήθεια από ΠΟΥΘΕΝΑ.. η μητερα μου είναι επαρχία/ τα πεθερικά δεν τον έχουν κρατήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο (και καλά δεν μπορούν είναι μακριά το σπίτι τους 10 λεπτά με το αυτοκίνητο φαντάσου).. έχω άπειρες φορές τσακωθεί με τον σύζυγο γιατί στον δικό μας κύκλο δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ μητέρα που να μην έχει έστω την παραμικρή βοήθεια από κάπου.... του φέρνω ως παραδείγματα όλες τις μητέρες που ξέρω στον κύκλο / περίγυρο κλπ κα όντως βρε κορίτσια δεν υπάρχει ούτε μία που να μην έχει μία μικρή βοήθεια από κάπου (μαμά / πεθερά / αδελφή κλπ).... μιλάμε για μικρή βοήθεια (να αφήσω καπου το παιδί για να πάω σε γιατρό μέχρι μεγάλη βοήθεια - το κρατάω για να πας κάπου κλπ κλπ)... εγώ προσωπικά θεωρώ ότι δεν έχω τα κουράγια να κάνω και δεύτερο παιδί με αυτές τις συνθήκες.. και επειδή τα χρόνια περνάνε ήδη έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα κάνουμε δεύτερο παιδί... δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι (λατρεύω τα παιδιά αλλά προσωπικά θεωρώ τον ευατό μου ανίκανο να τα βγάλει πέρα με 2, υπό αυτές τις συνθήκες,) θα σε συμβούλευα εάν θέλεις να κάνεις δεύτερο παιδί να αλλάξετε τις συνθήκες που υπάρχουν αλλιώς δεν βλέπω φως..... παραδείγματα της ζωής μου:

- με 40 πυρετό στο νοσοκομείο στα εξωτερικά ιατρεία με τις ωρες - χειμώνας και ο συζυγος με το βρεφος να κανει βολτες με το αυτοκίνητο απέξω μέχρι να τελειώσω.. τελικά έφυγαν και ξημερώματα να ψάχνω άρρωστη ταξί να γυρίσω σπίτι

- ο σύζυγος με κρίση σκωληκοειδιτης και εγώ με τον μικρό να γυρίζω στους κήπους του νοσοκομείου για να περάσει η ώρα να ξεμπερδέψει ο συζυγος

- σε μνημόσυνα - κηδείες πηγαίνει πάντα ο ένας

- σε όλα ο μικρός από κοντά......

τώρα είμαι σχεδόν ένα μήνα άρρωστη συνάχι συνέχεια το οποιο δεν περνάει με τίποτε καθώς δεν ξεκουράζομαι ποτέ.. βαρέθηκα να πίνω αντιβίωση και η πεθερά να σχολιάζει ότι "εφόσον δεν εχεις πυρετό, τι να κάτσεις σπίτι, καλύτερα στη δουλειά" ...

αχ...κοπελα μου.....κακοσ ανεχεσαι αυτην την συμπεριφορα πρωτα απο τον αντρα σου και φυσικα απο τα πεθερικα σου.......

απαραδεκτο να μην σε βοηθανε......δεν ειπαμε να σου κρατανε τον μικρο για βολτες...και ξεκουραση....τα αυτονοητα........να σε βοηθανε οταν υπαρχει αναγκη.......

θα τους το ξεκοβα εγω απο την αρχη.....αν θελεται να λεγεστε παπουδεσ και γιαγιαδες και να καμαρωνεται για τα εγγονια σας πρεπει να προσφερεται αλλιως,,,,αντιο....κλειστη η ποτρα και εξω απο εδω,,,,,,,

θα το απαιτουσα καλη μου....θα το απαιτουσα...και απο τον συζυγο πρωτα πρωτα να βαλει τα πραγματα στην θεση τους........

το λεω εγω που ειχα μια πεθερα μαλαμα και η καημενη εφυγε νωρις απο την ζωη και μια μητερα με σοβαρα προβληματα υγειασ που οποτε της το ζητησω δεν μου λειε οχι....ασχετα που δεν ειναι σε θεση να προσεξει παιδια......και ζοριζομαστε μονοι μας με τον συζυγο και 4 παιδια να ανταπεξελθουμε........

απλα βαλε ορια και απαιτησε.....καποια στιγμη αυτοι οι ανθρωποι θα χρειαστουν την βοηθεια σου........γεραματα ερχονται......δωστους να καταλαβουν πως αν δεν σε βοηθησουν τωρα που τους εχεις αναγκη δεν θα τους βοηθησεις εσυ μετα......εχει ο καιροσ γυρισματα.......

για ολεσ εδω μεσα αν θελεται πραγματικα παιδακι να παλεψεται γα αυτο......

[elenip]

αχ...κοπελα μου.....κακοσ ανεχεσαι αυτην την συμπεριφορα πρωτα απο τον αντρα σου και φυσικα απο τα πεθερικα σου.......

απαραδεκτο να μην σε βοηθανε......δεν ειπαμε να σου κρατανε τον μικρο για βολτες...και ξεκουραση....τα αυτονοητα........να σε βοηθανε οταν υπαρχει αναγκη.......

θα τους το ξεκοβα εγω απο την αρχη.....αν θελεται να λεγεστε παπουδεσ και γιαγιαδες και να καμαρωνεται για τα εγγονια σας πρεπει να προσφερεται αλλιως,,,,αντιο....κλειστη η ποτρα και εξω απο εδω,,,,,,,

θα το απαιτουσα καλη μου....θα το απαιτουσα...και απο τον συζυγο πρωτα πρωτα να βαλει τα πραγματα στην θεση τους........

το λεω εγω που ειχα μια πεθερα μαλαμα και η καημενη εφυγε νωρις απο την ζωη και μια μητερα με σοβαρα προβληματα υγειασ που οποτε της το ζητησω δεν μου λειε οχι....ασχετα που δεν ειναι σε θεση να προσεξει παιδια......και ζοριζομαστε μονοι μας με τον συζυγο και 4 παιδια να ανταπεξελθουμε........

απλα βαλε ορια και απαιτησε.....καποια στιγμη αυτοι οι ανθρωποι θα χρειαστουν την βοηθεια σου........γεραματα ερχονται......δωστους να καταλαβουν πως αν δεν σε βοηθησουν τωρα που τους εχεις αναγκη δεν θα τους βοηθησεις εσυ μετα......εχει ο καιροσ γυρισματα.......

για ολεσ εδω μεσα αν θελεται πραγματικα παιδακι να παλεψεται γα αυτο......

 

Σε ευχαριστώ γλυκειά μου για την υποστήριξη αυτό που με εχει μάθει η ζωή βέβαια είναι πως "εχεις χέρια να ξυστείς?" δυστυχώς στην ζωή δεν ειναι όλα άσπρα - μαύρα... με τα πεθερικά δεν θέλω να ασχοληθώ γιατί εάν ο άλλος δεν θέλει να το κάνει από μόνος του, δεν θέλω να απαιτώ αυτά που για άλλους είναι αυτονόητα... σκέψου ότι τα πεθερικά δεν έρχονται ούτε καν στην γιορτή / γενέθλια του μικρού γιατί και καλά είναι μακριά (όπως έγραψα μένουν 10 λεπτά με το αυτοκίνητο)... οπότε δεν θέλω να υποχρεώνομαι και κρατάω τις αποστάσεις.. εάν ο άλλος δεν νιώθει την ανάγκη και λαχτάρα να έρθει να δει το ένα και μοναδικό τους εγγόνι και περιμένουν πότε θα τον πάμε εμείς να τον δουν, τι βοήθεια να ζητήσω??? ο σύζυγος έχει πάνω από όλα την δουλειά.. λες και εγώ δεν δουλεύω.. οπότε με αυτές τις συνθήκες πως να σκεφτεί μία γυναίκα να κανει και δεύτερο παιδί?? ότι υποσχέσεις και να υπάρξουν τώρα ψάξε βρες μετά!!! εγώ αυτό που συμβουλεύω την κοπέλα πάντως είναι πως εάν θέλει να κάνει πολύ ένα παιδάκι και είναι ακόμη μικρή και έχει κουράγια ας το προσπαθήσει.. εάν όμως βλέπει ότι τα κουράγια της και οι αντοχές της είναι μετρημένες (καλή ώρα σαν και εμένα) τότε δυσκολεύουν τα πράγματα... αυτό βέβαια που λένε οι περισσότεροι που έχουν 2-3 παιδιά είναι πως στο πρώτο παιδί είναι τα μεγάλα ζόρια που είμαστε και λίγο άπειρες και αγχωμένες, στο δεύτερο όλα είναι πιο εύκολα... δεν νομίζω όμως ότι είναι και τόσο εύκολα.... τόσα θέματα διαβάζουμε εδώ με κοπέλες που τα έχουν παίξει στην κυριολεξία από την κούραση και τα νεύρα τους τσαντάλια.. οπότε γερά και ευτυχισμένα να είναι τα παιδάκια μας και δεν πειράζει.. ένας από 1 παιδί, άλλος 2 και για δυνατούς λύτες

3-4

[elenicrete]

Κορίτσια γεια σας και από εμένα.

Γράφω και πάλι στο φόρουμ μετά από αρκετά χρόνια που πρωτογράφτηκα και συζητούσα τα τότε θέματα που είχα με την πρώτη μου εγκυμοσύνη.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και σήμερα έχω μια κόρη 5 χρόνων.

Όπως και εσείς παλεύω μεταξύ του θέλω και του μπορώ για ένα δεύτερο παιδάκι...Η αλήθεια είναι ότι είμαι άνθρωπος που πάντα ήθελα τα πράγματα ελεγχόμενα, τακτοποιημένα, προβλέψιμα. Έτσι όταν έμεινα απρόσμενα έγκυος στην κόρη μου ενώ ήμουν αρραβωνιασμένη με έναν άνθρωπο που ήξερα λίγους μήνες, κοντεψα να μάθω συγκοπή! Ευτυχως όλα πήγαν καλά και τώρα δουλεύω, ζω με τον άντρα μου και την κόρη μας και τυπικά όλα οκ.. Όμως μέσα μου θελω ένα 2ο μωρό, αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω! Ενώ ο άντρας μου το θέλει πάρα πολύ και είναι πολύ θετικός, τα πεθερικά με λίγο μουρμούρα θα βοηθήσουν και αυτά, εγώ ταλανίζομαι συνεχώς μεταξύ του πωςθα τα καταφέρω στην δουλειά- δουλευώ πάνω από 10 ώρες καθημερινά- και αν θα καταφέρουμε να του δώσουμε όσα πρέπει, ή ακόμη και αν εμείς μετά από αυτό θα χαθούμε ως ζευγάρι. Πολλά ε? Θα έχω λεφτά σε 5 χρόνια να του προσφέρω όσα χρειαστούν? Και ενώ έιμαι πια στα 34 δεν μπορώ να αποφασίσω...Ο άντρας μου έχει ασταθές επάγγελμα αλλά δεν αντιμετωπίζουμε ως τώρα βιοποριστικό πρόβλημα. Έχουμε τα δάνεια μας, τα καταφέρνουμε όμως. Αυτό που με φοβίζει είναι το μέλλον, το μετά. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήμουν χωρίς τον αδερφό μου και δεν θέλω αυτό να το στερήσω ως συναίσθημα απο΄την κόρη μου, η οποία και αυτή επίμονα ζητάει αδερφάκι.

Καμιά φορά λέω να το πάρω απόφαση να το αποφασίσω να συμβεί- όπως πχ πριν λίγες μέρες που άφησα την πρωτοβουλια στον άντρα μου - και ότι είναι να ρθει να έρθει για καλό.

Το θέλω το μωρό? Θα τα καταφέρω όμως?

Συγνώμη αν σας κούρασα....