με την οικογενεια ή με τον συζυγο??

[alcyon]

Απλά : αλλάζοντας Κράτος (ξεπουλωντας πριν βέβαια τα πάντα).

Ομως... η αγάπη της μάνας γι'αυτό το "παλιόπαιδο" είναι μεγάλη!!! και εμείς είμαστε ουσιαστικά που θα πονέσουμε αν το εγκαταλείψουμε

 

Να κάτι τέτοια ακούει και καταλαβαίνει πως μπορεί να μας κάνει ό,τι θέλει!

[bobonela]

Να κάτι τέτοια ακούει και καταλαβαίνει πως μπορεί να μας κάνει ό,τι θέλει!

 

:p:p:p:p:p:p:p:p:p:p:p:p:p:p

Δεν υπάρχει σωτηρία... Είναι άσωτος ο υιός

[ELEN123]

Εκείνα τα χρόνια αρκετοί δεν ήξεραν και γράμματα. Ο λόγος ήταν το συμβόλαιο. Πολλά περιουσιακά στοιχεία τα είχαν... επειδή τους τα είπαν με το στόμα οι γονείς τους (παππούδες μας). Έτσι γίνονταν τότε.

 

Και εμες που μαθαμε γραμματα ξεχασαμε το λογο μας!!!

[aggand]

Αντί να είναι ευγνώμων που θέλουν να σας δώσουν έστω και κάτι, μιλάει για χωρισμό? Πολύ υλιστής ο σύζυγος. Λοιπόν αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Στη Σκανδιναβία πχ που γνωρίζω, αν θές το πατρικό σου, για να μείνει σε χέρια της οικογένειας κ να μην το πάρει κανένας ξένος, το αγοράζεις. Απ΄το γονιό σου εννοώ.

 

Μιας κ μιλαμε για εδώ όμως, διαφώνω με την αποψη να μοιράζονται στα ίσια πάντα. Μια κοπέλα έγραψε πως θεωρεί "αδιανοητο ενας γονιος να ξεχωρισει τα παιδια του και να δωσει στο ενα, εστω μια καραμελα παραπανω....". Αν ομως το ένα παιδί έχει περισσότερη ανάγκη? Ειδικά στις εποχές που ζούμε μου ακούγεται πολύ σκληρό να κρίνεται ένας γονιός για το πώς μοιράζει την περιουσία του (που στην τελική αν δεν ήθελε δεν έδινε κ σε κανέναν). Έχω ακόμα μόνο ένα γιό, αλλά φαντάζομαι πως αν γίνει π.χ. γιατρός, και παντρευτεί κοπέλα με καλή δουλειά, με σπίτι κλπ, και το άλλο μου παιδί άνεργο και στο νοίκι, ε, ίσως βοηθάω προς τα 'κει περισσότερο. Μόνο εγώ σκέφτομαι έτσι? Οι μαμάδες με 2 παιδιά τι λένε?

 

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου..

[sofiamk]

Κι εγώ θεωρώ αδιανόητο ένας γαμπρός ή μία νύφη να έχουν λόγο πάνω στη μοιρασιά της περιουσίας της "άλλης" οικογένειας....

Όταν παντρεύτηκα καλεί ο πατέρας μου τον σύζυγο και του λέει: Άκου να δεις, εγώ έχω δύο κορίτσια. Ό,τι έχω θα τους το μοιράσω...

Και απαντάει ο άντρας μου: Με τα παιδιά σου να κάνεις ότι θέλεις. Εγώ τη Σοφία θέλω, μου τη δίνεις?

Και αντίστοιχα εγώ που έχω βρεθεί παρούσα σε καυγά για την περιουσία του "άλλου" σογιού (όχι μεταξύ του άντρα μου και του αδερφού του, αλλά του πεθερού μου με τον δικό του αδερφό για την πατρική περιουσία), απλά δεν έλαβα μέρος στη συζήτηση. Έφυγα διακριτικά από το δωμάτιο, αν και δεν έχασα τη συνέχεια λόγω ντεσιμπέλ!!!

[Lisbet]

Υπάρχει και η περίπτωση όπου ο ίδιος ο γονιός δεν έχει αποκτήσει με την προσωπική του εργασία απολύτως τίποτα και ό,τι ακίνητα έχει να δώσει στα παιδιά του, προέρχεται από τους παππούδες που έχουν πεθάνει (όπως στη δική μου οικογένεια). Εκεί, πώς γίνεται δίκαια η μοιρασιά;

 

Θα συμφωνήσω πάντως, πως δύσκολα αλλάζουν άποψη οι γονείς για το τι θα δώσουν και πού και συνήθως μόνο τις καρδιές τους χαλάνε, αποτέλεσμα, μηδέν.