με την οικογενεια ή με τον συζυγο??

[iaa]

ο συζυγος μου νοιωθει οτι μας "ριχνουν" στο μοιρασμα της περιουσιας και εχουμε προβληματα.εγω προτιμω να παρω κατι λιγοτερο απτο να ερθω σε ριξη με τα αδερφια μου και τους γονεις μου...αλλα ο συζυγος μου παλι οχι.. μιλαει μεχρι κ για χωρισμο εαν συνεχισω και τους υποστηριζω δικαιολογω. τι να κανω δεν θελω ουτε να μαλωνουμε ουτε να χωρισουμε αλλα ουτε να χαλασω την σχεση μου με τα αδερφια μου και τους γονεισ μου.τι κανουμε σε τετοιες περιπτωσεις?που να απευθυνθω ποιος μπορει να με βοηθησει? οταν ουτε τα αδερφια μου ουτε ο ανδρας μου παει πισω.

[sofi@p]

εσύ θεωρείς ότι αδικείσαι? αν, ναι, τότε γιατί τους δικαιολογείς? πες στον άντρα σου ότι καταλαβαίνεις την αδικία αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό. ή μήπως μπορείς? μήπως σε αδικούν γιατί ξέρουν ότι δεν πρόκειται να μιλήσεις λόγω χαρακτήρα?

[Ηλιοβασίλεμα]

Iaa καλό είναι να μην ανακατεύεται ο σύζυγος στη μοιρασιά της πατρικής οικογένειας... Εννοώ, οι δικοί σου οι γονείς ας σας τα μοιράσουν όπως αυτοί θέλουν (το σωστό είναι σε ίσα μέρη) και ο σύζυγός σου ας μην συμμετέχει και αντίστοιχα όταν οι δικοί του κάνουν το ίδιο, εσύ να μην ανακατευτείς...

Ξέρω είναι δύσκολο όταν νιώθει ο ένας ή και οι 2 στο ζευγάρι ότι αδικείστε αλλά τί να κάνετε;

Εδώ για ασήμαντα πράγματα της καθημερινότητας, γίνονται παρεξηγήσεις με τα σόγια πόσο μάλλον για αυτά τα σοβαρά...

 

Και μιλάω επειδή ξέρω...Τα πεθερικά του άντρα μου φτωχοί πολύ αλλά ένα σπίτι και ένα χωραφάκι το έχουν...αλλά είμαι σίγουρη ότι στον γιο τους (και άντρα μου) δεν θα δώσουν ούτε σπιθαμή γιατί έχουν αδυναμία στην κόρη και στον άλλο γιο και κάνουν διακρίσεις... Όμως αν δεν τα διεκδικήσει ο σύζυγός μου, εγώ δεν πρόκειται να μπω μπροστά γιατί δεν θα βρω το δίκιο μου...

Όταν πάλι οι γονείς μου μας μίλησαν για τις προθέσεις τους στη μοιρασιά (έχω 3 αδερφούς), έδειξαν ότι θα τα μοιράσουν στα 4 με μια μικρή εξτρα βοήθεια στον έναν αδερφό επειδή έχει δάνεια για να τον ξεμπλοκάρουν...Δεν με πειράζει, μακάρι να μπορούσαν να με βοηθήσουν και μένα παραπάνω αλλά δεν απαιτώ τίποτα γιατί πάσχισαν να μας παρέχουν τα πάντα και ο πατέρας μου είναι 70χρν και ακόμη δουλεύει κανονικά για να φέρνει εισόδημα στο σπίτι......Και σίγουρα ο άντρας μου το σέβεται και δεν απαιτεί τίποτα...

Δικά τους είναι με τους κόπους μιας ζωής τα έφτιαξαν, ας αποφασίσουν μόνοι τους πώς θα τα μοιράσουν...

[skountoufla]

Το καταλαβαίνω να τον ενοχλεί όταν, ενώ νιώθεις ότι κάτι κάνουν λάθος, τους δικαιολογείς Πες του ρε παιδί μου, μ@λ@κι@ τους μεν, αλλά εγώ θα την αντέξω. Αλλά δεν το καταλαβαίνω να τον ενοχλεί το πώς μοιράζουν την περιουσία τους, από τη στιγμή που δεν πειράζει εσένα ή που, εν πάσει περιπτώσει, ακόμα κι αν σε πειράζει, είσαι διατεθειμένη να το ανεχτείς. Δεν αδικούν εκείνον, εσένα αδικούν, κι αν εσύ θέλεις να βάλεις νερό στο κρασί σου για να κρατήσεις τις ισορροπίες, εκείνος το μόνο που μπορεί και πρέπει να κάνει, είναι να σε υποστηρίξει.

(Σε ποιον ν' απευθυνθείς? Σ' εκείνον! Μιλα του μέχρι να καταλάβει. Αν ο ίδιος σου ο άντρας, η οικογένειά σου δηλαδή, δεν δείχνει κατανόηση, λυπάμαι, αλλά δεν μπορείς να απευθυνθείς πουθενά αλλού. Οτιδήποτε εξω-οικογενειακό περισσότερο θα τσιτώσει την κατάσταση παρά θα την βοηθήσει...). Καλή τύχη

[KATERINA JV]

iaa

δεν ξερω τι θα τυχει στη ζωη μου, αλλα θεωρω αδιανοητο ενας γονιος να ξεχωρισει τα παιδια του και να δωσει στο ενα, εστω μια καραμελα παραπανω....

το βλεπω να συμβαινει συχνα, ιδιαιτερα η παλια γενια πεφτει σε τετοιου ειδους σφαλματα.

Νομιζω οτι το παραπονο μας πρεπει να το συζηταμε ( οχι μαλωματα) με επιχειρηματα οπως ' αδερφε μου, θα ηθελες να σου συμβει το ιδιο; πως θα ενιωθες σε αντιστοιχη περιπτωση; πατερα, αισθανεσαι με τις αποφασεις σου,δικαιος απεναντι στα παιδια σου;'

[iaa]

anakateuete giati tou eixa zitisi na boh8isei kai boi8ise k ekeinos se kapoia pragmata epeidi diskoleuotan oi goneis mou opote 8eorei oti exei dikaioma na diekdiki alla 8elei egw na er8w antimetwpi me tous dikous mou alla protimo na pe8anw para na malono gia 15 tetragwnika metra.tou eipa na mazepso osa xrimata edwse kai na toy ta epistrepsw gia na min anakatwnete alla den to dexete.8elei i na paroyme auta poy dikaioymaste i na malwsw mazi tous.

[Ηλιοβασίλεμα]

anakateuete giati tou eixa zitisi na boh8isei kai boi8ise k ekeinos se kapoia pragmata epeidi diskoleuotan oi goneis mou opote 8eorei oti exei dikaioma na diekdiki alla 8elei egw na er8w antimetwpi me tous dikous mou alla protimo na pe8anw para na malono gia 15 tetragwnika metra.tou eipa na mazepso osa xrimata edwse kai na toy ta epistrepsw gia na min anakatwnete alla den to dexete.8elei i na paroyme auta poy dikaioymaste i na malwsw mazi tous.

 

Καταλαβαίνω...Προσπάθησε να βρεις μια μέση λύση, ίσως να εκφράσεις (όχι να τσακωθείς) το παράπονο του άντρα σου σαν να είναι και δικό σου προς τους γονείς σου. Τουλάχιστον να ξέρουν ότι αισθάνεστε αδικημένοι, να νιώσει και ο σύζυγος ότι του δίνεις σημασία. Ίσως αναθεωρήσουν οι γονείς σου και σκεφτούν διαφορετική μοιρασιά...χωρίς να τους πιέσεις ή να εκβιάσεις καταστάσεις.

Καλή τύχη!

[karita]

Καλημέρα και απο εμένα,

Προσωπικά συμφωνώ με την KATERINA JV που σου λέει ότι είναι αδιανόητο να ξεχωρίζουν τα παιδιά οι γονείς. Ο άντρας σου έχει δίκαιο με την έννοια ότι δεν έπρεπε να σε αδικήσουν, πόσο μάλλον όταν τους είχατε βοηθήσει οικονομικά. Νομίζω ότι οι γονείς σου κατάλαβαν ότι δεν θα διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, ενδεχομένως (και αυτό είναι για εμένα το μεγάλο πρόβλημα και η λύση του αινίγματός σου) τα αδέρφια σου τους έχουν απο κοντά και θα λένε ότι τα καταφέρνετε εσείς ενώ εκείνα τα περνάνε δύσκολα κτλ. (εικασίες κάνω και συγνώμη αν πέφτω έξω). Να ξέρεις ότι οι γονείς βοηθάνε παραπάνω το παιδί εκείνο που νοιώθουν ότι έχει παραπάνω ανάγκες και "αδικούν" το παιδί που πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί μόνο του στα πόδια του.

Για αυτό προφανώς το λόγο ζητήσανε οικονομική βοήθεια απο εσάς...γιατί θεωρούν ότι είστε "πιο άνετα" σε σχέση με τα αδέρφια σου...

Ο άντρας σου όμως όσο δίκαιο και αν έχει δεν έχει κανένα δικαίωμα να σε αναγκάζει να έρθεις σε ρήξη με τους δικούς σου. Αν εσύ νοιώθεις ότι δεν πρέπει να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω τότε να μην το κάνεις (ούτε εγώ θα το έκανα) και φυσικά να μην μαλώσεις με τους δικούς σου.

Εγώ στη θέση σου θα έλεγα στον άντρα μου ότι έχει απόλυτο δίκαιο και ότι αισθάνεσαι άσχημα απέναντί του, αλλά θεωρείς άδικο να έρθεις σε ρήξη με τους γονείς σου επειδή θέλουν να μοιράσουν με αυτόν τον τρόπο τον δικό τους κόπο.

Πάντως το λάθος θεωρώ ότι το έχουν τα αδέρφια σου. Εγώ δεν θα δεχόμουν με τίποτα να αδικηθούν τα αδέρφια μου σε σχέση με εμένα...εγώ η ίδια θα έπιανα τους γονείς μου και θα έλεγα ότι αδικούν τα αδέρφια μου και ότι δεν θέλω να πάρω κάτι παραπάνω απο αυτά.

[nadia agoromana]

Καλημέρα και απο εμένα,

Προσωπικά συμφωνώ με την KATERINA JV που σου λέει ότι είναι αδιανόητο να ξεχωρίζουν τα παιδιά οι γονείς. Ο άντρας σου έχει δίκαιο με την έννοια ότι δεν έπρεπε να σε αδικήσουν, πόσο μάλλον όταν τους είχατε βοηθήσει οικονομικά. Νομίζω ότι οι γονείς σου κατάλαβαν ότι δεν θα διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, ενδεχομένως (και αυτό είναι για εμένα το μεγάλο πρόβλημα και η λύση του αινίγματός σου) τα αδέρφια σου τους έχουν απο κοντά και θα λένε ότι τα καταφέρνετε εσείς ενώ εκείνα τα περνάνε δύσκολα κτλ. (εικασίες κάνω και συγνώμη αν πέφτω έξω). Να ξέρεις ότι οι γονείς βοηθάνε παραπάνω το παιδί εκείνο που νοιώθουν ότι έχει παραπάνω ανάγκες και "αδικούν" το παιδί που πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί μόνο του στα πόδια του.

Για αυτό προφανώς το λόγο ζητήσανε οικονομική βοήθεια απο εσάς...γιατί θεωρούν ότι είστε "πιο άνετα" σε σχέση με τα αδέρφια σου...

Ο άντρας σου όμως όσο δίκαιο και αν έχει δεν έχει κανένα δικαίωμα να σε αναγκάζει να έρθεις σε ρήξη με τους δικούς σου. Αν εσύ νοιώθεις ότι δεν πρέπει να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω τότε να μην το κάνεις (ούτε εγώ θα το έκανα) και φυσικά να μην μαλώσεις με τους δικούς σου.

Εγώ στη θέση σου θα έλεγα στον άντρα μου ότι έχει απόλυτο δίκαιο και ότι αισθάνεσαι άσχημα απέναντί του, αλλά θεωρείς άδικο να έρθεις σε ρήξη με τους γονείς σου επειδή θέλουν να μοιράσουν με αυτόν τον τρόπο τον δικό τους κόπο.

Πάντως το λάθος θεωρώ ότι το έχουν τα αδέρφια σου. Εγώ δεν θα δεχόμουν με τίποτα να αδικηθούν τα αδέρφια μου σε σχέση με εμένα...εγώ η ίδια θα έπιανα τους γονείς μου και θα έλεγα ότι αδικούν τα αδέρφια μου και ότι δεν θέλω να πάρω κάτι παραπάνω απο αυτά.

 

συμφωνω με karita. ακριβως ετσι ειναι!!!!!!

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

Εχει γονεις..εχει αδερφια? Θα του αρεσε να απαιτεις εσυ απ τους δικους του?

Μπορεις να μας πεις στο περιπου (εστω και με ψευτικα στοιχεια) ποια ιεναι η αδικια..ας πουμε εχουν οι γονεις σου 2 μεγαλα σπιτια και ενα μικρο και δινουν σ εσενα το μικρο και τ αλλα στον αδερφο σου? Εχει δλδ δικιο ..η μιλαμε για κολλημα καθαρα?

 

Οπως και να εχει πρεπει να του κοψεις το βηχα... και να του πεις..δικα τους ειναι ας τα φανε ας τα κανουν οτι θελουν...και οτι δεν πεφτει λογος ουτε ακομα και στην κορη τους... και αν αυτος σ αγαπαει τοσο πολυ που θελει να διαλυσει τηνοικογενεια του γι αυτο το λογο με γεια του και χαρα του..ας το κανει... (δλδ αν το κανει αυτο..λυπαμαι αλλα καλυτερα ..δεν αξιζει να ειναι διπλα σου ..ελεος δλδ)

[lucia]

ο συζυγος μου νοιωθει οτι μας "ριχνουν" στο μοιρασμα της περιουσιας και εχουμε προβληματα.

 

...

 

μιλαει μεχρι κ για χωρισμο εαν συνεχισω και τους υποστηριζω δικαιολογω.

 

 

Αντί να είναι ευγνώμων που θέλουν να σας δώσουν έστω και κάτι, μιλάει για χωρισμό? Πολύ υλιστής ο σύζυγος. Λοιπόν αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Στη Σκανδιναβία πχ που γνωρίζω, αν θές το πατρικό σου, για να μείνει σε χέρια της οικογένειας κ να μην το πάρει κανένας ξένος, το αγοράζεις. Απ΄το γονιό σου εννοώ.

 

Μιας κ μιλαμε για εδώ όμως, διαφώνω με την αποψη να μοιράζονται στα ίσια πάντα. Μια κοπέλα έγραψε πως θεωρεί "αδιανοητο ενας γονιος να ξεχωρισει τα παιδια του και να δωσει στο ενα, εστω μια καραμελα παραπανω....". Αν ομως το ένα παιδί έχει περισσότερη ανάγκη? Ειδικά στις εποχές που ζούμε μου ακούγεται πολύ σκληρό να κρίνεται ένας γονιός για το πώς μοιράζει την περιουσία του (που στην τελική αν δεν ήθελε δεν έδινε κ σε κανέναν). Έχω ακόμα μόνο ένα γιό, αλλά φαντάζομαι πως αν γίνει π.χ. γιατρός, και παντρευτεί κοπέλα με καλή δουλειά, με σπίτι κλπ, και το άλλο μου παιδί άνεργο και στο νοίκι, ε, ίσως βοηθάω προς τα 'κει περισσότερο. Μόνο εγώ σκέφτομαι έτσι? Οι μαμάδες με 2 παιδιά τι λένε?

[lucia]

Ο άντρας σου έχει δίκαιο με την έννοια ότι δεν έπρεπε να σε αδικήσουν, πόσο μάλλον όταν τους είχατε βοηθήσει οικονομικά.

 

Τώρα είδα τις απαντήσεις απο karita και nadia agoromana, έχει ενδιαφέρον να ακούω και την άλλη άποψη. Οπως είπε και η ΑΦΡΟΔΙΤΗ, μίλα λίγο με στοιχεία, στο περίπου. Εδώ που τα λέμε άλλο να τους διευκολύνατε με 500 ευρω π.χ. κι αλλο με είκοσι χιλιάδες.

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

. Έχω ακόμα μόνο ένα γιό, αλλά φαντάζομαι πως αν γίνει π.χ. γιατρός, και παντρευτεί κοπέλα με καλή δουλειά, με σπίτι κλπ, και το άλλο μου παιδί άνεργο και στο νοίκι, ε, ίσως βοηθάω προς τα 'κει περισσότερο. Μόνο εγώ σκέφτομαι έτσι? Οι μαμάδες με 2 παιδιά τι λένε?

 

 

Κι εγω αυτο ελεγα σε μια φιλη που ηθελε να γραψει το πατρικο της κατευθειαν στην κορη της (εχει 1 αγορι κι 1 κοριτσι) . Το θεωρουσα πολυ αδικο..και της ελεγα οτι πες οτι τελικα η κορη σου εχει καλη δουλεια τα φερει ετσι η ζωη και δεν ξερει τι εχει και τ αλλο...δεν εχει τιποτα...δεν ειναι αδικο κι αυτο?

 

Και οι 2 ειναι σεβαστες αποψεις... αλλα το δικαιο ειναι σχετικο ...γι αυτο θα ηθελα η φιλη μας να μας πει τι εννοει ο αντρας της οτι τους αδικει...

[marsob]

Να ξέρεις ότι οι γονείς βοηθάνε παραπάνω το παιδί εκείνο που νοιώθουν ότι έχει παραπάνω ανάγκες και "αδικούν" το παιδί που πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί μόνο του στα πόδια του.

 

συμφωνω απολυτα οτι ισχυει αυτο...το εχω βιωσει στο πετσι μου...ποναει η αδικια αλλα ετσι γινεται...

[alcyon]

Ο γάμος σημαίνει πολλά πράγματα αλλά όχι πλήρη ενσωμάτωση και ταύτιση.

Επίσης χρήματα- περιουσία που δεν τα δουλέψαμε, δεν είναι δικά μας. Αν μας δώσουν κάτι (που δεν το δουλέψαμε) λέμε "ευχαριστώ".

 

Με βάση αυτά στο νου...

1. Κανένας από τους δύο συζύγους δεν έχει δικαίωμα να ανακατευτεί στα περιουσιακά των πεθερικών του και το πώς αυτοί θα τα μοιράσουν στη δική τους οικογένεια.

2. Δεν απαιτούμε. Γιατί έτσι κι αλλιώς, αν δεν έχουν σκοπό να μας το δώσουν, απλά δε θα μας το δώσουν.

3. Αν νομίζουμε πως αδικούμαστε, μιλάμε μόνοι μας με τους γονείς μας ήρεμα και όμορφα. Δεν ανακατεύουμε τους συζύγους, ούτε τους αφήνουμε να ανακατευτούν.

 

 

Αν νομίζουμε πως το αντίτιμο της περιουσίας αντιστοιχεί στο μέγεθος της αγάπης τους... τότε κάτι έχουμε χάσει στο "μέτρημα" της ζωής και των αξιών της. Αν πάλι ορισμένοι θέλουν να μας "τιμωρήσουν" για τις επιλογές μας με το να μας "ρίξουν", τότε εκείνοι δεν έχουν αντιληφθεί ορισμένα πράγματα για την αξία της δικής τους ζωής. Αν δεν το έμαθαν σε τόσα τόσα χρόνια, δε νομίζω πως θα είμαστε σε θέση να τους το διδάξουμε εμείς μέσα σε μία μέρα και μάλιστα "εν θερμώ".

 

Με λίγα λόγια... το θέμα αφορά εσένα και τους γονείς σου. Κάνε ό,τι λέει η καρδιά σου και μη μπλέκεις ή καλύτερα μην αφήνεις να μπλεχτούν άλλοι γιατί δε θα βγει σε καλό.

Υ.Γ. Αν ο δικός μου σύζυγος έθετε θέμα διαζυγίου (εκβιαστικά) επειδή δε θα μίλαγα για να πάρω μεγαλύτερο κομμάτι στην πατρική περιουσία, τότε θα του έλεγα πως... οκ, θα πάρω το κομμάτι, παρόλο που εγώ δεν το είχα σκοπό, και μετά θα κάνω εγώ αίτηση διαζυγίου μιας και με υπολογίζει βάση... τετραγωνικών/ στρεμμάτων κτλ.

[alcyon]

anakateuete giati tou eixa zitisi na boh8isei kai boi8ise k ekeinos se kapoia pragmata epeidi diskoleuotan oi goneis mou opote 8eorei oti exei dikaioma na diekdiki alla 8elei egw na er8w antimetwpi me tous dikous mou alla protimo na pe8anw para na malono gia 15 tetragwnika metra.tou eipa na mazepso osa xrimata edwse kai na toy ta epistrepsw gia na min anakatwnete alla den to dexete.8elei i na paroyme auta poy dikaioymaste i na malwsw mazi tous.

 

Δηλαδή η βοήθειά του ήταν με βάση τη σκέψη πως έχει να λαμβάνει αργότερα; Αν για παράδειγμα οι γονείς σου δεν είχαν κάποια περιουσία για να μοιράσουν, δε θα βοηθούσε; Γιατί συγχέει τις δύο αυτές κινήσεις (βοήθεια και μοιρασιά);

 

Τα δικαιώματα για διεκδίκηση περιουσίας πώς αποκτήθηκαν; Με ... "εξαγορά"; Πόσο κοστολογούνται;

ΟΧΙ, μην απαντήσεις! Απλά πραγματικά θα με ενοχλούσε η στάση του συζύγου αν ήμουν στη θέση σου! Δε μπορεί να τα πηγαίνετε μια χαρά ως εδώ και ξαφνικά να μπερδεύονται τόσο. Πιστεύω πως μάλλον υπάρχει κάποια παρανόηση που μπορεί να λυθεί με μεταξύ σας συζήτηση. Θα έπρεπε ίσως να μιλήσετε... και να εξηγηθείς ξεκάθαρα. Τι θες, τι δε θες και τι δικαιώματα υπάρχουν ή δεν υπάρχουν. Αν οι δικοί σου του χρωστάνε χρήματα, ίσως να πρέπει να τους το πεις για να του τα επιστρέψουν(?) με κάποιο τρόπο(?) αλλά όχι να μπλέξετε περιουσιακά και μια ολόκληρη οικογένεια (γονείς, αδέρφια κτλ).

 

 

Ελπίζω να μη με παρεξηγείς. Συνήθως δεν απαντάω σε τέτοια θέματα, αλλά επειδή τελευταία ακούω αρκετά και από κοντινούς... θεωρώ πως είναι κρίμα να διαγράφουμε όλα τα καλά μιας ολόκληρης ζωής και να εστιάζουμε στο πόσο μεγάλο είναι το κομμάτι μας στην τούρτα, ειδικά αν βλέπουμε πως ... είναι νόστιμο ό,τι μας δίνουν!

[MarcoPolo]

Τα ειπε ολα η Αλκυων και μονο που σε βαζει σε αυτη την θεση ειναι απαραδεκτο. Βαλε φρενο και μην δεχεσαι τετοιου ειδους εκβιασμους και ποσο μαλλον για οικονομικους λογους.

[κανίνα]

γνωμη μου ειναι να παρεις οτι σου δινουν γιατι αν κανεις το λαθος να μπεις σε τετοιες διαδικασιες θα σε κυνηγανε μια ζωη....προτιμας να παρεις κατι λιγοτερο απο τα αδερφια σου η να μαλωνεις μια ζωη μαζι τους?στη τελικη πιστευω πως τον αντρα σου δεν τον αφορα αυτο.ειναι καθαρα δικο σου θεμα...απο τη στιγμη που οι γονεις σου προσπαθουν να δωσουν σε ολουσ σασ κατι,ποιος ο λογος να μαλωνετε?να πω οτι εδινε στα αδερφια σου κι εσενα τιποτα,ναι να διεκδικησεις μεριδιο,αλλα οκ,στη προκειμενη περιπτωση ολοι κατι θα παρετε>>>στη τελικη πες στον αντρα σου οτι αυτο μπορουν να μου δωσουν και θα το παρω με χαρα.....δεν του πεφτει λογος.........ασε που πλεον οσα περισσοτερα εχεις τοσα περισσοτερα χαρατσια θα πληρωνεις...αυτο το σκεφτηκατε??μη χαλατε τις καρδιες σας για 2 μετρα γη,ειναι κριμα!

[Λαΐδα]

αχ...γνωστες καταστασεις...Σκεψου ενα σεναριο που εχει τυχει πολλες φορες.

Ο συζυγος βαζει τη γυναικα του να τσακωθει με το σοι για τα περουσιακα, γονεις, αδερφια.....περνανε χρονια μεχρι να σταθεροποιηθουν οι καταστασεις και να αποκατασταθουν ισορροπιες. Μετα και μεγάλωνωντας τσακωνεται με τη γυναικα του για τα παιδια...Εχει μαθει οτι η γυναικα του βαζει αυτον πανω απο ολα....

Μετα δεν εχει με τι να τσακωθει και τσακωνεται με τη γυναικα του.εκεινη ομως εχει γινει κακια με οσους αγαπαει για χαρη του και τωρα που φευγει στην ουσια μενει μονη της....

Τραβηγμενο? και ομως...πολυ συχνο!

Αυτος που αγαπαει τη γυναικα του την θελει ευτυχισμενη...εγω αυτο ξερω....Αν τον ενοχλει ο χαρακτηρας σου η η συμπεριφορα σου, το συζητατε και καταληγετε σε λυσεις...οχι τσακωμους.

Και για εμενα ειναι μεγαλο λαθος να ενδιαφερεται για την πατρικη περιουσια.....των γονιων σου ειναι...δεν ειναι δικα του ουτε και δικα σου.Δηλαδη αν δεν ειχαν τιποτα?? θα ηταν καλυτερα??

Υπαρχουν μερικες σχεσεις που ειναι αρρηκτες για εμενα.....Κανενας δεν θα μπορεσει να με απομακρυνει απο τα παιδια μου....αλλα ουτε απο τα αδερφια μου και τους γονεις μου....Και τον αντρα μου τον αγαπω και ειμαστε συνοδοιποροι..Αλλα θελω να σεβεται τους ανθρωπους που με εφεραν στη ζωη και με μεγαλωσαν....

 

Αν εκαναν κατι οι γονεις μου στον αντρα μου δεν θα τσακωνομουν μαζι τους....Θα του εξηγουσα οτι επειδει εκεινοι φταινε επιλεγω να μην τους εχω στη ζωη μου.θα απομακρυνομουν απλως.

 

Στην προκειμενη δεν εκαναν κατι στον αντρα σου.....

[Lisbet]

Εγώ νομίζω πως είναι λίγο πιο περίπλοκο το θέμα...καταρχάς, ποια ήταν η βοήθεια του συζύγου προς τους γονείς της θεματοθέτριας; 500-1000 ευρώ δανεικά ή πήρε κανένα δάνειο να τους εξυπηρετήσει; Και δεύτερον, σε τι αφορά το "ρίξιμο"; Σε 15 τετραγωνικά από ξεροχώραφο τέρμα Θεού ή στο 1/3 από άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο μπροστά στη θάλασσα;

 

Γενικά είμαι τις άποψης πως στα αντρόγυνα δεν υπάρχει δικό σου και δικό μου, είναι όλα κοινά. Οπότε κάθε σύζυγος έχει δικαίωμα λόγου και στην περιουσία του άλλου από την οικογένειά του. Πολύ περισσότερο αν η άλλη οικογένεια έχει δώσει αυτό το δικαίωμα. Δεν θα δεχόμουν ποτέ να με αδικήσει ο πατέρας μου ή ο πεθερός μου τον άντρα μου στο μοίρασμα της περιουσίας, εφόσον εγώ είμαι μια ζωή τύπος και υπογραμμός απέναντί τους, εκτός από πολύ ειδικές συνθήκες (πχ αδελφή-κουνιάδα άνεργη και ανύπαντρη ή διαζευγμένη με ανήλικο παιδί).

[alcyon]

...

Γενικά είμαι τις άποψης πως στα αντρόγυνα δεν υπάρχει δικό σου και δικό μου, είναι όλα κοινά. Οπότε κάθε σύζυγος έχει δικαίωμα λόγου και στην περιουσία του άλλου από την οικογένειά του.....

 

Ο γάμος είναι μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας και όχι μεταξύ γονιών-πεθερικών-αδερφιών κτλ. Έχει δικαίωμα να λέει τη γνώμη του για την κοινή περιουσία του ζευγαριού, αλλά στην πράξη ο καθένας ορίζει την περιουσία του σύμφωνα με το νόμο. Το να βάζουμε χεράκι στα του γονιού μας ή του πεθερού μας, είναι τελείως διαφορετικό θέμα. "Κοινά" (στις αποφάσεις και τη διαχείριση) είναι αφότου αποκτηθούν. Έως τότε είναι "ξένα". Τζιζ. Δεν τα πειράζουμε/απαιτούμε/χαλάμε-καρδιες-μας. (Γνώμη μου).

[ekavi_]

ο συζυγος μου νοιωθει οτι μας "ριχνουν" στο μοιρασμα της περιουσιας και εχουμε προβληματα.εγω προτιμω να παρω κατι λιγοτερο απτο να ερθω σε ριξη με τα αδερφια μου και τους γονεις μου...αλλα ο συζυγος μου παλι οχι.. μιλαει μεχρι κ για χωρισμο εαν συνεχισω και τους υποστηριζω δικαιολογω. τι να κανω δεν θελω ουτε να μαλωνουμε ουτε να χωρισουμε αλλα ουτε να χαλασω την σχεση μου με τα αδερφια μου και τους γονεισ μου.τι κανουμε σε τετοιες περιπτωσεις?που να απευθυνθω ποιος μπορει να με βοηθησει? οταν ουτε τα αδερφια μου ουτε ο ανδρας μου παει πισω.

 

 

Ο σύζυγος να μην ανακατεύεται. Αν κάποιος ριχτεί όπως λέει, αυτός θα είσαι εσύ (και όχι αυτός που δεν έχει καμία δουλειά),οπότε θα το χειριστείς όπως νομίζεις εσύ.

 

Το μοίρασμα της περιουσίας θα το κάνουν οι γονείς όπως κρίνουν και ανάλογα με τις ανάγκες των παιδιών.

[Λαΐδα]

Ο γάμος είναι μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας και όχι μεταξύ γονιών-πεθερικών-αδερφιών κτλ. Έχει δικαίωμα να λέει τη γνώμη του για την κοινή περιουσία του ζευγαριού, αλλά στην πράξη ο καθένας ορίζει την περιουσία του σύμφωνα με το νόμο. Το να βάζουμε χεράκι στα του γονιού μας ή του πεθερού μας, είναι τελείως διαφορετικό θέμα. "Κοινά" (στις αποφάσεις και τη διαχείριση) είναι αφότου αποκτηθούν. Έως τότε είναι "ξένα". Τζιζ. Δεν τα πειράζουμε/απαιτούμε/χαλάμε-καρδιες-μας. (Γνώμη μου).

 

Ο σύζυγος να μην ανακατεύεται. Αν κάποιος ριχτεί όπως λέει, αυτός θα είσαι εσύ (και όχι αυτός που δεν έχει καμία δουλειά),οπότε θα το χειριστείς όπως νομίζεις εσύ.

 

Το μοίρασμα της περιουσίας θα το κάνουν οι γονείς όπως κρίνουν και ανάλογα με τις ανάγκες των παιδιών.

 

 

Συμφωνω και παρακαλαω τον θεο μη μου ρθει στα γεραματα η γυναικα καποιου απο τους δυο και μου ζηταει αυτα που της ανηκουν!!!

 

[ekavi_]

Συμφωνω και παρακαλαω τον θεο μη μου ρθει στα γεραματα η γυναικα καποιου απο τους δυο και μου ζηταει αυτα που της ανηκουν!!!

 

 

 

χαχαχαχαχαχ!!! :lol:

[LITSA76]

Έχω ακόμα μόνο ένα γιό, αλλά φαντάζομαι πως αν γίνει π.χ. γιατρός, και παντρευτεί κοπέλα με καλή δουλειά, με σπίτι κλπ, και το άλλο μου παιδί άνεργο και στο νοίκι, ε, ίσως βοηθάω προς τα 'κει περισσότερο. Μόνο εγώ σκέφτομαι έτσι? Οι μαμάδες με 2 παιδιά τι λένε?

γνωμη μου ειναι πωσ οι γονεισ μοιραζουν την περιουσια τους ισα.δεν κρινουν αναλογα με το πως ειναι η οικονομικη κατασταση των παιδιων τους εκεινη τη στιγμη που θα γινει η μεταβιβαση.οι διακυμανσεις στην οικονομικη μασ κατασταση μπορει να ειναι πολυ εντονες και γρηγορες.σκεφτειτε ποσα πραγματα εχουν αλλαξει στην οικονομικη κατασταση ολων μας τα τελευταια χρονια.