Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Υπάρχει νόμος για την πρωινή προσευχή ;;


Recommended Posts

Δηλαδή αμφισβητείς το ότι η θρησκεία είναι προσωπική υπόθεση?

Θεωρείς ότι πρέπει να επιβληθεί από τους δασκάλους η προσευχή, ή ο εκκλησιασμός, στα παιδιά που είναι δηλωμένα ότι είναι βαφτισμένα?

Από ότι ξέρω η εκκλησία δεν επιβάλλει έλεγχο στους Χριστιανούς αν τηρούν τα καθηκόντα τους ή όχι. Από ότι ξέρω προωθεί την ελεύθερη βούληση. Επίσης από τι ξέρω δεν έχουν δικαίωμα οι ΧΟ να κρίνουν τους άλλους αν είναι καλοί ή όχι ΧΟ. Πως μπορεί να το κάνει αυτό το σχολείο?

 

Τι θα πρέπει να κάνει το σχολείο σε ένα παιδί που είναι βαφτισμένο και δεν θέλει να προσεύχεται? Θα ''το τιμωρήσει''? Αυτό δεν θα ήταν αντίθετο με την θρησκεία? Η μήπως το σχολείο θα αποφασίσει να σε διώξει από τον σύλλογο (έτσι δεν γίνεται όταν δεν τηρείς τους κανόνες) άρα να κάνει τι να σε διώξει από την εκκλησία?

 

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν ο ''σύλλογος'' είναι η εκκλήσια τότε οι κάνονες θα πρέπει να τηρούνται σε αυτό τον σύλλογο στην εκκλησία.

 

Στον ''θεσμό'' όμως που λέγεται σχολείο δεν χωράνε τέτοιοι κανόνες.

Υπάρχει κόσμος ξέρεις που δεν δηλώνει πλέον την θρησκεία του, γιατί πραγματικά το θεωρεί προσωπική υπόθεση και δικαίωμα πλέον αναγνωρισμένο.

 

 

Μα έτσι και αλλιώς το σχολείο δεν γνωρίζει ποια παιδιά είναι ή όχι ΧΟ.

Τοι θρήσκευμα δεν δηλώνεται πουθενά.

Άρα σε ποιούς θα "επιβληθεί" η προσευχή;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 420
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Μα έτσι και αλλιώς το σχολείο δεν γνωρίζει ποια παιδιά είναι ή όχι ΧΟ.

Τοι θρήσκευμα δεν δηλώνεται πουθενά.

Άρα σε ποιούς θα "επιβληθεί" η προσευχή;

 

Θα έπρεπε να μην γνωρίζει,

 

φαντάζομαι όμως, το συμπεραίνουν από το πιστοποιητικό γέννησης

 

Επίσης κάπως πρέπει να γνωρίζουν γιατί ακόμη αναγράφεται ακόμη στα απολυτήρια - παρά τις συστάσεις που έγιναν τον Γεννάρη από την ΕΕ για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

(πάντως αμα βάλουν πρόστιμο για αυτό καλό θα ήταν να το πληρώσει η εκκλησία!)

Link to comment
Share on other sites

Όταν παίρνει κανείς αποφάσεις για το παιδί του, οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός, ακριβώς επειδή πρόκειται για το παιδί και όχι για τον ίδιο.

 

Όταν κάποιος εγγράφει το παιδί του σε οποιαδήποτε ομάδα, σύλλογο κλπ, το κάνει επειδή πιστεύει πως το παιδί θα ωφεληθεί με κάποιο τρόπο από τη συμμετοχή σε αυτή τη δραστηριότητα. Δεν έχω δει καμμία δραστηριότητα που να μην έχει έστω και έναν κανόνα. Όταν λοιπόν εγγράφουμε το παιδί, αποδεχόμαστε αυτόματα και τον/τους κανόνες. Αν δεν ξέρουμε περί τίνος πρόκειται, φροντίζουμε πρώτα να ενημερωθούμε.

Αν δε μας αρέσει/αρέσουν φεύγουμε και πάμε αλλού και αφήνουμε τους άλλους που έχουν πάει πριν από μας και δεν έχουν πρόβλημα, να μείνουν ως έχουν. ΔΕΝ απαιτούμε να αλλάξει ο σύλλογος τον τρόπο λειτουργίας του. Τα λέω λάθος;

Π.χ. στο Καράτε, το Τζούντο και ίσως και τις άλλες πολεμικές τέχνες, υπάρχει στην αρχή και στο τέλος ένα τελετουργικό με υποκλίσεις και έναν σύντομο διάλογο στα γιαπωνέζικα. Έχω ακούσει γονείς να διαμαρτύρονται γι αυτό και να απαιτούν να μην εμπλέκονται σε αυτό τα παιδιά τους. Είναι δυνατόν;;; Τους υποχρέωσε κανείς να πάνε τα γράψουν τα παιδιά τους εκεί;;;;

 

Όσο για το σχολείο είπαμε : όποιος θέλει συμμετέχει στην προσευχή, όποιος δε θέλει δε συμμετέχει. Πραγματικά απορώ γιατί πρέπει να συνεχίζεται το θέμα....

 

@jannis, η Sibylla με πρόλαβε και την ευχαριστώ. Αυτή η ανάρτησή της είναι η απάντηση στις ερωτήσεις που μου απευθύνεις. Όπου "σύλλογος", εννοεί "Εκκλησία" κι εν προκειμένω, την Ορθόδοξη.

 

Γενικότερα, τώρα, επειδή είδα πως ενόχλησε το ρήμα "υποτάσσεται"...με συγχωρείτε, αλλά κάπως έτσι θυμόμουν τον ορισμό από τα Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Ας την αντικαταστήσω με το "συμμορφώνεται".

 

Ο σεβασμός στη γνώμη του άλλου δεν έχει θέση στη συγκεκριμένη αντιπαράθεση. Δεν καταλαβαίνω πώς το εννοείτε, ειλικρινά. Δηλαδή, όταν ο άλλος ζητάει κάτι που εγώ κρίνω πως είναι αντίθετο προς το συμφέρον το δικό μου και των παιδιών μου, για να δείξω ότι τον σέβομαι, πρέπει να κάνω τουμπεκί ψιλοκομμένο και να πω, yes master? Ή όταν αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύει κατάμουτρα, να μην το αναφέρω, γιατί θα θεωρηθεί αυτό ως κριτική που εναντιώνεται τα χριστιανικά ιδεώδη; Διαφωνώ κάθετα, όπως καταλαβαίνετε, με αυτού του είδους τις παρατηρήσεις που μου γίνανε.

Link to comment
Share on other sites

Μα έτσι και αλλιώς το σχολείο δεν γνωρίζει ποια παιδιά είναι ή όχι ΧΟ.

Τοι θρήσκευμα δεν δηλώνεται πουθενά.

Άρα σε ποιούς θα "επιβληθεί" η προσευχή;

 

Κι όμως σε όλα τα σχολεία η πρωινή προσευχή είναι καθιερωμένη, δυστυχώς. Σου επιβάλεται αναγκαστικά είτε είσαι καθηγητής είτε είσαι μαθητής. Κι ο τακτικός σχολικός εκκλησιασμός σου επιβάλεται, γιατί αν δεν θέλουν τα πάνε στην εκκλησία οι μαθητές, απειλεί ο διευθυντής ότι θα πάρουν απουσία. Κι ο εκπαιδευτικός είναι υποχρεωμένος να τα συνοδέψει. Γελοίο δεν είναι;

Link to comment
Share on other sites

Κι όμως σε όλα τα σχολεία η πρωινή προσευχή είναι καθιερωμένη, δυστυχώς. Σου επιβάλεται αναγκαστικά είτε είσαι καθηγητής είτε είσαι μαθητής. Κι ο τακτικός σχολικός εκκλησιασμός σου επιβάλεται, γιατί αν δεν θέλουν τα πάνε στην εκκλησία οι μαθητές, απειλεί ο διευθυντής ότι θα πάρουν απουσία. Κι ο εκπαιδευτικός είναι υποχρεωμένος να τα συνοδέψει. Γελοίο δεν είναι;

 

Κάτσε γιατί εδώ διαφωνώ.

Τα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να πάνε στην εκκλησία. Πηγαίνει όποιος θέλει.

Οι εκπαιδευτικοί επίσης δεν είναι υποχρεωμένοι να πάνε στην εκκλησία. Αν δεν πάνε, όμως, είναι υποχρεωμένοι να μείνουν στο σχολείο και να απασχολήσουν τα παιδιά που δεν πήγανε εκκλησία.

Αν πάλι πάνε οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι υποχρεωμένοι να μπουν μέσα. Μπορόυν κάλλιστα να μείνουν στην αυλή.

Αν αυτό δεν συμβαίνει σε κάποια σχολεία, και ο διευθυντής είναι κολλημένος στα παλιά, κάλλιστα, μπορεί όποιος θίγεται να κάνει μια καταγγελί ακαι να δεις πώς συμμορφώνονται όλοι!

 

(Των 3 Ιεραρχών, που είναι η μοναδική επίσημη μέρα εκκλησιασμού για το νηπιαγωγείο (αν και ο εκκλησιασμός είναι διαφορετικός από το δημοτικό, καθώς τα παιδιά πάνε με τους γονείς τους και βρίσκονται ως σχολείο εκεί) εγώ πηγαίνω κανονικά στο σχολείο και το ανοίγω. Κάθομαι όλο το ωράριο μου και κανένας δεν μου έχει πει τίποτα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αγγελίνα2,

υποκρισία δεν είναι να εκφράζει κάποιος αυτά που πιστεύει, ούτε το να αφήνει τους δρόμους ανοιχτούς, οπότε ανεμπόδιστα να βρει το κάθε νέο παιδί το δικό του δρόμο.

 

Νομίζω πως ήμουν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη στο σημείο αυτό, alcyon. Ίσα ίσα που στο προηγούμενο ποστ μου έγραψα ακριβώς αυτό, όσοι δεν πιστεύουν να ΜΗΝ βαφτίζουν τα παιδιά τους και να τα αφήνουν να βρουν το δρόμο τους ή οτιδήποτε άλλο θέλουν. Αν με το "εκφράζει αυτό που πιστεύει" εννοείς "βαφτίζει κι ύστερα απαγορεύει στο παιδί να έχει επαφή με τη θρησκεία στην οποία ανήκει", εσύ μπορεί να μην το θεωρείς υποκρισία, αλλά εγώ το θεωρώ. Υποκειμενική άποψη είναι και η δική μου, δεν μιλάω από θέσεως ισχύος. Ωστόσο είναι αυτή που είναι και έχω το δικαίωμα να τη λέω όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Ας αποφεύγουμε τις επαναλήψεις, για να μην κάνει κύκλους η συζήτηση γύρω από το ίδιο σημείο.

 

Υποκρισία όμως είναι να διατείνεται κάποιος πως πιστεύει σε θρησκευτική ελευθερία, σε αγάπη, σε σεβασμό από τη μια πλευρά, και από την άλλη να υποχρεώνει, να θίγει και να απαξιώνει κάθε τι διαφορετικό από τη δική του "αλήθεια".

 

Να υποθέσω πως αναφέρεσαι σε εμένα. Κάνεις λάθος. Καταρχάς, δεν υποχρεώνω κανέναν να κάνει τίποτα, απλά εκφράζω την αντίθεσή μου στην αλλαγή του status quo. Eπιθυμώ τα πράγματα να παραμείνουν ως έχουν. Αντιθέτως, άλλοι προσπαθούν να υποχρεώσουν εμένα να δεχτώ κάποιες αλλαγές που κρίνω πως δεν αφορούν ούτε στο ατομικό, αλλά ούτε και στο συνολικό συμφέρον του τόπου μου. Και δεν έχω σκοπό να τους διευκολύνω, ούτε με τη σιωπή, ούτε με τη συγκατάθεσή μου.

 

Κατά δεύτερον, ναι, η ανακολουθία και η ασυνέπεια ως στάση ζωής, μια που συζητάμε για τόσο σοβαρά ζητήματα που αφορούν στην ανατροφή των παιδιών μας, με βρίσκει αντίθετη. Δεν πάω να πιάνω όμως κόσμο από το γιακά και να τους ζητάω το λόγο. Ωστόσο, σε μια δημόσια συζήτηση όπου όλοι συμμετέχουμε με ψευδώνυμα, και χωρίς να σηκώνω το δάχτυλο να να δείχνω συγκεκριμένα πρόσωπα, αισθάνομαι πως μπορώ να εκφράσω πιο ανοιχτά τα αισθήματά μου.

 

Υπάρχει κάτι που δεν κατανοώ...

προσωπικά δε νιώθω την ανάγκη να διακηρύξω τα πιστεύω μου, όχι επειδή τα κρύβω, αλλά γιατί νομίζω πως δεν έχουν σχέση με τη συζήτηση. Έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία τι πιστεύει η εμμάκι, η love, εσύ, εγώ, και όλα τα άλλα μέλη που γράφουν ή διαβάζουν το παρόν θέμα;

 

ΟΧΙ. Και, πίστεψέ με, θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσα να μπω στο τριπάκι της διακήρυξης και των δικών μου, αλλά, έτσι όπως εξελίσσεται η κουβέντα, το βρίσκω πολύ δύσκολο.

 

Σημασία έχουν οι απόψεις. Αν αυτές δεν αντιβαίνουν σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τότε γιατί είναι μεμπτές;

 

Κι οι δικές μου, απόψεις είναι. Αν το πάρουμε αλλιώς, γιατί οι δικές μου είναι μεμπτές και των διαφωνούντων με εμένα, άμεμπτες; Διάβασα κι εγώ αρκετά πράγματα, που θα θεωρούσα προσβλητικά, αν δεν αντιλαμβανόμουν πώς διεξάγεται μια δημόσια συζήτηση σε ένα φόρουμ. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Όσοι γράφουμε, και κρίνουμε και κρινόμαστε - και σας παρακαλώ, μη μου πείτε το αντίθετο...ας μην προσβάλλουμε τη νοημοσύνη μας.

 

 

Επίσης -βασικά ζητήματα ψυχολογίας- αντιδρά πιο έντονα, αυτός που νιώθει απειλή. Και μιας και το δικό σου κείμενο είναι πιο δηκτικό (και σχετικά πιο ολοκληρωμένο σε παρουσίαση απόψεων), ήθελα να θέσω την ερώτηση σε σένα και σε όσους συμφωνούν με τα γραφόμενά σου.

 

Μπα, μη νομίζεις...μπορεί να είναι και καθαρά από βαρεμάρα. :P Όταν λες τα ίδια και τα ίδια (έχει ξαναγίνει πολλές φορές παρόμοια συζήτηση, να υπενθυμίσω) κι έχεις εκφραστεί σε όλους τους τόνους της διαλλακτικότητας, τότε μπορεί να δοκιμάσεις και κανέναν άλλο τρόπο έκφρασης.:cool:

 

Ποια ακριβώς είναι η απειλή;

Τι θα πάθουν τα παιδιά, όχι αν αφαιρεθεί η προσευχή από το σχολείο, αλλά αν γίνει κατάλληλα για να ενταχθούν περισσότερα παιδιά στη δραστηριότητα αυτή;

Τι θα γίνει, αν υποθέσουμε πως αύριο καταργείται η προσευχή;

Και θα προτιμούσα να πάρω απαντήσεις όχι γενικές... αλλά συγκεκριμένες. Δηλαδή κρίνοντας από την οικογένειά σας, τον περίγυρό σας, τους γνωστούς σας... Ποιος ακριβώς είναι ο κίνδυνος;

 

Και σε αυτό έχει ήδη απαντήσει η Sibylla και θα επαναλάβω, πάνω κάτω, το ίδιο. Κίνδυνος για τα δικά μου παιδιά δεν θεωρώ ότι υπάρχει. Παρόλα αυτά, θα ήταν βλακώδες, πιστεύω, εκ μέρους μου, να υπαναχωρήσω από οποιοδήποτε κεκτημένο και με νόμο κατοχυρωμένο δικαίωμά μου, χωρίς να έχω πειστεί πως υπάρχει σοβαρός λόγος για να το κάνω. Τόσο απλά. Επιπλέον, θεωρώ λάθος μου να κάθομαι αδιαμαρτύρητα και να παρακολουθώ την όποια απόπειρα αποσύνδεσης του ελληνικού σχολείου με τη θρησκευτική και πολιτιστική παράδοση της Ελλάδας, γιατί πιστεύω ακλόνητα πως μόνο να χάσουν έχουν τα παιδιά από αυτό.

Link to comment
Share on other sites

@jannis, η Sibylla με πρόλαβε και την ευχαριστώ. Αυτή η ανάρτησή της είναι η απάντηση στις ερωτήσεις που μου απευθύνεις. Όπου "σύλλογος", εννοεί "Εκκλησία" κι εν προκειμένω, την Ορθόδοξη.

 

Γενικότερα, τώρα, επειδή είδα πως ενόχλησε το ρήμα "υποτάσσεται"...με συγχωρείτε, αλλά κάπως έτσι θυμόμουν τον ορισμό από τα Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Ας την αντικαταστήσω με το "συμμορφώνεται".

 

Ο σεβασμός στη γνώμη του άλλου δεν έχει θέση στη συγκεκριμένη αντιπαράθεση. Δεν καταλαβαίνω πώς το εννοείτε, ειλικρινά. Δηλαδή, όταν ο άλλος ζητάει κάτι που εγώ κρίνω πως είναι αντίθετο προς το συμφέρον το δικό μου και των παιδιών μου, για να δείξω ότι τον σέβομαι, πρέπει να κάνω τουμπεκί ψιλοκομμένο και να πω, yes master? Ή όταν αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύει κατάμουτρα, να μην το αναφέρω, γιατί θα θεωρηθεί αυτό ως κριτική που εναντιώνεται τα χριστιανικά ιδεώδη; Διαφωνώ κάθετα, όπως καταλαβαίνετε, με αυτού του είδους τις παρατηρήσεις που μου γίνανε.

 

 

Οπως είπα και στην Sibylla αν εννοεί εκκλησία τον σύλλογο, τότε η εκκλησία άς λάβει τα μέτρα της. Το σχολείο δεν μπορεί να ''συμμορφώνει'' στην θέση αυτού του συλλόγου, μια και δεν δικαιούται καν να ξέρει ποια είναι τα μέλη του!

 

Για μενα έχει σχέση και ο σεβασμός στην γνώμη του άλλου, και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα του που συμπεριλαμβάνουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Και επειδή το θρήσκευμα είναι προσωπικό δεδομένο όταν βάζεις κανόνες στο σχολείο με βάση το θρήσκευμα των παιδιών τότε παραβιάζεις αυτό το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων αυτών.

 

Δεν ξέρω τι σε έκανε να ''αισθανθείς'' ότι σε κοροιδεύει κάποιος κατάμουτρα, είμαι σίγουρη ότι εγώ δεν το έκανα, αντιθέτως εσύ και ειρωνεύντηκες και προσέβαλες ''τα πιστεύω'' αυτών που διαφωνούν μαζί σου, ενδεχομένως λόγω ελλείψεως επιχειρημάτων.

 

Οσον αφορά στην Δημοκρατία, είναι ένα πολίτευμα όπου οι πολίτες έχουν ίσο λέγειν και συνήθως οι αποφάσεις της πλειοψηφίας γίνονται νόμοι, κανόνες κλπ. Αν και υπάρχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ Δημοκρατίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα φαινόμενα αυτα είναι υπαρκτά. Γιαυτό μετά μπορούν κάποιοι νόμοι /κανόνες να κληθούν να αναθεωρηθούν. Ειδικά αν η χώρα έχει υπογράψει συμβάσεις σχετικές.

 

Όσοι νιώθουν ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα τους διαμαρτύρονται, αγωνίζονται για αυτό που θεωρούν καλύτερο. Καλή ώρα έτσι κλήθηκε η Ελλάδα να δώσει εξηγήσεις για την αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια. Γίνονται βήματα προς την σωστή κατεύθυνση αλλά είναι μικρά και αργά.

Link to comment
Share on other sites

Κάτσε γιατί εδώ διαφωνώ.

Τα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να πάνε στην εκκλησία. Πηγαίνει όποιος θέλει.

Οι εκπαιδευτικοί επίσης δεν είναι υποχρεωμένοι να πάνε στην εκκλησία. Αν δεν πάνε, όμως, είναι υποχρεωμένοι να μείνουν στο σχολείο και να απασχολήσουν τα παιδιά που δεν πήγανε εκκλησία.

Αν πάλι πάνε οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι υποχρεωμένοι να μπουν μέσα. Μπορόυν κάλλιστα να μείνουν στην αυλή.

Αν αυτό δεν συμβαίνει σε κάποια σχολεία, και ο διευθυντής είναι κολλημένος στα παλιά, κάλλιστα, μπορεί όποιος θίγεται να κάνει μια καταγγελί ακαι να δεις πώς συμμορφώνονται όλοι!

 

(Των 3 Ιεραρχών, που είναι η μοναδική επίσημη μέρα εκκλησιασμού για το νηπιαγωγείο (αν και ο εκκλησιασμός είναι διαφορετικός από το δημοτικό, καθώς τα παιδιά πάνε με τους γονείς τους και βρίσκονται ως σχολείο εκεί) εγώ πηγαίνω κανονικά στο σχολείο και το ανοίγω. Κάθομαι όλο το ωράριο μου και κανένας δεν μου έχει πει τίποτα.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά ποιος θα κάνει καταγγελία στον ίδιο του τον διευθυντή; Πώς θα βγάλει τη χρονιά μετά; Και μη σου πω και τα επόμενα χρόνια, γιατί τις μεταθέσεις πλέον τις βλέπουμε με το κυάλι.

 

Εγώ σου λέω τι είθισται. Σε όσα σχολεία έχω εργαστεί, τα παιδιά εξαναγκάζονται σε εκκλησιασμό. Σαν τα πρόβατα. Προσωπικά δε με χαλάει να τα συνοδέψω στην εκκλησία, με χαλάει όμως αφάνταστα η ιδέα του σχολικού εκκλησιασμού. Τι νόημα έχει; Αν θέλουν να εκκλησιαστούν οι μαθητές, ας πάνε την Κυριακή μόνοι τους ή με τους γονείς τους.

Link to comment
Share on other sites

Αγγελίνα, δε φαντάζομαι με το "παρατηρήσεις" να εννοείς το δικό μου ποστ;; Όσα γράφω τα λέω με καλή διάθεση.

 

Κανένας δεν είπε να μη δηλώσεις την αντίθεσή σου εσύ και όποιος άλλος το αισθάνεται. Απλά λέμε πως άλλο δηλώνω αντίθεση κι άλλο θίγω έντονα.

 

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με όσους διαφωνούν, αλλά με τον τρόπο που εκφράζεται η διαφωνία κάποιες φορές.

 

--------

 

Επί του πρακτικού... για τους εκκλησιασμούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση...

Οι εκπαιδευτικοί το αποφεύγουν όσο γίνεται και αυτό είναι ανεξάρτητο από τα δικά τους πιστεύω. Και ο λόγος, είναι επειδή πολλά παιδιά αντιδρούν και δεν θέλουν να πάνε. Κι αν υποχρεωθούν να πάνε, τότε κάθονται έξω, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να κάθονται και οι εκπαιδευτικοί έξω μαζί τους. Αν πάλι υποχρεωθούν να μπουν όλοι, τότε κάνουν φασαρία, οπότε μοιάζει με "καφενείο"... :?

Αποτέλεσμα... να γίνονται όσο λιγότεροι εκκλησιασμοί είναι δυνατόν (καμιά φορά και κανένας) ανά χρονιά.

Και μιλάμε για τα ίδια παιδιά που συμμετέχουν κάθε μέρα στην πρωινή ΧΟ προσευχή.

Κι επειδή μ' αρέσουν οι ερωτήσεις...

Μήπως η πολύ καθημερινότητα της προσευχής την έκανε να χάσει το "νόημά" της; (Το πολύ το "κυρ'ελέησον" το βαριέται κι ο παπάς! :?:)

--------------

 

Κι αφού τα παιδιά δεν έχουν να χάσουν κάτι από την έλλειψη της πρωινής προσευχής, γιατί να μην υπάρχει κάτι σαν την προσευχή της emmaki που θα κάνει περισσότερα παιδιά να συμμετάσχουν ενεργά στο θέμα και να νιώσουν πιο κοντά στην ... ομάδα;

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά ποιος θα κάνει καταγγελία στον ίδιο του τον διευθυντή; Πώς θα βγάλει τη χρονιά μετά; Και μη σου πω και τα επόμενα χρόνια, γιατί τις μεταθέσεις πλέον τις βλέπουμε με το κυάλι.

 

 

Από εκεί και πέρα μπαίνει η προσωπική ευθύνη/ηθική/τόλμη του καθενός.

 

Πάντως όσο κατεβάζει κανείς το κεφάλι σε πράγματα που είναι αντίθετα με τα πιστεύω του (όχι μόνο τα θρησκευτικά) θα βρίσκονται κάποιοι άλλοι που θα τον πατάνε.........

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Χαρακτήρισα υποκριτές και ανακόλουθους όσους βαφτίζουν τα παιδιά τους από εγωισμό ή υστεροβουλία και ύστερα κόπτονται για την απομάκρυνση των θρησκευτικών εκδηλώσεων στα σχολεία.

Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος ΧΟ να θεωρεί πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται πρωινή προσευχή στο σχολείο...Για ποιό λόγο? Διάβασα τα μηνυματά σου αλλά δεν κατάλαβα το σκεπτικό σου.

Link to comment
Share on other sites

Έχουν θιχτεί τόσοι παράμετροι που είναι αδύνατον ν' απαντήσει κάποιος μ' ένα (μικρό:rolleyes:) μήνυμα. Άσε που πολλά απ' αυτά που γράφτηκαν είναι αδύνατον να συζητηθούν διαδικτυακά - λόγω έλλειψης χώρου, χρόνου και πραγματικών γνώσεων φυσικά, όλων των εμπλεκομένων.

 

Ας πάμε στα πρακτικά (αν και τα έχουμε ξαναπεί) :

 

Γνωρίζετε πως ξεκινάει το Σύνταγμα της Ελλάδας και που ορκίζονται οι βουλευτές? (το "πρόβλημα" - για όσους έχετε "πρόβλημα" - ξεκινάει από κει)

Το έχετε διαβάσει το ΣτΕ?

 

Αν διαφωνείτε σε ότι λέει γιατί δεν απαιτείτε συνταγματική αναθεώρηση (μέσω της ψήφου σας)? Γιατί δεν προτείνετε δημοψήφισμα για ένα τόσο ευαίσθητο και πολύπλοκο θέμα (προσευχή, εκκλησιασμός, μάθημα θρησκευτικών, φορολόγηση εκκλησιαστικής περιουσίας, κ.λ.π.). Για να δούμε και πόσοι είναι ΧΟ τελικά... και πόσοι συνδέουν τη πίστη τους με τη δημόσια λειτουργία.

 

Σε όσα σχολεία έχω εργαστεί, τα παιδιά εξαναγκάζονται σε εκκλησιασμό. Σαν τα πρόβατα.

Φυσικά, σε πιστεύω. Αλλά ειλικρινά, απορώ. Στο Δημοτικό που φοιτεί ο γιος μου (και σε άλλα φίλων) κανείς δεν εξαναγκάζεται. Ίσα ίσα αυτοί που δεν εκκλησιάζονται, κοιμούνται και 1-2 ώρες παραπάνω. Μια χαρά δηλάδή (γι' αυτούς).

Επίσης, όποιος (μαθητής/εκπαιδευτικός) δεν θέλει να μετέχει στη πρωινή προσευχή - ή έρχεται μετά απ' αυτή ή αν είναι εκεί, κάθεται άπρακτος στη γραμμή του και περιμένει να τελειώσει. Κανείς δεν στοχοποιείται. Εδώ δεν γινόταν στα δικά μου χρόνια, θα γίνεται τώρα?

Και τέλος πάντων, η εικόνα που έχω εγώ είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα, τύπου Χομεινί (δεν το λέω για σένα newbie G, γενικά μιλάω). Γιατί αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από κάποια μηνύματα.

 

Εμμάκι, έχω δυο ερωτήσεις (αν θες μου απαντάς) : 1) Ποιό ΠΔ περιγράφει την οργάνωση&λειτουργία των Νηπιαγωγείων? Το Νο 200/1998? Και το Νο 201 των Δημοτικών?

2) Μπορείς να μας δώσεις κάποιες περισσότερες πληροφορίες για το πως ερμηνεύεις τις γιορτές της Ορθοδοξίας στα παιδιά, καθ' ότι δεν είσαι ΧΟ? Τους μιλάς π.χ. για τα Φώτα, την Ανάσταση, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και πως? Κι επειδή είπες πως δεν είσαι άθεη - δίνεις κάποιες ερμηνείες στα παραπάνω, υπό το πρίσμα της όποιας άλλης θρησκευτικής σου κουλτούρας? Θα μ' ενδιέφεραν και οι αντίστοιχες απαντήσεις των εκπαιδευτικών (τουλάχιστον) του Δημοτικού.

 

Αγγελίνα, μην περιμένεις από τους ανθρώπους αυτούς (απ' όσους το κάνουν βέβαια και ξέρουμε πολλούς από την πραγματική μας ζωή) να παραδεχτούν ότι εντάσσουν με αυτοσχεδιασμούς τα Μυστήρια/θρησκεία στο εκάστοτε lifestyle τους -με ότι αυτό συνεπάγεται...

 

κι η γη γυρίζει κι η γυρίζει...

 

Τελειώνοντας, να καταθέσω (καθαρά στατιστικά, από την πραγματική ζωή) ότι οι μισοί μου φίλοι είναι άθεοι (εντελώς όμως:D) και στις άπειρες συζητήσεις που έχουμε κάνει ανά τα χρόνια ούτε νοιώθουν πως απειλούνται απ' όσα συζητάμε εδώ ούτε και καταπιέζονται. Για να μην πω ότι - αν τύχει - στέλνουν και τα παιδιά τους εκκλησία, μιας και δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.

Τέλος πάντων, λίγη σημασία δίνουν στο θέμα, μιας κι άλλα (κοινωνικοπολιτικά) τους βασανίζουν (γενικότερη παιδεία, υγεία, εργασία, εγκληματικότητα, ναρκωτικά, κ.λ.π.)΄.

 

Και βέβαια για μένα, το σημαντικότερο ερώτημα αυτής της συζήτησης (που έθεσε το φεγγαρόπαιδο πολλά μηνύματα πίσω) είναι αν πρέπει τα παιδιά μας να έχουν επαφή με κάποιου είδους πνευματικότητα (μη κολλήσουμε στα θρησκεύματα) και κατά πόσο αυτό θα τους φανεί χρήσιμο στη μετέπειτα ζωή τους.

Link to comment
Share on other sites

Τόση ώρα που διάβαζα τα προηγούμενα posts προσπαθούσα παράλληλα να θυμηθώ έστω & ένα στιγμιότυπο απο μια πρωινή προσευχή και ειλικρινά, 6 χρόνια δημοτικό & 6 χρόνια γυμνάσιο λύκειο ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!! Ψέματα, μόλις έσκασε φλασιά μια φορά που νόμιζα οτι έδειξε ο διευθυντής εμένα για να την πω, αλλά ευτυχώς έδειχνε τον δίπλα. Επίσης δεν παίρνω όρκο για το αν λέγαμε το "Πατερ Ημών". Οπότε μήπως δεν έχει και τόοοοοοση σημασία?

Επίσης, θυμάμαι τα σπασμένα θρανία στο λύκειο, την υγρασία στον τοίχο που μας είχαν 2 υπόγεια κάτω στο γυμνάσιο, τα κάγκελα στα παράθυρα, την έδρα, τον πίνακα, το μωσαικό στο πάτωμα και άλλα πολλά, αλλά πάλι δεν θυμάμαι αν είχε κάπου εικόνες του Χριστού. Αλήθεια δεν το θυμάμαι.

Οπότε 12 χρόνια προσηλυτισμού πήγαν στράφι σε εμένα (αναφέρομαι σε παλαιότερα ποστ με χιουμοριστική και όχι ειρωνική διάθεση, εξηγούμαι-για-να-μην-παρεξηγούμαι-ευχαριστώ-πολύ).

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να μου το πεις...ξέρεις, αν τα γραφόμενά σου παρερμηνεύονται κατ' εξακολούθηση, αρχίζεις και λες, μάλλον εγώ δεν κάνω κάτι σωστά! Πιστεύω πάντως ότι ειδικά η jannis απλά έβγαλε βιαστικά συμπεράσματα, ειδικά από ένα συγκεκριμένο ποστ μου κι έπειτα.

 

βιαστικό και ανυπόστατο συμπέρασμα είναι να λές ότι όσοι γονείς βαφτισαν τα παιδιά τους και το θεωρούν προσωπική υπόθεση ή δεν θέλουν να συμμετέχει υποχρεωτικά σε θρησκευτικές εκδηλώσεις το έχει κάνει από εγωισμό και υστεροβουλία. Φυσικά έχεις δικαίωμα στην άποψη σου, απλώς δεν αποτελεί επιχείρημα για την συζήτηση του αν θα πρέπει στο σχολείο τα παιδιά να υποχρεούνται σε προσευχή και ποιά παιδιά θα πρέπει να υποχρεούνται.

Link to comment
Share on other sites

Φυσικά, σε πιστεύω. Αλλά ειλικρινά, απορώ. Στο Δημοτικό που φοιτεί ο γιος μου (και σε άλλα φίλων) κανείς δεν εξαναγκάζεται. Ίσα ίσα αυτοί που δεν εκκλησιάζονται, κοιμούνται και 1-2 ώρες παραπάνω. Μια χαρά δηλάδή (γι' αυτούς).

 

 

Να υποθέσω ότι μένεις στην Αθήνα; Γιατί η δική μου εμπειρία είναι σε γυμνάσια/λύκεια της επαρχίας. Κι επειδή εκεί οι μαθητές είναι λίγοι, θες δεν θες θα πας εκκλησία με τους υπόλοιπους, αφού πρώτα πρέπει να πας στο σχολείο την πρώτη ώρα για να καταμετρηθούν οι παρόντες. Κάποια παιδιά το σκάνε στο δρόμο από το σχολείο προς την εκκλησία και περνάνε 1-2 ώρες στην καφετέρια του χωριού. Πολύ θα'θελα να τουςακολουθήσω, αλλά δεν μπορώ. :lol:

 

Και βέβαια για μένα, το σημαντικότερο ερώτημα αυτής της συζήτησης (που έθεσε το φεγγαρόπαιδο πολλά μηνύματα πίσω) είναι αν πρέπει τα παιδιά μας να έχουν επαφή με κάποιου είδους πνευματικότητα (μη κολλήσουμε στα θρησκεύματα) και κατά πόσο αυτό θα τους φανεί χρήσιμο στη μετέπειτα ζωή τους.

 

Να έχουνε, γιατί να μην έχουνε; Αλλά είναι το σχολείο αρμόδιο γι αυτό; Δεν θα'πρεπε να είναι αρμοδιότητα της οικογένειας; Πώς μπορώ να είμαι σίγουρη όταν στέλνω το παιδί μου στο σχολείο, ότι κάποια πράγματα μεταφέρονται σωστά; Μπορώ να εμπιστευτώ το δάσκαλο ως προς το τι είδους θρησκευτικά μηνύματα περνάει στο παιδί μου;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

βιαστικό και ανυπόστατο συμπέρασμα είναι να λές ότι όσοι γονείς βαφτισαν τα παιδιά τους και το θεωρούν προσωπική υπόθεση ή δεν θέλουν να συμμετέχει υποχρεωτικά σε θρησκευτικές εκδηλώσεις το έχει κάνει από εγωισμό και υστεροβουλία. Φυσικά έχεις δικαίωμα στην άποψη σου, απλώς δεν αποτελεί επιχείρημα για την συζήτηση του αν θα πρέπει στο σχολείο τα παιδιά να υποχρεούνται σε προσευχή και ποιά παιδιά θα πρέπει να υποχρεούνται.

 

Με αυτή τη μεταξύ μας αντιπαράθεση, θα καταντήσουμε οι γραφικές του θρεντ. Δεν μπορείς να κρίνεις αν είναι βιαστικό και ανυπόστατο το συμπέρασμά μου, γιατί δεν ξέρεις ούτε εμένα, ούτε τους γνωστούς μου, έτσι; Το αν είναι προσωπική υπόθεση η βάπτιση ενός παιδιού ή επιφέρει κάποια αποτελέσματα, το έχω ήδη εξηγήσει μέχρις αηδίας και δε θα ξαναμπώ στη διαδικασία. Όποιος διαβάζει καλοπροαίρετα, θέλω να πιστεύω πως κατάλαβε τι λέω τόσην ώρα.

 

Τελικά, προφανώς είναι πολλά που έχεις παρανοήσει. Δεν υποχρεούται κανένα παιδί σε προσευχή, το έχουμε πει ένα εκατομμύριο φορές ως τώρα. Επίσης, σαφώς και αποτελεί, το παραπάνω, επιχείρημα για το αν πρέπει να γίνεται προσευχή στα σχολεία ή όχι, διότι βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το αν πλειοψηφούν ή μειοψηφούν τα ορθόδοξα παιδιά εκεί. Και μια που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι βαπτισμένα...αυτό λέμε τόσην ώρα.

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος ΧΟ να θεωρεί πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται πρωινή προσευχή στο σχολείο...Για ποιό λόγο? Διάβασα τα μηνυματά σου αλλά δεν κατάλαβα το σκεπτικό σου.

 

Συνειδητοποιημένος ΧΟ και να μη θέλει να γίνεται η προσευχή που κάνει με το παιδί του στο σπίτι του και στο σχολείο, νομίζω πως μπορούμε με ασφάλεια να αποκλείσουμε την ύπαρξη του.

 

Βαφτισμένος ΧΟ που έχει απομακρυνθεί όμως από την Εκκλησία, θέλει να καταργηθούν οι θρησκευτικές εκδηλώσεις στα σχολεία, αλλά παρόλα αυτά, βαφτίζει το παιδί του, ναι, από αυτούς υπάρχουν...και, μια που διάβασες τα μηνύματά μου, την άποψή μου γι' αυτό το φαινόμενο, θα την είδες.

 

 

Αγγελίνα, μην περιμένεις από τους ανθρώπους αυτούς (απ' όσους το κάνουν βέβαια και ξέρουμε πολλούς από την πραγματική μας ζωή) να παραδεχτούν ότι εντάσσουν με αυτοσχεδιασμούς τα Μυστήρια/θρησκεία στο εκάστοτε lifestyle τους -με ότι αυτό συνεπάγεται...

 

Δεν περιμένω να παραδεχτούν τίποτα κι ούτε θεωρώ ότι κάνουν κανένα έγκλημα. Η ένστασή μου ξεκινάει από τη στιγμή που ζητούν την κατάργηση των θρησκευτικών εκδηλώσεων στα σχολεία.

κι η γη γυρίζει κι η γυρίζει...

 

Τελειώνοντας, να καταθέσω (καθαρά στατιστικά, από την πραγματική ζωή) ότι οι μισοί μου φίλοι είναι άθεοι (εντελώς όμως:D) και στις άπειρες συζητήσεις που έχουμε κάνει ανά τα χρόνια ούτε νοιώθουν πως απειλούνται απ' όσα συζητάμε εδώ ούτε και καταπιέζονται. Για να μην πω ότι - αν τύχει - στέλνουν και τα παιδιά τους εκκλησία, μιας και δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.

 

Από τους άθεους, ίδια εμπειρία έχω κι εγώ και την κατέθεσα από την αρχή. Συμβαίνει το εξής παράδοξο δηλαδή: κανείς σχεδόν από τους άθεους (που δεν κάνανε θρησκευτικό γάμο, ούτε βαφτίσανε τα παιδιά τους) ή τους αλλόδοξους που γνωρίζω, να μην έχει έχει ασχοληθεί με το θέμα.

Link to comment
Share on other sites

Εμμάκι, έχω δυο ερωτήσεις (αν θες μου απαντάς) : 1) Ποιό ΠΔ περιγράφει την οργάνωση&λειτουργία των Νηπιαγωγείων? Το Νο 200/1998? Και το Νο 201 των Δημοτικών?

2) Μπορείς να μας δώσεις κάποιες περισσότερες πληροφορίες για το πως ερμηνεύεις τις γιορτές της Ορθοδοξίας στα παιδιά, καθ' ότι δεν είσαι ΧΟ? Τους μιλάς π.χ. για τα Φώτα, την Ανάσταση, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και πως? Κι επειδή είπες πως δεν είσαι άθεη - δίνεις κάποιες ερμηνείες στα παραπάνω, υπό το πρίσμα της όποιας άλλης θρησκευτικής σου κουλτούρας? Θα μ' ενδιέφεραν και οι αντίστοιχες απαντήσεις των εκπαιδευτικών (τουλάχιστον) του Δημοτικού.

 

 

1) Το 200 είναι για τα νηπιαγωεγεία. Το 201 για τα δημοτικά

2) Η θρησκευτική μου κουλτούρα δεν αφορά κανέναν. Μπορεί να είμαι Καθολική/μουσουλμάνα/Μάρτυρας του Ιεχωβά/Βουδίστρια/12θείστρια και τόσα άλλα πολλά...................

Πώς προσέγγιζα τα θέματα; Αν πρέπει, λοιπόν, να "απολογηθώ" για τη δουλειά μου, ας τι κάνω. Χωρίς να προχωρώ σε θρησκευτική ανάλυση, δεν είναι η δουελιά του δασκάλου να κάνει θεολογικές αναλύσεις. Σαν παραμύθι και πολλές φορές ΜΕ παραμύθι-βιβλίο. Μιλούσα για τα Χριστούγεννα, λέγοντας τη γνωστή ιστορία που πήγε η Μαρία με τον Ιωσήφ στη φάτνη κλπ κλπ. Για τα Φώτα διάβαζα ένα παραμύθι και μιλούσαμε για τους Καλικάντζαρους, Ευαγγελισμό δεν πιάναμε καν, γιατί είχαμε το 1821, Πάσχα κάναμε χειροτεχνίες και λαμπάδες και μιλούσαμε για τα ιστορικά γεγονότα την Μ. Εβδομάδας.

 

Όπως βλέπετε, αν και μη ΧΟ, τη δουλειά μου την κάνω και ποτέ δεν είχα παράπονα από κανέναν (ακόμα και από τους γονείς που διαματρύρονταν για την προσευχή). Ταυτόχρονα, όμως, διδάσκω και για τις άλλες θρησκείες, ειδικά αν υπάρχουν και αλλόδοξα παιδιά μέσα στην τάξη.

Link to comment
Share on other sites

1)Χωρίς να προχωρώ σε θρησκευτική ανάλυση, δεν είναι η δουελιά του δασκάλου να κάνει θεολογικές αναλύσεις. Ευαγγελισμό δεν πιάναμε καν, γιατί είχαμε το 1821, Πάσχα κάναμε χειροτεχνίες και λαμπάδες και μιλούσαμε για τα ιστορικά γεγονότα την Μ. Εβδομάδας.

 

Όπως βλέπετε, αν και μη ΧΟ, τη δουλειά μου την κάνω και ποτέ δεν είχα παράπονα από κανέναν (ακόμα και από τους γονείς που διαματρύρονταν για την προσευχή). Ταυτόχρονα, όμως, διδάσκω και για τις άλλες θρησκείες, ειδικά αν υπάρχουν και αλλόδοξα παιδιά μέσα στην τάξη.

Αν θελεις λυσε μου μερικες αποριες....1)Τον Ευαγγελισμο γιατι τον αφηνατε στην ακρη λογω της εθνικης εορτης?Ακομα και τα βιβλια της ιστοριας αναφερουν οτι εκεινη τη μερα εχουμε διπλη θρησκευτικη-εθνικη εορτη 2)Ποια ειναι τα ιστορικα γεγονοτα της Μ.Εβδομαδας?Τα βασικα μου αρκουν 3)Αφου δεν ειναι δουλεια του δασκαλου οι θεολογικες αναλυσεις (και συμφωνω),πως διδασκεις για τις αλλες θρησκειες?Εννοω πως καταφερνεις να τις προσεγγισεις μη θεολογικα κι αν υποθεσουμε οτι αυτο ειναι εφικτο για ποσες δηλ θρησκειες εισαι σε θεση να δωσεις σωστες πληροφοριες δεδομενου του οτι δεν εισαι θεολογος,θρησκειολογος η κατηχητρια?

Link to comment
Share on other sites

Παντως νομιζω οτι το τι θα πιστευει καθε παιδι δεν πρεπει να συνδεετε με το την προσευχητ ου σχολειου,,,(εγω θυμαμαι ολοι να ειμαστε αγουροξυπνημενοι και να μην συμμετεχουμε ενεργα σε αυτο,,,,,μαλιστα οι περισσοτεροι ποτε δε βγαινανε μπροστα να τη πουμε στο μικροφωνο μονο αν γουσταραμε κανενα τοτε εχμ,,,πηγαιναμε να δειχτουμε,,,οποτε νομιζω η γενια μου στο λυκειο ειναι τρανταχτο παραδειγμα οτι ποτε δε προσυτηλιστηκαμε απο αυτη τη διαδικασια,,,,

 

πιο πολυ νομιζω υπαρχει προβλημα απο τους παπουδες γιαγιαδες( δηλ γονεις μας και πεθερικα μας ) γιατι αυτοι μαθημενοι αλλιως αρχιζουν την κατηχηση και μας κραζουν,,,,γιατι δε κοινωνας το παιδι και θα σου μπλεξει με σατανιστικες οργανωσεις και θα το χασεις κλπ κλπ κπλ κπ,,,,οποτε εκει πρεπει κανεις να κανει τον αγωνα του πρωτα,,,,και ναι μπορει εγω να λεω στο παιδι μου οτι ο θεος των χριστιανων και των εβραιων και των μουσουλμανων ειναι ο ιδιος και διαφωνουμε στο ποιος ειναι ο γιος και προφητης κλπ (ναι η μεγαλη μου εχιε και τετοιες αποριες ) αλλα απο την αλλη θα ακουει οι μουσουλμανοι που αυτο εκεινο το αλλο,,,,οποτε αντι να τρωγομαστε με τοσχολειο που απο οτι καταλαβαιω κατι προσπαθει να αλλαξει και εχει πιο ανοκτο μυαλο ας κοιταξουμε πρωτα γυρω μας τι γινεται

 

ναι δυστυχως οι συγγενεις ειναι που σου σπανε περισσοτερο τα νευραγια τη θρησκεια, ειδικα οι μεγαλοι σε ηλικια. καλα περισοστερο απ ολα με ενοχλει το θεμα της βαφτισης, δεν καταλαβαινω γιατι να υποβαλουμε τα παιδια σε τετοια διαδικασια? ακομα κι αν πιστευα, ο χριστος, αλλα και οι πρωτοι χριστιανοι βαφτιζονταν μεγαλοι, που αποφασιζαν οι ιδιοι οτι δεχονται αυτη τη θρησκεια. οποτε εκει εχω ενστασεις και γι αυτο εχω κανει απειρες συζητησεις με παπαδες, οι οποιοι ναι μεν συμφωνουν μαζι μου αλλα αφου ετσι γινεται....

προσωπικα πιστευω οτι κατι υπαρχει, δεχομαι πολλα πραγματα απο το χριστιανισμο οχι ως πιστη και λατρεια αλλα ως τροπο ζωης, αλλα γενικα ειμαι περιεργος ανθρωπος. δεν μπορω να θεδω με θρησκειες,κομματα, ομαδες, δεν εχω ομαδικο πνευμα ουτε μπορω να δουλεψω ευκολα με συνεργασιες, ακομα και στο σχολειο επαιρνα τις εργασιες μονη μου.

 

να πω κατι για το θεμα της προσευχης, οταν πηγαινα σχολειο μας ρωτουσαν οιος θελει να πει προσευχη ή διαλεγαν καποιον απ οσους καθονταν μπροστα μπροστα στη στοιχιση, κι αν δεν ηθελε δεν γινοταν και τιποτα, οποτε δεν ειχα τετοια θεματα. στα θρησκευτικα καποια χρονια ειχαμε κατι κολλημενες με τη θρησκεια, εκει ναι θα ηθελα να ηταν επιλογης, δε φτανει που επρεπε να τα μαθαινουμε ολα απ εξω, μας εσερναν και στην εκκλησια καθε τοσο, και γενικα ειχαν στοχο να μας περασουν το δικο τους τροπο ζωης. αλλες χρονιες παλι τα θρησκευτικα ηταν η ωρα του παιδιου.....

για μενα η θρησκεια πρεπει να διαχωριστει απο το κρατος, επισης το "πατρις-θρησκεια-οικογενεια" δε με αντιπροσωπευει..

Link to comment
Share on other sites

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά ποιος θα κάνει καταγγελία στον ίδιο του τον διευθυντή; Πώς θα βγάλει τη χρονιά μετά; Και μη σου πω και τα επόμενα χρόνια, γιατί τις μεταθέσεις πλέον τις βλέπουμε με το κυάλι.

 

Εγώ σου λέω τι είθισται. Σε όσα σχολεία έχω εργαστεί, τα παιδιά εξαναγκάζονται σε εκκλησιασμό. Σαν τα πρόβατα. Προσωπικά δε με χαλάει να τα συνοδέψω στην εκκλησία, με χαλάει όμως αφάνταστα η ιδέα του σχολικού εκκλησιασμού. Τι νόημα έχει; Αν θέλουν να εκκλησιαστούν οι μαθητές, ας πάνε την Κυριακή μόνοι τους ή με τους γονείς τους.

 

οι περισσοτεροι μαθητες το βλεπουν σαν ευκαιρια να γλιτωσουν μαθημα

Link to comment
Share on other sites

Επίσης, στο νηπιαγωγείο, δεν ορίζεται ΠΟΥΘΕΝΑ (και ξαναματαπροκαλώ όποιον έχει εγκύκλιο να την παρουσιάσει) ότι υπάρχει προσευχή ή ποιά προσευχή θα γίνεται. Γίνεται εθιμικώ δικαίω και η νηπιαγωγός επιλέγει το περιεχόμενο της.

Και μια διευκρινηση....το Π.Δ γραφει το εξης

Τα νήπια που ανήκουν σε

άλλο δόγμα ήάλλο θρήσκευμα δεν συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και στις εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου, εφόσον οι γονείς τους το ζητήσουν με γραπτή δήλωση. Συμμετέχουν όμως στον εορτασμό των εθνικών επετείων και στις άλλες εκδηλώσεις του νηπιαγωγείου.

Αρα το μεταφραζω σωστα οταν λεω οτι τα νηπια που δεν ειναι Χ.Ο (γιατι ποια αλλη θρησκεια εχει περισσοτερα απο ενα δογματα?),εξαιρουνται απο την προσευχη διοτι ΔΕΝ τα αφορα---->αρα για τι προσευχη μιλαμε?Προφανεστατα για προσευχη που απευθυνεται σε Χ.Ο ...αρα νομιζω οτι τα περι εθιμικω δικαιω,(τι εθιμικο,νομος του κρατους ειναι)και τα περι ελευθερης επιλογης και συνταξης του περιεχομενου της ειναι μαλλον δικες σου ερμηνειες....

Link to comment
Share on other sites

Να έχουνε, γιατί να μην έχουνε; Αλλά είναι το σχολείο αρμόδιο γι αυτό; Δεν θα'πρεπε να είναι αρμοδιότητα της οικογένειας; Πώς μπορώ να είμαι σίγουρη όταν στέλνω το παιδί μου στο σχολείο, ότι κάποια πράγματα μεταφέρονται σωστά; Μπορώ να εμπιστευτώ το δάσκαλο ως προς το τι είδους θρησκευτικά μηνύματα περνάει στο παιδί μου;

Ναι, Αθήνα είμαι newbie G. Λακάνε στο δρόμο προς την εκκλησία οι έφηβοι και βρίσκουν καταφύγιο στις καφετέριες, ε?:D Ααααχ, τα νειάτα... τι ωραία που ήταν!:roll:

 

Η θρησκευτική παιδεία είναι αρμοδιότητα της οικογένειας. Προσωπικά, δεν έχω πρόβλημα όμως να ενισχύεται/διευρύνεται κι από το σχολείο. Αν είναι κατάλληλος ο δάσκαλος? Δεν μπορούμε να το ξέρουμε με σιγουριά (όπως π.χ. και για το μάθημα της Ιστορίας, άλλο αγκάθι αυτό!), όμως υποθέτουμε πως ναι είναι (αφού έχει τοποθετηθεί εκεί γι' αυτή τη δουλειά). Στην περίπτωση που δεν είναι - τον καταγγέλουμε.

 

1) Το 200 είναι για τα νηπιαγωεγεία. Το 201 για τα δημοτικά

2) Η θρησκευτική μου κουλτούρα δεν αφορά κανέναν. Μπορεί να είμαι Καθολική/μουσουλμάνα/Μάρτυρας του Ιεχωβά/Βουδίστρια/12θείστρια και τόσα άλλα πολλά...................

Πώς προσέγγιζα τα θέματα; Αν πρέπει, λοιπόν, να "απολογηθώ" για τη δουλειά μου, ας τι κάνω.

Δεν σου ζήτησα ν' απολογηθείς και δεν με αφορά η όποια κουλτούρα σου σε προσωπικό επίπεδο. Όμως, εσύ έφερες παραδείγματα από τη δουλειά σου νωρίτερα (σχετικά με το θέμα μας εδώ), μίλησες για τον εαυτό σου και πάνω σ' αυτά σε ρώτησα - μιας κι όπως φαντάζομαι έχουμε ανοιχτό διάλογο κι άρα ο ένας μπορεί να σχολιάσει, με ευπρέπεια, τα λεγόμενα του άλλου.

 

Στην ουσία τώρα (που ρώτησες αρκετές φορές) : ΠΔ 200/1998 - ΦΕΚ 161/1998 (ένα τυχαίο λινκ) http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=%CF%80%20%CE%B4%20200%20%2F98&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CCQQFjAB&url=http%3A%2F%2Fwww.doe.gr%2Fnomoi%2Fpd200a.pdf&ei=d-dYUM7fNqT-4QScyIDgDQ&usg=AFQjCNEsfvDFVZRru9yLtmRNM0GaGLa0WA

 

Απομονώνω :

 

"Σχολική ζωή - Πολιτισμός

α. Μέρος της σχολικής ζωής αποτελούν οι αναφερόμενες στην προηγούμενη παράγραφο διδακτικές επισκέψεις και έξοδοι. καθώς και κάθε είδους εκδηλώσεις και δραστηριότητες που συμβάλλουν στην επίτευξη των σκοπών του νηπιαγωγείου και του αναλυτικού προγράμματος και φέρνουν το παιδί σε επαφή και επικοινωνία με τη σύγχρονη πραγματικότητα και με έργα πολιτισμικής αξίας. β. Στη πλαίσια της σχολικής ζωής και του πολιτισμού πραγματοποιούνται επισκέψεις και εκδηλώσεις στο χώρο του νηπιαγωγείου κλιμακίων ή μεμονωμένων καλλιτεχνών μουσικής, θεάτρου, χορού, εικαστικών τεχνών και άλλων ειδικών. γ. Η συμμετοχή των νηπίων στις εκδηλώσεις για τις εθνικές ή άλλες εορτές και στην καθημερινή ομαδική προσευχή, καθώς και η οργάνωση εκθέσεων με έργα των παιδιών, αποτελούν επίσης μέρος της σχολικής ζωής και του πολιτισμού. Τα νήπια που ανήκουν σε άλλο δόγμα ή άλλο θρήσκευμα δεν συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και στις εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου, εφόσον οι γονείς τους το ζητήσουν με γραπτή δήλωση. Συμμετέχουν όμως στον εορτασμό των εθνικών επετείων και στις άλλες εκδηλώσεις του νηπιαγωγείου. "

 

Ρωτώ λοιπόν : Υπάρχει κάτι άλλο εκτός απ' αυτό που αναφέρεται παραπάνω στο ΠΔ?

 

Τόση ώρα που διάβαζα τα προηγούμενα posts προσπαθούσα παράλληλα να θυμηθώ έστω & ένα στιγμιότυπο απο μια πρωινή προσευχή και ειλικρινά, 6 χρόνια δημοτικό & 6 χρόνια γυμνάσιο λύκειο ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!! Ψέματα, μόλις έσκασε φλασιά μια φορά που νόμιζα οτι έδειξε ο διευθυντής εμένα για να την πω, αλλά ευτυχώς έδειχνε τον δίπλα. Επίσης δεν παίρνω όρκο για το αν λέγαμε το "Πατερ Ημών". Οπότε μήπως δεν έχει και τόοοοοοση σημασία?

Επίσης, θυμάμαι τα σπασμένα θρανία στο λύκειο, την υγρασία στον τοίχο που μας είχαν 2 υπόγεια κάτω στο γυμνάσιο, τα κάγκελα στα παράθυρα, την έδρα, τον πίνακα, το μωσαικό στο πάτωμα και άλλα πολλά, αλλά πάλι δεν θυμάμαι αν είχε κάπου εικόνες του Χριστού. Αλήθεια δεν το θυμάμαι.

Οπότε 12 χρόνια προσηλυτισμού πήγαν στράφι σε εμένα (αναφέρομαι σε παλαιότερα ποστ με χιουμοριστική και όχι ειρωνική διάθεση, εξηγούμαι-για-να-μην-παρεξηγούμαι-ευχαριστώ-πολύ).

Ε, πες τα κορίτσι μου! Συνοπτικά και με χιούμορ αποτύπωσες την αλήθεια του μέσου μαθητή (και της αφεντιάς μου, επίσης), φυσικά όχι όλων.

 

Καλό μας ξημέρωμα!:-D

Link to comment
Share on other sites

Αν πάλι πάνε οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι υποχρεωμένοι να μπουν μέσα. Μπορόυν κάλλιστα να μείνουν στην αυλή.

5. Εκκλησιασμός νηπίων μπορεί να γίνει ύστερα από απόφαση του διδ. προσωπικού,

εφόσον το επιτρέπουν οι τοπικές συνθήκες και εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για

ασφαλή μετάβασή τους στο ναό.

Επισης κι εδω εχω μια απορια και ζητησα τη συνδρομη νομικου.Η ασφαλης μεταβαση και παραμονη των νηπιων στο ναο ειναι καταστασεις αλληλενδετες.Αρα μπορει να εξασφαλιστει η ασφαλης παραμονη των νηπιων με εκπαιδευτικους στην αυλη?(Ποσο μαλλον οταν μπορουν να μην συνοδευσουν τα παιδια).

Link to comment
Share on other sites

5. Εκκλησιασμός νηπίων μπορεί να γίνει ύστερα από απόφαση του διδ. προσωπικού,

εφόσον το επιτρέπουν οι τοπικές συνθήκες και εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για

ασφαλή μετάβασή τους στο ναό.

Επισης κι εδω εχω μια απορια και ζητησα τη συνδρομη νομικου.Η ασφαλης μεταβαση και παραμονη των νηπιων στο ναο ειναι καταστασεις αλληλενδετες.Αρα μπορει να εξασφαλιστει η ασφαλης παραμονη των νηπιων με εκπαιδευτικους στην αυλη?(Ποσο μαλλον οταν μπορουν να μην συνοδευσουν τα παιδια).

 

γΙ΄αυτό ακριβώς ανέφερα παραπάνω (αλλά μάλλον πε΄ρασε στα "ψιλά") ότι ο εκκλησιασμός στο νηπαιγωείο δεν είναι όπως ο εκκλησιασμός στις υπόλοιπες βαθμίδες ρτης εκπαίδευσης. Τα νήπια πηγαίνουν με τους γονείς τους στην εκκλησία και συναντιόμαστε εκεί ως σχολείο. Εξαιτίας, ΄'ομως, του γεγονότος ότι δεν μπορεί να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η "ευμηερία" (συγνώμη αλλά δεν μου έρχεται άλλη λέξη)των νηπίων μέσα στην εκκλησία (μπορεί κάποιο να ζαλιστεί, άλλο να διψάσει, άλλο να θέλει τουαλέτα κλπ) οι γονείς παραμένουν και έχουν την ευθύνη των παιδιών τους. Αν μετά ακολουθεί μάθημα, οι γονείς είναι υπέυθυνοι για τη μετάβαση των παιδιών στο σχολείο.

Επίσηε, από τη στιγμή που υπάρχει ανεξιθρησκεία και εγώ (και όλοι φυσικά) έχω το δικαίωμα να μην δηλώσω το θρήσκευμα μου (και η υπηρεσία μου είναιυποχρεωμένη να μην μου ζητήσει δήλωση θρησκεύματος), κανένας δεν μπορεί να μου επιβάλει να παρευρεθώ και στην εκκλησία. Φυσικά, μιας και πρόκειται για εργάσιμη μέρα και ώρα, έχω την υποχρέωση να βρίσκομαι εκείνη την ώρα στη δουλειά μου, και να δεν το κάνω ελέγχομαι πειθαρχικά.

 

Το πώς προσεγγίζω, τώρα τα διάφορα θέματα και γιατί το κάνω αυτό, είναι δική μου επιλογή, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κάποιος κανόνας. Ανάλογα με τη δυναμική της τάξης κάθε χρόνο. Πάντως, πίστεψε με, τα προσεγγίχω σωστά. Και επίσης, δεν είμαι η μόνη μη ΧΟ εκπαιδευτικός σε αυτή τη χώρα.... Έχω και προϊσταμένους που μπορούν όποια στιγμή θέλουν αν ελέγξουν τη δουλειά μου και να κρίνουν αν περνάω στα παιδιά τις απόψεις μου (όπως ειπώθηκε σε κάποιο ποστ). Μάλιστα σε αυτούς θα δώσω λογαριασμό για το τι κάνω στην τάξη και όχι σε εξωτερικούς.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...