Πρώην εργαζόμενη, νυν νοικοκυρά

[DALIA]

Θα ηθελα να ακούσω τη γνώμη μιας μητέρας που δούλευε ή δουλευει σε εργοστάσιο ,ή καθαρίστρια

Θα ήθελα να μας πει πόσο τη χαλαρώνει η δουλειά της ..πόσο την "ανεβάζει' ψυχολογικά

Αυτή την εργαζόμενη θα ήθελα να ακούσω..έτσι για αλλαγή

Αλλά μαλλον δεν ειναι εδω

 

Όσο και να σου φανεί παράξενο μία τέτοια εργαζόμενη ( εργοστάσιο) είναι η αδερφή μου,η οποία είναι 32 ετών μητέρα ενός 6χρονου παιδιού και εγχειρισμένη προ 2 ετών περίπου από καρδιά.

Πρόσφατα της κάνανε πρόταση να ανέβει από την παραγωγή στα γραφεία και αρνήθηκε

[Niki81]

απαντω εγω που ειπα το "πηζω"

 

διοτι οταν εχω μαθει να τρεχω σαν το βεγγο και να προλαβαινω δουλεια και οικιακες εργασιες χωρις γυναικα για το σπιτι, τωρα που εχω ολη μερα μονο για τις οικιακες εργασιες καταλαβαινεις οτι μου φτανει και μου περισσευει ο χρονος.

ποσες φορες να σκουπισω? ποσα πλυντηρια να βαλω?

 

εγω μενω σπιτι οταν δεν ειμαι στη δουλεια και ενταξει δεν υπαρχουν εξωτερικες δουλειες (τραπεζες, ψωνια), διοτι δεν ξερω τι να κανω εξω (?) τοσες ωρες. μου φαινεται πολυ αργοσχολο να κοιταω βιτρινες.

 

ετσι ειμαι εγω! δεν κατηγορω αλλους που πανε για καφε ολημερα. το διαπιστωσα χθες που ετρεχα για δουλειες και ειδα οτι τα καφε ειχαν ολα καποια πελατεια.

δεν το κατηγορω, παλι καλα για να ζησουν κι αυτοι που δουλευουν σε αυτα!

βιβλιο διαβαζω το βραδυ πριν κοιμηθω, μου φαινεται κουλο μες την μερα να καθισω να ανοιξω το βιβλιο μου.

τηλεοραση, δεν μου αρεσουν αυτα που εχει το πρωι και το μεσημερι και το απογευμα....

γιαυτο πηζω!

 

Κοιτα εγω εχω το μικρο..ειμαι και εγκυος οποτε και να θελω να πηξω δεν εχω χρονο...δεν ξερω τι γινεται οταν τα παιδια πηγαινουν σχολειο...αλλα ολα οπως λες ειναι και θεμα χαρακτηρα.Εγω ειμαι τυ εξω...δε μπορω σπιτι.

Παντως προσωπικα αν μπορουσα να εχω ενα τριωρακι το πρωι ελευθερο χωρς το μωρο θα πηγαινα σιγουρα γυμναστηριο...ή χορο..ή για μπανακι σε καμια παραλια κοντινη.Και το καφεδακι δλδ δε θα με χαλαγε.κανα κομμωτηριο που εχω να παω απόταν γεννησα...και ναι εγω θα γουσταρα να παω στα μαγαζα να χαζεψω χωρις να εχω το μωρο να τα κανει ολα ρημαδιο.Αν ομως κλεινεσαι μεσα και δε βγαινεις...τοτε πηζεις σιγουρα.

 

Τωρα παιρνω το μικρο και παμε κουνιες...κι αυτος ξεδινει...κι εγω λεω καμια κουβεντα με τις αλλες μαμαδες...

[marchalina]

Όσο και να σου φανεί παράξενο μία τέτοια εργαζόμενη ( εργοστάσιο) είναι η αδερφή μου,η οποία είναι 32 ετών μητέρα ενός 6χρονου παιδιού και εγχειρισμένη προ 2 ετών περίπου από καρδιά.

Πρόσφατα της κάνανε πρόταση να ανέβει από την παραγωγή στα γραφεία και αρνήθηκε

Ενδαφέρον!!

[kikileuteris]

Ρε κορίτσια μίσο λίγο...Συμφωvω ότι η iosifiva δεv εκφράζεται σωστά και χάvει και το δίκιο της. ΟΚ μαζί σας.

ΑΛΛΑ vαι όσο και vα μηv μας αρέσει αυτό μία εργαζόμεvη που πρέπει συγχρόvως vα είvαι και μητέρα και συζηγος και γκόμεvα και πολλά άλλα μαζί είvαι σε πιο δύσκολη θέση.

Kαι δεv μιλάω θεωρητικά έχω πάρει μία γεύση 6 μήvες που γέννησα και μετά, τις 2-3 συνεχόμενες το καλοκαίρι και τις άσχετες βδομάδες που πέρνω μέσα στον χειμώνα.

 

Αν και με κάλυψε αρκετά η Νίκη με την απάντησή της σε εσένα, θέλω να συμπληρώσω 2 πράγματα.

 

Πρώτον, με 1 μήνα άδεια το χρόνο και 6 μήνες λοχεία, δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Σου τα λέω γιατί τα έχω περάσει όλα αυτά. Μιλάς θεωρητικά.

 

Μία γυναίκα πρέπει να είναι όλα αυτά που αναφέρεις, εργαζόμενη, ή μη, και όχι, λυπάμαι δε θεωρώ ότι η εργαζόμενη είναι σε πιο δύσκολη θέση.

 

Μιλώ βεβαίως για τις εργαζόμενες...σαν εμάς...μιας και στο κάλεσμα της συμφορουμίτισσας καμμία κυρία που να δουλεύει στην καθαριότητα, πωλήτρια με σπαστά κτλ αποκρίθηκε. Διότι, πιστεύω πως όλα είναι σχετικά. Μία γυναίκα που κάνει μία δύσκολη και σκληρή δουλειά που εμείς ούτε στον ύπνο μας δεν τη βλέπουμε (άρα το κάνει καθαρά για επιβίωση) πιστεύω ότι άνετα θα την παρατούσε για να καθησει στο σπίτι. Εγώ ή εσύ που λίγο έως πολύ μας αρέσει η δουλειά μας, ή εμ πάσει περιπτώσει δεν τη λες και νταχάου, ε, πως να το κάνουμε, δε λες ότι δουλεύουμε και για το φαγητό μας.

 

Και δεν το κρίνω, πολύ καλά κάνουμε. Με εκνευρίζει πάρα πολύ όμως η κριτική πανταχόθεν για τις άλλες επιλογές, καθώς και αυτό το να παρουσιάζουμε μόνο εαυτούς ως ήρωες...

 

Και σου το λέω εγώ, που είμαι στη δικιά σου πλευρά. Το Σεπτέμβριο πάλι θα δουλεύω, πάλι σε αυτό που γουστάρω ( Ελπίζω λιγότερες ώρες ) αλλά, πως να το κάνουμε...απολαμβάνω το όμορφο καλοκαιράκι που μου χάρισε η κρίση ως άνεργη.

[elenip]

Βρε κορίτσια, προς τι η κόντρα?Πρέπει ν' αποδείξει κατι η μια στη άλλη?Κάποιες θέλουν να δουλεύουν,κάποιες δουλεύουν απο ανάγκη,κάποιες δε δουλεύουν.Ε,και?Είναι οι μεν καλύτερες σε κάτι απο τις δε?Εγω δε νιώθω ούτε ανώτερη ούτε κατώτερη σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση μου.Απλώς είμαι πιο ξεκούραστη σωματικά και ψυχικά.Αυτό μετράει σε μένα

 

Εγώ ήμουν από τις πρώτες που σου είπε μπράβο σου!! απλώς υπάρχουν εδώ μέσα κάποια μέλη που η δική τους άποψη είναι και η σωστή και επειδή δεν μπορούν να την στηρίξουν με επιχειρήματα ειρωνεύονται και λένε το κοντό και το μακρύ τους!!! σύμφωνα με αυτά τα μέλη όσες κάθονται σπίτι έχουν και μία τσουγκράνα μαζί για ευνόητους λόγους όσες δουλεύουν μόνο κουράζονται!!! εγώ πάντως που δουλεύω έχω συνάδελφο που η τσουγκράνα είναι σε καθημερινή βάση σε πλήρη λειτουργία :p:p και στην τελική γούστο και καπέλο καθενός τι θέλει να κάνει!! ο καθένας ξέρει καλύτερα για τον εαυτό του εάν κουράζεται (σπίτι ή δουλειά) και πόσο!!! δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντάμε καν σε αυτά!!!

[salomi]

ok... σήμερα ξύπνησα 7. μέχρι τις 7μιση που ξύπνησε ο μικρός τεμπέλιασα. έπειτα του έκανα πρωνό, μαγείρεψα, έβαλα σκούπα, έβαλα πλυντήριο και τα άπλωσα, καθάρισα το μπάνιο και στις 11μιση ήμουν τελειωμένη. έπειτα πήγα το παιδάκι μου στις κούνιες μέχρι τις 1μιση. έφαγε και τώρα κοιμάται. Το απόγευμα πάλι βόλτα.Δεν μπορώ να πω πως νιώθω κουρασμένη. πραγματικά οταν κάποια στιγμή χαλαρώνω νιώθω πως δεν άνω αρκετά σε σχέση με άλλες κοπέλες που μου λένε πως μέχρι το βράδυ δεν κάθονται λεπτό. και το σπίτι ειναι καθαρό και φαγητό υπάρχει και είμαστε κομπλέ. εκτός απο το οικονομικό. αυτός είναι ο μόνος λόγος που θέλω να γυρίσω στη δουλειά. δεν μου λειπει ούτε το 9ωρο που δούλευα ούτε η μ@λ@κία του καθενός.ούτε που μετά έτρεχα σαν τρελή να τακτοποιήσω σπίτι και να καλύψω και τις ανάγκες του μωρού που ήθελε βόλτα. μου λείπει το 1000ρικάκι που έπαιρνα που τώρα έγινε 400 και αυτό μέχρι τον Αυγουστο. μετά θα τρώμε τα πόδια μας. εμείς. Το νεογέννητο που θα έχουμε το Νοέμβρη ευτυχώς υπάρχει τρόπος σίτισης ανέξοδος τουλάχιστον για 6 μήνες...Κατα τα άλλα πείτε με τεμπέλα αλλα το σπίτι είναι πιο ξεκούραστο για μένα.

[iosifina123]

απο το παραπανω εγω καταλαβα οτι η "ηθικη" ή ψυχικη ανταμοιβή των παραπανω ειναι τοσο εξισοροποιητικη (καλα το λεω?) για τον ανθρωπο, που δεν το αλλαζεις με τιποτα.

αν αυτο εννοεις ειμαι μεσα με τα χιλια!

 

ειμαι κι εγω "θυμα" της κρισης και ειναι γεγονος οτι μου φαινεται πολυ ασχημο να βρισκομαι εκτος παραγωγικης διαδικασιας. να μην βγαζω καθε μηνα καποια χρηματα.

με παρηγορει προς το παρον οτι μπορω να εχω καποιες δουλειες με την ωρα ή με το κομματι.

σκεφτομαι τι αλλο θα μπορουσα να κανω ωστε να εχω δουλεια. δηλ ψαχνω σεμιναρια και τετοια ωστε να επεκταθω σε νεους τομεις.

 

δεν θελω να καθομαι σπιτι. ναι το ομολογω! το πρωι το παιδι ειναι στο σχολειο.

αντε κι εκανα το φαι, το σκουπισμα και οτι αλλο. μετα? και μην μου πειτε οτι γεμιζει η μερα...

 

και οχι δεν ειμαι ηρεμη να καλοδεχτω το παιδι μου και τον αντρα μου οταν πηζω ολη μερα μεσα! ειμαι μεσα στην ανασφαλεια και το αγχος! η αυτοεκτιμηση μου πεφτει και με κανει να ειμαι στην τσιτα!

 

οταν τρεχω ολη μερα με τη δουλεια και ταλαιπωρουμαι αλλά και παραγω κατι, τοτε τρεχω στο σπιτι που ειναι το ζεστο καταφυγιο μου (πολυ μελό ακουστηκε) και στο παιδι μου να σαχλαμαρισουμε, να μου πει τα νεα του απο το σχολειο και να του πω τα νεα μου απο τη δουλεια.

δεν θελω να με ρωταει εσυ τι νεα μαμα? και να λεω ειδα μια καινουργια συνταγη στην τηλεοραση... δεν με γεμιζει... και φοβαμαι οτι σε λιγο αν συνεχισω ετσι "δεν θα του γεμιζω κι εγω το ματι".

παντως η μονη που με ρωτησε με ενθουσιασμο "πως καλοπερνας τωρα? πας μαγαζια, καφε ?" ειναι μια δημοσιος υπαλληλος.

μην αρχισετε τωρα τα γνωστα σφαξιματα...

 

Το παραπάνω ποστ εκφράζει απόλυτα την προσωπική μου άποψη για την ψυχολογία μιας γυναίκας που κάθεται μακροχρόνια στο σπίτι.

 

'Αλλο να το κάνεις λίγο καιρό κι άλλο σε όλη σου τη ζωή. Τα παιδιά μεγαλώνουν, οι ανάγκες αλλάζουν και όχι, δεν είναι απασχόληση να κάθεσαι στο σπίτι.

 

Όσο για τις δραστηριότητες έξω και τις βόλτες και τα μουσεία, όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν γίνεται κάθε μέρα. Η ζωή δεν είναι εκδρομή.

 

Και κακά τα ψέματα, ναι, η μέρα δε γεμίζει με ένα μαγείρεμα κι ένα σφουγγάρισμα. Η κλεισούρα και η έλλειψη ενδιαφερόντων σου βάζει στο μυαλό διάφορες σκέψεις. Άλλο το να καθήσεις λίγο καιρό κι άλλο να το κάνεις σύστημα.

 

Εγώ πάντως έχω κανά δυο γνωστές που το έκαναν σύστημα, και πιστεύω ότι θα ήταν πολύ πιο ήρεμες και για τους εαυτούς τους και για τους άλλους αν είχαν κάποια απασχόληση.

 

Η μια ειδικά κάθεται και κάνει σενάρια για τον άντρα της και την πεθερά της... Πιστεύω αν είχε κάποια απασχόληση, ξέφευγε, κούραζε το μυαλό της θα ήταν καλύτερα... Αλλά η κλεισούρα στο σπίτι και η μοναδική ενασχόληση με τα παιδιά, που έτσι κι αλλιώς έχουν μεγαλώσει, την κάνει να τρώγεται με τα ρούχα της..

 

Και μη βιαστείτε να κράξετε, μιλάω για το μακροχρόνιο του πράγματος.

[Χαρά-Μαρία]

απαντω εγω που ειπα το "πηζω"

 

διοτι οταν εχω μαθει να τρεχω σαν το βεγγο και να προλαβαινω δουλεια και οικιακες εργασιες χωρις γυναικα για το σπιτι, τωρα που εχω ολη μερα μονο για τις οικιακες εργασιες καταλαβαινεις οτι μου φτανει και μου περισσευει ο χρονος.

ποσες φορες να σκουπισω? ποσα πλυντηρια να βαλω?

 

εγω μενω σπιτι οταν δεν ειμαι στη δουλεια και ενταξει δεν υπαρχουν εξωτερικες δουλειες (τραπεζες, ψωνια), διοτι δεν ξερω τι να κανω εξω (?) τοσες ωρες. μου φαινεται πολυ αργοσχολο να κοιταω βιτρινες.

 

ετσι ειμαι εγω! δεν κατηγορω αλλους που πανε για καφε ολημερα. το διαπιστωσα χθες που ετρεχα για δουλειες και ειδα οτι τα καφε ειχαν ολα καποια πελατεια.

δεν το κατηγορω, παλι καλα για να ζησουν κι αυτοι που δουλευουν σε αυτα!

βιβλιο διαβαζω το βραδυ πριν κοιμηθω, μου φαινεται κουλο μες την μερα να καθισω να ανοιξω το βιβλιο μου.

τηλεοραση, δεν μου αρεσουν αυτα που εχει το πρωι και το μεσημερι και το απογευμα....

γιαυτο πηζω!

 

Το αστειο ειναι οτι ταιριαζουμε! Δεν βλεπω σχεδον ποτε τηλεοραση και δεν μου αρεσουν οι καφετεριες βαριεμαι!!!

Δεν ειπα να δεις τηλεοραση ή να δεις βιτρινες. Υπαρχουν ενα σωρο πραγματα που εχεις να κανεις και δεν μπορω να σου προτεινω εγω μια και τα ενδιαφεροντα του καθενος, διαφερουν.

Εγω παω πολλες φορες σε μουσεια κι εκθεσεις, στη θαλασσα, για χορο στο Δημο που ειναι τζαμπα και σε ενα εργαστηρι για παιδια με τη μικρη απο μια ΜΚΟ που ειναι 10 ευρω το μηνα ολο κι ολο, κανουμε κατασκευες και γενικα περναμε χρονο μαζι. Παμε δε καθε μερα πεζοποριες, παιδικες χαρες, κλπ. Επισης, παω σε φιλες μου, εκδρομη στην Πεντελη (καλα, εμας ειναι διπλα μας γι αυτο), κι οποτε εχουμε χρηματα σε παιδοτοπους, σινεμα, στο κολυμβητηριο και σε κανενα λουνα παρκ.

Στο γραφειο οταν ημουν, ημουν μπροστα απο τον υπολογιστη ολη μερα-για ενα δραστηριο ατομο, ΑΥΤΟ ειναι πηξιμο! Γνωμη μου παντα, ετσι; Γιατι εδω λεμε τι αισθανεται η καθεμια μας ξεχωριστα. Καποιος αλλος, μπορει να νιωθει σουπερ σε μια καρεκλα ολη μερα. Εγω, τρελλαινομαι!!!

 

 

ok... σήμερα ξύπνησα 7. μέχρι τις 7μιση που ξύπνησε ο μικρός τεμπέλιασα. έπειτα του έκανα πρωνό, μαγείρεψα, έβαλα σκούπα, έβαλα πλυντήριο και τα άπλωσα, καθάρισα το μπάνιο και στις 11μιση ήμουν τελειωμένη. έπειτα πήγα το παιδάκι μου στις κούνιες μέχρι τις 1μιση. έφαγε και τώρα κοιμάται. Το απόγευμα πάλι βόλτα.Δεν μπορώ να πω πως νιώθω κουρασμένη. πραγματικά οταν κάποια στιγμή χαλαρώνω νιώθω πως δεν άνω αρκετά σε σχέση με άλλες κοπέλες που μου λένε πως μέχρι το βράδυ δεν κάθονται λεπτό. και το σπίτι ειναι καθαρό και φαγητό υπάρχει και είμαστε κομπλέ. εκτός απο το οικονομικό. αυτός είναι ο μόνος λόγος που θέλω να γυρίσω στη δουλειά. δεν μου λειπει ούτε το 9ωρο που δούλευα ούτε η μ@λ@κία του καθενός.ούτε που μετά έτρεχα σαν τρελή να τακτοποιήσω σπίτι και να καλύψω και τις ανάγκες του μωρού που ήθελε βόλτα. μου λείπει το 1000ρικάκι που έπαιρνα που τώρα έγινε 400 και αυτό μέχρι τον Αυγουστο. μετά θα τρώμε τα πόδια μας. εμείς. Το νεογέννητο που θα έχουμε το Νοέμβρη ευτυχώς υπάρχει τρόπος σίτισης ανέξοδος τουλάχιστον για 6 μήνες...Κατα τα άλλα πείτε με τεμπέλα αλλα το σπίτι είναι πιο ξεκούραστο για μένα.

 

Αυτο ειναι σιγουρα ΤΟ επιχειρημα, εδω θα συμφωνησω. Το οικονομικο. Για εμενα, πια, ο μονος λογος για να γυρισω στη δουλεια οταν παει το παιδι σχολειο.

[klouzeau]

Εγώ ήμουν από τις πρώτες που σου είπε μπράβο σου!! απλώς υπάρχουν εδώ μέσα κάποια μέλη που η δική τους άποψη είναι και η σωστή και επειδή δεν μπορούν να την στηρίξουν με επιχειρήματα ειρωνεύονται και λένε το κοντό και το μακρύ τους!!! σύμφωνα με αυτά τα μέλη όσες κάθονται σπίτι έχουν και μία τσουγκράνα μαζί για ευνόητους λόγους όσες δουλεύουν μόνο κουράζονται!!! εγώ πάντως που δουλεύω έχω συνάδελφο που η τσουγκράνα είναι σε καθημερινή βάση σε πλήρη λειτουργία :p:p και στην τελική γούστο και καπέλο καθενός τι θέλει να κάνει!! ο καθένας ξέρει καλύτερα για τον εαυτό του εάν κουράζεται (σπίτι ή δουλειά) και πόσο!!! δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντάμε καν σε αυτά!!!

Δεν αναφερόμουν σε σένα φυσικά.Απλώς η συζήτηση έχει καταντήσει διαγωνισμός της ικανότερηςΠάντως και γω δούλευα και ειδικά μια περίοδο ήμουν συγχρόνως έγκυος στο 2ο και το 1ο ήταν μηνών με ότι αυτό συνεπάγεται και δεν πήρα βραβείο ούτε μετάλειο

[iosifina123]

Επίσης, σορυ κιόλας, αλλά εγώ αισθάνομαι ότι όταν ένας άνθρωπος έχει την ανάγκη να υπάρχει μέσα από το ίντερνετ, απλά δεν έχει ζωή και είναι καμμένος σαν παϊδάκι στο μπάρμπεκιου

 

Άρα εδώ μέσα μπορούμε να ανοίξουμε ταβέρνα!

[floraM]

Αυτο ακριβως ειναι το θεμα καλο μου.Αν εγω γυρισω και σου πω οτι αφου εργαζεσαι αρα αποκλειεται να εισαι καλη νοικοκυρα και καλη μανα σε σχεση με εμενα την σουπερ μαμα που ειμαι ολη μερα με το παιδι μου και δε το παρατησα σε ξενα χερια δε θα ενοχληθεις?

Ομοιως θα ενοχληθει και καποια κοπελα που δεν εργαζεται οταν τη λες αργοσχολη και τεμπελα.

Το πως ζει η καθεμια μονο η ιδια και η οικογενεια τς το γνωριζει...ολα τα υπολοιπα ειναι αλλα λογια να αγαπιομαστε.

 

Το παν ειναι να ειμαστε ευχαριστημενοι με τις επιλογες μας...τωρα αν προσπαθεις να δωσεις αξια στον τροπο ζωης σου μειωνοντας τον τροπο ζωης του αλλου...αστα να πανε.

 

Επισης η θεματοθετρια ανοιξε το θεμα να μοιρατσει μαζι μας το ποσο καλα περναει τωρα που δεν εργαζεται...ουτε κλαφτηκε οτι κουραεται...ουτε ειπε τι τυχερες εισαστε εσεις που εργαζεστε.Ισα ισα ολες παραδεχτηκαμε ποσο δυσκολο ειναι να εισα εργαζομενη γυναικα.Οποτε ολα τα υπολοιπα που ειπωθηκαν δεν καταλαβαινω σε ποια βαση ειπωθηκαν.

 

Συμφωνώ!

[iosifina123]

Το αστειο ειναι οτι ταιριαζουμε! Δεν βλεπω σχεδον ποτε τηλεοραση και δεν μου αρεσουν οι καφετεριες βαριεμαι!!!

Δεν ειπα να δεις τηλεοραση ή να δεις βιτρινες. Υπαρχουν ενα σωρο πραγματα που εχεις να κανεις και δεν μπορω να σου προτεινω εγω μια και τα ενδιαφεροντα του καθενος, διαφερουν.

Εγω παω πολλες φορες σε μουσεια κι εκθεσεις, στη θαλασσα, για χορο στο Δημο που ειναι τζαμπα και σε ενα εργαστηρι για παιδια με τη μικρη απο μια ΜΚΟ που ειναι 10 ευρω το μηνα ολο κι ολο, κανουμε κατασκευες και γενικα περναμε χρονο μαζι. Παμε δε καθε μερα πεζοποριες, παιδικες χαρες, κλπ. Επισης, παω σε φιλες μου, εκδρομη στην Πεντελη (καλα, εμας ειναι διπλα μας γι αυτο), κι οποτε εχουμε χρηματα σε παιδοτοπους, σινεμα, στο κολυμβητηριο και σε κανενα λουνα παρκ.

Στο γραφειο οταν ημουν, ημουν μπροστα απο τον υπολογιστη ολη μερα-για ενα δραστηριο ατομο, ΑΥΤΟ ειναι πηξιμο! Γνωμη μου παντα, ετσι; Γιατι εδω λεμε τι αισθανεται η καθεμια μας ξεχωριστα. Καποιος αλλος, μπορει να νιωθει σουπερ σε μια καρεκλα ολη μερα. Εγω, τρελλαινομαι!

 

 

Ναι, αλλά πώς συγκρίνεται η δουλειά με αυτό που περιγράφεις? Πώς συγκρίνεις τη δουλειά με τις εκδρομές και τα χόμπι? Το ένα αναιρεί το άλλο δηλαδή?

[kikileuteris]

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις.

 

Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν έχω ιδέα τι παίζει και πότε. Δεν βγαίνω στις βιτρίνες, γιατί δεν έχω λεφτά να ψωνίσω και μόνο να δω δεν μου αρέσει.

 

Ούτε χόμπι έχω για να είμαι ειλικρινής. Αλλά, φτιάχνω πράγματα για το σπίτι και τα παιδιά μου που πριν δε θα μπορούσα να κάνω: από ψωμί και μαρμελάδες μέχρι λουκάνικα. Κι έτσι ελέγχω κατά πολύ τη διατροφή τους, πράγμα το οποίο για εμένα πχ είναι σημαντικό.

[Χαρά-Μαρία]

Ναι, αλλά πώς συγκρίνεται η δουλειά με αυτό που περιγράφεις? Πώς συγκρίνεις τη δουλειά με τις εκδρομές και τα χόμπι? Το ένα αναιρεί το άλλο δηλαδή?

 

Οπως ειχε διαμορφωθει η δικη μου ζωη, επεστρεφα απο τη δουλεια καθε μερα στις 7, εκανα δουλειες. Σαββατο ηταν φασινα-σουπερ μαρκετ αντε και μια επισκεψη το απογευμα, οποτε εμενε μια Κυριακη και για ξεκουραση, και για διακεδαση. Πηγαιναμε πολυ λιγες εκδρομες και χομπυ ειχαμε μηδεν. Ολα γινοντουσαν παρα την οργανωση λιγο προχειρα για τα γουστα μου, και το σπιτι, και το παιδι, και η δουλεια με τοση κουραση κι αφηρημαδα.

Παρεπιπτοντως αυτο που λες χομπυ (την Τεχνη), βασει αυτων που δηλωσα οτι κανω τωρα, ειναι σημαντικο μερος της εργασιας μου. Βασικα σε λιγους μηνες, θα κανω εργασια στο σπιτι που δεν θα παιρνει πολυ χρονο. Οταν παει το παιδι στο σχολειο, θα επιστρεψω κανονικα αν και θα προτιμουσα να εργαζομαι μονο τις ωρες που ειναι στο σχολειο. Γι αυτο και ελεγα οτι δεν μπορεις να προσδιορισεις στον καθενα αυτο που θα κανει οταν δεν εχει εργασια 9-5.

Εξαρταται απο τα ενδιαφεροντα του, τις σπουδες και την κλιση του.

Τελος, δεν συμφωνω με το οτι να μενεις σπιτι και να κανεις οικιακα, δεν εχεις εργασια. Ειναι εργασια. Κανονικοτατη και πολυ απαιτητικη.

[Niki81]

Ναι, αλλά πώς συγκρίνεται η δουλειά με αυτό που περιγράφεις? Πώς συγκρίνεις τη δουλειά με τις εκδρομές και τα χόμπι? Το ένα αναιρεί το άλλο δηλαδή?

 

 

Η κοπελα αναφερεται σε πραγματα που κανει στην καθημερινοτητα της...υπο αυτη την εννοια ναι το ενα αναιρει το αλλο.

Τωρα αν εσυ θελεις να με πεισεις πως εργαζεσαι 8-9 ωρες τη μερα...εχεις το σπιτακι σου στην εντελεια...το φαγητο φρεσκομαγειρεμενο....χρονο να αφιερωσεις στα παιδια σου...χρονο να αφιερεωσεις στον αντρα σου και συγχρονως εχεις και προσωπικα χομπι και ολα αυτα σε καθημερινη βαση...ε τοτε προφανως εχουμε διαφορετικη αντιληψη περι του τι σημαινει η λεξη "ειλικρινια".Το λεω γιατι εσυ ειπες να μιλαμε με ειλικρινια.

 

Επισης να θυμισω οτι το θεμα αναερεται σε νοικοκυρες-πρωην εργαζομενες αρα οσες απανταμε εχουμε υπαρξει εργαζομενες και γνωριζουμε πολυ καλα τους ρυθμους μια μεσης εργαζομενης γυναικας.

[fistikaki]

τι θα γινει με τον αντρα, το παιδι, το σκυλι και τα γατια μου????

 

παω και 8ωρο εκκενωσεις βοθρων.... τελευταια προσφορα, ΕΣΕΙΣ χανετε!

[mmaria]

Οταν παει το παιδι στο σχολειο, θα επιστρεψω κανονικα αν και θα προτιμουσα να εργαζομαι μονο τις ωρες που ειναι στο σχολειο. Γι αυτο και ελεγα οτι δεν μπορεις να προσδιορισεις στον καθενα αυτο που θα κανει οταν δεν εχει εργασια 9-5.

Εξαρταται απο τα ενδιαφεροντα του, τις σπουδες και την κλιση του.

Τελος, δεν συμφωνω με το οτι να μενεις σπιτι και να κανεις οικιακα, δεν εχεις εργασια. Ειναι εργασια. Κανονικοτατη και πολλη απαιτητικη.

 

ωπ.. σ'επιασα!

μωρε αν ηταν και το δικο μου μονο ενα διαλειμμα εγγυημενα, δεν θα μιλουσα για αγχος και χαμηλη αυτοεκτιμηση και οσα ειπα πριν.

αλλά οταν βλεπεις το μελλον να διαγραφεται καπως ετσι εκτος κι αν δεν αποφασισεις γενναιες κινησεις... ε, σε παιρνει απο κατω...

δηλ αν ηταν αδεια ανευ αποδοχων, θα εψαχνα κι εγω τα χομπυ μου και τα μουσεια με μεγαλη χαρα!

εχει διαφορα ποιος το αποφασισε να μεινεις στο σπιτι και ποιος αποφασιζει αν και ποτε θα επιστρεψεις.

τουλαχιστον εγω ετσι νιωθω.

[Χαρά-Μαρία]

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις.

 

Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν έχω ιδέα τι παίζει και πότε. Δεν βγαίνω στις βιτρίνες, γιατί δεν έχω λεφτά να ψωνίσω και μόνο να δω δεν μου αρέσει.

 

Ούτε χόμπι έχω για να είμαι ειλικρινής. Αλλά, φτιάχνω πράγματα για το σπίτι και τα παιδιά μου που πριν δε θα μπορούσα να κάνω: από ψωμί και μαρμελάδες μέχρι λουκάνικα. Κι έτσι ελέγχω κατά πολύ τη διατροφή τους, πράγμα το οποίο για εμένα πχ είναι σημαντικό.

 

Υπαρχει και κατι ακομα που με σοκαρε: βλεπω τι γινεται με το παιδι μου. Πριν, δεν ειχα τον ελεγχο κι οποια εργαζομενη μητερα το ισχυριστει υατο, θα λεει ψεμματα εκτος αν του εχει βαλει κοριο. Οκ δεν μπορεις να ξερεις συνεχως που ειναι και τι κανει αλλα κακα τα ψεμματα αλλο ειναι το να λειπεις ολη μερα απο το σπιτι και οταν γυριζεις να εισαι μεσα στη φουρια να τα προλαβεις ολα.

Γι αυτο και δεν συμφωνω οτι κανονικα θα επρεπε να δουλευουμε κι οταν πανε σχολειο-τοτε ειναι που γινονται τα πραγματα ζορικα. Στην εφηβεια κυριως. Εγω ειχα μια μητερα που ελειπε συνεχεια λογω εργασιας, συνεβαινε κατι κι επρεπε να περιμενω μεχρι το βαρδυ να γυρισει κατακοπη και με νευρα να τη ρωτησω τι???? να μου δωσει ποια συμβουλη και στηριξη? Μην γελιομαστε αλλο να εισαι εκει βραχος να σε βλεπουν με το που γυριζουν σπιτι ετοιμη να τα υποδεχτεις, και μεγαλο πραγμα το να μαζευεστε στο τραπεζι-ακους πολλα!

[klouzeau]

Και η δική μου μητέρα δούλευε και μάλιστα κουραστική δουλειά.Θυμάμαι όταν έπαιρνε άδεια το καλοκαίρι και με ξυπνούσε τα πρωινά,μου ετοίμαζε το γάλα και μου έκανε παρέα να ετοιμαστώ για το σχολείο ήταν οι πιο ευτυχισμένες μου μέρες.

[Lucy]

Εδώ και μερικούς μήνες είμαι χωρίς δουλειά.Έκλεισε η επιχείρηση που δούλευα τα τελευταία 10 χρόνια.Αν και νόμιζα οτι θα μου στοίχιζε η αλήθεια είναι οτι είμαι πολύ ευχαριστημένη.Εντάξει, τώρα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα με ένα μόνο εισόδημα αλλά αξίζει.Έχω πλέον χρόνο να καθαρίσω το σπίτι τα πρωινά,να μαγειρέψω φρέσκο φαί και όχι απο το προηγούμενο βράδυ,να διαβάσω τα παιδιά,να παίξουμε,να πιώ το καφεδάκι μου με ηρεμία.Είμαι πιο ξεκούραστη, με πολύ λιγότερο άγχος και έχω διάθεση και βραδυνές περιπτύξεις με τον άντρα μου.Πραγματικά δε ξέρω για πόσο θ'άντεχα αν δούλευα συγχρόνως.Δίνω συγχαρητήρια στις μαμάδες που αντέχουν.Είναι σχεδόν ακατόρθωτο για μια γυναίκα που δουλεύει να κάνει και όλα τα υπόλοιπα εκτός αν βοηθάει και κάποιος άλλος(σύζηγος,γιαγιά).Ζήτω τα οικοκυρικά

 

Δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά νιώθεις έτσι τώρα που δεν δουλεύεις μετά από 10 χρόνια συνεχούς εργασίας. Έτσι ένιωθα και εγώ τον πρώτο καιρό. Μετά μου έλειπε η εργασία μου απίστευτα. Είναι και το οικονομικό στη μέση. Πως είναι δυνατόν να ζήσει μια οικογένεια με έναν μόνο μισθό? Εδώ 2 και δεν φθάνουν...

[Niki81]

ωπ.. σ'επιασα!

μωρε αν ηταν και το δικο μου μονο ενα διαλειμμα εγγυημενα, δεν θα μιλουσα για αγχος και χαμηλη αυτοεκτιμηση και οσα ειπα πριν.

αλλά οταν βλεπεις το μελλον να διαγραφεται καπως ετσι εκτος κι αν δεν αποφασισεις γενναιες κινησεις... ε, σε παιρνει απο κατω...

δηλ αν ηταν αδεια ανευ αποδοχων, θα εψαχνα κι εγω τα χομπυ μου και τα μουσεια με μεγαλη χαρα!

εχει διαφορα ποιος το αποφασισε να μεινεις στο σπιτι και ποιος αποφασιζει αν και ποτε θα επιστρεψεις.

τουλαχιστον εγω ετσι νιωθω.

 

Διορθωσε με αν κανω λαθος αλλα ο λογος που πηζεις δεν ειναι το οτι δεν εργαζεσαι αλλα το οτι η ψυχολογια σου ειναι στα πατωματα.Εχεις φοβηθει ισως λογω της καταστασης...εχεις προδικασει στο μυαλο σου οτι δε θα καταφερεις να ξαναβρεις δουλεια και ολο αυτο σε εχει ριξει σε βαθμο που δεν εχεις ορεη να κανεις τπτ...εξου και το κλεισιμο στο σπιτι και το πηξιμο που αναφερεις.

[zouzounix]

κοριτσια ψυχραιμια το θεμα για εμενα ειναι να μπορεις να εχεις την επιλογη να κανεις αυτο που επιθυμεις περισσοτερο. για εμενα ζορια τραβαει αυτος που ειναι υποχρεωμενος για τον α, η β λογο να κανει κατι αντιθετο απο αυτο που θελει.

πχ να βγει στην δουλεια ενω επιθυμει να κατσει σπιτι και μεγαλωσει τα παιδια και να φροντισει το νοικοκυριο. οπως επισης ζορι τραβαει και αυτη που ενω θελει να δουλεψει δε μπορει να βρει δουλεια και περιοριζεται/ εγκλωβιζεται στα του σπιτιου της.

τωρα ανα θελετε την αποψη μου ναι ειναι σαφως πιο κουραστικο να πρεπει να δουλευεις γιατι αλλιως δε βγαινετε οικονομκια και ταυτοχρονα να πρεπει να φροντιζεις και το σπιτι γιατι δε φτανουν τα λεφτα για οικιακη βοηθο.

[klouzeau]

Προς το παρόν παίρνω ταμείο και κάτι γίνεται.Αργότερα αν δυσκολέψουν πολύ τα πράγματα θ' αναγκαστώ να ψάξω για δουλειά.Δε θέλω να το σκέφτομαι ακόμα

[DALIA]

Αν και με κάλυψε αρκετά η Νίκη με την απάντησή της σε εσένα, θέλω να συμπληρώσω 2 πράγματα.

 

Πρώτον, με 1 μήνα άδεια το χρόνο και 6 μήνες λοχεία, δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Σου τα λέω γιατί τα έχω περάσει όλα αυτά. Μιλάς θεωρητικά.

 

Μία γυναίκα πρέπει να είναι όλα αυτά που αναφέρεις, εργαζόμενη, ή μη, και όχι, λυπάμαι δε θεωρώ ότι η εργαζόμενη είναι σε πιο δύσκολη θέση.

 

Μιλώ βεβαίως για τις εργαζόμενες...σαν εμάς...μιας και στο κάλεσμα της συμφορουμίτισσας καμμία κυρία που να δουλεύει στην καθαριότητα, πωλήτρια με σπαστά κτλ αποκρίθηκε. Διότι, πιστεύω πως όλα είναι σχετικά. Μία γυναίκα που κάνει μία δύσκολη και σκληρή δουλειά που εμείς ούτε στον ύπνο μας δεν τη βλέπουμε (άρα το κάνει καθαρά για επιβίωση) πιστεύω ότι άνετα θα την παρατούσε για να καθησει στο σπίτι. Εγώ ή εσύ που λίγο έως πολύ μας αρέσει η δουλειά μας, ή εμ πάσει περιπτώσει δεν τη λες και νταχάου, ε, πως να το κάνουμε, δε λες ότι δουλεύουμε και για το φαγητό μας.

 

Και δεν το κρίνω, πολύ καλά κάνουμε. Με εκνευρίζει πάρα πολύ όμως η κριτική πανταχόθεν για τις άλλες επιλογές, καθώς και αυτό το να παρουσιάζουμε μόνο εαυτούς ως ήρωες...

 

Και σου το λέω εγώ, που είμαι στη δικιά σου πλευρά. Το Σεπτέμβριο πάλι θα δουλεύω, πάλι σε αυτό που γουστάρω ( Ελπίζω λιγότερες ώρες ) αλλά, πως να το κάνουμε...απολαμβάνω το όμορφο καλοκαιράκι που μου χάρισε η κρίση ως άνεργη.

 

 

Η Νίκη απάντησε προς σε εμένα σε ένα κομμάτι, διότι όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεται και εσύ και η Νίκη δεν είναι δικοί μου ισχυρισμοί.Προσωπικά δεν μείωσα καμιά μητέρα που δεν εργάζεται.

Το μόνο που λέω είναι ότι μια εργαζόμενη μητέρα που θέλει να είναι ενταξει σε όλα ή έστω προσπαθεί κουράζεται πολύ περισσότερο από μία μαμά που είναι στο σπίτι και αν δεν κάνω λάθος εξήγησα και τους λόγους. Ίσως το καταλάβεις αυτό όταν τα παιδιά θα λείπουν από το σπίτι 8-2 και να μπορέσουμε να μιλήσουμε και πρακτικά

Το αν μιλάω θεωρητικά ή όχι μπορεί να είμαι ξανθιά αλλά μπορώ και από αυτόν τον 1 μήνα που κάθομαι πως μπορεί να είναι.Που το 6μηνο δηλ..Αλλά αφού επιμένεις επειδή χατίρια δεν χαλάω μιλάω θεωρητικά

[mmaria]

Διορθωσε με αν κανω λαθος αλλα ο λογος που πηζεις δεν ειναι το οτι δεν εργαζεσαι αλλα το οτι η ψυχολογια σου ειναι στα πατωματα.Εχεις φοβηθει ισως λογω της καταστασης...εχεις προδικασει στο μυαλο σου οτι δε θα καταφερεις να ξαναβρεις δουλεια και ολο αυτο σε εχει ριξει σε βαθμο που δεν εχεις ορεη να κανεις τπτ...εξου και το κλεισιμο στο σπιτι και το πηξιμο που αναφερεις.

 

εγω παλι αναποδα θα το εθετα.

δηλ η ψυχολογια ειναι στα πατωματα διοτι δεν παραγω, δεν βγαζω λεφτα, δεν συναναστρεφομαι συναδελφους, δεν ειμαι μεσα στα πραγματα, δεν πιστευω οτι συντομα θα μπορω να ξαναεχω το προηγουμενο επιπεδο ποιοτητας ζωης.

τωρα για το κανω τα χομπυ μου και τις βολτες μου εξηγησα και πριν οτι ειχα μαθει αλλες ωρες να τα βολευω.