Πρώην εργαζόμενη, νυν νοικοκυρά

[kinkajoujou]

Το θέμα πιστεύω δεν είναι τόσο ότι θα σου λείψει η δουλειά και η μονοτονία της, αλλά το να έχεις χρόνο για ενδιαφέροντα δικά σου, χωρίς τα παιδιά να μπλέκονται στα πόδια σου. Και να μπορείς να έχεις επαφές με άλλους ενήλικες, και πάλι χωρίς τα παιδιά. Και το συνέχεια μαζί με το παιδί κάποια στιγμή φέρνει κούραση..

[maela]

Ζητω τα οικοκυρικα και απο μενα!

Εγω κοριτσια.. δουλευα 11 χρονια στην ιδια εταιρεια!Μου αρεσει αυτο που κανω.. μιας και το ηθελα απο μικρη.. ειχα αριστες σχεσεις με τα αφεντικα.. σε σημειο που θελανε να με παντρεψουν.. καλη θεση .. καλα λεφτακια σχετικα ολα τελεια!Αργησα να κανω παιδι και ηταν υσηχοι οτι δεν θα τα καταφερω οποτε ημουν η αγαπημενη τους υπαλληλος.Μαλιστα μετα απο μια αποτυγχυμενη προσπαθεια εξωσωματικης ειχα πει στην αφεντικινα μου οτι δεν προκειται να ξαναπροσπαθησω.. τουλαχιστον οχι μεχρι να παω 35 γτ δεν το αντεχω ψυχολογικα (ημουν 32 τοτε).Ομως εμεινα εγκυος φυσιολογικα λιγους μηνες μετα.. και τους καθισε στο λαιμο.Κοπηκαν οι καλες σχεσεις και ολα.. με αναγκασαν να παρω το εξαμηνο του οαεδ και σημερα παω να παρω την απολυση μου!Το θεμα ομως ειναι.. οτι περναω την καλυτερη φαση στης ζωης μου αν εξαιρεσεις τα οικονομικα.Εχω το παιδακι μου που το περιμενα με λαχταρα τοσα χρονια.. το μεγαλωνω οπως εγω θελω και κρινω σωστα..δεν θα υποχρεωθω σε καμια γιαγια..ειμαι ηρεμη..εχω ομορφυνει(ετσι μου λενε) απο την πολυ ηρεμια μαλλον .. κανω τις δουλιτσες μου.. μαγειρευω φρεσκο φαγητο καθε μερα.. παμε τις βολτες με το καροτσι παρκο κλπ.Δεν μπορω να φανταστω πως τα καταφερνουν οι εργαζομενες μητερες γτ δεν το εζησα.. ομως πραγματικα μπραβο τους!Δεν περιμενα οτι θα μου αρεσει να ειμαι μια νοικοκυρα..γτ ημουν καριεριτα.. αλλα προς μεγαλη μου εκπληξη.. περναω τελεια.Ναι καποιες φορες μου λειπει το εξω.. βαριεμαι.. αλλα θυμαμαι καλα οτι καποιες φορες ετσι ενιωθα και στην δουλεια!Επισης τωρα το καλοκαιρι εχω την ευκαιρια να παω στο νησι (που εχω σπιτι) και να κανω διακοπες 2 μηνες οπως εκανα μεχρι 20 χρονων!!!Τωρα απο Σεπτεμβρη θα κοιταξω μηπως βρω καμια δουλιτσα παρτ τιμε στο σπιτι.. να βγαζω κανενα χαρτζηλικι.. αλλα και να μην ξεχασω ολα αυτα που εμαθα τοσα χρονια γτ ειναι κριμα!Γενικα θα μου αρεσε η ιδεα να εχω δουλεια στο σπιτι ωστε και να ειμαι κοντα στο παιδι μου.. αλλα και νιωθω οτι κατι κανω και δεν πεταξα ολα αυτα τα χρονια στα σκουπιδια!Ελπιζω να γινουν ετσι!

Ζητω λοιπον τα οικοκυρικα!!!!!

[kounelitsa]

Εγώ σταμάτησα τη δουλειά κατα τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης....το πρώτο σοκ! Καθόμουν στο σπίτι (πρώτη φορά από τα 17 μου) και δεν ήξερα τί να κάνω. Γέννησα και έπιασα μια δουλειά 2 φορές την εβδομάδα συν το μεταπτυχιακό μου....επίσης δεν ένιωθα καλά, αλλά και δουλειά φουλ δεν μπορούσα να βρω (και ναι είχα βάλει λυτούς και δεμένους για να βρω). Ώσπου ξαναμένω έγκυος and the history repeats itself. Τα έχω καταχαρεί τα πρώτα χρόνια με το παιδάκι μου και θα ήθελα και τον πρώτο καιρό του δεύτερου να είμαι κοντά του. Αλλά μέχρι εκεί! Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα κάθομαι σπίτι όλη μου τη ζωή. Η μαμά μου ήταν πάντα στο σπίτι και χαρωπή νοικοκυρά και πρότυπο αλλά εγώ δεεεεεεν....

 

Για μένα το σημαντικό είναι να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, είτε στη δουλειά είτε στο σπίτι να είναι η ψυχολογία μας στο ζενιθ!

Οπότε, ψηφίζω κι εγώ ζήτω τα οικοκυρικά (προς το παρόν!!).

[iosifina123]

Μα φυσικά και δεν εννοώ οτι είπες κάτι κακό.Απλώς διευκρυνίζω τις συνθήκες.Πολλές δεν αντέχουν να κάθονται σπίτι, προτιμούν συγχρόνως να δουλεύουν.Επαναλαμβάνω οτι θαυμάζω και αυτές που δουλεύουν απο επιλογή ή απο ανάγκη και είναι συγχρόνως μανάδες,νοικοκυρές και σύζυγοι.Εγώ, τώρα που γνώρισα αυτή τη ζωή την προτιμώ

 

Αυτό έλειπε

[iosifina123]

Προφανώς όσες γράφουν μανιφέστο των οικοκυρικών σ' αυτό το τόπικ παντρεύτηκαν πλούσιο άντρα και εν μέσω κρίσης έχουν την ''πολυτέλεια'' να κάθονται χαχαχαχα

[iosifina123]

πες τα πες τα!

οι πιο πολλες προτιμουν τη δουλειά παρά να ειναι σπιτι με τα παιδιά τους!

 

 

 

Ακομη κι αν εχουνε σχολείο,εισαι εκει οταν γυρνανε σπιτι,να τους βαλεις να φανε και να τα περιποιηθείς,ξερεις ποσο σημαντικο ειναι αυτο??

 

Ε βέβαια!! Και όταν είναι 20 χρονών και γυρνάνε από το πανεπιστήμιο, πάλι πρέπει να είναι η μάνα όλη μέρα στο σπίτι και να τα περιμένει για να τους βάλει να φάνε! Εξάλλου είναι μάνα, γιατί να δουλέψει? Κέρδισε αυτόματα μια ζωή στο σπίτι

[klouzeau]

Ε βέβαια!! Και όταν είναι 20 χρονών και γυρνάνε από το πανεπιστήμιο, πάλι πρέπει να είναι η μάνα όλη μέρα στο σπίτι και να τα περιμένει για να τους βάλει να φάνε! Εξάλλου είναι μάνα, γιατί να δουλέψει? Κέρδισε αυτόματα μια ζωή στο σπίτι

Δε καταλαβαίνω το υφάκι σου.Αν αναφέρεσαι στην περίπτωση μου δούλευα 10 χρόνια σε μια εταιρεία η οποία έκλεισε.Δούλευα και στις 2 εγκυμοσύνες μου μέχρι τον 8ο μήνα,ξαναγύρισα στη δουλειά μου όταν γίναν 4 μηνών και δούλευα μέχρι πριν απο λίγους μήνες που είναι τώρα 6,5 και 5,5 ετών.Θα 'πρεπε να ντρέπομαι για κάτι?Ούτε παντρεύτηκα πλούσιο άντρα.Μπορείς να πεις την άποψη σου χωρίς ειρωνίες αλλά απ' οτι φαίνεται απλώς θέλεις ν' αρπαχτείς

[Maraki+]

Δε καταλαβαίνω το υφάκι σου.Αν αναφέρεσαι στην περίπτωση μου δούλευα 10 χρόνια σε μια εταιρεία η οποία έκλεισε.Δούλευα και στις 2 εγκυμοσύνες μου μέχρι τον 8ο μήνα,ξαναγύρισα στη δουλειά μου όταν γίναν 4 μηνών και δούλευα μέχρι πριν απο λίγους μήνες που είναι τώρα 6,5 και 5,5 ετών.Θα 'πρεπε να ντρέπομαι για κάτι?Ούτε παντρεύτηκα πλούσιο άντρα.Μπορείς να πεις την άποψη σου χωρίς ειρωνίες αλλά απ' οτι φαίνεται απλώς θέλεις ν' αρπαχτείς

Σοβαρά τώρα...μην ξαναμπείς στην διαδικασία να δικαιολογηθείς στην Ιωσηφίνα. Είναι γνωστό το μένος της για τις μη εργαζόμενες μητέρες που τολμάνε να το απολαύσουν...πρέπει όλες να σκέφτονται σαν εκείνη αλλιώς τις ειρωνεύεται και τις απαξιώνει μέχρι τελικής πτώσεως.

Καλά κάνεις και απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, μην ασχολείσαι.

Φιλική συμβουλή.

[klouzeau]

Α, εντάξει το 'πιασαΕυχαριστώ

[kounelitsa]

Συμφωνώ με το Maraki το είχα διαβάσει κι εγώ το άλλο θέμα και πάλι είχε δημιουργηθεί πρόβλημα από το πουθενα.

[Niki81]

Μα ετσι κι αλλιως δεν καταλαβα...αντε κι εχω παντρευτει πλουσιο αντρα...ειναι κακο?Εχουν καποιο κουσουρι οι πλουσιοι και θα επρεπε να ντρεπομαι??

Το πως τα βγαζει περα καθε οικογενεια...το ποσο εχει παλεψει καθε ανθρωπος...το τι περιουσια εχει κλπ ειναι θεμα της καθε οικογενειας.

[klouzeau]

Δεν είδα οτι είχε και άλλο ίδιο θέμα.Θα το κοιτάξω.

[Maraki+]

Δεν είδα οτι είχε και άλλο ίδιο θέμα.Θα το κοιτάξω.

Ήταν ούτως ή άλλως κλειδωμένο.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=117981

[kikileuteris]

Εδώ και μερικούς μήνες είμαι χωρίς δουλειά.Έκλεισε η επιχείρηση που δούλευα τα τελευταία 10 χρόνια.Αν και νόμιζα οτι θα μου στοίχιζε η αλήθεια είναι οτι είμαι πολύ ευχαριστημένη.Εντάξει, τώρα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα με ένα μόνο εισόδημα αλλά αξίζει.Έχω πλέον χρόνο να καθαρίσω το σπίτι τα πρωινά,να μαγειρέψω φρέσκο φαί και όχι απο το προηγούμενο βράδυ,να διαβάσω τα παιδιά,να παίξουμε,να πιώ το καφεδάκι μου με ηρεμία.Είμαι πιο ξεκούραστη, με πολύ λιγότερο άγχος και έχω διάθεση και βραδυνές περιπτύξεις με τον άντρα μου.Πραγματικά δε ξέρω για πόσο θ'άντεχα αν δούλευα συγχρόνως.Δίνω συγχαρητήρια στις μαμάδες που αντέχουν.Είναι σχεδόν ακατόρθωτο για μια γυναίκα που δουλεύει να κάνει και όλα τα υπόλοιπα εκτός αν βοηθάει και κάποιος άλλος(σύζηγος,γιαγιά).Ζήτω τα οικοκυρικά

 

Εγώ έχει ένα μήνα που απολύθηκα, και το απολαμβάνω! Βέβαια από Σεπτέμβριο το πιθανότερο θα δουλεύω κάπου κάπως...αλλά προς το παρόν...το χαίρομαι!

 

Είμαι 32 χρονών, δουλεύω 14 χρόνια, και κάποια από αυτά, 4 με 5 έκανα 2 δουλειές.

 

Βεβαίως δε σταμάτησα τα παιδιά από τον παιδικό, απλά μίκρυνα τα ωράριά τους. Άλλη αίσθηση ρε παιδί μου! Δεν έχω κανένα άγχος για τπτ! Για το μαγείρεμα, για τις δουλειές, όλα χαλαρά!

 

ΠΑρόλο που είμαι υπέρ της δουλειάς, και το επιδιώκω γενικά, οφείλω να αναγνωρίσω τα καλά της οικοκυρικής! Και τα κακά της δουλειάς. Κακά τα ψέμματα, όταν εργάζεσαι, αυτομάτως αυξάνονται και τα έξοδά σου, από βενζίνες, μέχρι ρούχο! Τώρα, ρε παιδί μου...άλλο πράμα! Κανένα άγχος για τπτ δεν έχω!

 

Προφανώς όσες γράφουν μανιφέστο των οικοκυρικών σ' αυτό το τόπικ παντρεύτηκαν πλούσιο άντρα και εν μέσω κρίσης έχουν την ''πολυτέλεια'' να κάθονται χαχαχαχα

 

Ή αν θες να σου το πω κι από την άλλη πλευρά, όσες γράφουν μανιφέστο κατά αυτών, είναι οι υψηλόμισθες και μαθημένες...αλλιώς...απλά μαθηματικά...

 

Εάν υπέγραφα τη 2η μείωση στη δουλειά μου, θα έπαιρνα 575...βάλε βενζίνες Καλαμαριά Καλοχώρι καθημερινά...συν του όλο και κάτι θα ξοδέψεις για φαγητό κτλ...Μία η άλλη έρχονται με τα 440 του ταμείου

 

Το νόμισμα έχει πάντα 2 πλευρές...

 

Όπως μάθαμε στα πολλά, θα μάθουμε και στα λίγα, δεν έγινε και κάτι, γερά να είναι τα παιδιά μας, κι εμείς για να τα μεγαλώσουμε...όλα τα άλλα έρχονται!

[DALIA]

Klouzeu και maela περιμένετε λίγο να περάσει ο καιρός και μετά σας αφήνω να ενθουσιαστείται με τα νέα δεδομένα.Είναι πολύ φρέσκο ακόμα το πράγμα

[MarcoPolo]

Tο να σεβεσαι την γνωμη του αλλου και τις επιλογες του δυσκολο πραγμα πραγματικα μην μασατε ο καθενας καλο ειναι να κανει αυτο που αντεχει και θελει.

 

Εγω πριν γεννησω ειχα μια ακρως απαιτητητικη και δημοφιλη δουλεια στα αυτια των αλλων. Στην πραξη ομως εφευγα πρωι και γυρνουσα νιυχτα 10 και 11 το βραδυ, βοηθεια δεν επαιζε απο πουθενα και απο τον αντρα μου ελαχιστη αφου ειχε χειροτερο ωραριο απο εμενα και το χειροτερο δουλευα 3 απο τα 4 Σαββατοκυριακα του μηνα και τις αργιες. Εκει ηρθε η ωρα να αποφασισω πως θελω να μεγαλωσω το παιδι μου.

Η αλλη λυση ηταν να αφησω το προωρο παιδακι μου που γεννηθηκε παρα πολυ δυσκολα σε ξενη γυναικα και δεν θα εφτανε μια θα χρειαζομουν η εσωτερικη να καλυψει τις ωρες η δυο γυναικες τουλαχιστον. Καποιες φορες στην ζωη ερχεται η στιγμη να επιλεξεις τι ειναι πιο σημαντικο για σενα. Δεν ηταν ευκολα αυτα τα τρια τελευταια χρονια μονιμως με ενα μωρο και μετα παιδι κολλημενο πανω σου αλλα δεν το μετανιωνω στιγμη καθως ρουφηξα ολες τις στιγμες του και το αγορακι που βλεπω σημερα ειναι ενα ευτυχισμενο παιδι πραγματικα. Αλλο παιδι δεν μπορω να κανω οποτε θεωρω οτι τωρα που θα παει σταθμο θα βρω και εγω τους ρυθμους μου σε προσωπικο επιπεδο.

Επιπλεον αν ειχα εναν αντρα που δεν θα με σεβοταν και δεν θα θεωρουσε σημαντικη την επιλογη μας σιγουρα δεν θα το εκανα. Αλλα τον ηξερα και το εμπιστευομουνα αφηνοντας την δουλεια μου με κυριο γνωμονα το καλο της οικογενειας μας.

[kikileuteris]

Μα ετσι κι αλλιως δεν καταλαβα...αντε κι εχω παντρευτει πλουσιο αντρα...ειναι κακο?Εχουν καποιο κουσουρι οι πλουσιοι και θα επρεπε να ντρεπομαι??

Το πως τα βγαζει περα καθε οικογενεια...το ποσο εχει παλεψει καθε ανθρωπος...το τι περιουσια εχει κλπ ειναι θεμα της καθε οικογενειας.

 

Ακριβώς! Έλεος με τη ζήλεια! Αυτό το να πρέπει να έχουμε περισσότερα από τον διπλανό, κι αν ο διπλανός τα έχει, δεν είναι επειδή είναι πιο ικανός αλλά πιο λαμόγιο...ποτέ δε θα μπορέσω να το καταλάβω! Ας τα χαίρονται όσοι τα έχουν! Εγώ τους θαυμάζω που τα κατάφεραν!

 

Αυτό είναι στενομυαλιά. Να μη μπορούμε να δούμε ένα θέμα από όλες τις απόψεις! Ότι οκ, σαφώς υπάρχουν και γυναίκες που έχουν την πολυτέλεια να μη δουλέψουν (ε και? εγώ δλδ στη θέση τους τι θα έκανα?), αλλά υπάρχουν και άλλες που δε δουλεύουν, είτε γιατί θέλουν να είναι όλη μέρα με τα παιδάκια τους (εγώ σας θαυμάζω εσάς) και γυναίκες που λατρεύουν να δουλεύουν, γυναίκες καριέρας, δλδ γιατί θα πρέπει οι επιλογές του διπλανού να είναι ΜΟΝΟ κακές και οι δικές μας ΜΟΝΟ καλές?

[val80]

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα !!!!!!!!

 

Εργάζομαι από 18 χρονών, σπούδαζα και δούλευα παράλληλα. Η δουλειά για εμένα δεν ήταν "ανάγκη" επιβίωσης αλλά μια ικανοποίηση!!!!!!!!!!!! Πραγματικά περνούσα πολλές ώρες δημιουργικά και με το αζημίωτο !!!!

 

Όταν ήρθε η στιγμή να φέρουμε τον μπέμπη μας στην ζωή....τα πράγματα άλλαξαν.......αποφασίσαμε ότι θα μεγαλώσουμε εμείς τα παιδιά μας και όχι οι γιαγιάδες, νταντάδες κτλ.... είχαμε βέβαια και την οικονομική άνεση να έχουμε έναν μισθό. Ευχαριστιέμαι που κάθομαι σπίτι και περιποιούμαι την οικογένεια μου αλλα δεν σας κρύβω ότι μου λείπουν και οι παλιές μου επαγγελματικές μου δραστηριότητες. Αισθάνομαι "λίγη" στα μάτια των άλλων, το ξέρω είναι χαζό, αλλά είναι λίγο απότομο όταν αγαπάς την δουλειά σου και σε γεμίζει αυτό που κάνεις ξαφνικά να ξεκόβεις. Βέβαια έχω μια μεγαλύτερη αγάπη ...... τον μπεμπη μου !!!!!!

 

Είναι δύσκολη η ζωή μιας γυναίκας, μάνας και εργαζόμενης !!!!!!!!!!!!!!

[nancy14]

Δουλευω συνεχόμενα εδώ και 12 χρόνια..αμέσως μόλις πηρα πτυχίο έπιασα δουλειά και μάλιστα αρκετά απαιτητική...στην πρώτη μου εγκυμοσύνη έφυγα τις 53 μέρες του ΙΚΑ και ξαναγύρισα μετά τις 63 μέρες..το μωρό ούτε τριών μηνών και με μια ξένη γυναίκα στο σπίτι...στην αρχή , για κανά μήνα ήταν και η μητέρα μου στο σπίτι να επιβλέπει ουσιαστικά την γυναίκα...μετά μόνη της...γύρναγα στις 4 το μεσημέρι και ήμουν φυσικά αυτοκόλλητη με το μωρό...δεν είχα επιλογές..η δουλειά και η θέση μου είναι εξαιρετικά απαιτητικές...δεν μπήκα ποτέ σε διαδικασία να σκεφτώ να μην πάω. Στο δεύτερο παιδί πάλι το ίδιο, από την μία ήταν πιο εύκολο γιατί την γύναικα πια την γνώριζα πολύ κάλά και της έχω εμπιστοσύνη, από την άλλη ακόμα πιο δύσκολο γιατί τον θήλαζα αποκλειστικά και ήμουν στην δουλειά με το θήλαστρο αγκαλιά. Υπάρχουν μέρες που νιώθω κομμάτια, χώμα, ένα με την κούραση...μέρες που δεν έχω όρεξη γυρίζοντας ούτε να μιλήσω. Δεν θα το παίξω χαρωπή μανούλα, είναι πολύ δύκολα τα πράγματα σε μια οικογένεια όταν δουλεύουν και οι δυο εξαντλητικά ωράρια αλλά ίσως ο έλαχιστος χρόνος που περνάμε με τα παιδιά να είναι πολύ ποιοτικός. Τα παιδιά μου ποτέ δεν παραπονέθηκαν που φέυγω γιατί πολύ απλά αυτή την καθημέρινοτητα και την ρουτίνα έχουν ζήσει. Εγώ τώρα στα 36 μου νιώθω πολύ κουρασμένη, γεμάτη με εμπειρίες αλλά κουρασμένη. Δεν θα ήθελα να σταματήσω να δουλεύω ποτέ, η σιγουριά και η ικανοποιήση που σου δίνει μια δουλειά που σου αρέσει είναι μεγάλη ΑΛΛΑ, αν είχα επιλογή, θα ήθελα να έμενα με τα παιδιά μου ένα ίσως δυο χρόνια. Νομίζω ότι έτσι θα είχα άλλες αντοχές τώρα και δεν θα μου είχε μείνει κανένα παραπόνο, δηλαδή θα το έκανα για μένα και πάλι όχι για τα παιδιά. Για να μην πώ ότι για μένα το καλύτερο σενάριο ζωής θα ήταν να δουλεύω ένα πεντάωρο καθημερινά:lol:...αλλά εντάξει δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...και ο καθένα σαφώς και ζει με τις επιλογές του...

[klouzeau]

Συμφωνώ οτι είναι μεγάλη η αλλαγή.Δε μπορώ να πώ όμως οτι νιώθω λίγη στα μάτια των άλλων γιατί φροντίζω την οικογένεια μου, άλλα 3 άτομα.

[DALIA]

Koρίτσια εγώ από όσα διαβάζω έχω καταλάβει ότι έχει γίvει μία "σύγχηση" στο θέμα.

Η klouzeau είvαι αυτή τη στιγμή χωρίς δουλειά επειδή η εταιρεία που εργαζόταv έκλεισε και τα παιδάκια της είvαι αρκετά μεγάλα, εγώ δηλ. το βλέπω σαv εvτελώς διαφορετική περίπτωση από αυτά που λέτε.

[MarcoPolo]

Aκομα και ετσι το να απολαμβανει το οτι ειναι σπιτι μεχρι να ξαναβρει δουλεια δεν ειναι κακο μετα απο χρονια δουλειας καλο ειναι που το βλεπει θετικα.

[χριστινάκι π.]

Ζητω τα οικοκυρικα και απο μενα!

Εγω κοριτσια.. δουλευα 11 χρονια στην ιδια εταιρεια!Μου αρεσει αυτο που κανω.. μιας και το ηθελα απο μικρη.. ειχα αριστες σχεσεις με τα αφεντικα.. σε σημειο που θελανε να με παντρεψουν.. καλη θεση .. καλα λεφτακια σχετικα ολα τελεια!Αργησα να κανω παιδι και ηταν υσηχοι οτι δεν θα τα καταφερω οποτε ημουν η αγαπημενη τους υπαλληλος.Μαλιστα μετα απο μια αποτυγχυμενη προσπαθεια εξωσωματικης ειχα πει στην αφεντικινα μου οτι δεν προκειται να ξαναπροσπαθησω.. τουλαχιστον οχι μεχρι να παω 35 γτ δεν το αντεχω ψυχολογικα (ημουν 32 τοτε).Ομως εμεινα εγκυος φυσιολογικα λιγους μηνες μετα.. και τους καθισε στο λαιμο.Κοπηκαν οι καλες σχεσεις και ολα.. με αναγκασαν να παρω το εξαμηνο του οαεδ και σημερα παω να παρω την απολυση μου!Το θεμα ομως ειναι.. οτι περναω την καλυτερη φαση στης ζωης μου αν εξαιρεσεις τα οικονομικα.Εχω το παιδακι μου που το περιμενα με λαχταρα τοσα χρονια.. το μεγαλωνω οπως εγω θελω και κρινω σωστα..δεν θα υποχρεωθω σε καμια γιαγια..ειμαι ηρεμη..εχω ομορφυνει(ετσι μου λενε) απο την πολυ ηρεμια μαλλον .. κανω τις δουλιτσες μου.. μαγειρευω φρεσκο φαγητο καθε μερα.. παμε τις βολτες με το καροτσι παρκο κλπ.Δεν μπορω να φανταστω πως τα καταφερνουν οι εργαζομενες μητερες γτ δεν το εζησα.. ομως πραγματικα μπραβο τους!Δεν περιμενα οτι θα μου αρεσει να ειμαι μια νοικοκυρα..γτ ημουν καριεριτα.. αλλα προς μεγαλη μου εκπληξη.. περναω τελεια.Ναι καποιες φορες μου λειπει το εξω.. βαριεμαι.. αλλα θυμαμαι καλα οτι καποιες φορες ετσι ενιωθα και στην δουλεια!Επισης τωρα το καλοκαιρι εχω την ευκαιρια να παω στο νησι (που εχω σπιτι) και να κανω διακοπες 2 μηνες οπως εκανα μεχρι 20 χρονων!!!Τωρα απο Σεπτεμβρη θα κοιταξω μηπως βρω καμια δουλιτσα παρτ τιμε στο σπιτι.. να βγαζω κανενα χαρτζηλικι.. αλλα και να μην ξεχασω ολα αυτα που εμαθα τοσα χρονια γτ ειναι κριμα!Γενικα θα μου αρεσε η ιδεα να εχω δουλεια στο σπιτι ωστε και να ειμαι κοντα στο παιδι μου.. αλλα και νιωθω οτι κατι κανω και δεν πεταξα ολα αυτα τα χρονια στα σκουπιδια!Ελπιζω να γινουν ετσι!

Ζητω λοιπον τα οικοκυρικα!!!!!

 

Πώς σου φέρθηκαν έτσι;;;;Αίσχος!!!!

 

Από την άλλη, σου βγήκε σε καλό!!!!Μακάρι να σου πάνε όλα καλά!

 

Σχετικά με τα άλλα που ειπώθηκαν τα περί πλούσιου άντρα τα ακούω βερεσέ...Αν κάποια θέλει να ζει Κηφισιά ή Άλιμο σαφώς δεν φτάνει ο ένας μισθός, αν όμως δεν την πειράζει να μένει Καμίνια ή Δραπετσώνα ας πούμε, τότε μια χαρά φτάνει!Έχει να κάνει και με τις ανάγκες μιας οικογένειας....Μπορεί ας πούμε να βγαίνουν μια φορά το μήνα σε ταβέρνα και όχι κάθε Σάββατο σε κυριλέ εστιατόριο μετά το Μέγαρο...Έτσι πέφτουν τα έξοδα!

[fistikaki]

δουλευα απο τα 17 μου, μεχρι τα 29 νον στοπ, απο το πρωι μεχρι το βραδυ, σπουδαζοντας ταυτοχρονα 18-22... 29-34, παρτ ταιμ

 

και τα 2 τελευταια χρονια ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ...

 

αν ανταλασσω την ηρεμια του σπιτιου μου, το μεγαλωμα του παιδιου μου, την περιποιηση στον αντρα μου, το καθαρισμα και το μαγειρεμα, το πλυσιμο και το σιδερωμα

με

τρελους ρυθμους δουλειας? με τρελο αγχος, με πηξιμο, με ντεντλαινς, με κινηση στους δρομους, με τσακωμους με εργοδοτες και υπαλληλους, με ωραρια και υπερωριες?

 

αν ανταλλασω την κατσαρολα μου με μπριφκεης? τις πυτζαμες μου με ταγερ και τις παντοφλες μου με 12ποντα?

 

ΧΤΕΣ

δινω μαζι ενα νεφρο και εναν ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ!!!!!!

 

που μπορω να κανω την αντααλλαγη?

[DALIA]

Aκομα και ετσι το να απολαμβανει το οτι ειναι σπιτι μεχρι να ξαναβρει δουλεια δεν ειναι κακο μετα απο χρονια δουλειας καλο ειναι που το βλεπει θετικα.

 

δε είπα σε καμία περίπτωση ότι είvαι κάτι κακό.

είπα απλά ότι εγώ τα θεωρώ 2 διαφορετικά πράγματα.