Όταν η χαρά σκιάζεται από τη θλίψη...

[summerday]

Δεν ξέρω αν κάνω καλά που άνοιξα αυτή την ενότητα αλλά έχω τόση ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον που μπορεί έστω στο μισό να με καταλάβει...

Η χαρά για τον ερχομό της κορούλας μου ήταν από την αρχή μεγάλη...έχω γίνει χαζομαμά πριν ακομη να γεννήσω. Επίσης το άγχος μου ήταν πάντα υπερβολικό για όλα.Να νιώσω το κοριτσάκι μου, οι εξετάσεις να είναι καλές και στη πορεία αν θα γίνω καλη μαμά, αν θα τα καταφέρω στη φροντίδα της κτλ. Ευτυχώς είμαι από τις τυχερές που μένω στο ίδιο κτίριο με τους γονείς μου και είχα πάντα στο μυαλό μου ότι θα έχω τη μαμά μου σε οτιδήποτε χρειαστώ. Έχει ήδη μεγαλώσει και τα 2 ανήψια μου (της αδερφής μου) και μου έδειχνε τη χαρά της να είναι πλάι σε μένα και στην μπέμπα μας.Οταν έμαθε ότι θα πάρει και το όνομα της μόνο τα κλάματα δεν έβαλε. Η καλή μου η μητερούλα, 1 χρόνο μετά από δυνατό εγκεφαλικό είχε τη δύναμη να μεγαλώσει και το 2ο ανήψι μου, και τώρα 4 χρονια μετά, παρότι είχε προβλήματα, ανυπομονούσε να βοηθήσει αλλά και να μεγαλώσει το εγγονι της μικρης της κόρης (καημός της ήταν να δει ένα μωρό από μένα).

 

Πριν λίγες μέρες μια εξέταση ρουτίνας της μητέρας μου, μας έβαλε σε τρεξίματα..και τελικά τα αποτελέσμτα λίγες μέρες μετά έδειξαν καρκίνο.

Όλη η χαρά μου για τον ερχομό της μπέμπας μου πηγε περίπατο. Η θλίψη μου είναι μεγάλη και πιστεύω καταλαβαίνετε την ψυχολογία μου. Όταν δεν κλαίω, απλά δεν έχω όρεξη να μιλήσω. Σερνόμουν που σερνόμουν...τώρα είμαι ένα με το πάτωμα. Η μητέρα μου ακόμη δεν ξέρει τίποτα. Ούτε ο πατέρας μου. Εγώ και η αδερφή μου μέχρι στιγμής σκεφτόμαστε αν θα της το πούμε και πως. Ο καρκίνος ειναι στο μαστό. Το μονο που ξέρει είναι οτι θα κάνει εγχείρηση να το βγάλει και ήδη έχει πέσει σε κατάθλιψη γιατί νιώθει οτι θα μας επιβαρύνει και οτι δεν θα μπορεί για ένα διαστημα να με βοηθήσει με τη φροντίδα του μωρού. Που να μάθει ότι ίσως χρειαστεί μαστεκτομή και χημειοθεραπείες;Και τι άλλο....

Κορίτσια, είμαι τόσο στεναχωρημένη. Γιατί να συμβεί τώρα; Γιατί να μην μπορώ να χαρώ και εγώ τον ερχομό του μωρού μου; Είναι πλήγμα για μένα να μην την έχω δίπλα μου...Γιατί ξέρω ότι βάση όλων όσων θα περάσει δεν θα μπορεί να χαρεί και ούτε εγώ θα μπορώ να χαρώ όταν δεν θα την έχω κοντά μου....Η εγχείρηση θα συμπέσει με την γέννα μου...

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε....είμαι τόσο απογοητευμένη...Συγχωρέστε με αν σας κούρασα...απλά η αδερφή μου, ο γαμπρός μου και ο άντρας μου συνέχεια μου λένε να μην στεναχωριέμαι και όλα θα πάνε καλά...πως να τους δείξω πως νιώθω...αφού συνέχεια όταν βγάζω αυτό που νιώθω,με μαλώνουν γιατί λένε ότι έτσι κάνω κακο στο μωρό μου...

Θέλω απλά να κλαίω συνέχεια....

[Sotiria]

Φυσικά σε καταλαβαίνω κοπέλα μου...δεν είναι λίγο αυτό που περνάς..

Λυπάμαι για αυτό που συνέβη στη μητέρα σου...αφού είναι στο μαστό

έχει πολλές πιθανότητες ίασης σωστά??

 

Είσαι προς το τέλος της εγκυμοσύνης σου γλυκιά μου και μέσα σου 'εχεις ένα

κανονικότατο μωρούλι που περιμένει να έρθει η ώρα του να βγει, προσπάθησε να μην το φορτώνεις με αρνητικά συναισθήματα. Μπες εδώ στο forum, πεστα μας να ξεσπάσεις και μετά χάιδεψε την κοιλίτσα σου και δείξε του οτι το αγαπάς πολύ....

Καλό κουράγιο

[Silmaril]

Λυπάμαι πάρα πολύ για τα νεα που ειχατε για τη μαμά σου...Έχεις απόλυτο δίκιο να αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι και θεωρώ αδύνατο να μη στεναχωριέσαι όπως σου λένε οι δικοί σου (απο ενδιαφέρον βέβαια στο λένε κι όχι απο αναισθησία).

Όντως όμως μπορείς να σκέφτεσαι οτι όλα θα πάνε καλά με τη μαμά σου...Μην αναρωτιέσαι γιατί συνέβη αυτό ή γιατί συνέβη τώρα...Κάποια πράγματα είναι πάνω απο τις δυνάμεις μας, όπως είναι η ίδια η ζωή, και πρέπει να τα δεχόμαστε ως έχουν...Αυτό που μπορούμε εμείς να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να τα ξεπεράσουμε, να τα προλάβουμε και να τα παλέψουμε.

Η μαμά σου, αν κατάλαβα καλά, έχει περάσει ήδη μια πολύ σοβαρή κατάσταση αυτή του εγκεφαλικού και βγήκε νικήτρια...Το θεωρείς λίγο; Έχει μάθει να μάχεται και να κατορθώνει με τη δύναμη της θέλησής της πολλά...περισσότερα απ' όσα η φύση επιτρέπει, γιατί το εγκεφαλικό είναι μια απο τις χειρότερες ασθένειες. Και τώρα θα τα καταφέρει μια χαρά, γιατί παίρνει δύναμη απο εσάς, και η κόρη σου θα της δώσει τη δύναμη να το παλέψει μόνο και μόνο για να τη χαρεί! Και θα τα καταφέρει και πάλι, θα το δεις!

Προσπάθησε να είσαι ψύχραιμη γιατί στα μάτια σας η μαμά σου θα ψάχνει την επιβεβαίωση οτι ο αγώνας της έχει νόημα...Σκέψου οτι της χαρίζεις κάτι που λαχταρούσε τόσο και που αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή είναι δώρο ζωής για εκείνη...

Θα δεις που όλα θα πάνε καλά...Σκούπισε τα μάτια σου και ατένισε τη ζωή με τα καλά και τα άσχημά της...Βρέθηκαν ταυτόχρονα στο δρόμο σου, αλλά να θυμάσαι πως η θέληση για ζωή μεταδίδεται και είναι ένα λουλούδι που μπορεί να νικήσει τα ζιζάνια...Μην απογοητεύεσαι κοριτσάκι και είμαι σίγουρη οτι συντομα θα μας έχεις καλά νεα...

[nikol28]

γλυκιά μου θα σου πώ ένα πράγμα

ο Θεός είναι μεγάλος , προσευχήσου και θα πάνε όλα καλά ,θα περάσουν όλα και θα δείς ότι μαζί με τη μαμά σου θα περάσετε απίστευτες στιγμές μαζί με τη μπουμπού σου!

τώρα πρέπει να σταθείς δυνατή για το μωράκι σου και να ξέρεις ένα πράγμα

ο καθένας μας κουβαλάει κι απο ένα σταυρό , έναν σταυρό που μας δίνει ο Κύριος αλλά πριν μας τον δώσει τον ευλογεί και είναι σίγουρος ότι μπορούμε και αντέχουμε να το κουβαλήσουμε.

Να έχεις πίστη και θα πάρεις την δύναμη που χρειάζεται !

[Μένια]

Summarday Δε φανταζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω. Όλα τα ευχάριστα γεγονότα στη ζωή μου πάντα συνέπεφταν με κάτι δυσάρεστο. Ο γάμος μου επισπέφθηκε λόγω ασθενείας του παππού μου. Του είχε διαγνωσθεί καρκινος στον πνεύμονα, ότι χειρότερο. Επιθετικός και οι γιατροί του έδιναν μόνο λίγους μήνες ζωής (ευτύχώς έχει ξεπεράσει ήδη τα 5 χρόνια και όλοι ελπίζουμε για το καλύτερο). Μη νομίζεις οτι επειδή τον αποκαλώ παππού είναι και μεγάλος. Εχει πολλά χρόνια ακόμη μπροστά του για να χαρεί την οικογένειά του και φυσικά τον λάτρευα και τον λατρεύω. Εν πάση περιπτώση ο γάμος έγινε στα πλαίσια πένθους γιατι τότε του είχε γίνει η διάγνωση για πρώτη φορά. Από τότε φυσικά όπως κατάλαβες πέρασαν αρκετά χρόνια και ο παππούλης μου όχι μόνο ζει αλλά είδε και δισέγγονο. Τελικά γίνονται και θαύματα στη ζωή. Και συνεχίζω, πριν ένα χρόνο περίπου μαθαίνω οτί είμαι εγκυος, το ανακοινώνουμε όλο χαρά στα πεθερικά μου καθώς τους γονείς μου τους έχω μακριά. Η συγκίνηση όλων μας μεγάλη ο δε πεθερός μου ειδικά τρελός και παλαβός μιας και το εγγόνι θα έπαιρνε το όνομα του, (ο Γιαννάκης junior) όλα πήγαιναν καλά η εγκυμοσύνη μου τέλεια, όσπου μια μέρα χτυπάει το τηλ στο σπίτι και το σήκωσα εγώ ήταν ο πεθερούλης μου που τόσο αγαπώ και με φωνή κλαμμένη μου έλεγε οτι μόλις είχε πάθει έμφραγμα και τον μετέφεραν στο νοσοκομειο έπαθα το σοκ της ζωής μου, έπρεπε να το πω ήρεμα στον άντρα μου αλλά ήμουν έτοιμη να καταρρεύσω. Να μη στα πολυλογώ πέρασε κ΄μποσος καιρός που το δρομολόγιο Δουλειά - Ευαγγελισμός - σπίτι και πάλι από την αρχή ήταν η καθημερινότητά μου, καθώς ΄΄εκανε επειγόντως μπαι πας. Δεν κατάλαβα όλο αυτό το διάστημα ΄καθόλου την εγκυμοσύνη μου δε χάρηκα λεπτό. Όλη την ώρα στα νοσοκομεία και με τόσο άγχος και στεναχώρια παραλίγο θα έκανα κακό στο μωράκι μου. Ευτυχώς απεδείχθει δυνατό και τα κατάφερε και φυσικά τώρα που τα δύσκολα πέρασαν και το έχω στην αγκαλιά μου έχω ξεχάσει τα πάντα. Όλοι μας περνάμε δύσκολα κάποια στιγμή στη ζωή μας πρέπει να δείχνουμε πίστη ότι όλα θα πάνε καλά και υπομονή για να τα καταφέρουμε. Και ειδικά εμείς που είμαστε μανούλες πρέπει να είμαστε ακόμη πιο δυνατές για τα παιδάκια μας. Έχε λοιπόν πίστη γλυκιά μου και θα δεις οτι όλα θα πάνε καλά. Η μανούλα σου θα κάνει την επέβμαση και θα δεις όχι μόνο θα το ξεπεράσει άλλα και το εγγονάκι της θα μεγαλώσει κι μετά από καιρό θα είμαστε πάλι εδώ θα τα θυμόμαστε όλα σαν μια ανάμνηση. Και μη ξεχνάς ο καρκίνος του μαστού είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στη σύγχρονη κοινωνία με ένα καλό γιατρό όλα περάσουν. τις ευχές μου στη μητέρα σου για περαστηκά και σε σένα ένα γλυκό χαμίγελο γεμάτο αγάπη και αισιοδοξία.

[yogini]

Μην απελπίζεσαι, να έχεις ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά και οτι θα μπορέσει να το παλέψει η μητέρα σου. Δεν ξέρω αν ειναι σωστό να μην της το πείτε γιατί μερικοί άνθρωποι μπορούν να βγάλουν απο μέσα τους τεράστια αποθέματα δύναμης και ελπίδας που μπορούν να καταπολεμήσουν και να αναστείλουν για πολύ ακόμα και μια τέτοια ασθένεια...μια φίλη μας είχε καρκίνο στους λεμφαδένες και της είχαν δώσει λίγους μήνες ζωής και αυτή το πήρε στο τραλαλό και ακόμα ζεί και βασιλεύει....δηλαδή 10+χρόνια! Πότε δεν την πήρε απο κάτω όμως....η αθεόφοβη καπνίζει και ένα πακέτο τσιγάρα και μιλάει σαν νταλικέρισα και ψοφάμε στα γέλια (ειναι 70+)

 

Όλα αυτά ειναι μέσα στη ζωή και πρέπει να μάθουμε να τα αντιμετωπίζουμε, η μπεμπούλα σου θα φέρει σε όλους σας χαρά και θα βοηθήσει σίγουρα τη μητέρα σου να αναρώσει.

Εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα για όλους σας και εσύ ιδιαίτερα να φανείς δυνατή και ψύχραιμη. Εχει πάντως μεγάλη σημασία να σκέφτεστε θετικά!

[κατερινα_κι]

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑ...

ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ...

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ Κ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ Κ ΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΑΣ...ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ...ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΤΟΗΘΗΚΑΝ ΚΑ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ.ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΑΛΛΟ!

 

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ Κ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ, Κ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΝΙΝΙ ΣΑΣ .

[Maria C.]

Λυπαμαι πολυ για τα ασχημα νεα που εμαθες αλλα πρεπει να εισαι ψυχραιμη για το μωρο και για την μητερα σου που δεν πρεπει να σε βλεπει ετσι , δεν χρειαζετε να σε πιανει πανικος γιατι αν ψαξεις και στο ιντερνετ θα δεις πως ο καρκινος του μαστου μαζι με αυτον του τραχηλου ειναι ιασιμοι και αυτοι με την μικροτερη θνησιμοτητα με απλα λογια , θετικη σκεψη ηρεμια και προσευχη και θα βγει η μητερα σου και παλι νικητρια , γρηγορα και ανωδυνα περαστικα σας ευχομαι

[Μαρια Στυλιανακη]

γειά σου.

ξέρω πολλές περιπτώσεις που έχουν ξεπεράσει αυτό το πράγμα, και τώρα και πιο παλιά οπου οι μεθοδοι ήταν πιο πεπαλαιωμένες.

 

και αν ηταν εξέταση ρουτίνας σημαίνει οτι το βρήκαν σχετικά νωρις και όχι σε προχωρημένο στάδιο!!!

όλα θα πάνε καλά! να περάσει ο καιρός γρήγορα , να εχετε το μωρακι στην αγκαλιά σας και η μητέρα σου να ειναι μια χαρά!

ο πατέρας μου σε εξέταση ρουτινας του βρήκαν καρκινο προστάτη, εκανε αφαιρεση, ακτίνες (οχι χημειοθεραπεία) και ειναι μια χαρά τώρα. όλα καλα!

η ιατρική κάνει θαύματα!

[Elenia]

Δεν ξέρω τι έχει γίνει απο τον καιρό που έγραψες... εύχομαι όλα να είναι καλά, όσο το δυνατόν μπορούν τα πράγματα να είναι καλά. Στην δική μου περίπτωση, δεν έμαθα έγκυος οτι ο πατέρας μου είχε καρκίνο. Αλλά μετά απο περίπου τέσσερα χρόνια ασθένειας και έγκυος στον ένατο μήνα, τον έχασα... και τον λάτρευα! Αρα στην ζωή δεν είσαι η μόνη με δυσκολίες.

Όλοι κάτι έχουν ζήσει, κάτι έχουν να πούν.

Δύναμη και κουράγιο θέλει η ζωή. Και, να αντιμετωπίζουμε οτι μας συμβαίνει με θάρρος. Έτσι και αλλιώς όλα για τον άνθρωπο είναι. Θέλω να έχεις κουράγιο, να σκέφτεσαι θετικά αλλά και σε ότι και αν συμβεί να μην απελπίζεσαι. Να μην χάνεις την δυναμή σου.

Σου εύχομαι τα καλύτερα!

 

(έγραψα στην αρχή οτι δεν ξέρω τι έχει γίνει απο τον καιρό που έγραψες διότι μου φάνηκε ότι το ανάρτησες το θέμα τον Απρίλιο... καλά τα'χω λίγο χαμένα....)

[evangelia]

καλησπέρα!!

λοιπόν από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι θεραπεύεται 100% μην στεναχωριέσαι, όσο μπορείς βέβαια, αλλά τώρα πια έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα και σε αυτή την ασθένεια.

να σκέφτεσαι ότι είναι και αυτό μια δοκιμασία και ότι θα περάσει, όπως πέρασαν και πολλά άλλα δύσκολα πράγματα.

εξάλλου, αν η μαμά σου τώρα ήξερε, δεν θα ήθελε με τίποτα να είσαι στεναχωρημένη, σκέψου πόσο θα λυπόταν εκείνη

κουράγιο,και για την μαμά και για το μπεμπέ που σε λίγο καιρό θα το σφίξεις στην αγκαλιά σου

[thessalonikia]

δεν ξερω τι παραπανω θα μπορουσα να πω απο τα κοριτσια με εχουν καλυψει απολυτα ολες θα σου πω απλα οτι η αγαπη που εχεις για την μαμα σου αλλα και η αγαπη που θα εχει η μαμα σου για το μωρακι σου θα μπορεσει να υπερνικησει τα παντα εχε πιστη και μην το βαζεις κατω

 

φιλακια οτι καλυτερο

[elenik]

Λυπαμαι γι αυτο που περνας.

Πρεπει ομως να σκεφτεσαι θετικα. Ειναι μεγαλα τα ποσοστα ιασης στην συγκεκριμενη μορφη και γενικα μην σας παιρνει απο κατω ακομα.

Οι γιατροι τι σας λενε?

Ξερω παντως οτι δεν το λες στον ασθενη γιατ η ψυχολογια ειναι βασικος παραγοντας.

Θετικη σκεψη πανω απ ολα κοριτσακι και ευχομαι ολα να πανε καλα. Να μας ενημερωνεις

[metanastis]

Δεν ξέρω αν με αυτό που θα σου πω θα σε βοηθήσω ή όχι, αλλά είναι η προσωπική μου εμπειρία...

Μένω 500 χιλιόμετρα μακριά από τους γονείς μου, χωρίς τους φίλους μου, αφού μετακόμισα πριν 8 μήνες για να έρθω κοντά στον άντρα μου που έμενε μόνιμα στην Κρήτη.

Η μαμά μου είναι 51 ετών, ΝΕΟΤΑΤΗ και ΥΠΕΡΔΡΑΣΤΗΡΙΑ. Πάντα ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη και δυναμισμό. Πριν 8 χρόνια έπαθε βαριάς μορφής κατάθλιψη., ΑΝΙΑΤΗ ασθένεια. Τα φάρμακα μόνο λίγο βοηθούν. Εδώ και τόσα χρόνια είμαστε από γιατρό σε γιατρό και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για ΜΗΝΕΣ! Όταν είναι σε ύφεση κάνει δουλειές, επικοινωνεί άψογα, είναι κοινωνικότατη. Όταν είναι σε κρίση δεν θέλει να βλέπει άνθρωπο. Βλέπει και λέει πράγματα παράλογα. Δεν θέλει ούτε τα παιδιά της και λέει πράγματα που σημαδεύουν για μια ζωή! Μου έχει ήδη πει ότι δεν θέλει να έρθει στο γάμο μου, δεν θέλει να δει το μωρό που περιμένω,κλπ. Ξέρω ότι δεν τα εννοεί, αλλά η πίκρα είναι η ίδια...

Έχω μια μαμά που ποτέ δεν θα μπορώ να της εμπιστευτώ το παιδί μου να το κρατήσει αγκαλιά χωρίς την παρουσία μου ούτε για 10 λεπτά γιατί ο φόβος της ασθένειας της είναι μεγάλος. Δεν θα είναι δίπλα μου στον τοκετό, ούτε θα μοιραστεί την χαρά μου. Δεν μπορώ να της μιλήσω για τους φόβους, τις αγωνίες μου και τα προβλήματά μου γιατί στο μυαλό της διογκώνονται τα πάντα.

Τώρα που στα γράφω αυτά κλαίω...Κλαίω γιατί δεν θα μοιραστώ ποτέ όχι την βοήθεια του γονιού, αλλά την επικοινωνία. Σκέψου το πιο απλό: αν πεις στη μαμά σου πόσο την αγαπάς αυτή θα το καταλάβει και θα πάρει κουράγιο, η δικιά μου όχι.

Παρ' όλα' αυτά ετοιμάζω γάμο, σπίτι και περιμένω μωράκι. Ένα μωράκι που θέλω να της δώσω τα ονόματα και των 2 γιαγιάδων ενώ η μαμά μου δεν θέλει να το ακούσει! Στην γέννα μου δεν θα έχω άλλον από τον άντρα μου και τα πεθερικά μου. Μια πεθερά που είναι χρυσός άνθρωπος, αλλά δεν είναι η μαμά μου....

Κάνε την προσευχή σου στο Θεό, εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω και εκείνος θα σου δώσει κουράγιο και δύναμη. Η αγάπη και η ζεστασιά δίνουν μεγάλη ελπίδα!

Σου εύχομαι από καρδιάς περαστικά και όλα να πάνε καλύτερα!

[Βαλεντινα]

Περαστικα στη μητερα σου και γρηγορα να ειναι γερη και δυνατη για να χαρει την εγγονουλα

[peny21gr]

Λυπάμαι πάρα πολύ καλή μου για την μανούλα σου. Ελπίζω να μπορέσει να το ξεπεράσει, αφού είναι στο μαστό έχει πάρα πολές ελπίδες.

 

Τώρα τι να σου πω βρε γλυκιά μου να μην κλαίς κι εγώ έτσι θα είμουν. Θα σου πω όμως ότι μόλις δεις την μπεμπούλα σου θα πάρεις δύναμη.

 

Με το καλό γλυκιά μου και όσο μπορείς να φανείς δυνατή τώρα.

[MarinaG]

glykeia mou, pernas ontos enan golgotha. den eho antistoihi empeiria gia na sou pos pos se katalavaino, omos fantazomai pos prepei na einai poly dyskolo afto. katalavaino pos ta synaisthimata mesa sou erhontai se sygkrousi kai prepei na eisai poly dynati gia na fereis mia isorropia prota apo ola mesa sou..

lypamai gia tin manoula sou. min apogoitevesai omos.. ehoume mia geitonissa kai para poly kali oikogeniaki fili i opoia epashe apo tin idia akrivos asthenia, ekane tin mastektomi kai tis therapies kai tora einai mia hara, hairetai to paidaki tis!

ontos einai dyskolo gia olous sas oti i gennisi tis mikroula sou sympeftei me tin epemvasi, omos skepsou tin alli plevra tou nomismatos: o erhomos tis mikroulas tha dosei dynami stin manoula sou kai se esena na xeperasete to provlima pou tin apasholei! oso kai na apogoiteftei me ta nea (kai einai logiko) tha ehei enan parapano logo na to palepsei! kai afto ofeiletai se esena kai tin oikogeneia sou!!! tha sou proteina na tin apasholeis oso perissotero mporeis me pragmata pou ehoun shesi to moro, gia na xefevgei to myalo tis. tha mporouses na pas mazi tis gia ta aparaitita psonia, na tis pareis ena vivlio frontidas tou morou kai na tis to doriseis giati tha ehei tora polles efthynes os giagia, na tin pairneis tous yperihous, klp.

 

tha hairomoun poly an me enimerones gia tin, thelo omos na eisai dynati kai pano apo ola skepsou pos oi katastaseis erhontai horis na pairnoun tin adeia mas. to zitima einai pos tha tis antimetopisoume.

tha mporousa na sou doso kai to til mou an thes na milisoume. steile mou pm (prosopiko minima) an tha itheles kati tetoio.

 

marina

[zouzounel]

Φίλη summerday σε καταλαβαίνω απόλυτα...

Από τον Μάιο του 2006 που χειρουργήθηκε ο πατέρας μου με καρκίνο στην ουροδόχο κύστη μέχρι σήμερα (δυστυχώς τον χάσαμε πριν 9 μήνες) δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα που να μην έχω κλαψει... Και είναι λύτρωση το κλάμα, σε βοηθάει να ξεσπάς, αν μη τι άλλο δεν είναι καλό να κρατάς τόσο έντονα συναισθήματα μέσα σου... Αλλά εσύ αυτή τη στιγμή δεν έχεις λόγο να θρηνείς. Μέσα στην ατυχία της, η μαμά σου είναι τυχερή, αφού έχει να αντιμετωπίσει μια μορφή καρκίνου που είναι ιάσιμη. Η γιαγιά του συντρόφου μου έχει χειρουργηθεί με καρκίνο στο στήθος από το '84 και σήμερα χαίρεται τα 88 της χρόνια! Και σίγουρα υπάρχουν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, ο καρκίνος του στήθους αντιμετωπίζεται! Στην πιο ακραία εκδοχή του, το πολύ πολύ να αφαιρεθεί το στήθος, αλλά σε διαβεβαιώ ότι τα αντικαρκινικά νοσοκομεία (πχ ο Άγιος Σάββας που ξέρω), έχουν τόσο καλά τμήματα επανορθωτικής πλαστικής, που μετά την αφαίρεση η ασθενής αποκτά ένα στηθος που δεν είχε ούτε όταν ήταν 20!

Με λίγα λόγια, ανασυντάξου και να θυμάσαι ότι πρέπει να είσαι ψύχραιμη, για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την κατάσταση λογικά. Μην αφήσεις στην τύχη τίποτα, να πας με τις εξετάσεις και σε δεύτερο και σε τρίτο γιατρό, μην αφήσεις τίποτα στην τύχη ή στα χέρια ενός μόνο γιατρού. Και οι γιατροί άνθρωποι είναι και κάνουν λάθη, και πάνω απ' όλα μιλάνε με βάση τις στατιστικές, ενώ αυτό που χρειάζεται είναι η εξατομικευμένη θεραπεία. Και το λέω αυτό γιατι έχω το παράδειγμα του πατερα μου, που όταν παρουσίασε μετάσταση, ο γιατρός που τον χειρούργησε (αφαίρεσε την ουροδόχο κύστη) τον ρώτησε "κύριε Γιωργο μου κάναμε χημειοθεραπεία μετά το χειρουργείο?" όταν ο πατερας μου απάντησε όχι, ο γιατρός (καθηγητής, τοπ, κορυφή όπως μας έλεγαν όλοι!) τον ρώταγε "μα γιατί δεν κάναμε?..." κι εγώ φυσικά απορώ ακόμα και σήμερα πώς δεν του χύμηξα να τον πάρουνε 4 από το γραφείο του... πάντα θα το σκέφτομαι ότι αν είχαμε κάνει χημειοθεραπεία ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα... ποτέ δε θα μάθω...

Τέλος πάντων, δε θέλω να σε ζαλίζω με τα δικά μου, απλά επιμένω στο να το ψάξεις καλά το θέμα... αν χρειαστεί χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες, και ό,τι άλλο... οτιδήποτε περίεργο αισθάνεται να το αναφέρετε στο γιατρό. Βρες έναν καλό ογκολόγο (μπορώ να σου προτείνω αν θες) και ξεκινήστε τις διαδικασίες σύντομα. Μη φοβάσαι, απ' όσο έχω καταλάβει η μητέρα σου είναι αγωνίστρια... απλά έχει να αντιμετωπίσει έναν αγώνα ακόμα. Είναι σημαντικό να είσαι ψυχραιμη, να τις δίνεις κουράγιο και θάρρος, και φυσικά όλα αυτά που θα της λες να τα πιστεύεις εσύ η ίδια.

Πάνω απ΄όλα να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνη και οτιδήποτε χρειαστείς είμαστε κι εμείς εδώ να βοηθήσουμε όσο μπορούμε!

Με το καλό να έρθει το μωράκι σου και εύχομαι μεσα απ' την καρδιά μου όλα να πάνε καλά με τη μαμά σου!

[summerday]

Κορίτσια, σας ευχαριστώ όλες μέσα από την καρδιά μου. Τα λόγια σας με παρηγορούν και με κάνουν να ηρεμώ.

Ξέρω ότι αυτή η ασθένεια στην περίπτωση της μητέρας μου είναι ιάσιμη, αλλά όταν συμβαίνει σε τόσο κοντινό σου πρόσωπο κάτι τόσο άσχημο, σε γονατίζει ακόμη και έτσι. Πόσο μάλλον αν ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρχε κανένα κρούσμα στην οικογένεια σου, στο σόι σου και γενικά στον περίγυρο σου.

Η μητέρα μου με τον πατέρα μου είναι λίγες μέρες διακοπές. Και οι δύο από ότι καταλαβαίνω και από ότι έμαθα από την αδερφή μου που πήγε χτές, είναι αρκετά πεσμένοι ψυχολογικά. Ο πατέρας μου το υποψιάζεται αλλά δεν ξέρει ακριβώς. Το γεγονός ότι οι εξετάσεις έδειξαν έναν όγκο 3 εκατοστά (αρκετά μεγάλο δυστυχώς) χωρίς να διευκρινιζουν αν είναι στον μαστό ή στον αδένα, μας κάνουν με την αδερφή μου να μην έχουμε πει κουβέντα σε κανέναν τους. Η γιατρός η οποία την παρακολουθεί θεωρεί ότι η τελευταία εξέταση δεν δείχνει καθαρά που βρίσκεται ο όγκος γι'αυτό πρέπει να κάνει μαγνητική και ίσως αξονική. Στην περίπτωση που είναι στον αδένα θα πρέπει να γίνει μαστεκτομή. Το καλό είναι ότι η πιθανότητα μετάστασης είναι μικρή.

Ωστόσο, αυτό που με στεναχωρεί πολύ είναι ότι η μητέρα μου μετά το εγκεφαλικό είχε πέσει πολύ ψυχολογικά. Πιστεύω ότι αυτό θα την "αποτελειώσει". Είναι αρκετά φοβιτσιάρα και το γεγονός ότι συμπέφτει με την εγκυμοσύνη μου την στεναχωρεί διπλά.

Το θέμα είναι ότι θα θέλω να την βοηθήσω αλλά λόγω του μωρού θα έχω άλλες προτεραιότητες. Θα θέλω να την έχω δίπλα μου για βοήθεια αλλά εκείνη θα πρέπει φυσικά να κοιτάξει την υγεία της και της θεραπείες της. Δεν αμφιβάλλω ότι θα χαρεί με τον ερχομό της μπέμπας, αλλά η θλίψη της δεν θα την αφήσει να το χαρεί. Την ξέρω καλά...φοβάμαι μην πέσει και σε κατάθλιψη.

Δεν ξέρω...τώρα όλα μου φαίνονται βουνό. Ίσως σε ένα χρόνο όταν τα σκέφτομαι να μου φαίνονται απλά παρελθόν. Το θέμα είναι οτι δεν μπορώ πια να χαίρομαι όπως πρώτα...Απλά όπως γράφω και στον τίτλο...Η χαρά μου σκιάζεται πια από την θλίψη μου...

Σας ευχαριστώ ξανά όλες σας...Είστε το στήριγμα μου...πραγματικά...

[evangelia]

όταν ήταν η μαμά μου άρρωστη για να μην την πάρει από κάτω της έλεγα για τον γάμο, τα σχέδια μου κτλ.αυτό την βοήθησε πολύ στις δύσκολες στιγμές γιατί μου έλεγε πως έκανε ετοιμασίες, οργάνωνε στο μυαλό της πράγματα κ.α.δεν την πήρε από κάτω ή τουλάχιστον έτσι έδειχνε

όλα καλά, κουράγιο και σε λίγο καιρό όλα θα είναι περασμένα-ξεχασμένα

[elena76]

Έχε πίστη και να δείς που όλα καλά θα πάνε!!!!!!!!

 

Ξέρω, όταν πρόκειται για δικό σου άνθρωπο δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, αλλά ΕΧΕ ΠΙΣΤΗ!!!!

 

Περαστικά πολλά εύχομαι στην μανούλα σου!!!!!

[nanaka]

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά! Να ξημερώσει γρήγορα η μέρα που θα έχεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου και στο πλαι σου την μανούλα σου γερή και δυνατή. Περαστικά και κουράγιο.

[margarita]

Κοπελα μου καλη αν εχεις την αναγκη να κλαψεις να το κανεις μη καταπιεζεις τον εαυτο σου, ξεσπασε, καλυτερα απο το να το κρατας μεσα σου. Προσπαθησε οσο αυτο ειναι δυνατο να φερνεις ομορφες σκεψεις στο μυαλο σου με το μωρακι σου, κι αυτο το μικρουλι θελει να νιωθεις καλα και για τους δυο σας! Ειναι πολυ δυσκολο το καταλαβαινω, αλλα εμεις οι μανουλες παντα ειμαστε δυνατες και μπορουμε να ανταπεξελθουμε σε καθε καλεσμα της ζωης, ειτε ειναι καλο ειτε κακο, Εχε πιστη στο θεο και θα σας βοηθησει, και εσενα και τη μανουλα σου!

[ΜΑΙΡΗ1]

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ SUMMERDAY

NA ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΘΩΣ ΕΧΩ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ!ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΕΨΗ!ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΟΝΟΠΩΛΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ,ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΥΤΗ!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΣΟΥ!ΠΑΝΤΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΒΛΕΠΕΙΣ...

ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ

ΜΑΙΡΗ1

[ECO_NIKI]

Λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη στη μητέρα σου...

Όπως λένε και πολλά από τα υπόλοιπα κορίτσια ο καρκίνος στο στήθος γιατρεύεται - κι εμένα μια θεία μου το ξεπέρασε πριν πολλά χρόνια όταν η ιατρική δεν είχε προχωρήσει τόσο πολύ και μεγάλωσε και μεγαλώνει τα εγγονάκια της.

Εύχομαι το πρόβλημά της να είναι το μικρότερο δυνατό και σύντομα να μας γράψεις ότι όλα πάνε καλά.

Να ξέρεις ότι σε σκεφτόμαστε και ευχόμαστε με όλη μας τη δύναμη να το ξεπεράσει ο συντομότερο δυνατό και όλοι μαζί να χαίρεστε το μωράκι σου.

Καλή λευτεριά να έχεις!