ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??

[ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ]

ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ...ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ .ΕΧΩ ΗΔΗ ΔΥΟ 3,5ΕΤΩΝ ΚΑΙ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.........ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΠΟ ΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ......ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ...ΒΟΗΘΕΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?

[nnm004]

Να σου ζησουνε τα παιδακια σου . Οπως ειπες και εσυ η εκτρωση ειναι λαθος αρα το ξεχνας , εχεις ηδη ζησει το θαυμα μεσα σου και ξερεις πως ειναι . Γιατι λες οτι δεν θελεις 3ο παιδακι , τι εινα αυτο που σε εμποδιζει ?

[ΡΟΥΛΑ]

Δηλαδή πως να βοηθήσουμε??? Να σου πούμε εμείς τι να κάνεις????

Μάλλον την απόφαση πρέπει να την πάρεις μόνη σου!!!!!!!

[Μαριλίνα]

Μπερδεμένη,

δε μας λες όλες τις συνθήκες ούτως ή άλλως.

Ο άντρας σου τι λέει γι' αυτό; Δουλεύεις; Το πρόβλημα είναι περισσότερο οικονομικό; στη σχέση σου; και διάφορα τέτοια.

Η γνώμη μου είναι, πάντως, πως το καλύτερο είναι να το κρατήσεις. Όσο κι αν λες τώρα ότι δεν το θες, φαίνεται καθαρά ότι δεν θες να κάνεις έκτρωση. Πιστεύω ότι αν κάνεις θα το μετανιώσεις μετά και θα είναι αργά για να κάνεις πίσω.

Πάντως, όσες γνωστές μου μείνανε έγκυες από λάθος και το σκεφτόντουσαν, όλες κρατήσανε τα παιδιά και όλες ήτανε μετά τρισευτιχισμένες!!!

Πιστεύω να πάρεις τη σωστή απόφαση!!!

[FRANKA]

Μπερδεμένη,

δε μας λες όλες τις συνθήκες ούτως ή άλλως.

Ο άντρας σου τι λέει γι' αυτό; Δουλεύεις; Το πρόβλημα είναι περισσότερο οικονομικό; στη σχέση σου; και διάφορα τέτοια.

Η γνώμη μου είναι, πάντως, πως το καλύτερο είναι να το κρατήσεις. Όσο κι αν λες τώρα ότι δεν το θες, φαίνεται καθαρά ότι δεν θες να κάνεις έκτρωση. Πιστεύω ότι αν κάνεις θα το μετανιώσεις μετά και θα είναι αργά για να κάνεις πίσω.

Πάντως, όσες γνωστές μου μείνανε έγκυες από λάθος και το σκεφτόντουσαν, όλες κρατήσανε τα παιδιά και όλες ήτανε μετά τρισευτιχισμένες!!!

Πιστεύω να πάρεις τη σωστή απόφαση!!!

 

συμφωνω....Το θαύμα το έζησες και το ξέρεις....

[Aggeloudia]

Ανν και ειμαι ξεκάθαρα της άποψης να το κρατήσεις, παρολο αυτά άφησε να προχωρησει και αλλο η κοιηση γιατι έχω δει περιπτώσεις να μην θέλουν το κοιημα και να αποβάλουν γρηγορα βγάζοντάς τους απο το δυσκολο της απόφασης.Και μάλιστα εχω δει στο φιλικό μας περιβάλλον και μάλιστα σε φίλους μας μοντέρνους και με μεγάλη πίστη στο Θεό, να κάνουν εξωσωματική και να χρειάζεται ο γιατρός να αφαιρεσει 1 απο τα 3. Μετά απο 15 ημέρες, έχασε το 1.Αν δεν ειναι προχωρημένη η εγγυμοσύνη σου και αν μπορείς περιμενε λίγο ακόμα.

Αν και δεν ξερω το ιστορικό της υπόθεσης...ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΥΣΑ. Οταν ο Θεος στέλνει ενα παιδί ...υπάρχει λόγος.

[kiknaki]

Δηλαδή πως να βοηθήσουμε??? Να σου πούμε εμείς τι να κάνεις????

Μάλλον την απόφαση πρέπει να την πάρεις μόνη σου!!!!!!!

 

Θα συμφωνήσω με τη Ρούλα.

[katerina23]

Δεν ξερω πως θα μπορουσα να σε βοηθησω γιατι η αποφαση ειναι καθαρα δικια σου και σε τετοιε πραγματα η μονη γνωμη που θα πρεπει να ακους ειναι καθαρα αυτη της καρδιας σου. Εγω εχω ενα μωρακι 5 μηνων. Οταν εμεινα εγκυος μολις ειχα κλεισει τα 22 χωρις να εχω τελειωσει σπουδες, χωρις να εχω σκοπο να παντρευτω (με σχεση 1 χρονου), χωρις δουλεια εξαρτωμενη αποκλειστικα οικονομικα απο τους γονεις μου οι οποιοι πιστευα οτι θα φρικαραν στην ιδεα να γινουν παππουδες καθως ουτε καν το περιμεναν ουτε και το ηθελαν. Οταν εκανα το τεστ και βγηκε θετικο ξεσπασα σε κλαματα, η πρωτη μου σκεψη ηταν να μην το κρατησω... Σιγα σιγα οταν περασε το αρχικο σοκ σκεφτηκα το θαυμα που συμβαινει μεσα μου, σκεφτηκα το μωρο μου να μεγαλωνει μεσα στην κοιλια μου και το μονο που ηθελα ηταν να το προστατεψω. Μια μερα ημουνα στο αυτοκινητο με τον νυν αντρα μου (ο οποιος ουτε αυτος ηταν θετικος στο να το κρατησουμε) και πηγε να μας τρακαρει ενα αυτοκινητο που ερχοταν καταπανω μας. Τρανταχτηκαμε και ο Δημητρης ασυναισθητα εβαλε το χερι του μπροστα στην κοιλια μου για να προστατεψει το μωρο μας , το ιδιο εκανα και εγω... Εκεινη την στιγμη κοιταχτηκαμε στα ματια (ενα βλεμμα που δεν θα ξεχασω οσο ζω) και η αποφαση ηταν ξεκαθαρη το μωρο μας θα ηταν για παντα εδω μαζι μας. Ξαφνικα ενιωσα να μην με νοιαζει τιποτα, να μην φοβαμαι τιποτα, ολα μπορουσα να τα αντιμετωπισω με την δυναμη που μου εδινε η ψυχουλα μεσα μου. Οταν ειδα για πρωτη φορα το γιο μου μετα απο 26 ωρες φριχτων πονων ελιωσα ξεχασα τα παντα , ολες τις ταλαιπωριες, οταν μου τον εδωσαν αγκαλια τα χερια μου ετρεμαν και εκλαιγα απο ευτυχια. Τωρα μου χαμογελαει και δεν θελω καν να θυμαμαι την εποχη που το σκεφτομουνα, αν δεν τον ειχα.... Η μικρη μου ιστορια μεσα απο την ψυχη μου, δεν ξερω τι θα κανεις ευχομαι το καλυτερο για ολους

[katerina23]

Δεν ξερω πως θα μπορουσα να σε βοηθησω γιατι η αποφαση ειναι καθαρα δικια σου και σε τετοιε πραγματα η μονη γνωμη που θα πρεπει να ακους ειναι καθαρα αυτη της καρδιας σου. Εγω εχω ενα μωρακι 5 μηνων. Οταν εμεινα εγκυος μολις ειχα κλεισει τα 22 χωρις να εχω τελειωσει σπουδες, χωρις να εχω σκοπο να παντρευτω (με σχεση 1 χρονου), χωρις δουλεια εξαρτωμενη αποκλειστικα οικονομικα απο τους γονεις μου οι οποιοι πιστευα οτι θα φρικαραν στην ιδεα να γινουν παππουδες καθως ουτε καν το περιμεναν ουτε και το ηθελαν. Οταν εκανα το τεστ και βγηκε θετικο ξεσπασα σε κλαματα, η πρωτη μου σκεψη ηταν να μην το κρατησω... Σιγα σιγα οταν περασε το αρχικο σοκ σκεφτηκα το θαυμα που συμβαινει μεσα μου, σκεφτηκα το μωρο μου να μεγαλωνει μεσα στην κοιλια μου και το μονο που ηθελα ηταν να το προστατεψω. Μια μερα ημουνα στο αυτοκινητο με τον νυν αντρα μου (ο οποιος ουτε αυτος ηταν θετικος στο να το κρατησουμε) και πηγε να μας τρακαρει ενα αυτοκινητο που ερχοταν καταπανω μας. Τρανταχτηκαμε και ο Δημητρης ασυναισθητα εβαλε το χερι του μπροστα στην κοιλια μου για να προστατεψει το μωρο μας , το ιδιο εκανα και εγω... Εκεινη την στιγμη κοιταχτηκαμε στα ματια (ενα βλεμμα που δεν θα ξεχασω οσο ζω) και η αποφαση ηταν ξεκαθαρη το μωρο μας θα ηταν για παντα εδω μαζι μας. Ξαφνικα ενιωσα να μην με νοιαζει τιποτα, να μην φοβαμαι τιποτα, ολα μπορουσα να τα αντιμετωπισω με την δυναμη που μου εδινε η ψυχουλα μεσα μου. Οταν ειδα για πρωτη φορα το γιο μου μετα απο 26 ωρες φριχτων πονων ελιωσα ξεχασα τα παντα , ολες τις ταλαιπωριες, οταν μου τον εδωσαν αγκαλια τα χερια μου ετρεμαν και εκλαιγα απο ευτυχια. Τωρα μου χαμογελαει και δεν θελω καν να θυμαμαι την εποχη που το σκεφτομουνα, αν δεν τον ειχα.... Η μικρη μου ιστορια μεσα απο την ψυχη μου, δεν ξερω τι θα κανεις ευχομαι το καλυτερο για ολους

[maryp]

Δηλαδή πως να βοηθήσουμε??? Να σου πούμε εμείς τι να κάνεις????

Μάλλον την απόφαση πρέπει να την πάρεις μόνη σου!!!!!!!

 

Θα συμφωνήσω με τη Ρούλα.

 

Θα συμφωνήσω με το κυκνάκι που συμφωνεί με τη Ρούλα

[miracle]

Μια μερα ημουνα στο αυτοκινητο με τον νυν αντρα μου (ο οποιος ουτε αυτος ηταν θετικος στο να το κρατησουμε) και πηγε να μας τρακαρει ενα αυτοκινητο που ερχοταν καταπανω μας. Τρανταχτηκαμε και ο Δημητρης ασυναισθητα εβαλε το χερι του μπροστα στην κοιλια μου για να προστατεψει το μωρο μας , το ιδιο εκανα και εγω... Εκεινη την στιγμη κοιταχτηκαμε στα ματια (ενα βλεμμα που δεν θα ξεχασω οσο ζω) και η αποφαση ηταν ξεκαθαρη το μωρο μας θα ηταν για παντα εδω μαζι μας. Ξαφνικα ενιωσα να μην με νοιαζει τιποτα, να μην φοβαμαι τιποτα, ολα μπορουσα να τα αντιμετωπισω με την δυναμη που μου εδινε η ψυχουλα μεσα μου. Οταν ειδα για πρωτη φορα το γιο μου μετα απο 26 ωρες φριχτων πονων ελιωσα ξεχασα τα παντα , ολες τις ταλαιπωριες, οταν μου τον εδωσαν αγκαλια τα χερια μου ετρεμαν και εκλαιγα απο ευτυχια. Τωρα μου χαμογελαει και δεν θελω καν να θυμαμαι την εποχη που το σκεφτομουνα, αν δεν τον ειχα....

 

 

Να τον χαιρεσαι, να ειστε παντα γεροι και ευτυχισμενοι!

[nen]

Δηλαδή πως να βοηθήσουμε??? Να σου πούμε εμείς τι να κάνεις????

Μάλλον την απόφαση πρέπει να την πάρεις μόνη σου!!!!!!!

 

Θα συμφωνήσω με τη Ρούλα.

 

Θα συμφωνήσω με το κυκνάκι που συμφωνεί με τη Ρούλα

 

θα συμφωνησω με κεινη, που συμφωνει με εκεινη, που συμφωνει με αλλες 2 παραπισω

[iro]

Αναρωτιέμαι πως σε ένα φόρουμ με τον τίτλο parents θα περίμενες οτι κάποιος θα μπορούσε ποτέ να σε συμβουλέψει "κάνε έκτρωση"

 

Αν αποφασίσεις να μοιραστείς σαφέστερα τους προβληματισμούς σου, εδώ είμαστε.

[NANA]

ΚΑΛΗ ΜΟΥ!!!

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΑΝΟΥΛΑ ΟΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΕΥΘΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. ΠΛΕΟΝ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΛΩΣ Η΄ ΚΑΚΟΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΡΟΛΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ. ΠΡΩΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ (ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ) ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΣΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ "ΑΔΙΑΒΑΣΤΕΣ", ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΑ, ΤΡΙΤΟΝ ΘΑ ΣΕ ΦΑΝΕ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΠΡΙΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΑ 5 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΑΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΣΕ ΚΑΚΟ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΝΟΗΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΕΒΙΤΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΜΥΑΛΟ ΕΜΕΙΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2.5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΔΙΩΞΩ. ΛΟΓΩ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ. ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΑΙΜΑ ΤΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑ... ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟΥΛΗ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑΡΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΒΑΦΤΙΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΤΕΛΕΙΟ ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΙΝ ΣΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ…

[helen18]

ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ...ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ .ΕΧΩ ΗΔΗ ΔΥΟ 3,5ΕΤΩΝ ΚΑΙ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.........ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΠΟ ΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ......ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ...ΒΟΗΘΕΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?

 

Μπορεί να έμεινες έγκυος από λάθος αλλά η εγκυμωσύνη δεν είναι ποτέ λάθος, αλλά δώρο Θεού.Και αφού έχεις πίστη στο Θεό δέξου το δώρο του

και τις σκέψεις για άμβλωση βγάλτες ΄πό το μυαλό σου.

 

Περίμενες να σε συμβουλέψουμε κάτι άλλο?

_____________

[Κυριακή]

ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ...ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ .ΕΧΩ ΗΔΗ ΔΥΟ 3,5ΕΤΩΝ ΚΑΙ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.........ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΠΟ ΦΑΣΗ ΓΙΑ ΑΜΒΛΩΣΗ ΕΛΑΦΡΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ......ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ...ΒΟΗΘΕΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?

 

Μπορεί να έμεινες έγκυος από λάθος αλλά η εγκυμωσύνη δεν είναι ποτέ λάθος, αλλά δώρο Θεού.Και αφού έχεις πίστη στο Θεό δέξου το δώρο του

και τις σκέψεις για άμβλωση βγάλτες ΄πό το μυαλό σου.

 

Περίμενες να σε συμβουλέψουμε κάτι άλλο?

_____________

 

ο Θεός έχει αποφασίσει πριν απο σένα και σου δίνει σημάδια..να τα ακολουθήσεις...αν κάνεις κάτι ενάντια θα σε πληγώνει η πράξη σου για το υπόλοιπο της ζωής σου.

[happy duckie]

Δεν ξερω πως θα μπορουσα να σε βοηθησω γιατι η αποφαση ειναι καθαρα δικια σου και σε τετοιε πραγματα η μονη γνωμη που θα πρεπει να ακους ειναι καθαρα αυτη της καρδιας σου. Εγω εχω ενα μωρακι 5 μηνων. Οταν εμεινα εγκυος μολις ειχα κλεισει τα 22 χωρις να εχω τελειωσει σπουδες, χωρις να εχω σκοπο να παντρευτω (με σχεση 1 χρονου), χωρις δουλεια εξαρτωμενη αποκλειστικα οικονομικα απο τους γονεις μου οι οποιοι πιστευα οτι θα φρικαραν στην ιδεα να γινουν παππουδες καθως ουτε καν το περιμεναν ουτε και το ηθελαν. Οταν εκανα το τεστ και βγηκε θετικο ξεσπασα σε κλαματα, η πρωτη μου σκεψη ηταν να μην το κρατησω... Σιγα σιγα οταν περασε το αρχικο σοκ σκεφτηκα το θαυμα που συμβαινει μεσα μου, σκεφτηκα το μωρο μου να μεγαλωνει μεσα στην κοιλια μου και το μονο που ηθελα ηταν να το προστατεψω. Μια μερα ημουνα στο αυτοκινητο με τον νυν αντρα μου (ο οποιος ουτε αυτος ηταν θετικος στο να το κρατησουμε) και πηγε να μας τρακαρει ενα αυτοκινητο που ερχοταν καταπανω μας. Τρανταχτηκαμε και ο Δημητρης ασυναισθητα εβαλε το χερι του μπροστα στην κοιλια μου για να προστατεψει το μωρο μας , το ιδιο εκανα και εγω... Εκεινη την στιγμη κοιταχτηκαμε στα ματια (ενα βλεμμα που δεν θα ξεχασω οσο ζω) και η αποφαση ηταν ξεκαθαρη το μωρο μας θα ηταν για παντα εδω μαζι μας. Ξαφνικα ενιωσα να μην με νοιαζει τιποτα, να μην φοβαμαι τιποτα, ολα μπορουσα να τα αντιμετωπισω με την δυναμη που μου εδινε η ψυχουλα μεσα μου. Οταν ειδα για πρωτη φορα το γιο μου μετα απο 26 ωρες φριχτων πονων ελιωσα ξεχασα τα παντα , ολες τις ταλαιπωριες, οταν μου τον εδωσαν αγκαλια τα χερια μου ετρεμαν και εκλαιγα απο ευτυχια. Τωρα μου χαμογελαει και δεν θελω καν να θυμαμαι την εποχη που το σκεφτομουνα, αν δεν τον ειχα.... Η μικρη μου ιστορια μεσα απο την ψυχη μου, δεν ξερω τι θα κανεις ευχομαι το καλυτερο για ολους

[Κ61207]

αλλες κοπελες μπαινουν μεσα γιατι προσπαθουν χρονια να κανουν παιδι κ συ λες οτι δεν θελεις3?

τελος παντων η αποφαση ειναι δικη σου εμεις ολοι εδω ειμαστε

 

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ

[SASSA]

Αναρωτιέμαι πως σε ένα φόρουμ με τον τίτλο parents θα περίμενες οτι κάποιος θα μπορούσε ποτέ να σε συμβουλέψει "κάνε έκτρωση"

 

Αν αποφασίσεις να μοιραστείς σαφέστερα τους προβληματισμούς σου, εδώ είμαστε.

 

iro μου μήπως αυτός ήταν κι ο σκοπός;;; Μήπως κατά βάθος θέλει και η ίδια να κρατήσει το καινούριο μωρό και απλά είναι σοκαρισμένη ακόμα και θέλει από μας ένα ... χάδι, μια κουβέντα θετική;;;

 

[ΗΡΩ]

Καλήμερα!

Θα σύμφωνήσω και εγω με ολες τις κοπέλες!

Είσαι τυχερή που σου το έστειλε ο θεός!

Μην το καταδίκασεις πρωτού να γεννηθεί!

Κάθε παιδί γεννιέται με τη τύχη του!

[happy duckie]

εμενα μου ετυχε εγκυμοσυνη οταν ημουν 18 χρονων....δεν ημουν παντρεμενη.....δεν ειχα δουλεια....μολις ειχα ξεκινησει τις σπουδες μου....και το κρατησα......και τα καταφερα!

 

δεν θα σου πω φυσικα τι πρεπει να κανεις......αυτο το ξερεις μονο εσυ......

 

αλλα βρε μπερδεμενη...τι 2....τι 3 παιδακια......

 

ασε που θα γινεις τριτεκνη και θα παίρνεις και επιδοματακι

[iro]

Αναρωτιέμαι πως σε ένα φόρουμ με τον τίτλο parents θα περίμενες οτι κάποιος θα μπορούσε ποτέ να σε συμβουλέψει "κάνε έκτρωση"

 

Αν αποφασίσεις να μοιραστείς σαφέστερα τους προβληματισμούς σου, εδώ είμαστε.

 

iro μου μήπως αυτός ήταν κι ο σκοπός;;; Μήπως κατά βάθος θέλει και η ίδια να κρατήσει το καινούριο μωρό και απλά είναι σοκαρισμένη ακόμα και θέλει από μας ένα ... χάδι, μια κουβέντα θετική;;;

 

SASSA μου θα συμφωνήσω μαζί σου οτι χρειάζεται ενθάρρυνση. Μόνο που για να έχει νόημα η δική μας θετική κουβέντα, θα πρέπει να ξέρουμε τί είναι αυτό που στην πραγματικότητα την προβληματίζει. Αλλιώς εμείς θα λέμε κουβέντες στο κενό και η ίδια δεν θα έχει παρακινηθεί να το σκεφθεί βαθύτερα το όλο θέμα...

 

Νομίζω οτι σε τόσο σοβαρά θέματα καλύτερα είναι να είμαστε χρήσιμοι, παρά ευχάριστοι. Τι λες και εσύ;

[shine]

Τα μωρακια νομιζω οτι ειναι δωρο θεου!! Ξερω παρα πολυ κοσμο που θελουν απεγνωσμενα και δεν μπορουν να αποκτησουν αυτο το θαυμα της ζωης. Οσο δυσκολο κι αν φαινεται τα παντα γινονται αρκει να βλεπουμε τα πραγματα με αισιοδοξια!!

Η προσωπικη μου αποψη ειναι να το κρατησεις τι 2 τι 3;Βεβαια η τελικη αποφαση ειναι δικη σου....

[maria_23]

Διαβάζω και παρακολουθώ το πόστ, από τη μέρα που το άνοιξε η φίλη Μπερδεμένη.

 

Δεν απαντώ, διότι πολύ απλά συμφωνώ με όλες εσάς κορίτσια, που της δίνετε τις συμβουλές σας και θεωρώ ότι είναι περιττό να γράψω κι εγώ τις ήδη διατυπωμένες απόψεις.

 

Αλλά επιτρέψτε μου να κάνω μία κ μοναδική ερώτηση, καλοπροαίρετα πάντα και χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανέναν εδώ μέσα.

 

Η φίλη Μπερδεμένη πού είναι? Εξαφανίστηκε? Άνοιξε το ποστ κ μετά τη χάσαμε? Στη θέση της θα αγωνιούσα για τις απαντήσεις, τις οποίες κ θα τσέκαρα συνέχεια, καθώς κ θα ήθελα να απαντώ σε αυτές.

 

Επισημαίνω κ πάλι ότι ρωτάω καλοπροαίρετα κ όχι με επιθετική διάθεση κ προς Θεού δεν υποννοώ τίποτα. Απλά μου κάνει εντύπωση που η κοπέλα δεν γράφει άλλο.

[happy duckie]

η φιλη μπερδεμενη....μπορει να ξεμπερδευτηκε.......