κατηχητικό

[Niki81]

Να ρωτησω κατι?Εσεις που λετε οτι θεωρειτε το κατηχητικο προσυλιτισμο ,εξαναγκασμο κλπ....το λετε απο προσωπικη εμπειρια?Εχετε παει ποτε κατηχητικο ή ετσι φανταζεστε οτι ειναι και το λετε?

 

Εγω πηγαινα κατα καιρους.Η αληθεια ειναι οτι λιγο βαριομουνα....αν και οι εκδρομες ηταν δελεαστικες.Η αγαπη μου για τη θρησκεια μου αναπτυχθηκε σιγα σιγα μεγαλωνοντας λογω προσπικων βιωματων και οχι λογω κατηχητικου.

 

Εγω παντως θα σου προτινα να αφησεις τη μικρη να παει....αν φυσικα το θελησει...χωρις να προσπαθησεις να την αποτρεψεις.

Και μη φοβασαι ουτε τον προσυλιτισμο ουτε τπτ γιατι δεν υφισταται κατι τετοιο...καμια σχεση.Ναι μεν γινονται κουβεντες αλλα σε πολυ γενικο επιπεδο του τυπου βοηθαμε τους συνανθρωπους μας κλπ.Τουλαχιστον σε οσα πηγα εγω.

 

Παντως να εχεις στο νου σου οτι στις περισσοτερες εκδομες γινοναι επισκεψεις σε μοναστηρια,εκκλησιες....ισως και παρακολουθηση καποιου εσπερινου.Αν αυτο δε σου αρεσει και εχεις σκοπο να μην την αφηνεις να πηγαινει στις εκδρομες τοτε καλυτερα ν αμην παει καθολου κατηχτικο.

[peony]

βρε παιδιά να πω κάτι ;;;

εγώ γιατί θυμάμαι να μιλάμε για βίους αγίων , για την κόλαση τον παράδεισο την αγία γραφή ...ναι να παίζουμε να μας δίνει και κουλουρια ο πάτερ

αλλα ...δεν μπορέι να μην τα κάνατε αυτά ...

την συλλογή από εικονίτσες όταν μας έλεγαν τους βίους αγίων κλπ κλπ

 

 

υ.σ. είμαι βέβαιαη ότι πήγα κατηχητικό και μας κάνανε αυτά ... και ήταν χριστιανικό κατηχητικό ... ορθόδοξο το δικό μας το ελληνικό το καλο !

 

Ναι, εγώ έκανα και συλλογή από βίους αγίων στην τρίτη δημοτικού- μετά χώρισαν τα τσανάκια μας

[peony]

Οτι είπα ισχύει για όλες τις θρησκείες.

Δεν θα ήθελα να πάνε, άσχετα θρησκείας. Αν επέμεναν, θα πήγαιναν σε όποια θρησκεια. Θα το έψαχνα εννοείτε να δω τι κάνουν, τι πρεσβεύουν κλπ...

Ο δε άντρας μου, τα υπογλώσσια δεν θα τα γλίτωνε.....

 

Τα ίδια κι ο δικός μου...(οφφ τόπικ: τελικά έχουμε πολλά κοινά σημεία)

[rkt]

Τα ίδια κι ο δικός μου...(οφφ τόπικ: τελικά έχουμε πολλά κοινά σημεία)

Αρκει να μην έχουμε κοινο ..κατηχητικο..

[kel]

Πάντως δε μιλαμε για προσηλυτισμο απο τη στιγμη που η επισημη θρησκεια μας ειναι χριστιανοι ορθοδοξοι. Πως ειναι δυνατον να θωρουμε οτι προσηλυτιζομαστε αφου οι ιδιοι το δεχτηκαμε και βαφτισαμε τα παιδια μας? Και το θεωρω παραλογο καποιοι γονεις να λενε οτι δεν πιστευουν στο Χριστιανισμο ομως πηγαινουν και κανουν θρησκευτικο γαμο ή βαφτιση, εχουν ταυτοτητα που λεει χριστιανος ορθοδοξος. Θα μπορουσαν καλλιστα να κανουν πολιτικο γαμο, απλη ονοματοδοσια και να ζητησουν εξαιρεση απο τα θρησκευτικα. Παντως γενικα θεωρω υγιες να εχει ενα ατομο μεταφυσικες ανησυχιες. Δεν θα μπορουσε να δεχτω με τιποτα οτι ηρθαμε στη γη για να τρωμε , να χε...ουμε και να αναπαραγομαστε. Και αυτη την ελπιδα θα ηθελα να περασω στο παιδι μου δηλαδη να νιωθει οτι ο σκοπος μας στη γη ειναι να γινομαστε καθε μερα καλυτεροι ανθρωποι και οτι φευγοντας απο αυτη τη ζωη δε μενει μια χουφτα κοκαλα αλλα η ζεστη αυρα της αγαπης που εχουμε προσφερει. Θα ειμαι εγω διπλα για να του εξηγω οτι θρησκεια χωρις αγαπη δεν υπαρχει, οι βιοι αγιων ειναι παραδειγματα που μας δειχνουν υπομονη και αγωνα. Κανεις δεν θα του ζητησει να νηστεψει για να γινει καλος χριστιανος. Θα του ζητησει ομως αγαπη για το συνανθρωπο και καθαρα συναισθηματα. Δε θα ξεχασω ποτε τι μου ειπε ενας ιερεας που ειχαμε το παιδι του στο σχολειο:"Παιδι μου μη σε νοιαζει τοσο για τα εισερχομενα του στοματος. Τα εξερχομενα ειναι πιο σημαντικα"

[Sam]

[

QUOTE=UFO;2161313]θα ήθελα να απευθύνω κάποια ερωτήματα (αν επιτρέπεται ) :

τα παιδιά σας πάνε κατηχητικό ;

Όχι

 

αυτό έγινε με δικής σας προτροπή ή μετά από δική τους αίτηση ;

Με δική μου παρότρυνση αποκλείεται να συμβεί κάτι τέτοιο. Μετά

από δική του αίτηση δεν μου έχει συμβεί, δεν ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω

καθώς είμαι αρνητική ειδικά στην ηλικία του παιδιού μου (5 ετών)

 

 

υπήρξε παρότρυνση από κάποιον τρίτο στην οικογένεια σας (παράδειγμα : δάσκαλο , ή μέσο αναφοράς στον αγιασμό που πραγματοποιήθηκε στα σχολεία αρχές Σεπτεμβρίου, γιαγιάς - παπού , συγγενικό πρόσωπο κοκ ) ;

Κανένας τρίτος και μάλιστα ενήλικος δεν έχει δικαίωμα να καθοδηγεί προτρέπει το παιδί μου σε θέματα τόσο ευαίσθητων προσωπικών επιλογών αν εμείς μόνοι μας θελήσουμε να στρέψουμε το παιδί μας προς το κατηχητικό γνωρίζουμε που βρίσκετε η ενορία μας.

 

 

και το ερώτημα στους μη χριστιανούς,ή /και αλλόθρησκους ή/και άθρησκους ή /και άθεους , πως το αντιμετωπίσατε ; (στην περίπτωση που κάποιος τρίτος παρότρυνε το παιδί σας και στην συνέχεια αυτό σας ζήτησε να πάει )

Ανάλογα το πως έγινε η παρότρυνση αν ειπώθηκε απευθείας στο παιδί χωρίς την ενημέρωση/συννενόηση με τον γονέα/κηδεμόνα τον πήρε και

τον σήκωσε και για να μην παρεξηγούμαστε αυτό ισχύει για οτιδήποτε όχι

μόνο για το κατηχητικό.

 

 

για την διεύρυνση του ερωτήματος πιστεύεται ότι υπάρχει θρησκευτική καταπίεση - εξαναγκασμός στην Ελλάδα ;

Με τις δικές μου εμπειρίες[οπότε απαντώ εντελώς υποκειμενικά]

Άμεσα όχι δεν υπάρχει -Έμμεσα όμως ναι υπάρχει

[travellingmum]

Πάντως δε μιλαμε για προσηλυτισμο απο τη στιγμη που η επισημη θρησκεια μας ειναι χριστιανοι ορθοδοξοι. Πως ειναι δυνατον να θωρουμε οτι προσηλυτιζομαστε αφου οι ιδιοι το δεχτηκαμε και βαφτισαμε τα παιδια μας? Και το θεωρω παραλογο καποιοι γονεις να λενε οτι δεν πιστευουν στο Χριστιανισμο ομως πηγαινουν και κανουν θρησκευτικο γαμο ή βαφτιση, εχουν ταυτοτητα που λεει χριστιανος ορθοδοξος. Θα μπορουσαν καλλιστα να κανουν πολιτικο γαμο, απλη ονοματοδοσια και να ζητησουν εξαιρεση απο τα θρησκευτικα. Παντως γενικα θεωρω υγιες να εχει ενα ατομο μεταφυσικες ανησυχιες. Δεν θα μπορουσε να δεχτω με τιποτα οτι ηρθαμε στη γη για να τρωμε , να χε...ουμε και να αναπαραγομαστε. Και αυτη την ελπιδα θα ηθελα να περασω στο παιδι μου δηλαδη να νιωθει οτι ο σκοπος μας στη γη ειναι να γινομαστε καθε μερα καλυτεροι ανθρωποι και οτι φευγοντας απο αυτη τη ζωη δε μενει μια χουφτα κοκαλα αλλα η ζεστη αυρα της αγαπης που εχουμε προσφερει. Θα ειμαι εγω διπλα για να του εξηγω οτι θρησκεια χωρις αγαπη δεν υπαρχει, οι βιοι αγιων ειναι παραδειγματα που μας δειχνουν υπομονη και αγωνα. Κανεις δεν θα του ζητησει να νηστεψει για να γινει καλος χριστιανος. Θα του ζητησει ομως αγαπη για το συνανθρωπο και καθαρα συναισθηματα. Δε θα ξεχασω ποτε τι μου ειπε ενας ιερεας που ειχαμε το παιδι του στο σχολειο:"Παιδι μου μη σε νοιαζει τοσο για τα εισερχομενα του στοματος. Τα εξερχομενα ειναι πιο σημαντικα"

 

 

το αν ειμαι εγω χ.ο./καθολικη/βουδιστρια ή αθεη ειναι εντελως ασχετο με το τι θελω για το παιδι μου. Εφ'οσον μιλαμε για πιστη, δηλαδη για μια πεποιθηση και οχι για μια επιστημονικα τεκμηριομενη αληθεια, νιωθω οτι δεν εχω δικαιωμα να του πω "ετσι ειναι τα πραγματα" 'η "εμεις (ως οικογενεια) πιστευουμε αυτο". Μπορει πχ να θελεις ενα θρησκευτικο γαμο γιατι θελεις την ευλογια, επειδη το πιστευεις. Αλλα να συνειδητοποιεις οτι αυτη η σου η προσωπικη πιστη δεν ειναι η υπατη αληθεια. Ενα παιδακι σ'αυτην την ηλικια ειναι φυσιολογικο να πιστευει ως αληθινο αυτο που πιστευει η μαμα ή ο μπαμπας... Το ερωτημα ειναι ποσο ηθικο εινια να μεγαλωσεις ενα παιδι μ'αυτες τις κατευθυνσεις, και συγχρονως να λες "οταν μεγαλωσει ειναι ελευθερο να διαλεξει"...

 

ΥΓ: γιαιτ πρεπει η αγαπη και η προσφορα να συνδεονται με οτιδηποτε αλλο περαν του να ξημερωσει αυριο μια καλυτερη μερα για καποιον;

[ravT]

Επειδή απευθύνεσαι και σε εμένα μιλώντας για ηθική, είναι τόσο ηθικό όσο να αλληλοκρινόμαστε για τις επιλογές μας. Όπως δεν κρίνω εσένα ή κάποιους απ τους φίλους μου για το ότι έχουν επιλέξει να είναι άθεοι, οφείλεις να μην κρίνεις εμένα που πιστεύω σε όποιο Θεό πιστεύω και που δεν αφήνω το παιδί μου σε τέτοια ηλικία να μη γνωρίζει τι είναι θρήσκευμα, εκκλησία κ.λπ.

Δεν έπαθα τίποτα που εκκλησιαζόμουν επειδή με πήγαιναν οι παπούδες. Ξέρω πολύ καλά τι κρατάω και τι όχι από τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Ξέρω και τι πετάω. Αλλά πίστεψέ με, με χαλάει πολύ να μη με σέβονται.

[travellingmum]

Επειδή απευθύνεσαι και σε εμένα μιλώντας για ηθική, είναι τόσο ηθικό όσο να αλληλοκρινόμαστε για τις επιλογές μας. Όπως δεν κρίνω εσένα ή κάποιους απ τους φίλους μου για το ότι έχουν επιλέξει να είναι άθεοι, οφείλεις να μην κρίνεις εμένα που πιστεύω σε όποιο Θεό πιστεύω και που δεν αφήνω το παιδί μου σε τέτοια ηλικία να μη γνωρίζει τι είναι θρήσκευμα, εκκλησία κ.λπ.

Δεν έπαθα τίποτα που εκκλησιαζόμουν επειδή με πήγαιναν οι παπούδες. Ξέρω πολύ καλά τι κρατάω και τι όχι από τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Ξέρω και τι πετάω. Αλλά πίστεψέ με, με χαλάει πολύ να μη με σέβονται.

 

 

σε μενα μιλας; Πρωτον απαντουσα στην kel, δευτερον δεν ειμαι αθεη, ειμαι βαθια θεοσεβουμενη, τριτον το βασικοτερο που μαθαινω στ παιδια μου εινια να ΣΕΒΟΝΤΑΙ τις επιλογες των αλλων. Τους λεω παντα ποσο σημαντικη εινια η θρησκεια, η οποιαδηποτε θρησκεια, για αυτους που πιστευουν σ'αυτη... Ξερουν ηδη πραγματακια για πολλες θρησκειες, τις διαφορες τους και τον κοινο παρονομαστη. Ειναι δυσκολο να εξηγησεις σ'ενα παιδακι σ'αυτην την ηλικια οτι δεν υπαρχει αντικειμενικη αληθεια στο θεμα της θρησκειας. Αλλα το θεωρω υποχρεωση μου, οπως εσυ δικη σου να τα μυησεις στα δικα σου πιστευω και να τα κανεις δικα τους.

 

Για μενα το βασικο ειναι η αποδοχη της διαφορετικοτητας ΚΑΙ στο θρησκευτικο τομεα. Λες οτι σεβεσαι αλλα ο τονος σου λεει αλλα.... Εβγαλες συμπερασματα για τα πιστευω μου και τις επιλογες μου και με κατακρινεις με βαση αυτα τα λανθαμσενα συμπερασματα. Εγω εκανα γενικη κουβεντα... και μαλιστα βασισμενη στα λεγομενα αλλης κοπελας... ή οχι;;

[kalamaraki]

Το επίσημο θρήσκευμα βάσει συντάγματος είναι ο ορθόδοξος χριστιανισμός. Είναι απόλυτα λογικό (λέω εγώ) να κάνουν προσευχή, να διδάσκονται τη θρησκεία και να πηγαίνουν εκκλησία.

Επίσης υπάρχουν καθολικά σχολεία που μαθαίνουν και κάνουν τα αντίστοιχα.

Αν δεν επιθυμούσα το παιδί μου να μάθει για οποιαδήποτε θρησκεία ή να προσευχηθεί ή να εκκλησιαστεί θα το δήλωνα ρητά στο σχολείο, από τη στιγμή που άλλωστε υπάρχει αυτό το δικαίωμα( γιατί υπάρχει...). Στο σπίτι έπειτα θα ήταν δική μου δουλειά να το κάνω άθρησκο/άθεο κ.λπ.

 

Θρησκευτικός ρατσισμός υπάρχει όπως υπάρχει και φυλετικός και κοινωνικός. Δέχομαι ρατσισμό επειδή είμαι χοντρή και ακούω κλαρίνα αλλά κανείς δεν με υπερασπίζεται

 

Και μιας και το UFO μετάλλαξε την αρχική ερώτηση, εγώ όχι δεν θα έστελνα το παιδί μου σε άλλες θρησκευτικές οργανώσεις ή κατηχήσεις άλλων θρησκειών. Από τη στιγμή που δεν θα πήγαινα ούτε εγώ σε καμία περίπτωση δεν θα άφηνα το παιδί μου. Θα μεγαλώσει (και μάλιστα σε εποχή που το ιντερνετ θα παρέχει εντελώς τα πάντα) και θα διαλέξει το δρόμο της.

Και προτού με κατακρίνετε που είμαι στενόμυαλη, ως παιδί έχω κάνει παρέα (κολλητή) και με μουσουλμάνους και με καθολικούς και με μάρτυρες του Ιεχωβά και με παλαιοημερολογήτες. Δυστυχώς δεν έχω γνωρίσει βουδιστή, αλλά το παλεύω...

 

Εγώ παλι όντας μέσα σε σχολεια....εχω θεμα με αυτο!

 

Σαν εκπαιδευτικός εμενα δε μου αρεσει ολο αυτο το τζέρτζελο επισημο θρήσκευμα βαση συντάγματος....

 

Δεν μου κάθισε ποτέ σαν ωραια/αποδεκτή ιδέα ουτε οταν ήμουν εφηβη ουτε τωρα ασχετά αν λεω....οτι ειμαι Χ.Ο......

 

Δεν μου αρεσει που σε κάποια σχολεία (οχι σε όλα κ εχω γυρίσει πολλά πιστέψτε με) στις τάξεις μεσα πανω απο τον πινακα υπάρχει εικόνα του Χριστου....

 

Γιατι με ενοχλει.....δεν με ενοχλει αλλά μου κάνει σαν "κατήχηση" να το πω....οχι προσυλιτισμό...

 

Δεν μου αρέσει που συνδέεται το σχολειο με την θρησκεια σε τετοιο βαθμό, εκκλησιασμός κτλπ

 

Αυτα θεωρρώ οτι ειναι υποχρέωση κ καθήκον να τα μεταδίδει η οικογένεια στο παιδι κ οχι οι υπολοιποι κρατικοί φορεις...

 

Για μένα το μάθημα των θρησκευτικών θα επρεπε να έχει ήδη παρει αλλη μορφή, μια γνωριμια με τις θρησκειες που υπάρχουν στο κοσμο, μια μελέτη για την ανθρωπότητα κ την ανάγκη τους πχ να πιστευουν σε κατι , για την μαζικότητα κτλπ.... Θα ήταν ποιο ωραιο ως μάθημα....!

 

Αλλα στην Ελλάδα του 2011 δεν ειναι πια πολιτικώς ορθό να υπάρχει αυτή η συνδεση του Κράτους-Θρησκείας....δεν την δεχομαι...με ενοχλει πολύ.Για μένα ακυρώνει/"χλευάζει" τους υπολοιπους πολιτες της που ΔΕΝ ειναι Χ.Ο. κατά τη γνωμη μου....

 

Δεν μου αρέσει που για να ενταχθεις στο συνολο θα πρέπει να εισαι ότι κ οι άλλοι....

 

Ισως να ακουγομαι καπως....δεν ξέρω, ποτέ δεν μου άρεσε ουτε τοτε ουτε τώρα κ ειναι ο μονιμος καυγάς μου με την μητέρα μου

 

Λεω οτι ειμαι Χ.Ο .....οκ πιστέυω σε ενα θεο...τεσπα ετσι νομιζω το εχω υπο αμφισβήτηση το θεμα χρονια τώρα....με την εκκλησία ΔΕΝ εχω τις καλυτερες σχέσεις σε αυτο που πρεσβεύουν οι αντιπρόσωποι της...

Βάφτισα την κόρη μου γιατί το ηθελα πραγματικά, δεν εκανα το χατήρι του πατέρα μου κ της μητέρας μου να πάρει "χριστιανικό" ονομα.....εβαλα δικό μου ασχετο... Παντρευτηκα κ με θρησκευτικό γάμο.....αλλά θα την πω την αμαρτία μου γιατί ηθελα να βάλω νυφικο....

 

Και είμαι κ παπαδοεγγόνι....παρόλα αυτά ο πατέρας μου μεγαλωμένος ως παπαδοπαίδι ποτε δεν μας πιεσε, κατευθυνε με την στενή εννοια , απο την στιγμή που αρχισαμε να εχουμε αποψη πχ απο τα 10ετων κ μετά δεν μας τραβουσε στην εκκλησια, απλά μας ρωτουσε αν θελουμε να παμε μαζι τους...

 

Εμεις φυσικα τις περισσότερες φορές λεγαμε οχι....

 

Κ για να ειμαι ον τοπικ....

 

Πηγαινα κατηχητικό....για δυο χρονια! Εγώ το ζήτησα στην τετάρτη δημοτικου....αλλά ήταν πραγματικά αλλος ο λογος μου...

 

Ειχαμε ερθει απο το εξωτερικό, δεν ειχα φιλους , ειχα το στιγμα της ξένης/αράβισσας κτλπ κ ηθελα να δικτυωθω..... εμαθα οτι θα πανε οι περισσότεροι συμμαθητες μου κ για αυτο το επελεξα....

Περασα ωραια....ακουγαμε ιστοριουλες....αλλά δεν μου εμεινε τιποτα ....μα τιποτα!

Παρέες ομως έκανα...χαχαχα

 

Τωρα σε αυτη την εποχη με ολα τα τζετζελα που ακουω για τους παπάδες....

Δυσκολα θα επιτρέψω στην κορη μου να παει κατηχητικο....πολύ δυσκολα...

Θα πρεπει να ξέρω/γνωρίσω τον ανθρωπο που θα ειναι εκει....

αλλά κ παλι πολύ δυσκολα....νομιζω πως δεν της το επιτρέψω...

[akamatra]

Εγώ μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό. Πήγα στο κατηχητικό γιατί ο ιερέας που ήρθε στο χωριό μας κυνηγούσε, μάλωνε, ερχόταν στο σχολείο και μας φώναζε. Ούτε εκδρομές ούτε τίποτα....

Ακόμα μου έχει μείνει το άγχος (επειδή το πατρικό είναι δίπλα στην εκκλησία), θέλω να πάω στην εκκλησία αλλά αποφεύγω τον ιερέα.

Σημ. Ο ιερέας μπορεί να σε διώξει από την εκκλησία αν μπεις με παντελόνι (ακόμα και τα μωρά), αν έχεις μακιγιάζ ή ..... Βέβαια τον σέβομαι γιατί δεν είναι φιλοχρήματος, είναι υποδειγματικός πατέρας υπερπολύτεκνης οικογένειας και περνάει όλη τη μέρα του με την περιποίηση του ναού.

όταν έδωσαν στο σχολείο του γιου μου ειδοποίηση ότι λειτουργεί κατηχητικό στην ενορία μας τον ρώτησα και δεν ήθελε με τίποτα. Δεν επέμενα και πολύ

[travellingmum]

Εγώ μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό. Πήγα στο κατηχητικό γιατί ο ιερέας που ήρθε στο χωριό μας κυνηγούσε, μάλωνε, ερχόταν στο σχολείο και μας φώναζε. Ούτε εκδρομές ούτε τίποτα....

 

 

χαχαχα, αυτο θα πει ανεξιθρησκεια :lol::lol:

[akamatra]

χαχαχα, αυτο θα πει ανεξιθρησκεια :lol::lol:

τώρα :):)

τότε:cry::cry::cry:

[kikileuteris]

Εγώ παλι όντας μέσα σε σχολεια....εχω θεμα με αυτο!

 

Σαν εκπαιδευτικός εμενα δε μου αρεσει ολο αυτο το τζέρτζελο επισημο θρήσκευμα βαση συντάγματος....

 

Δεν μου κάθισε ποτέ σαν ωραια/αποδεκτή ιδέα ουτε οταν ήμουν εφηβη ουτε τωρα ασχετά αν λεω....οτι ειμαι Χ.Ο......

 

Δεν μου αρεσει που σε κάποια σχολεία (οχι σε όλα κ εχω γυρίσει πολλά πιστέψτε με) στις τάξεις μεσα πανω απο τον πινακα υπάρχει εικόνα του Χριστου....

 

Γιατι με ενοχλει.....δεν με ενοχλει αλλά μου κάνει σαν "κατήχηση" να το πω....οχι προσυλιτισμό...

 

Δεν μου αρέσει που συνδέεται το σχολειο με την θρησκεια σε τετοιο βαθμό, εκκλησιασμός κτλπ

 

Αυτα θεωρρώ οτι ειναι υποχρέωση κ καθήκον να τα μεταδίδει η οικογένεια στο παιδι κ οχι οι υπολοιποι κρατικοί φορεις...

 

Για μένα το μάθημα των θρησκευτικών θα επρεπε να έχει ήδη παρει αλλη μορφή, μια γνωριμια με τις θρησκειες που υπάρχουν στο κοσμο, μια μελέτη για την ανθρωπότητα κ την ανάγκη τους πχ να πιστευουν σε κατι , για την μαζικότητα κτλπ.... Θα ήταν ποιο ωραιο ως μάθημα....!

 

Αλλα στην Ελλάδα του 2011 δεν ειναι πια πολιτικώς ορθό να υπάρχει αυτή η συνδεση του Κράτους-Θρησκείας....δεν την δεχομαι...με ενοχλει πολύ.Για μένα ακυρώνει/"χλευάζει" τους υπολοιπους πολιτες της που ΔΕΝ ειναι Χ.Ο. κατά τη γνωμη μου....

 

Δεν μου αρέσει που για να ενταχθεις στο συνολο θα πρέπει να εισαι ότι κ οι άλλοι....

 

Ισως να ακουγομαι καπως....δεν ξέρω, ποτέ δεν μου άρεσε ουτε τοτε ουτε τώρα κ ειναι ο μονιμος καυγάς μου με την μητέρα μου

 

Λεω οτι ειμαι Χ.Ο .....οκ πιστέυω σε ενα θεο...τεσπα ετσι νομιζω το εχω υπο αμφισβήτηση το θεμα χρονια τώρα....με την εκκλησία ΔΕΝ εχω τις καλυτερες σχέσεις σε αυτο που πρεσβεύουν οι αντιπρόσωποι της...

Βάφτισα την κόρη μου γιατί το ηθελα πραγματικά, δεν εκανα το χατήρι του πατέρα μου κ της μητέρας μου να πάρει "χριστιανικό" ονομα.....εβαλα δικό μου ασχετο... Παντρευτηκα κ με θρησκευτικό γάμο.....αλλά θα την πω την αμαρτία μου γιατί ηθελα να βάλω νυφικο....

 

Και είμαι κ παπαδοεγγόνι....παρόλα αυτά ο πατέρας μου μεγαλωμένος ως παπαδοπαίδι ποτε δεν μας πιεσε, κατευθυνε με την στενή εννοια , απο την στιγμή που αρχισαμε να εχουμε αποψη πχ απο τα 10ετων κ μετά δεν μας τραβουσε στην εκκλησια, απλά μας ρωτουσε αν θελουμε να παμε μαζι τους...

 

Εμεις φυσικα τις περισσότερες φορές λεγαμε οχι....

 

Κ για να ειμαι ον τοπικ....

 

A ρε καλαμαρίδιο πάλι συμφωνούμε συμφωνούμε εδώ.

[Rasputin]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/10/2011_408934

 

Εγώ τι να σας πω... Προτιμώ να απέχω έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα. Ιερέας σου λέει μετά.

[DALIA]

θα ήθελα να απευθύνω κάποια ερωτήματα (αν επιτρέπεται ) :

τα παιδιά σας πάνε κατηχητικό ;

αν ναι

αυτό έγινε με δικής σας προτροπή ή μετά από δική τους αίτηση ;

 

υπήρξε παρότρυνση από κάποιον τρίτο στην οικογένεια σας (παράδειγμα : δάσκαλο , ή μέσο αναφοράς στον αγιασμό που πραγματοποιήθηκε στα σχολεία αρχές Σεπτεμβρίου, γιαγιάς - παπού , συγγενικό πρόσωπο κοκ ) ;

 

και το ερώτημα στους μη χριστιανούς,ή /και αλλόθρησκους ή/και άθρησκους ή /και άθεους , πως το αντιμετωπίσατε ; (στην περίπτωση που κάποιος τρίτος παρότρυνε το παιδί σας και στην συνέχεια αυτό σας ζήτησε να πάει )

 

ευχαριστώ !

 

για την διεύρυνση του ερωτήματος πιστεύεται ότι υπάρχει θρησκευτική καταπίεση - εξαναγκασμός στην Ελλάδα ;

 

Σημείωση : γνωρίζω τις συζητήσεις για θρησκευτικά ζητήματα απλά επικεντρώνομαι στο θέμα του κατηχητικού και πως το αντιμετωπίσατε ! (και οι μεν και οι δε ... αν σας έχει τύχει , ή αν αναρωτιέστε )

 

 

Δεν έχω πάει ποτέ κατηχητικό παρόλλο που τότε φίλοι/συμμαθητές πήγαιναν...βαριόμουν απίστευτα...

Το παιδί δεν πάει καθώς επίσης και κανένα γνωστό μας παιδάκι ( ξέρουμε αρκετά από ποδόσφαιρο, γειτονιά, φίλους )

Παππουδογιαγιάδες δεν υπάρχει περίπτωση να επενέβαιναν σε κάτι τέτοιο...

Και όσο αναφορά την θρησκευτική καταπίεση στην Ελλάδα απλά γελάω...δεν υπάρχει πλέον κάτι τέτοιο ( απλά αναρωτιέμαι αν ήταν καλύτερα να υπήρχε )

[DALIA]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/10/2011_408934

 

Εγώ τι να σας πω... Προτιμώ να απέχω έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα. Ιερέας σου λέει μετά.

 

Kαλά μ'αυτή τη λογική πρέπει να απέχουν τα παιδιά από αθλητικές δραστηριοτητες, φροντιστήρια, να μην πηγαίνουν σε σπίτιια φίλων κ.τ.λ.

[UFO]

να κάνω μόνο μια σημείωση :

θεωρώ ότι το επίπεδο της συζήτησης είναι υψηλό

και είμαι υπερήφανη για εμάς ... μπράβο μας

[talou]

στελνω τα παιδια στο κατηχητικο τα οποια ειναι 4 και 5 ετων. Εχω παρακολουθησει αρκετες φορες το μαθημα τους το οποιο ειναι σε στυλ δημιουργικης απασχολησης. Κανουν πολλες γιορτες με θεατρικα , μουσικοχορευτικα και χορωδιακα. Οι κοπελες ειναι ολες πολυ καλες και αφιερωνουν τον ελευθερο χρονο τους να ασχολουνται με τα παιδια. Μαθαινουν πολλα ομαδικα παιχνιδια και καποιες φορες τα πηγαινουν μεχρι την εκκλησια να προσκυνησουν την εικονα.

Εγω δεν βρισκω κατι διαφορετικο απο αυτο που θα εκανα και εγω με τα παιδια στην εκκλησια. Τους λενε καποιες ιστοριουλες για τους αγιους. Αν δω ομως κατι που δεν θα μου αρεσει θα τα σταματαγα.

[kalamaraki]

A ρε καλαμαρίδιο πάλι συμφωνούμε συμφωνούμε εδώ.

 

:wink:

 

Eννοείτε οτι θα συμφωνούσαμε βρε.... :rolleyes:

[DALIA]

σας παραθέτω το κείμενο κάποιου αποκλεισμένου μέλους ( έλαβα μέσω πμ και με παρακάλεσε να τα παραθέσω διότι είναι η ίδια κατηχήτρια )

 

Σαν κατηχήτρια θέλω και εγώ να προσθέσω κάποια πράγματα, και συγγεκριμένα να σας πω πως κάνουμε το μάθημά μας...

 

το μάθημα μας ξεκινά με προσευχή

 

ακολουθεί μια ιστορία (πολύ ήπια όχι με βασανιστήρια, διαβόλους, κόλαση κτλ) η ιστορία επικεντρώνεται κάθε φορά σε μια αρετή πχ: ελεημοσύνη, αγάπη, θυσία για τον πλησίον, νηστεία, προσευχή, πίστη, υπακοή κ.α. καμιά φορά δεν διηγούμαστε την ιστορία αλλά τους την παίζουμε κοκλοοθέατρο με κούκλες που έχουν φτιάξει τα ίδια τα παιδιά στις χειροτεχνείες

 

ακολουθεί κάποια χειροτεχνεία (έχουμε φτιάξει: τρισδιάστατα καραβάκια, λουλούδια, κυρά σαρακοστή, σημαιάκια, λαμπάδες, χαρταετούς έχουμε φτιάξει και φάει μετά κουλουράκια πιτσάκια...)

 

αν μείνει χρόνος παίζουμε στην αυλή (κυνηγητό, κυνήγι χαμένου θυσαυρού, κουτσό, περνά περνά η μέλισσα, βασιλιά βασιλια, στρατιωτάκια ακούνητα, κ.α.

 

τα παιδιά που έχω είναι προσχολικής ηλικίας

 

ο στόχος μας δεν είναι ο προσυλητισμός με την ένοια να συλέξουμε κόσμο (όπως κάνουν πχ οι μορμόνοι) αλλά να γνωρίσουν τα παιδιά τα βαθύτερα νοήματα της ορθοδοξίας...

επείσης δεν μοιράζουμε φυλάδια στα σχολεία παρά μόνο καρφιτσόνουμε ένα χαρτάκι με τις ώρες στον πίνακα ανακοινώσεων της εκκλησίας...

[ravT]

Καλαμαράκι μου και εγώ διαφωνώ με την παρουσία των εικόνων στις τάξεις καθώς επίσης και με το μάθημα των θρησκευτικών όπως αυτό διδάσκεται... Και εγώ θα προτιμούσα τα παιδιά να διδάσκονται τις άλλες θρησκείες. Να τις γνωρίσουν στο σχολείο με τρόπο σωστό και αντικειμενικό.

Αλλά δεν θα ήθελα να εκλείψει το επίσημο θρήσκευμα εξ αιτίας των τάχα μου εκπροσώπων του Θεό επί γης...

 

Υ.Γ. Όπως έχετε καταλάβει, όλες έχουμε πρόβλημα με τους παπάδες... Τυχερές όσες από εμάς έχουμε έναν σωστό παπά υπ όψιν...

 

Travellingmum ο τόνος μου ήταν έντονος γιατί διαβάζοντας το ποστ σου θεώρησα πως με κατακρίνεις για τον τρόπο που επιθυμώ να μεγαλώσω το παιδί μου. Και αν θίχτηκες και εσύ από τη γραφή μου, ζητώ συγνώμη. Δε θέλω επουδενί να καταλήξει τόσο ωραίο θέμα με τόσο σωστές τοποθετήσεις (όλων των απόψεων) στο αρχείο...

[MAMA-AGA]

σας παραθέτω το κείμενο κάποιου αποκλεισμένου μέλους ( έλαβα μέσω πμ και με παρακάλεσε να τα παραθέσω διότι είναι η ίδια κατηχήτρια )

 

Σαν κατηχήτρια θέλω και εγώ να προσθέσω κάποια πράγματα, και συγγεκριμένα να σας πω πως κάνουμε το μάθημά μας...

 

το μάθημα μας ξεκινά με προσευχή

 

ακολουθεί μια ιστορία (πολύ ήπια όχι με βασανιστήρια, διαβόλους, κόλαση κτλ) η ιστορία επικεντρώνεται κάθε φορά σε μια αρετή πχ: ελεημοσύνη, αγάπη, θυσία για τον πλησίον, νηστεία, προσευχή, πίστη, υπακοή κ.α. καμιά φορά δεν διηγούμαστε την ιστορία αλλά τους την παίζουμε κοκλοοθέατρο με κούκλες που έχουν φτιάξει τα ίδια τα παιδιά στις χειροτεχνείες

 

ακολουθεί κάποια χειροτεχνεία (έχουμε φτιάξει: τρισδιάστατα καραβάκια, λουλούδια, κυρά σαρακοστή, σημαιάκια, λαμπάδες, χαρταετούς έχουμε φτιάξει και φάει μετά κουλουράκια πιτσάκια...)

 

αν μείνει χρόνος παίζουμε στην αυλή (κυνηγητό, κυνήγι χαμένου θυσαυρού, κουτσό, περνά περνά η μέλισσα, βασιλιά βασιλια, στρατιωτάκια ακούνητα, κ.α.

 

τα παιδιά που έχω είναι προσχολικής ηλικίας

 

ο στόχος μας δεν είναι ο προσυλητισμός με την ένοια να συλέξουμε κόσμο (όπως κάνουν πχ οι μορμόνοι) αλλά να γνωρίσουν τα παιδιά τα βαθύτερα νοήματα της ορθοδοξίας...

επείσης δεν μοιράζουμε φυλάδια στα σχολεία παρά μόνο καρφιτσόνουμε ένα χαρτάκι με τις ώρες στον πίνακα ανακοινώσεων της εκκλησίας...

 

Ακριβως ετσι!! ημουνα και εγω καποτε κατηχητρια...μπραβο που εγραψες ολη τη διαδικασια!!

[DALIA]

αφου οι ιδιοι το δεχτηκαμε και βαφτισαμε τα παιδια μας? Και το θεωρω παραλογο καποιοι γονεις να λενε οτι δεν πιστευουν στο Χριστιανισμο ομως πηγαινουν και κανουν θρησκευτικο γαμο ή βαφτιση, εχουν ταυτοτητα που λεει χριστιανος ορθοδοξος. Θα μπορουσαν καλλιστα να κανουν πολιτικο γαμο, απλη ονοματοδοσια και να ζητησουν εξαιρεση απο τα θρησκευτικα.

 

άνα γεια σου...και εγώ είχα τον ίδιο προβληματισμό, άλλά μάλλον μου λύθηκε....

και εγώ δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με την εκκλησία αλλά δεν το έπαιξα ποτέ άθεη επειδή είναι της μοδός....

είμαι Χ.Ο. με τον δικό μου μοναδικό τρόπο, αλλά μέσα μου αισθάνομαι Χ.Ο.

[Rasputin]

άνα γεια σου...και εγώ είχα τον ίδιο προβληματισμό, άλλά μάλλον μου λύθηκε....

και εγώ δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με την εκκλησία αλλά δεν το έπαιξα ποτέ άθεη επειδή είναι της μοδός....

είμαι Χ.Ο. με τον δικό μου μοναδικό τρόπο, αλλά μέσα μου αισθάνομαι Χ.Ο.

 

Φράσεις όπως "είναι της μοδός" υπονοούν πως κάποιος που δεν πιστεύει σε αυτά τα πράγματα ή έχει απομακρυνθεί για δικούς του λόγους, (τους οποίους μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί) είναι του σειρμού. Πρόσεχε λίγο με αυτά γιατί πολύ δικαιολογημένα μπορεί να ενοχληθεί κάποιος.