Έφαγε ...ξύλο!

[bebbakos]

καμία σχέση μην αγχόνεσαι....απλά δεν ορίμασε ακόμη.......θέλει εξικίωση........εαν έχει συνηθίσει να έχει μόνο μεγαλους διπλα του ίσως να νιώθει πως όλα ειναι δικά του....σε γενικές γραμμές μην αγχώνεσαι θα αλλάξει.......

 

Ουουουου έχω άλλα να αγχωθώ σχετικά με τον μπεμπάκο !!!!

Όσον αφορά το θεμα εξοικείωσης , το κάνω ως test στο παιδί της φίλης μου που το βλέπει αρκετά συχνά. Η αλήθεια ειναι πως ειναι συνεχεια με μεγαλους που του δίνουν οτι θελει.

Ξερω πως θα αλλάξει . Δεν περιμένω ομως να αλλάξει από μόνος του. Δεν πρεπει κι εγω σαν μανα να δωσω καποιες αρχές ? Αυτό λέω

[fenaki]

Ουουουου έχω άλλα να αγχωθώ σχετικά με τον μπεμπάκο !!!!

Όσον αφορά το θεμα εξοικείωσης , το κάνω ως test στο παιδί της φίλης μου που το βλέπει αρκετά συχνά. Η αλήθεια ειναι πως ειναι συνεχεια με μεγαλους που του δίνουν οτι θελει.

Ξερω πως θα αλλάξει . Δεν περιμένω ομως να αλλάξει από μόνος του. Δεν πρεπει κι εγω σαν μανα να δωσω καποιες αρχές ? Αυτό λέω

 

εννοειται.....απλά από τόσο μικρη ηλικία δεν μπορείς να πεις οτι θα γίνει έτσι και μια συμβουλή.....ποτε μην συγκρίνεις τα παιδιά......αλλος χαρακτήρας το δικό σου....και άλλος το παιδι της φίλης σου.....απλά φρόντισε να βλέπει παιδάκια.....όχι απλά για να γίνει φιλικος με τα παιδιά αλλά για να μην ειναι προσκολημένος πάνω σας.....και εννοώ τις συνηθειες των μεγάλων......διότι όλοι θα του φέρεστε σαν να ειναι μωρο ακόμη και όταν γίνει 3,4,5.....δείξε του τον κόσμο....(με την ευρύτερη έννοια)

[ζώπυρον]

...τελικά, είδε να την έχει κολλήσει στον τοίχο ένα άλλο κοριτσάκι -λίγο μεγαλύτερο- και να τη χτυπά, της έχει κάνει πολλές γρατσουνιές στο πρόσωπο και βαθιές.Ενώ έκλαιγε ασταμάτητα αμυνόταν και αυτή μη μπορόντας να φύγει.

.... ... ... ... ... ... ... ... ...

Τώρα σκέφτομαι, πρέπει να μάθεις στο παιδί να χτυπά για να αμυνθεί ή να ξεφεύγει και να έρχεται στη μαμά; Με στεναχώρησε πολύ το χθεσινό, γιατί ξέρω ότι η μικρή μου δε χτυπάει ποτέ άλλα παιδάκια αν δεν την πειράξουν..

 

Κατ παρομοιο εγινε κ μ εμας.Κανεμε στρατα,μαθαινει να περπαταει(11 μηνων),κ ενα αγορι 4 χρονων ηρθε πισω του κ τον τσιμπησε κ ο καημενος σπαραξε στο κλαμα.Αλλα δεν ητανε η πρωτη φορα....Πριν καιρο τον ειχα κατω απο το καροτσι κ κρατιοτανε απο αυτο ορθιος κ ηρθε το ιδιο παιδακι με το ποδηλατο,πηρε φορα κ επεσε πανω του κ τον χτυπησε.

.... ... ... ... ... ... ... ... ...

Κι εσυ τι να πεις σε ενα μωρακι 20 μηνων...τι να καταλαβει περι υπερασπισης...Απλα πρεπει να εχουμε τα ματια μας 14 οσο ειναι τοσο μικρα κ αργοτερα να τους μιλαμε κ να τα ενθαρυνουμε να υπερασπιζονται τον εαυτο τους.

Με αφορμή τα περιστατικά που διηγούνται τα κορίτσια...

 

Μιλάμε για έντονη ή και επαναλαμβανόμενη "βίαιη" συμπεριφορά κι όχι τυχαία. Τα παιδάκια που αναφέρονται και είναι αποδέκτες είναι πολύ μικρά για ν' αντιδράσουν.

Η μαμά οφείλει να τα προστατέψει και να βάλει όποιον πρέπει στη θέση του. Έτσι και το παιδί νοιώθει ασφαλές και διδάσκεται και την πρώτη μορφή θετικής αντίδρασης.

Αργότερα, σταδιακά, βήμα βήμα κι ανάλογα την ηλικία, μαθαίνεται και η αυτοάμυνα και η αυτοσυντήρηση και κατακτάται και η ανεξαρτησία.

 

Άλλο ο εξάχρονος γιος μου που πρέπει να "καθαρίσει" μόνος του (εκτός κι αν είναι κάτι πολύ ακραίο) κι άλλο το βρεφάκι/νηπιάκι (1 και 2 ετών)... που του ' ρχεται ο ουρανός σφοντύλι!

 

Όσο για το σάστισμα το δικό μας μανούλες... ξέρω, τα έχω περάσει...

[bebbakos]

διότι όλοι θα του φέρεστε σαν να ειναι μωρο ακόμη και όταν γίνει 3,4,5.....δείξε του τον κόσμο....(με την ευρύτερη έννοια)

 

Αυτό ξαναπες το. Ειναι οτι δεν θελω .....- και γι'αυτο μπορει να ζηταω περισσοτερα από εκεινον καμια φορά. Ξεχνάω οτι ειναι μωρό ακόμα και ζηταω να συμπεριφερθει σαν μεγάλος.

[fenaki]

Αυτό ξαναπες το. Ειναι οτι δεν θελω .....- και γι'αυτο μπορει να ζηταω περισσοτερα από εκεινον καμια φορά. Ξεχνάω οτι ειναι μωρό ακόμα και ζηταω να συμπεριφερθει σαν μεγάλος.

 

καλό του κάνεις μην το φοβασαι.......όσο περισσότερα ερεθισματα δώσεις στο παιδι τοσο καλυτερα.......θα αναπτυξει πιο γρηγορα τον προφορικο λογο του και θα ωριμάσει......δεν εννοω πριν απο την ηλικία του.....αυτο ειναι να το χεις.....

πηγαινε τον βόλτες εαν μπορεις παραμυθια εικονες σχήματα....φωτογραφίες....περιοδικα......

[boy'smam]

Bρε κοριτσι η αλλη μαμα τι εκανε?Δεν ειδε το σκηνικο???Νομιζω θα επρεπε να τηε μιλησεις γιατι αν δεν το ειδε θα ταν καλο νατο μαθει και να μιλησει στο παιδακι της.

Υπαρχουν παιδακια που χουν την"αναρχια" μεσα τους.Δεν ειναι αναγκη να το εχουν δει απο καπου.Ο μικρος μου γυρω στους 20 μηνες αρχισε να με χτυπαει οταν νευριαζε και οταν ηταν 12 μηνων μας δαγκωνε και χτυπαγε το κεφαλι του στο πατωμα!Ειλικρινα ποτε μα ποτε δεν ειχαμε σηκωσει χερι ουτε καν να κανουμε "κακο"η ντα οταν χτυπαγε καπου!Ηταν ενστικτο.!Τωρα οσες φορες του χουν "επιτεθει" δεν αντιδραει αλλα γουρλωνει τα ματακια του και μ ψαχνει.Αν εχω δω τι εγινε και εχει κανει κατι να προκαλεσει το αλλο παιδακι του εξηγω οτι αυτο που εκανε δεν ηταν σωστο και το αλλο παιδακι νευριασε και τωρα η μαμα του θα το μαλωσει γιατι κι αυτοβ εκανε κατι κακο(που τον χτυπησε).βεβαια εχει τυχει να ερθει ενας πιτσιρικακος γυρω στα 2 και να πεταξει χωματα στα ματια του δικου μου στα καλα καθουμνα...τον ειδε γεμισε την χουφτα του και ετρεξε κατα πανω μας και του τα ριξε στα ματια!!!!Η μαμα του η καημενη τρελαθηκε!

[ΡίαΑ]

να κανω μια ερωτηση; ησασταν σε παιδοτοπο ειπες... δεν υπηρχαν κοριτσια να επιβλεπουν τα παιδια; εγω θα εδινα ενα πρωτο ματς με τους υπευθυνους του μαγαζιου

 

δευτερον θα επιανα την μητερα να την ενημερωσω ομορφα και ωραια για τα κατορθωματα του παιδιου της. και ουαι και αλλιμονο μην μου λεγε κανενα "παιδια ειναι τι να κανουμε;" ε θα εφευγε πυξ λαξ απο το μαγαζι.

 

εχω κι εγω ενα αγορι 21 μηνων. εχουμε περασει τοσα για τον μικρο που δεν μπορω να φανταστω οτι καποιος, μικρος ή μεγαλος θα απλωσει χερι πανω του.

πραγματικα θα βγαλω νυχια και δεν με νοιαζει πως θα με χαρακτηρισουν....

 

taz.. και εγώ έτσι έλεγα για το αν πειράξουν έστω και μια τριχούλα από τα μαλλάκια της...

Κώλωσα όμως, πάνω στην τρομάρα που πήρα μη χτύπησε κάπου δυνατά (χέρια, πόδια, κεφάλι), δε πήγα στη μαμά του άλλου παιδιού. Μεγάαααλο λάθος, που πλέον ορκίστηκα να μη το ξανακάνω.

 

Όσο για την προστασία του χώρου, δεν το ξεκαθάρισα... Το μαγαζί είναι ζαχαροπλαστείο-καφέ και πρόσφατα έκανε έναν προστατευμένο χώρο σαν θερινό παιδότοπο. Και ντρέπομαι που το λέω, μιας και είναι συγγενικά πρόσωπα οι ιδιοκτήτες, αλλά δεν έχουν ούτε ΜΙΑ κοπέλα να τα προσέχει. Και πάνε μόνο οι γκαρσόνες, όταν δεν έχουν να σερβίρουν κ.λπ...

[foubi]

Όσο για την προστασία του χώρου, δεν το ξεκαθάρισα... Το μαγαζί είναι ζαχαροπλαστείο-καφέ και πρόσφατα έκανε έναν προστατευμένο χώρο σαν θερινό παιδότοπο. Και ντρέπομαι που το λέω, μιας και είναι συγγενικά πρόσωπα οι ιδιοκτήτες, αλλά δεν έχουν ούτε ΜΙΑ κοπέλα να τα προσέχει. Και πάνε μόνο οι γκαρσόνες, όταν δεν έχουν να σερβίρουν κ.λπ...

 

ρε ρία μπορεί να μην λειτουργεί σαν παιδότοπος απλώς οι άνθρωποι να ήθελαν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες με παιδάκια. Προσωπικά προτιμώ τέτοια εστιατόρια και καφετέριες για να μη βαριέται ο μικρός αλλα τρέχω συνεχώς πίσω του ή τον παρακολουθώ ανάλογα με την διαμόρφωση του χώρου.

[ΡίαΑ]

Bρε κοριτσι η αλλη μαμα τι εκανε?Δεν ειδε το σκηνικο???Νομιζω θα επρεπε να τηε μιλησεις γιατι αν δεν το ειδε θα ταν καλο νατο μαθει και να μιλησει στο παιδακι της.

Υπαρχουν παιδακια που χουν την"αναρχια" μεσα τους.Δεν ειναι αναγκη να το εχουν δει απο καπου.Ο μικρος μου γυρω στους 20 μηνες αρχισε να με χτυπαει οταν νευριαζε και οταν ηταν 12 μηνων μας δαγκωνε και χτυπαγε το κεφαλι του στο πατωμα!Ειλικρινα ποτε μα ποτε δεν ειχαμε σηκωσει χερι ουτε καν να κανουμε "κακο"η ντα οταν χτυπαγε καπου!Ηταν ενστικτο.!Τωρα οσες φορες του χουν "επιτεθει" δεν αντιδραει αλλα γουρλωνει τα ματακια του και μ ψαχνει.Αν εχω δω τι εγινε και εχει κανει κατι να προκαλεσει το αλλο παιδακι του εξηγω οτι αυτο που εκανε δεν ηταν σωστο και το αλλο παιδακι νευριασε και τωρα η μαμα του θα το μαλωσει γιατι κι αυτοβ εκανε κατι κακο(που τον χτυπησε).βεβαια εχει τυχει να ερθει ενας πιτσιρικακος γυρω στα 2 και να πεταξει χωματα στα ματια του δικου μου στα καλα καθουμνα...τον ειδε γεμισε την χουφτα του και ετρεξε κατα πανω μας και του τα ριξε στα ματια!!!!Η μαμα του η καημενη τρελαθηκε!

 

Η μαμά... Αυτή ήταν η πιο τραγική φάση, είχε βάλει τη "μεγάλη" κόρη (γύρω στα 9) να προσέχει τη μικρή και αυτή κάπνιζε αμέριμνα το τσιγαράκι της με τη φραπεδιά δίπλα και τα χαζογέλια της ακουγόταν σε όλο το μαγαζί...Ίσως αυτό με τρόμαξε και δεν της μίλησα...

[maria1976]

πρεπει να μαθουμε τα παιδια να αμυνονται εμενα ο μικρος μετα απο τις μαχες με την μεγαλη εχει μαθει να αποφευγει τις κακοτοπιες η μεγαλη μου δυστυχως και επειδη ειμασταν ολο μη και μη πειραξεις τον μικρο και τετοια βλεπω οτι εχει γινει παθητικη για παραδειγμα αν την σπρωξει καποιο παιδι καθεται ακινητη και ευθυνομαι εγω γιατι την βλεπω οτι σκεφτεται ωχ τωρα τι κανω????

τωρα προσπαθω να της πω οτι αν καποιος σε ενοχλησει η χτυπησεις να του φωναξεις οσο δυνατα μπορεις ''Σταματα τωρα!!!'' τουλαχιστον ετσι ακουω οτι κατι τρεχει.

[fenaki]

taz.. και εγώ έτσι έλεγα για το αν πειράξουν έστω και μια τριχούλα από τα μαλλάκια της...

Κώλωσα όμως, πάνω στην τρομάρα που πήρα μη χτύπησε κάπου δυνατά (χέρια, πόδια, κεφάλι), δε πήγα στη μαμά του άλλου παιδιού. Μεγάαααλο λάθος, που πλέον ορκίστηκα να μη το ξανακάνω.

 

Όσο για την προστασία του χώρου, δεν το ξεκαθάρισα... Το μαγαζί είναι ζαχαροπλαστείο-καφέ και πρόσφατα έκανε έναν προστατευμένο χώρο σαν θερινό παιδότοπο. Και ντρέπομαι που το λέω, μιας και είναι συγγενικά πρόσωπα οι ιδιοκτήτες, αλλά δεν έχουν ούτε ΜΙΑ κοπέλα να τα προσέχει. Και πάνε μόνο οι γκαρσόνες, όταν δεν έχουν να σερβίρουν κ.λπ...

 

συγνωμη Ρία μου αλλά όταν πάμε καπου με τα παιδιά μας τα προσέχουμε και δεν τα παρατάμε....εαν χτυπαγε απο μονο του το παιδι σου τι θα λεγες....?καφε ειναι όχι παιδότοπος......άλλο να έχει βάλει μια τσουλιθρα και μια κουνια......και άλλο οργανομένος παιδότοπος....η δικιά μου ειναι 3 και 3 μηνων και στις κουνιες ειμαι πάντα διπλα της....τι λες τωρα......εσυ την άφησες 20μηνων μονο του.....και αν το δικο σου παιδι προκάλεσε το περιστατικο πρωτο.....?sorry αλλά την ευθυνη την έχεις εσυ και η μάνα του άλλου παιδιου.....

[ΡίαΑ]

Με αφορμή τα περιστατικά που διηγούνται τα κορίτσια...

 

Μιλάμε για έντονη ή και επαναλαμβανόμενη "βίαιη" συμπεριφορά κι όχι τυχαία. Τα παιδάκια που αναφέρονται και είναι αποδέκτες είναι πολύ μικρά για ν' αντιδράσουν.

Η μαμά οφείλει να τα προστατέψει και να βάλει όποιον πρέπει στη θέση του. Έτσι και το παιδί νοιώθει ασφαλές και διδάσκεται και την πρώτη μορφή θετικής αντίδρασης.

Αργότερα, σταδιακά, βήμα βήμα κι ανάλογα την ηλικία, μαθαίνεται και η αυτοάμυνα και η αυτοσυντήρηση και κατακτάται και η ανεξαρτησία.

 

Άλλο ο εξάχρονος γιος μου που πρέπει να "καθαρίσει" μόνος του (εκτός κι αν είναι κάτι πολύ ακραίο) κι άλλο το βρεφάκι/νηπιάκι (1 και 2 ετών)... που του ' ρχεται ο ουρανός σφοντύλι!

 

Όσο για το σάστισμα το δικό μας μανούλες... ξέρω, τα έχω περάσει...

 

Πολύ σωστή...

[bebbakos]

να κανω μια ερωτηση; ησασταν σε παιδοτοπο ειπες... δεν υπηρχαν κοριτσια να επιβλεπουν τα παιδια; εγω θα εδινα ενα πρωτο ματς με τους υπευθυνους του μαγαζιου

 

Δυστηχώς δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά από τους υπευθυνους σε εναν παιδότοπο , ζαχαροπλαστείο κτλ κτλ.

Εδώ δεν ξερουμε εμεις τι να κάνουμε , θα ξερει το καθε κοριτσακι που το βαζουν να φυλάει τοσα παιδάκια !

[ΡίαΑ]

ρε ρία μπορεί να μην λειτουργεί σαν παιδότοπος απλώς οι άνθρωποι να ήθελαν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες με παιδάκια. Προσωπικά προτιμώ τέτοια εστιατόρια και καφετέριες για να μη βαριέται ο μικρός αλλα τρέχω συνεχώς πίσω του ή τον παρακολουθώ ανάλογα με την διαμόρφωση του χώρου.

 

 

Ναι κάπως έτσι είναι ο χώρος, και φυσικά ήμουν συνεχώς πίσω της. Απλά πιστεύω ότι πρέπει να της αφήνω και χώρο να παίζει για να γίνεται και πιο κοινωνική...

 

συγνωμη Ρία μου αλλά όταν πάμε καπου με τα παιδιά μας τα προσέχουμε και δεν τα παρατάμε....εαν χτυπαγε απο μονο του το παιδι σου τι θα λεγες....?καφε ειναι όχι παιδότοπος......άλλο να έχει βάλει μια τσουλιθρα και μια κουνια......και άλλο οργανομένος παιδότοπος....η δικιά μου ειναι 3 και 3 μηνων και στις κουνιες ειμαι πάντα διπλα της....τι λες τωρα......εσυ την άφησες 20μηνων μονο του.....και αν το δικο σου παιδι προκάλεσε το περιστατικο πρωτο.....?sorry αλλά την ευθυνη την έχεις εσυ και η μάνα του άλλου παιδιου.....

 

Η ευθύνη φυσικά και είναι δική μου.. Απλά είχα παρατηρήσει από την αρχή το παιδάκι να είναι πολύ άγριο. Και δεν έχανα τη δικιά μου από τα μάτια μου. Μέχρι που την είδα να τρέχει πίσω από ένα πλαστικό σπιτάκι και τρέχει η φίλη μου που ήθελε να παίξει μαζί της, και βλέπει να την έχει κολλήσει το άλλο (που προφανώς τη φώναξε, μιας και την είδα να τρέχει εκεί χαρούμενη) στον τοίχο και να τη χτυπά και η δικιά μου έκλαιγε και κουνούσε τα χέρια για να αμυνθεί. Δηλαδή μέσα σε δευτερόλεπτα μου την πλάκωσε..

[fenaki]

Ναι κάπως έτσι είναι ο χώρος, και φυσικά ήμουν συνεχώς πίσω της. Απλά πιστεύω ότι πρέπει να της αφήνω και χώρο να παίζει για να γίνεται και πιο κοινωνική...

 

 

 

Η ευθύνη φυσικά και είναι δική μου.. Απλά είχα παρατηρήσει από την αρχή το παιδάκι να είναι πολύ άγριο. Και δεν έχανα τη δικιά μου από τα μάτια μου. Μέχρι που την είδα να τρέχει πίσω από ένα πλαστικό σπιτάκι και τρέχει η φίλη μου που ήθελε να παίξει μαζί της, και βλέπει να την έχει κολλήσει το άλλο (που προφανώς τη φώναξε, μιας και την είδα να τρέχει εκεί χαρούμενη) στον τοίχο και να τη χτυπά και η δικιά μου έκλαιγε και κουνούσε τα χέρια για να αμυνθεί. Δηλαδή μέσα σε δευτερόλεπτα μου την πλάκωσε..

 

όπως και να χει...μην φρικάρεις.........θα ζήσεις δυστυχώς πολλά καρδιοχτυπια όσο μεγαλώνει....και να δεχτείς πως και αυτά ειναι μέσα στο παιχνιδι.....τα παιδιά την μια ειναι έτσι την άλλη αλλιώς....απλά μαθε κατα την δικη μου άποψη στο παιδι σου να αμυνεται....

λοιπόν θα σου πω ένα περιστατικο το οποιο δεν μου άρεσε...πριν τελειωσουν τα σχολεια ήμουν με την κόρη μου απέναντι απο το σχολειο της στην παιδική χαρά.....συνηθως τα πανε όλοι οι γονεις εκει μετα το σχολειο.....η κορη μου έπαιζε με τις φιλες της εκ των οποιων οι 2 ειναι διδυμες και με την μαμα τους κάνουμε παρεα......στην παιδικη χαρά συχνάζει ένα παιδακι περιπου 7-8 χρονων και εχει κάποιο προβλημα....δεν εχω κατλάβει τι ακριβως....δεν μπορω να το πω καθυστεριμενο διότι καταλαβαινει όταν του μιλάς.....το οποιο παιδι παιζει με τα 3χρονα 4χρονα 5χρονα του παιδικου.....απλά έχει κάποια βιαια ξεσπασματα......

εκεινη την μερα ήταν τα 3 κοριτσια στην τσουλιθρα και αφου κανει η δικιά μου.....του καρφωνεται και πάει να προσπεράσει τις διδυμες που ήταν πάνω στην σκαλα και τους έλεγε εγω θα κανω πρωτος χαχα.....και η μαμα των κοριτσιων τον μάλωσε.....και αφου τουλεγε διάφορα το παιδι σηκωσε το χερι του να την χτυπήσει....η γνωστη μου λοιπόν συμπεριφέρθηκε πολυ άσχημα λεκτικα βριζοντας....και ενω ξέρεουμε όλοι πως το παιδι αυτο έχει μια ιδιαιτεροτητα ήρθε εκει που καθομασταν εμεις και το έβριζε....η κοπέλα που φυλαγε το παιδι....ηρθε της εξηγεισαι να μην το συνερίζεται και αντι να του φωνάξει να του εξηγησει.....της ειπε και συγνωμη η γνωστη μου ωριόταν.........όλοι οι γονείς σιωπήσαμε και ευγενικά της ειπαμε να μην δινει τοση έκταση....ειδικά όταν ξέρει την κατάσταση του παιδιου....δεν μου αρεσει αυτο το σκηνικο να βγω μπροστα στο ξενο παιδακι και να του επιβληθω γιατι ειμαι αναγωγη......και θέλω να δειξω ποιος ειναι ο ισχυρός.....δεν εννοω ΄πως έκανες το ίδιο.....αλλά χαλάρωσε ποτε δεν ξερεις......

[tzini]

σε αναλογα περιστατικα που εχουν συμβει με την μεγαλη κορη μας 2μιση χρονων τωρα (απο την πλευρα του θυματος), τσατιστηκα τοσο πολυ που ειπα οτι θα τι μαθω τι σημαινει ξυλο κ μιλησα με τον παιδιατρο μας για να μου πει την γνωμη του. τωρα θα μου πειτε τι γνωσεις μπορει να εχει πανω στο θεμα, αλλα με συμβουλεψε, αφου ημουν αποφασισμανη να της μαθω οτι οταν κανω εγω ντα στο χερι, θα κανεις κ εσυ.....που φυσικα δεν θα απεδιδε καρπους!

 

μου ειπε να την προστατευω απο τετοιου ειδους συμπεριφορες (απο τα αλλα παιδακια), αλλα παραλληλα να μην την παροτρυνω σε μια τετοια συμπεριφορα. αποτελεσμα: καθε φορα που παμε ειδικα την κουμπαρα μου, ο γιος της, της κανει επιθεση με την 1η ευκαιρια. κ η κορη μας ειναι το κεντρο της προσοχης ολων.

ε! τωρα μου λεει ο παιδιατρος, οτι η συλια (η κορη) συμπεριφερεται εξυπνα κ ειναι η κερδισμενη!

 

στην παιδικη χαρα, οποτε παμε ομως τι να κανω?!

να λεω συνεχεια στη νταντα του να το ''μαζευει''? δεν γινετε! δεν παω για να πλακωθω, παω για να περασει ομορφα το παιδι μου. η ιδια το μαζευει, αλλα μας λεει οτι ο πατερας του παιδιου ειναι επιθετικος ανθρωπος κ καπως ετσι ειναι κ το παιδακι.

 

θα δω κ τοπικ που παραθεσατε.

ευχαριστω κ εγω.

[Mammy in love]

Η μαμά... Αυτή ήταν η πιο τραγική φάση, είχε βάλει τη "μεγάλη" κόρη (γύρω στα 9) να προσέχει τη μικρή και αυτή κάπνιζε αμέριμνα το τσιγαράκι της με τη φραπεδιά δίπλα και τα χαζογέλια της ακουγόταν σε όλο το μαγαζί...Ίσως αυτό με τρόμαξε και δεν της μίλησα...

 

Εμένα πάλι αυτό θα με έκανε να την κράξω.Διακριτικά στην αρχή αλλά αν μου το έπαιζε "εγώ δεν ξέρω τίποτα" αχ αχ αχ.Φίδι που την έφαγε...Όταν πηγαινα σχολείο εγώ καθάριζα για τον αδερφό μου μέχρι που του έμαθα ότι πρέπει να υπερασπίζεται τον εαυτό του.Μετά όλα καλά!Ο μικρός μου είναι 15 μηνών και καμιά φορά πάνω στο παιχνίδι προσπαθώντας να πάρει κάνα παιδάκι αγκαλιά το σπρώχνει και ε του κάνω με όμορφο τρόπο παρατήρηση.Δεν θέλω ούτε να πειράζει ούτε να μου τον πειράζουν γιατί τότε μπορεί να βγάλω και δόντια...

[marilou01]

Να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου γιατί έζησα κάτι ανάλογο τις προάλλες..Κατ' αρχήν Ρια μου, το είπαν κι άλλες μαμάδες πιο πάνω, κακώς δεν το είπες στους γονείς του άλλου παιδιού..Το ότι το παιδί τους έβγαλε μια επιθετική συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι είναι κακοί άνθρωποι ή αυτό κακό παιδί, γι΄αυτό δεν χρειάζονται ειρωνείες..Η εκδήλωση επιθετικότητας είναι μέρος της ανάπτυξής τους.

Εμείς είχαμε πάει σε ένα πάρτυ πριν λίγες μέρες, ο γιος μου 16 μηνών, το παιδάκι που γιόρταζε 2 ετών. Κι επειδή ο δικός μου έτυχε να είναι στο κέντρο της προσοχής, το άλλο παιδάκι τον έσπρωχνε συνέχεια και τελικά τον τράβηξε από τα μαλλιά και τον πέταξε κάτω. Σοκαρίστηκα φυσικά αν και δεν το έδειξα, το ίδιο και οι γονείς του παιδιού, οι οποίοι τον έβαλαν αμέσως τιμωρία και μετά του είπαν να ζητήσει συγνώμη, το οποίο και έκανε. Μόλις ζήτησε συγνώμη το παιδί, τον γέμισαν αγκαλιές και φιλιά..Πρέπει να σου πω ότι εκτίμησα πολύ τη συμπεριφορά τους και το πώς χειρίστηκαν το θέμα και σε ανάλογη περίπτωση το ίδιο θα πράξω. Και όχι, δεν θα μάθω στο παιδί μου να αμύνεται, δηλαδή να επιστρέφει τις σφαλιάρες που δίνει.

[malecon]

Και όχι, δεν θα μάθω στο παιδί μου να αμύνεται, δηλαδή να επιστρέφει τις σφαλιάρες που δίνει.

Τι σκέφτεσαι να του μάθεις? και με ποιον τρόπο?

[Mammy in love]

Συγνώμη αλλά να βρε Marilou κάποιο παιδάκι κατεβάσει τα μούτρα του παιδιού σου με γρατσουνιές εκείνο τι θα πρέπει να κάνει;Ο καθένας βέβαια κάνει αυτό που θεωρεί σωστό αλλά υπάρχουν και πολύ ζόρικα παιδάκια...

[Μαρια Στυλιανακη]

1) διαβαστε παρακαλώ όλλλες το άρθρο

 

αου με χτυπησε

 

επίσης το άρθρο

 

πως να προστατέψουμε απο κακόβουλους ανθρώπους

το παιδί μας

 

το οποιο ισχύει κανονικότατα και για "κακόβουλα" (σε εισαγωγικά!!!) παιδάκια.

 

(πληζ διαβάστε τα )

 

2) ακολουθούν απαντήσεις σε διαφορα που θεωρώ πολύ σημαντικό να απαντηθούν

 

α) ενα παιδί αυτής της ηλικίας δεν γίνεται να είναι πέρα απο το πεδίο ορατότητας του γονέα ούτε για ενα λεπτό

β) ΚΑΘΕ παιδί σε αυτή την ηλικία μπορεί να επιδείξει επιθετικότητα

και μάλιστα βίαιη και επικίνδυνη επιθετικότητα που όμως

γ) ΔΕΝ είναι συνειδητή όπως στους ενήλικες και άρα δεν γίνεται να τιμωρηθεί με την έννοια που θα τιμωρούσε κάποιος ένα παιδί 6 7 8 9 ετών

 

ο μονος τρόπος να αντιμετωπίσει κάποιος τέτοια περιστατικά είναι

-όταν είναι ο γονέας : με το να μαθει στο παιδί του αυτά που λέει το άρθρο προστατέψτε ....

 

- όταν είναι ο γονέας του επιθετικού παιδιου :

με τον να κανει αυτά που λεει το άρθρο αου με χτύπησε

δηλαδή με το να δώσει προσοχή στο άλλο παιδί, σε αυτό που πονάει.

 

έτσι το επιθετικό παιδί δεν παίρνει την προσοχή.

 

σε περιστατικά ΕΝΤΟΝΗΣ βίας είναι ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ τα παιδιά να έχουν μάθει τη δυναμη τους φωνής του. ένα παιδί 2,5 μπορεί να τομαθει. κάτω των 2 θα λεγα δεν ειναι εφικτο , οποτε δεν ειναι ζητούμενο.

 

3) ένα παιδί 1 έτους ΔΕΝ έχει επιθετικότητα και είναι εντελώς άλλη η συμπεριφορά/αιτία. καθοδηγούμε απλώς όπως γράφει το άρθρο

 

αταξίες .......

 

 

-------- απαντήσεις σε φράσεις -------------

 

Τι μπορεί κ τι πρέπει να κανει η μαμά ενός παιδιού που χτύπησε ένα άλλο

 

dalia αν το δικο μου παιδι γινει θυτης δεν προκειται ποτε να δωσω την δικαιολογια οτι ειναι παιδι. θα συζητησω συγγνωμη και θα προσπαθησω να μην επαναληφθει

 

και μεγαλα λογια δεν λεω. οτι λεω το εννοω. η δικαιολογια "παιδια ειναι" ειναι η ταμπελα της αδιαφορης και αναισθητης μανας για μενα. οποτε θα λαβει και την αναλογη απαντηση

 

δεν μπορείς να προσπαθήσεις να μην επαναληφθεί γιατι εαν ενα παιδί έχει αυτή την ανεπιθυμητη συμπεριφορά αυτή δε θα σταματήσει αμέσως. χρειάζεται στρατηγική διαρκείας που θα αποδόσει μετά απο λίγο καιρό.

 

δεν ειναι κάτι που κλείνει με ένα κουμπάκι δηλαδή ή σαν να το έλεγες σε ενήλικα. (ειναι δεδομένο αυτό)

 

Η μητέρα ενός παιδιού που είναι επιθετκό,

αυτό που θα έιναι καλό να κάνει είναι στο άρθρο άου με χτύπησε

 

δηλαδή να φροντίσει το χτυπημένο παιδί και να δείξει με το παράδειγμα αυτό πόσο νοιάζεται για τους άλλους. ότι στεναχωρήθηκε, ότι παρηγορεί το άλλο παιδί.

χαμένο παιδί θα είναι το επιθετικό . στην ηλικία των 2 ετών αυτή η εικόνα είναι ήδη πολύ έντονη και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά την επόμενη φορά.

όταν χτυπάω κάποιον χάνω την προσοχή της μαμάς. η μαμά δεν ασχολείται μαζί μου.

(φυσικα΄δεν λέμε να αγνοήσετε το παιδί επιτηδες /με στόμφο!)

 

φυσικά θα ζητήσει συγνώμη στην μαμά του άλλου παιδιού

δεν εχει νοημα να βαλει το παιδί της να πει συγνώμη.

εκεί συνήθως το παιδί

 

α) αρνείται και "πατάει" τους γονείς ΞΑΝΑ

 

β) δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει η συγνώμη -για αναπτυξιολογικούς λόγους

(ειναι κατι για μεταλύτερα παιδιά η συγνώμη - για εγκέφαλο ο οποιος λειτουργεί συνειδητά, ... όχι αυτής της ηλικίας, δηλ κάτω των 5 θα έλεγα)

 

γ) δεν λειτουργεί αποτρεπτικά γιατι το παιδί χρησιμοποιεί αυτή τη προσοχή που παίρνει, όπως το συμφέρει (δηλαδή συνεχίζει συνήθως το θέατρο ή λέει την συγνώμη ψευτικά χωρις να την πιστευει ή να ξέρει τι σημαίνει = εντελώς λάθος)

 

οπότε μην το ζητάτε αυτό.

 

αυτό που ζητάτε είναι απο εκείνη, μια συγνώμη στο δικό σας το παιδί, και ένα φιλάκι για να ξέρει το παιδί σας ότι αυτό που έγινε ήταν λαθος, και να πάρει αυτό το μήνυμα απο το άλλο άτομο το οποιο είναι υπευθυνο και άρα ανώτερο απο το παιδί.

έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό.

 

εκεί είναι που μπορεί να καταλάβει το παιδί, ότι

ναι έγινε λάθος,

αλλά αυτο δεν εγκρίνεται, .

 

δεν συνεχίζεται,

δεν είναι με συναίνεση!

 

τότε ηρεμεί και καταλαβαίνει οτι τελείωσε.

 

εάν δεν λάβει αυτό το μήνυμα πιστευω οτι το παιδί δεν βρίσκει λύση, στο αρνητικό του συναισθημα.

άρα ναι δεν υπαρχει χειρότερο απο το η μητέρα του παιιδού να μην κάνει τίποτα.

 

η μητέρα ενός επιθετικού παιδιού πρέπει

α) να το έχει πάντα στην επιτήρησή της και να ειναι κοντά έτσι ώστε να παρέμβει σωματικά άμεσα στην περίπτωση που δέι οτι το παιδί της πάει να δαγκώσει ή ναγρατζουνίσει στο πρόσωπο.

κοντά= οχι πανω απο 5 μέτρα πχ..(περίπου ε)

 

β) να σηκωθεί αμέσως φυσικά για να διακόψει την κατάσταση.

 

θυμηθείτε ότι δεν φταίει εκείνη άρα δεν εχει νοημα να την κατηγορήσετε.

είναι μια ΦΥΣΙΚΗ διαδικασία την οποια περνάνε τα παιδιά,

όταν δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν τον θυμό, δεν ξέρουν τι είναι το συναίσθημα αυτό , και τους καταβάλλει.

αναπτυξιολογικά, τα παιδιά αυτής της ηλικίας, ΔΕΝ μπορουν να ελέγξουν το θυμό τους εάν δεν καθοδηγηθούν.

 

ΛΙΓΟΙ γονείς ξέρουν πως να το κάνουν αυτό σωστά, γιατί δεν τους παρέχει κανείς τα εργαλεία, και πιστέψτε με

ειναι ΠΟΛΥ δύσκολο να διαχειριστείς κάτι τέτοιο σωστά,

χωρίς να ξέρεις.

 

το ότι κάποιο παιδί δεν ειναι επιθετικό μπορεί να είναι οτι μπορεί να μην έχει θυμό μέσα του, να είναι "αγαθό" ή να εσωτερικεύει το θυμό του, δηλαδή να μην τον εκφράζει. είμαστε όλοι διαφορετικοί, και άρα το παιδί που είναι επιθετικό δεν εχει κατι στραβό πάνω του.

όμως χρειάζεται μια διαχείριση, απο την αρχή δηλαδή απο την αρχή της κοινωνικοποίησης του,

 

έτσι ώστε να μάθει ποιος είναι ο επιτρεπτός τρόπος για να εκφράσουμε ότι θυμώσαμε,

ώστε να μάθει πως ειναι να σεβόμαστε τον απέναντί μας.

 

οι γονείς επιθετικών παιδιών μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν μάθει πως να διαχειρίζονται το θυμό - μπορεί να έιναι δηλαδή άτομα που τον εσωτερικεύουν και έτσι το παιδί να μην έχει εμπειρία με αυτό το συναισθημα.

μπορεί να είνια δηλαδή και εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ο λόγος.

 

δηλαδή κάποιος που ξερει να λέει όταν θυμώνει, ¨θυμωσα τώρα που μου έριξες το σουβλακι κάτω, δεν θέλω να παίξω τώρα"

είναι υγιές!

το παιδί καταλαβαίνει και εκείνο θα μπορεί να κανει το ίδιο.

 

αν ομως ο γονέας ή και οι δυο γονείς ΔΕΝ εκφραζουν καθολου αυτο το πράγμα στο σπίτι το παιδί δεν εχει παραδειγμα ή ...πατρόν

μπορεί να κανει ΟΤΙ του κατέβει!

 

το έχω δεί πολλές φορές αυτό, δηλαδή δεν ειναι θεωρία απλώς.

 

οπότε μην βγάζετε συμπεράσματα για τους γονείς επιθετικών παιδιών.!

 

 

 

Η δική μου λογική λέει πως αφήνουμε το παιδι μας να αποκτησει θάρρος και να αμύνεται μονο του....κοινός να μάθει να τα βγαζει περα μονο του...αν η μαμά ειναι πάντα διπλα για να μαλώνει με την κάθε μαμα που το παιδι της του την έδωσε να χρτυπήσει το δικο μας.....τοτε το παιδι μας δεν θα προσαρμοστει ποτέ και πάντα θα φοβάται.......

ένα απο τα πράγματα που μαθαίνουν τα παιδάκια στον παιδικο ειναι ή άμυνα....απλά γίνεται ΄συσταση απο την δασκάλα και όταν μεμονομένα φταιει κάποιος τότε τον αφηνουν για λιγο στην άκρη να σκεφτει τις συνέπειες της πράξης του....δηαλαδη δεν συμμετεχει για κάποια λεπτά σε μια δραστηριοτητα ή παιχνίδι με αποτέλεσμα να καταλάβει κάποια πραγματα.....

το να μαλώσεις ή να μιλήσεις με την άλλη μαμα δεν οδηγει κάπου για μένα.....ισα ισα θα γίνοθν χειρότερα.....ειναι μια πολυ καλη ευκαιρία να μάθεις στο παιδι σου.....οτι δεν κλαιμε για να έρθει η μαμα να σε σώσει....αλλά για να δείξουμε σε αυτόν που μας ενοχλει ή χτυπά....πως αυτο που κάνει δεν μας αρέσει......

όταν δεν σταματα να μας χτυπα τότε ανταποδίδουμε για να δει πως πρεπει να σταματήσει διότι μπορούμε να τον πονέσουμε εξισου.....

αυτά έχω πει στην κόρη μου..........και ακόμη και τωρα τα λέμε......

για μένα δούλεψε με το παιδι σου........για να μπορει να διασκεδαζει....και να ξεχνάει τα άσχημα γεγονοτα...........

 

εδω εγινε κατι πολυ ασχημο (κυνήγι επιτηδες χτυπημα) οπότε δεν παίζει αυτό. σε κάτι τέτοιο απαραιτήτως πρέπει να παρέμβει ο γονέας. !

 

ο μπεμπάκος μας ειναι μόλις 1 ετους αλλά έχει δείξει από νωρίς σημάδια πως είναι τσαμπουκάς.

Όταν πάμε στο σπίτι της φίλης μου - το δικο της παιδακι ειναι 2 - εκείνος του δίνει τα παιχνίδια του , τον φωνάζει κοντά του και δειχνει να απολαμβανει να παιζει μαζί του.

Ο δικός μου από την άλλη , δεν του δίνει σημασία , του αρπάζει τα παιχνίδια από τα χέρια και του γυρίζει την πλάτη.

Αρχίζω να βλέπω κάποια σημάδια από τωρα. Ξέρω τι παιδί έχω. Φυσικά και με ενοχλεί και θελω να του μαθω να μοιράζεται τα πράγματα του και να μην φέρεται σαν τραμπούκος όταν μεγαλώσει .

Θα αισθανθώ πολύ άσχημα αν αυριο-μεθαυριο χτυπήσει παιδάκι .

Και συγγνώμη θα ζητησω από την μαμά του άλλου παιδιού και ενδιαφερον δειξω.

Θέλω να προλάβω ούτε θύτης να γίνει αλλά ουτε και θυμα.

διαβασε το άρθρο αταξίες. ειναι πολύ νωρίς για να φοβασαι αυτά. δες εδω τι μπορείς να κανεις

Να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου γιατί έζησα κάτι ανάλογο τις προάλλες..Κατ' αρχήν Ρια μου, το είπαν κι άλλες μαμάδες πιο πάνω, κακώς δεν το είπες στους γονείς του άλλου παιδιού..Το ότι το παιδί τους έβγαλε μια επιθετική συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι είναι κακοί άνθρωποι ή αυτό κακό παιδί, γι΄αυτό δεν χρειάζονται ειρωνείες..Η εκδήλωση επιθετικότητας είναι μέρος της ανάπτυξής τους.

Εμείς είχαμε πάει σε ένα πάρτυ πριν λίγες μέρες, ο γιος μου 16 μηνών, το παιδάκι που γιόρταζε 2 ετών. Κι επειδή ο δικός μου έτυχε να είναι στο κέντρο της προσοχής, το άλλο παιδάκι τον έσπρωχνε συνέχεια και τελικά τον τράβηξε από τα μαλλιά και τον πέταξε κάτω. Σοκαρίστηκα φυσικά αν και δεν το έδειξα, το ίδιο και οι γονείς του παιδιού, οι οποίοι τον έβαλαν αμέσως τιμωρία και μετά του είπαν να ζητήσει συγνώμη, το οποίο και έκανε. Μόλις ζήτησε συγνώμη το παιδί, τον γέμισαν αγκαλιές και φιλιά..Πρέπει να σου πω ότι εκτίμησα πολύ τη συμπεριφορά τους και το πώς χειρίστηκαν το θέμα και σε ανάλογη περίπτωση το ίδιο θα πράξω. Και όχι, δεν θα μάθω στο παιδί μου να αμύνεται, δηλαδή να επιστρέφει τις σφαλιάρες που δίνει.

 

 

το να αμύνεται δεν σημαίνει να επιστρέφει τις σφαλιάρες, πολυ σημαντικό να μην μπερδέψουμε αυτά τα δυο.

αμυνα σημαίνει άμυνα.

βαζω το χερι μπροστά για να απομακρυνω αυτο που με απειλεί, αν δεν πετυχει με την πρώτη το ξανακανω αν δεν σταματήσει θα σπρώξω πιο έντονα και θα φωνάξω.

αν παλι με φωνή και έντονο σπρώξιμο δεν σταματάει, τότε αναγκαστικά πρέπει να κανω κατι πιο έντονο . δεν ειναι κακό να ξέρουν τα παιδιά οτι μπορουν να το κανουν αν χρειαστεί. αυτό γίνεται με ένα παιδί 4 ετών πχ. μπορεί να το μάθει αυτό. αναλογα την αναπτυξή του φυσικά.

 

δεν το λές δηλαδή αυτό σε παιδί πιο μικρό. σε παιδί πιο μικρό δεν πρέπει να χρειαστεί κάτι τέτοιο γιατι υποτιθεται παντα ειναι ενήλικας μπροστά. σε μικρό παιδί πχ 2 ετών μαθαίνουμε να φωνάξει σταμάτα και να σπρώχνει μακρια.

[newmom2010]

 

γ) ΔΕΝ είναι συνειδητή όπως στους ενήλικες και άρα δεν γίνεται να τιμωρηθεί με την έννοια που θα τιμωρούσε κάποιος ένα παιδί 6 7 8 9 ετών

 

 

έχουμε μια ξαδέλφη που είναι 7 χρονών - το μωρό μου είναι 18μιση μηνών - η οποία λόγω ζήλιας που ήταν τόσα χρόνια το μόνο παιδάκι στην οικογένεια, σε κάθε συνεύρεση όλο και κάτι θα κάνει. θα τραβήξει αυτό που κάθεται κ θα πέσει το μωρό πίσω κ θα χτυπήσει το κεφαλάκι, θα σπρώξει κ καλά κατά λάθος και πάρτο κάτω πάλι το μωρό, θα τσιμπήσει στα μουλωχτά κλπ. Εγώ εάν επισημάνω τι κάνει η μεγάλη, γίνομαι η κακιά της υπόθεσης, μου λέει η γιαγιά ότι εντάξει μην το συζητάω, φυσικό είναι να ζηλεύει κ δεν την έσπρωξε επίτηδες, δεν το ήθελε και τέτοια. Δεν την μαλώνoυν ποτέ, ούτε η γιαγιά που περνάει ώρες ατελείωτες με τη μεγάλη (το μωρό το δικό μου το βλέπει πιο αραιά), αλλά ούτε η μαμά της, απλά θα της πει, πρόσεχε, αλλά αφού έχει πρώτα πει φωναχτά κοιτώντας το μωρό που κλαίει (και ακούει η μεγάλη) "εντάξει, δε χτύπησε, δεν έπαθε τίποτα". Δηλαδή αυτό μας έλειπε και να πάθει κιόλας! Στα καλά καθούμενα! Η δική μου θέση ποια πρέπει να είναι, σα θεία της μεγάλης αλλά βασικά σα μαμά που τρελαίνεται όταν χτυπάνε το μωρό της;

[ΡίαΑ]

...

 

Ευχαριστώ πολύ για την καθοδήγηση στα θέματα που πρέπει να λάβουμε όλες υπόψιν.

 

Κατατοπιστικά όλα, την επόμενη φορά λοιπόν, θα είμαι και εγώ προετοιμασμένη.

 

Ουφ..Πάντα ευχόμουν να γίνω καλή μαμά, ε δεν μπορεί.. θα το κάνω.

[marilou01]

το να αμύνεται δεν σημαίνει να επιστρέφει τις σφαλιάρες, πολυ σημαντικό να μην μπερδέψουμε αυτά τα δυο.

 

Ναι, συγνώμη έχεις απόλυτο δίκιο στο διαχωρισμό, εγώ διατύπωσα λάθος τη σκέψη μου.

[elenik]

έχεις απόλυτο δίκιο αλλά σκέψου ότι μπορεί και το δικό σου παιδί κάποια στιγμή να γίνει θύτης

Οπότε καλό θα ήταν τα μεγάλα λόγια ουε και αλίμονο και θα έφευγε πυξ λαξ από το μαγαζί καλό θα ήταν να τα αφήναμε στην άκρη μέχρι τα παιδιά μας να μεγαλώσουν πάααααααρα πολύ.

 

Τι να πω... με την προλαλησασα εγω παρεα

 

οι γονείς επιθετικών παιδιών μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν μάθει πως να διαχειρίζονται το θυμό - μπορεί να έιναι δηλαδή άτομα που τον εσωτερικεύουν και έτσι το παιδί να μην έχει εμπειρία με αυτό το συναισθημα.

μπορεί να είνια δηλαδή και εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ο λόγος.

 

δηλαδή κάποιος που ξερει να λέει όταν θυμώνει, ¨θυμωσα τώρα που μου έριξες το σουβλακι κάτω, δεν θέλω να παίξω τώρα"

είναι υγιές!

το παιδί καταλαβαίνει και εκείνο θα μπορεί να κανει το ίδιο.

 

αν ομως ο γονέας ή και οι δυο γονείς ΔΕΝ εκφραζουν καθολου αυτο το πράγμα στο σπίτι το παιδί δεν εχει παραδειγμα ή ...πατρόν

μπορεί να κανει ΟΤΙ του κατέβει!

 

το έχω δεί πολλές φορές αυτό, δηλαδή δεν ειναι θεωρία απλώς.

εξηγει τοσα πολλα αυτο που εψαχνα το γιατι και δεν το εβρισκα...