Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

"Για όποια θέλει να μείνει έγκυος μετά τα 40"


Recommended Posts

Vasfa συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου. Ευχομαι να πάνε όλα καλά. Και εγώ προσπαθώ για το δεύτερο με εξωσωματικές αλλά τζίφος. Και εγώ επίσης εχω φτωχή ανταπόκριση με τα φάρμακα. Πες μας κανένα καλό μυστικό . Πως τα κατάφερες τελικά;

papagalomania γιατί δεν δοκιμάζεις φυσικό κύκλο; Είναι καλύτερα νομίζω από τι να κάνεις σπερματέχυνη

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 437
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

ΡΑΦΑ ευχαριστω γαι τις ευχες σου. Τα καταφερα γιατι ολα αυτα τα χρονια ειχα στενο τραχηλο και μαλλον δεν περνουσε τιποτα απο εκει αλλα δεν το ηξερα. Στην τελευταια εξεταση πριν την εξωσωματικη- που δεν εγινε,για να μη σας μπερδευω-ο γιατρος δεν μπορουσε να περασει τον καθετηρα στην προβα εμβρυομεταφορας που κανουν εκει στο Αλεξανδρα και μου ειπε οτι πρεπει να κανουμε διαστολή τραχηλου. Την εκανα και 2 μηνες μετα-τον ενα δεν προσπαθουσαμε- ειμαι εγκυος. Ο γιατρος ειπε οτι ειναι λογω της αποβολης που ειχα στο παρελθον και η γιατρος μου δεν ασχοληθηκε να με καθαρισει, αλλα ειπε οτι απεβληθη μονο του το εμβρυο. Ομως αφησε καποιο αιματωμα που στενευε τον κολπο. Βεβαια και ο συζυγος εκανε εγχειρηση κιρσοκηλης και υπηρξε βελτιωση μετα απο 2 χρονια.

Ηταν η ωρα μας, μακαρι ομως να παει καλα ως το τελος, γιατι μου φαινεται απιστευτο.

Συντομα ευχομαι κι εσυ να κανει το 2ο παιδακι που επιθυμεις ΡΑΦΑ.

Link to comment
Share on other sites

ΡΑΦΑ ευχαριστω γαι τις ευχες σου. Τα καταφερα γιατι ολα αυτα τα χρονια ειχα στενο τραχηλο και μαλλον δεν περνουσε τιποτα απο εκει αλλα δεν το ηξερα. Στην τελευταια εξεταση πριν την εξωσωματικη- που δεν εγινε,για να μη σας μπερδευω-ο γιατρος δεν μπορουσε να περασει τον καθετηρα στην προβα εμβρυομεταφορας που κανουν εκει στο Αλεξανδρα και μου ειπε οτι πρεπει να κανουμε διαστολή τραχηλου. Την εκανα και 2 μηνες μετα-τον ενα δεν προσπαθουσαμε- ειμαι εγκυος. Ο γιατρος ειπε οτι ειναι λογω της αποβολης που ειχα στο παρελθον και η γιατρος μου δεν ασχοληθηκε να με καθαρισει, αλλα ειπε οτι απεβληθη μονο του το εμβρυο. Ομως αφησε καποιο αιματωμα που στενευε τον κολπο. Βεβαια και ο συζυγος εκανε εγχειρηση κιρσοκηλης και υπηρξε βελτιωση μετα απο 2 χρονια.

Ηταν η ωρα μας, μακαρι ομως να παει καλα ως το τελος, γιατι μου φαινεται απιστευτο.

Συντομα ευχομαι κι εσυ να κανει το 2ο παιδακι που επιθυμεις ΡΑΦΑ.

Μόνο θετικές σκέψεις να κάνεις τώρα, ακούς; Το θαυματάκι σου μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και σε λίγους μήνες θα το κρατάς στην αγκαλιά σου! :-D΄

Link to comment
Share on other sites

Vasfa συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου. Ευχομαι να πάνε όλα καλά. Και εγώ προσπαθώ για το δεύτερο με εξωσωματικές αλλά τζίφος. Και εγώ επίσης εχω φτωχή ανταπόκριση με τα φάρμακα. Πες μας κανένα καλό μυστικό . Πως τα κατάφερες τελικά;

papagalomania γιατί δεν δοκιμάζεις φυσικό κύκλο; Είναι καλύτερα νομίζω από τι να κάνεις σπερματέχυνη

Άσε, αν τον Ιούνιο βάλουν τα νέα μέτρα που λένε, ούτε για φυσικό ούτε για "αφύσικο" με βλέπω! Έχει ο Θεός, ας μην αγχώνομαι και μ' αυτά. Ίσως μέχρι τότε μου πέσει κανά λαχείο!:mrgreen:

Link to comment
Share on other sites

Εξωσωματική δεν επιτρέπεται να κάνω, γιατί έχω ινοαδενώματα στο στήθος και κληρονομικότητα καρκίνου του μαστού και του ήπατος από τους γονείς μου. Τα χρόνια περνούσαν και είχα και δύο βιοχημικές από το πουθενά. . Τώρα προσπαθούμε με φυσική διατροφή, ηρεμία, συμπληρώματα και ελπίδα! Οι τελευταίες εξετάσεις που κάναμε ήταν πολύ καλές. Αν μέχρι το καλοκαίρι μαζέψω λεφτά, θα ξαναρχίσω με σπερματεγχύσεις κι έχει ο Θεός. Όλη αυτή η περιπέτεια με δίδαξε την υπομονή και την επιμονή. Λίγο το' χετε;

 

Κοριτσακι γιατι δεν αφαιρεις τα ινοαδενωματα και αφου καθαρισει το στηθος σου να κανεις εξωσωματικη; Εγω ειχα ενα μορφωμα που ο ακτινολογος και ο μαστολογος θεωρουσε ινοαδενωμα, αλλα με αναγκασαν να το βγαλω και μετα να κανω εξωσωματικη- που ευτυχως δεν χρειαστηκε. Τελικα ήταν κυστη, οποτε ολα καλα. Μια φιλη μου ομως εκανε εξωσωματικη και εχει ενα μεγαλο ινοαδενωμα στο στηθος, και πολλα αλλα καλοηθη ευρηματα και τωρα τα παρακολουθει στενα. Δεν ξερω να σου πω για το ηπαρ, αλλα σε εχουν αποτρεψει οι γιατροι να κανεις εξωσωματικη λογω της κληρονομικοτητας;

Μετα υπαρχει ο φυσικος κυκλος, μια pregnyl για το ωαριο θα κανεις και θα το παρουν. Αν μενεις σε μεγαλη πολη, ειναι εφικτο να γινει. Μη χανεις την ελπιδα σου. Απ'οτι ειδες και μ'εμενα θαυματα γινονται!Ελπιζω να γινει και το δικο σου!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Vasfa συγχαρητήρια! Όλα καλά θα πάνε, να είσαι ήρεμη, θετική και να προσέχεις!

Εμείς μπαίνουμε στον 6ο αισίως κ πάμε ταξιδάκι! Το πρώτο του μπέμπη και ελπίζω όχι το τελευταίο και για τους τρεις μας έτσι όπως πάνε τα πράγματα με το οικονομικό..αλλά δε βαριέστε, καλά να είμαστε, νάρθει το παιδάκι μας με το καλό και ας μην μας περισσεύουν για ταξιδάκια!!

Φιλιά σε όλες:P

Link to comment
Share on other sites

Elena τι ωραια, περασε ο καιρος, και μπορεις να πας και ταξιδακι. Αααχ, μακαρι να φτασω κι εγω σ'αυτο το σημειο. Προς το παρον κοριτσια νιωθω πολυ πρηξιμο στο εντερο, ισως ειναι επειδη νηστευω κιολας και τρωμε ολο οσπρια, θαλασσινα και λαδερα, μιλαμε οτι υποφερω. Πινω ολο χαμομηλι γιατι μου ανακουφιζει το εντερο. Παντως ειμαι υπερκινητικη, δεν μπορω να μην κανω πραγματα.Ισως ειναι και λογω της καταστασης. Ευτυχως δεν εχω μαγειρεμα, τρωμε στη μαμα μου.

Καλο ταξιδακι Ελενα, να περασετε καλα!

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσακι γιατι δεν αφαιρεις τα ινοαδενωματα και αφου καθαρισει το στηθος σου να κανεις εξωσωματικη; Εγω ειχα ενα μορφωμα που ο ακτινολογος και ο μαστολογος θεωρουσε ινοαδενωμα, αλλα με αναγκασαν να το βγαλω και μετα να κανω εξωσωματικη- που ευτυχως δεν χρειαστηκε. Τελικα ήταν κυστη, οποτε ολα καλα. Μια φιλη μου ομως εκανε εξωσωματικη και εχει ενα μεγαλο ινοαδενωμα στο στηθος, και πολλα αλλα καλοηθη ευρηματα και τωρα τα παρακολουθει στενα. Δεν ξερω να σου πω για το ηπαρ, αλλα σε εχουν αποτρεψει οι γιατροι να κανεις εξωσωματικη λογω της κληρονομικοτητας;

Μετα υπαρχει ο φυσικος κυκλος, μια pregnyl για το ωαριο θα κανεις και θα το παρουν. Αν μενεις σε μεγαλη πολη, ειναι εφικτο να γινει. Μη χανεις την ελπιδα σου. Απ'οτι ειδες και μ'εμενα θαυματα γινονται!Ελπιζω να γινει και το δικο σου!

Πρέπει να τα κόψω τελείως, για να φύγουνε! Είναι γεμάτοι και οι δύο μαστοί κι αυτό το κατάλαβα σε ηλικία 22 ετών, όταν πρήστηκαν σαν μπάλες και πήγα σε έναν χειρούργο ογκολόγο. Μου είχε πει τότε να μην πάρω ποτέ ορμόνες για κανένα λόγο και να μειώσω στο ελάχιστο τα ζωικά λιπαρά. Αυτός είχε χειρουργήσει τον πατέρα μου στο συκώτι.Όσο για τον φυσικό κύκλο, άσε, τώρα δεν υπάρχουν φράγκα ούτε για μία εξέταση. Έχει ο Θεός, δεν απελπίζομαι, κάτι θα γίνει!:P

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια σας έχασα!!!

Vasfa τι βλέπω? εγκυούλα? Συγχαρητήρια κοπέλα μου. Στο Αλεξάνδρα τελικά? Ή ήρθε από μόνο του? Είδες τελικά που άξιζε η αναμονή κι όλες οι εξετάσεις είχαν νόημα?

Εύχομαι πραγματικά να έχεις μια υπέροχη και τελειόμηνη εγκυμοσύνη!

s-age.png

pAfOp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Elena τι ωραια, περασε ο καιρος, και μπορεις να πας και ταξιδακι. Αααχ, μακαρι να φτασω κι εγω σ'αυτο το σημειο. Προς το παρον κοριτσια νιωθω πολυ πρηξιμο στο εντερο, ισως ειναι επειδη νηστευω κιολας και τρωμε ολο οσπρια, θαλασσινα και λαδερα, μιλαμε οτι υποφερω. Πινω ολο χαμομηλι γιατι μου ανακουφιζει το εντερο. Παντως ειμαι υπερκινητικη, δεν μπορω να μην κανω πραγματα.Ισως ειναι και λογω της καταστασης. Ευτυχως δεν εχω μαγειρεμα, τρωμε στη μαμα μου.

Καλο ταξιδακι Ελενα, να περασετε καλα!

 

Λοιπόν ναι ήταν μια χαρά το ταξιδάκι.. αλλάξαμε παραστάσεις, περπατήσαμε μέχρι που κολυμπήσαμε κιόλας!!..το μόνο θέμα που μάλλον θα με ταλαιπωρεί μέχρι να έρθει ο μπέμπης ήταν το πώς πρήζονται οι αστράγαλοί μου έτσι και μείνω καθιστή πάνω από μισάωρο:-(

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια γεια σας, τρελή σαραντάρα κι εγώ!!!! Έχουμε ξεκινήσει προσπάθεια κανά τρίμηνο με τον άντρα μου (ναι ξέρω, "είναι νωρίς ακόμα" κλπ κλπ...) αλλά ακόμα τίποτα. Δεν μπορώ να υπολογίσω και γόνιμες μέρες γαμώτο, η περίοδός μου είναι αστα να πανε, μία έρχεται στις 22, μία στις 30, μία στις 18.... Έκανα σαλπιγγογραφία (όλα ΟΚ) και ορμονικές. Είχα FSH 3,6, E2 251 και LH 2,2 αλλά ΑΜΗ 1,2... Έχουμε πάει σε δύο γιατρούς ως τώρα, οι οποίοι είχαν ψιλοαντίθετες απόψεις... Ο ένας λέει "μην πολυασχολείστε με την ΑΜΗ και μην τρελαίνεστε με την τιμή της Ε2" και ο άλλος το ακριβώς αντίθετο... Τώρα ετοιμαζόμαστε να πάμε και σε τρίτο γιατρό τη Δευτέρα γιατί έχουμε μπερδευτεί και δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε... Έχω αρχίσει και αγχώνομαι και βγαίνει και εκνευρισμός... Τί να κάνω ρε κόρες????

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια γεια σας, τρελή σαραντάρα κι εγώ!!!! Έχουμε ξεκινήσει προσπάθεια κανά τρίμηνο με τον άντρα μου (ναι ξέρω, "είναι νωρίς ακόμα" κλπ κλπ...) αλλά ακόμα τίποτα. Δεν μπορώ να υπολογίσω και γόνιμες μέρες γαμώτο, η περίοδός μου είναι αστα να πανε, μία έρχεται στις 22, μία στις 30, μία στις 18.... Έκανα σαλπιγγογραφία (όλα ΟΚ) και ορμονικές. Είχα FSH 3,6, E2 251 και LH 2,2 αλλά ΑΜΗ 1,2... Έχουμε πάει σε δύο γιατρούς ως τώρα, οι οποίοι είχαν ψιλοαντίθετες απόψεις... Ο ένας λέει "μην πολυασχολείστε με την ΑΜΗ και μην τρελαίνεστε με την τιμή της Ε2" και ο άλλος το ακριβώς αντίθετο... Τώρα ετοιμαζόμαστε να πάμε και σε τρίτο γιατρό τη Δευτέρα γιατί έχουμε μπερδευτεί και δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε... Έχω αρχίσει και αγχώνομαι και βγαίνει και εκνευρισμός... Τί να κάνω ρε κόρες????

 

Καλησπέρα σου! Καταρχήν εγώ είμαι 42.....και τώρα έκανα την πρώτη μου εξωσωματική. Ολα αυτά τα χρόνια στις κλασσικές εξετάσεις που έκανα (ορμόνες κλπ) δεν είχα κανένα πρόβλημα. Σάλπιγγες ανοιχτές, κύκλος σταθερότατος, ούτε κύστες ούτε τίποτε. Κι όμως καμία εγκυμοσύνη,ΠΟΤΕ δεν μου είχε προκύψει. Από τα 36 που άρχισα να "τρώγομαι" γιατί περνούσαν τα χρόνια, άλλαξα πάνω από 6-7 γυναικολόγους στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Όλοι είχαν ένα πράγμα να μου πουν και ήταν το πιο σωστό. Στην ηλικία μας ένα πράγμα θα εντοπίζεις και θα φτιάχνεις, δύο θα σου προκύπτουν. Κάνε μου έλεγαν εξωσωματική να τελειώνεις, να τα παρακάμψεις όλα. Εγώ όχιιιιιι.....αμετακίνητη ότι θα έρθει κάποια στιγμή. Τελικά έφτασα 42 και λέω δεν πάει άλλο να το προσπαθώ. Οπότε η συμβουλή μου είναι να το κάνεις. Στο λέω εγώ που ήμουν μία ζωή αντίθετη στο θέμα της επιστήμης-παιδιού.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια γεια σας, τρελή σαραντάρα κι εγώ!!!! Έχουμε ξεκινήσει προσπάθεια κανά τρίμηνο με τον άντρα μου (ναι ξέρω, "είναι νωρίς ακόμα" κλπ κλπ...) αλλά ακόμα τίποτα. Δεν μπορώ να υπολογίσω και γόνιμες μέρες γαμώτο, η περίοδός μου είναι αστα να πανε, μία έρχεται στις 22, μία στις 30, μία στις 18.... Έκανα σαλπιγγογραφία (όλα ΟΚ) και ορμονικές. Είχα FSH 3,6, E2 251 και LH 2,2 αλλά ΑΜΗ 1,2... Έχουμε πάει σε δύο γιατρούς ως τώρα, οι οποίοι είχαν ψιλοαντίθετες απόψεις... Ο ένας λέει "μην πολυασχολείστε με την ΑΜΗ και μην τρελαίνεστε με την τιμή της Ε2" και ο άλλος το ακριβώς αντίθετο... Τώρα ετοιμαζόμαστε να πάμε και σε τρίτο γιατρό τη Δευτέρα γιατί έχουμε μπερδευτεί και δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε... Έχω αρχίσει και αγχώνομαι και βγαίνει και εκνευρισμός... Τί να κάνω ρε κόρες????

 

Κοίτα με την ΑΜΗ έτσι και αλλιώς δεν μπορεις να κανεις κατι. Απλά να επιταχυνεις τις προσπάθειες σου και να μην το αφησεις.

Ομως η Ε2 που 251 δεν είναι καθόλου καλή για να αρχισεις τουλάχιστον όσο είναι έτσι εξωσωματική. Π΄ρεπει να είναι κατω από 50. Ετσι μου έχει πει ο γιατρός μου. Το θετικό είναι ότι οι ορμόνες αλλάζουν σε καθε κυκλο, επομενως μπορει απλά να ήταν ένας κακός κύκλος.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα με την ΑΜΗ έτσι και αλλιώς δεν μπορεις να κανεις κατι. Απλά να επιταχυνεις τις προσπάθειες σου και να μην το αφησεις.

Ομως η Ε2 που 251 δεν είναι καθόλου καλή για να αρχισεις τουλάχιστον όσο είναι έτσι εξωσωματική. Π΄ρεπει να είναι κατω από 50. Ετσι μου έχει πει ο γιατρός μου. Το θετικό είναι ότι οι ορμόνες αλλάζουν σε καθε κυκλο, επομενως μπορει απλά να ήταν ένας κακός κύκλος.

 

 

Μακάρι όντως να είναι ένας κακός κύκλος! Αλλά συμβουλή μου είναι η εξής: Μην αλλάζεις συνεχώς γιατρούς γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να ακούς διαφορετικές γνώμες και θα τρελαθείς στο τέλος. Διάλεξε έναν από όσους έχεις επισκεφθεί και σου εμπνέει ενστικτωδώς κάποια εμπιστοσύνη.Καλός και ο κακός γιατρός δυστυχώς χαρακτηρίζεται όποιος πετυχαίνει ή όχι αυτό που θέλουμε. Και αυτό δεν είναι σωστό κριτήριο. Διάλεξε έναν, ακολούθα τι θα σου πει και ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα. Πίστη θέλει να έχεις στο εαυτό σου. Το εννοώ βαθιά αυτό που σου λέω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

καλησπερα κοριτσια και χρονια πολλα!! σημερα πηρα τις εξετασεις τις ορμονολογικες.ειναι οι επαναληπτικες,που μου ειχαν πει να ξανακανω. αυτη τη φορα εχω υψηλη fsh(19,9) tsh (7,12) ολες οι αλλες ειναι πολυ καλες. βρε κοριτσια μπορει να παιζει ρολο ο θυροειδης στην fsh; εχω αγωνια γιατι θα τις δει ο γιατρος μου σε καμια 15αρια μερες,γιατι περημενω να βγει και η ΑΜΗ την αλλη βδομαδα.αν καποια κοπελα εχει την ιδια εμπειρια θα ηθελα πολυ να μου απαντησει.πριν 20 μερες αν θυμαστε που εχω ξαναγραψει ειχα υψηλη Ε2 και fsh φυσιολογικη.....περημενω μια απαντησουλα....:(

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κι από μένα! Καλώς σας βρήκα!

Τις πιο ζεστές μου ευχές στις εγκύους της παρέας και μια ζεστή αγκαλιά σε όσες προσπαθούν...

Voula δεν είμαι σπίτι για να ανατρέξω στις δικές μου εξετάσεις μήπως και μπορέσω να σε βοηθήσω. Θα γυρίσω σε λίγες μέρες. Μην αποθαρρύνεσαι όμως!

 

Να σας συστηθώ λοιπόν κι εγώ συνοψίζοντας την ιστορία μου... Μετά από 7 χρόνια γάμου, στα 37 μου χρόνια, ο πρώην άντρας μου, που επί χρόνια μου ζητούσε να αναβάλουμε για λίγο ακόμα (!) την υπόθεση παιδί, απεφάνθη ότι τελικά δε θέλει με τίποτα να γίνει πατέρας και μου ζήτησε διαζύγιο. Ακολούθησε μια συφοριασμένη τριετία κατά την οποία ο πανικός μου ότι τα περιθώρια στενεύουν με οδήγησε σε ασυνάρτητες επιλογές συντρόφων με αποτέλεσμα ούτε με σύντροφο να στεριώσω ούτε παιδί να αποκτήσω. Ο φόβος κορίτσια είναι ο χειρότερος σύμβουλος... Πατώντας τα 40 η τύχη μου χαμογέλασε... για λίγο. Γνώρισα έναν υπέροχο άντρα με τον οποίο μοιραζόμουν και μοιράζομαι τις ίδιες προσδοκίες κι αναζητήσεις και σχεδόν αμέσως βάλαμε πλώρη για παιδί. Πρώτη αναποδιά ένας πολύποδας του ενδομητρίου και μια επιβεβλημένη υστεροσκόπηση που μας υποχρέωσαν να αναβάλουμε για λίγους μήνες τις προσπάθειές μας. Με το που μας δίνει ο γυναικολόγος μου το πράσινο φως πέφτουμε με τα μούτρα στις προσπάθειες, αλλά για μια ακόμη φορά λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο... Κι αυτή τη φορά η δοκιμασία ήταν μεγάλη: ο καλός μου, ένας υγιέστατος σαραντάρης, έπαθε έμφραγμα... Για καλή μας τύχη δεν ήταν πολύ σοβαρό και οι συνέπειές του τελικά ήταν περισσότερο ψυχολογικές παρά σωματικές. Μια ύπουλη κατάθλιψη έκανε τον σύντροφό μου να αναρωτιέται αν μπορεί πλέον να υποστηρίξει την πατρότητα. Παρόλ' αυτά ανασκουμπωθήκαμε και ξαναρχίσαμε τις προσπάθειες. Τρεις μήνες μετά δυο θετικά τεστ εγκυμοσύνης μας έκαναν να παραμιλάμε από ευτυχία... για λίγο. Βιοχημική κύηση είπαν οι γιατροί, που ταυτόχρονα με μαστίγωναν με την ηλικία μου και τις στατιστικές, τόσο που κατέληξα σε ψυχολόγο. Ξαναμαζεύουμε τα κομμάτια μας, ξαναπροσπαθούμε, αλλά οι απόπειρες άκαρπες. 42 πλέον χρονών, ο γιατρός μου μου προτείνει εξωσωματική. Την αποφασίζουμε, την ξεκινάμε, η εξέλιξη υπήρξε ανέλπιστα θετική μέχρι και την εμβρυομεταφορά (πολλά ωάρια, πολλά γονιμοποιημένα, μου μετέφεραν τελικά δύο άριστα εμβρυάκια κι ένα καλό), αλλά τα μωράκια μου δε ρίζωσαν τελικά... Μια αρνητική χωριακή με ξύπνησε κι απ' αυτό το όνειρο και τώρα πια κορίτσια τα'χω χαμένα. Έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ή να υποδύομαι τη δυνατή (δεν ξέρω τελικά), να πέφτω και να ξανασηκώνομαι, να ξαναχτίζω την ελπίδα, αλλά αυτή τη φορά νιώθω άδεια. Δεν θέλω να το πω στους δικούς μου για να μην τους επιβαρύνω, αλλά σ' εσάς νιώθω ότι μπορώ κι ότι θα με καταλάβετε. Συγγνώμη αν σας κούρασα...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κι από μένα! Καλώς σας βρήκα!

Τις πιο ζεστές μου ευχές στις εγκύους της παρέας και μια ζεστή αγκαλιά σε όσες προσπαθούν...

Voula δεν είμαι σπίτι για να ανατρέξω στις δικές μου εξετάσεις μήπως και μπορέσω να σε βοηθήσω. Θα γυρίσω σε λίγες μέρες. Μην αποθαρρύνεσαι όμως!

 

Να σας συστηθώ λοιπόν κι εγώ συνοψίζοντας την ιστορία μου... Μετά από 7 χρόνια γάμου, στα 37 μου χρόνια, ο πρώην άντρας μου, που επί χρόνια μου ζητούσε να αναβάλουμε για λίγο ακόμα (!) την υπόθεση παιδί, απεφάνθη ότι τελικά δε θέλει με τίποτα να γίνει πατέρας και μου ζήτησε διαζύγιο. Ακολούθησε μια συφοριασμένη τριετία κατά την οποία ο πανικός μου ότι τα περιθώρια στενεύουν με οδήγησε σε ασυνάρτητες επιλογές συντρόφων με αποτέλεσμα ούτε με σύντροφο να στεριώσω ούτε παιδί να αποκτήσω. Ο φόβος κορίτσια είναι ο χειρότερος σύμβουλος... Πατώντας τα 40 η τύχη μου χαμογέλασε... για λίγο. Γνώρισα έναν υπέροχο άντρα με τον οποίο μοιραζόμουν και μοιράζομαι τις ίδιες προσδοκίες κι αναζητήσεις και σχεδόν αμέσως βάλαμε πλώρη για παιδί. Πρώτη αναποδιά ένας πολύποδας του ενδομητρίου και μια επιβεβλημένη υστεροσκόπηση που μας υποχρέωσαν να αναβάλουμε για λίγους μήνες τις προσπάθειές μας. Με το που μας δίνει ο γυναικολόγος μου το πράσινο φως πέφτουμε με τα μούτρα στις προσπάθειες, αλλά για μια ακόμη φορά λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο... Κι αυτή τη φορά η δοκιμασία ήταν μεγάλη: ο καλός μου, ένας υγιέστατος σαραντάρης, έπαθε έμφραγμα... Για καλή μας τύχη δεν ήταν πολύ σοβαρό και οι συνέπειές του τελικά ήταν περισσότερο ψυχολογικές παρά σωματικές. Μια ύπουλη κατάθλιψη έκανε τον σύντροφό μου να αναρωτιέται αν μπορεί πλέον να υποστηρίξει την πατρότητα. Παρόλ' αυτά ανασκουμπωθήκαμε και ξαναρχίσαμε τις προσπάθειες. Τρεις μήνες μετά δυο θετικά τεστ εγκυμοσύνης μας έκαναν να παραμιλάμε από ευτυχία... για λίγο. Βιοχημική κύηση είπαν οι γιατροί, που ταυτόχρονα με μαστίγωναν με την ηλικία μου και τις στατιστικές, τόσο που κατέληξα σε ψυχολόγο. Ξαναμαζεύουμε τα κομμάτια μας, ξαναπροσπαθούμε, αλλά οι απόπειρες άκαρπες. 42 πλέον χρονών, ο γιατρός μου μου προτείνει εξωσωματική. Την αποφασίζουμε, την ξεκινάμε, η εξέλιξη υπήρξε ανέλπιστα θετική μέχρι και την εμβρυομεταφορά (πολλά ωάρια, πολλά γονιμοποιημένα, μου μετέφεραν τελικά δύο άριστα εμβρυάκια κι ένα καλό), αλλά τα μωράκια μου δε ρίζωσαν τελικά... Μια αρνητική χωριακή με ξύπνησε κι απ' αυτό το όνειρο και τώρα πια κορίτσια τα'χω χαμένα. Έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ή να υποδύομαι τη δυνατή (δεν ξέρω τελικά), να πέφτω και να ξανασηκώνομαι, να ξαναχτίζω την ελπίδα, αλλά αυτή τη φορά νιώθω άδεια. Δεν θέλω να το πω στους δικούς μου για να μην τους επιβαρύνω, αλλά σ' εσάς νιώθω ότι μπορώ κι ότι θα με καταλάβετε. Συγγνώμη αν σας κούρασα...

 

εισαι πολυ δυνατη γυναικα κοριτσι μου και μπραβο σου!! σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να εχεις την υγεια σου εσυ και ο αντρουλης σου. οσο για το θεμα του παιδιου,αν ειναι να ερθει,θα ερθει... να εισαι πρωτα εσυ καλα και ο συντροφος σου!! η ζωη ειναι μπροστα μας....χαμογελασε!!:P

Link to comment
Share on other sites

anna πέρασα αρκετή αγωνία κι εγώ στα 41 μου μέχρι να πιάσουμε τον μπέμπη μας και έφταιγαν οι στατιστικές και τα νούμερα, αλλά μου έδινε δύναμη το γεγονός ότι είμαι με τον άντρα της ζωής μου επιτέλους και αυτό είναι που μ' ενδιαφέρει πάνω απ' όλα!

Σου εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου να είστε πάντα γεροί και αγαπημένοι και να σας έρθουν πολλές χαρές:P!!

Link to comment
Share on other sites

Anna-hope, φοβερή ιστορία ζωής... καλή επιτυχία στη νέα σας προσπάθεια, και σου εύχομαι ολόψυχα να είσαι από αυτές τις περιπτώσεις που μετά την εξωσωματική συλλαμβάνουν φυσιολογικά!

 

Υ.Γ. να μην χαρακτηρίσω τον πρώτο σου άντρα... ευχή και κατάρα να του φερθούν ανάλογα κάποια στιγμή στη ζωή του για να αποδοθεί η δικαιοσύνη και να γίνει άνθρωπος τελικά...

it's never too late to start all over again

 

Link to comment
Share on other sites

Voula, Elenagem και Skybeam,

σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας! Η έγνοια και η αγάπη των άλλων είναι αυτό που μας τρέφει και μας βοηθάει να ορθοποδήσουμε. Μακάρι να βρω τον τρόπο να νιώσω λίγη αγάπη και έγνοια για τον εαυτό μου, γιατί αυτές τις μέρες έχω γίνει ο πιο αμείλικτος διώκτης του. Με στήνω στον τοίχο για όλα τα λάθη που διέπραξα στη ζωή μου και με οδήγησαν σ΄αυτή τη θέση. Ένα πράγμα φοβόμουνα από τα 30 μου, να βρεθώ κάποια στιγμή αντιμέτωπη με τα ανελαστικά όρια που βάζει η φύση, και το μόνο που κατάφερα με τις επιλογές μου ήταν να πραγματώσω το φόβο μου. Η μάνα μου από την άλλη προτιμάει να με θεωρεί απλώς άτυχη. Μπορεί και να' μαι. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια ένιωσα αρκετές φορές ότι η ζωή με ειρωνεύεται κι ότι ό,τι μου δίνει με το ένα χέρι μου το παίρνει την επόμενη στιγμή με το άλλο. Δεν μου αρέσει όμως να αυτοαναγνωρίζομαι ως άτυχη, γιατί δεν υπάρχει καμιά ανακούφιση σ΄αυτή τη σκέψη. Αν είμαι τόσο άτυχη, τώρα που όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον μου, πώς να ελπίζω; Η μόνη σκέψη που με παρηγορεί είναι ότι η μεγαλύτερη απιθανότητα ήταν το ίδιο το γεγονός της ύπαρξής μου. Πόσο πιθανό ήταν να γεννηθώ; Πόσο πιθανό ήταν ένα συγκεκριμένο ωάριο της μαμάς μου να συναντήσει ένα συγκεκριμένο σπερματοζωάριο του μπαμπά μου και να προκύψω εγώ; Αφού μου δόθηκε μια φορά το δώρο της ζωής κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, ποιος ξέρει... Ίσως μου ξαναδοθεί, κόντρα σε όλους αυτούς τους γιατρούς που η μόνη τους δουλειά εδώ και δύο χρόνια είναι να με αποθαρρύνουν με τις στατιστικές τους.

Σας ευχαριστώ και πάλι που απαντήσατε. Εύχομαι η ζωή σας να είναι γεμάτη αγάπη, χαρά και ελπίδα!

Link to comment
Share on other sites

Χριστός ανέστη, κορίτσια!

Μη φοβάστε τίποτε, πίστη κι ελπίδα θέλει!

Ακούστε τι μου συνέβη. Την Σαρακοστή πήρα τηλ. σε ένα μοναστήρι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου για ένα βιβλίο με συνταγές. Τους έδωσα και τα ονόματά μας χωρίς να πω για το θέμα του παιδιού. Η μοναχή όμως με ρώτησε και της είπα. Τότε ζήτησε τη διεύθυνσή μου και μου είπε ότι η εικόνα του αγίου εκεί θαυματουργεί. Το ξέχασα μέχρι την Τρίτη (ημέρα του Αγίου Ιωάννου!) οπότε έλαβα ένα φάκελο με εικόνα και ζωνάκι ευλογημένο! Ούτε που το ζήτησα! Και δεν πήρα να ευχαριστήσω! Σήμερα όμως το πρωί με έπιασε κατάθλιψη γιατί ένιωσα γριά και πίστεψα ότι τέλειωσε για μένα η ελπίδα. Βάζω το ραδιόφωνο να ξεσκάσω κι εκεί που γύριζα τους σταθμούς πέφτω σε μια ομιλία για τη γέννηση του Αγίου Ιωάννου και πώς οι στείροι και ηλικιωμένοι γονείς του τον έφεραν στον κόσμο. Μισή ώρα μιλούσε για το θαύμα αυτό και για τη δύναμη του Θεού. Αμέσως γέμισα χαρά και πήρα στο μοναστήρι να ευχαριστήσω. Μου είπαν να φοράω συνέχεια τη ζώνη και να μην τη βγάλω καθόλου. Το μοναστήρι είναι στις Σέρρες, πολύ παλαιό.

Link to comment
Share on other sites

Voula, Elenagem και Skybeam,

σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας! Η έγνοια και η αγάπη των άλλων είναι αυτό που μας τρέφει και μας βοηθάει να ορθοποδήσουμε. Μακάρι να βρω τον τρόπο να νιώσω λίγη αγάπη και έγνοια για τον εαυτό μου, γιατί αυτές τις μέρες έχω γίνει ο πιο αμείλικτος διώκτης του. Με στήνω στον τοίχο για όλα τα λάθη που διέπραξα στη ζωή μου και με οδήγησαν σ΄αυτή τη θέση. Ένα πράγμα φοβόμουνα από τα 30 μου, να βρεθώ κάποια στιγμή αντιμέτωπη με τα ανελαστικά όρια που βάζει η φύση, και το μόνο που κατάφερα με τις επιλογές μου ήταν να πραγματώσω το φόβο μου. Η μάνα μου από την άλλη προτιμάει να με θεωρεί απλώς άτυχη. Μπορεί και να' μαι. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια ένιωσα αρκετές φορές ότι η ζωή με ειρωνεύεται κι ότι ό,τι μου δίνει με το ένα χέρι μου το παίρνει την επόμενη στιγμή με το άλλο. Δεν μου αρέσει όμως να αυτοαναγνωρίζομαι ως άτυχη, γιατί δεν υπάρχει καμιά ανακούφιση σ΄αυτή τη σκέψη. Αν είμαι τόσο άτυχη, τώρα που όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον μου, πώς να ελπίζω; Η μόνη σκέψη που με παρηγορεί είναι ότι η μεγαλύτερη απιθανότητα ήταν το ίδιο το γεγονός της ύπαρξής μου. Πόσο πιθανό ήταν να γεννηθώ; Πόσο πιθανό ήταν ένα συγκεκριμένο ωάριο της μαμάς μου να συναντήσει ένα συγκεκριμένο σπερματοζωάριο του μπαμπά μου και να προκύψω εγώ; Αφού μου δόθηκε μια φορά το δώρο της ζωής κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, ποιος ξέρει... Ίσως μου ξαναδοθεί, κόντρα σε όλους αυτούς τους γιατρούς που η μόνη τους δουλειά εδώ και δύο χρόνια είναι να με αποθαρρύνουν με τις στατιστικές τους.

Σας ευχαριστώ και πάλι που απαντήσατε. Εύχομαι η ζωή σας να είναι γεμάτη αγάπη, χαρά και ελπίδα!

Πιστεύω ακράδαντα ότι σύντομα θα γίνεις μητέρα! Ο Θεός θα σου δώσει μαζεμένες χαρές γιατί έχεις αδικηθεί και τότε θα ξεχάσεις όλες τις λύπες σου. Αν σε λένε Άννα, έχεις μεγάλη προστάτιδα, την αγία των στείρων γυναικών και νιώθω ότι θα σου δώσει κορίτσι!Πες με μουρλή, αλλά όταν διάβασα την ιστορία σου αυτό μου κόλλησε στο χαζοκέφαλό μου!:lol:

Link to comment
Share on other sites

Να' σαι καλά papagalomania! Όταν παρακολουθούσα διακριτικά το φόρουμ, είχα διαβάσει αρκετές καταχωρήσεις σου και πάντα θαύμαζα τη δύναμη και την πίστη σου. Έχω προσευχηθεί κι εγώ πολλές φορές στην Αγία Άννα κι ήταν πάντα μεγάλη παρηγοριά. Τα Χριστούγεννα πήγα να προσκυνήσω μια εικόνα της που βρίσκεται στη μονή της Αναλήψεως στη Βοιωτία. Δεν μπορώ να σου περιγράψω την ευφορία, τη χαρά και τη γαλήνη που ένιωσα εκείνη τη μέρα. Αυτά τα συναισθήματα προσπαθώ και τώρα να ανακαλέσω, για να μπορέσω να συνέλθω. Κι άκου κάτι παράξενο... Δυο μήνες μετά την επίσκεψή μου στο μοναστήρι, βρισκόμουν στο πατρικό μου κι ένιωθα μεγάλη στενοχώρια. Κάποια στιγμή έρχεται ο ταχυδρόμος με την αλληλογραφία κι αρχίζω να την ξεφυλλίζω. Πάνω-πάνω βρισκόταν ένα γράμμα που απευθυνόταν στον πατέρα μου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν δύο περίπου χρόνια. Με παραξένεψε, γιατί πάει καιρός που έχουμε πάψει να λαμβάνουμε γράμματα γι΄αυτόν, και το άνοιξα συγκινημένη. Μέσα στο φάκελο υπήρχε μια εικόνα της Αγίας Άννας και μια ευχαριστήρια επιστολή από το σύλλογο προστασίας του παιδιού "Αγία Άννα", τον οποίο ο μπαμπάς μου χρηματοδοτούσε χωρίς να το ξέρουμε όσο ήταν εν ζωή...

Link to comment
Share on other sites

Να' σαι καλά papagalomania! Όταν παρακολουθούσα διακριτικά το φόρουμ, είχα διαβάσει αρκετές καταχωρήσεις σου και πάντα θαύμαζα τη δύναμη και την πίστη σου. Έχω προσευχηθεί κι εγώ πολλές φορές στην Αγία Άννα κι ήταν πάντα μεγάλη παρηγοριά. Τα Χριστούγεννα πήγα να προσκυνήσω μια εικόνα της που βρίσκεται στη μονή της Αναλήψεως στη Βοιωτία. Δεν μπορώ να σου περιγράψω την ευφορία, τη χαρά και τη γαλήνη που ένιωσα εκείνη τη μέρα. Αυτά τα συναισθήματα προσπαθώ και τώρα να ανακαλέσω, για να μπορέσω να συνέλθω. Κι άκου κάτι παράξενο... Δυο μήνες μετά την επίσκεψή μου στο μοναστήρι, βρισκόμουν στο πατρικό μου κι ένιωθα μεγάλη στενοχώρια. Κάποια στιγμή έρχεται ο ταχυδρόμος με την αλληλογραφία κι αρχίζω να την ξεφυλλίζω. Πάνω-πάνω βρισκόταν ένα γράμμα που απευθυνόταν στον πατέρα μου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν δύο περίπου χρόνια. Με παραξένεψε, γιατί πάει καιρός που έχουμε πάψει να λαμβάνουμε γράμματα γι΄αυτόν, και το άνοιξα συγκινημένη. Μέσα στο φάκελο υπήρχε μια εικόνα της Αγίας Άννας και μια ευχαριστήρια επιστολή από το σύλλογο προστασίας του παιδιού "Αγία Άννα", τον οποίο ο μπαμπάς μου χρηματοδοτούσε χωρίς να το ξέρουμε όσο ήταν εν ζωή...

Έχεις τέτοια υψηλή προστασία και αμφιβάλλεις ακόμη; Τώρα είμαι σίγουρη πια ότι θα κρατήσεις στην αγκαλιά σου την Αννούλα σου! Σου' στειλε μήνυμα η αγία, το όνομά της θα βγάλεις!:-D

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...