Σκέψεις για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών

[Messinia]

απλά η λύση δεν μπορεί να έρθει από απλούς πολίτες, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πιέσουμε όσο γίνεται τους κυβερνώντες,

 

Ποσο λαθος εισαι!!

Η λυση πρεπει να ερθει απο τους απλους πολιτες.Οι ιδιοι οι κυβερνωντες μας καταντησαν ετσι οπως μας καταντησαν εν γνωσει τους και μαλιστα το καταδιασκεδαζουν κιολας!Οργανωμενο το εγκλημα,λεμε στο χωριο μου!

 

Απορω που εχεις ακομα πιστη και ελπιδα σε αυτα τα καθικια!

[kokoraki]

Ποσο λαθος εισαι!!

Η λυση πρεπει να ερθει απο τους απλους πολιτες.Οι ιδιοι οι κυβερνωντες μας καταντησαν ετσι οπως μας καταντησαν εν γνωσει τους και μαλιστα το καταδιασκεδαζουν κιολας!Οργανωμενο το εγκλημα,λεμε στο χωριο μου!

 

Απορω που εχεις ακομα πιστη και ελπιδα σε αυτα τα καθικια!

 

Επαναλαμβάνω και σε σένα φίλη Messinia την ερώτηση. Μπορείς να μου/μας πεις το πώς?

[beba01]

Υπό νορμάλ συνθήκες, το ότι ήθελα χθες το βράδυ να πάω σινεμά με τη γυναίκα μου, να δω το κουλτουρέ γαλλικό φιλμ «ατίθαση Λίλι» θα ήταν εύκολο. Που το παίζει; Α, μόνο στη Σταδίου, 8 και δέκα. Οκ, φύγαμε. Παίρνουμε το μετρό μέχρι το Σύνταγμα. Και από εκεί, περπατάμε προς το σινεμά. Λίγη ώρα μετά, φτάνουμε επιτέλους έξω από το Άστορ. Ωραία; Κι όμως, ένα περίεργο πράγμα. Κλειστό!

 

Ξέρω τι θα πείτε. Δεν ήμουν νορμάλ αλλά αφελής. Γιατί παρέλειψα να σας πω πως τα μεγάφωνα στο σταθμό του μετρό της Πανόρμου επαναλάμβαναν μονότονα , και στα αγγλικά για τους τουρίστες, πως η στάση Πανεπιστήμιο είναι «temporarily out of service» (χωρίς να εξηγείται το γιατί). Παρέλειψα να σας πω πως από το σχεδόν έρημο Σύνταγμα φύγαμε με βήχα και δάκρυα στα μάτια, από τα δακρυγόνα. Παρέλειψα να πω πως και στη Σταδίου, σε κάθε γωνία, ήταν και μία διμοιρία των ΜΑΤ. Πείτε με λοιπόν ότι θέλετε, αφελή, θρασύ ή κι αναίσθητο ακόμα, που ήθελα να δω σινεμά στο κέντρο της Αθήνας με όσα συμβαίνουν γύρω μας, ειδικά τις τελευταίες μέρες. Αλλά ομολογώ πως μόνο τότε, μόνο όταν είδα κατεβασμένα τα ρολά, μόνο όταν ηττήθηκα σε κάτι τόσο εύκολο, μόνο τότε το κατάλαβα. Ναι, έτσι θα ναι η ζωή μας από εδώ και πέρα. Γιατί εκπλήσσομαι και γιατί ενοχλούμαι; Αυτό που έζησα είναι νορμάλ. Συνηθισμένο πια. Ο κανόνας. Το «νέο νορμάλ».

 

Στο «νέο νορμάλ» της Ελλάδας μας δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις άφοβα στο κέντρο αν είσαι ή μοιάζεις Έλληνας, γιατί σε μαχαιρώνουν πρωί πρωί για μία κάμερα, μπορεί και δίπλα στην ετοιμόγεννη γυναίκα σου.

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις άφοβα στο κέντρο ούτε αν είσαι «σκούρος», γιατί το βράδυ σε μαχαιρώνουν επειδή είσαι ή μοιάζεις ξένος, και τη μέρα σε τουλουμιάζουν και σε στέλνουν εσένα και τους φίλους σου στο νοσοκομείο. Για να «μάθεις».

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως αν είσαι φιλήσυχος διαδηλωτής, κινδυνεύεις να σε στείλουν σε κώμα τα γκλομπ ενός ανεκπαίδευτου μπάτσου. Από την άλλη, αν είσαι αστυνομικός που κάνει σωστά τη δουλειά του, και τηρείς την τάξη, τότε κινδυνεύεις να σε κάψουν ζωντανό τα κοκτέιλ των θυμωμένων ακροαριστερών συνομήλικων σου.

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως, στο παράφωνο κύκνειο άσμα τους, οι εθνοπατέρες μας όχι μόνο δεν βρίσκουν πεδίο εθνικής συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων, αλλά δεν μπορούν καν να τα βρουν μεταξύ τους. Σοσιαλιστές εναντίον σοσιαλιστών, δεξιοί εναντίον δεξιών, αριστεροί εναντίον αριστερών, όλοι εναντίον όλων.

 

Στο «νέο νορμάλ», ΜΜΕ και δημοσιογράφοι μπορούν να συνεχίσουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, χαιρέκακα, ενώ προσποιούνται πως την καλύπτουν. Ο αθλητικός τύπος να κάνει πως δεν έχει καμία ευθύνη για τη βία στα γήπεδα, φαύλοι μεγαλοδημοσιογράφοι κι εκδότες να κάνουν πως δεν ήξεραν πολλά (κι ας έλεγαν λίγα), και ο οικονομικός τύπος πως δεν «έχασε» τη μεγαλύτερη είδηση της Μεταπολίτευσης, τη χρεωκοπία, ούτε παίζει το παιχνίδι των τραπεζών.

 

Δεν ήταν πάντα έτσι. Ή τουλάχιστον δεν ήμασταν πάντα τόσο χάλια. Στο «νέο νορμάλ» καλούμαστε όλοι, εκβιαστικά, να πάμε στα άκρα. Να πάρουμε θέση. Σήμερα. Τώρα. Είσαι αναγκασμένος να διαλέξεις. Λέγε, με ποιον είσαι; Με τον διεφθαρμένο συνδικαλιστή και τον τεμπέλη δημόσιο υπάλληλο, κόντρα στη διεθνή συνωμοσία, τους νεοφιλελεύθερους και τους κεφαλαιοκράτες; Ή με τον φοροφυγάδα δικηγόρο, επιχειρηματία και γιατρό, κόντρα στο τέρας του Κρατισμού; Με τον ακροαριστερό που τα σπάει και μετά λέει ανοιχτά πως δεν θα τηρεί και το Σύνταγμα; Ή με τον μπάτσο που ορκίζεται πως θα τηρήσει το νόμο και μετά σπάει κεφάλια; Πάρε θέση. Με ποιόν είσαι; Με τον παράνομο μετανάστη και την πολυπολιτισμικότητα ,γιατί είσαι ανθρωπιστής, κι ας μαχαιρώνουν που και που για μία κάμερα; Ή με τον Έλληνα, τον ντόπιο, για να τηρείς τις ελληνικές παραδόσεις και τα έθιμα, κι ας μαχαιρώνουν που και που κανέναν ξένο;

 

Στο «νέο νορμάλ», όσα μας ενώνουν λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα. Η συναίνεση, η κοινωνική ειρήνη, ο κοινός τόπος και το κοινό έδαφος; Για τους περισσότερους, λόγια του αέρα. Κάπως έτσι ξημέρωσε η μέρα, που πριν κατέβεις στο κέντρο μια βόλτα, πρέπει, αντί για δελτίο καιρού, να δεις τηλεοπτικό δελτίο θυέλλης, το δελτίο των μαχών της ημέρας.

 

Λυπάμαι. Δε μπορώ να το δεχτώ αυτό ως τον νέο κανόνα. Αρνούμαι να προσποιηθώ πως όσα ζούμε είναι νορμάλ, και πως το μόνο που μου μένει είναι να τα συνηθίσω. Να μείνω να αντισταθώ; Ή να σκύψω το κεφάλι και αν μπορώ να φύγω: Ό,τι κι αν κάνω, ό,τι κι αν γίνει, σιχαίνομαι ήδη τη στιγμή που θα πρέπει να εξηγήσω στα τρία παιδιά μου ένα πράγμα. «Μπαμπά, τι σημαίνει αυτό το «νέο νορμάλ»;»

πηγή: protagon.gr

 

Νομίζω πως τα λέει όλα...

[kokoraki]

 

Από την άλλη, αν είσαι αστυνομικός που κάνει σωστά τη δουλειά του, και τηρείς την τάξη, τότε κινδυνεύεις να σε κάψουν ζωντανό τα κοκτέιλ των θυμωμένων ακροαριστερών συνομήλικων σου.

/QUOTE]

 

Σε γενικές γραμμές καλά τα λεει το κείμενο...Απομόνωσα όμως τη φράση αυτή (είναι κι άλλη μία ίδια περίπου στο κείμενο περί ακροαριστερών που μου ξέφυγε στο σβήσιμο) για να πω το εξής: Οι ακροαριστεροί καίνε ζωντανό τον κοσμάκη ή οι σκατοτραμπούκοι που τα χουν κάνει τακίμια με τους πάντες και χώνονται σε κάθε πορεία, διαμαρτυρία, διαδήλωση για να δημιουργήσουν θέμα, φασαρία, ξύλο και πλήρη διάλυση? Κοινώς, και για να το πω πιο λιανά, αυτοί που καίνε και σπάνε, ΔΕΝ είναι ακροαριστεροί, ΔΕΝ είναι αναρχικοί (με την ιδεολογική έννοια του Μπακούνιν ας πούμε), ΔΕΝ είναι πολιτικά τοποθετημένοι. Είναι ΒΑΛΤΟΙ. Και τους γνωρίζουν οι άνω.

[Messinia]

Επαναλαμβάνω και σε σένα φίλη Messinia την ερώτηση. Μπορείς να μου/μας πεις το πώς?

 

 

Πως?Επωνυμες καταγγελιες και μυνησεις εναντιων της κυβερνησης!

Αυτο σαν αρχη......

[jackrussel]

Υπό νορμάλ συνθήκες, το ότι ήθελα χθες το βράδυ να πάω σινεμά με τη γυναίκα μου, να δω το κουλτουρέ γαλλικό φιλμ «ατίθαση Λίλι» θα ήταν εύκολο. Που το παίζει; Α, μόνο στη Σταδίου, 8 και δέκα. Οκ, φύγαμε. Παίρνουμε το μετρό μέχρι το Σύνταγμα. Και από εκεί, περπατάμε προς το σινεμά. Λίγη ώρα μετά, φτάνουμε επιτέλους έξω από το Άστορ. Ωραία; Κι όμως, ένα περίεργο πράγμα. Κλειστό!

 

Ξέρω τι θα πείτε. Δεν ήμουν νορμάλ αλλά αφελής. Γιατί παρέλειψα να σας πω πως τα μεγάφωνα στο σταθμό του μετρό της Πανόρμου επαναλάμβαναν μονότονα , και στα αγγλικά για τους τουρίστες, πως η στάση Πανεπιστήμιο είναι «temporarily out of service» (χωρίς να εξηγείται το γιατί). Παρέλειψα να σας πω πως από το σχεδόν έρημο Σύνταγμα φύγαμε με βήχα και δάκρυα στα μάτια, από τα δακρυγόνα. Παρέλειψα να πω πως και στη Σταδίου, σε κάθε γωνία, ήταν και μία διμοιρία των ΜΑΤ. Πείτε με λοιπόν ότι θέλετε, αφελή, θρασύ ή κι αναίσθητο ακόμα, που ήθελα να δω σινεμά στο κέντρο της Αθήνας με όσα συμβαίνουν γύρω μας, ειδικά τις τελευταίες μέρες. Αλλά ομολογώ πως μόνο τότε, μόνο όταν είδα κατεβασμένα τα ρολά, μόνο όταν ηττήθηκα σε κάτι τόσο εύκολο, μόνο τότε το κατάλαβα. Ναι, έτσι θα ναι η ζωή μας από εδώ και πέρα. Γιατί εκπλήσσομαι και γιατί ενοχλούμαι; Αυτό που έζησα είναι νορμάλ. Συνηθισμένο πια. Ο κανόνας. Το «νέο νορμάλ».

 

Στο «νέο νορμάλ» της Ελλάδας μας δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις άφοβα στο κέντρο αν είσαι ή μοιάζεις Έλληνας, γιατί σε μαχαιρώνουν πρωί πρωί για μία κάμερα, μπορεί και δίπλα στην ετοιμόγεννη γυναίκα σου.

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις άφοβα στο κέντρο ούτε αν είσαι «σκούρος», γιατί το βράδυ σε μαχαιρώνουν επειδή είσαι ή μοιάζεις ξένος, και τη μέρα σε τουλουμιάζουν και σε στέλνουν εσένα και τους φίλους σου στο νοσοκομείο. Για να «μάθεις».

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως αν είσαι φιλήσυχος διαδηλωτής, κινδυνεύεις να σε στείλουν σε κώμα τα γκλομπ ενός ανεκπαίδευτου μπάτσου. Από την άλλη, αν είσαι αστυνομικός που κάνει σωστά τη δουλειά του, και τηρείς την τάξη, τότε κινδυνεύεις να σε κάψουν ζωντανό τα κοκτέιλ των θυμωμένων ακροαριστερών συνομήλικων σου.

 

Το «νέο νορμάλ» σημαίνει πως, στο παράφωνο κύκνειο άσμα τους, οι εθνοπατέρες μας όχι μόνο δεν βρίσκουν πεδίο εθνικής συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων, αλλά δεν μπορούν καν να τα βρουν μεταξύ τους. Σοσιαλιστές εναντίον σοσιαλιστών, δεξιοί εναντίον δεξιών, αριστεροί εναντίον αριστερών, όλοι εναντίον όλων.

 

Στο «νέο νορμάλ», ΜΜΕ και δημοσιογράφοι μπορούν να συνεχίσουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, χαιρέκακα, ενώ προσποιούνται πως την καλύπτουν. Ο αθλητικός τύπος να κάνει πως δεν έχει καμία ευθύνη για τη βία στα γήπεδα, φαύλοι μεγαλοδημοσιογράφοι κι εκδότες να κάνουν πως δεν ήξεραν πολλά (κι ας έλεγαν λίγα), και ο οικονομικός τύπος πως δεν «έχασε» τη μεγαλύτερη είδηση της Μεταπολίτευσης, τη χρεωκοπία, ούτε παίζει το παιχνίδι των τραπεζών.

 

Δεν ήταν πάντα έτσι. Ή τουλάχιστον δεν ήμασταν πάντα τόσο χάλια. Στο «νέο νορμάλ» καλούμαστε όλοι, εκβιαστικά, να πάμε στα άκρα. Να πάρουμε θέση. Σήμερα. Τώρα. Είσαι αναγκασμένος να διαλέξεις. Λέγε, με ποιον είσαι; Με τον διεφθαρμένο συνδικαλιστή και τον τεμπέλη δημόσιο υπάλληλο, κόντρα στη διεθνή συνωμοσία, τους νεοφιλελεύθερους και τους κεφαλαιοκράτες; Ή με τον φοροφυγάδα δικηγόρο, επιχειρηματία και γιατρό, κόντρα στο τέρας του Κρατισμού; Με τον ακροαριστερό που τα σπάει και μετά λέει ανοιχτά πως δεν θα τηρεί και το Σύνταγμα; Ή με τον μπάτσο που ορκίζεται πως θα τηρήσει το νόμο και μετά σπάει κεφάλια; Πάρε θέση. Με ποιόν είσαι; Με τον παράνομο μετανάστη και την πολυπολιτισμικότητα ,γιατί είσαι ανθρωπιστής, κι ας μαχαιρώνουν που και που για μία κάμερα; Ή με τον Έλληνα, τον ντόπιο, για να τηρείς τις ελληνικές παραδόσεις και τα έθιμα, κι ας μαχαιρώνουν που και που κανέναν ξένο;

 

Στο «νέο νορμάλ», όσα μας ενώνουν λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα. Η συναίνεση, η κοινωνική ειρήνη, ο κοινός τόπος και το κοινό έδαφος; Για τους περισσότερους, λόγια του αέρα. Κάπως έτσι ξημέρωσε η μέρα, που πριν κατέβεις στο κέντρο μια βόλτα, πρέπει, αντί για δελτίο καιρού, να δεις τηλεοπτικό δελτίο θυέλλης, το δελτίο των μαχών της ημέρας.

 

Λυπάμαι. Δε μπορώ να το δεχτώ αυτό ως τον νέο κανόνα. Αρνούμαι να προσποιηθώ πως όσα ζούμε είναι νορμάλ, και πως το μόνο που μου μένει είναι να τα συνηθίσω. Να μείνω να αντισταθώ; Ή να σκύψω το κεφάλι και αν μπορώ να φύγω: Ό,τι κι αν κάνω, ό,τι κι αν γίνει, σιχαίνομαι ήδη τη στιγμή που θα πρέπει να εξηγήσω στα τρία παιδιά μου ένα πράγμα. «Μπαμπά, τι σημαίνει αυτό το «νέο νορμάλ»;»

πηγή: protagon.gr

 

Νομίζω πως τα λέει όλα...

 

καλε μου ανθρωπε ποσο μεσα στη ψυχη μου μιλουν τα λογια σου, ετσι ειναι ακριβως,,προσωπικα, ειμαι απο αυτους που εφυγαν απο τη χωρα,,πιστεψε με ομως ακομα κι ετσι θελω να γυρισω γιατι αγαπαω την αθηνα οπου μεγαλωσα κι επειδη θελω ο γιος μου να βλεπει σινεφιλ γαλλικο κινηματογραφο στο αλφαβιλ

[ALIS]

Δεν δικαιολογείται (= δεν νομιμοποιείται).

 

Όμως αιτιολογείται (= είναι η αιτία).

 

Στην εξαθλίωση, οι διαχωρηστικές γίνονται ασαφείς. Είμαστε (ακόμα) χορτάτοι. Και έξω από το ξύπνημα του βασικού μας ενστίκτου της επιβίωσης. Προς το παρόν, αν και δύσκολα, (απο)λαμβάνουμε κάποια αγαθά ως αυτονόητα. Ενώ κάποιοι συνάνθρωποί μας όχι.

 

Η κοινωνική ανισότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Εκεί λοιπόν εγείρονται διάφοροι μηχανισμοί συμπεριφορών, με στόχο ... την εξίσωση των κοινωνικών διαφορών.

 

Η έκφραση αυτού, συχνά εμπλέκει την εγκληματικότητα.

 

Αν βρίσκονταν οι ομοεθνείς μας σε αντίστοιχες συνθήκες, αυτά θα τα έκαναν εκείνοι. Δεν είναι θέμα φυλής... αλλά συνθηκών.

Δηλαδη θεωρεις οτι δεν εχει να κανει με τον πολιτισμο,την θρησκεια και την κουλτουρα καθε λαου?

Στις ιδιες συνθηκες διαφορετικοι ανθρωποι απο διαφορετικες φυλες θα αντιδρασουν το ιδιο?

Εγω διαφωνω μαζι σου....

Για αυτο και υπαρχουν οι ρατσες...

[ζώπυρον]

...απλά θέλω να πω ότι η ουσία της δημοσίευσης είναι το μαύρο χάλι της Αθήνας (που ξαναείπα, το ΒΛΕΠΩ καθημερινά).

 

Και σημειώνω εδώ ότι ακόμα και αν οι συγκεκριμένες φωτό τυχαίνει να δείχνουν κυρίως αλλοδαπούς με παραβατική συμπεριφορά, αυτό συμβαίνει γιατί τα αφεντικούλια τους (μεταξύ των οποίων πολλοί Έλληνες), είναι σε σημεία off camera που λένε και απολαμβάνουν τους καρπούς της επιχείρησης που η ίδια η αστυνομία καλύπτει.

 

Και ξανατονίζω - και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας - ότι ο ρόλος της αστυνομίας δεν είναι να σπάει κεφάλια ούτε να διαλύει διαδηλώσεις αλλά να προστατεύει τον πολίτη, Έλληνα ή μη. Εάν η αστυνομία έκανε τη δουλειά της σωστά, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε κανείς να δει τέτοιες εικόνες ντροπής στην Αθήνα του 2011. Αλλά και οι αστυνομικοί εντολές εκτελούν εκ των άνωθεν. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

δεν είναι άλλο θέμα - ΑΥΤΟ είναι το θέμα...

 

...Αρνουμε όμως να τα βάλω με την μαυρούλα, τον αφγανο, τον πακιστανό, τον ινδο, τον κινεζο, τον οποιοδηποτε. Αντιθετα ομως εχω ΜΕΓΑΛΟ θεμα με οποιον (=οποιας εθνικοτητας) αναγκαζει την μαυρουλα να εκπορνευεται για 10 ευρώ χωρίς ιατρική περίθαλψη, με οποιον αναγκαζει τον πακιστανο να μεταφερει ναρκωτικά γιατι τελικά κάπως πρέπει να φάει ο πακιστανος, με οσους εκμεταλλεύονται μεταναστες στα φαναρια (γιατι μην μου πειτε οτι δεν παιζει..ενοικιο ποστου και μαφια αναλογη με των ζητιάνων) και γενικότερα με οποιον εκμεταλευεται την δυστυχία ενός ανθρώπου για δικο του όφελος ειτε προκειται για παρανομη πράξη ή οχι.

το ίδιο κι εγώ...

 

Live your myth in Greece...

 

...Στην Ελλάδα παιδί μου οι άσχετοι την πληρώνουν πάντα..”. Το είπε και έριξε κλεφτές ματιές γύρω, λες και φοβόταν μην τον ακούσουν. Η αλήθεια είναι πως ούτε και γω δεν είχα καμία όρεξη να το αναλύσω το θέμα εκεί πέρα...

 

...Δεν αιφνιδιάστηκα - έχω ξαναδεί πριν πολλά χρόνια και άλλα πογκρόμ, μικρά και μεγάλα. Αν και σήμερα το κλίμα είναι πιο κατάλληλο από ποτέ...

 

...Νομίζω πως, προς το παρόν, βολεύει αφάνταστα η οργή για την κατάντια των φτωχογειτονιών και την ανεργία να ξεσπά πάνω στους ξένους. Διαφορετικά, μπορεί να στραφεί προς ορισμένα φιλαράκια μεγαλοδημοσιογράφων (βουλευτές και μεγαλοεπιχειρηματίες) που κάνανε μεγάλο λογαριασμό στο φαγοπότι τους και τώρα σφυρίζουν αδιάφορα. Και μετά άντε να βρεις ελικόπτερο για τον Πάγκαλο...

 

 

...Από τότε έχω ακούσει ένα σωρό περήφανες διηγήσεις του τύπου “Με το που έκλεψε μια φορά Αλβανός στο χωριό μου, τους μαζέψαμε όλους στην πλατεία και ακόμη το θυμούνται το ξύλο που φάγανε”. Άλλοι πάλι κάνανε τους ασφαλίτες, σταματούσαν μετανάστες για τα χαρτιά τους και τους δέρνανε “για πλάκα”. Πέρα όμως από τους πραγματικούς μαχαιροβγάλτες που κάνουν την “βρώμικη δουλειά”, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που σιωπηλά συναινούν ή που κουνούν το κεφάλι αδιάφορα. Κι ενώ οι πρώτοι είναι κυρίως παιδιά εθισμένα στην βία, ή τελοσπάντων άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει μέσα στη βία από μικρή ηλικία, η δεύτερη και πολυπληθέστερη κατηγορία είναι συχνότατα καλοβολεμένοι άνθρωποι, σπουδαγμένοι, με χιούμορ, μυαλό και καριέρα. Ανατριχιαστικά όμως κυνικοί. Αυτοί με τρομάζουν περισσότερο. Κι αν στο πρόσωπο του πιτσιρικά χρυσαυγίτη έβλεπα μια ζωώδη άμεση οργή, στον "ουδέτερο παρατηρητή" βλέπω την υποκρισία και τον, τελικά, δολοφονικό κυνισμό που ξεδιπλώνεται πάντα με κομψότητα και ευγένεια.

 

Πηγη:http://robopsychologist.blogspot.com/2011/05/3.html

αυτό ακριβώς...

 

το ξαναλέω, το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, το αντιμετωπίζουν οι περισσότερες χώρες του κόσμου, όσο κι αν προσπαθούν να ελέγξουν τη ροή δεν τα καταφέρνουν σχεδόν ποτέ, τα προβλήματα αυτά σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό υπάρχουν σε όλες τις υποτίθεται προηγμένες χώρες.

το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, η αντιμετώπιση είναι Ελληνική... όπως λέει και παρακάτω...

 

Συμφωνώ. Η λέξη κλειδί είναι το αντιμετωπίζουν. Στην Ελλάδα, νομίζω ότι απλά το αφήνουν να συμβαίνει. Πως το αντιμετωπίζει η ελληνική πολιτεία?

Με επιχειρήσεις τύπου σκούπα? Ας γελάσω.

Στην πόλη μου, μιας και είναι το μεγαλύτερο λιμάνι προς Ιταλία μεριά, έχετε ιδεα τι γίνετε? Πως ζουν? Μια βόλτα στο λιμάνι, θα μας διαφωτίσει όλους. Δυστυχώς παιρνάω σχεδόν καθημερινά από εκεί και βλέπω την εξαθλίωση σε όλο της το μεγαλείο.

 

Σε δυο διαφορετικες αποψεις, υπαρχουν πολλα επιπεδα διαφωνιας. Καποια απο αυτα ναι τα συγκρινω με τις αποψεις ανεγκεφαλων χουλιγκανς ,καποια απο αυτα τα κατατασσω και ακομα παρακατω.

 

Δε βαζω ολες τις αποψεις-διαφωνιες σε ενα τσουβαλι. Καποιες τις θεωρω χειροτερες απο βοθρους και καποιες τις σεβομαι και τις εκτιμω.

Οπως επισης 2 ανθρωποι που λενε ΟΧΙ στο ιδιο πραγμα δε σημαινει και οτι συμφωνουν μεταξυ τους....

συμφωνώ σε όλα!

 

Πώς να πιέσεις και προς τα πού να στραφείς? Με την ψήφο? Πάω στοίχημα ότι οι μισές που γράφουν εδώ ψηφίζουν έναν από τους δύο μεγάλους...Έτσι κι αλλιώς money makes the world go round.

και το σεξ...

 

...Στο «νέο νορμάλ», όσα μας ενώνουν λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα. Η συναίνεση, η κοινωνική ειρήνη, ο κοινός τόπος και το κοινό έδαφος; Για τους περισσότερους, λόγια του αέρα. Κάπως έτσι ξημέρωσε η μέρα, που πριν κατέβεις στο κέντρο μια βόλτα, πρέπει, αντί για δελτίο καιρού, να δεις τηλεοπτικό δελτίο θυέλλης, το δελτίο των μαχών της ημέρας.

 

Λυπάμαι. Δε μπορώ να το δεχτώ αυτό ως τον νέο κανόνα. Αρνούμαι να προσποιηθώ πως όσα ζούμε είναι νορμάλ, και πως το μόνο που μου μένει είναι να τα συνηθίσω. Να μείνω να αντισταθώ; Ή να σκύψω το κεφάλι και αν μπορώ να φύγω: Ό,τι κι αν κάνω, ό,τι κι αν γίνει, σιχαίνομαι ήδη τη στιγμή που θα πρέπει να εξηγήσω στα τρία παιδιά μου ένα πράγμα. «Μπαμπά, τι σημαίνει αυτό το «νέο νορμάλ»;»

πηγή: protagon.gr

φοβερό κείμενο!

 

Κοινώς, και για να το πω πιο λιανά, αυτοί που καίνε και σπάνε, ΔΕΝ είναι ακροαριστεροί, ΔΕΝ είναι αναρχικοί (με την ιδεολογική έννοια του Μπακούνιν ας πούμε), ΔΕΝ είναι πολιτικά τοποθετημένοι. Είναι ΒΑΛΤΟΙ. Και τους γνωρίζουν οι άνω.

και ξαναρωτάω : οι όποιοι - όσοι... παραβατικοί... πως "ηρέμησαν" το καλοκαίρι του 2004 (Ολυμπιακοί Αγώνες)??

[Sam]

(…) … Μισώ αυτή τη χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Γράφω σʼ εσένα γιατί μαζί ποθήσαμε να είναι γόνιμα αυτά τα σπλάχνα, κι αυτός ο πόθος μάς ένωσε νύχτες και νύχτες… και σʼ άλλες ώρες της μέρας, όταν ξαφνικά γινόταν ένα θαύμα και ξεχνούσαμε τον τρόμο που έτρεχε στους δρόμους καθώς μες στις φλέβες μας… τα εφιαλτικά δελτία ειδήσεων που μας εμπόδιζαν ακόμα και να κοιταζόμαστε… διαβασμένα από θεότρελους εκφωνητές… τα ουρλιαχτά που σκέπαζαν ακόμα και τις σειρήνες των ασθενοφόρων. Μισώ αυτή τη χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Μου τα ʼφαγε. Τη μισώ. Ναι, τη μισώ, τη μισώ.

Από το συγκλονιστικό και μοναδικό «Πεθαίνω σα χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, δημοσιευμένο για πρώτη φορά το 1978…

Και βέβαια, ενώ τη μισεί, τη μισεί, μόνο ο κλινικά ηλίθιος δεν μπορεί να δει πόσο τη λατρεύει, τη λατρεύει, τόσο που του γίνεται καρκίνος και χτικιό.

Χτυπάει μέσα στο κεφάλι αυτές τις μέρες το γραπτό του Δημητριάδη.

Χτυπάει γιατί αναδεικνύει το χρονικό εύρος μέσα στο οποίο ένας καλός δέκτης πυροδοτήθηκε για να γράψει αυτό μεγάλης σημασίας και αίσθησης κείμενο, θυμίζει πως ο θάνατος που τώρα κάνει με θράσος την περιφορά του στην Ελλάδα, ήταν ήδη εκεί από τότε και ας μην τον βλέπαμε.

Και ο χειρότερος, ο βαθύτερος, ο αμετάκλητος θάνατος θα συμβεί, αν με οποιαδήποτε αλχημεία καταφέρει το λεγόμενο «πολιτικό σύστημα» που γνωρίζουμε τα πολλά τελευταία χρόνια, να επιβιώσει.

Γιατί, είναι τελικά όλο, απελπιστικά νοσηρό.

Ο βαθμιαίος εκφασισμός της Ελληνικής κοινωνίας που ασφαλώς και προϋπήρχε ως σπέρμα και έχει τις ρίζες του σε αίτια πολλά , τα έχουμε πει αρκετές φορές σε διαφορετικά κείμενα, εκτοξεύτηκε στη δεκαετία του 90 με τα πρώτα κύματα των μεταναστών.

Αυτοί, οι πρώτοι μετανάστες, ήταν που έγιναν οι αποδέκτες της νεόπλουτης χυδαιότητας των νεοελλήνων, στην εποχή που κάθε σπίτι, δεν ήταν δυνατόν αλλιώς (!), είχε μαζί με την επίπλωση και μία Φιλιππινέζα για να μαγειρεύει, να κάνει το υποζύγιο, να ξεσκατώνει τα παιδιά, να σκουπίζει και να υπακούει σε οτιδήποτε.

Συζητήσεις επί συζητήσεων των νεοελλήνων στα εστιατόρια τότε, να μιλάνε για τις οικιακές βοηθούς (sic) ως να μιλούσαν για ντιβάνια πολυθρόνες και τραπέζια.

Μετά ήρθαν οι Αλβανοί.

Χτίσανε τις αυθαίρετες ή νόμιμες βίλες μας, δίδαξαν την ξεχασμένη στους Έλληνες τέχνη της πέτρας, και προστέθηκαν στις στρατιές των ανθρώπων από χώρε μακρινές όπως το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν για να «μας φτιάξουν» Εγνατία, Αττική Οδό, Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, Αεροδρόμιο, Ολυμπιακά έργα.

Το «Greek dream» πνιγμένο στο αίμα δεκάδων νεκρών και εκατοντάδων μοιραία τραυματισμένων και ακρωτηριασμένων.

Χαμένοι στα ψιλά των εφημερίδων, αόρατοι, ανύπαρκτοι, ανασφάλιστοι μάρτυρες του νεοελληνικού μεγαλειώδους μπαλονιού.

Ήδη, η παρεούλα του Καρατζαφέρη και των μπουρτζόβλαχων είχε πιάσει δουλειά.

Πονηρός ο βλάχος και με τη βοήθεια του Θεού του ως γνήσιος ορθόδοξος, με το «σταυρό στο χέρι» διέχυσε το δηλητήριο του στο κοινό που δεν συμμετείχε στο φαγοπότι αλλά δεν είχε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να τον ξεράσει και κάθονταν στην άκρη με παράπονο.

Τότε, που η Ελλάδα παρέστησε την «ανεπτυγμένη» και μάθαινε να χλαπακιάζει σούσι, φύτρωναν οι χρηματιστές σαν τα μανιτάρια στο δάσος, οι τηλεοράσεις γέμιζαν με ξανθιές παρουσιάστριες και κοριτσάκια που κουνούσαν σαν τα καθυστερημένα τα χέρια τους σε λαϊκοπόπ τσιφτετέλια.

Οι κωλοέλληνες που τραγούδησε σοφά (αλλά δεν ξανατραγούδησε) ο Σαββόπουλος.

Τώρα, που όλα κατέρρευσαν , το πρόσωπο μας δείχνει πόσο απελπιστικά άδειο είναι.

Παραδομένο το κέντρο στα τάγματα εφόδου της Χρυσαυγίτικης συμμορίας, αυτής της δράκας των ανωμάλων που έχουν βρει και μερικές ντουζίνες συμπαραστάτες από απελπισμένους νοικοκυραίους, σηματοδοτεί όχι απλά το τέλος της μεταπολίτευσης και της ένδειας των εκπροσώπων της αλλά την απόλυτη χρεοκοπία του συστήματος.

Και λέω «απόλυτη χρεοκοπία» γιατί μέσα στο σύστημα εντάσσω και την απέραντη ανεπάρκεια της Αριστεράς και των εξ επαγγέλματος αντιρατσιστών που αρνήθηκαν πεισματικά να δουν το πρόβλημα και τη διόγκωση του, βάζοντας το κεφάλι στην άμμο και σφραγίζοντας το διαβατήριο στους «νοικοκυραίους» για το προς τον εκφασισμό ταξίδι τους.

Και ναι, η μοναδική πραγματική ελπίδα που μας έμεινε, είναι η κατάρρευση, μήπως και, προκύψει κάτι, μήπως από τα ερείπια του, υπάρξει χαραμάδα να πνεύσει φρέσκος αέρας και σκέψεις.

Με φόβο, προ καιρού, παρακολουθούσα κείμενα και συζητήσεις που αναδείκνυαν ως καλύτερη λύση, την διακυβέρνηση της χώρας από Επιχειρηματίες.

Κάτι σαν μοντέλο Μπερλουσκόνι δηλαδή ή , για να το πω αλλιώς, να έρθει στα πράγματα η τάξη που έχει πλουτίσει από τη διαπλοκή σε βάρος της Κοινωνίας.

Με θλίψη και ανησυχία παρατηρώ την απόλυτη έλλειψη φωνής και παρουσίας της λεγόμενης πνευματικής ιντελιγκέντσιας. Υπάρχει; Υπάρχει. Νωθρή, άφωνη, άνευρη, άτολμη, χαμένη σε θεωρητικές απεραντολογίες που δεν αφορούν κανέναν εκτός από τον αντίλαλο τους.

Με τρόμο, παρατηρώ την πλήρη και τεράστια απουσία οποιασδήποτε μορφής πολιτικής πρωτοπορίας και ηγεσίας στην Κοινωνία που να μπορεί να σμιλέψει και να καθοδηγήσει την οργή σε γόνιμες ατραπούς.

Η Ελλάδα, δεν διαφέρει σε πολλά από την Γερμανία του μεσοπολέμου.

Μια χώρα σε πλήρη και απόλυτη παρακμή. Και αν ήταν η πολεμική ήττα και η Συνθήκη των Βερσαλλιών ο γερμανικός εξευτελισμός που οδήγησε στον θρίαμβο του Χίτλερ, εδώ, σε μας είναι η ήττα της κάλπικης ευδαιμονίες και η Συνθήκη του Μνημονίου.

Ακριβώς έτσι το προσδιορίζει και ο Gabor Steingart, αρχισυντάκτης της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, που χαρακτήρισε τα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα, ως μία "Συνθήκη των Βερσαλλιών" χωρίς τον πόλεμο.

Σε αυτό το κάδρο μέσα, η παρανοϊκή βία των ένστολων, η παρανοϊκή δράση της Χρυσής Αυγής που μόνο και μόνο για το σύνθημα «εναντίον όλων» θα έπρεπε να τεθεί εκτός νόμου.

Σε αυτό το κάδρο λοιπόν, και οι πελιδνές μορφές των εκπροσώπων του συστήματος να ψελλίζουν αενάως την ίδια κασέτα χωρίς να πείθουν πια, ούτε τα ντουβάρια.

Φόντο, η οικονομική εξαθλίωση των πολλών που ποτέ δεν βγήκαν μπροστά, οι αμέτρητοι άνεργοι, το εθνικό χαρακίρι του ανώνυμου πολίτη και όχι των ενόχων, η διαρκής ενοχοποίηση των θυμάτων ενός εγκλήματος που άλλοι έκαναν και άλλοι πληρώνουν.

Δεν μένει τίποτα, παρά το πλήρες ξήλωμα της σαπίλας.

Δεν μένει τίποτα, παρά να μαζευτούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων στο Σύνταγμα, ήσυχα και να μείνουν εκεί μέχρι να υπάρξει αλλαγή πλεύσης με συγκεκριμένες πρακτικές.

Αλλά ξέχασα….Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να το υπογράψει το ΚΚΕ.

Το οποίο, με όλον τον σεβασμό στη συνέπεια που το διακατέχει, ως ηγεσία τουλάχιστον, είναι ακόμα ένα μέρος του προβλήματος.

Πως θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους ο άνεμος χωρίς να έρθει το μαύρο;

Δεν ξέρω. Όποιος γνωρίζει, ας το πει.

 

πηγή tvxs

[elenik]

Ειναι απο τις λιγες φορες στην ζωη μου που φοβαμαι (για να ειμαι πιο συγκεκριμενη η 2η).

 

Τα πραγματα εξελισονται γυρω μου και εχω δεν εχω καν αποψη.

Ειλικρινα αν με ρωτησετε αν ξερω ποια αποφαση ειναι σωστη και τι υποστηριζω οτι πρεπει να γινει δεν ξερω.

Την μια ακουω οτι αν κυρηξουμε πτωχευση σωθηκαμε , ας κυρηξουμε πτωχευση λεω.

Μετα ακουω οτι αν κυρηξουμε πτωχευση θα γινει αυτο και εκεινο και το αλλο και λεω αστο καλυτερα...

 

Κοιταω το αυριο με τρομο. Τι μας περιμενει αραγε? Και να σας πω την αληθεια χεστηκα για μενα. Τα παιδακια μου ομως... σε τι κοσμο τα εφερα? Πως θα τα προστατευσω? Πως θα τα μεγαλωσω?

Θα ελεγα εχοντας το γνωθης εαυτον οτι βρισκομαι σε κατασταση πανικου.

 

Φοβαμαι το αυριο , φοβαμαι την εγκληματικοτητα , φοβαμαι οτι τα ονειρα μου να μεγαλωσουν τα παιδια μου με εναν πολυ καλυτερο τροπο απο οτι εγω δεν εξαρτονται πια απο εμενα.

 

Νοιωθω θυμο για αυτους που μας εφεραν εδω αν και ακομα δεν εχω ξεκαθαρισει μεσα μου ποιοι ειναι.

 

Βλεπω για μια ακομα φορα να κατηγορει η μια παραταξη την αλλη και να μην μπορουμε να ενωθουμε εστω και αυτη την στιγμη και να βαλουμε τα πραγματα κατω να δουμε τι θα κανουμε.

 

Ακουω την κοπελα στην δουλεια που ειναι απο Αλβανια να λεει οτι και εκεινοι ετσι ξεκινησανε και εχω να δω πολλα ακομα....

 

Θελω να φυγω απο αυτη την χωρα. Δεν την μπορω πια αυτη την αβεβαιοτητα του τι μου ξημερωνει....

Δεν μπορω να νοιωθω οτι αυτοι που ψηφισα να προασπισουν τα συμφεροντα μου ως πολιτη κοιτανε να ξεπουλησουν και να δεσμευσουν το αυριο των παιδιων μου και εγω απλα να παρατηρω..

[rkt]

Αυτοί, οι πρώτοι μετανάστες, ήταν που έγιναν οι αποδέκτες της νεόπλουτης χυδαιότητας των νεοελλήνων, στην εποχή που κάθε σπίτι, δεν ήταν δυνατόν αλλιώς (!), είχε μαζί με την επίπλωση και μία Φιλιππινέζα για να μαγειρεύει, να κάνει το υποζύγιο, να ξεσκατώνει τα παιδιά, να σκουπίζει και να υπακούει σε οτιδήποτε.

Χτίσανε τις αυθαίρετες ή νόμιμες βίλες μας, δίδαξαν την ξεχασμένη στους Έλληνες τέχνη της πέτρας, και προστέθηκαν στις στρατιές των ανθρώπων από χώρε μακρινές όπως το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν για να «μας φτιάξουν» Εγνατία, Αττική Οδό, Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, Αεροδρόμιο, Ολυμπιακά έργα. Το «Greek dream» πνιγμένο στο αίμα δεκάδων νεκρών και εκατοντάδων μοιραία τραυματισμένων και ακρωτηριασμένων. Χαμένοι στα ψιλά των εφημερίδων, αόρατοι, ανύπαρκτοι, ανασφάλιστοι μάρτυρες του νεοελληνικού μεγαλειώδους μπαλονιού.

Τότε, που η Ελλαδα παρέστησε την «ανεπτυγμένη» και μάθαινε να χλαπακιάζει σούσι, φύτρωναν οι χρηματιστές σαν τα μανιτάρια στο δάσος, οι τηλεοράσεις γέμιζαν με ξανθιές παρουσιάστριες και κοριτσάκια που κουνούσαν σαν τα καθυστερημένα τα χέρια τους σε λαϊκοπόπ τσιφτετέλια.

Οι κωλοέλληνες που τραγούδησε σοφά (αλλά δεν ξανατραγούδησε) ο Σαββόπουλος.

Τώρα, που όλα κατέρρευσαν , το πρόσωπο μας δείχνει πόσο απελπιστικά άδειο είναι.

Το πόσο συμφωνώ με το κείμενο δεν λεγετε. Κράτησα μόνο αυτά που ήθελα να τονίσω, για να μην ξεχνάμε. Γιατί όποιος ξεχνάει, ξανακάνει τα ίδια λάθη.

Το μόνο που ελπίζω elenik, επειδή και εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά τον τελευταίο καιρό την μετανάστευση, είναι μηπως έστω και την ύστατη στιγμή, όλοι εμείς που θέλουμε μιά άλλη Ελλάδα, με αξιοπρέπεια, αξιοκρατία, με όνειρα, μήπως, λέω μήπως, βγούμε μπροστά. Και πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Και στείλουμε στον αγύριστο όλους όσους έπαιξαν παιχνίδια στην πλάτη μας, εκμεταλλευόμενοι την ευγένεια και τα όνειρά μας. Και το ότι στην προσπάθειά μας να φτιάξουμε τη χώρα των ονείρων μας, αυτοί, υπόγεια δούλευαν, καρπούμενοι τα ωφέλη της δικής μας δουλειάς.

ΩΣ ΕΔΩ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ. The party is over.:evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil::evil:

 

Και αυτό, γιατί ΕΜΕΙΣ θα γελάσουμε τελευταίοι.....:twisted:

[elenik]

Δεν ξερω ποια κατευθυνση ειναι η σωστη ωστε να παλεψω να παει η Ελλαδα προς τα εκει .

 

Πως να ενωθουμε και να δωσουμε την μαχη οταν ο "εχθρος" ειναι αγνωστος?

 

Να παω με αγιασμο? Να παω με μπαζουκας? Να παω με τι οταν δεν ξερω τι εχω να αντιμετωπισω?

 

Δεν ξερουμε :

Τι πραγματικα εχουμε υπογραψει (προσφατα βγηκε στην επιφανεια οτι η συμφωνια ειναι παρανομη και ακομα δεν εχει περασει απο την Βουλη)

Δεν ξερουμε ποσα χρωσταμε πραγματικα και τι ορους αποπληρωμης εχουμε.

 

Αρχικα διεκδικουμε δλδ να μαθουμε απλα την αληθεια (αν την ξερει καποιος ας την πει γιατι εγω την ψαχνω)

Μετα να προτεινουμε λυση (αν υπαρχει και αν εξακολουθησει να υπαρχει εως τοτε) .

Σιγουρα πρεπει να βρουμε ποιες πηγες εσοδων εχουμε ως κρατος αν λειτουργησουμε μονοι μας (εδω Κολοκυθια Τουρκιας βρισκεις στα σουπερ μαρκετ και τα ελληνικα τα ψαχνεις)

 

Σωστα?

[kokoraki]

 

και ξαναρωτάω : οι όποιοι - όσοι... παραβατικοί... πως "ηρέμησαν" το καλοκαίρι του 2004 (Ολυμπιακοί Αγώνες)??

 

 

Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ....Και φτύνω κατευθείαν την καραμέλα "οι αριστεροί σπάνε", "οι αναρχικοί καίνε", "ο παπάς της ενορίας ρίχνει μολότωφ".

 

Για μακάκες μας περνάνε??

 

Τείνω να συμμεριστώ την άποψη της Μάρας-76 που λέει ότι πρόκειται περί προδιαγεγραμμένου σχεδίου να ξεπουληθεί όλη η Αθήνα σε επιχειρηματικά συμφέροντα σε εξευτελιστικές τιμές. Θα γίνω συνομωσιολόγα τελικά...

[corina]

κορίτσια time out....

[kokoraki]

κορίτσια time out....

 

:-P:-P:-P:-P:-P:-P:-P

[DALIA]

(…) … Μισώ αυτή τη χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Γράφω σʼ εσένα γιατί μαζί ποθήσαμε να είναι γόνιμα αυτά τα σπλάχνα, κι αυτός ο πόθος μάς ένωσε νύχτες και νύχτες… και σʼ άλλες ώρες της μέρας, όταν ξαφνικά γινόταν ένα θαύμα και ξεχνούσαμε τον τρόμο που έτρεχε στους δρόμους καθώς μες στις φλέβες μας… τα εφιαλτικά δελτία ειδήσεων που μας εμπόδιζαν ακόμα και να κοιταζόμαστε… διαβασμένα από θεότρελους εκφωνητές… τα ουρλιαχτά που σκέπαζαν ακόμα και τις σειρήνες των ασθενοφόρων. Μισώ αυτή τη χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Μου τα ʼφαγε. Τη μισώ. Ναι, τη μισώ, τη μισώ.

 

Μεχρι εδώ τροφή για σκέψη

Και βέβαια, ενώ τη μισεί, τη μισεί, μόνο ο κλινικά ηλίθιος δεν μπορεί να δει πόσο τη λατρεύει, τη λατρεύει, τόσο που του γίνεται καρκίνος και χτικιό.

Χτυπάει μέσα στο κεφάλι αυτές τις μέρες το γραπτό του Δημητριάδη.

Χτυπάει γιατί αναδεικνύει το χρονικό εύρος μέσα στο οποίο ένας καλός δέκτης πυροδοτήθηκε για να γράψει αυτό μεγάλης σημασίας και αίσθησης κείμενο, θυμίζει πως ο θάνατος που τώρα κάνει με θράσος την περιφορά του στην Ελλάδα, ήταν ήδη εκεί από τότε και ας μην τον βλέπαμε.

Και ο χειρότερος, ο βαθύτερος, ο αμετάκλητος θάνατος θα συμβεί, αν με οποιαδήποτε αλχημεία καταφέρει το λεγόμενο «πολιτικό σύστημα» που γνωρίζουμε τα πολλά τελευταία χρόνια, να επιβιώσει.

Γιατί, είναι τελικά όλο, απελπιστικά νοσηρό.

Ο βαθμιαίος εκφασισμός της Ελληνικής κοινωνίας που ασφαλώς και προϋπήρχε ως σπέρμα και έχει τις ρίζες του σε αίτια πολλά , τα έχουμε πει αρκετές φορές σε διαφορετικά κείμενα, εκτοξεύτηκε στη δεκαετία του 90 με τα πρώτα κύματα των μεταναστών.

Αυτοί, οι πρώτοι μετανάστες, ήταν που έγιναν οι αποδέκτες της νεόπλουτης χυδαιότητας των νεοελλήνων, στην εποχή που κάθε σπίτι, δεν ήταν δυνατόν αλλιώς (!), είχε μαζί με την επίπλωση και μία Φιλιππινέζα για να μαγειρεύει, να κάνει το υποζύγιο, να ξεσκατώνει τα παιδιά, να σκουπίζει και να υπακούει σε οτιδήποτε.

Συζητήσεις επί συζητήσεων των νεοελλήνων στα εστιατόρια τότε, να μιλάνε για τις οικιακές βοηθούς (sic) ως να μιλούσαν για ντιβάνια πολυθρόνες και τραπέζια.

Μετά ήρθαν οι Αλβανοί.

Χτίσανε τις αυθαίρετες ή νόμιμες βίλες μας, δίδαξαν την ξεχασμένη στους Έλληνες τέχνη της πέτρας, και προστέθηκαν στις στρατιές των ανθρώπων από χώρε μακρινές όπως το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν για να «μας φτιάξουν» Εγνατία, Αττική Οδό, Γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, Αεροδρόμιο, Ολυμπιακά έργα.

Το «Greek dream» πνιγμένο στο αίμα δεκάδων νεκρών και εκατοντάδων μοιραία τραυματισμένων και ακρωτηριασμένων.

Χαμένοι στα ψιλά των εφημερίδων, αόρατοι, ανύπαρκτοι, ανασφάλιστοι μάρτυρες του νεοελληνικού μεγαλειώδους μπαλονιού.

Ήδη, η παρεούλα του Καρατζαφέρη και των μπουρτζόβλαχων είχε πιάσει δουλειά.

Πονηρός ο βλάχος και με τη βοήθεια του Θεού του ως γνήσιος ορθόδοξος, με το «σταυρό στο χέρι» διέχυσε το δηλητήριο του στο κοινό που δεν συμμετείχε στο φαγοπότι αλλά δεν είχε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να τον ξεράσει και κάθονταν στην άκρη με παράπονο.

Τότε, που η Ελλάδα παρέστησε την «ανεπτυγμένη» και μάθαινε να χλαπακιάζει σούσι, φύτρωναν οι χρηματιστές σαν τα μανιτάρια στο δάσος, οι τηλεοράσεις γέμιζαν με ξανθιές παρουσιάστριες και κοριτσάκια που κουνούσαν σαν τα καθυστερημένα τα χέρια τους σε λαϊκοπόπ τσιφτετέλια.

Οι κωλοέλληνες που τραγούδησε σοφά (αλλά δεν ξανατραγούδησε) ο Σαββόπουλος.

Τώρα, που όλα κατέρρευσαν , το πρόσωπο μας δείχνει πόσο απελπιστικά άδειο είναι.

Παραδομένο το κέντρο στα τάγματα εφόδου της Χρυσαυγίτικης συμμορίας, αυτής της δράκας των ανωμάλων που έχουν βρει και μερικές ντουζίνες συμπαραστάτες από απελπισμένους νοικοκυραίους, σηματοδοτεί όχι απλά το τέλος της μεταπολίτευσης και της ένδειας των εκπροσώπων της αλλά την απόλυτη χρεοκοπία του συστήματος.

Και λέω «απόλυτη χρεοκοπία» γιατί μέσα στο σύστημα εντάσσω και την απέραντη ανεπάρκεια της Αριστεράς και των εξ επαγγέλματος αντιρατσιστών που αρνήθηκαν πεισματικά να δουν το πρόβλημα και τη διόγκωση του, βάζοντας το κεφάλι στην άμμο και σφραγίζοντας το διαβατήριο στους «νοικοκυραίους» για το προς τον εκφασισμό ταξίδι τους.

Και ναι, η μοναδική πραγματική ελπίδα που μας έμεινε, είναι η κατάρρευση, μήπως και, προκύψει κάτι, μήπως από τα ερείπια του, υπάρξει χαραμάδα να πνεύσει φρέσκος αέρας και σκέψεις.

Με φόβο, προ καιρού, παρακολουθούσα κείμενα και συζητήσεις που αναδείκνυαν ως καλύτερη λύση, την διακυβέρνηση της χώρας από Επιχειρηματίες.

Κάτι σαν μοντέλο Μπερλουσκόνι δηλαδή ή , για να το πω αλλιώς, να έρθει στα πράγματα η τάξη που έχει πλουτίσει από τη διαπλοκή σε βάρος της Κοινωνίας.

Με θλίψη και ανησυχία παρατηρώ την απόλυτη έλλειψη φωνής και παρουσίας της λεγόμενης πνευματικής ιντελιγκέντσιας. Υπάρχει; Υπάρχει. Νωθρή, άφωνη, άνευρη, άτολμη, χαμένη σε θεωρητικές απεραντολογίες που δεν αφορούν κανέναν εκτός από τον αντίλαλο τους.

Με τρόμο, παρατηρώ την πλήρη και τεράστια απουσία οποιασδήποτε μορφής πολιτικής πρωτοπορίας και ηγεσίας στην Κοινωνία που να μπορεί να σμιλέψει και να καθοδηγήσει την οργή σε γόνιμες ατραπούς.

 

Η Ελλάδα, δεν διαφέρει σε πολλά από την Γερμανία του μεσοπολέμου.

Μια χώρα σε πλήρη και απόλυτη παρακμή. Και αν ήταν η πολεμική ήττα και η Συνθήκη των Βερσαλλιών ο γερμανικός εξευτελισμός που οδήγησε στον θρίαμβο του Χίτλερ, εδώ, σε μας είναι η ήττα της κάλπικης ευδαιμονίες και η Συνθήκη του Μνημονίου.

Ακριβώς έτσι το προσδιορίζει και ο Gabor Steingart, αρχισυντάκτης της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, που χαρακτήρισε τα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα, ως μία "Συνθήκη των Βερσαλλιών" χωρίς τον πόλεμο.

Σε αυτό το κάδρο μέσα, η παρανοϊκή βία των ένστολων, η παρανοϊκή δράση της Χρυσής Αυγής που μόνο και μόνο για το σύνθημα «εναντίον όλων» θα έπρεπε να τεθεί εκτός νόμου.

Σε αυτό το κάδρο λοιπόν, και οι πελιδνές μορφές των εκπροσώπων του συστήματος να ψελλίζουν αενάως την ίδια κασέτα χωρίς να πείθουν πια, ούτε τα ντουβάρια.

Φόντο, η οικονομική εξαθλίωση των πολλών που ποτέ δεν βγήκαν μπροστά, οι αμέτρητοι άνεργοι, το εθνικό χαρακίρι του ανώνυμου πολίτη και όχι των ενόχων, η διαρκής ενοχοποίηση των θυμάτων ενός εγκλήματος που άλλοι έκαναν και άλλοι πληρώνουν.

Δεν μένει τίποτα, παρά το πλήρες ξήλωμα της σαπίλας.

Δεν μένει τίποτα, παρά να μαζευτούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων στο Σύνταγμα, ήσυχα και να μείνουν εκεί μέχρι να υπάρξει αλλαγή πλεύσης με συγκεκριμένες πρακτικές.

Αλλά ξέχασα….Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να το υπογράψει το ΚΚΕ.

Το οποίο, με όλον τον σεβασμό στη συνέπεια που το διακατέχει, ως ηγεσία τουλάχιστον, είναι ακόμα ένα μέρος του προβλήματος.

Πως θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους ο άνεμος χωρίς να έρθει το μαύρο;

Δεν ξέρω. Όποιος γνωρίζει, ας το πει.

 

πηγή tvxs

 

Από ένα σημείο και κάτω απλά είναι μια άποψη από τις άπειρες που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες και με κουράζουν απίστευτα...

Δυστυχώς έχει πολλά μελανά σημεία που θα ήθελα να σχολιάσω αλλά δε νομίζω ότι αξίζει να το κάνω...

 

υ.γ. δεν αναφέρομαι στη sam αλλά στον γιωργο πηττα...

[anastasiaspil]

Δεν ξερω ποια κατευθυνση ειναι η σωστη ωστε να παλεψω να παει η Ελλαδα προς τα εκει .

 

Πως να ενωθουμε και να δωσουμε την μαχη οταν ο "εχθρος" ειναι αγνωστος?

 

Να παω με αγιασμο? Να παω με μπαζουκας? Να παω με τι οταν δεν ξερω τι εχω να αντιμετωπισω?

 

Δεν ξερουμε :

Τι πραγματικα εχουμε υπογραψει (προσφατα βγηκε στην επιφανεια οτι η συμφωνια ειναι παρανομη και ακομα δεν εχει περασει απο την Βουλη)

Δεν ξερουμε ποσα χρωσταμε πραγματικα και τι ορους αποπληρωμης εχουμε.

 

Αρχικα διεκδικουμε δλδ να μαθουμε απλα την αληθεια (αν την ξερει καποιος ας την πει γιατι εγω την ψαχνω)

Μετα να προτεινουμε λυση (αν υπαρχει και αν εξακολουθησει να υπαρχει εως τοτε) .

Σιγουρα πρεπει να βρουμε ποιες πηγες εσοδων εχουμε ως κρατος αν λειτουργησουμε μονοι μας (εδω Κολοκυθια Τουρκιας βρισκεις στα σουπερ μαρκετ και τα ελληνικα τα ψαχνεις)

 

Σωστα?

 

 

Δυστυχώς ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια. Εδώ ο Παπανδρέου τα είχε κανονίσει με το ΔΝΤ, ένα χρόνο ακριβώς πριν κερδίσει τις εκλογές.

Το τι μηχανορραφίες γίνονται πίσω απ' την πλάτη μας .

Μόνο οι ανώτατοι δικαστές και οι εισαγγελείς, θα μπορούσαν να

επέμβουν και να τιμωρήσουν. Αλλά για ποιο λόγο να το κάνουν, αφού αυτοί είναι οι πιο βολεμένοι της υπόθεσης ?

[Messinia]

Δυστυχώς ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια. Εδώ ο Παπανδρέου τα είχε κανονίσει με το ΔΝΤ, ένα χρόνο ακριβώς πριν κερδίσει τις εκλογές.

Το τι μηχανορραφίες γίνονται πίσω απ' την πλάτη μας .

Μόνο οι ανώτατοι δικαστές και οι εισαγγελείς, θα μπορούσαν να

επέμβουν και να τιμωρήσουν. Αλλά για ποιο λόγο να το κάνουν, αφού αυτοί είναι οι πιο βολεμένοι της υπόθεσης ?

Αν ψαξεις να βρεις στο νετ,υπαρχουν -ευτηχως- δικηγοροι και εισαγγελεις που παλευουν για τα αυτονοητα!

 

Συγκεκριμενα,ενας δικηγορος-δεν ξερω αν κανει να πω το ονομα του-εχει καταθεσει αιτηση ακυρωσεως και αιτηση αναστολης κατα μαζικης αποδοσης ιθαγενειας και ψηφου αλλοδαπων στις δημοτικες εκλογες!

 

Ο ιδιος δικηγορος εχει καταφερει να σταματησει την ιριδοσκοπηση σε καποιες τραπεζες της Εθνικης!!!!

 

Αρα...υπαρχει και φιλοτιμο απο καποιους.Δεν ειναι ολοι βολεμενοι,αν και το μεγαλυτερο ποσοστο ειναι!!!

[anastasiaspil]

[/u]

 

[/b]

Αν ψαξεις να βρεις στο νετ,υπαρχουν -ευτηχως- δικηγοροι και εισαγγελεις που παλευουν για τα αυτονοητα!

 

 

Συγκεκριμενα,ενας δικηγορος-δεν ξερω αν κανει να πω το ονομα του-εχει καταθεσει αιτηση ακυρωσεως και αιτηση αναστολης κατα μαζικης αποδοσης ιθαγενειας και ψηφου αλλοδαπων στις δημοτικες εκλογες!

 

Ο ιδιος δικηγορος εχει καταφερει να σταματησει την ιριδοσκοπηση σε καποιες τραπεζες της Εθνικης!!!!

 

Αρα...υπαρχει και φιλοτιμο απο καποιους.Δεν ειναι ολοι βολεμενοι,αν και το μεγαλυτερο ποσοστο ειναι!!!

 

Ναι αλλά αυτοί οι λίγοι είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να κουκουλώσουν τις προσπάθειές τους και να τους δημιουργήσουν εμπόδια .

[Messinia]

Ναι αλλά αυτοί οι λίγοι είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να κουκουλώσουν τις προσπάθειές τους και να τους δημιουργήσουν εμπόδια .

 

 

Aν ολοι μας καναμε εγγραφες καταγγελιες και μυνησεις δεν θα ειμαστε σταγονα στον ωκεανο,αλλα ο ιδιος ο ωκεανος!!

[anastasiaspil]

Aν ολοι μας καναμε εγγραφες καταγγελιες και μυνησεις δεν θα ειμαστε σταγονα στον ωκεανο,αλλα ο ιδιος ο ωκεανος!!

 

 

Μακάρι, αλλά βλέπω ότι είμαστε όλοι σαν υπνωτισμένοι. Δεχόμαστε την κατάσταση λες και είναι κάτι φυσιολογικό.

[ζώπυρον]

Γενικά... δεν εμπιστεύομαι τις έρευνες και τις στατιστικές αλλά η παρακάτω έκθεση (της ΕΥΠ βέβαια... και δημοσιευμένη παντού) κάτι λέει νομίζω... :

 

H απόρρητη έκθεση της ΕΥΠ για το γκέτο της Αθήνας

 

Πίσω από το ζήτημα των μεταναστών κρύβεται κάθε είδους εγκληματική δραστηριότητα.

 

Γιατί είναι προφανές πως δεν έχει ο κάθε δυστυχισμένος τις 5 με 6 χιλιάδες ευρώ που εκτιμάται ότι κοστίζει η μεταφορά του. Ενα ευρύτερο κύκλωμα δραστηριοποιείται και εκμεταλλεύεται την ανάγκη τους, για να δημιουργήσει «στρατιά» πάμφθηνου εργατικού δυναμικού και να πετύχει τους ευρύτερους σχεδιασμούς του στις χώρες εγκατάστασης.

 

Στα γκέτο μπορεί κανείς να κρύψει φυγόδικους, παράνομα προϊόντα, δραπέτες και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους και η «φαντασία» όσων αποτελούν αυτό το πολυδαίδαλο κύκλωμα εκμεταλλευτών και σύγχρονων δούλων. Η πλειονότητα των μεταναστών...

που βρίσκονται στη χώρα μας περνούν όλη την ημέρα στα φανάρια για μεροκάματο ενός ευρώ, διακινούνται με φορτηγά και διαθέτουν κινητά(!), ώστε το κύκλωμα να μπορεί να τους εντοπίσει. Οι διακινητές τους ελέγχουν την παραγωγικότητά τους, με απειλές και ξύλο, σε όσους δεν πιάνουν τους «στόχους»!

 

 

Τις τελευταίες εβδομάδες ο πρωθυπουργός είναι σε συνεχή επικοινωνία με τον Χρ. Παπουτσή και τον Μ. Οθωνα, καθώς η αστυνομία θα κληθεί να αναλάβει ένα σημαντικό τμήμα της επιχείρησης που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση για να δώσει ξανά ζωή στο κέντρο. Ο Γ. Παπανδρέου συνεργάζεται τακτικά και με τον Γ. Ραγκούση, που έχει εκσυγχρονίσει τη νομοθεσία για τη μετανάστευση, αν και δεν εφαρμόζεται από τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες. Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει την ενεργό εμπλοκή της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να εντοπιστούν και να απομονωθούν ακραία στοιχεία και από τις δύο πλευρές. Γιατί οι εικόνες ακροδεξιών να κυνηγούν μετανάστες, αποτελούν ντροπή για μία χώρα-μέλος της ΕΕ και του πολιτισμένου δυτικού κόσμου. Οπως δεν την τιμά βέβαια και η πραγματικότητα της «κατάληψης» του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας με τους κατοίκους του να τελούν υπό διωγμό, στο έλεος των εγκληματιών.

1.ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

«Τα δίκτυα διακίνησης μεταναστών, με μέλη τους στην Τουρκία, στην Ελλάδα και στην Ιταλία, χρησιμοποιώντας πλοιάρια, προσεγγίζουν παράλια της χώρας. Από εκεί οι μετανάστες μεταβαίνουν είτε απευθείας στα δυτικά παράλια, μέσω της Εγνατίας, είτε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όπου παραμένουν λίγες ημέρες σε διάφορα διαμερίσματα και κατόπιν εξαφανίζονται, ενώ στις κατοικίες αυτές καταφθάνουν νέοι μετανάστες. Πολλοί μετανάστες που εισέρχονται παράνομα στη χώρα μας μετακινούνται μαζικά από τα σύνορα με λεωφορεία και φορτηγά και συγκεντρώνονται κυρίως στην Ελευσίνα και στον Ασπρόπυργο. Με παρόμοιο τρόπο μετακινούνται προς τα δυτικά παράλια, κατά τις νυχτερινές ώρες, από όπου παραλαμβάνονται από πλοιάρια προκειμένου να μετακινηθούν στην Ιταλία. Εκτιμάται ότι Σωματεία και Ενώσεις Αλλοδαπών με έδρα τη χώρα μας διαδραματίζουν ρόλο στο σύστημα διακίνησης παρουσιάζοντας στη δράση τους νομιμοφάνεια, υπό το προσωπείο των προεδρείων, προκειμένου να αποφύγουν τον έλεγχο των διωκτικών αρχών. Θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη στοχοποίηση και καταπολέμηση αυτών των κυκλωμάτων, προκειμένου η δράση τους να καταστεί υψηλού ρίσκου. Οσο ο δρόμος για την Ευρώπη μέσω της Ελλάδας είναι εύκολος, τόσο τα κυκλώματα διακίνησης θα βρίσκουν πελάτες και η χώρα μας θα παραμείνει ελκυστική στις μεταναστευτικές ροές.

2.Ο «ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ» ΤΟΥ ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟΥ

«Μια σημαντική διάσταση του φαινομένου αποτελεί η μεθόδευση κοινοτήτων μεταναστών να διεισδύσουν με διάφορους τρόπους σε κεντρικές οικονομικές δραστηριότητες που συνδέονται με την εθνική μας οικονομία. Τα τελευταία χρόνια προεδρεία και ενώσεις μεταναστών ισχυροποιούν τη θέση τους στο κομματικό-πολιτικό σκηνικό της χώρας, υποστηρίζοντας παράγοντες που μπορούν να ασκήσουν επιρροή στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό. Είναι πλέον διαπιστωμένη η δημιουργία επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, οι οποίες υποστηρίζονται και από Ελληνες και που απευθύνονται μόνο σε αλλοδαπούς, νόμιμους ή μη μετανάστες.

Η προσφορά προϊόντων και υπηρεσιών από τις επιχειρήσεις αυτές δεν προκαλεί κανένα ουσιαστικό όφελος για την εθνική μας οικονομία, καθόσον τα κέρδη εξάγονται στο εξωτερικό. Η ισχύς που αποκτούν σταδιακά τα πρόσωπα που ελέγχουν τις συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες είναι πολυδιάστατη. Οι συγκεκριμένοι οικονομικοί παράγοντες υποστηρίζουν και ευνοούν την γκετοποίηση περιοχών, δημιουργούν δεσμούς και υποστηρίζονται από κοινότητες μεταναστών με συγκεκριμένο εθνολογικό και θρησκευτικό χαρακτήρα σε βαθμό που μπορούν να τις κινητοποιούν σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, προκαλώντας έμμεσα το κοινό αίσθημα γηγενών με φοβικά και κατ' επέκταση ξενοφοβικά-ρατσιστικά σύνδρομα.

Δημιουργείται έτσι μια κίνηση που επιδιώκει να ασκήσει πολιτική πίεση για τη νομιμοποίηση του πληθυσμού των παράνομων μεταναστών που εκπροσωπούν, αποκλείοντας ωστόσο οποιαδήποτε προοπτική ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία.

3.Η ΜΑΦΙΑ ΤΟΥ REAL ESTATE

Ελληνες και αλλοδαποί επιχειρηματίες, καθώς και μεσιτικές εταιρείες διαβλέπουν στο κέντρο της Αθήνας μια επενδυτική προοπτική, εξετάζοντας την τωρινή κατάσταση με την υποβάθμιση συγκεκριμένων γεωγραφικών ζωνών, λόγω της συσσώρευσης μεγάλου αριθμού μεταναστών. Προχωρούν, έτσι, στη λεγόμενη μεθοδευμένη απαξίωση με την γκετοποίηση ολόκληρων περιοχών και την αυξημένη παραβατικότητα, που προκαλεί φόβο και οδηγεί τους ημεδαπούς κατοίκους στο να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.

Αποτέλεσμα είναι να πωλούνται σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές ή να ενοικιάζονται ως ξενώνες νεόφερτων αλλοδαπών, όπου διαμένουν υπό άθλιες υγειονομικές συνθήκες. Σε ομάδες 10-15 ατόμων έναντι ημερήσιου ποσού από 3 έως 10 ευρώ, δηλαδή με μηνιαίο ενοίκιο πολλαπλάσιο απ' ό,τι θα πλήρωνε μια μέση οικογένεια. Η κερδοσκοπία αυτή είναι ανεξέλεγκτη στο κέντρο της Αθήνας, με θύματα τόσο αλλοδαπούς όσο και γηγενείς που εξαναγκάζονται να εγκαταλείπουν τις περιοχές αυτές πουλώντας τις κατοικίες τους σε χαμηλές τιμές.

Παράλληλα, από ανοικτές πηγές πληροφόρησης, κυρίως δημοσιογραφικές, αναφέρεται ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν αποκλείσει τη δανειοδότηση για αγορά κατοικίας στις περιοχές αυτές -μέθοδος red lining-, με αποτέλεσμα η αγορά των κατοικιών αυτών να καθίσταται ανέφικτη από ημεδαπούς ή αλλοδαπούς με μόνιμα εισοδήματα, και με αυτόν τον τρόπο οι μοναδικοί αγοραστές να είναι πλέον είτε μεσιτικές εταιρείες είτε μεγαλοεπιχειρηματίες που διαθέτουν μετρητά.

Σε κυβερνητικό επίπεδο θα πρέπει να προωθηθεί, σε συνεργασία με το τραπεζικό σύστημα, η παροχή κινήτρων για τη μετοίκηση ή παραμονή στις περιοχές που πλήττονται από την υποβάθμιση, ιδίως ημεδαπών και αλλοδαπών που διαθέτουν εισοδήματα για αξιοπρεπή διαβίωση, η παρουσία των οποίων θα συντελέσει στην ανάπτυξη και τη βελτίωση της εμπορικής δραστηριότητας. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να επανεξεταστεί και η υφιστάμενη νομοθεσία σε ό,τι αφορά το καθεστώς ενοικίασης και χρήσης κατοικίας, προκειμένου να επισημανθούν τρωτότητες και αναφυόμενα προβλήματα και να προβλεφθούν αυστηρές κυρώσεις, έως και δήμευση.

 

πηγή : ethnos.gr

[eleanax]

τώρα απαντήθηκε και η δική μου ερώτηση, αλλά και μιας άλλης κοπέλας, που τα βρίσκουν τα χρήματα, κάποιους από το φόρουμ τρόμαξε ο τρόπος σκέψης μου, τα παραπάνω, πάνω κάτω κι εγώ κάτι τέτοιο υποψιαζόμουνα, δεν τους τρομάζουν?

[Messinia]

Μακάρι, αλλά βλέπω ότι είμαστε όλοι σαν υπνωτισμένοι. Δεχόμαστε την κατάσταση λες και είναι κάτι φυσιολογικό.

 

 

Ναι,γιατι οι περισσοτεροι απο εμας δεν ξερουμε τους Νομους-τι ειναι παρανομο και τι οχι.Οποτε οτι και να μας πουν,το εχουμε ως δεδομενο οτι ετσι ειναι!Ενα παραδειγμα:

 

Τον Αυγουστο,ανεβασα απο την πολη μου εδω στην Αθηνα,2 ποδηλατα.Το δικο μου και του αντρα μου!

 

Για καποιους μηνες,ηταν ολα οκ!Το ανεβαζαμε στον οροφο που μενω απο τις σκαλες-προσεχωντας να μην λερωσουμε τους τοιχους!

 

Τα Χριστουγεννα περιπου,αλλαξαμε την εισοδο της πολυκατοικιας!Πλακακια,πορτες και τα σχετικα!

 

Εκεινες τις ημερες,λογω στασεων απεργιας των ΜΜΜ,ο αντρας μου πηγαινε στην δουλεια με το ποδηλατο,αφου ειναι κοντα!

 

Ενα ωραιο μεσημερι,ακουω στην εισοδο,φωνες,φασαριες,κακο!Μετα απο λιγο μπαινει ο αντρας μου σπιτι αναστατωμενος και χωρις το ποδηλατο!

 

Τι συμβαινει,ρωταω?Που ειναι το ποδηλατο?Γιατι το αφησες κατω?

Δεν ακουσες,μου λεει τι εγινε,συμφωνα με το καταστατικο της πολυκατοικιας απαγορευονται τα ποδηλατα!

 

Οκ,λεω και εγω πολυ ωραια!Θελω να δω τι λεει ακριβως το καταστατικο!

 

Η διαχειριστρια να επιμενει πως δεν το εχει και πως δεν εχω δικαιωμα να το εχω στα χερια μου,πως ο συμβολαιογραφος που το ειχε συνταξει τοτε εχει πεθανει,πως δεν εχω το δικαιωμα να βαζω μεσα το ποδηλατο,και μου ζητουσε αποζημιωση 300 ευρω,για ενοικιο ποδηλατου εκτος πολυκατοικιας!!!:shock:Ασε τις απειλες που δεχτηκα,οτι θα με κανει,θα με ρανει...κτλ!

 

Αν δεν ειχα φιλο εισαγγελεα,θα ειχα μασησει!!

 

Ο εισαγγελας με ενημερωσε πως θα βρω το καταστατικο,πως το ποδηλατο ανηκει στην κατηγορια των καροτσιων λαικης/παιδιων και αναπηρικων αμαξιδιων!Αν εμενα μου απαγορευαν την εισοδο του ποδηλατου στην πολυκατοικια,τοτε θα επρεπε να απαγορευτει και η εισοδος των παραπανω καροτσιων!!!

 

Το καταστατικο της πολυκατοικιας δεν εγραφε οτι απαγορευεται αυτο,αυτο και αυτο...απλα χρονια τωρα η διαχειριστρια για να μην της χαλασει το ιματζ της πολυκατοικιας,ελεγε καντε αυτο,το λεει το καταστατικο και ολοι συμμορφωνοντουσαν!Κανεις δεν σκεφτηκε να ρωτησει που ειναι αυτο το ρημαδι το καταστατικο!!

 

Ετσι λειτουργουμε και εμεις ως πολιτες-αν σκεφτεις οτι :

μια πολυκατοικια = κρατος,διαχειριστρια=πρωθυπουργος,ενοικοι=πολιτες!!

 

Αν αυριο το πρωι λεγαμε ολοι,εεε...κυριε Γιωργακη,αυτο ειναι αντισυνταγματικο,παρανομο,ξουτ απο εκει,νομιζεις θα ειχε τα κοτσια να προχωρησει και πιο περα?Αφου τα δεχομαστε,καλα να παθουμε!!!

[rkt]

Messinia, πολύ καλό παράδειγμα.