Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

απο καταγγελία κακοποιησης


Recommended Posts

Θεωρώ εξωπραγματικά αυτά που γράφεις. Έχω φίλη παιδίατρο και εννοείται όταν χρειαστεί το μαλώνει.

 

Συγνώμη έχεις παιδί;;; και πόσες υπηρέτριες είπαμε ότι έχεις;; και βέβαια γυναίκα για να καθαρίζει;;; και εννοείται ότι ανήκεις στο 10% που τα παιδιά τους είναι αγγελούδια.

Για την ακρίβεια στην παιδική χαρά που παώ μόνο ένα παιδάκι είναι έτσι....αγγελούδι. Το αφήνουν εκεί και κάθεται εκεί.

Χχααχχαχα όποια διαφωνεί μαζί σου σημαίνει ότι δεν έχει παιδί, έτσι; Ωραία λογική.

Ναι έχω παιδί και φαίνεται και στο τικεράκι μου. Είναι 2 χρονών (δυσκολη ηληκία).

Κι εγώ μαλώνω το παιδί μου. Μαλώνω ΔΕΝ σημαίνει χτυπάω.

Το παιδί μου δεν είναι αγγελούδι. Όμως, το έχω μεγαλώσει με τις αρχές του attachment parenting όσο μπορούσα, και μπορώ να πω ότι εχει γίνει συνεργάσιμο παιδί με ενσυναίσθηση.

Επίσης στην παιδική χαρά δεν κάθεται σε ένα σημείο. Σήμερα επί 2 ώρες δεν βάλαμε κώλο κάτω, ούτε εγώ, ούτε αυτή.

Από αυτά που γράφεις....σημαίνει ότι σίγουρα δεν έχεις παιδιά ή έχεις αγγελούδια, αν συμβαίνει το δεύτερο ....συγνώμη σε ζηλεύω.

Η κακοποίηση δεν έχει καμία σχέση με την σφαλιάρα (προτιμώ στον πωπώ). Πρέπει να είμαστε ξακάθαρη στο μπατσάκι που χρησιμοποιείται για διαπαιδαγώγιση με το ξύλο ή την σωματική κακοποίηση.

Η σφαλιάρα είναι κακοποιηση και από νομική και από ψυχολογική άποψη. Μόνο στο δικό σου λεξικό δεν είναι, επειδή έτσι θέλεις να πιστεύεις.

Την πιθανότητα το παιδί μου να είναι αρκετά συνεργάσιμο ακριβώς επειδή ΔΕΝ το χτυπάω, αλλά αντίθετα τη σέβομαι, την έχεις σκεφτεί;

Το ότι η βία φέρνει βία και αντίδραση το έχεις σκεφτεί;

Πες μου λοιπόν εσύ τι προτείνεις......όταν πάει να πέσει από το μπαλκόνι (εγώ μπροστά τώρα);;; όταν πλησιάζει την κουζίνα που καίει (ενώ ξέρει ότι καίει); όταν βγάζει πράγματα από τα σκουπίδια για να τα φάει;;; κλπ κλπ. Εννοείται ότι αρχικά ξεκίνησα με το μη κακό, μη κακό, μη, μη μη, μη. Απομάκρυνση, ξάνα απομάκρυνση κλπ. Κάποια στιγμή με το που δεις την κίνηση λες κακό σβουρικτή στον πισινό. Μετά καταλαβαίνει ότι όταν πάει να κάνει την κουτσουκέλα....έχει επιλέξει την σβουρικτή. Για πράγματα που δεν αφορούν την σωματική ακεραιότητα τότε χρησιμοποιώ την τιμωρία να κάτσει 2 λεπτάκια κάτω στην γωνία ή time out. Δυστυχώς το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι όταν βάζει πράγματα στο στόμα....εκεί την απειλώ (είναι τελείως λάθος) θα φύγω δώσε μου ότι έχει στο στόμα. Συνήθως αρπάζει ότι έχει στο κεφάλι της από κοκαλάκια.....ή σκίζει κάποιο περιοδικό και τρώει τα κομματάκια. Εσύ πως τα λύνεις αυτά τα θέματα για να δω;;

 

Η μέθοδός σου δεν έχει αποτέλεσμα, και επιμένεις ότι το παιδί σου επέλεξε την σβουριχτή:shock:

Για όνομα του θεού, επισκέψου έναν παιδοψυχολόγο άμεσα!!!!!!!!!!!

jv42p3.png

DfUyp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 153
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

ενα μεγαλο θεμα ειναι αυτο με το ταμπεραμεντο του καθε παιδιου.

 

Δεν υπαρχουν παιδια αγγελουδια και παιδια ζωηρα. Ολα τα παιδια ειναι περιεργα. Ειναι καθαρα στο χερι μας το πως θα τους μαθουμε να διαχειριζονται την περιεργεια τους και να ελεγχουν τη συμπεριφορα τους. Αν δεν ελεχουμε εμεις τη δικη μας συμπεριφορα... τοτε δε θα ελεγχουν ουτε εκεινα τη δικη τους

Link to comment
Share on other sites

θέλω να διευκρινίσω ότι δεν τα γράφω αυτά για να πουλήσω μούρη ή να ισχυριστώ ότι είμαι καλύτερη μαμά από σένα beba09. Αλλά πραγματικά πρέπει να προβληματιστείς για το αν κάνεις καλό στο παιδί σου έτσι. Αν δεν σου είναι εύκολο να επισκεφτείς παιδοψυχολόγο, το φόρουμ συνεργάζεται με μια υπηρεσία που περέχει τηλεφωνικά συμβουλές σε γονείς, είναι μια αρχή http://parents.org.gr/news/a233

jv42p3.png

DfUyp2.png

Link to comment
Share on other sites

to oti ειμαστε στα προ8υρα της παρανοιας και εχουν σπασει τα νευρα μας απο διάφορα ΔΕΝ σημαινει οτι μας φταίνε τα παιδιά μας.. σορυ αλλα νομιμοποιηση στο σκαμπίλι ΔΕΝ υπάρχει ακόμη και αν το παιδί ειναι ο ντενις ο τρομερός ή πρωτοπαλίκαρο των ταλιμπαν.. ναι η μητρότητα εχει ζόρια, ναι τα παιδιά είναι ατίθασα, ναι πολλές απο εμας δεν εχουν στον ήλιο μοιρα και βοήθεια απο που8ενα αλλά αυτό δεν σημαίνει τπτ... τα παιδιά ειναι παιδιά..ειναι αποτομα, ατιθασα, σπαζαρχιδικα, εκμεταλευτές, τρελοκομεία, νευρικά, παιχνιδιάρικα, ζωηρα, υπερζωηρά, κλαψιάρικα, ουρλιαζουν, φωνάζουν,. τα κάνουν πάνω τους, λερώνουν το σπιτι, γκρεμίζουν το σπίτι, μας τραβανε τα μαλλια, δερνουν τα άλλα παιδάκια, φτυνουν, μουτζώνουν, για να κοιμηθουν τα κάνουν ολα ίσιωμα και ουτω καθεξής. αν δεν το αντέχουμε ας μεινουμε άτεκνες.. ή ας πάρουμε κανα καναρίνι σε κλουβι να το βλέπουμε να χαιρομαστε....

Ενώ είναι γραπτός λόγος, νιώθω ότι ακούγεται. Έχει χροιά! - Marcella - http://www.parents.gr/forum/showthread.php?t=84479

Link to comment
Share on other sites

Το άσχημο είναι ότι παίζουμε 24 ώρες το 24 ώρο....ξυπνάμε παίζουμε μετά πάμε παιδική χαρά, κοιμόμαστε ξαναπαίζουμε. Όμως έχει μια τάση να βάζει ότι βρει στο στόμα. Πας να της το πάρεις και τρέχει να το βάλει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Ενώ σκαρφαλώνει σε τραπέζια και τώρα αν έχετε το θεό σας εκεί έπαθα έφραγμα, ούτε δυο ετών έσπρωξε την καρεκλίτσα και ανέβηκε να πέσει από το μπαλκόνι, ευτυχώς ποτέ δεν την αφήνουμε μόνη της (μα ποτέ).

 

το ενδεχόμενο να βάλεις προστατευτικά στα κάγκελα δεν παίζει; το παιδί σου είναι απόλυτα φυσιολογικό που έχει περιέργεια και τα κάνει όλα αυτά, το μη φυσιολογικό είναι να θεωρείς εσύ ότι τα κάνει για να σου τη σπάσει κι ότι επιλέγει τη σβουριχτή!

 

Αν και με άλλα που διάβασα και σε άλλα θέματα δεν απορώ καθόλου τελικά...

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

 

Κλείνοντας το θέμα είμαι απόλυτα υπερ της σφουρικτής (καλύτερα μικρός παρά μεγάλος), με το σωστό τρόπο, στο σωστό χρόνο και για τον σωστό λόγο.

 

 

Καλή συνέχεια στο έργο σου.

3Wwep3.png

k8Q2p3.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξερω τι να πρωτοσχολιασω, ειλικρινα.....................

:(:(:(:(

 

Τελικα με τα παιδακια τι εγινε? Εχουμε κανενα νεο?

Μετρα ποσα χερια ειναι εκει για να σκουπισουν το δακρυ σου και μετα κρινε το ποσο πλουσιος εισαι!

nDtZp2.png

Link to comment
Share on other sites

Κλείνοντας το θέμα είμαι απόλυτα υπερ της σφουρικτής (καλύτερα μικρός παρά μεγάλος), με το σωστό τρόπο, στο σωστό χρόνο και για τον σωστό λόγο.

και εδώ να διευκρινίσουμε ότι μιλάμε για παιδί μικρότερο των 2 ετών

jv42p3.png

DfUyp2.png

Link to comment
Share on other sites

Tα παιδιά που τρών σφαλιάρες από μωρά, ουσιαστικά συνηθίζουν την όλη κατάσταση, νιώθουν λιγότερη αγάπη από αυτή που θα ένιωθαν για τη μαμά τους αν δεν τ αχτυπούσε. Δεν τη σέβονται όσο θα έπρεπε και επειδή το συνηθίζουν πολύ απλά κάνουν ότι σκανταλιά θέλουν γιατι το τίμημα είναι γνωστό και συνηθισμένο. Οι γονείς που ρίχνουν σκανταλιές τις ρίχνουν όχι πάντα σε κάθε ζημιά αλλα μετά από επαναλήψεις και αφού φτάσουν στα όρια τους τα παιδιά. Αρα το παιδί δεν είναι σίγουρο ότι αν κα΄νει τη ζημιά θα φάει σκαμπίλι. Ελπίζει στην παρατήρηση. Το μόνο που πετυχαίνουμε με τη σφαλιάρα είναι την αποστασιοποίηση του παιδιού, την εξοικείωση του παιδιού με τέτοιες μεθόδους που σημαίνει οτι στο σχολείο το χεράκι θα το απλώνει άνετα στους συμμαθητές όταν το εκνευρίζουν. Και επίσης ένα παιδί που θα κάνει συνέχεια σκανταλιές. Αν θες το παιδί να μην κάνει σκανταλιές τότε από τοτε που γεννιέται είσαι κάθετη σε όλους τους κανόνες. Πχ ακουμπάει τη πρίζα το παιδί. Πάς κοντά, το κοιτάς στα μάτια και με αυστηρή και πιο επιβλητική φωνή λές μη. Εάν πάει να το ξαναακουμπήσει ξανά λες μη. Αν επιμε΄νει παίρνεις το χέρι. Και το κάνεις αυτό μέχρι να σταματήσει και να αποχωρήσει από το σημείο. Θα κλάψει,ναι, γιατί δεν έγινε το δικό του, αλλα θα έχει καταλάβει πραγματικά ότι δεν το παίρνει να κάνει αυτή τη ζημιά. Πρέπει με την απαγόρευση να είμαστε πάντα τυπικοί. Δεν μπορεί τη μια φορά που πάει να ακουμπήσει το κινητο να λέμε μη καιτην άλλη να την αφήνουμε. Μόνο αν είμαστε σταθεροί και επίμονοι θα καταλάβει το παιδί τι επιτρέπεται και τι όχι. Όσο για τα επικίνδυνα, του τύπου να ακουμ΄πήσει τη κουζίνα, όταν καίει , συγγνώμη αλλα μέχρι το παιδί να φτάσει σε ηλίκία να καταλαβαίνει και να του εξηγήσουμε όμορφα ότι καίει και γιαυτό αγάπη μου δεν ακουμπάμε, δεν αφήνουμε το παιδί από τα μάτια μας. Εγώ όταν αναβω φούρνο βάζω καρέκλες και εμπόδια μπροστα και δεν την αφήνω από τα μάτια μου. Οσο για τα ζωηρα παιδιά συγγνώμη αλλα πέρα από κάτι εξαιρέσεις τα περισσότερα έχουν τη τάση να γίνουν αγριμάκια και να κανουν ότι σκανταλίτσα σκεφτούν τα μαναράκια μου. Για την ιστορία να αναφέρω ότι έφαγα μια φορά και μόνο σφαλιάρα από το πατέρα μου και ήταν η μοναδική φορά που επειδή ένιωσα με τη σφαλιάρα ταπεινωμένη, γύρισα και τον είπα γουρούνι!!! Τέτοια διαπαιδαγώγηση προσφέρει η σφαλιάρα!!!! Πέφτεις στα μάτια των παιδιών

gth0p3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!

Έχω 2 παιδιά τα οποία έχουν φάει από τα σκουπίδια, έχουν κάνει αρκετές ζημιές στο σπίτι, έχουν ζωγραφίσει τοίχους, έχουν πετάξει κοσμήματα στην τουαλέτα τραβώντας καζανάκι κλπ κλπ κλπ...

Έπρεπε να τα σκοτώσω δλδ?

Θα ήταν καλό να συμβουλευτείς παιδοψυχολόγο ούτως ώστε να σου εξηγήσει πως πρέπει να χειρίζεσαι το παιδί σου σε τέτοιες περιπτώσεις!!!

Το ότι τα παιδιά δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνουν..Δες το!

Link to comment
Share on other sites

Θα ηθελα να προσθεσω και κατι ακομα.Ειναι εξισου ασχημο με το ξυλο να φοβεριζουμε τα παιδια οτι αν δεν κανουν αυτο που θελουμε θα τα παρει ο "μπαμπουλας", ο "παλιατζης", ο "γυφτος" κλπ.Ολα αυτα δημιουργουν στο παιδι ενα φοβο για κατι που δεν μπορει να δει και να αισθανθει και του αυξανουμε πολυ τα επιπεδα του αγχους με ασχημες συνεπειες για την ψυχολογια του.

 

Δεν δημιουργουμε τετοιο κλιμα φοβου στο παιδι για να το συμμορφωσουμε.

 

Για το ξυλο δεν χρειαζεται να υποθει τιποτα.Ειναι αυτονοητα πραγματα.

9Gm6p2.png?qzCQ8hue
Link to comment
Share on other sites

και όχι να το δικαιολογείς... απορώ που συστήνετε παιδοψυχολόγο... δεν χρειάζεται το παιδί εξέταση!

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

και όχι να το δικαιολογείς... απορώ που συστήνετε παιδοψυχολόγο... δεν χρειάζεται το παιδί εξέταση!

 

Ο παιδοψυχολόγος θα μπορέσει να εξηγήσει πέντε πραγματάκια στη μανούλα για το κακό που κανει η συμπεριφορά της στην ψυχολογία του παιδιού, γιαυτό χρειάζεται να απευθυνθεί εκεί

gth0p3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

και όχι να το δικαιολογείς... απορώ που συστήνετε παιδοψυχολόγο... δεν χρειάζεται το παιδί εξέταση!

 

Όχι για το παιδί...για να συμβουλεύσει αυτήν πως θα χειρίζεται το παιδί της..

Link to comment
Share on other sites

και όχι να το δικαιολογείς... απορώ που συστήνετε παιδοψυχολόγο... δεν χρειάζεται το παιδί εξέταση!

δεν τον συστήνουμε για να εξετάσει το παιδί, αλλά για να της εξηγήσει ως ειδικός τι συναισθήματα προκαλεί η συμπεριφορά της στο παιδί, και να της προτείνει τρόπους πειθαρχίας που δεν συμπεριλαμβάνουν την βία

jv42p3.png

DfUyp2.png

Link to comment
Share on other sites

Μα αυτά παλλαντίν μου μας έδειξε ότι τα ξέρει ήδη! Απλώς επιλέγει να τα αγνοήσει βαφτίζοντας την σβουριχτή τιμωρία! Όχι δεν χρειάζεται παιδοψυχολόγος! Τα δικά της θέματα πρέπει να λύσει άμεσα!

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

 

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, άλλα τα αφήνεις σε μια γωνία και δεν ακούγονται άλλα χρειάζονται να τα απασχολείς συνέχεια. Η μάνα που έχει το παιδάκι που το αφήνει και παίζει με τα λούτρινα ζωάκια (ευχάριστα) και εκείνη πίνει τον καφέ της δεν θα καταλάβει ποτέ εκείνη που αν τυχόν κάνει το λάθος να αφήσει το παιδί από την αγκαλιά θα γίνει πανζουρλισμός.

 

Εγώ πάλι έχω καταλάβει ότι ολα τα παιδιά είναι το ίδιο, κανένα δεν είναι αγγελούδι και τελικά όσο μεγαλώνουν γίνονται και περισσότερο αντιδραστικά. Αγγελούδια σου φαίνονται όλα τα άλλα παιδιά που δεν τα ζεις από κοντά. Για παράδειγμα ο μεγάλος μου από τότε που γεννήθηκε ήταν δύσκολος και παραμένει δύσκολος, νευρικός επίμονος και πεισματάρης σε πράγματα που δεν πρέπει. Να φανταστείτε ακόμα και τώρα που είναι 9 χρονών, μόλις θυμώσει με κάτι, στριγκλίζει και πετάει τα πράγματα. Ο μικρός μου πάλι ήταν ένα καλόβολο μωρό, συνεργάσιμος μέχρι την ηλικια των 3 και ξαφνικά άλλαξε και έγινε ένα διαφορετικό πλάσμα. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ ώρες ώρες εκνευρίζομαι και φωνάζω, ξέρω ότι δεν είναι σωστό, όμως στριγκλίζω και τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Πάντως σίγουρα το ξύλο δεν βοηθάει. Εμείς οι γονείς είμαστε οι ενήλικες, οι μεγάλοι και πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να βοηθάμε τα παιδιά να καταλάβουν το λάθος τους. Όταν ο μικρός μου που θα γίνει 5 χρονών τον Ιουλιο βάζει πράγματα πολύ μικρά στο στόμα του κινδυνεύοντας να πνιγεί, μασάει χαρτιά, έχει σπάσει ένα τζάμι και κόντεψε να σκοτωθεί, αν εγώ φερθώ υστερικά αντιδράει πολύ άσχημα. Αν όμως παραμείνω ψύχραιμη, δύσκολο βέβαια, θα μου ζητήσει συγνώμη. Και με τον μεγάλο μου έχω δει ότι πιάνει αυτή η συμπεριφορά. Μακάρι να μπορούσα να είμαι πάντα ετσι, όσες φορές τα καταφέρνω νιώθω πολύ υπερήφανη για τον εαυτό μου.

Σίγουρα δεν είμαι η τέλεια μαμά, κανείς δεν είναι τέλειος, έχω κάνει λάθη, μπορεί να κάνω και άλλα όμως προσπαθώ καθε μερα να αντιδρώ καλύτερα απέναντι στη συμπεριφορά των παιδιών μου, γιατί σκέφτομαι ότι εγώ είμαι μεγάλη και αυτά μικρά.

Οσο για το βιβλίο που αναφέρεις του dr Green δαμάζοντας τα νήπια, το έχω και εγώ, το διάβασα και μάλιστα λέει στην σελίδα 83 το εξής: Θέλω να ξεκαθαρίσω απόλυτα πως δεν ανέχομαι το χτύπημα των παιδιων."

s-age.pngs-age.png

 

 

Link to comment
Share on other sites

Παλαιότερα (πριν κάνω μωρό) σκεφτόμουν όπως εσείς, τώρα λέω ότι άμα μαλώνει η μάνα αυτή ξέρει γιατί. Μόνο οι ακραίες περιπτώσεις είναι για επέμβαση κοινωνικού λειτουργού.

 

Τι θα κάνατε εσείς λοιπόν….θέλω να ακούσω και να γελάσω ειλικρινά;;;

 

Είμαι στο The Mall, εγώ, η μπουμπού και η μάνα μου και κάνουμε βόλτα. Περπατάμε στον όροφο (ούτε που θυμάμαι ποιον) μια αξιοπρεπέστατη μαμά, καλοντυμένη και σκάει ένα σκαμπίλι στο πρόσωπο σε ένα πιτσιρίκι μέσα στον κόσμο (μάλλον 4 ή 5 ή 6). Όπως σας το λέω μένω λίγο σέκος, ξεροκαταπίνω, κάνω μια κατάκριση και μετά λέω….από μέσα μου σκάσε δεν ξέρεις τι έκανε ο μικρός. Μην κατακρίνεις. Εσείς λοιπόν αν το βλέπατε αυτό τι θα κάνατε;;; Το σκηνικό μπροστά σε κόσμο κανείς δεν αντέδρασε αλλά δεν νομίζω ότι το πήραν πρέφα πολλοί. Ήταν ένα αστραπιαίο σκαμπίλι που η ταχύτητα του με άφησε άφωνη.

Παράδειγμα προς αποφυγή.....

Λάθος

Λάθος

Λάθος

iyuNp3.png4hNCp3.png
Link to comment
Share on other sites

Τον βάζεις στο πάρκο του;;; πλάκα μου κάνεις;;; χα χα χα......βρε κορίτσια που τα κάνατε αυτά τα μωρά παραγγελία......!!! συγνώμη αλλά εάν εγώ είχα τολμήσει να αφήσω το παιδί μου στο πάρκο στην ηλικία του ενός έτους θα είχε έρθει το εκατό....από τα ουρλιαχτά...!

Δηλαδή όταν το ''σβουρίζεις'' δεν ουρλιάζει;

iyuNp3.png4hNCp3.png
Link to comment
Share on other sites

Συνήθως αρπάζει ότι έχει στο κεφάλι της από κοκαλάκια.....ή σκίζει κάποιο περιοδικό και τρώει τα κομματάκια. Εσύ πως τα λύνεις αυτά τα θέματα για να δω;;

 

ΕΙΔΙΚΑ αμα κανει κατι ΤΟΣΟ επικυνδινο οσο να φαει χαρτι απο περιοδικο εγω προσωπικα την πλακωνω στις ξαναστροφες να ερθει να ισιωσει. Στον κωλο ομως ετσι? Για να μην φαινεται κακοποιηση στο σωμα ή στο πιπι, το δει η γιατρος και με καταγγειλει.....να ξηγιομαστε......:evil::evil::evil::evil:

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Όχι βέβαια....με μια στον πωπώ να ουρλιάξει....!!!

 

Απλά μου κάνει μούτρα.

Οκ, πάσο.... Εμένα πάντως άμα έρθει ο άλλος να με κοπανήσει, θα μας ακούσει όλο το τετράγωνο. Όχι από το πόνο, αλλά από το ξάφνιασμα και μόνο....

iyuNp3.png4hNCp3.png
Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...