Κριτήρια επιλογής Παιδικού σταθμού

[marsot]

Αγαπητή Κατερίνα,

 

εγώ θα ήθελα πληροφορίες (κόστος-εντυπώσεις-εγκαταστάσεις-πρόγραμμα-παιδαγωγοί) για νηπιακή αγωγή!

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

[dp1234]

καλημέρα σας,

 

είμαι και εγώ σε φάση αναζήτησης παιδικού σταθμού για την κόρη μου στη Γλυφάδα. Μου έχει κάνει εντύπωση ότι στους περισσότερους παιδικούς που έχω πάει με τρελαίνουν με προαιρετικές δραστηριότητες τύπου μπαλέτο, κολύμβηση, εντατικά αγγλικά κ.α. Η απορία μου η εξής: πως θα αισθανθεί ένα παιδάκι που δε συμμετέχει σε καμία τέτοια δραστηριότητα όταν το διπλανό του ξαφνικά θα φεύγει από την αίθουσα για να πάει να κάνει για παράδειγμα μπαλέτο;

 

Κάτι άλλο που πρόσεξα: πολλοί παιδικοί σταθμοί έχουν ως προαιρετικό το φαγητό. πως μπορείς να χειριστείς καταστάσεις όπου ακόμα και ένα παιδάκι στην τάξη του φέρνει συστηματικά από το σπίτι τα γνωστά "θρεπτικά" εδέσματα κρουασάν,κριτσίνια και άλλα.

 

Ιδιαίτερα με τα δυο παραπάνω έχω προβληματιστεί ιδιαίτερα...

[Μαρια Στυλιανακη]

πιστεύω ότι όλα αυτά εξαρτούνται απο τον χειρισμό που γίνεται σε κάθε παιδικό ξεχωριστά.

 

δραστηριότητες εξτρά -

εάν ταυτόχρονα υπαρχει και άλλη αξιόλογη και όχι βαρετή δραστηριότητα για τα παιδιά που δεν συμμετέχουν, δεν ειναι απαραίτητο να νιώσουν άσχημα.

 

εάν συμβαίνει κάθε μέρα, και δεν υπαρχει αλλη αξιολογη δραστηριότητα, και ΕΑΝ η πλειοψηφία των παιδιών πηγαίνει στην άλλη δραστηριότητα, τότε ναι πιθανώς το παιδί να αισθαθεί "εκτός" ομάδας.

 

εάν δεν είναι πλειοψηφία, τότε η παιδαγωγός μπορεί να εξηγήσει,

-ανάλογα με την ηλικία του παιδιού προφανώς!!! (κάτω των2,5 είναι δυσκολο να το εξηγήσεις αλλά όσο πιο μεγάλα τόσο πιο εφικτό)-

 

ότι "δεν κάνουμε πάντα όλοι τα ίδια πράγματα - όπως κάποιοι όταν πάνε διακοπές πηγαίνουν στο χωριό τους, ή άλλοι μένουν στο σπίτι τους, άλλοι πάνε σε ξενοδοχείο ή άλλοι κάνουν επίσκεψη σε φιλικό σπίτι, ή άλλοι πάνε σε πάρτυ,

κ άλλοι προτιμούν να παίξουν με λιγότερα παιδιά με τα παιχνίδια στο δωμάτιό τους, "

 

καλό θα ήταν να υπαρχει και κάποια εναλλαγή, δηλαδή τα παιδιά που δεν πηγαίνουν πχ στην α δραστηριότητα, να πάνε μελλοντικα στην β δραστηριότητα,

ετσι ώστε να καταλάβουν ότι υπάρχει κάποια "εξίσωση"

 

πχ εμείς δε παμε μπαλέτο το πρωι με τα αλλα παιδιά αλλά πάμε κολυμβητήριο το απόγευμα.

 

ή δε παμε κολυμβητήριο, αλλά πάμε και παίζουμε στα αγγλικά ... εκεί.

 

αν παλι δεν υπαρχει εξίσωση, μπορουμε και να εξηγήσουμε ότι και εμένα μου αρέσει πολύ να πάω για ...... (αγαπημένο σας χομπι) αλλά δεν γίνεται να το κάνω τώρα,

 

μπορεί να το κάνω ...(μετά το καλοκαίρι ή άλλο ευκολο χρονικό παράδειγμα).

 

δεν είναι κακό τα παιδιά να καταλαβουν την έννοια του ότι δεν κάνουμε πράγματα απλώς επειδή τα κάνουν και οι άλλοι, ή

ότι κάποιες φορές δεν μπορουμε να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα που θέλουμε.

 

γιατί κάποια παιδιά μπορούν ?

 

κάποια παιδιά μπορεί να φαίνεται ότι μπορούν, αλλά το απόγευμα μετά, μπορεί να είναι κουρασμένα και δε μπορουν να παίξουν και .... εκεί.... (δωστε ενα παραδειγμα του τι θα κανετε εσεις διασκεδαστικό, ενεργειακά αντίστοιχο, ακόμα και αν είναι να χοροπηδήσετε στο κρεβάτι ) ή στο τραμπολινο τη κυριακή.

 

η ιδέα ότι δεν υπάρχει η απόλυτη "ισότητα" θεωρώ ότι δεν είναι κακό να υπάρχει,

καθώς όπως ξέρουμε όλοι η ζωή δεν είναι δικαιη ή ίση για όλους.

 

Το να προσπαθεί ο γονέας να καλύψει αυτή την επιθυμία στο παιδί, καλλιεργεί θα έλεγα περισσότερο μια ψευδαίσθηση παρά του δίνει κάτι χρήσιμο.

Περισσότερο χρήσιμο είναι να του καλλιεργηθεί

"είμαστε οκ οτι και αν κανουμε αρκεί να περνάμε καλά. μπορούμε να περάσουμε καλά, αν αγαπάμε αυτό που κάνουμε,

ακόμα και αν είναι κάτι πάρα πολύ απλό. και το πιο μικρό πράγμα μπορεί να είναι πολύ απολαυστικό.

 

(και εάν έχουμε και καλή παρέα)

 

οπότε αρκετά σημαντικό σε αυτη τη περίπτωση είναι να μην είναι μόνο του φυσικά το παιδί, / ή να χρειαστεί να απομακρυνθεί απο την τάξη του και να πάει σε άλλη τάξη ετσι ?

αυτός θα έλεγα οτι είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας!

 

όμως σε μεγαλύτερα παιδιά, πχ νηπιαγωγείου πάλι μπορεί να εξισωθεί με την έννοια ότι είναι ευκαιρία να γνωρίσει καινούριους φίλους τις ώρες αυτές που δεν θα μπορουσε να το κανει σε άλλη περίπτωση.

 

δείτε το σαν να ήσασταν σε μια ξένη πόλη - μπορείτε να στεναχωριόσαστε που δεν εχετε τους παλιούς σας φίλους, ή μπορείτε και να δείτε την θετική πλευρά, ότι οπ θα γνωρίζετε καινούριους φίλους και νέα άτομα.

(παραδείγματα βοηθούν πολύ!!! πχ θυμασαι που στις διακοπές γνώρισες τον.... και την... που δεν τους ήξερες πριν! ... )

 

αν καταφέρει η δασκαλα και ο γονέας να μεταδώσει αυτό, τότε ακομα και αυτο μπορεί να είναι ένα αρκετά θετικό σημείο.

αρκεί να υπάρχουν στην άλλη τάξη επίσης καλές συνθήκες, και να γίνει/υπάρχει μια σταδιακή γνωριμία και με την άλλη δασκάλα.

 

παρόμοιο παράδειγμα (μπορείτε και να το δώσετε σε παιδί 4 ετών) είναι όταν είμαστε μεγάλοι που κάποιοι έχουν την δυνατοτητα (ετσι είναι πως να το κανουμε) να πάνε διακοπές στις μαλδιβες/σαν μοριτς/αραχωβα, και κάποιοι όχι. Αν πανε ολοι οι καλυτεροι μας φίλοι στις μαλδιβες και εμείς δε μπορουμε να πάμε, ε εντάξει θα θελαμε να είμαστε και εμείς εκεί, θα ήταν φανταστικά, αλλά τι να κάνουμε , δε μπορούμε, δε θα σκάσουμε κιόλας - θα περάσουμε καλα με αυτό που έχουμε!

δεν εχουμε απολύτως κανένα λόγο να αισθανθούμε άσχημα!

 

προσοχή, αυτό είναι κρίσιμη πληροφορία για ένα παιδί και για το μέλλον!

 

tip: αν ο γονέας αισθανθεί ΕΝΟΧΗ που δε μπορεί να προσφέρει τα πάντα στο παιδί του, όσο άλλοι γονείς ίσως, τότε το παιδί θα πιστεύει/το ερμηνεύσει σαν: οτι ΘΑ ΠΡΕΠΕ να έχει τα πάντα! και θα τα αποζητάει (κρυφα ή φανερά) με τα αντιστοιχα αρνητικά συναισθήματα μελλοντικά!

 

θα έλεγα οτι ειναι αρκετά θεμελιώδες το πως αντιμετωπίζει ο γονέας σε αυτές τις ηλικίες αυτό το θέμα...

 

η διατροφή είναι αλλο θέμα δε προλαβαίνω τωρα να γραψω θα επανελθω.

[dp1234]

Καλησπέρα,

 

στην απάντησή σας αναφέρετε: "εάν ταυτόχρονα υπαρχει και άλλη αξιόλογη και όχι βαρετή δραστηριότητα για τα παιδιά που δεν συμμετέχουν, δεν ειναι απαραίτητο να νιώσουν άσχημα.", "οπότε αρκετά σημαντικό σε αυτη τη περίπτωση είναι να μην είναι μόνο του φυσικά το παιδί, / ή να χρειαστεί να απομακρυνθεί απο την τάξη του και να πάει σε άλλη τάξη ετσι ? αυτός θα έλεγα οτι είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας! "

Πως μπορώ εγώ σαν γονέας να γνωρίζω την ώρα του μπαλέτου (επί παραδείγματι) τι παράλληλη δραστηριότητα γίνεται στον παιδικό σταθμό και αν αυτή είναι ενδιαφέρουσα για το παιδί; Ή επίσης αν αλλάζει αίθουσα το παιδί; Θεωρώ ότι ένα παιδί που είναι 3 ετών δεν έχει την ωριμότητα να δίνει τέτοιες αναλυτικές περιγραφές στο γονέα. Αυτό το συμπεραίνω από την εμπειρία μου με άλλα παιδάκια παρόμοιας ηλικίας και ανατροφής που πηγαίνουν ήδη παιδικό, και βλέπω ότι δεν μπορούν να δώσουν τέτοιες περιγραφές.

Το ότι η ζωή είναι άνιση και με πολλές αδικίες είναι γεγονός και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Ποιο είναι το όφελος όμως για το παιδί αλλά και για το γονέα αν τέτοιου είδους ανισότητες αρχίσει να τις βιώνει στον παιδικό (ηλικία ~2 ετών); Και ο καλύτερος τρόπος για να περάσει το μήνυμα της άδικης ζωής είναι η μη συμμετοχή στα εντατικά Αγγλικά/Γερμανικά/Γαλλικά και στο μπαλέτο;

Θεωρώ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία (αρχές δημοτικού) το παιδί θα είναι πιο ώριμο και θα είναι πιο εύκολο και πιο ωφέλιμο για αυτό να εξηγήσεις στο παιδί ότι δεν υπάρχει η απόλυτη "ισότητα" σε αυτή τη ζωή.

Πολύ σημαντικό βέβαια το θέμα της διατροφής και οι γνωστές κακές διατροφικές συνήθειες.

[Μαρια Στυλιανακη]

Πως μπορώ εγώ σαν γονέας να γνωρίζω την ώρα του μπαλέτου (επί παραδείγματι) τι παράλληλη δραστηριότητα γίνεται στον παιδικό σταθμό και αν αυτή είναι ενδιαφέρουσα για το παιδί; Ή επίσης αν αλλάζει αίθουσα το παιδί; Θεωρώ ότι ένα παιδί που είναι 3 ετών δεν έχει την ωριμότητα να δίνει τέτοιες αναλυτικές περιγραφές στο γονέα. Αυτό το συμπεραίνω από την εμπειρία μου με άλλα παιδάκια παρόμοιας ηλικίας και ανατροφής που πηγαίνουν ήδη παιδικό, και βλέπω ότι δεν μπορούν να δώσουν τέτοιες περιγραφές.

 

Εννοείται ότι αυτό δεν μπορεί να βασίζεται στην περιγραφή του παιδιού. Το παιδί μπορεί να αναφέρει κάποια πράγματα, αυτό που δεν διευκρίνισα είναι ότι αυτό θα πρέπει να το δηλώνει συγκεκριμένα ο παιδικός σταθμός,

το τι κάνουν τα παιδιά (που δεν συμμετεχουν στην εξτρά δραστηριότητα) εκείνη την ώρα. Ιδανικό προφανώς θα είναι να υπάρχει γραπτή ενημέρωση για αυτό, η οποία να είναι δεσμευτική.

 

απαγορευτικό θα ήταν φυσικά εκείνη την ώρα τα παιδιά

-να τα βάλουν να δουν τηλεόραση

-να μην είναι με άλλα παιδιά

-να είναι τα μόνα που δεν πηγαινουν στην δραστηριότητα

 

αυτο θα πρέπει να το διευκρινίζει ο γονέας στον παιδικό κ να διερευνά με τη βοηθεια του παιδικού για το εάν και άλλα παιδιά δεν θα συμμετέχουν.

 

Ιδανικό θα ήταν εκείνη την ώρα να κάνουν κάποιο άλλο project ή να τους διαβάσει κάποια δασκάλα παραμύθι -παιχνίδι με άλλα παιχνιδια, ζυμάρι κτλ.

 

η συχνότητα αλλάζει την βαρύτητα: εάν είναι μόνο μια φορά την εβδομάδα, είναι διαφορετικά απο ότι αν είναι κάθε μέρα.

 

Το ότι η ζωή είναι άνιση και με πολλές αδικίες είναι γεγονός και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Ποιο είναι το όφελος όμως για το παιδί αλλά και για το γονέα αν τέτοιου είδους ανισότητες αρχίσει να τις βιώνει στον παιδικό (ηλικία ~2 ετών);

όταν υπάρχει η σωστή μεταχείριση/αντιμετώπιση,

αυτό που εννοώ πιο πάνω, είναι ότι το παιδί δεν το βιώνει ως "ανισότητα" αλλά ως απλά ένα διαφορετικό πρόγραμμα.

προυποθέτω, ότι αυτές οι εξτρά δραστηριότητες δεν γίνονται κάθε μέρα περισσότερες φορές την ημέρα, αλλά ότι αποτελούν απλώς ένα επιμέρους πρόγραμμα... αυτό είναι καθαρά θέμα συχνότητας. Μιλάμε όμως εδώ πολύ γενικευμένα, και όχι συγκεκριμένα, και μπορεί προφανώς να είναι παραπλανητικά τα σχόλια. το ιδανικό θα ήταν να είχαμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα να σχολιάσουμε.

 

Και ο καλύτερος τρόπος για να περάσει το μήνυμα της άδικης ζωής είναι η μη συμμετοχή στα εντατικά Αγγλικά/Γερμανικά/Γαλλικά και στο μπαλέτο;

προσωπικά θυμάμαι σαν παιδί ότι κάποιοι συμμαθητές, στο σχολείο (δημοτκό όμως πλέον) είχαν πολλές άλλες ασχολίες, ενώ εμείς όχι, ή μόνο μπαλέτο πχ. δεν έχω ανάμνηση ότι αυτό ήταν κάτι δυσάρεστο, ενώ αντίθετα, άλλο μέλος της οικογένειας θυμάμαι ότι το είχε παράπονο επειδή φίλη πήγαινε.

 

Αν ο γονέας ή κάποιος άλλος, το θέσει σαν "άδικη" ζωή, έτσι θα το εκλάβει το παιδί.

Με αυτά που περιέγραψα, εννοώ ότι ο γονέας καλείται να μεταφέρει αυτή την διαφορά, ως κάτι φυσιολογικό και όχι κάτι μή φυσιολογικό. Αυτό, συνεπάγεται ότι όταν εκλαμβάνεις κάτι ως φυσιολογικό, δεν σε ενοχλεί.

 

Όταν ο γονέας το μεταφέρει σαν κάτι το μη φυσιολογικό και άδικο, τότε θα ενοχλεί το παιδί. Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό έτσι όπως το γράφω, δεν ξέρω πως να το περιγράψω καλύτερα. ξαναγράφω όμως οτι η συχνοτητα είναι το πιο καταλυτικό δεδομένο.

 

Πιστεύω ότι στις ευαίσθητες ηλικίες πρό νηπιαγωγείου τα παιδιά δεν σκέφτονται τόσο "συγκριτικά" όσο σε μεγαλύτερες ηλικίες δημοτικού όπου τίθεται και ο κοινωνικός παράγοντας. Έτσι, αντίθετα, τότε, νωρίτερα δηλαδη, είναι πιο εύκολο, ο γονέας να μεταφέρει αυτό το "μύνημα".

( όχι λεκτικά )

 

Θεωρώ ότι σε μεγαλύτερη ηλικία (αρχές δημοτικού) το παιδί θα είναι πιο ώριμο και θα είναι πιο εύκολο και πιο ωφέλιμο για αυτό να εξηγήσεις στο παιδί ότι δεν υπάρχει η απόλυτη "ισότητα" σε αυτή τη ζωή.

 

πιστεύω οτι σε ηλικία δημοτικού τα παιδια εξαιτίας του ότι παίζει πλέον ο κοινωνικός παράγοντας και αναπτυξιολογικά/ψυχολογικά, η αντίληψή τους είναι πολύ πιο "συγκριτική¨" δηλαδή συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα άλλα παιδιά πολύ πιο συνειδητά, είναι πολύ πιο δύσκολο να "εξηγήσεις" κάτι τέτοιο.

όπως ανέφερα πιο πρίν, αυτό δεν είναι κάτι που το εξηγείς λεκτικά, αλλά το μεταδίδεις με την στάση και την φιλοσοφία, στις μικρότερες ηλικίες.

αλλά ας διευκρινίσω ότι άλλο "ισότητα" και άλλο "αδικία"σε θέματα οικονομικά/χρηματικά.

Άλλο το δικαίωμα του παιδιού στο παιχνίδι και άλλο κάποια προνόμια που έχουν κάποια παιδιά. Η αδικία ίσως δε βρίσκεται στην ισότητα αλλά στα εξτρά προνόμια. Τότε ο γονέας μπορεί να δίνει κλίμακες σύγκρισης αναφέροντας ότι είναι πολύ τυχεροί που έχουν σπιτι, φαγητό, εργασία, παιχνίδια, σε σχεση με άλλα παιδιά που δεν έχουν να φάνε.

Τότε ναι μπορεί να μπει σε τέτοις συγκρισεις, και εννοείται ότι αυτό δεν το κάνεις με μικρότερα παιδιά.

και εκεί όμως υπάρχουν πολύ διαφορετικές φιλοσοφίες, και στις δασκάλες και στους παιδικούς.

 

Εγώ πχ, ακόμα και 2,5-3 ετών να ήταν τα παιδιά όταν πέταγαν φαγητό στο πάτωμα έλεγα πχ "ωχ το φαγητάκι, να μην το πετάξουμε στο πάτωμα γιατί άλλα παιδιά δεν έχουν να φάνε και πεινάνε, γουργουρίζει η κοιλιά τους! " με αντίστοιχο βλέμμα λυπημένο κ σοβαρό.

Αντίθετα έχω δεί γονείς/παιδαγωγούς που δεν τους πειράζει κάτι τέτοιο.

Είναι θέμα φιλοσοφίας αυτό, και το πως μεταδίδεις στο παιδί να εκτιμά αυτό που έχει και να είναι ευχαριστημένο με αυτό.

Το θεωρώ πολύ μεγάλο προτέρημα σε ένα παιδί όταν έχει αυτό το συναίσθημα. Είναι σαν να του δείχνεις να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, αντί μισοάδειο.

το ίδιο προφανώς ισχύει και για τις δραστηριότητες. !! (για μένα!)

ο κάθε γονιός όμως εκεί έχει τις δικές του φιλοσοφίες.

 

Πολύ σημαντικό βέβαια το θέμα της διατροφής και οι γνωστές κακές διατροφικές συνήθειες.

 

αυτό θεωρώ ότι είναι ένα πολύ περίπλοκο θέμα. δεν είναι δηλαδή εύκολο αυτό να υπάρξει ως κριτήριο καθώς ο κάθε γονέας έχει τους δικούς του κανόνες/εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν τόσο ξεκάθαρες "πλεύσεις"...

 

Έχει πολύ να κάνει με την εκάστοτε ετήσια ομάδα γονέων που επισκέπτονται έναν σταθμό, και η διευθυνση ενός παιδικού δεν μπορεί εύκολα να οριοθετήσει κάτι τέτοιο, ακόμα και με γραπτές οδηγίες. Σίγουρα μπορεί να δίνονται κατευθύνσεις, αλλά πιστεύω ότι διαφέρουν πολύ οι παιδικοί σταθμοί σε αυτό, στο κατά πόσο θέλουν να επιβληθούν ή να δυσκολέψουν τους γονείς.

 

Κάποιες κατευθύνσεις θα μπορούσαν να είναι

-όταν φέρνει το παιδί σας φαγητό εξτρά, να γνωρίζει ότι το φέρνει για να το μοιραστεί με τα άλλα παιδιά

-γλυκά κ σοκολάτες ΜΟΝΟ σε γενέθλια/ γιορτή....

 

ως αιτιολογία είναι πιθανόν το εξής -

κάθε τόσο όλο και κάποιο παιδί γιορτάζει / έχει γενέθλια, και φέρνει κάποια τουρτα ή κεικ για να κεράσει. ούτως η άλλως τα παιδιά θα φάνε κάποιο γλυκό.

εάν όμως εκτός απο αυτό φέρνουν και τα παιδια κάθε τόσο τέτοια σνάκ, τότε θα καταλήξει το μενού να περιλαμβάνει κάθε μέρα γλυκό.

 

Σε παιδικό που εργαζόμουν υπηρχε η εξής ωραία ιδέα, σαν κανόνας,

μια μέρα την εβδομάδα το κάθε παιδί να φέρνει απο 3 φρούτα τα οποία ήταν για μοίρασμα σε όλη τη τάξη (των 15 παιδιών).

 

Έτσι τα παιδιά ταυτιζαν το μοιρασμα με το σνακ με κατι υγιεινο και δεν εμπαιναν στην ιδέα να φέρνουν άλλα πράγματα.

Αυτό όμως πρεπει να το υποστηρίξουν οι γονείς για να γίνει, μαζί φυσικά με τον παιδικό.

 

Θεωρώ ότι είναι βεβαίως ευθύνη του παιδικού να οριοθετήσει και να "θεσμοθετήσει" τέτοιες πρακτικές, απλώς σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει το "θάρρος" για να επιβληθούν στους γονείς. Θα ήταν ενδιαφέρουσα μια ψηφοφορία για αυτό. θα το δρομολογήσω.

[novpal]

Πολύ σημαντικό βέβαια το θέμα της διατροφής και οι γνωστές κακές διατροφικές συνήθειες.

 

αυτό θεωρώ ότι είναι ένα πολύ περίπλοκο θέμα. δεν είναι δηλαδή εύκολο αυτό να υπάρξει ως κριτήριο καθώς ο κάθε γονέας έχει τους δικούς του κανόνες/εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν τόσο ξεκάθαρες "πλεύσεις"...

 

Έχει πολύ να κάνει με την εκάστοτε ετήσια ομάδα γονέων που επισκέπτονται έναν σταθμό, και η διευθυνση ενός παιδικού δεν μπορεί εύκολα να οριοθετήσει κάτι τέτοιο, ακόμα και με γραπτές οδηγίες. Σίγουρα μπορεί να δίνονται κατευθύνσεις, αλλά πιστεύω ότι διαφέρουν πολύ οι παιδικοί σταθμοί σε αυτό, στο κατά πόσο θέλουν να επιβληθούν ή να δυσκολέψουν τους γονείς.

 

Συγγνώμη, αλλά το θέμα με το φαγητό είναι τραγικό! Εμείς κατα την εγγραφή, επιλέξαμε να μην τρώει το παιδί το φαγητό του σχολείου καθώς μας είχαν διαβεβαιώσει πως το μεσημεριανό σερβίρεται γύρω στη 1.30. Έτσι, ξεκίνησε το παιδί, τον πηγαίναμε γύρω στις 9 στο σχολείο (έστελνα και τα φρούτα του σε ταπεράκι για να τρώει δεκατιανό) και τον παίρναμε στη 1.30...

Δυστυχώς, το μενού του σχολείου (για πρωινό) περιλαμβάνει τσουρέκι, μπισκότα, κορν φλέικς με σοκολάτα, κέικ και άλλα τέτοια υπέροχα εδέσματα με αποτέλεσμα φυσικά το παιδί να μην τρώει τα φρούτα του και να ζητά να φάει γλυκά! Όταν παραπονέθηκα στη δασκάλα μου είπε πως δεν μπορεί να το αφήσει παραπονεμένο και πως αν της ζητά γλυκά του δίνει για να μη ζηλεύει... Θα μου πείτε δεν το είχες δει απο πριν το μενού? Δεν το σκέφτηκα η χαζή γιατί δεν επιλέξαμε να τρώει εκεί, οπότε δεν με ένοιαζε! Που να το φανταστώ οτι θα γίνεται το πάρτυ της ζάχαρης!

Επίσης, ενώ έλεγαν οτι το μεσημεριανό σερβίρεται στη 1.30 τελικά το δίνουν στις 12 (τώρα πως μπορούν τα παιδάκια να τρώνε στις 9.30-10 παρά κρουασάν σοκολάτας και στις 12 φαγητό, είναι άλλο θέμα) και το παιδί μου που δεν είχε φαγητό μαζί του (γιατί εγώ νόμιζα οτι το έπαιρνα προτού φάνε τα υπόλοιπα) καθόταν και κοιτούσε τα άλλα που έτρωγαν! Και οκ, κατα τα λεγόμενά τους, κάτι του έδιναν να τσιμπήσει, αλλά λες και μας έκαναν χάρη!!!

Το αποτέλεσμα ήταν να πηγαίνω το παιδί αργότερα, αφού τα άλλα έχουν τελειώσει με τα γλυκά τους, και φυσικά του στέλνω ταπεράκι με φαγητό για το μεσημέρι...

Όσο περίπλοκο και αν είναι το θέμα της διατροφής, όσα και αν είναι τα κριτήρια που διαμορφώνουν τα μενού των σχολείων κλπ, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα! Δεν μπορείς στα 5 πρωινά της εβδομάδας τα 4 να είναι τίγκα στη ζάχαρη, τη σοκολάτα κλπ. ή να επιβραβεύεις τα παιδιά με καραμέλες!!! και φρούτα ούτε για δείγμα!

[dp1234]

Ίσως τελικά το θέμα της διατροφής να είναι πιο σύνθετο και πιο δύσκολο στην αντιμετώπισή του από τη μη συμμετοχή του στο μπαλέτο ή στην ορειβασία...

Έχω και εγώ παραδείγματα παιδιών που από το σπίτι παίρνανε για πρωινό ένα φρούτο, ένα τοστ, ένα χυμό και μόλις βλέπανε τα διπλανά τους να τρώνε γαριδάκια, κρουασάν σοκολάτας κ.ο.κ, απλά καθότανε και τους τρέχανε τα σάλια και γυρνούσαν το απόγευμα στο σπίτι με όλο το πρωινό άθικτο. Και φυσικά κάθε απόγευμα γινότανε καβγάδες στο σπίτι για να πάρουνε την επόμενη ημέρα και αυτά μαζί τους κρουασάν!! Μου κάνει εντύπωση ότι το προαιρετικό φαγητό υιοθετείται από όλο και περισσότερους παιδικούς.

Οι επαγγελματίες και μορφωμένοι παιδαγωγοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό; Καλό είναι να έχεις ευχαριστημένο και χαρούμενο το παιδί αλλά αυτό για να το πετύχεις πρέπει να το πήξεις στη ζάχαρη και στα γαριδάκια; Δε νομίζω.

Αυτή είναι η πιο κρίσιμη ηλικία για να μπούνε οι βάσεις για μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή που θα τα ακολουθεί σε όλη την υπόλοιπη ζωή. Κάποιοι επαγγελματίες παιδαγωγοί φαίνεται ότι έχουν διαφορετική γνώμη. Πολύ θα ήθελα να δω αν και στα παιδιά τους ακολουθούν αυτό τον τρόπο διατροφής (πάρτυ ζάχαρης όπως αναφέρθηκε πιο πάνω από novpal)

[shannan1980]

Συμφωνώ κι εγώ το θέμα της διαπαιδαγώγησης στο φαγητό είναι από τα πλεον σοβαρά που πρέπει να δεις τώρα που οι επιδημίες της παχυσαρκίας κάνουν θραύση. Σε αυτές τις ηλικίες μπαίνουν οι βασικές διατροφικές συνήθειες.

Δυστυχώς κάποιοι φαίνονται να προτιμούν τις εύκολες λύσεις, να πασάρουν στα παιδάκια γλυκά και γαριδάκια χωρίς μέτρο απλά γιατί είναι πιο εύκολο (βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς και πολλοί γονείς το κάνουνε αυτό).

Οπότε ΑΥΤΟ θέλει πολύ ψάξιμο και δεν αξίζει συμβιβασμούς για κάποια ευρώ λιγότερα τον μήνα.

[ilioulina]

Καλησπέρα κ απο μένα, ήθελα να με βοηθήσετε στο τεράστιο αγχωτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ κ 3 μήνες!Έχω ενα αγοράκι που εκλεισε τους 16μήνες κ απο Σεπτέβρη θα το πάω στο σταθμό (βρεφικός Δημοτικός Δήμου Μάνδρας Αττικής) . Μένουμε στην Κινέτα η δουλειά μου είναι στη Μαγούλα κ του άντρα μου είναι στο Χαιδάρι αυτό σημαίνει οτι έχουμε διαφορετικές βάρδιες προκειμένου τόσο καιρό να κρατάμε το μωρό χωρίς να χρειαστεί να το πάμε σε σταθμό. Ο μέσος όρος χρόνου από το σπίτι στην δουλειά μας είναι τα 40λεπτά .Εγώ όμως αλλάζω ωράριο σε λίγους μήνες λόγο της λήξεως του μειωμένου ωραρίου κ επανέρχομαι σε 8άορο. Ο αντρας μου δουλεύει 1 εβδομάδα πρωινός (6-2) κ μια εβδομάδα απογευματινός (2-10) εγώ δουλεύω μια βδομάδα πρωινή 7-3 (αυτό μπορώ να το αλλάξω κ σε 8-4) τώρα όμως με το μειωμένο πηγαίνω 7-1 κ μια εβδομάδα απόγευμα (1-9) με το μειωμένο 2-8. Στο σταθμό μπήκαμε με ένα πρόγραμμα του ΕΣΣΠΑ (δωρεάν για 1 χρόνο) κ επέλεξα αρχικά σταθμούς κοντινότερα στο σπίτι μου αλλά δεν καταφέραμε να μπουμε παρα μόνο σε αυτό το σταθμό (ωράριο 7-4). Δε ξέρω κάν που βρίσκεται η αλήθεια είναι αλλά σίγουρα δεν είναι μακριά απο την δουλειά μου αφού το έψαξα. Θέλω να τον πηγαίνω σε λίγο περίεργους χρόνους κ εδώ χρειάζομαι την βοήθειά σας. Αυτό που μας βολεύει είναι να τον πηγαίνω την μία βδομάδα το πρωί γύρω στης 11,30 με 12 έτσι ώστε να είμαι κ γω στη δουλειά στη 1 που θα χτυπάω κάρτα κ να τον παίρνει ο μπαμπάς του στης 3 εφόσον σχολάει 2.Την άλλη βδομάδα τώρα έχω ένα θεματάκι καθότι εγώ σχολάω 3 αλλά ο μπαμπάς μας πηγαίνει στην δουλειά στης 2 το μεσημέρι που σημαίνει τι ώρα να τον πάει στο σταθμό? Μόνο για 2 ώρες πχ? Αυτό σημαίνει λίγες ώρες στο σταθμό, αρχικά δεν ξέρω αν αυτό μας το επιτρέψουν στους κανονισμούς του σταθμού απλά λέω τι είναι αυτό που βολεύει την οικογένειά μου. ΟΥΦ ΟΥΦ ΟΥΦ ΟΥΦ!!!!Τώρα το μεγάλο θέμα κ ερώτημα είναι : Θα του κάνει καλό αυτό το λιγοστό ωράριο στο σταθμό? Γενικότερα είναι μια λύση τουλάχιστον για 1 χρόνο που έχω ως αποτέλεσμα αυτού του στόχου? Ενδέχεται μετά το χρόνο να αλλάξουμε ωράρια τέτοια ώστε να βολεύουν με το μωρό κ το σταθμό.Οι 3 μήνες που ανέφερα ποιο πάνω είναι γιατί είχα άδεια κ τον κρατούσα εγώ στο σπίτι κ ήρθε κ με βοήθησε μια γειτόνισσα για αυτους τους μήνες που μου κρατούσε τον μικρούλη μου 2 ώρες την ημέρα ουσιαστικά κ φυσικά 2 βδομάδες τον μήνα. Μακάρι να βγάλατε κάποιο νόημα από ότι γράφω χρειάζομαι επειγόντως βοήθεια !!

Ευχαριστώ εκ τον προτέρων

[effie_p]

Katerina τελικά σε ποιον κατεληξες; ψάχνω κι εγώ για την κορούλα μου κι έχω πελαγώσει! αν μπορείς στείλε μου σε pm ποιούς απέριψες και γιατί. Ευχαριστώ!

[Stalitsa44]

Καλησπέρα σας! Αρχικά εύχομαι σε όλους να έχουμε καλη Ανάσταση και καλό Πάσχα. Σαν νέα μαμά που θα στείλω το παιδάκι μου για πρώτη φορά παιδικό από Σεπτέμβρη έχω λίγο μπερδευτεί με την επιλογή. Η μικρή τον Σεπτέμβρη θα έχει κλείσει τα δύο. Θέλουμε λοιπόν να τη στείλουμε σε ένα βρεφονηπιακό σταθμό και αφού είδαμε αρκετούς και από κοντά (κοντά στην περιοχή που μένουμε) καταλήξαμε σε δύο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω ποιον να επιλέξω. Να σημειώσω ότι θα πάμε μέσω ΕΣΠΑ. Ο ένας ο παιδικός πολύ μεγάλος με μεγάλο κήπο όμορφος πολύ καλές δασκάλες προσφέρει πλήρη σίτιση και χρεωνομαστε μόνο το λεωφοριακι το οποίο είναι 70 ευρώ το μήνα. Θα δώσουμε και μια προκαταβολή 70 ευρώ η οποία θα αφαιρεθεί από τα υλικά που θα χρειαστεί το παιδί μέσα στο χρόνο. Επίσης αρκετά χρόνια παιδικός. Το μόνο που ίσως με χάλασε είναι ότι μου φάνηκε μέσα παλιός. Ο δεύτερος παιδικός καινούριος πολύ όμορφος εσωτερικά και εξωτερικά λίγο μικρότερος βέβαια με δασκάλες υπέροχες ευγενικές και εξυπηρετικοτατες 60 ευρώ το μήνα χωρίς προκαταβολή απλά παρέχει μόνο πρωινό. Επίσης είναι πάνω στο δρόμο αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχει ασφάλεια. Πραγματικά δεν ξέρω ποιον να επιλέξω. Εσας ποια είναι η γνώμη σας; Με βάση ποιο κριτήριο να επιλέξω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων! 

[HopeA]

On 23/4/2022 at 3:57 ΜΜ, Stalitsa44 είπε:

Καλησπέρα σας! Αρχικά εύχομαι σε όλους να έχουμε καλη Ανάσταση και καλό Πάσχα. Σαν νέα μαμά που θα στείλω το παιδάκι μου για πρώτη φορά παιδικό από Σεπτέμβρη έχω λίγο μπερδευτεί με την επιλογή. Η μικρή τον Σεπτέμβρη θα έχει κλείσει τα δύο. Θέλουμε λοιπόν να τη στείλουμε σε ένα βρεφονηπιακό σταθμό και αφού είδαμε αρκετούς και από κοντά (κοντά στην περιοχή που μένουμε) καταλήξαμε σε δύο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω ποιον να επιλέξω. Να σημειώσω ότι θα πάμε μέσω ΕΣΠΑ. Ο ένας ο παιδικός πολύ μεγάλος με μεγάλο κήπο όμορφος πολύ καλές δασκάλες προσφέρει πλήρη σίτιση και χρεωνομαστε μόνο το λεωφοριακι το οποίο είναι 70 ευρώ το μήνα. Θα δώσουμε και μια προκαταβολή 70 ευρώ η οποία θα αφαιρεθεί από τα υλικά που θα χρειαστεί το παιδί μέσα στο χρόνο. Επίσης αρκετά χρόνια παιδικός. Το μόνο που ίσως με χάλασε είναι ότι μου φάνηκε μέσα παλιός. Ο δεύτερος παιδικός καινούριος πολύ όμορφος εσωτερικά και εξωτερικά λίγο μικρότερος βέβαια με δασκάλες υπέροχες ευγενικές και εξυπηρετικοτατες 60 ευρώ το μήνα χωρίς προκαταβολή απλά παρέχει μόνο πρωινό. Επίσης είναι πάνω στο δρόμο αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχει ασφάλεια. Πραγματικά δεν ξέρω ποιον να επιλέξω. Εσας ποια είναι η γνώμη σας; Με βάση ποιο κριτήριο να επιλέξω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων! 

Καλησπερα και χρόνια πολλα!

Θα σου πω τα δικα μου κριτηρια πλεον αφου εχω περασει απο αυτη την αποφαση παλαιοτερα.

Πρωτα η προσαρμογη. Πώς επικοινωνουν στο παιδι την αποσταση κ τον αππχωρισμο απο τη μαμα/μπαμπα

Μετα η επικοινωνια κ η επαφη με τη δασκαλα. Μπορεις να εχεις αμεση επαφη αν προκυψει κατι που σε προβληματιζει;

Ποσα παιδακια εχει η καθε ταξη και ποσες παιδαγωγους.Καλή επιλογή!!