Ο Χαρούλης και η προσαρμογή του (15 μηνών)

[dora]

Θα σου πω Ζανα μου ποια ειναι η σημαντικοτατη διαφορα που κανει τον δημοσιο καλυτερο απ΄τον ιδιωτικο.. Οτι ο ιδιωτικος αν σε χασει απο πελατη θα στεναχωρηθει ενω ο δημοσιος θα χαρει ιδιαιτερως...

Οσο λιγοτερα παιδια τοσο καλυτερα.. (γιατι εννοειτε οτι υπαρχει συνοστισμος.. ) Καμια δασκαλα στον δημοσιο δεν προκειτε να κατσει να ακουει το παιδι μου να κλαιει.. θα με παρει τηλεφωνο στα δεκα λεπτα και δεν θα το κανει για να γινει καλυτερα η προσαρμογη του παιδιου, θα το κανει απλα για να το ξεφορτωθει.. Ναι.. σιγουρα υπαρχουν και δασκαλες που θα κανουν προσαρμογη με το σωστο τροπο συνειδητα, αλλα οι περισσοτερες το κανουν για το λογο που προανεφερα, ασχετα αν σε μενα θα κανει καλο.. Για εναν γονιο που σκασιλα του αν θα κλαψει το παιδι, που αυτο που τον ενδιαφερει ειναι να του κρατησει απλα καποιος το παιδι για 10 ωρες το να του πουν ελα παρτο γιατι κλαιει ειναι προβλημα.. Το να του πουν την πρωτη βδομαδα θα το φερνεις μονο 2 ωρες ειναι επισης προβλημα.. Το να του πουν οτι για ενα μηνα δεν θα κοιμαται στο σταθμο, μεχρι να προσαρμοστει αρκετα αλλα θα το παιρνεις στις 1, ειναι επε=ισης προβλημα...

Ο δημοσιος ομως δεν νοιαζεται αν θα σε χασει απο πελατη.. καλυτερα.. Γι αυτο αυτοι οι γονεις που αντιμετωπιζουν αυτα τα προβληματα στον δημοσιο, απευθυνονται στον ιδιωτικο, και γι αυτο ο ιδιωτικος, εχει αυτη τη νοοτροπια, θεωρωντας πως ολοι οι πελατες του εχουν τις ιδιες απαιτησεις και λειτουργει ετσι..

[Μαρια Στυλιανακη]

πω πω πω....τι να πω... φρίκη.

 

να σου πω όμως κάτι,.. απο την στιγμή που διάβασα ότι είδες πολλά πάρκα,... λεω μέσα μου (πριν φτάσεις στο σημείο που περιγράφεις τι έγινε μετά) αποκλείεται να τα έχουν τα πάρκα χωρίς λόγο. προφανώς έτσι τα έχουν τα παιδιά.

 

Εντωμεταξύ σε αυτή την ηλικία, το καλύτερό τους είναι να τους έχεις ένα μεγάλο ίσιο μαλακό σαν επιφάνεια να τα βάλεις δίπλα δίπλα να κοιτάει το ένα το άλλο να παίζουν με τα παιχνίδάκια τους, ειδικά εάν κάποια απλώς μπουσουλάνε, δηλαδή τι πιο εύκολο απο αυτό.

και στην τελική

θα μπορούσε να τον έπερνε αγκαλιά! για να κάνει τις άλλες δουλειές...!

όταν ένα παιδί κάνει κιόλας προσαρμογή δεν το αφήνεις μόνο του ούτε στιγμή, να μην το παίζεις να μην ασχολείσαι μαζί του. μα πως διάολο να προσαρμοστεί αν κάποιος δεν ασχολείται κάπως μαζί του!?

 

όσο και να έχει, η κατάσταση είναι μην πω τι. απαράδεκτος ο κύριος, με τα σχόλια περι συναδέλφων.

λες και είσαστε εφοριακοί ας πούμε που ο ένας παίρνει μιζα και ο άλλος που δεν παίρνει και κατηγορέι τον άλλο, του λέει ο πρώτος ότι σαν συνάδελφος δεν θα έπρεπε να φερθεί έτσι!

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ.

αλλα απο την άλλη ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ.

 

πρέπει να πώ όμως ότι διαφωνώ με την προσαρμογή του γονέα εκτός του χώρου.

πρέπει όπου και να γινόταν η προσαρμογή να επιμένεις να είσαι έξω απο το δωμάτιο στο χώλ ή στο γραφείο τέλος πάντων να διαβάσεις κάτι, και με το που κλαίει να σου τον φέρει η δασκάλα (και έτσι εμπιστεύεται σιγά σιγά και την δασκάλα γιατι ξέρει ότι εκείνη τον άκουσε και τον πήγε στην μαμά άρα είναι καλή η δασκάλα).

(και έτσι ακούς και κατευθείαν αν γίνεται το οτιδήποτε).

άλλη φορά αυτό θα κάνεις -!

ο σωστός παιδικός, θα σε αφήσει, γιατί έχει επίγνωση ότι οι πρακτικές του είναι οι σωστές.

 

προφανώς εκεί, είχαν την νοοτροπία, θα μείνεις θες δε θες σου αρέσει δε σαρέσει... ωραία διαπαιδαγώγηση θα κάνουν στα παιδιά φαντάζεσαι?

 

δεν θεωρώ καθόλου υπερβολική την Dora, ίσως αυτοί δεν κατάλαβαν πόσο σοβαρολογούσε, για το πάρκο.

εάν το παιδί είχε τέτοια τραυματική εμπειρία, πολύ σωστά δεν θέλει να την επαναλάβει η Dora στον μικρούλη της! (όσοι δεν γνωρίζουν για το θέμα μπορούν να το διαβάσουν εδώ - http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=1050

[dora]

Και να μαστε παλι, να μονοπολήσουμε τα φωτα της δημοσιοτητας με τις ραγδαιες αλλαγες που συμβαινουν στη ζωη μας..

Ο Χαρουλης σημερα θα παει να γραφτει για 2η φορα σε παιδικο, αυτη τη φορα σε αυτον που σας ελεγα στην αρχη κοντα στη δουλεια της μαμας του...

Για τον απλουστατο λογο οτι η μαμα του δυστυχως θα παραμεινει εγκλωβισμενη στο τμημα της και δεν θα μετακινηθει οπως της ειχαν υποσχεθει λιαν συντομος, γιατι προχτες που ημουν ακομα νοσηλευομενη και ειχα απλετο χρονο επισκεπτηκα τον προισταμενο μου και του ειπα "πειτε μου αληθεια τι θα γινει, γιατι δεν ειμαι μονη μου, σερνω και ενα παιδι μαζι μου και αν βρεθω εκτεθιμενη για αλλη μια φορα, η μονη επιλογη που θα εχω θα ειναι να τον φερω και να τον αμολυσω μεσα στο γραφειο σας.. και θα τον παιρνω με το περας του ωραριου."

Οποτε για να καταλαβαιτε το ποσο πολυ θελουν νε με μετακινησουν, μου εδωσε και το ΟΚ να φευγω απο τη δουλεια για να πηγαινοερχομαι να παιρνω τον χαρουλη τις πρωτες εβδομαδες που θα ειναι η προσαρμογη "ε δε χαλασε και ο κοσμος βρε παιδι μου να λειπεις μια ωρα απο τη δουλεια"

Ενα εχω να σας πω... ΕΙΜΑΙ Ο ΣΤΙΛΟΒΑΤΗΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ (αυτο μου ειπε) Οποτε αμα με παρουν μπορει και να πεσει οποτε θα με αφησουν εκει να κανω το θεμελιο Μια χαρα περναμε στην εξοχη...

Θα επιστρεψω να σας πω νεοτερα το μεσημερι..

[Marilena]

Α ρε ΔΩΡΑΚΙ.... Πες τους να σφαξουν κι εναν κοκορα στα ποδια σου... ετσι κανουν στα θεμελια...

Αχ τον καημενο τον Χαρουλη μωρε... ευχομαι να ειναι καλα εκει που θα πατε σημερα... θα σας παρω τηλ να μαθω...

[Lia]

Α, βρε Dora.... Ένα έχω να πω... ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ!!! Με όλα αυτά που έχεις περάσει κατά καιρούς με νταντάδες (ο Θεός να τις κάνει) και με παιδικούς, κρατάς γερά και συνεχίζεις.... ΜΠΡΑΒΟ!!! Εγώ θα είχα εγκαταλείψει τον αγώνα από τον πρώτο... γύρο!!!!!

 

Εύχομαι να είναι ο κατάλληλος παιδικός αυτός για τον Χαρούλη σου....

[alvadi]

Δώρα αντε να μας πεις το μεσημέρακι καλά νέα!

[dora]

Ξεκιναω και ελπιζω να τελειωσω το ποστ πριν ξυπνησει ο μικρος..

Λοιπον πηγαμε στο σταθμο κατα τις 10.30

Πριν κανουμε την εγγραφη η υπευθυνη μας πηγε στο τμημα και μας ειπε να κατσουμε μεσα με την δασκαλα (επειδη ηταν το βρεφικο τμημα, τα μωρακια επερναν τον υπνακο τους, 10.30-11.00) ωστε να μας ενημερωσει, να δει και λιγο το μωρο και μετα να παμε για την εγγραφη.

Πηγαμε, κατσαμε σχεδον μεχρι την ωρα που ηταν να ξυπνησει τα παιδια , η δασκαλα πολυ νορμαλ και συζητησιμη, μου ζητησε απο μονη της τη Δευτερα που θα τον παω να μην φυγω απο τον σταθμο, ωστε να ειμαι κοντα.

Τελικα ομως ο Χαρουλης επειδη ειναι πολυ μεγαλος γι αυτο το τμημα (εχει παιδακια απο 8 εως 19 μηνων) η μαλλον ειναι πολυ ζωηρος θα παει στο μεγαλυτερο, οπου θα ειναι ο μικροτερος με αποκλιση 3 μηνων απο το εκει μικροτερο.

Οποτε επισκεπτηκαμε και το αλλο τμημα και κατσαμε αλλη μιση ωρα ωστε να δουμε σε πιο τμημα θα ταιριαξει καλυτερα το παιδι..

Και η εκει δασκαλα μου ζητησε να παραμεινω στο σταθμο την πρωτη μερα που θα παει κανονικα..

Αρχισε να μου μιλαει για προσαρμογη, να τον πηγαινω κατα τις 9.30 την πρωτη βδομαδα και να τον παιρνω πρις τις 12 που ειναι το φαγητο και οταν της ειπα οτι ουτως η αλλως ετσι θα το καναμε εδειξε φανερα ικανοποιημενη..

Ηταν μαζι και η μαμα μου (γιατι πηγαμε και στο Παιδων για καποιες εκκρεμοτητες και επρεπε να μεινει καποιος στο διπλοπαρκαρισμενο αυτοκινητο μου με το παιδι) και οση ωρα ημασταν με τον Χαρουλη μεσα στην ταξη η υπευθυνη την ξεναγησε σε ολους τους χωρους του σταθμου, μεχρι και στις τουαλετες του προσωπικου.. Αφου η μαμα μου που ειναι υποχονδρια ειπε οτι ειναι "πολυ καθαρος" παει να πει οτι ειναι..

Γενικα εμεινα ευχαριστημενη , με μια καλη εικονα και θα ξεκινησουμε πλεον δυναμικα απο Δευτερα.

 

Υπαρχει ομως αλλο θεματακι και τα εχω παρει στο κρανιο..

Ο Χαρουλης δεν θελει ουτε κατα διανοια να κατσει.. αν δεν με βλέπει.

Και βεβαια δεν τα εχω παρει στο κρανιο με το παιδι ή με τον συγκεκριμενο σταθμο αλλα με τον αλλο τον κωλοσταθμο, που δυστυχως τα εικοσι λεπτα που εκατσε το παιδι ήταν αρκετα να του δημιουργησουν ανασφαλεια.

οποτε οπλιστειτε με γερα νευρα γιατι προβλέπεται πολυ δραμα........

θα κλαψει οσο δεν εκλαψε η Μαρθα Βουρτζη σε ολες τις ταινιες της..

[Marilena]

Δωρακι καταρχας χαιρομαι πολυ με τα νεα σας... μακαρι να πανε ολα καλα...

ομως εσυ που τα ξερεις και καλυτερα απο εμενα - επαγγελματικα εννοω - αυτο νομιζω ειναι το συνηθες προβλημα προσαρμογης... οτι θελουν την μαμα... δεν νομιζω οτι εχει τοσο να κανει με τον αλλο σταθμο... ε ?

[ΡΟΥΛΑ]

Και εγώ Δωράκι πιστεύω ότι δεν έχει να κάνει ο άλλος σταθμός, μάλλον ο Χαρούλης έχει μεγαλώσει και καταλαβαίνει και φυσικά δεν θέλει να αφήσει την μαμάκα του να φύγει.

[dora]

Φυσικα εχει να κανει με τον παιδικο σταθμο..

Μια κακη πρωτη εμπειρια μπορει να αποτελεσει πολυ σοβαρο εμποδιο στην μετεπειτα σχολικη καριερα του παιδιου και στην προσαρμογη του στο σχολικο περιβαλλον.

Αν ο Χαρουλης ηταν ενα παιδακι που θα αντιδρουσε ασχημα στον παιδικο, θα ειχε αντιδρασει και την πρωτη φορα που οση ωρα εφτιαχνα τα χαρτια του καθοταν πολυ καλα και δεν εκλαιγε..

Αλλωστε ειναι ενα παιδακι που με αποχωριζεται συχνα για να βρεθει σε χωρους με αλλα παιδακια οποτε το πριβαλλον (χωρος με παιχνιδια και παιδια αγνωστα) δεν του ειναι και τοσο ξενος..

Φοβαμαι οτι ισως χρειαστει να περασω ολη τη βδομαδα στον παιδικο, μεχρι να καταλαβει οτι ανοιγοντας την πορτα θα με βρει απέξω και οτι θα γυρισω να τον παρω.

[Νίκη]

Ντοράκι, ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα για το Χαρούλη. Να μας πεις νεότερα τη Δευτέρα.

 

Πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι που δεν του αρέσει στον Παιδικό Σταθμό και αντιδράει έτσι?

[NTINAT]

Δωρα σε καταλαβαινω κ οντως ειναι μεγαλη δουλεια η πρωτη επαφη

του παιδιου με το σταθμο. Περυσι ειχα βαλει τον Παναγιωτη σε εναν ιδιωτικο σταθμο γιατι μου προεκυψε δουλεια(παναθεμα με ) κ δεν ειχα που να τον αφησω....για να μην τα πολυλογω το παιδι επιασε ξαφνικα στο σπιτι εμετους στην πρωτη μπουκια τρελλαθηκα

Δεν ηξερα τι ειχε.Μου λεει η παιδιατρος το παιδι ειναι μια χαρα ελεγξε το σταθμο. Παω λοιπον μια μερα κ πιανω τη διευθυντρια κ της λεω την ιστορια κ μου λεει το εξης: Κ ΕΔΩ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ Κ ΤΟ ΤΑΙΖΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ .........εγινε της κολλασεως φυσικα!!!!!!!!!!!!!

Το αποτελεσμα ειναι οτι ο Παναγιωτης κ στο τωρινο δημοσιο σταθμο δεν τρωει τιποτα κ εγω αναρωτιωμουν γιατι??

Γιατι ειχε κακη εμπειρια το παιδι γιατι το μπουκωναν με το ζορι μονο κ μονο για να μας δειξουν οτι το προσεχουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Μαρια Στυλιανακη]

Φυσικα εχει να κανει με τον παιδικο σταθμο..

Μια κακη πρωτη εμπειρια μπορει να αποτελεσει πολυ σοβαρο εμποδιο στην μετεπειτα σχολικη καριερα του παιδιου και στην προσαρμογη του στο σχολικο περιβαλλον.

Αν ο Χαρουλης ηταν ενα παιδακι που θα αντιδρουσε ασχημα στον παιδικο, θα ειχε αντιδρασει και την πρωτη φορα που οση ωρα εφτιαχνα τα χαρτια του καθοταν πολυ καλα και δεν εκλαιγε..

Αλλωστε ειναι ενα παιδακι που με αποχωριζεται συχνα για να βρεθει σε χωρους με αλλα παιδακια οποτε το πριβαλλον (χωρος με παιχνιδια και παιδια αγνωστα) δεν του ειναι και τοσο ξενος..

 

συμφωνώ 100%.

 

σε αυτη την ηλικία το παραμικρό συμβάν το θυμούνται τα παιδιά και σχηματίζουν εικόνα για τον κάθε σχετιζόμενο χώρο.

 

συζήτα το και υπερέβαλλε λίγο σχετικά με το συμβάν, στην υπεύθυνη εκεί, μήπως και σε αφήσει περισσότερες μέρες.

[dora]

Μαρια απο τη στιγμη που ζητησαν απο μονοι τους να μεινω την πρωτη μερα δεν νομιζω να εχουν προβλημα... Αλλωστε σε συζητηση σχετικη που καναμε (γιατι κιολας απο την Τριτη θα παω στη δουλεια και θα θα πηγαινοερχομαι) τους ειπα οτι ισως τον φερνω και τον αφηνω, ισως καθομαι και τον περιμενω για 1.30-2 ωρες) για να μην πηγαινοερχομαι και δεν μου εφεραν καμια αντιρρηση.

Αν δεν εχεις κατι να κρυψεις δεν σε ενοχλει ο γονιος μεσα στο σχολειο.

Μακαρι να προσαρμοστει ευκολα το παιδακι και να μην χρειαζεται να κατσω..

Τωρα αυτο που ηθελα να σε ρωτησω..

Μηπως θα βοηθουσε να μην με δει να βγαινω απο την ταξη? Το κανουμε αυτο οταν τον αφηνω στη μαμα μου γιατι αν με δει και ανοιγω την πορτα θελει να ερθει μαζι και κλαιει , ενω αν δεν με δει καθεται και δεν με αναζητα καθολου..

Και εχω συναντησει αρκετα παιδια που πιανει αυτο.. Δηλαδη να φυγει η μαμα τους οταν ειναι απασχολημενα..

[φεδρα]

Δώρα εύχομαι να πάνε όλα καλά τη Δευτέρα με τον παιδικό

[Μαρια Στυλιανακη]

http://Μακαρι να προσαρμοστει ευκολα το παιδακι και να μην χρειαζεται να κατσω..

 

 

βασικά Ντορα,... Πρέπει να κάτσεις περισσότερες μέρες.

 

και για το άλλο έχουμε συζητήσει σε άλλο τόπικ,... δεν είναι σωστή πρακτική να φεύγεις αν δεν έχεις αποχαιρετήσει.

προκαλεί άγχος το να συνειδητοποιούν ξαφνικά ότι έφυγες πολύ περισσότερο απο το αρχικό κλάμα.

(απλώς μπορεί να μην το εξωτερικεύσουν γιατι δεν είσαι εκεί να σου απευθυνθούν...! - και έτσι το άγχος εσωτερικεύεται και έχει άλλα όχι καλά αποτελέσματα!!)

χειροτερεύει τα πράγματα, και ας σου φαινεται φαινομενικά ότι επειδή δεν κλαίει είναι καλύτερα.

σκέψου ότι αυτό το επιχείρημα έχει να κάνει πολύ περισσότερο με το δικό σου άγχος να κλάψει, παρά με την δική του ανάγκη...

 

είναι καλό να κλάψει,.... έτσι θα εκτονώσει το άγχος. αν ΔΕΝ κλαψει απλώς επειδή δεν σε είδε να φεύγεις, όταν σε αναζητήσει και δεν είσαι εκεί, θα νιώσει προδοσία. μπορεί να μην κλάψει, αλλά σαφώς, θα νιώσει ότι έφυγες ... και πιθανώς να θυμώσει να αγχωθεί, να μην ξέρει γιατί και πως.

επίσης, πάνω στο κλάμα είναι, που μπορεί μια δασκάλα να παρηγορήσει ένα παιδί και έτσι να δεθεί και μαζί του!!!!!

μπορεί στην αρχή η αγκαλιά της να μη σημαίνει τίποτα για αυτό, αλλά μετά απο λίγα λεπτά, βλέπει ότι είναι μια παρηγοριά!

έτσι μαθαίνει βιωματικά ότι η δασκάλα, είναι καλή!

 

το κλάμα όταν θα φύγεις, είναι μια επιθυμία του, και όταν φεύγεις χωρίς να σε δεί, είναι σαν να μην δίνεις ευκαιρία να σου πει τι θέλει...

σίγουρα δεν θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα μπορείς να δώσεις όλα όσα θέλει απο σένα, γιατι δεν είσαι τέλεια ! είναι μια απο τις στιγμές που πρέπει να ανεχτείς το παράπονό του, αλλά και με την ηρεμία σου να του δείξεις ότι επειδή τώρα δεν γίνεται αυτό που θέλει, δεν είναι η καταστροφή του κόσμου!

 

(εσύ μπορεί να το νιώθεις, αλλά δεν πρέπει να το δείξεις....το παράδειγμά σου, θα τον βοηθήσει.. χρειάζεται αποφασιστικότητα και ηρεμία )

 

...οπότε, θα είναι καλό να συνηθίσεις στην ιδέα, ότι κάποιες φορές, ειδικά στην αρχή, κάθε φορά θα κλαίει!

εσύ με την σταθερότητά σου, τον ίδιο αποχαιρετισμό κάθε φορά, θα του δώσεις με το πέρασμα των ημερών (αφού περάσουν οι μέρες που θα είσαι εκεί) μετά απο την προσαρμογή, ότι ο αποχαιρετισμός αυτός, είναι προσωρινός.

μέχρι να μάθει την ρουτίνα της ημέρας, θα κλαίει όποτε τον αποχαιρετάς.

μην παγώνεις, όταν το βλέπεις αυτό. κάθε φορά που τον ξαναβλέπεις, το μεσημέρι , κάθε μέρα αυτό το άγχος του θα λιγοστεύει.

 

αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μια μέρα.

πέντε μέρες, θα βοηθήσουν να αισθανθεί τι είναι εκεί. ότι ειναι ένας χώρος όπου τον αγαπούν.

μετά είναι που θα πρέπει να αποχωριστείτε, και τότε θα κλάψει. αλλά τότε όταν φύγεις θα τον αποχαιρετίσεις.

μην το κάνεις αυτό πρίν το πέρας κάποιων ημερών εφόσον σου το επιτρέπουν.

μην βγαίνεις ούτε για λεπτό, (όύτε για ένα τσιγάρο) τις ημέρες της προσαρμογής.

θέλεις αυτές οι μέρες να είναι τέλειες για εκείνον όσο γίνεται, και ακόμα και την μια στιγμή που θα σε αναζητήσει και δεν θα είσαι εκεί πίσω απο την πόρτα, είναι αγχογόνη στιγμή.

 

μετά απο αυτές τις ημέρες, τότε θα τον αποχωριστείς και θα τον αποχαιρετίσεις πριν φύγεις. (ρουτίνα αποχαιρετισμού)..

 

μην επιδιώξεις να φύγεις ακόμα και εάν είναι οκ τις πρώτες μέρες....

ακόμα και αν είναι οκ, μείνε όλες τις μέρες που σου το επιτρέπουν, επεδίωξε να μείνεις περισσότερες, αφού σου το επιτρέπουν.

 

ειλικρινά σε τέτοια ηλικία, δεν γίνεται να περιμένεις να μην κλάψει, και δεν είναι καλό να αποφύγεις το να κλάψει...

αυτά που έγραψα είναι μόνο λίγοι λόγοι,,, σε ένα τόπικ κάπου είχα γράψει και άλλα και άλλα για αυτό το θέμα (του να φεύγεις χωρις αποχαιρετισμό)

 

ελπίζω να σε επεισα...

 

καλή αρχή!......

[Marilena]

Δωρακι καλημερα, φανταζομαι οτι αυτη τη στιγμη εισαστε ηδη στον σταθμο και σας εχω ενοια... ΕΛπιζω να πανε ολα καλα με τον Χαρουλη... Κουραγιο και μπορει να μην εχω μεγαλη εμπειρια αλλα κρατα γερα !!! ΜΗΝ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ... θα ζοριστειτε στην αρχη και μετα θα οτυ αρεσει... Τολμα τωρα να πεις στην Αγγελιαννα να μην παει σχολειο !!! χαχα !!! Θα σε φαει !!!

[gavrias]

 

 

Καλή αρχή Χαρούλη

[dora]

Ηρθα για τα νεα της ημερας..

Πηγε λίγο καλύτερα απ΄οτι το περίμενα..

Αρχικα αργησαμε ΠΑΡΑ πολυ να παμε αλλα δεν πειραζει.. Η μαμα εκλεισε το ξυπνητηρι το πρωι και ξυπνησαμε στις 9 (που κανονικα θα επρεπε να ημασταν εκει). Οπότε φτασαμε καταιδρωμενοι στις 11. Τον πηγα κατευθειαν στην ταξη, μπηκαμε μεσα, τα παιδακια επαιζαν με τις δασκαλες τους (ηταν η ωρα του ελευθερου παιχνιδιου) , εγω μπαστακώθηκα σε μια καρεκλίτσα και επιασα κουβεντα με τη δασκαλα και ο Χαρης αρχισε να πιανει τα παιδακια ενα ενα.. Ευτυχως ειναι μεγαλύτερα, γιατι αρχισε να τα αγκαλιαζει και να τα ζουλαει και αν ηταν μικροτερα θα ειχαμε ατυχηματα..

καθισα περιπου 15 λεπτα μεσα στην ταξη, συζητησα με τη δασκαλα του για διαφορα θεματα, και μετα απο λιγο του ειπα οτι θα πρεπει να κατσει για λίγο στην ταξη με τα παιδακια, για να παω πανω να τακτοποιησω τα χαρτια του (....και οτι καταλαβε..) . Του ειπα οτι θα γυρισω πολυ γρηγορα και εφυγα..

Εννοειτε οτι ετρεξε πισω μου και αρχισε να κλαιει, αλλα μετα απο κανα 2-3 λεπτα ηρεμησε.

Δεν ξερω πως τον απασχολησαν (δεν ειχα οπτικη επαφη) αλλα δεν εκλαιγε μεχρι τη στιγμη που εκανε κακα και επρεπε να τον αλλαξουν (μετα πο κανα 5λεπτο). Εκλαψε παλι λίγο στην αρχη και μετα σταματησε.. Μετα η κοπελα του εδωσε να φαει το αυγουλακι που ειχαμε μαζι (γιατι ηταν θεονηστικος) και το εφαγε χωρις κλαμματα, αλλα μόλις τελειωσε αρχισε παλι τις φωνες.. Οποτε εκει μπηκα και τον πήρα..

Ειχε ερθει ομως η ωρα να πανε τα υπολοιπα παιδακια για φαγητο , και η υπευθυνη μου ειπε να καθισω λίγο μαζι του να παιξουμε στην ταξη μονοι μας ωστε να εξεικιώνεται με το χωρο.. κ΄θισαμε (μαζεψαμε και τα παιχνίδια) και μετα από κανα 10λεπτο πηραμε την τσαντα μας χαιρετησαμε τη δασκαλα και φυγαμε.

Αυριο θα κατσω παλι εκει, και μπορει να το κανω για όλη τη βδομαδα (εξαρταται απο το πόση ωρα θα μπορω να κανω κοπανα..) Αλλα μάλλον θα μεινω γιατι δεν νομιζω οτι μπορει να κατσει πανω απο ώρα οπότε μεχρι να φτασω στη δουλεια θα πρεπει να ξαναγυρισω να τον παρω...

Αυτα τα νέα μας.. Αυριο που θα κατσουμε περισσοτερη ωρα θα εχουμε περισσοτερα να σας πουμε.

[Μαρια Στυλιανακη]

dora πολύ καλά μου ακούγεται!

μπράβο που τον αποχαιρέτησες κιόλας!

έτσι, σταθερά και δυναμικά.

 

για τις βασικές ανάγκες αυτό είναι που είναι το πιο δύσκολο, που έχουν συνηθίσει την μαμά και την δασκάλα.

 

όσο είσαι εκεί, μην τον πιεσεις καθόλου να τον πάρει να τον αλλάξει η δασκάλα.

θα τον πας εσύ, -

αφού ξέρει ότι είσαι εκεί, είναι για αυτόν σαν προδοσία να αφήσει να τον αλλάξει κάποιος άλλος (ή να τον ταίσει κάποιος άλλος).

(αλήθεια σοβαρά τώρα είναι κάτι που σε όλες τις προσαρμογές το έχω δεί)

πες το στην δασκάλα απο πρίν για να μην νομίσει ότι την υπονομεύεις αν τον πάρεις εσύ να τον αλλάξεις κτλ, ταίσεις κτλ.

 

αυτό είναι κάτι που θα γίνει όταν πλέον φύγεις και δεν είσαι στο χώρο όταν είναι να αλλάξει, θα έρθει δηλαδή η ώρα του μετά.

 

εσένα πως σου φάνηκε αυτός ο πρώτος αποχωρισμός??? ...!!

[Marilena]

Δωρα και Χαρη μπραβο σας !!!

Χαρηκα πολυ και περιμενα με αγωνια τα νεα σας !!!

Περιμενουμε και σημερα, ακομα καλυτερα !!!

[gavrias]

Μπράβο στο Χαρούλη σου Δώρα, αλλά πρώτα ένα μεγάλο μπράβο στη μαμά του απο αντιμετωπίζει με τόση αγάπη και σοβαρότητα την πρώτη επαφή με το σχολείο.

[dora]

Δευτερη μέρα σημερα και χρειαστηκε να επέμβω μόνο μία φορα..

Κατσαμε στην αρχη ενα δεκαλεπτο στην ταξη, μετα του ειπα παλι οτι παω να πιω λίγο νερο, εβαλε τα κλαμματα και εφυγα.

Εκλαψε ομως λίγο.. Τον πηρε η δακσλα του αγκαλια και σταματησε.. Με ειδοποιησαν μετα απο κανα μισαωρο να παω ξανα και μετα απασχοληθηκε με κατι παιδακια που μαγειρευανε και δεν μου εδωσε ιδιαιτερη σημασια οταν με ειδε να φευγω.. Εκατσε συνολο μια ωρα .. το δευτερο μισαωρο τα πηγε καλυτερα με λιγοτερα κλαμματα.

Εκλαψε οταν με ειδε την πορτα που πηγα να τον παρω και μετα γκρινιαζε για κανα μισαωρο μεχρι που κοιμηθηκε.

Εμενα γενικα δεν με εχει πολυεπιρρεασει η όλη κατασταση. Ο σταθμος μου φαινεται οτι ειναι πολυ καλο, το οτι με εχουν αφησει να μπαινοβγαινω στους χωρους μου προλαλει εντονα το αισθημα της εμπιστοσυνης απεναντι τους, οποτε δεν νιωθω ιδιαιτερο αγχος που τον αφηνω. Εχω προσαρμοσει και γω δεκαδες παιδια οποτε δεν εχω την απαιτηση το δικο μου παιδι να μην κλαψει. Αλλωστε ειναι η χειροτερη ηλικια τωρα που παει ο Χαρουλης στο σταθμο και αυτο κανει την προσαρμογη του πολυ δυσκολη..

[ΡΟΥΛΑ]

Μπράβο στον Χαρούλη!!!!!!!!

[Marilena]

Μπραβο στον Χαρουλη και μπραβο και στο Δωρακι..

Πολυ καλα βλεπω οτι πηγαινετε...