ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

[DALIA]

ΚΑΡΔΙΑ μου και εμένα υπάρχουν πολλές στιγμές πίστεψε με που με βγάζει έξω από τα ρούχα μου...

[ΚΑΡΔΙΑ]

και το οποίο αντιμετωπίζεις μόνο με την κουβέντα?

[anna+]

Μερικές φορές τα παιδιά μας υιοθετούν συμπεριφορές που μας προβληματίζουν και δεν ξέρουμε πως να τα χεριστούμε. Τα λόγια μοιάζουν να μην είναι αρκετά και νομίζουμε πως έχουμε εξαντλήσει κάθε μέθοδο...οπότε καταλήγουμε στη βια λεκτική, σωματική ή ψυχολογική.

Ίσως όμως να υπάρχει και άλλος δρόμος. Μπορεί όλες οι παραβατικές συμπεριφορές του παιδιού μας να είναι μια κραυγή αγωνίας για να το προσέξουμε, για να του δώσουμε αυτό που του λείπει. Προσοχή, μια αγκαλιά, ένα χάδι, πέντε λεπτά δικά του μόνο δικά του κι όχι μοιρασμένα με κάποιον άλλο - πέντε λεπτά στα οποία θα είναι εκείνο το κέντρο του κόσμου μας, μια επιβράβευση ή μια λογική εξήγηση για τα πρέπει και δεν πρέπει που προσπαθούμε να του επιβάλλουμε.

Πριν να καταλήξουμε πως δε βρίσκουμε λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά μας θα πρέπει να βεβαιωθούμε πως γνωρίζουμε πραγματικά ποιο είναι το πρόβλημα - αν δε βρεις τη ρίζα του προβλήματος δε μπορείς να το λύσεις οριστικά...

Η βια σε οποιαδήποτε μορφή της δεν μπορεί να θεωρηθεί λύση κανενός προβλήματος, αντίθετα θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόβλημα η ίδια καθώς επίσης και αιτία άλλων προβλημάτων.

Ακόμη και αυτά που μας φαίνονται απλά και μικρά μπορεί να είναι σοβαρά και μεγάλα μάτια ένος παιδιού. Μια ξυλιά ίσως να μας φαίνεται ανώδυνη αλλά δεν έχουμε ιδέα πόσο επώδυνη μπορεί να είναι για ένα παιδί τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά...

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το Plain talk about spanking που αφορά τις συνέπειες του δαρμού και των απειλών στα παιδιά. Στο φυλλάδιο υπάρχουν ακόμη περισσότερες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες τις οποίες δεν παραθέτω εδώ για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου.

 

 

Η Μόνιμη Επίδραση στα Παιδιά

Κάποιοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι κάθε βίαιη πράξη από έναν ενήλικο σε ένα παιδί αφήνει ένα συναισθηματικό σημάδι για όλη του τη ζωή, άσχετα από το πόσο σύντομη ή ελαφριά είναι αυτή η πράξη. Αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε σε κάποιο βαθμό από την προσωπική εμπειρία. Οι περισσότεροι από εμάς παραδεχόμαστε ότι οι πιο ζωηρές και δυσάρεστες παιδικές αναμνήσεις είναι εκείνες οι οποίες αναφέρονται σε στιγμές που πληγωθήκαμε από τους γονείς μας. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν τόσο δυσάρεστη τη μνήμη τέτοιων γεγονότων που προσποιούνται ότι ήταν ασήμαντα, ή και αστεία. Θα διαπιστώσετε ότι χαμογελάνε όταν περιγράφουν τι τους είχε συμβεί. Η ντροπή και όχι η ευχαρίστηση τους κάνει να χαμογελάνε. Για την προστασία τους από τον τωρινό πόνο μεταμφιέζουν τη μνήμη συναισθημάτων του παρελθόντος.

Σε μία απόπειρα να αρνηθούν ή να μειώσουν τους κινδύνους του δαρμού, πολλοί από αυτούς που τον εξασκούν διαφωνούν λέγοντας «Ο ξυλοδαρμός διαφέρει πολύ από την παιδική κακοποίηση»,ή «Ένα μικρό χτύπημα στον πισινό δεν έβλαψε ποτέ κανέναν».Αλλά έχουν λάθος. Μία καλή σύγκριση με το δαρμό είναι οι χημικές ενώσεις που περιέχουν μόλυβδο. Οι περισσότεροι άνθρωποι παλαιότερων γενεών, ζούσαν σε σπίτια βαμμένα με μπογιά η οποία είχε ως βάση το μόλυβδο, και οι περισσότεροι επιβίωσαν χωρίς τα σχετικά συμπτώματα ασθένειας. Ήταν έξυπνοι, ή απλά τυχεροί; Σήμερα, δεν χρησιμοποιούμε πλέον αυτή τη μπογιά. Γνωρίζουμε. Παρόμοια, οι ενημερωμένοι γονείς αναγνωρίζουν ότι το να δέρνουν τα παιδιά είναι σα να τα εκθέτουν σε μία επικίνδυνη τοξική ουσία. Δεν ωφελεί σε τίποτα και το ρίσκο είναι μεγάλο.

Αλλά κάποιοι γονείς θα ρωτήσουν «πως μπορείς να ισχυριστείς ότι είσαι καλός γονέας αν δεν αρπάξεις το παιδί που πρόκειται να τρέξει έξω σ’ένα δρόμο με κυκλοφορία και δεν του δώσεις ένα καλό χέρι ξύλο, ώστε οι προειδοποιήσεις σου για τον κίνδυνο να μη ξεχαστούν;»

Στην πραγματικότητα, το ‘ξύλο’ θέτει τα παιδιά σε μία κατάσταση ισχυρού συναισθηματικού μπλοκαρίσματος κάνοντας δύσκολο να πάρουν τα μαθήματα που, όπως υποστηρίζουν οι ενήλικες, προσπαθούν να διδάξουν. Δίνοντας ‘ένα καλό χέρι ξύλο’ δεν μειώνεται το άγχος του ενηλίκου ούτε βελτιώνεται η συμπεριφορά του παιδιού. Οι ενήλικοι που δέρνουν, τείνουν να θυμώνουν περισσότερο…Παιδιά που δέρνονται τείνουν να συμπεριφέρονται χειρότερα. Και η αρνητική επίδραση του δαρμού στο παιδί μπορεί να έχει μακρά ή μόνιμη διάρκεια. Δε διδάσκει στα παιδιά ότι τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά είναι επικίνδυνα. Τους διδάσκει ότι οι ώριμοι από τους οποίους εξαρτώνται, είναι επικίνδυνοι.

 

Χαμένη Εμπιστοσύνη

Το δαρμένο παιδί είναι λιγότερο ικανό να βλέπει το γονέα ως πηγή αγάπης, προστασίας και παρηγοριάς, στοιχεία ζωτικά για την υγιή ανάπτυξη κάθε παιδιού. Στα μάτια του παιδιού ο γονέας φαίνεται να είναι τώρα πηγή κινδύνου και πόνου.

Ο φόβος, η μνησικακία και η δυσπιστία που προκύπτουν από το δαρμό, υποβιβάζουν τα αισθήματα προσκόλλησης του παιδιού για τους σημαντικότερους στην ζωή του ενήλικες. Το παιδί που προδίδεται, όπως και το παιδί στο οποίο δεν δίνεται επαρκής τροφή, ζέστη ή ξεκούραση, υποφέρει και αποτυγχάνει να ωριμάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Απειλές

Κάποιοι γονείς σπάνια δέρνουν ή δεν δέρνουν καθόλου, αλλά πάντα απειλούν ότι θα κάνουν τρομερά πράγματα. «Αν δεν είσαι ήσυχος-η όσο μιλάω στο τηλέφωνο, θα σου ράψω το στόμα με μία μεγάλη βελόνα,» ή «Καλύτερα να προσέχεις, γιατί κάποιος θα σου κόψει τα δάχτυλα. Αυτό κάνουν στα άτακτα παιδιά που πιάνουν πράγματα που δεν πρέπει.» Το βρίσκουν εύκολο να χειρίζονται με τέτοιους τρόπους τα παιδιά-τουλάχιστον προσωρινά.

Αρχικά, καθώς τα παιδιά πιστεύουν τις απειλές των ενηλίκων, υπακούουν από φόβο. Αλλά σύντομα μαθαίνουν να εξαπατούν και να ψεύδονται ώστε να αποφύγουν τις φοβερές τιμωρίες που πιστεύουν ότι τους επιφυλάσσονται. Αργότερα, ενώ ανακαλύπτουν ότι οι απειλές είναι κενές, συμπεραίνουν (σωστά) ότι οι ώριμοι τους οποίους εμπιστευόταν κάποτε, είναι στην πραγματικότητα αναξιόπιστοι. Όταν εκλείπει η εμπιστοσύνη με αυτόν τον τρόπο ανάμεσα στα παιδιά και στους στενότερους φροντιστές τους, η ικανότητα του παιδιού να σχηματίζει σχέσεις εμπιστοσύνης με άλλους μειώνεται επίσης. Αυτό ίσως να τα καθιστά ανίκανα δια βίου για συνεργασίες ή στενές σχέσεις.

Οι άνθρωποι που έχουν ζημιωθεί με αυτόν τον τρόπο τείνουν να βλέπουν όλες τις σχέσεις ως διαπραγματεύσεις, ως συμφωνίες οι οποίες είτε θα πετύχουν είτε θα χαθούν. Η αθωότητα, η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη αντιμετωπίζονται ως αδυναμίες προς εκμετάλλευση, ακριβώς όπως συνέβη κάποτε στους ίδιους.

 

Δύναμη

Το ‘ξύλο’ διδάσκει στα παιδιά ότι η ανθρώπινη αλληλεπίδραση βασίζεται στη ‘δύναμη’, η οποία ορίζει το σωστό. Όσο περισσότερο έχει δαρθεί ένα παιδί τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα αυτό το παιδί να γίνει ένας ενήλικος που συναλλάσσεται με τους άλλους, όχι με το λόγο και το καλό παράδειγμα, αλλά με τη δύναμη.

 

Πηγή: Plain talk about spanking -

ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΡΜΟ By JORDAN RIAK

http://www.nospank.net/pt-gr.pdf

 

Κι ένα βιντεάκι για το πως νιώθουν τα παιδιά για το δαρμό - διαβάστε και τα comments κάτω από το video έχουν αρκετό ενδιαφέρον

 

 

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

Παρασκευή σκέψου το εξής,απο τη δική του πλευρά τι συμβαίνει?

Η μαμά που ήτανε όλη δική του ξαφνικά ασχολείται με το μωρό, το ότι το μωρό έπεσε (είναι κάτι που θα μπορουσε να συμβεί και χωρίς να το έχει προκαλέσει εκείνος) ένιωσε ότι ήτανε αιτία να τιμωρηθεί πάλι ή η μαμά να "απομακρυνθεί"... σκέψου ότι στο δικό του μυαλουδάκι για όλα όσα του συμβαίνουν αιτία είναι το μωρό σας.Δε μπορεί να σκεφτεί το παιδί με τη λογική ενός ενήλικα.

Έχεις σκεφτεί αντί για όποια τιμωρία να ρίξεις παραπάνω βάρος στο να νιώσει ασφαλής ως προς την αγάπη σας σ'εκείνον?

 

Eυχαριστώ για την απάντησή σου. Καταρχήν για να συζητάω το θέμα σημαίνει ότι και εμένα δε μου αρέσει να κοκκινίζω το ποπουδάκι του και μετά κλαιω από τύψεις. Γενικά δεν το βαράω, μόνο όταν νιώθω ότι τα όριά του φτάνουν στο σημείο να βλάψει σοβαρά το άλλο μου παιδί. Τα αγαπάω το ιδιο. Το πέσιμο της μικρής ήταν τόσο δυνατό και με φόρα που από μόνη της δε θα μπορούσε να το καταφέρει. Γι αυτό ΞΕΡΙΖΩΘΗΚΑΝ επι τόπου και τα 2 δοντάκια της. Περιττό να σας πω το ψυχολογικό πρόβλημα της μικρής που της λοίπουν τα δοντάκια.

Εχω έρθει στη θέση του μεγάλου και καταλαβαίνω τη λογική του (ήμουν και εγώ το πρώτο παιδί της οικογένειάς μου και ζήλευα εξίσου). Του κάνω άπειρες συζητήσεις και πάντα φροντίζω μεσ΄στη μέρα κάποια ώρα για τους δυό μας που μου μιλάει σαν μεγάλος άνθρωπος. Νομίζω ότι εκείνη την ώρα καταλαβαίνει τα πάντα αλλά όταν τη βλέπει δε μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του. Τέσπα, ξεφύγαμε από το θέμα. Αυτό που έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου είναι ότι δε μπορώ να ανεχθώ κανέναν να μου κακοποιεί τα παιδιά, γίνομαι Τούρκος, σκύλα, και δυστυχώς δε μπορώ να εξαιρέσω ούτε το γιό μου όταν βαρά τη μικρή. Πρέπει να συγκρατηθώ αλλά εκείνη την ώρα σα να μη λειτουργεί η λογική. Πιστευω ότι η μόνη λύση είναι να βλέπονται πολύ λίγο μεσ στη μέρα έτσι ώστε να μη προλαβαίνουν να τσακωθούν. Ευτυχώς τώρα με τα σχολεία θα χαθούν γιατί στις διακοπές ¨παραγνωρίστηκαν¨ μου φαίνεται!

Κορίτσια ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

[vagos789]

Δύναμη

Το ʽξύλοʼ διδάσκει στα παιδιά ότι η ανθρώπινη αλληλεπίδραση βασίζεται στη ʽδύναμηʼ, η οποία ορίζει το σωστό. Όσο περισσότερο έχει δαρθεί ένα παιδί τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα αυτό το παιδί να γίνει ένας ενήλικος που συναλλάσσεται με τους άλλους, όχι με το λόγο και το καλό παράδειγμα, αλλά με τη δύναμη.

 

Να κανω τον συνηγορο του διαβολου και να ρωτησω:

Αυτο (ανωθεν) τωρα ειναι κακο;Ισως δεν ειναι ηθικο,παντως ειναι ρεαλιστικο.

Μπορει να μην μας αρεσει αλλα ετσι κινειται ο κοσμος,απο ανθρωπους με πυγμη και δυναμη,οχι απο ρητορες ή φιλοσοφους.

 

Αυτο δεν σημαινει οτι επικροτω την σωματικη τιμωρια,παρακαλω απαντηστε επι του συγκεκριμενου θεματος μονο.

[maira95]

Παρασκευή σκέψου το εξής,απο τη δική του πλευρά τι συμβαίνει?

Η μαμά που ήτανε όλη δική του ξαφνικά ασχολείται με το μωρό, το ότι το μωρό έπεσε (είναι κάτι που θα μπορουσε να συμβεί και χωρίς να το έχει προκαλέσει εκείνος) ένιωσε ότι ήτανε αιτία να τιμωρηθεί πάλι ή η μαμά να "απομακρυνθεί"... σκέψου ότι στο δικό του μυαλουδάκι για όλα όσα του συμβαίνουν αιτία είναι το μωρό σας.Δε μπορεί να σκεφτεί το παιδί με τη λογική ενός ενήλικα.

Έχεις σκεφτεί αντί για όποια τιμωρία να ρίξεις παραπάνω βάρος στο να νιώσει ασφαλής ως προς την αγάπη σας σ'εκείνον?

 

καλημερα και απο μενα,

θα συμφωνησω με αυτα που γραφεις GAVRIAS και θα ηθελα να συμπληρωσω,επειδη περιπου εχω κι εγω το ιδιο προβλημα ,ο μεγαλος μου γιος θα κλεισει 4 ετων το Νοεμβριο και η μπεμπα μου κοντευει 9 μηνων,

και η παιδιατρος μου ειχε φερει σαν παραδειγμα το πως θα ενιωθα εγω αν ο αντρας μου εφερνε καποια αλλη γυναικα στο σπιτι....

να σκεφτουμε δηλαδη και το πως νιωθει κι ενα παιδακι 4 ετων με τον ερχομο ενος νεου μελους στην οικογενεια

ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα και πολυ λεπτες ισορροπιες.......

 

ΚΑΡΔΙΑ μου το ότι κορόιδευε ένα μικρό παιδί τη γιαγιά του δεν το βρίσκω λόγο να το χτυπήσεις.Πως ένα μικρό μπορεί να κοροιδεύει τη γιαγιά ? Αν το γυρνούσατε στην πλάκα με κάποιο τρόπο ?

Θα το πω γιατί γράφτηκε παραπάνω...είναι το μόνο πράγμα που πραγματικά λέω ΠΟΤΕ δεν θα το κάνω και είμαι κάθετη σ'αυτό...σε όλα τα άλλα αφήνω και ένα μικρό κενό στο μυαλό μου για το ίσως, όσο σίγουρη και να είμαι...

Ναι σε ότι αφορά το παιδί μπορώ και συγκρατώ και τα νευρα και την κούραση και όλα..

 

κι εδω συμφωνω, και θα ηθελα να πω οτι ολοι μας δεν εχουμε τις ιδιες αντοχες, αρα μηπως καπου κι εμεις οι γονεις πρεπει να αλλαξουμε?

[DALIA]

Να κανω τον συνηγορο του διαβολου και να ρωτησω:

Αυτο (ανωθεν) τωρα ειναι κακο;Ισως δεν ειναι ηθικο,παντως ειναι ρεαλιστικο.

Μπορει να μην μας αρεσει αλλα ετσι κινειται ο κοσμος,απο ανθρωπους με πυγμη και δυναμη,οχι απο ρητορες ή φιλοσοφους.

 

Αυτο δεν σημαινει οτι επικροτω την σωματικη τιμωρια,παρακαλω απαντηστε επι του συγκεκριμενου θεματος μονο.

 

ας υποθέσουμε ότι έχεις δίκιο? ΚΑΙ σημαίνει κάτι αυτό, στη συζήτηση που έχουμε ????

Γίατί να μη σταματήσει η βία παντελώς και να ξαναρχίσει ο κόσμος να κινείτε με ρήτορες και φιλόσοφους ???

[anna+]

Να κανω τον συνηγορο του διαβολου και να ρωτησω:

Αυτο (ανωθεν) τωρα ειναι κακο;Ισως δεν ειναι ηθικο,παντως ειναι ρεαλιστικο.

Μπορει να μην μας αρεσει αλλα ετσι κινειται ο κοσμος,απο ανθρωπους με πυγμη και δυναμη,οχι απο ρητορες ή φιλοσοφους.

 

Αυτο δεν σημαινει οτι επικροτω την σωματικη τιμωρια,παρακαλω απαντηστε επι του συγκεκριμενου θεματος μονο.

 

 

Θα απαντήσω επί του συγκεκριμένου θέματος και μόνο:

Η δύναμη όπως ορίζεται εδώ στο συγκεκριμένο απόσπασμα δεν αφορά τη δύναμη της θέλησης και των λόγων αλλά τη δύναμη που έχεις απέναντι σε κάποιον αδύναμο και του επιβάλλεσαι κάνοντας χρήση της.

Δε μιλάμε για ανθρώπους με πυγμή αλλά για ανθρώπους που ασκούν πίεση στους άλλους εκμεταλλευόμενοι το φόβο που προκαλούν!!!

Το απόσπασμα που παρέθεσα σε σχέση με τη δύναμη στη συνέχεια (απλώς δεν τα ανέφερα εδώ)αναφέρει και μερικά παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων πχ βιαστές, βίαιους συζύγους, νταήδες κ.λπ.

 

Το πως κινείται ο κόσμος δεν πρέπει να θεωρηθεί και ασφαλές κριτήριο για το τι είναι σωστό ή λάθος.

Αν μεγαλώνουμε την αυριανή γενιά με βάση το πως κινείται ο κόσμος σήμερα το μέλλον θα έχει τα πιο σκοτεινά χρώματα!

[gavrias]

ϊσως να να μην το μετέφερα σωστά: Δεν την κορόιδεψε και απλά την χτύπησα. Της μίλησε άσχημα, και όσο της μίλαγα και της έλεγα να ζητήσει συγνώμη τόσο εκείνη το έκανε πιο έντονα και πιο κοροιδευτικά. Πήγα μπροστά της και προσπάθησα να της πω πιο έντονα να ζητήσει συγνώμη, αλλά χειροτέρευε το πράγμα.Κάποια στιγμή έχασα την ψυχραιμία μου και της έπιασα το αυτί (όχι να την πονέσω εννοείται) απλά την "υποχρέωσα" ας πούμε να πάει στην γιαγιά της και να της ζητήσει συγνώμη.

Ξέρεις και όταν περιγράφεις τέτοιες καταστάσεις, σχεδόν ποτέ δεν μπορείς να δώσεις τον ακριβή παλμό της στιγμής.

Τέλος πάντων, πραγματικά σε ζηλεύω που το λες αυτό και που είσαι τόσο κάθετη σε αυτό το θέμα. Δυστυχώς δεν μπορώ να το πω έγώ που ενω΄γενικά είμαι ήρεμος άνθρωπος, ώρες ώρες με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου.

Μακάρι να μπορούσε αυτή την στιγμή να καταλάβει η κόρη μου πόσο άσχημα αισθάνομαι που το λέω αυτό. ΄Δεν θα άλλαζε τίποτα από το παρελθόν και δεν θα έσβηνε αυτές τις ατυχείς στιγμές βέβαια....

 

 

Πριν λίγο καιρό ο γιός μου μίλησε στη μαμά μου απότομα (άσε με ,μη με κοιτάς),εκείνη την ώρα του έιπα: αγάπη μου η γιαγιά είναι η μαμά μου και δε μου αρέσει να της μιλάς έτσι γιατί στενοχωριέμαι και θυμώνω.

Αφού με κοίταξε για λίγο σοβαρός, της ζήτησε μόνος του συγνώμη.

Πολλές φορές ,δίνουμε μια εντολή στα παιδιά (ζήτα συγνώμη,πές ευχαριστώ,μη μιλάς έτσι) χωρίς να σκεφτούμε να τους εξηγήσουμε με απλά λόγια γιατί αυτό που κάνουν ή δεν κάνουνε δε μας αρέσει ή τι μπορεί να προκαλέσει σε μας ή στους άλλους.

Αν το κάνουμε όμως (να εξηγήσουμε) είναι εκπληκτικό το πόσο συνεργάσιμα γίνονται κατανοόντας το λόγο.

[ΚΑΡΔΙΑ]

Ίσως να νομίζεις gavrias ότι δεν προσπαθώ με τα λόγια. Εννοείται ότι όλα επεξηγούνται και προσπαθώ να μην φτάσω σε αυτό το σημείο. Μην κρίνεις όμως, όλα τα παιδιά δεν είναι το ίδιο. Συμφωνώ ότι ορισμένες φορές γίνονται συνεργάσιμα και μας εκπλήσσουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συνετίζονται πάντα όταν εμείς θέλουμε. Για αυτό και είναι παιδιά.

Τέλος πάντων, δεν έχω απαιτήσεις να δίνω εντολές και να εκτελούν, απλά να καταλαβαίνουν ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.

Σε ευχαριστώ πάντων για την απάντηση. Τουλάχιστον από εδώ και στο εξής, για προσπαθώ ακόμα περισσότερο να συγκρατώ τα νεύρα μου. Ελπίζω κάποια στιγμή να πιάσει!!

[DALIA]

και το οποίο αντιμετωπίζεις μόνο με την κουβέντα?

 

ΚΑΡΔΙΑ μου ανάλογα με την περίπτωση....

η έσχατη ας πούμε η δική μου είναι η τσιρίδα..μέχρι εκεί μπορεί να φτάσω...

[Eleftheria]

Να κανω τον συνηγορο του διαβολου και να ρωτησω:

Αυτο (ανωθεν) τωρα ειναι κακο;Ισως δεν ειναι ηθικο,παντως ειναι ρεαλιστικο.

Μπορει να μην μας αρεσει αλλα ετσι κινειται ο κοσμος,απο ανθρωπους με πυγμη και δυναμη,οχι απο ρητορες ή φιλοσοφους.

 

Αυτο δεν σημαινει οτι επικροτω την σωματικη τιμωρια,παρακαλω απαντηστε επι του συγκεκριμενου θεματος μονο.

 

Ο κόσμος κινείται από τους δυναμικούς ανθρώπους, δηλαδή από ανθρώπους που διοχετεύουν την ενέργεια τους στο πνεύμα τους, το ύφος,… και όχι στη φυσική σωματική τους δύναμη.

Ο άνθρωπος με πυγμή και δύναμη, μπορεί να επιβληθεί χωρίς να αμολάει σφαλιάρες. Γι’ αυτό έχει το στόμα και τη σκέψη. Διαφορετικά δεν θα χρειαζόταν να μιλάμε, απλά θα τις παίζαμε μεταξύ μας!

Στα μικρά παιδάκια, που προσπαθούν να κατανοήσουν καταρχήν το «σωστό» και εν συνεχεία να το εμπεδώσουν, δεν ξέρω τι νόημα έχει το «ξύλο».

Η γνώμη μου είναι ότι όταν κάνουν κάτι για πρώτη φορά, τους λέμε ότι «αυτό δεν είναι σωστό διότι….. ». Το γεγονός ότι εμείς το είπαμε 1 φορά, δεν σημαίνει ότι αυτά το κατανόησαν κιόλας με τη μία. Το 1 φορά του ενήλικου μπορεί να αντιστοιχεί σε 10 φορές για να το κατανοήσει το μικρό παιδί. Βάλε άλλες 10 φορές, για να το εμπεδώσει, σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί να μιλήσουμε 20 φορές στο παιδί για το ίδιο θέμα! Δε νομίζω ότι το κάνουμε φιλόσοφο μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Και το γεγονός ότι κάποια θέματα τα πιάνουν με τη μία, έχει να κάνει με το ότι σ’ αυτά τα θέματα επικεντρώνουν το 100% της προσοχής και του ενδιαφέροντος τους. Μπορεί να είναι ‘επιλεκτικά έξυπνα’ γιατί κάποια θέματα τα ενδιαφέρουν περισσότερο από κάποια άλλα.

Ο στόχος μας είναι να βοηθήσουμε το παιδί να καταλάβει την ουσία του θέματος και όχι να το εκφοβίσουμε ώστε να μην το ξανακάνει. Οι εκφοβισμοί δημιουργούν κενά στο μυαλό τους.

[DALIA]

ελευθερία μου πόσο δίκιο έχεις γιάυτο το επιλεκτικά...

επίσης έχουν και επιλεκτική ακοή...

[Aggela]

Καλημερα κοριτσια,προσπαθησα να διαβασω σχεδον ολα τα μνμ. και θα ηθελα να πω την γνωμη μου, οταν βλεπω καποιους γονεις ( ο ΘΕΟΣ να τους κανει γονεις ) να χτυπανε μικρα αθωα πλασματακια μου ερχεται να τους χτυπησω εγω, μακαρι να υπηρχε κρεμαλα ,θα τους κρεμαγα ολους, με ποιο δικαιωμα τα χτυπουν και οχι μονο σωματικα αλλα και ψυχολογικα? ΚΑΝΕΝΑ , δικαιωμα εχουν να αναθρεψουν σωστα και να τους δωσουν τα σωστα εφοδια να βγουν στην κοινωνια οταν μεγαλωσουν, ειμαι 100% εναντια σε αυτη την μορφη βιας ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν θα χτυπαγα το παιδι μου υπαρχουν και αλλος τροπος να ακουσει το παιδι οπως να συζητησης μαζι του, θα σας πω ενα προσωπικο παραδειγμα για να καταλαβεται.

Οταν πηγαινα δημοτικο ειχαμε εναν δασκαλο στην αναγνωση-ορθογραφια που ειχε ενα ραβδη λεπτο ξυλινο μακρυ , οταν καναμε λαθος στην ορθογραφια μας σηκωνε στο πινακα, μας απλωνε τα χερια μπροστα και αναλογος το λαθος που καναμε μας χτυπαγε στα χερια και στις παλαμες (2 εως 5 φορες σε καθε χερι )αλλα πολυ δυνατα , πονος μεχρι δακρυ και φωνες ,περασαμε 2 χρονια μαρτυρικα ,εγω προσωπικα δεν εμαθα ποτε να γραφω σωστα απο αυτον τον δασκαλο , ακομα και τωρα με πιανει τρομος με αυτον τον ανθρωπο οταν τον σκεφτομαι.

Θα ηθελα να υπηρχε καλυτερη ενημερωση σχετικα με την βια στα παιδια απο ολα τα ΜΜΕ ας κανουν κατι σωστο επιτελους!!!

[vagos789]

Ποσο νοημα εχει να εξηγεις σε ενα παιδι;Ποσα μπορει να καταλαβει;

Βλεπω καποιους γονεις με απυθμενη υπομονη , που εξηγουν στα παιδακια ωρες ατελειωτες,αλλα νομιζω οτι και αυτο εχει ενα οριο,ποσα μπορεις να πεις πχ σε ενα παιδι 2 ετων και να τα καταλαβει;

 

Βλεπω τον ξαδερφο μου που εξηγει στο 1.5 ετους μωρο (σε οικογενειακη συγκεντρωση) οτι εχουν οικονομικες δυσκολιες και δεν γινεται να παιρνουν ολο παιχνιδια κτλ,φυσικα η απαντηση ηταν κατι στο στυλ "αμπαανταα ε γκου;οουυαααααααααααααα!"

Παρομοίως τον βλεπω να εξηγει στην 5χρονη κορη του οτι δεν πρεπει να εχει τα ποδια πανω στον καναπε,περιπου 10 φορες σε διαστημα 5 λεπτων το εξηγησε,η κορη του φυσικα τον εγραφε.

 

Δεν λεω οτι η βια ειναι λυση,λεω οτι τα παιδια δεν ειναι ενηλικες και το να τους φερεσαι οπως σε ενηλικες δεν εχει παντα νοημα,ισως τις περισσοτερες φορες δεν εχει κανενα νοημα.Βεβαια εδω τιθεται το θεμα ποια ειναι η εναλλακτικη,και εκει δεν εχω απαντηση.

 

ΥΓ:Aggela,ο Michael Jackson ειχε παρομοια διαπαιδαγωγηση με εσενα,το αποτελεσμα ειναι οτι εγινε ενας απο τους πιο επιτυχημενους σταρ ολων των εποχων.(Βεβαια με βαρυ τιμημα)

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

Καλημερα κοριτσια,προσπαθησα να διαβασω σχεδον ολα τα μνμ. και θα ηθελα να πω την γνωμη μου, οταν βλεπω καποιους γονεις ( ο ΘΕΟΣ να τους κανει γονεις ) να χτυπανε μικρα αθωα πλασματακια μου ερχεται να τους χτυπησω εγω, μακαρι να υπηρχε κρεμαλα ,θα τους κρεμαγα ολους, με ποιο δικαιωμα τα χτυπουν και οχι μονο σωματικα αλλα και ψυχολογικα? ΚΑΝΕΝΑ , δικαιωμα εχουν να αναθρεψουν σωστα και να τους δωσουν τα σωστα εφοδια να βγουν στην κοινωνια οταν μεγαλωσουν, ειμαι 100% εναντια σε αυτη την μορφη βιας ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν θα χτυπαγα το παιδι μου υπαρχουν και αλλος τροπος να ακουσει το παιδι οπως να συζητησης μαζι του, οταν τον σκεφτομαι.

QUOTE]

 

Ποτέ μη λες ποτέ, και να ξέρεις ότι σε μερικές περιπτώσεις τα πράγματα δεν είναι μόνο άσπρα ή μαυρα! Βέβαια στη δική σου περίπτωση με ένα μόνο παιδάκι που σας έχει όλους από πάνω τι του λείπει για θυμώσει και να σε νευριάσει; Ενα = κανένα. Για κάνε και κανα δευτερο και θα τα ξαναπούμε με τις αντοχές σου και τη συμπεριφορά του πρώτου παιδιού. Δεν έχεις δει τίποτα για να μπορέσεις να είσαι τόσο απόλυτη. Μιλάω βέβαια σε περίπτωση που κρίνεις και τα δικά μου μηνύματα, μιας που τα διάβασες όλα! Γενικώς δεν είμαι υπέρ του ξυλοδαρμού αλλά...

[DALIA]

Ποσο νοημα εχει να εξηγεις σε ενα παιδι;Ποσα μπορει να καταλαβει;

 

όσα και να καταλάβει, κέρδος είναι παιδιά είναι δεν είναι χαζά

 

Βλεπω καποιους γονεις με απυθμενη υπομονη , που εξηγουν στα παιδακια ωρες ατελειωτες,αλλα νομιζω οτι και αυτο εχει ενα οριο,ποσα μπορεις να πεις πχ σε ενα παιδι 2 ετων και να τα καταλαβει;

 

να τους χαίρεσαι αυτούς τους γονείς...σπανίζουν σήμερα...

η επανάληψη είναι το κλειδί σ'αυτή την ηλικία...

 

Βλεπω τον ξαδερφο μου που εξηγει στο 1.5 ετους μωρο (σε οικογενειακη συγκεντρωση) οτι εχουν οικονομικες δυσκολιες και δεν γινεται να παιρνουν ολο παιχνιδια κτλ,φυσικα η απαντηση ηταν κατι στο στυλ "αμπαανταα ε γκου;οουυαααααααααααααα!"

 

συμφωνώ μαζί σου μόνο στα των οικονομικών δυσκολιών...

ναι το παιδί αυτό δεν το καταλαβαίνει...

από πολύ μικρός όταν ήταν του εξηγούσε και φυσικά πάντα το τηρούσα ότι όταν πάμε σε μαγαζί με παιχνίδια πέρνουμε πάντα μόνο ένα...απάντηση δεν έπερνα ποτέ...εγώ όμως το έλεγα και το ξαναέλεγα..

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ? ο μικρός 4 ετών σήμερα πάμε σε ΚΟΥΚΟΥ/JUMBO κτλ.. πέρνει πάντα μόνο ένα και μου λέει " είμαι εντάξει μαμά, εγώ τελείωσα" χωρίς υστερίες και παρατράγουδα...επίσης πολλές φορές κάθεται σε stand με παιχνίδι και δεν μπορεί να αποφασίσει πιο να πάρει, μόνο και μόνο γι'αυτό έχω μπει στον πειρασμό να του τα πάρω και τα 2 αλλά δεν το κάνω φυσικά....

 

Παρομοίως τον βλεπω να εξηγει στην 5χρονη κορη του οτι δεν πρεπει να εχει τα ποδια πανω στον καναπε,περιπου 10 φορες σε διαστημα 5 λεπτων το εξηγησε,η κορη του φυσικα τον εγραφε.

 

δεν βρήκε τη χρυσή τομή μάλλον...

 

Δεν λεω οτι η βια ειναι λυση,λεω οτι τα παιδια δεν ειναι ενηλικες και το να τους φερεσαι οπως σε ενηλικες δεν εχει παντα νοημα,ισως τις περισσοτερες φορες δεν εχει κανενα νοημα.Βεβαια εδω τιθεται το θεμα ποια ειναι η εναλλακτικη,και εκει δεν εχω απαντηση.

 

έχεις παιδάκια ?

[elachl]

παρασκευη και 13 το 1=κανενα τι σημαινει?το ακουω συχνα και ομολογω οτι με νευριαζει αυτη η νοοτροπια...δηλαδη οσοι εχουν ενα μωρο οπως εγω παει να πει οτι δεν εχουν θεματα να λυσουν?

[vagos789]

 

 

 

έχεις παιδάκια ?

 

 

Αστην αυτη την ερωτηση,ποναει

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

παρασκευη και 13 το 1=κανενα τι σημαινει?το ακουω συχνα και ομολογω οτι με νευριαζει αυτη η νοοτροπια...δηλαδη οσοι εχουν ενα μωρο οπως εγω παει να πει οτι δεν εχουν θεματα να λυσουν?

 

Δεν είναι νοοτροπία είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! Και εγώ δεν μπορούσα να το καταλάβω πριν κάνω δευτερο. Εννοείται ότι και με το ένα παιδί έχεις θέματα να λύσεις αλλά για να λέω ότι 1=κανένα φαντάσου τι γίνεται με παραπάνω παιδιά. Όλα αυξάνονται με γεωμετρική και όχι αριθμητική πρόοδο. Το μόνο που μειώνεται είναι η αντοχές και η ψυχική ηρεμία της μάνας. Γι αυτό λένε επίσης και το "όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει". Επίσης όταν τυχαίνει, σπάνια βέβαια, να είμαι με το ένα μόνο παιδί στο σπίτι όλα είναι μέλι -γάλα, ούτε καν καταλαβαίνω ότι υπάρχει παιδί, φαντασου! Εδώ κι αν κολλάει το ένα =κανένα!!!!!!

[elachl]

δεν εχω παρακολουθησει το θεμα αλλα αυτο το 1=κανενα οταν το ακουω με χτυπαει ηλεκτρικο ρευμα..το λενε καποιοι με παλια μυαλα για να σε προτρεψουνε να κανεις πολλα παιδια...μονο που το ακουω....νομιζω οτι ειναι εντελως λαθος σας εκφραση...

[ΚΑΡΔΙΑ]

παρασκευη και 13 το 1=κανενα τι σημαινει?το ακουω συχνα και ομολογω οτι με νευριαζει αυτη η νοοτροπια...δηλαδη οσοι εχουν ενα μωρο οπως εγω παει να πει οτι δεν εχουν θεματα να λυσουν?

 

Καλημέρα σε όλους!

 

Ελένη μου, επέτρεψέ μου να σου πω να μην εκνευρίζεσαι! Και εγώ πριν κάνω το δεύτερο παιδάκι΄πίστευα ότι έπηζα πολύ, τώρα όμως (και το λέω και στους φίλους μου) πιστεύω ότι δεν συγκρίνεται η κούραση, η πίεση, οι ανάγκες των 2 παιδιών με το 1 παιδί.

Εννοείται ότι δεν συγκρίνεται και η χαρά, αλλά είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις όλα όπως τα θέλεις και να ικανοποιήσεις και τις απαιτήσεις 2 μικρών (και μετέπειτα μεγάλων) παιδιών.

Καμιά φορά τυγχάνει να είμαι μόνη μου με το ένα ή με το άλλο έστω και για μισή ώρα και αισθάνομαι εντελώς διαφορετικά. Σαν να είμαι πιο ανάλαφρη.

Προς Θεού δεν αλλάζω τα παιδιά μου με τίποτα, αλλά όλα πια γίνονται εις διπλούν, άρα με μεγαλύτερο κόπο.

Αυτό φαντάζομαι εννοεί και η Παρασκευή-13.

[DALIA]

Αστην αυτη την ερωτηση,ποναει

 

λυπάμαι πραγματικά αν σε έφερα σε δύσκολη θέση...δεν ήταν στις προθέσεις μου..τώρα θα μου πεις ας πρόσεχες πως μιλούσες και θα έχει δίκιο..ζητάω ειλικρινά συγνώμι γι'άυτήν μου την τοποθέτηση:(

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

δεν εχω παρακολουθησει το θεμα αλλα αυτο το 1=κανενα οταν το ακουω με χτυπαει ηλεκτρικο ρευμα..το λενε καποιοι με παλια μυαλα για να σε προτρεψουνε να κανεις πολλα παιδια...μονο που το ακουω....νομιζω οτι ειναι εντελως λαθος σας εκφραση...

 

Εννοώ αυτό ακριβώς που έγραψε και η ΚΑΡΔΙΑ, και όχι αυτό που λένε οι γιαγιάδες για να κάνεις πολλά παιδιά!

[DALIA]

Δεν είναι νοοτροπία είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! Και εγώ δεν μπορούσα να το καταλάβω πριν κάνω δευτερο. Εννοείται ότι και με το ένα παιδί έχεις θέματα να λύσεις αλλά για να λέω ότι 1=κανένα φαντάσου τι γίνεται με παραπάνω παιδιά. Όλα αυξάνονται με γεωμετρική και όχι αριθμητική πρόοδο. Το μόνο που μειώνεται είναι η αντοχές και η ψυχική ηρεμία της μάνας. Γι αυτό λένε επίσης και το "όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει". Επίσης όταν τυχαίνει, σπάνια βέβαια, να είμαι με το ένα μόνο παιδί στο σπίτι όλα είναι μέλι -γάλα, ούτε καν καταλαβαίνω ότι υπάρχει παιδί, φαντασου! Εδώ κι αν κολλάει το ένα =κανένα!!!!!!

 

Καταρχην δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ...

εμένα δεν με ενοχλεί απλά, με εξοργίζει...έχω μαλώσει με φίλη γι'αυτό το λόγο...

Η μητρότητα πως μετριέται ?? με την ποσότητα ??

 

μειόνοντε γράφεις παρασκευη οι αντοχές και η ψυχική ηρεμία....μπορεί..

ήταν επιλογή σου να κάνεις τα παιδιά σου με τόσο μικρή διαφορά ηλικίας..ήξερες τις συνέπεις του έχω στην ουσία 2 μωρά μέσα στο σπίτι...

 

επίσης όλα είναι σχετικά...μπορεί να έχεις 5 παιδιά μέσα στο σπίτι και να μην σε προβληματισουν ποτέ και επίσης μπορεί να έχεις 1 και να ισούτε με 20...