Φοβάται τα πάντα!

[αγγελακια]

Σιγα μην καταλαβουν ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,και ακομα εαν δειξουν οτι καταλαβαν τι λεω και τι θελω αποκλειεται να τα εφαρμοσουν Το πολυ πολυ να μου λεει ψεματα οπωσ κανει και τωρα

Μου λεει οτι τα παιδια σε αυτην κανουν κακα και τσισα παντα στο γιο γιο ενω οταν εγω τα παιρνω σπιτι το απογευμα τις τελευταιες μερες εχω πανατα ατυχηματα

Πωσ γινεται αυτο δεν ξερω !

 

δυστυχως τα ξερω αυτα

κανε λιγο υπομονη θα περασει ο καιρος

προσπαθησε να τους εξηγησεις οτι δεν υπαρχει λογος να φοβουνται κ οτι η μαμα ειναι εδω για ολα...

τα ξερω κοπελα μου δεν βγαζεις ακρη με αυτους

σιγουρα σου λενε ψεματα γιατι φοβουνται την αντιδραση σου

οπως η δικια μου...ποτε δεν τα ταιζει...απλα...τσιμπανε......

[ANDEDANTINOS]

δυστυχως τα ξερω αυτα

κανε λιγο υπομονη θα περασει ο καιρος

προσπαθησε να τους εξηγησεις οτι δεν υπαρχει λογος να φοβουνται κ οτι η μαμα ειναι εδω για ολα...

τα ξερω κοπελα μου δεν βγαζεις ακρη με αυτους

σιγουρα σου λενε ψεματα γιατι φοβουνται την αντιδραση σου

οπως η δικια μου...ποτε δεν τα ταιζει...απλα...τσιμπανε......

 

Aν ομως μεινουν οι φοβιες τους και τα παιδια μου αλλαξουν τοτε εγω τι κανω ? Και επιπλεον γκρειμισανε αυτα που εγω εχω χτισει με παρα πολυ κοπο και προσπαθεια ( ειναι και διδυμα - διπλος κοπος) επειδη τα κρατησανε 20 μερες για να πανε να ξεκουραστουνε καποιοι ανθρωποι που κυριολεκτικα 1 χρονο παιδευονται

[αγγελακια]

Aν ομως μεινουν οι φοβιες τους και τα παιδια μου αλλαξουν τοτε εγω τι κανω ? Και επιπλεον γκρειμισανε αυτα που εγω εχω χτισει με παρα πολυ κοπο και προσπαθεια ( ειναι και διδυμα - διπλος κοπος) επειδη τα κρατησανε 20 μερες για να πανε να ξεκουραστουνε καποιοι ανθρωποι που κυριολεκτικα 1 χρονο παιδευονται

 

 

οχι κοπελα μου μη φοβασαι κατι τετοιο...δεν θα αλλαξουν λιγες μερες ειναι κ θα περασουν ....οπως εμαθαν θα ξεμαθουν στο χερι σου ειναι....μην το σκεφτεσαι αυτο καθολου..αυτο σκεφτομαι κ εγω τον κοπο μου γιαυτο οσο μπορω αποφευγω τις κακες "παρεες "που μπορει να τα χαλασουν. δεν τις αποφευγουμε παντα βεβαια......

τα παιδια προσαρμοζονται ευκολα...οποτε θα ξεχασουν ολες αυτες τις φοβιες μολις βρουν παλι τον παλιο ρυθμο τους

[barbarossa]

Ξανανοίγω αυτό το θέμα με την ελπίδα κάποια μαμά να έχει αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο. Θα ήταν πολύ παρήγορο για μένα. Όλες οι ιστορίες που διάβασα σε αυτό το θέμα αφορούσαν παιδάκια μεγαλύτερης ηλικίας. Ο δικός μου είναι τώρα 2 χρονών. Απο την μέρα που γεννήθηκε είχα δώσει ρητή εντολή σε όλους γιαγιάδες παππούδες θειους κλπ να μην φοβίζουν το παιδι με τίποτα πχ μουμος, κακος λύκος κλπ και επειδή δεν αφήνω πολλά περιθώρια σε κανέναν το τηρήσανε ευλαβικά το ίδιο και εγώ με τον άντρα μου. Παρόλα αυτα ο μικρός άρχισε να έχει φοβίες με διάφορα πράγματα αλλά αυτό έχει γίνει τώρα που έκλεισε τα δύο ακόμα πιο έντονο. Από μικρός που ήταν γενικά ήταν πολύ σιχασιάρης πχ δεν ήθελε να λερώνονται τα χέρια του έτρεχε να του τα σκουπίσω, αν έπεφτε κάτω μου έδειχνε τα χεράκια του και γενικά προσπαθούσε να μην τα ακουμπήσει στο πάτωμα να μην λερωθεί. Όταν όλα τα ξαδερφάκια του παίζανε με την άμμο αυτός σηκώνονταν γιατί λερώνονταν το παντελόνι του και τα χέρια του και αυτό ήταν το χειρότερό του. Αυτά εντάξει δεν είναι ακριβώς φοβίες αλλα ήθελα να τα αναφέρω για να δείτε πως ξεκίνησε. Ο πρώτος του εκδηλωμένος φόβος ήταν για την γιαγιά μου την οποία είχε γνωρίσει στο χωριό. Μόλις την έβλεπε ξεσπούσε σε κλάμματα γραπωνόταν απο πάνω μου και δεν ηρεμούσε αν δεν τον απομάκρυνα και δεν χανοταν απο το οπτικο του πεδιο. Την φοβόταν τόσο που δεν ξαναπηγαμε στο χωριο. Από την μέρα που έκλεισε τα δύο και λίγο πιο μπροστά άρχισε να φοβάται με τις αστραπές, τις βροντές, τους δυνατούς κρότους και θορύβους και το σκοτάδι. Αν έχει καταιγίδα και ειδικά αν είναι νύχτα θέλει και εμένα και τον μπαμπά του δίπλα του και πάλι κλαίει. Τί του έχω μιλήσει τί του εξηγώ τί ότι θέλετε λέει ενα ναι και μετά πάλι τα ίδια. Επίσης αυτή την εβδομάδα που είχαμε άδεια και εγώ και ο σύζυγος είμασταν συνέχεια όλη την μέρα μαζί. Ισως γιαυτο εκει τουλαχιστον το αποδίδω εγώ φοβάται με του που παει να απομακρυνθει ο ένας απο τους δύο αρχίζει και κλαίει και τον αναζητά. Καταλαβαίνω ότι ίσως φοβάται ότι θα πάμε για δουλειά και θα τον αφήσουμε εκει το αποδίδω αλλά πάλι σε τέτοιο βαθμό? Αφού αυτες τις δύο μερες που επιστρέψαμε απο διακοπές για να κάνει κάποιος μια δουλειά πχ να πάει για ψώνια στο σούπερ μάρκετ ή κάτι παρόμοιο πηγαίνουμε και οι τρεις πακετο. Πείτε μου σας παρακαλώ την άποψή σας γιατί έχω προβληματιστεί και ανησυχήσει πάρα πολύ. Συγνώμη για το μεγάλο ποστ.[/QUOT

 

kleiw kalhspera,

ki emeis mia apo ta idia kaname me thn korh mas. alla edw kai 2-3 mines arxise na fobatai diafoa pragmata opws thn hlektriki skoupa, to black & decker, akoma kai to mikro mas skylo o opoios einai e3w apo to spiti. H plaka h megalh einai oti synexws leei "ovave berry" kai zhtaei agkalia, akoma kai sthn toualeta pou pote den exei mpei o skylos. Skeftomai loipon h oti thn exei fobhsei kapoios kai den to phra xampari h pou fash einai 8a perasei. apla prospa8w na mhn perigelw tous fobous ths kai na thw e3hgw to ka8e ti.... dhladh otan leei "ovave berry" kai zhtaei agalia thn pernw agalia kai th rwtaw giati fobatai th berry kai pou thn eide kapoies fores mou leei kapoies alles oxi.

E! tis fores pou mou leei giati dagvnei ki aw mhn thn exei agi3ei ths ejhgw oti den einai dynaton na thn dagwsei giati thn agapaei kai diafora tetoia. Ayto to kanw gia olouw tous fobous ths!!!!

elpizw na mhn kanw la8os!!!!!!!!!!!

[jannis]

Όταν το ένα απο τα παιδιά μου άρχισε να φοβάται τα πάντα θεώρησα και γω ότι έχει πολλές φοβίες (γύρω στα 2). Τότε μίλησα με διάφορους ειδικούς και μου εξηγήσαν τις διαφορές φόβου και φοβίας.

 

Ένα σύντομο κατατοπιστικό άρθρο στο:

http://www.tlife.gr/Article/fovia/0-44-1939.html

 

Πολλά από αυτά που εμείς θεωρούμε φοβίες είναι φυσιολογικοί και παροδικοί φόβοι. Περάσαμε διάφορες φάσεις και διάφορους φόβους αλλά τώρα στα 4 είμαστε πολύ καλύτερα. Θέλει ψυχραιμία, "καλό αυτί", σεβασμό στο παιδί, καλό παράδειγμα και υπομονή...

[sweet_february]

Καλησπερα.. Εψαξα στην ενοτητα ψυχολογια και βρηκα καποια παρομοια θεματα αλλα δεν ειναι ακριβως αυτο που περναμε εμεις γιατι αφενος ειμαστε αρκετα πιο μεγαλες και αφετερου γιατι δεν φοβομαστε κατι συγκεκριμενο, οπως τα αλλα παιδακια..

Εχουμε εδω κι ενα μηνα περιπου που φοβομαστε σχεδον τα παντα.. Τα βενζιναδικα, τα ασανσερ ενω μεχρι προτινος εμπαινε κανονικα, τους αγνωστους, τις κυλιομενες σκαλες, τα αυτοκινητα κι αλλα πολλα..

Αισθανομαι πολυ ασχημα γιατι δεν ξερω τι συμβαινει.. Μπαινουμε π.χ. στο σουπερ μαρκετ ή εχθες στο γυναικολογο και βαζει τετοια κλαμματα, χωνεται στην αγκαλια μου και τρεμει.. Δειχνει ξεκαθαρα οτι φοβαται!

 

Ειναι τωρα 20 μηνων και αναπτυσσεται κανονικα και απο αποψη υψους - βαρους και απο αποψη ομιλιας - περπατηματος.. Ισως ειναι και λιγο ασχετα ολα αυτα που σας λεω αλλα δεν ξερω, εχω αγχωθει πολυ! Πριν αρχισω να ψαχνω για παιδοψυχολογο, εχει καμμια αλλη μαμα αναλογη εμπειρια?

Ευχαριστω εκ των προτερων!

[sweet_february]

Καμμια??

[giota.]

Βρε Φαιη μην αγχωνεσαι...μεσα σε ενα μιασωρο ποιος να προλαβει να απαντησει???

Μηπως εγινε κατι και απο τοτε τρομαζει?Μηπως χωρις να το καταλαβεις με καποιο παιχνιδι?????Δεν ξερω καθολου,ελπιζω να σε βοηθησουν αλλες μαμαδες.....

[miamama]

η δική μου ακόμα δεν έχει τέτοια θέματα,αλλά η ανηψιά μου ξαφνικά κάπου σε αυτή την ηλικία ξέκίνησε να φοβάται τα πάντα...

την εκκλησία,τις καμπάνες,τις μπάντες στο δρόμο.

την σκούπα,το πλυντήριο,την καφετιέρα...

σιγά σιγά θα περάσει,να της εξηγείς ότι δεν χρειάζεται να φοβάται...

τι άλλο να σου πω?δεν ξέρω κιόλας πολλά.\

τώρα η ανηψιά είναι σχεδόν 4,φοβάται αρκετά πράγματα,αλλά σε πολλά έχει καλυτερεύσει...

[sweet_february]

Ναι, και η δικια μου ετσι..

Ξαφνικα φοβαται ολα αυτα που ανεφερα και ακομα περισσοτερα.. Οπως λεει και η miamama, τη σκουπα, τους παπαδες, την εκκλησια και πολλα αλλα!

 

Προσπαθω να της εξηγησω πως δεν χρειαζεται να φοβαται αλλα ειναι εκτος ελεγχου εκεινη την ωρα..

[miamama]

έτσι ακριβώς,την ανηψιά την κρατούσα πολλές φορές και ξαφνικά είδα άλλο παιδί μετά από καιρό και ρωτούσα την αδερφή μου,τι έγινε?

φάση είναι και θα περάσει...

εσύ εκεί να της εξηγείς ότι είναι καλός ο παπάς...

ή ότιδήποτε άλλο...

σιγά σιγά θα το επεξεργάζεται στο μυαλό της...

[sweet_february]

Μακαρι να ειναι απλα μια φαση!

Σε ευχαριστω για την απαντηση!

[miamama]

τίποτα καλέ,να μην αγχώνεσαι.σε καταλαβαίνω.

[BENA]

Καλησπερα.. Εψαξα στην ενοτητα ψυχολογια και βρηκα καποια παρομοια θεματα αλλα δεν ειναι ακριβως αυτο που περναμε εμεις γιατι αφενος ειμαστε αρκετα πιο μεγαλες και αφετερου γιατι δεν φοβομαστε κατι συγκεκριμενο, οπως τα αλλα παιδακια..

Εχουμε εδω κι ενα μηνα περιπου που φοβομαστε σχεδον τα παντα.. Τα βενζιναδικα, τα ασανσερ ενω μεχρι προτινος εμπαινε κανονικα, τους αγνωστους, τις κυλιομενες σκαλες, τα αυτοκινητα κι αλλα πολλα..

Αισθανομαι πολυ ασχημα γιατι δεν ξερω τι συμβαινει.. Μπαινουμε π.χ. στο σουπερ μαρκετ ή εχθες στο γυναικολογο και βαζει τετοια κλαμματα, χωνεται στην αγκαλια μου και τρεμει.. Δειχνει ξεκαθαρα οτι φοβαται!

 

Ειναι τωρα 20 μηνων και αναπτυσσεται κανονικα και απο αποψη υψους - βαρους και απο αποψη ομιλιας - περπατηματος.. Ισως ειναι και λιγο ασχετα ολα αυτα που σας λεω αλλα δεν ξερω, εχω αγχωθει πολυ! Πριν αρχισω να ψαχνω για παιδοψυχολογο, εχει καμμια αλλη μαμα αναλογη εμπειρια?

Ευχαριστω εκ των προτερων!

 

 

φαιη μηπως τωρα τελευταια εχει γινει καμμια σοβαρη αλλαγη στην κθημερινοτητα σας? Στο λεω αυτο γιατι εμενα η κορη μου ειχε φαει τετοιο κολλημα τον περασμενο Μαιο, φοβοτανε απο τους διαφορους θορυβους εως το νερο στην βρυση!!!!!!!!!!! μετα απο παροτρυνση της παιδιατρου μου υποβαθμιζα την ενταση της στιγμης λεγοντας.."δεν ειναι τιποτα, ελα να το δεις απο κοντα, ελα να μιλησεις στον ταδε, κλπ" και σιγα σιγα το ξεπερασαμε. γενικα δεν ειναι περιεργο να αλλαξει συμπεριφορα ενα παιδι οσο κοινωνικοποιειται, ουτε ειναι συγκεκριμενη η ηλικια ή η ενταση που πιανουν το καθε παιδι αυτες οι φοβιες...αν δεν εχει αλλαξει κατι στην οικογενεια σας το τελευταιο χρονικο διαστημα που να εχει ενοχλησει/στενοχωρησει/εκνευρισει το παιδι, μην αγχωνεσαι.. αν εχει αλλαξει κατι μιληστε, συζητα ανοιχτα με το παιδι σου- σχεδον σαν να εχεις να κανεις με ενηλικα- δεν εχει σημασια οτι ειναι μονο 20 μηνων..εγω τουλαχιστον αυτο εκανα και αργα αλλα σταθερα το ξεπερασαμε..

φυσικα αυτη ειναι η αποψη μου που στηριζεται μονο στην εμπειρια μου με τα παιδια μου, δεν εχω γνωσεις παιδοψυχολογιας οποτε... ευχομαι να το ξεπερασετε γρηγορα!

[sweet_february]

Σε ευχαριστω πολυ Βενα μου!

Καποια τρανταχτη αλλαγη, οχι δεν εχει συμβει.. Βασικα ειχα ενα θεμα με την υγεια μου και επειδη ειμαστε σχεδον ολη μερα μονες μας, τα βραδυα που την εβαζα για υπνο, εκλαιγα. Πολλες φορες βασικα, προσπαθωντας να πνιξω τους λυγμους, ακουγομουν λιγακι.. Αλλα κοιμοταν, κι απο την αλλη προσπαθησα τοσο πολυ να μην της το μεταδωσω.. Δεν ξερω αν παιζει ρολο ή οχι γιατι μερικες απο τις φοβιες τις ειχε αρκετο καιρο πριν ασχοληθουμε με το θεμα της υγειας μου. Απλα ισως τωρα επιδεινωθηκε!

Ανακουφιστηκα που η κορη σου απαλλαχθηκε απο αυτο μετα απο καιρο!

Σε ευχαριστω και παλι!

[Συντονιστής Ε]

Δειτε και αυτο

[sweet_february]

Ευχαριστω πολυ, ειναι πολυ κατατοπιστικο..

Βασικα ειναι αυτο που νιωθουν κι αλλες μανουλες.. Αισθανομαι πως κατι δεν κανω καλα ή πως το εχω προκαλεσει εγω αυτο..

 

Και νομιζα πως το περναμε μονο εμεις! Οποτε υπομονη, κατανοηση και ελπιζω να μας περασει!

[ina 28]

καλησπέρα κορίτσια και εμένα η μικρή μου έχει φοβίες κάποια πράγματα πιο έντονα κ κάποια πιο ήπια αλλά αυτό που με ανησυχεί λιγάκι είναι ότι ναι μεν θέλει να είναι με παιδάκια αλλά μόλις πάνε να την αγγίξουν η να την αγκαλιάσουν τα σπρώχνει δεν θέλει καθόλου η ζουζουνα μου.

όσο για τις φοβίες της ξεκίνησαν ένα μεσημέρι όπου πέρασαν δυο φ16 πολυυυυ χαμηλά και η κακομοίρα πετάχτηκε απο τον ύπνο με ουρλιαχτά απο τότε άλλαξε ,βέβαια δεν ξέρω αν έχει να κάνει αυτό το συμβάν με τις φοβίες της ,εσείς τι λέτε????

[Μαρια38]

Κατα πασα πιθανοτητα ειναι της ηλικιας. Ερχονται και φευγουν τετοιοι φοβοι αλλα καλο ειναι να προσπαθουμε να τους ξεπερασουμε μεσω παιχνιδιου και οχι μεσω λογικης. Σε τοσο μικρη ηλικια δε μπορουν να καταλαβουν γιατι αλλα μπορουν να καταλαβουν οτι δε πειραζει και δεν ειναι και πολυ σπουδαιο αυτο που φοβουνται. Ολα σε παιχνιδι και χωρις πιεση. Μικρα ειναι ακομα