Τι θα επιλέγατε? - Καισαρικη ή φυσιολογικος τοκετος?

[Little Monkey]

ANNA24 κι εγω την καταευχαριστηθηκα την επισκλ!! [...] Γεννησα ομως και πονεσα λιγο, οταν με ειδαν οι δικοι μου 15 λεπτα αφου γεννησα με ειδαν να "λαμπω" και ειχα μια γλυκια κουραση στο προσωπο σα να ειχα αγουροξυπνησει και οχι σα να εχω βγει απο το πεδιο της μαχης!! Φυσικα την ιδια στιγμη ειπα ετσι κανω αλλα 10 παιδια... Προς Θεου, δε λεω οτι οσες δεν κανουν επισκλ και ταλαιπωρουνται πιο πολυ οτι κανουν κατι κακο!! Να προλαβω τυχον παρερμηνευσεις!! Μιλησα για μενα...

Μια αντίστοιχη εμπειρία είχα κι εγώ με την καισαρική μου. Και σίγουρα υπάρχουν κοπέλες που γέννησαν φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο και είχαν μια αντίστοιχα εύκολη εμπειρία (λίγες ίσως).

 

Καλές εμπειρίες υπάρχουν σε όλα τα είδη τοκετού. Γι' αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν έγκυες που προτιμούν το ένα ή το άλλο, όσο περίεργο κι αν μας φαίνεται. Δεν είναι δηλαδή τρελές ή περίεργε αυτές που επιλέγουν τους πόνους της καισαρικής (όπως λέγεται συχνά με μεγάλη απορία από τις υπέρμαχες του φυσιολογικού τοκετού). Για κάποιες γυναίκες η καισαρική δεν έχει πόνο. Αν και πιστεύω ότι οι περισσότερες που συνειδητά επιλέγουν καισαρική (οι οποίες δεν είναι και τόσες πολλές - ένα 6% νομίζω με βάση τις δημοσκοπήσεις του φόρουμ) δεν την επιλέγουν για να αποφύγουν τον πόνο καθαυτό, αλλά για να γλιτώσουν το στρες της γέννας, το ξαφνικό σπάσιμο των νερών, την περίπτωση επιπλοκών κλπ.

 

Οι χειρότερες εμπειρίες καισαρικής είναι όσες έγιναν εσπευσμένα λόγω επιπλοκών ή μετά από πολύωρη και εξαντλητική προσπάθεια για φυσιολογικό τοκετό. Αν επιλέξεις καισαρική εξαρχής, τουλάχιστον μπορείς να είσαι σχετικά σίγουρη ότι θα αποφύγεις τη χειρότερη εμπειρία.

 

πραγματικά απορώ με αυτές που κατέφυγαν σε καισαρική στερώντας τον εαυτό τους από το πιο φυσιολογικό και υπέροχο πράγμα που μπορούν να βιώσουν ως γυναίκες.

Εγώ πάλι δεν έβρισκα ποτέ κανένα λόγο να βιώσω τον τοκετό. Δεν το ήθελα και δεν μου έλλειψε, ούτε πιστεύω ότι θα μου λείψει.

 

Ούτε την καισαρική ήθελα να βιώσω εδώ που τα λέμε. Αν έδιναν μωράκια έτοιμα, θα έπαιρνα από εκεί

[lucia]

Το να έχεις ζήσει ένα χρόνο σε χώρα της Σκανδιναβίας δεν σε κάνει ειδική παντός θέματος πάσας προηγμένης χώρας. Ούτε και οι 4 φίλες σου που όλες γέννησαν φυσιολογικά αποτελούν στατιστική απόδειξη. Ελπίζω να το καταλαβαίνεις αυτό.

 

Προφανώς και δεν με κάνει ειδική, ούτε είναι κανένα σπουδαίο δείγμα 6 γέννες στη Δανία. Όμως σίγουρα κάτι σημαίνει. Στη δουλειά του άντρα μου γεννήθηκαν 5 παιδιά μέσα στο 2013 (το δικό μας και άλλα 4 παιδιά συναδέλφων), όλα με καισαρική εκτός απʼτο δικό μου. Συν 5-6 γνωστές που όλες εκτός από μια γέννησαν με κ.τ. τα τελευταια 1-2 χρόνια. Και αυτό δεν είναι σπουδαίο δείγμα όμως επίσης κάτι δείχνει. Τώρα αν κάποιος δε θέλει να το παραδεχτεί..

 

Μίλησες για πηγές. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο έρευνες και στατιστικά, στις περισσότερες εκ των οποίων η Ελλάδα απουσιάζει , όπως για παράδειγμα εδώ http://www.theunnecesarean.com/blog/2010/7/22/world-cesarean-rates-oecd-countries.html (μήπως γιατί δε στέλνει στοιχεια?..). Εδώ βρήκα μια έρευνα του γυναικολόγου κ. Μόσιαλου, http://eurpub.oxfordjournals.org/content/15/3/288.full

ο οποίος έκανε έρευνα σε 2 δημόσια και ένα ιδιωτικό νοσοκομείο (ζήτησε συνεργασία και από άλλο ένα ιδιωτικό αλλά ήταν αρνητικοί.. πιθανόν γιατί θα έβγαζε κανένα τεράστιο ποσοστό καισαρικών). Τέλοσπαντων τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στον κόσμο σε καισαρικές και το ποσοστο στη χώρας μας είναι υπερβολικό, καθώς " Τhe WHO states ʽthere is no justification for any region to have a rate higher than 10–15%ʼ, signifying a serious cause for concern in the majority of countries".

Τώρα μη μου πεις ότι η έρευνα είναι παλια (2002) γιατί ίσα ίσα τα ποσοστά τώρα θα είναι ακόμη μεγαλύτερα (δεν έχω ακούσει πουθενά για τάση των ελληνίδων να επιλέγουν φ.τ. την τελευταία δεκαετία).

 

 

α) Όσες προτιμούν την κ.τ. γιατί "φοβούνται" τους πόνους του φ.τ.

Νομίζω ότι η φράση "φοβούνται τους πόνους" δεν είναι αληθινή, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι "αγχώνει η διαδικασία".

Ίσα ίσα που όποια φοβάται τους πόνους, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να πάει για φ.τ.

 

Ακριβώς αυτή την απορία έχω, γιατί στην Ελλάδα να "φοβούνται"/να τις "αγχώνει η διαδικασία", ενώ σε άλλες χώρες να μην "φοβούνται"/να μην τις "αγχώνει". Πολύ θα ήθελα να ακούσω απόψεις από έγκυες/μαμάδες νέες, χωρίς προβλήματα υγείας, τους λόγους για τους οποίους επιλέγουν την κ.τ. «συνειδητά και από πεποίθηση» όπως έγραψε μια κοπέλα πιο πάνω. Αλλά μάλλον το παρόν τόπικ δεν είναι κατάλληλο, καθώς γίνονται παρανοήσεις. Κανείς δε θυμάμαι να έγραψε φανατισμό στον φυσιολογικό τοκετό όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, όπως γράφει η argini.

Αν η καισαρική πρέπει να γίνει για ιατρικούς λόγους, όπως ισχιακό μωρο, μεγάλη μυωπία, ζάχαρο, ηλικία μαμάς αυτή είναι μια αναγκαστική επιλογή.

 

 

οι πόνοι της κ.τ. απλά ΔΕΝ συγκρίνονται με τους πόνους του φ.τ.

 

Τώρα αν σου πώ ότι 2 γυναίκες που γνώρισα στη μονάδα που κατέβαινα να θηλάσω, εγώ 5 ημερών μου τον πήραν για ίκτερο, εκεινες μόλις ειχαν γεννήσει με κ.τ.(την ίδια ή την προηγούμενη) τα είχαν εκεί για παρακολούθηση (ζάχαρο μαμάς κ δε θυμάμαι τι άλλο), ε εγώ δεν μπορούσα να κάτσω κι εκείνες μια χαρά τις έβλεπα. Συν μια ακόμα που γνώρισα στο διάδρομο στα δωμάτια. Και τέλοσπάντων αφού οι πόνοι ΔΕΝ συγκρίνονται όπως γράφεις γιατί βλέπουμε να διαλέγεται κατά κόρον η κ.τ. επειδή φοβούνται και για να μην ταλαιπωρηθούν?

[Little Monkey]

Τhe WHO states ʽthere is no justification for any region to have a rate higher than 10–15%ʼ, signifying a serious cause for concern in the majority of countries".

Τώρα μη μου πεις ότι η έρευνα είναι παλια (2002) γιατί ίσα ίσα τα ποσοστά τώρα θα είναι ακόμη μεγαλύτερα (δεν έχω ακούσει πουθενά για τάση των ελληνίδων να επιλέγουν φ.τ. την τελευταία δεκαετία).

Όχι, θα σου πω το άλλο. Σε ποιες χώρες υπάρχει αυτό το ποσοστό; Και τι ποσοστό περιγεννητικών επιπλοκών θεωρεί αποδεκτό ο ΠΟΥ;

 

Ακριβώς αυτή την απορία έχω, γιατί στην Ελλάδα να "φοβούνται"/να τις "αγχώνει η διαδικασία", ενώ σε άλλες χώρες να μην "φοβούνται"/να μην τις "αγχώνει".

Μπορεί να τις αγχώνει αλλά αν δεν έχουν επιλογή, τι μπορούν να κάνουν, είτε αγχώνονται είτε όχι;

 

Επιπλέον πέφτει και αρκετή προπαγάνδα, όπως παντού. Ας είναι καλά το σύστημα

[Aimee]

...

Ακριβώς αυτή την απορία έχω, γιατί στην Ελλάδα να "φοβούνται"/να τις "αγχώνει η διαδικασία", ενώ σε άλλες χώρες να μην "φοβούνται"/να μην τις "αγχώνει". Πολύ θα ήθελα να ακούσω απόψεις από έγκυες/μαμάδες νέες, χωρίς προβλήματα υγείας, τους λόγους για τους οποίους επιλέγουν την κ.τ. «συνειδητά και από πεποίθηση» όπως έγραψε μια κοπέλα πιο πάνω. Αλλά μάλλον το παρόν τόπικ δεν είναι κατάλληλο, καθώς γίνονται παρανοήσεις. Κανείς δε θυμάμαι να έγραψε φανατισμό στον φυσιολογικό τοκετό όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, όπως γράφει η argini.

...

Τώρα αν σου πώ ότι 2 γυναίκες που γνώρισα στη μονάδα που κατέβαινα να θηλάσω, εγώ 5 ημερών μου τον πήραν για ίκτερο, εκεινες μόλις ειχαν γεννήσει με κ.τ.(την ίδια ή την προηγούμενη) τα είχαν εκεί για παρακολούθηση (ζάχαρο μαμάς κ δε θυμάμαι τι άλλο), ε εγώ δεν μπορούσα να κάτσω κι εκείνες μια χαρά τις έβλεπα. Συν μια ακόμα που γνώρισα στο διάδρομο στα δωμάτια. Και τέλοσπάντων αφού οι πόνοι ΔΕΝ συγκρίνονται όπως γράφεις γιατί βλέπουμε να διαλέγεται κατά κόρον η κ.τ. επειδή φοβούνται και για να μην ταλαιπωρηθούν?

 

Lucia, θα σου έλεγα ότι το ότι γνώρισες 2+1 γυναίκες που περπατούσαν αυθημερόν μετά από κ.τ. είναι εξαίρεση. Σκέψου τι ποσοστό γέννησε με κτ εκείνη την μέρα και δεν περπατούσε;

Μιλάμε για αυταπόδεικτα πράγματα. Στο Αρεταίειο π.χ., οι μαμάδες με κτ δεν προβλέπεται καν να έχουν μαζί τα μωρά τους την πρώτη μέρα. Ανέφερα ήδη ότι και τα άλλα δημόσια νοσοκομεία ζητάνε συνοδό... Μίλησα και για Αγγλία. Είναι ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ η κ.τ. Υπάρχει διαδικασία ανάρρωσης. ΔΕΝ μπορούμε να το αρνηθούμε αυτό... Όλοι το λένε "στον φ.τ. πονάς τη στιγμή της γέννας, στην κ.τ. πονάς 40 μέρες μετά τη γέννα".

Ας μην θολώνουμε το γεγονός ότι η κ.τ.= πόνος, γιατί περνάνε αντίθετα μνμ.

 

Από όσο ξέρω, το σωστό στον φ.τ. είναι να ελαττώνεται ή να σταματάει εντελώς η επισκληρίδιος στην τελική φάση (ώστε ακριβώς η επίτοκος να συνεργάζεται άριστα) και να χορηγείται μετά τη γέννα και κατά τη διάρκεια των ραμμάτων μία μικρή δόση. Νομίζω ότι αυτό είναι ό,τι πιο ΙΔΑΝΙΚΟ υπάρχει για τη γυναίκα και το μωρό.

 

Γιατί η επιθυμία για κ.τ.;

Γιατί ορισμένες γυναίκες αξιολογούν διαφορετικά την βαρύτητα του όποιου κινδύνου και θεωρούν ότι έστω και κατά 0,0000001% η κ.τ. είναι στην περίπτωσή τους ασφαλέστερη από τον φ.τ. Οπότε επιλέγουν κ.τ. Μην το θεωρείς παρατραβηγμένο, γιατί κανείς δεν ξέρει πόσο εύκολα ή όχι επιτεύχθηκε η εγκυμοσύνη.

Γιατί ορισμένες γυναίκες δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι θα τα καταφέρουν με τον φ.τ. Αυτές χρησιμοποιούν τη λέξη "φοβάμαι". Και εδώ νομίζω ότι είναι σημαντικό να πει κανείς ότι "όχι, ο φ.τ. δεν είναι μια φοβερή και τρομερή διαδικασία. Δεν απαιτεί να είσαι υπεράνθρωπος για να τα βγάλεις πέρα".

Και ορισμένες πάλι γυναίκες "επιλέγουν" κ.τ. γιατί λόγω επαγγέλματος (βλ. "ελεύθεροι επαγγελματίες"-σκλάβοι) δεν μπορούν να γεννήσουν όποτε τύχει. Γιατί έχουν υπολογίσει τα περιθώρια απουσίας τους από τη δουλειά τους και προσπαθούν να ξεκλέψουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν από τους 2-3 μήνες συνολικά (ΜΟΝΟ!) που τους επιτρέπουν οι εργοδότες (γιατί είναι πολλοί οι σικέ "ελεύθεροι επαγγελματίες") ή οι πελάτες τους, για να περάσουν αυτούς τους 2-3 μήνες όχι έγκυες αλλά με το μωράκι τους αγκαλιά... Αυτήν τη συλλογιστική την ξέρω πολύ καλά. Την έχουν ακολουθήσει πολλές συναδέλφισσές μου. Είχα αποφασίσει να την ακολουθήσω κι εγώ, αλλά γέννησα με διαδικασία κατεπείγοντος πριν μπω στον μήνα μου... Με πρόλαβαν δλδ οι εξελίξεις και με/μας έσωσαν η επιστήμη και η τεχνολογία... Αλλά δυστυχώς, δεν έχουν όλες οι μητέρες την πολυτέλεια να παίρνουν αποφάσεις βάσει του ιδεατού...

[Little Monkey]

Lucia, θα σου έλεγα ότι το ότι γνώρισες 2+1 γυναίκες που περπατούσαν αυθημερόν μετά από κ.τ. είναι εξαίρεση. Σκέψου τι ποσοστό γέννησε με κτ εκείνη την μέρα και δεν περπατούσε;

Την ίδια μέρα δεν φαντάζομαι να είχαν περπατήσει μέχρι τη μονάδα. Ίσως την επόμενη. Εγώ πάντως σηκώθηκα την ίδια μέρα και την επόμενη (λιγότερο από 24 ώρες μετά την καισαρική) περπατούσα κανονικά. Ενώ η άλλη κοπέλα που ήταν στο δωμάτιό μου, ήταν ξάπλα για 2 μέρες με αρκετούς πόνους. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι θέμα γιατρού και ιατρικής αντιμετώπισης.

 

Όλοι το λένε "στον φ.τ. πονάς τη στιγμή της γέννας, στην κ.τ. πονάς 40 μέρες μετά τη γέννα".

 

Αυτό δεν το έχω ακούσει ποτέ και ούτε πιστεύω ότι ισχύει (όχι μόνο από προσωπική εμπειρία αλλά και από τις εμπειρίες φίλων μου). Στο φόρουμ υπάρχουν τουλάχιστον δύο θέματα όπου καταγράφονται θετικές εμπειρίες καισαρικής. Ίσως αυτό με τις 40 μέρες να ίσχυε την εποχή των μαμάδων μας...

 

Π.χ. σε αυτό το θέμα οι γνώμες για την καισαρική είναι πολύ θετικές, ακόμα και από κοπέλες που έχουν δοκιμάσει και τα δύο είδη τοκετών http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=114673

 

Πάντως θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε επίσημα ποσοστά, αν υπάρχουν, για το τι γίνεται μετά την καισαρική, αν πονάς, πότε σηκώνεσαι, τι επιπλοκές υπάρχουν κλπ.

[ΑΝΝΑ24]

Και ορισμένες πάλι γυναίκες "επιλέγουν" κ.τ. γιατί λόγω επαγγέλματος (βλ. "ελεύθεροι επαγγελματίες"-σκλάβοι) δεν μπορούν να γεννήσουν όποτε τύχει. Γιατί έχουν υπολογίσει τα περιθώρια απουσίας τους από τη δουλειά τους και προσπαθούν να ξεκλέψουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν από τους 2-3 μήνες συνολικά (ΜΟΝΟ!) που τους επιτρέπουν οι εργοδότες (γιατί είναι πολλοί οι σικέ "ελεύθεροι επαγγελματίες") ή οι πελάτες τους, για να περάσουν αυτούς τους 2-3 μήνες όχι έγκυες αλλά με το μωράκι τους αγκαλιά... Αυτήν τη συλλογιστική την ξέρω πολύ καλά. Την έχουν ακολουθήσει πολλές συναδέλφισσές μου. Είχα αποφασίσει να την ακολουθήσω κι εγώ, αλλά γέννησα με διαδικασία κατεπείγοντος πριν μπω στον μήνα μου... Με πρόλαβαν δλδ οι εξελίξεις και με/μας έσωσαν η επιστήμη και η τεχνολογία... Αλλά δυστυχώς, δεν έχουν όλες οι μητέρες την πολυτέλεια να παίρνουν αποφάσεις βάσει του ιδεατού...

 

Αυτό ξαναπέστο.

Είναι βέβαια η χειρότερη μορφή καταπίεσης του ανθρώπου από την εργασία.

Εγώ είμαι αυθεντική ελ. επαγγελματίας, ήμουν τυχερή και μου "βγήκε".

Γέννησα Σάββατο προγραμματισμένα με φ.τ, αλλά μέχρι την Τετάρτη ήμουν στο γραφείο. Θυμάμαι τη διαδικασία να κλείνω εκκρεμότητες και να αναρωτιέμαι τι θα γίνει αν με πιάσουν ξαφνικά οι πόνοι.

Βέβαια πρέπει να πω ότι Θεοί και Δαίμονες ψαρώνουν μπροστά στην ετοιμόγεννη!!!

 

Όσο για την καισαρική, δε νομίζω ότι είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Όλες μου οι φίλες είχαν άριστη ανάρρωση, μια μάλιστα που είχε γεννήσει πριν με φ.τ (πάνω από μια φορές), είπε ότι ήταν η ευκολότερή της φορά (μιλάω πάντα για το μετά).

Νομίζω σίγουρα ότι είναι και θέμα "νυστεριού".

[cara33]

μου αρεσει που τιθεται και αρωτημα...τι γελεια ερωτηση ειναι αυτη??μονο στην ελλαδα μπορουμε να συζηταμε τετοια θεματα τελικα.. ελλειψη παιδειασ και ενημερωσης... η απαντηση βρισκεται στην ιδια την ερωτηση...ελεος!

[ekavi_]

Όσο για την καισαρική, δε νομίζω ότι είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Όλες μου οι φίλες είχαν άριστη ανάρρωση, μια μάλιστα που είχε γεννήσει πριν με φ.τ (πάνω από μια φορές), είπε ότι ήταν η ευκολότερή της φορά (μιλάω πάντα για το μετά).

Νομίζω σίγουρα ότι είναι και θέμα "νυστεριού".

 

Εγώ δεν μπορώ να πω, πόναγα αρκετά τις μέρες που ήμουν στο μαιευτήριο, για 2 μέρες δεν σηκώθηκα και στη συνέχεια περπάταγα με μεγάλη δυσκολία.

 

Αλλά όπως είπα νωρίτερα, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Άλλες πονάνε λιγότερο ή αντέχουν περισσότερο. Όπως και να΄χει, χειρουργείο είναι και θα έχει πόνους. Αλλά και ο φυσιολογικός τοκετός θα έχει πόνους ανάλογα και με το πως θα εξελιχθεί. Επίσης πολλές γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά μετά έχουν πόνους κατά την επαφή. Όπως και να΄χει όταν γεννήσεις θα πονέσεις, λιγότερο ή περισσότερο.

Ο καθένας ας διαλέξει ποιον πόνο θέλει να υπομείνει εφόσον ιατρικά έχει το ελεύθερο να γεννήσει όπως θέλει.

[Aimee]

Την ίδια μέρα δεν φαντάζομαι να είχαν περπατήσει μέχρι τη μονάδα. Ίσως την επόμενη. Εγώ πάντως σηκώθηκα την ίδια μέρα και την επόμενη (λιγότερο από 24 ώρες μετά την καισαρική) περπατούσα κανονικά. Ενώ η άλλη κοπέλα που ήταν στο δωμάτιό μου, ήταν ξάπλα για 2 μέρες με αρκετούς πόνους. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι θέμα γιατρού και ιατρικής αντιμετώπισης..

 

Θα έλεγα ότι είναι κυρίως θέμα οργανισμού...

Και μετά υπάρχουν κάποια κολπάκια (νομίζω τα είχαμε αναφέρει σε θέμα της Skybeam) που μπορούν να βοηθήσουν την ταχύτερη ανάκαμψη.

Και εγώ, και τις τρεις φορές, σηκώθηκα (δλδ με σήκωσαν) μέσα σε 8 ώρες και έκανα βηματάκια. Αλλά να περπατήσω αποστάσεις...αδιανόητο.

 

 

Αυτό δεν το έχω ακούσει ποτέ και ούτε πιστεύω ότι ισχύει (όχι μόνο από προσωπική εμπειρία αλλά και από τις εμπειρίες φίλων μου). Στο φόρουμ υπάρχουν τουλάχιστον δύο θέματα όπου καταγράφονται θετικές εμπειρίες καισαρικής. Ίσως αυτό με τις 40 μέρες να ίσχυε την εποχή των μαμάδων μας...

 

Π.χ. σε αυτό το θέμα οι γνώμες για την καισαρική είναι πολύ θετικές, ακόμα και από κοπέλες που έχουν δοκιμάσει και τα δύο είδη τοκετών http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=114673

 

Πάντως θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε επίσημα ποσοστά, αν υπάρχουν, για το τι γίνεται μετά την καισαρική, αν πονάς, πότε σηκώνεσαι, τι επιπλοκές υπάρχουν κλπ.

 

Κι όμως πολύς κόσμος (κι εγώ μέσα) είχαμε ενοχλήσεις για 40+ μέρες. Και παίρναμε προφυλάξεις (π.χ. όχι μεταφορά βαριών αντικειμένων, όχι τίναγμα, ήπια γυμναστική).

Το θέμα αυτό ανοίχθηκε για να μην τρομοκρατούνται οι έγκυοι στο άκουσμα της λέξης "καισαρική". Και είναι ενδιαφέρον να δει κανείς ότι οι γυναίκες που θεωρούν οι ίδιες ότι είχαν μια καλή εμπειρία καισαρικής, λένε ότι σταμάτησαν τα παυσίπονα μετά από .. 4 μέρες.

Εννοείται ότι δεν πρόκειται για κάποια διαδικασία σοκ και δέους... Αν φάνηκε ότι τραγικοποιώ τα πράγματα, ζητώ συγγνώμη.

 

Αυτό που θέλω να πω (και επιμένω) είναι ότι η κ.τ. δεν είναι παιχνιδάκι ούτε μία εύκολη διαδικασία. Μιλάμε για ένα χειρουργείο κοιλιάς.

Και όσες ευκολίες και να μας παρέχει η επιστήμη (ιατρική και φαρμακευτική) το concept κ.τ. δεν θα γίνει ποτέ πιο εύκολο και ανώδυνο από το concept φ.τ. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε δεν λέμε όλοι ότι ο φ.τ. είναι ό,τι καλύτερο;

 

Α! Το ξέχασα και ήθελα να ρωτήσω. Γνωρίζω για γκρουπ vbac. Υπάρχει και "το αντίπαλον δέος"; Υπάρχει δλδ γκρουπ γυναικών που γέννησαν με φ.τ. και (για χ, ψ λόγους) το μετάνιωσαν και επιθυμούν να γεννήσουν το δεύτερο με κ.τ.;

[ΑΝΝΑ24]

Εγώ δεν μπορώ να πω, πόναγα αρκετά τις μέρες που ήμουν στο μαιευτήριο, για 2 μέρες δεν σηκώθηκα και στη συνέχεια περπάταγα με μεγάλη δυσκολία.

 

Αλλά όπως είπα νωρίτερα, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Άλλες πονάνε λιγότερο ή αντέχουν περισσότερο. Όπως και να΄χει, χειρουργείο είναι και θα έχει πόνους. Αλλά και ο φυσιολογικός τοκετός θα έχει πόνους ανάλογα και με το πως θα εξελιχθεί. Επίσης πολλές γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά μετά έχουν πόνους κατά την επαφή. Όπως και να΄χει όταν γεννήσεις θα πονέσεις, λιγότερο ή περισσότερο.

Ο καθένας ας διαλέξει ποιον πόνο θέλει να υπομείνει εφόσον ιατρικά έχει το ελεύθερο να γεννήσει όπως θέλει.

 

Έτσι είναι. Εγώ με φυσιολογικό, είχα για αρκετό καιρό πόνους από κάτω...μια φάση μάλιστα ήταν αρκετά έντονοι, δεν μπορούσα να κάτσω. Aimee, τα buscopan πήγαιναν σύνεφο.

 

Ό,τι και να γίνει πάντως, θα περάσει.

Το μωρό να είναι ασφαλές (κι εμείς βέβαια) κι όλα τα άλλα ξεχνιούνται

[ΑΝΝΑ24]

μου αρεσει που τιθεται και αρωτημα...τι γελεια ερωτηση ειναι αυτη??μονο στην ελλαδα μπορουμε να συζηταμε τετοια θεματα τελικα.. ελλειψη παιδειασ και ενημερωσης... η απαντηση βρισκεται στην ιδια την ερωτηση...ελεος!

 

Η έλλειψη παιδείας που κολλάει?

[Little Monkey]

Κι όμως πολύς κόσμος (κι εγώ μέσα) είχαμε ενοχλήσεις για 40+ μέρες. Και παίρναμε προφυλάξεις (π.χ. όχι μεταφορά βαριών αντικειμένων, όχι τίναγμα, ήπια γυμναστική).

Άλλο να έχεις ενοχλήσεις, άλλο να πονάς 40+ μέρες. Αυτό ναι, αν μου επιτρέπεις, είναι τραγικοποίηση

 

Εγώ δεν είχα ενοχλήσεις πάντως. Είχα ένα μούδιασμα στην κοιλιά, αλλά ΟΚ, δεδομένου ότι η καισαρική είναι χειρουργείο, αν έλεγα ότι ταλαιπωρήθηκα, θα έλεγα ψέματα. Παυσίπονα φυσικά πήρα τις πρώτες μέρες, αλλά δε νομίζω ότι παυσίπονα παίρνουν μόνο όσες γεννάνε με καισαρική. Ούτε και θεωρώ ότι το αν θα πάρεις παυσίπονα ή όχι είναι σημαντικός παράγοντας στην επιλογή.

 

Και όσες ευκολίες και να μας παρέχει η επιστήμη (ιατρική και φαρμακευτική) το concept κ.τ. δεν θα γίνει ποτέ πιο εύκολο και ανώδυνο από το concept φ.τ. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε δεν λέμε όλοι ότι ο φ.τ. είναι ό,τι καλύτερο;

Να σου πω την αλήθεια, εγώ δεν έχω ακόμα καταλάβει γιατί λέμε ότι ο φ.τ. είναι καλύτερος από την καισαρική. Δηλαδή ποιοι είναι οι λόγοι, πέραν του προφανούς, ότι δηλαδή ένα χειρουργείο ενέχει κάποιους κινδύνους επειδή ακριβώς είναι χειρουργείο. Αν οι κίνδυνοι αυτοί εξαλειφθούν ή αν επιλέξεις να μην τους λάβεις υπ' όψιν, πιστεύω ότι οι δύο τρόποι να γεννήσεις είναι το ίδιο καλοί και για μερικές γυναίκες ίσως να είναι καλύτερη η καισαρική.

 

Α! Το ξέχασα και ήθελα να ρωτήσω. Γνωρίζω για γκρουπ vbac. Υπάρχει και "το αντίπαλον δέος"; Υπάρχει δλδ γκρουπ γυναικών που γέννησαν με φ.τ. και (για χ, ψ λόγους) το μετάνιωσαν και επιθυμούν να γεννήσουν το δεύτερο με κ.τ.;

Δεν έχω ιδέα, αλλά η λογική λέει ότι όλο και κάποια θα το μετάνιωσε. Τώρα αν το μετάνιωσε σε τέτοιο βαθμό που να θέλει ντε και καλά καισαρική στο επόμενο... τι να σου πω.

[Ελένη6]

Εγώ πάλι δεν έβρισκα ποτέ κανένα λόγο να βιώσω τον τοκετό. Δεν το ήθελα και δεν μου έλλειψε, ούτε πιστεύω ότι θα μου λείψει.

 

Απο φοβο δεν ηθελες να βιωσεις τον τοκετο ή ηταν απλα επιθυμια σου?

 

Να σχολιάσω μόνο ότι δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε πόνους φ.τ με πόνους καισαρικής. Το πως βιώνει η κάθε μία τον πόνο είναι διαφορετικό και επίσης ο πόνος διαφέρει ως προς ένταση και διάρκεια από φ.τ. σε φ.τ και από κ.τ σε κ.τ... Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Και οι αντοχές κάθε γυναίκας επίσης διαφορετικές.

 

Για εμένα δεν είναι κριτήριο ο πόνος. Και τα 2 πονάνε. Για κάποια άλλη όμως μπορεί να είναι κριτήριο ο πόνος και να νομίζει ότι με τη μία ή την άλλη περίπτωση θα είναι καλύτερα. ΟΚ, δικαίωμά της. Εγώ είμαι υπέρ του να δίνουμε μεγάλη βάση στη γνώμη του γιατρού. Θεωρώ εξαιρετικά επικίνδυνο να παίρνεις το ρίσκο και να κάνεις το αντίθετο από αυτό που σου λεει ο γιατρός σου (αφού πρώτα έχεις επιλέξει γιατρό με βάση ιατρικά κριτήρια).

Αν δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό θέμα και σου λεει ο γιατρός ότι μπορείς να γεννήσεις όπως θέλεις, δικαίωμα της γυναίκας να διαλέξει. Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι.

 

Συμφωνω. Διαφωνω λιγο με "τη γνωμη του γιατρου". Θα επαιρνα και δευτερη γνωμη αν με πηγαινε για καισαρικη.

 

 

Όλοι το λένε "στον φ.τ. πονάς τη στιγμή της γέννας, στην κ.τ. πονάς 40 μέρες μετά τη γέννα".

Ας μην θολώνουμε το γεγονός ότι η κ.τ.= πόνος, γιατί περνάνε αντίθετα μνμ.

 

Φιλη Aimee διαφωνω.Ειναι ολα αναλογα και σχετικα!Οπως λεει και η ekavi δεν ειναι ολα τα σωματα το ιδιο ουτε εχουν ολοι οι ανθρωποι τις ιδιες αντοχες.Ειναι δεδομενο πως πονας μετα την καισαρικη,οπως πονας μετα απο καθε χειρουργειο!Ωστοσο και στον φυσιολογικο τοκετο ποιος ειπε οτι πονας μονο τη στιγμη της γεννας??Πονας για 8 ωρες το λιγοτερο και τη στιγμη της γεννας απλα βιωνεις τον μεγαλυτερο πονο που εχεις νιωσει ποτε.Εγω τουλαχιστον ετσι ενιωσα.Οσο για μετα τον τοκετο καθισα φυσιολογικα σε καρεκλα μετα απο ενα μηνα με τοσα ραμματα!Δεν υπαρχει λογος να λεμε πραγματα που δεν εχουμε βιωσει,απλα επειδη τα εχουμε διαβασει ή μας τα εχουν πει.Εγω δεν εχω βιωσει την κ.τ, αλλα ποτε δεν θα ελεγα πως δεν ποναει μια γυναικα μετα απο τετοια επεμβαση.Ουτε δεχομαι επισης να λενε πως ο φ.τ δεν ποναει καθολου και ειναι ανωδυνος....Ειλικρινα αυτο πρωτη φορα το ακουω!Γιατι βογκανε ολες οι γυναικες σε ολους τους αιωνες,απο βρεμαρα?Οι "ωδινες του τοκετου" τοτε απο που εχουν βγει?Και αυτη τη συγκριση διαρκως κ.τ και φ.τ δεν μπορω να την καταλαβω,βραβεια μοιραζουν?

[Little Monkey]

Απο φοβο δεν ηθελες να βιωσεις τον τοκετο ή ηταν απλα επιθυμια σου?

Δεν θέλω να τον βιώσω όπως δεν θέλω π.χ. να κάνω bungee jumping, να ανέβω σε αυτά τα τρενάκια που στριφογυρίζουν, να πάω στην Αφρική, να δω το Βόρειο Σέλας, να φάω κουνέλι.

 

Αν τύχει να κάνω κάτι από αυτά ΟΚ, αλλά ούτε το επιθυμώ, ούτε το επιδιώκω, ούτε μου λείπει όσο δεν το έχω κάνει.

 

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πώς το εννοώ.

 

Παίζει βέβαια και ο φόβος. Γενικά δεν έχω καλές σχέσεις με τα νοσοκομεία, τους γιατρούς, τις ενέσεις και όλα αυτά. Καταλαβαίνω ότι αντικειμενικά δεν πρέπει να φοβάμαι, αλλά πες το αυτό στην καρδούλα μου

 

Τώρα που το σκέφτομαι bungee jumping δεν πρόκειται να κάνω ούτε αν μου τύχει.

[may23]

Έχω γράψει και νωρίτερα σε αυτό το θέμα και διαβάζω όλες τις απαντήσεις και ο λόγος που ξαναγράφω είναι γιατί προσωπικά είχα την "ευκαιρία", να τα βιώσω και τα δύο! Όπως είπε η προηγούμενη κοπέλα κ συμφωνώ, κάθε σώμα, κάθε οργανισμός, κάθε περίπτωση είναι άλλη κ δεν εχει νόημα να προσπαθούμε να πείσουμε η μία την άλλη για τα καλά η τα κακά.

Έχω έναν φ.τ στο ενεργητικό μου, με πρόκληση πόνων, έναν τοκετό που κράτησε 13 ώρες, προσωπικά έκανα να κάτσω κανονικά σε καρέκλα γύρω στις 15 μέρες και τη σκάλα στο σπίτι μου, την ανέβαινα στα τέσσερα, μή ε ρωτήσετε το λόγο, νομίζω γιατί δέ μπορούσα αλλιώς!

Στην Κ.τ που έκανα λόγω σπάσιμου νερών στην 29η εβδομάδα, την επόμενη που με σηκώσαν απο το κρεβατι, ένιωσα οτι δε θα ξαναπερπατήσω ποτέ στη ζωή μου! Σε τρεις μερες ήμουν αρκετά καλά και σε ένα μήνα επανήλθα πλήρως σε δραστηριότητες.

Μια κοπέλα με ακριβως ίδιες εμπειριες μπορεί να εχει νιώσει τελείως διαφορετικά, ποιος ο λόγος να συγκρίνουμε.. Όπως είπε η Ελένη6, βραβεία μοιράζουμε;;

[Ελένη6]

Δεν θέλω να τον βιώσω όπως δεν θέλω π.χ. να κάνω bungee jumping, να ανέβω σε αυτά τα τρενάκια που στριφογυρίζουν, να πάω στην Αφρική, να δω το Βόρειο Σέλας, να φάω κουνέλι.

 

Αν τύχει να κάνω κάτι από αυτά ΟΚ, αλλά ούτε το επιθυμώ, ούτε το επιδιώκω, ούτε μου λείπει όσο δεν το έχω κάνει.

 

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πώς το εννοώ.

 

Παίζει βέβαια και ο φόβος. Γενικά δεν έχω καλές σχέσεις με τα νοσοκομεία, τους γιατρούς, τις ενέσεις και όλα αυτά. Καταλαβαίνω ότι αντικειμενικά δεν πρέπει να φοβάμαι, αλλά πες το αυτό στην καρδούλα μου

 

Τώρα που το σκέφτομαι bungee jumping δεν πρόκειται να κάνω ούτε αν μου τύχει.

 

Ααα φιλη μου δεν εχεις δικιο.....Αν δεν εχεις φαει κουνελι δεν ξερεις τι εχεις χασει!!!!!!

[ΑΝΝΑ24]

Για να απαντήσω απευθείας στο θέμα και να δώσω ένα λιθαράκι πληροφορίας στις εγκυούλες: αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω σε οποιαδήποτε μέρα της 40χρονης ύπαρξής μου, δεν υπάρχει ούτε στιγμή δισταγμου.

Η στιγμή που έδωσα την τελική εξώθηση και άκουσα το γιατρό να λέει: βγήκε, μη σπρώχνεις άλλο. Η αφάνταστη, αφόρητη αίσθηση ανακούφισης.

Το πασαλειμένο, κρεμασμένο ανάποδα πλασματάκι με τον ομφάλιο λώρο τυλιγμένο στο χέρι, να τον κρατάει θριαμβευτικά, αλά Ποσειδώνας.

Η φωνή του γιατρού όταν μου το έβαλε στην αγκαλία: πάρτο, δικό σου είναι.

Ο είμαι-να-με-κλαίνε-οι-ρέγγες, εκστασιασμένος άντρας μου δίπλα μου, να της μιλάει για πρώτη φορά έξω από την κοιλιά.

Δεν έχω ζήσει τίποτα πιο συγκλονιστικό.

[cara33]

Η έλλειψη παιδείας που κολλάει?

 

Έλλειψη παιδείας, έλλειψη σωστής ενημέρωσης!!!!κ οτι συνεπάγεται!!!σε κάλυψα;

[cara33]

Ειμαι η μεγαλύτερη φόβιτσιαρα του κόσμου αλλα πανω από ολα θα βάλω το παιδι μου κ θα εξαντλήσω ολα τα περιθώρια που εχω!!!κ το κσλυτερο για το παιδι ειναι ο φ.τ. Κ αν αυτο δεν το επιβεβαιώνει κ ο γιατρός άλλαξε τον!!!ειναι ενα καλο τσεκάρισμα!! Κ τελος για ποιους φόβους μιλάμε; Δηλαδη προτιμούν καποιες κοπέλες την ιδεα οτι τους κόβουν την μήτρα γθα να βγάλουν το μωρό; Κ μονο στην ιδεα εχω τάσεις λυποθυμιας. Οποτε τι συζητάμε τωρα; Πολλες κοπέλες ειναι θύματα των γιατρών οι οποίοι ξεγεννούν τις γυναίκες τους παντα φυσιολογικά. Μην ειστε κορόιδα.

[andromachi19]

Διαβάζω εδώ και 2 μέρες όλα όσα γράφονται και το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά τον τοκετό σε όποια μορφή είναι αυτός, άλλος με λιγότερο πόνο, άλλος με περισσότερο.

Εγω προσωπικά που έχω γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό πάντως μετά την γέννα μια χαρά καθόμουν και περπατούσα, δεν πονούσα καθόλου(υπήρχε μια μικρή ενόχληση από τα ράματα, αλλά όχι πόνος), στην πρώτη επαφή υπήρχε μια μικρή ενόχληση αλλά μετά στις υπόλοιπες ήταν μια χαρά!!

[ΑΝΝΑ24]

Έλλειψη παιδείας, έλλειψη σωστής ενημέρωσης!!!!κ οτι συνεπάγεται!!!σε κάλυψα;

 

Όχι. Η παιδεία είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πληρέστερο από τις γνώσεις και την ενημέρωση.

[cara33]

Όχι. Η παιδεία είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πληρέστερο από τις γνώσεις και την ενημέρωση.

 

Ειμαι εκπαιδευτικός, θελεις να κανουμε ανάλυση της παιδειας;;; Εδω έχουμε αλλα θέματα πιυ δεν μπορουμε να κατανοήσουμε, εδω επιλέγουμε τύπους τοκετών!!!!

[Sofiade]

Κατ' αρχήν δεν επιλέγουμε. Κάνουμε μια υποθετική συζήτηση για το τι θα επιλέγαμε αν είχαμε επιλογή. Για κάποιες από εμάς η συζήτηση είναι εντελώς υποθετική καθότι μάλλον δεν θα ξαναμείνουμε έγκυες, άρα η επιλογή τοκετού ανήκει στη σφαίρα επιστημονικής φαντασίας.

 

Από εκεί και πέρα, ποιος έχει έλλειψη παιδείας φαίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχει στην συζήτηση.

 

Με άλλα λόγια, αν δεν έχεις κάτι να συνεισφέρεις στη συζήτηση, μπορείς και να μην πεις τίποτα. Είναι νομίζω καλύτερο από το να μιλήσεις μόνο και μόνο για να προσβάλλεις αυτούς που συζητάνε επειδή συζητάνε.

[cara33]

Καλα εσυ κανε υποθετικές επιλογές τοκετών !!! Αυτο εχεις να πεις!!! Οτι στην σφαίρα της επιστημονικής σου φαντασίας θα επέλεγ αυτο η το αλλο. Κ ποιος προσβάλει;;; Θεωρώ οτι το ίδιο το θέμα με προσβάλει ως γυναίκα κ με κανει υποχειριο οπουδήποτε γιατρού!! Συγνωμη μιλαμε για τοκετό κ οχι για επιλογή μενού, μοσχάρι η χοιρινό!! Μερικοί άνθρωποι ειστε τοσο δήθεν που το μονο που έχετε να πείτε στο τελος ειναι οτι σας προσβάλουν. Αλλα βεβαια γιατι να μου κανει εντύπωση κατι τετοιο. Στην Ελλάδα βρίσκομαι, ζω κ αναπνέω. Δεν ειναι υο μονο αξιοπερίεργο.

[ΑΝΝΑ24]

Καλα εσυ κανε υποθετικές επιλογές τοκετών !!! Αυτο εχεις να πεις!!! Οτι στην σφαίρα της επιστημονικής σου φαντασίας θα επέλεγ αυτο η το αλλο. Κ ποιος προσβάλει;;; Θεωρώ οτι το ίδιο το θέμα με προσβάλει ως γυναίκα κ με κανει υποχειριο οπουδήποτε γιατρού!! Συγνωμη μιλαμε για τοκετό κ οχι για επιλογή μενού, μοσχάρι η χοιρινό!! Μερικοί άνθρωποι ειστε τοσο δήθεν που το μονο που έχετε να πείτε στο τελος ειναι οτι σας προσβάλουν. Αλλα βεβαια γιατι να μου κανει εντύπωση κατι τετοιο. Στην Ελλάδα βρίσκομαι, ζω κ αναπνέω. Δεν ειναι υο μονο αξιοπερίεργο.

 

 

Δεν θέλω να κάνουμε ανάλυση της παιδείας. Μου λείπει όμως από αυτό το μήνυμα.