Πολτοποιηση φαγητου μεχρι πότε ?

[vtgian]

Αρχικά, να χαίρεσαι το μωρό σου!

 

Καταλαβαίνω απολύτως τον φόβο σου με τα μεγάλα κομμάτια, δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να μη φοβάται την εικόνα ενός μωρού που αναγουλιάζει 

 

Ίσως σε βοηθήσει καλύτερα να αντιμετωπίσεις τον φόβο σου γνωρίζοντας πως λειτουργεί ο μηχανισμός της μάσησης στα βρέφη. Τα μωρά γενιούνται με το αντανακλαστικό της γλώσσας. Αυτό σημαίνει ότι έχουν έναν αυτόματο μηχανισμό να σπρώχνουν ότι ξένο ακουμπά η γλώσσα τους (όχι τη θηλή του στήθους ή του μπιμπερό), προς τα έξω, για να αποφύγουν τον πνιγμό. Γύρω στους 6 μήνες αυτό το αντανακλαστικό υποχωρεί και τα μωρά μας είναι πλέον ώριμα να δεχτούν νέες γεύσεις και τροφές πέρα από το γαλατάκι της μαμάς του. Ωστόσο ο οισοφάγος τους και η γλώσσα τους δεν λειτουργούν ακόμα με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν στους ενήλικες, προσφέροντας μια δικλείδα ασφαλείας για τον πνιγμό. Αυτό σημαίνει ότι αν το μωρό βάλει ένα μεγάλο κομμάτι τροφής που δεν μπορεί να διαχειριστει, ο οισοφάγος κάνει αυτόματα τέτοια κίνηση που βγάζει την τροφή προς τα έξω. Στα μάτια μας φαίνεται σαν πνιγμονή, ωστόσο δεν είναι (ο όρος στα αγγλικά ονομάζεται gagging). Αυτό είναι κάτι που έχει υπόψη της η μέθοδος BLW (baby led weaning) και ξεκινά την εισαγωγή στερεών τροφών με κομμάτια από την αρχή. Θέλω όμως να τονίσω ότι υπάρχουν αυστηροί κανόνες ως προς το τι τροφές και σε ποια μορφή και υπό ποια κριτήρια μπορείς να τις δώσεις. Επίσης προτείνω κάθε μαμά να κάνει μαθήματα αντιμετώπισης πνιγμού, άσχετα με το φαγητό, είναι καλό να γνωρίζεις πως πρέπει να αντιμετωπίσεις μια έκτακτη ανάγκη. Ένας άκομα μύθος σχετικά με τα κομμάτια είναι ότι πολλοί πιστεύουν ότι αν δεν έχουν βρει όλα τα δόντια (ή τουλάχιστον τα πίσω) το μωρό δεν μπορεί να αλέσει την τροφή. Τα ούλα ενός μωρού είναι αρκετά δυνατά για να λιώσουν μέχρι και κρέας, πίστεψέ με! 

 

Ένα μωρό 10 μηνών που έχει μάθει μόνο σε πολτούς ίσως δυσκολευτεί να διαχειριστεί κομμάτια, ειδικά αν τα "βρει" μέσα στον πολτό. Χωρίς να είμαι ειδικός, αυτό που έχω δει να λειτουργεί σε μεγαλύτερα μωρά είναι τα γεύματα να είναι διαχωρισμένα. Δίνω για παράδειγμα την φρουτόκρεμα ως κρέμα, αλλά ένα σνακ ή το απογευματινό, το δίνω σε κομμάτια. Ή το αντίστροφο. Βάζω το παιδί στο καρεκλάκι και το αφήνω να πειραματιστεί, πιάνοντας μόνο του την τροφή. Μένω ήρεμη αν πάρει μεγάλο κομμάτι και δίνω χρόνο να το διαχειριστεί. Θα σε εκπλήξει όταν δεις ότι μόνο του, χωρίς κόπο θα βγάλει  έξω το μεγάλο κομμάτι και θα πιάσει μικρότερο. Είναι όμως απαραίτητο να έχεις ενημερωθεί.

 

Θα το ξαναγράψω, ευτυχώς υπάρχουν πλέον παιδίατροι που ενημερώνονται και μπορούν να καθοδηγήσουν μια νέα μαμά σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να εισάγει τροφές, πότε είναι ασφαλές να το κάνει και με ποιον τρόπο, ανάλογα πάντα με το τι μπορεί να "αντέξει" η κάθε οικογένεια. 

 

Εμείς έτσι ξεκινήσαμε με την μικρή από την αρχή. Έδινα το μεσημεριανό σε πολτό αλλά φρούτο θα την άφηνα να φάει μόνη της. Ή το αντίθετο δίνοντας βρασμένα λαχανικά. Τα αλεσμένα τα κοψαμε πολύ νωρίς. Έτσι λοιπόν θα σου έλεγα ότι καθόλου νωρίς δεν είναι για να το τολμήσεις.

 

Καλή επιτυχία!

[Mama_Anesti_]

2 ώρες πρίν, xaroumenh mama είπε:

μπορεις να του δωσεις για αρχη κομματακια απο μπανανα η απο ενα ωριμο αχλαδι. βρασμενο καροτο μπροκολο πατατουλα απο τετοιες μαλακες τροφες μπορεις να ξεκινησεις και σιγα σιγα να πας και σε λιγο ποιο σκληρα κομματια αναλογα πως θα το δεχτει και το παιδι βεβαια..!! στην αρχη μπορει να μη θελει καθολου να το πιασει μετα μονο να το πιανει και να το παιζει με τα χερακια του και σιγα σιγα να το βαζει και στο στομα ειναι αναλογα με το χαρακτηρα του καθε παιδιου..!! παντως ο γιος μου οταν εκλεισε τους 10 μηνες η παιδιατρος μας, μας ειχε πει να ξεκινησουμε να του δινουμε σιγα σιγα και απο τα δικα μας φαγητα...και στην τελευταια σου ερωτηση και  αργησα πολυ να δινω φαγητο να το τρωει μονος του γιατι ειχα φοβηθει λιγο στην αρχη γιατι και σε εμενα εκοβε μεγαλα κομματια και φοβομουν λιγο και δεν ειχα ενημερωθει κιολας τοσο καλα..!! ειναι φυσικα κατι που το εχω μετανιωσει παρα πολυ.. και στο δευτρο παιδακι μου θα προσπαθησω απο πολυ μικρο απο εξι εφτα μηνων να του δινω κομματακια να τα πιανει με το χερακι του και να τα επεξεργαζετε..!!!

Σε ευχαριστώ για την απάντηση! Καθε παιδίατρος τελικά λέει τα δικά του αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Θέλω να το τολμησω είναι ή αλήθεια και νομίζω πως θα το χαρεί και ο μικρός!

[vicky86]

Απλα γραφω για να συμφωνησω με τα κοριτσια.η μπανανα ειναι πολυ καλυ επιλογη για αρχη,η να μην αλεθεις τραχανα,ρυζι,μακαρονι αν το κανεις

Σιγουρα δ χρειαζονται τα δοντια,ο μικρος μου τρωει κομματια απο 7,5μηνων κ δοντι εβγαλε 11,5.μεχρι αρνι ειχε φαει σε κομματια

Πχ μπορεις να κανεις ενα τοστακι κ να κοψεις εσυ κομματακια κ να του βαλεις λιγα μπροστα του

Κριτσινια,κεικ κ κουλουρια συνηθως θελουν να τα κρατανε μονα κ να τρωνε.οπως κ μπιφτεκοειδη

[Mama_Anesti_]

2 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Αρχικά, να χαίρεσαι το μωρό σου!

 

Καταλαβαίνω απολύτως τον φόβο σου με τα μεγάλα κομμάτια, δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να μη φοβάται την εικόνα ενός μωρού που αναγουλιάζει 

 

Ίσως σε βοηθήσει καλύτερα να αντιμετωπίσεις τον φόβο σου γνωρίζοντας πως λειτουργεί ο μηχανισμός της μάσησης στα βρέφη. Τα μωρά γενιούνται με το αντανακλαστικό της γλώσσας. Αυτό σημαίνει ότι έχουν έναν αυτόματο μηχανισμό να σπρώχνουν ότι ξένο ακουμπά η γλώσσα τους (όχι τη θηλή του στήθους ή του μπιμπερό), προς τα έξω, για να αποφύγουν τον πνιγμό. Γύρω στους 6 μήνες αυτό το αντανακλαστικό υποχωρεί και τα μωρά μας είναι πλέον ώριμα να δεχτούν νέες γεύσεις και τροφές πέρα από το γαλατάκι της μαμάς του. Ωστόσο ο οισοφάγος τους και η γλώσσα τους δεν λειτουργούν ακόμα με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν στους ενήλικες, προσφέροντας μια δικλείδα ασφαλείας για τον πνιγμό. Αυτό σημαίνει ότι αν το μωρό βάλει ένα μεγάλο κομμάτι τροφής που δεν μπορεί να διαχειριστει, ο οισοφάγος κάνει αυτόματα τέτοια κίνηση που βγάζει την τροφή προς τα έξω. Στα μάτια μας φαίνεται σαν πνιγμονή, ωστόσο δεν είναι (ο όρος στα αγγλικά ονομάζεται gagging). Αυτό είναι κάτι που έχει υπόψη της η μέθοδος BLW (baby led weaning) και ξεκινά την εισαγωγή στερεών τροφών με κομμάτια από την αρχή. Θέλω όμως να τονίσω ότι υπάρχουν αυστηροί κανόνες ως προς το τι τροφές και σε ποια μορφή και υπό ποια κριτήρια μπορείς να τις δώσεις. Επίσης προτείνω κάθε μαμά να κάνει μαθήματα αντιμετώπισης πνιγμού, άσχετα με το φαγητό, είναι καλό να γνωρίζεις πως πρέπει να αντιμετωπίσεις μια έκτακτη ανάγκη. Ένας άκομα μύθος σχετικά με τα κομμάτια είναι ότι πολλοί πιστεύουν ότι αν δεν έχουν βρει όλα τα δόντια (ή τουλάχιστον τα πίσω) το μωρό δεν μπορεί να αλέσει την τροφή. Τα ούλα ενός μωρού είναι αρκετά δυνατά για να λιώσουν μέχρι και κρέας, πίστεψέ με! 

 

Ένα μωρό 10 μηνών που έχει μάθει μόνο σε πολτούς ίσως δυσκολευτεί να διαχειριστεί κομμάτια, ειδικά αν τα "βρει" μέσα στον πολτό. Χωρίς να είμαι ειδικός, αυτό που έχω δει να λειτουργεί σε μεγαλύτερα μωρά είναι τα γεύματα να είναι διαχωρισμένα. Δίνω για παράδειγμα την φρουτόκρεμα ως κρέμα, αλλά ένα σνακ ή το απογευματινό, το δίνω σε κομμάτια. Ή το αντίστροφο. Βάζω το παιδί στο καρεκλάκι και το αφήνω να πειραματιστεί, πιάνοντας μόνο του την τροφή. Μένω ήρεμη αν πάρει μεγάλο κομμάτι και δίνω χρόνο να το διαχειριστεί. Θα σε εκπλήξει όταν δεις ότι μόνο του, χωρίς κόπο θα βγάλει  έξω το μεγάλο κομμάτι και θα πιάσει μικρότερο. Είναι όμως απαραίτητο να έχεις ενημερωθεί.

 

Θα το ξαναγράψω, ευτυχώς υπάρχουν πλέον παιδίατροι που ενημερώνονται και μπορούν να καθοδηγήσουν μια νέα μαμά σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να εισάγει τροφές, πότε είναι ασφαλές να το κάνει και με ποιον τρόπο, ανάλογα πάντα με το τι μπορεί να "αντέξει" η κάθε οικογένεια. 

 

Εμείς έτσι ξεκινήσαμε με την μικρή από την αρχή. Έδινα το μεσημεριανό σε πολτό αλλά φρούτο θα την άφηνα να φάει μόνη της. Ή το αντίθετο δίνοντας βρασμένα λαχανικά. Τα αλεσμένα τα κοψαμε πολύ νωρίς. Έτσι λοιπόν θα σου έλεγα ότι καθόλου νωρίς δεν είναι για να το τολμήσεις.

 

Καλή επιτυχία!

Αρχικά σε ευχαριστώ για την αναλυτικοτατη περιγραφή σου! Είσαι λεπτομερέστατη!

Μαλλον θα ξεκίνησω δειλά δειλά τα κομμάτια ως σνακ για να δω και πώς θα τα πάει ο μικρός. Νομίζω θα του αρέσει πολύ να κρατά την τροφή του.

Όταν ξεκινησαμε τις στερεές είχα διαβάσει για το blw και τους κανόνες ασφάλειας. Μου άρεσε πολύ σαν ιδέα. Ήθελα να το εφαρμοσω ή τουλάχιστον εν μερη. Αλλά οι γύρω μου δεν ήταν πολύ υποστηρικτικοι και δεν το τόλμησα τότε. Λοιπόν, ποτέ δεν είναι αργα!

πρίν από 6 λεπτά , vicky86 είπε:

Απλα γραφω για να συμφωνησω με τα κοριτσια.η μπανανα ειναι πολυ καλυ επιλογη για αρχη,η να μην αλεθεις τραχανα,ρυζι,μακαρονι αν το κανεις

Σιγουρα δ χρειαζονται τα δοντια,ο μικρος μου τρωει κομματια απο 7,5μηνων κ δοντι εβγαλε 11,5.μεχρι αρνι ειχε φαει σε κομματια

Πχ μπορεις να κανεις ενα τοστακι κ να κοψεις εσυ κομματακια κ να του βαλεις λιγα μπροστα του

Κριτσινια,κεικ κ κουλουρια συνηθως θελουν να τα κρατανε μονα κ να τρωνε.οπως κ μπιφτεκοειδη

Ναι καλή ιδέα είναι να μην αλεθω τα μικροσκοπικά.!

Τα υπόλοιπα που έγραψες δεν μπορώ να του τα δώσω (εκτός απ τα κριτσινια) γιατί δεν τρώει ακόμα αυγό.

 

Για την κόρα απ το ψωμάκι τι λέτε? Μέχρι στιγμής μόνο ψιχουλα τρώει.

[vicky86]

Απο 8μηνων κορα ο μικρος,10η μεγαλη.μασουλουσαν μεχρι να την παπαριασουν οπου την επαιρνα

Σαν παιχνιδι το ειχε ο μικρος,ανετα απασχολουνταν εξω ωρες

Αφου μπει κ το αυγο αρχιζουν οι ωραιες συνταγες

[Vasilo]

Εμείς εφαρμόσαμε blw από την αρχή με επιτυχία και δν φάγαμε καθόλου αλεσμένα(Φυσικά κόντρα σε όλους-πιστεύω θα πάει φαντάρος κι ακομα θα τρέμει η γιαγιά του με το gagging). Αυτο που θέλω να πω κ γω αν και ωραία τα ειπαν τα κορίτσια παραπάνω, είναι να ξεχωρίσεις για αρχή αυτά που τρώτε πολτοποιημενα με τα ολοκληρα. Δλδ δώστου κάτι να φαει μόνο του κ μην του το βάλεις εσύ στο στόμα. Άστο να πειραματιστεί και να παίξει. Εφόσον έχεις διαβάσει κ για το blw θα είσαι κυρία! Βλέπω τον ανιψιό μου 13 μηνών που δυσκολεύεται κ δεν τρωει ούτε τραχανά με το κουτάλι. Όταν ομως του δίνουν κατι στο χέρι τα πάει πολύ καλύτερα. Η γνώμη μου ειναι πως πρέπει να διαχωρίσεις το "εμπιστεύομαι τη μαμά με το κουτάλι με κλειστά μάτια και καταπίνω" από το "ωπ! Τι έχουμε εδω; λες να τρώγεται;!"

Τα παιδιά έχουν απίστευτες άμυνες σε όλα μη φοβάσαι, πως αλλιώς θα τα βγάζαν πέρα με τη μαμά τους!!!

 

Κάπου ανεφέρθηκε το ψωμι.

καλύτερα κόρα και όχι ψίχα ειδικά εάν είναι φρέσκο.

[Mama_Anesti_]

1 ώρα πρίν, Vasilo είπε:

Φυσικά κόντρα σε όλους-πιστεύω θα πάει φαντάρος κι ακομα θα τρέμει η γιαγιά του με το gagging

γελαω χωρίς σταματημό! Βάλε και την πεθερά μου στο γκρουπ!

 

1 ώρα πρίν, Vasilo είπε:

 

Τα παιδιά έχουν απίστευτες άμυνες σε όλα μη φοβάσαι, πως αλλιώς θα τα βγάζαν πέρα με τη μαμά τους!!!

Πες το ψέμματα! Χαχα!

 

1 ώρα πρίν, Vasilo είπε:

Κάπου ανεφέρθηκε το ψωμι.

καλύτερα κόρα και όχι ψίχα ειδικά εάν είναι φρέσκο

Ψιχουλακια του δίνω, την κόρα την φοβόμουν αλλά θα την δοκιμασω.

[vtgian]

Στην αρχή είναι όλες "ιιιιι θα το πνιξεις το παιδί μας". Μετά ειναι "α εμάς ο Γιωργάκης ενός έτους έτρωγε το σουβλάκι μόνος του, πφφφ αλεσμενα ούτε να τα δει!" όλο καμάρι 

[Lemonaki035]

7 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Στην αρχή είναι όλες "ιιιιι θα το πνιξεις το παιδί μας". Μετά ειναι "α εμάς ο Γιωργάκης ενός έτους έτρωγε το σουβλάκι μόνος του, πφφφ αλεσμενα ούτε να τα δει!" όλο καμάρι 

Χαχαχαχα respect με έκανες να γελάσω πρωί πρωί!!!!Εμένα είναι 5 κ κατι ψιλά,έχει μπει σε στέρεες εδώ κ μήνα και της δίνω έτσι μπανάνα κ τις τελευταίες μέρες λίγο ψωμί για να τη δελεασω οταν δεν τρώει.Λες να τη δοκιμασω κ τα υπόλοιπα έτσι;

[Mary1976]

Εγώ τον φοβόμουν πολύ τον πνιγμό από φαγητό και για αυτό όσο θεωρούσα λογικό τον κράτησα με αλεσμένα. Μετά άρχισα να αγχώνομαι ότι θα αρνηθεί τις ολόκληρες τροφές  γιατί διάβαζα για κάτι ακραίες περιπτώσεις στο internet που φτάνουν 4χρονών και τρώνε ακόμα αλεσμένα! Τελικά μπούρδες μέσα σε μία εβδομάδα έκοψε ανετότατα τα αλεσμένα τελείως. Δεν θυμάμαι πόσο ήταν τότε αλλά νομίζω γύρω στο 1 έτος μπορεί και 14 μηνών.

 

Γενικά είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να περνάμε γρήγορα στάδια στο μωρό. Όταν κάνουν κάτι αργότερα το κάνουν ευκολότερα και με λιγότερες αντιστάσεις (και κινδύνους) με την εξαίρεση του κοψίματος των «κακών» συνηθειών.

 

Προφανώς για παράδειγμα είναι καλύτερο να κόψει την πιπίλα νωρίς γιατί ακόμα το παιδί δεν έχει άποψη και δεν αντιδράει τόσο. Αλλά θεωρώ ότι είναι καλύτερο πχ να κόψεις λίγο πιο αργά την πάνα για να είσαι σίγουρος ότι το παιδί είναι σωματικά και ψυχολογικά έτοιμο ή να εισάγεις κάποιες τροφές πιο αργά κτλ.

 

Ακούω γενικά πολύ συχνά για γονείς που βιάζονται το παιδί τους να «εξελιχθεί», να αρχίσει τις κρέμες μετά τον 4^ο μήνα, να μάθει να περπατάει στον 9^ο, να μη ζητάει αγκαλιά μετά το χρόνο, να κόψει την πάνα στους 18 μήνες, να μιλάει τέλεια στα 2.  Λες και είναι αγώνας και στο τέλος θα πάρουν βραβείο. Αγχώνονται και αυτοί, αγχώνουν και το παιδί για πράγματα που ούτως ή άλλως αργά ή γρήγορα θα γίνουν ακόμα και καμία προσπάθεια να μην κάνουν οι ίδιοι. Για παράδειγμα, ένα φυσιολογικό παιδί σε κάποια φάση θα αρχίσει να ζητάει να φάει αυτό που τρώτε και εσείς γιατί θα θέλει να σας μιμηθεί ή θα αρπάξει μόνο του το ψωμί ή ένα κομμάτι τυρί ή κάτι άλλο από το τραπέζι και θα αρχίσει να το τρώει, εφόσον σας βλέπει και εσάς να τρώτε.

 

Οπότε θεωρώ ότι στους 10 μήνες το μωρό σου αν θέλει το ίδιο και το βλέπεις ότι τα καταφέρνει μπορεί να φάει και ολόκληρες μαλακές τροφές πχ μπανάνα, κριθαράκι σούπα, καλά βρασμένα λαχανικά. Αν όμως το κάνει και 1-2-3 μήνες μετά δεν θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικά. Αντιθέτως θα το κάνει πιο εύκολα και μάλιστα πολύ γρηγορότερα από τα ψιλοκομμένα θα περάσει στα μεγάλα κομμάτια.

Επεξεργάστηκαν 9 Νοεμβρίου,2017 by Mary1976

[vtgian]

πρίν από 36 λεπτά , Mary1976 είπε:

Οπότε θεωρώ ότι στους 10 μήνες το μωρό σου αν θέλει το ίδιο και το βλέπεις ότι τα καταφέρνει μπορεί να φάει και ολόκληρες μαλακές τροφές πχ μπανάνα, κριθαράκι σούπα, καλά βρασμένα λαχανικά. Αν όμως το κάνει και 1-2-3 μήνες μετά δεν θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικά. Αντιθέτως θα το κάνει πιο εύκολα και μάλιστα πολύ γρηγορότερα από τα ψιλοκομμένα θα περάσει στα μεγάλα κομμάτια.

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Μία εκδοχή στην δική σου περίπτωση θα μπορούσε να είναι ότι το παιδί ήταν έτοιμο από πολύ νωρίτερα αλλά λόγω του δικού σου φόβου (που ξαναλέω απολύτως λογικός είναι) όταν αποφάσισες ότι μετά τον χρόνο είναι έτοιμος, αυτός απλά σε επιβεβαίωσε. Όλα αυτά όμως είναι προσωπικές εμπειρίες. Για παράδειγμα, σε εμένα η μάνα μου κράτησε τα πολτοποιημένα αρκετό καιρό και είχα μεγάλη αντίσταση στο να περάσω σε κομμάτια. Στην αδελφή μου που δεν πολτοποιούσε, απλά τα πέρναγε από μύλο λαχανικών και κρατούσαν ίνες, ξεμπέρδεψαν πολύ γρήγορα. Η μάσηση δεν είναι θέμα ωριμότητας, είναι δίνω ευκαιρίες στο παιδί να κατακτήσει αυτή την δεξιότητα. Ξέρω πολλές μαμάδες που κρατώντας τα πολτοποιημένα δυσκολεύτηκαν πολύ μετά. Από την άλλη, κανένα παιδί δε νομίζω ότι έγινε ενήλικας και συνέχιζε να τα περνάει όλα από το multi   

 

Τέλος πάντων, δεν είναι θέμα ανταγωνισμού, ποιο θα τα κάνει όλα γρηγορότερα. Το κλειδί είναι να αναγνωρίζει ο κάθε γονιός την ωριμότητα του δικού του παιδιού, πέρα από κανόνες και υποδείξεις. Η μικρή μου έκοψε την πάνα οριστικά 18 μηνών. Χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Την βραδινή πάνα είχε σταματήσει να την βρέχει από 15 μηνών. Αν άκουγα φίλους και το internet απλά θα έκλεινα τα μάτια μου πάνω στο προφανές, ότι το παιδί ήταν έτοιμο και θα συνέχιζα να την ταλαιπωρώ με πάνες για έναν ολόκληρο ακόμα χρόνο.

 

Κάτι τελευταίο, άλλο είναι το αναπτυξιακό στάδιο άλλο η κατάκτηση μιας δεξιότητας. Το πρώτο αφορά την ετοιμότητα του παιδιού στο σημείο που θα του επιτρέψει να πετύχει το δεύτερο. Για το δεύτερο όμως η ετοιμότητα όμως από μόνη της δε λέει τίποτα αν δεν υπάρχει σχετική εκπαίδευση (με τη θετική έννοια το λέω).  Και για να το φέρω στο παράδειγμα του θέματος, το αντανακλαστικό της γλώσσας είναι αναπτυδιακό στάδιο. Όταν υποχωρήσει, καταλαβαίνουμε ότι το παιδί είναι έτοιμο να δοκιμάσει στέρεες τροφές. Από την άλλη ο μηχανισμός της μάσησης και κατάποσης στέρεας τροφής είναι δεξιότητα. Όταν δίνεις πολτοποιημένες τροφές αρχικά του μαθαίνεις ότι αυτό που σου βάζω, το καταπίνεις ως έχει. Και όταν αποφασίσεις ότι ήρθε η ώρα για κομμάτια, πρέπει να του μάθεις κάτι καινούριο που έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο. Εννοείται ότι το παιδί θα το μάθει κάποια στιγμή, όπως και να έχει. Η διαφορά στο blw (και ένα από τα πλεονεκτήματά του) είναι ότι βοηθάς το παιδί να κατακτήσει την δεξιότητα χωρίς μπερδέματα και με ενεργητικό τρόπο (επιλέγει το παιδί τι θα βάλει στο στόμα του), όχι παθητικό.  

 

[Mama_Anesti_]

2 ώρες πρίν, Mary1976 είπε:

 

Γενικά είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να περνάμε γρήγορα στάδια στο μωρό. Όταν κάνουν κάτι αργότερα το κάνουν ευκολότερα και με λιγότερες αντιστάσεις (και κινδύνους) με την εξαίρεση του κοψίματος των «κακών» συνηθειών

Ναι συμφωνω μαζί σου . Είναι σωστο να σεβόμαστε τις ικανότητές που καταφερνει ένα παιδι και να μην το υποχρεώνουμε να κάνει πράγματα που ακόμα αναπτυξιακά δεν είναι έτοιμο.

 

2 ώρες πρίν, Mary1976 είπε:

Για παράδειγμα, ένα φυσιολογικό παιδί σε κάποια φάση θα αρχίσει να ζητάει να φάει αυτό που τρώτε και εσείς γιατί θα θέλει να σας μιμηθεί ή θα αρπάξει μόνο του το ψωμί ή ένα κομμάτι τυρί ή κάτι άλλο από το τραπέζι και θα αρχίσει να το τρώει, εφόσον σας βλέπει και εσάς να τρώτε

Στις σκέψεις να δώσω καποια κομμάτια στερεών με έβαλε ή συμπεριφορά του μικρού. Οταν μας βλέπει να τρώμε θέλει να αρπάξει ότι μπορέσει απ το πιατο μας. Επισης, ενθουσιάζεται όταν κρατά φαγητό στο χερακι του και δείχνει να το χειρίζεται καλύτερα καθώς το επεξεργάζεται. Στην αρχη δεν μπορούσε να φάει την άκρη απ τα μπισκότα που είχε μες στη χούφτα του. Τώρα δεν αφήνει ψιχουλο. Πρέπει λοιπον να του δωθεί ή ευκαιρία για να κατακτησει τις δεξιότητες. 

[Mary1976]

Mama Anesti πολύ σωστά λες ο μικρός σου είναι έτοιμος, μια χαρά σε λίγος καιρό θα τρώει τα πάντα κανονικά! Με το που αρχίζουν τα μικράκια μας μετά κάνουν άλματα!. 

 

Vtgian συμφωνούμε, το κάθε παιδί είναι διαφορετικό οπότε δεν τίθεται θέμα κατάλληλου χρόνου για να πετύχει κάτι, το χρονικό εύρος για την κατάκτηση κάθε δεξιότητας είναι μεγάλο. Οπότε δεν είναι και σωστή η βιασύνη λόγω πίεσης του περιγύρου που σου λέει πρέπει να είχες ήδη κόψει την πάνα ή να έχει ήδη φάει το τάδε κτλ. Εμένα για παράδειγμα στο κόψιμο της πάνας με πίεζαν συγγενικά πρόσωπα να του αρχίσω την εκπαίδευση μόλις έκλεισε τα 2. Εγώ βέβαια ήξερα ότι δεν ήταν έτοιμος (όπως εσύ κατάλαβες ότι η δικιά σου ήταν έτοιμη στους 18 μήνες, παρεμπιπτόντως τα κορίτσια τελικά όλα τα κάνουν πολύ νωρίτερα!) γιατί όσες προσπάθειες είχα κάνει έπεφταν στο κενό. Επίσης δεν υπήρχε και κανένας λόγος να τον πιέσω και να πιεστώ (πχ για να ξεκινήσει παιδικό σταθμό). Όμως οι γύρω για κάποιο ακατανόητο λόγο επέμεναν! Τα επιχειρήματα ήταν του τύπου της κουμπάρας το παιδί την έχει ήδη κόψει (σοβαρότατα δηλαδή) ή ότι δεν θα προλάβουμε να την κόψουμε όταν είναι να πάμε παιδικό. Του κάκου εξηγούσα ότι πρώτον δεν είναι έτοιμος (τα σημάδια ήταν ξεκάθαρα) και δεύτερον ότι παιδικό θα αρχίζαμε σε 1,5 χρόνο! Τα ίδια είχα ακούσει και σε άλλες περιπτώσεις πχ για να πάω επιτέλους το παιδί στο δωμάτιό του γιατί μεγάλωσε πλέον (ήταν 6 μηνών!). Συγκεκριμένα είχα ακούσει το ανεκδιήγητο «τι περιμένετε να πάει φαντάρος για να πάει σε δικό του δωμάτιο?» . Τέλος πάντων, άπειρα παραδείγματα πιέσεων νομίζω έχουν οι περισσότερες μάνες να διηγηθούν.  Αυτές οι πιέσεις έχουν ως αποτέλεσμα πολλές μανούλες (βάζω και εμένα μένα) να αμφιβάλουν για τον εαυτό τους, να νομίζουν ότι το παιδί τους υστερεί σε σχέση με άλλα και να πιέζουν τα παιδάκια τους να κατακτήσουν δεξιότητες ή να περάσουν σε άλλο εξελικτικό στάδιο. Γενικά μιλώντας πάντα έχω καταλήξει ότι σε τίποτα δεν χρειάζεται να «εκπαιδεύεις» ένα μωρό ή ένα νήπιο. Όλα μαθαίνονται μέσω της παρακολούθησης και της μίμησης. Μου είχε κάνει εντύπωση μια παιδοψυχολόγος που είχα δει μια μέρα σε μία πρωινή εκπομπή και μίλαγε για την εκπαίδευση τουαλέτας (τότε ήμουν στη φάση που αγωνιούσα για το θέμα, λόγω πιέσεων όπως είπα παραπάνω) που έλεγε ότι ακόμα και καμία εκπαίδευση να μην κάνουμε, σε κάποια φάση το παιδί θα θελήσει μόνο του (θα απαιτήσει) να βγάλει την πάνα και να πάει στην τουαλέτα όπως κάνουν η μαμά και ο μπαμπάς. Άρα η εκπαίδευση που κάνουμε έλεγε ότι εξυπηρετεί καθαρά δικούς μας σκοπούς (πχ ότι δεν το δέχονται αλλιώς στο σχολείο). Αυτή η προσέγγιση ομολογώ ότι με ξεάγχωσε πάρα πολύ.

[marakiz]

Τα εξηγεί πολύ ωραία η vtgian πιο πάνω, συμφωνώ σε όλα, απλά να υπογραμμίσω στο να μάθουμε με κάποιον τρόπο τι κάνουμε όταν πνίγεται ένα παιδί, όταν κάτι του έχει κάτσει πραγματικά στο λαιμό και πρέπει να βγει, όχι όταν κάνει gagging, βήχει δηλαδή για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ώστε να μην πνιγεί.

 

Εμείς ξεκινήσαμε με αλεσμένα και γύρω στους 8 μήνες άρχισα να του δίνω κάποια φαγητά πατημένα με το πιρούνι και σιγά σιγά να του αφήνω μικρά κομματάκια μπροστά του και να παίρνει να τα τρώει. Κομμάτια μεγάλα δεν του έδινα γιατί τα έπαιρνε και τα έβαζε όλα στο στόμα, ότι μέγεθος κι αν είχαν αρκεί να χωρούσε στο στόμα του και φοβόμουν. Ενώ από 9-10 μηνών μασάει κανονικά την τροφή του, είναι ένας μήνας περίπου που του δίνω να κρατάει και στο χέρι.

 

Ξεκίνα με μαλακές τροφές και ακολούθα το παιδί σου.

[vtgian]

Είναι ατυχής η χρήση που έκανα της λέξης εκπαίδευση, υπό την έννοια ότι όλοι την έχουμε στο μυαλό μας ως "κάτσε κάτω να σου μάθω"  Είναι πιο σωστό να πούμε ότι ένα παιδί αυτοεκπαιδεύεται μέσω των παραδειγμάτων και των ερεθισμάτων που λαμβάνει. Εκεί όμως είναι και η ουσία, στα ερεθίσματα και τις ευκαιρίες. Για παράδειγμα, υπάρχουν γονείς που δεν πάνε τουαλέτα παρουσία του παιδιού (πως γίνεται δεν ξέρω, αλλά γνωρίζω πολλές περιπτώσεις). Πραγματικά, το παιδί δεν έχει καμία εικόνα του "κάθομαι στην τουαλέτα" ξέρει μόνο ότι η μαμά και ο μπαμπάς κλείνονται εκεί μέσα. Άρα χάνεται το παράδειγμα! Συμφωνούμε πάντως, εγώ ουδέποτε εφάρμοσα "εκπαίδευση" σε ωράρια, ύπνο, χώρο και βλέπω ότι φυσικά το παιδί τα διαμορφώνει υγιέστατα μόνο του. 

 

Μάστιγα είναι οι πιέσεις συγγενών κυρίως, ειδικά όταν είσαι πρωτομάνα και αγχωμένη!

 

Πολύ σημαντικό αυτό που έγραψε η marakiz, πρώτες βοήθειες είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε, τουλάχιστον όσοι είμαστε γονείς.

[vicky86]

Δ νομιζω οτι το θεμα της τροφης μπορεις να το συγκρινεις με την πανα η τον υπνο

Ισως μονο αν πουμε οτι γενικα το μωρο δ ηταν ετοιμο για στερεες κ οχι απλα για κομματια

Θεωρητικα ολα τα μωρα μπορουν οταν ειναι ετοιμα να φανε να πιασουν ενα κομματι κνα το βαλουν στο στομα,να πιπιλησουν,να κοψουν κομματι

Γενικα το νωρις κ το αργα θα κριθει απο το καθε παιδι

Η πεθερα μου πλεον δ φοβαται το τριχρονο με κομματια,αλλα τα κοβει αρκετα μικρα,τοσο που η κορη μου βαζει δυο στο στομα

[ΑΡΓΚ]

Δεν υπάρχει λόγος για αλεσμένα σε καμία ηλικία. Ειναι μάλλον θέμα του γονιού περισσότερο, τι βολεύει, πόση υπομονή έχει κλπ.

[Mama_Anesti_]

Κορίτσια, σήμερα το πρωί του έδωσα κόρα και την κατά ευχαριστήθηκε! Το μεσημέρι μαζί με το μεσημεριανό του εβρασα καρότα και κολοκύθια σε στικς και του τα έβαλα στον δίσκο πριν τον ταισω. Στην αρχή τα έπιανε, τα έπαιζε και μετά τα δοκίμασε! Νομίζω πως για πρώτη επαφή τα πήγαμε καλά! Αυριο θα το επαναλάβω και σκέφτομαι πριν την φρούτοκρέμα να του κόψω με τον ίδιο τρόπο και μπανάνα. 

[vtgian]

Μπράβο του παιδιού!

H μπανάνα επειδή λιώνει πολύ εύκολα, βολεύει να αφήνεις ένα κομμάτι φλούδας, ώστε να μην πέφτει από τα χέρια του. 

Κάπως έτσι δηλαδή

[Mama_Anesti_]

1 ώρα πρίν, vtgian είπε:

H μπανάνα επειδή λιώνει πολύ εύκολα, βολεύει να αφήνεις ένα κομμάτι φλούδας, ώστε να μην πέφτει από τα χέρια του. 

Δεν το ειχα σκεφτεί καν. Πολυ καλη ή ιδεα σου!

[Lemonaki035]

Να ρωτήσω αν κάποιος ξέρει..Εμείς έχουμε μπει σε στέρεες 1,5 μήνα και τώρα ειναι 5,5.Εδώ κ 10 μέρες τρώμε εκτός απο φρουτοκρεμα κ κρεατοχορτοσουπα.Σήμερα λοιπόν κ αφού είδα οτι την μπανάνα θέλει να την "τρώει" ολόκληρη καθώς κ μανταρίνια κ γενικά ολα τα φρουτα τα γλύφει  αποφάσισα να τις τα λιωσω με το πιρούνι ολα (φρούτα κ σούπα).Η ανταπόκριση ηταν εξαιρετική!Έφαγε κανονικά..Ήθελα να μάθω λοιπόν το κατά πόσο επιβαρύνει το στομάχι της αν ξερει κάποιος γτ δεν έχω μιλήσει με την παιδίατρο.Έχει απλα κομματάκια μέσα αλλα οχι τπτ τρομερό για να μπορεί να τα μασήσει..

Επεξεργάστηκαν 10 Νοεμβρίου,2017 by Elfer

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 7 λεπτά , Elfer είπε:

Να ρωτήσω αν κάποιος ξέρει..Εμείς έχουμε μπει σε στέρεες 1,5 μήνα και τώρα ειναι 5,5.Εδώ κ 10 μέρες τρώμε εκτός απο φρουτοκρεμα κ κρεατοχορτοσουπα.Σήμερα λοιπόν κ αφού είδα οτι την μπανάνα θέλει να την "τρώει" ολόκληρη καθώς κ μανταρίνια κ γενικά ολα τα φρουτα τα γλύφει  αποφάσισα να τις τα λιωσω με το πιρούνι ολα (φρούτα κ σούπα).Η ανταπόκριση ηταν εξαιρετική!Έφαγε κανονικά..Ήθελα να μάθω λοιπόν το κατά πόσο επιβαρύνει το στομάχι της αν ξερει κάποιος γτ δεν έχω μιλήσει με την παιδίατρο.Έχει απλα κομματάκια μέσα αλλα οχι τπτ τρομερό για να μπορεί να τα μασήσει..

Δεν υπάρχει κανένας λόγος ένα παιδί να φάει ποτέ αλεσμένα, αρκεί φυσικά να μην υπάρχει κίνδυνος πνιγμού. Οχι δηλαδή σκληρά κομμάτια, στρογγυλά ή "γλοιώδη" κομμάτια που κατεβαίνουν αμάσητα κλπ. Το στομάχι έτσι κι αλλιώς θα τα επεξεργαστεί το ίδιο.

Ασχετο, αλλά κρεας στους 5 μήνες; 

[vicky86]

πρίν από 43 λεπτά , Elfer είπε:

Να ρωτήσω αν κάποιος ξέρει..Εμείς έχουμε μπει σε στέρεες 1,5 μήνα και τώρα ειναι 5,5.Εδώ κ 10 μέρες τρώμε εκτός απο φρουτοκρεμα κ κρεατοχορτοσουπα.Σήμερα λοιπόν κ αφού είδα οτι την μπανάνα θέλει να την "τρώει" ολόκληρη καθώς κ μανταρίνια κ γενικά ολα τα φρουτα τα γλύφει  αποφάσισα να τις τα λιωσω με το πιρούνι ολα (φρούτα κ σούπα).Η ανταπόκριση ηταν εξαιρετική!Έφαγε κανονικά..Ήθελα να μάθω λοιπόν το κατά πόσο επιβαρύνει το στομάχι της αν ξερει κάποιος γτ δεν έχω μιλήσει με την παιδίατρο.Έχει απλα κομματάκια μέσα αλλα οχι τπτ τρομερό για να μπορεί να τα μασήσει..

Να επιβαρυνει το στομαχι της ως προς τι;

Τα ιδια πραγματα τρωει,δ νομιζω οτι εχει διαφορα η υφη

Απλα θα περιμενα να φαει μικροτερη ποσοτητα απο οτι στα αλεσμενα

Κ παλι ομως επειδη τα πατησες με πηρουνι δ εφαγε ολοκληρη μπανανα δ νομιζω οτι υπαρχει θεμα

Απο την αλλη επειδη εγω κ η παιδιατρος μας συμφωνουμε στην εισαγωγη στερεων μετα τον 6ο μηνα για να ειναι ετοιμο το πεπτικο,καλυτερα να ρωτησεις κ τον δικο σας(ισως σε αλλα μωρα που δ θηλαζαν η ειχαν αλλα θεματα οπως γοπ η οτιδηποτε αλλο να προτεινε αλλα πραγματα)

Επεξεργάστηκαν 10 Νοεμβρίου,2017 by vicky86

[Lemonaki035]

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

Να επιβαρυνει το στομαχι της ως προς τι;

Τα ιδια πραγματα τρωει,δ νομιζω οτι εχει διαφορα η υφη

Απλα θα περιμενα να φαει μικροτερη ποσοτητα απο οτι στα αλεσμενα

Κ παλι ομως επειδη τα πατησες με πηρουνι δ εφαγε ολοκληρη μπανανα δ νομιζω οτι υπαρχει θεμα

Απο την αλλη επειδη εγω κ η παιδιατρος μας συμφωνουμε στην εισαγωγη στερεων μετα τον 6ο μηνα για να ειναι ετοιμο το πεπτικο,καλυτερα να ρωτησεις κ τον δικο σας(ισως σε αλλα μωρα που δ θηλαζαν η ειχαν αλλα θεματα οπως γοπ η οτιδηποτε αλλο να προτεινε αλλα πραγματα)

Εννοείται η εισαγωγή έχει γίνει με την παιδίατρο δεν το έκανα απο μόνη μου.Απο μόνη μου πηρα την πρωτοβουλία να μην τα περναω απο multi.Κ εγω να σου πω την αλήθεια ότι περίμενα να φάει λιγότερο αλλά πραγματικά ήταν ακάθεκτη..Νομίζω απλά ότι της άρεσε που μασαγε λίγο κ απλα δεν καταπινε..τι να πω αυτό το παιδί με εκπλήσσει ωρες ώρες...Φοβήθηκα το οτι επειδή είχε κομματάκια μηπως της καθόταν βαρύ κ κατ επέκταση δύσκολο στην πέψη..Βέβαια απο την αλλη εχεις δίκιο το ιδιο φαγητό είναι,το πολυ πολυ να πεινούσε λίγο πιο μετά..

3 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Δεν υπάρχει κανένας λόγος ένα παιδί να φάει ποτέ αλεσμένα, αρκεί φυσικά να μην υπάρχει κίνδυνος πνιγμού. Οχι δηλαδή σκληρά κομμάτια, στρογγυλά ή "γλοιώδη" κομμάτια που κατεβαίνουν αμάσητα κλπ. Το στομάχι έτσι κι αλλιώς θα τα επεξεργαστεί το ίδιο.

Ασχετο, αλλά κρεας στους 5 μήνες; 

Εννοείται ότι όταν λέμε κομματάκια ηταν να το είχα περάσει απο το multi αλλά οχι να έχει γίνει πολτός..Δεν ξερω αν θυμάσαι πιο παλια σε αλλο ποστ που είχαμε μιλησει είχα θέμα με τον αποθηλασμο κ είχαμε κάνει εισαγωγή στις στέρεες νωρίς.Η μικρή μου απο την πρώτη μερα έτρωγε κανονικά χωρίς να φτύνει το φαγητό κ αμέσως είχε ενδιαφέρον για το δικό μας φαγητό, (του στιλ να μας το παίρνει απο το χέρι για να το φάει εκείνη) οπότε δεν μπορούσαμε να την κρατήσουμε πίσω ενώ η ίδια ήταν έτοιμη.Το ξέρω οτι είσαι απολύτως αντίθετη με αυτό αλλα εγώ ήμουν και ειμαι της θεωρίας οτι όταν ενα παιδί είναι έτοιμο το ακολουθείς κ το παρακολουθείς χωρίς να του "κόβεις" τα φτερά αλλα να κάνεις επέμβαση όπου χρειάζεται.Δεν έχω μετανιώσει που τρώει απο νωρίς απλά το κακό είναι οτι δεν μπορώ να φάω εγώ..χεχε

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 27 λεπτά , Elfer είπε:

Δεν έχω μετανιώσει που τρώει απο νωρίς απλά το κακό είναι οτι δεν μπορώ να φάω εγώ..χεχε

 

Αυτό είναι λογικό, οπότε δεν υπάρχει όμως και λόγος για αλεσμένα  Αν με κομμάτια τρώει πιο λίγο, αυτο δεν είναι κακό στην ηλικία που βρίσκεται.