Δημόσιο Σχολείο ή Ιδιωτικό και γιατί

[Maya]

εγω θελω και το παιδι που δεν θα εχει την τεραστια κλιση η ταλεντο να παρει αναλογη παιδεια...γιατι αυτο πρεπει να καταδικαστεί...?στο κατω κατω αυτά τα παιδια αστερια που μαθαινουν μονα τους ειναι εξαιρέσεις και όχι η πλειοψηφία.

 

Εγώ νομίζω ότι κάθε παιδί έχει μία κλίση, ένα ταλέντο, που σκοπός του σχολείου είναι να το εντοπίσει και να κατευθύνει ΚΑΙ τους γονιούς, ΚΑΙ το παιδί σε αυτό που θα το κάνει επιτυχημένο και ευτυχισμένο.

[mariab]

Και εγώ νομίζω ότι η "ποιότητα" των δασκάλων στο δημόσιο σχολείο στατιστικά είναι η ίδια με αυτήν των δασκάλων στο ιδιωτικό. Πραγματικά, έχουν τελειώσει τις ίδιες σχολές και (στατιστικά πάλι) το ίδιο ποσοστό των δασκάλων θα ενδιαφέρεται για να διαβάσει λίγο παραπάνω, να ψάξει, να ενημερωθεί κ.λ.π.

Μόνο μία διαφορά μπορω να δω (να εικάσω μάλλον, γιατί δεν το έχω ψάξει με στοιχεία) και αυτή είναι η ηλικία. Λογικά, στο ιδιωτικό πρέπει η πλειοψηφία να είναι νέοι, οι οποίοι δεν έχουν μπορέσει ακόμη να διορισθούν. Αυτό βέβαι είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια ο νέος είναι άπειρος, από την άλλη είναι ενθουσιώδης. Από την άλλη ο μεγαλύτερος είναι πιο έμπειρος, από την άλλη είναι πιο κουρασμένος και πηγαίνοντας στο δημόσιο εξασφαλίζει αυτόματα τη δια βίου αποασχόληση, οπότε μπορεί ναι να αράζει.

Στο σύνολο πάντως δεν νομίζω ότι υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στις ικανότητες των εκπαιδευτικών. Εκεί που πιστεύω ότι υπάρχει΄διαφορά είναι ότι τα ιδιωτικά έχουν έναν προσανατολισμό (με τον οποίο οι γονείς είτε συμφωνούν είτε όχι) και μία πειθαρχία, οπότε οι εκπαιδευτικοί δρουν συντονισμένα και ελέγχονται. Στο δημόσιο από την άλλη, ο κάθε εκπαιδευτικός κάνει αυτό που θέλει, μένοντας τυπικά στις οδηγίες του υπουργείου και δεν ελέγχεται ουσιαστικά από κανέναν, ούτε κρίνονται οι μεταθέσεις του από την ποιότητα της δουλειάς του. Νομίζω ότι αυτό είναι το πρόβλημα, το ότι σε τελική ανάλυση στο δημόσιο είναι "λαχείο' το αν θα πέσεις σε φιλότιμο δάσκαλο ή όχι.

[alcyon]

@candy

Και με τόσα χρόνια καταλήψεων βελτιώθηκε κάτι; Έστω εις το ελάχιστο..

 

Γιατί ουσιαστικά οι καταληψίες ενδυναμώνουν το σύστημα που ήδη υπάρχει. Ουσιαστικά δρουν προς όφελος αυτού στο οποίο υποτίθεται πως αντιτίθενται.

 

Ειναι απίστευτο ότι ακόμη συζητάμε αυτό το θέμα...

 

απορω αν ζούμε όλοι στην ιδια χώρα??

 

μα πραγματικα θεωρειται τα δημοσια σχολεια της χωρας μας καλα?? μηπως δεν εχετε απαιτησεις? υπάρχει περίπτωση ένα παιδι να μαθει χωρίς φροντιστήριο? η να πάρει καποιο δίπλωμα? η έστω να μάθει να σέβεται ? ( και μην μου πειτε πως αυτο ειναι θεμα οικογενειας)

Και στα ιδιωτικά τα παιδιά κάνουν φροντιστήρια. Άρα, ατυχές το παράδειγμα. (Προσωπική μου άποψη.. πως το φροντιστήριο είναι... μόδα).

Κι εγώ σε ιδιωτικό πήγα. Αλλά και για τις γλώσσες έκανα φροντιστήριο.

 

Επίσης στο λύκειο άλλαξα σχολείο (πήγα σε δημόσιο). Κι εγώ έκανα φροντιστήρια και οι παλιοί συμμαθητές μου (στο ιδιωτικό) έκαναν. Και ... το παράξενο (?!) πως πιο άριστοι μαθητές από εμένα (που πήγαιναν στο ιδιωτικό), έγραψαν πολύ (ΠΟΛΥ) πιο χαμηλά από εμένα στις εξετάσεις. Και αντικειμενικά ήταν χαμηλή η βαθμολογία τους. Και όχι 1-2, αλλά στο σύνολό τους σχεδόν. Άρα, τι να υποθέσω; Πως δεν ήταν καλό το συγκεκριμένο ιδιωτικό; Ή πως έφταιγαν τα φροντιστήριά τους (κάθε ένας σε διαφορετικό και οι περισσότεροι με ιδιαίτερα);

 

(Προσωπικά νομίζω πως έφταιγε το εξαντλητικό ωράριο και το άγχος -κάτι που στα ιδιωτικά είναι πιο έντονο).

επειδή δεν μπορούμε να πάμε τα παιδια μας στα ιδιωτικα δεν χρειάζεται να τα βριζουμε! είναι παιδαριώδες αυτό!

Έβρισε κάποιος ;!

 

Ως παιδί ιδιωτικού (που όμως έχω ζήσει και το δημόσιο), δε θα τα πήγαινα σε ιδιωτικό. Είναι άποψη. Έτσι απλά. (χωρίς ειρωνία -που λέει και η φίλη μας παραπάνω.. )

[jackrussel]

@candy

Και με τόσα χρόνια καταλήψεων βελτιώθηκε κάτι; Έστω εις το ελάχιστο..

 

Γιατί ουσιαστικά οι καταληψίες ενδυναμώνουν το σύστημα που ήδη υπάρχει. Ουσιαστικά δρουν προς όφελος αυτού στο οποίο υποτίθεται πως αντιτίθενται.

 

 

Και στα ιδιωτικά τα παιδιά κάνουν φροντιστήρια. Άρα, ατυχές το παράδειγμα. (Προσωπική μου άποψη.. πως το φροντιστήριο είναι... μόδα).

Κι εγώ σε ιδιωτικό πήγα. Αλλά και για τις γλώσσες έκανα φροντιστήριο.

 

Επίσης στο λύκειο άλλαξα σχολείο (πήγα σε δημόσιο). Κι εγώ έκανα φροντιστήρια και οι παλιοί συμμαθητές μου (στο ιδιωτικό) έκαναν. Και ... το παράξενο (?!) πως πιο άριστοι μαθητές από εμένα (που πήγαιναν στο ιδιωτικό), έγραψαν πολύ (ΠΟΛΥ) πιο χαμηλά από εμένα στις εξετάσεις. Και αντικειμενικά ήταν χαμηλή η βαθμολογία τους. Και όχι 1-2, αλλά στο σύνολό τους σχεδόν. Άρα, τι να υποθέσω; Πως δεν ήταν καλό το συγκεκριμένο ιδιωτικό; Ή πως έφταιγαν τα φροντιστήριά τους (κάθε ένας σε διαφορετικό και οι περισσότεροι με ιδιαίτερα);

 

(Προσωπικά νομίζω πως έφταιγε το εξαντλητικό ωράριο και το άγχος -κάτι που στα ιδιωτικά είναι πιο έντονο).

Έβρισε κάποιος ;!

 

Ως παιδί ιδιωτικού (που όμως έχω ζήσει και το δημόσιο), δε θα τα πήγαινα σε ιδιωτικό. Είναι άποψη. Έτσι απλά. (χωρίς ειρωνία -που λέει και η φίλη μας παραπάνω.. )

 

συμωνω σε ολα με χιλια

και στο ιδιωτικο, συμπληρωνω, στην αποστηθιση μυουνται τα παιδια κι οχι στην κριτικη σκεψη η την συνθεση,,,αλλα αυτο γινεται σε ωραιες εγκαταστασεις κι ενω τα σκας χοντρα

για μενα ελαχιστα ιδιωτικα κανουν την διαφορα, οποιος εχει να τα πληρωνει ουαου,,χαιρομαι για αυτον

αν δεν ειχε τι θα εκανε? τι θα ελεγε? πως θα βοηθουσε το παιδι του το σχολειο του η τα παιδια των περισσοτερων που δεν εχουν να παρουν οσο πιο πολλα μπορουν μεσα σε ενα τετοιο προβληματικο σχολειο?

 

αυτο ειναι το θεμα κι οχι ιδιωτικο η δημοσιο,

τετοιου ειδους πολυτελη διληματα σε χαλεπους καιρους εξαντλουνται και απαντνται σε dt

[MAMA-AGA]

@candy

Και με τόσα χρόνια καταλήψεων βελτιώθηκε κάτι; Έστω εις το ελάχιστο..

 

Γιατί ουσιαστικά οι καταληψίες ενδυναμώνουν το σύστημα που ήδη υπάρχει. Ουσιαστικά δρουν προς όφελος αυτού στο οποίο υποτίθεται πως αντιτίθενται.

 

 

Και στα ιδιωτικά τα παιδιά κάνουν φροντιστήρια. Άρα, ατυχές το παράδειγμα. (Προσωπική μου άποψη.. πως το φροντιστήριο είναι... μόδα).

Κι εγώ σε ιδιωτικό πήγα. Αλλά και για τις γλώσσες έκανα φροντιστήριο.

 

Επίσης στο λύκειο άλλαξα σχολείο (πήγα σε δημόσιο). Κι εγώ έκανα φροντιστήρια και οι παλιοί συμμαθητές μου (στο ιδιωτικό) έκαναν. Και ... το παράξενο (?!) πως πιο άριστοι μαθητές από εμένα (που πήγαιναν στο ιδιωτικό), έγραψαν πολύ (ΠΟΛΥ) πιο χαμηλά από εμένα στις εξετάσεις. Και αντικειμενικά ήταν χαμηλή η βαθμολογία τους. Και όχι 1-2, αλλά στο σύνολό τους σχεδόν. Άρα, τι να υποθέσω; Πως δεν ήταν καλό το συγκεκριμένο ιδιωτικό; Ή πως έφταιγαν τα φροντιστήριά τους (κάθε ένας σε διαφορετικό και οι περισσότεροι με ιδιαίτερα);

 

(Προσωπικά νομίζω πως έφταιγε το εξαντλητικό ωράριο και το άγχος -κάτι που στα ιδιωτικά είναι πιο έντονο).

Έβρισε κάποιος ;!

 

Ως παιδί ιδιωτικού (που όμως έχω ζήσει και το δημόσιο), δε θα τα πήγαινα σε ιδιωτικό. Είναι άποψη. Έτσι απλά. (χωρίς ειρωνία -που λέει και η φίλη μας παραπάνω.. )

 

 

Να σου πω την αλήθεια αισθάνομαι ότι ΄΄τα έχεις΄΄ λίγο με το ιδιωτικό που πήγαινες..οτι κατι δεν σου άρεσε έτσι και αλλιως...δεν ξερω στο συστημα, ηταν αυστηρο,, η κατι τετοιο.

 

αλλα τελοσπαντων ο καθενας έχει την άποψη του

[nasg]

Λοιπον εγω αναγκαστηκα λόγω των καταστασεων που βιωνουμε όλοι μας να παρω τα παιδια μου από το ιδωτικο που τα ειχα και να παμε σε δημοσιο της γειτονιας μου.

Δεν εχω αποψη για τ αδημοσοα σχολεια (από την στιγμή που και εγω πηγα σε ιδιωτικο σχολειο) αλλα απο αυτα που με εχουν ήδη προειδοποιησει άλλοι γονεις ...περιμένω δυσαρεστες εκπληξεις.

Ας ξεκινησουμε λογου χαρη για τις κινητοποιησεις-απεργια που εχουν εξαγγειλει για τις 12/9 η ΔΟΕ και δεν ξερω για ποσες ημερες. Μετα ειναι το ωραριο. Υποτιθεται οτι θα ειμαι σε ενα σχολειο το οποίο κανει το προγραμμα πιλοτικο και σχολανε τα παιδια 14:00. Απο οτι μου ειπαν καποιοι γειτονες περισυ μεχρι τελος Σεπτεμβριου τα παιδια σχολαγαν πολυ νωριτερα γιατι δεν ειχε ολοκληρωθει η διαδικασια προσληψης των δασκαλων για τα εν λογω επιπλεον μαθηματα. Επειτα ανησυχω για το θεμα της θερμανσης που οπως χαρακτηριστικα μου ειπαν για 10 μερες περισυ τα παιδια ηταν με τα μπουφαν τους στην ταξη γιατι ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ δεν ειχε πετρελαιο το σχολειο (διοτι δεν υπηρχαν διαθεσιμες πιστωσεις). Επιπλεον δεν ξερω για την διαθεση (και οχι τοσο πολυ το επιπεδο γιατι οπως ειπαν και αλλοι γονεις πιο πανω ολοι εχουν βγει απο τις ιδιες σχολες) των δασκαλων με ολες αυτες τις περικοπες που ανακοινωνουν...για το πιο θα ειναι το ενδιαφερον τους να συνεχισουν να κανουν σωστα την δουλεια τους κ.λπ κ.λπ Και το βασικοτερο...το θεμα της ασφαλειας των παιδιων μεσα στο σχολειο.

Τελωσπαντων αν ηταν διαφορετικα τα πραγματα θα συνεχιζα στο ιδιωτικο σχολειο με τα 1000!!!!!! αλλα δυστυχως καποιοι αλλοι ειχαν αλλη αποψη γι'αυτο:confused::x

[alcyon]

@MAMA-AGA

"τα 'χω" με το ιδιωτικό;!

Αν συμφωνούσα δηλαδή, θα ήταν οκ η γνώμη μου, αλλά επειδή διαφωνώ, σημαίνει πως μεροληπτώ;

 

Κοίτα, και τα αδέρφια μου πήγαν σε ιδιωτικά (διαφορετικά από το δικό μου). Και πάλι την ίδια γνώμη έχω. Ο ένας μάλιστα, πήγε σε πολύ γνωστό (με το αζημίωτο φυσικά! ) αλλά και πάλι διατηρώ την ίδια άποψη. Δεν πιστεύω πως κέρδισε κάτι περισσότερο. Πέτυχε στη σχολή που είναι τώρα φοιτητής και η οποία ήταν ανάλογη του διαβάσματος που εκείνος έκανε, και δεν είναι και καμια φοβερά υψηλόβαθμη. Πώς να το πω... και από δημόσιο να πήγαινε, πιστεύω πως στην ίδια σχολή θα έφταναν οι δυνάμεις του. Ούτε παρακάτω, ούτε παραπάνω.

 

Εγώ καλά περάσα ως παιδί, με όσα ήξερα τότε και με όσα μπορούσα να καταλάβω. Αν με ρώταγες τότε, δε θα το άλλαζα με τίποτα! Και όταν πήγα στο δημόσιο πήγα με βαριά καρδιά.

Με το μυαλό που έχω τώρα, και πιστεύω με πιο ολοκληρωμένη εικόνα, νομίζω πως τα αρνητικά είναι περισσότερα σε ένα ιδιωτικό. Η ζωή δεν ήταν στα σημεία που είχα εστιάσει την προσοχή μου (και με έκαναν τότε ευχαριστημένη ως παιδί), αλλά σε εντελώς διαφορετικά που όμως δεν τα είχα γνωρίσει τότε, άρα δε μπορούσα να κρίνω χρησιμοποιώντας περισσότερους παράγοντες.

 

Λοιπον εγω αναγκαστηκα λόγω των καταστασεων που βιωνουμε όλοι μας ....

 

Αυτά που περιγράφεις, είναι αποτέλεσμα των προσφάτων οικονομικών συνθηκών. Μέχρι πέρυσι δεν ήταν έτσι. Πραγματικά η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη.

 

----------------------

Όπως είχα πει και παραπάνω (αρκετά πίσω), ο κάθε γονιός, εφόσον έχει την οικονομική δυνατότητα και μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε ιδιωτικό ή δημόσιο, θα πρέπει να κρίνει τα συγκεκριμένα σχολεία, με το συγκεκριμένο προσωπικό, τις δεδομένες συνθήκες κτλ κτλ.

[kinkajoujou]

Ας ξεκινησουμε λογου χαρη για τις κινητοποιησεις-απεργια που εχουν εξαγγειλει για τις 12/9 η ΔΟΕ και δεν ξερω για ποσες ημερες. Μετα ειναι το ωραριο. Υποτιθεται οτι θα ειμαι σε ενα σχολειο το οποίο κανει το προγραμμα πιλοτικο και σχολανε τα παιδια 14:00. Απο οτι μου ειπαν καποιοι γειτονες περισυ μεχρι τελος Σεπτεμβριου τα παιδια σχολαγαν πολυ νωριτερα γιατι δεν ειχε ολοκληρωθει η διαδικασια προσληψης των δασκαλων για τα εν λογω επιπλεον μαθηματα. Επειτα ανησυχω για το θεμα της θερμανσης που οπως χαρακτηριστικα μου ειπαν για 10 μερες περισυ τα παιδια ηταν με τα μπουφαν τους στην ταξη γιατι ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ δεν ειχε πετρελαιο το σχολειο (διοτι δεν υπηρχαν διαθεσιμες πιστωσεις).

 

Κατ' εμέ αυτοί είναι πλέον οι παράγοντες που θα βάραιναν περισσότερο από το τυχόν επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας, σε περίπτωση που ήμουν στην Ελλάδα και έπρεπε να στείλω το παιδί σχολείο. Δλδ μπορεί επί της αρχής να μην θεωρώ ότι το ιδιωτικό προσφέρει κάτι περισσότερο στο παιδί, αλλά αυτά που αναφέρονται παραπάνω θα με έκαναν να το σκεφτώ πολύ διαφορετικά (αν είχα και την οικονομική δυνατότητα της επιλογής εννοείται). Αυτά, και το περσινό αλαλούμ με τα βιβλία, τα CD, τις φωτοτυπίες κλπ κλπ...

[cateyes]

Και εγώ νομίζω ότι η "ποιότητα" των δασκάλων στο δημόσιο σχολείο στατιστικά είναι η ίδια με αυτήν των δασκάλων στο ιδιωτικό. Πραγματικά, έχουν τελειώσει τις ίδιες σχολές και (στατιστικά πάλι) το ίδιο ποσοστό των δασκάλων θα ενδιαφέρεται για να διαβάσει λίγο παραπάνω, να ψάξει, να ενημερωθεί κ.λ.π.

Μόνο μία διαφορά μπορω να δω (να εικάσω μάλλον, γιατί δεν το έχω ψάξει με στοιχεία) και αυτή είναι η ηλικία. Λογικά, στο ιδιωτικό πρέπει η πλειοψηφία να είναι νέοι, οι οποίοι δεν έχουν μπορέσει ακόμη να διορισθούν. Αυτό βέβαι είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια ο νέος είναι άπειρος, από την άλλη είναι ενθουσιώδης. Από την άλλη ο μεγαλύτερος είναι πιο έμπειρος, από την άλλη είναι πιο κουρασμένος και πηγαίνοντας στο δημόσιο εξασφαλίζει αυτόματα τη δια βίου αποασχόληση, οπότε μπορεί ναι να αράζει.

Στο σύνολο πάντως δεν νομίζω ότι υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στις ικανότητες των εκπαιδευτικών. Εκεί που πιστεύω ότι υπάρχει΄διαφορά είναι ότι τα ιδιωτικά έχουν έναν προσανατολισμό (με τον οποίο οι γονείς είτε συμφωνούν είτε όχι) και μία πειθαρχία, οπότε οι εκπαιδευτικοί δρουν συντονισμένα και ελέγχονται. Στο δημόσιο από την άλλη, ο κάθε εκπαιδευτικός κάνει αυτό που θέλει, μένοντας τυπικά στις οδηγίες του υπουργείου και δεν ελέγχεται ουσιαστικά από κανέναν, ούτε κρίνονται οι μεταθέσεις του από την ποιότητα της δουλειάς του. Νομίζω ότι αυτό είναι το πρόβλημα, το ότι σε τελική ανάλυση στο δημόσιο είναι "λαχείο' το αν θα πέσεις σε φιλότιμο δάσκαλο ή όχι.

 

Θα σου αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα, που μ' άφησε πραγματικά άφωνη!

Προ ημερών είμαστε σε εμπορικό κατάστημα με τον άντρα μου. Ξαφνικά, μας πλησιάζει μια κοπέλα και χαιρετά εγκάρδια τον άντρα μου. Συστηνόμαστε. Πρόκειται για συμμαθήτρια του άντρα μου από το σχολείο, την οποία είχε πολλά χρόνια να δει. Πιάνουμε την κουβέντα, για την οικογένεια, παιδιά κλπ. Της λέω πως ο γιος μου το Σεπτέμβρη θα πάει Α' Δημοτικού και είμαι σχετικά αγχωμένη κυρίως γιατί αλλάζει και σχολείο και περιοχή (πήγαινε νήπια σε ιδιωτικό στον Πειραιά και ξεκινά Δημοτικό σε ιδιωτικό σχολείο στο Περιστέρι) και δεν ξέρω πώς θα το πάρει. Με ρωτά, σε ποιο σχολείο θα πάει, της λέω και τότε μου απαντά ακριβώς το εξής: "Α, αυτό; Δούλευα εκεί 6 χρόνια, μας βγήκε όλων το λάδι, δουλεύαμε απίστευτες ώρες, ακόμη και τις αργίες είχαμε να ετοιμάσουμε θέματα, μας είχε σε εβδομαδιαίες συσκέψεις και αξιολογούσε συνεχώς τη δουλειά μας. Δεν τολμούσαμε να χαλαρώσουμε, βέβαια ούτε λόγος για απεργίες, ούτε να αρρωστήσουμε δε μπορούσαμε! Μας ρουφούσε το αίμα!!! Βέβαια, για τα παιδιά δεν το συζητώ, εξαιρετικό σχολείο! Ευτυχώς που τώρα διορίστηκα σε δημόσιο (μου λέει σε ποιο) και μπορώ και ξεκουράζομαι!!!!!!"

Κορίτσια, σας ορκίζομαι, έμεινα κάγκελο!!! Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ που μου έλεγε ότι το σχολείο που επέλεξα ήταν εξαιρετικό για το παιδί μου ή να τη σκυλοβρίσω που μου έλεγε ότι τώρα "βολεύτηκε" και μπορεί και ξεκουράζεται (!!!) ή μήπως να της δώσω συγχαρητήρια(;;; για το ότι έπιασε τώρα την καλή(;;

Φεύγοντας από το εμπορικό κέντρο άρχισα να θυμώνω ολοένα και περισσότερο...το θέμα δεν είναι αν αυτή είναι μια κακή εκπαιδευτικός ή όχι, το θέμα είναι ότι δυστυχώς, αυτή τη νοοτροπία του βολέματος την έχουν πάρα πολλοί στο δημόσιο, είτε υπάλληλοι είτε εκπαιδευτικοί, με αποτέλεσμα να παίζεις την πρόοδο του παιδιού σου κορώνα-γράμματα.

Να εξηγήσω εδώ πως δεν είμαι κάθετα αντίθετη στο δημόσιο σχολείο, είναι πρακτικοί οι λόγοι που με οδήγσαν εκεί. Άλλωστε από δημόσιο σχολείο αποφοίτησα άπειρα χρόνια πριν και σπούδασα σε μια από τις σχολές με τις υψηλότερες βάσεις και έκανα και μεταπτυχιακά, οπότε δεν ξέρω τί περισσότερο θα μου έδινε το ιδιωτικό. Όμως τότε η δημόσια παιδεία δεν ήταν στην κατάσταση που είναι σήμερα και θυμάμαι ακόμη με νοσταλγία τον αγώνα των δασκάλων να μάθουν τα παιδιά γράμματα (σ' αυτό συμπεριλαμβάνονταν και οι σωστοί τρόποι και η αγωγή, η παιδεία ως σύνολο και όχι απλώς η εκπαίδευση). Επίσης, η μητέρα μου δεν εργαζόταν, πράγμα που διευκόλυνε την κατάσταση. Εγώ όμως σήμερα εργάζομαι και δεν μπορώ να επιστρέψω στο σπίτι πριν από τις 17:00-17:30. Επίσης, ο άντρας μου, λόγω της δουλειάς του, ταξιδεύει πολύ συχνά σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παππούδες γιαγιάδες κοντά ούτε λόγος! Οπότε, ούσα μόνη μου, δεν είχα άλλη επιλογή από το ιδιωτικό που θα τον παίρνει στις 07:30 και θα τον γυρίζει στις 17:30 (14:00 τελειώνει το μάθημα και μετά έχουν ένα άθλημα ή άλλη δραστηριότητα και μελέτη).

Δεν ξέρω αν έκανα σωστή επιλογή, του χρόνου τέτοια εποχή θα έχω ολοκληρώσει τον απολογισμό της α' χρονιάς. Δε σας κρύβω όμως πως και αγχωμένη είμαι και τρομερές τύψεις νοιώθω που θα αφήνω το παιδί μου εκεί τόσες πολλές ώρες (βέβαια αυτές οι τύψεις με ακολουθούν χρόνια τώρα από 27 μηνών που τον έστελνα από τις 07:00 έως τις 16:00 παιδικό και μετά νήπια). Τί να κάνουμε όμως βρε κορίτσια; Κινούμαστε με βάση τα σημερινά δεδομένα, τα οποία οφείλουμε να τα προσαρμόσουμε κατά το δυνατόν στις ανάγκες των παιδιών μας, σίγουρα όμως δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε.

[fofoulini]

Θεωρώ ότι την παιδεία τα παιδιά θα την λάβουν από το σπίτι,στο σχολείο θα λάβουν την εκπαίδευση. Παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου από το να μην πετά το σκουπιδάκι κάτω μέχρι να το πάω επίσκεψη σε ένα μουσείο ένα Σάββατο, από το να του μάθω να μιλά ευγενικά μέχρι να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα, να του μάθω ότι το "τζαμπ" δεν είναι πάντα σκάρτο και πως ό τι πληρώνω δεν έχει πάντα και ποιότητα, παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου όχι μόνο να απαιτει σεβασμό αλλά και να δίνει και τόσα άλλα. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση και θεωρώ ότι είναι παρεξηγημένη, αλοίμονο, αν η πλειοψηφία άραζε, ξέρετε πως παλεύουμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα του μαθήματος μας χωρίς την υλικοτεχνική υποδομή των ιδιωτικών και χωρίς τους μισθούς των ιδιωτικών συναδέλφων. Ευτυχώς η αντιμετώπιση απέναντί μας γίνεται όλο και καλύτερη, η πλειοψηφία των γονεών δεν έχει την οικονομική άνεση να τα στείλει πλέον φροντιστήρια και τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν τον άνθρωπο που έχουν μπροστά τους. Σβήνει η νοοτροπία δεν παρακολουθώ, θα τα ακούσω στο φροντιστήριο που πληρώνω, και αυτό ακριβώς είναι ένα μάθημα παιδέιας. Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το θέμα, ίσως βέβαια, γιατί νιώθω και μια ασφάλεια ότι μπορώ να προσφέρω και στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Αυτό που με απασχολεί, ως μάνα, είναι η ψυχική υγεία των παιδιών μας. Τα παιδιά μεταφέρουν τα αγχη μας και τις ανασφάλειές μας, κοιτάζουν το μέλλον με θλίψη, δεν ζουν με ελπίδα, οφείλουμε ως γονείς να τα βοηθήσουμε. ΤΟ άλλο που με απασχολει ως μάνα είναι οι κίνδυνοι, το τσιγάρο είναι πλέον αθώο, κυκλοφορούν άλλες ουσίες, τόσα στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά, υπάρχουν εντεκάχρονα και δωδεκάχρονα με ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις, υπάρχει έντονη παραβατικότητα κ.α ΑΝ όλα αυτά δεν είναι κατα μέγα ποσοστο θέμα παιδείας από το σπίτι τότε τι είναι; Μην περιμένουμε από το σχολείο να κάνει θαύματα, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό, αν εμείς οι ίδιοι δεν δουλέψουμε πάνω στο παιδι μας. Σαφώς και θα ασχοληθούμε με την εκπαιδευσή του, για να βγει με γερά εφόδια στην αγορά, απλά πιστεύω μια γερή προσωπικότητα, ενά καλό μυαλό, το παιδι που προσπαθεί και θέλει να μάθει δεν θα χαθεί στη δημόσια εκπαίδευση. Εξάλλου είναι λίγο οξύμωρο να δώσουμε τόσα λεφτα στα ιδιωτικά σχολεία μόνο και μόνο για να μπει σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Στην τελική είναι θέμα ψυχολογίας και ασφάλειας των γονέων. Εύχομαι την καλύτερη απόφαση, η αλήθεια είναι ότι στη δημόσια εκπαίδευση έρχονται πολλές δυσκολίες.

[bobonela]

Θα σου αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα, που μ' άφησε πραγματικά άφωνη!

Προ ημερών είμαστε σε εμπορικό κατάστημα με τον άντρα μου. Ξαφνικά, μας πλησιάζει μια κοπέλα και χαιρετά εγκάρδια τον άντρα μου. Συστηνόμαστε. Πρόκειται για συμμαθήτρια του άντρα μου από το σχολείο, την οποία είχε πολλά χρόνια να δει. Πιάνουμε την κουβέντα, για την οικογένεια, παιδιά κλπ. Της λέω πως ο γιος μου το Σεπτέμβρη θα πάει Α' Δημοτικού και είμαι σχετικά αγχωμένη κυρίως γιατί αλλάζει και σχολείο και περιοχή (πήγαινε νήπια σε ιδιωτικό στον Πειραιά και ξεκινά Δημοτικό σε ιδιωτικό σχολείο στο Περιστέρι) και δεν ξέρω πώς θα το πάρει. Με ρωτά, σε ποιο σχολείο θα πάει, της λέω και τότε μου απαντά ακριβώς το εξής: "Α, αυτό; Δούλευα εκεί 6 χρόνια, μας βγήκε όλων το λάδι, δουλεύαμε απίστευτες ώρες, ακόμη και τις αργίες είχαμε να ετοιμάσουμε θέματα, μας είχε σε εβδομαδιαίες συσκέψεις και αξιολογούσε συνεχώς τη δουλειά μας. Δεν τολμούσαμε να χαλαρώσουμε, βέβαια ούτε λόγος για απεργίες, ούτε να αρρωστήσουμε δε μπορούσαμε! Μας ρουφούσε το αίμα!!! Βέβαια, για τα παιδιά δεν το συζητώ, εξαιρετικό σχολείο! Ευτυχώς που τώρα διορίστηκα σε δημόσιο (μου λέει σε ποιο) και μπορώ και ξεκουράζομαι!!!!!!"

Κορίτσια, σας ορκίζομαι, έμεινα κάγκελο!!! Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ που μου έλεγε ότι το σχολείο που επέλεξα ήταν εξαιρετικό για το παιδί μου ή να τη σκυλοβρίσω που μου έλεγε ότι τώρα "βολεύτηκε" και μπορεί και ξεκουράζεται (!!!) ή μήπως να της δώσω συγχαρητήρια(;;; για το ότι έπιασε τώρα την καλή(;;

Φεύγοντας από το εμπορικό κέντρο άρχισα να θυμώνω ολοένα και περισσότερο...το θέμα δεν είναι αν αυτή είναι μια κακή εκπαιδευτικός ή όχι, το θέμα είναι ότι δυστυχώς, αυτή τη νοοτροπία του βολέματος την έχουν πάρα πολλοί στο δημόσιο, είτε υπάλληλοι είτε εκπαιδευτικοί, με αποτέλεσμα να παίζεις την πρόοδο του παιδιού σου κορώνα-γράμματα.

Να εξηγήσω εδώ πως δεν είμαι κάθετα αντίθετη στο δημόσιο σχολείο, είναι πρακτικοί οι λόγοι που με οδήγσαν εκεί. Άλλωστε από δημόσιο σχολείο αποφοίτησα άπειρα χρόνια πριν και σπούδασα σε μια από τις σχολές με τις υψηλότερες βάσεις και έκανα και μεταπτυχιακά, οπότε δεν ξέρω τί περισσότερο θα μου έδινε το ιδιωτικό. Όμως τότε η δημόσια παιδεία δεν ήταν στην κατάσταση που είναι σήμερα και θυμάμαι ακόμη με νοσταλγία τον αγώνα των δασκάλων να μάθουν τα παιδιά γράμματα (σ' αυτό συμπεριλαμβάνονταν και οι σωστοί τρόποι και η αγωγή, η παιδεία ως σύνολο και όχι απλώς η εκπαίδευση). Επίσης, η μητέρα μου δεν εργαζόταν, πράγμα που διευκόλυνε την κατάσταση. Εγώ όμως σήμερα εργάζομαι και δεν μπορώ να επιστρέψω στο σπίτι πριν από τις 17:00-17:30. Επίσης, ο άντρας μου, λόγω της δουλειάς του, ταξιδεύει πολύ συχνά σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παππούδες γιαγιάδες κοντά ούτε λόγος! Οπότε, ούσα μόνη μου, δεν είχα άλλη επιλογή από το ιδιωτικό που θα τον παίρνει στις 07:30 και θα τον γυρίζει στις 17:30 (14:00 τελειώνει το μάθημα και μετά έχουν ένα άθλημα ή άλλη δραστηριότητα και μελέτη).

Δεν ξέρω αν έκανα σωστή επιλογή, του χρόνου τέτοια εποχή θα έχω ολοκληρώσει τον απολογισμό της α' χρονιάς. Δε σας κρύβω όμως πως και αγχωμένη είμαι και τρομερές τύψεις νοιώθω που θα αφήνω το παιδί μου εκεί τόσες πολλές ώρες (βέβαια αυτές οι τύψεις με ακολουθούν χρόνια τώρα από 27 μηνών που τον έστελνα από τις 07:00 έως τις 16:00 παιδικό και μετά νήπια). Τί να κάνουμε όμως βρε κορίτσια; Κινούμαστε με βάση τα σημερινά δεδομένα, τα οποία οφείλουμε να τα προσαρμόσουμε κατά το δυνατόν στις ανάγκες των παιδιών μας, σίγουρα όμως δεν μπορούμε να τα ανατρέψουμε.

 

Μήπως η δασκάλα αυτή ήταν αδελφή, ξαδέλφη.... της δικιάς μας στο ιδιωτικό??? Τα ίδια μας λέει στις συγκεντρώσεις γονέων και η ιδική μας και όσες δασκάλες είχαμε έως τώρα, τα ίδια λένε. Τους βγάζουν το λάδι κυριολεκτικά! Στο παρελθόν μάλιστα που γινόντουσαν και διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έφευγαν σωρηδόν οι δασκάλες από το σχολείο μας. Μετά που σταμάτησαν οι διαγωνισμοί σταθεροποιήθηκαν και απλώς γκρινιάζουν σε κάθε ευκαιρία μόνο και μόνο για να τις επιβραβεύσουμε για τη σκληρή δουλειά τους και να αναγνωρίζουμε την αξία σχολείου και διδακτικού προσωπικού. Φυσικά και το αναγνωρίζουμε βέβαια! Αυτό άλλωστε πληρώνουμε. Βέβαια το βλέπουμε από την πλευρά του γονιού, όπως η cateyes πιο πάνω, ό,τι μας συμφέρει λίγο.... από την πλευρά του εκπαιδευτικού δεν είναι και πολύ ρόδινα τα πράγματα, γιατί κάποιες έχουν κι αυτές παιδιά, τα οποία δεν βλέπουν! Μιλάμε για ατελείωτες ώρες έξτρα απασχόλησης, αργίες, προετοιμασία εορτών, μένουν ως το βράδυ 10.00 κλπ. Και βέβαια συχνή-καθημερινή αξιολόγηση με το να εισβάλλει η Δ/νση σε διάφορα τμήματα την ώρα γλώσσας / μαθηματικών ώστε να ελέγξει τις γνώσεις των παιδιών και τη δουλειά της δασκάλας. Φυσικά και είμαστε ευχαριστημένοι, φυσικά και το παιδί διανύει σχολικό βίο σε προστατευμένο περιβάλλον, αξιοπρεπές, φυσικά και είμαστε δίπλα του και στο σπίτι, ελπίζουμε να μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.... με την ανασφάλεια που επικρατεί.

[jackrussel]

Θεωρώ ότι την παιδεία τα παιδιά θα την λάβουν από το σπίτι,στο σχολείο θα λάβουν την εκπαίδευση. Παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου από το να μην πετά το σκουπιδάκι κάτω μέχρι να το πάω επίσκεψη σε ένα μουσείο ένα Σάββατο, από το να του μάθω να μιλά ευγενικά μέχρι να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα, να του μάθω ότι το "τζαμπ" δεν είναι πάντα σκάρτο και πως ό τι πληρώνω δεν έχει πάντα και ποιότητα, παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου όχι μόνο να απαιτει σεβασμό αλλά και να δίνει και τόσα άλλα. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση και θεωρώ ότι είναι παρεξηγημένη, αλοίμονο, αν η πλειοψηφία άραζε, ξέρετε πως παλεύουμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα του μαθήματος μας χωρίς την υλικοτεχνική υποδομή των ιδιωτικών και χωρίς τους μισθούς των ιδιωτικών συναδέλφων. Ευτυχώς η αντιμετώπιση απέναντί μας γίνεται όλο και καλύτερη, η πλειοψηφία των γονεών δεν έχει την οικονομική άνεση να τα στείλει πλέον φροντιστήρια και τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν τον άνθρωπο που έχουν μπροστά τους. Σβήνει η νοοτροπία δεν παρακολουθώ, θα τα ακούσω στο φροντιστήριο που πληρώνω, και αυτό ακριβώς είναι ένα μάθημα παιδέιας. Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το θέμα, ίσως βέβαια, γιατί νιώθω και μια ασφάλεια ότι μπορώ να προσφέρω και στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Αυτό που με απασχολεί, ως μάνα, είναι η ψυχική υγεία των παιδιών μας. Τα παιδιά μεταφέρουν τα αγχη μας και τις ανασφάλειές μας, κοιτάζουν το μέλλον με θλίψη, δεν ζουν με ελπίδα, οφείλουμε ως γονείς να τα βοηθήσουμε. ΤΟ άλλο που με απασχολει ως μάνα είναι οι κίνδυνοι, το τσιγάρο είναι πλέον αθώο, κυκλοφορούν άλλες ουσίες, τόσα στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά, υπάρχουν εντεκάχρονα και δωδεκάχρονα με ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις, υπάρχει έντονη παραβατικότητα κ.α ΑΝ όλα αυτά δεν είναι κατα μέγα ποσοστο θέμα παιδείας από το σπίτι τότε τι είναι; Μην περιμένουμε από το σχολείο να κάνει θαύματα, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό, αν εμείς οι ίδιοι δεν δουλέψουμε πάνω στο παιδι μας. Σαφώς και θα ασχοληθούμε με την εκπαιδευσή του, για να βγει με γερά εφόδια στην αγορά, απλά πιστεύω μια γερή προσωπικότητα, ενά καλό μυαλό, το παιδι που προσπαθεί και θέλει να μάθει δεν θα χαθεί στη δημόσια εκπαίδευση. Εξάλλου είναι λίγο οξύμωρο να δώσουμε τόσα λεφτα στα ιδιωτικά σχολεία μόνο και μόνο για να μπει σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Στην τελική είναι θέμα ψυχολογίας και ασφάλειας των γονέων. Εύχομαι την καλύτερη απόφαση, η αλήθεια είναι ότι στη δημόσια εκπαίδευση έρχονται πολλές δυσκολίες.

 

τι ωραιο μηνυμα! ποσο ουσιαστικο!

πολυ με συγκινησες, εχεις δικιο σε ολα

[koutavaki]

Το σχολείο θα έπρεπε να είναι το μέρος που τα παιδιά πηγαίνουν για να μάθουν και οι καθηγητές για να διδάξουν. Τόσο απλό. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα τα αυτονόητα δεν ισχύουν. Κάπου διάβασα ότι οι γονείς δεν αντιμετωπίζουν το σχολείο με σεβασμό γιατί θα απευθυνθούν στο φροντίστήριο για τη μόρφωση των παιδιών τους. Και ποιοι τους εκπαίδευσαν σε αυτό; Οικειοθελώς οι γονείς αποφάσισαν ότι το σχολείο είνάι ένα πρωινό παρκάρισμά για τα παιδιά και η μόρφωση παρέχεται στο φροντιστήριο; Δε νόμιζω. Κάποιοι εξώθησαν την κατάσταση εκεί γιατί βγάζουν λεφτά από αυτήν.

Επίσης συνέχεια διαβάζω ότι την παιδεία την παίρνει το παιδί στο σπίτι. Αυτό βεβαίως ισχύει, αλλά δεν απομειώνει τον ρόλο του σχολείου που την ενισχύει και την εντάσσει σε μια ευρύτερη κοινωνική διάσταση.

Για να μην παρεξηγηθώ να πω ότι τελείωσα δημόσιο, πριν όμως από πολλά χρόνια, όταν η οικονομικοκοινωνική κατάσταση ήταν διαφορετική και οι γονείς μου ήταν και οι δυο εκπαιδευτικοί, θεωρώ επιτυχημένοι.

Σήμερα, με τις δεδομένες συνθήκες και για όσο θα μπορώ με στερήσεις να εξοικονομώ τα χρήματα, στέλνω το παιδί μου στο ιδιωτικό. Γιατί είναι πιο ταχτοποιημένο, λειτουργεί καθημερινά, παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια, ενημερώνει τους γονείς. Όχι γιατί ελπίζω να μπει σε υψηλόβαθμη σχολή στο πανεπειστήμιο. Άλλωστε τώρα ξεκινάει την α δημοτικού και μου φαίνεται πολύ μακρινό κάτι τέτοιο.

Τέλος, ως δημόσιος υπάλληλος η ίδια βιώνω την πλήρη απαξίωση του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα στον οποίο εντάσσεται και το δημόσιο σχολείο, δικαιολογημένη σε μεγάλο βαθμό, και ελπίζω η πολυαναμενόμενη εξυγίανση του να γίνει με στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη και μόνον και όχι να λειτουργήσει ως κάλυψη για εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων.

[Maya]

Μήπως η δασκάλα αυτή ήταν αδελφή, ξαδέλφη.... της δικιάς μας στο ιδιωτικό??? Τα ίδια μας λέει στις συγκεντρώσεις γονέων και η ιδική μας και όσες δασκάλες είχαμε έως τώρα, τα ίδια λένε. Τους βγάζουν το λάδι κυριολεκτικά! Στο παρελθόν μάλιστα που γινόντουσαν και διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έφευγαν σωρηδόν οι δασκάλες από το σχολείο μας. Μετά που σταμάτησαν οι διαγωνισμοί σταθεροποιήθηκαν και απλώς γκρινιάζουν σε κάθε ευκαιρία μόνο και μόνο για να τις επιβραβεύσουμε για τη σκληρή δουλειά τους και να αναγνωρίζουμε την αξία σχολείου και διδακτικού προσωπικού. Φυσικά και το αναγνωρίζουμε βέβαια! Αυτό άλλωστε πληρώνουμε. Βέβαια το βλέπουμε από την πλευρά του γονιού, όπως η cateyes πιο πάνω, ό,τι μας συμφέρει λίγο.... από την πλευρά του εκπαιδευτικού δεν είναι και πολύ ρόδινα τα πράγματα, γιατί κάποιες έχουν κι αυτές παιδιά, τα οποία δεν βλέπουν! Μιλάμε για ατελείωτες ώρες έξτρα απασχόλησης, αργίες, προετοιμασία εορτών, μένουν ως το βράδυ 10.00 κλπ. Και βέβαια συχνή-καθημερινή αξιολόγηση με το να εισβάλλει η Δ/νση σε διάφορα τμήματα την ώρα γλώσσας / μαθηματικών ώστε να ελέγξει τις γνώσεις των παιδιών και τη δουλειά της δασκάλας. Φυσικά και είμαστε ευχαριστημένοι, φυσικά και το παιδί διανύει σχολικό βίο σε προστατευμένο περιβάλλον, αξιοπρεπές, φυσικά και είμαστε δίπλα του και στο σπίτι, ελπίζουμε να μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.... με την ανασφάλεια που επικρατεί.

 

Εγώ πάντως δεν θεωρώ ότι ένα σχολείο είναι καλό αν δεν έχει και ικανοποιημένους εκπαιδευτικούς. Νομίζω ότι η διάθεση του εκπαιδευτικού προς την εργασία του έχει επίδραση στο παιδί. Γενικά, επειδή τα παιδιά εισπράττουν τα πάντα, μπορεί να μην μπορούν να το συγκεκριμενοποιήσουν αλλά καταλαβαίνουν πότε κάποιος αγαπάει τη δουλειά του και πότε όχι. Δεν θα ήμουν ευχαριστημένη ως γονιός και πελάτης αν ήξερα ότι η θέση του σχολείου είναι να εκμεταλλεύεται τους εκπαιδευτικούς, να τους εξαντλεί, να τους έχει συνέχεια στην πρέσσα (δεν λέω για συγκεκριμένο σχολείο, με καταλαβαίνετε). Θέλω ένα ιδιωτικό σχολείο που να τιμά τον εκπαιδευτικό και να τον σέβεται και να τον προσέχει και να του παρέχει τα μέσα να γίνεται καλύτερος, να τον αξιολογεί διακριτικά (όχι με ντου την ώρα της δουλειάς του) και να τον απομακρύνει επίσης διακριτικά, αν δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αυτό που δεν κάνει το δημόσιο δηλαδή.

Το να δουλεύουν πολύ δεν είναι και τόσο απαχθές σε μία μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών, αν έχουν όλα τα παραπάνω.

[bobonela]

Εγώ πάντως δεν θεωρώ ότι ένα σχολείο είναι καλό αν δεν έχει και ικανοποιημένους εκπαιδευτικούς. Νομίζω ότι η διάθεση του εκπαιδευτικού προς την εργασία του έχει επίδραση στο παιδί. Γενικά, επειδή τα παιδιά εισπράττουν τα πάντα, μπορεί να μην μπορούν να το συγκεκριμενοποιήσουν αλλά καταλαβαίνουν πότε κάποιος αγαπάει τη δουλειά του και πότε όχι. Δεν θα ήμουν ευχαριστημένη ως γονιός και πελάτης αν ήξερα ότι η θέση του σχολείου είναι να εκμεταλλεύεται τους εκπαιδευτικούς, να τους εξαντλεί, να τους έχει συνέχεια στην πρέσσα (δεν λέω για συγκεκριμένο σχολείο, με καταλαβαίνετε). Θέλω ένα ιδιωτικό σχολείο που να τιμά τον εκπαιδευτικό και να τον σέβεται και να τον προσέχει και να του παρέχει τα μέσα να γίνεται καλύτερος, να τον αξιολογεί διακριτικά (όχι με ντου την ώρα της δουλειάς του) και να τον απομακρύνει επίσης διακριτικά, αν δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αυτό που δεν κάνει το δημόσιο δηλαδή.

Το να δουλεύουν πολύ δεν είναι και τόσο απαχθές σε μία μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών, αν έχουν όλα τα παραπάνω.

 

Δεν ξέρω αν εργάζεσαι... αλλά θα έχεις ακούσει σίγουρα απόψεις εργαζομένων και ίσως και μεγαλοστελεχών σχετικά με τα ωράρια εργασίας τους, τις ατελείωτες ώρες δουλειάς ακόμη και Σ/Κ, την καριέρα που ίσως θέλανε αλλά δεν κατάφεραν τελικά .... κ.λ.π. Ολοι επιθυμούμε να έχουμε ένα Κράτος και μία Εταιρία που να μας σέβεται και να μας προωθεί αξιοκρατικά ή να μας απομακρύνει διακριτικά... και όλα αυτά που λες πιο πάνω.... Αυτά νομίζω ότι ούτε στις ξένες ταινίες δεν γίνονται. Οπότε όπως όλοι οι απλοί εργαζόμενοι έτσι και οι δάσκαλοι έχουν τις ίδιες ανησυχίες και προβλήματα : φόρτος εργασίας, έλεγχος από τη Διοίκηση, πιθανόν χαμηλή αμοιβή, όνειρα που ίσως δεν πραγματοποιήθηκαν κλπ.......

Εγώ προτιμώ όμως ένα δάσκαλο που δουλεύει πολύ και σωστά (έστω και με την απειλή του ελέγχου από τη Δ/νση) παρά ένα δάσκαλο που μπήκε στο δημόσιο και άραξε! και τώρα κάνει απεργίες μετά από 3 μήνες καθησιό!! γιατί δεν θέλει την αξιολόγηση!! Οπως εγώ ελέγχομαι στη δουλειά μου, αξιολογούμαι καθημερινά και ετησίως, γκρινιάζω συχνά για ωράρια ή αμοιβές, αλλά είμαι ο μέσος φυσιολογικός άνθρωπος, έτσι θέλω και το δάσκαλο, ούτε να έχει αράξει, ούτε να είναι και ο θεός (λόγω συχνών διακοπών, λίγων ωρών εργασίας, υψηλών αμοιβών). Ενα μέσο όρο για να είμαστε ευχαριστημένοι. Και είμαστε με τις επιλογές μας, στο βαθμό που είμαστε και με τη δουλειά μας (όσοι έχουμε).

[cateyes]

Το σχολείο θα έπρεπε να είναι το μέρος που τα παιδιά πηγαίνουν για να μάθουν και οι καθηγητές για να διδάξουν. Τόσο απλό. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα τα αυτονόητα δεν ισχύουν. Κάπου διάβασα ότι οι γονείς δεν αντιμετωπίζουν το σχολείο με σεβασμό γιατί θα απευθυνθούν στο φροντίστήριο για τη μόρφωση των παιδιών τους. Και ποιοι τους εκπαίδευσαν σε αυτό; Οικειοθελώς οι γονείς αποφάσισαν ότι το σχολείο είνάι ένα πρωινό παρκάρισμά για τα παιδιά και η μόρφωση παρέχεται στο φροντιστήριο; Δε νόμιζω. Κάποιοι εξώθησαν την κατάσταση εκεί γιατί βγάζουν λεφτά από αυτήν.

Επίσης συνέχεια διαβάζω ότι την παιδεία την παίρνει το παιδί στο σπίτι. Αυτό βεβαίως ισχύει, αλλά δεν απομειώνει τον ρόλο του σχολείου που την ενισχύει και την εντάσσει σε μια ευρύτερη κοινωνική διάσταση.

Για να μην παρεξηγηθώ να πω ότι τελείωσα δημόσιο, πριν όμως από πολλά χρόνια, όταν η οικονομικοκοινωνική κατάσταση ήταν διαφορετική και οι γονείς μου ήταν και οι δυο εκπαιδευτικοί, θεωρώ επιτυχημένοι.

Σήμερα, με τις δεδομένες συνθήκες και για όσο θα μπορώ με στερήσεις να εξοικονομώ τα χρήματα, στέλνω το παιδί μου στο ιδιωτικό. Γιατί είναι πιο ταχτοποιημένο, λειτουργεί καθημερινά, παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια, ενημερώνει τους γονείς. Όχι γιατί ελπίζω να μπει σε υψηλόβαθμη σχολή στο πανεπειστήμιο. Άλλωστε τώρα ξεκινάει την α δημοτικού και μου φαίνεται πολύ μακρινό κάτι τέτοιο.

Τέλος, ως δημόσιος υπάλληλος η ίδια βιώνω την πλήρη απαξίωση του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα στον οποίο εντάσσεται και το δημόσιο σχολείο, δικαιολογημένη σε μεγάλο βαθμό, και ελπίζω η πολυαναμενόμενη εξυγίανση του να γίνει με στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη και μόνον και όχι να λειτουργήσει ως κάλυψη για εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων.

 

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Παραπάνω δεν είπα πως οι εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού είναι καλοί και του δημοσίου κακοί και λυπάμαι αν προσέβαλα κάποιον εκπαιδευτικό του δημοσίου σχολείου που τιμά το ρόλο του και υπερβάλλει εαυτόν για να προσφέρει στο μάθημά του. Αναφέρθηκα στην ΙΔΙΑ εκπαιδευτικό που ομολόγησε ότι στο ιδιωτικό δούλευε πολύ περισσότερο γιατί είχε το φόβο της απόλυσης, ενώ στο δημόσιο "ξεκουράζεται" όπως η ίδια ευθαρσώς παραδέχτηκε! Φυσικά και δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου "βολεψάκηδες" και "αραχτοί". Πουθενά δεν ισχυρίζομαι ότι οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου κάθονται ενώ του ιδιωτικού δουλεύουν. Ο καλός δάσκαλος που αγαπά τη δουλειά του προσφέρει πραγματικά όπου και να δουλεύει. Η διαφορά ωστόσο είναι η εξής: Στο ιδιωτικό και να θέλει κάποιος δεν μπορεί να βολευτεί και να αράξει, γιατί έχει το φόβο της Διεύθυνσης, ενώ στο δημόσιο εναπόκειται στο φιλότιμο και στο χαρακτήρα του κάθε εκπαιδευτικού σε συνδυασμό φυσικά με το όλο περιβάλλον (έλλειψη υποδομών, ολοένα αυξανόμενες περικοπές στα κονδύλια της παιδείας κλπ.). Κανείς δεν αξιολογείται προκειμένου να συνεχίσει να εργάζεται ή όχι. Άπαξ και μπει στο δημόσιο, η θέση του είναι ισόβια. Αυτό μπορεί σε κάποιους (ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ) να τους οδηγεί σε μια αντίληψη του τύπου "Τώρα που πέρασα, καιρός να ξεκουραστώ"! Η έννοια της μονιμότητας δυστυχώς στην Ελλάδα καταχράται κατά τύπον και ουσίαν από πολλούς και σε κάθε χώρο. Το ίδιο το σύστημα δυστυχώς οδηγεί εκεί. Στην Ελλάδα φτύνεις στην κυριολεξία αίμα για να περάσεις στο Πανεπιστήμιο (και πίσω από αυτό καλά κρατούν "βιομηχανίες" φροντιστηρίων από εκπαιδευτικούς δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων) και μόλις περάσεις αράζεις, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Τώρα λες θα γλεντήσω, θα ζήσω φοιτητική ζωή και κάποια στιγμή όταν μαζευτούν αρκετά μαθήματα φορτσάρεις σα τρελός για να περάσεις όλα τα μαθήματα. Ξαναλέω ΟΧΙ ΟΛΟΙ, αλλά σίγουρα ένας αντιπροσωπευτικός αριθμός. Για να μην πω για τους επαγγελματίες φοιτητές που κλείνουν δεκαετία και βάλε στο Πανεπιστήμιο! Εργάζομαι ως νομικός σε Υπηρεσία του στενού δημόσιου τομέα, έχω εικόνα από μέσα! Υπάρχουν (αποδεδειγμένα) με καταδικαστικές αποφάσεις ένας υπερβολικά μεγάλος βαθμός επίορκων δημοσίων υπαλλήλων και για όσους δεν το ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι ΔΕΝ απομακρύνθηκαν από την υπηρεσία τους και εξακολουθούν ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ από τον κρατικό προϋπολογισμό!!! Γνωρίζετε ότι τα περισσότερα Υπηρεσιακά Συμβούλια των υπαλλήλων "καταδικάζουν" τους παρανομούντες σε 1-3 μήνες στέρησης του μισθού τους και ως εκεί!!! Δηλαδή έχουν πάρει τα φακελάκια τους και μετά από light πειθαρχικές ποινές όλα μέλι γάλα και φυσικά εξακολουθούν να παρανομούν! Τώρα καταβάλλουν προσπάθειες να τους βγάλουν στην εφεδρεία πρώτους! Για πείτε μου τώρα ποιος εργοδότης στον ιδιωτικό τομέα θα συνέχιζε να πληρώνει έναν υπάλληλό του που θα παρανομούσε κατά την εργασία του; Αυτά είναι παραδείγματα και ξαναλέω. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΘΟΝΤΑΙ!!! Αλλά όπως δεν ισχυρίζομαι δογματικά ότι το ιδιωτικό είναι καλύτερο σχολείο, άλλο τόσο δεν μπορώ να δεχτώ δογματικά τη θέση ότι ΟΛΟΙ οι εκπαιδευτικοί στο δημόσιο σχολείο εργάζονται και προσφέρουν στα παιδιά το ίδιο. Και όπως είπα παραπάνω είναι δικαίω του κάθε γονέα, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά σε κάθε περίπτωση και βάσει του δικού του τρόπου ζωής (εργασία, ωράρια, οικογενειακή κατάσταση) να επιλέξει ο ίδιος σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί του. Όπως δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν έχουμε τα ίδια πιστεύω, τις ίδιες προτεραιότητες, τον ίδιο τρόπο ζωής, άλλο τόσο δεν μπορούμε να πούμε ότι το ιδιωτικό σχολείο είναι καλύτερο από το δημόσιο και αντίστροφα. Προσωπικά θεωρώ εντελώς αδόκιμη την ερώτηση: "ποιο σχολείο είναι καλύτερο, το ιδιωτικό ή το δημόσιο;" Αντ' αυτής θα έθετα την κάτωθι ερώτηση: "ποιο σχολείο επιλέξατε για το παιδί σας, δημόσιο ή ιδιωτικό και για ποιους λόγους ο καθένας σας;"

Αυτή είναι η δική μου θέση και δεν απαιτώ από κανένα να την αποδεχτεί.

[bobonela]

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Παραπάνω δεν είπα πως οι εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού είναι καλοί και του δημοσίου κακοί και λυπάμαι αν προσέβαλα κάποιον εκπαιδευτικό του δημοσίου σχολείου που τιμά το ρόλο του και υπερβάλλει εαυτόν για να προσφέρει στο μάθημά του. Αναφέρθηκα στην ΙΔΙΑ εκπαιδευτικό που ομολόγησε ότι στο ιδιωτικό δούλευε πολύ περισσότερο γιατί είχε το φόβο της απόλυσης, ενώ στο δημόσιο "ξεκουράζεται" όπως η ίδια ευθαρσώς παραδέχτηκε! Φυσικά και δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου "βολεψάκηδες" και "αραχτοί". Πουθενά δεν ισχυρίζομαι ότι οι εκπαιδευτικοί του δημοσίου κάθονται ενώ του ιδιωτικού δουλεύουν. Ο καλός δάσκαλος που αγαπά τη δουλειά του προσφέρει πραγματικά όπου και να δουλεύει. Η διαφορά ωστόσο είναι η εξής: Στο ιδιωτικό και να θέλει κάποιος δεν μπορεί να βολευτεί και να αράξει, γιατί έχει το φόβο της Διεύθυνσης, ενώ στο δημόσιο εναπόκειται στο φιλότιμο και στο χαρακτήρα του κάθε εκπαιδευτικού σε συνδυασμό φυσικά με το όλο περιβάλλον (έλλειψη υποδομών, ολοένα αυξανόμενες περικοπές στα κονδύλια της παιδείας κλπ.). Κανείς δεν αξιολογείται προκειμένου να συνεχίσει να εργάζεται ή όχι. Άπαξ και μπει στο δημόσιο, η θέση του είναι ισόβια. Αυτό μπορεί σε κάποιους (ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ) να τους οδηγεί σε μια αντίληψη του τύπου "Τώρα που πέρασα, καιρός να ξεκουραστώ"! Η έννοια της μονιμότητας δυστυχώς στην Ελλάδα καταχράται κατά τύπον και ουσίαν από πολλούς και σε κάθε χώρο. Το ίδιο το σύστημα δυστυχώς οδηγεί εκεί. Στην Ελλάδα φτύνεις στην κυριολεξία αίμα για να περάσεις στο Πανεπιστήμιο (και πίσω από αυτό καλά κρατούν "βιομηχανίες" φροντιστηρίων από εκπαιδευτικούς δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων) και μόλις περάσεις αράζεις, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Τώρα λες θα γλεντήσω, θα ζήσω φοιτητική ζωή και κάποια στιγμή όταν μαζευτούν αρκετά μαθήματα φορτσάρεις σα τρελός για να περάσεις όλα τα μαθήματα. Ξαναλέω ΟΧΙ ΟΛΟΙ, αλλά σίγουρα ένας αντιπροσωπευτικός αριθμός. Για να μην πω για τους επαγγελματίες φοιτητές που κλείνουν δεκαετία και βάλε στο Πανεπιστήμιο! Εργάζομαι ως νομικός σε Υπηρεσία του στενού δημόσιου τομέα, έχω εικόνα από μέσα! Υπάρχουν (αποδεδειγμένα) με καταδικαστικές αποφάσεις ένας υπερβολικά μεγάλος βαθμός επίορκων δημοσίων υπαλλήλων και για όσους δεν το ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι ΔΕΝ απομακρύνθηκαν από την υπηρεσία τους και εξακολουθούν ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ από τον κρατικό προϋπολογισμό!!! Γνωρίζετε ότι τα περισσότερα Υπηρεσιακά Συμβούλια των υπαλλήλων "καταδικάζουν" τους παρανομούντες σε 1-3 μήνες στέρησης του μισθού τους και ως εκεί!!! Δηλαδή έχουν πάρει τα φακελάκια τους και μετά από light πειθαρχικές ποινές όλα μέλι γάλα και φυσικά εξακολουθούν να παρανομούν! Τώρα καταβάλλουν προσπάθειες να τους βγάλουν στην εφεδρεία πρώτους! Για πείτε μου τώρα ποιος εργοδότης στον ιδιωτικό τομέα θα συνέχιζε να πληρώνει έναν υπάλληλό του που θα παρανομούσε κατά την εργασία του; Αυτά είναι παραδείγματα και ξαναλέω. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΘΟΝΤΑΙ!!! Αλλά όπως δεν ισχυρίζομαι δογματικά ότι το ιδιωτικό είναι καλύτερο σχολείο, άλλο τόσο δεν μπορώ να δεχτώ δογματικά τη θέση ότι ΟΛΟΙ οι εκπαιδευτικοί στο δημόσιο σχολείο εργάζονται και προσφέρουν στα παιδιά το ίδιο. Και όπως είπα παραπάνω είναι δικαίω του κάθε γονέα, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά σε κάθε περίπτωση και βάσει του δικού του τρόπου ζωής (εργασία, ωράρια, οικογενειακή κατάσταση) να επιλέξει ο ίδιος σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί του. Όπως δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν έχουμε τα ίδια πιστεύω, τις ίδιες προτεραιότητες, τον ίδιο τρόπο ζωής, άλλο τόσο δεν μπορούμε να πούμε ότι το ιδιωτικό σχολείο είναι καλύτερο από το δημόσιο και αντίστροφα. Προσωπικά θεωρώ εντελώς αδόκιμη την ερώτηση: "ποιο σχολείο είναι καλύτερο, το ιδιωτικό ή το δημόσιο;" Αντ' αυτής θα έθετα την κάτωθι ερώτηση: "ποιο σχολείο επιλέξατε για το παιδί σας, δημόσιο ή ιδιωτικό και για ποιους λόγους ο καθένας σας;"

Αυτή είναι η δική μου θέση και δεν απαιτώ από κανένα να την αποδεχτεί.

 

Εθεσες το θέμα σε τόσο σωστή βάση και η άποψή σου είναι τόσο τεκμηριωμένη που νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει.

Mε βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη.

[Maya]

Δεν ξέρω αν εργάζεσαι... αλλά θα έχεις ακούσει σίγουρα απόψεις εργαζομένων και ίσως και μεγαλοστελεχών σχετικά με τα ωράρια εργασίας τους, τις ατελείωτες ώρες δουλειάς ακόμη και Σ/Κ, την καριέρα που ίσως θέλανε αλλά δεν κατάφεραν τελικά .... κ.λ.π. Ολοι επιθυμούμε να έχουμε ένα Κράτος και μία Εταιρία που να μας σέβεται και να μας προωθεί αξιοκρατικά ή να μας απομακρύνει διακριτικά... και όλα αυτά που λες πιο πάνω.... Αυτά νομίζω ότι ούτε στις ξένες ταινίες δεν γίνονται. Οπότε όπως όλοι οι απλοί εργαζόμενοι έτσι και οι δάσκαλοι έχουν τις ίδιες ανησυχίες και προβλήματα : φόρτος εργασίας, έλεγχος από τη Διοίκηση, πιθανόν χαμηλή αμοιβή, όνειρα που ίσως δεν πραγματοποιήθηκαν κλπ.......

Εγώ προτιμώ όμως ένα δάσκαλο που δουλεύει πολύ και σωστά (έστω και με την απειλή του ελέγχου από τη Δ/νση) παρά ένα δάσκαλο που μπήκε στο δημόσιο και άραξε! και τώρα κάνει απεργίες μετά από 3 μήνες καθησιό!! γιατί δεν θέλει την αξιολόγηση!! Οπως εγώ ελέγχομαι στη δουλειά μου, αξιολογούμαι καθημερινά και ετησίως, γκρινιάζω συχνά για ωράρια ή αμοιβές, αλλά είμαι ο μέσος φυσιολογικός άνθρωπος, έτσι θέλω και το δάσκαλο, ούτε να έχει αράξει, ούτε να είναι και ο θεός (λόγω συχνών διακοπών, λίγων ωρών εργασίας, υψηλών αμοιβών). Ενα μέσο όρο για να είμαστε ευχαριστημένοι. Και είμαστε με τις επιλογές μας, στο βαθμό που είμαστε και με τη δουλειά μας (όσοι έχουμε).

 

Δεν θέλω να απαντήσω επί προσωπικού. Εγώ απλά λέω έναν βασικό κανόνα της Διοίκησης Ανθρώπινο Δυναμικού, ότι δηλαδή χωρίς ευχαριστημένο εργαζόμενο η δουλειά δεν γίνεται καλά, ακόμα και αν είναι να βάζει κανεί πράγματα σε κουτάκια.

Πολύ περισσότερο επειδή πρόκειται για σχέση με παιδιά, έδωσα μεγάλη σημασία κατά την επιλογή σχολείου για το παιδί μου, στο να φέρεται καλά στους δασκάλους του και σε όλο το προσωπικό (όχι απαραίτητα να τους πληρώνει καλά, αλλά να τους τιμά, και να τους φροντίζει, να τους δίνει δυνατότητες κλπ κλπ). Αλλά είναι ένα προσωπικό μου κριτήριο, δεν λέω ότι τους ενδιαφέρει όλους.

[Χαρά-Μαρία]

Ιδιωτικο 1000%. Αρκει, οπως σε ολα, ανταγωνισμο εχουμε, να διαλεξει καποιος ενα καλο ιδιωτικο. Στο ιδιωτικο μπορεις να το κανεις αυτο-αν δεν σου αρεσει η νοοτροπια, επιλεγεις αλλο.

1. Εγκαταστασεις-εκδρομες-δραστηριοτητες δεν συγκρινονται-να εχει το παιδι χημειο, αιθουσα μουσικης, κολυμβητηριο κλπ. Μου εχουν μεινει εντονες οι αναμνησεις με τις δυνατοτητες που μου ειχαν δοθει για τα παντα...εχω ακουσει και για το θεμα της αντισεισμικοτητας στην τηλεοραση και επαθα πλακα με κατι δημοσια που εδειξαν...

2. Το βασικο βεβαια σε ενα σχολειο δεν ειναι οι εγκαταστασεις, συμφωνω, ειναι το προσωπικο. Ε, και σε αυτο, το ιδιωτικο ειναι πολυ καλυτερο απο δημοσιο διοτι η διαδικασια με την οποια διοριζονται οι εκπαιδευτικοι στα δημοσια σχολεια δεν εχει καμμια σχεση με αυτη στα -καλα- ιδιωτικα!

Ειχα παει και σε δημοσιο και σε ιδιωτικο....μονο στο δημοσιο ειχα να αντιμετωπισω δασκαλους και καθηγητες με εντονα ψυχολογικα προβληματα (μας ειχαν τυχει ουτε ενας ουτε δυο, τεσσερις), καθηγητες που δεν ηξεραν να απαντησουν σε απλες αποριες, γιατι ηξεραν απλα την υλη παπαγαλια και ηταν με το "λυσαρι" στα χερια, ενω σε πολλες περιπτωσεις διδασκαν πχ φυσικοι μαθηματικα ή μαθηματικοι φυσικη, επειδη δεν ειχε διοριστει μαθηματικος κτλ....στις Πανελληνιες δεν ειχαμε την παραμικρη βοηθεια ολα στο φροντιστηριο τα εμαθα ενω οι παλιες μου συμμαθητριες στο ιδιωτικο περασαν ΟΛΕΣ στις σχολες που ηθελαν χωρις....μονο σε δημοσιο σταματησε το μαθημα καθηγητης για να παρει την πρωην γυναικα του τηλ να την βρισει μπροστα μας γιατι του ειχε στειλει δικηγορο....μονο σε δημοσιο ο καθηγητης που ειχαμε στο Λυκειο επαιρνε αγχολυτικα και τα "εχανε" μερικες ωρες κι εμεις κατεβαιναμε στο προαυλιο....στο ιδιωτικο με συγχωρειτε, δεν ειχα βιωσει τετοια....στον ιδιωτικο τομεα εχεις αλλη συμπεριφορα γιατι ειναι αλλες οι απαιτησεις απο ανωτερους, εξ ου και τα παραπανω σχολια για την εκπαιδευτικο που πηγε στο δημοσιο και ξεκουραζεται!

Σιγουρα θα υπαρχουν καλοι και κακοι στο δημοσιο λοιπον, αλλα δεν ξερεις που θα πεσεις, ειναι θεμα τυχης....χρειαζεται να αλλαξει η διαδικασια προσληψης.

3. Συμμαθητες. Σε δημοσιο μπορεις να αντικρυσεις καθε καρυδιας καρυδι. Και για οσους πουν οτι ειναι καλυτερο γιατι "θα βγει εκει εξω" δεν συμφωνω...το βρισκω κακη δικαιολογια.

[nantianna]

Μηπως θα μπορουσες να μου πεις ποια ειναι η διαδικασια επιλογης προσωπικου στα καλα ιδιωτικα σχολεια?Πραγματικα με ενδιαφερει πολυ....

[bobonela]

Ιδιωτικο 1000%. Αρκει, οπως σε ολα, ανταγωνισμο εχουμε, να διαλεξει καποιος ενα καλο ιδιωτικο. Στο ιδιωτικο μπορεις να το κανεις αυτο-αν δεν σου αρεσει η νοοτροπια, επιλεγεις αλλο.

1. Εγκαταστασεις-εκδρομες-δραστηριοτητες δεν συγκρινονται-να εχει το παιδι χημειο, αιθουσα μουσικης, κολυμβητηριο κλπ. Μου εχουν μεινει εντονες οι αναμνησεις με τις δυνατοτητες που μου ειχαν δοθει για τα παντα...εχω ακουσει και για το θεμα της αντισεισμικοτητας στην τηλεοραση και επαθα πλακα με κατι δημοσια που εδειξαν...

2. Το βασικο βεβαια σε ενα σχολειο δεν ειναι οι εγκαταστασεις, συμφωνω, ειναι το προσωπικο. Ε, και σε αυτο, το ιδιωτικο ειναι πολυ καλυτερο απο δημοσιο διοτι η διαδικασια με την οποια διοριζονται οι εκπαιδευτικοι στα δημοσια σχολεια δεν εχει καμμια σχεση με αυτη στα -καλα- ιδιωτικα!

Ειχα παει και σε δημοσιο και σε ιδιωτικο....μονο στο δημοσιο ειχα να αντιμετωπισω δασκαλους και καθηγητες με εντονα ψυχολογικα προβληματα (μας ειχαν τυχει ουτε ενας ουτε δυο, τεσσερις), καθηγητες που δεν ηξεραν να απαντησουν σε απλες αποριες, γιατι ηξεραν απλα την υλη παπαγαλια και ηταν με το "λυσαρι" στα χερια, ενω σε πολλες περιπτωσεις διδασκαν πχ φυσικοι μαθηματικα ή μαθηματικοι φυσικη, επειδη δεν ειχε διοριστει μαθηματικος κτλ....στις Πανελληνιες δεν ειχαμε την παραμικρη βοηθεια ολα στο φροντιστηριο τα εμαθα ενω οι παλιες μου συμμαθητριες στο ιδιωτικο περασαν ΟΛΕΣ στις σχολες που ηθελαν χωρις....μονο σε δημοσιο σταματησε το μαθημα καθηγητης για να παρει την πρωην γυναικα του τηλ να την βρισει μπροστα μας γιατι του ειχε στειλει δικηγορο....μονο σε δημοσιο ο καθηγητης που ειχαμε στο Λυκειο επαιρνε αγχολυτικα και τα "εχανε" μερικες ωρες κι εμεις κατεβαιναμε στο προαυλιο....στο ιδιωτικο με συγχωρειτε, δεν ειχα βιωσει τετοια....στον ιδιωτικο τομεα εχεις αλλη συμπεριφορα γιατι ειναι αλλες οι απαιτησεις απο ανωτερους, εξ ου και τα παραπανω σχολια για την εκπαιδευτικο που πηγε στο δημοσιο και ξεκουραζεται!

Σιγουρα θα υπαρχουν καλοι και κακοι στο δημοσιο λοιπον, αλλα δεν ξερεις που θα πεσεις, ειναι θεμα τυχης....χρειαζεται να αλλαξει η διαδικασια προσληψης.

3. Συμμαθητες. Σε δημοσιο μπορεις να αντικρυσεις καθε καρυδιας καρυδι. Και για οσους πουν οτι ειναι καλυτερο γιατι "θα βγει εκει εξω" δεν συμφωνω...το βρισκω κακη δικαιολογια.

 

Χαίρομαι για τις νέες απόψεις σου! οι οποίες φυσικά και με βρίσκουν σύμφωνη... αλλα βρε παιδί μου μεγάλη αλλαγη.... εσύ δεν σκιζόσουν για το ποιο δημόσιο είναι καλύτερο στη Ραφήνα??? Μάλιστα σου είχα πει την άποψή μου σχετικά και πέσανε οι Ραφηνιώτισσες να με φάνε....

Anyway... καλή επιτυχία στην αναζήτηση σχολείου όπου κι αν είναι.

[MAMA-AGA]

Ιδιωτικο 1000%. Αρκει, οπως σε ολα, ανταγωνισμο εχουμε, να διαλεξει καποιος ενα καλο ιδιωτικο. Στο ιδιωτικο μπορεις να το κανεις αυτο-αν δεν σου αρεσει η νοοτροπια, επιλεγεις αλλο.

1. Εγκαταστασεις-εκδρομες-δραστηριοτητες δεν συγκρινονται-να εχει το παιδι χημειο, αιθουσα μουσικης, κολυμβητηριο κλπ. Μου εχουν μεινει εντονες οι αναμνησεις με τις δυνατοτητες που μου ειχαν δοθει για τα παντα...εχω ακουσει και για το θεμα της αντισεισμικοτητας στην τηλεοραση και επαθα πλακα με κατι δημοσια που εδειξαν...

2. Το βασικο βεβαια σε ενα σχολειο δεν ειναι οι εγκαταστασεις, συμφωνω, ειναι το προσωπικο. Ε, και σε αυτο, το ιδιωτικο ειναι πολυ καλυτερο απο δημοσιο διοτι η διαδικασια με την οποια διοριζονται οι εκπαιδευτικοι στα δημοσια σχολεια δεν εχει καμμια σχεση με αυτη στα -καλα- ιδιωτικα!

Ειχα παει και σε δημοσιο και σε ιδιωτικο....μονο στο δημοσιο ειχα να αντιμετωπισω δασκαλους και καθηγητες με εντονα ψυχολογικα προβληματα (μας ειχαν τυχει ουτε ενας ουτε δυο, τεσσερις), καθηγητες που δεν ηξεραν να απαντησουν σε απλες αποριες, γιατι ηξεραν απλα την υλη παπαγαλια και ηταν με το "λυσαρι" στα χερια, ενω σε πολλες περιπτωσεις διδασκαν πχ φυσικοι μαθηματικα ή μαθηματικοι φυσικη, επειδη δεν ειχε διοριστει μαθηματικος κτλ....στις Πανελληνιες δεν ειχαμε την παραμικρη βοηθεια ολα στο φροντιστηριο τα εμαθα ενω οι παλιες μου συμμαθητριες στο ιδιωτικο περασαν ΟΛΕΣ στις σχολες που ηθελαν χωρις....μονο σε δημοσιο σταματησε το μαθημα καθηγητης για να παρει την πρωην γυναικα του τηλ να την βρισει μπροστα μας γιατι του ειχε στειλει δικηγορο....μονο σε δημοσιο ο καθηγητης που ειχαμε στο Λυκειο επαιρνε αγχολυτικα και τα "εχανε" μερικες ωρες κι εμεις κατεβαιναμε στο προαυλιο....στο ιδιωτικο με συγχωρειτε, δεν ειχα βιωσει τετοια....στον ιδιωτικο τομεα εχεις αλλη συμπεριφορα γιατι ειναι αλλες οι απαιτησεις απο ανωτερους, εξ ου και τα παραπανω σχολια για την εκπαιδευτικο που πηγε στο δημοσιο και ξεκουραζεται!

Σιγουρα θα υπαρχουν καλοι και κακοι στο δημοσιο λοιπον, αλλα δεν ξερεις που θα πεσεις, ειναι θεμα τυχης....χρειαζεται να αλλαξει η διαδικασια προσληψης.

3. Συμμαθητες. Σε δημοσιο μπορεις να αντικρυσεις καθε καρυδιας καρυδι. Και για οσους πουν οτι ειναι καλυτερο γιατι "θα βγει εκει εξω" δεν συμφωνω...το βρισκω κακη δικαιολογια.

 

 

 

Συμφωνώ απόλυτα!!! Τα λες πολυ σωστά!!

[Χαρά-Μαρία]

Χαίρομαι για τις νέες απόψεις σου! οι οποίες φυσικά και με βρίσκουν σύμφωνη... αλλα βρε παιδί μου μεγάλη αλλαγη.... εσύ δεν σκιζόσουν για το ποιο δημόσιο είναι καλύτερο στη Ραφήνα??? Μάλιστα σου είχα πει την άποψή μου σχετικά και πέσανε οι Ραφηνιώτισσες να με φάνε....

Anyway... καλή επιτυχία στην αναζήτηση σχολείου όπου κι αν είναι.

 

Η μικρη ειναι 3!!! Οποτε καταλαβαινεις ποση αγωνια εχω με το θεμα, να το ψαχνω χρονια πριν

Ακριβως για αυτο ειχα αγχος για το δημοσιο πριν μετακομισω στην περιοχη, ποιο μπορει να ειναι καπως καλο, επειδη δεν εχω χρηματα λογω κρισης να την παω ιδιωτικο και θελω να το ψαξω παρα πολυ, ωστε αν δεν μπορω ακομα τοτε να την παω σε ιδιωτικο να εχω βρει ενα καλο δημοσιο προσωρινα... πολυ σωστα το θυμασαι. Δυστυχως ο μισθος μου ειναι πλεον παρα πολυ μικρος οποτε μετακομισαμε σε μικροτερο διαμερισμα και κανουμε οικονομια...Οποτε μπορεσω καλα να ειμαστε, η κριση να περασει για ολους μας, θα την παω οπωσδηποτε ιδιωτικο δεν το συζητω. παντως προς το παρον θα την πηγαινω σε ιδιωτικο παιδικο με το ΕΣΠΑ (της Κυρεζη).

[antigonil]

Θεωρώ ότι την παιδεία τα παιδιά θα την λάβουν από το σπίτι,στο σχολείο θα λάβουν την εκπαίδευση. Παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου από το να μην πετά το σκουπιδάκι κάτω μέχρι να το πάω επίσκεψη σε ένα μουσείο ένα Σάββατο, από το να του μάθω να μιλά ευγενικά μέχρι να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα, να του μάθω ότι το "τζαμπ" δεν είναι πάντα σκάρτο και πως ό τι πληρώνω δεν έχει πάντα και ποιότητα, παιδεία είναι να μάθω στο παιδί μου όχι μόνο να απαιτει σεβασμό αλλά και να δίνει και τόσα άλλα. Δουλεύω στη δημόσια εκπαίδευση και θεωρώ ότι είναι παρεξηγημένη, αλοίμονο, αν η πλειοψηφία άραζε, ξέρετε πως παλεύουμε να αναβαθμίσουμε την ποιότητα του μαθήματος μας χωρίς την υλικοτεχνική υποδομή των ιδιωτικών και χωρίς τους μισθούς των ιδιωτικών συναδέλφων. Ευτυχώς η αντιμετώπιση απέναντί μας γίνεται όλο και καλύτερη, η πλειοψηφία των γονεών δεν έχει την οικονομική άνεση να τα στείλει πλέον φροντιστήρια και τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν τον άνθρωπο που έχουν μπροστά τους. Σβήνει η νοοτροπία δεν παρακολουθώ, θα τα ακούσω στο φροντιστήριο που πληρώνω, και αυτό ακριβώς είναι ένα μάθημα παιδέιας. Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το θέμα, ίσως βέβαια, γιατί νιώθω και μια ασφάλεια ότι μπορώ να προσφέρω και στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Αυτό που με απασχολεί, ως μάνα, είναι η ψυχική υγεία των παιδιών μας. Τα παιδιά μεταφέρουν τα αγχη μας και τις ανασφάλειές μας, κοιτάζουν το μέλλον με θλίψη, δεν ζουν με ελπίδα, οφείλουμε ως γονείς να τα βοηθήσουμε. ΤΟ άλλο που με απασχολει ως μάνα είναι οι κίνδυνοι, το τσιγάρο είναι πλέον αθώο, κυκλοφορούν άλλες ουσίες, τόσα στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά, υπάρχουν εντεκάχρονα και δωδεκάχρονα με ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις, υπάρχει έντονη παραβατικότητα κ.α ΑΝ όλα αυτά δεν είναι κατα μέγα ποσοστο θέμα παιδείας από το σπίτι τότε τι είναι; Μην περιμένουμε από το σχολείο να κάνει θαύματα, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό, αν εμείς οι ίδιοι δεν δουλέψουμε πάνω στο παιδι μας. Σαφώς και θα ασχοληθούμε με την εκπαιδευσή του, για να βγει με γερά εφόδια στην αγορά, απλά πιστεύω μια γερή προσωπικότητα, ενά καλό μυαλό, το παιδι που προσπαθεί και θέλει να μάθει δεν θα χαθεί στη δημόσια εκπαίδευση. Εξάλλου είναι λίγο οξύμωρο να δώσουμε τόσα λεφτα στα ιδιωτικά σχολεία μόνο και μόνο για να μπει σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Στην τελική είναι θέμα ψυχολογίας και ασφάλειας των γονέων. Εύχομαι την καλύτερη απόφαση, η αλήθεια είναι ότι στη δημόσια εκπαίδευση έρχονται πολλές δυσκολίες.

 

Καλή σου μέρα και συγχαρητήρια!

 

Είμαι μητέρα 2 παιδιών, ο μεγάλος μου θα παέι 2α Γυμνασίου και η μικρή μου 5η δημοτικού. Δεν μετάνιωσα στιγμή που επέλεξα δημόσιο, οι δάσκαλοί τους (με κάποιες μικρές εξαιρέσεις) ήταν πάντα σωστοί, το σχολείο προσέφερε το άριστο σε σχέση με το τίποτα που του παρέχουν και η θέρμανση λειτουργούσε πάντα. Εκτός από τους εκπαιδευτικούς, πρέπει να πω ότι υπήρχε και ένας πολύ δραστήριος Σύλλογος Γονέων που προσπαθούσε πάντα να είναι σε συνεργασία και όχι σε αντιπαλότητα με το προσωπικό, και το αντίθετο. Και τις γιορτές τους έκαναν και τις εκδρομές τους πήγαν και σε γονείς με σοβαρα οικονομικά προβλήματα συμπαραστάθηκαν σιωπηλά και το επίπεδο τόσο των δασκάλων όσο και των γονιών ήταν πάντα ανθρώπινο, και, αν θεωρείται σημαντικό από κάποιους, υψηλό μορφωτικά.

Νομίζω ότι πρέπει να δούμε λίγο πιο βαθείά τα πράγματα. Μια βόλτα στο ¨κακό¨κέντρο της Αθήνας οποιαδήποτε, πλέον, ώρα της μέρας θα σας πείσει. Αλλά, πέρα από ναρκωτικά και ό,τι άλλο, έχουμε ΔΕΙ πραγματικά τα παιδιά μας? Έχουμε μιλήσει μαζί τους? Ξέρουμε πώς αισθάνονται? (Δεν βγάζω τον αυατό μου απ'έξω). Και, τελικά, ο στόχος ποιος είναι? Η μόρφωση, η είσοδος στο ΑΕΙ, ή σε ΤΕΙ ή ή ή? Και μετά? Έχω καθημερινή επαφή με φοιτητές λόγω ιδιότητας και η αγωνία τους είναι τεράστια για το μέλλον, όπως είναι όλων μας. Και αυτό δεν έχει να κάνει με το Δημόσιο ή το Ιδιωτικό σχοέλιο που φοίτησαν. Έχει να κάνει με τη γενικότερη κατάσταση που είναι, πρώτα απ'όλα, καταθλιπτική. Και εκεί πρέπει να δώσουμε βάση. Στο να μην κάνουμε καταθλιπτικά παιδιά, εφήβους, ενήλικες. Και η μόρφωση έχει την ώρα της για τον καθένα. Και, άλλωστε, πιστεύω ότι έχετε όλες την οξυδέρκεια να προστατέψετε το παιδί σας από την έλλειψη ευκαιριών όπου και να επιλέξετε να φοιτήσει.

Καλή χρονιά σε όλους μας!

[MAMA-AGA]

Δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε άκρη σε αυτό το θέμα!!

 

Γιατί σαν Έλληνες είμαστε αρκετά εγωιστές να υποστηρίζει ο καθένας αυτό που κάνει και μόνο!, οπότε δεν υπάρχει αντικειμενική συζήτηση.