Σχέσεις με κουμπάρα/κουμπάρο μετά τη βάφτιση

[pk33]

φωτοτυπια του συζυγου δεν γινετε να παω?

το λεω επιδει δεν μιλαμε καν...δεν ξερω αν θα ερθει και στα βαφτισια

 

δεν είναι μπαμπάς του παιδιού σου;

[GEOMI]

Εγώ ήμουν πολύ τυχερή σε αυτό το θέμα η κολλητή του άντρα μου είναι μια απίστευτη κοπέλα και αφού μας πάντρεψε έλεγε συνέχεια "εγώ νονά θέλω να γίνω"!!Έχουμε απίστευτες σχέσεις και είναι πολύ καλή μου φίλη και η καλύτερη νονά για το γιό μου τον οποίο λατρεύει πραγματικά.Φανταστείτε ότι μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος ήταν το 3 άτομο που το έμαθε ενώ στους υπόλοιπους το είπαμε μετά τον 3ο.Καλή επιλογή θέλει και λίγη τύχη.

[!!ελενη!!]

εμενα η νονσ του μικρου ειναι η γυναικα του ξαδερφου του αντρα μου οποτε εχουμε πολυ συχνες επαφες τον νονο της κορης μου τον εχουμε χασει δυστυχως...

[nyfoyla]

Εγω παλι ειμαι μια νονα που αγαπαει πολυ το βαφτιστηρι της,μενει μακρυα απο αυτο αλλα οι γονεις δεν ασχολουνται ιδιαιτερα.....

[xristinio]

εμεις δεν εχουμε βαπτισει ακομα το μωρακι μας αλλα το ζευγαρι που θα το βαπτισει ειναι κολλητοι μας....ερχονται σπιτι 2-3 φορες την εβδομαδα πολυ πριν μεινω εγκυος(αρα δεν ερχονται μονο για το παιδι!!). του δειχνουν πολυ αγαπη και μαλλον ψιλοζηλεψαν(!!)και σκεφτονται για γαμο!!!!

εγω παλι εχω βαπτισει τον ανιψιο μου....με τις υποχρεωσεις βεβαια δε μπορω να πω οτι τον βλεπω πολυ συχνα αλλα μιλαμε στο τηλεφωνο και στις υποχρεωσεις μου ειμαι κυρια!!οταν με λεει νονα λιωνω.....................:pπιστευω οταν μεγαλωσει λιγο ο μπομπιρακος μου ν'αρχισουν το παιχνιδι μεταξυ τους.......

[esta76]

Εχω μια βαφτιστήρα που την υπεραγαπώ,αλλά από τότε που απέκτησα το μωρό μου δεν την βλέπω συχνά.Το γεγονός αυτό με λυπεί αφάνταστα, γιατί είναι ένα αξιαγάπητο παιδάκι, με τους γονείς της έχω άριστες σχέσεις και στο παρελθόν την έβλεπα αρκετά συχνά.Ημουν από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε δίπλα της.Μια-δυο φορές που έχουμε συναντηθεί πρόσφατα και είχα μαζί μου το μωρό δεν ήθελε ούτε να με πλησιάσει.Ξέρω ότι είναι φυσιολογική αντίδραση, γιατί ανάλογη συμπεριφορά είχε όταν γεννήθηκε το αδελφάκι της.Στο τηλέφωνο όμως μου μιλάει κανονικά και μου ζητάει να με δει.

Είναι πολύ σημαντικό πρόσωπο ο ανάδοχος στην ζωή ενός παιδιού, όχι από υλικής άποψης φυσικά, όπως το βλέπουν κάποιοι γονείς, αλλά ουσιαστικής.Κι εγώ θέλω πραγματικά να βρίσκομαι κοντά σε αυτό το κοριτσάκι που το υπεραγαπώ.Ελπίζω να είναι μια μεταβατική περίοδος αυτή κι όταν ξεπεταχτεί κι άλλο το μωρό μου να είμαι περισσότερο συνεπής.

Για το δικό μου το μωράκι δεν υπάρχει καν υποψήφιος νονός.Πιστεύω ότι είναι λόγω οικονομικής κρίσης.Παρόλο που υπάρχουν πολλοί φίλοι και συγγενείς που το αγαπούν πραγματικά, κανένας δεν έχει προσφερθεί και σε μας είναι δύσκολο να κάνουμε την πρόταση σε ανθρώπους που θα θέλαμε.Κι όμως δεν με ενδιαφέρει καθόλου το υλικό κομμάτι και το τι βαφτιστικά θα πάρει ο νονός στο παιδί μου και πόσο ακριβά δώρα θα του κάνει.Η βάφτιση είναι μυστήριο και η ουσία της δεν είναι τα επώνυμα βαφτιστικά.Ωστόσο η μέχρι στιγμής παγιωμένη αντίληψη ήταν διαφορετική, με αποτέλεσμα κάποιοι να διστάζουν να το προτείνουν, γι' αυτό το λόγο, πιστεύω.

[ΡίαΑ]

φωτοτυπια του συζυγου δεν γινετε να παω?

το λεω επιδει δεν μιλαμε καν...δεν ξερω αν θα ερθει και στα βαφτισια

 

 

Με συγχωρείς, τι θα πει δε μιλάτε?

Για το παιδί σας και μόνο φροντίστε να αλλάξετε στάση...

Το ότι δεν είστε ζευγάρι, δε σημαίνει ότι το παιδί δε χρειάζεται και τους δυο σας.

 

Εύχομαι το παιδάκι σας να μεγαλώσει όπως του αξίζει και να είναι γερό και τυχερό.

[epang]

Εγώ έχω παράπονο από τη νονά του γιού μου....

Ενώ ήμασταν πολύ καλές φίλες, γνωριζόμαστε 20 χρόνια, κάναμε καλή και συχνή παρέα και ήταν μεγάλη μου χαρά όταν μου είπε ότι ήθελε να γίνει η νονά του, τώρα έχει απομακρυνθεί και αυτό με στενοχωρεί.

Η ίδια δεν έχει παιδιά και δεν θα κάνει, λόγω τεχνικού προβλήματος και αφού αποφάσισαν με τον άντρα της ότι δεν θα το προσπαθήσουν. Σκέφτομαι ότι μπορεί να ζηλεύει, ή μπορεί να ενοχλείται από τη φασαρία που δημιουργούν γενικά τα παιδιά. Βέβαια στα τυπικά είναι ΟΚ και με το παραπάνω. Τις τυπικές 3 φορές το χρόνο, θα με ρωτήσει τι χρειάζεται το παιδί, θα του ψωνίσει τα καλύτερα (έχει την οικονομική άνεση), αλλά δυσκολεύεται να βρεθούμε για να του τα δώσει, κάθε φορά πρέπει να το κανονίζουμε από μιά βδομάδα πριν και η επίσκεψη (δική τους ή δική μας) είναι σύντομη. Θα μιλήσει με το παιδί και στο τηλέφωνο άλλες 2-3 φορές το χρόνο και αυτό είναι όλο.

Με ενοχλεί επίσης που ακόμα και όταν βρισκόμαστε είναι αυστηρή με το παιδί, περιμένει από αυτόν να της κάνει χαρές και γλύκες (πως? αφού δεν τη βλέπει συχνά και δεν την έχει συνηθίσει?), ακόμα και όταν του κάνει παρατηρήσεις του στυλ: το σπίτι της νονάς είναι γεμάτο με πράγματα αξίας και αν χαλάσεις κάτι θα στενοχωρηθώ πολύ,

ή όταν έρχεται σπίτι μας κάνει παρατηρήσεις του στυλ: αφού έχεις παιχνίδια στο δωμάτιό σου γιατί δεν κάθεσαι εκεί να παίξεις αντί να τα φέρνεις εδώ που συζητάνε οι μεγάλοι?

Εχω βαρεθεί να της τηλεφωνώ και να την καλώ στο σπίτι μας ή να της λέω να κανονίσουν να βρεθούμε, έστω και κάπου έξω, έστω και για ένα καφέ αφού τις περισσότερες φορές "τρώω πόρτα" με δικαιολογίες ότι είναι πολύ απασχολημένοι με τις δουλειές τους, οπότε έχω αρεώσει και εγώ τα τηλεφωνήματα.

Ελπίζω ότι όταν μεγαλώσει ο μικρός μου θα χαλαρώσουν και αυτοί και ίσως φτιάξουν οι σχέσεις μας για να έχει καλή αίσθηση και ο γιός μου από τη νονά του.

[alepapa]

Αχαχαχαχ!!! Εμείς δεν ήμασταν τυχεροί σε αυτό το θέμα...Ενώ η κουμπαριά ξεκίνησε με τις καλύτερες προυποθέσεις διάφορα ζητήματα μας απομάκρυναν και έχουμε τις καθαρά τυπικά σχέσεις....Το παιδί ξέρει ότι έχει μια νονά που του φέρνει δώρα..για μένα δεν είναι αυτή η ουσία μόνο αλλά να υπάρχει και μια περισσότερη επικοινωνία...δυστυχώς η κουμπάρα μου έχει καβαλήσει ένα καλάμι μέχρι κει πάνω και θεωρεί ότι αυτή τα ξέρει όλα και τα κάνει όλα καλά....δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί δεν αξίζει ο κόπος... Ελπίζω όταν μεγαλώσει το παιδί να έχει καλύτερες σχέσεις τίποτα άλλο....

[epang]

Κρίμα !!

Πιστεύω ότι όταν αποφασίζεις να γίνεις νονός, αναλαμβάνεις μία σοβαρή ευθύνη και δεν θα πρέπει να γίνεται για κοινωνικούς μόνο λόγους. Πρέπει να αγαπάς πολύ τα παιδιά και να είσαι πάντα πρόθυμος να είσαι κοντά στο βαφτιστήρι σου, ώστε να το ενθαρρύνεις και να το συμβουλεύεις.

Μετά από αναγνωριστικές συζητήσεις με την κουμπάρα μου, έχω καταλήξει να πιστεύω ότι έγινε νονά γιατί δεν ήθελε να γίνει μαμά, ώστε να έχει να λέει ότι "ευτυχώς που δεν έκανα εγώ παιδί να περνάω τώρα ότι περνάς εσύ" αφού μεγαλωποιεί τόσο τα κατά τη γνώμη της "αρνητικά" της τεκνοποιίας.

[Cooker]

Ο ρολος του νονου εχει οντως παρεξηγηθει.Ειναι το ατομο που περιμενουμε να φερνει δωρα στα παιδια.Ομως αν μας πει την γνωμη του για ενα θεμα,αρχιζουμε τις κοντρες.Βασικα,ο νονος ειναι πνευματικος πατερας δηλαδη αναλαμβανει να καθοδηγησει πνευματικα το παιδι.Ομως αυτο δεν γινεται ποτε.Ειτε γιατι οι γονεις δεν δεχονται υποδειξεις αλλων,ειτε γιατι οι περισσοτεροι δηλωνουν αθεοι/αθρησκοι.

[Cooker]

Εγώ έχω παράπονο από τη νονά του γιού μου....

Ενώ ήμασταν πολύ καλές φίλες, γνωριζόμαστε 20 χρόνια, κάναμε καλή και συχνή παρέα και ήταν μεγάλη μου χαρά όταν μου είπε ότι ήθελε να γίνει η νονά του, τώρα έχει απομακρυνθεί και αυτό με στενοχωρεί.

Η ίδια δεν έχει παιδιά και δεν θα κάνει, λόγω τεχνικού προβλήματος και αφού αποφάσισαν με τον άντρα της ότι δεν θα το προσπαθήσουν. Σκέφτομαι ότι μπορεί να ζηλεύει, ή μπορεί να ενοχλείται από τη φασαρία που δημιουργούν γενικά τα παιδιά. Βέβαια στα τυπικά είναι ΟΚ και με το παραπάνω. Τις τυπικές 3 φορές το χρόνο, θα με ρωτήσει τι χρειάζεται το παιδί, θα του ψωνίσει τα καλύτερα (έχει την οικονομική άνεση), αλλά δυσκολεύεται να βρεθούμε για να του τα δώσει, κάθε φορά πρέπει να το κανονίζουμε από μιά βδομάδα πριν και η επίσκεψη (δική τους ή δική μας) είναι σύντομη. Θα μιλήσει με το παιδί και στο τηλέφωνο άλλες 2-3 φορές το χρόνο και αυτό είναι όλο.

Με ενοχλεί επίσης που ακόμα και όταν βρισκόμαστε είναι αυστηρή με το παιδί, περιμένει από αυτόν να της κάνει χαρές και γλύκες (πως? αφού δεν τη βλέπει συχνά και δεν την έχει συνηθίσει?), ακόμα και όταν του κάνει παρατηρήσεις του στυλ: το σπίτι της νονάς είναι γεμάτο με πράγματα αξίας και αν χαλάσεις κάτι θα στενοχωρηθώ πολύ,

ή όταν έρχεται σπίτι μας κάνει παρατηρήσεις του στυλ: αφού έχεις παιχνίδια στο δωμάτιό σου γιατί δεν κάθεσαι εκεί να παίξεις αντί να τα φέρνεις εδώ που συζητάνε οι μεγάλοι?

Εχω βαρεθεί να της τηλεφωνώ και να την καλώ στο σπίτι μας ή να της λέω να κανονίσουν να βρεθούμε, έστω και κάπου έξω, έστω και για ένα καφέ αφού τις περισσότερες φορές "τρώω πόρτα" με δικαιολογίες ότι είναι πολύ απασχολημένοι με τις δουλειές τους, οπότε έχω αρεώσει και εγώ τα τηλεφωνήματα.

Ελπίζω ότι όταν μεγαλώσει ο μικρός μου θα χαλαρώσουν και αυτοί και ίσως φτιάξουν οι σχέσεις μας για να έχει καλή αίσθηση και ο γιός μου από τη νονά του.

 

 

Την καυμενη!Ξερεις ποσο μπορει να υποφερει που δεν θα μπορεσει να εχει ενα δικο της παιδακι?Μην της κρατας κακια.Εχει και αυτη τα ζορια της.Σιγουρα δεν φταις εσυ,αλλα ισως να σε βλεπει και να στεναχωριεται.

[epang]

...ισως να σε βλεπει και να στεναχωριεται.

 

Αυτό δεν το είχα σκεφτεί έτσι.... ίσως έχεις δίκιο!!

Δεν νομίζω πάντως να υποφέρει που δεν έκανε παιδί, γιατί δεν το προσπάθησε ποτέ πραγματικά, αυτό το ξέρω σίγουρα.. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν στενοχωρίεται ίσως κάποιες στιγμές με αυτή της την επιλογή ... και πραγματικά λυπάμαι αν είναι έτσι...

Παρόλα αυτά όμως λυπάμαι και το παιδάκι μου, που θα μπορούσε να έχει μία νονά που να το αγαπάει και να χαίρεται όταν το βλέπει! Αυτό νόμιζα όταν την επέλεξα για νονά, συν ότι λόγω του επαγγέλματός της, θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε πάρα πολλά θέματα της εκπαίδευσής του. Δεν μπορούσα να φανταστώ ως αρνητικό το ότι δεν έχει παιδιά, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι δεν έχει παιδιά επειδή δεν αγαπάει τα παιδιά, και νόμιζα ότι θα της έδινα την ευκαιρία να μοιραστεί τη χαρά ενός παιδιού χωρίς τις έννοιες του... Έκανα λάθος και προσπαθώ τώρα να μην νιώσει το παιδιί αυτό το λάθος, τουλάχιστον να είμαστε ΟΚ στα τυπικά!!!

[-val-]

Eμένα το παράπονό μου από την μελλοντική νονά του παιδιού μου θα σας φανεί ίσως λίγο τρελό. Έχω ακριβώς το αντίθετο πρόβλημα.

Είναι παιδική μου φίλη και μ αγαπάει πολύ.Το θέμα είναι πως έχει υπερβολική αδυναμία του μικρού μου και με πνίγει με το ενδιαφέρον της. Παίρνει τηλέφωνα συνέχεια, έρχεται σχεδόν κάθε μέρα, με ρωτάει τα πιο απίστευτα πράγματα, πράγματα που ούτε εγώ έχω σκεφτεί ποτέ να ρωτήσω την παιδίατρο και το παιδί το τρελαίνει στην κυριολεξία! Το πετάει ψηλά, το κάνει κωλοτούμπες, του μιλάει ασταμάτητα, το καημένο ενώ στην αρχή του αρέσει μετά από λίγο βάζει τα κλάματα.

Δεν τολμώ να πάω στην παιδίατρο και με περιμένει στο σπίτι για πλήρη ανάκριση. Και δεντ της φτάνει μόνο ύψος και βάρος, ρωτάει συνέχεια < και τι άλλο σου είπε, και τι άλλο> ώσπου στο τέλος δεν έχω τπτ άλλο να της πω και πάλι εξακολουθεί να ρωτάει.

Άσε που μου λέει συνέχεια να της αφήνω το μικρό να τον βλέπει, να της τον αφήσω να μείνει μαζί της και άλλα τέτοια.

Αφού για την υδρονέφρωση που έχει δεν της έχω πει τπτ, για να μη με τρελάνει.

Και δεν είναι ότι δεν έχει παιδιά, έχει 2 πολύ καλά παιδιά και μια πολύ δεμένη οικογένεια.

Ξέρω πως το κάνει καθαρά και μόνο από αγάπη, αλλά δεν μπορώ, πνίγομαι...

[Cooker]

Αυτό δεν το είχα σκεφτεί έτσι.... ίσως έχεις δίκιο!!

Δεν νομίζω πάντως να υποφέρει που δεν έκανε παιδί, γιατί δεν το προσπάθησε ποτέ πραγματικά, αυτό το ξέρω σίγουρα.. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν στενοχωρίεται ίσως κάποιες στιγμές με αυτή της την επιλογή ... και πραγματικά λυπάμαι αν είναι έτσι...

Παρόλα αυτά όμως λυπάμαι και το παιδάκι μου, που θα μπορούσε να έχει μία νονά που να το αγαπάει και να χαίρεται όταν το βλέπει! Αυτό νόμιζα όταν την επέλεξα για νονά, συν ότι λόγω του επαγγέλματός της, θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε πάρα πολλά θέματα της εκπαίδευσής του. Δεν μπορούσα να φανταστώ ως αρνητικό το ότι δεν έχει παιδιά, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι δεν έχει παιδιά επειδή δεν αγαπάει τα παιδιά, και νόμιζα ότι θα της έδινα την ευκαιρία να μοιραστεί τη χαρά ενός παιδιού χωρίς τις έννοιες του... Έκανα λάθος και προσπαθώ τώρα να μην νιώσει το παιδιί αυτό το λάθος, τουλάχιστον να είμαστε ΟΚ στα τυπικά!!!

 

Να εισαι ευχαριστημενη που στα τυπικα οπως λες εισαστε οκ.Το αν υποφερει και ποσο δεν μπορεις να το ξερεις εσυ.Οσο δυνατη και να εμφανιζεται οσο και αν δειχνει οτι δεν την νοιαζει,ειμαι σιγουρη οτι μεσα της ποναει.

Μια γυναικα που δεν μπορει να κανει παιδια ειναι σαν να της κοβουν το ποδι.Για φαντασου εσυ να μην ειχες τα παιδακια σου?

Το οτι δεν το προσπαθησε αρκετα,ισως να θεωρησε οτι αφου δεν υπαρχει ελπιδα δεν ειναι αναγκη να επυβαρυνθει ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ περισσοτερο.

Οσο υπαρχει εστω και μια σπιθα ελπιδας και τελικα δεν,σε περνει πιο πολυ απο κατω!

Κριμα την κοπελα,πολυ λυπαμαι.....

[fotinopsaro]

η κουμπαρα μας ειναι η καλυτερη μου φιλη!λογω του γεγονοτος οτι μενει εξω βλεπομαστε περιπου 4 φορες το χρονο.εχουμε κανονισει να μας βαπτισει το παιδι το πασχα.το πως κανει οταν μας βλεπει και ποσο πολυ αγαπησε αυτο το μωρο χωρις να το εχει δει ακομη για μενα καλυπτει ολα τα δωρα και ολες τις επισκεψεις.θελω να του μαθω να αγαπα το ιδιο την νονα του.

[thomai1979]

η κουμπαρα μου η οποια με παντρεψε μου βαπτισε και το γιο μου...στην αρχη δεν ηθελα ειμαι της αποψης να κανουμε νεες παρεες αλλα ας οψετε που δεν μας προτεινε αλλος λογω κρισεως...με αποτελεσμα η κουμπαρα μου (με ηδη 2 βαπτιστηρια ) να τον βλεπει οποτε γουσταρει και οχι οπως θα επρεπε....εννοω για γιορτες χριστουγεννα πασχα κτλ.στα υπολοιπα βαπτιστηρια ειναι τυπικη σε ολα.....

[neraida11]

αυτο που πιστευω οτι εχει σημασια ειναι να υπαρχει σχεση μεταξυ του μωρου και ωονου /νονας πριν τη βαφτιση.ισως βεβαια με την κριση αυτα να ειναι πολυτελεια

ομως η χημεια μπορει να διαγνωστει

[zoitsa!]

Εμας ο νονος μας ειναι τυπικοτατος μεχρι τωρα...!

Ελπιζω να συνεχισει ετσι!

Α! ξεχασα να σας πω! Εχουμε ενα μπομπιρα 5 μηνων! Και βαπτιστικαμε τελη Αυγουστου!

[missirlou]

εμάς η νονά μας ήταν ατυχής επιλογή μου! Εκείνη το ήθελε για να είναι πρωταγωνίστρια σε ενα 'πάρτυ΄και εγώ δέχτηκα επειδή δεν είχα άλλον!

[butterfly1986]

Εγώ έγινα νονά πρώτη φορά πριν από ένα μήνα περίπου. Ήταν πάντα το όνειρο μου να βαφτίσω ένα παιδάκι καθώς τα λατρεύω!!Τη μικρή μπεμπούλα μας την αγαπάω παααρα πολύ.Με τους γονείς της είμαστε αγαπημένοι αλλά βλεπόμασταν μέχρι τώρα σε γιορτές μόνο(χριστούγεννα,πάσχα και καλοκαίρι).Το θέμα είναι ότι εγώ τώρα τη μικρούλα θέλω να τη βλέπω πιο συχνα αλλά να...φοβάμαι μήπως τους ενοχλώ....δεν θέλω να είμαι μέσα στα πόδια τους όλη την ώρα από τη μία αλλά από την άλλη θέλω να είμαι κοντά στη μικρή στο μεγάλωμα της.Η δικιά μου εμπειρία από νονά δεν ήταν και η καλύτερη(την έχω δει 5-6 φορές σε όλη μου τη ζωή) και μού έχει στοιχίσει πολύ αυτό οπότε δεν θέλω να κάνω τα ίδια λάθη.Ακόμη είμαι νέα νονά αλλά ελπίζω να καταφέρω να είμαι κοντά της τουλάχιστον 1-2 φορές το μήνα.

[SPERO J]

koritsia xreiazomai ti voitheia sas epeigontos. mia fili moy kai proin synadelfos poy gnorizomaste kapoia xronia mas proteine na vaftisoyme ego kai o antras moy to paidaki tis. vevaia prepei na sas po oti den imastan i proti toys epilogi..alla toys arnithike kapoio allo zeygari logo krisis kai etsi to proteinan se emas . ayto to ixera apo tin arxi alla mesa ston parormitismo moy kathos eniosa timi poy mas to proteinoyn dextika xoris na to polyskefto , me to zeygari ayto briskomaste 1fora to mina kai exoyme kales sxeseis xoris omos na niotho kapoia idiaiteri ximeia kai nomizo oti to idio isxyei kai gia ekeinoys.. en oligois exo arxisei ki exo amfivolies giati den niotho 100% sigoyri gia na proxorisoyme sti diadikasia kathoti ta vaftisia tha ginoyn se 5mines. Doste moy ta fota sas sxetika ..einai pio ypethyno kai orimo na proxorisoyme xoris na niotho sigoyri i tha itan kalytero na to apofygo kai na pliroso tis synepeies poy simainei oti mporei na xalasoyme tis sxeseis mas ;;

[νκκ284]

Προσωπική μου γνώμη, το γεγονός της βάφτισης γίνεται όχι με την προϋπόθεση ύπαρξης καλών σχέσεων μεταξύ κουμπάρων, αλλά γιατί πρέπει η ψυχούλα του παιδιού να ενταχθεί στην Εκκλησία του Χριστού, αφού το μυστήριο της βάπτισης είναι αυτό που κάνει κάποιον άνθρωπο μέλος της Εκκλησίας. Σε περίπτωση που εσείς αρνηθείτε να το βαφτίσετε για διάφορους λόγους, υπάρχει κάποιος άλλος που μπορεί να αναλάβει; Αν όχι, τότε μην γίνετε αιτία να μείνει μία ψυχούλα αβάπτιση -για όσο καιρό μείνει- χωρίς να έχει τη δυνατότητα να μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων.

 

Η ίδια περίπτωση έτυχε και σε μένα, όταν ήμουν 18 χρονών. Μία μητέρα, από πολύτεκνη οικογένεια με άπειρα προβλήματα, ήρθε και μου ζήτησε να της βαπτίσω το παιδί, γιατί η άλλη κοπέλα που της υποσχέθηκε να το βαπτίσει τελευταία στιγμή έκανε πίσω (μάλλον επειδή κατάλαβε σε τι προβληματική κατάσταση επρόκειτο να μπλεκτεί). Εγώ αυθόρμητα δέχτηκα, το βάπτισα με χαρά, κάναμε ένα πολύ απλό τραπέζι στο πατρικό μου και η γυναίκα με ευχαρίστησε που έκανα το παιδάκι της χριστιανό, γιατί μόνο αυτό ήθελε -όπως είπε- και όχι δώρα και πανηγύρια. Η οικογένεια αυτή ζει αρκετά μακριά από εμάς, τους βλέπω πολύ σπάνια, αλλά κάπου κάπου τηλεφωνώ και μαθαίνω νέα. Παρόλο που περνούν δύσκολα, η κουμπάρα μου μού λέει πάντα ότι δεν θέλει να δίνω λεφτά και δώρα στο παιδί, αλλά να παίρνω κανένα τηλέφωνο, να του μιλώ και να τον συμβουλεύω - μιας και είναι και πολύ ζωηρός, 13 χρονών πλέον.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ταιριάζουμε και πολύ μαζί τους, δεν έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις, αλλά τουλάχιστον νιώθω καλά που βοήθησα στο να βαπτίσω το παιδάκι και να το κάνω χριστιανό, κάτι το οποίο προσωπικά θεωρώ το σημαντικότερο από όλα. Πέραν αυτού, κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθώ, έστω και εξ αποστάσεως, προσεύχομαι και παρακαλώ τον Θεό να έχει αυτό το παιδάκι καλά.

 

Απλά καταθέτω τη δική μου εμπειρία και άποψη στο θέμα αυτό για προβληματισμό. Η τελική απόφαση είναι σίγουρα δική σας, εύχομαι να αποφασίσετε το καλύτερο για αυτή την αθώα ψυχούλα.

 

Εν τω μεταξύ, να αναφέρω ότι εγώ στο θέμα νονών ήμουν απόλυτα τυχερή και ευλογημένη! Ο νονός που με βάπτισε ήταν πάντοτε δίπλα μου, πιο πολύ και από τον (αδιάφορο) πατέρα μου. Παρόλο που βρίσκονται κάπως μακριά, πάντοτε ήταν παρόντες (με τη νονά μου) στις γιορτές μου, στο μεγάλωμά μου, με συμβούλευαν σε ό,τι χρειαζόμουν (γνωριμίες, δουλειές, σπουδές, προβλήματα), χαίρονταν με τις χαρές μου, ήρθαν στην αποφοίτησή μου, ήταν δίπλα μου την ώρα που έφερνα στον κόσμο το παιδί μου, πρώτους αυτούς αντίκρυζα όταν άνοιγα τα μάτια μου μετά από χειρουργεία που έτυχε να χρειαστώ και τόσα άλλα που μπορώ να θυμηθώ! Όποια σημαντική στιγμή της ζωής μου φέρνω στο μυαλό, τους βλέπω εκεί. Θεωρώ ότι έτσι πρέπει να είναι οι πνευματικοί γονείς, γιατί ακριβώς περί αυτού πρόκειται: για πνευματικούς γονείς. Αυτός είναι ο ρόλος του/της νονού/νονάς και όχι τα δώρα και οι τυπικές υποχρεώσεις. Αντίθετα υπάρχουν ουσιαστικές υποχρεώσεις που αυτές πρέπει να υπηρετούν οι ανάδοχοι. Μακάρι όλοι όσοι έχουμε βαπτίσει παιδιά, να είμαστε όπως είναι οι δικοί μου νονοί, ο Θεός να τους έχει πάντοτε καλά!!!

Επεξεργάστηκαν 29 Δεκεμβρίου,2011 by νκκ284
συμπλήρωμα

[λιτσα ελεαννακι]

νκκ284 εχεις απολυτο δικιο.το να βαφτισεις ενα παιδι ειναι οτι πιο ιερο.χαιρομαι που εχεις τοσο καλους νονους.τελικα υπαρχουν.εμενα οι δικοι μου εμεναν ακριβως διπλα μας,ενα ντουβαρι μας χωριζε,κ επειδη ηταν μεγαλη η διαφορα ηλικιας αποφασισαν να με βαφτισει ο 10χρονος γιος τους.μεχρι μια ηλικια δεν του ριχνω ευθυνες,αλλα ρε παιδι μου δεν χτυπησε ποτε το κουδουνι να πει σημερα γιορταζεις χρονια πολλα,κερναμε ενα καφε.δεν με πειραξε ποτε που δεν ειχα τα δωρα,με πειραξε που ακομα κ σημερα στα 42τουκ 32μου μιλαμε αν τυχει κ βρεθουμε στον δρομο.οσο για τους γονεις του τι να πω!κατα καιρους προσπαθησα πολλες φορες να δειξω εγω ενδιαφερον γιατι οπως ελεγε ο μπαμπας μου ειναι μεγαλοι κ μην τους παρεξηγεις,οκ,το εκανα μια δυο τρεις......οταν βαφτισα τα παιδια μου εννοειται τους καλεσα κ ας μην το ηθελα,οχι μονο δεν ηρθαν αλλα δεν πηραν καν ενα τηλ να μου ευχηθουν.ο μικρος στην μεγαλη ηρθε,στον μικρο απλα μου εστειλε το δωρο με την αδερφη του γιατι ελειπε εκτος αθηνων.δεν ηταν ποτε διπλα μου να νιωσω πως εχω καποιον να μιλησω εκτος απο τους γονεις μου.οσο για τα παιδια μου πιστευω πως μεχρι σημερα ειμαι τυχερη,η μια νονα ειναι η αδερφη μου κ ο γαμπρος μου,οι οποιοι λισανε για την κορη μου,ειδικα ο γαμπρος μου ειναι ερωτευμενος μαζι της ,κ του μικρου ειναι φιλοι απο το σχολειο του αντρα μου οι οποιοι κανουν τα παντα για τον μικρο.κ δεν λεω μονο στα δωρα,αλλα το τηλ που θα παρουν,οτι θα ερθουν καθε 10μερες,οτι θα ασχοληθουν με το παιδι κ θα ενδιαφερθουν για το σχολειο τις ιωσεις που κατα καιρους εχει,για μενα τους βαζω στην κορυφη.ευχομαι να παραμεινουν ετσι,ακομα κ η αδερφη μου,γιατι ποτε δεν ξερεις.

[kopela]

για χρόνια έλεγα πως θέλω την κολλητή μου για νονά του παιδιού μου και έτσι έγινε.Περίμενα αυτή τη στιγμή με μεγάλη λαχτάρα και δεν το μετάνιωσα όμως τον τελευταίο καιρό βγάζει απέναντί μου έναν ανταγωνισμό και μια κακία που με κάνουν να τη βλέπω με άλλο μάτι.Παράδειγμα σε ένα χαζό σκηνικό που πολλά κορίτσια διαβάσατε εδώ έφτασε σε σημείο να επικαλεστεί την κακή σχέση με τον άντρα μου για να τονίσει πόσο αβάσιμη είναι η αποψη μου για το περιστατικο.Έχουν γίνει και άλλα πολλά που δείχνουν οτι ζηλεύει και απο την άλλη νιώθω τύψεις στην πιθανότητα κάποια απο αυτά να είναι η ιδέα μου.Σαν νονά ήταν εντάξει δεν μπορώ να πω αν εξαιρέσεις οτι πήγαμε να δούμε μαζί βαφτιστικά και ενώ είπαμε να τα κλείσουμε πήγε κρυφά σε άλλο μαγαζί και είδe αυτό που ήθελε εκείνη /αν εξαιρέσεις οτι με ρώτησε τί δώρο θέλω να φέρει στο παιδί της είπα πάρε οτι θες όχι πες μου μου λέει της είπα και τελικά έφερε κάτι άσχετο με τη δικαιολογία οτι αυτό που ζήτησα δεν το βρήκε (βρωμάει ο τόπος εν τω μεταξύ)/αν εξαιρέσεις οτι τη μέρα της βάφτισης μου είπε οτι ο κομμωτής ανοίγει στις 10 και όταν έφτασα τη βρήκα εκεί να έχει ήδη χτενιστεί γιατί ο κομμωτής άνοιγε στις 9.Μετά απο αυτά που έκπληκτη είδα να συμβαίνουν πλέον δεν με αφορά αν και πόσο συχνά βλέπει το παιδί με νοιάζει να φέρεται καλά και σε εμένα που το γέννησα.Και δεν φέρεται.Στο κάτω κάτω τί παράδειγμα θα πάρει ο μικρός απο μια νονά με τέτοιο χαρακτήρα; Τόσο που μας υποχρέωσε καλύτερα να μην είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της.