Θεματακια με την κόρη μου μετά από διαζύγιο (12 ετών)

[Mumoftwogirlandboy]

Γεια σε όλες τις μανουλες..έχω δύο παιδιά η κόρη μου είναι 12 και ο γιος μου 10.Η κόρη μου πάντα είχε αδυναμία στον μπαμπά της κ τώρα που χωρίσαμε με θεωρεί υπεύθυνη που τον άφησα....της εξήγησα ότι δύο άνθρωποι που δεν ταιριάζουν είναι καλύτερα να χωρίζουν παρά να είναι μαζί.Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε να νοιαζόμαστε κ οι δύο για τα παιδιά μας γιατί τα λατρεύουμε.Η κόρη μου έχει αδυναμία στην γιαγιά της(από τη μεριά του άντρα Μου)και κάθε φορά που πηγαίνει εκεί όλο και περισσότερα παράπονα μου εκφράζει κ πάντα ότι ο μπαμπάς της είναι σωστός..  Ακόμα κ με χρήματα που δεν στέλνει ο μπαμπάς δεν έχει να στείλει μου απαντάει....απευθύνθηκα σε ψυχολόγο γιατί δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση....νομίζω ότι το παιδί ακούει πράγματα για μένα.Να σημειώσω ότι ο γιος μου είναι κολλημένος με μένα κ στη γιαγιά του πηγαίνει ελάχιστα κ αυτό για μια ώρα.Εχετε περάσει κτ παρόμοιο;;θα ήθελα να ακούσω κ τη γνώμη σας.Σας ευχαριστώ που με ακούσατε!!

[kotsifikos]

Καταρχήν θεωρώ πολύ σωστό το ότι πήρες είδες ειδικό, σε μία τέτοια δύσκολη μετάβαση ίσως οι συστηματικές συνεδρίες (με εσένα αλλά και με τα παιδιά) θεωρώ θα βοηθήσουν. Και οι τέσσερις χρειάζεστε χρόνο ώστε να προσαρμοστείτε στην νέα πραγματικότητα, και όταν λέω χρόνο δεν εννοώ ένα δύο μήνες..εννοώ χρόνο πολύ . Για τα παιδιά είναι μεγάλο σοκ όλο αυτό,  χρειάζεται πολύ δουλειά και από εσένα και από τον πρώην σύζυγο, όχι χωριστά αλλά ομαδικά.

[mama16]

Δύσκολες αυτές οι καταστάσεις για ένα παιδάκι, ιδιαίτερα όταν μπαίνει στην εφηβεία. Μπράβο σου που πήγες σε ειδικό, θα σε κατευθύνει πιστεύω σωστά. Προφανώς η γιαγιά της της βάζει λόγια. Το διαζύγιο ήταν κοινή απόφαση ή δικιά σου κ τώρα απ' τη μεριά τους δηλητηριάζουν την μικρή? Δεν ξέρω τις σχέσεις που έχετε τώρα αλλά εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα συζητούσα με σύζυγο κ πεθερά να μιλάτε με όμορφα λόγια στο παιδί. Δλδ έτσι όπως της μιλάς εσύ τα ίδια να λένε κ από εκεί. Δεν ωφελεί σε κάτι να δηλητηριάζουν την ψυχούλα της.

[ΑΡΓΚ]

Μάλλον θα πρέπει να κοπούν οι επισκέψεις στη γιαγιά θα έλεγα.

[vvassoula]

Παρόλο που πάντα μπαίνουμε στον πειρασμό να υπερασπιστούμε τον ευατό μας, θα έλεγα πως πρέπει να την αφήσεις έξω από τις όποιες διαφωνίες έχεις με τον τέως σύζυγο. Δεν χρειάζεται το παιδί να ξέρει αν ο μπαμπάς δίνει χρήματα ή όχι. Αυτά πρέπει να λύνονται ανάμεσα σας (ή στα δικαστήρια αν ο πατέρας δεν είναι εντάξει με την διατροφή που έχει συμφωνηθεί).

[kotsifikos]

Να σημειώσω πως είναι πολύ σημαντικό να δώσετε στα παιδιά να καταλάβουν πως το διαζύγιο είναι κοινή απόφαση (ακόμα και αν δεν είναι), πως παρόλο που δεν είστε ζευγάρι με τον μπαμπά τους πια θα ειστε πάντα οικογένεια. Νομίζω πως σε ένα διαζύγιο, το δυσκολότερο ,είναι οι γονείς να βάλουν στην άκρη τον εγωισμό τους (είναι δύσκολο κάποιος σε μία τέτοια συνθήκη να σκεφτεί λογικά και νηφάλια ) τις όποιες διαφορές έχουν και να δράσουν από κοινού, με μοναδικό στόχο την καλή ψυχική υγεία των παιδιών τους και ομαλότερη (δυνατή) μετάβαση από την μία κατάσταση στην άλλη.

Θα μου πει κανείς πως καλή είναι η θεωρία στην πράξη είναι πολυ πιο δύσκολο, και συμφωνώ όμως ως ενήλικες θα πρέπει να κάνετε το καλύτερο δυνατό.

 

[ΑΡΓΚ]

Just now, vvassoula είπε:

Παρόλο που πάντα μπαίνουμε στον πειρασμό να υπερασπιστούμε τον ευατό μας, θα έλεγα πως πρέπει να την αφήσεις έξω από τις όποιες διαφωνίες έχεις με τον τέως σύζυγο. Δεν χρειάζεται το παιδί να ξέρει αν ο μπαμπάς δίνει χρήματα ή όχι. Αυτά πρέπει να λύνονται ανάμεσα σας (ή στα δικαστήρια αν ο πατέρας δεν είναι εντάξει με την διατροφή που έχει συμφωνηθεί).

Είμαι σε μια αργή και δύσκολη διαδικασία διάστασης με στόχο το διαζύγιο. Η ψυχολόγος μου διαφώνησε στο να "καλύπτω" το μπαμπά. Δεδομένου ότι μιλάμε για παιδιά αρκετά μεγάλα ώστε να υπάρχει συνεννόηση. Δεν εννοώ να κυκλοφορεί η μαμά και να ουρλιάζει τι άχρηστος που είναι, αλλά αν π.χ. δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ανάγκες των παιδιών γιατί ο πατέρας δεν πληρώνει διατροφή, δεν υπάρχει κανένας λόγος να φορτωθεί το φταίξιμο η μαμά. Επίσης η ψυχολόγος μου ήταν κάθετη στο να μη φορτωθώ το φταίξιμο και να εξηγήσω τους λόγους, για το ίδιο το θέμα του διαζυγίου. Στην περίπτωση μας βέβαια, δεν είναι συναινετικό, είναι αργή και εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία και είναι πολύ σαφείς οι λόγοι.

[λουκουμαδάκι]

Just now, kotsifikos είπε:

Να σημειώσω πως είναι πολύ σημαντικό να δώσετε στα παιδιά να καταλάβουν πως το διαζύγιο είναι κοινή απόφαση (ακόμα και αν δεν είναι), πως παρόλο που δεν είστε ζευγάρι με τον μπαμπά τους πια θα ειστε πάντα οικογένεια. Νομίζω πως σε ένα διαζύγιο, το δυσκολότερο ,είναι οι γονείς να βάλουν στην άκρη τον εγωισμό τους (είναι δύσκολο κάποιος σε μία τέτοια συνθήκη να σκεφτεί λογικά και νηφάλια ) τις όποιες διαφορές έχουν και να δράσουν από κοινού, με μοναδικό στόχο την καλή ψυχική υγεία των παιδιών τους και ομαλότερη (δυνατή) μετάβαση από την μία κατάσταση στην άλλη.

Θα μου πει κανείς πως καλή είναι η θεωρία στην πράξη είναι πολυ πιο δύσκολο, και συμφωνώ όμως ως ενήλικες θα πρέπει να κάνετε το καλύτερο δυνατό.

 

Χμμμ.. διάβαζα ότι για το κοινή απόφαση αν δεν είναι δεν χρειάζεται να λέγεται. Πρέπει να ξέρουν τα παιδιά ότι μπορεί κάποιος να αποχωρήσει από μια σχέση ακόμα και γάμο αν αυτό επιθυμεί χωρίς να χρειάζεται κοινή απόφαση έγκριση κλπ. 

[vvassoula]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Είμαι σε μια αργή και δύσκολη διαδικασία διάστασης με στόχο το διαζύγιο. Η ψυχολόγος μου διαφώνησε στο να "καλύπτω" το μπαμπά. Δεδομένου ότι μιλάμε για παιδιά αρκετά μεγάλα ώστε να υπάρχει συνεννόηση. Δεν εννοώ να κυκλοφορεί η μαμά και να ουρλιάζει τι άχρηστος που είναι, αλλά αν π.χ. δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ανάγκες των παιδιών γιατί ο πατέρας δεν πληρώνει διατροφή, δεν υπάρχει κανένας λόγος να φορτωθεί το φταίξιμο η μαμά. Επίσης η ψυχολόγος μου ήταν κάθετη στο να μη φορτωθώ το φταίξιμο και να εξηγήσω τους λόγους, για το ίδιο το θέμα του διαζυγίου. Στην περίπτωση μας βέβαια, δεν είναι συναινετικό, είναι αργή και εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία και είναι πολύ σαφείς οι λόγοι.

 

Η ηλικία των παιδιών παίζει καθοριστικό ρόλο, καθώς και αν η διαδικασία είναι ομαλή ή όχι. Αλλά όμως "καλύπτω" και άλλο "κατηγορώ" όπως πολύ σωστά επισημαίνεις.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 6 λεπτά , λουκουμαδάκι είπε:

Χμμμ.. διάβαζα ότι για το κοινή απόφαση αν δεν είναι δεν χρειάζεται να λέγεται. Πρέπει να ξέρουν τα παιδιά ότι μπορεί κάποιος να αποχωρήσει από μια σχέση ακόμα και γάμο αν αυτό επιθυμεί χωρίς να χρειάζεται κοινή απόφαση έγκριση κλπ. 

 

To θέμα είναι ότι τα παιδιά πάντα ξέρουν, αν μιλάμε για ηλικίες όπως εδώ. Δε μπορείς να καλύψεις το τι συνέβη και όσοι νομίζουν ότι το έκαναν, απλά μάλλον τον εαυτό τους κορόιδευαν. Εννοώ όταν δεν είναι απλά "δεν ταιριάζουμε", που να πω την αλήθεια δε νομίζω ότι πολύς κόσμος παίρνει διαζύγιο γι αυτό με παιδιά ακόμη στο Δημοτικό.

Και εδώ μάλλον η οικογένεια του μπαμπά βάζει λόγια στα παιδιά, οπότε μια ξεκάθαρη κουβέντα με την καθοδήγηση ειδικού ίσως να βοηθούσε να μην υπάρχουν υπερβολές και ψέματα.