Θα προδίδατε το μυστικό ενός εφήβου;

[ΑΡΓΚ]

Η κόρη μου έχει μια φίλη που τους τελευταίους μήνες είναι στα όρια της κατάθλιψης, λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Μαθήτριες Λυκείου.

Η σχέση από μόνη της ήταν σύντομη και από όσο καταλαβαίνω ελαφρώς ρομαντική, και το αγόρι απέρριψε την κοπέλα λίγο άγαρμπα μεν, αλλά όχι με προσβλητικό τρόπο.

Δηλαδή από όσο γνωρίζω δεν συνέβη κάτι επικίνδυνο, προσβλητικό κλπ.

Η κοπέλα έχει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση, και αν και έχουν περάσει μήνες, δεν το έχει ξεπεράσει, έχει κλειστεί στον ευατό της, έχει ξεκόψει από παρέες.

Η κόρη μου γνωρίζει τι συμβαίνει και μου έχει μιλήσει, αφού υποσχέθηκα να μην πω τίποτα σε κανένα.

Η μαμά που είναι φίλη, δικαίως πια ανησυχεί, υποπτεύεται μεν ότι παίζει απόρριψη από αγόρι, αλλά δεν ξέρει. Η κόρη της δεν της μιλά, γενικά δεν έχουν σχέση εμπιστοσύνης εδώ και αρκετά χρόνια (η αλήθεια είναι ότι η μαμά είναι καταπιεστική σε υπερβολικό βαθμό σε σχέση με βαθμούς, και αυτό έχει δηλητηριάσει τη σχέση τους).

 

Τι θα κάνατε στη θέση μου; Προς το παρόν δεν έχω πει κάτι, γιατί δε θέλω να προδώσω την εμπιστοσύνη των παιδιών. Από την άλλη, έχω αρχίσει και εγώ να ανησυχώ γιατί η απογοήτευση τείνει πια να γίνει εμμονή.

[Mary1976]

Μάλλον θα εξαρτιόταν από το πόσο φίλη μου είναι η μαμά. Αν ήταν απλά μια μαμά που κάνουμε παρέα δεν θα ανακατευομουν καθόλου. Αν ήταν η κολλητή μου ίσως να το σκεφτόμουν επειδή πρόκειται για το ανήλικο παιδί της (σε μεγαλύτερη ηλικία με τίποτα). 

Πάντως δεν νομίζω ότι το πρόβλημα της μικρής είναι η ερωτική απογοήτευση αυτή καθ' εαυτή αλλά κάτι άλλο, ιδιοσυγκρασιακό, ψυχολογικό κτλ που επιδεινώθηκε με την απογοήτευση αυτή. Οπότε η μάνα ούτως η άλλως δεν έχει μεγάλη σημασία να μάθει για την περιπέτεια που ειχε η κόρη της αλλά γενικά να την προσεγγίσει, να την δηλώσει διαθέσιμη, να την ακούσει και να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τη σχέση τους. 

Σε γενικές γραμμές θα προτιμούσα να βοηθήσω με πλάγιο τρόπο χωρίς να αποκαλύψω κάτι. 

[Super.mum]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Η κόρη μου έχει μια φίλη που τους τελευταίους μήνες είναι στα όρια της κατάθλιψης, λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Μαθήτριες Λυκείου.

Η σχέση από μόνη της ήταν σύντομη και από όσο καταλαβαίνω ελαφρώς ρομαντική, και το αγόρι απέρριψε την κοπέλα λίγο άγαρμπα μεν, αλλά όχι με προσβλητικό τρόπο.

Δηλαδή από όσο γνωρίζω δεν συνέβη κάτι επικίνδυνο, προσβλητικό κλπ.

Η κοπέλα έχει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση, και αν και έχουν περάσει μήνες, δεν το έχει ξεπεράσει, έχει κλειστεί στον ευατό της, έχει ξεκόψει από παρέες.

Η κόρη μου γνωρίζει τι συμβαίνει και μου έχει μιλήσει, αφού υποσχέθηκα να μην πω τίποτα σε κανένα.

Η μαμά που είναι φίλη, δικαίως πια ανησυχεί, υποπτεύεται μεν ότι παίζει απόρριψη από αγόρι, αλλά δεν ξέρει. Η κόρη της δεν της μιλά, γενικά δεν έχουν σχέση εμπιστοσύνης εδώ και αρκετά χρόνια (η αλήθεια είναι ότι η μαμά είναι καταπιεστική σε υπερβολικό βαθμό σε σχέση με βαθμούς, και αυτό έχει δηλητηριάσει τη σχέση τους).

 

Τι θα κάνατε στη θέση μου; Προς το παρόν δεν έχω πει κάτι, γιατί δε θέλω να προδώσω την εμπιστοσύνη των παιδιών. Από την άλλη, έχω αρχίσει και εγώ να ανησυχώ γιατί η απογοήτευση τείνει πια να γίνει εμμονή.

Προσπαθώ να μπω περισσότερο όχι στην θέση την δίκη σου αλλά της φίλης σου. Πως θα μου φαινόταν αν η κόρη μου πέρναγε μίνι κατάθλιψη και η φίλη μου το γνώριζε αλλά δεν μου μιλούσε για αυτό. Αν είστε καλές φίλες μεταξύ σας μπορείς να της πεις τι συμβαίνει και να αναφέρεις ότι φυσικά δεν θες να βγεις η «κακιά» ότι είπες για το μυστικό των παιδιών. Ας βρει έναν τρόπο να χειριστεί την κατάσταση χωρίς να σε «δώσει». Αυτή είναι η γνώμη μου .. και πάνω από όλα ότι ο γονιός πρέπει να γνωρίζει. Ποτε δεν ξέρεις .. τόσα ακούς τώρα. Γνωρίζουμε όλοι ότι η ηλικία αυτή είναι περίεργη και δεν ξέρουμε που μπορεί να οδηγήσει ένα έφηβο κορίτσι αυτό που συμβαίνει. 

[vicky86]

Δ νομιζω οτι χρειαζεται να μπεις σε λεπτομέρειες. Αφου κ η μαμα το βλεπει, κ υποψιάζεται τον λόγο. Την επόμενη φορά που θα μιλήσετε, ρώτησε την. Κ επέμεινε, ότι κ εσύ δ την βλέπεις καλά. 

 

Στην τελική δ εχει σημασια η σχέση, όπως είπε κ αλλη κοπέλα, απλα ήταν η αφορμη

[maripoz]

Just now, Mary1976 said:

Μάλλον θα εξαρτιόταν από το πόσο φίλη μου είναι η μαμά. Αν ήταν απλά μια μαμά που κάνουμε παρέα δεν θα ανακατευομουν καθόλου. Αν ήταν η κολλητή μου ίσως να το σκεφτόμουν επειδή πρόκειται για το ανήλικο παιδί της (σε μεγαλύτερη ηλικία με τίποτα). 

Πάντως δεν νομίζω ότι το πρόβλημα της μικρής είναι η ερωτική απογοήτευση αυτή καθ' εαυτή αλλά κάτι άλλο, ιδιοσυγκρασιακό, ψυχολογικό κτλ που επιδεινώθηκε με την απογοήτευση αυτή. Οπότε η μάνα ούτως η άλλως δεν έχει μεγάλη σημασία να μάθει για την περιπέτεια που ειχε η κόρη της αλλά γενικά να την προσεγγίσει, να την δηλώσει διαθέσιμη, να την ακούσει και να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τη σχέση τους. 

Σε γενικές γραμμές θα προτιμούσα να βοηθήσω με πλάγιο τρόπο χωρίς να αποκαλύψω κάτι. 

Εγώ δεν θα έλεγα τίποτα όχι μόνο γιατί θα αναιρουσα την υπόσχεση που έδωσα στην κόρη μου αλλά κυρίως γιατί δεν ξέρεις τι είδους προβλήματα μοορεις να προκαλέσεις λέγοντας κάτι τέτοιο. Δεν είναι μικρά παιδιά για να μήν έχει μιλήσει η κόρη στη μαμά έχει τούς λόγους της. Επίσης σε τί θα βοηθούσε να το ξέρει η μαμά της; Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί έχει σχεδόν κατάθλιψη/εμμονή ( και αυτό το γνωρίζει ήδη η μαμά της) και όχι ο λόγος εφόσον δεν είναι επικίνδυνος. Σε 1-2 χρόνια αυτά τα κορίτσια θα είναι ενήλικες άνθρωποι ας μην τα αντιμετωπίζουμε ως παιδιά δημοτικού

[Super.mum]

Just now, maripoz είπε:

Εγώ δεν θα έλεγα τίποτα όχι μόνο γιατί θα αναιρουσα την υπόσχεση που έδωσα στην κόρη μου αλλά κυρίως γιατί δεν ξέρεις τι είδους προβλήματα μοορεις να προκαλέσεις λέγοντας κάτι τέτοιο. Δεν είναι μικρά παιδιά για να μήν έχει μιλήσει η κόρη στη μαμά έχει τούς λόγους της. Επίσης σε τί θα βοηθούσε να το ξέρει η μαμά της; Το πρόβλημα είναι ότι το παιδί έχει σχεδόν κατάθλιψη/εμμονή ( και αυτό το γνωρίζει ήδη η μαμά της) και όχι ο λόγος εφόσον δεν είναι επικίνδυνος. Σε 1-2 χρόνια αυτά τα κορίτσια θα είναι ενήλικες άνθρωποι ας μην τα αντιμετωπίζουμε ως παιδιά δημοτικού

Δεν είχα καταλάβει μάλλον καλά ... η μαμά της κοπέλας τελικά ξέρει η υποπτεύεται απλά. Γιατί αν ξέρει τότε αλλάζει το πράγμα 

[Έσπερος]

Εγω θα σκεφτόμουν αν με βάση τα όσα ξέρω, ο γονιός θα βοηθούσε το παιδί ή θα το έκανε χειρότερα. Πιστεύεις ότι η μητέρα, παρα την καταπίεση, μπορεί να βοηθήσει ουσιωδώς το παιδί; γιατί αν είναι να του αρχίσει κήρυγμα κατα των σχέσεων πχ, δεν νομίζω ότι έχει κάποιο νόημα. 

 

Μηπως υπάρχει άλλο πρόσωπο που θα μπορούσε να βοηθήσει; 

[ninaki80]

βασικα αφου βλεπει το παιδι οτι δv ειvαι καλα  λογικο οτι κατι τετοιο θα παιζει η κατι παρομοιο τελος παvτωv τι σημασια εχει vα ξερει ακριβως τι εγιvε ? πρεπει vα το προσεγγισει για vα του αλλαξει τηv διαθεση ασχετο με το τι εχει συμβει. Κ αv μαθει για το αγορι τι διαφορα θα παιξει? μαλλοv χειροτερα θα γιvουv τα πραγματα . Vομιζω πρεπει vα μιλησεις στηv μητερα οχι για τηv αιτια του προβληματος αλλα για το προβλημα οτι το κοριτσι δηλαδη θελει βοηθεια . 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Super.mum είπε:

Δεν είχα καταλάβει μάλλον καλά ... η μαμά της κοπέλας τελικά ξέρει η υποπτεύεται απλά. Γιατί αν ξέρει τότε αλλάζει το πράγμα 

Yποπτεύεται, ανησυχεί αλλά δεν ξέρει. 

To παιδί με το οποίο υπήρξε η σχέση είναι στο ίδιο σχολείο, αν ήταν κόρη μου και το ήξερα, ίσως θα την πίεζα να αλλάξει ας πούμε σχολείο να απομακρυνθεί από κάτι που τη στεναχωρεί, ως προς το πρακτικό κομμάτι, και πιστεύω ότι και η μαμά της μικρής θα το έκανε αυτό. 

Τώρα αν ψυχολογικά θα τη βοηθούσε να το ξεπεράσει ή απλά θα της έβαζε και τις φωνές από πάνω, δεν το ξέρω ειλικρινά. Από τη μία μπορεί όντως το παιδί κάτι να ξέρει και να μη μιλάει στην μαμά του, από την άλλη πολλές φορές στην εφηβεία έχουμε μία λίγο διεστραμμένη εικόνα για τους γύρω μας και θεωρούμε ότι θα μας κρίνουν, χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο.

[kotsifikos]

Eγώ σίγουρα δεν θα πρόδιδα την εμπιστοσύνη του παιδιού μου γιατί το ρίσκο θα ήταν τεράστιο και δεν θα ήθελα να δημιουργηθεί χάσμα στην σχέση μου μαζί του.

Θα προσπαθούσα με κάθε τρόπο να παρακινήσω την μαμά να πλησιάσει την κόρη της, να μιλήσουν, να επιμείνει να μάθει τι έχει συμβεί, ανεξάρτητα με τι υποψιάζεται η μητέρα εγώ θα πρότεινα και την λύση του ειδικού αν έβλεπα πως η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή. Εφόσον σου έχει εκφράσει τις σκέψεις της έχεις το ''ελεύθερο'' να την συμβουλεύεις - προτείνεις λύσεις χωρίς να της πεις τι έχεις μάθει.

Θα συμφωνήσω με την @Mary1976, δεν είναι το  πρόβλημα η ερωτική απογοήτευση, είναι πιο βαθύ και για αυτό πρέπει να η μητέρα να αναλάβει δράση.

 

[Annitamik]

Θα έλεγα να μιλήσεις. Έχω υπάρξει αδερφή εφήβου με κατάθλιψη, είναι πάρα πολύ άσχημο, θέλει πραγματικά βοήθεια και πολλές φορές οι γονείς αρνούνται το πρόβλημα, είναι σαν τον ελέφαντα στο δωμάτιο που κάνουμε όλοι ότι δεν υπάρχει.

Σίγουρα, υπάρχει και το θέμα της υπόσχεσης στο δικό σου παιδί, αλλά αυτό που πρότεινε η @vicky86 είναι σωστό. Δεν είναι ανάγκη να πεις τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά να ταρακουνησεις λίγο τη μάνα του άλλου παιδιού.

Ίσως εγώ πριν κάνω το οτιδήποτε,θα το συζητούσα με ειλικρίνεια με την κόρη μου, θα της εξηγούσα ότι δεν πρόκειται να πω καμία λεπτομέρεια από όσα μου εμπιστεύτηκε, αλλά είναι μεγάλη ανάγκη να βοηθήσουμε τη φίλη της εφόσον βλέπουμε ότι έχει κατάθλιψη, να πούμε στη μαμά της ότι δεν την βλέπουμε καλά τελευταία και ότι αυτό γίνεται γιατί νοιαζόμαστε για αυτήν και δε μπορούμε να την αφήσουμε στη μοίρα της, όπως αντίστοιχα αν συνέβαινε στην ίδια ούτε η φίλη της θα την άφηνε χωρίς βοήθεια. 

[Super.mum]

2 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Yποπτεύεται, ανησυχεί αλλά δεν ξέρει. 

To παιδί με το οποίο υπήρξε η σχέση είναι στο ίδιο σχολείο, αν ήταν κόρη μου και το ήξερα, ίσως θα την πίεζα να αλλάξει ας πούμε σχολείο να απομακρυνθεί από κάτι που τη στεναχωρεί, ως προς το πρακτικό κομμάτι, και πιστεύω ότι και η μαμά της μικρής θα το έκανε αυτό. 

Τώρα αν ψυχολογικά θα τη βοηθούσε να το ξεπεράσει ή απλά θα της έβαζε και τις φωνές από πάνω, δεν το ξέρω ειλικρινά. Από τη μία μπορεί όντως το παιδί κάτι να ξέρει και να μη μιλάει στην μαμά του, από την άλλη πολλές φορές στην εφηβεία έχουμε μία λίγο διεστραμμένη εικόνα για τους γύρω μας και θεωρούμε ότι θα μας κρίνουν, χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο.

Ακριβώς .. πολλές φορές οι κόρες μπορεί να βλέπουν και την μαμά σε αυτή την ηλικία σαν εχθρό , σαν κάποιον που δεν τις καταλαβαίνει και τους πάει συνέχεια κόντρα .. σαν κάποιον που δεν καταλαβαίνει τα δικά τους θέλω. Δεν καταλαβαίνει ότι ότι κάνει η μαμά της το κάνει για το καλό το δικό της. Βέβαια αν αντιδράσει και άσχημα με φωνές κλπ όπως λες και αυτό δεν είναι το καλύτερο. Έτσι μπορεί να χειροτερέψουν τα πράγματα ανάμεσα τους. 

[Vasilo]

Μια προσέγγιση θα ήταν να συμβουλέψω τη δική μου κόρη στο πως να βοηθήσει τη φίλη της. Θα συζητούσα σοβαρά με την κόρη μου για το τι περνάει η φίλη της και θα τη ρωτούσα επίσης τι πρέπει να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε τονίζοντας το πόσο σοβαρό ειναι το να φτάσει στην κατάθλιψη και την αυτοκαταστροφή η φίλη της. Η κόρη σου είναι αυτή που βλέπει πραγματικά πως επηρεάζει το θέμα τη φίλη της, εαν το βρίσκει ελεγχόμενο ή τείνει να ξεφύγει. Πάνω σε μια τέτοια συζήτηση μπορεί να ζητήσει η ίδια τη βοήθεια σου ή να αποφασίσετε να το πείτε διακριτικά στη μαμά της. Να ναι απόφαση της κόρης σου όμως. Να προσπαθήσεις να κάνεις το σενάριο αν η κόρη σου το περνούσε αυτό τι θα θέλατε να κάνει η φίλη της. Αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεται η κόρη σου.
Μετά μια άλλη κατεύθυνση είναι να ξεγράψεις εντελώς το λόγο (την αφορμή δλδ) που το κορίτσι έχει πέσει ψυχολογικά και να συζητήσεις σχετικά με τη μαμά της για τα σημάδια που δείχνει το παιδί και τι κινήσεις να κάνει για να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση της, κάτι που απασχολεί το μεγαλύτερο ποσοστό των εφήβων. Το ίδιο το κορίτσι αυτό χρειάζεται εξάλλου, να δουλέψει με τον εαυτό της και αυτό που έγινε θα μπορέσει να το διαχειριστεί μόνη της.

[Thean]

Νομίζω ότι το σοβαρότερο πρόβλημα είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση του παιδιού.Εκει θα εστίαζα κυρίως.Γιατι η απορριψη από κάποιο αγόρι η μετέπειτα άντρα μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε στάδιο και τομέα της ζωής της.Αυτο δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποριψει και τη ζωή της γενικά.Πρεπει να μάθει πρώτα απ' όλα να αγαπαει τον εαυτό της και να προχωράει αν κάτι δεν τραβαει.

Εγώ θα προέτρεπα  την κόρη μου να μιλήσει σε καποιον ενηλικα που εμπιστεύεται η άλλη κοπέλα.Ειτε αυτός ήταν η μητέρα,ο πατέρας της,κάποιος καθηγητής η καθηγήτρια του σχολείου ή ακόμη και εσύ αν σε εμπιστεύεται το παιδί και μπορείς να της δώσεις κάποιες συμβουλές.

Γιατί αυτές οι ηλικίες είναι λίγο περιεργες,δεν ξέρεις που μπορεί να την οδηγήσει η κατάθλιψη...

[student]

17 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Η κόρη μου έχει μια φίλη που τους τελευταίους μήνες είναι στα όρια της κατάθλιψης, λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Μαθήτριες Λυκείου.

Η σχέση από μόνη της ήταν σύντομη και από όσο καταλαβαίνω ελαφρώς ρομαντική, και το αγόρι απέρριψε την κοπέλα λίγο άγαρμπα μεν, αλλά όχι με προσβλητικό τρόπο.

Δηλαδή από όσο γνωρίζω δεν συνέβη κάτι επικίνδυνο, προσβλητικό κλπ.

Η κοπέλα έχει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση, και αν και έχουν περάσει μήνες, δεν το έχει ξεπεράσει, έχει κλειστεί στον ευατό της, έχει ξεκόψει από παρέες.

Η κόρη μου γνωρίζει τι συμβαίνει και μου έχει μιλήσει, αφού υποσχέθηκα να μην πω τίποτα σε κανένα.

Η μαμά που είναι φίλη, δικαίως πια ανησυχεί, υποπτεύεται μεν ότι παίζει απόρριψη από αγόρι, αλλά δεν ξέρει. Η κόρη της δεν της μιλά, γενικά δεν έχουν σχέση εμπιστοσύνης εδώ και αρκετά χρόνια (η αλήθεια είναι ότι η μαμά είναι καταπιεστική σε υπερβολικό βαθμό σε σχέση με βαθμούς, και αυτό έχει δηλητηριάσει τη σχέση τους).

 

Τι θα κάνατε στη θέση μου; Προς το παρόν δεν έχω πει κάτι, γιατί δε θέλω να προδώσω την εμπιστοσύνη των παιδιών. Από την άλλη, έχω αρχίσει και εγώ να ανησυχώ γιατί η απογοήτευση τείνει πια να γίνει εμμονή.

Επειδή δεν είναι όλοι δεκτικοί σε τέτοιου είδους συζητήσεις ο κάθε ένας για τους δικούς του προσωπικούς λόγους θα πρότεινα να μην αναφέρεις κατι στην μαμά.

Αν είχα με την φίλη την σχέση που μπορείς να πεις αυτό που σκέφτεσαι χωρίς να σε κρίνει και χωρίς να κάνει δεύτερες σκεψεις, ναι θα εξέφραζα τον προβληματισμό μου με τρόπο. 
Η σχέση με το παιδί μου καθως και η εμπιστοσύνη στο μεταξύ μας είναι πολύ πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο και πότε δεν θα την προδίδα. Θα έβρισκα άλλους τρόπους να βοηθήσω μέσω του παιδιού μου όπως έχει αναφερθεί παραπάνω είτε μέσω εμου αλλά έμμεσα.

Οι γονεις βλέπουν και παρατηρούν. Πιστεύω ότι όποιος δεν είναι σε θέση να βοηθήσει ο ίδιος απευθύνεται σε ειδικό ψυχικής υγείας και λύνει τα όποια προβληματα.

Αν κάποιος δεν δέχεται γενικότερα να εισβάλλουν άνθρωποι στην ζωή του χωρίς να ζητηθεί θα του δημιουργήσεις ένα επιπλέον πρόβλημα.

Σκέψου σοβαρα και αυτη την παράμετρο.