Πρόκληση τοκετού χωρίς λόγο;

[Lenia16]

Παίρνοντας αφορμή από μια πρόσφατη δημοσίευση στο φόρουμ, θα ήθελα να μάθω εμπειρίες απο κοπέλες που γέννησαν στο Αλεξάνδρα με πρόκληση. Μου έχει καρφωθεί τοσους μήνες στο μυαλό ότι ο τοκετός μου έγινε, αναίτια, νωρίτερα από ότι έπρεπε, με τη δικαιολογία ότι ο καρδιοτοκογραφος δεν επιανε κινήσεις του μωρού και εφόσον βρισκόμουν στις 40+1 δεν υπήρχε λόγος να το καθυστερω και να προκαλέσω πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει. Ξέρω ότι θα μου πείτε τί το ψάχνεις τώρα, τι σημασία έχει, και όντως, στην τελική, δεν έχει κ τόση πολλή, απλά είχα φανταστεί εντελώς διαφορετικά τη διαδικασία που θα έφερνα το μωρό μου στον κόσμο και δεν μπορώ να ξεπεράσω αυτό το "ψεκαστε σκουπίστε τελειώσατε" σκεπτικο. 

[vicky86]

Δ ξερω ποσο θα σε βοηθησει η εμπειρια μου γτ ηταν σε δημοσιο στην επαρχια

Στην πρωτη μπηκα με προκληση λογω διαβητη 39+2(δ ηταν απαραιτητο)κ χωρις συνθηκες κατεληξε σε καισαρικη 12ωρες μετα.δ το προσπαθησα οσο θα ηθελα

Στη δευτερη καισαρικη που πηγα προγραμματισμενα,κανουμε την εισαγωγη το προηγουμενο βραδυ,μας κανουν κ καρδιοτοκογραφο.κ το δικο μου κ της αλλης κοπελας εδειχναν μια μικρη δυσφορια του μωρου,κτ σαν περιορισμενες κινησεις.

Κ στις δυο βαλανε ορο,οχι φαρμακα,κ ξανακαναμε καρδιοτοκογραφο.μετα το μωρο μου ηταν πιο ζωηρο.τελικα η κοπελα εκεινη μπηκε για καισαρικη το βραδυ.ολα καλα ηταν με το μωρακι της,δ μπορω να ξερω τι ακριβως ειδαν οι γιατροι

Εγω νομιζω οτι εφταιγε που μας ειχαν πει κ να μη φαμε ποσες ωρες

Ειχες συγκεκριμενο γιατρο που σε παρακολουθουσε κ ηταν μαζι σου ολη την ωρα του τοκετου;

Σκεφτομαι οτι αφου ησουν 40+1κτ θα ειδε,γτ να σε βαλει για προκληση.ετσι κ αλλιως αλλες 4μερες περιμενουν στο δημοσιο(εκτος αν δ ισχυει για το αλεξανδρα)

[Lenia16]

Είχα συγκεκριμένο γιατρό που με παρακολουθούσε σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τον εμπιστευομουν με κλειστά μάτια. Γι αυτό και τώρα με έχει φάει η αμφιβολία. Δυστυχώς εκανα οξύ τοκετό αν και πρωτοτοκος, ο γιατρός όταν ήμουν με 4 διαστολή έφυγε για καισαρική και ήρθε τρέχοντας μισή ώρα μετά να με ξεγεννησει. Οπότε ήμουν εντελώς μόνη μου γιατί τον εμπιστεύτηκα όταν μου είπε ότι δε χρειάζεται να πληρωσω μαία αφού θα υπάρχουν τοσες εκεί, όμως καμία απτις τόσες δεν ασχολήθηκε μαζί μου, γιατί δε με πίστευαν ότι πονάω τόσο πολύ! Οπότε έχω να αντιμετωπίσω στο μυαλό μου την αναιτια πρόκληση, την απουσία του γιατρού, τη μη χορήγηση επισκληριδιου παρά τις διαβεβαιώσεις και την απουσία του συζυγου. 

[nat2308]

Εγώ γέννησα στο Έλενα με πρόκληση. 

Στις 38,5 εβδομάδες, εκεί που είχα ένα υπερκινητικό μωρό, ξαφνικά οι κινήσεις μειώθηκαν στο ελάχιστο και το NST έδειχνε όντως πολύ χαμηλή κινητικότητα. Κάθε πρωί ήμουν στο νοσοκομείο για νέο NST και 24 ώρες το 24ωρο ήμουν μέσα στον πανικό για το αν είναι καλά το παιδί. Όταν ήθελα να τον ακούσω, ξάπλωνα και έκανα αναπνοές, αλλά καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά και αποφασίσαμε με τον γιατρό να με βάλει για πρόκληση μπαίνοντας στην 39η. Τελικά παρά την όλη διαδικασία, γέννησα με καισαρική (μεγάλη ιστορία που την έχω γράψει πολλές φορές) και αποδείχτηκε ότι το παιδί δυσφορούσε γιατί είχε τυλιχτεί 3 φορές με τον λώρο...

 

Η εύκολη λύση για τους γιατρούς είναι η καισαρική και όχι η πρόκληση. Ένας φυσιολογικός με πρόκληση μπορεί να διαρκέσει εξίσου πολύ, ειδικά αν δεν έχεις καθόλου διαστολή.

[xarouli]

Μην το σκεφτεσαι ετσι. Το παιρνουμε κι εμεις πολυ συναισθηματικα, οτι θελουμε να γινει οπως το εχουμε στο μυαλο μας, κι αν μπορουσαμε να κανουμε κατι καλυτερο, αν καναμε σωστες επιλογες, αν μας κοροιδεψαν και τετοια.

Ειδικα στα νοσοκομεια ομως δεν εχουν και πολλα κινητρα, ουτε για προκληση ουτε για καισαρικη. Θελουν ομως, και καλως κατα τη γνωμη μου, να ειναι εξασφαλισμενοι. Κι αν το μωρο οντως δυσφορουσε? Κι αν αργουσες κι αλλο και συνεβαινε καποια επιπλοκη? Να σου πω το πιο απλο, που συμβαινει συνεχεια: το μωρο κανει κακα του μεσα στο σακο. Σε καποιες περιπτωσεις δε συμβαινει τπτ, σε αλλες ομως μπορει να υπαρξει απο μολυνση πχ του αφαλου (ετυχε σε μια φιλη μου- 10 μερες στο νοσοκομειο εμειναν), μεχρι  - δε θυμαμαι ακριβως την ιατρικη ωρολογια- να παει στους πνευμονες του.

Για την επισκληρηδιο ομως εχεις δικιο...Νομιζω εχουν συνηθισει τοσο πολυ τις γεννες, που δεν τους φαινεται και τοσο τραγικο να σφαδαζει η επιτοκος απο τον πονο.

Δες το και θετικα: με τον οξυ τοκετο ξεμπερδεψες πιο νωρις, αλλες πονανε για κανα 20ωρο...αν σε παρηγορει αυτο

[kine]

@Lenia16 δεν ξέρω αν θα μπορέσεις να βγάλεις συμπέρασμα με αυτά που ψάχνεις. Ποιος θα μπορέσει να σου πει και με τι στοιχεία, αν ο καρδιοτοκογράφος έδειχνε αυτό που έδειχνε και αν καλώς το ερμήνευσε όπως το ερμήνευσε ο γιατρός; 

 

Αυτό που μπορώ να αναγνωρίσω σε όσα γράφεις, είναι  την απουσία σωστής προετοιμασίας από πλευράς σας. Η εμπιστοσύνη με κλειστά μάτια, καμιά φορά λειτουργεί εις βάρος μας, όχι τόσο γιατί ο γιατρός είναι ανεπαρκής, όσο γιατί δεν έχουμε λάβει υπόψιν πόσο σημαντική είναι η δική μας ενεργός συμμετοχή στον τοκετό μας. Δεν έχουμε κατανοήσει πλήρως τη διαδικασία, δεν έχουμε αφομοιώσει το πως λειτουργεί το σώμα και το μωρό εντός του, ώστε να μπορούμε να διαχειριστούμε τέτοιες μικρές αναποδιές (όπως τ' ότι ο γιατρός έπρεπε να λείψει για μισή ώρα), με αυτοπεποίθηση, να διαχειριστούμε τον πόνο ή να απαιτήσουμε την βοήθεια που χρειαζόμαστε, όταν την χρειαζόμαστε. Σε όλα αυτά, είναι βέβαιο ότι η μαία θα ήταν ο βοηθός σου και η φωνή σου! Φυσικά και ο σύζυγος, αλλά η μαία έχει και την ιατρική εξειδίκευση ώστε να μπορεί να γνωρίζει αν όντως είναι η ώρα να ανησυχήσεις ή αν είναι προτιμότερο να σε καθησυχάσει, σε κάθε επιμέρους φάση.

 

Από κει και πέρα, αυτό που βοηθά σε τέτοιες περιπτώσεις αμφιβολίας, είναι να πας την αμέσως επόμενη στιγμή της εξέτασης, σε έναν ακόμη γυναικολόγο, να κρίνει την κατάσταση σου, να συνεκτιμήσει την κατάσταση σου και να σου πει τί προτείνει. Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο γιατρός που παρακολουθούσε, έβλεπε τέρατα και όριζε καισαρική και ένας άλλος τυχαίος γιατρός, δεν έβρισκε τίποτα απολύτως, παραμόνο υγιέστατο παιδάκι και μαμά. Αλλά δεν μπορείς τώρα, κατόπιν τοκετού, να σκέφτεσαι έτσι για τον γιατρό σου. Είναι πραγματικά άστοχο. Εκτός κι αν σου είχε δώσει κι άλλα δείγματα να τον αμφισβητείς.

[Lenia16]

@kine σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να απαντήσεις αλλά έχω ενστάσεις στα λεγόμενά σου. Πρώτον, δεν ξέρω αν το γνωρίζεις αλλά στο Αλεξάνδρα απαγορεύεται ο σύζυγος να είναι στην αίθουσα ωδινων. Δεύτερον, απαγορεύεται η συνεργασία με εξωτερική μαια-ιδιωτη. Που συνεπάγεται ότι θα έπρεπε να μου συστήσει ο γιατρός μου τη μαία που συνεργάζεται. Τρίτον, αν πήγαινα σε δεύτερο γιατρό όπως προτείνεις κ μου έλεγε όλα καλά, προχωράμε μέχρι να βγει μόνο του, γιατί να εμπιστευτώ αυτόν κ όχι το δικό μου που τον ξέρω τόσα χρόνια; Μήπως να πήγαινα κ σε τρίτο; Κ αυτός ο άγνωστος γιατρός γιατί να μπει στον κόπο να αναλάβει μια ετοιμογεννη που δεν έχει ξαναδεί κ να την περιμένει οπότε αποφασίσει -ακομα κ μέσα στη νυχτα- να γεννήσει;

 

Είχα προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορούσα για πρωτοτοκος, το πρβλ μου είναι- κ εκεί έγκειται κ ο προβληματισμός μου- αν τελικά το νοσοκομείο αυτό με καλύπτει ως προς την προσέγγιση για επόμενη γεννα. Αν λόγω των τόσων περιστατικών δίνουν την αρμόζουσα προσοχή στην επιτοκο, όχι όσον αφορά την ασφάλεια τη δική της κ του μωρού, γι αυτό δεν τίθεται θέμα, αλλά σχετικά με το ψυχολογικό/συναισθηματικό κομμάτι. Κ μ αυτό θέλω να πω πως δεν είμαι σίγουρη αν οι γιατροί εκει απλά ακολουθουν ένα μοτίβο του στυλ "όλα καλά, έφτασε 40 κλεισμένες, ας βρω λογο να κάνω πρόκληση να γεννήσει στο κανονικό ωραριο, μην τρέχω μέσα στη νυχτα ή μη γίνει καμία στραβή με την κάθε παλαβή που διαβάζει διάφορα στο ιντερνετ". 

[kine]

Καταλαβαίνω τι εννοείς. Κι εγώ αναφέρομαι σε γενική προετοιμασία, δηλαδή αφού έχεις ενημερωθεί για όλα, στο βαθμό που καταλαβαίνουμε δηλαδή, ως πρωτότοκες, να τσεκάρεις γιατρό και μαιευτήριο. Να σου πω τι έκανα εγώ. Στις πρώτες εξετάσεις μου, είχε βγει ένα προβληματάκι για το οποίο η γιατρός μου πρότεινε αντιβίωση. Είχα ακούσει κι εγώ δεξιά κι αριστερά ότι δεν παίρνουμε αντιβίωση στην εγκυμοσύνη και επέμεινα λιγάκι. Την ρώτησα αν είναι βέβαιο ότι θα φύγει το μικρόβιο με αυτή την αντιβίωση κι αν είναι ασφαλές να το πάρω. Μου είπε ότι είναι ασφαλές, δηλαδή η αντιβίωση είναι κατάλληλη για εγκυμονούσα, αλλά δεν ξέρουμε αν θα φύγει, ούτε θα το εξετάσει μετά. Απλά ας την πάρω κι αν δουλέψει, δούλεψε. Αυτό εμένα δεν μου άρεσε ή αν θέλεις, δεν μου κάνει η λογική αυτή. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω δεύτερη γνώμη. Η δεύτερη γνώμη δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερη από την πρώτη, αλλά σε κάθε περίπτωση, αφού έχω μια αμφισβήτηση για ένα ιατρικό ζήτημα, θα ρωτήσω έναν άλλο γιατρό να δω αν θα με επιβεβαιώσει ή θα μου εξηγήσει ότι αυτή είναι μια πεπατημένη και καλή πρακτική. Η επόμενη γιατρός λοιπόν, είχε την άποψη ότι, ναι μεν καλό θα ήταν να μην υπήρχε ο μικροοργανισμός εκεί, αλλά δεν έχει νόημα να πάρω τη συγκεκριμένη αντιβίωση γιατί είναι βέβαιο ότι δεν θα έχει αποτέλεσμα, ακριβώς επειδή είναι ήπια, ενώ ο μικροοργανισμός είναι ανθεκτικός στις αντιβιώσεις. 

 

Αυτή η πληροφορία για μένα ήταν αρκετή, ώστε να πάρω την απόφαση μου, ως προς το αν θα πάρω ή όχι αντιβίωση τελικά. Κατά τον ίδιο τρόπο, αν εκείνη την στιγμή είχες ανασφάλεια ότι μπορεί να μην είναι κι έτσι τα πράγματα, ο δεύτερος έλεγχος θα μπορούσε είτε να σε καθησυχάσει επιβεβαιώνοντας ότι ο γιατρός έχει σωστή εικόνα της κατάστασης σου, είτε να σε βάλει σε μεγαλύτερη αμφισβήτηση και να απαιτήσεις περισσότερες επιβεβαιώσεις-εξετάσεις ή επιχειρήματα για να προβείς στην πρόκληση. 

 

Από κει και πέρα, το γνωρίζω ότι τα περισσότερα μαιευτήρια δεν επιτρέπουν συζύγους (απαράδεκτο αν με ρωτάς και υπάρχει λόγος να το απαιτούμε, μπας και αλλάξει αυτή η στάση), αλλά για την μαία δεν το γνώριζα. Στο μαιευτήριο που είχα ρωτήσει εγώ, μου είχαν πει ότι επιτρέπεται να έχω έναν συνοδό. Αλλά αν κατάλαβα καλά, αυτό θα σήμαινει, είτε τον σύζυγο, είτε την μαία. Οχι και τους δύο.

 

Τα μαιευτήρια γενικά, έχουν μια συνολική στάση ως προς τη διαχείριση του τοκετού, αλλά ο γιατρός είναι το ζήτημα. Για να σου δώσω να καταλάβεις, αν ένα μαιευτήριο, λέει ότι προσφέρει την δυνατότητα του αποκλειστικού θηλασμού, αλλά φέρνει τα μωρά μονάχα κάθε 4 ώρες στη μητέρα, τότε ο γιατρός είναι υπέυθυνος να ενημερώσει την επίτοκο, ότι αν θέλει να θηλάσει αποκλειστικά, το συγκεκριμένο μαιευτήριο είναι ακατάλληλο. Το ίδιο ισχύει και με πρακτικές όπως της πρόκλησης ή την επισκληρίδιο ή άλλες επιμέρους πρακτικές. Φυσικά τα δημόσια είναι λιγότερο ευέλικτα σε κάποια θέματα.

 

Συγνώμη κιόλας για το κατεβατό. Εκεί που θέλω να εστιάσω είναι, αν είχες τότε αμφιβολίες. Την ώρα δηλαδή που σου πρότεινε τη πρόκληση. Γιατί εκ των υστέρων...ακόμη κι αν στο Αλεξάνδρα συμβαίνουν πολλές προκλήσεις (πού δεν συμβαίνουν; ) , πως μπορείς να πεις ότι η δική σου περίπτωση ήταν αποτέλεσμα κακής διαχείρισης κι όχι σωστής παρέμβασης; Δεν ξέρω αν θα βοηθούσε, να πεις το ιστορικό σου κάποια στιγμή σε άλλον γυναικολόγο και να σου πει, έστω υποθετικά, αν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αλλιώς η κατάσταση ή αν κι αυτός θα μεταχειριζόταν τα ίδια μέσα, με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή μια δεύτερη γνώμη και πάλι. 

 

Συγνώμη, ξέχασα να πω ότι στο κομμάτι της μαίας, ο γιατρός είναι ΛΑΘΟΣ, όπως και το μαιευτήριο, όπως και γενικότερα η αντίληψη περί της χρησιμότητας των μαιών. Θα έπρεπε να έχεις γνωρίσει ποια μαία θα είναι μαζί σου, αφού σου εγγυήθηκε ότι θα υπάρχει μαία. Είναι πολύ υποτιμημένος ο ρόλος τους και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο χρήσιμη είναι η παρουσία της μαίας στο χώρο, ακόμη κι αν είναι εκεί μονάχα για να μας καθοδηγεί. Σε αυτό το κομμάτι, μπορείς να ζητήσεις λόγο και από το μαιευτήριο και από το γιατρό.

Επεξεργάστηκαν 21 Οκτωβρίου,2017 by kine

[vicky86]

Στο ελενα αν ο πατερας παρακολουθησει τα μαθηματα του ανωδυνου παιρνει πιστοποιηση για να μπει σε φ.τ

Οσον αφορα τη δευτερη γνωμη κ γω θα επαιρνα

Ενας γιατρος σε δημοσιο νοσοκομειο που δ σε παρακολουθει απλα ετυχε να εχει βαρδια δ εχει λογο να σου πει ψεμματα

Γενικα βεβαια σε ενα δημοσιο οταν κανεις εισαγωγη κ προκληση δ ειναι απαραιτητο οτι θα εχεις εναν συγκεκριμενο γιατρο συνεχεια διπλα σου

Κ απο την εμπειρια που εχω εγω σε επαρχια υπαρχουν πχ 3-5μαιες στη βαρδια για τη μαιευτικη εξει που γεννανε.αν τυχει κ εχει πιο πολλες επιτοκες απο οσες ειναι οι μαιες λογικο να μεινεις καποιοα στιγμη χωρις καποιον διπλα σου

Δ ξερω πως θα μπορουσε να σου εγγυηθει ο γιατρος οτι θα εχεις συνεχεια διπλα

Κ απο οσο γνωριζω δ μπορεις να χεις κ δικη σου εξωτερικη

Συν οτι σε φ.τ δ κανουν επισκληρηδιο

Κ συνηθως ο γιατρος εμφανιζεται στο τελος

[Lenia16]

Ο γιατρός ήταν μαζί μου εξαρχής, μέχρι κ τον όρο κ την πεταλούδα αυτός μου τα έβαλε. Μετά τον έχασα! Αλλά κ παλι δεν μπορώ να τον κατηγορήσω γιατί πού να φανταστεί ότι σε 2 ώρες θα γεννήσω. Το μόνο για το οποίο τον κατηγορώ -οπως κ τον εαυτό μου βεβαια- είναι η κάκιστη συμβουλή για τη μαία. @kine, πίστεψε με, το κατάλαβα αργά πόσο σημαντική είναι η συμβολή της και την επόμενη φορά θα ψάξω από την αρχή. 

Για την επισκληριδιο ειχα ακούσει κ εγώ ότι δεν κάνουν, εγώ ζήτησα να μη μου κάνει από την αρχή γιατί δεν ήθελα να σταματήσει η διαστολή κ να καταλήξω σε καισαρική κ όντως πιστευω θα μου έκανε γιατι είχε φωνάξει τον αναισθησιολογο. Βέβαια ποτέ δεν πρόλαβα γιατί απτό 4 κ μετά χάσαμε τη μπάλα με τη διαστολή μου κ παρόλο που ζηταγα το γιατρό, οι μαίες εμεναν στα καθησυχαστικα λόγια από μακριά. Μόνο όταν φώναξα κ είπα κορίτσια, εγώ τώρα σπρώχνω, τα χρειάστηκαν κ με εξετασαν. Έχω ακούσει όμως κ την άποψη παλιάς μαιας εκεί ότι αν δε σου βάλουν απτην αρχή τον καθετήρα δεν είχαν ποτέ σκοπό να κάνουν. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τα δημόσια, το θέμα είναι ότι αν δεν κάνουν επισκληριδιο εγώ δεν ξέρω αν διατιθεμαι να τον ξαναπεράσω αυτόν τον πονο. Πραγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξω γιατρό. Αλλά αυτό δε θα βρεθεί κανεις να το πει με βεβαιότητα. 

[kine]

Κι εγώ από σπόντα βρέθηκα να ψάχνω μαίες και τελικά κατέληξα να επιλέξω να γεννήσω με τις μαίες, αντί με τη γιατρό (όχι ότι η γιατρός είναι σε οποιοδήποτε σημείο, λιγότερη από τη μαία που επέλεξα). Αν και έπαιξε ρόλο ότι η γιατρός είχε συνεργαστεί με τη μαία και τη γνώριζε, οπότε και οι μαία και η γιατρός, συμφωνούσαν ότι μπορούσα να γεννήσω στο σπίτι αν ήθελα. Μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήξερα αν θα γεννούσα με τη μαία ή με τη γιατρό σε κλινική, αλλά είχα αποφασίσει από πριν, σε ποια κλινική θα πάω και τι απαιτήσεις θα έχω. Είχα επισκεφτεί δηλαδή το χώρο και είχα ρωτήσει την υπεύθυνη μαία, ποιες είναι οι πρακτικές τους σε διάφορα θέματα και να μου περιγράψει μια τυπική γέννα, με αυθόρμητη έναρξη και φυσιολογική εξέλιξη. Η ατάκα της μαίας στην κλινική, ότι "κάνουμε ότι μας ζητήσει ο εκάστοτε γιατρός", μου άρεσε, γιατί είχα ήδη μιλήσει με τη γιατρό για διάφορα ενδεχόμενα και το πως τα αντιμετωπίζει.

 

Αν βρεθώ σε επόμενη εγκυμοσύνη, θα προσπαθήσω να γεννήσω και πάλι στο σπίτι. Αν για κάποιο λόγο, αυτό δεν είναι εφικτό, θα κάνω το οτιδήποτε προκειμένου να είμαι πάλι με τις μαίες αυτές. Το πιο σημαντικό κομμάτι στην διαχείριση του πόνου (για μένα) ήταν ότι μέσα στο όλο χάσιμο και τον πόνο, σήκωνα το κεφάλι και έβλεπα αυτές τις δυο σταθερές καθησυχαστικές παρουσίες, να μου επιβεβαιώνουν ότι είμαστε καλά, ότι όλα πάνε καλά και ότι μπορώ να τα καταφέρω. Δεν την πάλευα εκείνη την ώρα, αλλά ήξερα ότι δεν είμαι μόνη. Αν βρεθείς σε επόμενη εγκυμοσύνη και βρεις μαία δική σου, που επικοινωνείτε καλά, θα σε βοηθήσει πιστεύω σε όλες τις επι μέρους επιλογές και αποφάσεις που θα χρειαστεί να πάρεις καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κι όχι μόνο στον τοκετό. Θα είναι σύμβουλός σου και συνοδοιπόρος σου. Ακόμη κι αν θέλεις να γεννήσεις με τον ίδιο γιατρό και δεν έχεις τη μαία μαζί σου, την ώρα του τοκετού, υπάρχει η μεσοβέζικη αλλά μεγάλης αξίας "λύση", να είσαι με τη μαία στο σπίτι σου, για τις διαστολές και να πας στο νοσοκομείο, λίγο πριν γεννήσεις. Είναι κάτι που το κάνουν πολλοί γιατροί και μαίες και έχει πολύ καλά αποτελέσματα, γιατί μένει η επίτοκος σε οικείο περιβάλλον όσο διαρκούν οι πόνοι (κι έτσι προχωρά γρήγορα και πιο ανώδυνα το πρώτο στάδιο) και λίγο πριν ολοκληρωθεί η διαστολή, μεταφέρεται στο νοσοκομείο (προϋπόθεση να είναι κοντά), μόνο για τις εξωθήσεις και γεννά στο άψε σβήσε και με την εποπτεία του γιατρού. Σε συνεννόηση με το γιατρό, μπορεί να γίνει αυτό, οργανωμένα και με ασφάλεια. Αυτό φυσικά προϋποθέτει, ότι θα έχεις αυθόρμητη έναρξη κι όχι πρόκληση.

[Lenia16]

Δε θα ήθελα να γεννήσω στο σπίτι για πολλούς κ διάφορους λόγους και νομίζω ότι αν η πρώτη μου γέννα έγινε σε 2 ώρες το σενάριο του να μείνω σπίτι κ να πάω μόνο για τις εξωθήσεις στο νοσοκομείο βγαίνει εκτός παιχνιδιού!

Δυστυχώς η επιλογή νοσοκομείου δεν υπήρχε στην περίπτωση μου γιατί ο γιατρός μου εργάζεται αποκλειστικά στο Αλεξάνδρα, οι ιδιώτες επιλέγουν διαφορετικά μαιευτήρια. Αυτός είναι κ ο μεγάλος μου προβληματισμός. Κρατώντας τον ίδιο γυναικολογο, αποδέχομαι τις επιλογές που μου δίνει η ιδιότητα του δημοσιου γιατρού - νοσοκομείου, με εν γνώση μου πιθανότητα να απογοητευτω πάλι ως προς τον τρόπο του τοκετού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε μελλοντική εγκυμοσύνη θα έχω μαία μαζί μου ο κόσμος να χαλάσει.

[kine]

Καλά κι εγώ σε 2 ώρες γέννησα, αν και πρωτότοκη, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι έτσι θα είναι και κάθε επόμενη εγκυμοσύνη. Αυτό που έχω καταλάβει πλέον, είναι ότι κάθε φορά, πρέπει να προετοιμάζεσαι για όλα τα ενδεχόμενα και πιθανά σενάρια. Και ότι είναι να 'ρθει, θα 'ρθει 

 

Πάντως αν τα βρίσκεις με το γιατρό, αλλά όχι με το μαιευτήριο, δεν είναι λόγος αυτός, να επισκεφτείς κι άλλο γιατρό, με κριτήριο να εργάζεται σε άλλο μαιευτήριο; Καταλαβαίνω τη σχέση εμπιστοσύνης με τον γυναικολόγο, αλλά υπάρχουν άπειροι ικανοί και ικανότατοι γιατροί, ώστε να μπορείς να επιλέξεις ακριβώς αυτό που σου ταιριάζει. Μπορείς να βρεις κάποιον-ους, να τον επισκεφθείς στην αρχή της εγκυμοσύνης σου, για να ζυγίσεις τα πράγματα και αν δεν σου κάνει, ξανα επιλέγεις τον γιατρό που ήδη γνωρίζεις.

 

 

[ΑΡΓΚ]

On 21/10/2017 at 5:44 ΜΜ, Lenia16 είπε:

Ο γιατρός ήταν μαζί μου εξαρχής, μέχρι κ τον όρο κ την πεταλούδα αυτός μου τα έβαλε. Μετά τον έχασα! Αλλά κ παλι δεν μπορώ να τον κατηγορήσω γιατί πού να φανταστεί ότι σε 2 ώρες θα γεννήσω. Το μόνο για το οποίο τον κατηγορώ -οπως κ τον εαυτό μου βεβαια- είναι η κάκιστη συμβουλή για τη μαία. @kine, πίστεψε με, το κατάλαβα αργά πόσο σημαντική είναι η συμβολή της και την επόμενη φορά θα ψάξω από την αρχή. 

Για την επισκληριδιο ειχα ακούσει κ εγώ ότι δεν κάνουν, εγώ ζήτησα να μη μου κάνει από την αρχή γιατί δεν ήθελα να σταματήσει η διαστολή κ να καταλήξω σε καισαρική κ όντως πιστευω θα μου έκανε γιατι είχε φωνάξει τον αναισθησιολογο. Βέβαια ποτέ δεν πρόλαβα γιατί απτό 4 κ μετά χάσαμε τη μπάλα με τη διαστολή μου κ παρόλο που ζηταγα το γιατρό, οι μαίες εμεναν στα καθησυχαστικα λόγια από μακριά. Μόνο όταν φώναξα κ είπα κορίτσια, εγώ τώρα σπρώχνω, τα χρειάστηκαν κ με εξετασαν. Έχω ακούσει όμως κ την άποψη παλιάς μαιας εκεί ότι αν δε σου βάλουν απτην αρχή τον καθετήρα δεν είχαν ποτέ σκοπό να κάνουν. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τα δημόσια, το θέμα είναι ότι αν δεν κάνουν επισκληριδιο εγώ δεν ξέρω αν διατιθεμαι να τον ξαναπεράσω αυτόν τον πονο. Πραγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξω γιατρό. Αλλά αυτό δε θα βρεθεί κανεις να το πει με βεβαιότητα. 

 

Γενικά οι ιστορίες που έχω ακούσει και ζήσει στο Ελενα και το Αλεξάνδρα από δημόσια είναι η μέρα με τη νύχτα. Ειδικά για την επισκληρίδιο, στο Ελενα γίνεται σίγουρα, οι περισσότερες έτσι γεννάνε.