ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΟΥΝΙΑΣ και ΑΛΛΩΝ

[Ζάντενα]

Για όσες δεν έχετε γίνει ακόμα μάνες, καλό είναι να κρατάτε λίγο μικρότερο καλάθι.

Στην γονεϊκότητα ισχύει περίτρανα το "έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε" και προσέξτε μήπως αυτά που κράζετε για τις "αρρωστημένες μάνες" που κοιμούνται με τα παιδιά τους, και τα "σκονόγαλα" και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο διαβάσατε στο internet τα βρείτε μπροστά σας.

 

Αναφορικά με την συγκοίμιση:

Η συγκοίμιση έχει πολλαπλά οφέλη για τους γονείς και για το παιδί.

Διαβάστε τη θεωρία της ενσυναίσθησης, (attachment parenting) για την πλήρη ανάλυση.

 

Επίσης συγκόμιση δεν σημαίνει μόνο παιδί - μαμά, αλλά μια χαρά γίνεται και παιδί - μπαμπάς, παιδί - μαμά - μπαμπάς, παιδιά - μαμά - μπαμπάς κοκ.

 

Επίσης συγκοίμιση δεν σημαίνει ίδιο κρεββάτι, αρκεί να είναι στο ίδιο δωμάτιο.

 

Σαφώς και δεν είναι για όλους. Η συγκοίμηση όμως βοηθάει στην δημιουργία & συντήριση ενός ασφαλούς δεσμού γονέα - παιδιού, και βοηθάει να αναπληρωθεί και πολίτιμος χρόνος ειδικά όταν οι γονείς εργάζονται και λείπουν αναγκαστικά από το σπίτι.

 

Αναφορικά με το θηλασμό δε, ναι η συγκοίμιση μπορεί να σε σώσει από την τρέλα, ειδικά όταν σε κάποια ηλικιά το παιδί αποφασίζει ότι θα ξυπνάει κάθε μία ώρα. Και, by the way, αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα όταν το παιδί είναι νεογέννητο. Είναι και τα δόντια, είναι και τα άλματα ανάπτυξης, είναι και το άγχος αποχωρισμού, είναι και οι ιώσεις .... γι'αυτό σας λέω... μικρό καλάθι!

 

Πέστα κοπέλα μου!

[less_serious]

:lol:

 

Παντως πολλές απο εμάς περάσαμε από εκεί ... Αλλο που πριν τα παιδιά ορκιζόμασταν οτι είχαμε πλάνο

 

Εννοείται περάσαμε από εκεί! :oops: Γι'αυτό ενημερώνω τις επόμενες, για να γλυτώσουν τον διασυρμό όταν αναγκαστούν να φάνε τα λόγια τους

[Deena]

Κοίτα σε σχέση με τον ύπνο είναι σίγουρο ότι αφού δε χωράει κανονική κουνια στο δωμάτιο μας θα κοιμάται εκεί το μωρό όσο χωράει σε πορτ μπεμπε ή στο λικνο αν παρω το next to me .. Δηλαδή μαξ το εξάμηνο ..

 

Αυτό το next to me φανταστικό (το έχει μια φίλη μου, είναι πράγματι κορυφαίο), αλλά πανάκρινο βρε παιδί μου! Το ιδανικό θα ήταν να είχες κάποιον να σου το δανείσει. Δες όμως κι εδώ κάποιες εναλλακτικές προτάσεις :

https://www.babyartikel.de/cat/beistellbetten?q=%3Ascore-desc&page=1

 

 

RElax εχετε? Σας βόλεψε? Μετά το μήνα το χρησιμοποιούμε ε?

Εχω δει στα μαγαζιά καρεκλάκια φαγητού που γινονται ρελαξ.. ισως βολευε κατι τετοιο.. ?

 

Σου έχω το τέλειο :D:D

https://www.babyartikel.de/prod/hauck-hochstuhl-babyliege-sitn-relax-zoo

 

Η καλύτερη αγορά που έκανα εγώ, μου είχαν κάνει δώρο κι ένα απλό ρηλάξ της fischerprice, αλλά δεν βόλευε καθόλου στην καθημερινότητα γιατί δεν ήθελα να έχω τα μωρά στο πάτωμα και φοβόμουν να έχω το ρηλάξ πάνω σε οτιδήποτε, οπότε το είχα μόνιμα στο παιδικό δωμάτιο για να τα κουνάω να κοιμηθούν.

 

Το συγκεκριμένο ρηλάξ (εγώ τα έβαλα τα παιδιά από την πρώτη μέρα, δεν είχα καμιά αντίθετη οδηγία, αλλά έτσι κι αλλιώς τα δικά μου είχαν αλλεργία στην καλαθούνα) έχει το μεγάλο καλό ότι έχεις το παιδί στο ύψος σου και μπορείς να το μετακινείς παντού μαζί σου (π.χ. όταν μαγειρεύεις, όταν τρως). Επίσης, είναι πολύ οικονομικότερο από το να πάρεις τώρα ένα ρηλάξ και μετά ένα καρεκλάκι φαγητού.

 

Σημειώνω ότι το συγκεκριμένο site είναι πολύ αξιόπιστο και έχει πολύ καλές τιμές σε σχέση με τα φυσικά καταστήματα (της Ελλάδας τουλάχιστον), το παραπάνω ρηλάξ για παράδειγμα το έχει και το κατάστημα bebejou, αλλά γύρω στα 200 ευρώ!!!

 

Εγώ πάντως με τις καλαθούνες και τα πορτ μπεμπέ έχω άσχημη προϊστορία, κανένα από τα δύο παιδιά δεν τα συμπάθησαν. Ειδικά η κόρη μου την καλαθούνα δεν την άντεχε με τίποτα για να κοιμηθεί εκεί (καλά για μέσα στην μέρα ούτε λόγος, εξ ου και χρησιμοποιήσαμε πολύ το ρηλάξ), την τρίτη εβδομάδα αναγκαστήκαμε και την πήγαμε στην κούνια στο δωμάτιό της, όπου η διαφορά ήταν εμφανής, αλλά εγώ είχα και στα δύο παιδικά δωμάτια μια "λύση" για να κοιμάται και ενήλικας. Στην μικρή μου συγκεκριμένα που ήταν και πολύ δύσκολη στον ύπνο, κοιμόμουν για 3-4 μήνες σε μια πολυθρόνα κρεβάτι στο δωμάτιό της, η οποία αποδείχθηκε σωτήρια εντέλει γιατί δεν ξέρω τί θα κάναμε διαφορετικά, καθώς κούνια στην κρεβατοκάμαρά μας δεν χωρούσε.

[marakiz]

Εμένα το πλάνο μου αρχικά ήταν να κοιμάται στο δωμάτιο μας σε λίκνο next to me κι όταν πια δεν θα χωράει να τον πάμε σιγά σιγά στο δωμάτιο του και αναλόγως τις ανάγκες του να κοιμάμαι εγώ κάποιες φορές εκεί σε ένα μονό κρεβάτι. Τελικά όταν δεν χωρούσε φέραμε την κούνια στο δωμάτιο μας, βγάλαμε τα κάγκελα από τη μια πλευρά και την ενώσαμε με το κρεβάτι.

 

Ξυπνάει πάρα πολλές φορές το βράδυ για να θηλάσει και το βρίσκω βουνό να χρειάζεται να σηκώνομαι κάθε φορά να πηγαίνω στο δικό του δωμάτιο. Τώρα απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον θηλάζω, καμιά φορά στις μεγάλες νύστες με ξαναπαίρνει ο ύπνος όντας καθιστή στο κρεβάτι. Μακάρι να μπορούσα να τον θηλάσω και ξαπλωτή, θα κέρδιζα περισσότερο ύπνο που τον έχω τόσο ανάγκη, όμως δεν μας βολεύει, θέλει απαραιτήτως να τον κρατήσω λίγο όρθιο πριν τον ξαναβάλω για ύπνο, αλλιώς σίγουρα κάνει γουλιές. Πέρα βέβαια από αυτό, η συγκοίμηση τελικά ταιριάζει πολύ στην οικογένεια μας. Δεν είναι ότι δεν μπορείς να διατηρήσεις το θηλασμό και χωρίς τη συγκοίμηση, εννοείται και μπορείς να το κάνεις όταν το θέλεις, όμως πιστεύω πως βοηθάει πολύ.

 

Όσο για τον μπαμπά, δυστυχώς τις περισσότερες φορές κοιμάται στο σαλόνι, όχι γιατί δεν τον θέλουμε, όμως ροχαλίζει σαν τρακτέρ κι εγώ έχω τεράστια έλλειψη ύπνου για να μην κοιμάμαι ΚΑΙ από αυτό. Παλιά το αντιμετωπίζαμε με ωτοασπίδες. Τώρα...??? Μου λείπει πολύ να κοιμόμαστε μαζί, όμως προέχει να κοιμάμαι κι εγώ έστω και λίγο. Έχουμε κάνει τον καναπέ δεύτερο κρεβάτι και η σεξουαλική ζωή επανέρχεται σιγά σιγά. Ελπίζω κάποια στιγμή να βρούμε λύση στο θέμα μας γιατί αντιλαμβάνομαι πως δεν μας κάνει καλό. Όμως υπάρχει πολλή αγάπη για να το αφήσουμε να μας κάνει κακό.

 

Επίσης να πω πως συμφωνώ πως όσο αφορά το σεξ, τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Αλλά και πως στην αρχή, ειδικά αν υπάρχουν πολλές αϋπνίες το μόνο που δεν σκέφτεσαι είναι αυτό. Και πρωτού κάποιος άντρας προβεί σε απιστία λόγω έλλειψης σεξ, να προσπαθήσει πρώτα κι αυτός να λύσει αυτό το πρόβλημα.

[livinath]

Για όσες δεν έχετε γίνει ακόμα μάνες, καλό είναι να κρατάτε λίγο μικρότερο καλάθι.

Στην γονεϊκότητα ισχύει περίτρανα το "έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε" και προσέξτε μήπως αυτά που κράζετε για τις "αρρωστημένες μάνες" που κοιμούνται με τα παιδιά τους, και τα "σκονόγαλα" και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο διαβάσατε στο internet τα βρείτε μπροστά σας.

 

Αναφορικά με την συγκοίμιση:

Η συγκοίμιση έχει πολλαπλά οφέλη για τους γονείς και για το παιδί.

Διαβάστε τη θεωρία της ενσυναίσθησης, (attachment parenting) για την πλήρη ανάλυση.

 

Επίσης συγκόμιση δεν σημαίνει μόνο παιδί - μαμά, αλλά μια χαρά γίνεται και παιδί - μπαμπάς, παιδί - μαμά - μπαμπάς, παιδιά - μαμά - μπαμπάς κοκ.

 

Επίσης συγκοίμιση δεν σημαίνει ίδιο κρεββάτι, αρκεί να είναι στο ίδιο δωμάτιο.

 

Σαφώς και δεν είναι για όλους. Η συγκοίμηση όμως βοηθάει στην δημιουργία & συντήριση ενός ασφαλούς δεσμού γονέα - παιδιού, και βοηθάει να αναπληρωθεί και πολίτιμος χρόνος ειδικά όταν οι γονείς εργάζονται και λείπουν αναγκαστικά από το σπίτι.

 

Αναφορικά με το θηλασμό δε, ναι η συγκοίμιση μπορεί να σε σώσει από την τρέλα, ειδικά όταν σε κάποια ηλικιά το παιδί αποφασίζει ότι θα ξυπνάει κάθε μία ώρα. Και, by the way, αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα όταν το παιδί είναι νεογέννητο. Είναι και τα δόντια, είναι και τα άλματα ανάπτυξης, είναι και το άγχος αποχωρισμού, είναι και οι ιώσεις .... γι'αυτό σας λέω... μικρό καλάθι!

 

Η θεωρεία του attachment parenting είναι άλλο πράγμα και άλλο η ενσυναίσθηση. Μην τα χώνουμε όλα σε ένα τσουβάλι.

 

Όσο για την εμπειρία της καθεμιάς μας, πίστεψέ με, θήλασα την κόρη μου μέχρι 8,5 μηνών και κοιμόταν στο δωμάτιο της από 2 μηνών όπως έγραψα και παραπάνω, χωρίς αυτό να αποτελέσει εμπόδιο ούτε στον θηλασμό, ούτε στην σχέση μας, ούτε στο δέσιμο μας.

 

Επίσης, αν πάρουμε με την σειρά όλα όσα μπορεί να ταράξουν το ύπνο του παιδιού μας "...τα δόντια, είναι και τα άλματα ανάπτυξης, είναι και το άγχος αποχωρισμού, είναι και οι ιώσεις...." τότε θα πρέπει να κοιμόμαστε μαζί του μέχρι τα... 10?

 

Καλώς ή κακώς, κάθε πράγμα έχει δύο όψεις. Υπάρχει πιθανόν αυτό που λες αλλά υπάρχει και η άλλη όψη η οποία, πίστεψέ με είναι μάλλον η πιο συνήθης, δυστυχώς. Επίσης υπάρχουν ψυχολόγοι και παιδοψυχολόγοι οι οποίοι δεν υποστηρίζουν το attachment parenting, τουλάχιστον μετά το πέρας των 6 μηνών καθώς, όπως υποστηρίζουν, ευνοεί την προσκόλληση στον γονέα, διογκώνει τις παιδικές φοβίες και συμβάλλει στην τυχόν παθολογία της συζυγικής σχέσης καθώς το παιδί πολλές φορές υποκαθιστά τον έναν ή τον άλλο σύζυγο στο συναισθηματικό κομμάτι όπου υπάρχει έλλειμμα. Αυτό όμως δεν ευνοεί ούτε την ανεξαρτητοποίηση του παιδιού, ούτε την κατανόηση των ρόλων μέσα στην οικογένεια. Αυτή είναι η άποψη πολλών παιδοψυχολόγων έχω να σου πω. Και η προσωπική μου εμπειρία - από περιπτώσεις ανθρώπων που μου το έχουν παραδεχτεί οι ίδιοι - συγκλίνει με αυτήν την άποψη.

 

Στο δια ταύτα όμως, το πως θα επιλέξει μια οικογένεια να μεγαλώσει το παιδί της είναι ζήτημα που αφορά την ίδια την οικογένεια. Είτε αυτό είναι να κοιμούνται μαζί μέχρι τα 30, είτε να θηλάζει ο φαντάρος, είτε θα εκπαιδεύει το μωρό να φάει με κουτάλι από 5 μηνών, είτε θα το εκπαιδεύσει να κοιμάται μόνο του είτε τέλος πάντων αποφασίσει να ακολουθήσει οποιαδήποτε γονεϊκή πρακτική θεωρεί πως είναι προς όφελος του παιδιού, των γονιών και της οικογένειας στο σύνολο. Δικό τους καπέλο, πως να το κάνουμε. Από την άλλη όμως, αν η οικογένεια αυτή δεν θέλει να της ασκείται κριτική για τις πρακτικές της έτσι δεν μπορεί να ασκεί κριτική για τις πρακτικές των άλλων. Το να εκθέτουμε τις εμπειρίες μας εδώ δεν αποτελεί κριτική όμως και κακώς το εκλαμβάνουν έτσι κάποιοι. Είναι έκθεση εμπειριών. Τόσο απλά.

[Deena]

Όσον αφορά στην συγκοίμηση, νομίζω ότι το παρακάτω ποστ της marakiz περιγράφει τις συνθήκες υπό τις οποίες οδηγήθηκαν στην συγκοίμηση οι περισσότερες μαμάδες.

 

Ξυπνάει πάρα πολλές φορές το βράδυ για να θηλάσει και το βρίσκω βουνό να χρειάζεται να σηκώνομαι κάθε φορά να πηγαίνω στο δικό του δωμάτιο. Τώρα απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον θηλάζω, καμιά φορά στις μεγάλες νύστες με ξαναπαίρνει ο ύπνος όντας καθιστή στο κρεβάτι. Μακάρι να μπορούσα να τον θηλάσω και ξαπλωτή, θα κέρδιζα περισσότερο ύπνο που τον έχω τόσο ανάγκη, όμως δεν μας βολεύει, θέλει απαραιτήτως να τον κρατήσω λίγο όρθιο πριν τον ξαναβάλω για ύπνο, αλλιώς σίγουρα κάνει γουλιές. Πέρα βέβαια από αυτό, η συγκοίμηση τελικά ταιριάζει πολύ στην οικογένεια μας. Δεν είναι ότι δεν μπορείς να διατηρήσεις το θηλασμό και χωρίς τη συγκοίμηση, εννοείται και μπορείς να το κάνεις όταν το θέλεις, όμως πιστεύω πως βοηθάει πολύ.

 

Όσο για τον μπαμπά, δυστυχώς τις περισσότερες φορές κοιμάται στο σαλόνι, όχι γιατί δεν τον θέλουμε, όμως ροχαλίζει σαν τρακτέρ κι εγώ έχω τεράστια έλλειψη ύπνου για να μην κοιμάμαι ΚΑΙ από αυτό. Παλιά το αντιμετωπίζαμε με ωτοασπίδες. Τώρα...??? Μου λείπει πολύ να κοιμόμαστε μαζί, όμως προέχει να κοιμάμαι κι εγώ έστω και λίγο.

 

Προσωπικά δεν θα μπορούσα μάλλον να υποστηρίξω συγκοίμηση σε τακτική βάση υπό φυσιολογικές συνθήκες, εννοώ όσο τα παιδιά μου είναι γερά και υγιή. Δεν μου πάει ως ιδιοσυγκρασία, βέβαια δεν θήλασα οπότε δεν βρέθηκα αντιμέτωπη με τις δυσκολίες που συνεπάγοναι οι νυχτερινοί θηλασμοί.

 

Αυτό που με "ενοχλεί" είναι ότι, ενώ οι περισσότερες μαμάδες που γνωρίζω και κάνουν συγκοίμηση, οδηγήθηκαν σε αυτό όχι κατ'επιλογή, αλλά από ανάγκη (όπως περιγράφεται παραπάνω), δεν ξέρω για ποιον λόγο αλλά στην πορεία βαφτίζουν αυτή την ανάγκη άποψη και ταμπουρώνονται πίσω από αυτή, για ποιον λόγο άραγε, για να δικαιολογηθούν σε ποιον? Στον σύζυγο, στον κύκλο τους, στον εαυτό τους?

 

Έχω μια φιλή με έναν γιο 3 ετών, ο οποίος -σύμφωνα με τα λόγια της ίδιας της μαμάς - "ξέμεινε στο κρεβάτι" από τις εποχές των νυχτερινών θηλασμών, η μαμά γκρινιάζει για αυτό κάθε φορά που μιλάμε και μετά κάθε λίγο και λιγάκι ανεβάζει στο fb άρθρα για τα πλεονεκτήματα του co sleeping κλπ :rolleyes:

[marakiz]

Όσον αφορά στην συγκοίμηση, νομίζω ότι το παρακάτω ποστ της marakiz περιγράφει τις συνθήκες υπό τις οποίες οδηγήθηκαν στην συγκοίμηση οι περισσότερες μαμάδες.

 

 

 

Προσωπικά δεν θα μπορούσα μάλλον να υποστηρίξω συγκοίμηση σε τακτική βάση υπό φυσιολογικές συνθήκες, εννοώ όσο τα παιδιά μου είναι γερά και υγιή. Δεν μου πάει ως ιδιοσυγκρασία, βέβαια δεν θήλασα οπότε δεν βρέθηκα αντιμέτωπη με τις δυσκολίες που συνεπάγοναι οι νυχτερινοί θηλασμοί.

 

Αυτό που με "ενοχλεί" είναι ότι, ενώ οι περισσότερες μαμάδες που γνωρίζω και κάνουν συγκοίμηση, οδηγήθηκαν σε αυτό όχι κατ'επιλογή, αλλά από ανάγκη (όπως περιγράφεται παραπάνω), δεν ξέρω για ποιον λόγο αλλά στην πορεία βαφτίζουν αυτή την ανάγκη άποψη και ταμπουρώνονται πίσω από αυτή, για ποιον λόγο άραγε, για να δικαιολογηθούν σε ποιον? Στον σύζυγο, στον κύκλο τους, στον εαυτό τους?

 

Έχω μια φιλή με έναν γιο 3 ετών, ο οποίος -σύμφωνα με τα λόγια της ίδιας της μαμάς - "ξέμεινε στο κρεβάτι" από τις εποχές των νυχτερινών θηλασμών, η μαμά γκρινιάζει για αυτό κάθε φορά που μιλάμε και μετά κάθε λίγο και λιγάκι ανεβάζει στο fb άρθρα για τα πλεονεκτήματα του co sleeping κλπ :rolleyes:

 

Κοίτα εμένα παρέμεινε μεν αρχικά η συγκοίμηση ως φυσική συνέπεια, όμως όπως έγραψα (κι απλά δεν ανέλυσα) ταιριάζει τελικά στην οικογένεια μας. Δηλαδή διαβάζοντας στην πορεία αρκετά περί συγκοίμησης και όχι, βρήκα αρκετά τα οφέλη. Πιστεύω δηλαδή πως είναι ασφαλέστερο για το μωρό και πως όσο προλαβαίνεις τις ανάγκες ενός μωρού στην αρχή, τόσο πιο ανεξάρτητο θα γίνει αργότερα. Με έχουν καλύψει παραπάνω, η vtgian αν θυμάμαι καλά. Αν ισχύει θα το δείξει η πορεία. Απλά θεωρώ πως είναι καλύτερα να μαθαίνει να κοιμάται στο δικό του κρεβάτι κι ας κοιμάται δίπλα μου.

 

Το να γκρινιάζει μια μαμά για κάτι και μετά σε πιο δημόσιο λόγο να το υποστηρίζει ένθερμα (προφανώς για να δικαιολογήσει τον εαυτό της για κάτι που το βρίσκει πλέον κι η ίδια λάθος) θα με "ενοχλούσε" και μένα, αντιλαμβάνομαι πλήρως τι λες.

[marakiz]

Το να εκθέτουμε τις εμπειρίες μας εδώ δεν αποτελεί κριτική όμως και κακώς το εκλαμβάνουν έτσι κάποιοι. Είναι έκθεση εμπειριών. Τόσο απλά.

 

Η μεγαλύτερη αλήθεια όλων!!!

[Josephine]

Στο next to me χωράει άνετα ένα μεγαλόσωμο παιδάκι μέχρι τον 6ο μήνα, είναι αρκετά μεγαλύτερο από καλαθούνες, πορτ μπεμπέ και άλλα λίκνα και είναι μια καλή λύση για τους πρώτους 5-6 μήνες.

[sokolataki82]

Κοριτσάκια μου γλυκά! Η καθεμία ας μεγαλώσει το παιδί της όπως θεωρεί σωστό ώστε να καταλήξει να γίνει ενας ενηλικας ανεξάρτητος με αυτοπεποιθηση και χωρίς φοβίες..

Ο χρόνος θα δείξει με ποιο τρόπο πετυχαίνεται αυτό.

 

Το θέμα το άνοιξα έχοντας αποφασίσει οτι η μικρή θα κοιμάται στο δωμάτιο μας μέχρι τους έξι μήνες και μετά στο διπλανό δωμάτιο με το οποίο είμαστε μεσοτοιχία και ακούγεται απ αυτό ακόμα και το κατοικίδιο μας οταν περπατάει. Παρόλα αυτά θα αγοράσω και ενδοεπικοινωνία με κάμερα.. Δεν επιλέγω τη συγκοιμηση μετά το πέρας των έξι μηνών για για πολλούς και διαφόρους λόγους και παρόλο που ξέρω ότι θα δυσκολευτώ να ξυπνάω μέσα στη νύχτα και να πηγαίνω σε χρόνο dt στο δίπλα δωμάτιο να δώ τι της συμβαίνει. Είμαι σίγουρη ότι εφόσον αυτό θέλουμε κι εγώ και ο συζυγός μας θα το καταφέρουμε. Εχουμε καταφέρει και δυσκολότερα πράγματα.

 

Λοιπόν... Αν ξέρετε κάποιο λίκνο ή μικρή κουνίτσα ώστε να μην στριμώχνεται το μωρό μετά τους 3-4 μήνες αλλά να χωράει μέχρι τους 6 ενημερώστε με γιατί τα περισσότερα λικνα της αγοράς διαβάζω απο σχόλια εδώ στο forum οτι χωράνε ένα ζωηρό μωρό μέχρι τους 3-4 μήνες.. Οχι γιατί είναι κοντά αλλά γιατί στριφογυρνάνε και χτυπάνε δεξιά κι αριστερα..... Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις προτάσεις σας.

[Dragonfly]

Προσωπικά δεν θα μπορούσα μάλλον να υποστηρίξω συγκοίμηση σε τακτική βάση υπό φυσιολογικές συνθήκες, εννοώ όσο τα παιδιά μου είναι γερά και υγιή. Δεν μου πάει ως ιδιοσυγκρασία, βέβαια δεν θήλασα οπότε δεν βρέθηκα αντιμέτωπη με τις δυσκολίες που συνεπάγοναι οι νυχτερινοί θηλασμοί.

 

Αυτό που με "ενοχλεί" είναι ότι, ενώ οι περισσότερες μαμάδες που γνωρίζω και κάνουν συγκοίμηση, οδηγήθηκαν σε αυτό όχι κατ'επιλογή, αλλά από ανάγκη (όπως περιγράφεται παραπάνω), δεν ξέρω για ποιον λόγο αλλά στην πορεία βαφτίζουν αυτή την ανάγκη άποψη και ταμπουρώνονται πίσω από αυτή, για ποιον λόγο άραγε, για να δικαιολογηθούν σε ποιον? Στον σύζυγο, στον κύκλο τους, στον εαυτό τους?

 

Έχω μια φιλή με έναν γιο 3 ετών, ο οποίος -σύμφωνα με τα λόγια της ίδιας της μαμάς - "ξέμεινε στο κρεβάτι" από τις εποχές των νυχτερινών θηλασμών, η μαμά γκρινιάζει για αυτό κάθε φορά που μιλάμε και μετά κάθε λίγο και λιγάκι ανεβάζει στο fb άρθρα για τα πλεονεκτήματα του co sleeping κλπ :rolleyes:

 

Συμφωνώ. Και εγώ το βλέπω συχνά αυτό σε διάφορα θέματα.

[Deena]

Πιστεύω δηλαδή πως είναι ασφαλέστερο για το μωρό και πως όσο προλαβαίνεις τις ανάγκες ενός μωρού στην αρχή, τόσο πιο ανεξάρτητο θα γίνει αργότερα. Με έχουν καλύψει παραπάνω, η vtgian αν θυμάμαι καλά. Αν ισχύει θα το δείξει η πορεία. Απλά θεωρώ πως είναι καλύτερα να μαθαίνει να κοιμάται στο δικό του κρεβάτι κι ας κοιμάται δίπλα μου.

 

Το να γκρινιάζει μια μαμά για κάτι και μετά σε πιο δημόσιο λόγο να το υποστηρίζει ένθερμα (προφανώς για να δικαιολογήσει τον εαυτό της για κάτι που το βρίσκει πλέον κι η ίδια λάθος) θα με "ενοχλούσε" και μένα, αντιλαμβάνομαι πλήρως τι λες.

 

Συμφωνώ με τα bold, απλά δεν είναι απαραίτητη η συγκοίμηση για τον σκοπό αυτό.

 

Σε κάθε περίπτωση, άλλο η συγκοίμηση στην φάση του νεογέννητου, άλλο σε ένα μωρό 6 μηνών, άλλο με ένα νήπιο ή πολύ περισσότερο με παιδί σχολικής ηλικίας.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι εάν πίσω από την απόφαση για συγκοίμηση υπάρχει συνειδητή απόφαση του γονιού χωρίς να εμφιλοχωρούν συναισθηματικά κενά, ανασφάλειες και λοιπά αρνητικά, κανείς δεν βλάπτεται και φυσικά η μελλοντική ανεξαρτησία του παιδιού θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες και δεν θα εμποδισθεί από την συγκοίμηση.

 

Το "πρόβλημα" ξεκινάει όταν η "ρίζα" είναι άλλη, όταν έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μια μαμά είτε συναισθηματικά αγκιστρωμένη στο παιδί, είτε μια μαμά που έχει μπουχτίσει μεν και θέλει να αλλάξει πλεύση, αλλά φοβάται την αντίδραση του παιδιού. Και στις δύο περιπτώσεις βέβαια, η συνέχιση της συγκοίμησης θα είναι μία μόνο από τις εκδηλώσεις του "προβλήματος".

 

Με λίγα λόγια, η συγκοίμηση από μόνη της δεν είναι κάτι αντικειμενικά αρνητικό και όσο με ενοχλεί η θεοποίησή της από κάποιους, άλλο τόσο με ενοχλεί και ο αφορισμός της, χωρίς την διατήρηση μιας "πίσινής".

[sokolataki82]

Στο next to me χωράει άνετα ένα μεγαλόσωμο παιδάκι μέχρι τον 6ο μήνα, είναι αρκετά μεγαλύτερο από καλαθούνες, πορτ μπεμπέ και άλλα λίκνα και είναι μια καλή λύση για τους πρώτους 5-6 μήνες.

 

Ευχαριστώ πολύ! Το έχεις Josephine?

[marakiz]

Το next to me με βόλεψε απίστευτα, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Βέβαια εγώ τον έβγαλα στους 4+ μήνες αλλά ο δικός μου είναι αρκετά μεγαλόσωμος. Χωρούσε μεν αλλά κουτουλούσε στα πλαίνά πολλές φορές οπότε τον έβαλα σε κούνια για καλύτερα.

[sokolataki82]

Το next to me με βόλεψε απίστευτα, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Βέβαια εγώ τον έβγαλα στους 4+ μήνες αλλά ο δικός μου είναι αρκετά μεγαλόσωμος. Χωρούσε μεν αλλά κουτουλούσε στα πλαίνά πολλές φορές οπότε τον έβαλα σε κούνια για καλύτερα.

 

Τότε μήπως επειδή έχω ήδη αγοράσει πορτ μπεμπε που λενε οτι τα χωράει μεχρι 3-4 μήνες μήπως είναι υπερβολή να πάρω και λικνο για το ίδιο διάστημα? Μήπως τελικά απλά να πάρω τη βάση για το συγκεκριμένο πορτ μπεμπε και μετά τους 4 μηνες να πάει στο κρεβάτι της?

[marakiz]

Συμφωνώ με τα bold, απλά δεν είναι απαραίτητη η συγκοίμηση για τον σκοπό αυτό.

 

Σε κάθε περίπτωση, άλλο η συγκοίμηση στην φάση του νεογέννητου, άλλο σε ένα μωρό 6 μηνών, άλλο με ένα νήπιο ή πολύ περισσότερο με παιδί σχολικής ηλικίας.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι εάν πίσω από την απόφαση για συγκοίμηση υπάρχει συνειδητή απόφαση του γονιού χωρίς να εμφιλοχωρούν συναισθηματικά κενά, ανασφάλειες και λοιπά αρνητικά, κανείς δεν βλάπτεται και φυσικά η μελλοντική ανεξαρτησία του παιδιού θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες και δεν θα εμποδισθεί από την συγκοίμηση.

 

Το "πρόβλημα" ξεκινάει όταν η "ρίζα" είναι άλλη, όταν έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μια μαμά είτε συναισθηματικά αγκιστρωμένη στο παιδί, είτε μια μαμά που έχει μπουχτίσει μεν και θέλει να αλλάξει πλεύση, αλλά φοβάται την αντίδραση του παιδιού. Και στις δύο περιπτώσεις βέβαια, η συνέχιση της συγκοίμησης θα είναι μία μόνο από τις εκδηλώσεις του "προβλήματος".

 

Με λίγα λόγια, η συγκοίμηση από μόνη της δεν είναι κάτι αντικειμενικά αρνητικό και όσο με ενοχλεί η θεοποίησή της από κάποιους, άλλο τόσο με ενοχλεί και ο αφορισμός της, χωρίς την διατήρηση μιας "πίσινής".

 

Συμφωνώ σε όλα. Σε πολλά συμφωνώ μαζί σου παρόλο που πρακτικά κάνουμε αρκετά διαφορετικά πράγματα. Κι αυτό γιατί πάντα μιλάς πολιτισμένα και με επιχειρήματα. Το λέω με την ευκαιρία ως απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να συμφωνείς σε όλα με τον άλλον για να τον σέβεσαι και να αποδέχεσαι τις απόψεις του ακόμα κι αν διαφωνείς!

[Dragonfly]

Με λίγα λόγια, η συγκοίμηση από μόνη της δεν είναι κάτι αντικειμενικά αρνητικό και όσο με ενοχλεί η θεοποίησή της από κάποιους, άλλο τόσο με ενοχλεί και ο αφορισμός της, χωρίς την διατήρηση μιας "πίσινής".

 

Συνήθως ο "αφορισμός" είναι απάντηση στην "θεοποίηση". Δηλαδή όταν βλέπεις κάποια να θεοποιεί τη συγκοίμηση, ή το θηλασμό μέχρι τα 5 ή κάτι παρεμφερές ή να παρουσιάζει καθένα από τα παραπάνω σαν τη μόνη ενδεδειγμένη μέθοδο για υγιή ψυχικά παιδιά, ε είναι σαν να προσκαλεί τους υπόλοιπους να καταρρίψουν τους ισχυρισμούς της.

 

Ενώ σε μια πιο χαλαρή συζήτηση που κάποια δεν θεοποιεί την άποψή της ή δεν προσπαθεί να την επιβάλλει, ακόμα και να διαφωνώ μαζί της, δεν νιώθω να προσβάλλομαι ούτε έχω την ανάγκη να αντικρούσω τα πιστεύω της. Αυτό πιστεύει, αυτό κάνει, με γεια της με χαρά της.

[marakiz]

Τότε μήπως επειδή έχω ήδη αγοράσει πορτ μπεμπε που λενε οτι τα χωράει μεχρι 3-4 μήνες μήπως είναι υπερβολή να πάρω και λικνο για το ίδιο διάστημα? Μήπως τελικά απλά να πάρω τη βάση για το συγκεκριμένο πορτ μπεμπε και μετά τους 4 μηνες να πάει στο κρεβάτι της?

 

Εμένα το πορτ μπεμπέ με βόλεψε μέχρι 2 μηνών περίπου, βαριά 3. Όμως ξαναλέω, εμένα είναι αρκετά μεγαλόσωμος. Ίσως θα μπορούσες να περιμένεις να δεις πόσο θα βγει το μωρό.

[Dragonfly]

Τότε μήπως επειδή έχω ήδη αγοράσει πορτ μπεμπε που λενε οτι τα χωράει μεχρι 3-4 μήνες μήπως είναι υπερβολή να πάρω και λικνο για το ίδιο διάστημα? Μήπως τελικά απλά να πάρω τη βάση για το συγκεκριμένο πορτ μπεμπε και μετά τους 4 μηνες να πάει στο κρεβάτι της?

 

Συμφωνώ. Μην βιαστείς να τα πάρεις όλα από την αρχή. Στο κάτω κάτω αν δεν σε βολέψει το πορτ μπεμπέ και χρειαστεί να πάρεις κάτι άλλο, αγόρασέ το τότε... Μην προσπαθείς να τα έχεις όλα έτοιμα πριν γεννήσεις. Πολλές φορές αλλιώς φανταζόμαστε τα πράγματα και αλλιώς βγαίνουν στην πορεία.

[marakiz]

Συνήθως ο "αφορισμός" είναι απάντηση στην "θεοποίηση". Δηλαδή όταν βλέπεις κάποια να θεοποιεί τη συγκοίμηση, ή το θηλασμό μέχρι τα 5 ή κάτι παρεμφερές ή να παρουσιάζει καθένα από τα παραπάνω σαν τη μόνη ενδεδειγμένη μέθοδο για υγιή ψυχικά παιδιά, ε είναι σαν να προσκαλεί τους υπόλοιπους να καταρρίψουν τους ισχυρισμούς της.

 

Ενώ σε μια πιο χαλαρή συζήτηση που κάποια δεν θεοποιεί την άποψή της ή δεν προσπαθεί να την επιβάλλει, ακόμα και να διαφωνώ μαζί της, δεν νιώθω να προσβάλλομαι ούτε έχω την ανάγκη να αντικρούσω τα πιστεύω της. Αυτό πιστεύει, αυτό κάνει, με γεια της με χαρά της.

 

Συμφωνούμε! Άρα, η μη θεοποίηση και η έλλειψη ειρωνείας ευνοεί το διάλογο. Από τον όποιο όλο και κάτι παίρνεις.

[sokolataki82]

Συνήθως ο "αφορισμός" είναι απάντηση στην "θεοποίηση". Δηλαδή όταν βλέπεις κάποια να θεοποιεί τη συγκοίμηση, ή το θηλασμό μέχρι τα 5 ή κάτι παρεμφερές ή να παρουσιάζει καθένα από τα παραπάνω σαν τη μόνη ενδεδειγμένη μέθοδο για υγιή ψυχικά παιδιά, ε είναι σαν να προσκαλεί τους υπόλοιπους να καταρρίψουν τους ισχυρισμούς της.

 

Ενώ σε μια πιο χαλαρή συζήτηση που κάποια δεν θεοποιεί την άποψή της ή δεν προσπαθεί να την επιβάλλει, ακόμα και να διαφωνώ μαζί της, δεν νιώθω να προσβάλλομαι ούτε έχω την ανάγκη να αντικρούσω τα πιστεύω της. Αυτό πιστεύει, αυτό κάνει, με γεια της με χαρά της.

 

Συμφωνώ ...Μα και εδώ ετσι ξεκίνησε.. Εχοντας αποφασίσει πόσο καιρό θα κοιμάται το μωρό στο δωμάτιό μας βρέθηκαν κάποιες να μου πουν οτι είμαι λάθος και πρεπει τουλάχιστον έναν χρόνο κτλ κτλ.. τουλαχιστον 1 χρονο το μεγιστο ποσο? Το παιδί θα σε έχει ανάγκη και αν θηλάζεις είναι ο μόνος τρόπος κτλ... Εγώ έχω κολλητή που θήλαζε μέχρι τους 11 μήνες και ο μικρός ήταν στο δωμάτιο του απ τους 4 μηνες..

Τέλος πάντων..

[sokolataki82]

Εμένα το πορτ μπεμπέ με βόλεψε μέχρι 2 μηνών περίπου, βαριά 3. Όμως ξαναλέω, εμένα είναι αρκετά μεγαλόσωμος. Ίσως θα μπορούσες να περιμένεις να δεις πόσο θα βγει το μωρό.

 

Δηλαδή πορτ μπεμπε με λικνο η διαφορά είναι για έναν μήνα περίπου.. ?

Ε δε θα πάρω λογικά

[marakiz]

Συμφωνώ ...Μα και εδώ ετσι ξεκίνησε.. Εχοντας αποφασίσει πόσο καιρό θα κοιμάται το μωρό στο δωμάτιό μας βρέθηκαν κάποιες να μου πουν οτι είμαι λάθος και πρεπει τουλάχιστον έναν χρόνο κτλ κτλ.. τουλαχιστον 1 χρονο το μεγιστο ποσο? Το παιδί θα σε έχει ανάγκη και αν θηλάζεις είναι ο μόνος τρόπος κτλ... Εγώ έχω κολλητή που θήλαζε μέχρι τους 11 μήνες και ο μικρός ήταν στο δωμάτιο του απ τους 4 μηνες..

Τέλος πάντων..

 

Δεν σου είπαν ότι είσαι λάθος. Νομίζω πως εκεί βρίσκεται το μπέρδεμα. Σου είπαν τη δικιά τους εμπειρία και να κρατήσεις μια πισινή μέχρι να γεννήσεις όπου και θα δεις πραγματικά πως θα σου πάνε τα πράγματα, αν θα γίνουν όλα όπως τα σκέφτεσαι δηλαδή, ή θα χρειαστεί να παρεκλίνεις, έστω και λίγο.

[Deena]

Τότε μήπως επειδή έχω ήδη αγοράσει πορτ μπεμπε που λενε οτι τα χωράει μεχρι 3-4 μήνες μήπως είναι υπερβολή να πάρω και λικνο για το ίδιο διάστημα? Μήπως τελικά απλά να πάρω τη βάση για το συγκεκριμένο πορτ μπεμπε και μετά τους 4 μηνες να πάει στο κρεβάτι της?

 

Ε ναι...εγώ σε αυτή την περίπτωση δεν θα αγόραζα τίποτα. Αν δεις ότι τελικά χρειάζεσαι κάτι άλλο από το πορτ μπεμπε, το αγοράζεις μετά, αξιοποιώντας και αλλαγές από τις δεκάτες πετσετούλες/καλτσούλες/σεντονάκια/κουβερτούλες που θα πάρεις ως δώρο.

 

Έχεις και κοριτσάκι, θα σκάσει πολύ φουστανάκι 3-6 στο μαιευτήριο :shock:

[Πράσινα Άλογα]

Δηλαδή πορτ μπεμπε με λικνο η διαφορά είναι για έναν μήνα περίπου.. ?

Ε δε θα πάρω λογικά

Εξαρτάται από το μωρό, εμείς 2,5 μηνών δε χωράγαμε στο πορτ μπεμπέ...

Πάντως αν έχεις ΚΑΙ πορτ μπεμπέ, δεν ξέρω αν έχει νόημα να πάρεις λίκνο...γιατί πολύ σύντομα και το λίκνο δε θα εξυπηρετεί και το μωρό θα πρέπει να πάει σε κούνια...Πόσα πράγματα να αγοράσεις πια κι εσύ?

 

Νομίζω από όλα όσα αναφέρθηκαν, το πορτ μπεμπέ είναι το λιγότερο χρήσιμο. Είναι για πολύ λίγους μήνες.