με πιάνει τρόμος όταν πάει να φάει κάτι στερεό

[my1stbaby]

Η μπεμπούλα μου είναι σε ηλικία πια να δοκιμάζει και στερεή τροφή. Δεν εννοώ αυτή που αλέθω στο μπλέντερ αλλά να πιάνει π.χ. μια μπανάνα να τη μασουλάει , μια φρυγανιά πιθανόν ή κάτι τέτοιο. Μερικές φορές που το έχω δοκιμάσει με πιάνει τρόμος γιατί βλέπω ότι ούτε αυτή έχει συνηθίσει να καταπίνει. Έχει τύχει 2-3 φορές να της δίνω κουταλιά του ήδη αλεσμένου φαγητού και εκείνη απλά επειδή δεν θέλει άλλο , μόλις φτάσει στον οισοφάγο να κάνει κίνηση εμετού και να ζορίζεται λες και πνίγεται. Τι μπορώ να κάνω; Σήμερα της έδωσα λίγη φρυγανιά και με το που έκοψε κομματάκι ήμουν στο πανικό. Της έδωσα μπανάνα να τρώει και κόβει κομμάτια που δεν καταλαβαίνει το μέγεθος τους , πολύ μεγάλα για να τα καταπιεί με αποτέλεσμα να πανικοβάλλομαι. Ευτυχώς στη μπανάνα είδα ότι έβγαλε τα κομμάτια έξω με τη γλώσσα της αλλά είμαι σίγουρη ότι ακόμα και να χωρούσαν να κατέβουνε από τον οισοφάγο , έτσι και φτάνανε στον οισοφάγο θα έκανε κίνηση πνιγμονής και εμετού. Σας παρακαλώ πείτε τι μπορώ να κάνω

[my_Kelly]

Αν βλέπεις ότι το παιδί δεν το κουμαντάρει καλά, για ποιο λόγο να δώσεις μπανάνα και φρυγανιά? Δώσε τον επόμενο μήνα και βλέπεις πώς θα πάει, δεν υπάρχει καμιά βιάση να τα φάει κομμάτια από τώρα.

[my1stbaby]

Δυστυχώς η μπέμπα μου εξακολουθεί να μην τρώει κάτι στερεό. Παλεύω να της δώσω να μασουλήσει κάτι, αλλά δεν έχει συνηθίσει ίσως επειδή τα αλεσμένα τα έχει συνηθίσει πολυ (τώρα είναι ενός έτους) . Φανταστείτε της δίνω μπανανα να κρατάει , τη βάζει στο στόμα, κόβει κομματάκια με τα δοντάκια της αλλά όταν τα καταλαβαίνει στη γλώσσα της τα βγάζει έξω είτε βάζοντας το χέρι της είτε με τη γλώσσα. Έχω απογοητευτεί. Τι να κάνω για να μπορέσω έστω καθυστερημένα να την βάλω να αρχίσει να τρώει φαγητό κανονικά με τα δόντια της και να μπορεί να καταπίνει τη στερεή τροφή;

[sofi@p]

εμεις είχαμε ξεκινήσει με παραβρασμένες φακές.

[ΑΡΓΚ]

Το παιδί έπρεπε εδώ και μηνες να καταπίνει στερεά. Να αλέθει με τα ούλα και να καταπίνει. Αρα ή σε έχει πιάσει υστερία, το οποίο μπορεί να διαπιστωθεί έυκολα με το να την ταϊσει κάποιος άλλος π.χ. μία φέτα ψωμί του τοστ χωρίς να είσαι παρουσα, ή πρέπει να μιλήσεις άμεσα με το γιατρό να δείτε τι δεν πάει καλά.

[Josephine]

Έχεις δοκιμάσει κάποιου είδους γιαουρτοπιτάκι, ψωμί ή μπισκότο από ταχίνι/φυστικοβούτυρο που να μην μπορεί να κόψει κομμάτι, αλλά να λιώνει σιγά σιγά στο στόμα της; Έτσι θα αναγκαστεί να καταπιεί, αλλά δεν θα είναι μεγάλο κομμάτι να την ενοχλεί και να το φτύσει.

 

Τις πρώτες εβδομάδες πάντως είναι πολύ θεμιτό και λογικό να φτύνουν τα κομμάτια που θεωρούν μεγάλα για να διαχειριστούν. Σιγά σιγά θα μάθει να καταπίνει και να αλέθει με το στόμα της τα μεγαλύτερα κομμάτια, θα περάσουν ένας-δυο μήνες εξάσκησης μέχρι να μπουκώνει και τεράστιες μπουκιές πια! Εμένα είναι 13 μηνών, τρώει κομμάτια βέβαια από την αρχή, αλλά μετά το πρώτο 2μηνο άρχισε να διαχειρίζεται τεράστιες μπουκιές, τις οποίες κατά λάθος έκοβε τόσο μεγάλες μόνος του. Οπότε ας την να φτύνει ό,τι της φαίνεται μεγάλο, καλώς κάνει. Εσύ πρόσφερε πολλών ειδών τροφές να δεις με τι της αρέσει να πειραματίζεται:

 

ψωμί, γιαουρτοπιτάκια/τυροπιτάκια, μπανάνα, φρυγανιά, μπρόκολο, κεφτεδάκια κ.λπ.

 

Ογκώδη κομμάτια από μαλακές τροφές που λιώνουν στο στόμα είναι ο χοντρικός κανόνας. Όσο πιο αρχάρια στις τροφές τόσο πιο ογκώδες το κομμάτι για να το κρατάει με το χεράκι της και να κόβει όσο θέλει. Αλλά πειραματίσου και με ψωμί/φρυγανιά γιατί με αυτά εξοικειώνονται στο μασούλημα.

[osin]

Εάν δεν υπάρχει κάποιο θέμα στον οισοφάγο, το οποίο θα πρέπει να το δείτε με τον/την παιδίατρό σας, από κει και πέρα δεν καταλαβαίνω γιατί βιαζόμαστε να κάνουν τα παιδιά πράγματα πριν την ώρα τους! Και στο λέω εγώ που έχω περάσει 5,5 μαρτυρικούς μήνες (που μπορώ να στους περιγράψω μια προς μια μέρα) που της κόρης μου δεν της άρεσαν οι γεύσεις των μαγειρευτών φαγητών όταν ξεκινήσαμε τη χορήγηση κρεμων. Απλά το παιδί δεν ήταν έτοιμο. Ξαφνικά (όπως στο λέω, ξαφνικά) μια μέρα ξύπνησε, κι άρχισε να τρώει γενικά τα πάντα, μέχρι και σήμερα, γιατί απλά τότε ένιωσε έτοιμο το παιδί.

Η κόρη μου είναι 17 μηνών σήμερα. Σε πληροφορώ ότι μόλις τον τελευταίο 1,5 μήνα έχω αρχίσει να της δίνω όλα τα φαγητά πια να τα μασάει μόνη της. Και δεν βλέπω πού είναι το κακό και γιατί θα έπρεπε να το κάνω νωρίτερα. Και επειδή τα φρούτα του χειμώνα είναι σκληρά, όταν π.χ. βάζω μήλο τα χορηγώ σε μορφή κρέμας ακόμα και τωρα (απλά δεν θα την κάνω "αλοιφή")!

Ξαναλέω, αν δεν υπάρχει οργανικό θέμα, προσωπικά θεωρώ το παιδί σου μικρό να του χορηγείς φαγητό να το μασάει μόνο του, και δε βρίσκω κάτι το ανησυχητικό. Το δικό μου παιδί στην ηλικία που είναι το δικό σου δεν μπορούσε με τίποτα να μασήσει φαγητό, παρά το γεγονός ότι είχε βγάλει δόντια από πολύ νωρίς. Κατά τη γνώμη μου, μπορείς σιγά-σιγά και μεμονωμένα να δίνεις π.χ. ένα μικρό κομματάκι πατάτας, ένα μικρό κομματάκι μπανάνας, κι ανάλογα με το πώς το διαχειρίζεται το παιδί, προχωράς. Το να κάνει κάτι το παιδί με απόκλιση 2-3 μηνών (+/-) δεν σημαίνει κάτι κακό, κι ούτε φυσικά να περιμένεις ότι το παιδί που μέχρι χθες έτρωγε κρέμα, σήμερα θα μασήσει σουβλάκι. Χρειάζεται να περάσετε από διάφορα ενδιάμεσα και μεταβατικά στάδια στην υφή και την ποιότητα της τροφής, μέχρι να δίνεις την τροφή σε ίδια μορφή με τη δική σας.

Μην αγχώνεσαι, καθόλου όμως!

[Dragonfly]

Δυστυχώς η μπέμπα μου εξακολουθεί να μην τρώει κάτι στερεό. Παλεύω να της δώσω να μασουλήσει κάτι, αλλά δεν έχει συνηθίσει ίσως επειδή τα αλεσμένα τα έχει συνηθίσει πολυ (τώρα είναι ενός έτους) . Φανταστείτε της δίνω μπανανα να κρατάει , τη βάζει στο στόμα, κόβει κομματάκια με τα δοντάκια της αλλά όταν τα καταλαβαίνει στη γλώσσα της τα βγάζει έξω είτε βάζοντας το χέρι της είτε με τη γλώσσα. Έχω απογοητευτεί. Τι να κάνω για να μπορέσω έστω καθυστερημένα να την βάλω να αρχίσει να τρώει φαγητό κανονικά με τα δόντια της και να μπορεί να καταπίνει τη στερεή τροφή;

 

Συμφωνώ με την Osin. Το παιδί είναι μόνο 1 έτους. Για ποιο λόγο "παλεύεις" να της δώσεις να μασουλήσει κάτι; Είναι νωρίς ακόμα. Μην την πιέζεις.

[osin]

Και θα ήθελα να συμπληρώσω και κάτι ακόμα,

αντί να της δίνεις να κρατάει μόνη της τη μπανάνα και να την αφήνεις να βάζει μέσα στο στόμα ανεξέλεγκτη ποσότητα, μπορείς να κόψεις μικρά κομματάκια (που να θεωρείς ότι μπορεί να τα διαχειριστεί) να της τα αφήσεις μπροστά της να τα πάρει με τα χέρια της και να τα φάει μόνη της. Εσύ θες και να αντιληφθεί την ποσότητα που μπορεί να χωρέσει στο στόμα της, και να τη μασήσει και να την καταπιεί, κι όλα αυτά σε μία ηλικία που ακόμα τρώει αλεσμένα.

Θα το πας σιγά σιγά, μία μέρα μια μπουκιά, την επόμενη δύο, τη μεθεπόμενη μπορεί να έχεις πισωγύρισμα (ανάλογα και με το φαγητό). Επιμονή και υπομονή

Δεν υπάρχει περίπτωση να μη φάει στερεά τροφή, μπορεί να τα καταφέρετε σε 1,σε 2, σε 3 μήνες, αλλά θα γίνει, σκέψου το έτσι.

Επίσης, θα ήθελα να σου πω ότι όλο το άγχος που εκπέμπεις, της το μεταφέρεις!

[my1stbaby]

Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τις απαντήσεις.

Βλέπω διάφορα γκρουπ στο φειςμπουκ που συζητάνε οι μητέρες για τα παιδιά τους και βλέπω ότι οι περισσότερες λένε τι τρώει το παιδί τους στην ηλικία της δικιάς μου και βλέπω ότι έχουν προχωρήσει στη στερεά τροφή ήδη (μπιφτέκια κλπ).

Επίσης, ο ΠΟΥ αναφέρει ότι πρέπει από το 10ο μήνα να μπαίνει σιγά σιγά το παιδί στη πιο στερεά τροφή διότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον το παιδί (και οι γονείς) επειδή ίσως έχει συνηθίσει πολύ να τρώει τροφή αλεσμένη. Όπως και γίνεται δηλαδή.

Osin μου αρέσουν τα μηνύματα σου. Μπανάνα όντως της έχω δώσει καθώς και φρυγανιά και πειραματίζεται αλλά μόλις κόβει μεγάλο κομμάτι το βγάζει με τη γλώσσα. Το χειρότερο μου όμως είναι η πνιγμονή. Προχτές προσπάθησα να τη βάλω στο επόμενο επίπεδο για να συνηθίσει σιγά σιγά. Άλεσα κανονικά το φαγητό και μαζί με αυτό ξεχώρισα μια γλυκοπατάτα και μια πατάτα και την έλιωσα λίγο με το πιρουνι , που είναι μεν αλεσμένη τροφή αλλά όχι τόσο πολύ. Φαντάσου ότι ξεκίνησα με αλεσμένη για να με εμπιστευτεί πρώτα - αλλά και να προλάβει να φάει - και σε κάποια φάση που έτυχε και έβαλα κουταλιά με λίγο πιο μη αλεσμένη τροφή αμέσως πήγε να πνιγεί. Οπότε για να φτάσω στα μπιφτέκια θέλω 6+ μήνες ακόμα φουλ προσπάθειας και με πιάνει απογοήτευση.

[New_Demy]

Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τις απαντήσεις.

Βλέπω διάφορα γκρουπ στο φειςμπουκ που συζητάνε οι μητέρες για τα παιδιά τους και βλέπω ότι οι περισσότερες λένε τι τρώει το παιδί τους στην ηλικία της δικιάς μου και βλέπω ότι έχουν προχωρήσει στη στερεά τροφή ήδη (μπιφτέκια κλπ).

Επίσης, ο ΠΟΥ αναφέρει ότι πρέπει από το 10ο μήνα να μπαίνει σιγά σιγά το παιδί στη πιο στερεά τροφή διότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον το παιδί (και οι γονείς) επειδή ίσως έχει συνηθίσει πολύ να τρώει τροφή αλεσμένη. Όπως και γίνεται δηλαδή.

Osin μου αρέσουν τα μηνύματα σου. Μπανάνα όντως της έχω δώσει καθώς και φρυγανιά και πειραματίζεται αλλά μόλις κόβει μεγάλο κομμάτι το βγάζει με τη γλώσσα. Το χειρότερο μου όμως είναι η πνιγμονή. Προχτές προσπάθησα να τη βάλω στο επόμενο επίπεδο για να συνηθίσει σιγά σιγά. Άλεσα κανονικά το φαγητό και μαζί με αυτό ξεχώρισα μια γλυκοπατάτα και μια πατάτα και την έλιωσα λίγο με το πιρουνι , που είναι μεν αλεσμένη τροφή αλλά όχι τόσο πολύ. Φαντάσου ότι ξεκίνησα με αλεσμένη για να με εμπιστευτεί πρώτα - αλλά και να προλάβει να φάει - και σε κάποια φάση που έτυχε και έβαλα κουταλιά με λίγο πιο μη αλεσμένη τροφή αμέσως πήγε να πνιγεί. Οπότε για να φτάσω στα μπιφτέκια θέλω 6+ μήνες ακόμα φουλ προσπάθειας και με πιάνει απογοήτευση.

 

Ειχα παρομοιο θεμα οταν του εδινα να κραταει την τροφη, ητε αυτο ηταν ψωμι, ητε μπισκοτο, δεν μπορουσε να διαχειριστει την ποσοτητα και τα εβγαζε ενω πεινουσε!

Μονη μου δοκιμασα διαφορα..

Πχ αλεθα φρουτοκρεμα κ εκοβα κ ενα φρουτο μαλακο σε κομματακια μεσα.

Εβαζα βρωμη μεσα στο γιαουρτι του.

Εκοβα κεικ μεσα στο γαλα του κτλ

Οσο για το κρεας, 2 χρονων κοντευει και δεν εχει φαει ακομη, ομως κομματακια μικρα μπιφτεκι και πουρε με κομματακια μεσα τρωει κανονικα.

Και πλεον τα μπισκοτα κσι το ψωμι μπορει να τα διαχειριστει.

Δωσε χρονο στο παιδακι, ειναι μικρουλι!

Και δεν ειναι ολα ιδια!

[osin]

my1stbaby, καταρχήν μην επηρεάζεσαι από το τι κάνουν τα άλλα μωρά! Δεν έχουν όλα τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης-εξέλιξης. Εμένα π.χ. την ώρα που άλλα γύρω μας έτρωγαν κρεατοχορτόσουπες η δικιά μου τις έφτυνε σωρηδόν. Όμως, π.χ. η δικιά μου περπάτησε σχεδόν 11+ μηνών, ενώ άλλα περπατάνε 14. Και λοιπόν, τι έγινε;

Η ανάμειξη διαφορετικής υφής τροφής δεν είναι ό,τι καλύτερο (να ανακατέβεις, δηλαδή, λιωμένη κρέμα μαζί με κομματάκια). Η δική μου ακόμα και σήμερα που στον τραχανά της βάζω κομμένο κοτόπουλο, αν εντοπίσει το κοτόπουλο με τη γλώσσα μπορεί να το φτύσει, γιατί αντιλαμβάνεται ότι είναι διαφορετικό από τον τραχανά και δεν ξέρει ότι και αυτό τρώγεται, ή τελος πάντων την ενοχλεί. Το αντιλαμβάνεται ως κάτι "λάθος" στο στόμα και το αποβάλει.

Να δοκιμάσεις να της δώσεις ένα κομματάκι μπιφτέκι (εφόσον σου έχει δώσει το οκ ο γιατρός), αλλά να το έχεις κόψει εσύ, να την αφήσεις να το πάρει μόνη της με το χέρι της και να το φάει. Απλά μην περιμένεις αυτό να είναι το γεύμα της. Να της δώσεις κομματάκια έτοιμα, να την αφήσεις να πειραματιστεί και να μασήσει, και μετά από λίγη ώρα να συμπληρώσεις το γεύμα με αλεσμένο φαγητό.

Πρέπει να της "κάνεις εκπαίδευση" στο μάσημα. Και σιγά-σιγά, μέρα με τη μέρα αυτός ο τρόπος θα γίνει ο βασικός τρόπος διατροφής της.

 

edit: εννοείται ότι συμφωνώ με τον ΠΟΥ, απλά δε λέει ότι στην ηλικία των 10 μηνών δίνεις στο παιδί τη μπανάνα, τη φρυγανιά ή το μπιφτέκι να το φάει μόνο του. Εσύ κόβεις και του δίνεις μικρά κομματάκια τροφής για να τα μασήσει. Το ότι έχει τους κοπτήρες (μπροστινά δόντια) σαφώς και μπορεί να κόψει τις τροφές, αλλά δε σημαίνει ότι είναι σε ηλικία που μπορεί να κρατήσει καλά-σταθερά το φαγητό στο χέρι, να το φέρει στο στόμα και να κόψει επακριβώς την ποσότητα που μπορεί να διαχειριστεί.

[ravT]

Βιάζεσαι. Ο μικρός μου έκοψε τις αλεσμένες 1.5 έτους και μάλιστα πέρασε 2-3 μήνες χωρίς να τρώει ούτε αλεσμένα, ούτε πατημένα, ούτε κομμένα. Δεν έτρωγε τίποτα. Και μετά απ αυτό το μεταβατικό διάστημα, άρχισε να τρώει κανονικότατα σαν μεγάλο παιδί.

Ξέρω παιδί που έτρωγε αλεσμένα μέχρι τα 3 χρόνια του γιατί δεν ήθελε να φάει κανονικό φαγητό. Το κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του για το οτιδήποτε. Εμείς απλά προσπαθούμε και κάνουμε υπομονή. Με την πίεση δεν έχει βγει τίποτα καλό.

[ΑΡΓΚ]

Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τις απαντήσεις.

Βλέπω διάφορα γκρουπ στο φειςμπουκ που συζητάνε οι μητέρες για τα παιδιά τους και βλέπω ότι οι περισσότερες λένε τι τρώει το παιδί τους στην ηλικία της δικιάς μου και βλέπω ότι έχουν προχωρήσει στη στερεά τροφή ήδη (μπιφτέκια κλπ).

Επίσης, ο ΠΟΥ αναφέρει ότι πρέπει από το 10ο μήνα να μπαίνει σιγά σιγά το παιδί στη πιο στερεά τροφή διότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον το παιδί (και οι γονείς) επειδή ίσως έχει συνηθίσει πολύ να τρώει τροφή αλεσμένη. Όπως και γίνεται δηλαδή.

Osin μου αρέσουν τα μηνύματα σου. Μπανάνα όντως της έχω δώσει καθώς και φρυγανιά και πειραματίζεται αλλά μόλις κόβει μεγάλο κομμάτι το βγάζει με τη γλώσσα. Το χειρότερο μου όμως είναι η πνιγμονή. Προχτές προσπάθησα να τη βάλω στο επόμενο επίπεδο για να συνηθίσει σιγά σιγά. Άλεσα κανονικά το φαγητό και μαζί με αυτό ξεχώρισα μια γλυκοπατάτα και μια πατάτα και την έλιωσα λίγο με το πιρουνι , που είναι μεν αλεσμένη τροφή αλλά όχι τόσο πολύ. Φαντάσου ότι ξεκίνησα με αλεσμένη για να με εμπιστευτεί πρώτα - αλλά και να προλάβει να φάει - και σε κάποια φάση που έτυχε και έβαλα κουταλιά με λίγο πιο μη αλεσμένη τροφή αμέσως πήγε να πνιγεί. Οπότε για να φτάσω στα μπιφτέκια θέλω 6+ μήνες ακόμα φουλ προσπάθειας και με πιάνει απογοήτευση.

 

Θα διαφωνησω με τις άλλες μαμάδες και θα επιμείνω να μιλήσεις με το γιατρό σου. Το να φτύνει το παιδί και να μην του αρέσει το φαγητό ή η υφή του, είναι νορμάλ. Το να πνίγεται σε αυτή την ηλικία δεν είναι. Η η στάση σου προκαλεί φοβία και αντίδραση κι ας μην το καταλαβαίνεις, ή όντως κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι θέμα για το αν πρέπει να τρώει το παιδί στερεά ή όχι, και τι θα πάθει αν αργήσει. 12 μηνών το να μπορεί να διαχειριστεί τροφή σε κομματάκια είναι από τις δεξιότητες που έπρεπε να εχει κατακτήσει εφόσον του έχει δωθεί η ευκαιρία, με την έννοια ότι δεν έπρεπε να πνίγεται. Αν έλεγες ότι κλείνει το στόμα, δεν θέλει να φάει ή το φτύνει, θα ήτνα διαφορετικό. Αλλά λες ότι πνίγεται, το οποίο δεν είναι το ίδιο.

 

Επίσης, αν και εμείς οι Ελληνιδες μάνες είμαστε υπερπροστατευτικές με τα μωρά μας, ειδικά σε θέματα φαγητού, ναι η ΠΟΥ εννοεί ακριβως αυτό, ότι ένα παιδί 9-10 μηνών αναπτυξιολογικά μπορεί να πιάσει το μπιφτέκι με το χερι και να το φάει. Μπορεί να το φτύσει, να το πασαλείψει στα μαλλιά του και σε όλο το σπίτι ή να στο πετάξει στα μούτρα, αλλά αναπτυξιολογικά δεν έπρεπε να πνίγεται. Η τουλάχιστον σου μεταφέρω ακριβως αυτό που μου είχε εξηγήσει αναλυτικά η παιδίατρος.

 

To παιδάκι λεει συλλαβές; Γιατί θυμάμαι από γνωστή που πηγαίνει το μικρό της για λογοθεραπείες ότι συχνά αυτά τα δύο σχετίζονται, το πρόβλημα με τα στερεά και η δυσκολία στην ομιλία.

 

Aν δεν έχεις θέμα να διαβάσεις Αγγλικά, δες αυτό για παράδειγμα: http://www.speechlanguagefeeding.com/feeding-milestones-for-children/

[osin]

Τι να πω, ενδεχομένως το παιδί μου να έχει πρόβλημα, λοιπόν, και να μην το έχω αντιληφθεί, αφού 10 μηνών δεν έπιανε τη μπανάνα να τη φάει μόνο του.

 

Από αυτά που εχω καταλάβει εγώ από τις περιγραφές της θεματοθέτριας είναι ότι το πρόβλημα με το συγκεκριμένο μωράκι είναι η μεγάλη ποσότητα που βάζει στο στόμα, και όχι γενικά η στερεά τροφή. Γιατί και η πατάτα αναφέρθηκε ότι χορηγήθηκε μαζί με την κρέμα, οπότε είχαμε μίξη διαφορετικής υφής.

Ενδεχομένως, και πάλι να μην έχω καταλάβει καλά. Τι να πω

[Dragonfly]

Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες για τις απαντήσεις.

Βλέπω διάφορα γκρουπ στο φειςμπουκ που συζητάνε οι μητέρες για τα παιδιά τους και βλέπω ότι οι περισσότερες λένε τι τρώει το παιδί τους στην ηλικία της δικιάς μου και βλέπω ότι έχουν προχωρήσει στη στερεά τροφή ήδη (μπιφτέκια κλπ).

Επίσης, ο ΠΟΥ αναφέρει ότι πρέπει από το 10ο μήνα να μπαίνει σιγά σιγά το παιδί στη πιο στερεά τροφή διότι θα αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον το παιδί (και οι γονείς) επειδή ίσως έχει συνηθίσει πολύ να τρώει τροφή αλεσμένη. Όπως και γίνεται δηλαδή.

 

 

Φιλική συμβουλή, μείνε μακρυά από groups στο fb... Δεν είναι καλή πηγή πληροφόρησης... Δεν ξέρω τι ακριβώς λέει ο ΠΟΥ (ούτε και οι μαμάδες που γράφουν στο fb), αλλά εννοείται ότι θα εισάγεις σιγά σιγά στερεές τροφές. Αλλά την εισαγωγή των στερεών τροφών ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά, όπως και την ποσότητα που πρέπει να δώσει... πχ είχα δει μωρό 1 έτους να του έχουν δώσει να κρατάει μπριζόλα στο χέρι. Και αν πνιγεί με κανένα κομμάτι (που προφανώς δεν μπορεί να μασήσει), μετά θα λέμε ότι το παιδί είχε πρόβλημα;

 

Οπότε εγώ επιμένω ότι είναι νωρίς. Μην το πιέζεις το παιδί (δίνε του σιγά σιγά μικρά κομματάκια μαλακής τροφής να μασουλάει) γιατί στο τέλος θα έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα.

[ΑΡΓΚ]

Τι να πω, ενδεχομένως το παιδί μου να έχει πρόβλημα, λοιπόν, και να μην το έχω αντιληφθεί, αφού 10 μηνών δεν έπιανε τη μπανάνα να τη φάει μόνο του.

 

Από αυτά που εχω καταλάβει εγώ από τις περιγραφές της θεματοθέτριας είναι ότι το πρόβλημα με το συγκεκριμένο μωράκι είναι η μεγάλη ποσότητα που βάζει στο στόμα, και όχι γενικά η στερεά τροφή. Γιατί και η πατάτα αναφέρθηκε ότι χορηγήθηκε μαζί με την κρέμα, οπότε είχαμε μίξη διαφορετικής υφής.

Ενδεχομένως, και πάλι να μην έχω καταλάβει καλά. Τι να πω

 

Θυμαμαι ότι είχα την αγωνία με το πρώτο μου παιδί, γιατί γενικά προτιμούσε τους πουρέδες. Αυτό που έλεγε η παιδίατρος τότε ηταν ότι μας ανησυχεί το να μην μπορεί να φάει, όχι το να μη θέλει. Δηλαδή, το να μην έχει ενδιαφέρον για τη μπανάνα, ΟΚ, μια χαρά. Το να μην μπορεί να πιάσει φαγητό και να το φέρει στο στόμα (ή παιχνιδι προφανως) είναι πρόβλημα. Το να μην θέλει π.χ. να φάει κρέας ή μπρόκολο ή δεν ξέρω τι άλλο, και να μας το φτύσει, μια χαρά. Το να μην μπορεί να καταπιεί τίποτα εκτός από αραιό πουρέ και να δυσανασχετεί ή να πνίγεται, εκεί ίσως κάτι δεν πάει καλά. Προφανώς εφόσον του έχει δωθεί η ευκαιρία του μωρού. Η κόρη μου όταν της δώσαμε για παράδειγμα μπισκότα, μια χαρά τα έπιασε και τα έφαγε τελικά. Δε μας έλυσε το πρόβλημα του ότι δνε έτρωγε κρέας και ήταν δύσκολη στο φαγητό μέχρι τα δύο, αλλά μας έβγαλε απο την απορία αν μπορεί ή δεν μπορεί να καταπιεί.

 

Εγώ από τη θεματοθέτρια κατάλαβα ότι το παιδί πνίγεται λόγω υφής, όχι ποσότητας, και δεν καταλαβαίνει καν πώς να μασησει. Εκτός αν κατάλαβα λάθος;

[Josephine]

Το χειρότερο μου όμως είναι η πνιγμονή. Προχτές προσπάθησα να τη βάλω στο επόμενο επίπεδο για να συνηθίσει σιγά σιγά. Άλεσα κανονικά το φαγητό και μαζί με αυτό ξεχώρισα μια γλυκοπατάτα και μια πατάτα και την έλιωσα λίγο με το πιρουνι , που είναι μεν αλεσμένη τροφή αλλά όχι τόσο πολύ. Φαντάσου ότι ξεκίνησα με αλεσμένη για να με εμπιστευτεί πρώτα - αλλά και να προλάβει να φάει - και σε κάποια φάση που έτυχε και έβαλα κουταλιά με λίγο πιο μη αλεσμένη τροφή αμέσως πήγε να πνιγεί. Οπότε για να φτάσω στα μπιφτέκια θέλω 6+ μήνες ακόμα φουλ προσπάθειας και με πιάνει απογοήτευση.

 

Το να κόψει τα αλεσμένα το μωρό σου και να μάθει να τρώει στερεές, εκτός από την πλουσιότερη διατροφή σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά τα οποία δεν οξειδώνονται λόγω αλέσματος, σκοπό έχει πρωτίστως να καθορίζει μόνο του την ποσότητα τροφής που τρώει μιας και μόνο αυτό ξέρει το σημείο κορεσμού του.

 

Βασικός κανόνας συνεπώς του blw είναι να μην το ταΐζεις εσύ αλλά να αφήνεις ογκώδη κομμάτια τροφής στο πιάτο του και να τα τρώει μόνο του. Θα τα ζουλήξει, θα τα λιώσει, θα τα δοκιμάσει, θα τα φτύσει, θα τα πετάξει στο πάτωμα. Σε λίγες μέρες θα μάθει να τα βάζει στο στόμα, να διαχειρίζεται τις μπουκιές και να τρώει όσο θέλει.

 

Λες -και βλέπω- ότι σε αγχώνει τρελά το θέμα της πνιγμονής. Απευθύνσου στον παιδίατρο σας, ενημερώσου για το gagging, ενημερώσου για πρώτες βοήθειες και επίσης ενημερώσου πόσο εύκολο είναι να πνιγεί με αλεσμένο, με υγρό και με κρέμα.

 

Τέλος, για να σταματήσεις να αγχώνεσαι με το θέμα της πνιγμονής θα πρέπει να σεβαστείς ότι το παιδί φτύνει τις μπουκιές που του είναι πολύ μεγάλες για να τις διαχειριστεί στο στόμα.

 

Ενημερώσου. Όχι από εδώ. Από τον παιδίατρο (εφόσον υποστηρίζει blw) και από έγκυρες πηγές άρθρων σχετικές που έχουν εκτενείς οδηγίες. Δεν είναι πολλά αυτά που πρέπει να μάθεις, δυο τρία πράγματα για να ακολουθήσετε σωστά τη διαδικασία.

 

Για το πόσο νωρίς ή αργά είναι να κόψει τα αλεσμένα θα διαφωνήσω με όλες τις προλαλήσασες. Δεν είναι καθόλου αργά, δεν βλάπτει ιδιαίτερα και να τα συνεχίσει (μόνο τη διατροφή του πρωτίστως) και φυσικά δεν χρειάζεται δόντια γι' αυτό. (btw ο γιος μου 13 μηνών τώρα βγάζει το πρώτο δοντάκι του)

[lazariska]

Εμένα η κόρη μου είναι 5 χρονών τώρα...τα αλεσμένα της τα έκοψα οριστικά 17 μηνών αλλά επειδή ήταν και κάπως κακόφαγη αργήσαμε πολύ να πούμε ότι τρώει νορμάλ ποσότητες.Πιο πριν δε θυμάμαι αν της έδινα έστω μπισκοτάκια ή ψωμάκι αλλά δε νομίζω.Ε δεν έπαθε τίποτα μια χαρά είναι.Ξέρω και παιδιά που μέχρι τα 3 τρώνε αλεσμένα.Μην αγχώνεσαι εγώ πιστεύω ότι είναι νωρίς μετά το χρόνο νομίζω εγώ θα έδινα κομματάκια εκτός αν μου έδειχνε το ίδιο το παιδί ότι θέλει νωρίτερα και μπορεί να τα διαχειριστεί.

[ΑΡΓΚ]

Το να κόψει τα αλεσμένα το μωρό σου και να μάθει να τρώει στερεές, εκτός από την πλουσιότερη διατροφή σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά τα οποία δεν οξειδώνονται λόγω αλέσματος, σκοπό έχει πρωτίστως να καθορίζει μόνο του την ποσότητα τροφής που τρώει μιας και μόνο αυτό ξέρει το σημείο κορεσμού του.

 

Βασικός κανόνας συνεπώς του blw είναι να μην το ταΐζεις εσύ αλλά να αφήνεις ογκώδη κομμάτια τροφής στο πιάτο του και να τα τρώει μόνο του. Θα τα ζουλήξει, θα τα λιώσει, θα τα δοκιμάσει, θα τα φτύσει, θα τα πετάξει στο πάτωμα. Σε λίγες μέρες θα μάθει να τα βάζει στο στόμα, να διαχειρίζεται τις μπουκιές και να τρώει όσο θέλει.

 

Λες και βλέπω ότι σε αγχώνει τρελά το θέμα της πνιγμονής. Απευθύνσου στον παιδίατρο σας, ενημερώσου για το gagging, ενημερώσου για πρώτες βοήθειες και επίσης ενημερώσου πόσο εύκολο είναι να πνιγεί με αλεσμένο, με υγρό και με κρέμα.

 

Τέλος, για να σταματήσεις να αγχώνεσαι με το θέμα της πνιγμονής θα πρέπει να σεβαστείς ότι το παιδί φτύνει τις μπουκιές που του είναι πολύ μεγάλες για να τις διαχειριστεί στο στόμα.

 

Ενημερώσου. Όχι από εδώ. Από τον παιδίατρο (εφόσον υποστηρίζει blw) και από έγκυρες πηγές άρθρων σχετικές που έχουν εκτενείς οδηγίες. Δεν είναι πολλά αυτά που πρέπει να μάθεις, δυο τρία πράγματα για να ακολουθήσετε σωστά τη διαδικασία.

 

Για το πόσο νωρίς ή αργά είναι να κόψει τα αλεσμένα θα διαφωνήσω με όλες τις προλαλήσασες. Δεν είναι καθόλου αργά, δεν βλάπτει ιδιαίτερα και να τα συνεχίσει (μόνο τη διατροφή του πρωτίστως) και φυσικά δεν χρειάζεται δόντια γι' αυτό. (btw ο γιος μου 13 μηνών τώρα βγάζει το πρώτο δοντάκι του)

 

Συμφωνώ απόλυτα γενικά αλλά εδώ είναι πια παιδάκι ενός έτους, όχι βρέφος. Εχει παρέλθει προ πολλού η φάση του blw.

[vtgian]

Καλημέρα!

 

Συμφωνώ με την Αγγεκ, το ίδιο μου είχε πει και η παιδίατρος μας. Αν δεν ξεκινήσεις από την αρχή με BLW(μέθοδος κατά την οποία δεν δίνεις καθόλου αλεσμένα) τότε γύρω στους 8-10 μήνες θα πρέπει να ξεκινήσει σταδιακά η αλλαγή της υφής. Σε αυτή την ηλικία, ακόμα και αν δεν έχουν δόντια, είναι ικανά να διαχειριστούν μαλακά κομμάτια φαγητού. Επίσης η κατάποση δεν λειτουργεί ακόμα όπως στους ενήλικες, είναι ικανά ένα κομμάτι που δεν μπορούν να καταπιούν, να το φτύσουν. Υπάρχουν απλά κάποιες τροφές που πρέπει να αποφεύγονται γιατί "σφηνώνουν" όπως μήλο, καρότο ωμό, σε καμία περίπτωση ξηροί καρποί, σταφύλι (μπορείς να το δώσεις κομμένο στη μέση) και κάποια ακόμα. Σίγουρα παίζει ρόλο η ετοιμότητα κάθε παιδιού αλλά τουλάχιστον σε αυτό όλοι οι παιδιατροι συμφωνουν, στο έτος το παιδί είναι ικανό για μάσηση.

 

Το να μην δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να εξασκήσει αυτή τη δεξιότητα (επειδή φοβούνται οι γονείς) το κρατάει πίσω περισσότερο στην άρθρωση αλλά και στην ετοιμότητα του στομαχιού και του εντέρου στη διάσπαση των τροφών. Είναι γεγονός ότι κάποια παιδιά αρνούνται τη μετάβαση και οι λόγοι μπορούν να είναι πολλοί (έχουν συνηθίσει, έχουν εισπράξει τον φόβο από τους γονείς, υπάρχει πρόβλημα αισθητηριακής ολοκλήρωσης, είναι πίσω σε κινητικές δεξιότητες). Προσωπικά αν 1,5 έτους το παιδί μου δεν μπορούσε να μασήσει, θα το έψαχνα ρωτώντας αρχικά την παιδίατρο ή αναπτυξιολόγο.

 

Σχετικά με τα group του facebook, συμφωνώ, κυκλοφορεί τρομερά μεγάλη παραπληροφόρηση και παρερμηνεία των κατευθύνσεων του ΠΟΥ. Αν κατανοείς αγγλικά, μπορείς μόνη σου να διαβάσεις τις οδηγίες του και να βγάλεις τα συμπεράσματά σου. Αν και παρακολουθώ τέτοιες ομάδες, σπανίως τις λαμβάνω υπόψη. Έχει πάρει το μάτι μου και μια ομάδα μαμάδων για βοήθεια στη μετάβαση από αλεσμένα σε κομμάτια, μάλλον δεν είσαι η μόνη που το αντιμετωπίζεις

 

Το έχω ξαναγράψει, μη δίνετε στο παιδί στο ίδιο γεύμα και αλεσμένα και κομμάτια (έστω σχεδόν αλεσμένα). Τη μια θα καταπιεί αμέσως και την επόμενη θα περιμένει να συμβεί το ίδιο, με αποτέλεσμα να μη το διαχειριστεί καλά και να πνίγεται. Επίσης μη περιμένετε να φάει την ίδια ποσότητα. Στην αρχή οι ποσότητες μη αλεσμένων φαίνονται απίστευτα μικρές σε σχέση με το τι έχετε συνηθίσει να δίνετε στο παιδί. Διατροφικά όμως το αλεσμένο με το μη αλεσμένο, έχουν τεράστια διαφορά σε θρεπτικά στοιχεία.

 

Συνέχισε να δίνεις ενδιάμεσα μικρογεύματα σε κομμάτια (μπανάνα, ψωμί, βρασμένα στικ λαχανικών) και μη βιάζεσαι να περάσεις σε επόμενο επίπεδο αν δεν σιγουρευτείς ότι έχει κατακτήσει αυτό που είναι.

[Dragonfly]

 

Συνέχισε να δίνεις ενδιάμεσα μικρογεύματα σε κομμάτια (μπανάνα, ψωμί, βρασμένα στικ λαχανικών) και μη βιάζεσαι να περάσεις σε επόμενο επίπεδο αν δεν σιγουρευτείς ότι έχει κατακτήσει αυτό που είναι.

 

Συμφωνώ σε αυτό. Μy1stbaby να μην ανακατεύεις αλεσμένη τροφή με μη αλεσμένη. Η εκπαίδευση που θέλεις να κάνεις μπορεί να γίνει σε πρώτη φάση στα ενδιάμεσα γεύματα.

 

Επίσης και μόνο που διαβάζω τον τίτλο ότι σε πιάνει "τρόμος" , καταλαβαίνω ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο. Οπότε κάνε λίγο πίσω και χαλάρωσε και εσύ η ίδια. Δεν σημαίνει ότι αν ξεπεράσουμε κάποιο ορόσημο ήρθε η καταστροφή του κόσμου...

[mkcm]

Κοπέλα μου, μην τρελαίνεσαι άδικα. Έχω δύο παιδιά. 5χρ. και 2χρ. (και τα δύο έβγαλαν το πρώτο τους δόντι μετά τους 11 μήνες, λίγο μετά το δεύτερο και τα δύο επάνω μετά τους 17 μήνες). Η μεγάλη πολύ κακόφαγη, σε σημείο αηδίας. Να πρέπει να κάνουμε τον καραγκιόζη κάθε φορά για να φάει. Εξακολουθεί να είναι έτσι μέχρι σήμερα. 6 μηνών έπαιρνε το ψωμάκι και το μασουλούσε με τα ούλα, 7-8 μηνών της έδινες το κόκκαλο από την μπριζόλα και το χαζοπάλευε. Έτρωγε μπισκοτάκια, μπανάνες, τόστ, κλπ. από 10 μηνών, με τα ούλα ουσιαστικά. 14 μηνών έκοψε τα αλεσμένα.

Ο μικρός. Δώστου φαΐ και πάρτου την ψυχή του. Άδειαζε μπολάρες 300 - 350γρ. σε 5'. Ψωμί στο χέρι έπιασε μετά τους 13 μήνες, μπανάνα - μπισκότο, επίσης, για κόκκαλο μπριζόλας δεν το συζητάμε καν, πριν από κανένα δίμηνο.

Σνακ, όπως τόστ, τυροπιτάκια, κλπ. άρχισε να τρώει μετά τους 15 μήνες. Το αλεσμένο μεσημεριανό δε πριν 1,5 μήνα το έκοψε...

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θέλει το χρόνο του. Όσο εσύ τρελαίνεσαι, τρελαίνεις και το παιδί. Δίνε το ερεθίσματα, αλλά μην κάθεσαι να το "παλεύεις" κιόλας.

Επίσης, δώσε στο παιδί π.χ. την μπανάνα στο χέρι και άστο να βρει μόνο του την ποσότητα που του ταιριάζει. Θα προσπαθήσει 1,2,10 φορές και θα καταλάβει πόσο πρέπει να κόψει για να μην το ενοχλεί η ποσότητα.

[mother_tree]

Δυστυχώς η μπέμπα μου εξακολουθεί να μην τρώει κάτι στερεό. Παλεύω να της δώσω να μασουλήσει κάτι, αλλά δεν έχει συνηθίσει ίσως επειδή τα αλεσμένα τα έχει συνηθίσει πολυ (τώρα είναι ενός έτους) . Φανταστείτε της δίνω μπανανα να κρατάει , τη βάζει στο στόμα, κόβει κομματάκια με τα δοντάκια της αλλά όταν τα καταλαβαίνει στη γλώσσα της τα βγάζει έξω είτε βάζοντας το χέρι της είτε με τη γλώσσα. Έχω απογοητευτεί. Τι να κάνω για να μπορέσω έστω καθυστερημένα να την βάλω να αρχίσει να τρώει φαγητό κανονικά με τα δόντια της και να μπορεί να καταπίνει τη στερεή τροφή;

 

Διάβασε εδώ, πιστεύω θα βοηθηθείς:

 

http://www.babyledweaning.gr/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B7/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%B8%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CF%82/

http://e-paidiatros.eu/textdb.htm

 

 

Συμβουλή μου αν πανικοβάλλεσαι αυτό το αισθάνεται το παιδί!

[my1stbaby]

Και πάλι ευχαριστώ όλες σας.

Κατ αρχήν να διευκρινίσω ότι το παιδί δεν έχει πρόβλημα στην ομιλία που λέει η ΑγγεΚ , το μόνο θέμα μας είναι το θέμα του φαγητού.

Από τον τρόπο που πνίγεται , θεωρώ ότι απλά δεν ξέρει ότι το στερεό φαγητό μπορεί να το καταπιεί και όταν φτάσει στο πίσω μέρος της γλώσσας ή κοντά στον οισοφάγο πιθανόν κάνει κίνηση πνιγμονής για να το βγάλει επειδή ως τώρα το μόνο που τρώει είναι αλεσμένη. Πιθανόν και να μην υπάρχει πραγματικός κίνδυνος γιατί τα κομμάτια που έχουνε μπει στο στόμα της ίσως μπορούν να περάσουν από τον οισοφάγο, αλλά εκείνη δεν το ξέρει. Οπότε κάνει τη κίνηση πνιγμονης και ζορίζεται (κι εγώ μαζί) είτε μέχρι να βγει το κομμάτι είτε μέχρι να φύγει από εκεί που είναι.

Τα δόντια της τα χρησιμοποιεί όταν κόβει κομμάτια μπανάνα ή καμιά φρυγανιά αλλά τα κομματάκια που κόβει συνήθως τα βγάζει, εκτός αν είναι μικρό το κομμάτι και προλάβει να το παπαριάσει με το σάλιο της.

Τη μέθοδο blw την έμαθα πολύ πρόσφατα και μάλλον θα έπρεπε να την εφαρμόσω εξ αρχής γιατί τώρα θεωρώ πως είναι λίγο αργά.

Πάντως μιας και το αναφέρετε πολλές, δεν θα συνδυάσω ξανά αλεσμένη με στερεή τροφή. Θα προσπαθήσω να της δίνω σε ξεχωριστές φάσεις της ημέρας σκέτη στερεή να τη δοκιμάζει μόνη της μέχρι να συνηθίσει.

Όσον αφορά το άγχος για να τη βάλω να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο, είναι και ο ΠΟΥ που το αναφέρει αλλά είναι και η ίδια η φύση ρε παιδιά. Καταλαβάινω ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό αλλά όταν το παιδί έχει ήδη δόντια αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάει σιγά σιγά στο επόμενο επίπεδο να μάθει να μασάει. Και αν δεν της δείξω εγώ πως, μόνη της αποκλείεται να το μάθει.

Και πάλι ευχαριστώ