ΘΗΛΑΣΜΟΣ & CO-SLEEPING

[vera]

Athena ποσο καιρο θηλασες?

 

Το ιδιο προβλημα κι εμεις.......ολο το καλοκαιρι ο μπαμπας κοιμοταν στη βεραντα και για να μη κανω δρομολογια τον πηρα στο κρεββατι μου......ξυπνουσε κανα δυο φορες, επινε λιγο και ξανακοιμοταν....

 

Τωρα προσπαθω να τον βαλω στο δικο του αλλα τζιφος.......ξυπναει συνεχεια και τελικα τον παω μεσα για να κοιμηθω λιγο.......ελα ομως που τον ενοχλει ο μπαμπας και δεν κοιμαται....στην ουσια 3 μερες τωρα κοιμομαστε μετα τις 6 που φευγει ο μπαμπας.......

 

Νομιζω οτι οσο θηλαζει δεν προκειται να κοιμηθει μονος.....διαβαζα καπου μια μεθοδο να κοιμαται το παιδι ολη νυχτα, αλλα αυτο προυποθετει διακοπη νυχτερινου θηλασμου.......και δεν νομιζω να αντεξουμε ουρλιαχτα μεσα στη νυχτα.....

 

Μου φωναζουν ολοι οτι φταιω εγω που τον εμαθα ετσι, να κοψω το γαλα κλπ........λες και θα κοιμαται μονος τοτε!!!

[CHRISTINAP]

Κορίτσια το μωρό μας είναι 21 μηνών και συνεχίζουμε να θηλάζουμε. Το βράδυ κοιμόμαστε μαζί άλλες φορές με τον μπαμπά και άλλες φορές όχι. Το μωρό μας αισθάνεται ασφάλεια μαζί μας και επίσης θηλάζει όποτε θέλει. Εγώ ξεκουράζομαι το βράδυ (πηγαίνω και 8 ώρες την ημέρα στη δουλειά) αφού το πρωϊ δεν θυμάμαι καν πόσες φορές θήλασε το βράδυ. Γιατί όμως κορίτσια θεωρείται ότι είναι αρνητικό να κοιμάται μαζί σας ?

To να κοιμάσαι ή όχι με το παιδί ή τα παιδιά είναι καθαρά πολιτιστικό θέμα. Δηλαδή στην Ιαπωνία ή σε κάποιες φυλές που μεγαλώνουν τα παιδιά με παραδοσιακό τρόπο είναι δεδομένο ότι η μητέρα κοιμάται με το παιδί μέχρι να γεννηθεί το επόμενο και φυσικά το θηλάζει όποτε θέλει. Όταν αναφέρουν σε αυτές τις μητέρες ότι οι Δυτικές μητέρες βάζουν τα παιδιά τους από βρέφη σε χωριστό κρεββάτι και δωμάτιο αυτές θεωρούν ότι οι μητέρες παραμελούν τα παιδιά τους. Επίσης θεωρούν ότι έτσι τα παιδιά δεν μαθαίνουν να αλληλοεπιδρούν με τους άλλους. Είναι τυχαίο ότι οι δικές μας κοινωνίες είναι εξαιρετικά εγωκεντρικές? Σαν συμπέρασμα θέλω να πω ότι όσο μια μητέρα θηλάζει το να κοιμάται με το παιδί είναι η πιο πρακτική λύση αφού ικανοποιεί ταυτόχρονα τόσο τις ανάγκες της μητέρας όσο και του παιδιού. Πάντως έχω ακούσει ότι μετά τα 2 χρόνια που τελείωνουν τα προβλήματα με τα δόντια μπορούν πιο εύκολα να κοιμηθούν σε χωριστό κρεββάτι χωρίς την μαμά. Είναι όμως πολύ γλυκό να κοιμάσαι και να ξυπνάς με το μωράκι σου!!!!

[Athena]

Athena ποσο καιρο θηλασες?

 

2 χρονια.

[Elenia]

αφού το πρωϊ δεν θυμάμαι καν πόσες φορές θήλασε το βράδυ.

 

Αυτό πες το και πάλι... στην αρχή που σηκωνόμουνα ήμουν ράκος το πρωί, ενώ με το σύστημα του κοιμόμαστε μαζί και 5 φορές να με ξυπνησει δεν καταλαβαίνω τίποτα την αλλη μέρα...

μάλλον η φύση τα θέλει δίπλα μας...

[vera]

Χριστινα συμφωνω απολυτα μαζι σου........ειμαι πολυ καλυτερα κι εγω οταν κοιμαται το μωρο μαζι μας.......

 

Με κανουν να αισθανομια τυψεις ομως οι δικοι μου.......και φωναζουν για το γεγονος οτι δεν χρησιμοποιειε σχεδον καθολου το δωματιο του και το κρεββατι του......

 

 

 

Αρα Αθηνα ουσιαστικα μολις τελειωσε ο θηλασμος ο γιος σου πηγε στο κρεββατι του.......πως αποθηλασατε? Μονος του ?

[Elenia]

Με κανουν να αισθανομια τυψεις ομως οι δικοι μου.......και φωναζουν για το γεγονος οτι δεν χρησιμοποιειε σχεδον καθολου το δωματιο του και το κρεββατι του......

 

 

 

Και σε εμένα συμβαίνει... πλέον δεν ασχολούμε με κανέναν, διότι δεν είναι δυνατόν να με καταβάλει κάτι που νομίζω (εκτός αν διαψευθώ) οτι δεν πειράζει κάπου ψυχικά το παιδί...

πόσες και πόσες στην ιστορία κοιμόντουσαν με τα παιδιά τους μαζί λόγω ανάγκης, χώρου κ.α....

εμείς απο την δική μας πλευρά το κάνουμε λόγω αγάπης, επαφής, στοργής... τι κακό είναι αυτό πια;

δεν είπαμε οτι θα φτάσουμε και στην εφηβεία...

σε λίγο καιρό, έστω εως τα 2 τους θα σταματήσει...

[Athena]

Χριστινα συμφωνω απολυτα μαζι σου........ειμαι πολυ καλυτερα κι εγω οταν κοιμαται το μωρο μαζι μας.......

 

Με κανουν να αισθανομια τυψεις ομως οι δικοι μου.......και φωναζουν για το γεγονος οτι δεν χρησιμοποιειε σχεδον καθολου το δωματιο του και το κρεββατι του......

 

 

 

Αρα Αθηνα ουσιαστικα μολις τελειωσε ο θηλασμος ο γιος σου πηγε στο κρεββατι του.......πως αποθηλασατε? Μονος του ?

Κανε οπως νιωθεις.

Πως αποθηλασαμε;;; πολυ δυσκολα.Ο Μαριος δεν ηθελε με τιποτα τοτε,εγω επρεπε ομως να αποθηλασω και ειχα πει οτι θα γινει στα 2 γενεθλια του.Σου ειπα οτι ακομη και σημερα μετα απο 1 μιση σχεδον χρονο μου ζηταει γαλατακι.Ευτυχως ηπιε γαλα για καιρο απο ποτηρι...τωρα ομως το εχει κοψει οριστικα

[CHRISTINAP]

Vera και εμένα με πιέζει το περιβάλλον σε πολλά πράγματα όπως και στο θηλασμό αυτό καθ΄αυτό. Δυστυχώς βλέπεις ότι ελάχιστες μητέρες θηλάζουν τα παιδιά τους μετά τους έξη μήνες, κοιμούνται μαζί τους κλπ και αυτό μας έχει αποξενώσει από αυτό που το ένστικτό μας μας λεει (εκτός από το ένστικτό μας υπάρχει πληθώρα βιβλιογραφίας στο εξωτερικό, αναφέρεται σαν attachment parenting). Δεν είναι δηλαδή μόνο ο θηλασμός μετά τον πρώτο χρόνο, το να κοιμάσαι μαζί κλπ. Είναι γενικότερα ο τρόπος που μεγαλώνεις το παιδί σου. Για παράδειγμα δεν μπορείς να αφήσεις το παιδί σου 6 μηνών και να πας για διακοπές 1 εβδομάδα στην Σαντορίνη, μπορείς? Και όμως έχω γνωστές που το έχουν κάνει. Ίσως το περιβάλλον σου θεωρεί ότι ο τρόπος αυτός που μεγαλώνεις το παιδί σου κάνει τη ζωή σου δύσκολη και για αυτό σε πιέζει. Μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο της Άννας Πατσούρου για τον θηλασμό που αναφέρει και για το co-sleeping. Μπορείς επίσης να κάνεις μια έρευνα στο internet για το attachment parenting και να διαβάσεις. Ακόμα πρέπει να σου πω πως έχω πολλές φίλες που έβαζαν τα παιδιά τους σε χωριστό δωμάτιο από μωρά αλλά μόλις αυτά άρχισαν να περπατάνε και να καταλαβαίνουν άρχισαν και αυτά να ζητάνε να κοιμούνται με την μαμά !!!

[manina]

Χριστινα συμφωνω απολυτα μαζι σου........ειμαι πολυ καλυτερα κι εγω οταν κοιμαται το μωρο μαζι μας.......

 

Με κανουν να αισθανομια τυψεις ομως οι δικοι μου.......και φωναζουν για το γεγονος οτι δεν χρησιμοποιειε σχεδον καθολου το δωματιο του και το κρεββατι του......

 

 

 

?

 

καθολου τυψεις να μην αισθανεσαι. Ο καθενας κανει όπως καταλαβαίνει. Ας το δουμε αναποδα-γιατι να νοιωσω εγω τυψεις που κοιμαμαι με τα παιδια μου?? Ας νοιωσει ο αλλος που δεν το κανει και δεν ξέρει τί χάνει

[SOUNDKAT]

Κοριτσάκια ανοίγω αυτό το θέμα ώστε να συγκεντρώσουμε τις εμπειρίες μας και τις απόψεις μας όσες κοιμόμαστε με τα μωρά μας και θηλάζουμε.

Εγώ προσωπικά έχω βολευτεί πάρα πολύ με αυτή την κατάσταση καθώς το πρωί ούτε που θυμάμαι εάν έχω ξυπνήσει καθόλου το βράδυ...

Αντιμετωπίζω όμως αντιδράσεις από το οικογενειακό περιβάλλον και θα ήθελα και τις δικές σας απόψεις για το θέμα.....

[dooo]

κι εγώ το εφαρμόζω, αλλά χωρίς τον σύζυγο

 

το μόνο "κακό" είναι ότι, επειδή κοιμάμαι μπρούμυτα στυλ βατραχακίου, δε μπορώ να κοιμηθώ στο πλάι θηλάζοντας, κι ας έχω βάλει μαξιλάρι στη πλάτη, για να την στηρίζει. Οπότε, όποτε θηλάζει είμαι κι εγώ ξύπνια, αλλά για λίγο.

Βέβαια, αυτό δε συγκρίνεται με την προηγούμενη κατάσταση, που έπρεπε να σηκωθώ, να τη πάρω στα γόνατά μου, να τη θηλάσω μην έχοντας πού να στηρίξω το κεφάλι μου, να τη ξαναβάλω στη κούνια και να ξαναπέσω για ύπνο.

 

 

Αυτό που παρατήρησα, είναι ότι ο ύπνος μου είναι πολύ ελαφρύς: ξυπνώ στην παραμικρή κίνησή της. Επίσης, έχουμε συγχρονιστεί (ναι! όσο παράξενο κι αν ακούγεται!!). Σχεδόν κάνουμε τους ίδιους sleep cycles! μου έχει τύχει πολλές φορές να ξυπνώ 2-3 δευτερόλεπτα πριν ξυπνήσει κι εκείνη και ζητήσει μαμ.

[Elenikat]

Θα απαντήσω εγώ πρώτη και είμαι σίγουρη ότι θα απαντήσουν και οι υπόλοιπες σύντομα.

 

Μετά από πολλά στάδια τώρα κοιμόμαστε όλοι μαζί και μας αρέσει πολύ.

Και λέω πολλά στάδια γιατί μέχρι 8 μηνών κοιμόταν στην κούνια του και ούτε ξύπναγε όλο το βράδυ!

μετά αρχίσανε τα όργανα και το αντιμετώπισα με όλους τους τρόπους πριν τον πάρω στο κρεβάτι "για να μην συνηθίσει". Το μόνο που κατάφερα ήταν να ξενυχτάω και να είμαι ζόμπι! Στην αρχή βέβαια όταν τον έπαιρνα στο κρεβάτι δεν του άρεσε και δεν το έιχα σα λύση. Μεγαλώνοντας όμως και καταλαβαίνοντας περισσότερα άρχισε να του καλαρέσει και τώρα ξυπνάει κατά τη 1.00 που θα έχουμε πέσει εμείς για ύπνο και τον παίρνουμε μαζί!

Ναι το έχει συνηθίσει πιστεύω. Δεν ξέρω πως θα το κόψω και πότε από τη στιγμή που δεν με ενοχλεί δεν με απσχολεί το θέμα. Αν έρθει άλλο παιδί θα κοιμόμαστε όλοι μαζί! Κοιμόμαστε όλοι πολύ και καλά! η άλλη λύση που προσπάθησ ήταν να κοιμάμαι δίπλα του στο δωμάτιο του αλλά κι εκεί ήθελε να οτν παίρνω δίπλα μου. Και μετά λέω γιατί να κοιμόμαστε οι 2 μας αγκαλιά και όχι οι 3 μας να μαθαίνει και το παιδί ότι η μαμαά και ο μπαμπάς κοιμούνται μαζί και είναι αγαπημένοι με αυτόν ανάμεσά τους!

[Elenikat]

Τελικά απάντησα δεύτερη! Που να προλάβω τη dooo!!!!

 

Πάντως κατέρριψα όλες τις θεωρίες που είχα στην αρχή πριν γεννήσω και τους πρώτους μήνες.

 

'Ισως βοήθησε και ο χαρακτήρας του Αλέκου που σε τέτοια θέματα δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του! Και έκανα πίσω και πήγα με τα νερά του.

Δηλαδή τι σου λένε? και τι τους νοιάζει (συγγνώμη κιόλας...)??? Κι εγώ σε όσους το λέω έχω αρνητική στάση (σημειωτέον οι φίλοι γιατί και η μαμά μου από την αρχή μου έλεγε πάρτον δίπλα σου και η αδερφή μου).

Αλλά ας έρθουν΄εκέινοι να μέινουν ξύπνιοι 2 και 3 ώρες κάθε βράδυ...Εδώ κοιμόμαστε με τα κατοικίδια αγκαλιά δεν θα κοιμόμαστε με τα παιδιά μας?

[Eve]

Εγω ειμαι καπως μπερδεμενη με το θεμα αυτό, εχει τα + και τα - του :

 

 

Για μενα.

+

Είναι πιο ξεκουραστο από το να σηκωνομαι να πηγαινω να τον παιρνω από την κουνια του, να τον ξαναπηγαινω , πολλες φορες μεσα στη νυχτα

-

Όταν ειμαστε οι 3 μας στο κρεβατι ΔΕΝ κοιμαμαι καλυτερα, διοτι μενει ελαχιστος χωρος , ο μικρος απλωνεται και εγω κοιμαμαι παντα ξεσκεπαστη και πανω από μαξιλαρια, πιασμενη και σε πολύ αβολες στασεις.

Επισης κοιμαμαι πολύ ελαφρα, εχω τρελο ανχος και 1-2 φορες εχω ξυπνησει μεσα στον πανικο ότι μου έχει πεσει από το κρεβατι. !

 

Για τον αντρα μου

-

Μαλλον χειροτερα όταν κοιμομαστε ολοι μαζι. Διοτι γενικως δεν τον ακουει όταν ξυπναει τη νυχτα (τρεχω εγω) ενώ όταν τον εχουμε μαζι στο κρεβατι τον ακουει για τα καλα, και δεν εχει και χωρο, κοιμαται ελαφρα..κοκ. Το σεναριο να παει να κοιμη8ει στον καναπε δεν το θελω καθολου, οποτε δεν παιζει.

 

Για τον μικρο.

Για τον ιδιο δεν ξερω τι είναι καλυτερο. Ενώ ξυπναει και θελει να τον παρω (και τον παιρνω), τελικα στο κρεβατι μας δεν κοιμαται πολύ καλα, ξυπναει ισως και πιο συχνα από ότι στο δικο του επειδη είναι στριμωγμενος, ζεσταινεται..κλπ. Βαβαια τον βαζω αμεσως στο στηθος και ηρεμει, αλλα συνολικα ξυπναει συχνοτερα και κλαιει.

 

Μαλλον λοιπον εγω κλεινω προς το ΌΧΙ για το co-sleeping.

Όταν ξυπναει το βραδυ παω και τον παίρνω, τον θηλαζω στην πολυθρονα διπλα στην κουνια του, τον ξαναβαζω πισω. Αυτό οσες φορες αντεχω (εχ8ες το εκανα 2 φορες). Μετα τον παιρνω στο δικο μας.

Είναι πιο κουραστικο, αλλα τουλαχιστον οσο κοιμαμαι, κοιμαμαι καλα! Πριν ξεκινησω δουλεια αντεχα και το εκανα αυτό αρκετες φορές, τώρα 1-2 το πολύ.!

Εσεις που κανετε co-sleeping και σας βολευει το κανετε από την αρχη της νυχτας η τα βαζετε και λιγο στην κουνια τους;

Διοτι εμενα κομαται νωρις (8:30-9:30) , οποτε βρισκω χρονο να κανω διαφορα, να διαβασω, να δω tv, να μεινω με τον αντρα μου..και άλλες πολυτελειες που μεσα στην ημερα είναι ονειρα απατειλα..

[dooo]

Διοτι εμενα κομαται νωρις (8:30-9:30) , οποτε βρισκω χρονο να κανω διαφορα, να διαβασω, να δω tv, να μεινω με τον αντρα μου..και άλλες πολυτελειες που μεσα στην ημερα είναι ονειρα απατειλα..

9.30 συνήθως αποκοιμιέται και η δικιά μου και τη πάω στη κούνια της, γιατί φτάνει με τα παράσημα στο μέτωπο από τα πεσίματα, δε τα μπορώ άλλο

Στο πρώτο ξύπνημα τη παίρνω δίπλα μου.

[Elenikat]

Eve,

 

κι εμείς περάσαμε από το στάδιο αυτό που περιγράφεις.

Νομίζω ότι τώρα είναι καλύτερο για εμάς γιατί δεν πολυξυπνάει όταν κοιμάται μαζί μας. Μόνο όταν είναι να φάει μετά τις 5.30... Κι επίσης δεν τον θηλάζω αν ξυπνήσει πριν από αυτήν την ώρα...

 

Κι εγώ τον βάζω στην αρχή που θα κοιμηθεί στην κούνια (το είχαμε συζητήσει και στο καφέ) αλλά μέχρι τη 1 θα ξυπνησει (τις τελεύταίες 3 βδομάδες). Μπορεί να αλλάξει το πα΄τερν μετά από λίγο καιρό... Πάντως λέω μπορεί, που ξέρεις μπορεί, κάποια νύχτα να μην ξυπνήσει και να συνεχίσει να κοιμάται στην κούνια του...

Πάντως δεν μπορώ να ξενυχτήσω άλλο για να μην κακομάθει το παιδί....

[dooo]

Πάντως λέω μπορεί, που ξέρεις μπορεί, κάποια νύχτα να μην ξυπνήσει και να συνεχίσει να κοιμάται στην κούνια του...

Πάντως δεν μπορώ να ξενυχτήσω άλλο για να μην κακομάθει το παιδί....

ακριβώς τα ίδια. Την ίδια ελπίδα έχω κι εγώ

 

Ίσως αν δε δούλευα, να τα έβλεπα τα πράγματα αλλιώς. Τώρα, με τίποτα (δεν πίνω και καφέδες, μη κοιτάτε που όλο γράφω στο καφέ μας... )

[cruelty]

να πω τη μαυρη αληθεια ψηνομαι πολυ να παρω τον μικρο στο κρεβατι μας αλλα ο Λ κλωτσαει και απο τοτε που εγινε η φαση που του μεινα στα χερια βλεπει εφιαλτες κτλ .Ομως απο την αλλη ο κυριος Λ δε θελει το μικρο για να μη μαθει και μαλ,.... οποτε τον κοιμιζουμε διπλα μας στην κουνια .Μετα ειναι και το αλλο πως προσπαθουμε για 2ο μωρο.Ειμαι ελεινη αλλα αμα μεινω εγκυος με υπουλα μεσα θα φερω τον μικρο στο κρεβατι μας (ιβιλ)

και αμα θελει ο Λ ας παει στον καναπε ,Δε μπορω νυσταζωωωω λεμε ενω ηταν καλοβολος ο μικρος στον υπνο μας εχει γ.... τωρα

[Elenikat]

Αλλά και πάλι ίσως όταν μεγαλώσουν λίγο που θα καταλαβαίνουν να μπορούμε να τους μιλήσουμε και να καταλάβουν ότι κοιμούνται στο κρέβάτι τους.

Καμιά φορά είναι πιο εύκολο να κρίνουμε τα πράγματα αν μπορούμε σαν να μη συμβαίνουν σε εμάς. Και τι εννοώ. Η αδερφή μυο έχει 2 αγόρια 8 και 6 χρονών. Ο μεγάλος ήταν πολύ βολικό μωρό, δεν ξύπναγε τα βράδια, έτρωγε με πρόγραμμα, σταμάτησε να θηλάζει όταν έμεινε έγκυος η αδερφή μυο στο 2ο. Ο μικρός το αντίθετο. Πιο απαιτητικός από μικρός θήλασε μέχρι τα 2 και κάτι και ξυπνουσε κάθε βράδυ και τον έπαιρεν δίπλα της και τον θήλαζε και συνέχιζαν τον ύπνο τους. Συνεχίζει μέχρι και τώρα να ξυπνάει και να πηγαίνει στο διπλό! Και τώρα πάει και ο μεγάλος. Κι εμένα μου φαίνεται πολύ γλυκό! Και το αντιμετωπίζουν πολύ φυσιολογικά και γελάνε με το πώς κοιμάται ο μικρός ο οποίος απλώνει την κορμάρα του κάθετα στο κρεβάτι και δεν αφήνει χώρο για κανέναν άλλον.

 

Γιατί αφού μου φαίνεται πολύ γλυκό στους άλλους να έχω δεύτερες σκέψεις για το δικό μυο το παιδί? Είναι τελικά πώς θα το αντιμετωπίσεις το θέμα, αν είμαστε χαλαρές τότε δεν μας ενοχλεί τίποτα. Αν όχι τότε ψυρίζουμε τα πάντα... Σημειωτέον και τα 2 μου ανήψια είναι πολύ ανεξάρτητα και σίγουρα για τον εαυτό τους παιδιά...Αλλά και πολυ γλυκά και τρυφερά!

[evi_mik]

Κι εμείς ανήκουμε στην κατηγορία τoυ θηλάζουμε και κοιμόμαστε όλοι αγκαλίτσα!

 

Τους πρώτους μήνες κοιμόταν στην κούνια του.

Όταν ξυπνούσε τον θήλαζα και τον ξανάβαζα στο κρεβάτι του. Πόσο καιρό μπορείς να το αντέξεις αυτό???

Μετά διάβασα για τα πλεονεκτήματα του co-sleeping και από τον 6ο μήνα και μετά δεν ένιωθα καμία ενοχή που έπερνα το παιδί μου και κοιμόταν μαζί μου. Συνήθως τον φέρνω στο κρεβάτι μας στις 1:00 (αν με πάρει ο ύπνος καθώς τον θηλάζω) ή στις 4:30 - 5:00 το πρωί.

Για μένα τα πλεονεκτήματα είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα!

Ευτυχώς έχουμε πολύ μεγάλο κρεβάτι!!!! Ο μπαμπάς μας δυσανασχετεί λίγο γιατί έχει περιοριστεί ο χώρος του αλλά τον ανταμείβουν τα πρωινά φιλιά και οι αγκαλιές που του κάνει ο μικρός για να τον ξυπνήσει.

 

Πάντως το ζήτημα του θηλασμού και του ύπνου το είχα συζητήσει και με τη γιαγιά μου (τώρα 88ετών) που θήλασε όλα της τα παιδιά πάνω από 2 χρόνια και όταν τι ρώτησα τι έκανε με το βραδυνό θηλασμό μου είπε πολύ απλά ότι είχε το παιδί και κοιμόταν μαζί της.

 

Εγώ πιστεύω ότι όλα κόβονται!! Όταν είναι η ώρα τους να φύγουν από το κρεβάτι μας, θα φύγουν. Τώρα έχουν ανάγκη από την αγκαλιά μας και τη ζεστασιά μας. Όταν μεγαλώσουν ούτε να τα φιλήσουμε δεν θα καταδέχονται...

Απολαύστε το τώρα!!!!!!!!!

[lst]

Παλιότερα ήμουν της άποψης το παιδί να είναι στο δικό του κρεβάτι για τους γνωστούς λόγους . Μέχρι που διάβασα μια μελέτη που έλεγε ότι στις Ασιατικές χώρες όπου τα παιδιά κοιμούνται μαζί με τους γονείς για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ότι σε άλλες περιοχές, είναι πιο ήρεμα, κοιμούνται πιο ήσυχα και μεγαλώντας, και διάφορα τέτοια.

Αρκεί βέβαια να χωράνε όλοι...Κάποιες φορές που έλειψε ο σύζυγος κοιμηθήκαμε οι 4 (καθότι τρίτεκνη πλέον), αλλά για λίγο ήμουν πολύ αγχωμένη για τη μικρή που είναι πολύ μικρή.

Γενικά, ειμαι υπέρ του να έχεις τα παιδιά κοντα΄σου, αρκεί να μην "καταπιέζονται" τα πράγματα. Πχ ο σύζυγος κοιμάται στον καναπέ για να έχει την άπλα του και αν έρθει κανένα από τα μεγαλύτερα καμιά φορά στο δικό μου κρεβάτι δεν ξέρω πού να τα βάλω. Προχθές ήρθε ο μίκρός (3 ετών) και τον έβαλα κάθετα προς τα πόδια, και εγώ διαγωνίως για να μην υπάρξει αλληλεπίδραση με την μπέμπα.

Γενικά τα κοιμίζω στο κρεβάτι τους, Αλλά αν έρθουν δεν τους λέω όχι, τα αγκαλιάζω και στριμώχνομαι και όταν κοιμηθούν πάω εγώ στο δικό τους (Μια εποχή κοιμόμασταν με το σύζυγο στην κουκέτα

[lst]

και με τη γιαγιά μου (τώρα 88ετών) που θήλασε όλα της τα παιδιά πάνω από 2 χρόνια και όταν τι ρώτησα τι έκανε με το βραδυνό θηλασμό μου είπε πολύ απλά ότι είχε το παιδί και κοιμόταν μαζί της.

 

Η δικιά μου το είχε στην κούνια δίπλα της - άλλωστε είχαν ένα δωμάτιο στο σπίτι με την πεθερά και τη ν΄φη .

Το να πηγαίνει το παιδί σε ξεχωριστό δωμάτιο είναι μόδα από τοτε που άρχισε και η κεντρική θέρμανση και μπορούσε να ζεσταθεί όλο το σπίτι (με μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας βέβαια)

[v@sso]

και εγω κατι αναλογο με την dooo,

κοιμαται μαζι μου χωρις τον μπαμπα,με εχει καταβολεψει γιατι οταν ξυπναει καθε τεταρτο δεν ειναι δυνατον να την κανω βολτες απο την κουνια στο κρεβατι κ το αναποδο

 

εγω παρατηρησα οτι οταν ειμαι διπλα της κοιμαται περισσοτερο χρονο,

προσεξα που γυρναει προς τη μερια μου με κοιταζει κ ξανακοιμαται

ενω αν εκεινη την στιγμη δεν με δει κλαιει

[felinidoc]

Και εμείς μαζί μέ ή χωρίς τον καλό μου...

[aglaia]

Εγώ προσωπικά έχω βολευτεί πάρα πολύ με αυτή την κατάσταση καθώς το πρωί ούτε που θυμάμαι εάν έχω ξυπνήσει καθόλου το βράδυ...

μέχρι το τέλος της 3ης εβδομάδας δεν τον είχα πάρει στο κρεβάτι και ήμουν σαν ζόμπι. Γιατί το έκανα; Ούτε κι εγώ ξέρω, απλά δεν το είχα σκεφτεί, νόμιζα ότι τα μωρά κοιμούντα αλλού! Ένα βράδυ μου είρθε η φλασιά και ένιωσα εντελώς χαζή! Δεν το ξαναέκανα παρά όταν πήγε στο σχολείο (παιδικό) που σταμάτησε να ξυπνά το βράδυ και αν ξυπνούσε, φυσικά ερχόταν στο κρεβάτι (δίπλα το είχα η πρόσβαση ήταν εύκολη, το κρεβάτι χωρίς κάγκελο, κολλημένο).

 

 

Αντιμετωπίζω όμως αντιδράσεις από το οικογενειακό περιβάλλον και θα ήθελα και τις δικές σας απόψεις για το θέμα.....

 

Είναι πάρα πολύ απλό να τους αντιμετωπίσεις, μόλις σου πούνε κάτι συμφωνείς και τους υποχρεώνεις να μείνουν το βράδυ στο σπίτι και να σου φέρνουν το μωρό κάθε φορά που χρειάζεται και να περιμένουν να το πάρουν μόλις τελειώσει ο θηλασμός.

 

Να είσαι σίγουρη ότι θα το σκεφτούν πολύ να το αναφέρουν ξανά.

 

Εννοείται ότι δεν χρειάζεται να ανοίγεις εσύ τέτοιες κουβέντες!