Να παρατήσω τη δουλειά??

[Deena]

http://www.infokids.gr/2015/06/giati-ergazesai-gia-na-plironeis-tin/

 

 

Από το άρθρο θα κρατήσω αυτό που είπε και η Νίκη σε προηγούμενο μήνυμα, αν επιβιώσεις ως εργαζόμενη μαμά τα πρώτα χρόνια που τα παιδιά είναι μικρά, άπαξ και πάνε σχολείο το πλέον υπεύθυνο, λογικό και συνετό είναι να παραμείνεις στην δουλειά σου...

[Dragonfly]

............

[Dragonfly]

να σας πω ότι γενικά το θέμα "ισότητας" για εμένα τελικά αποδείχτηκε μεγάλη μούφα!! δηλ. η γυναίκα στις μέρες μας κάνει ότι έκανε και η γυναίκα δεκαετίες πριν (σπίτι - μεγάλωμα παιδιών κλπ) και προστέθηκε και η δουλειά!! οπότε νομίζω ότι αυτό που φταίει τελικά είναι ότι η γυναίκα βγήκε στην αγορά εργασίας αλλά δεν μοιράστηκαν ισότιμα μεταξύ γυναίκας και άντρα οι λοιπές υποχρεώσεις.. !

 

Δεν συμφωνώ. Βλέπω πλέον πολλά ζευγάρια που ο σύζυγος συμμετέχει εξίσου σε δουλειές-υποχρεώσεις του σπιτιού ή διαθέτουν χρόνο στα παιδιά τους. Το αν θα καταφύγει κάποιος σε νταντά ή γιαγιά έχει να κάνει επειδή και οι δύο σύζυγοι είναι πολλές ώρες εκτός σπιτιού.

[Niki81]

Δεν συμφωνώ. Βλέπω πλέον πολλά ζευγάρια που ο σύζυγος συμμετέχει εξίσου σε δουλειές-υποχρεώσεις του σπιτιού ή διαθέτουν χρόνο στα παιδιά τους. Το αν θα καταφύγει κάποιος σε νταντά ή γιαγιά έχει να κάνει επειδή και οι δύο σύζυγοι είναι πολλές ώρες εκτός σπιτιού.

 

Σε αυτό βοηθησε πολύ και η οικονομικη κριση.Επειδη τυχαινει και είμαι πολύ εξω με τα παιδια μου και παμε πολύ κουνιες από μικρα...πριν 3-4 χρονια κατά κυριο λογο συναντουσες πιτσιρικακια με νταντάδες η γιαγιάδες...ειδικα τα πρωινα.Οταν αρχισαν τα οικονομικα προβλήματα...θες γιατι χειροτερεψαν τα οικονομικα στις οικογενειες ,θες γιατι υπηρξαν μπαμπαδες που μειναν ανεργοι δεν ξερω τι αλλα πλεον βλέπεις πολλους μπαμπαδες με τα παιδακια τα πρωινα.

[Dragonfly]

Εγώ πάντως βλέπω μπαμπάδες παντού. Και στις παιδικές χαρές όπως λες, και στα σούπερμάρκετ και σε παιδικές εκδηλώσεις και σε ενημερώσεις σχολείου (εκεί κάπως λιγότεροι) κτλ. Σίγουρα υπάρχουν και οι περιπτώσεις που έχουν ξεμείνει από το παρελθόν και γυρνάνε σπίτι για να φάνε και να πιουν μόνο κτλ , αλλά νομίζω είναι πλέον η εξαίρεση... Δεν είμαι σίγουρη αν έχει να κάνει με την κρίση. Και νωρίτερα το έβλεπα αυτό (τουλάχιστον στην Αθήνα)

[ferby]

Οχι δεν νομίζω οτι έχει να κάνει με την κρίση.

Είναι θέμα ανθρώπου.Εμένα έρχεται εξίσου αργά το απόγευμα και μετά απο μένα ...αλλα παρόλα αυτά πάει και εκείνος σε δραστηριότητες ('οπως και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι μπαμπάδες) , διότι και κατανοεί οτι όπως και εκείνος είναι κουρασμένος , έτσι θα είμαι και εγώ, αλλά και θέλει και εκείνος να συμμετέχει στην ζωή των παιδιών του.. Θα τα βγάλει έξω για παιχνίδι κλπ Κάποιες φορές πάμε και μαζί έτσι γιατι θέλουμε .

Και σουπερμάρκετ θα παει απο μόνος του και με ρωτά αν θέλουμε κάτι ή αν του πώ να πάει θα πάει.

Δεν είναι οτι δεν γκρινιάζουμε(κάποιες φορές και πολύ) αλλα υπάρχει σεβασμός μεταξύ μας.

Είναι κάποια πράγματα που ξέρει πως μόνο εγω θα τα κάνω άρα απο μόνος του ισορροπεί το χρόνο μας σε αυτά που μπορεί.Αντίστοιχα και εγώ.

 

Σίγουρα δεν θα σιδερώσει, δεν θα σκουπίσει /σφουγγαρίσει αλλα θα βάλει το πιάτο του και το ποτήρι του στο πλυντήριο πιάτων δεν τα αφήνει να τα μαζέψω εγω (δουλεύω -δεν δουλεύω) , μπορεί να απλώσει κάνα ρούχο (εκνευρισμένος δεν λέω.... άλλα πάντα το κάνει) αν τα βρει ξεχασμένα γιατι με πήρε ο ύπνος κλπ κλπ.

 

Μου αρκούν αυτά και πολύ... δεν θα ήθελα να κάνει και κάτι περισσότερο.

Όπως εκνευρίζομαι με τους άντρες που τα θέλουν όλα έτοιμα δουλεύει- δεν δουλεύει η γυναίκα , έτσι δεν μου αρέσει και το άλλο άκρο.

[sofi@p]

και γω θα συμφωνήσω ότι είναι θέμα ανθρώπου το κατά πόσο θα βοηθήσει ένας μπαμπάς την εργαζόμενη σύζυγο. εμείς κάνουμε από κοινού τις δουλειές του σπιτιού (εγώ σε μεγαλύτερο βαθμό) και ασχολούμαστε εξίσου με τα παιδιά. δεν έχουμε γιαγιάδες να βοηθήσουν και όταν είχαμε "νταντά" τη χρησιμοποιούσαμε μόνο για τις ώρες που εργαζόμασταν, όχι απογεύματα ή Σ/K. δε θα δεχόμουν με τίποτα δίπλα μου έναν άντρα που δε θα βοηθούσε σε δουλειές ή παιδιά. δε θα τον παντρευόμουν. είπαμε, πιστεύω στην ισότητα και ο σύζυγος το ίδιο.

και καλό θα ήταν, ως μαμάδες, να περνάμε στα παιδιά μας ότι όλοι πρέπει να βοηθάμε κι ότι οι υποχρεώσεις μιας οικογένειας, μας βαρύνουν εξίσου, είτε είμαστε άντρες είτε γυναίκες

[AthinaP]

να σας πω την αλήθεια βέβαια μου έκανε εντύπωση που λίγες κοπέλες υποστηρίζουν και είναι καλά με την επιλογή τους.. είτε εργάζονται είτε κάθονται σπίτι...

 

Τελικά κάπως έτσι προκύπτει.

 

Επειδή ανέφερθηκες λίγο στο ποια είναι η φύση μας, οι γυναίκες συνήθως δούλευαν και έξω από το σπίτι, μόνο που δεν το θεωρούσαν μισθωτή εργασία. Δηλαδή στις αγροτικές κοινωνίες πάλι είχαν επιπλέον σκληρές αγροτικές εποχιακές εργασίες. Και το νοικοκυριό τους γινόταν με πολύ περισσότερο κόπο από ό,τι σήμερα. Και όμως συνέχιζαν γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Επίσης είχαν έναν κύκλο ανθρώπων στον οποίο μπορούσαν να ποντάρουν και τα παιδιά από την ηλικία των 8 περισσότερο συνεισέφεραν στο σπίτι και στο εισόδημα ακόμα, παρά επιβάρυναν με τα δρομολόγια τα απογευματινά για δραστηριότητες, που έχουμε τώρα. Τουλάχιστον εκείνες οι παλιές γυναίκες είχαν άλλους ρυθμούς, δεν τις "καταπίεζε" καθημερινά ένα ξυπνητήρι.

 

Υπάρχει και η εικονα της αστής των μέσων του 20ου αιώνα που όχι απλά δεν εργαζόταν έξω από το σπίτι, αλλά μπορεί και να είχε ψυχοκόρη για τις δουλειές ενώ η κυρία γέμιζε της μέρες της με κουμ καν. Γενικώς, υπάρχουν διάφορα σενάρια για το αν η γυναίκα είχε γεμάτη τη μέρα της με βαρετές υποχρεώσεις ή όχι.

 

Θέλω να πω ότι αν ζυγίσει κανείς τι είναι ανθρώπινη ανάγκη, τι εννοούμε ισορροπία, τι είναι ευτυχία και πώς τη βρίσκουμε, σε γενικές γραμμές η κάθε κοινωνία βάζει κάποια πλαίσια στα οποία κινείται ο κόσμος.

 

Στην εποχή μας τα πλαίσια είναι το συνταξιοδοτικό, η οικονομική ασφάλεια, η ανάγκη για κοινωνικοποίηση, που μπορεί να καλύπτονται με διαφορετικούς κάθε φορά τρόπους.

 

Ανάλογα και το περιβάλλον της καθεμιάς, αν το γραφείο της είναι μελίσσι, στο οποίο εν μέρει καλύπτεται η ανάγκη της κοινωνικοποίησης, όπως άλλοτε τα λέγανε οι φιλενάδες μαζεύοντας δίπλα δίπλα τα καπνά και ετοιμάζοντας τα παστά για το χειμώνα, ή αν η δουλειά είναι κάτι βαρετό για να πληρώνει τους λογαριασμούς. Έχει διαφορά και η όποια κοινωνικοποίηση είναι μια παράμετρος μόνο, από αυτές που αξιολογεί κάθε γυναικα για να διαπιστώσει τι τελικά την γεμίζει και σε ποιο βαθμό.

[γιαννα!]

Εγω σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση δεν θα ήθελα να δω τον άντρα ΜΟΥ να σφουγγαριζει πλένει πιάτα απλώνει ρούχα κλπ.....με τίποτα όμως.. να ασχοληθεί με τα παιδιά Ναι να τα πάει παιδική χαρά ή σε δραστηριότητες κλπ...Αλλά όχι να κάνει δουλειές σπιτιού......φυσικά εγώ θα του βάλω να φάει εγώ θα τα μαζέψω...Κ αυτό μ'αρέσει. Μ'αρέσει να τον προσέχω... Έτσι κ τον δω με σκούπα στο χέρι ξενερωσα με την μια.....

[mkcm]

Εμένα ο άντρας μου, μοναχοπαίδι και μοναχογιός, μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου ο μπαμπάς του δεν έκανε τίποτα. Ακόμα και τώρα, ούτε νερό δε σηκώνεται ο πεθερός μου να βάλει. Έτσι ήταν και ο σύζυγος. Όταν συγκατοικίσαμε, του εξήγησα ότι εγώ είμαι η γυναίκα του και όχι η μαμά του και ότι το σπίτι είναι ΜΑΣ και όχι ΜΟΥ και αν θέλει να συνεχίσουμε τη συγκατοίκιση και να πάμε στο γάμο τα όσα είχε μάθει έπρεπε απλά να τα ξεχάσει... Έτσι κι έγινε. Και ρούχα απλώνει και ρούχα μαζεύει και ηλεκτρική βάζει και πατζούρια πλένει και βεράντες και τα πάντα.

Αφότου ήρθε το δεύτερο παιδάκι μας, οι δουλειές του σπιτιού έγιναν πιο σύνθετες για μένα, καθώς ο σύζυγος δουλεύει και τα Σάββατο, οπότε του είπα ότι δεν μπορώ μόνη μου κάθε Σάββατο να κατεβάζω όλο το σπίτι παραμελώντας τα παιδιά και προσφέροντάς τους μόνο τα βασικά: άλλαγμα και τάισμα, παρκάροντας τη μεγάλη στην τηλεόραση και το μικρό στο πάτωμα. Ή θα πλακωνόμασταν μαζί στις δουλειές κάθε Παρασκευή απόγευμα και βράδυ ή θα παίρναμε γυναίκα, γιατί το Σ/Κ θέλω να το αφιερώνω ποιοτικά στα παιδιά. Ε, πήραμε μια γυναίκα που έρχεται κάθε 15 μέρες και κάνει τα πάντα κι εμείς συντηρούμε το σπίτι στο μεσοδιάστημα. Καμία σχέση η ποιότητα ζωής σας πληροφορώ. Είναι μεν μια επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό, όμως αξίζει με τα χίλια... Παρόλα αυτά, όσα πρέπει να γίνουν γίνονται ισομερισμένα, με βάση βεβαια και το χρόνο που είμαστε σπίτι (εγώ περισσότερο, με αποτέλεσμα να κάνει και πιο πολλά), όμως ορισμένα είναι διαχωρισμένα: ψώνια, λογαριασμούς, βεράντες και άπλωμα - μάζεμα ο άντρας μου. Μαγείρεμα, πλύσιμο πιάτων, σιδέρωμα, μπάνια και κρεβάτια (συν αλλαγή σεντονιών) εγώ. Ηλεκτρική, ξεσκόνισμα, ντύσιμο - πλύσιμο παιδιών τα αναλαμβάνουμε μαζί.

[Niki81]

Εγω σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση δεν θα ήθελα να δω τον άντρα ΜΟΥ να σφουγγαριζει πλένει πιάτα απλώνει ρούχα κλπ.....με τίποτα όμως.. να ασχοληθεί με τα παιδιά Ναι να τα πάει παιδική χαρά ή σε δραστηριότητες κλπ...Αλλά όχι να κάνει δουλειές σπιτιού......φυσικά εγώ θα του βάλω να φάει εγώ θα τα μαζέψω...Κ αυτό μ'αρέσει. Μ'αρέσει να τον προσέχω... Έτσι κ τον δω με σκούπα στο χέρι ξενερωσα με την μια.....

 

Γιαννα κοριτσι μου εσενα θα σου στειλω τον αντρα μου...στο υπόσχομαι δε θα σε ξενερωσει ποτε...χαχαχα...θα χορτασεις να τον προσεχεις.

 

Κι εμενα ο δικος μου μεγαλωμένος σε μια οικογενεια που δεν εκανε τπτ...η πεθερα μου ακομα και τωρα θελει να τα κανει όλα αυτή...σε σημειο που θεωρει ανικανους τους αλλους να κανουν οτιδήποτε.Φανταζεστε τι παρελαβα.Μετα το γαμο εχουμε κανει αρκετα βηματα προοδου ομολογουμένως.Βεβαια από τη στιγμη που εγω δεν εργαζομαι τα κανω όλα εγω θελοντας και μη...αφενος δε μπορω να αφηνω δουλειες για να τις κανει ο συζυγος όταν γυρισει...εχω και τα θεματα μου...αφετέρου ενταξει αφου είμαι Σπιτι θα ηταν και λιγο γαιδουρια μου υποθετω να περιμενω να σκουπισει ο αντρας μου.Αλλα αυτά τα παππουτσια ρε φιλε...βαλτα στη θεση τους...μη τα αφηνεις μεσα στη μεση....χαχαχα.Φταιω κι εγω...το ομολογω.

 

Επισης εχω κι εγω γυναικα που με βοηθαει μια φορα την εβδομαδα και ναι είναι πολύ μεγαλη βοηθεια ειδικα με τζαμια,πατζουρια,βεραντες,σιδερωμα και γενικα βαριες δουλειες.Οποια μπορει οικονομικα να εχει μια βοηθεια μια φορα στις 15 αξιζει.

[Dragonfly]

Βρε Γιάννα, συγγνώμη κιόλας αλλά όλα τα posts που έχεις γράψει έχουν να κάνουν με το πως υπηρετείς τον άντρα σου και πόσο σου αρέσει... Είσαι σίγουρη ότι αυτό είναι επιλογή δική σου;

[vivien9]

Τελικά οι περισσότεοι άντρες τα ίδια κάνουν. Εγώ τι να πω, που μέχρι πριν λίγο καιρό δουλεύαμε στην ίδια δουλειά, γυρίζαμε μαζί, εγώ έπεφτα με τα μούτρα στις δουλειές, να συγυρίσω , να μαγειρέψω, κι εκείνος καθόταν στο σαλόνι να δει ειδήσεις .. και σκεφτόμουνα, γιατί εν έτει 2012 να σκουπίζει η γυναίκα και να κάθεται ο άντρας??

 

Με τα παιδιά, άλλαξαν ελαφρώς τα πράγματα, με δικούς μου καβγάδες βεβαίως. Καταρχάς δεν δέχομαι να βλέπει τηλεόραση αντί να απασχολεί τα παιδιά όσο κάνω καμιά δουλειά (τα ..αυτονόητα δηλαδή). Κατά δεύτερον του εξήγησα ότι δεν προλαβαίνω και να διαλέξει μια δουλεια να κάνει, διάλεξε το πλυντήριο. Επίσης έχει αναλάβει σούπερ μάρκετ, λογαριασμούς, μπαλκόνια και ως εκεί. Το πιάτο όμως πάλι στο τραπέζι θα μείνει αν δεν γκρινιάξω, ορισμένα πράγματα δύσκολα αλλάζουν

 

 

 

• 
  

 

 

 

• 
  

[mkcm]

Ναι, κι εμένα η πεθερά ό,τι χτίζω μια στο τόσο που θα έρθει θέλει να το γκρεμίσει... Σκηνικό: μπαίνει η κόρη μου στο σπίτι (4 χρ.) και πετάει το μπουφάν στο πάτωμα. "Σήκωσε το μπουφάν σου αγαπούλα μου και βάλτο στη θέση του". Πεθερά σηκώνεται από τον καναπέ και πάει να πάρει το μπουφάν. Εγώ: "Μεταβολή και καναπέ πεθερούλα μου, στη μικρή μιλούσα". Της φάνηκε ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ που έβαλα τη μικρή να σηκώσει το μπουφάν, όπως της φαίνεται αδιανόητο που βάζω τον άντρα μου να πάει τα άπλυτά του στον κάδο ή που τον βάζω να μαζέψει τις κάλτσες, παπούτσια, πουκάμισά του, κλπ.

 

Πάντως, Γιάννα μου, έχω να σου πω, ότι είναι επιλογή σου να "υπηρετείς" τον άντρα σου, αφού έτσι θέλετε να ζείτε και περνάτε καλά, όμως, σκέψου λίγο την τακτική στα παιδιά σου και τις συνέπειες. Αν έχεις κόρη θα μάθει κι αυτή να "υπηρετεί" τον άντρα της κι αν έχεις γιο θα ψάχνει να βρει κι αυτός "υπηρέτρια" και δεν ξέρω κατά πόσο θα τα καταφέρει....

[sofi@p]

αχ, κορίτσια, για αυτό είπα σε προηγούμενο μήνυμα ότι εμείς που μεγαλώνουμε τώρα τα παιδιά μας, είτε αγόρια είτε κορίτσια, πρέπει να τους μάθουμε ότι όλοι συνεισφέρουν, ότι όλοι βοηθάνε.

άσε που το βασικότερο είναι να "δημιουργήσουμε" ενήλικες που θα μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται και να μη βασίζονται σε άλλους για να ζήσουν.

[Dragonfly]

. Αν έχεις κόρη θα μάθει κι αυτή να "υπηρετεί" τον άντρα της κι αν έχεις γιο θα ψάχνει να βρει κι αυτός "υπηρέτρια" και δεν ξέρω κατά πόσο θα τα καταφέρει....

 

αχ, κορίτσια, για αυτό είπα σε προηγούμενο μήνυμα ότι εμείς που μεγαλώνουμε τώρα τα παιδιά μας, είτε αγόρια είτε κορίτσια, πρέπει να τους μάθουμε ότι όλοι συνεισφέρουν, ότι όλοι βοηθάνε.

άσε που το βασικότερο είναι να "δημιουργήσουμε" ενήλικες που θα μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται και να μη βασίζονται σε άλλους για να ζήσουν.

 

Έτσι ακριβώς...

[christina77]

 

Πάντως, Γιάννα μου, έχω να σου πω, ότι είναι επιλογή σου να "υπηρετείς" τον άντρα σου, αφού έτσι θέλετε να ζείτε και περνάτε καλά, όμως, σκέψου λίγο την τακτική στα παιδιά σου και τις συνέπειες. Αν έχεις κόρη θα μάθει κι αυτή να "υπηρετεί" τον άντρα της κι αν έχεις γιο θα ψάχνει να βρει κι αυτός "υπηρέτρια" και δεν ξέρω κατά πόσο θα τα καταφέρει....

 

αχ, κορίτσια, για αυτό είπα σε προηγούμενο μήνυμα ότι εμείς που μεγαλώνουμε τώρα τα παιδιά μας, είτε αγόρια είτε κορίτσια, πρέπει να τους μάθουμε ότι όλοι συνεισφέρουν, ότι όλοι βοηθάνε.

άσε που το βασικότερο είναι να "δημιουργήσουμε" ενήλικες που θα μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται και να μη βασίζονται σε άλλους για να ζήσουν.

 

Συμφωνώ απόλυτα.

[γιαννα!]

Υπηρέτρια??? Έλεος βρε κορίτσια... Απλά δεν δουλεύω και είμαι σπίτι και φυσικά τα κάνω εγώ..θα ήταν τουλάχιστον ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ να δουλεύει ο άλλος και να έρθει να κάνει κ τις δουλειές... φυσικά όπως λέτε εσείς όταν μείναμε μαζί δεν ήταν έτσι..Τώρα με τα παιδιά κάτι κάνει κ αυτός...σούπερ μάρκετ πχ όλοι μαζί. Αλλά όχι και να με πείτε κ υπηρέτρια...Δεν φτύνει αυτός κ σκουπίζω εγώ.... απλά κανω τις δουλειές μου.. οταν δουλευα ειχε επιχειρήσει μια φορά να βράσει ότι μακαρόνια κ ειληκρινα καλύτερα να μην το έκανε.... Εμείς έτσι ζούμε κ ήμαστε ευτυχισμένοι.... Εσάς αν σας αρέσει να βλέπετε τον άντρα σας κ α παιδιά σας με ποδια (αντρακια μιλαω) καλα κάνετε εμένα δεν μου αρέσει εφόσον είμαι σπίτι.... ΑΝ δούλευα σίγουρα θα ήτΑν διαφορετικά....

[ferby]

Γιάννα δεν είναι το γιατί κάνεις τις δουλειές ενω δεν δουλευεις.Ναι θα τις κάνεις και είναι λογικό ότι θα κάνει τα πιο πολλά υπο αυτές τις συνθήκες.

 

Το χάνεις το θέμα όταν μιλάς οτι σε ''ξενερώνει αυτό'' και τώρα με το αντράκια και την ποδιά!

Και εγω αγόρια έχω , οχι δεν θα τους βάλουμε καμία ποδιά , αλλα θα μάθουν 100% να σέβονται και να αγαπούν την γυναίκα τους.

Δεν είναι αντριλίκι το να τα βρίσκω όλα έτοιμα απο την δούλα γυναίκα στο σπίτι.

Σιγά μην τους μαζεύουν και το σώβρακο απο κάτω.

Δεν μπορώ να φανταστώ τα παιδιά μου να συμβιβαστούν με τέτοια ηττοπαθεία και σε ενα τέτοιον βαρετό τρόπο ζωής. Ελπίζω ότι θα έχουν πιο ψηλά τον πήχη για να βρούν και καμιά γυναίκα της προκοπής έξυπνη με χαρά για ζωή για άλλα πράγματα!

 

Ασε το σιδέρωμα και το σφουγγάρισμα..... αλλά το να μαζέψει το πιάτο και το ποτήρι του μαζί και το δικό σου , όχι για να σε ξεκουράσει, αλλα απο σεβασμό και αγάπη προς εσένα (ευγενική χειρονομία λέγεται ) δεν τον κάνει λιγότερο άντρα αλλα Αντρα με Α κεφαλαίο!!!

[mkcm]

Κι εγώ Γιάννα στο ύφος σου αναφέρομαι. Δε νομίζω, πως ένας άντρας ή ένα αγόρι που έχει μάθει στο σπίτι του να σέβεται τα πράγματα και το χώρο του είναι λιγότερο αρσενικό. Νομίζω, πως είτε δουλεύει η μητέρα είτε όχι ο καθένας πρέπει να έχει την ευθύνη των πραγμάτων του.

Για μένα έχει πολύ μεγάλη σημασία ο γιός μου αύριο μεθαύριο να μαζεύει το δωμάτιό του, τα βιβλία του, τα ρούχα του, τα παιχνίδια του, κλπ. και να μην περιμένει τη μαμά να τα κάνει, είτε δουλεύω, είτε όχι. Αν για παράδειγμα, τρέχω πίσω από τον άντρα μου να μαζεύω τις εφημερίδες του, τα παπούτσια, τις κάλτσες του, κλπ. τι παράδειγμα δίνω στο γιό και την κόρη μου;

Δεν είναι και τόσο κομψό άλλωστε, να μιλάς απαξιωτικά για άντρες που συμβάλλουν στο σπίτι. Και αν ανατρέξεις στα προηγούμενα μηνύματά σου αυτό κάνεις.

[babycobra]

αν έχεις γιο και τον μεγαλώνεις έτσι..και περάσει στο πανεπιστήμιο? θα πας μαζί του?

[γιαννα!]

Ωχωχ κορίτσια ήρεμα...περάστε πάνω μου...καταρχήν 2 αγοράκια έχω. .3 χρόνων ο ένας κ 20 μηνών ο άλλος..... ΔΕΝ είπα ΠΟΤΕ ότι του μαζεύω το σώβρακο..........έλεος...Η πατάει τις κάλτσες του την μια στο σαλόνι κ την αλλη στην βεράντα κ πάω από πισο τις μαζεύω...είπαμε να υπάρχει ένας σεβασμός......... φυσικά κ με σέβετΑι κ δεν κάνει τέτοια κ δεν θα ανεχομουν κιόλας τετοιΑ.. Όσο για τους γιους μου ΦΥΣΙΚΑ και πρέπει να μάθουν να μαζεύουν το δωμάτιο τους η Ν μην πετάνε τα παπούτσια τους από εδώ κ απο εκεί....φυσικά όταν πάω να απλώσω ρούχα ερ ονται κ μ δίνουν μανταλάκια..φυσικά μαζεύουν τα παιχνίδια τους (μαζί με τον μπαμπά πάντα αυτο) φυσικά όταν ρίχνουν κάτι κάτω το ρουφαμε με το σκουπακι.. Μέχρι εκεί όμως.ούτε μεγαλώνοντας δεν θα ηθελα να μου σκορπίσουν την σκάλα πχ.θα ξέρουν όμως πως αν πέσει κάτι κάτω το μαζεύουμε......Ναι θα ασχοληθούν με το κήπο μαζί με τον άντρα μ να σκαλίζουν πχ.. Όμως όταν εγώ δεν δουλεύω γιατί είμαι σπίτι κ μεγαλώνω τα Μικρά μου (είναι ακόμη μικρα) δεν μ αρέσει να αφήνω δουλειές για τον αντρ....Κ Ναι με ξημερώνει Δεν ο αντέχω σαν συνείδηση να ξέρω τι τραβάει στη δουλειά να έρχεστε λιώμα και να έχει κ κάτι σπίτι να κάνει...Κ εγώ τι? Θα κάθομαι με ένα τσιγαρο (το έχω κόψει 5 μήνες..εντάξει εδώ τουλάχιστον θέλω μπράβο!!πλάκα κανω) να κάθομαι λοιπόν με ένα τσιγαρο όλη μέρα κ έναν καφέ στο χέρι οκλαδόν μπροστά στην τηλεόραση και το σπίτι να βρωμάει??? Όχι δεν το μπορώ αυτό... Όταν θα έρθει ο άντρας μου το σπίτι θα μυρίζει καθαριοτητα κ φαγητο μαγειρεμένο...όποτε όλο το απόγευμα έχουνε χρόνο να κάνουμε πράγμΑτα που μας ευχαριστούν όλοι μαζί.....

[Dragonfly]

Από αυτά που γράφεις, υποτιμάς τον εαυτό σου και τις γυναίκες γενικότερα.

 

Ρε κορίτσια μας δουλεύετε???? Γιατί κάποιες όχι ο λλες μιλάτε κάπως για τις "χαρωπες νοικοκυρές??????)

Ε ΝΑΙ είμαι μια ΧΑΡΩΠΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ !!!! Ξυπνάω το πρωί φτιάχνω τον καφε στον άντρα μου για να πάει στην δουλειά του. Κατω τις δουλειές μου με την ησυχία μου παίζω με τα παιδιά μου καταβαινουμε κάτω κάνουμε ποδήλατα..παίζουμε μπάλα..κλπ...το μεσιμερι τρώνε τα 2 παιδιά μαζί...Κ εγω στρίβω τραπέζι κ περιμένω τον άντρα μου να φάμε μαζί.. τα απογεύματα κάνουμε πράγματα όλοι παρέα.

 

Ωραία ερώτηση....χαχα!! Φυσικά κ ο άντρας ΜΟΥ δεν θα δεχόταν σε καμία περίπτωση να μην δουλεύει...Ο ίδιος δεν θα το δεχόταν.....ούτε Φυσικά να περνώ εγώ περισσότερα λεφτά από εκείνον...και συμφωνώ άπλυτα σε αυτό..Ίσως γι'αυτό κ ταιριαξαμε κ παντρευτηκαμε επειδή πιστεύουμε σε ίδια πράγματα.. θα έκανε 2 δουλειά η και 3 προκειμένου να βγάζει πςρισσοτερα..Πώς να το πω.. Στους άντρες αρέσει να "νομιζουν" Η και να είναι πιο ψηλά από μια γυναίκα..Κ εγω συμφωνώ με αυτό....Τώρα τι ισότητα μου λέτε εσείς....γι'αυτό τα διαζύγια πάνε βουή. ..... Μην τα ισοπεδοσουμε κιόλας.... ας τον βάλουμε να θυσαλει κιόλας........ φυσικά πρέπει να υπάρχει σεβασμός ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά ο άντρας είναι άντρας...εννοείτε κ η γυναίκα γυναίκα είναι άλλα εγω το βλέπω αλλιώς...Η γυναίκα θέλει χάζια αγκαλιές.. συγχωρέστε με ειληκρινα όσες έχετε αντίθετη άποψη αλλά εγώ είμαι λίγο της πιο παλιάς ιδέας.....Κ ας είμαι 29....

 

Εγω σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση δεν θα ήθελα να δω τον άντρα ΜΟΥ να σφουγγαριζει πλένει πιάτα απλώνει ρούχα κλπ.....με τίποτα όμως.. να ασχοληθεί με τα παιδιά Ναι να τα πάει παιδική χαρά ή σε δραστηριότητες κλπ...Αλλά όχι να κάνει δουλειές σπιτιού......φυσικά εγώ θα του βάλω να φάει εγώ θα τα μαζέψω...Κ αυτό μ'αρέσει. Μ'αρέσει να τον προσέχω... Έτσι κ τον δω με σκούπα στο χέρι ξενερωσα με την μια.....

 

.. Εσάς αν σας αρέσει να βλέπετε τον άντρα σας κ α παιδιά σας με ποδια (αντρακια μιλαω) καλα κάνετε εμένα δεν μου αρέσει εφόσον είμαι σπίτι.... ΑΝ δούλευα σίγουρα θα ήτΑν διαφορετικά....

[γιαννα!]

Και φυσικά θέλω πολύ να δουλέψω.... Παρά πολύ....

[sofi@p]

Ωχωχ κορίτσια ήρεμα...περάστε πάνω μου...καταρχήν 2 αγοράκια έχω. .3 χρόνων ο ένας κ 20 μηνών ο άλλος..... ΔΕΝ είπα ΠΟΤΕ ότι του μαζεύω το σώβρακο..........έλεος...Η πατάει τις κάλτσες του την μια στο σαλόνι κ την αλλη στην βεράντα κ πάω από πισο τις μαζεύω...είπαμε να υπάρχει ένας σεβασμός......... φυσικά κ με σέβετΑι κ δεν κάνει τέτοια κ δεν θα ανεχομουν κιόλας τετοιΑ.. Όσο για τους γιους μου ΦΥΣΙΚΑ και πρέπει να μάθουν να μαζεύουν το δωμάτιο τους η Ν μην πετάνε τα παπούτσια τους από εδώ κ απο εκεί....φυσικά όταν πάω να απλώσω ρούχα ερ ονται κ μ δίνουν μανταλάκια..φυσικά μαζεύουν τα παιχνίδια τους (μαζί με τον μπαμπά πάντα αυτο) φυσικά όταν ρίχνουν κάτι κάτω το ρουφαμε με το σκουπακι.. Μέχρι εκεί όμως.ούτε μεγαλώνοντας δεν θα ηθελα να μου σκορπίσουν την σκάλα πχ.θα ξέρουν όμως πως αν πέσει κάτι κάτω το μαζεύουμε......Ναι θα ασχοληθούν με το κήπο μαζί με τον άντρα μ να σκαλίζουν πχ.. Όμως όταν εγώ δεν δουλεύω γιατί είμαι σπίτι κ μεγαλώνω τα Μικρά μου (είναι ακόμη μικρα) δεν μ αρέσει να αφήνω δουλειές για τον αντρ....Κ Ναι με ξημερώνει Δεν ο αντέχω σαν συνείδηση να ξέρω τι τραβάει στη δουλειά να έρχεστε λιώμα και να έχει κ κάτι σπίτι να κάνει...Κ εγώ τι? Θα κάθομαι με ένα τσιγαρο (το έχω κόψει 5 μήνες..εντάξει εδώ τουλάχιστον θέλω μπράβο!!πλάκα κανω) να κάθομαι λοιπόν με ένα τσιγαρο όλη μέρα κ έναν καφέ στο χέρι οκλαδόν μπροστά στην τηλεόραση και το σπίτι να βρωμάει??? Όχι δεν το μπορώ αυτό... Όταν θα έρθει ο άντρας μου το σπίτι θα μυρίζει καθαριοτητα κ φαγητο μαγειρεμένο...όποτε όλο το απόγευμα έχουνε χρόνο να κάνουμε πράγμΑτα που μας ευχαριστούν όλοι μαζί.....

για πες μας, τί θα γίνει αύριο-μεθαύριο, αν ο γιος σου είναι άνεργος και εργάζεται η νύφη σου. θα αντέχεις να βλέπεις το γιο σου να κάνει αγόγγυστα όλες τις δουλειές του σπιτιού, ως θα οφείλει αφού δεν θα εργάζεται? με όλη την καλή διάθεση ρωτάω :lol: