ΕΡΑΣΜΕΙΟΣ ή I.M. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ??

[ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ 1977]

η αλήθεια είναι ότι και σε μένα γεννήθηκαν κάποιες απορίες (που εννοείται ότι δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις).

όπως για ποιό λόγο κάποιος που θα φύγει σε 2-3 χρόνια μόνιμα στην Αγγλία, επισκέπτεται ένα ελληνογερμανικό σχολείο, όπως η Εράσμειος.

Επίσης, πώς από χτες, που επισκέφτηκε ο άντρας σου το Byron, αμέσως αποφάσισες ότι σε αυτό το σχολείο θα στείλεις το παιδί σου και μάλιστα μιλάς τόσο θερμά για σχολείο που δεν έχεις δει.

 

΄Γλυκειά μου δεν είμαι υποχρεωμένη να σου λύσω όλες τις απορίες σου.Εγώ γιατί δεν ενδιαφέρομαι να ρωτήσω τα προσωπικά καθε αγνώστου?Επίσης επειδή σου περιέγραψα τη σωματική μου κατάσταση (είμαι έγκυος και μέχρι τέλη Αυγούστου θα έχω γεννήσει) θα έπρεπε να αντιληφθείς πως δεν είναι εύκολο να πηγαίνοέρχομαι από την πόλη που βρίσκομαι πόσα χιλιόμετρα για να κάνω όσα ραντεβού είχαμε κανονίσει με τον σύζυγο.Εγώ προσωπικά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον άντρα μου στις επιλογές του και μάλιστα για το συγκεκριμένο εκπαιδευτήριο θα πήγαινα με κλειστά μάτια.Τώρα για το γιατί κάναμε έρευνα αγοράς και σε άλλα σχολεία, συγνώμη που δεν σας ρώτησα.Τέλος η Εράσμειος δεν είναι Γερμανική Σχολή , το ξέραμε εξαρχής όταν κλείσαμε το ραντεβού και η γλυκειά ηλικιωμένη κύρια Βόσσου μας διαβεβαίωσε πως κάνοντας εντατικά μαθήματα το καλοκαίρι γερμανικά δεν θα έχει κανένα προβλημα.Μην απορείτε τόσο λοιπόν γιατί είναι αστείο.

 

υ.γ.Γερμανικά δεν ξέρω, αλλά μπήκα στο google μετάφραση και είδα τί σημαίνει!φιλιά

[Lisbet]

Kαλημέρα κορίτσια. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτησή σας, από κάποια ανεξήγητη διαστροφή, μια που εδώ που ζω εγώ δεν υπάρχει καν ιδιωτικό, πολύ περισσότερο να κάνω και συγκρίσεις ανάμεσά τους.

 

Ωστόσο, οι αναφορές σας σε αυτά τα "τοπ" σχολεία με έχουν ιντριγκάρει και θα ήθελα να ρωτήσω, τι ακριβώς κάνουν και χαίρουν τόσο πολύ της εκτιμήσεώς σας; Ποιο είναι το πρόγραμμα, το σύστημά τους; Όχι για τα ιδιωτικά αδιακρίτως, για αυτά τα "τοπ" που έχουν αναφερθεί ρωτάω (για να καταλάβετε, δεν ήξερα καν ότι υπάρχει διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής και εξεπλάγην όταν το διάβασα, νόμιζα πως αυτά γίνονται στα σχολεία του εξωτερικού μόνο)Έχει φοιτήσει κάποια μαμά η ίδια σε κάποιο από αυτά, ώστε να έχει εμπειρία από πρώτο χέρι; Αν κάποια έχει διάθεση για μια τέτοια συζήτηση.

 

Αυτό που θέλω να καταλάβω είναι τι χάνουν τα παιδιά μου, φοιτώντας στο δημόσιο επαρχιακής πόλης και τι μπορώ, αν μπορώ, να κάνω για να ισοσταθμίσω τη διαφορά. Αν μιλάμε απλά για εξτρα δραστηριότητες, από αυτά είμαστε καλυμμένοι.

[Aimee]

Kαλημέρα κορίτσια. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτησή σας, από κάποια ανεξήγητη διαστροφή, μια που εδώ που ζω εγώ δεν υπάρχει καν ιδιωτικό, πολύ περισσότερο να κάνω και συγκρίσεις ανάμεσά τους.

 

Ωστόσο, οι αναφορές σας σε αυτά τα "τοπ" σχολεία με έχουν ιντριγκάρει και θα ήθελα να ρωτήσω, τι ακριβώς κάνουν και χαίρουν τόσο πολύ της εκτιμήσεώς σας; Ποιο είναι το πρόγραμμα, το σύστημά τους; Όχι για τα ιδιωτικά αδιακρίτως, για αυτά τα "τοπ" που έχουν αναφερθεί ρωτάω (για να καταλάβετε, δεν ήξερα καν ότι υπάρχει διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής και εξεπλάγην όταν το διάβασα, νόμιζα πως αυτά γίνονται στα σχολεία του εξωτερικού μόνο)Έχει φοιτήσει κάποια μαμά η ίδια σε κάποιο από αυτά, ώστε να έχει εμπειρία από πρώτο χέρι; Αν κάποια έχει διάθεση για μια τέτοια συζήτηση.

 

Αυτό που θέλω να καταλάβω είναι τι χάνουν τα παιδιά μου, φοιτώντας στο δημόσιο επαρχιακής πόλης και τι μπορώ, αν μπορώ, να κάνω για να ισοσταθμίσω τη διαφορά. Αν μιλάμε απλά για εξτρα δραστηριότητες, από αυτά είμαστε καλυμμένοι.

 

Lisbet, τι εννοείς ως "τοπ σχολεία";

Έχουμε γράψει την εμπειρία που αποκομίζουμε από ιδιωτικά σχολεία, τόσο ως παλιές μαθήτριες, όσο και ως μαμάδες νυν μαθητών.

 

Δεν γνωρίζω τι γίνεται στο σχολείο της πόλης σου. Εμείς κάνουμε τη σύγκριση του ιδιωτικού σχολείου του παιδιού μας χρησιμοποιώντας ως μέτρο το δημόσιο σχολείο της γειτονιάς μας (Μαρούσι). Με αυτό το μέτρο σύγκρισης, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο δημόσιο σχολείο θα πρόσφερε πολύ λιγότερα σε σχέση με όσα χρειάζεται το παιδί μας: από άποψη οργάνωσης, ερεθισμάτων, εκπαιδευτικών, διδακτικού χρόνου, διδασκαλίας ξένης γλώσσας αλλά και διδασκαλίας των ελληνικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεγάλος αριθμός παιδιών κάνουν φροντιστήριο από το Δημοτικό!

 

Αυτό όμως μπορεί να μην συμβαίνει στο δικό σας σχολείο. Έχει τύχει να ακούσουμε για δημόσια σχολεία με αξιοζήλευτη οργάνωση, που πηγαίνουν πολύ καλά στους διαγωνισμούς και βοηθούν τα παιδιά να προοδεύσουν και να αναπτύξουν πολλές δεξιότητες και ικανότητες.

 

Πάντως, ο γονιός που έχει τον χρόνο να συμβάλλει ενεργά στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του μπορεί να κάνει πολλά! Αφού έχεις τη διάθεση και τον χρόνο να ασχοληθείς με το παιδί σου και να του προσφέρεις δραστηριότητες, τότε έχεις πολύ μικρότερη ανάγκη από το σχολικό πλαίσιο. Όσοι όμως απουσιάζουμε από το σπίτι από τις 08:00-19:00, αναγκαστικά έχουμε λιγότερο χρόνο και διάθεση για να καλύψουμε τα όποια κενά του σχολείου. Άρα, πρέπει να βασιζόμαστε ότι ο σχολικός χρόνος του παιδιού αξιοποιήθηκε βέλτιστα.

[sofi@p]

κορίτσια, χαλαρά....

 

προσωπικά επέλεξα ιδιωτικό σχολείο (παιδικό-νηπιαγωγείο-δημοτικό) για πολλούς λόγους.

 

τα παιδιά μου πηγαίνουν σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό-νηπιαγωγείο της περιοχής μου. θεωρείται από τους καλύτερους της περιοχής. το επέλεξα αφού πήρα γνώμες παιδιάτρου/μαμάδων. ήθελα σταθερότητα στο ωράριο, να μην υπάρχουν απεργίες, να έχω απαιτήσεις για ενημέρωση, να έχει το παιδί μου ερεθίσματα εκτός σχολείου (παραστάσεις/μουσεία/πινακοθήκες κλπ). δεν ήθελα αβεβαιότητα και άγχος για το πού θα πέσω κάθε φορά (στη διάθεση, καλή ή όχι, κάποιας παιδαγωγού να κάνει καλά τη δουλειά της). επέλεξα να μην ταλαιπωρείται το παιδί μου πολύ ώρα μέσα σε σχολικά γιατί είναι μικρής ηλικίας. γι'αυτό δεν το έστειλα σε τοπ παιδικό/νηπιαγωγείο.

 

στο δημοτικό, πάλι ένα κριτήριο για μένα ήταν η απόσταση και το χάσιμο χρονου σε σχολικό. αλλά το βασικό είναι το παιδί μου να ζήσει σε ένα περιβάλλον σταθερό, με οργάνωση, που θα το μάθει να διαβάζει με σύστημα και θα του δώσει εφόδια που θα το αναπτύξουν πολύπλευρα. ήθελα όλα να γίνονται μέσα στο σχολείο στο ολοήμερο πρόγραμμα. ρώτησα και στο δημόσιο της περιοχής και κατάλαβα ότι στην απογευματινή ζώνη ψιλοκάνουν φύλαξη και χάνουν το χρόνο τους περιμένοντας να σχολάσουν. οπότε έπρεπε να τρέχουμε και το απόγευμα σε δραστηριότητες και να εξαντλείται το παιδί. και μετά να έχει και τη μελέτη...

 

τώρα, όσον αφορά στα "τοπ" σχολεία. ε, πώς να το κάνουμε, δεν είναι όλα τα ιδιωτικά σχολεία το ίδιο. σκέψου κάποιο άλλο κλάδο του ιδιωτικού τομέα (πχ ιδιωτικά μαιευτήρια) είναι όλα τα ίδια?? η φήμη του σχολείου χτίζεται από τις επιτυχίες και το επίπεδο των αποφοίτων. οπότε μεταξύ σχολείων της ίδιας περιοχής (για μένα η απόσταση είναι βασικό κριτήριο) επέλεξα ένα σχολείο που θεωρείται από τα καλύτερα ιδιωτικά της Αττικής. αρκεί βέβαια να μπορεί κανείς να ανταπεξέλθει και οικονομικά.

[Lisbet]

Lisbet, τι εννοείς ως "τοπ σχολεία";

Έχουμε γράψει την εμπειρία που αποκομίζουμε από ιδιωτικά σχολεία, τόσο ως παλιές μαθήτριες, όσο και ως μαμάδες νυν μαθητών.

 

Δεν γνωρίζω τι γίνεται στο σχολείο της πόλης σου. Εμείς κάνουμε τη σύγκριση του ιδιωτικού σχολείου του παιδιού μας χρησιμοποιώντας ως μέτρο το δημόσιο σχολείο της γειτονιάς μας (Μαρούσι). Με αυτό το μέτρο σύγκρισης, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο δημόσιο σχολείο θα πρόσφερε πολύ λιγότερα σε σχέση με όσα χρειάζεται το παιδί μας: από άποψη οργάνωσης, ερεθισμάτων, εκπαιδευτικών, διδακτικού χρόνου, διδασκαλίας ξένης γλώσσας αλλά και διδασκαλίας των ελληνικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεγάλος αριθμός παιδιών κάνουν φροντιστήριο από το Δημοτικό!

 

Αυτό όμως μπορεί να μην συμβαίνει στο δικό σας σχολείο. Έχει τύχει να ακούσουμε για δημόσια σχολεία με αξιοζήλευτη οργάνωση, που πηγαίνουν πολύ καλά στους διαγωνισμούς και βοηθούν τα παιδιά να προοδεύσουν και να αναπτύξουν πολλές δεξιότητες και ικανότητες.

 

Πάντως, ο γονιός που έχει τον χρόνο να συμβάλλει ενεργά στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του μπορεί να κάνει πολλά! Αφού έχεις τη διάθεση και τον χρόνο να ασχοληθείς με το παιδί σου και να του προσφέρεις δραστηριότητες, τότε έχεις πολύ μικρότερη ανάγκη από το σχολικό πλαίσιο. Όσοι όμως απουσιάζουμε από το σπίτι από τις 08:00-19:00, αναγκαστικά έχουμε λιγότερο χρόνο και διάθεση για να καλύψουμε τα όποια κενά του σχολείου. Άρα, πρέπει να βασιζόμαστε ότι ο σχολικός χρόνος του παιδιού αξιοποιήθηκε βέλτιστα.

 

Aimee, καταρχάς ευχαριστώ για την ευγενική απάντηση. Να σου πω την αλήθεια, ούτε κι εγώ ξέρω τι θα πει "τοπ" σχολεία, δανείστηκα τη φράση από άλλο μέλος που έχει το παιδί του σε ιδιωτικό. Από ό,τι έχω καταλάβει, σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη, υπάρχουν οικονομικά ιδιωτικά, που τα επιλέγουν οι γονείς γιατί βρίσκουν το σχολείο της γειτονιάς τους εντελώς ακατάλληλο και κάποια ανώτερου επιπέδου, όπου γίνεται άλλου είδους δουλειά. Δεν έχω καμια σχέση με την εκπαίδευση και γι' αυτό έγκειται εκεί η απορία μου, το τι μπορεί να κάνουν ώστε να διαφέρουν τόσο πολύ και τι μπορούμε οι υπόλοιποι να κάνουμε, για να προσφέρουμε ένα μέρος από αυτά που χάνουν τα παιδιά μας πηγαίνοντας στο δημόσιο. Για την ακρίβεια, την περιέργεια μου κίνησαν μηνύματα σαν αυτό:

 

Ενα σχολείο καλό (εννοώ ιδιωτικό) δεν κρίνεται από τις επιτυχίες του στις παν/νιες. Οι μαθητές ενός τέτοιου σχολείου έχουν δυνατότητα να αποκτήσουν άλλη κουλτούρα, να γίνουν μαθητές / πολίτες του κόσμου, να γνωρίσουν πράγματα που σε άλλα σχολεία είναι στη σφαίρα της φαντασίας... Οι μαθητές ενός τέτοιου σχολείου (μεγάλου) μπορούν να εξασκηθούν και να ακονίσουν το μυαλό τους σε πάμπολλες δραστηριότητες που τους προσφέρονται και αλλού δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους.

Οι μαθητές ενός τέτοιου σχολείου πιθανόν να σπουδάσουν κατευθείαν στο εξωτερικό και να μην συμπεριληφθούν στα ποσοστά επιτυχίας του σχολείου, αυτό δεν σημαίνει ότι το σχολείο είχε λιγότερες επιτυχίες. Αντίθετα είχε ένα σεβαστό αριθμό παιδιών που επέλεξαν να φύγουν γιατί είχαν τα προσόντα.

Οταν λοιπόν λέω ότι "φυσάνε" δεν εννοώ ότι παίρνουν άριστα σε καθημερινή βάση, ούτε ότι διαβάζουν πολύ (το αντίθετο μάλιστα, αφού η δουλειά βγαίνει στην τάξη), αλλά εννοώ ότι τα παιδιά αυτά είναι εφοδιασμένα με απίστευτα προσόντα που μελλοντικά θα τους μετατρέψουν σε ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, σκεπτόμενους, μορφωμένους με την πραγματική σημασία της λέξης (και όχι επειδή έτυχε να είναι καλός παπαγάλος ένα παιδί και πέρασε στις παν/νιες, θεωρείται αυτόματα και μορφωμένο και ικανό να σταθεί). Αυτό προσφέρουν τα σχολεία αυτά και δεν είναι η παπαγαλία και η παροδική επιτυχια σε εξετάσεις το καθοριστικό για την επιτυχία ενός ανθρώπου στη ζωή. Τα εφόδια που έχει, οι ξένες γλώσσες, η βαθύτερη μόρφωση, το ανοιχτόμυαλο πνεύμα που αποκτά από τα πρώτα σχολικά του χρόνια, αυτά θα τον κάνουν να "φυσάει" στη ζωή και όχι το περιστασιακό άριστα σε μία εξέταση.

 

Για τις ξένες γλώσσες, ΟΚ, καλυπτόμαστε από φροντιστήρια/ιδιαίτερα...τα υπόλοιπα όμως; Ποια είναι η ύλη, ποιο είναι το σύστημα που ακολουθούν αυτά τα σχολεία;

 

Διότι, παρόλο που παράπονο δεν μπορώ να πω ότι έχω από το σχολείο μας, αν έμενα Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, σίγουρα θα εξέταζα εξονυχιστικά το ζήτημα του καλού ιδιωτικού, μια που οικονομικά το αντέχουμε ως οικογένεια.

[sofi@p]

Aimee, καταρχάς ευχαριστώ για την ευγενική απάντηση. Να σου πω την αλήθεια, ούτε κι εγώ ξέρω τι θα πει "τοπ" σχολεία, δανείστηκα τη φράση από άλλο μέλος που έχει το παιδί του σε ιδιωτικό. Από ό,τι έχω καταλάβει, σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη, υπάρχουν οικονομικά ιδιωτικά, που τα επιλέγουν οι γονείς γιατί βρίσκουν το σχολείο της γειτονιάς τους εντελώς ακατάλληλο και κάποια ανώτερου επιπέδου, όπου γίνεται άλλου είδους δουλειά. Δεν έχω καμια σχέση με την εκπαίδευση και γι' αυτό έγκειται εκεί η απορία μου, το τι μπορεί να κάνουν ώστε να διαφέρουν τόσο πολύ και τι μπορούμε οι υπόλοιποι να κάνουμε, για να προσφέρουμε ένα μέρος από αυτά που χάνουν τα παιδιά μας πηγαίνοντας στο δημόσιο. Για την ακρίβεια, την περιέργεια μου κίνησαν μηνύματα σαν αυτό:

 

 

 

Για τις ξένες γλώσσες, ΟΚ, καλυπτόμαστε από φροντιστήρια/ιδιαίτερα...τα υπόλοιπα όμως; Ποια είναι η ύλη, ποιο είναι το σύστημα που ακολουθούν αυτά τα σχολεία;

 

Διότι, παρόλο που παράπονο δεν μπορώ να πω ότι έχω από το σχολείο μας, αν έμενα Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, σίγουρα θα εξέταζα εξονυχιστικά το ζήτημα του καλού ιδιωτικού, μια που οικονομικά το αντέχουμε ως οικογένεια.

 

φαντάζομαι ότι αυτό που εννοεί η Bobonela είναι ότι σε αυτά τα σχολεία (συνήθως δίγλωσσα) μαθαίνουν τα παιδιά την κουλτούρα άλλων χωρών, κάνουν ανταλλαγές μαθητών, επισκέψεις εκπαιδευτικές σε άλλα κράτη, παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς, έχουν ομίλους ρητορικής, κάνουν ομαδικά projects και παρουσιάσεις σε κοινό κλπ.

οπότε τα σχολεία σου δίνουν εφόδια που ένα δημόσιο ή ένα μικρό ιδιωτικό δεν έχει τη δυνατότητα. αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι μαθητές θα γίνουν αστέρια, απλά αν ένας μαθητής έχει τις δυνατότητες θα εξελιχθεί πολύ περισσότερο σε ένα τέτοιο περιβάλλον και θα του ανοίξει τους ορίζοντες και για άλλα πράγματα.

[ΒΕΡΑ]

Lisbet, τι εννοείς ως "τοπ σχολεία";

Έχουμε γράψει την εμπειρία που αποκομίζουμε από ιδιωτικά σχολεία, τόσο ως παλιές μαθήτριες, όσο και ως μαμάδες νυν μαθητών.

 

Δεν γνωρίζω τι γίνεται στο σχολείο της πόλης σου. Εμείς κάνουμε τη σύγκριση του ιδιωτικού σχολείου του παιδιού μας χρησιμοποιώντας ως μέτρο το δημόσιο σχολείο της γειτονιάς μας (Μαρούσι). Με αυτό το μέτρο σύγκρισης, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο δημόσιο σχολείο θα πρόσφερε πολύ λιγότερα σε σχέση με όσα χρειάζεται το παιδί μας: από άποψη οργάνωσης, ερεθισμάτων, εκπαιδευτικών, διδακτικού χρόνου, διδασκαλίας ξένης γλώσσας αλλά και διδασκαλίας των ελληνικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεγάλος αριθμός παιδιών κάνουν φροντιστήριο από το Δημοτικό!

 

Αυτό όμως μπορεί να μην συμβαίνει στο δικό σας σχολείο. Έχει τύχει να ακούσουμε για δημόσια σχολεία με αξιοζήλευτη οργάνωση, που πηγαίνουν πολύ καλά στους διαγωνισμούς και βοηθούν τα παιδιά να προοδεύσουν και να αναπτύξουν πολλές δεξιότητες και ικανότητες.

 

Πάντως, ο γονιός που έχει τον χρόνο να συμβάλλει ενεργά στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του μπορεί να κάνει πολλά! Αφού έχεις τη διάθεση και τον χρόνο να ασχοληθείς με το παιδί σου και να του προσφέρεις δραστηριότητες, τότε έχεις πολύ μικρότερη ανάγκη από το σχολικό πλαίσιο. Όσοι όμως απουσιάζουμε από το σπίτι από τις 08:00-19:00, αναγκαστικά έχουμε λιγότερο χρόνο και διάθεση για να καλύψουμε τα όποια κενά του σχολείου. Άρα, πρέπει να βασιζόμαστε ότι ο σχολικός χρόνος του παιδιού αξιοποιήθηκε βέλτιστα.

 

Με κάλυψες ΑΠΟΛΥΤΑ! Είναι όλα σχετικά Lisbet. Εμείς στην περιοχή μας δεν έχουμε δημόσιο σχολείο αντίστοιχο του ιδιωτικού. Επίσης είναι και πρακτικοί οι λόγοι γιατί εγώ δε μπορώ να το παραλαμβάνω από το σχολείο στις 4. Σχολάω πιο αργά.

Το δημόσιο σχολείο επίσης δε σε καλύπτει σε γλώσσες. Η Εράσμειος έχει πολύ καλό επίπεδο σε 2 γλώσσες σε σχέση με άλλα ιδιωτικά. Άρα μπορώ να αποφύγω να τρέχω στα φροντιστήρια για ξένες γλώσσες.

Επίσης έχω άνεση να πάρω οποιαδήποτε δασκάλα να μιλήσω για το παιδί (το οποίο δε θα το είχα σε ένα δημόσιο σχολείο).

Άλλο είναι ότι στην απογευματινή ζώνη κάνει δραστηριότητες και διαβάζει ενώ στο ολοήμερο δε θα ήξερα πού θα πέσει και αν θα έκανε κάτι (είναι πού θα πέσεις και περιμένεις και μέχρι το Νοέμβριο για να το μάθεις).

Το περιβάλλον επίσης μου αρέσει πολύ του σχολείου (προσφέρει μια ηρεμία που δεν τη βρίσκεις στα δημόσια των Ιλισσίων, ίσως σε άλλες περιοχές) και οι χώροι είναι πεντακάθαροι. Αυτό έχω δει ότι έχει επιδράσει πολύ θετικά στο παιδί σε συνδυασμό με το οικολογικό πνεύμα του σχολείου. Όταν βλέπει σκουπίδια κάτω δεν το αντέχει. Επίσης έχουν διαγωνισμούς ανακύκλωσης και κάνουν παραστάσεις και παρακολουθούν προγράμματα οικολογικού χαρακτήρα που τα ευαισθητοποιεί. (Όλα αυτά που περιγράφω μέχρι τώρα μπορούν άνετα να ισχύουν και σε ένα δημόσιο σχολείο ... αν υπάρχει η διάθεση από τη διεύθυνση. Απλά για πες εσύ στο δάσκαλο του δημοσίου να κάτσει μέχρι το βράδυ για να ετοιμάσει κάτι ή να έρθει από τις 7 γιατί κάνουν κάθε πρωί συνάντηση οι δάσκαλοι για το τι θα κάνουν μέσα στη μέρα ...).

Επίσης, δε χάνουν ώρες, οπότε δε σκέφτομαι συνέχεια τι να την κάνω.

Κάτι άλλο είναι επίσης αυτό που έλεγε η Bobonela σχετικά με το επίπεδο των παιδιών. Στο δημόσιο σχολείο πάνε όλων των ειδών τα παιδιά με αποτέλεσμα να υπάρχουν και προβληματικα παιδιά μέσα στις τάξεις (είτε μαθησιακές δυσκολίες, είτε επιθετικά, είτε αυτιστικά ...) τα οποία αν δεν τα έχουν οι γονείς φροντισμένα (να έχουν ειδικό δάσκαλο πχ) δημιουργούν προβλήματα στις τάξεις. Ένα σχολείο σαν την Εράσμειο δε θα επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές γιατί έχει πάρα πολλούς μαθητές, δεν έχει ανάγκη να κρατήσει το ένα παιδάκι που δημιουργεί πρόβλημα. Είναι αλήθεια πάντως ότι η τάξη της κόρης μου φυσάει, είναι το ένα παιδάκι καλύτερο από το άλλο. Μπορεί να είναι και τυχαίο τι να πω ... Επίσης στο σχολείο αυτό δεν έχουμε πολύ πλούσια παιδιά που να σνομπάρουν. Είναι σχολείο μέσης τάξης... και αυτό εμένα μου αρέσει.

 

Κάτι άλλο επίσης που έχω δει σαν διαφορά του σχολείου που πάμε σε σχέση με δημόσια (και μη) σχολεία που πάνε φίλοι μας είναι ότι γίνεται πάρα πολλή δουλειά μέσα στο σχολείο και δεν μεταφέρεται πολλή δουλειά στο σπίτι. Από παιδάκια φίλων άκουγα όλη τη χρονιά πόσο πολλή αντιγραφή είχαν, πόση ορθογραφία, πόσες φωτοτυπίες. Είχα φτάσει να αγχώνομαι. Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι εμάς η δουλειά γινόταν μέσα στο σχολείο και αυτό είναι και το σωστό.

 

Επίσης οι δραστηριότητες. Δεν είναι και λίγο το παιδί μέσα στο πρόγραμμα του σχολείου να έχει κάνει γυμναστική σωστή (όχι δίνω μια μπάλα και κάνετε ό,τι θέλετε), να έχει κάνει κολύμβηση και υπολογιστές (με έναν υπολογιστή ανά παιδί). Επίσης πάρα πολλές δραστηριότητες κάνουν και στη ζώνη ... οπότε μπορείς και να μην κάνεις τίποτα εκτός ... Ρωτάω φίλες μου δημοσίων σχολείων και μου λένε ότι είναι ανύπαρκτα τα εικαστικά, η μουσική, η ξένη γλώσσα. Σε εμάς γίνονται κανονικά αυτά τα μαθήματα.

 

Βλέπεις ότι δεν είναι κάτι ουάου που γίνεται στα "τοπ" σχολεία που λέμε. Είναι πολλά μικρά πραγματάκια που γίνονται όμως σωστά. Οπότε το παιδί πάει στο σχολείο του και κάνει αυτά που πρέπει. Θεωρώ ότι ένα καλό δημόσιο σχολείο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από τα "τοπ" σχολεία. Αλλά υπάρχει αυτό το τόσο καλό δημόσιο σχολείο ή είναι μόνο σε κάποιες προνομιούχες περιοχές? (Για να σου δώσω να καταλάβεις είχα πάει σε δημόσιο της περιοχής μου που θεωρείται το καλύτερο στην περιοχή και είχα μιλήσει με το διευθυντή που μου το εκθίαζε. Στο διάλειμμα όμως είδα πολλά παιδιά με πατατάκια και άλλες σαχλαμάρες, δεν είδα κανένα δάσκαλο κοντά στα παιδιά, είδα χύμα τα πρωτάκια με τα εκτάκια ... όλα αυτά με ενόχλησαν. Εσένα μπορεί να μη σε πειράζουν). Εγώ δεν ήθελα να το ρισκάρω με το δημόσιο σχολείο (με το ανάλογο κόστος φυσικά ... εσύ μπορεί επειδή είσαι στην επαρχία να έχεις ένα καλό δημόσιο σχολείο (στην επαρχία συνήθως είναι καλύτερα) ...

[bobonela]

Καλημέρα κι από μένα!

Η ΒΕΡΑ ήταν πλήρως κατατοπιστική! Περιέγραψε ακριβώς αυτό που συμβαίνει στο σχολείο και αντικατοπτρίζει πλήρως τη μέση ελληνική οικογένεια που ενδιαφέρεται για το παιδί της και επενδύει σε αυτό (εφόσον μπορεί).

Επειδή όμως Lisbet σου δημιουργήθηκε η απορία από τα δικά μου γραφόμενα, τα οποία δεν ήταν και πολύ αναλυτικά, καθώς απευθύνονταν σε «γνώστες» του είδους (μαμάδες με παιδιά σε μεγάλα ιδιωτικά), σου παραθέτω κάποια αναλυτικά στοιχεία δραστηριοτήτων και εκπαιδευτικού προγράμματος μεγάλων σχολείων, τα οποία αποτελούν την πρώτη και ίσως καθοριστική ώθηση των παιδιών για την μετέπειτα πορεία τους. Γιατί όταν ένα παιδί έχει γαλουχηθεί από μικρό σε τέτοιες διαδικασίες, έχει έρθει σε επαφή με ξένα πρότυπα, εκτός φυσικά από τα ελληνικά, δεν μπορεί παρά να ξέρει να «στέκεται» άψογα και να κινείται και να λειτουργεί σε ένα πλήρως παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον όπως αυτό του 2020++ που θα βγουν τα παιδιά αυτά στην παραγωγή.

Πρόσεξε όμως, μην παρεξηγηθώ. Δεν κάνω σύγκριση του δημοσίου (είτε στην Αττική είτε αλλού) με το ιδιωτικό. Απλά σε ενημερώνω σʼαυτό που ζήτησες και μπορείς να κρατήσεις ό,τι σε ενδιαφέρει. Αλλωστε οι γνώσεις ποτέ δεν έβλαψαν κανέναν. Κρατάμε πάντα από αυτά που μαθαίνουμε, μόνο αυτό που νομίζουμε ότι μας είναι χρήσιμο.

Παρακάτω σου παραθέτω διάφορες πληροφορίες για το έργο που γίνεται στα παιδιά ενός μεγάλου σχολείου (όλα λίγο πολύ τα μεγάλα σχολεία κινούνται στα ίδια χνάρια) :

<<Το Σχολείο μας υλοποιεί κάθε χρόνο σειρά μαθητικών δραστηριοτήτων με στόχο να καλλιεργήσει την αυτογνωσία και τη φαντασία των μαθητών μας, να αναπτύξει την υπευθυνότητά τους, να προάγει το πνεύμα συνεργασίας, να τους διδάξει την αυτενέργεια και να τους ευαισθητοποιήσει σε κοινωνικά θέματα. Οι δραστηριότητες αυτές υπηρετούν τους βασικούς παιδαγωγικούς στόχους του Σχολείου μας και περιλαμβάνουν προγράμματα που έχουν σχέση με τις τέχνες και τον πολιτισμό, την ευαισθητοποίηση των μαθητών στα σύγχρονα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα και την ανάπτυξη πνεύματος εθελοντισμού και ανιδιοτελούς προσφοράς.

 

Μια άλλη ομάδα δραστηριοτήτων στοχεύει στην εμβάθυνση και εμπέδωση των γνώσεων και των ικανοτήτων που καλλιεργούνται στα προγράμματα σπουδών κάθε τάξης. Αυτό επιτυγχάνεται με προσεκτικά σχεδιασμένες δραστηριότητες βιωματικής μάθησης, ώστε το σχολείο να ενεργοποιήσει τη δημιουργικότητα του μαθητή, να τον μάθει πώς να μαθαίνει, πώς να διαχειρίζεται τη γνώση και την πληροφορία που αποκτά, πώς να ερευνά, πώς να αναλύει και να συνθέτει, πώς να πειραματίζεται και να εφαρμόζει μοντέλα

Το Ακαδημαϊκό Πρόγραμμα του Σχολείου μας υλοποιείται από επιλεγμένο διδακτικό προσωπικό σε κλίμα αρμονικής συνύπαρξης και αλληλοσεβασμού μεταξύ μαθητών – καθηγητών. Στο σχολείο μας λειτουργούν ακαδημαϊκά τμήματα με αντίστοιχους Επικεφαλής (Heads), στα πρότυπα ξένου εκπαιδευτικού συστήματος. Η Διεύθυνση, σε συνεργασία με τους Επικεφαλής, οργανώνουν και συντονίζουν το πρόγραμμα των μαθημάτων, τις εκδηλώσεις και την επιμόρφωση των διδασκόντων. Το έργο των εκπαιδευτικών υποστηρίζεται από σύγχρονες αίθουσες διδασκαλίας (SMART) οι οποίες διαθέτουν όλο τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό, βιβλιοθήκη, πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια Φυσικών Επιστημών, Πληροφορικής και Καλλιτεχνικών, και άρτιες αθλητικές εγκαταστάσεις.

 

Ως υποχρεωτική πρώτη ξένη γλώσσα διδάσκεται η Γερμανική/Αγγλική/Γαλλική (αναλόγως για τι είδους σχολείο μιλάμε), με αυξημένες ώρες εβδομαδιαίας διδασκαλίας. Οι εξειδικευμένοι καθηγητές εφαρμόζουν σύγχρονα προγράμματα διδασκαλίας της Γερμανικής/Αγγλικής/Γαλλικής γλώσσας. Οι μαθητές κατανέμονται σε ολιγομελή τμήματα ανάλογα με το επίπεδο των γνώσεών τους.

 

Το Ακαδημαϊκό Πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης τη διδασκαλία 2ης ξένης γλώσσας. Οι μαθητές κατανέμονται σε τμήματα ανάλογα με το επίπεδο των γνώσεών τους.

 

Το γλωσσικό εργαστήριο (LanguageLαb) και το οπτικοακουστικό κέντρο (MediaCenter) συμβάλλουν σημαντικά στην αποτελεσματική διδασκαλία και την ευκολότερη εκμάθηση των ξένων γλωσσών.

 

Με στόχο την ανάπτυξη της υπευθυνότητας, του πνεύματος συνεργασίας, εθελοντισμού και φιλανθρωπίας καθώς και την ευαισθητοποίηση των μαθητών μας στα προβλήματα που απασχολούν τον σύγχρονο κόσμο (περιβαλλοντικά, κοινωνικά, κ.ά.), υλοποιείται ένα σύνολο δραστηριοτήτων όπως εκπαιδευτικές επισκέψεις, όμιλοι, απογευματινά προγράμματα, ελληνικά και διεθνή προγράμματα και διαγωνισμοί, πολιτιστικές εκδηλώσεις και ομιλίες.

 

 

Πρόγραμμα «Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ»

 

 

Το Σχολείο μας συνεργάζεται με το τμήμα Εκπαίδευσης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και υλοποιεί το Πρόγραμμα «Οικονομία και Εγώ». Οι μαθητές γνωρίzουν βασικές, οικονομικές έννοιες, μαθαίνουν για τις λειτουργίες των αγορών, τη δομή και την οργάνωση των επιχειρήσεων, τους βασικούς οικονομικούς θεσμούς, μελετούν και ερμηνεύουν τα σύγχρονα οικονομικά ζητήματα της επικαιρότητας. Η δραστηριότητα αυτή υλοποιείται στο πλαίσιο των μαθημάτων Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός και Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή.

 

ΟΜΙΛΟΣ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ

 

 

Στον Όμιλο Ρομποτικής οι μαθητές, αξιοποιώντας τον εξοπλισμό των εργαστήριων πληροφορικής του Σχολείου μας, μαθαίνουν να κατασκευάζουν και να προγραμματίζουν ένα robot. Η εκπαιδευτική ρομποτική είναι δραστηριότητα που με όραμα την τεχνολογική καινοτομία βοηθά τους μαθητές να ανακαλύψουν ταλέντα και δεξιότητες, να εργάζονται ομαδοσυνεργατικά και να εξοικειώνονται με την τεχνολογία, τους αυτοματισμούς και τη ρομποτική.Τελικός στόχος του ομίλου είναι η προετοιμασία των μαθητών για τη συμμετοχή τους στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής (http://wrohellas.gr/) που γίνεται κάθε χρόνο με συμμετοχή σχολείων από όλη την Ελλάδα. Οι νικητές του διαγωνισμού ανά κατηγορία (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, Open) εκπροσωπούν τη χώρα μας στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής. (http://www.wroboto.org/).

 

Στο πλαίσιο του ομίλου οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες 2 ή 3 ατόμων. Κάθε ομάδα καλείται να κατασκευάσει χρησιμοποιώντας υλικά της LEGOMindstormsNXT ένα robot. Στη συνέχεια στο προγραμματιστικό περιβάλλον της LEGO προγραμματίζουν την κατασκευή τους ώστε να ολοκληρώνει ζητούμενες δραστηριότητες - δοκιμασίες. Ο εξοπλισμός που απαιτείται προσφέρεται από το Κολλέγιο.

 

Ομιλος Ρητορικού Λόγου)

 

Κάθε χρόνο, ομάδα μαθητών συμμετέχει στο PanhellenicForensicsAssociationTournament, το οποίο διεξάγεται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη εναλλάξ.

Πρόκειται για ένα διαγωνισμό, όπου οι μαθητές των ομίλων Forensics από 16 σχολεία, μέσα από ομιλίες, debate, ομαδική συζήτηση, θεατρικά ντουέτα και εκφραστική ανάγνωση, μαθαίνουν να χειρίζονται με δεξιοτεχνία τον προφορικό λόγο στην αγγλική γλώσσα. Στόχος είναι η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των μαθητών, το ερέθισμα για προσωπική έκφραση μέσα από τον αυτοσχεδιασμό, η ανάπτυξη των γενικών γνώσεών τους, η δημιουργική συμμετοχή στην ομάδα και η σωστή κοινωνικοποίησή τους μέσα σε αυτή. Η ομάδα μας προετοιμάζεται με τη βοήθεια καθηγητών του Αγγλικού τμήματος καθώς και αφοσιωμένων αποφοίτων του σχολείου μας και έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία και εύφημες μνείες.

 

Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να διαλέξουν ανάμεσα στα εξής «λογοαθλήματα»:

• Debate
  
• Original Oratory (προτρεπτικός λόγος)
  
• Oral Interpretation of Literature (εκφραστική ανάγνωση)
  
• Duet Acting (ντουέτο)
  
• Impromptu Speaking (αυθόρμητος λόγος)
  

Μία επιπλέον δραστηριότητα που μπορούν να επιλέξουν οι μαθητές μας είναι το GroupDiscussion. Οι μαθητές ερευνούν επίκαιρα κοινωνικά θέματα και, χρησιμοποιώντας δεξιότητες που έχουν αποκτήσει, συζητούν το θέμα ομαδικά.

 

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΦΥΣΙΚΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ, CERN

 

Οι μαθητές ενημερώνονται για την "ελεγχόμενη" πυρηνική ενέργεια με θέματα που αφορούν τη λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων και των φάσεων του πυρηνικού καυσίμου από την εξόρυξή του μέχρι τη φάση των πυρηνικών αποβλήτων. Επίσης, αναλύεται ο κίνδυνος πυρηνικών ατυχημάτων, η επίδρασή τους στην κοινωνία και το περιβάλλον, η χρήση της "μη ελεγχόμενης" πυρηνικής ενέργειας, δηλαδή ό,τι έχει σχέση με τους πυρηνικούς εξοπλισμούς. Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του CERN, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Πυρηνική Έρευνα, που είναι το μεγαλύτερο και πιο πολύπλοκο επιστημονικό ερευνητικό κέντρο του κόσμου, στο οποίο μελετώνται τα στοιχειώδη σωματίδια που αποτελούν θεμελιώδη συστατικά της ύλης και του οποίου η δραστηριότητα είναι να ανακαλύψει από τί είναι φτιαγμένο το Σύμπαν και πώς λειτουργεί.

Για όσους μαθητές και μαθήτριες του προγράμματος το επιθυμούν, έχει οργανωθεί εκπαιδευτική εκδρομή στην Ελβετία (Γενεύη), όπου θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στο CERN, το μεγαλύτερο πειραματικό ερευνητικό κέντρο θεωρητικής φυσικής του κόσμου.

 

Ταξιδεύοντας στο Δούναβη

 

Πρόκειται για εκπαιδευτικό / ερευνητικό πρόγραμμα που στοχεύει κυρίως:

α) στη γνωριμία των μαθητών της β΄ και γ΄ γυμνασίου με τις ελληνικές παροικίες στο Δούναβη τους τελευταίους αιώνες,

β) στη μελέτη του τρόπου διεξαγωγής του εμπορίου και

γ) στην κατανόηση της συμβολής του παροικιακού ελληνισμού στη συντήρηση του ελληνικού έθνους (παράδοση, εκπαίδευση, θρησκεία, τέχνη…).

Οι μαθητές θα αναλάβουν πρωτοβουλίες και δράσεις τόσο στις κατευθύνσεις της έρευνας όσο και στην ίδια την ερευνητική μεθοδολογία. Θα κατακτήσουν δεξιότητες και μέσα από τη βιωματική –κατά βάση- προσέγγιση της γνώσης αλλά και μέσα από τη δημιουργική τους έκφραση (ηλεκτρονικοί ταξιδιωτικοί ή ιστορικοί χάρτες, ανάληψη ρόλων…) και φυσικά, υπάρχει πάντα η δυνατότητα αυτή η γνωστική περιπέτεια να ολοκληρωθεί με ένα εκπαιδευτικό – ψυχαγωγικό ταξίδι στη Βιέννη, όπου οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν με εξέχοντα μέλη της ελληνικής ομογένειας.>>

Υπάρχουν πάμπολλες δραστηριότητες και όμιλοι που δεν ειναι δυνατόν να σου τους γράψω τώρα. Απλά σου δίνω ένα παράδειγμα διαφορετικότητας στην εκπαίδευση των παιδιών.

[effie_p]

Με κάλυψες ΑΠΟΛΥΤΑ! Είναι όλα σχετικά Lisbet. Εμείς στην περιοχή μας δεν έχουμε δημόσιο σχολείο αντίστοιχο του ιδιωτικού. Επίσης είναι και πρακτικοί οι λόγοι γιατί εγώ δε μπορώ να το παραλαμβάνω από το σχολείο στις 4. Σχολάω πιο αργά.

Το δημόσιο σχολείο επίσης δε σε καλύπτει σε γλώσσες. Η Εράσμειος έχει πολύ καλό επίπεδο σε 2 γλώσσες σε σχέση με άλλα ιδιωτικά. Άρα μπορώ να αποφύγω να τρέχω στα φροντιστήρια για ξένες γλώσσες.

Επίσης έχω άνεση να πάρω οποιαδήποτε δασκάλα να μιλήσω για το παιδί (το οποίο δε θα το είχα σε ένα δημόσιο σχολείο).

Άλλο είναι ότι στην απογευματινή ζώνη κάνει δραστηριότητες και διαβάζει ενώ στο ολοήμερο δε θα ήξερα πού θα πέσει και αν θα έκανε κάτι (είναι πού θα πέσεις και περιμένεις και μέχρι το Νοέμβριο για να το μάθεις).

Το περιβάλλον επίσης μου αρέσει πολύ του σχολείου (προσφέρει μια ηρεμία που δεν τη βρίσκεις στα δημόσια των Ιλισσίων, ίσως σε άλλες περιοχές) και οι χώροι είναι πεντακάθαροι. Αυτό έχω δει ότι έχει επιδράσει πολύ θετικά στο παιδί σε συνδυασμό με το οικολογικό πνεύμα του σχολείου. Όταν βλέπει σκουπίδια κάτω δεν το αντέχει. Επίσης έχουν διαγωνισμούς ανακύκλωσης και κάνουν παραστάσεις και παρακολουθούν προγράμματα οικολογικού χαρακτήρα που τα ευαισθητοποιεί. (Όλα αυτά που περιγράφω μέχρι τώρα μπορούν άνετα να ισχύουν και σε ένα δημόσιο σχολείο ... αν υπάρχει η διάθεση από τη διεύθυνση. Απλά για πες εσύ στο δάσκαλο του δημοσίου να κάτσει μέχρι το βράδυ για να ετοιμάσει κάτι ή να έρθει από τις 7 γιατί κάνουν κάθε πρωί συνάντηση οι δάσκαλοι για το τι θα κάνουν μέσα στη μέρα ...).

Επίσης, δε χάνουν ώρες, οπότε δε σκέφτομαι συνέχεια τι να την κάνω.

Κάτι άλλο είναι επίσης αυτό που έλεγε η Bobonela σχετικά με το επίπεδο των παιδιών. Στο δημόσιο σχολείο πάνε όλων των ειδών τα παιδιά με αποτέλεσμα να υπάρχουν και προβληματικα παιδιά μέσα στις τάξεις (είτε μαθησιακές δυσκολίες, είτε επιθετικά, είτε αυτιστικά ...) τα οποία αν δεν τα έχουν οι γονείς φροντισμένα (να έχουν ειδικό δάσκαλο πχ) δημιουργούν προβλήματα στις τάξεις. Ένα σχολείο σαν την Εράσμειο δε θα επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές γιατί έχει πάρα πολλούς μαθητές, δεν έχει ανάγκη να κρατήσει το ένα παιδάκι που δημιουργεί πρόβλημα. Είναι αλήθεια πάντως ότι η τάξη της κόρης μου φυσάει, είναι το ένα παιδάκι καλύτερο από το άλλο. Μπορεί να είναι και τυχαίο τι να πω ... Επίσης στο σχολείο αυτό δεν έχουμε πολύ πλούσια παιδιά που να σνομπάρουν. Είναι σχολείο μέσης τάξης... και αυτό εμένα μου αρέσει.

 

Κάτι άλλο επίσης που έχω δει σαν διαφορά του σχολείου που πάμε σε σχέση με δημόσια (και μη) σχολεία που πάνε φίλοι μας είναι ότι γίνεται πάρα πολλή δουλειά μέσα στο σχολείο και δεν μεταφέρεται πολλή δουλειά στο σπίτι. Από παιδάκια φίλων άκουγα όλη τη χρονιά πόσο πολλή αντιγραφή είχαν, πόση ορθογραφία, πόσες φωτοτυπίες. Είχα φτάσει να αγχώνομαι. Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι εμάς η δουλειά γινόταν μέσα στο σχολείο και αυτό είναι και το σωστό.

 

Επίσης οι δραστηριότητες. Δεν είναι και λίγο το παιδί μέσα στο πρόγραμμα του σχολείου να έχει κάνει γυμναστική σωστή (όχι δίνω μια μπάλα και κάνετε ό,τι θέλετε), να έχει κάνει κολύμβηση και υπολογιστές (με έναν υπολογιστή ανά παιδί). Επίσης πάρα πολλές δραστηριότητες κάνουν και στη ζώνη ... οπότε μπορείς και να μην κάνεις τίποτα εκτός ... Ρωτάω φίλες μου δημοσίων σχολείων και μου λένε ότι είναι ανύπαρκτα τα εικαστικά, η μουσική, η ξένη γλώσσα. Σε εμάς γίνονται κανονικά αυτά τα μαθήματα.

 

Βλέπεις ότι δεν είναι κάτι ουάου που γίνεται στα "τοπ" σχολεία που λέμε. Είναι πολλά μικρά πραγματάκια που γίνονται όμως σωστά. Οπότε το παιδί πάει στο σχολείο του και κάνει αυτά που πρέπει. Θεωρώ ότι ένα καλό δημόσιο σχολείο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από τα "τοπ" σχολεία. Αλλά υπάρχει αυτό το τόσο καλό δημόσιο σχολείο ή είναι μόνο σε κάποιες προνομιούχες περιοχές? (Για να σου δώσω να καταλάβεις είχα πάει σε δημόσιο της περιοχής μου που θεωρείται το καλύτερο στην περιοχή και είχα μιλήσει με το διευθυντή που μου το εκθίαζε. Στο διάλειμμα όμως είδα πολλά παιδιά με πατατάκια και άλλες σαχλαμάρες, δεν είδα κανένα δάσκαλο κοντά στα παιδιά, είδα χύμα τα πρωτάκια με τα εκτάκια ... όλα αυτά με ενόχλησαν. Εσένα μπορεί να μη σε πειράζουν). Εγώ δεν ήθελα να το ρισκάρω με το δημόσιο σχολείο (με το ανάλογο κόστος φυσικά ... εσύ μπορεί επειδή είσαι στην επαρχία να έχεις ένα καλό δημόσιο σχολείο (στην επαρχία συνήθως είναι καλύτερα) ...

 

Aγαπητή Lisbet,

 

όπως βλέπεις μας έδωσες αφορμή για να παραθέσουμε η καθεμία τις απόψεις της και τους προβληματισμούς της. Με κάλυψαν οι προλαλήσασες BEΡΑ, Aimee και bobonela, στο τι προσφέρει ένα καλό ιδιωτικό, άλλωστε με τα κορίτσια και σε άλλες συζητήσεις έχουμε ανταλλάξει απόψεις και πληροφορίες προσπαθώντας η κάθε μία με το δικό της χαρακτήρα, και ιδιοσυγκρασία, ΕΝΑ κοινό όμως πράγμα: το καλό των παιδιών μας. Καμία από εμάς (φαντάζομαι!) δεν είναι εκατομμυριούχος, όμως εάν μπορείς να δώσεις κάτι παραπάνω στο παιδί σου, θα το κάνεις. Εγώ δεν θα μιλήσω για το τι δίνει ένα καλό σχολείο αφενός γιατί τα είπαν πολύ αναλυτικά τα κορίτσια, αφετέρου γιατί προσωπικά επειδή η κόρη μου τώρα θα πάει νηπιαγωγείο, έχω εμπειρία μόνό από πολύ καλό παιδικό σταθμό. Θα παραθέσω όμως 3-4 μεγάλα μειονεκτήματα του δημοσιο σχολείου γενικότερα και της γειτονιάς μου ειδικότερα.

Το καλό δημόσιο σχολείο που πηγαίναμε εμείς κάποτε δεν υπάρχει. Κατά κανόνα τουλάχιστον, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αρχικώς οι μειώσεις μισθών σε δάσκαλους και καθηγητές έχει επιφέρει μείωση του ενδιαφέροντός τους και του ζήλου τους για τη δουλειά τους. (οι εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα, αλλά είναι μόνο εξαιρέσεις). Επίσης αυτό που ακούω και ξέρω δυστυχώς και παραδείγματα, είναι ότι δάσκαλοι-καθηγητές που είχαν κριθεί ακατάληλοι για διδασκαλία γιατί π.χ. έχουν ψυχική νόσο, έχουν βγει πλέον από τα γραφεία και διδάσκουν. (έχω 2 παραδείγματα στο φιλικό μου κύκλο). Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί διαγωνισμός για καθηγητές έχει να διενεργηθεί από το 2008! Στη φύλαξη επίσης, μπαίνει πάντα ο πιο άχρηστος δάσκαλος που ο διευθυντής δεν θέλει να του αναθέσει κανονικό τμήμα. Στο δημόσιο της γειτονιάς μου η δασκάλα της φύλαξης είναι σαν ημικαθυστερημένη,στην καλύτερη περίπτωση, γύρω στα 60.

Άλλο θέμα είναι οι υποδομές. Μπορεί κάποιον να μην τον ενδιαφέρουν οι υπολογιστές, και ομολογώ κι εγώ ότι δεν είναι η πρώτη μου προτεραιότητα. Όμως θα σου πω την εμπειρία μου από μια ημερίδα με μία ψυχολόγο που παρακολούθησα στο σχολείο της γειτονιάς μου, το οποίο παρεπιμπτόντως έχει πολύ μικρό προαύλιο, και είναι πάνω σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, με ελάχιστο πεζοδρόμιο μπροστά: Αρχές Μαρτίου με πολύ κρύο, όλοι οι γονείς κουκουλωμένοι με μπουφάν και κασκόλ και η διευθύντρια να μας ρωτάει: "Κρυώνετε; να ανάψουμε το καλοριφέρ;;;" το καλοριφέρ δεν άναψε ποτέ γιατί προφανώς είχαν λίγο πετρέλαιο και πολύ ορθά το κράταγαν για τα παιδιά...

Εγώ λοιπόν δεν θέλω το παιδί μου να κάνει μάθημα και να κρυώνει...

Ένα άλλο θέμα που επίσης έχει προκύψει φέτος, στις εισαγωγικές τάξεις σε σχολεία της Αττικής, είναι ότι π.χ. τα 3 τμήματα της Α΄τάξης γίνονται 2, τα παιδιά θα μπουν με κλήρωση και οι περισσευούμενοι κατανέμονται σε γειτονικά σχολεία ώστε οι τάξεις να έχουν 30 παιδιά... πάνε αυτά που ξέραμε με τα 20-22 παιδιά στα δημόσια. Και το χειρότερο δεν είναι ο αριθμός ανά τάξη, αλλά το ότι μπορεί ένα παιδί να πάει σε σχολείο αρκετά μακρυά από το σπίτι του.

Όπως καταλαβαίνεις, στην Αττική ένας ισχυρός λόγος για να στείλεις το παιδί σου σε ιδιωτικό, είναι όχι τι κάνει το ιδιωτικό, αλλά το τι δεν κάνει το δημόσιο... Στην επαρχία σίγουρα τα πράγματα πάντως είναι καλύτερα.

[Lisbet]

Kαλησπέρα σε όλες και να σας ευχαριστήσω για τις λεπτομερείς κι αναλυτικές απαντήσεις σας. Χαίρομαι πολύ που καταλάβατε το λόγο που συμμετείχα στη συζήτησή σας και πιστεύω πως αυτά τα μηνύματα θα βοηθήσουν πολύ κι άλλους γονείς που αγωνιούν για την όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη κατάρτιση που μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους.

 

Διάβασα πολλές φορές με προσοχή αυτά που γράψατε, με ανάμικτα συναισθήματα. Πχ κόντεψα να βουρκώσω με τους λογοτεχνικούς ομίλους, σκεπτόμενη πόσο θα διέπρεπα εγώ σαν παιδί σε κάτι τέτοιο και το ίδιο και το ένα μου παιδί που μου έχει μοιάσει σε αυτόν τον τομέα. Ένιωσα το τσίμπημα της ζήλιας για κάτι τόσο ενδιαφέρον, αλλά και μακρινό, για μας, όπως το "ανακαλύψτε το Δούναβη".

 

Από την άλλη, διαβάζοντας και τα υπόλοιπα, έκανα τις συγκρίσεις μου και το συμπέρασμα είναι πως δεν είμαστε στο άριστο, αλλά είμαστε ικανοποιητικά, για δημόσιο σχολείο. Το κτίριο είναι καινουριο και συντηρείται πολύ καλά, ευάερο, ευήλιο, με τεράστια αυλή με γύρω γύρω φυτά και δέντρα. Θερμαίνεται ικαοποιητικότατα. Έχει αίθουσα υπολογιστών και φυσικής, τεράστια αίθουσα εκδηλώσεων, όπου γίνονται/φιλοξενούνται οι παραστάσεις κι οι γιορτές.Έχει άνετη βιβλιοθήκη και φέτος τα παιδιά κάνανε μάθημα φιλαναγνωσίας, δανειζόμενα βιβλία από εκεί. Οι αίθουσες της 6ης έχουν και προτζέκτορες! Το σύνολο του διδακτικού προσωπικού αποτελείται από καλούς εκπαιδευτικούς. Ένας-δυο είναι οι "δακτυλοδεικτούμενοι" για τους οποίους γίνονται αρνητικά σχόλια (και πάλι όχι κάτι το φοβερό, απλά είναι δεν δείχνουν να έχουν τη διάθεση για προσφορά των άλλων). Ο δάσκαλος της ενισχυτικής φέτος είδα πως ήταν τρομερά δημοφιλής ανάμεσα σε όλα τα παιδια. Απεργίες δεν έγιναν καθόλου, οι μόνες μέρες που χάσαμε ήταν για τις εκλογές των δασκάλων και τη συνάντησή τους με τη σχολική σύμβουλο. Το σχολείο έχει πιλοτικό πρόγραμμα, που σημαίνει πως τα παιδιά σχολάνε στις 14.00 και το διδακτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει αγγλικά από την Α' δημοτικού, μουσική, θεατρική αγωγή, εικαστικά. Δυστυχώς δε μπορώ να ισχυριστώ πως διδάσκονται όλα με τον τέλειο τρόπο, βέβαια. Επίσης, το σχολείο συμμετέχει σε πρόγραμμα εκμάθησης κολύμβησης στο τοπικό κολυμβητήριο, 2 φορές την εβδομάδα, την ώρα της γυμναστικής.

 

Υπάρχουν και τα αρνητικά, φυσικά. Όπως το ότι όντως πολύ δουλειά πρέπει να γίνεται στο σπίτι, και οι γονείς, με δική τους πρωτοβουλία, πρέπει να συμπληρώνουν τα κενά που δημιουργούνται ξεχωριστά σε κάθε παιδί μέσα σε ένα ανομοιογενές τμήμα των 25. Για παράδειγμα, το δικό μου παιδί, που φέτος τελείωσε την Β δημοτικού, δεν ξέρει ακόμα τέλεια την προπαίδεια και στην κλίση των ρημάτων, πάει να βάλει ενικό και πληθυντικό (την μπερδεύει δλδ με την κλίση των ουσιαστικών). Τη φετινή χρονιά, το πρόγραμμα δεν είχε τη σταθερότητα που είχε το περσινό. Άλλες φορές είχαν πολλά, άλλες τίποτα για διάβασμα και οι επαναλήψεις δεν ήταν ούτε συχνές, ούτε σωστά προγραμματισμένες.

 

Προσπαθούμε με το σύζυγο να καλύπτουμε αυτά τα κενά, και με εξτρα εργασίες στο σπίτι, και με συχνες επισκέψεις σε μουσεία, παραστάσεις, εκθέσεις (ειδικά βιβλίων, τις λατρεύουμε οικογενειακώς) και με αθλήματα, δραστηριότητες όπως σκάκι, θέατρο, φέτος ίσως ξεκινήσουμε και αγγλικά για τον μεγάλο...δεν ξέρω, συζητάμε πολύ για το τι θα ήταν καλό γι' αυτά.

 

Πάντως, να πω και κάτι ακόμα, επειδή κάπου ένιωσα μια απολογητική κάπως διάθεση από κάποιες μαμάδες που επέλεξαν το ιδιωτικό...μην το σκέφτεστε καθόλου, κορίτσια. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν ζούσα Αττική, είμαι βέβαιη.

[Αγγελίνα_2]

λάθος καταχώρηση

[effie_p]

Kαλησπέρα σε όλες και να σας ευχαριστήσω για τις λεπτομερείς κι αναλυτικές απαντήσεις σας. Χαίρομαι πολύ που καταλάβατε το λόγο που συμμετείχα στη συζήτησή σας και πιστεύω πως αυτά τα μηνύματα θα βοηθήσουν πολύ κι άλλους γονείς που αγωνιούν για την όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη κατάρτιση που μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους.

 

 

 

 

Διάβασα πολλές φορές με προσοχή αυτά που γράψατε, με ανάμικτα συναισθήματα. Πχ κόντεψα να βουρκώσω με τους λογοτεχνικούς ομίλους, σκεπτόμενη πόσο θα διέπρεπα εγώ σαν παιδί σε κάτι τέτοιο και το ίδιο και το ένα μου παιδί που μου έχει μοιάσει σε αυτόν τον τομέα. Ένιωσα το τσίμπημα της ζήλιας για κάτι τόσο ενδιαφέρον, αλλά και μακρινό, για μας, όπως το "ανακαλύψτε το Δούναβη".

 

Από την άλλη, διαβάζοντας και τα υπόλοιπα, έκανα τις συγκρίσεις μου και το συμπέρασμα είναι πως δεν είμαστε στο άριστο, αλλά είμαστε ικανοποιητικά, για δημόσιο σχολείο. Το κτίριο είναι καινουριο και συντηρείται πολύ καλά, ευάερο, ευήλιο, με τεράστια αυλή με γύρω γύρω φυτά και δέντρα. Θερμαίνεται ικαοποιητικότατα. Έχει αίθουσα υπολογιστών και φυσικής, τεράστια αίθουσα εκδηλώσεων, όπου γίνονται/φιλοξενούνται οι παραστάσεις κι οι γιορτές.Έχει άνετη βιβλιοθήκη και φέτος τα παιδιά κάνανε μάθημα φιλαναγνωσίας, δανειζόμενα βιβλία από εκεί. Οι αίθουσες της 6ης έχουν και προτζέκτορες! Το σύνολο του διδακτικού προσωπικού αποτελείται από καλούς εκπαιδευτικούς. Ένας-δυο είναι οι "δακτυλοδεικτούμενοι" για τους οποίους γίνονται αρνητικά σχόλια (και πάλι όχι κάτι το φοβερό, απλά είναι δεν δείχνουν να έχουν τη διάθεση για προσφορά των άλλων). Ο δάσκαλος της ενισχυτικής φέτος είδα πως ήταν τρομερά δημοφιλής ανάμεσα σε όλα τα παιδια. Απεργίες δεν έγιναν καθόλου, οι μόνες μέρες που χάσαμε ήταν για τις εκλογές των δασκάλων και τη συνάντησή τους με τη σχολική σύμβουλο. Το σχολείο έχει πιλοτικό πρόγραμμα, που σημαίνει πως τα παιδιά σχολάνε στις 14.00 και το διδακτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει αγγλικά από την Α' δημοτικού, μουσική, θεατρική αγωγή, εικαστικά. Δυστυχώς δε μπορώ να ισχυριστώ πως διδάσκονται όλα με τον τέλειο τρόπο, βέβαια.

Επίσης, το σχολείο συμμετέχει σε πρόγραμμα εκμάθησης κολύμβησης στο τοπικό κολυμβητήριο, 2 φορές την εβδομάδα, την ώρα της γυμναστικής.

 

Υπάρχουν και τα αρνητικά, φυσικά. Όπως το ότι όντως πολύ δουλειά πρέπει να γίνεται στο σπίτι, και οι γονείς, με δική τους πρωτοβουλία, πρέπει να συμπληρώνουν τα κενά που δημιουργούνται ξεχωριστά σε κάθε παιδί μέσα σε ένα ανομοιογενές τμήμα των 25. Για παράδειγμα, το δικό μου παιδί, που φέτος τελείωσε την Β δημοτικού, δεν ξέρει ακόμα τέλεια την προπαίδεια και στην κλίση των ρημάτων, πάει να βάλει ενικό και πληθυντικό (την μπερδεύει δλδ με την κλίση των ουσιαστικών). Τη φετινή χρονιά, το πρόγραμμα δεν είχε τη σταθερότητα που είχε το περσινό. Άλλες φορές είχαν πολλά, άλλες τίποτα για διάβασμα και οι επαναλήψεις δεν ήταν ούτε συχνές, ούτε σωστά προγραμματισμένες.

 

Προσπαθούμε με το σύζυγο να καλύπτουμε αυτά τα κενά, και με εξτρα εργασίες στο σπίτι, και με συχνες επισκέψεις σε μουσεία, παραστάσεις, εκθέσεις (ειδικά βιβλίων, τις λατρεύουμε οικογενειακώς) και με αθλήματα, δραστηριότητες όπως σκάκι, θέατρο, φέτος ίσως ξεκινήσουμε και αγγλικά για τον μεγάλο...δεν ξέρω, συζητάμε πολύ για το τι θα ήταν καλό γι' αυτά.

 

 

Πάντως, να πω και κάτι ακόμα, επειδή κάπου ένιωσα μια απολογητική κάπως διάθεση από κάποιες μαμάδες που επέλεξαν το ιδιωτικό...μην το σκέφτεστε καθόλου, κορίτσια. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν ζούσα Αττική, είμαι βέβαιη.

 

Lisbet, αυτά που αναφέρεις για το σχολείο που πηγαίνει ο γιος σου, αντιστοιχούν σε ιδιωτικό σχολείο, όχι δημόσιο, για την Αττική τουλάχιστον (εξαιρώ τα πειραματικά). Προτζέκτορες ούτε κατά διάνοια, το δικό μας δημοτικό ούτε ευάερο και ευήλιο, ούτε καν αίθουσα για εκδηλώσεις. Η ημερίδα που προανέφερα, έγινε στην Α΄τάξη που ήταν στο ισόγειο. Μεγάλες διαφορές είναι η αλήθεια μεταξύ Αθήνας και επαρχίας. Το δικό μας το σχολείο (σαν κερασάκι στην τούρτα) έχει στα 5 μέτρα και παλαιό κτίριο ΟΤΕ με κεραίες κινητής τηλεφωνίας! Αυτό δεν το ανέφερα προηγουμένως γιατί είναι περιπτωσιολογικό, δεν αφορά βέβαια το σύνολο.

Εάν εννοείς και εμένα σχετικά με την απολογητική διάθεση, ναι έχεις δίκιο, έχω έντονο ενοχικό σύνδρομο σε ότι αφορά την επιλογή του ιδιωτικού, γιατί εάν κάποιος μου το έλεγε πριν από λίγα χρόνια, θα τον έλεγα τρελό, αφού πάντα ήμουν υπέρ του δημόσιου σχολείου. Η πράξη όμως, και η εποχή που ζούμε, ίσως και κάποιες συγκυρίες (έχουμε π.χ. πολύ καλό δημόσιο στην περιοχή μας αλλά δεν ανήκουμε χωροταξικά σε αυτό δυστυχώς) επιφέρουν ανακατατάξεις στις επιλογές μας...

[sofi@p]

επίσης στο δημόσιο σχολείο, τη μια χρονιά μπορεί να είσαι τυχερός και να είναι καλά τα πράγματα (δάσκαλος με όρεξη και υπευθυνότητα ή ολοήμερο σε πλήρη λειτουργία με όλες τις ειδικότητες, που ξεκινά από την αρχή της χρονιάς) κι άλλες χρονιές να πέσεις σε αδιάφορο δάσκαλο, το ολοήμερο να ξεκινήσει Οκτώβρη, να μην έχεις ειδικότητες στο ολοήμερο και να γίνεται απλή φύλαξη και επιπλέον να έχεις και συνεχείς απεργίες. οπότε πρέπει να έχεις τις καβάτζες σου (κάποιον να σου κρατάει τα παιδιά) για να μη βγεις εκτός προγράμματος.

 

στην επαρχία είναι σίγουρα καλύτερα τα πράγματα.

[effie_p]

Kαλησπέρα σε όλες και να σας ευχαριστήσω για τις λεπτομερείς κι αναλυτικές απαντήσεις σας. Χαίρομαι πολύ που καταλάβατε το λόγο που συμμετείχα στη συζήτησή σας και πιστεύω πως αυτά τα μηνύματα θα βοηθήσουν πολύ κι άλλους γονείς που αγωνιούν για την όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη κατάρτιση που μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους.

 

 

 

 

 

 

Διάβασα πολλές φορές με προσοχή αυτά που γράψατε, με ανάμικτα συναισθήματα. Πχ κόντεψα να βουρκώσω με τους λογοτεχνικούς ομίλους, σκεπτόμενη πόσο θα διέπρεπα εγώ σαν παιδί σε κάτι τέτοιο και το ίδιο και το ένα μου παιδί που μου έχει μοιάσει σε αυτόν τον τομέα. Ένιωσα το τσίμπημα της ζήλιας για κάτι τόσο ενδιαφέρον, αλλά και μακρινό, για μας, όπως το "ανακαλύψτε το Δούναβη".

 

Από την άλλη, διαβάζοντας και τα υπόλοιπα, έκανα τις συγκρίσεις μου και το συμπέρασμα είναι πως δεν είμαστε στο άριστο, αλλά είμαστε ικανοποιητικά, για δημόσιο σχολείο. Το κτίριο είναι καινουριο και συντηρείται πολύ καλά, ευάερο, ευήλιο, με τεράστια αυλή με γύρω γύρω φυτά και δέντρα. Θερμαίνεται ικαοποιητικότατα. Έχει αίθουσα υπολογιστών και φυσικής, τεράστια αίθουσα εκδηλώσεων, όπου γίνονται/φιλοξενούνται οι παραστάσεις κι οι γιορτές.Έχει άνετη βιβλιοθήκη και φέτος τα παιδιά κάνανε μάθημα φιλαναγνωσίας, δανειζόμενα βιβλία από εκεί. Οι αίθουσες της 6ης έχουν και προτζέκτορες! Το σύνολο του διδακτικού προσωπικού αποτελείται από καλούς εκπαιδευτικούς. Ένας-δυο είναι οι "δακτυλοδεικτούμενοι" για τους οποίους γίνονται αρνητικά σχόλια (και πάλι όχι κάτι το φοβερό, απλά είναι δεν δείχνουν να έχουν τη διάθεση για προσφορά των άλλων). Ο δάσκαλος της ενισχυτικής φέτος είδα πως ήταν τρομερά δημοφιλής ανάμεσα σε όλα τα παιδια. Απεργίες δεν έγιναν καθόλου, οι μόνες μέρες που χάσαμε ήταν για τις εκλογές των δασκάλων και τη συνάντησή τους με τη σχολική σύμβουλο. Το σχολείο έχει πιλοτικό πρόγραμμα, που σημαίνει πως τα παιδιά σχολάνε στις 14.00 και το διδακτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει αγγλικά από την Α' δημοτικού, μουσική, θεατρική αγωγή, εικαστικά. Δυστυχώς δε μπορώ να ισχυριστώ πως διδάσκονται όλα με τον τέλειο τρόπο, βέβαια.

Επίσης, το σχολείο συμμετέχει σε πρόγραμμα εκμάθησης κολύμβησης στο τοπικό κολυμβητήριο, 2 φορές την εβδομάδα, την ώρα της γυμναστικής.

 

Υπάρχουν και τα αρνητικά, φυσικά. Όπως το ότι όντως πολύ δουλειά πρέπει να γίνεται στο σπίτι, και οι γονείς, με δική τους πρωτοβουλία, πρέπει να συμπληρώνουν τα κενά που δημιουργούνται ξεχωριστά σε κάθε παιδί μέσα σε ένα ανομοιογενές τμήμα των 25. Για παράδειγμα, το δικό μου παιδί, που φέτος τελείωσε την Β δημοτικού, δεν ξέρει ακόμα τέλεια την προπαίδεια και στην κλίση των ρημάτων, πάει να βάλει ενικό και πληθυντικό (την μπερδεύει δλδ με την κλίση των ουσιαστικών). Τη φετινή χρονιά, το πρόγραμμα δεν είχε τη σταθερότητα που είχε το περσινό. Άλλες φορές είχαν πολλά, άλλες τίποτα για διάβασμα και οι επαναλήψεις δεν ήταν ούτε συχνές, ούτε σωστά προγραμματισμένες.

 

Προσπαθούμε με το σύζυγο να καλύπτουμε αυτά τα κενά, και με εξτρα εργασίες στο σπίτι, και με συχνες επισκέψεις σε μουσεία, παραστάσεις, εκθέσεις (ειδικά βιβλίων, τις λατρεύουμε οικογενειακώς) και με αθλήματα, δραστηριότητες όπως σκάκι, θέατρο, φέτος ίσως ξεκινήσουμε και αγγλικά για τον μεγάλο...δεν ξέρω, συζητάμε πολύ για το τι θα ήταν καλό γι' αυτά.

 

 

Πάντως, να πω και κάτι ακόμα, επειδή κάπου ένιωσα μια απολογητική κάπως διάθεση από κάποιες μαμάδες που επέλεξαν το ιδιωτικό...μην το σκέφτεστε καθόλου, κορίτσια. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν ζούσα Αττική, είμαι βέβαιη.

 

... και κάτι άλλο: το θέμα με το πολύ διάβασμα στο σπίτι που κυρίως αφορά τα δημόσια, εγώ δεν το βρίσκω αρνητικό. Το ξέρω ότι αυτό που λέω ξενίζει ως άποψη, όμως πιστεύω ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν από μικρά να μελετούν και στο σπίτι. Παρατηρώ συνεχώς παιδιά φίλων που δίνουν Πανελλήνιες, τα οποία υποφέρουν από το ότι δεν μπορούν να κάτσουν και να διαβάσουν τις ώρες που πρέπει. Το διάβασμα κατά τη γνώμη μου είναι συνήθεια. Δεν μπορεί ένα παιδί που στο Δημοτικό κάνει όλη τη δουλειά στο σχολείο, ανεξαρτήτως των γνώσεών του, να το βάλεις στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο να διαβάζει με τις ώρες. Εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Και να πω και κάτι πρόσθετο: στο Αρσάκειο, οι μαθητές έχουν διάβασμα για το σπίτι α λα παλαιά...!!!

[AELIA 3]

... και κάτι άλλο: το θέμα με το πολύ διάβασμα στο σπίτι που κυρίως αφορά τα δημόσια, εγώ δεν το βρίσκω αρνητικό. Το ξέρω ότι αυτό που λέω ξενίζει ως άποψη, όμως πιστεύω ότι τα πιδιά πρέπει να μάθουν από μικρά να μελετούν και στο σπίτι. Παρατηρώ συνεχώς παιδιά φίλων που δίνουν Πανελλήνιες, τα οποία υποφέρουν από το ότι δεν μπορούν να κάτσουν και να διαβάσουν τις ώρες που πρέπει. Το δίαβασμα κατά τη γνώμη μου είναι συνήθεια. Δεν μπορεί ένα παιδί που στο Δημοτικό κάνει όλη τη δουλέιά στο σχολείο, ανεξαρτήτως των γνώσεών του, να το βάλεις στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο να διαβάζει με τις ώρες. Εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Και να πω και κάτι πρόσθετο: στο Αρσάκειο, οι μαθητές έχουν διάβασμα για το σπίτι α λα παλαιά...!!!

 

 

Στο Αρσάκειο όντως τα παιδιά έχουν διάβασμα στο σπίτι.Και θα συμφωνήσω βλέποντας από το παιδί μου αλλά κι αλλα παιδιά δημοσίων σχολείων πως πραγματικά ξέρουν τί σημαίνει "κάθομαι και μελετώ".Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο μαθητής να μην έχει homework γιατο σπιτι.Πως μπορεί να γίνει η εμπέδωση όσων μαθαίνονται στην τάξη αν δεν γινει μελέτη και εξάσκηση και στο σπίτι?Επίσης δεν καταλάβαίνω γιατί μερικούς ξενίζει το γεγονός πως στο σχολείο εκτός απο γνωστή ορθογραφία πέφτει και άγνωστη, αλλά και επαναλήψεις χρόνων κτλ?Το ίδιο και για τα μαθηματικα φυσικά ισχύει.Ενας εκπαιδευτικός μέσα σε ένα τμήμα 20 -22 μαθητών δεν είναι δυνατόν να κάνει προσωπική δουλειά με τον καθένα και αυτό ισχύει και στα δημόσια και στα ιδιωτικά.Θεωρώ πως το κλειδί της επιτυχίας είναι ο μαθητής να μάθει να διαβάζει και να διεκπεραίωνει μόνος του τα μαθηματά του σπίτι οργανωμένα και συγκεντρωμένα...διαφορετικά όσο περνάνε οι τάξεις δεν θα κατορθώνει αυτό που λέμε κοινώς "να στρώνεται" να διαβάζει.

[sofi@p]

προσωπικά, συμφωνώ ότι πρέπει ο μαθητής να μάθει να διαβάζει μόνος του. αν μένει σε ολοήμερο πρόγραμμα (δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου) φαντάζομαι ότι η περισσότερη δουλειά πρέπει να γίνεται εκεί και όχι στο σπίτι. στο σπίτι θα κάνει κάποιο είδος επανάληψης. αν, πάλι, δεν πηγαίνει σε ολοήμερο, τότε σίγουρα θα έχει περισσότερο διάβασμα στο σπίτι.

 

αν, όμως, πηγαίνει ολοήμερο και παρόλα αυτά όλο το διάβασμα γίνεται στο σπίτι, τότε ποιός ο λόγος να ταλαιπωρείται στο ολοήμερο? απλά για φύλαξη?

[Lisbet]

προσωπικά, συμφωνώ ότι πρέπει ο μαθητής να μάθει να διαβάζει μόνος του. αν μένει σε ολοήμερο πρόγραμμα (δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου) φαντάζομαι ότι η περισσότερη δουλειά πρέπει να γίνεται εκεί και όχι στο σπίτι. στο σπίτι θα κάνει κάποιο είδος επανάληψης. αν, πάλι, δεν πηγαίνει σε ολοήμερο, τότε σίγουρα θα έχει περισσότερο διάβασμα στο σπίτι.

 

αν, όμως, πηγαίνει ολοήμερο και παρόλα αυτά όλο το διάβασμα γίνεται στο σπίτι, τότε ποιός ο λόγος να ταλαιπωρείται στο ολοήμερο? απλά για φύλαξη?

 

Έχεις απόλυτο δίκιο και σ' αυτό και σε εκείνο που λες παραπάνω, ότι στο δημόσιο, από χρονιά σε χρονιά, δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Εμείς ήμασταν τυχεροί μέχρι στιγμής, αλλά κρατάω πολύ μικρό καλάθι, γιατί έρχεται και ο μικρός από πίσω.

 

Επίσης, σε όσα ολοήμερα σχολεία ξέρω, γίνεται απλά αυτό: φύλαξη. Μόνο από μόνο του το παιδί αν θα φιλοτιμηθεί να κάνει μαθήματα. Τσάμπα ταλαιπωρία δηλαδή, γι' αυτό και οι περισσότεροι γονείς, στην πόλη μου τουλάχιστον, δεν τα προτιμάνε. Το πιλοτικό πρόγραμμα έχει πολύ περισσότερη λογική, κυρίως στην επαρχία, που οι αποστάσεις είναι μικρές κι έχεις κοντά παππουδογιαγιάδες να σε εξυπηρετήσουν για το πήγαινε-έλα.

[sofi@p]

Έχεις απόλυτο δίκιο και σ' αυτό και σε εκείνο που λες παραπάνω, ότι στο δημόσιο, από χρονιά σε χρονιά, δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Εμείς ήμασταν τυχεροί μέχρι στιγμής, αλλά κρατάω πολύ μικρό καλάθι, γιατί έρχεται και ο μικρός από πίσω.

 

Επίσης, σε όσα ολοήμερα σχολεία ξέρω, γίνεται απλά αυτό: φύλαξη. Μόνο από μόνο του το παιδί αν θα φιλοτιμηθεί να κάνει μαθήματα. Τσάμπα ταλαιπωρία δηλαδή, γι' αυτό και οι περισσότεροι γονείς, στην πόλη μου τουλάχιστον, δεν τα προτιμάνε. Το πιλοτικό πρόγραμμα έχει πολύ περισσότερη λογική, κυρίως στην επαρχία, που οι αποστάσεις είναι μικρές κι έχεις κοντά παππουδογιαγιάδες να σε εξυπηρετήσουν για το πήγαινε-έλα.

και σε μικρές τάξεις δεν μπορεί το παιδί να μάθει να διαβάζει σωστά αν δεν έχει κάποιον από πάνω του να του δείξει και να το βοηθήσει, όσο φιλότιμο κι αν είναι. σε μεγαλύτερες τάξεις φυσικά, μπορεί να διαβάσει μόνο του, αρκεί να έχει μάθει τον τρόπο.

[ΒΕΡΑ]

Στο Αρσάκειο όντως τα παιδιά έχουν διάβασμα στο σπίτι.Και θα συμφωνήσω βλέποντας από το παιδί μου αλλά κι αλλα παιδιά δημοσίων σχολείων πως πραγματικά ξέρουν τί σημαίνει "κάθομαι και μελετώ".Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο μαθητής να μην έχει homework γιατο σπιτι.Πως μπορεί να γίνει η εμπέδωση όσων μαθαίνονται στην τάξη αν δεν γινει μελέτη και εξάσκηση και στο σπίτι?Επίσης δεν καταλάβαίνω γιατί μερικούς ξενίζει το γεγονός πως στο σχολείο εκτός απο γνωστή ορθογραφία πέφτει και άγνωστη, αλλά και επαναλήψεις χρόνων κτλ?Το ίδιο και για τα μαθηματικα φυσικά ισχύει.Ενας εκπαιδευτικός μέσα σε ένα τμήμα 20 -22 μαθητών δεν είναι δυνατόν να κάνει προσωπική δουλειά με τον καθένα και αυτό ισχύει και στα δημόσια και στα ιδιωτικά.Θεωρώ πως το κλειδί της επιτυχίας είναι ο μαθητής να μάθει να διαβάζει και να διεκπεραίωνει μόνος του τα μαθηματά του σπίτι οργανωμένα και συγκεντρωμένα...διαφορετικά όσο περνάνε οι τάξεις δεν θα κατορθώνει αυτό που λέμε κοινώς "να στρώνεται" να διαβάζει.

 

Ναι να γίνεται μελέτη και εξάσκηση στο σπίτι .... δε λέω όχι, αλλά με μέτρο! Το να έχει το παιδί στην Ά δημοτικού ένα σκασμό αντιγραφή, ορθογραφία, ανάγνωση, μαθηματικά το θεωρώ υπερβολικό. Θεωρώ ότι στο δημόσιο μεταθέτουν πολλή δουλειά από αυτή που θα έπρεπε να κάνουν στο σχολείο στο σπίτι. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι παιδιά. Θα το βάλω να διαβάζει με τις ώρες από την Α δημοτικού για να μάθει να στρώνεται στο διάβασμα στο γυμνάσιο και στο λύκειο??? Έλεος!

Και στην τελική ας πάρουμε παράδειγμα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αξιοζήλευτα εκπαιδευτικά συστήματα. Σε όλες αυτές η δουλειά γίνεται στο σχολείο ... δε νοείται το παιδί να διαβάζει και στο σπίτι μετά από 8ώρες στο σχολείο!

[effie_p]

Ναι να γίνεται μελέτη και εξάσκηση στο σπίτι .... δε λέω όχι, αλλά με μέτρο! Το να έχει το παιδί στην Ά δημοτικού ένα σκασμό αντιγραφή, ορθογραφία, ανάγνωση, μαθηματικά το θεωρώ υπερβολικό. Θεωρώ ότι στο δημόσιο μεταθέτουν πολλή δουλειά από αυτή που θα έπρεπε να κάνουν στο σχολείο στο σπίτι. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι παιδιά. Θα το βάλω να διαβάζει με τις ώρες από την Α δημοτικού για να μάθει να στρώνεται στο διάβασμα στο γυμνάσιο και στο λύκειο??? Έλεος!

Και στην τελική ας πάρουμε παράδειγμα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αξιοζήλευτα εκπαιδευτικά συστήματα. Σε όλες αυτές η δουλειά γίνεται στο σχολείο ... δε νοείται το παιδί να διαβάζει και στο σπίτι μετά από 8ώρες στο σχολείο!

 

ΒΕΡΑ, το ήξερα ότι η άποψή μου δεν έχει πολλούς οπαδούς, και το τι είναι ορθό παιδαγωγικά άλλωστε δεν είναι κάτι αντικειμενικό, συνήθως εκ του αποτελέσματος τα κρίνουμε αυτά τα πράγματα. Πάντως και τα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων κρατών δεν τα θεωρώ αξιοζήλευτα. Εάν ήταν έτσι, και ήταν τόσο καλύτεροι από εμάς, δεν θα διέπρεπαν οι Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό. Σίγουρα είναι καλύτερα οργανωμένοι. Όμως αμφιβάλλω για το εάν τα εφόδια που παίρνουν είναι περισσότερα.

[ΒΕΡΑ]

ΒΕΡΑ, το ήξερα ότι η άποψή μου δεν έχει πολλούς οπαδούς, και το τι είναι ορθό παιδαγωγικά άλλωστε δεν είναι κάτι αντικειμενικό, συνήθως εκ του αποτελέσματος τα κρίνουμε αυτά τα πράγματα. Πάντως και τα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων κρατών δεν τα θεωρώ αξιοζήλευτα. Εάν ήταν έτσι, και ήταν τόσο καλύτεροι από εμάς, δεν θα διέπρεπαν οι Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό. Σίγουρα είναι καλύτερα οργανωμένοι. Όμως αμφιβάλλω για το εάν τα εφόδια που παίρνουν είναι περισσότερα.

 

Τώρα αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση! Γιατί διαπρέπουν οι Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό? Από πού προκύπτει αυτό? Και ποιοι διαπρέπουν? Αφού οι "καλοί" που έχουν μάθει να "στρώνονται στο διάβασμα" έχουν περάσει με τις Πανελλήνιες σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Για το πόσο διαπρέπουν ... εγώ έχω τις επιφυλάξεις μου. Από όλες τις χώρες διαπρέπουν, εμείς εδώ απλά ακούμε για τους Έλληνες. Αν διαπρέψει ένας Γερμανός ή ένας Κινέζος θα το μάθεις??

 

Εγώ λυπάμαι που το λέω αλλά πιστεύω ότι τα παιδιά μας είναι καμμένα από το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ και ο κυριότερος λόγος (εκτός από τις γενικότερες ελλείψεις στη παιδεία) είναι ότι διαβάζουν ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολύ. Και δυστυχώς δε γλιτώνουν τελικά ούτε τα παιδιά των ιδιωτικών. Όταν η παιδική σου και η εφηβική σου ζωή είναι στα φροντιστήρια και πάνω από ένα βιβλίο κυρίως τα απογεύματα και μερικές φορές και τα ΣΚ καίγεσαι! Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις των άριστων μαθητών που στη δουλειά τους θα προσπαθούν να διαβάσουν και να βελτιωθούν. Γι' αυτό και οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν να αράξουν στο δημόσιο. Πριν ακόμα ξεκινήσει ο εργασιακός τους βίος σκέφτονται πώς θα αράξουν. Γι' αυτό και ελάχιστα παιδιά στεναχωριούνται όταν σταματάει το σχολείο, γι' αυτό και τα περισσότερα παιδιά δεν αγαπάνε στην ουσία το σχολείο.

[ΒΕΡΑ]

Διαβάστε κι αυτό. Τέταρτοι πιο δυστυχισμένοι μαθητές στον κόσμο οι Έλληνες!

 

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63951750

[AELIA 3]

προσωπικά, συμφωνώ ότι πρέπει ο μαθητής να μάθει να διαβάζει μόνος του. αν μένει σε ολοήμερο πρόγραμμα (δημόσιου ή ιδιωτικού σχολείου) φαντάζομαι ότι η περισσότερη δουλειά πρέπει να γίνεται εκεί και όχι στο σπίτι. στο σπίτι θα κάνει κάποιο είδος επανάληψης. αν, πάλι, δεν πηγαίνει σε ολοήμερο, τότε σίγουρα θα έχει περισσότερο διάβασμα στο σπίτι.

 

αν, όμως, πηγαίνει ολοήμερο και παρόλα αυτά όλο το διάβασμα γίνεται στο σπίτι, τότε ποιός ο λόγος να ταλαιπωρείται στο ολοήμερο? απλά για φύλαξη?

 

 

Σου έχει περάσει από το νου πως το ολοήμερο εξυπηρετεί και τους γονείς που δεν έχουν πού να αφήσουν τα παιδιά τους????Και το διάβασμα εννοείται πως γίνεται σπίτι.Μια ζωή έτσι γινοταν...τώρα να το αλλάξουμε??Στην τελική ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδι του.Το παιδί και θα χαρεί, και θα παίξει..αλλά ρε κορίτσια πανέξυπνα μια υποχρέωση έχει...που θα το κάνει για το δικό του καλό..Να ΔΙΑΒΑΣΕΙ!Αν θεωρούμε λοιπόν πως είναι δυστυχισμένο γιατί θα πρέπει να διαβάσει ε..τότε...να σκίσουμε και το απόφθεγμα των αρχαιων προγόνων μας..."Αγαθά κόποις κτώνται"....

[AELIA 3]

ΒΕΡΑ, το ήξερα ότι η άποψή μου δεν έχει πολλούς οπαδούς, και το τι είναι ορθό παιδαγωγικά άλλωστε δεν είναι κάτι αντικειμενικό, συνήθως εκ του αποτελέσματος τα κρίνουμε αυτά τα πράγματα. Πάντως και τα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων κρατών δεν τα θεωρώ αξιοζήλευτα. Εάν ήταν έτσι, και ήταν τόσο καλύτεροι από εμάς, δεν θα διέπρεπαν οι Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό. Σίγουρα είναι καλύτερα οργανωμένοι. Όμως αμφιβάλλω για το εάν τα εφόδια που παίρνουν είναι περισσότερα.

 

 

Εδώ μέσα μάλλον δεν έχει οπαδούς.xaxaxaxa!Οι περισσότεροι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να είναι επιμελή και να μελετούν στο σπίτι τους κάνοντας επαναλήψεις και εξάσκηση.Και χαίρονται να έχουν τα παιδιά τους απαιτητικούς εκπαιδευτικούς.Τί να γίνει... Και φυσικά τα Ελληνικά Πανεπιστήμια είναι εξαιρετικά και φεύγοντας παιδιά στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές ή και αργότερα για δουλειά τα πάνε περίφημα και ξεχωρίζουν

[sofi@p]

Σου έχει περάσει από το νου πως το ολοήμερο εξυπηρετεί και τους γονείς που δεν έχουν πού να αφήσουν τα παιδιά τους????Και το διάβασμα εννοείται πως γίνεται σπίτι.Μια ζωή έτσι γινοταν...τώρα να το αλλάξουμε??Στην τελική ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδι του.Το παιδί και θα χαρεί, και θα παίξει..αλλά ρε κορίτσια πανέξυπνα μια υποχρέωση έχει...που θα το κάνει για το δικό του καλό..Να ΔΙΑΒΑΣΕΙ!Αν θεωρούμε λοιπόν πως είναι δυστυχισμένο γιατί θα πρέπει να διαβάσει ε..τότε...να σκίσουμε και το απόφθεγμα των αρχαιων προγόνων μας..."Αγαθά κόποις κτώνται"....

Ειλικρινα δεν καταλαβαινω το ειρωνικο και επιθετικο υφος σου..

ανηκω στις μαμαδες που δεν εχω καποιον να με βοηθησει με τα παιδια οποτε εννοειται πως θα επιλεξω αναγκαστικα το ολοημερο σχολειο. Απλα επελεξα ενα σχολειο που (ελπιζω) να αξιοποιει τις ωρες αυτες δημιουργικα για μελετη και να μην κανει απλη φυλαξη που θα κουραζει ανουσια το παιδι μου...

και σιγουρα ειμαι απο τις μαμαδες που δεν τα περιμενω ολα απο το σχολειο αλλα θα ασχοληθω προσωπικα με τα παιδια μου και στο σπιτι.