Γιατι τοσο διαβασμα στην Α'δημοτικου?

[pasxalitsa v]

Anael, έκανες καλά.

Δεν είμαι υπέρ του να ανακατεύονται οι μαμάδες στο διδακτικό έργο, αλίμονο αν η δασκάλα πρέπει να κάνει δημοσκόπηση για να οργανώσει το μάθημά της, αλλά το παιδί σου όπως το περιγράφεις χρειαζόταν την επέμβασή σου.

Θα σου πρότεινα να κάνεις λίγο υπομονή να βεβαιωθείς αν πράγματι έχει σκοπό να ξεχωρίζει την κόρη σου ή αν ήταν μια σπασμωδική κίνηση.

Η δασκάλα είναι λάθος σε πάρα πολλά θέματα. Προβλέπεται να την έχετε και του χρόνου? Αν όχι, η χρονιά μισοφαγώθηκε, μην ταλαιπωρήσεις το παιδί.

 

Θα σου πρότεινα 2 τακτικές:

 

1. Σχέδιο "Ανοιχτή καρδιά". Την προσεγγίζεις σε μια ήρεμη στιγμή και της λες ότι καταλαβαίνεις πόσες δυσκολίες έχει η δουλειά της και ότι ξέρεις πόσο αγαπάει τα παιδιά, και ότι η κόρη σου όλο για εκείνη μιλάει. Της λες γελώντας την ιστορία με τη γαστρεντερίτιδα, και τη ρωτάς τη γνώμη της για το πως να χειριστείς το άγχος της μικρής. Της εξηγείς ότι η μικρή θέλει τόσο πολύ να την ευχαριστήσει, που εξοντώνεται. Τη βάζεις μέσα στο πρόβλημα και την αντιμετωπίζεις με το θαυμασμό ότι θα σου βγάλει το λαγό από το καπέλο.

 

Όχι σε μια επίσκεψη, αλλά σε τακτικές, συνεχίζεις στο ίδιο στυλ.

 

2. Σχέδιο "Αρμαγεδών". Καταγράφεις με ημερομηνίες και παραδείγματα όλα τα συμβάντα που δείχνουν ότι την ξεχωρίζει.

Της τα πηγαίνεις και απαιτείς να το σταματήσει. Εναλλακτικά τη ρίχνεις και λίγο στο φιλότιμο "άνθρωποι είμαστε, καταλαβαίνω ότι δημιουργήθηκε πρόβλημα, αλλά δε φταίει το παιδάκι".

Απο τους διευθυντές δεν περιμένω και πολλά, χαμένος κόπος, ίσα για την καταγραφή των συμβάντων, αν όλα πάνε λάθος, τον ενημερώνεις.

 

Σου προτείνω να σφίξεις τα δόντια και να πας για το σχέδιο Α'.

 

Όσο για τη μικρή, ξέρει ότι η μαμά της παλεύει για εκείνη, και μαθαίνει ότι η ζωή θέλει προσπάθεια και ότι κανένας δεν τα καταφέρνει με το μαγικό ραβδί.

Πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα θα δεις ότι έχεις πράξει σωστά.

 

anael λυπαμαι που κατεληξαν ετσι τα πραγματα...

δεν καταλαβαινω γιατι θιγονται ολοι οι δασκαλοι μολις καποιος γονιος εκφρασει μια διαφορετικη αποψη...θα επρεπε να σου εξηγησει απ την αρχη πως δουλευει το συστημα και να λυσετε μαζι το οποιο θεμα και οχι να σε στειλει στον διευθυντη...αν ειναι δυνατον...

κι εγω δν ειμαι υπερ στο να της αλλαξεις σχολειο,δεν ειναι σωστο το παιδι να μαθει πως το "σκαμε" απο το προβλημα αλλα πως το αντιμετωπιζουμε.

προτεινω κι εγω να ηρεμησεις και επικροτω την σταση ανοιχτη καρδια της αννας...

καταλαβαινω ποσο δυσκολο θα σου ειναι αλλα προσπαθησε το...

ελπιζω ολα να πανε καλα!!!

[SWEET]

Εγω δεν εχω καταλαβει ακομα γιατι η μικρη σου διαβαζει 5 ωρες. Μπορεις να μου πεις τι ακριβως τους βαζει, ποσες φωτοτυπιες, ποση αντιγραφη? Πως γινεται να υπαρχουν γονεις να θελουν να βαζει περισσοτερα, αφου η δικη σου αριστη μαθητρια κανει 5 ωρες?

Επισης δεν ξερω με ποιο τροπο της μιλησες. Μηπως με τροπο που να φαινεται οτι παρεμβαινεις και κανεις κουμαντο στη δουλεια της? Εγω που ειμαι πολυ ηρεμος ανθρωπος, θα νευριαζα αν ερχοταν καποια μαμα και προσπαθουσε με υφος να παρεμβει στη δουλεια μου. Αντιθετα, αν ερχοταν με ωραιο τροπο και μου ελεγε οτι το παιδι της κουραζεται πολυ και δεν μπορει να τα βγαλει περα με τοσο ογκο εργασιων (ειδικα αν επροκειτο για καλο μαθητη), θα το λαμβανα σοβαρα υποψη μου και θα εψαχνα να βρω λυσεις μαζι με τη μαμα.

Για να εχει στοχοποιησει το παιδι σου, το θεωρω σχεδον απιθανο. Οσες φορες εχω εκνευριστει με γονεις, ακομα και να μου ειναι πολυ αντιπαθεις, ποτε δεν εχω αλλαξει τη συμπεριφορα μου ή το τι αισθανομαι για τα παιδια τους. Προφανως εχει εκνευριστει παρα πολυ, νιωθει οτι παρεμβαινουν στη δουλεια της, και γι'αυτο ειπε στα παιδια ολα αυτα για τις εργασιες. Πιστευω οτι μαλλον της φανηκε της κορης σου οτι αναφερθηκε πιο πολυ σ'αυτην.

Αλλη μια κουβεντουλα με τη δασκαλα, σε πιο φιλικους τονους, νομιζω θα ηταν η καλυτερη λυση. Μη με παρεξηγησεις, σου τα λεω ολα αυτα εντελως καλοπροαιρετα, επειδη μπορω να καταλαβω λιγο και τη θεση της δασκαλας. Απλα σε ρωταω για το ποσα τους βαζει, για να καταλαβω αν ειναι εντελως παραλογη(γιατι 5 ωρες διαβασμα ειναι εξωφρενικο για α δημ.) ή κανετε καποιο λαθος εσεις στο διαβασμα.

[Anael]

Κοριτσια,καλησπερα.

 

Καταρχην να πω πως ολες οι αποψεις δεχτες,μην απολογειστε,δεν το παιρνω προσωπικα το θεμα,δεν γνωριζομαστε.Για αυτο εγραψα σε φορουμ,να ακουσω και αλλες αποψεις,αντικειμενικες.

Απο το πρωι διαβαζω,λεω να γραψω κατι,το αφηνω,το ξανασκεφτομαι,ξαναδιαβαζω και φτου απο την αρχη.

Καταρχην,αυτο που κατεληξα ειναι πως η συσναισθηματικη εμπλοκη μου στο θεμα,λογω του παιδιου,ειναι τοσο μεγαλη που δεν την παλευω,δεν μπορω να παρω μια αποφαση στο πως να προχωρησω.Να σας πω μονο πως πριν καμια δεκαετια,ελευθερη τοτε,χωρις παιδια,εξαιτιας ενος σοβαρου περιστατικου στην δουλεια μου,τα εβαλα παλι με αυτο που λεμε "το συστημα".Και βγηκα κερδισμενη.Τοτε ομως,αφορουσε εμενα,τωρα που αφορα την κορη μου,ναι,τα εχω χασει τελειως.

Sweet και σε οποιες κοπελες αναφερουν την παρεμβαση μου στην δουλεια της δασκαλας,δεν ξερω εαν τα γραφω και τελειως ξεκαθαρα,επι της ουσιας,δεν εγινε παρεμβαση.Ειπα μονο για το δικο μου παιδι και μετα απο ολο αυτο τον χαμο,το αποτελεσμα της συζητησης ηταν πως η υλη θα παραμεινει ιδια,κανεις δεν μου εταξε πως θα μειωθει,αλλα οταν η μικρη κουραζεται (οχι βαριεται,οχι τεμπελιαζει),κουραζεται,θα σταματαει.Περα απο αυτο,σαφως και ο δασκαλος μπορει να ειδε ενα πολυ υψηλο επιπεδο στην ταξη και να εβαζε καργα δουλεια.Δεν υπαρχει ενα οριο σε αυτο?Δηλαδη,εχω ακουσει για παιδακια που πριν πανε προνηπιο,διαβαζουν βιβλια.Αν υπαρχει ενα τετοιο παιδακι στην πρωτη,ουτε η υλη που βαζει η δικη μας δασκαλα δεν το καλυπτει.Να βαλουμε δηλαδη σε ολα τα παιδια το βιβλιο Φυσικης της Πεμπτης πχ?Και τα αλλα πως θα συμβαδισουν?Καπως ετσι σκεπτομαι.

Για αυτο το υπουργειο δινει καποιες οδηγιες.Οι οποιες συμφωνω πως πρεπει να προσαρμοζονται αναλογα.Και δεν θελω να φανω και κολλημενη,τυπου "Πω,πωωωω,το υπουργειο γραφει για μιση ωρα διαβασμα και εμενα διαβασε 32 λεπτα,ολοι στην πυρα!".Οχι,ελεος.Αν διαβασατε την εγκυκλιο πχ,γραφει μεσα πως οι εργασιες για το σπιτι πρεπει να μπαινουν απο την δασκαλα,με την συμφωνη γνωμη των μαθητων (!).Δεν μπορω να φανταστω πως μπορει να γινει αυτο.Δηλαδη,ρωτας τα πρωτακια,ποση δουλεια θελετε για το σπιτι?Και τι θα απαντησουν?Μια εργασια?Δυο?Γιατι εγω θα ελεγα καμια .

Επισης,καταλαβαινω την απορια σας ως προς το πως της μιλησα.Γιατι,οταν νευριασε,αρχισα να αναρωτιεμαι κι'εγω...Πως της μιλησα???Εγω,επειδη το'χω το δυναμικο,πηγα προσεχτικα.Δηλαδη,ειχανε γινει προβες στο σπιτι,οχι αστεια.Ε,μετα που την ειδα και νευριασε,το'χασα.

Γιατι,εαν υποθεσουμε πως ενιωσε πως παρεμβαινω στην δουλεια της,λυστε μου αυτη την απορια.Γιατι το ενιωσε με μενα και οχι με την αλλη κυρια που της ειπε οτι δεν βαζει πολυ δουλεια?Με ποια ειναι το λογικο να θυμωσει?Τι δεν καταλαβαινω?

Για καποια κοπελα που ρωτησε γιατι δεν επιτρεπεται να κανεις παρατηρησεις στο τετραδιο,η λογικη,απο οτι μου εξηγησε ο διευθυντης,ειναι αυτη.Εχεις δυο παιδακια,ενα τουρμπο μαθητη και ενα μετριο.Κανουν και οι δυο προσπαθεια.Το γραπτο διορθωνεται κανονικα,για να δουν τα λαθη τους και να τα μαθουν.Απο κατω ο "βαθμος" (αυτο το Α,τελοσπαντων) πρεπει να ειναι ο ιδιος και να μην υπαρχουν παρατηρησεις.Για ψυχολογικους λογους και σε τετοιες ηλικιες.Φανταζομαι (δεν ρωτησα),πως δεν ισχυει το ιδιο σε περιπτωση βαρεμαρας η τεμπελιας.

Εγω ας πουμε,μιλησα με την νονα της μεσαιας μου κορης ,η οποια ειναι κοινωνικη λειτουργος και μου ειπε πως μεχρι που απαγορευεται (για ψυχολογικους λογους),τα γραπτα να διορθωνονται με κοκκινο,γιατι ειναι πιο "χτυπητο" και μπορει να δημιουργησει ψυχολογικα στα παιδια.

Για την κοπελα που μου ειπε πως το παιδι μπορει να μαθει πως η μαμα "καθαριζει' τις δυσκολιες,ναι,το εχω σκεφτει και ισως εαν πηγαινε και ετσι γλυκουλικα που ειναι σε αυτη την ηλικια και ελεγε "Κυρια,ειναι πολλα τα μαθηματα" η δασκαλα να το επαιρνε τοσο ομορφα,που να εκανε την διαφορα.Ομως και θα σου βαλω ενα παραδειγμα την μεσαια μου κορουλα,που ειναι αλλο παιδι,πηγαινει μπαλετο και περισυ πηγαινε και κολυμβητηριο.Δεν την αρεσει να της λενε τι να κανει.Πες μου,γινεται αυτο?Οχι,αυτη την ηλικια,δεν γινεται.Η σχολη μπαλετου και το κολυμβητηριο,εχει δασκαλους που ειμαι υπερικανοποιημενη.Και εχουν μεγαλη εμπειρια.Απελπιστηκανε,δεν την κανανε καλα.Και φυσικα,ηρθαν σε μενα.Και σκεφτομαι πως γυναικες,εμπειρες και καταφυγανε σε μενα,δεν μπορεσανε να λυσουνε το θεμα και εχω την απαιτηση ενα 6χρονο να λυσει ενα τετοιου ειδους προβλημα μονο του?Δεν ξερω,ετσι το βλεπω,γιατι ειμαι εδω?

Μια κοπελα με ρωτησε γιατι διαβαζει το παιδι τοσες ωρες.Κοιτα,εγω το βλεπω συγκεντρωμενο,ουτε χαζολογαει,ουτε για νερο δεν σηκωνεται και ειπα παραπανω πως μιλησα τηλεφωνικα με αλλες μαμαδες και η μικρη διαβαζει απο μιση εως μιαμιση ωρα λιγοτερο απο αλλα παιδακια,δεν ξερω τι να υποθεσω,καλη μου φαινεται η ταχυτητα της.

Εχω και αλλα να γραψω,αυριο θα συνεχισω,θελω να ακουω γνωμες,πολλες,δεν με νοιαζει αν δεν συμφωνειτε,θελω να το δω σφαιρικα το θεμα.

Τελος ομως,ηθελα να γραψω αυτο...

Οταν η μεγαλη θα πηγαινε νηπιο και η μεσαια προνηπιο,ειχα παει σε ενα παιδικο παρτυ και εκει ηταν ενας δασκαλος (σαν μπαμπας πηγε) του σχολειου μας και εκει μου ειχε πει κατι υπεροχο...

"Δεν υπαρχει νομος η εκπαιδευτικο συστημα το οποιο να ειναι υπερανω της ψυχολογιας του παιδιου".

Σε αυτα τα υπεροχα λογια βασιστηκα και νομιζα οτι στελνω τα παιδια μου στο πιο τελειο σχολειο.Ειναι τραγικο τοσο ομορφα λογια,να μετατρεπονται σε μια τζιτατη ατακα.

[alcyon]

Καλός δάσκαλος δεν είναι αυτός που δε βάζει ασκήσεις στο σπίτι. Αν λοιπόν έβλεπα πως δεν είχαν τα παιδιά τίποτα για το σπίτι, μάλλον θα με προβλημάτιζε.

Επίσης, πέρυσι που είχα για πρώτη φορά πρωτάκια, ανησυχούσα κι εγώ πολύ. Με τον καιρό είδα πως τα πράγματα πάνε καλά και χαλάρωσα. Είχα μια σχετικά καλή εικόνα για τη δασκάλα. Την ίδια στιγμή άλλες μαμάδες είχαν εντελώς διαφορετική άποψη για την δασκάλα, ανάλογα με αυτά που εισέπραταν από τα παιδιά τους. Όσο πιο μεγάλη η δυσκολία του παιδιού, τόσο πιο ενοχλημένος εμφανιζόταν ο γονιός και τόσο πιο ανεπαρκής παρουσιαζόταν η δασκάλα.

Επειδή η εικόνα μας έρχεται μέσα από τα μάτια του παιδιού μας, εκ των πραγμάτων δεν είμαστε αντικειμενικές. Για να μη βρεθούμε να φανούμε άδικες θα ήταν καλύτερο να ρωτήσουμε τη δασκάλα τι μπορούμε να κάνουμε με τις δυσκολίες μας. Η επαφή μας και μόνο, δίνει ανατροφοδότηση στη δασκάλα. Αν εισπράττει απόπολλούς γονείς δυσκολία με τον όγκο εργασιών, είναι πιθανό να προσαρμόσει τις απαιτήσεις της ή αν είμαστε μόνο εμείς με αυτή τη δυσκολία να μας προτείνει τρόπους για να την ξεπεράσουμε.

Ο δάσκαλος δε μπορεί να ξέρει αν το παιδί έκανε 1 ή 2 ώρες για τις εργασίες του, ούτε αν έβαλε τα κλάματα από την κούραση. Αυτό όμως μπορούμε να το μεταφέρουμε ως ανησυχία και να ρωτήσουμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς.

Τα άλλα θα μας μπλέξουν σε περιπέτειες.

[Anael]

Καλη ωρα....ναι,σωστη η παρατηρηση..την επεξεργαζομαι.

Δεν ξερω ομως,στην περιπτωση (γιατι εγω υποστηριζω πως το παιδι λεει την αληθεια,επειδη το ξερω,αλλα δεν ειναι αυτο και σιγουρο για τον καθενα),πως εστω στην περιπτωση που εκανα λαθος και η δασκαλα φωναξε στο παιδι...ειναι σωστο?

[LA LATINA]

Συμφωνώ σε όλα με την alcyon. Eπίσης, έχω υπάρξει και από την άλλη πλευρά, οπότε ξέρω και πώς είναι να έχεις να αντιμετωπίσεις μαμάδες, άλλες φρικαρισμένες, άλλες ευχαριστημένες, άλλες να προσπαθούν να καλοπιάσουν, και μάλιστα έπαθα και σοκ από ένα παιδάκι που η μαμά ήταν η προσωποποίηση της "καλής χαράς" και μια μέρα το παιδί έκανε ένα λαθάκι (πρώτη φορά) και μελάνιασε στο κλάμα λέγοντάς μας οτι θα "το μαυρίσουν στο ξύλο!"

Δεν μπορεί να ξέρει και η δασκάλα από τι ορμώμενος και πώς διακείμενος την πλησιάζει κανείς. Απ την άλλη, η θεματοθέτρια μου δίνει την εντύπωση απόλυτα ισορροπημένου και λογικού ανθρώπου.....

Το μόνο συμπέρασμα για μένα, είναι πως, θα έπρεπε να είναι πιο συνεργάσιμη η δασκάλα, εμάς μας παρακαλάει η δικιά μας να της λέμε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, δε γίνεται να έρθει να σου μιλήσει ένας γονιός και να κάνεις σκηνικό......ιδιαίτερα όταν είναι μαμά καλού μαθητή, που σημαίνει οτι δεν είναι ούτε τεμπελιά ούτε βαρεμάρα ο λόγος......

Δηλαδή όλες οι άλλες μαμάδες που κάνουν ακόμα πιο πολλή ώρα τα παιδιά τους πώς και δε μίλησαν?? Αυτό δεν το καταλαβαίνω, από φόβο?

Πάντως όπως και να έχει, για μένα η δασκάλα έχει ήδη αλλάξει συμπεριφορά απέναντι στο παιδάκι και δεν το βρίσκω κάτι περαστικό. Οπότε θα πρέπει να τα ξαναβρούν οπωσδήποτε, έστω κι αν η φίλη μας πρέπει να κάνει κάποιου τύπου υποχώρηση, προκειμένου να είναι το παιδί της καλά, που είναι και το μόνο ζητούμενο.

Όσο για τα λόγια τα ωραία και τα τσιτάτα, δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι σ αυτή τη ζωή, πέρασαν σε μια σχολή που έτυχε, αλλά δεν πέτυχε.......

[Aimee]

Λοιπόν, κι εγώ θεωρώ ότι είναι τεράστιο λάθος να γίνεται αντιγραφή στο σπίτι. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχαν βγει τα πρώτα συμπεράσματα ότι η αντιγραφή που γίνεται στο ΣΠΊΤΙ δεν εξυπηρετεί κάποιον παιδαγωγικό σκοπό, γιατί τα περισσότερα παιδιά την κάνουν μηχανιστικά και οι περισσότεροι γονείς επιμένουν στην καλλιγραφία και πιέζουν το παιδί τους.

Είμαι πολύ τυχερή που το σχολείο στο οποίο φοιτά το πρωτάκι μου έχει την ίδια θέση. ΠΟΤΕ το homework δεν περιλαμβάνει αντιγραφή. Ούτε μία σειρά! Ούτε καν την ορθογραφία. Η αντιγραφή γίνεται στο σχολείο πάντα. Την ορθογραφία το κάθε παιδί τη μαθαίνει με το δικό του σύστημα: άλλο αντιγράφει 2-3-5-10 φορές, άλλο φωτογραφίζει τα γράμματα, άλλο τη σχηματίζει στον αέρα, άλλο τη λέει συλλαβιστά. Οπότε, αγαπητή θεματοθέτρια θεωρώ ότι σωστά προβληματίζεσαι για το θέμα της αντιγραφής.

Ωστόσο, το homework πρέπει να υπάρχει. Τα όσα λέει το υπουργείο ακούγονται ουτοπικά. Στη Γαλλία, πράγματι απαγορεύεται να μπει για το σπίτι δουλειά διάρκειας πάνω από τριάντα λεπτά. Και απαγορεύεται αυτή η δουλειά να είναι γραπτή (επιτρέπεται δηλαδή ανάγνωση, απομνημόνευση κλπ.). Όμως στη Γαλλία το πρόγραμμα είναι 08:00-16:30. Σε εμάς εδώ, με ωράριο 08:15-13:00, αν ασχολούμαστε μόνο τριάντα λεπτά στο σπίτι, ΚΑΗΚΑΜΕ. Τα παιδιά μένουν αμόρφωτα! Ουσιαστικά, η δουλειά στο σπίτι ΈΧΕΙ λόγο ύπαρξης: υπάρχει γιατί το σχολείο ΔΕΝ διαρκεί αρκετά για να ολοκληρωθεί σωστά η παιδαγωγική διαδικασία. Το Υπουργείο λοιπόν, από τη μια συντάσσει ευχολόγια, αλλά από την άλλη έχει βάλει εμάς τους γονείς να λειτουργούμε σαν δεκανίκια του κολοβού σχολείου... Δεν το βλέπετε με τα φροντιστήρια; Γιατί κάνουμε ξένες γλώσσες εκτός; Γιατί κάνουμε ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθηματικά, φυσική και αρχαία; Απλούστατα γιατί ο χρόνος στο σχολείο δεν είναι αρκετός για να τα διδαχθούμε...

Για μένα λοιπόν, είναι κατανοητό και απολύτως φυσιολογικό να αφιερώνει το παιδί 1 - 1,5 ώρα συγκεντρωμένου διαβάσματος την ημέρα. Και αν δεν προβλεπόταν αυτό στην περίπτωση του παιδιού μου, θα ήμουν πολύ δυσαρεστημένη...

 

Σε εμάς το homework αποτελείται από φυλλάδια. Είναι δημιουργική δουλειά για τα παιδιά. Και τα έχουν συντάξει οι δασκάλες στο παρελθόν ο πατάκης και ο σαββάλας είχαν ταράξει το Δημόσιο με αγωγές αποζημίωσης για πνευματικά δικαιώματα επειδή ορισμένοι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούσαν το δικό τους υλικό: για αυτό βγήκε και η εγκύκλιος που εξηγεί η Εκάβη

 

Τώρα λες ότι η κόρη σου διαβάζει 3 και 5 ώρες. Είναι πολυυυυ. Κοίταξε λίγο το θέμα της "τελειομανίας". Το δικό μου πρωτάκι μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου έκανε τρεις ώρες για να συμπληρώσει τα φυλλάδια, και ας ήταν συγκεντρωμένος. Ηθελε να βελτιώσει τα γράμματά του και έγραφε και έσβηνε διαρκώς. Ε τώρα πια του αρέσουν και δεν χρησιμοποιεί πια τόσο τη γόμα...

 

Παιδιά, η ύλη της Α Δημοτικού είναι τεράστια! Καμία σχέση με αυτήν που είχαμε εμείς πριν από 20-30 χρόνια. Κλίνουν ρήματα σε όλους τους χρόνους, κλινουν ουσιαστικά, κάνουν αριθμητικές πράξεις μέχρι το 100, μαθαίνουν όλη την προπαίδεια. ΠΩΣ θα γίνουν αυτά; ΠΟΤΕ θα εμπεδωθούν; Στις τέσσερις ωρίτσες του σχολικού προγράμματος; Εκεί το Υπουργείο τι λέει;;; Γιατί έβαλε τόση ύλη στην Α Δημοτικού; Πώς θα βγει; Θα προσφέρει κανένα μαγικό ραβδάκι;

Αν δεν γίνει δουλειά ΚΑΙ στο σπίτι, τα παιδιά μένουν με κενά. Και τα κενά του Δημοτικού κυνηγάνε τα παιδιά μέχρι το Λύκειο.

 

Ωραία και σωστά αυτά που λέτε για το ασπρόμαυρο. Και για τη μη χρησιμοποίηση του κόκκινου στυλό...

 

Έχω όμως τις ενστάσεις μου στο θέμα των παρατηρήσεων και της "ισοπέδωσης". Οι αξιολογικοί χαρακτηρισμοί είναι σημαντικοί γιατί παρέχουν κίνητρο..Ακριβώς επειδή πιστεύω ότι στην Α Δημοτικού ΟΛΑ τα παιδιά έχουν τις ΙΔΙΕΣ δυνατότητες, η αξιολόγηση σημαίνει "προσπάθησες/ δεν προσπάθησες αρκετά". Πώς αλλιώς μπορεί ένα παιδί να κινητοποιηθεί καλύτερα; Πώς αλλιώς να καλλιεργήσει κανείς την άμιλλα; Ξέρετε άλλον τρόπο;

Και δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να γράφει η δασκάλα "πού είναι οι προτάσεις" ;;; Τι πρέπει να γράφει δηλαδή;

 

Τελικά, είναι να σου ταιριάζει ο δάσκαλος. Από τις περιγραφές σου boyboom, εγώ δεν θα ήθελα μια τέτοια δασκάλα για τα παιδιά μου. Με ενοχλούν οι οικειότητες του "πίνω καφεδάκι στον παιδότοπο με τις μαμάδες". Δεν μου αρέσει και το δίνει η δασκάλα το κινητό -δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι επικοινωνίας; Και με χαλάει και το σκεπτικό να πάμε λάου λάου για να αγαπήσει το παιδί το σχολείο.

Υποτίθεται ότι το παιδί έχει αγαπήσει το σχολείο από το νήπιο.

Υποτίθεται ότι το παιδί πρέπει να μάθει ότι η μόρφωση δεν έρχεται χωρίς κόπο (ο Αριστοτέλης -νομίζω- έλεγε ότι οι ρίζες της παιδείας είναι πικρές αλλά οι καρποί γλυκοί).

Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί ένα παιδί θα μισήσει το σχολείο, αν έχει διάβασμα 60-90 λεπτά..

[LA LATINA]

Τελικά, είναι να σου ταιριάζει ο δάσκαλος. Από τις περιγραφές σου boyboom, εγώ δεν θα ήθελα μια τέτοια δασκάλα για τα παιδιά μου. Με ενοχλούν οι οικειότητες του "πίνω καφεδάκι στον παιδότοπο με τις μαμάδες". Δεν μου αρέσει και το δίνει η δασκάλα το κινητό -δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι επικοινωνίας; Και με χαλάει και το σκεπτικό να πάμε λάου λάου για να αγαπήσει το παιδί το σχολείο.

Υποτίθεται ότι το παιδί έχει αγαπήσει το σχολείο από το νήπιο.

Υποτίθεται ότι το παιδί πρέπει να μάθει ότι η μόρφωση δεν έρχεται χωρίς κόπο (ο Αριστοτέλης -νομίζω- έλεγε ότι οι ρίζες της παιδείας είναι πικρές αλλά οι καρποί γλυκοί).

Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί ένα παιδί θα μισήσει το σχολείο, αν έχει διάβασμα 60-90 λεπτά..

 

 

To ότι προσκαλέστηκε σε ένα συμβούλιο γονέων εκτός σχολείου και ήρθε δεν το θεωρώ κακό, δεν ήταν ούτε πάρτυ, ούτε καφεδάκι μ' αυτή την έννοια, εγώ δεν το έθεσα σωστά. Απλά κάναμε ένα συμβούλιο εκτός σχολικού χώρου. Το ότι έδωσε το κινητό της εμένα προσωπικά μου άρεσε, αν και δεν το αντέγραψα γιατί δε σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω ποτέ, η δασκάλα είναι σε σταθερό μέρος (σχολείο) κάθε μέρα ως τις 2, οπότε δε βρίσκω γιατί να την ενοχλήσω εκτός. Εμένα για να είμαι ειλικρινής με φόβισε κάποιες φορές αυτό το ¨ας μη το μάθουν, θα το μάθουν αργότερα"......αλλά η ως τώρα πορεία δείχνει ότι έχει μαθητές που πηγαίνουν σχολείο κυριολεκτικά τρέχοντας από χαρά.....έχει 25 χρόνια εμπειρία, κάτι θα ξέρει παραπάνω.

 

Πάντως εγώ το δικό μου παιδί δεν το έχω αφήσει στην τύχη κανενός....δουλεύω μαζί του, η δουλειά μου είναι εξάλλου, και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μπορώ να το κάνω. Παρένθεση, εμάς μας γράφει στο τετράδιο παρατηρήσεις, και είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, δεν το βλέπω καθόλου κακό. Αλλά οι διορθώσεις είναι με μπλε, τώρα που το λέτε....

 

Όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα, θεωρώ ότι και ως τις 6 μμ να ήταν τα παιδιά μας στο σχολείο, τη Γαλλία και τη Γερμανία δε θα τις φτάσουμε ποτέ........είναι το σύστημα σαθρό....Και συγνώμη γι αυτό που θα πω, δε θέλω καμιά μανούλα να το πάρει στραβά, αλλά μετά από χρόνια διδασκαλίας σε παιδιά απο 7 μέχρι και 18 έχω να πω , πως όχι, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ 7 ΧΡΟΝΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ......θα ήταν ευχής έργο, αλλά δεν έχουν....έχω ζήσει παιδάκια πραγματικά να προσπαθούν ώρες, και δεν......τραβούσε η ομάδα......δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια αντίληψη, ούτε την ίδια εξυπνάδα, συγκέντρωση, μνήμη, μεράκι, όπως θέλετε πείτε το. Μπορεί να ακούγεται πικρό, αλλά είναι η αλήθεια.

 

Απλά και την αγωνία της μάνας, κάποιος πρέπει να την καταλάβει, εάν δεν είναι δλδ καμία υστερική να ρωτάει κάθε μέρα πως πάει το παιδί της (έχει και τέτοιες ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΜΩΣ!) αν κάποια μαμά πάει να μοιραστεί την αγωνία της δεν χρειάζεται πια να γίνει μεσανατολικό. Εγώ θέλω η δασκάλα να με βλέπει σαν βοηθό και συμπαραστάτη της....

[Aimee]

Καλη ωρα....ναι,σωστη η παρατηρηση..την επεξεργαζομαι.

Δεν ξερω ομως,στην περιπτωση (γιατι εγω υποστηριζω πως το παιδι λεει την αληθεια,επειδη το ξερω,αλλα δεν ειναι αυτο και σιγουρο για τον καθενα),πως εστω στην περιπτωση που εκανα λαθος και η δασκαλα φωναξε στο παιδι...ειναι σωστο?

 

Anael, θα σου πρότεινα να σταθμίσεις τα πράγματα.

Σίγουρα 3-5 ώρες είναι πολλές. Σίγουρα η αντιγραφή είναι μη αποδοτική μορφή άσκησης. Αυτά τα γράφουμε στα ΜΕΙΟΝ.

 

Πάμε στα ΣΥΝ τώρα.

1)Αγαπάει τα παιδιά. Απόδειξη: η κόρη σου την αγαπάει. Και τα παιδιά έχουν ένστικτο.

2) Όπως σου είπε η κόρη σου, δεν τα μαλώνει ποτέ αν κάνουν λάθος (άρα γιατί η κόρη σου φοβάται;;

3) Νοιάζεται για την πρόοδο τους: τους βάζει δουλειά και φορτώνεται στο σπίτι με τετράδια ξέρεις πόσο ζυγίζουν τόσα τετράδια να τα κουβαλάς; Δίνει λοιπόν χρόνο για την τάξη της.

4) Λέει ότι το σχολείο είναι πάνω από όλα! τι να πει δηλαδή; Ότι προηγείται το κολυμβητήριο;

5) Παρακινεί και "πιέζει" τα παιδιά. Συνήθως τους ανθρώπους που μας πίεζαν να βελτιωνόμαστε τους εκτιμούμε εκ των υστέρων. Κι εγώ ως μαθήτρια προτιμούσα τους πιο "χαλαρούς" δασκάλους και αργότερα κατάλαβα πόσο καλύτεροι ήταν και πόσο περισσότερο ενδιαφέρονταν όσοι "έσπρωχναν" με εργασίες, επαναλήψεις και διαγωνίσματα...

 

Σκέψου λοιπόν και αυτά γιατί μπορεί κι εσύ να την έχεις κάπου "αδικήσει". Μετά, όπως φαίνεται, κάποια παιδιά μάλλον ξεμπερδεύουν γρήγορα και πρέπει να είναι και αυτά καλοί μαθητές. Φαντάζομαι ότι οι δικοί τους γονείς πίεσαν τη δασκάλα για περισσότερα καθήκοντα. Φαντάζομαι έτσι; Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας γονιός βλέπει το παιδί του να διαβάζει για 3-4 ώρες και δεν το θεωρεί αρκετό...

Και για να το κάνει πράξη η δασκάλα, υποθέτω ότι δεν το ζήτησε απλά ένας γονιός... Αρα μήπως δεν ξέρεις κάτι; Μήπως δεν σου τα λένε όλα;

Πώς φοβούνται κάποιες μαμάδες να μιλήσουν ενώ άλλη/άλλες πήγαν στη δασκάλα και απαίτησαν περισσότερη ύλη; Κάτι δεν κολλάει εδώ...

Γιατί η δασκάλα δεν νευρίασε με όσους ζήτησαν περισσότερα; Μήπως μίλησαν με καλύτερο τρόπο; Η ψυχολογία λέει ότι αν θέλεις να σε ακούσει κάποιος δεν τον αρπάζεις με τα μούτρα ούτε του ανακοινώνεις τις αποφάσεις σου. Πρέπει να τον ευχαριστήσεις πρώτα για όσα κάνει, να τον επαινέσεις για τα καλά του σημεία και μετά να συζητήσεις τους προβληματισμούς σου.

 

Τελικά, νομίζω ότι κακώς πήγες στον διευθυντή... Μπορεί να το είπε πάνω στα νεύρα της όταν δεν βρίσκατε σημείο συμφωνίας αλλά με το ανακατέψεις τη διεύθυνση, της πέρασες πολύ άσχημο μνμ: τα λέω στον προϊστάμενο σου για να σε επιπλήξει. Εκείνη την ώρα έδωσες πολύ μεγάλες διαστάσεις στο θέμα (που για όνομα του Θεού, δεν είναι πια και τόσο φοβερό!) και ήταν σαν να παραιτήθηκες από την πιθανότητα να λυθεί το ζήτημα φιλικά.

Και αν ήταν και άλλοι μπροστά όταν της μίλησες με αγένεια, όλα γίνονται ακόμη χειρότερα.

Νομίζω ότι κάπου εκεί κλείνει ο κύκλος. Δεν μπορεί να έχει θετικά αισθήματα για εσένα. Και αυτό κακώς, ΚΑΚΙΣΤΑ αλλά αναπόφευκτα περνάει και στο παιδί. Φοβάμαι ότι θα βλέπει την κόρη σου ως το παιδί της κυρίας εκείνης που δεν εκτίμησε το έργο της, την έβρισε και την "κάρφωσε" στον διευθυντή.

Δεν είναι υπεράνθρωπος η γυναίκα για να το "ξεπεράσει" έτσι απλά αυτό...

Θα σου πρότεινα λοιπόν να ζητήσεις συγγνώμη. Γιατί σε μια ακραία διαφωνία φταίνε πάντα δύο και είναι κρίμα το παιδί σου να σηκώσει το βάρος από τη δική σου ευθύνη (που είναι 50%) από το συμβάν.

 

Ωραία και αυτό το ψυχολογικό τσιτάτο αλλά ... ιδεαλιστικό πολύ. Τι χαλάει την ψυχολογία του παιδιού πιο πολύ; Η αντιγραφή ή ο καυγάς;

Κι όλο αυτό το δόγμα της "μη πίεσης" πού θα βγάλει τα παιδιά αυτά που είναι υποχρεωμένα να ζήσουν σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο; Μου φαίνεται ότι θα έρθει κάποια στιγμή που δεν θα έχουν πια επιλογές αλλά έναν μονόδρομο...

Για αυτό κλείνω με ένα άλλο τσιτάτο : πάνω από όλα "παν μέτρον άριστον"

[Aimee]

To ότι προσκαλέστηκε σε ένα συμβούλιο γονέων εκτός σχολείου και ήρθε δεν το θεωρώ κακό, δεν ήταν ούτε πάρτυ, ούτε καφεδάκι μ' αυτή την έννοια, εγώ δεν το έθεσα σωστά. Απλά κάναμε ένα συμβούλιο εκτός σχολικού χώρου. Το ότι έδωσε το κινητό της εμένα προσωπικά μου άρεσε, αν και δεν το αντέγραψα γιατί δε σκοπεύω να το χρησιμοποιήσω ποτέ, η δασκάλα είναι σε σταθερό μέρος (σχολείο) κάθε μέρα ως τις 2, οπότε δε βρίσκω γιατί να την ενοχλήσω εκτός. Εμένα για να είμαι ειλικρινής με φόβισε κάποιες φορές αυτό το ¨ας μη το μάθουν, θα το μάθουν αργότερα"......αλλά η ως τώρα πορεία δείχνει ότι έχει μαθητές που πηγαίνουν σχολείο κυριολεκτικά τρέχοντας από χαρά.....έχει 25 χρόνια εμπειρία, κάτι θα ξέρει παραπάνω.

 

Πάντως εγώ το δικό μου παιδί δεν το έχω αφήσει στην τύχη κανενός....δουλεύω μαζί του, η δουλειά μου είναι εξάλλου, και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μπορώ να το κάνω. Παρένθεση, εμάς μας γράφει στο τετράδιο παρατηρήσεις, και είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, δεν το βλέπω καθόλου κακό. Αλλά οι διορθώσεις είναι με μπλε, τώρα που το λέτε....

 

Όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα, θεωρώ ότι και ως τις 6 μμ να ήταν τα παιδιά μας στο σχολείο, τη Γαλλία και τη Γερμανία δε θα τις φτάσουμε ποτέ........είναι το σύστημα σαθρό....Και συγνώμη γι αυτό που θα πω, δε θέλω καμιά μανούλα να το πάρει στραβά, αλλά μετά από χρόνια διδασκαλίας σε παιδιά απο 7 μέχρι και 18 έχω να πω , πως όχι, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ 7 ΧΡΟΝΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ......θα ήταν ευχής έργο, αλλά δεν έχουν....έχω ζήσει παιδάκια πραγματικά να προσπαθούν ώρες, και δεν......τραβούσε η ομάδα......δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια αντίληψη, ούτε την ίδια εξυπνάδα, συγκέντρωση, μνήμη, μεράκι, όπως θέλετε πείτε το. Μπορεί να ακούγεται πικρό, αλλά είναι η αλήθεια.

 

Απλά και την αγωνία της μάνας, κάποιος πρέπει να την καταλάβει, εάν δεν είναι δλδ καμία υστερική να ρωτάει κάθε μέρα πως πάει το παιδί της (έχει και τέτοιες ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΜΩΣ!) αν κάποια μαμά πάει να μοιραστεί την αγωνία της δεν χρειάζεται πια να γίνει μεσανατολικό. Εγώ θέλω η δασκάλα να με βλέπει σαν βοηθό και συμπαραστάτη της....

 

Εσύ boyboom όμως έχεις τις γνώσεις και ξέρεις πώς να δουλέψεις το παιδί σου στο σπίτι. Για τους γονείς όμως που δεν έχουν τις γνώσεις, τα φυλλάδια της δασκάλας είναι ο μπούσουλας. Και είναι απείρως προτιμότερα από οποιοδήποτε σχολικό βοήθημα γιατί τα φυλλάδια απηχούν τη μεθοδολογία του δασκάλου... Οπότε στη δική σας περίπτωση που η δασκάλα βάζει μία αντιγραφή, εγώ βλέπω ότι κάποια παιδιά "αδικούνται". Είναι τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είναι εκπαιδευτικοί για να ξέρουν ποιος είναι ο παιδαγωγικός στόχος σε κάθε μάθημα ούτε βέβαια μπορούν να καταλάβουν αν το παιδί τους τον έχει κατακτήσει. Αυτοί οι γονείς βλέπουν τα ωραία στρογγυλά γράμματα της αντιγραφής, ελέγχουν και την ορθογραφία αν είναι χωρίς λάθη και ... μένουν ήσυχοι ότι τα πράγματα πάνε καλά...

 

Επιμένω ότι τα παιδιά έχουν τις ίδιες δυνατότητες: είναι όλα πανέξυπνα και ικανά. Απλά χρειάζεται το καθένα διαφορετική προσέγγιση.

Εγώ το έζησα αυτό με τη δική μου τάξη. Είχαμε ο καθένας μας τους ρυθμούς τους, πετύχαμε όμως όλοι στη Σχολή που θέλαμε! Χάρη φυσικά στους εαυτούς μου και τους γονείς μας αλλά και στο Σχολείο που πίστεψε ότι θα τα καταφέρουμε όλοι.

[LA LATINA]

Εσύ boyboom όμως έχεις τις γνώσεις και ξέρεις πώς να δουλέψεις το παιδί σου στο σπίτι. Για τους γονείς όμως που δεν έχουν τις γνώσεις, τα φυλλάδια της δασκάλας είναι ο μπούσουλας. Και είναι απείρως προτιμότερα από οποιοδήποτε σχολικό βοήθημα γιατί τα φυλλάδια απηχούν τη μεθοδολογία του δασκάλου... Οπότε στη δική σας περίπτωση που η δασκάλα βάζει μία αντιγραφή, εγώ βλέπω ότι κάποια παιδιά "αδικούνται". Είναι τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είναι εκπαιδευτικοί για να ξέρουν ποιος είναι ο παιδαγωγικός στόχος σε κάθε μάθημα ούτε βέβαια μπορούν να καταλάβουν αν το παιδί τους τον έχει κατακτήσει. Αυτοί οι γονείς βλέπουν τα ωραία στρογγυλά γράμματα της αντιγραφής, ελέγχουν και την ορθογραφία αν είναι χωρίς λάθη και ... μένουν ήσυχοι ότι τα πράγματα πάνε καλά...

 

Επιμένω ότι τα παιδιά έχουν τις ίδιες δυνατότητες: είναι όλα πανέξυπνα και ικανά. Απλά χρειάζεται το καθένα διαφορετική προσέγγιση.

Εγώ το έζησα αυτό με τη δική μου τάξη. Είχαμε ο καθένας μας τους ρυθμούς τους, πετύχαμε όμως όλοι στη Σχολή που θέλαμε! Χάρη φυσικά στους εαυτούς μου και τους γονείς μας αλλά και στο Σχολείο που πίστεψε ότι θα τα καταφέρουμε όλοι.

 

 

 

Φίλη Aimee, (λατρεύω το ψευδώνυμό σου, μου θυμίζει ένα παλιό αγαπημένο σήριαλ) πίστεψέ με, μιλάω με πάνω απο 50 μαμάδες κάθε μέρα, ΟΛΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ.....και από άλλες τάξεις όχι μόνο από πρωτάκια, όλες έχουν θέμα με το ότι τα παιδιά είναι παραφορτωμένα και οι δασκάλες όπως χαρακτηριστικά λένε "βαριούνται να δουλέψουν και τα φορτώνουν όλα στο σπίτι". Τώρα το ότι έχει δυσκολέψει και πολύ η ύλη με τα χρόνια, το παραδέχομαι, εμείς κάναμε πχ προπαίδεια στην τρίτη αν θυμάμαι καλά.

 

Σου εύχομαι από καρδιάς πάντα να συναντάς τέτοια παιδιά που περιγράφεις, νομίζω όμως πως ήταν τυχαίο, πολύ απλά, αν οι άνθρωποι είχαν το ίδιο μυαλό και τις ίδιες δυνατότητες, θα ήταν το καλύτερο όλων των εκπαιδευτικών και της ίδιας της μετέπειτα πορείας μας!

 

Απλά πιστεύω οτι τη σήμερον ημέρα, και απ όσο συζητάμε δλδ, όλες οι μανούλες είναι λίγο πολύ μορφωμένες, και να μην είναι έχουν το "κουτί" στο οποίο καθόμαστε και τώρα και ψάχνουν , βρίσκουν, δεν είναι οι μαμάδες οι δικές μας που δεν είχαν ιδέα, τώρα οι μαμάδες δουλεύουν με τα παιδιά τους, και είναι πολύ ψαγμένες. Το σαιτ ας πούμε που χρησιμοποιώ εγώ για το παιδί μου, μου έχουν πει όλες οτι το έχουν και το δουλεύουν....Και λόγω ανεργίας ίσως, οι πιο πολλές είναι πλέον σπίτι και πίστεψέ με, είναι σε ετοιμότητα.

 

Νομίζω θα βγούμε οφφ τόπικ, γι αυτό καληνύχτα απο εμένα και εύχομαι η φίλη μας να βρει την καλύτερη λύση για την κορούλα της.

[mama]

Εσύ boyboom όμως έχεις τις γνώσεις και ξέρεις πώς να δουλέψεις το παιδί σου στο σπίτι. Για τους γονείς όμως που δεν έχουν τις γνώσεις, τα φυλλάδια της δασκάλας είναι ο μπούσουλας. Και είναι απείρως προτιμότερα από οποιοδήποτε σχολικό βοήθημα γιατί τα φυλλάδια απηχούν τη μεθοδολογία του δασκάλου... Οπότε στη δική σας περίπτωση που η δασκάλα βάζει μία αντιγραφή, εγώ βλέπω ότι κάποια παιδιά "αδικούνται". Είναι τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είναι εκπαιδευτικοί για να ξέρουν ποιος είναι ο παιδαγωγικός στόχος σε κάθε μάθημα ούτε βέβαια μπορούν να καταλάβουν αν το παιδί τους τον έχει κατακτήσει. Αυτοί οι γονείς βλέπουν τα ωραία στρογγυλά γράμματα της αντιγραφής, ελέγχουν και την ορθογραφία αν είναι χωρίς λάθη και ... μένουν ήσυχοι ότι τα πράγματα πανε καλα....

Μα δε ειναι δουλεια του γονιου -είτε εχει παιδαγωγικές γνώσεις είτε οχι - να δουλέψει το παιδι στο σπιτι!!! Δουλεια του γονιου ειναι να φροντίσει ώστε το παιδι να ειναι συγκεντρωμένο και να ολοκληρώσει τις εργασίες του.

Αν το παιδι εχει απορίες, αν δεν κατάλαβε κατι στο μάθημα, δε θα τις λύσει ο γονιός, θα το παραπέμψει στη δασκαλα διότι - οπως εχει πει δασκαλα του γιου μου- μόνο ετσι μπορεί να καταλάβει κι εκεινη τι κενά εχει το κάθε παιδι, σε τι χρειάζεται να επικεντρωθεί περισσότερο και να δουλέψει παραπάνω στην τάξη. Το αν το παιδι κατακτά τους παιδαγωγικους στόχους θα το μάθω απο τη δασκαλα στις τακτικές ενημερώσεις.

Άλλωστε, στόχος μας πρέπει να ειναι να μπορουν τα παιδια να ειναι αυτόνομα στο διάβασμα τους. Και αυτο χτίζεται απο το δημοτικο.

 

Σε ο,τι αφορά τώρα την αντιμετώπιση της δασκάλας προς γονιό ο οποίος κανει παράπονα: ο οποιοσδηποτε επαγγελματίας οφείλει να διατηρεί την ψυχραιμία του ακόμα και απέναντι στον εξαγριωμένου "πελάτη". Και η δασκαλα ειναι επαγγελματίας. Στο κάτω κάτω, αν εκνευρίζεται και χάνει τον έλεγχο όταν δεν της αρέσει το ύφος ενός γονιου, μπορεί να κρατάει την ψυχραιμία της όταν "αγριεύουν" οι μαθητες της?

 

Αναφέρθηκε επίσης οτι πιθανόν να ζητήθηκε απο άλλους γονείς, ισως με καλύτερο τροπο, να αυξηθεί η δουλεια στο σπιτι. Μα ετσι αποφασίζει η δασκαλα πως θα δουλέψει? Δεν κρίνει η ίδια με βάση το δυναμικό της τάξης, τις οδηγίες του υπουργείου, την εμπειρία της αλλά και την καθοδήγηση του σχολικού συμβούλου?

και εάν εκφράστηκαν απόψεις απο κάποια μερίδα γονιών, δεν θα έπρεπε να κανει μια συγκέντρωση ώστε να ακούσει όλες τις απόψεις, να εκθέσει και τη δική της, να εξηγήσει τον τροπο δουλειάς της? υπάρχουν δάσκαλοι που κάνουν ομαδικές τις μηνιαίες ενημερωςεις γονεων και ζητούν να ακούσουν παρατηρήσεις/απόψεις/παράπονα και γινεται μια εποικοδομητική συζήτηση προς όφελος όλων.

[Aimee]

Μα δε ειναι δουλεια του γονιου -είτε εχει παιδαγωγικές γνώσεις είτε οχι - να δουλέψει το παιδι στο σπιτι!!! Δουλεια του γονιου ειναι να φροντίσει ώστε το παιδι να ειναι συγκεντρωμένο και να ολοκληρώσει τις εργασίες του.

Αν το παιδι εχει απορίες, αν δεν κατάλαβε κατι στο μάθημα, δε θα τις λύσει ο γονιός, θα το παραπέμψει στη δασκαλα διότι - οπως εχει πει δασκαλα του γιου μου- μόνο ετσι μπορεί να καταλάβει κι εκεινη τι κενά εχει το κάθε παιδι, σε τι χρειάζεται να επικεντρωθεί περισσότερο και να δουλέψει παραπάνω στην τάξη. Το αν το παιδι κατακτά τους παιδαγωγικους στόχους θα το μάθω απο τη δασκαλα στις τακτικές ενημερώσεις.

Άλλωστε, στόχος μας πρέπει να ειναι να μπορουν τα παιδια να ειναι αυτόνομα στο διάβασμα τους. Και αυτο χτίζεται απο το δημοτικο.

 

Σε ο,τι αφορά τώρα την αντιμετώπιση της δασκάλας προς γονιό ο οποίος κανει παράπονα: ο οποιοσδηποτε επαγγελματίας οφείλει να διατηρεί την ψυχραιμία του ακόμα και απέναντι στον εξαγριωμένου "πελάτη". Και η δασκαλα ειναι επαγγελματίας. Στο κάτω κάτω, αν εκνευρίζεται και χάνει τον έλεγχο όταν δεν της αρέσει το ύφος ενός γονιου, μπορεί να κρατάει την ψυχραιμία της όταν "αγριεύουν" οι μαθητες της?

 

Αναφέρθηκε επίσης οτι πιθανόν να ζητήθηκε απο άλλους γονείς, ισως με καλύτερο τροπο, να αυξηθεί η δουλεια στο σπιτι. Μα ετσι αποφασίζει η δασκαλα πως θα δουλέψει? Δεν κρίνει η ίδια με βάση το δυναμικό της τάξης, τις οδηγίες του υπουργείου, την εμπειρία της αλλά και την καθοδήγηση του σχολικού συμβούλου?

και εάν εκφράστηκαν απόψεις απο κάποια μερίδα γονιών, δεν θα έπρεπε να κανει μια συγκέντρωση ώστε να ακούσει όλες τις απόψεις, να εκθέσει και τη δική της, να εξηγήσει τον τροπο δουλειάς της? υπάρχουν δάσκαλοι που κάνουν ομαδικές τις μηνιαίες ενημερωςεις γονεων και ζητούν να ακούσουν παρατηρήσεις/απόψεις/παράπονα και γινεται μια εποικοδομητική συζήτηση προς όφελος όλων.

 

Για το θέμα της ψυχραιμίας και της ευγένειας, θεωρώ ότι είναι υποχρέωση και των δύο πλευρών. Και εξίσου λάθος και των δύο που τη χάσανε. Όμως τις συνέπειες ενδεχομένως να τις υποστεί το παιδί, που φαίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητο στη γνώμη της δασκάλας.

 

Τώρα σε ό,τι αναφέρεις στην αρχή θεωρητικά συμφωνώ. Το σωστό είναι η δουλειά να ολοκληρώνεται στο σχολείο. Και στο σπίτι ο γονιός να παιδαγωγεί με άλλο τρόπο, π.χ. να εξασκεί το παιδί στη διαλεκτική, να ασχολείται με λογοτεχνία κλπ.

Στην πράξη όμως. Έστω ότι για να εμπεδωθεί μια έννοια στα μαθηματικά ή ένας γραμματικός κανόνας χρειάζονται χ ασκήσεις. Ο χρόνος όμως στην τάξη φτάνει μόλις για να γίνουν οι μισές: αυτό είναι μια πραγματικότητα, το σχολείο στην Ελλάδα λειτουργεί 8:30-13:00. Όμως, η ύλη είναι προκαθορισμένη· πρέπει να βγει και υπάρχουν συνέπειες αν δεν βγει.

Οπότε η δασκάλα έχει δυο-τρεις επιλογές: είτε να κάνει όλες τις ασκήσεις στο σχολείο, οπότε δεν θα βγει η ύλη στο τέλος και ο σύμβουλος-επιθεωρητής θα την επιπλήξει.

Είτε θα ορίσει να γίνουν οι υπόλοιπες ασκήσεις στο σπίτι, υπολογίζοντας στη συνεργασία των γονιών. Και στην πράξη, κάπως έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι.

Η τρίτη λύση είναι να τα κάνει τσάτρα-πάτρα στο σχολείο και ... όποιος δεν κατάλαβε υπάρχουν και τα ιδιαίτερα...

 

Δυστυχώς, πολλοί δάσκαλοι -ιδίως στους πονηρούς καιρούς που ζούμε- ακολουθούν ό,τι τους λένε οι γονείς. Είδες; Μίλησες και εσύ για "επαγγελματίες" και "πελάτες"... Δεν είναι τυχαίο. Είναι η νοοτροπία πια αυτή... Δεν βλέπουμε τον δάσκαλο ως λειτουργό.

Θέλει κότσια να πει ο δάσκαλος: "κυρία μου, είστε άσχετη! Μην ανακατεύεστε με την τάξη μου". Γιατί ο γονιός κανονικά πρέπει να μιλάει μόνο για το πώς θα λειτουργήσει το δικό ΤΟΥ παιδί. Καθόλου δεν τον αφορά τον γονιό το ποια θα είναι η ύλη, πώς θα αξιολογηθούν οι υπόλοιποι, πότε θα διδαχθεί το χ θέμα το παιδί τους και πώς.

Τώρα ακούγεται απίστευτο, αλλά στα δικά μου χρόνια το ιδιωτικό σχολείο που φοίτησα είχε διώξει παιδιά (ανάμεσά τους και μια σημαιοφόρο) γιατί οι γονείς (παρά)ήταν επεμβατικοί.

Τώρα πια όμως έχουμε όλοι άποψη και οι περισσότεροι ξεκινούν όντας αρνητικά προκατειλημμένοι. Κι εδώ στο φόρουμ και στη ζωή φράση-μότο είναι "οι δάσκαλοι που κααααθονται". Μετά πώς περιμένουμε να μην έχουν κι αυτοί αμυντική θέση; Για ανθρώπους μιλάμε, όχι για σούπερ ήρωες.

[Aimee]

Φίλη Aimee, (λατρεύω το ψευδώνυμό σου, μου θυμίζει ένα παλιό αγαπημένο σήριαλ) πίστεψέ με, μιλάω με πάνω απο 50 μαμάδες κάθε μέρα, ΟΛΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ.....και από άλλες τάξεις όχι μόνο από πρωτάκια, όλες έχουν θέμα με το ότι τα παιδιά είναι παραφορτωμένα και οι δασκάλες όπως χαρακτηριστικά λένε "βαριούνται να δουλέψουν και τα φορτώνουν όλα στο σπίτι". Τώρα το ότι έχει δυσκολέψει και πολύ η ύλη με τα χρόνια, το παραδέχομαι, εμείς κάναμε πχ προπαίδεια στην τρίτη αν θυμάμαι καλά.

 

Σου εύχομαι από καρδιάς πάντα να συναντάς τέτοια παιδιά που περιγράφεις, νομίζω όμως πως ήταν τυχαίο, πολύ απλά, αν οι άνθρωποι είχαν το ίδιο μυαλό και τις ίδιες δυνατότητες, θα ήταν το καλύτερο όλων των εκπαιδευτικών και της ίδιας της μετέπειτα πορείας μας!

 

Απλά πιστεύω οτι τη σήμερον ημέρα, και απ όσο συζητάμε δλδ, όλες οι μανούλες είναι λίγο πολύ μορφωμένες, και να μην είναι έχουν το "κουτί" στο οποίο καθόμαστε και τώρα και ψάχνουν , βρίσκουν, δεν είναι οι μαμάδες οι δικές μας που δεν είχαν ιδέα, τώρα οι μαμάδες δουλεύουν με τα παιδιά τους, και είναι πολύ ψαγμένες. Το σαιτ ας πούμε που χρησιμοποιώ εγώ για το παιδί μου, μου έχουν πει όλες οτι το έχουν και το δουλεύουν....Και λόγω ανεργίας ίσως, οι πιο πολλές είναι πλέον σπίτι και πίστεψέ με, είναι σε ετοιμότητα.

 

Νομίζω θα βγούμε οφφ τόπικ, γι αυτό καληνύχτα απο εμένα και εύχομαι η φίλη μας να βρει την καλύτερη λύση για την κορούλα της.

 

Boy boom, υπάρχουν και μαμάδες που δεν έχουν ιδέα. Άλλωστε, περίπου το 1/5 των μαθητών είναι αλλοδαποί, διάβασα κάπου. Αυτά τα παιδιά τι θα γίνουν;

 

Έγραψα και πριν για τον όγκο της ύλης (σωστά θυμάσαι για την προπαίδεια!) και τις ελάχιστες ώρες διδασκαλίας. Το ερώτημα είναι το πώς θα εμπεδωθεί η ύλη όχι απλά να βγει/ξεπεταχτεί.

Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να ετοιμάζει ένας δάσκαλος δύο-τρεις φωτοτυπίες τη μέρα. Είναι τουλάχιστον 2 ώρες δουλειά. Όσοι διαφωνούν με αυτόν, ας πάνε ομαδικά να του το πουν: χάρη του κάνουν, κερδίζει 2 ώρες περισσότερο ελεύθερο χρόνο.

Αλλοι πάλι ό,τι και να βάζει ο δάσκαλος το θεωρούν λίγο. Εδώ η θεματοθέτρια έγραφε ότι ορισμένοι δεν είναι ευχαριστημένοι από τη γυμνάστρια γιατί δεν κάνει επικύψεις.

Ξέρεις, νομίζω ότι ένας από τους λόγους που παραφορτώνονται τα παιδιά είναι και η αναμενόμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι πια υποχρεωμένοι δάσκαλοι και να δείξουν μετρήσιμο έργο (ύλη, φωτοτυπίες) και αποτελέσματα.

Το λέω για να βάλουμε και αυτήν την παράμετρο στη γενική εικόνα..

 

 

 

 

 

Ευχαριστώ για το νικνέιμ.

[AthinaP]

Anael, κατάλαβα ότι μετά τη δική σου παρέμβαση η δασκάλα άρχισε να βάζει αρκετά λιγότερα, σε σημείο που άλλες μαμάδες το παρατήρησαν και διαμαρτυρήθηκαν. Οπότε είχες αποφασίσει μονομερώς το παιδί σου να σταματάει στη μισή ώρα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ό,τι και να έβαζε η δασκάλα ως εργασία; Άρα τελικά η δασκάλα δυσαρέστησε και εσένα και τις άλλες μαζί!

 

Μισή από μισή ώρα διαφέρει. Δεν ξέρω ποια σχολεία έχουν όντως μισή ώρα και πώς μετριέται αυτή. Αν πχ για τις προτάσεις θέλει κάποιο παιδί να τις συζητάει το παιδί μία μία με τη μαμά του, πριν τις γράψει ή αν γράφει όλα τα φυλλάδια και η μαμά τα κοιτάει όλα μαζί στο τέλος. Από τα Χριστούγεννα και μετά, που τα παιδιά πιθανόν διαβάζουν μόνα τους τις εκφωνήσεις, ή θυμούνται τις οδηγίες που έχουν δοθεί στην τάξη, δεν χρειάζονται το γονιό για το καθετί.

 

Δεν είμαι σίγουρη τελικά ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση όσον αφορά τον όγκο του διαβάσματος. Πιστεύω πιο πολύ στο αποτέλεσμα και αυτό δεν επιτυγχάνεται πάντα με όγκο δουλειάς. Η γλώσσα όμως ειδικά χρειάζεται κάποια εξάσκηση.

 

Προσωπικά και επειδή το ολοήμερο είναι μονόδρομος, επιλέξαμε να αναβάλουμε τις οργανωμένες δραστηριότητες. Δεν σημαίνει το ότι δεν πάμε τώρα κολυμβητήριο ότι τα παιδιά δεν κινούνται. Είμαστε μαζί τους έξω τις καθημερινές απόγευμα πολύ συχνά, σε χώρους ανοιχτούς. Όπου όντως το χειμώνα είμαστε τρεις και ο κούκος, γιατί τα παιδιά της ηλικίας μας τρέχουν στις δραστηριότητες! Είναι όμως μια επιλογή δική μας που για αυτή την ηλικία ακόμα παίζει. Αν και όποτε το επιλέξουμε, δεν νομίζω ότι κάποιο κολυμβητήριο δεν θα μας δεχτεί. Τέλος πάντων, πιστεύω στην πρώτη ειδικά και τα παιδιά καλό είναι να πάρουν το μήνυμα ότι το σχολείο είναι σημαντικό, η ξεκούρασή τους και το παιχνίδι τους και να είναι χαρούμενα είναι σημαντικά και οι δραστηριότητες είναι για όποιον έχει την ενέργεια και τη διάθεση αφού έχει κάνει τα άλλα πρώτα. Ακόμα στο "θα δούμε" είμαστε όσον αφορά τις δραστηριότητες.

 

Εμάς κανα-δυο έκτακτα που μας έτυχαν στην εβδομάδα, όπως ένα οικογενειακό τραπέζι, να πάμε σε κάποιον γιατρό, μας γονάτισαν και ας μην είχαμε δραστηριότητες. Αλλά είναι και οι αντοχές του καθενός οι προσωπικές, για τις δικές μου ήξερα από πριν ότι είναι περιορισμένες. Και ειδικά για την πρώτη χρονιά, ήθελα εγώ να είμαι ξεκούραστη, να στηρίξω τα δυο πρωτάκια όποτε χρειάζεται. Δεν ήθελα να βλέπουν μια μαμά ισοπεδωμένη, γιατί ήδη έχουν αρχίσει τις ερωτήσεις ποιο είναι το νόημα και μάνα γιατί με γέννησες! Ειδικά τα δρομολόγια για ολόκληρες χρονιές, ακόμα και αν πρόκειται για μια ώρα την εβδομάδα, είναι πολύ επιβαρυντικά για δύο εργαζόμενους με πρωτάκια ή τέλος πάντων για τις δικές μας αντοχές. Από του χρόνου βλέπουμε...

 

Στο ολοήμερο εντωμεταξύ, το κράτος πληρώνει ειδικότητες - και τους περνάει από ψιλό κόσκινο για προσόντα, και κλασικά ο Έλληνας γονιός θα τρέξει να πληρώσει και να κάνει δρομολόγια μετά το ωράριο, επιπλέον, γιατί θεωρεί και περιμένει ότι μόνο εκτός σχολείου θα γίνει "δουλειά"! Αυτά δεν αλλάζουν εύκολα ως νοοτροπίες. Στο δικό μας σχολείο κανείς δεν νοιάζεται για το πώς περνάνε τα παιδιά την ώρα τους με τις ειδικότητες. Και έμμεσα περνάνε από το καλημέρα στα παιδιά τη νοοτροπία ότι υπάρχει η ώρα του παιδιού στο σχολείο. Διασταυρωμένα πια ακούω για παράδειγμα, ότι μαμάδες τα βάζουν με την "Αγγλικού" του σχολείου, εάν βάζει την παραμικρή δουλειά για το σπίτι, γιατί έχουν στο νου τους ότι τα παιδιά θα μάθουν τα αγγλικά "έξω". Η οποία "αγγλικού" του σχολείου κατά κανόνα έχει πανεπιστημιακό πτυχίο, έχει δηλαδή περισσότερα αντικειμενικά προσόντα από κάθε άποψη. Και στην πράξη τελικά, τα παιδιά όντως δεν μαθαίνουν μέσα στο σχολείο, όταν υπάρχει αυτό το πλαίσιο απαξίωσης των όσων γίνονται στο σχολείο. 'Αρα χάσιμο χρόνου και ενέργειας για όλους και το σχολείο - πάρκινγκ, για κάποιες ώρες τουλάχιστον.

[matal]

Με πηρε και μια αλλη μαμα εχθες και της λεω "Τι ακουσες και με πηρες?.

Και μου λεει πως η δασκαλα αρχισε να βαζει λιγοτερα και οσες θελανε περισσοτερα διαμαρτυρονται.

 

Δηλαδή υπάρχουν γονείς που θέλουν περισσότερα και τα έχουν βάλει μαζί σου που ¨μείωσες¨τη δουλειά στο σπίτι; Αυτοί οι γονείς πόση ώρα θέλουν να διαβάζουν τα παιδιά;΄Σκέφτηκες ότι και αυτοί μπορεί πριν από σένα να έχουν πιάσει τη δασκάλα και να της έχουν πει να βάζει πολλά;;;

Στο λέω αυτό γιατί και στην τάξη του γιου μου δεν συμφωνούσαν οι γονείς για τον όγκο της δουλειάς στο σπίτι. Τι πρέπει να κάνει λοιπόν η δασκάλα; Μάλλον τη δουλειά της έτσι όπως την ξέρει!!

Η αντίδραση της δασκάλας μου φαίνεται στα όρια του ανθρώπινου... Δεν γίνεται να είμαστε όλοι τόσο large.. Επειδή και εμένα ο γιος μου μου μεταφέρει γεγονότα όπως τα βιώνει και όχι ακριβώς όπως γίνονται, η κόρη σου (που από αυτά που γράφεις είναι και πανέξυπνη) έχει αντιληφθεί όλο το σκηνικό και είναι πιο ¨ψυλλιασμένη¨ στις παρατηρήσεις της δασκάλας...

Α και κάτι άλλο. Υποθέτω ότι μιλάμε για δημόσιο σχολείο. Σκέφτομαι τι θα συνέβαινε αν όλο αυτό γινόταν σε σχολείο ιδιωτικό...

[LA LATINA]

Πόσο ενδιαφέρουσες απόψεις διαβάζω, καιρό είχα να πετύχω υγιή διάλογο σε φόρουμ...

Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται η ίδια ύλη να φαίνεται σε άλλους λίγη και σε άλλους υπερβολική, και βασικά δεν ξέρω τι κάνει μια δασκάλα να αλλάζει "γραμμήν πλεύσεως" ανάλογα με το τι της λέει ο κάθε γονιός, ίσως έπρεπε απ την αρχή να είναι πιο σαφής και να μην δέχεται καν αλλαγές.......

 

Αγγλικά στο δημόσιο δε θα μάθουν τα παιδιά μας, όπως δε μάθαμε κι εμείς γαλλικά.......γιατί είναι η ώρα του παιδιού, γιατί και οι ίδιες οι δασκάλες ξέρουν ότι τα παιδιά κάνουν έξω και δεν το βάζουν και καημό.......Όσο για το πόσο καταρτισμένες είναι στα έξτρα μαθήματα, θέλω με κάθε ειλικρίνεια να ρωτήσω κάτι που το έχω μεγάλη απορία κι αν ξέρει κάποια, ας μου πει. Όλες αυτές οι δασκάλες των ειδικοτήτων, έχουν κάποια άμεση σχέση με παιδαγωγικό? Εννοώ, έχω γνωστά άτομα που από ιατρική, ψυχολογία και άλλα πολύ σπουδαία που ονειρεύονταν, πέρασαν σχολή θεάτρου. Τελειώνοντας, περιχαρείς μας είπαν ότι θα απορροφηθούν σε σχολεία....ελπίζω να τους έκαναν κανένα σεμινάριο πριν τους βάλουν, δε γνωρίζω γι αυτό ρωτώ γιατί τα γνωστά μου άτομα τουλάχιστον δεν ήταν καν φιλικά διακείμενα απέναντι σε παιδιά, πόσο μάλλον να βρεθούν εκπαιδευτικοί εν μια νυκτί....

 

Κι εμείς έχουμε επιλέξει να μην έχουμε δραστηριότητες στην πρώτη, προσπαθώ δε να κρατήσω το γιο μου μακριά απ το ποδόσφαιρο, που ευτυχώς δεν το θέλει τρελά, γιατί σκέφτομαι ότι μια τέτοια δραστηριότητα, 3 φορές τη βδομάδα + κάθε Κυριακή, θα μας φέρει άλλα προβλήματα.....Του χρόνου δε με βλέπω να το γλυτώνω όμως, και θα ξεκινήσουμε και αγγλικά. Πάντως ειλικρινά πιστεύω ότι οι μανούλες σήμερα είναι πολύ πιο ψυλλιασμένες, τι λέμε τώρα, να πήγαινε πχ η δικιά μου η μαμά το 1985 να πει στη δασκάλα ότι δε συμφωνεί με το πόσα μας βάζει??? Που ο δάσκαλος ήταν κάτι εφάμιλλο του παπά......ιερός και όσιος!

 

Το κακό, για να δώσω και μια άλλη διάσταση, είναι να δημιουργούμε τα παιδιά που νομίζουν ότι για όλα θα "καθαρίσουμε" εμείς, πολλές φορές μέσα σε δημοτικά ο σύζυγός μου έχει ακούσει να λένε στη δασκάλα αλλά και στον διευθυντή ακόμα "καλά, θα έρθει ο μπαμπάς μου και θα τα πούμε!"

 

Τέλος, να πω ότι για μένα, δεν υπάρχει μάθηση χωρίς συνεργασία δασκάλου - γονιού..... το να δώσουν 2 φωτοτυπίες, είναι 5 λεπτά εκτύπωση από τα πιο καταπληκτικά σάιτ, δε θα βγάλουν δική τους ύλη ξανά.......αλλά ότι και να γίνει, η μάνα πρέπει να κάτσει να ελέγξει, να βοηθήσει, να επιβλέψει, τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, οπωσδήποτε.

[mama]

@boyboom, εννοείται πως πρέπει να υπάρχει συνεργασια δασκάλου/γονιου και θα συμπληρωνα: πάντα, όχι μονο στις πρωτες ταξεις του δημοτικου. Όμως θεωρω - και αυτη ειναι άποψη που έχω ακουσει και απο δασκαλους των παιδιων μου - οτι ο γονιος καλό είναι να περιορίζεται στο να παρακολουθεί, να φροντιζει να ολοκληρωνει το παιδι τις εργασιες του, να ακουσει το "απέξω" που εχει να μάθει αλλά όχι να του εξηγει βασικές έννοιες που δεν κατάλαβε ή να του διορθωνει λάθη.

Αν δεν επιστρεψει το παιδι με απορίες στο σχολειο, η δασκάλα δεν θα αντιληφθεί ποτέ πού έχει κενά και πού χρειάζεται περισσότερη δουλειά. Αν το παιδι μου δεν εχει καταλάβει κάποια άσκηση, προτιμω να παει την επομενη μερα χωρίς να την έχει λυσει παρά να του τη λύσω εγω.

Για να φερω και ενα λιγο "τραβηγμενο" παράδειγμα "βοήθειας στο σπιτι": θυμαμαι οταν πριν καποια χρόνια, μια δασκάλα έδωσε στην τάξη, απο λάθος, φωτοτυπια η οποια περιείχε και άσκηση απο το παρακάτω μάθημα. Θεωρω μεγάλο σφάλμα το οτι η πλειοψηφια των γονιων άρχισαν αμεσως τα τηλεφωνα ο ενας στον άλλο για να καταφερουν να εξηγησουν στα παιδια τους τι είναι τα ισοδυναμα κλάσματα ώστε να μην πάνε άγραφτα στο σχολείο.Τι κέρδισαν έτσι αυτα τα παιδια?

[ekavi_]

Για να φερω και ενα λιγο "τραβηγμενο" παράδειγμα "βοήθειας στο σπιτι": θυμαμαι οταν πριν καποια χρόνια, μια δασκάλα έδωσε στην τάξη, απο λάθος, φωτοτυπια η οποια περιείχε και άσκηση απο το παρακάτω μάθημα. Θεωρω μεγάλο σφάλμα το οτι η πλειοψηφια των γονιων άρχισαν αμεσως τα τηλεφωνα ο ενας στον άλλο για να καταφερουν να εξηγησουν στα παιδια τους τι είναι τα ισοδυναμα κλάσματα ώστε να μην πάνε άγραφτα στο σχολείο.Τι κέρδισαν έτσι αυτα τα παιδια?

 

Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα είπες. Και θεωρώ λάθος να προσπαθούν οι γονείς να εντυπωσιάσουν το δάσκαλο μέσω του παιδιού τους και να νιώθουν ότι οι ίδιοι εξετάζονται στο μάθημα.

[Aimee]

Πόσο ενδιαφέρουσες απόψεις διαβάζω, καιρό είχα να πετύχω υγιή διάλογο σε φόρουμ...

Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται η ίδια ύλη να φαίνεται σε άλλους λίγη και σε άλλους υπερβολική, και βασικά δεν ξέρω τι κάνει μια δασκάλα να αλλάζει "γραμμήν πλεύσεως" ανάλογα με το τι της λέει ο κάθε γονιός, ίσως έπρεπε απ την αρχή να είναι πιο σαφής και να μην δέχεται καν αλλαγές.......

 

...

 

Το κακό, για να δώσω και μια άλλη διάσταση, είναι ότι δημιουργούμε τα παιδιά που νομίζουν ότι για όλα θα "καθαρίσουμε" εμείς, πολλές φορές μέσα σε δημοτικά ο σύζυγός μου έχει ακούσει να λένε στη δασκάλα αλλά και στον διευθυντή ακόμα "καλά, θα έρθει ο μπαμπάς μου και θα τα πούμε!"

 

Τέλος, να πω ότι για μένα, δεν υπάρχει μάθηση χωρίς συνεργασία δασκάλου - γονιού..... το να δώσουν 2 φωτοτυπίες, είναι 5 λεπτά εκτύπωση από τα πιο καταπληκτικά σάιτ, δε θα βγάλουν δική τους ύλη ξανά.......αλλά ότι και να γίνει, η μάνα πρέπει να κάτσει να ελέγξει, να βοηθήσει, να επιβλέψει, τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, οπωσδήποτε.

 

Πολύ ωραίο θέμα πραγματικά! Ελπίζω μόνο να βοηθάμε και την θεματοθέτρια.

 

Το σωστό είναι η σταθερότητα. Ο δάσκαλος να έχει την μεθοδολογία του και να την υποστηρίζει. Να την αναπροσαρμόζει μόνο βάσει των αναγκών των παιδιών και όχι λόγω υποδείξεων των γονιών και παρατήρησης του διευθυντή. Βέβαια και έναν τέτοιο "σταθερό" δάσκαλο, μερικοί θα τον χαρακτήριζαν "μη συζητήσιμο"... Οπότε τελικώς όλα εξαρτώνται από την οπτική του καθενός.

 

Οι φωτοτυπίες πρέπει να είναι πρωτότυπη δουλειά. Το να εκτυπώσει η δασκάλα από ένα σάιτ ασκήσεις και να τις διανείμει στα παιδιά είναι παράνομο (--> κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων). Φαντάσου να το πάρει χαμπάρι κάποιος από το σάιτ και να μηνύσει το Δημόσιο. Στην περίπτωση αυτή, βάσει και των νέων νόμων, με την έγερση της αγωγής από το σάιτ, ο δάσκαλος τίθεται σε διαθεσιμότητα λόγω παραβίασης νόμων. Δεν είναι απλά τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση όμως, το να κάνεις κολάζ από διάφορα σάιτ και βοηθήματα εμένα μου φαίνεται αναξιοπρεπές: ο δάσκαλος οφείλει να έχει το δικό του παιδαγωγικό υλικό. Οι περισσότερες μέρες αδείας που απολαμβάνουν σε σχέση με τους υπόλοιπους υπολοίπους αυτόν ακριβώς τον σκοπό επιτελούν: Δεν προβλέπεται να ξοδεύονται σε ξάπλα και χουζούρι αλλά στην προετοιμασία για την επόμενη χρονιά και τη συγκέντρωση υλικού.

Προσθέτω λινκ από το γνωστό σάιτ που μιλάει για τα καθήκοντα των μαθητών Δημοτικού στη Γαλλία: http://fr.wikipedia.org/wiki/Devoir_%C3%A0_la_maison

 

Και ένα λινκ που δείχνει ότι η Ελλάδα είναι ουραγός όσον αφορά τις ώρες διδασκαλίας: http://sep4u.gr/wp-content/uploads/oecd-eag-2012-en-lite.pdf Πρόκειται για έρευνα από Ουνέσκο και ΟΑΣΕ. Αν είναι ακριβή τα στοιχεία αυτά, και αληθές από την άλλη ότι η ύλη είναι τεράστια, τότε το Υπουργείο μας ... δουλεύει! Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο, που η αποτυχία του μοιάζει μαθηματικά προδιαγεγραμμένη. Εκτός αν βάλουμε όλοι το χεράκι μας: τα γνωστά τώρα, ξέρετε, διάβασμα στο σπίτι, φροντιστήριο, ιδιαίτερα κλπ. κλπ.

 

Για τον "γονιό που καθαρίζει":

Στα έξι τους χρόνια, τα παιδιά επιχειρηματολογούν, διαπραγματεύονται και είναι έτοιμα να παραθέσουν στοιχειωδώς τα θέλω τους. Οπότε καλό είναι να ενθαρρύνουμε τη σχέση εμπιστοσύνης παιδιού-δασκάλας, ώστε όλα τα θέματα να λύνονται μεταξύ τους. Η όποια παρέμβαση μάλλον πρέπει να γίνεται με φειδώ, όταν δεν γίνεται αλλιώς και χωρίς να έχει προαναγγελθεί στο παιδί.

Φράσεις του τύπου "θα σε τακτοποιήσει η μαμά μου" (από το παιδί) ή "θα πάω να της τα πω ένα χεράκι" (από τη μαμά μου) είναι αρκετά κοινές. Όοοολοι οι επαγγελματίες νομίζω τις έχουν ακούσει, σε κάποιο στάδιο της καριέρας τους.

[LA LATINA]

Ειδικά για την πρώτη δημοτικού, υπάρχει καταπληκτικό σάιτ με σελίδα σελίδα τα βιβλία των παιδιών, όπου έχει για κάθε μάθημα καμιά δεκαριά φυλλάδια.......λέει ρητά και κατηγορηματικά ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί από δασκάλους σε Ελλάδα και Κύπρο και από γονείς ιδιωτικά. Αλλά κι έτσι να μην ήταν, δε νομίζω πως κάτι τέτοιο ελέγχεται.

[AELIA 3]

Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαιοι πρόγονοί μας έλεγαν "τα αγαθά κόποις κτώνται".Είναι δεδομένο πως πρέπει να "δουλέψουν" μεθοδικά και με επιμονή και υπομονή για να μάθουν να μελετούν σωστά και για τον ευατό τους...όχι μόνο στην α'δημοτικού και στη β'..αλλά για όλες τις τάξεις μέχρι και το Πανεπιστήμιο.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι καταλυτικός και εργασίες οφείλουν να γίνονται και στο σχολείο..αλλά και στο σπίτι.Όπως είπε και μια άλλη κυρία σε μια άλλη ανάρτηση,ότι θα προβληματιζόταν να μην έβλεπε εργασίες για το σπίτι, θα συμφωνήσω μαζί της.

Όταν επιστρέφει το παιδί σπίτι και ανοίγω τα τετράδιά του βλέπω αν τα πηγαίνει καλά, διότι οι ασκήσεις-εργασίες γίνονται και στο σχολείο.

Ο ρόλος του γονιού στην α'τάξη ιδιαίτερα κατά τη γνώμη μου είναι να μάθει στο παιδί να οργανώνει τον χρόνο μελέτης του και να είναι δίπλα του ώστε από την β'δημοτικού και μετά το παιδί να νιώθει δυνατό και ανεξάρτητο να Διαικπεραιώσει Μόνο του τις εργασίες του...και απλά στο τέλος της μελέτης ο γονιός να το ελέγξει και να του εξηγήσει κάτι που το δυσκόλεψε.Δάσκαλος και γονιός πρέπει να είναι σύμμαχοι για το καλό των παιδιών.Όπως επίσης να προσθέσω πως ο δάσκαλος δεν πρέπει να λαμβάνει υποδείξεις από τον γονιό για τον τρόπο διαδασκαλίας του(εκτός κι αν φυσικά μιλάμε για ακραίες αντιπαιδαγωγικές-καταστάσεις, που εκεί θα πάρει θέση ο νόμος)

[AELIA 3]

Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαιοι πρόγονοί μας έλεγαν "τα αγαθά κόποις κτώνται".Είναι δεδομένο πως πρέπει να "δουλέψουν" μεθοδικά και με επιμονή και υπομονή για να μάθουν να μελετούν σωστά και για τον ευατό τους...όχι μόνο στην α'δημοτικού και στη β'..αλλά για όλες τις τάξεις μέχρι και το Πανεπιστήμιο.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι καταλυτικός και εργασίες οφείλουν να γίνονται και στο σχολείο..αλλά και στο σπίτι.Όπως είπε και μια άλλη κυρία σε μια άλλη ανάρτηση,ότι θα προβληματιζόταν να μην έβλεπε εργασίες για το σπίτι, θα συμφωνήσω μαζί της.

Όταν επιστρέφει το παιδί σπίτι και ανοίγω τα τετράδιά του βλέπω αν τα πηγαίνει καλά, διότι οι ασκήσεις-εργασίες γίνονται και στο σχολείο.

Ο ρόλος του γονιού στην α'τάξη ιδιαίτερα κατά τη γνώμη μου είναι να μάθει στο παιδί να οργανώνει τον χρόνο μελέτης του και να είναι δίπλα του ώστε από την β'δημοτικού και μετά το παιδί να νιώθει δυνατό και ανεξάρτητο να Διαικπεραιώσει Μόνο του τις εργασίες του...και απλά στο τέλος της μελέτης ο γονιός να το ελέγξει και να του εξηγήσει κάτι που το δυσκόλεψε.Δάσκαλος και γονιός πρέπει να είναι σύμμαχοι για το καλό των παιδιών.Όπως επίσης να προσθέσω πως ο δάσκαλος δεν πρέπει να λαμβάνει υποδείξεις από τον γονιό για τον τρόπο διαδασκαλίας του(εκτός κι αν φυσικά μιλάμε για ακραίες αντιπαιδαγωγικές-καταστάσεις, που εκεί θα πάρει θέση ο νόμος)

 

Επίσης να προσθέσω πως τα μαθήματα που γίνονται στα ΕΑΕΠ Δημοτικά(δηλαδή αυτα που τελειώνουν το βασικό πρόγραμμα στις 14:00) οι ώρες των μαθημάτων Μουσικής-Θεατρικής Αγωγής-Εικαστικών-Πληροφορικής διδάσκονται από καθηγητές των ειδικοτήτων αυτών.Όπως και οι ξένες γλώσσες, διαδάσκονται από καθηγητές ξένων γλωσσών.Η δασκάλα-ος διδάσκει τα ελληνικά και τα μαθηματικά(και ενίοτε την Μελέτη Περιβάλλοντος).

[pasxalitsa v]

εγω προσωπικα πιστευω για να το παμε παλι στην αρχη πως ειναι λαθος οι πολλες ωρες διαβασματος ειδικα στην πρωτη δημοτικου...

θεωρω πως η υλη πρεπει να βγαινει αλλα οχι πιεση σε 6χρονα...

και καλες οι φωτοτυπιες αλλα θεωρω οτι πρεπει να γινονται σαν εξτρα και οχι καθημερινα...

 

για μενα θα πρεπει ο δασκαλος να λειτουργει με μετρο,ουτε καθολου δουλεια αλλα ουτε και τρελη δουλεια και αυτο να μην επηρεαζεται και αλλαζει αναλογα με το τι θα πει ο καθε γονιος...

αν καποιος θελει παραπανω δουλεια για το παιδι του ας συμβουλευτει τον δασκαλο για να του υποδειξει site η βιβλια που θα βοηθησουν και δεν θα μπερδεψουν το παιδι.

και επισης αν καποιο παιδι εχει μεινει πισω παλι απο κοινου με τον γονιο θα πρεπει να βρεθει μια λυση για να καλυψει το κενο

(αν και εδω πιστευω οτι ειναι δουλεια του δασκαλου να βεβαιωνεται οτι ολα τα παιδια εχουν κατακτησει την συγκεκριμενη υλη πριν προχωρησει παρακατω)

 

επισης νομιζω οτι τα βιβλια που κυκλοφορουν απο πολλους εκδοτικους οικους που το παιδι μαθαινει μεσω του παιχνιδιου (ειδικα για νηπιο και πρωτες ταξεις δημοτικου) ειναι πιο ευχαριστα για το παιδι και δεν νιωθει οτι κανει αγγαρεια...

πιστευω οτι ειναι πολυ βασικο ν αγαπησει το παιδι το σχολειο και να μαθει να διαβαζει σιγα σιγα μονο του..αυτο ειναι το πιο δυσκολο απ ολα να το πετυχει...και ο δασκαλος και ο γονιος

 

ειμαι εξω απο τον χορο ακομα βεβαια και δεν ξερω ακριβως για τι ογκο δουλειας και τι υλη μιλαμε (αληθεια ποιο ειναι αυτο το site boyboom?)

[LA LATINA]

Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να το πω δημόσια.

Έχεις πμ