2η εγκυμοσυνη με παιδί 2 χρονών

[Beatle]

Καλημέρα σε όλες τις μανούλες. Διανύω την 7η βδομάδα της εγκυμοσύνης μου και ήδη αισθάνομαι μεγάλη κόπωση. Το θέμα μου είναι ότι έχω ένα κοριτσάκι 2 χρονών, η οποία τις τελευταίες βδομάδες έχει πάθει τρομέρη εξάρτηση από μένα. Θέλει να την παίρνω συνέχεια αγκαλιά, να την βάζω μόνο εγώ για ύπνο και το πρωί να τη σηκώνω μόνο εγώ από το κρεβάτι, ξυπνάει στις 3 το πρωί και με φωνάζει κι αν πάει ο άντρας μου κάνει φοβερή κρίση. Δεν ξέρω αν είναι η ηλικία ή αν αισθάνεται κάτι (δεν της έχουμε πει τπτ ακόμα), αλλά επειδή έχω και μια μικρή αποκόλληση, μου είναι αδύνατο να την πάιρνω συνέχεια αγκαλιά. Ήθελα να ρωτήσω αν έχει συμβεί σε κάποια άλλη κοπέλα και πως το αντιμετώπισε. Δε θέλω να θεωρεί ότι την απορρίπτω, αλλά πραγματικά είμαι εξαντλημένη κάποιες φορές.

[ekavi_]

Εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση, την έπαιρνα αγκαλιά μόνο καθιστή και κάποιες φορές που χρειαζόταν να είμαι όρθια, μου την έβαζε στην αγκαλιά μου ο άντρας μου και στην ουσία την στήριζε εκείνος... Μπορεί να μην της έχετε πει τίποτα, αλλά ίσως να έχει διακρίνει μια αλλαγή στην συμπεριφορά σου (δηλαδή λιγότερες αγκαλιές από πριν, πιο προσεκτικές κινήσεις κτλ),γι΄αυτό το λόγο κιόλας να αποζητά εσένα και να παθαίνει κρίση όπως λες όταν πάει ο άντρας σου αντί για εσένα.

Οπότε προσπάθησε κάπως να της ικανοποιήσεις την ανάγκη για αγκαλιές και τρυφερότητα, έστω καθιστή ή ξαπλωμένη και προσπάθησε να της δώσεις κάποια εξήγηση για την αλλαγή αυτή. (αν δεν θες να πεις ότι είσαι έγκυος, πες ότι σε πονάει η μέση σου ή κάτι τέτοιο).

[Izaki]

Καλησπέρα! Είμαι κι εγώ έγκυος (13 εβδομάδων) στο δεύτερο μωράκι μου και έχω ένα γιό 20 μηνών. Όταν ήμουν στον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης μου ο μικρός άρχισε να εμφανίζει έντονα σημάδια άγχους αποχωρισμού σε συνδυασμό με δόντια, ήθελε (και θέλει) συνέχεια αγκαλιές και το βράδυ αρνούνταν να κοιμηθεί στην κούνια του. Το πάλεψα όσο μπορούσα αλλά πραγματικά είχα γίνει ράκος από τα συνεχή ξυπνήματα και το ασταμάτητο σκύβε-σήκωνε ένα παιδί 12,5 κιλών. Επίσης επειδή ο άντρας μου λόγω επαγγέλματος λείπει συχνά σε πολυήμερα επαγγελματικά ταξίδια δεν είχα κανέναν να με βοηθήσει με τον νυχτερινό Γολγοθά. Τελικά κατέληξα να τον παίρνω στο κρεβάτι μου και έτσι βρήκαμε την ησυχία μας και ξεκουράστηκα κι εγώ.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσπαθώ να τον σηκώνω μόνο για τα απαραίτητα (που δεν είναι και λίγα) για άλλαγμα, πλύσιμο, φαγητό κλπ και τις υπόλοιπες φορές που το ζητάει κάθομαι και τον παίρνω αγκαλιά έτσι. Βέβαια δεν του φτάνει αλλά του λέω ότι η μαμά πονάει τη μέση της (για να μη συνδέσει την άρνηση μου με το μωρό).

Επίσης προσπαθώ να περνάμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται στο δωμάτιο του που παίζουμε καθιστοί στο πάτωμα και δεν ζητάει τόσο συχνά αγκαλιά!

Καλή μας συνέχεια και κουράγιο!!

[alexele]

Καλή εγκυμοσύνη να έχετε κορίτσια! Κι' εγώ ότι έκανε η ekavi καθιστή και το μικρό μου, μου τον έδιναν αγκαλιά, ευτυχώς είχα κάποια βοήθεια και τουλάχιστον στο μπάνιο δεν τον πολυσήκωνα. Όταν τον έπαιρνα αγκαλιά προσπαθούσα πάντα με όσο πιο ήρεμες κινήσεις μπορούσα.

Όταν έμεινα έγκυος ο "μεγάλος" μου ήταν 1,5 χρονών!

[μπεμπηςς μου]

Καλησπέρα! Είμαι κι εγώ έγκυος (13 εβδομάδων) στο δεύτερο μωράκι μου και έχω ένα γιό 20 μηνών. Όταν ήμουν στον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης μου ο μικρός άρχισε να εμφανίζει έντονα σημάδια άγχους αποχωρισμού σε συνδυασμό με δόντια, ήθελε (και θέλει) συνέχεια αγκαλιές και το βράδυ αρνούνταν να κοιμηθεί στην κούνια του. Το πάλεψα όσο μπορούσα αλλά πραγματικά είχα γίνει ράκος από τα συνεχή ξυπνήματα και το ασταμάτητο σκύβε-σήκωνε ένα παιδί 12,5 κιλών. Επίσης επειδή ο άντρας μου λόγω επαγγέλματος λείπει συχνά σε πολυήμερα επαγγελματικά ταξίδια δεν είχα κανέναν να με βοηθήσει με τον νυχτερινό Γολγοθά. Τελικά κατέληξα να τον παίρνω στο κρεβάτι μου και έτσι βρήκαμε την ησυχία μας και ξεκουράστηκα κι εγώ.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσπαθώ να τον σηκώνω μόνο για τα απαραίτητα (που δεν είναι και λίγα) για άλλαγμα, πλύσιμο, φαγητό κλπ και τις υπόλοιπες φορές που το ζητάει κάθομαι και τον παίρνω αγκαλιά έτσι. Βέβαια δεν του φτάνει αλλά του λέω ότι η μαμά πονάει τη μέση της (για να μη συνδέσει την άρνηση μου με το μωρό).

Επίσης προσπαθώ να περνάμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται στο δωμάτιο του που παίζουμε καθιστοί στο πάτωμα και δεν ζητάει τόσο συχνά αγκαλιά!

Καλή μας συνέχεια και κουράγιο!!

 

καλησπερα....να σε ρωτησω..οταν λες εντονα σημαδια ανχους τι εννοεις????τι εκανε το παιδι??εμφανισε εξανθηματα???:με ενδιαφερει γιαυτο ρωταω

[Beatle]

μπεμπηςς μου νομίζω ότι η Izaki εννοεί το άγχος αποχωρισμού, ότι το μωρό θέλει συνέχεια αγκαλιά και δεν κοιμάται μόνος του στο κρεβάτι του. Ακριβώς το ίδιο έχει και η κόρη μου που είναι περίπου στην ίδια ηλικία.

[EVAnet]

Καλησπέρα κι απο μένα. Ειμαι στην 12η εβδομαδα και ο γιος μου κλεινει τα 2 σε λιγότερο απο μήνα. Μολις εμαθα οτι ειμαι ξανα εγκυος ειδα λιγο αιμα, ο γιατρός συνέστησε ξεκούραση, οπότε κοπηκαν μαχαιρι οι ορθιες αγκαλιες. Τον αγκαλιαζω συνεχεια καθιστη ή ξαπλα ή οταν παιζουμε στο πατωμα. Όταν μου ζητουσε αγκαλια (κυριως για να δει κατι ) του ελεγα οτι πονανε τα χερια μου και δεν μπορω να τον σηκωσω. Η λυση ηταν ενα σκαμπο με σκαλοπατι απο το ικεα. Οταν ειμαι στην κουζινα το βαζω διπλα μου και ανεβαινει για να "μαγειρεψουμε". Πλεον δε ζηταει αγκαλια αλλα κατευθειαν το σκαμπο για να δει. Στο μπανιο εχουμε ντουζιερα και μπαινει περπατωντας. Καθομαι σε ενα χαμηλο σκαμνι και τον πλενω ανετα. Μετα τυλιγω την πετσετα στη μεση του και παμε με τα ποδια στο κρεβατι για αλλαγμα. Σκυβω λιγο εκει αλλα ειναι μικρη η αποσταση. Το πιο δυσκολο ειναι το αμαξι. Οταν δεν ειναι αλλος μαζι, τον βαζω απο την αλλη πορτα μισοσκαρφαλωνοντας, μπαινω κι εγω μαζι του και μετα οπως ειμαι καθιστη τον βαζω πιο εύκολα στο καθισματακι του. Στην κουνια τελος, κατεβαζω το καγκελο, καθομαι διπλα και απο τα ποδια μου μπαινει μονος του ή τον σηκωνω στα χερια χωρις να καταπονειται.η μεση. Γενικα υπαρχουν τροποι κι ευτυχως το αγορι μου ως τωρα ανταποκρινεται καλα. Ευχομαι τα καλυτερα σε ολες.