Το ημερολόγιο μιας άυπνης μαμάς!

[tsarli]

Αυτο που καταλαβενω απ΄ολα αυτα που γράφεις ειναι οτι το μωρο σου ειναι τρομοκρατημένο,φοβάται γιατι βρέθηκε 10 μηνων να ηγείται μια οικογένεια!!!Εχουν χαθεί οι ισορροπίες οσο δεν παει...Του κανείς μεγάλο κακό με το να τον λυπάσαι,του δημιουργείς μεγάλη ανασφάλεια με το να ειναι αυτός ο leader στο "κοπάδι"!!Δεν μπορεί να αποφασίζει για το ποτε θα φάει,θα κοιμηθεί, θα παίξει και,έλεος,ποτε θα πας τουαλέτα!!!Πρεπει να αλλάξεις εσυ πρώτα για να έρθουν καλύτερες μερες,πρεπει να ξανά πάρεις το τιμόνι παση θησια!!!Μην εχεις τύψεις αν πρεπει να μαγειρέψεις,δεν τον έγκαταλειπεις,είσαι εκεί,σε βλέπει,σε ακούει απλα κανείς εσυ κουμάντο και οχι το μωρακι σου!!Αν εχεται και κλαίει να το περνεις ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ( ειναι σημαντικό) και το αφήνεις πίσω στα παιχνίδια του,μπορείς να του πεις ΧΑΜΗΛΟΦΩΝΑ "οταν μαγειρεύει η Μαμα θελω να είσαι φρόνιμος" και αν παίξει τελικα έστω κι αν το κανείς 1000 φορές να του λες μπράβο!!ΜΗΝ ΑΓΧΟΝΕΣΑΙ οταν κλαίει..το εχει καταλάβει,να είσαι ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ μην αλλάξεις συμπεριφορά οσο και να κλαίει!!! Να θυμάσαι οτι το κανείς για το καλο του για να μεγαλώσει ένας αξιόλογος άνθρωπος!!! Αν νιώσει σιγουριά και ασφάλεια μια μια ΗΓΕΤΗ Μαμα θα ηρεμήσει και στον ύπνο του σιγα σιγα...Και επιμένω να μιλήσεις με ειδικό είμαι σίγουρη οτι θα βοηθήσει σημαντικά!!!

 

Ξεκινήσαμε σιγά σιγά και τα τηρούμε, ειδικά αυτό το "χαμηλόφωνα". Όλα αυτά προσπαθούμε να τα τηρούμε..όταν όμως είμαι μόνη μου, πάει, αυτό ήταν, μεταλλάσσεται! Και ο άντρας μου επειδή τον βλέπει ελάχιστα τις καθημερινές, λυγίζει κάποιες φορές όταν προσπαθούμε να τηρούμε κάποια κοινή γραμμή. Αλλά δεν είναι αυτός που δεν μπορεί να πάει τουαλέτα! Έλεος βρε κορίτσια, τί κακό κι αυτό?? Τώρα να φανταστείτε, τουαλέτα είμαι και γράφω. Ο σύζυγος δουλεύει στις 6, αλλά πάντα φεύγει και για άλλες δουλειές κατά 5:30, μπορεί και νωρίτερα. Τώρα που βρήκα ευκαιρία άρπαξα τον υπολογιστή και ήρθα στο μπάνιο.

[tsarli]

Μίλησα με το γιατρό και μου είπε τα ίδια. Εφόσον τη μέρα το μωρό είναικαλά και δεν κλαίει, δεν τρέχει δηλ. κάτι, τα βραδυνά αυτά ξυπνήματα είναι καθαρά από δόντια (σε συνδυασμό με το τράβηγμα των αυτιών). Να κάνουμε υπομονή.

Σήμερα τον βλέπω ότι δε θηλάζει καθόλου και όταν τον έβαλα λίγο, με δάγκωνε δυνατά. Επίσης δαγκώνει συνέχεια τα δάχτυλά του, τα κουτάλια όταν τον ταϊζω, έχει πόνο εκεί μέσα φαίνεται.

[tsarli]

ασε με κι εχω εδω τη δικια μου να μη σταματαει και λεει οτι μου μεγαλωνει το παιδι οταν δεν τον εχει ταισει/πλυνει/φροντισει/παιξει ποτε της

 

Α, γίνονται και τέτοια δηλαδή, ε? Εμάς έχουν ψύχωση από την άλλη. Λέμε με τον άντρα μου να τους τον δώσουμε και να κάνουμε άλλο για μας (πλάκα κάνουμε εννοείται). Από οικονομικά είχαν αναλάβει τα πάντα, μας έκαναν σπίτι για να πάμε δίπλα τους, του μωρού όλα αυτοί (όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα), αλλά έπρεπε κατά τα άλλα να μη διαφωνούμε μαζί τους, το μωρό δηλ. να μεγαλώνει όπως κρίνουν αυτοί σωστό. Ε, λέγαμε κι εμείς, τόσο πολύ μα ςβοηθάνε, τόσο πολύ τον αγαπάνε, άντε, ας μην πούμε τίποτα και τους στενοχωρήσουμε. Ε, τελευταία μου "αποκάλυψαν" ότι το παιδί μου δεν κοιμάται γιατί είμαι τρελή και ότι το απιδί περνάει καλά μόνο μαζί τους στη βόλτα και εμένα δε με θέλει και κλαίει. Δε δέχονται ότι το παιδί απλά θέλει όταν είναι μαζί μου να το παίρνω αγκαλιά, κοινώς με εκμεταλλεύεται και με κάνει ό, τι θέλει. Ε, μετά αφού έγινε το ξεκαθάρισμα ήρθαν και αναρωτιόντουσαν συνέχεια "τί νομίζεις, ότι θέλουμε να σου πάρουμε το παιδί"? Το είπαν μια, δυο, τρεις, τέσσερις, ε, το είπαν τόσες φορές που στο τέλος θα με έκαναν να το πιστέψω.

Τελοσπάντων, αυτό είναι άλλο θέμα. Και πάλι όμως τους χιλιοευχαριστώ για όλα, εγώ δεν το χειρίστηκα καλά από την αρχή γιατί ένιωθα κάπως "υποχρεωμένη" με όλα αυτά που μας πρόσφεραν και θεώρησα ότι δεν πρέπει να διεκδικώ το παιδί μου εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Δε φταίνε αυτοί, αυτοί ό, τι κάνουν από υπερβολική αγάπη το κάνουν.

[ioanna81]

εφοσον ειναι διατεθειμενοι ο παππους και η γιαγια να βοηθησουν, αν καθοσασταν να μιλησετε να βρειτε μια κοινη γραμμη να τον κρατανε για 2 ωρες την ημερα να μπορεις κι εσυ να χαλαρωνεις? η για παραδειγμα να τον αφησεις να πας μονη σου σουπερ μαρκετ και αντι και μιση ωρα να κανεις μια, θεωρεις οτι θα ειναι δυσκολο να τα βρειτε? ή εστω να τους πεις θελω να κανω μπανιο κρατηστε τον μιση ωρα. Ποσο καταστροφικο θα ειναι?

[AthinaP]

Εσύ δεν δεν βλέπεις ότι το παιδί είναι διαφορετικό μαζί σου έξω από το σπίτι; Ή μήπως γενικά δεν αναλαμβάνεις βόλτα; Θέλω να πω ότι το παιδί μπορεί να έχει βαρεθεί μέσα στο σπίτι και ζητάει από εσένα απασχόληση. Είναι νορμάλ για αυτή την ηλικία ακόμα, ανάλογα με το χαρακτήρα τους κάποια παιδιά δεν μπορούν να απασχοληθούν στην ουσία μόνα τους. Στην ουσία το να παίζουν με ένα παιχνιδάκι για ώρα, είναι λίγο καλύτερο από το τίποτα! Εσύ μπορείς να του μάθεις πολύ περισσότερα, αν θέλεις και το παιδί το έχει καταλάβει αυτό. Να μιλάτε, γενικά να έχετε αλληλεπίδραση. Πολύ γρήγορα θα μπορεί να κινείται ανεξάρτητα και δεν θα νιώθεις ότι είναι συνέχεια κρεμασμένο επάνω σου. Και είσαι τυχερή που έχετε και τους παππούδες να απασχολούν ευχάριστα το παιδί όσο φορτίζεις τις δικές σου μπαταρίες. Είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο να απασχολείται για λίγο το παιδί και με κάποιον άλλο. Το παράξενο είναι αυτό που ζούμε στον 21ο αιώνα, η μαμά μόνη με το παιδί για ώρες και η μόνη απασχόληση του παιδιού να είναι η ίδια η μαμά, αντί για μια ομάδα ανθρώπων.

 

Δεν είναι όλα τα παιδάκια ίδια. Υπάρχουν και εκείνα που κάθονται σε ένα καρότσι για ώρα όσο η μαμά πίνει καφέ στην καφετέρια, υπάρχουν και τα άλλα όμως που με το δίκιο τους, για το δικό τους χαρακτήρα, δεν μπορουν να απασχοληθούν με διαλογισμό και είναι πιο πολύ την πράξης και της κίνησης, όχι της παρατήρησης. Νομίζω το παιδάκι σου είναι στη δεύτερη κατηγορία.

 

Επίσης σε αυτή την ηλικία υπάρχει το λεγόμενο άγχος αποχωρισμού, δηλαδή το παιδί μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι αν χάνεσαι από το οπτικό του πεδίο συνεχίζεις να υπάρχεις. Μπορείτε για αυτό να παίξετε κουκου-τσα αν απλά κρύβεις το πρόσωπό σου, ή αν φεύγεις στο δίπλα δωμάτιο για πολύ λίγο και ξαναέρχεσαι και όλη την ώρα του μιλάς για να ακούει τη φωνή σου.

 

Επίσης σε αυτή την ηλικία κάτι άλλο άσχετο μπορεί να κάνει το παιδί ανήσυχο. Να θέλει να τσιμπολογάει πιο συχνά από ότι είναι τα τακτικά του γεύματα, να διψάει ή να κρυώνει και να μην ξέρει πώς να το πει.

[Chrisisred]

τσαρλι, σε καμμια περιπτωση δεν εχει κανεισ δικαιωμα να φερεται σαν γονιος του παιδιου σου οτι κι αν εχει προσφερει και κανει.

 

αυτη η συμπεριφορα ειναι αρρωστη.... και ξερω ακριβως τι εννοεις οταν λες οτι το ειπαν τοσες φορες που σου φαινεται οτι το εννοουσαν. αυτο σκεφτομουν κι εγω...

[goody]

Να ξεκινησουμε απο τα σεναρια.Γιατι τοσα πολλα? Προσπαθησε να αποκτησεις μια ρουτινα (χωρις εναλλακτικες), στανταρ ωρα βολτας,στανταρ ωρα πρωινου υπνου, ειναι νομιζω μικρος ακομα για να μην κοιμαται λιγο το πρωι. Ο ενας υπνος φερνει τον αλλον! Οσο λιγοτερη κουραση τοσο λιγοτερα νευρα και υπερενταση!

 

 

Μεσημέρι :

-ή δε θα κοιμηθεί καθόλου και θα παίζουμε ή θα πάμε βόλτα

-ή θα κοιμηθεί

Απόγευμα: παιχνίδι και βόλτα.

Βράδυ μπάνιο και προσπάθεια για ύπνο με νανουρίσματα και φιγούρες (είναι ένα ωραίο mobile που το λατρεύει, ρίχνει φως -ψαράκια κλπ- στον τοίχο ή όπου το στρέφεις και έχει νανουρίσματα) και στήθος.

 

Το μεσημερι ποιος αποφασιζει αν θα κοιμηθει ή οχι?

Βαλε μια στανταρ ωρα που τον βλεπεις οτι κουραζεται, πχ 3 και ξαπλωνε τον στην κουνια του με το mobile που του αρεσει.

Κρατα ενα στανταρ προγραμμα με ωρες, να ξεφευγεις μιση ωρα το πολυ στο καθε τι. Συντομα θα το συνηθισει το παιδι και θα νιωθει καλυτερα που ξερει τι το περιμενει. Στο ιδιο προγραμμα θα εχεις στανταρ ωρες που κανεις και τα δικα σου, πχ μαγειρεμα.

Οι γονεις σου τι εκαναν διαφορετικο? Ας πουμε η μαμα σου πως μαγειρευε και ο μικρος δεν εκλαιγε? Ακολουθησε το παραδειγμα της, αν και με τη μαμα τα παιδια εχουν την ταση να ειναι πιο γκρινιαρικα! Μην το παιρνεις κατακαρδα!

Τα βραδια οταν ξυπναει πως τον ξανακοιμιζεις?

[tsarli]

Τελικά από χθες έχουμε εξελίξεις. Έκλαιγε όλη μέρα και είχε πυρετό 39. Το βράδυ πήγαμε εκτάκτως στο γιατρό. Μας έδειξε τα δόντια του, έτοιμοι να βγουν οι πάνω τραπεζίτες και ήταν μελανιασμένα, το καημένο το μωράκι μου. Έκλαιγε ασταμάτητα και δυνατά. Επίσης από χθες δεν τρώει τίποτα και θηλάζει ελάχιστα. Μας έδωσε υπόθετα αποτέλ και νουροφέν σιρόπι. Το βράδυ ήταν πολύ δύσκολο, έκλαιγε συνέχεια. Σήμερα τα ίδια και χειρότερα. Ο πυρετός όχι μόνο δεν πέφτει, αλλά ανεβαίνει. Κάναμε αιματολογικές και crp και βγήκε πολύ ανεβασμένη η crp και τα λευκά. Ούρα δεν μπορέσαμε να τπυ πάρπυμε γιατί δεν ουρεί (αφού δεν πίνει τίποτα). Σε λίγο ξαναπάμε παιδίατρο.

Πιθανότατα όλα αυτά να είναι από τα δόντια. Είναι θέμα ελάχιστων ημερών για να βγουν οι 2 τραπεζίτες.

[Eleniagglia]

Τσαρλι περαστικα..

ανεξαρτητα παντως απο τα δοντια διοτι θα περασουν συντομα, πρεπει να σκεφτεις οσα ειπωθηκαν κυριως για θεματα οριων συμπεριφορας...Ειδικα τη μερα που θελεις και εσυ να κανεις τις δουλειες σου και να εχεις μια πιο φυσιολογικη ζωη...

[rosaki]

Tsarli περαστικά σας, να περάσουν γρήγορα αυτές οι πολύ δύσκολες μέρες και νύχτες.

Διαβάζω μέρες τα post σου, αλλά δεν ξέρω πραγματικά τι να σε συμβουλέψω. Εγώ θήλασα για 7.5 μήνες, οπότε δεν ξέρω πως κάποιος διαχειρίζεται τη φάση του θηλασμού σε τέτοιες ηλικίες. απλώς θεωρώ, πως κάποια κορίτσια σου είπαν πολυ΄σωστά θέματα πάνω στο νυχτερινό θηλασμό. π.χ για τη συχνότητα.

 

αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι βλέπω μια μαμά στα όρια κατάρρευσης (δικαιολογημένα) και ένα μωράκι που δεν περνάει καλά και όλο γκρινιάζει. αυτό αυτόματα θα πρέπει να σε οδηγήσει σε ένα πρώτο συμπεράσμα ότι ίσως η τακτική που ακολουθείς δεν είναι και η καλύτερη.

 

Από τα λίγο που έχω διαβάσει, θεωρώ πως ορόσημο για την ψυχική/πνευματική/εσωτερική εξέλιξη και ανάπτυξη ενός μωρού είναι το γεγονός ότι μπορεί να μείνει για κάποια λεπτά μόνο του. να παίξει μόνο, να παρατηρήσει κάτι, να νανουριστεί. κάπου διάβασα, πως τα μωρά έχουν ανάγκη αυτά τα λίγα (ή πολλά) λεπτά "μοναξιάς".

 

το ότι το μικράκι σου είναι τόσο μα τόσο προσκολλημένο πάνω σου είναι κάτι που για μένα θα αποτελούσε ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.

καταλαβαίνω, πως θες το καλύτερο για το μικρούλι, να είναι χαρούμενο και δεν αντέχεις να το βλέπεις να κλαίει, αλλά φοβάμαι πως έχει χαθεί το μέτρο και πως το μωράκι παρόλο που γίνεται το δικό του, όποτε και όπως θέλει δεν είναι ευχαριστημένο.

σε καταλαβαίνω που λύγίζεις γιατί είσαι όλη μέρα στο σπίτι. αν εργαζόσουνα θα κατευθυνόσουνα αναγκαστικά σε πιο δραστικές λύσεις που θα σε αποδέσμευαν.

 

Ξεκίνα με κάτι που μπορεί να τον απορροφήσει. που μπορεί να κολλήσει χωρίς να σε αναζητήσει. δεν υπάρχει τίποτα απολύτως?

στη μικρή μου αυτό που την υπνωτίζει σχεδόν είναι τα επεισόδια του Baby Einstein. όμορφα επεισόδια με κουκλάκια που τους μαθαίνει σε κάθε επεισόδιο κάτι (τα χρώματα, τα σχήματα κ.α). τα έχω κατεβάσει από το youtube και της βάζω στη τηλεόραση όταν είναι σε φάση τρελής προσκόλησης (όχι συχνά στη δική μας περίπτωση) και εγώ πρέπει να κάνω δουλειά. όταν τα βλέπει, ούτε να με φτύσει. δεν ξέρω τι επιστήμη κρύβεται πίσω από αυτά.

[Eleniagglia]

Τσαρλι εχω την εντυπωση οτι αλλες απαντησεις περιμενες και αλλες πηρες...ισως περιμενες μια ενθαρρυνση σε οτι κανεις μεχρι τωρα δε ξερω...πες μας πως πατε, τι ειπε ο παιδιατρος?

[tsarli]

Koρίτσια χάθηκα γιατί είχαμε θέματα. Το μωρό ήταν χάλια, σχεδόν 40 πυρετό μέχρι χθες, τρελή διάρροια, δεν τρώει τίποτα μα τίποτα, ούτε θηλάζει. Χθες ξεκίνησε λίγο να θηλάζει, σήμερα είμαστε καλύτερα. Όλη ηπεριοχή στους τραπεζίτες μελανιασμένη, πανέτοιμοι να βγούνε. Μας έδωσε και αντιβίωση procefin νομίζω λέγεται, αλλά ξερνούσε, ήταν χάλια το μωρό, δεν τη δέχτηκε καθόλου καλά, έζησα έναν εφιάλτη, έκλαιγε, έκανε παντού εμετό και φυσικά διάρροοια. Την πέταξα αμέσως και μας έδωσε aerius και το μωρό ηρέμησε. Επίσης nurofen που βοήθησε πολύ. Ο άντρας μου πήρε άδεια και ήταν εδώ.

Τις 2 τελευταίες μέρες το μωρό κοιμάται καλύτερα, απίστευτο.

Οι γιατροί δε δέχονται ότι τα συμπτώματα αυτά συνοδεύουν τα δόντια, ώστε να μην επαναπαυτεί κανείς, ενώ στην πραγματικότητα το μωρό μπορεί να πάσχει από κάτι άλλο. Κάναμε και εξετάσεις ούρων, όλα καλά.

Πλέον όμως επιβεβαιώθηκα ότι το μωρό υποφέρει λόγω δοντιών (για το βράδυ τουλάχιστον). Δεν μπορώ να γράψω άλλα γιατί τον έχω κοντά μου!

[Chrisisred]

perastika sas!!!!!

 

bravo sou, akougesai polu psuxraimi.

koitakse na frontiseis to paidaki sou ki as mas emas

 

filia.

[Alexia1985]

Τελικα τα καΐμενα υποφέρουν πολυ απ΄τα δόντια!!! Περαστικά βρε κορίτσι και υπομονή!!Ισως το μωρακι σου δεν γκρίνιαζε επειδή κακόεμαθε αλλα απλα πονουσε παρά παρα πολυ!!Ελπιζω να ηρεμησετε τωρα!πως κοιμαται; Ξυπνάει καθε πόσο;

[Koalaki]

Koρίτσια χάθηκα γιατί είχαμε θέματα. Το μωρό ήταν χάλια, σχεδόν 40 πυρετό μέχρι χθες, τρελή διάρροια, δεν τρώει τίποτα μα τίποτα, ούτε θηλάζει. Χθες ξεκίνησε λίγο να θηλάζει, σήμερα είμαστε καλύτερα. Όλη ηπεριοχή στους τραπεζίτες μελανιασμένη, πανέτοιμοι να βγούνε. Μας έδωσε και αντιβίωση procefin νομίζω λέγεται, αλλά ξερνούσε, ήταν χάλια το μωρό, δεν τη δέχτηκε καθόλου καλά, έζησα έναν εφιάλτη, έκλαιγε, έκανε παντού εμετό και φυσικά διάρροοια. Την πέταξα αμέσως και μας έδωσε aerius και το μωρό ηρέμησε. Επίσης nurofen που βοήθησε πολύ. Ο άντρας μου πήρε άδεια και ήταν εδώ.

Τις 2 τελευταίες μέρες το μωρό κοιμάται καλύτερα, απίστευτο.

Οι γιατροί δε δέχονται ότι τα συμπτώματα αυτά συνοδεύουν τα δόντια, ώστε να μην επαναπαυτεί κανείς, ενώ στην πραγματικότητα το μωρό μπορεί να πάσχει από κάτι άλλο. Κάναμε και εξετάσεις ούρων, όλα καλά.

Πλέον όμως επιβεβαιώθηκα ότι το μωρό υποφέρει λόγω δοντιών (για το βράδυ τουλάχιστον). Δεν μπορώ να γράψω άλλα γιατί τον έχω κοντά μου!

 

TSARLI περαστικα σας κοριτσακι μου...

Να τους βρασω τετοιους γιατρους που απλα προσπαθουν να μας βγαλουν τρελες...

Τα δοντια αρχικα ριχνουν το ανοσοποιητικο με συνεπεια να εισβαλουν ιοι με αποτελεσμα τις διαροιες (και εμεις εχουμε οταν βγαζουμε δοντια).

Επισης μπορει να εμφανιστουν τα εξης: σελιοροια, πυρετος, εξανθημα, αρνηση φαγητου, ανησυχος υπνος, δυσκαταποση, αδιαθεσια, καταροη, μπουκωμα...

Δεν ειναι καθολου τυχαιο πως η μικρη μου εχει καταροη καθε φορα που βγαζει δοντι, μολις σκασει σταματουν ολα μαχαιρι.

[tsarli]

Πάντως αυτές τις 2 μέρες κοιμάται καλύτερα και περισσότερο, ξυπνάει βέβαια για να θηλάσει, ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν τρώει τίποτα (ούτε θήλαζε, τώρα ξαναξεκίνησε), αλλά βλέπουμε διαφορά. Αλλα΄μετά από αυτό που είδα στο στόμα του μικρού (έβαλε ο γιατρός το ξυλάκι, αλλιώς πού να μ' αφήσει ο μικρός να δω τα δοντάκια του), έπαθα τέτοιο σοκ και δείχνω πλέον μεγαλύτερη κατανόηση. Σίγουρα δεν έκλαιγε έτσι χωρίς λόγο.

Εντελώς τυχαία ο άντρας μου έχει πονόδοντο τελευταία και πήγε στην οδοντίατρο. Τη Δευτέρα θα γίνει μια επέμβαση, ο φρονιμίτης βγαίνει στραβά πάνω στο προηγούμενο δόντι και θα τον βγάλουν, ενώ θα χρειαστεί να απονευρώσουν και το προηγούμενο. Ο άντρας μου τα έχει δει όλα και τη βγάζει με αλγκοφρεν, αλλά διαμαρτύρεται συνέχεια για τον πόνο. Αυτός να δείτε κατανόηση που δείχνει τώρα για τον μικρό!!

Βέβαια μέσα στη μέρα συνεχιζονται τα ίδια. Τρέμω όταν είναι να μείνω μόνη με τον μικρό. Κάνω 2 βήματα κυριολεκτικά και δωσ του ουρλιαχτό. Στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω κι αυτό, αρκεί να τελειώσει το μαρτύριο με τα δόντια.

[Nouli80]

Τσάρλι γειά σου. Από εχτές άρχισα να διαβάζω το θέμα σου, και αν δε συμμετέχω πια και πολύ στο φόρουμ, ήθελα να πω και εγώ τη γνώμη μου.

 

Μετά από 16 μήνες μητρότητας κατάλαβα πως πια ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του πάνω στα θέματα του μωρού. Αλλώστε πια το πιο σημαντικό για εμένα είναι το δικό μου μωρό, η ιδιαίτερη αυτή δυάδα της μικρής μου με εμένα. Δε ξέρω αν αυτά που κάνω θα δημιουργήσουν ένα μικρό τέρας, ένα δυστυχισμένο ελλήλικα, μπορεί και ναι, αλλά έτσι νιώθω και έτσι κάνω. Το σημαντικό δεν είναι να προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε;

 

Λοιπόν για να μη σε κουράζω άλλο (αρκετά κουρασμένη δεν είσαι, ας μπω στο ζουμί. Από ότι κατάλαβα, πάνω κάτω διαβάσαμε τα ίδια και έχουμε παρόμοιες απόψεις. Με τη διαφορά όμως πως σε εμένα έπιασε, εσύ δυστυχώς ταλαιπωρείσαι!

 

Γνώμη μου, άμα θέλεις συνεχίζεις το co-sleeping, το θηλασμό με την πρώτη, αλλά πρέπει εσύ να αλλάξεις. Να προσπαθήσεις να τα κάνεις όλα και να κοιμάσαι. Να βρεις τη στάση εκείνη που σε βολεύει! Συνήθως κάπως, κάτι θα βρεθεί.

 

Τώρα βέβαια, από εχτές σκεφτόμουν να σου γράψω πως δε μου φαίνεται φυσιολογικό το μωρό να ξυπνάει τόσο συχνά μέσα στη νύχτα, και σίγουρα τα δοντάκια δημιουργούν πάρα πολλά, αλλά πόσο πια; Χωρίς να είμαι ειδική, θα σου πρότεινα να κάνεις κάτι για τη διατροφή σου. Η σοκολάτα σίγουρα δε βοηθάει. Και το ότι έχεις βάλει τόσα πολλά κιλά. Τι σου λέω τώρα, αλλά δυστυχώς πρέπει να το πάρεις απόφαση, να αρχίσεις να τρως σωστά. Μικρά μικρά βηματάκια, και πολύ υπομονη. Μη περιμένεις την αλλαγή από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είμαι σίγουρη πως θα υπάρχει. Θα σου πρότεινα ακόμα, αμα έχεις τη δυνατότητα, να κάνεις έναν έλεγχο, γενικές αίματος, ούρων, (τα λέω αυτά για να τα ακούω και εγώ!). Πρέπει να προσέχουμε και την υγεία μας, για να μπορούμε να προσέξουμε και τα μικρά μας! Και δυστυχώς, κάποιες αλλεργίες είναι αρκετά ύπουλες! Βέβαια, από ότι κατάλαβα, ο μικρός δεν είναι πολύ καλά. Περαστικά σας, και εύχομαι σύντομα και τα δοντάκια να βγουν, και ο πυρετός να υποχωρήσει. Κοίταξε σίγουρα ο γιατρός τα αυτάκια του; Πάντως πολύ άνετο το βρήκα το γιατρό σου, μήπως να πήγαινες να πάρεις και μια δεύτερη γνώμη;

 

Για τη μέρα, δυστυχώς αυτή η ηλικία είναι κάπως δύσκολη. Η μικρή μου τότε δεν ήθελε να την αφήνω καθόλου. Ηταν και η περίοδος που ήθελε να τη κρατάω για να "περπατάει", οπότε δε μπορούσα να κάνω και πάρα πολλές δουλειές. Εγώ ήμουν και ακόμα είμαι της άποψης να μη την αφήνω να κλάψει, προσπαθώ να της τραβήξω την προσοχή σε ένα παιχνίδι για ένα λεπτο να κάνω κάτι άλλο, αλλά ως εκει. Για τη τηλεόραση, ακόμα και τα εκπαιδευτικά βιντεάκια, τα θεωρώ ακατάλληλα για τα μωρά (αν και στο τέλος έκανα το λάθος να της βάζω δυο τρία τραγουδάκια στο youtube. κόλλησε όμως τρελά και τώρα είμαστε σε φάση αποτοξίνωσης)

[Nouli80]

Και συνεχίζω, πώπω, τι σεντόνι έχω γράψει!

 

Τι πιστεύω θα σας βοηθήσει. Η καθημερινή βόλτα, όσο δύσκολη και να είναι. Το μωρό θέλει να βλέπει ερεθίσματα, θα κοιμάται καλύτερα, και κάνει καλό και στη μαμά! Ακόμα και το χειμώνα (και δε το λέω εκ του ασφαλούς, μένω Ιρλανδία και ακόμα και τώρα, βγαίνουμε κάθε μερά. Μόνο με βροχή και τρελό αέρα δε βγαίνω!).

[Nouli80]

Για όλες τις θεωριες που θέλουν το μωρό χειριστικό, εγωιστη, εκμεταλευτή και δε συμμαζεύεται.....

 

Κοιμάστε ωραία στο κρεβατάκι σας. Ξάφνου κατά τις 4.00 και ξυπνάει ο άντρας σας κάπως αναστατωμένος. Σηκώνεται από το κρεβάτι, πηγαίνει στη τουαλέτα, πηγαίνει να πιει νερό, γυρνάει στο κρεβάτι, στριφογυρνάει. Είδε ένα άσχημο όνειρο, ανησυχει πολύ για ένα ρεντεβού αύριο, ανησυχεί γενικά για τη κρίση. Θα ξυπνήσετε να τον ρωτήσετε τι έγινε, να του πείτε μια γλυκιά κουβέντα;

Η πεντάχρονη κόρη/γιος ξυπνάει πάλι κατά τις 5.30, κλαίει δυνατά και φωνάζει, όχι, δε το έκανα εγώ, μη με δείρετε. Σηκώνεστε να την ηρεμήσετε, να την πάρετε στο κρεβάτι σας, ή γυρνάτε πλευρό και κοιμάστε τον ύπνο του δικαίου;

 

Το καημένο το μωρό, που το τελευταίο που θυμάται ήταν πως η μαμά ήταν δίπλα του και του τραγουδούσε, και τώρα ξύπνησε σε ένα μέρος σκοτεινό, πολύ πιθανόν να κρυώνει γιατί ξεσπεπάστηκε και ίσως να είδε και αυτό κακό όνειρο, θα το αφήσετε μόνο του, γιατί είναι χειριστικό, κλαίει γιατί θέλει μόνο να σας ταλαιπωρεί, και πια πρέπει να μάθει να κοιτάται μόνο του;

 

Το πρωί, το καημένο ως κοινονικό ον που είναι θέλει να είναι μαζί σας. Αλλωστε ακόμα δε μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα ως ενήλικας, δε γνωρίζει πως και οι άλλοι έχουν συναισθήματα, το μόνο που ξέρει είναι πως άμα δεν έχει κάποιο δίπλα του να το προσέχει συνεχώς, μπορεί να κινδυνεύει (δυστυχώς ούτε έχει ακόμα καταλάβει πως δε μένει πια στη ζούγκλα). Θα το αφήσετε να κλάψει, για να μάθει πως στη ζωη του θα είναι μόνο του, και πως όσο πιο γρηγορα μάθει να στηρίζεται στον εαυτό του τόσο πιο γρήγορα θα μάθει το νόημα της ζωής;

 

Οταν σας παίρνει μια φίλη στο τηλέφωνο, και θέλει να σας μιλήσει με τις ώρες για εκείνο και το άλλο, της κλείνεται το τηλέφωνο κατάμουτρα, ή παρατάτε ότι κάνετε και κάθεστε να τα πείτε;

[rosaki]

Tsarli μου περαστικά στο μωράκι σου. Δύναμη σε όλους σας. μια πολύ δύσκολη φάση είναι και θα περάσει.

 

Σχετικά με αυτά που αναφέρει η Nouli, θέλω να πω, πως έχω παρατηρήσει πως οι μαμάδες/μπαμπάδες που υιοθετούν τη μέθοδο του co-sleeping έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις με σχήματα διπόλων.

 

Δηλαδή ή θα έχω το μωρό όλη μέρα αγκαλιά κολλημένο πάνω μου ή θα το αφήνω να σπαράζει και θα είμαι σκληρή.

ή θα κάνει κιχ το μωρό και θα τρέχω ή θα το αφήσω μόνο του και δεν θα σχολούμαι καθόλου.

 

προβληματική όπως καταλαβαίνετε λογική. και καμία φίλη που εδώ δεν συμβούλευσε την tsarli να γίνει ξαφνικά άκαρδη και άσπλαχνη μάνα. αν κάποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν και άλλες περιοχές/τρόποι αντιμετώπισης τότε απλά δεν έχει συνολική εικόνα.

 

Η Nouli περιγράφει πολύ καλά πως αισθάνεται ένα μωρό. αλλά αυτά τα συναισθήματα, αυτή η αντίληψη του κόσμου (ο κόσμος όλος είναι η μυρωδια της μαμάς) είναι στοιχεία των πρώτων μηνών. μετά τον 8ο μήνα υπάρχει τεράστια εξέλιξη στο πως αντιλαμβάνεται ένα μωρό τον κόσμο και τα ερεθίσματα που θέλει να πάρει. αν ένα μωράκι απλώς δεν έχει μπει σε τέτοια διαδικασία, σημαίνει πως θέλει λίγη ακόμη προσπάθεια από την πλευρά μας. όχι προς την κατεύθυνση του πισωγυρίσματος και της δημιουργίας περιβάλλοντος μήτρας , αλλά προς την εξωστρέφεια και την κοινωνικοποίηση.

[tsarli]

Δυστυχώς χθες μας μάτιαξα! Κοιμήθηκε κατά τις 10 (ναι, ξέρω, έχουμε αποκλείνει πολύ από τον ύπνο των 8, αλλά με όλα αυτά που περνάμε ήταν φύσει αδύνατον να ακολουθηθεί κάποιο πρόγραμμα) μέχρι τις 6 περίπου μια χαρά, να φανταστείτε ξύπνησε μόνο 2 φορές για να φάει (και πολύ λογικό μου φαίνεται αυτό αφού αρνείται τις στέρεες αυτές τις μέρες), πράγμα απίστευτο για μας, ήταν όντως ένα θαύμα. Και τις φορές που ξύπνησε δεν ήταν με τσιρίδα! Βέβαια η χαζή μαμά (η υποφαινόμενη φυσικά) δεν κοιμήθηκα καθόλου μέχρι να πάει 5 το πρωί. Δεν ξέρω αν φταίει η συνήθεια του να σε ξυπνάει κάθε τέταρτο ή η ανησυχία -γιατί δεν ξυπνάει, τί έπαθε??- ή το γεγονός ότι ήθελα να εκμεταλλευτώ το γεγονός και ξεράθηκα να βλέπω την αγαπημένη μου σειρά που τόοοσο ήθελα τελευταία. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα πάλι!

Το κακό είναι ότι ξύπνησε κατά τις 6 με πολύ γκρίναι και πολύ σφίξιμο και πολλά πολλά αέρια, δυνατά! "Θα σκίσουν την πάνα" έλεγε ο άντρας μου!

Αυτό που συμπέρανα μετά από όλα αυτά είναι ότι το μωρό δεν έκλαιγε στα καλά καθούμενα τα βράδυα, ούτε σκεφτόταν να "δοκιμάσει" τα νεύρα και την υπομονή της μαμάς και για το λόγο αυτό ούρλιαζε.

Ο γιατρός μας είχε απόλυτο δίκιο για τη δυσεντερίτιδα , από όπου κι αν αυτή προέρχεται (ίωση ή δόντια). Από τη στιγμή που ακολουθήσαμε τις οδηγίες του, το μωρό είναι καλύτερα και κοιμάται τόσο ήσυχα (οκ, θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις). Βέβαια ας μη βιαστώ να μας ματιάξω πάλι.

Επίσης καταλάβαμε ότι πέρα από τα άτιμα τα δόντια, το μωρό υπέφερε από πονόκοιλο. Και ακόμη υποφέρει, αλλά βλέπω ότι περνάει σιγά σιγά. Επίσης κοιμάται καλύτερα και περισσότερο και τη μέρα.

Εννοείται πως πρέπει να αλλάξω και γω διατροφή, να και ο γιατρός μου είπε ότι δεν ευθύνεται η δική μου διατροφή, αφού δεν έχουμε παρουσιάσει καμία αλλεργία μέχρι τώρα. Απλά το αυτονόητο, ότι η υπερβολική κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να το κάνει πιο ανήσυχο.

Τώρα για τη συμπεριφορά του μικρού μέσα στη μέρα. Ναι, συνεχίζει να θέλει τη μαμά του συνέχεια. Αλλά δεν θα μπορούσα να πάρω ακραίες θέσεις για να το αντιμετωπίσω. Εντάξει, να τον αφήσω στο πάρκο για να ετοιμάσω φαγητό κι ας κλαίει, δεν νομίζω να είναι κάτι ακραίο..

Όσο για τις βόλτες, πηγαίνουμε όσο πιο συχνά μπορούμε. Και χθες που είχε κρύο το βραδάκι, τον έντυσα καλά και πήγαμε. Εννοείται φυσικά ότι εγώ γυρνάω σαν τον παλιάτσο και πλέον δεν κάθομαι να αλλάζω φορεσιά στο μωρό λες και θα πάμε για επίδειξη. Φορμούλες και οι δύο και φύγαμε.

[Koalaki]

TRARLIIIIIIIIIIIII τι κανετε??????

Καλα ε επαθα πλακα εχθες εγω, η μικρη μου (16 μηνων) καθως επαιζε ανοιξε το στοματακι της και τι ειδααααααα....??????? η δεξια πλευρα των ουλων να ειναι μελανιασμενη :shock::shock:, τα ειδα ολα, φυσικα και τρομαξα και αμεσως σκεφτηκα εσενα. Πω πω πρωτη φορα το βλεπω αυτο στο παιδακι μου, συνηθως ειχαμε απλα πρησμενα ουλα, τωρα η κατασταση εχει ξεφυγει ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ δεν εχουμε γκρινια, αυπνιες, μειωση φαγητου κλπ. Φαινονται και τα δοντια, ασπριζουν τοοοσο εντονα που λες τωρα θα βγουν...

Οσο για την δυσεντερια αν και δεν θηλαζω παρατηρω οτι και εμενα απο αυτες τις μερες εχει πολλα αερια, αγνωστα σε εμενα τοσο σε ισχυ οσο και σε συχνοτητα. Τι να πω????? θα δειξει...!!!!!

[tsarli]

TRARLIIIIIIIIIIIII τι κανετε??????

Καλα ε επαθα πλακα εχθες εγω, η μικρη μου (16 μηνων) καθως επαιζε ανοιξε το στοματακι της και τι ειδααααααα....??????? η δεξια πλευρα των ουλων να ειναι μελανιασμενη :shock::shock:, τα ειδα ολα, φυσικα και τρομαξα και αμεσως σκεφτηκα εσενα. Πω πω πρωτη φορα το βλεπω αυτο στο παιδακι μου, συνηθως ειχαμε απλα πρησμενα ουλα, τωρα η κατασταση εχει ξεφυγει ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ δεν εχουμε γκρινια, αυπνιες, μειωση φαγητου κλπ. Φαινονται και τα δοντια, ασπριζουν τοοοσο εντονα που λες τωρα θα βγουν...

Οσο για την δυσεντερια αν και δεν θηλαζω παρατηρω οτι και εμενα απο αυτες τις μερες εχει πολλα αερια, αγνωστα σε εμενα τοσο σε ισχυ οσο και σε συχνοτητα. Τι να πω????? θα δειξει...!!!!!

 

Aχ, είσαι πολύ τυχερή, μα πολύ τυχερή σου λέω που δεν έχετε τα δικά μας!

Τζάμπα χάρηκα η γυναίκα! Είχαμε 2 με 3 βελτιωμένες μέρες, αλλά μετά γυρίσαμε στα παλιά. Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια, συνέχεια γκρίνια, τον αλλάζουμε, γκρινιάζει, παίζει, γκρινιάζει, κοιμάται, γκρινιάζει. Όλα τα κάνει με γκρίνια.

Τρώει ελάχιστα, 1-2 κουταλίτσες δηλαδή και αναζητά περισσότερο το στήθος και για να θηλάσει αλλά και ως πιπίλα..σταματάει τη γκρίνια! Το πρωί ούρλιαζα πάλι γιατί αφού με ξύπνησε 50 φορές, είπε να ξυπνήσει για πρωί από τις 5! Ε, δεν άντεξα και κατά τις 7 τον πήγα στο δωμάτιό του, στο κρεβάτι του και τον άφησα μόνο. Ούρλιαζε σαν τρελό για 20 λεπτά και φυσικά μετά το μετάνιωσα..μόλις τον πήρα στην κρεβατοκάμαρα, στο στήθος, έκλαιγε με λυγμούς και αφού ηρέμησα κοιμηθήκαμε επιτέλους για καμιά ώρα!

Αλλά πολύ γκρίνια και διάρροια. Του δίνω ultra levure, βλέπουμε μια σχετική βελτίωση, αλλά πλέον δε λέω μεγάλα λόγια.

Και στα πρώτα δόντια εκεί γύρω στους 6,5 μήνες μας έκανε για σχεδόν 3-4 βδομάδες διάρροια.

[love4]

tsarli και υπολοιπα κοριτσια καλησπερα και απο μενα...

Οφειλω να ομολογησω οτι μου κανει εντυπωση ποσο πολυ μπορει να ταλαιπωρει μια ολοκληρη οικογενεια ενα μωρο...Δεν θελω να παρεις στραβα αυτα που θα γραψω, ουτε θελω να φανει οτι κανω την εξυπνη, ομως κατα τη γνωμη μου εχεις δημιουργησει εσυ τις δυσκολιες...στην ηλικια πλεον του ετους δεν ειναι και τοσο μωρα, πρεπει να κανουν τοσα πολλα πραγματα και να αυτονομουνται πλεον...η κορη μου ειναι 14 μηνων και μηνες τωρα αλωνιζει σε ολο το σπιτι, ουτε παρκο ουτε τιποτε, εχει αδυναμια αυτον τον καιρο (γιατι ολα ειναι παροδικα!) σε μενα, πολλες φορες δε με αφηνει ουτε να ανοιξω το ψυγειο απλως γιατι θελει να την κραταω, καποιες φορες θα την κρατησω αλλα καποιες αλλες θα την ακουμπησω κατω και αυτη θα αρχισει να "σπαραζει"...η αληθεια ειναι ομως οτι πλεον σε αυτη την ηλικια δεν "σπαραζει" απο λυπη απλως θελει να τη γινει το χατηρι..! γενικα καθως μεγαλωνουν τα παιδακια μπορει να ουρλιαζουν επειδη δεν τους πηρες ενα γλυφιτζουρι, η γιατι δε θελουν να φανε, τι θα κανουμε εμεις? θα τους κανουμε ολα τα χατηρια για να μην κλαινε? μηπως ειναι σωστο αυτο? με αυτο τον τροπο καταφερνουμε να τα κανουμε κακομαθημενα που πιστευουν οτι ο κοσμος περιστρεφεται γυρω τους...με λιγα λογια η γνωμη μου ειναι πως το παιδακι σου πλεον μεγαλωσε αλλα δεν το πηρες ειδηση

Επιπλεον εμεις οι μαμαδες καποια στιγμη πρεπει να ασχολουμαστε και με κατι αλλο περα απο τα παιδια μας γιατι στο τελος χανουμε " το ενδιαφερον μας ως πολυπλευρες προσωπικοτητες...πηγαινε ξανα μια βολτα μεχρι το γυμναστηριο..πιστευω θα σε ανανεωσει απιστευτα

[AthinaP]

Για τη διάρροια να έχεις το νου σου, μπορεί να μην είναι τίποτα, μπορεί όμως να προκαλέσει αφυδάτωση σε ανησυχητικό βαθμό. Με φόβισε η μητέρα μου, που άλλες εποχές, τότε βέβαια, είχε τρεχάματα με μωράκι και αφυδάτωση. Στη θέση σου θα το τσέκαρα με ένα γιατρό, αν δείχνει να κρατάει...