Ποια η γνώμη σας για τα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά?

[mmdad]

Παντως σημερα στην Ελληνικη Γλωσσα τους διαβασε τα τρια λυκακια,,

[xrigio]

Κάποια μ αρεσουνε πολύ,όπως το ποντικακι που ήθελε ν αγγίξει τ αστέρακι,κάποια αλλα όχι και τόσο.?

 

Αυτο αν και οχι απο τα πιο γνωστα του ειναι εκπληκτικο

[Καλαματα]

Κοριτσια λυπαμαι πολυ για αυτο που θα πω,αλλα εμενα δεν μου αρεσουν καθολου τα βιβλια του

 

Αντι για ιστοριες και παραμυθακια διαβαζω τις μικρης μου μυθολογια.

 

Ουτε και τα κλασικα παραμυθακια μου αρεσουν τυπου Χιονατη,Κοκκινοσκουφιτσα ....

[Ελισα24]

Της εδωσαν της μεγαλης στο σχολειο ασκηση, να διαβασει το «αννα και η μπανανοφλουδα». Λοιπον, ενω στην αρχη ελεγα οτι ειναι ωραιο, διασκεδαστικο (αλλα σε καμμια περιπτωση διδακτικο και χρησιμο καπου, ειναι ενα κοριτσακι που του επεσε μια μπανανοφλουδα και αναρωτιεται ποιος την πατησε), το πραγμα εγινε χειροτερο, γιατι το κοριτσακι βγαινει νυχτα, εξω, μονη της, και παει να βρει τη μπανανοφλουδα, και μαλιστα γινεται και ηρωας!!! Βραδιατικα τι το θελα αλλη φορα θα το διαβαζψ πρωτα θα τα ψαλλω στη δασκαλα. Μα γιατι να βγει η Αννα σου λεει δεν επαθε και τιποτα της εδωσε και ο δημαρχος δωρο! Επρεπε μετα να της εξηγησω απο την αρχη οτι δεν βγαινουμε μονοι μας στο δρομο, και μαλιστα νυκτα!!! Για ενα βιβλιο χωρις νοημα τα περασα ολα αυτα!!!

[Ekabn]

Βλέπω ότι το τόπικ έχει καταληφθεί από τους αντι-Τριβιζάδες (:b πλάκα κάνω μη βαράτε) και ως απόλυτη φαν πρέπει να επέμβω.

Λοιπόν, κατ'αρχήν για τη νύχτα της μπανανόφλουδας, νομίζω ότι στα βιβλία και στις ταινίες κλπ πρέπει κατ'αρχήν να μην τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς. Ας πούμε όταν μιλάει ο λύκος και τα γουρουνάκια το δεχόμαστε γιατί είναι παραμύθι. Το ίδιο ισχύει και όταν βλέπουμε ένα μικρό κοριτσάκι να βγαίνει έξω τη νύχτα. Σοβαρά τώρα, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να βγει η δικιά σου έξω μόνη της τη νύχτα, το πιστεύεις σοβαρά αυτό; Δε νοίζω ότι υπάρχει τέτοια περίπτωση. Και αν θέλεις, είναι μια καλή ευκαιρία να πούμε "α, αυτό που έκανε η άννα δε μου άρεσε, δεν είναι σωστό να βγαίνεις εξω τη νύχτα μόνη σου", όλα καλά

Αυτό που μου αρέσει σε αυτή την ιστορία είναι πως η Άννα πίστευε ότι αυτό που έκανε είναι τραγικό, νόμιζε ότι θα πάει φυλακή αλλά τελικά πήρε και το κλειδί της πόλης. Δεν είναι καλό μήνυμα αυτό για παιδάκια, που στο μυαλό τους μπορεί κάποια λάθη που κάνουν να φαντάζουν τελείως τραγικά; είναι ένας τρόπος να τους πεις, ψυχραιμία, κάτσε να δούμε τί έγινε τελικά με αυτό που έκανες, ίσως βγήκε και κάτι καλό, υπομονή. Εγώ το βρίσκω πολύ καλό βιβλία.

 

Αλλά και όλες αυτές οι εικόνες, η υπέροχη εικονογράφηση, και η ανατροπή του σοβαροφανούς (βλέπεις ένα στρατό που προχωρά και τελικά γίνονται όλα μαντάρα, βλέπεις το γάμο με όλο το σόι και τελικά όλοι τρώνε τα μούτρα τους, εγώ και αυτό το βρίσκω πολύ καλό μήνυμα για παιδιά -και για μεγάλους) και ο διάλογος με τον ποντικό ("μακρυά απ'το σπίτι μου το ωραίο, παρέα με έναν άρουραίο", έλα τώρα, δεν είναι τέλειο;;;;

 

Το ότι ο Τριβιζάς είναι εγκληματολόγος πιστεύω είναι εγγύηση ότι καταλαβαίνει τη φύση των παιδιών. Θα το πω λίγο άκομψα, αλλά το πιστεύω ότι τα παιδιά δεν είναι "καλά", δεν είναι αυτό που λέμε "καλοί άνθρωποι", γελάνε με τον πόνο του άλλου (δε θυμάμαι ποιός είπε ότι ο διάβολος έχει στην κόλαση για βοηθούς παιδιά, νομίζω είναι εύστοχη παρατήρηση), σκάνε στα γέλια αν φας τα μούτρα σου ας πούμε. Για να γίνεις καλός πρέπει να πονέσεις, να στερηθείς, τα παιδιά έχουν δρόμο ακόμη για να φτάσουν εκεί. Όσο κι αν τα αγαπάμε τα παιδιά μας, μην το ξεχνάμε αυτό.

[jannis]

Γεια σας κορίτσια. Έχω δύο κόρες η μία 6,5 πάει φέτος Α' δημοτικού και η άλλη 4 μηνών. Να σας πω τη γνώμη μου, τα βιβλία του Τριβιζά δεν μου αρέσουν. Λίγα θεωρώ ότι είναι καλά. Έχω μιλήσει και με εκπαιδευτικούς για να δω εάν εγώ είμαι παράξενη ή τα βιβλία έχουν κάτι και μου είπαν ότι δεν είναι τόσο για μικρότερες ηλικίες. Επίσης ο Τριβιζάς έχει σπουδάσει εγκληματολογία και όταν τον ρώτησαν σε συνέντευξη πως γράφει παιδικά βιβλία απάντησε ότι δεν υπάρχει παραμύθι χωρίς έγκλημα. Τώρα εμένα η απάντηση αυτή δεν με κάλυψε και την συνέντευξη την έδωσε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ πριν αρκετά χρόνια μπορείτε να το διασταυρώσετε. Για παράδειγμα το βιβλία "ο πόλεμος της ωμέγα-βητα" λέει ότι η άλφα βήτα είχε και άλλα γράμματα μέσα τα οποία τώρα πια δεν ύπάρχουν γιατί σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Ε εμένα αυτό δε μου αρέσει για 5 χρονα παιδάκια. Επίσης μερικά είναι αντιγραφές ξένων συγγραφέων ή παραλλαγές γνωστών παραμυθιών όπως τα τρία λυκάκια από τα τρία γουρουνάκια.

 

Δεν είχε και άδικο όμως, τουλάχιστον όχι για τα κλασσικά παραμύθια.

(χιονάτη, σταχτοπούτα, κοντορεβυθούλη, χαντζελ και γκρέτελ, .....)Αυτό κάνει και το ''σασπενσ''. Στα βιβλία του όμως υπάρχει μια ποιο ανθρώπινη και πιο ρεαλιστική προσέγγιση στο καλό /κακό. Ανατρέπει τα στερεότυπα (πχ 3 μικρά λυκάκια) και κάνει τα παιδιά να σκέφτονται. Τα μηνύματα τα περνά περισσότερο βιωματικά και λιγότερο ''δασκαλίστικα''.

[Ekabn]

Να συμφωνήσω κι εγώ βεβαίως βεβαίως και να προσθε΄σω: γιατί είναι αντιγραφή το βιβλίο με τα τρία μικρά λυκάκια; Νομίζω ότι είναι άλλο παραμύθι. Το βασικό είναι πως προσπαθούν να κρατήσουν μακρυά το κακό γουρούνι με λουκέτα, τάφρους, σίδερα, κάγκελα, αλλά τελικά πάντα υπάρχει τρόπος να νικηθούν αυτά τα μέτρα. Η λύση ήταν τελικά να γίνουν φίλοι με το γουρούνι, να του προτείνουν κάτι που του αρέσει. Πραγματικά, δεν είναι πολύ καλύτερα έτσι; Αντί να οχυρωνόμαστε ενάντια σε κάτι που θεωρούμε απειλή, δεν είναι καλύτερα να το πλησιάσουμε, να το γνωρίσουμε, ίσως τελικά δεν είναι τόσο απειλητικό όσο νομίζουμε.

Το αρχικό βιβλίο δεν είχε τέτοιο πράγμα, είχε το ακριβώς αντίθετο, τα γουρουνάκια οχυρώθηκαν επιτυχώς, κι αυτό δεκτό, αλλά το άλλο του τριβιζά πιο ωραίο νομίζω.

 

Επίσης, αυτό με την ωμεγαβήτα, γιατί είναι κακό να πεις στα παιδιά ότι κάποιοι σκοτώνονται στον πόλεμο; Δεν εννοώ να κάνεις περιγραφή πώς σκοτώνονται, αλλά δεν πρέπει τα παιδιά να ξέρουν ότι ο πόλεμος είναι κάτι κακό, ότι σκοτώνονται άνθρωποι; Έχουμε καταλήξει σήμερα να μη συνειδητοποιούμε τί θα πει πόλεμος και καταστροφή, τα παίρνουμε λίγο ελαφρά, δεν πρέπει όμως.

 

Και αυτό που είπαν οι δάσκαλοι ότι δεν είναι για πολύ μικρά παιδιά, ίσως να είναι έτσι, αν και εγώ του δικού μου από 2 χρονών του διάβαζα το βιβλίο με το χαμένο βαγόνι τρελαινόταν, και πώς να μην τρελαθεί, δεν είναι τέλειο το κάθε βαγόνι να έχει το δικό του χρώμα; και τί χρώματα ωραία που διάλεγε... και τί ωραίες εικόνες με το βαγόνι "σε κάποια αμμουδιά, με γοργόνες και λευκά πουλιά", υπέροχο, ένα ποίημα. Τί λέμε τώρα, ο Τριβιζάς είναι απίθανος, αφού εγώ τα παρακαλάω "να σας πω απόψε το ρινοκεράκι";

[Ελισα24]

Παιδια περι ορεξεως....

 

Εφοσον σας αρεσουν καλα κανετε και τα διαβαζετε. Να με πεισετε εμενα προσωπικα χλωμο ομως.

 

Εμενα εξακολουθουν να μου φαινονται φοβερα σαχλα, χωρις κανενα σοβαρο νοημα για τα παιδια, με ακαταλληλα θεματα για την ψυχολογια τους και καμμια φορα με επικινδυνα συμπερασματα (οπως με τη μπανανοφλουδα, μερες εκανα να την πεισω οτι δεν βγαινουμε εξω μονα μας). Επισης η εικονογραφηση ειναι συχνα κουραστικη, σκοτεινη και δεν σου εξαπτει τη φαντασια.

 

Τελος πιστευω οτι υπαρχουν πολλες επιλογες εκει εξω. πολλα βιβλια για παιδια.

[giannakosmum]

Εμείς έχουμε αρκετά βιβλία του Τριβιζά αλλά δεν μας αρέσουν όλα. Τα περισσότερα είναι δώρα της γιαγιά μας δεν τα αγόρασα δηλαδή εγώ οπότε δεν τα επέλεξα. Το αγαπημένο μας είναι το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του. Επίσης μας αρέσουν και η μυρτώ και το κουνουπάκι και το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι. Τα υπόλοιπα που έχουμε απλά κοσμούν τη βιβλιοθήκη μας, ο μικρός δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον να τα ξαναδιαβάσουμε και δεν τον αδικώ γιατί έχουμε πολύ πιο ωραία βιβλία στη βιβλιοθήκη μας. Κάποια άλλα επίσης εγώ προσωπικά ποτέ δεν θα αγόραζα γιατί όπως τα έχω ξεφυλλίσει δεν μου φάνηκαν καθόλου ενδιαφέροντα. Για το αγαπημένο μας βιβλίο όμως έχω να πω τα καλύτερα λόγια. Το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του είναι καταρχήν φοβερά αστείο και διασκεδαστικό. Εγώ προσωπικά το βρίσκω πανέξυπνο και μου αρέσει επίσης και το βαθύτερο νόημά του που είναι πολύ αισιόδοξο: αν δεν σου αρέσει κάτι, έχεις τη δύναμη να το αλλάξεις, ακόμα και εάν αυτό φαντάζει ακατόρθωτο.

[Ekabn]

Ναι βέβαια, δε χρειάζεται να συμφωνούμε. Όμως θα με ενδιέφερε αν μπορείτε ποιά είναι τα πολλά άλλα βιβλία που είναι καλύτερα; Μπορείτε να μας τα πείτε; Ευχαριστώ

[goody]

Εμας μας αρεσουν παρα πολυ τα βιβλια του λουκουλου, και τα τρια, τα ευχαριστιεται και ο γιος μου και εγω!

Επισης του αρεσε το γαιδουρακι που γκαριζε αν και εμενα μου φαινοταν πολυ βαρετο γιατι ολο επαναλαμβανεται αλλα εχει ωραια εικονογραφιση και του αρεσαν και οι ασκησουλες στο τελος.

Επισης τα τρια λυκακια του αρεσαν, εγω δεν τρελαθηκα...

[giannakosmum]

Ναι βέβαια, δε χρειάζεται να συμφωνούμε. Όμως θα με ενδιέφερε αν μπορείτε ποιά είναι τα πολλά άλλα βιβλία που είναι καλύτερα; Μπορείτε να μας τα πείτε; Ευχαριστώ

 

Μπορώ να σας πω ποια αρέσουν στον μεγάλο μου γιο :

 

Το δώρο της παπλωματούς

Το ταξίδι της παπλωματούς

Το δέντρο που έδινε

Ο μικρός πρίγκηπας

Ο τριγωνοψαρούλης εναντίον του μεγάλου καρχαρία

Θα σ'αγαπώ ότι και αν γίνει

Ο εγωιστής γίγαντας

Μανούλα από χιόνι

Η Αργυρώ γελάει

Ο μεγάλος χνουδωτός

Ο μεγάλος νικητής

Θέλω μια αγκαλιά

Ο πάνω και ο κάτω

Ματού ο κόκκινος γάτος

Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου

Ντενεκεδούπολη

Ο έμπορος της φιλίας

Τι τρώνε τα παιχνίδια

Η παλέτα των συναισθημάτων

Μας αρέσουν επίσης αρκετά βιβλία από τις σειρές "η πρώτη μου μυθολογία" και "η πρώτη μου ιστορία" του Φίλιππου Μανδηλαρά από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Μας αρέσουν και οι μύθοι του Αισώπου έχουμε εκδόσεις Μίνωας και Παπαδόπουλος.

Το αγαπημένο του πάντως εξακολουθεί να είναι το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του, όχι ότι το έχει πει ο ίδιος αλλά το καταλαβαίνω από τη συχνότητα που μου ζητάει να του το διαβάσω.

[ChristinaESL]

Ο Τριβιζάς έχει την τάση να απευθύνεται σε διττό ακροατήριο. Αυτό δεν είναι κακό για τα παιδιά, κάθε άλλο, πολλές φορές τα βάζει σε διαδικασίες να σκεφτούν πιο έντονα. Για κανένα λόγο τα βιβλία του δεν είναι "ακατάλληλα". Για μένα είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραμυθοποιούς της χώρας και έχει πάει την παιδική λογοτεχνία σε άλλο επίπεδο. Επίσης, τα παραμύθια του χρησιμοποιούνται στα περισσότερα -αν όχι όλα- τα νηπιαγωγεία της χώρας για επεξεργασία, όπως και σε όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας ως φωτεινό παράδειγμα. Τα αγαπημένα μου είναι τα πιο "φρέσκα", που είναι διαδραστικά (π.χ. Τα ογδόντα οχτώ ντολμαδάκια, Τα 33 ροζ ρουμπίνια κτλ) και τα παραμύθια του με διαφορετική εστίαση (π.χ. Τα τρία μικρά λυκάκια που γίνεται ο χαμός με την προσχολική ηλικία και το Ρούνι Ρούνι το ύπουλο κακό γουρούνι κτλ). Τέλος θα πω μόνο μια λέξη... Φρουτοπία. Χαχαχαχα! Το θέμα είναι να διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά μας για να το διασκεδάζουν και αυτά και εμείς

[Φουχουρ]

giannakosmum

Μπορώ να σας πω ποια αρέσουν στον μεγάλο μου γιο :

 

Το δώρο της παπλωματούς-- πολύ ωραίο

Το ταξίδι της παπλωματούς--υποδιέστερο του πρώτου

Το δέντρο που έδινε--δεν της άρεσε

Ο μικρός πρίγκηπας--δεν τον καταλαβαίνει (5)

Ο τριγωνοψαρούλης εναντίον του μεγάλου καρχαρία--δεν μου αρεσε

Θα σ'αγαπώ ότι και αν γίνει--δεν είναι παραμμύθι, αλλά είναι βάλσαμο για τα παιδιά

Ο εγωιστής γίγαντας--της αρέσει, αλλά έπαθα πολλές φορές κοκομπλόκο όταν με ρωτάει για το τέλος (ο παραλληλισμός με τον χριστό δεν είναι για μικρά παιδιά)

Μανούλα από χιόνι-- δεν το έχουμε

Η Αργυρώ γελάει-- οκ, ούτε κρύο ούτε ζέστη

Ο μεγάλος χνουδωτός -- δεν το ξέρω

Ο μεγάλος νικητής-- δεν το ξέρω

Θέλω μια αγκαλιά--δεν το ξέρω

Ο πάνω και ο κάτω--δεν το ξέρω

Ματού ο κόκκινος γάτος--συμπαθητικό

Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου--δεν το ξέρω

Ντενεκεδούπολη--για δημοτικό περισσότερο, αλλά πολύ ωραίο

Ο έμπορος της φιλίας-- δεν το έχω (ακόμη)

Τι τρώνε τα παιχνίδια-- δε το ξέρω

Η παλέτα των συναισθημάτω-- χμμμ, οχι.

 

Στα παραπάνω θα προσθέσω

Η τελεία

Το κάτι το άλλο

Ο φουρφούρης (τώρα θυμάμαι τον ήρωα νομίζω και όχι τον τίτλο σωστά)

 

Φυσικά θα είχα και πολύ Τριβιζά να προσθέσω, χωρισμένο σε κατηγορίες, για μικρά παιδάκια

 

Διασκέδαση

Ποιός έκανε πιπί μέσα στον Μισισιπή

Η χαρά και το Γκουντούν (όλοι οι τόμοι)

Ο κος Ζαχαρίας και η κα Γλυκερία

Ο Λούκουλος (όλα, αλλά αυτό με τα μπαλόνια είναι το αγαπημένο μας)

Ποτέ μην γαργαλάς ένα γορίλα

 

 

Διδακτικά

Τα τρία μικρά λυκάκια

Ο συναχωμένος κόκκορας

Το φαγκρί και το σκουμπρί

η Πουπού και η Καρλότα

ο κορκόδειλος που πήγε στον οδοντογιατρό

το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του

Η Μυρτώ και το κουνουπάκι

Η προαναφερθείσα μπανανόφλουδα

 

 

ιστορία σαν μυθηστόρημα

Ο ναυαγός κοκκινοτρίχης

 

 

 

Σίγουρα υπάρχουν πολλά ωραία παραμύθια, σίγουρα σε όλους μας αρέσουν διαφορετικά πράγματα. Και σίγουρα και ο Τριβιζάς έχει εκδόσει κάποια που δεν θα έπρεπε (δεν είναι στο ύψος των καλών του)

 

Γιατί απλά τα καλά του, είναι πολύ καλά. Είναι πάρα πολύ καλά.

 

Είναι ποιητής, και τα νοήματα του είναι καμουφλαρισμένα. Πρέπει να γίνουν ερωτήσεις πάνω στο παραμύθι, παραλληλισμός με την πραγματικότητα, δίνει πάτημα να ανοίξουν συζητήσεις με το παιδί. Βασική προϋπόθεση φυσικά να καταλαβαίνει πρώτα ο γονιός, για να κατευθύνει την συζήτηση.

 

Η εικονογράφηση γίνεται από τους καλύτερους, έλληνες και ξένους.

 

Το παιδί όχι μόνο μαθαίνει σε κάθε παραμύθι νέες λέξεις αλλά βλέπει και το παιχνίδι με τις λέξεις, την ευλυγισία της γλώσσας μας (μοσχομπιζελοζελέ).

 

όσο για το αν είναι τρομακτικός, αν είναι, είναι ο λιγότερο από όλους τους παραμυθάδες.

 

Για μένα τα τρομακτικότερα, και τα λιγότερο ενδιαφέροντα, είναι τα κλασικά στυλ κοκκινοσκουφίτσα κτλ... πχ, βρείτε μου το βαθύτερο νόημα της σταχτοπούτας, τι θέλει να πει ο ποιητής?

[giannakosmum]

Christina87 πριν λίγο καιρό μας έφερε δώρο η γιαγιά μας τα 88 ντολμαδάκια. Δεν το έχω εμφανίσει όμως ακόμα γιατί θεώρησα ότι είναι για πιο μεγάλα παιδάκια. Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ και το βρήκα ας μου επιτραπεί η έκφραση "ευφάνταστο". Νομίζεις ότι είναι για παιδάκι περίπου 6 χρονών? Να το δοκιμάσω δηλαδή? Δεν ξέρω επίσης αν θα τον "τραβήξει" η εικονογράφηση. ΑΑΑΑΑ να πω επίσης ότι τα τρία μικρά λυκάκια ήταν το αγαπημένο μας πριν από 2 χρόνια. Δεν μου το ζητάει όμως τώρα τελευταία ίσως το βαρέθηκε.

Φουχουρ

Η τελεία που αναφέρεις είναι το βιβλίο που στηρίχθηκε και το θεατρικό έργο?

Το κάτι το άλλο νομίζω ότι το πρότειναν τα κορίτσια εδώ στο forum αλλά δεν το έχουμε ευκαιρία να το πάρουμε.

Για την ντενεκεδούπολη που λες ότι είναι για δημοτικό περισσότερο, το ανέβασαν σε θεατρικό ο γιος μου πέρυσι στο προνήπιο. Έγινε χαμός, τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και αγοράσαμε και το βιβλίο και το cd. Βέβαια για να μαρτυρήσω και την ηλικία μου την ντενεκεδούπολη την είχα δει εγώ στο θέατρο μικρή ( με είχε πάει η γιαγιά μου το θυμάμαι πολύ καθαρά) και είχα ενθουσιαστεί και εγώ.

[katerina2]

Το "Η Αργυρώ γελάει" πού το έχετε βρει; Πριν 2 χρόνια είχα "φάει τη γη" και δεν το βρήκα πουθενά.

[giannakosmum]

katerina2

είναι εξαντλημένο από τον εκδοτικό οίκο. Το έψαχνα και εγώ πέρυσι για να το κάνω δώρο στη μικρή της νονάς μας και δε το βρήκα.

[ChristinaESL]

Για τα ντολμαδάκια: Ναι, "λέγεται" ότι είναι για ηλικίες 7+, αλλά επειδή είναι κάτι ανάμεσα σε βιβλίο και παραμύθι, εμείς το έχουμε επεξεργαστεί και σε προσχολική ηλικία, σε τμήμα με παιδιά 4-5 ετών. Κυρίως αν δεν έχει έρθει σε επαφή με άλλο τέτοιου είδους βιβλίο, πιστεύω ότι θα ενθουσιαστεί. Εγώ θα έλεγα ότι αφού υπάρχει στο σπίτι, είναι καλό να αφήσεις τον μικρό να το "δοκιμάσει". Είναι κάτι διαφορετικό. Κάποια παιδάκια μπορεί να βαρεθούν το "σήκω-κάτσε-επεξεργάσου", αλλά θεωρώ ότι τους κάνει μεγάλο καλό και τα "τραβάει" η λογική που έχει. Εμένα πάντως, που είμαι μεγάλο παιδάκι, είναι από τα αγαπημένα μου

[Τόνια]

 

κάποιοι από τους λόγους που λατρεύω Τριβιζά...

[babycobra]

η κόρη μου τον λατρεύει..εγώ τον βρίσκω ιδιοφυή τουλάχιστον η γραφή του έιναι εξαιρετική παίζει με τη γλώσσα, έχει χάρισμα..σίγουρα κάποια μοτίβα είναι επαναλαμβανόμενα όπως συμβαίνει συνήθως όταν διαβάζεις όλα τα βιβλία του συγγραφέα..πήγαμε και σε μία βιβλιοπαρουσίαση στο μουσείο γουναρόπουλου ήταν ο ίδιος υπέγραψε τα βιβλία του στα παιδιά τους έκανε και ζωγραφιές όχι μια απλή αφιέρωση..όσο για τα τρομακτικά παραμύθια τι να πω για τη σταχτοπούτα και το γυάλινο φέρετρο, τον κακό λυκο κλπ...

[xrigio]

Το ποντικάκι που ηθελε να αγγιξει ενα αστερακι και τα τρια μικρα λυκακια ειναι τα αγαπημενα της κορης μου.

Της αρεσουν επίσης η δονα τερηδόνα η φρικαντελα και η πουπου και η καρλοτα

[LA LATINA]

Προσωπική μου γνώμη και δεν θέλω να πείσω ούτε να πειστώ από κανέναν...

τον βρίσκω υπερεκτιμημένο...με λαχτάρα πήρα να διαβάσω κάποια παραμύθια του, βρήκα πως ριμάρει σχεδόν εκβιαστικά, οι επαναλήψεις του είναι κουραστικές και η όλη πλοκή ανιαρή.

Παρόλα αυτά, επειδή συνεχίζω να ψάχνω εκεί έξω κάτι ενδιαφέρον για να ξεπεράσουμε πια τα κλασικά, ανούσια όπως λέτε, αν υπάρχει κάτι καλό με χαρά μου να το ακούσω.

[pasxalitsa v]

αν θελεις τριβιζα εγω προτεινω λουκουλο αλλα οχι και τα 4...μονο τα μπαλονια και οι πυγολαμπιδες ειναι καλα κατα την γνωμη μου...

στα αλλα θεωρω το λεξιλογιο "καπως":rolleyes: εγω προσωπικα

[LA LATINA]

για κανέναν άλλο έλεγα, ευχαριστώ πάντως!

[pasxalitsa v]

για κανέναν άλλο έλεγα, ευχαριστώ πάντως!

εκτος τριβιζα?