Τη γνώμη σας οπωσδήποτε!

[linav]

Ελπίζω να άνοιξα το θέμα στη σωστή ενότητα και τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο σύζυγός μου αφού έμεινε άνεργος πριν 2 χρόνια, έχει στήσει μια επιχείρηση με αγροτικά προϊόντα στην Καλαμάτα απ όπου κατάγομαι εγώ και εκεί έχουμε και το εξοχικό μας. Οπως καταλαβαίνετε, μοιράζεται τον περισσότερο χρόνο του στην επαρχία, ενώ εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος, έχουμε 2 παιδιά και η μόνιμη κατοικία μας είναι στην Αθήνα. Τον περισσότερο καιρό όπως καταλαβαίνετε μένω μόνη μου με τα παιδιά αν και οι γονείς μας μένουν κοντά μας οπότε υπάρχει σχετική βοήθεια. Το θέμα είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό ο άντρας μου θέλει να μετακομίσουμε μόνιμα στην Καλαμάτα αφού πλέον δεν μπορούμε να ζούμε έτσι χώρια και αφού οι δουλειές του είναι εκεί. Εγώ από την άλλη μπορώ να κάνω απόσπαση σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή σχολείο ως δημ. υπάλληλος. Το θέμα όμως είναι ότι ναι μεν από τη μία θέλω να φύγω από Αθήνα -αφού οι συνθήκες ζωής πλέον στην επαρχία είναι καλύτερες- από την άλλη όμως μου φαίνεται πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τους δικούς μου, τους φίλους μου και την περιοχή όπου μεγάλωσα όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Επιπλέον, ο άντρας μου στην Καλαμάτα θα λείπει συνέχεια από το σπίτι λόγω δουλειάς και εγώ θα είμαι πάλι μόνη μου να τραβιέμαι με 2 μικρά παιδιά, ενώ εδώ τουλάχιστον όταν λείπει έχω και παρέα τους δικούς μου και βοήθεια φυσικά. Βέβαια θα μου πείτε ότι το συμφέρον είναι κοντά στον άντρα μου και την οικογένεια που κάναμε, όμως εγώ μέσα μου νιώθω ότι κάποιες στιγμές θα ήθελα πολύ τη μητέρα μου να είναι κοντά μου και θα μου κοστίσει αυτή η απόσταση μεταξύ μας. Εσείς τί θα κάνατε στη θέση μου? Σας παρακαλώ πολύ χρειάζομαι τη γνώμη σας.

[MINNI]

Απο τη στιγμή που έκανες δική σου οικογένεια, επέλεξες να αποχωριστείς τη πατρική σου οικογένεια και να μείνεις με τον άντρα σου. Οφείλεις να τον ακολουθήσεις και εφόσον οι συνθηκες εκεί θα είναι καλύτερες, θεωρώ οτι είναι η καλύτερη λύση. Θα έχεις τη δουλειά σου, οπότε θα ασχολείσαι και εσύ με κάτι και σύντομα θα κάνεις καινούριες γνωριμίες και θα προσαρμοστείς!

Η Καλαμάτα δεν είναι και στο εξωτερικό. Θα έρχονται οι γονείς σου, θα έρχεσαι εσύ Αθήνα!

Αν είναι και συνταξιούχοι, μήπως να μετακομίζανε και εκείνοι Καλαμάτα?

Έτσι όπως είναι τώρα πια η Αθήνα, μακάρι να μπορούσαμε να φύγουμε και εμείς για ένα καλύτερο βιοτικό και ποιοτικό επίπεδο!

[bobonela]

  linav είπε:

Ελπίζω να άνοιξα το θέμα στη σωστή ενότητα και τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο σύζυγός μου αφού έμεινε άνεργος πριν 2 χρόνια, έχει στήσει μια επιχείρηση με αγροτικά προϊόντα στην Καλαμάτα απ όπου κατάγομαι εγώ και εκεί έχουμε και το εξοχικό μας. Οπως καταλαβαίνετε, μοιράζεται τον περισσότερο χρόνο του στην επαρχία, ενώ εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος, έχουμε 2 παιδιά και η μόνιμη κατοικία μας είναι στην Αθήνα. Τον περισσότερο καιρό όπως καταλαβαίνετε μένω μόνη μου με τα παιδιά αν και οι γονείς μας μένουν κοντά μας οπότε υπάρχει σχετική βοήθεια. Το θέμα είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό ο άντρας μου θέλει να μετακομίσουμε μόνιμα στην Καλαμάτα αφού πλέον δεν μπορούμε να ζούμε έτσι χώρια και αφού οι δουλειές του είναι εκεί. Εγώ από την άλλη μπορώ να κάνω απόσπαση σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή σχολείο ως δημ. υπάλληλος. Το θέμα όμως είναι ότι ναι μεν από τη μία θέλω να φύγω από Αθήνα -αφού οι συνθήκες ζωής πλέον στην επαρχία είναι καλύτερες- από την άλλη όμως μου φαίνεται πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τους δικούς μου, τους φίλους μου και την περιοχή όπου μεγάλωσα όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Επιπλέον, ο άντρας μου στην Καλαμάτα θα λείπει συνέχεια από το σπίτι λόγω δουλειάς και εγώ θα είμαι πάλι μόνη μου να τραβιέμαι με 2 μικρά παιδιά, ενώ εδώ τουλάχιστον όταν λείπει έχω και παρέα τους δικούς μου και βοήθεια φυσικά. Βέβαια θα μου πείτε ότι το συμφέρον είναι κοντά στον άντρα μου και την οικογένεια που κάναμε, όμως εγώ μέσα μου νιώθω ότι κάποιες στιγμές θα ήθελα πολύ τη μητέρα μου να είναι κοντά μου και θα μου κοστίσει αυτή η απόσταση μεταξύ μας. Εσείς τί θα κάνατε στη θέση μου? Σας παρακαλώ πολύ χρειάζομαι τη γνώμη σας.

 

Από τη στιγμή που είσαι τόσο άμεσα δεμένη με τους γονείς σου και κυρίως με τη μαμά σου, μην πας πουθενά! Θα τραβηχτείς άσχημα. Εκτός αν μπορεί η μαμά σου να μετακομίσει μαζί σου αφού έχετε σχέσεις με Καλαμάτα. Αλλιώς κάτσε εδώ! Σε 3 ώρες κάθε Σ/Κ μπορείς να βλέπεις τον άντρα σου. Αν δεν ήσουν Δ.Υπάλληλος θα άφηνες τη δουλειά σου???

[kinkajoujou]

Τι είναι σημαντικότερο, να ζεις εσύ κοντά στη μαμά σου ή να μεγαλώσουν τα παιδιά σου κοντά στο μπαμπά τους;

 

Αν ο άντρας σου ήταν εκείνος που σου έλεγε ότι δεν θέλει να έρθει να ζήσει μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του, για να μην αποχωριστεί τη μαμά του, πώς θα το αντιμετώπιζες;

[Καλλιτεκνια]

Ειμαι της αρχης η οικογενεια να ειναι μαζι,ομως στις εποχες που ζουμε αναγκαζομαστε να γινομαστε πιο πρακτικοι.Κατ αρχην εσυ εχεις μια μονιμη δουλεια και δεν το συζηταμε να την αφησεις.Δευτερον εχεις βοηθεια απο τους δικους σου ανθρωπους που ειναι κερδος οχι μονο οικονομικο αλλα και συναισθηματικο για σενα ,τα παιδακια σου και εν τελη για την οικογενεια.Τριτον αν χτυπα ξυλο,η δουλεια του αντρα σου δεν παει καλα κι η επομενη δουλεια του ειναι καπου αλλου θα ξαναμετακομισετε?Σκεφτειτε το πολυ καλα και μην το κανεις αν τουλαχιστον δεν εξασφαλισεις μεταθεση εκει.

[efiman]

εγω, γεννηθηκα και ζω στην επαρχια.Ετσι οπως ηταν (και τωρα ακομα χειροτερα με την κριση)και ειναι η ζωη στην Αθηνα,θα σου ελεγα να ερθεις τρεχοντας!!!τουλαχιστον για τα παιδια , αν δεν πηγαινουν ακομα σχολειο, σιγουρα θα εχουν μια καλλητερη ποιοτητα ζωης.Το θεμα ομως, ειναι να εισαι ΕΣΥ εντελως σιγουρη, ωστε αργοτερα να μην εχει επιπτωσεις στην ψυχολογια σου και στο γαμο σου....και κατι ακομα....εγω τους εχω συνεχεια τους γονεις μου κοντα μου.Δεν θα με πειραζε να τους βλεπω και λιγο πιο σπανια...:oops::lol::lol::lol::lol:

[linav]

Ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Εγώ του λέω να περιμένουμε κανά χρόνο ακόμα μέχρι να δούμε πώς θα πάει η δουλειά του και μετά βλέποντας και κάνοντας. Τα παιδιά μου είναι 7 και 3 ετών αντίστοιχα και θα ήθελα να μεγαλώσουν λίγο ακόμη ώστε να μην χρειάζομαι τόσο πολύ τη βοήθεια των γονιών μου, όταν αρρωσταίνουν πχ να έχω κάποιον να μου τα κρατήσει. Η δουλειά μου δεν είναι πρόβλημα, αφού μπορεί να γίνει απόσπαση όπως σας είπα σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία, η αλήθεια είναι πάντως ότι και τα παιδιά μου τον ζητάνε όταν λείπει και εγώ βλέπω ότι η απόσταση μας απομακρύνει κάποιες φορές και αυτό βέβαια δεν το θέλουμε καθόλου, είναι σαν να μαθαίνουμε σιγά σιγά να ζούμε ο ένας χωρίς τον άλλο. Αχ να ξέρατε πόσο προβληματισμένη είμαι!

[Elpidaz]

κι εγώ ακριβώς αυτό θα έκανα. μετά τον χρόνο και αφού θα έβλεπα οτι τα πράγματα είναι μάλλον καλά θα παιρνα τα παιδάκια μου και τα μπογαλάκια μας και θα πήγαινα στον αντρούλη μου. και μόλις θα φτανα Καλαμάτα αν έβλεπα οτι χωρίς μαμά δεν γίνεται θα ξεκινούσα ψηστήρι να μετακομίσει καλαμάτα, στο κάτω κάτω κι αυτοί (γονείς σου) μεγαλώνουν δεν μικραίνουν μόνοι θα μείνουν στην Αθήνα?

[MINNI]

Θεωρώ πως τα παιδάκια σου είναι ηδη αρκετά μεγάλα ώστε να χρειάζεσαι τη βοήθεια της μαμάς σου. Μάλλον εσύ την έχεις ανάγκη και δε θέλεις να την αποχωριστείς και "χρησιμοποιείς" τα παιδιά ως πρόσχημα για να παρατείνεις τη παραμονή σου στην Αθήνα!

Όση όμως ανάγκη έχεις εσύ τους γονείς σου, πολύ περισσότερο έχουν την ίδια ανάγκη τα παιδάκια σου να βλέπουν το μπαμπά τους!

Καταλαβαίνω αρκετά τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεσαι και μακάρι να τα ξεκαθαρίσεις μέσα σου ώστε να είσαι ευχαριστημένη καταρχήν με τον εαυτό σου!

[xaris90]

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ Elpidaz.ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΜΗΝ ΠΑΣ ΑΚΟΜΑ.ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ,ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ (ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΚΕΙ ΚΑΛΑ).ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

[Elpidaz]

  MINNI είπε:

Θεωρώ πως τα παιδάκια σου είναι ηδη αρκετά μεγάλα ώστε να χρειάζεσαι τη βοήθεια της μαμάς σου. Μάλλον εσύ την έχεις ανάγκη και δε θέλεις να την αποχωριστείς και "χρησιμοποιείς" τα παιδιά ως πρόσχημα για να παρατείνεις τη παραμονή σου στην Αθήνα!

Όση όμως ανάγκη έχεις εσύ τους γονείς σου, πολύ περισσότερο έχουν την ίδια ανάγκη τα παιδάκια σου να βλέπουν το μπαμπά τους!

Καταλαβαίνω αρκετά τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεσαι και μακάρι να τα ξεκαθαρίσεις μέσα σου ώστε να είσαι ευχαριστημένη καταρχήν με τον εαυτό σου!

 

sorry που επεμβαίνω αλλά επειδή έχω έρθει στην θέση της δεν είναι και τόσο εύκολο. να σου δώσω ένα πρόχειρο παράδειγμα : τα παιδάκια είναι 7 και 3. δεν είναι αρκετά μεγάλα για να επιστρέφουν μόνα από το σχολείο / παιδικό σταθμό το μεσημέρι θα πρέπει να υπάρξει άτομο να τα πηγαινοφέρνει, να τους βάζει να τρώνε (το 7χρονο ΟΚ μόνο του αλλά δεν θα το εμπιστευόμουν να ταίσει το 3χρονο)... οπου θα είναι γειτόνισσα αμφιβόλου ηθικής / εμπιστοσύνης κλπ? γυναίκα που θα πληρώνεται? αφενός ενδεχομένως να μην περισσεύουν + αμφιβόλου ηθικής / εμπιστοσύνης κλπ.....?

[Skybeam]

Θα έλεγα να πας εκεί που υπάρχει και για τους δύο δουλειά. Αφού υπάρχει και σπίτι είναι το ιδανικό. Πολλοί θα ήθελαν να είναι στη θέση σας, ανάμεσά τους κι εγώ. Αφού είναι ο τόπος των δικών σου σημαίνει ότι θα μπορούν να έρχονται πού και πού. Όλα τα άλλα προβλήματα της καθημερινότητας πιστεύω ότι θα αντιμετωπίζονται ένα ένα όποτε προκύπτουν.

[natassa-tasos]

Το πιο σημαντικό όταν έχεις παιδιά, είναι να μην κάνεις βιαστικές κινήσεις. Δεν πρέπει να τους αλλάξετε περιβάλλον, αν δεν είστε σίγουροι ότι θα είναι κάτι μόνιμο.

Στα παιδιά τους στοιχίζει περισσότερο να αποχωρίζονται παππούδες και φίλους, αλλά και την καθημερινότητα τους.

Γνώμη μου, να περιμένετε λίγο ακόμα (έστω αυτό το χειμώνα) να σιγουρευτεί ο άντρας σου για την δουλειά του και το καλοκαίρι αν όλα πάνε καλά, μετακομίζετε και εσείς.

[Λαΐδα]

Να πας!!! Η Καλαματα ειναι τελεια πολη! Εχει τα παντα , δεν θα στερηθεις τιποτα. Και μονο 2.5 ωρες απο την Αθηνα.

[travellingmum]

σημασια εχει να ειναι η οικογενεια μαζι, και στα ευκολα και στα δυσκολα, και το πιο λογικο ειναι να πατε εκει που υπαρχει δουλεια και για τους δυο. Ολα τα αλλα θα τα βρειτε με αγαπη και κατανοηση, αρκει να εισαστε κοντα. Αυτη η αποσταση ειναι δυσκολη και για το γαμο σου και για τη σχεση των παιδιων με τον πατερα τους. Αν υπηρχε αναγκη οικονομικη και εσυ δεν ειχες τη δυνατοτητα αποσπασης θα ηταν εντελως αλλη ιστορια. Τωρα ομως ειναι κριμα να χανετε κι αλλο καιρο.

Να πας στον αντρουλη σου, οι γονεις σου θα βρουν τροπους να σας στηριξουν, ειδικα εφ'οσον η καταγωγη σας ειναι απο'κει ολο και θα εχουν φιλους και συγγενεις.

[linav]

Οπως και να έχει το πράγμα, η απόσπαση θα πάρει σίγουρα κανένα χρόνο να γίνει, οπότε ο χρόνος αυτός θα είναι καθοριστικός για όλα. Μιλάμε δηλαδή για φθινόπωρο του 2013. Το εξοχικό μας είναι κοντά στην Κορώνη -1 ώρα περίπου από την Καλαμάτα-και όχι μέσα στην Καλαμάτα, οπότε δεν το συζητώ να μείνουμε εκεί. Θα νοικιάσουμε το σπίτι εδώ και θα βρούμε ένα άλλο μέσα στην πόλη. Οι γονείς μου περνάνε αρκετό καιρό στο εξοχικό μας αν και σιγά σιγά μεγαλώνουν και δεν είναι εύκολες οι μετακινήσεις τους. Από την άλλη, εγώ σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου στην επαρχία αφού η Καλαμάτα είναι μια πανέμορφη πόλη και συνδυάζει τα πάντα. Τί να πώ, περιμένω και άλλες απαντήσεις σας! Και πάλι ευχαριστώ!

[ZWH]

  Elpidaz είπε:

sorry που επεμβαίνω αλλά επειδή έχω έρθει στην θέση της δεν είναι και τόσο εύκολο. να σου δώσω ένα πρόχειρο παράδειγμα : τα παιδάκια είναι 7 και 3. δεν είναι αρκετά μεγάλα για να επιστρέφουν μόνα από το σχολείο / παιδικό σταθμό το μεσημέρι θα πρέπει να υπάρξει άτομο να τα πηγαινοφέρνει, να τους βάζει να τρώνε (το 7χρονο ΟΚ μόνο του αλλά δεν θα το εμπιστευόμουν να ταίσει το 3χρονο)... οπου θα είναι γειτόνισσα αμφιβόλου ηθικής / εμπιστοσύνης κλπ? γυναίκα που θα πληρώνεται? αφενός ενδεχομένως να μην περισσεύουν + αμφιβόλου ηθικής / εμπιστοσύνης κλπ.....?

Συγνωμη και εμεις που δεν εχουμε κοντα μας δικους μας ανθρωπους, εχουμε παιδια και εργαζομαστε πως τα βγαζουμε περα?

Για την οικογενεια μας ειμαστε υπευθυνοι εμεις και οχι οι γονεις μας και οι συγγενεις μας. Πρεπει να στηριζομαστε στα δικα μας ποδια.

Πριν εναν χρονο εφυγα απο την Αθηνα, μαζι με τον αντρα μου και τα παιδια μου και δεν το μετανιωσα λεπτο ακομη και τωρα που ειναι τα πραγματα με την δουλεια λιγο ρευστα. Αυτα που κερδισαν τα παιδια μου και εμεις αυτο τον χρονο δεν πληρωνονται με χρημα.

Μπορει να μην εχουν σε καθημερινη βαση διπλα τους την γιαγια (αλλωστε ουτε στην Αθηνα την ειχαν) εχουν ομως χρονο και χωρο να παιξουν και να χαρουν την ηλικια τους. Εχουν καλυτερη ποιοτητα ζωης !!!!

Δεν θα επελεγα τα παιδια μου να μεγαλωσουν μακρια απο τον πατερα τους οταν υπαρχει η επιλογη να ειναι κοντα του!!!

Εμεις τον ακολουθησαμε ακομη και στην Αμερικη.

Καποια στιγμη πρεπει να απογαλακτιστουμε απο τους γονεις μας. Εχουμε κανει την δικη μας οικογενεια και ειμαστε υπευθυνοι για τα παιδια μας.

[viki35]

Εγω δυσκολα θα αφηνα την πολη μου παντως , δεν εργαζομαι ή αμα θελεις η δουλεια μου ειναι απο το σπιτι ως γραφηστρια οποτε θα μπορουσα απο παντου να την κανω . Ο αντρας μου ειναι στην πολεμικη αεροπορια α3ιωματικος , πριν κανουμε το 3ο παιδι κυνδινευε με καποια μεταθεση , ομως το ειχαμε συζητησει και του ειχα πει οτι δεν θα ακολουθουσα . Και να φανταστεις οτι ειναι η μονη βοηθεια που εχουμε με τα παιδια ειναι ο ενας τον αλλο , παραυτα δυσκολα θα εμενα σε μικροτερο μερος μακρια απο την πολη μου που μεγαλωσα και αγαπω.

[antigonil]

Καλή σου μέρα προβληματισμένη μανούλα!

 

Έχω την αίσθηση ότι κοιτάμε όλοι το θέμα κάπως εγωιστικά, δηλαδή τι θα έκανα εγώ στη θέση σου, τι στερήθηκα εγώ άρα θα στερηθείς κι εσύ ή τι κέρδισα εγώ άρα θα κερδίσεις κι εσύ κ.λ.π Την απάντηση μόνο εσύ την ξέρεις, την απόφαση μόνη σου θα την πάρεις και τις σχέσεις σου με τα παιδιά, τον άντρα σου ή τους γονείς μόνο εσύ τις γνωρίζεις. Δεν ξέρω πόσο είναι σωστό να πείσεις τους γονείς σου να έρθουν κι εκείνοι, είναι μεγάλοι άνθρωποι κι έχουν τη δική τους ζωή. Το κενό θα είναι μεγάλο, ειδικά τον πρώτο καιρό, αλλά θα βρείτε τους τρόπους σας.

Κάνε μια έρευνα στην περιοχή, δες τα σχολεία, γνώρισε ανθρώπους που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν, ψάξε και για κάποια κυρία για βοήθεια, ή ανταλλαγή βοήθειας, μάθε. Καταλαβαίνω πως είναι να βοηθούν οι συνθήκες, το ότι ο άντρας σου έχει τη δουλειά του και ότι εσύ μπορείς να αποσπαστείς. Είναι βαρύ γιατί σε αναγκάζει να επιλέξεις, μερικές φορές όταν δεν έχουμε επιλογές οι αποφάσεις είναι πιο εύκολες. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και κάνε λίστα υπέρ-κατά. Όποια απόφαση και να πάρεις κάτι θα χάσεις και κάτι θα κερδίσεις. Θα την έχεις πάρει όμως μόνη σου.

 

Φιλιά,

 

Αντιγόνη.

[Katerina.S]

Eγώ άλλαξα πόλη με τον άντρα μου και ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου, ΑΛΛΑ κάτι βασικό,... δεν είχα παιδιά (ακόμα δεν έχω δηλαδή), οπότε είχα να αντιμετωπίσω μόνο τον εαυτό μου και είχα όσο χρόνο ήθελα έτσι ώστε να συνηθίσω την νέα ζωή μας... για να είμαι ειλικρινής αν είχα παιδιά δεν ξέρω τι θα έκανα..

[jojia]

καλημερα και απο μενα........μακαρι να μπορουσα να φυγω και γω εκτος αθηνων...η ζωη ειναι πολυ καλυτερη στην επαρχια....μπορει στην αρχη να ειναι λιγο δυσκολα αλλα με το καιρο θα προσαρμοστεις

[Elpidaz]

[QUOTE=ZWH;2443731]Συγνωμη και εμεις που δεν εχουμε κοντα μας δικους μας ανθρωπους, εχουμε παιδια και εργαζομαστε πως τα βγαζουμε περα?

Για την οικογενεια μας ειμαστε υπευθυνοι εμεις και οχι οι γονεις μας και οι συγγενεις μας. Πρεπει να στηριζομαστε στα δικα μας ποδια.

Πριν εναν χρονο εφυγα απο την Αθηνα, μαζι με τον αντρα μου και τα παιδια μου και δεν το μετανιωσα λεπτο ακομη και τωρα που ειναι τα πραγματα με την δουλεια λιγο ρευστα. Αυτα που κερδισαν τα παιδια μου και εμεις αυτο τον χρονο δεν πληρωνονται με χρημα.

Μπορει να μην εχουν σε καθημερινη βαση διπλα τους την γιαγια (αλλωστε ουτε στην Αθηνα την ειχαν) εχουν ομως χρονο και χωρο να παιξουν και να χαρουν την ηλικια τους. Εχουν καλυτερη ποιοτητα ζωης !!!!

Δεν θα επελεγα τα παιδια μου να μεγαλωσουν μακρια απο τον πατερα τους οταν υπαρχει η επιλογη να ειναι κοντα του!!!

Εμεις τον ακολουθησαμε ακομη και στην Αμερικη.

Καποια στιγμη πρεπει να απογαλακτιστουμε απο τους γονεις μας. Εχουμε κανει την δικη μας οικογενεια και ειμαστε υπευθυνοι για τα παιδια μας.[/QUOTE]

Καλημέρα! Πολύ σωστά τα λές! Αυτό σε κάνει την καταλληλότερη μέχρι στιγμής για να πεις 2 λόγια στην προβληματισμένη φίλη μας και να της δώσεις 1-2 πρακτικές συμβουλές, όπως π.χ. σε αυτό :

«θα ήθελα να μεγαλώσουν λίγο ακόμη ώστε να μην χρειάζομαι τόσο πολύ τη βοήθεια των γονιών μου, όταν αρρωσταίνουν πχ να έχω κάποιον να μου τα κρατήσει.»

Είναι πολύ σημαντικό να ακουστούν γνώμες από μέλη οικογενειών σαν την δική σου που έχουν ήδη κάνει αυτό το βήμα.

Ααα βρε linav αυτο-ορίστηκα δικηγόρος σου :lol: σε παρακαλώ πολύ να μου κόψεις μισθό!!!! :lol:

[Lucy]

Πρώτον να λάβεις υπόψη σου αν η δουλειά του άντρα σου είναι σίγουρη, μόνιμη κτλ. Θα ήταν ό,τι χειρότερο να ξεριζώσεις τα παιδιά για λίγο καιρό και μετά να γυρίσετε πίσω.

 

Δεύτερον, θα πρέπει να δεις το θέμα συνολικά. Τί κερδίζεις, τι χάνεις, τι θα είναι καλύτερο για τα παιδιά

 

Τρίτον, πως είσαι τόσο σίγουρη ότι θα πάρεις εύκολα την απόσπαση/μετάθεση κτλ?

 

Τέταρτον επιχείρηση γιατί στήθηκε στην Καλαμάτα? Δεν υπάρχει δυνατότητα να την διευθύνει από αλλού και να κατεβαίνει εκεί πιο αραιά?

[jackrussel]

  kinkajoujou είπε:

Τι είναι σημαντικότερο, να ζεις εσύ κοντά στη μαμά σου ή να μεγαλώσουν τα παιδιά σου κοντά στο μπαμπά τους;

 

Αν ο άντρας σου ήταν εκείνος που σου έλεγε ότι δεν θέλει να έρθει να ζήσει μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του, για να μην αποχωριστεί τη μαμά του, πώς θα το αντιμετώπιζες;

 

τι ωραια και ευστοχα τοποθετηθηκες! ακριβως αυτη ειναι η ουσια

[jackrussel]

  Lucy είπε:

Πρώτον να λάβεις υπόψη σου αν η δουλειά του άντρα σου είναι σίγουρη, μόνιμη κτλ. Θα ήταν ό,τι χειρότερο να ξεριζώσεις τα παιδιά για λίγο καιρό και μετά να γυρίσετε πίσω.

 

Δεύτερον, θα πρέπει να δεις το θέμα συνολικά. Τί κερδίζεις, τι χάνεις, τι θα είναι καλύτερο για τα παιδιά

 

Τρίτον, πως είσαι τόσο σίγουρη ότι θα πάρεις εύκολα την απόσπαση/μετάθεση κτλ?

 

Τέταρτον επιχείρηση γιατί στήθηκε στην Καλαμάτα? Δεν υπάρχει δυνατότητα να την διευθύνει από αλλού και να κατεβαίνει εκεί πιο αραιά?

 

σιγουρες και μονιμες δουλειες δεν υπαρχουν πια,,,,αντε το βλεπεις απο κοντα για κανα χρονο μεχρι να δεσει η δουλεια, να κρινεις εκτιμησεις, μετα ομως καλεισαι να παρεις μια αποφαση γιατι τα παιδια μεγαλωνουν και τον πατερα τους τον χρειαζονται οσο μεγαλωνουν, εκτος κι αν για λογους ζευγαριου η οικογενεια ισορροπει καλυτερα με τετοιες συνθηκες, ο μπαμπας εκει και να πηγαινοερχεται σαββατοκυριακα αντιστοιχα και η μανα με τα παιδια, διακοπες πασχα χριστουγεννα ,,,παιζει και αυτο,,,,,