Παιδί και βωμολοχίες

[mkcm]

Βασικά, διαφορετικό είναι να το λέει ένα τρίχρονο ή δίχρονο, όπου η απλή αδιαφορία πιάνει ώστε να μην επαναληφθεί η κακιά κουβέντα και διαφορετικά σε ένα 7χρονο.

Προσωπικά, αυτό που νομίζω ότι θα έκανα ήταν μια μεγάααλη κουβέντα με το παιδάκι. Να του εξηγήσω καταρχήν, ότι και οι μεγάλοι κάνουν λάθη, δεν είναι τέλειοι και η απόδειξη είναι ότι πολλοί μεγάλοι λένε κακιές κουβέντες, πράγμα που δεν είναι καλό. Θα εξηγούσα στο παιδάκι, ότι ο φίλος του μάλλον τα ακούει από κάποιον μεγάλο και ότι δεν είναι σωστό και όμορφο να λέει τέτοιες κουβέντες και ότι εμείς στο σπίτι μας μιλάμε όμορφα μεταξύ μας, γιατί σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Επίσης, πολλές φορές έχουμε φίλους που μιλούν, συμπεριφέρονται, αντιδρούν διαφορετικά απ' ότι εμείς και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός, ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και ότι για να κάνουμε με κάποιον παρέα δε χρειάζεται να ταυτιστούμε 100% με αυτό τον άνθρωπο.

Στο τέλος θα έλεγα, ότι αν του είναι δύσκολο να κρατήσει τις ισορροπίες και να μην παρασύρεται απ' όσα ακούει και βλέπει στο πάρκο, ίσως αναγκαστείς να μην του επιτρέπεψεις να ξαναπάει για ένα διάστημα.

Με λίγα λόγια, να καταλάβει ότι η μη αποδεκτή συμπεριφορά από πλευράς του θα έχει συνέπειες, πράγμα που δείχνει ότι ο ίδιος προκάλεσε με έναν τρόπο το να μην πάει στο πάρκο.

Αυτά σε λίγες γραμμές. Πάντως το βασικότερο νομίζω είναι να είσαι εσύ πολύ σταθερή, ήρεμη και αποφασιστική σε αυτά που θα πεις και να τον αφήσεις και τον ίδιο να σου εξηγήσει γιατί χρησιμοποιεί αυτό το λεξιλόγιο και σε τι τον οφελεί...

(Αυτά στα λέει μια πρώην βρωμόστομη , που συγκρατείται τώρα με τη μικρή της με νύχια και με δόντια να μη βρίζει).

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

6.5 χρονων στο παρκο ειναι μονο του? εσυ δεν ακους αν βριζουν τα πιτσιρικια??

 

Συμφνω με την Λαϊδα. 6,5χρονων να παιζει μονος του σ ενα παρκο χωρίς έλεγχο κατα την ταπεινη μου γνωμη δεν ειναι σωστο ακομα και αν συνοδεύεται οπως λες απο την 9χρονη αδελφη του. Οσο κουρασμένες και αν νοιώθουμε οι ηλικίες των παιδιών μας της παιδικής τους ηλικίας δεν θα ξαναγυρισουν ποτε. Γι αυτο ας ειμαστε κοντά τους σε ολα. Ειμαι σιγουρη οτι αν εισουν παρουσα δεν θα γινοταν κατι τετοιο διοτι τι παιδι θα ενοιωθε οτι ειχε τον ελεγχο πανω του.

Φιλικα παντα.

[thampelina]

Συμφνω με την Λαϊδα. 6,5χρονων να παιζει μονος του σ ενα παρκο χωρίς έλεγχο κατα την ταπεινη μου γνωμη δεν ειναι σωστο ακομα και αν συνοδεύεται οπως λες απο την 9χρονη αδελφη του. Οσο κουρασμένες και αν νοιώθουμε οι ηλικίες των παιδιών μας της παιδικής τους ηλικίας δεν θα ξαναγυρισουν ποτε. Γι αυτο ας ειμαστε κοντά τους σε ολα. Ειμαι σιγουρη οτι αν εισουν παρουσα δεν θα γινοταν κατι τετοιο διοτι τι παιδι θα ενοιωθε οτι ειχε τον ελεγχο πανω του.

Φιλικα παντα.

τι λες κοπελα μ;;;ποιος σου ειπε οτι ειμαι κουρασμεν;;;που το βγαλες αυτο το συμπερασαμ..μενω καβαλα..μικρη η πολη...ολα τα παιδια μονα...παιζουν...μικρα μεγαλα..λες να του αρεσε 7 χρονον να καθομαι 5 ωρες εκει μαζι του;;;παει ερχετε παωλιγο και ω..αλλα μεχρι εκει..κανενα παιδακι δεν καθετε με την μαμα του.μονο τα μικρα..ολη μερα με τα παιδια μ ειμαι..9χρονια τα μεγαλονω εγω οχι οι γιαγιαδες..αστοχο το σχολιο σου..που ειμαικουρασμενη.αυτα.

[elenip]

Συμφνω με την Λαϊδα. 6,5χρονων να παιζει μονος του σ ενα παρκο χωρίς έλεγχο κατα την ταπεινη μου γνωμη δεν ειναι σωστο ακομα και αν συνοδεύεται οπως λες απο την 9χρονη αδελφη του. Οσο κουρασμένες και αν νοιώθουμε οι ηλικίες των παιδιών μας της παιδικής τους ηλικίας δεν θα ξαναγυρισουν ποτε. Γι αυτο ας ειμαστε κοντά τους σε ολα. Ειμαι σιγουρη οτι αν εισουν παρουσα δεν θα γινοταν κατι τετοιο διοτι τι παιδι θα ενοιωθε οτι ειχε τον ελεγχο πανω του.

Φιλικα παντα.

 

Θα σου πω δικό μου περιστατικό που είμαι πάντα παρούσα... έχω πάει τον μικρό σε παιδότοπο που είναι εσωτερικός και εξωτερικός (ενιαίος) που έχει καγκελάκια γύρω γύρω και οι γονείς κάθοντα στα τραπεζάκια απέξω... εγώ κάθομαι πάντα πρώτο τραπέζι πίστα για να τον βλέπω.. αρκετές φορές όμως θα μπω και μέσα... μία από τις φορές που ήμουν μέσα λοιπόν δίπλα στον δικό μου ήταν μία άλλη μαμά με το παιδάκι της (γύρω στα 2,5 το παιδάκι) το οποίο κάποια στιγμή ανέβαινε σε μία φουσκωτή τσουλήθρα (ύψους περίπου 1,5 μέτρο) και πήδαγε πάνω στα φουσκωτά... το συκεκριμένο "παιχνίδι" εγώ δεν θα προέτρεπα ποτέ τον δικό μου να το κάνει γιατί καμία φορά μπορεί να προσγειωθούν άτσαλα και να χτυπήσουν... και κανένα άλλο παιδάκι δεν το επιχειρούσε να το κάνει.. η εν λόγω μαμά (που το έπαιζε πολύ μάγκας) λοιπόν φώναζε στο πιτσιρίκι τις... "πως το έκανες αυτό ρε μεγάλε? μπράβο ρε αλητάμπουρα, κάντο πάλι ρε αλητάμπουρα" .. αμέσως όλα τα πιτσιρίκια άρχισαν να φωνάζουν αλητάμπουρα και να γελάνε... τα πήρα στο κρανίο.. λέω στον δικό μου "μην διανοηθείς να πηδήσεις και εσύ έτσι γιατί είναι επικίνδυνο, θα κάνετε κανονικά τσουλήθρα τα παιδάκια δεν θα πηδάτε και δεν θα επαναλαμβάνετε λέξεις που δεν ξέρετε τι σημαίνουν" ...

θέλω να πω ότι και παρούσα να είσαι δεν "γλιτώνεις" όχι μόνο από παιδάκια που ακούνε ότι μπούρδρα μπορείς να φανταστείς αλλά και όλους από τους ανεγκέφαλους ενήλικες.. από την άλλη θεωρώ ότι κάθε μαμά νοιάζεται περισσότερο από τον καθένα εδώ μέσα για την ασφάλεια του παιδιού τους οπότε σίγουρα θα ξέρει που στέλνει το παιδί της και εάν είναι επικίνδυνο ή όχι .. και εγώ σε επαρχία μεγάλωσα.. μαζευόμασταν στη γειτονιά παίζαμε με τις ώρες μικρά / μεγάλα παιδιά και οι γονείς μας την ώρα που ήταν να φάμε έβγαιναν και μας φωνάζανε (μέχρι τότε είχαμε γυρίσει 5-10 γειτονιές)

[thampelina]

Θα σου πω δικό μου περιστατικό που είμαι πάντα παρούσα... έχω πάει τον μικρό σε παιδότοπο που είναι εσωτερικός και εξωτερικός (ενιαίος) που έχει καγκελάκια γύρω γύρω και οι γονείς κάθοντα στα τραπεζάκια απέξω... εγώ κάθομαι πάντα πρώτο τραπέζι πίστα για να τον βλέπω.. αρκετές φορές όμως θα μπω και μέσα... μία από τις φορές που ήμουν μέσα λοιπόν δίπλα στον δικό μου ήταν μία άλλη μαμά με το παιδάκι της (γύρω στα 2,5 το παιδάκι) το οποίο κάποια στιγμή ανέβαινε σε μία φουσκωτή τσουλήθρα (ύψους περίπου 1,5 μέτρο) και πήδαγε πάνω στα φουσκωτά... το συκεκριμένο "παιχνίδι" εγώ δεν θα προέτρεπα ποτέ τον δικό μου να το κάνει γιατί καμία φορά μπορεί να προσγειωθούν άτσαλα και να χτυπήσουν... και κανένα άλλο παιδάκι δεν το επιχειρούσε να το κάνει.. η εν λόγω μαμά (που το έπαιζε πολύ μάγκας) λοιπόν φώναζε στο πιτσιρίκι τις... "πως το έκανες αυτό ρε μεγάλε? μπράβο ρε αλητάμπουρα, κάντο πάλι ρε αλητάμπουρα" .. αμέσως όλα τα πιτσιρίκια άρχισαν να φωνάζουν αλητάμπουρα και να γελάνε... τα πήρα στο κρανίο.. λέω στον δικό μου "μην διανοηθείς να πηδήσεις και εσύ έτσι γιατί είναι επικίνδυνο, θα κάνετε κανονικά τσουλήθρα τα παιδάκια δεν θα πηδάτε και δεν θα επαναλαμβάνετε λέξεις που δεν ξέρετε τι σημαίνουν" ...

θέλω να πω ότι και παρούσα να είσαι δεν "γλιτώνεις" όχι μόνο από παιδάκια που ακούνε ότι μπούρδρα μπορείς να φανταστείς αλλά και όλους από τους ανεγκέφαλους ενήλικες.. από την άλλη θεωρώ ότι κάθε μαμά νοιάζεται περισσότερο από τον καθένα εδώ μέσα για την ασφάλεια του παιδιού τους οπότε σίγουρα θα ξέρει που στέλνει το παιδί της και εάν είναι επικίνδυνο ή όχι .. και εγώ σε επαρχία μεγάλωσα.. μαζευόμασταν στη γειτονιά παίζαμε με τις ώρες μικρά / μεγάλα παιδιά και οι γονείς μας την ώρα που ήταν να φάμε έβγαιναν και μας φωνάζανε (μέχρι τότε είχαμε γυρίσει 5-10 γειτονιές)

 

αρα με καταλαβενεις...ειμαστε μια μικρη πολη...σε μια περιοχη εκτος κεντρου..και τοπαρρκο..ειναι ακριβος διπλα μ...φαντασου να πηγενα ολη την ωρα εκει...και να ακουγα τα αλλα παιδια και ακομα κ τον δικο μ..να μιλα ασχημα..και καθε φορα να λεω..κατι..τι ωραια;θα λενε να ο μαμακιας!!!αν το παμε ετσι και στο σχολειο που ειναι και καθε παιδι μιλα ασχημα στο διαλειαμα...πρεπει να ειμαι εκει; αυτο μ λεει η κοπελα;;δ4εν μπορεις να εισαι συνεχεια απο πανω τους..σπιτι του τα λεω και του μιλαω τι ειναι σωστο η τι ειναι λαθος..

[ekavi_]

Και παρούσα να ήταν στο πάρκο πάλι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα ως προς τις βωμολοχίες, γιατί δεν μπορεί να είναι όλη μέρα παρούσα με το παιδί. Και στο σχολείο μπορεί να ακούσει κάτι από τα συνομήλικα ή τα μεγαλύτερα και οπουδήποτε.

 

Οπότε αν λάβουμε σαν δεδομένο ότι το παιδί θα ακούσει άσχημες φράσεις, θα δει άσχημες συμπεριφορές κτλ, τι κάνουμε; Προσπαθούμε να του δώσουμε να καταλάβει ότι με το να αντιγράφει τέτοιες συμπεριφορές κάνει κακό στον εαυτό του. Όχι μόνο δεν κερδίζει τίποτα αλλά χάνει κιόλας, γιατί περιθωριοποιείται (=οι υπόλοιποι δεν θα θέλουν να τον κάνουν παρέα αφού θα τους προσβάλλει και θα τους φέρεται άσχημα, θα κάνει άσχημη εντύπωση στο σχολείο και στους δασκάλους, θα στενοχωρεί τους γονείς του κτλ)

 

Αν λοιπόν τον ακούς να βρίζει, θα πρέπει σαν συνέπεια να χάνει κάτι. πχ θα χάνει την προσοχή σου. (μην κάνεις το λάθος να τον μαλώνεις κάθε φορά που βρίζει. Πολύ ήσυχα θα μπορείς να σταματάς ό,τι δραστηριότητα κάνεις εκείνη την ώρα μαζί του ή κάτι τέτοιο).

 

Ταυτόχρονα να τον επαινείς κάθε φορά που φέρεται στους άλλους ευγενικά.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Δεν το ειπα για να σε εκνευρίσω ουτε να σε μειώσω, ουτε να σε ειρωνευτώ ουτε τιποτα τέτοιο. Απλα βαζοντας εμενα πχ παραδειγμα ειτε καποια αλλη φιλη που λογω δουλειας ή αλλω πραγματων ειμαιστε κουρασμενες ξερω πολυ καλα οτι και μαι βολτα στο παρκο μπορει να ειναι κουραση! Αυτο εννοουσα και τιποτα παραπανω. Συνχίζω παντως να πιστεύω οτι σ αυτες τις ηλικίες πρεπει να ειμαστε κοντα τους ακομα και στο παιχνιδι εστω διακρτικα και απο μακρυα . Οχι λογω του παραδειγματος που ανεφερες αλλα και αλλων πιο σοβαρων πραγματων.

[mkcm]

Με όλη την καλή διάθεση φίλη θεματοθέτρια, θα συμμεριστώ τις κοπέλες που πιστεύουν ότι 6,5 χρονών είναι πολύ μικρό να είναι μόνο του χωρίς επίβλεψη (διακριτική) έστω και στο πάρκο απέναντι. Προφανώς και δε θέλουμε να μειώσουμε το ρόλο σου, ή να σε κριτικάρουμε ή ή ή. Εσύ είσαι η μαμά του και το νοιάζεσαι και το πονάς περισσότερο από τον καθένα, αλλά όπως και να το κάνουμε, δεν ξέρεις ενδόμυχα, εκτός από τις βωμολοχίες, τι άλλο θα μπορούσε να ξεπατικώσει από το ίδιο ή άλλο παιδάκι συνομίλικο ή και μεγαλύτερο.