Κρίσεις πανικού ?- Αναμνηστικό εγκυμοσύνης ?

[nikol28]

Καλησπέρα

δεν ξέρω αν αυτό που έχω πάθει ή που παθαίνω είναι κρίσεις πανικού , ένα είναι το σίγουρο ότι μου έμεινε απο την εγκυμοσύνη και τελευταία ανυσηχώ....

όταν κόντευα να γεννήσω κλείστημα σε υπόγειο πάρκινγκ και εκεί έπαθα το πρώτο σοκ!!!!!!

έπειτα , λεχώνα πια...άρχισα να εχω διάφορες φοβίες...έλεγα στο γιατρό μου και μου έλεγε ότι οι γυναίκες ή παθαίνουν την επιλόχειο μια κι έξω ή την παθαίνουν σε μεγαλυτερο χρονικό διαστημα ,με διάφορες τέτοιες κρίσεις...

 

φοβάμαι να κα8ήσω στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου....πνίγομαι εκεί πίσω....

δε θέλω να πάω σε νησί ...νιώθω απομόνωση εκεί....

φοβάμαι αν έρ8ει με το καλό 2ο μωράκι πώς 8α πάω στην κλινική να γεννήσω, όχι για τη διαδικασία του τοκετού αλλά το περιβάλλον.....

και διάφορα άλλα χαζά που αν τα πώ όλα 8α γελάτε.....

 

και ρωτώ....σίγουρα κάτι δεν παέι καλά/....

υπάρχει άλλη μανούλα που έχει παρόμοιες φοβίες?

πως μπορώ να βοηθηθώ ?

[foten]

Λυπάμαι που άργησα να δω το μηνυμά σου. Πάθαινα κρίσεις πανικού και ακόμη ορισμένες φορές παθαίνω , μικρότερης τώρα όμως , έντασης. Πριν την εγκυμοσύνη είχα καταλήξει πολλές φορές στο νοσοκομείο νομίζοντας οτι πεθαίνω κλπ. Ο καρδιολόγος είχε γίνει ο καθημερινός μου φίλος διότι πίστευα οτι έχει πρόβλημα η καρδία μου. Νομίζω οτι ακόμη βαθιά μέσα μου το πιστεύω , απλά ασχολούμαι με το παιδί μου και το ψιλοξεχνάω. Θα σου πώ όμως τί έπαθα στην εγκυμοσύνη , πρίν κλείσω την 12η εβδομάδα νομίζω , δεν είμαι σίγουρη. Ξύπνησα το βράδυ , και στα καλά καθούμενα με έπιασε ταχυκαρδία. Σε φοβερό σημείο , δεν μπορούσα καν να μετρήσω το παλμούς μου , δεν μπορούσα να αναπνεύσω , βούιζαν τα αυτιά μου. Θα σου πώ μόνο χαρακτηριστικά οτι όταν έφτασα στο νοσοκομείο και αφού ηρέμισα κάπως είχα 130 σφυγμούς!!!!!Μετά κατάλαβα οτι ήταν άγχος. Αν θα πάει καλά η εγκυμοσύνη κλπ.Με έπιασε αρκετές φορές από τότε. Σηκωνόμουν μόνη μου , έβγαινα έξω στο μπαλκόνι , έπαιρνα καθαρό αέρα κι έκανα την προσευχή μου στην Παναγία. Μόνο αυτή με βοήθησε σε αυτήν την δύσκολη στιγμή όπου απαγορευόταν να μου δώσουν οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή , διότι θα επηρέαζε αρνητικά το έμβρυο.Πριν μείνω έγκυος , είχα δοκιμάσει και φάρμακα , αλλά και ψυχολόγους. Εμένα προσωπικά δεν μπορώ να πώ οτι με βοήθησαν ιδιαιτέρως. Για τον απλούστατο λόγο οτι δεν με βοήθησαν να βρω την αιτία για την οποία τα παθαίνω , παρόλο που φανταζόμουν ποιά ήταν.Κάνε υπομονή και προσευχή...Θα περάσει

[nikol28]

. Αν θα πάει καλά η εγκυμοσύνη κλπ.Με έπιασε αρκετές φορές από τότε. Σηκωνόμουν μόνη μου , έβγαινα έξω στο μπαλκόνι , έπαιρνα καθαρό αέρα κι έκανα την προσευχή μου στην Παναγία. Μόνο αυτή με βοήθησε σε αυτήν την δύσκολη στιγμή όπου απαγορευόταν να μου δώσουν οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή , διότι θα επηρέαζε αρνητικά το έμβρυο.

 

Πραγματικά σ ευχαριστώ που απαντησες έστω και αργά

είμαι έγκυος στο 2ο μωράκι που τόσο πολύ φοβόμουν και βαθειά ίσως έχω ένα φόβο(κολλημα στο μυαλό) όμως κάνω αυτό ακριβώς που έιπες

μονο με προσευχή στην παναγία και δοξάζω το θεό που τρέχει ο καιρός και νιώθω καλά.....

εύχομαι να ήταν ένα κακό όνειρο και να μη ξαναγυρίσει ποτέ αυτός ο πανικός

[ZWH]

Kαι εγω με κρισεις πανικου που ευτυχως πλεον εχουν αραιωσει.

Ξεκινησα να τις παθαινω μετα απο ενα ταξιδι με το αυτοκινητο. Για 2 περιπου χρονια δεν ηθελα να ξανακανω κανενα ταξιδι με αυτο αλλα πλεον εχω φτασει στο σημειο να οδηγω η ιδια. Ενταξει φοβαμαι ακομη στην εθνικη οδο...

Οποτε παθαινω κριση, νομιζω οτι θα πεθανω. Καθομαι κατω στο πατωμα και μετα αρχιζω να κλαιω δυνατα!!!! Ηθελα και εγω να κοιταξω την καρδια μου. Οποτε νιωθω οτι με πιανει προσπαθω να απασχολησω το μυαλο μου με κατι αλλο. Πινω και μια πορτοκαλαδα και αν δεν ειναι διπλα καποιος δικος μου παιρνω τηλεφωνο.

[Guapa Maroulita]

Έχετε απόλυτο δίκιο και δυστυχώς αν κάποιος κοντινός σου δεν το έχει ζήσει, δεν μπορεί ούτε να σε καταλάβει αλλά ούτε και να σε βοηθήσει... Όταν σου συμβαίνει, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να σκέφτεσαι ευχάριστα πράγματα, να ξέρεις ότι είναι κάτι περαστικό που διαρκεί πολύ λίγο, να προσπαθήσεις να ηρεμήσεις εισπνέοντας από τη μύτη, εκπνέοντας από το στόμα. Θα βοηθηθείς με μια σακούλα χάρτινη, εισπνέοντας και εκπνέοντας εκεί μέσα.... Έχω μάθει πια να ζω με τις κρίσεις πανικού και πλέον μπορώ να πω ότι τις αντιμετωπίζω με ευκολία... Είναι ένα ψυχοσωματικό πρόβλημα και πρέπει να χαλαρώσουμε για να είμαστε και να νιώθουμε καλύτερα...