Θρησκεία

[ΜΑΡΙΤΑ]

 

Τα παιδια τα εχουμε βαφτισει...δεν υπηρχε πιθανοτητα να δεχτω κατι διαφορετικο.Πανε εκκλησια και συμμετεχουν στα μυστηρια...μαζι μου εννοείται.Ουδεποτε ζητησα στον αντρα μου να μας συνοδεψει στην εκκλησια ή να αλλαξει τα πιστευω του.Εχω τις αποψεις μου και τα βιωματα μου...εχει τα δικα του.Ωστοσο δε δεχομαι να επηρεαζει τα παιδια.Τις αποψεις του μπορει να τις κρατησει για τον εαυτο του.Αν τα παιδια μεγαλωνοντας επιλεξουν κατι διαφορετικο είναι δικο τους θεμα.Αν γινοταν η οποιαδήποτε προσπαθεια να μπερδεψει,επηρεασει τα παιδια θα είχαμε θεμα.Χαιρομαι που το γνωριζει και το σεβεται.

 

Μπορώ να σε ρωτήσω πόσο δίκαιο το θεωρείς εσύ αυτό; Δηλαδή αν νιώσει την ανάγκη να εμπλακεί και αυτός στο όλο θέμα με τα παιδιά δεν θα έχει το δικαίωμα να το κάνει;

Συγνώμη που σε ρωτάω αλλά έχω ένα ανάλογο θέμα στο πολύ κοντινό μου περιβάλλον και θα ήθελα να δω πώς το βλεπεις εσύ μήπως και καταλάβω γιατί συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση αυτό.

Για μένα όσο δικαίωμα έχει η μαμά αλλο τόσο έχει και ο μπαμπάς. Και αυτό ισχύει σε όλα!

[lydiap]

Όπως έγραψα και παραπάνω, στο δικό μου αξιακό κώδικα τα πιστεύω μου με καθορίζουν ως άνθρωπο και έρχονται πιο πάνω από τα πιστεύω πχ της μαμάς μου. Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως δεν θα μπορούσα να συμβιώσω με έναν πιστό Χ.Ο.

Δε λέω ότι αυτό είναι το σωστό, απλά εξηγώ τη θέση μου.

 

Δε διαφωνώ καθόλου με τη θέση σου, είναι απόλυτα δεκτή.

Απλά λέω ότι δε σκέφτονται όλοι έτσι, παραθέτοντας έναν άλλο τρόπο σκέψης!

[ΜΑΡΙΤΑ]

Αν και εκει που περισσοτερο τεινω, ειναι οτι ενας γαμος βασιζεται στην αγαπη, ακομα και αναμεσα σε δυο ατομα με εντελως διαφορετικες αντιληψεις, αρκει να υπαρχει αλληλοσεβασμος.

 

Νομίζω πως αυτό είναι το πιο σημαντικό σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις! Να υπαρχει πραγματικός αλληλοσεβασμός και να δεχεσαι τις διαφορετικότητες.

 

Στο δικό μας οικογενειακό περιβάλλον έχει μπει τα τελευταία χρόνια ένας μουσουλμάνος. Δεν είναι φανατικός μουσουλμάνος αυτός, δεν είμαστε φανατικοί χριστιανοί εμείς και όλα πηγαίνουν μια χαρά. Και για να πω την αλήθεια , επειδή πάντα θέλω να μαθαίνω, τον ρωτάω πάρα πολλά για τη θρησκεία τους και με ενδιαφέρει να τη γνωρίσω καλύτερα.

Η κόρη μου ήδη ξέρει ότι δεν εχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια θρησκεία και γιατί δε βαφτίστηκε ο ξαδερφός της ή γιατί δε εχει λαμπάδα το Πάσχα κλπ κλπ

Δε θεωρώ ότι θα αλλαξοπιστεύσει η κόρη μου αν ξερει τη διαφορετικότητα και δε ξερω και τι θα κάνω αν θελήσει να αλλαξει στο μελλον (ευκολη η θεωρία αλλα στην πράξη who knows?) ελπίζω να δεχτώ όλες τις επιλογές της!

Αλλα θα ήθελα να τις ξέρει τις επιλογές της!

[osin]

Όπως έγραψα και παραπάνω, στο δικό μου αξιακό κώδικα τα πιστεύω μου με καθορίζουν ως άνθρωπο και έρχονται πιο πάνω από τα πιστεύω πχ της μαμάς μου. Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως δεν θα μπορούσα να συμβιώσω με έναν πιστό Χ.Ο.

Δε λέω ότι αυτό είναι το σωστό, απλά εξηγώ τη θέση μου.

 

vtgian, νομίζω ότι σε εκείνο που διαφωνουμε είναι ότι εσύ λες: δεν πιστεύω σε κάτι κι ως εκ τούτου, όχι, δε θα συμμετάσχω, γιατί έτσι νομίζω ότι θα είμαι ειλικρινής και δε θα προσβάλλω αυτό το κάτι

ενώ εγώ λέω: δεν πιστεύω σε κάτι, αλλά ωχ, μωρέ, δε θα πάθω και κάτι να συμμετάσχω (ακριβώς έτσι το έχω στο μυαλό μου), και επειδή δεν το πιστεύω και τι έγινε αν θεωρείται προσβολή η συμμετοχή μου (αφού δε με νοιάζει) (ξαναζητώ συγγνώμη για το τελευταίο απ' όσους πιστεύουν σε αυτό το κάτι).

Τώρα, απέναντι στους δικούς μας ανθρώπους (γιατί προσωπικά αυτό είναι το μόνο κομμάτι που με νοιάζει) αν θεωρείται υποκρισία ή υποχώρηση, δεν ξέρω, εγώ το βλέπω σαν έκφραση αγάπης από τη μεριά μου. Κι, όχι, δεν είναι ότι αν μου πει π.χ. ο άντρας μου πήδα από το μπαλκόνι, εγώ θα πηδήξω, απλά δεν το θεώρησα και καμία τρελλή θυσία γι΄αυτό και το έκανα.

 

Υ.Γ. η συμβίωση με έναν Χ.Ο. δεν είναι τόσο τραγική πάντως, στο λέω εκ πείρας

[Niki81]

Μπορώ να σε ρωτήσω πόσο δίκαιο το θεωρείς εσύ αυτό; Δηλαδή αν νιώσει την ανάγκη να εμπλακεί και αυτός στο όλο θέμα με τα παιδιά δεν θα έχει το δικαίωμα να το κάνει;

Συγνώμη που σε ρωτάω αλλά έχω ένα ανάλογο θέμα στο πολύ κοντινό μου περιβάλλον και θα ήθελα να δω πώς το βλεπεις εσύ μήπως και καταλάβω γιατί συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση αυτό.

Για μένα όσο δικαίωμα έχει η μαμά αλλο τόσο έχει και ο μπαμπάς. Και αυτό ισχύει σε όλα!

 

Δε με αφορα το ποσο δικαιο είναι η δεν είναι.Με ηξερε από την αρχη...ηξερε τι πιστευω και ηξερε ότι δεν υπηρχε καμια πιθανοτητα να δεχτω να μη βαφτιστουν τα παιδια.Αν για τον οποιοδήποτε λογο σαν ανθρωπος ηθελε να κρατησει τα παιδια του μακρυα από την εκκλησια θα επρεπε να μου το εχει ξεκαθαρισει πριν παντρευτούμε.Δε θα προχωραγα σε ένα γαμο με έναν ανθρωπο που θα μου απαγορευε να βαφτισω τα παιδια μου.

 

Αν ειχα παντρευτεί έναν αντρα μιας αλλης θρησκείας με συγκεκριμένες δικες του πεποιθήσεις τοτε προφανως θα είχαμε θεμα.Ο αντρας μου δηλωνει αθεος...γιατι δε γουσταρει τα περι εκκλησιας...κυριως αντιτίθεται στους ιερωμένους.Ποτε του δεν ηρθε κοντα στη θρησκεια ώστε να την γνωρισεικαι να την απορριψει με συγκεκριμένα επιχειρηματα.

 

Από την άλλη βεβαια κι αυτος βλεπει ότι δεν είμαι καμια τρελλη,φανατισμενη,που κανω υπερβολες η κανω ενοχικα τα παιδια μου στο ονομα μιας θρησκείας.Μεσα από τη θρησκεια τα μηνυματα που περναω στα παιδια είναι αυτό της αγαπης,της συγχωρεσης,το ποσο σημαντικο είναι να βοηθάμε το διπλανο μας.Ναι θα τα παω στην εκκλησια,θα κοινωνησουν και τους αρεσει και πολύ.Δε τα τραβολογαω με το ζορι.Εννοω ότι και ο αντρας μου βλεπει ότι δεν κανω κατι πχ να βλαψω τα παιδια η να τους περασω περιεργα μηνυματα.Οποτε δεν εχει πρόβλημα.Γελαει μερικες φορες και μας κοροιδευει αλλα στην πλακα.Αλλοτε νιωθει ασχημα όταν τα παιδια τον ρωτάνε γιατι δεν ερχεται μαζι μας στην εκκλησια αλλα οκ είναι στιγμιαιο.

[vtgian]

Υ.Γ. η συμβίωση με έναν Χ.Ο. δεν είναι τόσο τραγική πάντως, στο λέω εκ πείρας

 

Χα χα το ξέρω. Πιο κοντά νιώθω σε θέματα πίστης με τον γαμπρό μου που πιστεύει, κοινωνεί, πάει εκκλησία, εξομολογείται, παρά με τον σύζυγο που είναι άθεος. Αν όμως έμπαινε θέμα πχ θρησκευτικού γάμου ή βάφτισης θα είχαμε θέμα. Όπως έχουμε με τους γονείς του που το θεωρούν απαράδεκτο ότι δεν έχουμε βαφτίσει τη μικρή.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Δε με αφορα το ποσο δικαιο είναι η δεν είναι.Με ηξερε από την αρχη...ηξερε τι πιστευω και ηξερε ότι δεν υπηρχε καμια πιθανοτητα να δεχτω να μη βαφτιστουν τα παιδια.Αν για τον οποιοδήποτε λογο σαν ανθρωπος ηθελε να κρατησει τα παιδια του μακρυα από την εκκλησια θα επρεπε να μου το εχει ξεκαθαρισει πριν παντρευτούμε.Δε θα προχωραγα σε ένα γαμο με έναν ανθρωπο που θα μου απαγορευε να βαφτισω τα παιδια μου.

 

Αν ειχα παντρευτεί έναν αντρα μιας αλλης θρησκείας με συγκεκριμένες δικες του πεποιθήσεις τοτε προφανως θα είχαμε θεμα.Ο αντρας μου δηλωνει αθεος...γιατι δε γουσταρει τα περι εκκλησιας...κυριως αντιτίθεται στους ιερωμένους.Ποτε του δεν ηρθε κοντα στη θρησκεια ώστε να την γνωρισεικαι να την απορριψει με συγκεκριμένα επιχειρηματα.

 

Από την άλλη βεβαια κι αυτος βλεπει ότι δεν είμαι καμια τρελλη,φανατισμενη,που κανω υπερβολες η κανω ενοχικα τα παιδια μου στο ονομα μιας θρησκείας.Μεσα από τη θρησκεια τα μηνυματα που περναω στα παιδια είναι αυτό της αγαπης,της συγχωρεσης,το ποσο σημαντικο είναι να βοηθάμε το διπλανο μας.Ναι θα τα παω στην εκκλησια,θα κοινωνησουν και τους αρεσει και πολύ.Δε τα τραβολογαω με το ζορι.Εννοω ότι και ο αντρας μου βλεπει ότι δεν κανω κατι πχ να βλαψω τα παιδια η να τους περασω περιεργα μηνυματα.Οποτε δεν εχει πρόβλημα.Γελαει μερικες φορες και μας κοροιδευει αλλα στην πλακα.Αλλοτε νιωθει ασχημα όταν τα παιδια τον ρωτάνε γιατι δεν ερχεται μαζι μας στην εκκλησια αλλα οκ είναι στιγμιαιο.

 

Σε ευχαριστώ για την απάντηση!

Οπότε λες και εσύ ότι δεν είναι και τόσο δίκαιο σωστά κατάλαβα;

Βασικά η ερώτηση μου δεν ειχε να κάνει με τη βάφτιση, αλλά με το ότι λες ότι δε μπερδεύει τα παιδιά με το να λεει τα δικά του.

Δηλαδή κατά την ταπεινή μου άποψη αν ρωτούσαν το μπαμπά γιατί δεν έρχεται στην εκκλησία μαζί τους θα θεωρούσα σωστό να πει την αληθεια: επειδή εγώ δε πιστεύω, αν εσείς πιστεύετε καλά κάνετε και πατε.

Αυτό εννοώ, όσο δικαίωμα έχεις εσύ να λες για αγάπη και συγχώρεση (συμφωνώ μαζί σου σε αυτό μην με παρεξηγήσεις) άλλο τόσο έχει και αυτός το δικαίωμα να πει ότι δε πιστεύει σε όλα αυτά.

[tzatzikaki]

Αυτό το καταλαβαίνω. και εκεί νομίζω είναι η διαφωνία μου. Θεωρώ τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός πολύ σημαντικότερα από το αν θα χαλαστεί η μαμά του. Δεν μπορώ να συναινέσω σε κάτι που θεωρώ προσβλητικό για την ύπαρξη μου. Αν πχ είσαι άθεος, έχεις απορρίψει την ύπαρξη του θεού. Δεν είναι ανακολουθία με τα πιστεύω σου να συμμετέχεις ενεργά σε κάτι που θεωρείς γελοίο για εσένα προσωπικά; Η στάση απέχω αλλά συμμετέχω για τους άλλους, μου κάνει λίγο θέλω και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο (γενικά μιλάω, όχι ειδικά για εσένα, μη παρεξηγηθούμε pls).

 

vtgian, όπως και η lydiap θα σου παραθέσω έναν άλλο τρόπο σκέψης:

α)Τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός δε θα αλλάξουν λόγω της τέλεσης ενός μυστηρίου, η σχέση με τη μαμά του (κακώς) μπορεί να χαλάσει, όχι ανεπανόρθωτα βέβαια, αλλά ανάλογα με τη μαμά ενδεχομένως να υπάρξουν ζητήματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Τις ισορροπίες της κάθε οικογένειας και τα όρια των ανθρώπων που την απαρτίζουν τα γνωρίζει ο καθένας προσωπικά, και γνωρίζει μέχρι πού τον "παίρνει", χωρίς φυσικά να καταπιέζεται μονίμως ο ίδιος απλώς και μόνο για να κάνει τα χατίρια της μαμάς. Υπάρχει και αυτό που λέμε "χρυσή τομή", "ευελιξία", "ανεκτικότητα"...κτλ.

β)Δεν είναι απαραίτητα προσβλητική για την ύπαρξή μας η συμμετοχή σε ένα μυστήριο. Δε θα πάθω κάτι, ούτε θα στιγματιστώ για μια ζωή επειδή θα βαπτίσω τα παιδιά μου. Είμαι σίγουρη δε ότι ούτε και τα παιδιά μου θα στιγματιστούν, όπως δε στιγματίστηκαν και οι γονείς τους.

γ)Προσωπικά δε θα συμμετείχα ποτέ σε μια διαδικασία που θα θεωρούσα "γελοία", όπως είπες.

Αλλά μιας και τη θεωρείς εσύ γελοία, τότε ναι, καλώς απέχεις πλήρως...Θα ήταν προβληματικό αν δεν το έκανες.

[livinath]

Μάλλον δεν έχω γίνει σαφής... Όταν δεν πιστεύεις σε κάτι δεν αναγνωρίζεις την ύπαρξη του, σωστά? Ο άθεος (όχι κάποιος που έχει πάθει κρίση ταυτότητας), την οποιαδήποτε τελετή θρησκευτικού χαρακτήρα την βλέπει σαν ένα δρώμενο, διότι πολύ απλά για εκείνον το μη υπαρκτό δεν τον επηρεάζει, δεν τον προσβάλει.

 

Και αν είναι να μην χαλάσεις την καρδιά του συντρόφου σου, γιατί να μην παντρευτείς με θρησκευτικό γάμο? Και γιατί να μην βαφτίσεις και το παιδί σου? Ή γιατί να μην γίνεις νονός? Εφόσον οι άμεσα εμπλεκόμενοι το δέχονται κιόλας και δεν τους νοιάζει? (Μάλλον δεν είναι και τόσο πιστοί θα μου πείτε, αλλά και πάλι, who cares?? )

 

Και σχετικά με αυτό:

 

"Koριτσια η kine βλεπει το γαμο απο ενα διαφορετικο πρισμα, οπως το βλεπει και η εκκλησια. Ειναι δυο ατομα που εχουν ενωθει με κοινο σκοπο, και το ανελυσε πιο πανω πολυ ωραια, την καθαρση της ψυχης. Δεν θεωρει οτι υφισταται θρησκευτικος γαμος οταν ο καθενας τραβαει το δικο του δρομο. Και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν, ειναι μια ευχη του μυστηριου."

 

Πολύ σωστά τοποθετημένο και ξεκάθαρο. Αλλά έναν άθεο ή έναν demi χριστιανό, γιατί να τον νοιάζει αυτό? Θα μπορούσα να έχω παντρευτεί με οποιονδήποτε γάμο, ποσώς με απασχόλησε ποτέ. Για μένα σημασία είχε μόνο το νομικό πλαίσιο του γάμου μέσα στο οποίο θα γεννιόταν το παιδί μου. Διαφορετικά θα μπορούσα απλά να συζώ. Τόσο απλά.

[Niki81]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση!

Οπότε λες και εσύ ότι δεν είναι και τόσο δίκαιο σωστά κατάλαβα;

Βασικά η ερώτηση μου δεν ειχε να κάνει με τη βάφτιση, αλλά με το ότι λες ότι δε μπερδεύει τα παιδιά με το να λεει τα δικά του.

Δηλαδή κατά την ταπεινή μου άποψη αν ρωτούσαν το μπαμπά γιατί δεν έρχεται στην εκκλησία μαζί τους θα θεωρούσα σωστό να πει την αληθεια: επειδή εγώ δε πιστεύω, αν εσείς πιστεύετε καλά κάνετε και πατε.

Αυτό εννοώ, όσο δικαίωμα έχεις εσύ να λες για αγάπη και συγχώρεση (συμφωνώ μαζί σου σε αυτό μην με παρεξηγήσεις) άλλο τόσο έχει και αυτός το δικαίωμα να πει ότι δε πιστεύει σε όλα αυτά.

 

Ναι μα το εχω εξηγησει αυτό...ότι ο μπαμπας δεν πιστευει και δε του αρεσει να ερχεται στην εκκλησια.Ειναι και μικρα και το παω σιγα σιγα .

Εννοω ότι δε θα δεχομουν να τα πιασει και να αρχισει πχ να τους λεει...καλα τι βλακείες είναι αυτά που σας λεει η μαμα σας...δεν υπαρχει κανενας Θεος και καμια Παναγιτσα.Η να τα προτρεπει να μην πανε στην εκκλησια γιατι ο παπας είναι κακος και σας λεει ψεμματα.

Το να του πει ότι αυτος δεν πιστευει σε όλα αυτά δε με ενοχλεί.

Καταλαβαίνεις τι εννοω?

[alcyon]

Kοριτσια καταλαβαινω τι λετε και συμφωνω εν μερει. Αυτό που ελεγα είναι ότι είναι δυσκολο ενας ανθρωπος που είναι καλος Χριστιανος (όχι με τις δικες μας ερμηνείες) να συναψει σχεση ζωης με καποιον που είναι εντελως αθεος. Εχω δηλαδη μια φιλη η οποια κοπελα είναι οντως, ε δεν τη φανταζομαι να εχει καποιον διπλα της που να είναι τοσο αντίθετος.

 

Εδώ το πρόβλημα δε θα ήταν θρησκευτικό αλλά "φανατισμού". Ουσιαστικά σκιαγραφείς δύο ανθρώπους που υπερασπίζονται τις πεποιθήσεις τους (ίσως ενδόμυχα φοβούμενοι από τον άλλο). Όπου υπάρχει φόβος (εμφανής ή μη), απουσιάζει η αγάπη. Άρα, δεν τίθεται θέμα γάμου.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Ναι μα το εχω εξηγησει αυτό...ότι ο μπαμπας δεν πιστευει και δε του αρεσει να ερχεται στην εκκλησια.Ειναι και μικρα και το παω σιγα σιγα .

Εννοω ότι δε θα δεχομουν να τα πιασει και να αρχισει πχ να τους λεει...καλα τι βλακείες είναι αυτά που σας λεει η μαμα σας...δεν υπαρχει κανενας Θεος και καμια Παναγιτσα.Η να τα προτρεπει να μην πανε στην εκκλησια γιατι ο παπας είναι κακος και σας λεει ψεμματα.

Το να του πει ότι αυτος δεν πιστευει σε όλα αυτά δε με ενοχλεί.

Καταλαβαίνεις τι εννοω?

 

Ααα οκ καταλαβαίνω πώς το εννοείς! Σε αυτό εχεις δίκιο, συμφωνούμε!

[vtgian]

Οι άμεσα εμπλεκόμενοι σε ένα μυστήριο δεν είναι μόνο το ζευγάρι, οι κουμπάροι, οι νονοί και το παιδί. Είναι και ο ιερέας που εκτελεί το μυστήριο. Ο οποίος δε νομίζω ότι θα ήταν και τόσο who cares αν μια νονά δήλωνε προ του μυστηρίου άθεη... Είναι η ίδια η θρησκεία στην έκφρασή της. Δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε την όποια θρησκεία αλλά για να μη κακοκαρδίσουμε ή πάμε κόντρα, παίζουμε μπροστά στο βωμό το ρολάκι του Χριστιανού τη στιγμή του μυστηρίου; Και αυτό είναι εντάξει με τη συνείδησή μας;

 

Ένας άθεος έχει αποκηρύξει την όποια θρησκεία γιατί δε συμφωνεί με αυτήν. Πχ δεν αναγνωρίζω τον Ισλαμισμό γιατί μεταξύ άλλων υποτιμά τη γυναίκα. Άρα δεν μπορώ να θεωρήσω ως απλό δρώμενο ένα ισλαμικό μυστήριο (πόσο μάλλον να συμμετέχω ως καλεσμένος) , όταν η θρησκεία η οποία εκφράζεται μέσω αυτού, με υποτιμά ως άνθρωπο.

 

Θα φορούσατε το ίδιο εύκολα μπούρκα για να παρακολουθήσετε ένα ισλαμικό μυστήριο, αν σας το ζητούσε μια φίλη;

 

Αν η εκκλησία δήλωνε ανεκτικότητα, και έλεγε ανοικτά άθεοι, άθρησκοι ελάτε να παντρευτείτε/ γίνεται νονοί χριστιανικά, ειλικρινά δεν θα είχα κανένα θέμα. Αλλά καλώς ή κακώς δε δείχνει τέτοια ανεκτικότητα. Άρα συνειδητά αποκρύπτουμε τα πιστεύω μας από την εκκλησία, ώστε να μη πάμε κόντρα σε κάποιες καταστάσεις ή ανθρώπους. Κατανοώ τους λόγους για τους οποίους γίνεται αλλά ας είμαστε ειλικρινείς σε σχέση με τις πράξεις μας. Γι'αυτό αυτόν που λέει είμαι κότα και κωλώνω να πάω κόντρα, τον καταλαβαίνω απόλυτα. Δε θα το έκανα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το δε πιστεύω, δε μου λέει τίποτα οπότε δε βαριέσαι δε σημαίνει και κάτι, και δεν προσβάλλω κανέναν, δε με πείθει.

[iouliana]

Εδώ το πρόβλημα δε θα ήταν θρησκευτικό αλλά "φανατισμού". Ουσιαστικά σκιαγραφείς δύο ανθρώπους που υπερασπίζονται τις πεποιθήσεις τους (ίσως ενδόμυχα φοβούμενοι από τον άλλο). Όπου υπάρχει φόβος (εμφανής ή μη), απουσιάζει η αγάπη. Άρα, δεν τίθεται θέμα γάμου.

 

Όχι, ο ορος φανατισμος εχει αρνητικη εννοια και δεν θα ηταν σωστο να χρησιμοποιούμε αβίαστα τον ορο για ολους τους ανθρώπους που προσπαθουν να είναι πιστοι και να ζουν συμφωνα με τις διδαχες της οποιας θρησκείας εχουν επιλεξει.

 

Μιλαω, στην περιπτωση που η ισχυρη πιστη προυπαρχει της γνωριμίας και όχι όταν εχει ωριμασει (όπως συνηθως γινεται) αφου εχει εδραιωθεί μια καλη σχεση .

[iouliana]

Οι άμεσα εμπλεκόμενοι σε ένα μυστήριο δεν είναι μόνο το ζευγάρι, οι κουμπάροι, οι νονοί και το παιδί. Είναι και ο ιερέας που εκτελεί το μυστήριο. Ο οποίος δε νομίζω ότι θα ήταν και τόσο who cares αν μια νονά δήλωνε προ του μυστηρίου άθεη... Είναι η ίδια η θρησκεία στην έκφρασή της. Δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε την όποια θρησκεία αλλά για να μη κακοκαρδίσουμε ή πάμε κόντρα, παίζουμε μπροστά στο βωμό το ρολάκι του Χριστιανού τη στιγμή του μυστηρίου; Και αυτό είναι εντάξει με τη συνείδησή μας;

 

Ένας άθεος έχει αποκηρύξει την όποια θρησκεία γιατί δε συμφωνεί με αυτήν. Πχ δεν αναγνωρίζω τον Ισλαμισμό γιατί μεταξύ άλλων υποτιμά τη γυναίκα. Άρα δεν μπορώ να θεωρήσω ως απλό δρώμενο ένα ισλαμικό μυστήριο (πόσο μάλλον να συμμετέχω ως καλεσμένος) , όταν η θρησκεία η οποία εκφράζεται μέσω αυτού, με υποτιμά ως άνθρωπο.

 

Θα φορούσατε το ίδιο εύκολα μπούρκα για να παρακολουθήσετε ένα ισλαμικό μυστήριο, αν σας το ζητούσε μια φίλη;

 

Αν η εκκλησία δήλωνε ανεκτικότητα, και έλεγε ανοικτά άθεοι, άθρησκοι ελάτε να παντρευτείτε/ γίνεται νονοί χριστιανικά, ειλικρινά δεν θα είχα κανένα θέμα. Αλλά καλώς ή κακώς δε δείχνει τέτοια ανεκτικότητα. Άρα συνειδητά αποκρύπτουμε τα πιστεύω μας από την εκκλησία, ώστε να μη πάμε κόντρα σε κάποιες καταστάσεις ή ανθρώπους. Κατανοώ τους λόγους για τους οποίους γίνεται αλλά ας είμαστε ειλικρινείς σε σχέση με τις πράξεις μας. Γι'αυτό αυτόν που λέει είμαι κότα και κωλώνω να πάω κόντρα, τον καταλαβαίνω απόλυτα. Δε θα το έκανα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το δε πιστεύω, δε μου λέει τίποτα οπότε δε βαριέσαι δε σημαίνει και κάτι, και δεν προσβάλλω κανέναν, δε με πείθει.

 

συμφωνω με αυτό που λες, εγω προσωπικα σεβομαι (και ζηλευω θα ελεγα) τους ανθρώπους που εχουν το θαρρος και ισως το θρασος να ακολουθουν αυτό που πιστευουν και να εφαρμοζουν ο,τι συνεπάγεται η πιστη (η απιστια ) αυτή στη ζωη τους!ακομη φυσικα και αυτά που δεν τους συμφερουν χωρις να εφευρισκουν διαφορες άλλες δικαιολογιες

[ΑΝΝΑ24]

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσω ένορκη κατάθεση που θα χρησιμοποιηθεί σε ένα δικαστήριο συγγενούς μου.

Πήγα στο Πρωτοδικείο με τον δικηγόρο, ήρθε η σειρά μας, και την ώρα που υπέγραφα την κατάθεσή μου, μου ζητήθηκε να ακουμπήσω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.

Ήταν πραγματικά τελείως αταίριαστη η σκηνή, σε ένα καθαρά πολιτικό θέμα. Με είχε ρωτήσει η δικηγόρος αν είμαι ΧΟ, προφανώς κάπου δηλώνεται (άλλο παράτυπο αυτό) αλλά δεν μου ζήτησαν βαθμό πίστης.

Θέλω να πω vtgian, ότι εσύ τα λες τίμια και έχεις δίκιο.

Αλλά στην πράξη, ακόμα και "να θες να αγιάσεις" - συγνώμη για την κρυάδα δεν σε αφήνουν. Αν η εκκλησία δεν περιοριστεί κι αυτή στους τομείς που την αφορούν άμεσα, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τίμια και ξεκάθαρη στάση από τους πολίτες.

[Dragonfly]

Εγώ πάντως κορίτσια πιστεύω ότι αυτό που εννοεί τελικά η Kine, με διορθώνεις αν έχω καταλάβει λάθος, είναι ότι σε ένα μυστήριο για να συμμετέχεις πρέπει να πιστεύεις. Το να συμμετέχεις και να μην πιστεύεις δείχνει πως να το πω "ασέβεια προς το μυστήριο" αν το διατυπώνω καλά.

 

Έχετε δει κανέναν-πλην ίσως της Kine-που να συμμετέχει σε μυστήριο και να έχει μελετήσει την ορθόδοξη πίστη και να την εφαρμόζει κιόλας; Εγώ συνήθως βλέπω άτομα όλων των ηλικιών που προσπαθούν τυπικά να δείχνουν πιστοί και θεοσεβούμενοι και να κρίνουν τους υπόλοιπους ή να τους κουνούν το δάκτυλο, όταν ταυτόχρονα φέρονται με τον χειρότερο τρόπο και πράττουν τα αντίθετα από αυτά που υποτίθεται πρεσβεύουν... Αλλά θα τους δεις να ψέλνουν μαζί με τον παπά και να ξέρουν όλα τα τροπάρια απέξω ή να σταυροκοπιούνται όποτε περνάνε από εκκλησία.

Κατ΄αυτήν την έννοια, είναι χειρότεροι υποκριτές...

 

Ως προς το μαθημα των θρησκευτικων, δεν πιστευω οτι υπαρχει φοβος "προσηλυτισμου" για τον απλο λογο οτι και κακογραμμενα ειναι τα βιβλια οπως ολα στο Δημοτικο οπως ορθα ειπωθηκε, κι επειδη το εν λογω μαθημα δεν μπορει να επηρεασει ενα ατομο τοσο πολυ, ωστε να αλλαξει θρησκεια. Ειναι απλα "η ωρα του παιδιου" σε ολα τα σχολεια και δε νομιζω οτι τους μενει κατι.

Ευτυχώς που είναι έτσι, γιατί αν πέσουν τα παιδιά σε κανέναν πορωμένο να δεις για πότε θα τους καλλιεργήσει το αίσθημα της ενοχής ή για πότε τα κορίτσια θα νιώσουν κατώτερα από τα αγόρια...

 

Δηλαδή αν ένας ΧΟ αγαπάει κάποιον άθεο/άθρησκο ... πρέπει να χωρίσει γιατί δεν ταιριάζουν στην πίστη; Ή δεν είναι σωστός χριστιανός ή χωρίζει;

 

Πού είναι η αγάπη, η υπομονή, η καρτερικότητα κτλ κτλ κτλ.......;;

 

Καλό το δέντρο... Κάπου χάνουμε το δάσος!

 

Εμ πες τα βρε Αλκυών. Όσο πιο φανατικός χριστιανός είναι κάποιος τόσο πιο πολύ απορρίπτει όλους τους γύρω του... Εγώ αυτό διαπιστώνω.

[lydiap]

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσω ένορκη κατάθεση που θα χρησιμοποιηθεί σε ένα δικαστήριο συγγενούς μου.

Πήγα στο Πρωτοδικείο με τον δικηγόρο, ήρθε η σειρά μας, και την ώρα που υπέγραφα την κατάθεσή μου, μου ζητήθηκε να ακουμπήσω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.

Ήταν πραγματικά τελείως αταίριαστη η σκηνή, σε ένα καθαρά πολιτικό θέμα. Με είχε ρωτήσει η δικηγόρος αν είμαι ΧΟ, προφανώς κάπου δηλώνεται (άλλο παράτυπο αυτό) αλλά δεν μου ζήτησαν βαθμό πίστης.

Θέλω να πω vtgian, ότι εσύ τα λες τίμια και έχεις δίκιο.

Αλλά στην πράξη, ακόμα και "να θες να αγιάσεις" - συγνώμη για την κρυάδα δεν σε αφήνουν. Αν η εκκλησία δεν περιοριστεί κι αυτή στους τομείς που την αφορούν άμεσα, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τίμια και ξεκάθαρη στάση από τους πολίτες.

 

Πάνω σε αυτό, να πω κάτι. Δεν έχουμε στην Ελλάδα ανεξιθρησκεία με την τυπική έννοια του όρου. Δηλαδή ναι, κατοχυρώνεται το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου θέλει, όμως η επίσημη θρησκεία του κράτους είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, που σημαίνει, για να το πω απλά, ότι αν το ίδιο το άτομο δε δηλώσει ευθέως κάτι άλλο, θεωρείται ΧΟ...

[livinath]

Οι άμεσα εμπλεκόμενοι σε ένα μυστήριο δεν είναι μόνο το ζευγάρι, οι κουμπάροι, οι νονοί και το παιδί. Είναι και ο ιερέας που εκτελεί το μυστήριο. Ο οποίος δε νομίζω ότι θα ήταν και τόσο who cares αν μια νονά δήλωνε προ του μυστηρίου άθεη... Είναι η ίδια η θρησκεία στην έκφρασή της. Δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε την όποια θρησκεία αλλά για να μη κακοκαρδίσουμε ή πάμε κόντρα, παίζουμε μπροστά στο βωμό το ρολάκι του Χριστιανού τη στιγμή του μυστηρίου; Και αυτό είναι εντάξει με τη συνείδησή μας;

 

Ένας άθεος έχει αποκηρύξει την όποια θρησκεία γιατί δε συμφωνεί με αυτήν. Πχ δεν αναγνωρίζω τον Ισλαμισμό γιατί μεταξύ άλλων υποτιμά τη γυναίκα. Άρα δεν μπορώ να θεωρήσω ως απλό δρώμενο ένα ισλαμικό μυστήριο (πόσο μάλλον να συμμετέχω ως καλεσμένος) , όταν η θρησκεία η οποία εκφράζεται μέσω αυτού, με υποτιμά ως άνθρωπο.

 

Θα φορούσατε το ίδιο εύκολα μπούρκα για να παρακολουθήσετε ένα ισλαμικό μυστήριο, αν σας το ζητούσε μια φίλη;

 

Αν η εκκλησία δήλωνε ανεκτικότητα, και έλεγε ανοικτά άθεοι, άθρησκοι ελάτε να παντρευτείτε/ γίνεται νονοί χριστιανικά, ειλικρινά δεν θα είχα κανένα θέμα. Αλλά καλώς ή κακώς δε δείχνει τέτοια ανεκτικότητα. Άρα συνειδητά αποκρύπτουμε τα πιστεύω μας από την εκκλησία, ώστε να μη πάμε κόντρα σε κάποιες καταστάσεις ή ανθρώπους. Κατανοώ τους λόγους για τους οποίους γίνεται αλλά ας είμαστε ειλικρινείς σε σχέση με τις πράξεις μας. Γι'αυτό αυτόν που λέει είμαι κότα και κωλώνω να πάω κόντρα, τον καταλαβαίνω απόλυτα. Δε θα το έκανα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το δε πιστεύω, δε μου λέει τίποτα οπότε δε βαριέσαι δε σημαίνει και κάτι, και δεν προσβάλλω κανέναν, δε με πείθει.

 

Ποιος σου είπε ότι με απασχόλησε ποτέ το να πείσω τον οποιονδήποτε?

 

Ένας άθεος απορρίπτει οποιαδήποτε θρησκεία έχω να σου πω και όχι γιατί δεν τον εκφράζουν οι συνήθειες ή τα εθιμοτυπικά της αλλά γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία ανάγκη να πιστεύει σε κάποιον θεό ή να ανήκει σε κάποια θρησκεία. Ακόμα και η θεωρεία "μιας ανώτερης δύναμης" (όπως πολλοί επικαλούνται) είναι απολύτως άκυρη για εμάς. Επίσης, κάτι που δεν αναγνωρίζεις σαν αληθινό/υπαρκτό, δεν γίνεται να σε προσβάλλει σαν άνθρωπο.

 

Και ναι, για μένα ρολάκι είναι, για δρώμενο δεν μίλησα?? Και τα έχω πάρα πολύ καλά με την συνείδησή μου, σε βεβαιώ... Επίσης, ποιος σου είπε ότι για να παρακολουθήσεις ένα τελετουργικό άλλης θρησκείας, εν προκειμένω έναν γάμο, είναι απαραίτητο να ντυθείς όπως οι πιστοί?

[vtgian]

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσω ένορκη κατάθεση που θα χρησιμοποιηθεί σε ένα δικαστήριο συγγενούς μου.

Πήγα στο Πρωτοδικείο με τον δικηγόρο, ήρθε η σειρά μας, και την ώρα που υπέγραφα την κατάθεσή μου, μου ζητήθηκε να ακουμπήσω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.

Ήταν πραγματικά τελείως αταίριαστη η σκηνή, σε ένα καθαρά πολιτικό θέμα. Με είχε ρωτήσει η δικηγόρος αν είμαι ΧΟ, προφανώς κάπου δηλώνεται (άλλο παράτυπο αυτό) αλλά δεν μου ζήτησαν βαθμό πίστης.

Θέλω να πω vtgian, ότι εσύ τα λες τίμια και έχεις δίκιο.

Αλλά στην πράξη, ακόμα και "να θες να αγιάσεις" - συγνώμη για την κρυάδα δεν σε αφήνουν. Αν η εκκλησία δεν περιοριστεί κι αυτή στους τομείς που την αφορούν άμεσα, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τίμια και ξεκάθαρη στάση από τους πολίτες.

 

Πολύ ωραίο παράδειγμα! Έχει τύχει μία φορά να καταθέσω ως μάρτυρας, η δικαστής με ρώτησε αν θα ορκιστώ θρησκευτικά ή πολιτικά. Επέλεξα πολιτικά. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα επέλεγαν θρησκευτικό όρκο άσχετα με το αν πιστεύουν ή όχι. Ορκίζεσαι λοιπόν ότι καταθέτεις την αλήθεια για ένα ξεκάθαρα πολιτικό θέμα, σε κάτι που δεν πιστεύεις. Γιατί; Ούτε κανέναν θα κακοκαρδίσεις, ούτε θα έχει κάποια επίπτωση αν πάρεις πολιτικό όρκο. Τι είναι αυτό λοιπόν που σε κάνει να είσαι ανακόλουθη προς τα πιστεύω σου; (γενικά, όχι εσύ προσωπικά)

 

Η εκκλησία δεν θα περιοριστεί (και γιατί να το κάνει άλλωστε) αφού και συνταγματικά έχουμε ένα κράτος που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη θρησκεία. Αν θέλουμε να διαφοροποιηθούμε, οφείλουμε να το κάνουμε εμείς προσωπικά.

[summer wine]

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσω ένορκη κατάθεση που θα χρησιμοποιηθεί σε ένα δικαστήριο συγγενούς μου.

Πήγα στο Πρωτοδικείο με τον δικηγόρο, ήρθε η σειρά μας, και την ώρα που υπέγραφα την κατάθεσή μου, μου ζητήθηκε να ακουμπήσω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.

Ήταν πραγματικά τελείως αταίριαστη η σκηνή, σε ένα καθαρά πολιτικό θέμα. Με είχε ρωτήσει η δικηγόρος αν είμαι ΧΟ, προφανώς κάπου δηλώνεται (άλλο παράτυπο αυτό) αλλά δεν μου ζήτησαν βαθμό πίστης.

Θέλω να πω vtgian, ότι εσύ τα λες τίμια και έχεις δίκιο.

Αλλά στην πράξη, ακόμα και "να θες να αγιάσεις" - συγνώμη για την κρυάδα δεν σε αφήνουν. Αν η εκκλησία δεν περιοριστεί κι αυτή στους τομείς που την αφορούν άμεσα, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τίμια και ξεκάθαρη στάση από τους πολίτες.

 

Αννα ο ορκος ειναι μακρια απο καθε εννοια του Χριστιανισμου. Η εκκλησια οχι μονο δεν δεχεται τον ορκο, αλλα τον θεωρει αμαρτια. Οποια εξομολογειται το ξερει αυτο.

 

Γιατι υπαρχει θα μου πεις? Ισως γιατι βολευει και την πολιτεια επειδη την στιγμη του ορκου ενας φοβος υπαρχει και ετσι μειωνονται οι πιθανοτητες για ψεμμα. Ομως ενας χριστιανος δεν χρειαζεται να ορκιστει για να μην πει ψεμματα. Το Ναι σας να ειναι ναι και το οχι να ειναι οχι, ειπε ο Χριστος, ολα τα υπολοιπα προερχονται απο τον πονηρο.

Πρεπει να ειμαστε ξεκαθαροι και ελικρινεις στις σχεσεις μας και στη ζωη μας, αυτο ειναι το μηνυμα του Χριστου.

 

Και οι ορκομωσιες με χριστιανικο ορκο ειναι λαθος της εκκλησιας που εξακολουουν να υπαρχουν.

[livinath]

Πολύ ωραίο παράδειγμα! Έχει τύχει μία φορά να καταθέσω ως μάρτυρας, η δικαστής με ρώτησε αν θα ορκιστώ θρησκευτικά ή πολιτικά. Επέλεξα πολιτικά. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα επέλεγαν θρησκευτικό όρκο άσχετα με το αν πιστεύουν ή όχι. Ορκίζεσαι λοιπόν ότι καταθέτεις την αλήθεια για ένα ξεκάθαρα πολιτικό θέμα, σε κάτι που δεν πιστεύεις. Γιατί; Ούτε κανέναν θα κακοκαρδίσεις, ούτε θα έχει κάποια επίπτωση αν πάρεις πολιτικό όρκο. Τι είναι αυτό λοιπόν που σε κάνει να είσαι ανακόλουθη προς τα πιστεύω σου; (γενικά, όχι εσύ προσωπικά)

 

Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημά σου είναι με bold. Στην περίπτωση του γάμου και της βάφτισης ίσως κακοκαρδίσεις κάποιους αν κάνεις το ίδιο. Οπότε, εφόσον είναι αδιάφορο για έναν άθεο, τελεί το μυστήριο, κάνει το κέφι του άλλου και τέλος.

[iouliana]

Αννα ο ορκος ειναι μακρια απο καθε εννοια του Χριστιανισμου. Η εκκλησια οχι μονο δεν δεχεται τον ορκο, αλλα τον θεωρει αμαρτια. Οποια εξομολογειται το ξερει αυτο.

 

Γιατι υπαρχει θα μου πεις? Ισως γιατι βολευει και την πολιτεια επειδη την στιγμη του ορκου ενας φοβος υπαρχει και ετσι μειονονται οι πιθανοτητες για ψεμμα. Ομως ενας χριστιανος δεν χρειαζεται να ορκιστει για να μην πει ψεμματα. Το Ναι σας να ειναι ναι και το οχι να ειναι οχι, ειπε ο Χριστος, ολα τα υπολοιπα προερχονται απο τον πονηρο.

Πρεπει να ειμαστε ξεκαθαροι και ελικρινεις στις σχεσεις μας και στη ζωη μας, αυτο ειναι το μηνυμα του Χριστου.

 

Και οι ορκομωσιες με χριστιανικο ορκο ειναι λαθος της εκκλησιας που εξακολουουν να υπαρχουν.

 

αυτό ηθελα να πω , δε ξερω πως εχει επικρατησει αυτό με τον ορκο

[summer wine]

Dιορθωσε το μειονονται σε μειωνονται, τι γραφω καλε.

[iouliana]

Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημά σου είναι με bold. Στην περίπτωση του γάμου και της βάφτισης ίσως κακοκαρδίσεις κάποιους αν κάνεις το ίδιο. Οπότε, εφόσον είναι αδιάφορο για έναν άθεο, τελεί το μυστήριο, κάνει το κέφι του άλλου και τέλος.

 

 

Καλα εδώ που τα λεμε αν είναι να ακους την μουρμουρα των μαμαδοπεθερων κανεις οτιδήποτε!!