Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

αλκυονακι.......


fistikaki

Recommended Posts


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 317
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Κι εγώ εύχομαι ολόψυχα να γυρίσετε γρήγορα στο σπίτι σας και όλο αυτό να παραμείνει στο μυαλό σας σαν ένα κακό όνειρο.. Καλή ανάρρωση στο αγγελούδι...

4iqfp2.png?nAtPrUav
Link to comment
Share on other sites

αγαπη μου !ευτυχως ειναι καλυτερα το καημενο!αν ειναι δυνατον τι μπορει να παθεις σε ενα δευτερολεπτο....ευχομαι να βγει γρηγορα κ σιδερενιο

αλκυονιτσα μου περαστικα σας

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Διαφημίσεις

Περαστικα και να συνελθει πολυ γρηγορα το μωρακι! Εκει που δεν το περιμενεις στην κανουν.....λιγο αφησε το δικο μας μωρο ο παππους στο γυμναστηριο, περικυκλωμενο με μαξιλαρια και βρηκαμε το μωρο στο πατωμα μπρουμυτα...πως επεσε χαμπαρι δεν πηραμε κιχ δεν ακουσαμε, ευτυχως δεν χτυπησε. Αλλα πρεπει αν εισαι συνεχεια σε επιφυλακη ...δεν γινεται αλλιως.

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

περαστικά, το σοκ που τρως είναι μεγάλο!!!!!!!!!!!!

εμένα τον Οκτώβρη μου "γλύστρησε" μέσα από τα χέρια μου και έπεσε από την αλλαξιέρα!!!!!!

καταλαβαίνω απολύτως πως αισθάνεται η Αλκυόνη

Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΟ ΧΑΡΙΣΜΑ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Περαστικά alcyon μου και από μένα. Δυστυχώς με τα παιδιά τα ατυχήματα είναι αναπόφευκτα αλλά όλα θα είναι καλά και να μη στεναχωριέσαι γιατί συνήθως εμείς οι μανούλες τα βάζουμε με τον εαυτό μας τις περισσότερες φορές ότι δεν προσέξαμε το παιδί μας όσο θα έπρεπε. Δυστυχώς αν και έχουμε 10 μάτια - και ίσως περισσότερα - την κακιά στιγμή δεν μπορούμε πάντα να την προβλέψουμε.

 

Πολλά φιλάκια !

Link to comment
Share on other sites

Περαστικά στο παιδάκι και κουράγιο στους γονείς να ανταπεξέλθουν και σε αυτό. Το παιδάκι σας είναι κοντά σας και θα αντλήσει δύναμη απο εσάς και τα αδελφάκια του για να αναρρώσει σύντομα.

Είσαι όλη μου η ζωή!!!!!

line_m122_beg_17_time_1168750800_text_cf20c1ebe5eee1ede4f1dceaeff220eceff520e5dfede1e9.gif

Link to comment
Share on other sites

περαστικά και γρήγορα σπιτάκι σας

02/6/07 γίναμε ένα

16/6/08 πρώτο θαυματακι 30/4/10 δεύτερο θαυματακι

Καληνύχτα Ελλάδα,ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης. Καλό ταξίδι Σωκράτη 19.7.2010

Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχήν να σας ευχαριστήσω όλες για τις θερμές σας ευχές. Πραγματικά ήταν μια δύσκολη νύχτα.

 

Ας ξεκινήσουμε όμως με τη σειρά...

 

Τα παιδιά έπαιζαν κι όλα ήταν μια χαρά. Εγώ χάζευα λίγο στο φόρουμ (τη Δήμητρα διάβαζα... και χαιρόμουν, για να πω την αλήθεια. Θα της τα γράψω και στο αντίστοιχο θέμα σιγά σιγά). Κάποια στιγμή έρχεται η 2η κόρη και μου ζητά να παίξουμε. Αφήνω το λαπ ανοιχτό και πάω να παίξω. Στο μεταξύ βρίσκω τη μικρή 4η (19 μηνών) να πιπιλίζει το δάχτυλό της. Επειδή αυτές τις μέρες την κυνηγάμε να κόψει αυτή τη συνήθεια, στέλνω "σήμα" στο σύζυγο να της ετοιμάσει ένα μπουκάλι με γάλα.

 

Η ώρα είναι περίπου 9:00. Η μικρή στο κρεβάτι της με το μπουκάλι στο χέρι (έχω 2 σετ κουκέτες, όπου φυσικά κοιμάται στο κάτω κρεβάτι). Παίζουμε με τα άλλα παιδιά (κυνηγιόμασταν στο σπίτι....) και η μικρή έπινε το γάλα της. Την τσέκαρα συνεχώς... Κάποια στιγμή "ξεσηκώθηκε" μάλλον από τις φωνές και δοκίμασε... το νέο της κατόρθωμα... (να ανέβει στο πάνω κρεβάτι) ΜΑΖΙ με το μπουκάλι της. Αυτό δεν πρόλαβα!! Από ποιό ύψος....?? ούτε ξέρω!!

 

Άκουσα τη φωνή της, κατάλαβα πως κάτι σοβαρό θα γίνει, άκουσα το θόρυβο της πτώσης... και μέχρι να φτάσω μέσα (μιλάμε για κλάσματα του δευτερολέπτου όλα), είδα τα γυαλιά από το σπασμένο μπουκάλι και το μωρό μπρούμυτα πάνω τους.

 

ΣΟΚ...

Κενό...

Πάει το παιδί μου το έχασα... σκέφτηκα...

Έμεινα!

 

Βάζω τις φωνές, (το παιδί σηκώνεται αντανακλαστικά και κάθεται στον πωπό του) κλαίγοντας.

Αίματα παντού. Πρόσωπο, πλάτες, στήθος, χέρια, πάτωμα λίμνη, στάλες παντού. Την πιάνω ώστε να μην κοπεί περισσότερο με τα γυαλιά και ορμάω στο μπάνιο.

Εκεί συναντώ και τον άντρα μου, που την παίρνει να της ρίξει λίγο νερό.

 

Είχε σκιστεί το χείλι της και μάλλον κόπηκε κάποια μικρή αρτηρία οπότε το αίμα έτρεχε συντριβάνι... (πριν λίγο συνειδητοποίησα πως έχει αίμα μέχρι και η πόρτα του μπάνιου, στο ύψος μου!!)

 

Την πήρε ο άντρας μου βάζοντάς της μια φανέλα στο χειλάκι για να σταματήσει το αίμα και έφυγαν για τα επείγοντα.

Δέκα λεπτά αργότερα πήγα κι εγώ (αφού είχα ειδοποιήσει τα πεθερικά μου να έρθουν και να προσέχουν τα μεγαλύτερα).

 

Φώναξαν γναθοχειρούργο γιατί οι ειδικευόμενοι δεν αναλάμβαναν να τη ράψουν. Περιμέναμε..

Έρχεται η γναθοχειρούργος. Αλλά μόλις της έβαλαν ένα μικρό αντισηπτικό, ούρλιαξε η μικρή και δε στεκόταν. Έτσι είπαν για ολική αναισθησία.

Επειδή είχε πιει το γάλα, μας είπαν να περιμένουμε να περάσει η ώρα.

Μπήκε κατά τις 11:35. Βγήκε κατά τις 12:20.

 

Κατά τη 01:00 πέρασε και ο νευροχειρούργος (γιατί άκουσαν για πτώση από ύψος). Είπε ΟΚ. Αν και ήταν κουρασμένη και ζαλισμένη ακόμα από τη νάρκωση. Συνέστησε παρακολούθηση για ένα 24ωρο. Πρότεινε όμως να γίνει η παρακολούθηση εντός του νοσοκομείου. Έτσι θα φεύγαμε αύριο από το νοσοκομείο.

 

Το βράδυ.... ζόρικο...

Έπρεπε να ξυπνάω κάθε 2 ώρες ένα ταλαιπωρημένο παιδί, που ήταν ζαλισμένο από τη νάρκωση (είχα ΤΕΡΑΣΤΙΟ φόβο για το θέμα της νάρκωσης σε τόσο μικρό παιδί σε επαρχιακό νοσοκομείο).

Πραγματικά δυσκολευόμουν να το καταφέρω.... αλλά οκ...

 

Το πρωί ... πέρασε η γναθοχειρούργος. Είπε πως από εκείνη είναι οκ. Έμενε τώρα ο νευροχειρούργος. Όμως αυτός δε θα περνούσε, γιατί το παιδί το είχε δει και ήταν λέει καλά. Μόνο στην περίπτωση που εμείς βλέπαμε κάτι ανησυχητικό θα τον καλούσαν να έρθει. Άρα η μόνη δουλειά που κάναμε ήταν να την κοιτάω αν είναι καλά.

 

Η μικρή ήταν στενοχωρημένη. Με κοίταγε, κοίταγε και το χώρο γύρο και σούφρωνε τα χείλη της... Έπεφτε μπρούμυτα και έκλαιγε όχι νευρικά, αλλά με αναφιλητά. Από τις αντιδράσεις της, πρέπει να νόμιζε πως εκείνη έκανε κάτι πολύ κακό και τώρα "τιμωρείται" με αυτόν τον τρόπο. Την ηρεμούσα, και όταν της πρότεινα βόλτα ξετρελάθηκε! Από τότε δε σταμάτησε να πηγαινοέρχεται στους διαδρόμους, να θέλει να πιάσει τα πάντα, να θέλει να κάτσει κάτω κτλ.... Μόνο στο δωμάτιο δεν ήθελε να μπει.

 

 

Στο μεταξύ... οι νοσοκόμες και το προσωπικό, πολύ φιλικό και εξυπηρετικό. Αλλά οι συνθήκες ................. χάλια.

Φεύγοντας από το σπίτι, ο άντρας μου πήρε το παιδί όπως ήταν. Μόνο με την πάνα. (Την οποία δεν είχαμε αλλάξει ακόμα για βράδυ, άρα ήταν "βαριά"). Όταν φτάσαμε στο δωμάτιο, μετά το χειρουργείο, ζήτησα πάνα από τη νοσοκόμα για να την αλλάξω. Δεν είχε (ήταν γναθοχειρουργική πτέρυγα). Πήγα στην παιδιατρική αλλά εισέπραξα την απάντηση πως.... δεν έχουν! :shock: Τι να κάνω... άφησα αναγκαστικά το παιδί με την ίδια....

Το πρωί ζητάω από την προϊσταμένη μια πάνα. Ρωτάει εκείνη στην παιδιατρική και εισπράτει κάποια αντίστοιχη απάντηση.... Πάντως πάνα.... ΔΕΝ μου έδωσαν. :evil:

 

Ο άντρας μου δε μπορούσε να έρθει για να φέρει πάνα.... ο πεθερός κράταγε τα παιδιά της κουνιάδας μου που εργάζεται, η πεθερά είχε ραντεβού με γιατρό (ξέρετε εκείνα που τα κλείνεις 1-2 μήνες νωρίτερα). Άρα πάνα, δεν είχα. Αυτή που φόραγε είχε διαρροές πλέον και μόνο ουρολοίμωξη θα μας έδινε... Έτσι την έβγαλα.... Η προϊσταμένη είχε αποτύχει να μας εξοικονομίσει πάνα... Κι έτσι πήρα ένα παιδικό σεντονάκι που έτυχε να έχω μαζί μου από το βράδυ... κι έφτιαξα πάνα "αλα παλαιά".... Ευτυχώς καμιά ώρα αργότερα ήρθε ο πεθερός μου (πώς τα κατάφερε... δεν ξέρω).... με τα απαραίτητα....

 

Πήγα να πληθώ από τα αίματα που είχα παντού..... Αλλά σαπούνι ΠΟΥΘΕΝΑ! :shock: :shock: :shock: Ένα αντισηπτικό τζελ υπήρχε, αλλά τι να το κάνω?!! Να ξεβρωμίσω ήθελα, όχι να σκοτώσω μόνο μικρόβια...!

Όταν ζήτησα από την προϊσταμένη σαπούνι... στην αρχή δίστασε, μα είδε τη μικρή (είχε εντελώς βρώμικα χέρια) και πήγε και έφερε η γυναίκα από τα δικά της!! :!:

Κι εκεί που χαζεύω το δωμάτιο... τσουπ... μπαίνει ένας παππούς μέσα και κατευθύνεται στην τουαλέτα!!! :shock: :shock: :shock:

- Εεε κύριε ΠΟΥ πάτε????

- ... (καμία απάντηση... κουφόοοςς ο παππούς)

- ΕΕΕΕ ΚΥΡΙΕΕΕΕΕ!!!!

- ...... (έψαχνε από πού ανοίγει το φως!)

- ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΚΥΡΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΟΥ ΠΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!

- ..... (στον κόσμο του ... μπήκε, έκλεισε την πόρτα.... Κ-Υ-Ρ-Ι-Ο-Σ) :shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock::shock:

 

Πάω στην προϊσταμένη... και της λέω:

-Μα καλά, έτσι ελεύθερα μπαίνουν στα δωμάτια οι ξένοι επισκέπτες για τουαλέτα????!!!!

- ( :shock: :shock: :shock: ) ΩΩΩΧΧΧΧ!!!! Σε σένα ήρθε?!!!! :shock: :shock: :shock: :shock:

Κοινώς... μπερδεύτηκε ο παππούς....

ορμάει η προϊσταμένη μέσα.... αλλά ήταν ήδη αργά... Τι να κάνει?? Να τον βγάλει με την...................... στο χέρι????

 

Όπως είναι.... αφησα 3 λεπτά να περάσουν και ζήτησα εξιτήριο. Βγήκα με δική μου υπογραφή, αφού έτσι κι αλλιώς αυξάναμε τον κίνδυνο να κολλήσουμε τίποτα. Μια σκέψη είχα στο μυαλό..... ΠΩΣ θα μπω στην τουαλέτα όταν θα χρειαστεί η μικρή να κάνει κακά;;

 

Αυτά....

Από σοκ... μεγάλο και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα....... Ο χθεσινός μου φόβος με έχει διαλύσει.... και η κούραση το ίδιο.....

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Η μικρή όταν έφτασε σπίτι, ήταν όλο χαρά. :D

Όλο χαμόγελα, σκέρτσα και γέλια. Αγκάλιαζε τα αδερφάκια της και όταν ξάπλωσε μαζί τους στο κρεβάτι, έλαμπε ολόκληρη. Συνήλθε από τη στενοχώρια της..... και είναι όπως την ήξερα! :D :D :D

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Aλκυονακη μου,χαρηκα πραγματικα που το παιδακι σου ειναι καλα!!!!

Σιδερενια,χαρα μου!

 

Καλε,μεχρι και ο αντρας μου ηρθε τωρα διπλα μου να δει τι εγινε με το παιδι.

"Τα μεγάλα πνεύματα έχουν να κάνουν πάντα με τη βίαιη αντίδραση του μέσου όρου. Οι τελευταίοι δεν μπορούν να καταλάβουν όταν ένας άνθρωπος δε συμμορφώνεται χωρίς σκέψη με τις κληρονομικές προκαταλήψεις και χρησιμοποιεί θαρραλέα τη νοημοσύνη του."

 

Αλβερτος Αινσταιν

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσακι μου τι να πω...οσα ματια και ναχεις δεν φτανουν μονο ο Θεος τα φυλαει.Χαιρομαι που ηταν κατι περαστικο.Ευχομαι γρηγορη αναρρωση στη μικρη αλλα και εσυ γρηγορα να ξεπερασεις το σοκ.

2xgIp3.png1RTwp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...